‘Ik heb de hele nacht niet geslapen. Ik was – en ben – zó verliefd!’ gestript. Weer voelde ik weeën. Maar ik geloofde er niet in. Met mijn moeder ging ik nog de laatste boodschapjes doen. Onder andere blikgroente, want de coronacrisis kwam net opze en. Om 17 uur ging ik nog even liggen, want mijn buik deed toch wel zeer. Om 19 uur werd ik wakker van de weeën.”
De weeën
TEKST: JANNELIES BLOMMAERT. FOTO’S: PRIVÉ.
“De weeën kwamen om de vier minuten en hielden een volle minuut aan. Ik keek het een uurtje aan in mijn eentje en belde toen toch de verloskundige maar. Daarna belde ik mijn moeder, alles tussen de weeën door natuurlijk. Beiden waren er snel. Nog maar 3 cm ontsluiting had ik. Ik moest overgeven en huilen van de spanning. We gingen naar het ziekenhuis, waar ik en mijn moeder via de spoedeisende hulp naar binnen gingen, ook weer in verband met corona. Om 21 uur zat ik in bad. Wat was dat heerlijk, echt een goede pijnstilling. De ontsluiting ging hierdoor een stuk sneller. Na een tijdje zat ik niet lekker meer, er zit natuurlijk geen stoel in. Ik werd afgedroogd door mijn moeder en de verloskundige. 7 cm ontsluiting. De vliezen braken toen spontaan, dát was een opluchting! Meteen kreeg ik een perswee.”
Eindelijk persen “Over het persen kan ik kort zijn. Ik heb vier keer geperst en het duurde 25 minuten. Ik beviel van mijn dochter Avery Marilyn om 23.06 uur, in een bevalling van in totaal vier uur. Eerst kwam haar hoofdje eruit en ze begon meteen te huilen. Haar lij e zat er nog in, dus ik dacht dat ik nog een keer moest persen. Maar nee, dat kwam er in één keer achteraan. Daar was ik even verbaasd over.’’ 30
De eerste kennismaking “Ze werd meteen op mijn buik gelegd. Geweldig. We hebben haar aangelegd en ze dronk een beetje. De borstvoeding heb ik helaas na twee weken moeten opgeven. Ik heb van alles geprobeerd, maar Avery kreeg te weinig binnen en ik kreeg een flinke borstontsteking. Achteraf herinner ik me dat meteen na de bevalling mijn borsten al pijnlijk waren. Tijdens de antibioticakuur ben ik blijven kolven en heb het meteen afgebouwd. Ik had heel goede voornemens, maar op kunstvoeding is ze ook een heel tevreden baby.”
Mijn grote steun “Mijn moeder natuurlijk. Al was dit niet de hele bevalling zo. Ze had namelijk de neiging om precies als ik een wee had van alles te vragen en te vertellen. Dus ik reageerde niet aardig. Ze mocht naast me zi en bij het hoofdeinde en me niet aanraken. Later hebben we er wel om kunnen lachen. Ik ben heel blij met mijn moeders steun.”
Het eerste moment met z’n tweetjes “Avery kwam niet op temperatuur. Met haar 35 graden moest ze nog een uurtje onder de warmtelamp en dekentjes. De bevalling was zo snel gegaan dat de kraamzorg te laat was. Ze ging mee naar huis om 3 uur ’s nachts. Ze hielp me met het in bedje leggen van Avery en vertrok. Ik heb de hele nacht niet geslapen. Ik kon alleen maar naar mijn meisje kijken. Ik was – en ben – zó verliefd!”
Meer bevallingsverhalen? Kijk op wij.nl/blogs-over-zwanger-zijn
