Jubileumkrant 75 JAAR
43
Het skûtsje van Heerenveen, de Gerben van Manen, met mast, giek en zwaarden gemaakt door Boersma. Foto: Martin de Jong
HOFLEVERANCIERS VAN DE SKÛTSJE VLOOT
Vader en zoon Boersma: ‘We raken nooit in paniek’ Ze zijn fanatiek, secuur en ze willen winnen. Vader Klaas Boersma bracht de liefde voor het zeilen over op zijn zoon Hans. Dat is geen uitzondering binnen de SKS, maar deze liefde groeide door tot een compleet bedrijf. Eén waar de vloot eigenlijk niet meer zonder kan. Op een woensdagavond, twee dagen voor
vrijdagavond zeilden ze weer.” Ook Douwe
Een bedrijf dat indirect zijn oorsprong vindt
de start van de SKS, hoort Douwe Visser
Visser zelf weet het nog als de dag van
bij vader Klaas. Hans: “Als heit niet op een
een grote knal in de mast van zijn Grouster
gisteren: “We hadden alles goed voor elkaar
skûtsje had gezeild, dan hadden we hier nu
skûtsje. De bemanning heeft net getraind,
en dan gebeurt dit. Vlak voor de SKS. Die
ook niet zo gezeten, denk ik.”
dat ging goed, maar dit klinkt niet best. Er
woensdagnacht heb ik niet goed geslapen,
blijkt een scheur in de voet van de mast
maar Hans kwam en maakte het. Ik ben ze
ZEILEND HEEN, ROEIEND TERUG
te zitten, die over een lengte van zo’n zes
er nog steeds dankbaar voor. Volgens mij
Klaas Boersma: “Ik leerde zeilen in mijn
meter doorloopt. De originele maker is niet
hebben we die zaterdag op Grou ook nog
geboortedorp Terherne. Voor de wind in
beschikbaar, dus gaat bij Boersma Masten
gewonnen.”
een schouw met een koeiendekje en een
In 1966 stapt Klaas aan boord van het skûtsje
sprietje over de Terkaplesterpoelen, om aan
van Heerenveen, de Gerben van Manen.
Het is één van de vele bijzondere verhalen
de overkant te ontdekken dat je de terugweg
Als peiler beleeft hij dat jaar zijn eerste
in Gorredijk de telefoon.
‘Dat je met zo’n lompe bak zulke snelheden kunt halen’
SCHAVEN, LIJMEN, LAKKEN, ZEILEN
uit de afgelopen twintig jaar waarin het
moest roeien, want ja zonder zwaarden
SKS. “En ik ben nooit meer bij Heerenveen
Met een grote schaaf op de achterbank,
bedrijf van Hans Boersma uitgroeit tot
kun je niet laveren.” Later blijkt Boersma
weggegaan.” Het skûtsjesilen blijkt een schot
vertrekt Hans richting Grou: “Met die
leverancier van houten scheepsonderdelen.
een succesvolle wedstrijdzeiler in de GWS
in de roos: “Als ik op zo’n schip zit, er is wind
schaaf ben ik net zolang doorgegaan tot
Vijfenveertig masten voor wedstrijdskûtsjes
Schouw. “We, mijn fokkenist en ik, zeilden
en je schiet vooruit, jeuzes! Onvoorstelbaar
de scheur helemaal weg was. Daarna
kwamen tot nu toe al uit de loods rollen. Elf
wel twintig wedstrijden per jaar. Ook toen ik
dat je met zo’n lompe bak zulke snelheden
hebben we in de werkplaats nieuwe balken
daarvan zeilen momenteel in de SKS. En
in dienst zat. Ik scheurde met mijn brommer
kunt halen. En dat deze zo allemachtig goed
klaargemaakt. Die konden we donderdag op
dan is er nog dat grote arsenaal aan nieuwe
van de kazerne in Havelte naar het dorp,
naar je luistert. Want dat is zo. En als ie dat
de mast lijmen, vrijdagochtend afwerken,
en gerenoveerde zwaarden, gieken, gaffels
zeilde de wedstrijd en daarna als de bliksem
niet doet, dan is er iets fout aan boord.”
vrijdagmiddag de lak en het beslag erop en
en roeren voor uiteenlopende platbodems.
weer terug.”
Lees verder op pagina 45
