Dagboek van een verloskundige

Sinds ze elf jaar geleden begon met de opleiding Verloskunde heeft Marlies Koers (28) zo’n 400 baby’s geboren zien worden.

In Dagboek van een verloskundige deelt ze eerlijke, ontroerende en soms hartverscheurende verhalen uit de praktijk.

‘Ik zie de vrouw achter de zwangere buik’

Waarom vond je dat Dagboek van een verloskundige er moest komen? “Als mensen horen dat ik verloskundige ben, krijg ik vaak de vraag wat ik nou allemaal doe. Met dit boek geef ik een kijkje in mijn wereld. Ik vertel over de mooie en de complexe kanten van het vak en geef vooral een positief geluid. Verloskunde ligt in de media weleens onder vuur. Toch is het prachtig werk en zijn verloskundigen een belangrijke schakel in het leven van mensen.”

Naast bevallingsverhalen vertel je in je boek best veel over je persoonlijke leven. Waarom? “Verhalen over bevallingen kun je online wel lezen. Wat je nooit leest, is hoe de verloskundige na zo’n ervaring thuiskomt. Ik wil ook laten zien hoe mijn werk me raakt als mens.”

Wanneer wist jij dat je verloskundige wilde worden? “Al heel jong. Mijn moeder is kraamverzorgende en als kind hoorde ik van haar geweldige verhalen over bevallingen en baby’s. Haar medische boeken verslond ik. Ik hield ooit een spreekbeurt waarbij ik voor de klas m’n pasgeboren nichtje in bad deed. Toen al vond ik dat er magie hangt rond nieuw leven.”

Hoe voelt dat? “Dat mensen mij toelaten bij zoiets intiems ervaar ik als heel bijzonder. Ik mag ze negen maanden lang voorbereiden op iets dat een enorm groot deel van hun leven gaat worden. Tijdens de bevalling is mijn rol vooral empoweren: een vrouw en haar partner laten voelen dat ze dit heel goed zelf kunnen. Ik ben niet onmisbaar. De kracht zit in henzelf en ik zie vaak hoe goed stellen op elkaar zijn ingespeeld. Ik ben in de buurt om te helpen.”

Kan een bevalling jou nog ontroeren? “Die eerste blik van een moeder naar haar kind is zo intens, dat doet me nog steeds iets, ja. Ze kan nog zo hard op de weeën hebben gescholden, zodra ze de baby bij zich heeft, hangt er een gouden wolkje omheen.”

Als je dienst hebt, kun je dag en nacht worden gebeld. Wat vraagt dat van je? “Toewijding, en veel passie voor het vak. Er zijn momenten waarop ik alles uit m’n handen laat vallen omdat ik word opgeroepen. Laatst had ik een 48 uurs-weekenddienst. Het leek wel een babyboom: zes bevallingen achter elkaar. Ik heb toen 30 uur gewerkt zonder m’n bed te zien. Steeds als ik dacht: ik moet nu echt wat eten, ging de telefoon weer. Zondag tegen zessen belde de zevende vrouw met weeën.”

Hoe hou je zoiets vol? “Tijdens zo’n dienst draai ik puur op adrenaline. Thuis mag ik instorten. Op mijn vrije dagen tank ik bij. Ik loop hard en spreek graag af met vrienden en familie. Lekker kletsen bij een theetje of een glas wijn. En verder geniet ik van wat ik meemaak in mijn werk. Voor een bevalling kom ik ’s nachts met liefde mijn warme bed uit. Mensen mogen me altijd bellen als ze zich ergens zorgen over maken. Een enkele keer gaat mijn telefoon zes, zeven keer op een nacht. En dan heb ik de dag erna wel gewoon spreekuur en visites … Dit vak moet je leuk vinden, anders kun je het niet doen.”

Hoe ben jij de afgelopen jaren in je vak gegroeid? “Ik heb vooral geleerd om aan te sluiten bij wat iemand nodig heeft. Toen ik begon, was ik jong en onervaren. Pas later zag ik dat alles niet altijd volgens het boekje gaat. Soms vertellen vrouwen me bijna beschaamd dat ze zwanger zijn helemaal niet zo leuk vinden. Ik weet nu: ook dát is oké. Mensen waarderen het dat ik hun gevoel serieus neem. Misschien is dat wel het grootste goed: ik zie de vrouw achter de zwangere buik.”

Aan welke bevalling heb je de mooiste herinnering? “Iedere bevalling heeft wel iets. Juist de diversiteit maakt m’n vak zo leuk. Echt bijzonder vond ik de bevalling waarbij ik samen met mijn moeder aan het bed stond. Zij in haar professie, ik in de mijne. Ik zie haar nog staan in haar witte uniform, met haar blije blik. We hadden nog nooit samen een bevalling gedaan, maar werkten geweldig samen. De ouders wisten niets van onze familieband, dus af en toe gaven we elkaar een knipoog, zo van: wat bijzonder dat we dit delen.”

Wat heb je van je moeder geleerd? “Een mooie les: oordeel niet. Wie je ook begeleidt, luister naar hun verhaal en doe je best. Mijn eigen motto is ‘Geef wat je hebt op de plek waar je bent’. Ook dat zag ik bij mijn moeder terug.”

‘Bevallen is een life event’

Welke boodschap heb je met je boek? “De verhalen zijn geen losse anekdotes, maar laten allemaal zien dat bevallen een life event is. Welke sociale of culturele achtergrond je ook hebt, iedere ouder maakt hetzelfde proces door. Ik werk in een stadspraktijk in Deventer en zie hier uitersten. Van een alleenstaand meisje dat thuis op een oud matrasje bevalt en niks voor de baby heeft tot een zwangere carrièrevrouw die de komst van haar baby tot in de puntjes heeft voorbereid. En alles ertussenin. Ik wil iedereen zo goed mogelijk begeleiden. Bij een bevalling ga je terug naar de basis. Je werkt samen toe naar één doel: een kind op de wereld zetten. Alles eromheen valt weg.”

Kun je in deze tijd van corona je werk nog doen? “Het is anders nu. Zwangeren komen alleen vóór 16 weken en na 27 weken zwangerschap voor korte controles, zonder de partner. Intakes doen we met videobellen. Bij bevallingen mag er nog maar één extra persoon bij en de verloskundigen komen tijdens de kraamperiode niet langs.”

Heftig. “Ik snap de noodzaak van de maatregelen, maar ze druisen in tegen mijn verloskundig hart. Een zwangerschap is een intense periode en ik wil goede begeleiding bieden. Bij bevallingen dragen we nu beschermingsmiddelen. Maar de rug masseren en mee puffen lukt niet op anderhalve meter afstand. Als er geen coronagerelateerde klachten zijn, kies ik ervoor om dichtbij zorg te geven, zoals ik gewend ben.”

Welk beeld typeert volgens jou de charme van de verloskunde? “Dat moment waarop je na een nachtelijk telefoontje in je auto stapt. De hele wereld slaapt en het enige dat je ziet is een sterrenhemel of de opkomende zon. Daar ga je, op weg naar de mensen met wie je negen maanden lang een band hebt opgebouwd en die je nu met het laatste stukje mag helpen. Een klein feestje. Dat is de magie van het vak.”

Direct lezen? Bestel ‘m hier!

Winnen Dagboek van een verloskundige van Marlies Koers (Uitgeverij Spectrum, € 20,99) is een intiem, openhartig portret van het werk dat verloskundigen iedere dag en nacht met liefde uitvoeren. Eerlijke, ontwapenende en inspirerende verhalen. Een ode aan het vak in al zijn complexiteit, maar vooral aan alle gezinnen die zich openstellen in de meest kwetsbare periode van hun leven. WIJ mag vijf exemplaren weggeven. Stuur een mail met je gegevens naar redactie@wij.nl o.v.v. Dagboek van een verloskundige en vertel ons waarom jij dit boek graag wilt lezen.