สามีตามหนีรัก อย่างคาดการณ์กลับมา นิทราก็พยักหน้ าตอบ “ค่ะพีบอย กีตาร์ชอบพีนิกมานานแล้ ว” “กีต าร์ เ พิงมาทํ างานที นีไม่ใ ช่เ หรอยัง ไม่ถึง ปี เลยนี แล้ วทํ าไม บอกว่าชอบไอ้ นิกนานแล้ วล่ะ” อีกฝ่ ายทําสีหน้ างุนงงเมือได้ ยินลูกน้ อง สาวบอก “กีตาร์เคยมาฝึ กงานทีนีค่ะตอนทีเรียนปริญญาตรีคะ่ ” “กีตาร์เคยมาฝึ กงานทีนี ตอนไหนน่ะทําไมพีไม่เคยเห็นเราเลย” ซักไซ้ ตอ่ ซํา หญิงสาวจึงเล่าเรืองให้ เขาได้ ฟัง “พีบอยคงจําเด็กเนิร์สทีใส่แว่นไม่ได้ นันล่ะค่ะ กีตาร์ เอง” เขาก็ ทําท่านึกอยู่ครู่หนึงก่อนจะพยักหน้ าราวจดจําได้ แล้ ว “อ๋อ พี นึก ออกแล้ ว ยายเด็ก แว่น ที หน้ าเอ๋อๆ นันน่ะเหรอ นัน กีตาร์ เหรอ ดูต่างกับ ตอนนี มากเลย” ตอนนี เธอเปลียนมาใส่คอนแทค เลนส์แล้ ว และก็ดดั ผมหยิกทําให้ ดเู ปรี ยวมากขึนกว่าเดิม เพราะไม่อยาก ให้ เขามองตนเองเป็ นเด็กน่ะเอง จึงพยายามทําให้ ดเู ป็ นผู้ใหญ่ “ใช่คะ่ กีตาร์เอง พีบอยช่วยกีตาร์หน่อยนะคะ” หญิ งสาวขอร้ อง เขาพร้ อมกับมองหน้ าของอีกฝ่ ายด้ วย “ไอ้ นิกมันรู้ไหมเนียว่าเราชอบมันน่ะ” นิทราส่ายหน้ าไปมา “ไม่ร้ ูหรอกค่ะ” “เรารู้รึเปล่าว่าไอ้ นิคมันมีคนทีชอบแล้ วน่ะ” อีกฝ่ ายไม่อยากให้ ผ้ หู ญิงเบืองหน้ าหวังในสิงทีเป็ นไปไม่ได้ รับรู้ ว่านิติชอบกับเพียงฟ้า คุณครูทีสอนภาษาอังกฤษ แม้ วา่ จะผ่านมาหลาย ปี แต่มนั ก็ยงั จะรอ
รัตมา
109