Jubileumkrant 75 JAAR
39
Skûtsjemuseum wordt steeds mooier en groter werkruimte gecreëerd voor de vrijwilligers. Boven wordt een speciale ‘leeshoek’ ingericht waar belangstellenden voor het ronde raampje lekker in oude werfboeken kunnen sneupen. Hier worden alle skûtsjeboeken en het documentatiemateriaal zichtbaar uitgestald; nu ligt het leesvoer nog ergens op zolder. En er komt veel meer ruimte voor het tentoonstellen van materialen.
‘EFTER ELK MUSEUMSTUK SIT IN MOAI FERHAAL’ Hoofdmoot van het skûtsjemuseum blijft uiteraard het tentoonstellen van skûtsjespullen waardoor de verhalen van vroegere zeilschippers die op skûtsjes voeren tot leven komen. Maar ook de kampioenscompetities van SKS en IFKS van vandaag de dag krijgen volop aandacht. ,,Efter elk museumstuk sit in moai ferhaal. Troch de útwreiding kinne we in soad mear guod kwyt. Guon pronkstikjes bewarje wy tenei yn ‘e vitrine. Al past dat eins net by ús. Minsken meie hjir oeral oankomme of yn sitte. Bern
FRIEZEN OVER SKÛTSJESILEN
Het skûtsjemuseum in Earnewâld breidt flink uit. De basis van de nieuwbouw is in de winter neergezet door een bouwbedrijf. De rest doen de tientallen vrijwilligers zelf. ,,Wy bin krekt as skippers in bytsje eigenwiis. As it heal kin, dogge wy it sels’’, lacht voorzitter Harm de Vlas van het skûtsjemuseum.
fine it machtich om yn it roefke te sitten, oan touwen te hisen of mei in kroade fol turf oer in planke te rinnen. Lykas eartiids.’’
‘WY HA DER ECHT SIN OAN’ Normaal gesproken zijn de vrijwilligers elke dinsdag van de partij. Vanwege corona werken ze nu, verspreid in groepjes, ook op
‘Genieten van het gevecht met de wind’
In coronatijd lagen de werkzaamheden tijdelijk
Age Veldboom en Cathrieus Herrema
donderdag. De werkzaamheden bestaan
stil. Juist omdat de vrijwilligers die het werk
van Annage Skûtsjesilen. Ze wonnen een
uit timmeren, isoleren en het opnieuw
moeten doen tot de risicogroep behoren.
geldbedrag van 2500 euro. Om het museum
inrichten van het museum. Zo vond één van
Nu de regels versoepeld zijn, gaan ze weer
te verbouwen was veertig keer zoveel geld
de vrijwilligers oude stoeltjes uit een kerk in
los. ,,Wy ha in protte wille mei inoar’’, vertelt
nodig. ,, Wy ha ferskate fûnsen oanskreaun
Hongarije op Marktplaats. ,,Dy kinne wy moai
De Vlas. Hij had altijd al de wens voor een
om it jild by elkoar te krijen. Mei súkses, de
brûke foar ús filmseal. Wy hawwe se yn ‘e
filmzaaltje in het museum waar het mooie
begrutting is suver rûn’’, stelt de voorzitter.
wax setten , sadat se lekker rûke’’, vertelt De Vlas. Hij verwacht dat het museum volgend
beeldmateriaal van de skûtsjes getoond kan worden. Die ruimte was er echter niet. Sterker
‘WY HA OEROL WOL IN MANTSJE FOAR’
jaar in maart/april helemaal klaar is voor de
nog, het museum had al moeite om voor
En dus klussen de vijftig vrijwilligers van het
heropening. In coronatijd zijn ze dicht en dat
alle spullen een plekje te vinden in de oude
skûtsjemuseum erop los. Bij het museum
blijft voorlopig ook zo vanwege de hogere
scheepsloods.
lopen echte ambachtslieden rond, zoals een
leeftijd van de medewerkers. ,,Wy ha der echt
smid of een zeilmaker. ,,Wy ha oerol wol in
sin oan. Elk jier komme der sa’n 6000 besikers
Leeftijd: 67 jaar
MYN SKIP
mantsje foar’’, zegt De Vlas. Zo maakte één
nei it skûtsjemuseum. Dat oantal fine wy
Woonplaats: Earnewâld
Aanleiding om het museum te verbouwen
van de vrijwilligers, een oud-aannemer, een
prima. Mear hoecht om ús net. As it wol sa is
Functie: Schipper en museumoprichter
was het winnen van de Fryske Anjer met de
prachtige bouwtekening voor het uitbreiden
sjogge we dan wol wer. Mar de wichtichste
muzikale theatervoorstelling Myn Skip in
van het museum. In het nieuwe gedeelte komt
reden foar de ferbouwing is it ferbetterjen fan
Earnewâld, een idee van museumoprichter
niet alleen een filmzaaltje, maar wordt ook een
de kwaliteit. Dat stiet by ús foarop.’’
Naam: Age Veldboom
HOE BEN JE BESMET GERAAKT MET HET SKÛTSJEVIRUS? Door Frits de Vries uit Drachten, erelid van de SKS. Ik ben altijd al gek op zeilen geweest. Ruim 20 jaar zeilde ik met mijn skûtsje ‘Swanneblom’ in de kleine A-klasse van de IFKS en de Strontrace. Vooral zo’n strontrace is écht zeilen. Het is een zware race, zo ging het vroeger ook.
WAT IS ER ZO MOOI AAN SKÛTSJESILEN? Ik geniet van het water en het gevecht met de wind. Maar de verhalen van de oude schippers vind ik minstens zo bijzonder. Het is heel belangrijk dat de historie bewaard blijft. Daarom heb ik in 1998 het skûtsjemuseum in Earnewâld opgericht.
DIT WIL IK NOG EVEN KWIJT: Ik had twintig jaar geleden nooit gedacht dat het skûtsjemuseum zo zou uitbreiden, zowel qua materiaal, in ruimte als met het aantal vrijwilligers.
