Op het moment dat jullie samen een kind krijgen, schuif je ineens een hokje op. Van een leuk stel worden jullie een gezin. Wat betekent dat voor jullie relatie? Een lezeres vertelt.
Polly (40) en Ellen waren zeven jaar samen, toen Polly zwanger werd. Helaas bleek het geen eind goed, al goed.
“Pas rond mijn dertigste gaf ik aan mezelf
suikeroom hebben in het leven van de
toe dat ik van vrouwen houd. Tot die tijd
baby. Sander is al jaren getrouwd en heeft
rommelde ik wel eens wat met mannen én
zelf geen kinderen, maar op deze manier
met vrouwen, maar tot een relatie kwam
wilde hij het wel. Alles open en eerlijk,
het nooit. Totdat ik Ellen ontmoette via een
en verder geen verwachtingen.
datingsite: het was meteen serieus en aan.
Ondertussen had ik alles al uitgezocht,
Met een kinderwens was ik nog helemaal
dus we konden gelukkig meteen van start.
niet bezig. Dat veranderde toen mijn
Ik was dolenthousiast, maar Ellen
jongere zusje een dochter kreeg. Ineens
beduidend minder. Ze gunde het me, en
kon ik aan niets anders denken. Voor
ons, zei ze steeds, maar echt betrokken
Ellen hoefde het niet zo, maar ze zou mijn
bij het proces was ze niet. Ze moest vaak
moederschap ook niet in de weg staan zei
naar het buitenland voor haar werk en
ze. Dus ik ging ervoor. Als ik tenminste
praatte er alleen met mij over wanneer
een donor kon vinden.
ik zelf over de mogelijke zwangerschap
Eerst zocht ik online, maar dat werkte
begon. Het bijhouden van mijn cyclus, de
nogal ontmoedigend. Ik las verhalen van
afspraken met Sander: ik deed het vooral
vrouwen die bij onbetrouwbare klinieken
alleen. Na twee maanden was het raak,
uitkwamen, van mannen die hun zaad
wat een geluk. Ellen was ook blij, dus ik
voor veel geld verkochten, of alleen wilden
dacht echt dat het wel goed zat. Maar ook
doneren als ze zelf een fysieke bijdrage
nu deed ik het vooral alleen. De bezoekjes
mochten leveren en vrouwen die met
aan de verloskundige, het shoppen van
een bekende een constructie hadden
positiekleding, het inlezen en voorbereiden
afgesproken en daar toch gedoe mee
... Alleen met de grote aankopen ging ze
kregen. Ik durfde het ook helemaal niet
mee en dan voerde ze het hoogste woord.
te vragen trouwens, aan goede vrienden of laat staan aan de cirkel met kennissen daarbuiten. Het is nogal een grote vraag. Totdat we weer Derde Kerstdag vierden met een tafel vol vrienden bij ons thuis en mijn goede vriend Sander, na twee flessen
TEKST: HANNEKE MIJNSTER.
rood, ineens uit zichzelf aanbood dat hij
26
wel donor wilde zijn, als ik een kinderwens had. Ik janken, Ellen janken, iedereen janken. Een week later ben ik met hem gaan wandelen en hebben we er goed over gepraat. Hij stond nog steeds achter zijn voorstel en wilde dan wel graag de rol van
‘Ik janken, Ellen janken,
iedereen janken’
Precies op de uitgerekende datum beviel ik van Xander. Die naam hebben we wel samen bedacht, een mooie verwijzing naar zijn lieve vader aan wie we zoveel te danken hebben en een X die staat voor een kus. Een puntgaaf kereltje en zo lief. De bevalling was zwaar, ik moest op het laatste moment toch naar het ziekenhuis omdat hij in het vruchtwater had gepoept, maar gelukkig mochten we al na een nachtje naar huis. Ellen hielp, mijn moeder hielp en de kraamhulp natuurlijk. Maar toen Xander drie maanden oud was, boekte Ellen
