spy_sample

“คุณคิดจะทําอะไรเหรอลูกแมวนอย” พลางยอนถามกลับไป “เดี๋ยวก็รูคะ” พรอมกับที่เธอจัดการหยิบผามามัดขอมือของ เขากับเตียงนุม โดยอีธานก็ยอมดวยดีไมวาเธอจะประทุษรายตนเองเชนไร เขาก็ยอมใหเธอทําทุกอยาง “นี่จะใหผมเปนนักโทษเหรอจัสจา” “ใชคะฉันจะเลนบทเปนผูคุมเอง” พรอมกับที่วงหนานวลขยับลง ไปหาเขายังใบหนาหลอแลวจุมพิตไปทั่วแกมของอีกฝายซึ่งอีธานก็ทาํ เสียง โอดครวญ “ลูกแมวนอย ทําไมทํากับผมแบบนี้กัน เลนมัดผมแบบนี้แลวผม จะกอดคุณไดยังไงกันละ” “ก็ไมตองกอดคะ โทษฐานที่ทําใหฉันเวียนหัว ” พลางยิ้มอยาง ชอบใจที่จะไดแกลงเขากลับบาง ดูจะสนุกสนานอยางมาก “โอเค นั กโทษคนนี้ยินดี ยอมโดนประหารดวยบทพิศวาส จะไม ออนวอนขอลดโทษเลย เชิญประหัตประหารไดตามอําเภอใจ” ชางเปน นักโทษที่ดูกระตือรือรนในการโดนลงทัณฑเสียจริง “เอาโซลามดวยไหม ยาหยี” “ไมยักรูวาคุณชอบใหซาดิสตใส เดี๋ยวจะเอาแสฟาดดวย”

2

ภรรยารักสายลับ โดย รัตมา พิมพครั้งที่ 1 กรกฎาคม 2558 ราคา 279 บาท สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 จัดอารท ตนขาว ปก หลานยายราญ จัดพิมพโดย สํานักพิมพ รัตมาบุคส 100/398 ถ. บางกรวย-ไทรนอย ต. บางบัวทอง อ. บางบัวทอง จ.นนทบุรี 11110 โทร. 089-6068529 www.rattamabooks.com จัดจําหนายโดย สํานักพิมพ รัตมาบุคส 100/398 ถ. บางกรวย-ไทรนอย ต. บางบัวทอง อ. บางบัวทอง จ.นนทบุรี 11110 โทร. 089-6068529 www.rattamabooks.com

รัตมา

3

จากใจ... นักเขียน สวัสดีคะ วันนี้มาพบกับซีรียใหมของขาวกันนะคะ ซีรีย หวานตาวายราย เปนภาคตอจาก ซีรีย กับดักรักมาเฟยคะ ใครที่สงสัยวาโฮเซใน รายรักจอมมาเฟย เปนใคร แลวไปอยูที่ฟารมมิลานาไดยังไง ซีรียนี้ขาวจะทํามือนะคะ ขอใหสนุกกับ นิยายกันมากๆ นะคะทุกคน ขอบคุณที่เปนกําลังใจใหอยางเสมอมาคะ พอดี ว า ข า วอยากอ า นแนวสายลั บแบบซั บ ซ อ นค ะ ก็ เ ลยคิ ดพล อ ตนี้ ขึ้นมา โดยซีรียนี้จะมีเรื่อง ภรรยาลับสายลับ ยอดยาใจสายลับ รอยกลจอมวาย ราย และมนตรักคาสโนวาคะ เรื่องนี้เปนเรื่องแรกของซีรียชุดนี้คะ เมื่อ อีธาน กอนซาเลส สายลับหนุม แหงหนวยสืบสวนพิเศษ เอซีเอส ที่มาปฏิบัติภารกิจลับ ดวยการสืบวา จัสมินต แมจิตรกรสาว เกี่ยวของกั บการทําผิดกฎหมายฟอกเงินหรือไม โดยเขาจะตอ ง มาตีสนิทกับเธอและคนรอบตัวของจัสมินต หากเธอและพวกเพื่อนๆ ทําผิดจริงก็ ตองจับหญิงสาวเขาคุก ตอใหเขารูสึกดีกับเธอมากเพียงใดก็ตาม แวะไปทักทายและอานนิยายเรื่องใหมของขาวไดที่เพจ รัตมาในเฟซบุค นะคะ http://www.facebook.com/Rattma สั่งซื้อนิยายสํานักพิมพของขาวไดที่นี่นะคะ http://www.rattamabooks.com/ ขอบคุณจากใจมากๆ คะ รัตมา...

4

รัตมา

5

ซีรีย หวานตาวายราย ภรรยารักสายลับ ยอดยาใจสายลับ รอยกลยอดวายราย มนตรักคาสโนวา

6

บทนํา ชวงเชาของเดือนมีนาคมซึ่งเปนฤดูรอน รางของหญิงสาววงหนา หวานวัย 28 ป กําลังนอนกอดเด็ กชายตัวนอยในวงแขน นัยน ตาทอดมองไปยั ง ใบหนาหลอที่คลายใครบางคนราวกับแกละ มันทําใหเธอหวนนึกถึงผลิตผลแหง ความรักระหวางตนเองกับชายหนุมคนหนึ่ง ไดทิ้งไวใหดูตางหนา มือเรียวลูบไลไป ยังเสนผมนุมของเด็กชายตัวนอยวัยหาขวบ ที่เธอไมคิดที่จะทํารายเพราะอยากให เปนตัวแทนความรักและความใจงายของตนเอง เธอมอบความรักใหกับเขาแตเขากลับมอบความหลอกลวงใหกับตนเอง ด วยการทอดทิ้ งเธอไปอย างไม ใยดี แม ว าชายหนุ มผู นั้ นจะทํ าให เจ็ บช้ํ ามาก เพียงใด แตจัสมินตก็ไมคิดที่จะเอาความเกลียดชังมาลงกับลูกเลย เพราะเด็กไมมี ความผิดอะไร “หนุมนอย ไดเวลาไปโรงเรียนแลวนะ” เรียวปากนุมจุมพิตไปยังแกมของ ลูกนอยดวยความรักอยางมากมาย กอนจะกระซิบขางใบหูเล็กดวย “เชาแลวเหรอฮะคุณแม” อีกฝายถามอยางน้ําเสียงงัวเงีย “ใชจะ รีบตื่นขึ้นมาแตงตัวไดแลวนะคนเกง” ลูกชายก็ยอมทําตามที่มารดาสั่งดวยดี จัสมินตทําหนาที่แตงตัวใหกับ เจฟฟย จนเสร็จจึงกาวเขาไปในครัวเพื่อเตรียมทําอาหาร โดยเธอเลือกทําขาวไก อบใหกับลูกชาย กายระหงอยูในชุดนอนแบบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ “อาหารเสร็ จแล วจ ะ” จั สมิ นต จั ดการตั กอาหารใส จานของลู กชาย หลั งจากนั้น พรอมกั บของตัวเองด วย เด็ กชายตัวนอยก็ นั่งกินอย างเอร็ดอร อย

รัตมา

7

เพียงครูก็กินอิ่ม หญิงสาวจึงหยิบเหยือกนมสดมาเทใสแกวใหลูกดวย “ดื่มนมอีกนะลู ก” มื อเล็กก็หยิ บแกวขึ้นมาดื่ ม จนปากเลอะคราบนม จัสมินตก็หยิบผาผืนเล็กมาเช็ดปากของลูกนองอยางออนโยน ปน... เสียงแตรรถดังขึ้นทางหนาบาน พรอมกับรถแวนสีขาวก็ขับเขาม จอด เธอหยิ บกระเป านักเรี ยนของลู กชาย โดยเดิ นออกไปส งเขาทางด านนอก เหมือนทุกวัน เจฟฟยหันมาจุมพิตที่แกมนุมของผูเปนแมและบอกใหไดทราบ “ผมไปโรงเรียนก อนนะฮะคุณแม” เธอกมลงหอมแกมของลู กชายดวย ความรัก กอนจะยกมือบายบายใหกับอีกฝาย “แลวเจอกันตอนเย็นจะ” เพียงครูบานประตูรถนักเรียนก็ปดลงและเคลื่อนออกไปทันที เธอเตรียม ตัวที่จะเดินกลับเขาบาน แตพลันนัยนตาก็ตองเบิกกวางเมื่อเห็นวาใครคนที่ยืนอยู ตรงหนา จัสมินตเรียกชื่อของเขาออกมาอยางไมอยากเชื่อวาจะไดพบกับอีกฝาย “คุณแบรนดอน” สีหนาเต็มไปดวยความโกรธ กอนจะรีบเดินเขาไปใน บานคลายไมอยากที่จะเห็นหนาของอีกฝาย “จัสมินต” ชายหนุมเรียกเชื่อเธอออกมา แตพอเห็นอีกฝายเดินหนีก็รีบ กาวตามและจับรางนวลไวโดยเร็ว หากหญิงสาวกลับไมใยดีและสลัดรางออกไป โดยแรง “อย ามาแตะตองตั วฉั น!” พลางตะโกนกลับไปเสี ยงดัง นั ยน ตาที่เป น ประกายสําหรับเขาเปลี่ยนแปลเปนกราดเกรี้ยว “คุณฟงผมหนอยสิจัสมินต ผมอยากจะขอโอกาสแกตัว” เขาเอยขอรอง และกุมมือเรียวไวอยางแนบแนน “โอกาสของคุณ มันหมดไปตั้งแตที่คุณทิ้งฉันใหตองเสียใจเมื่อหกปกอน แลวละคะคุณแบรนดอน” “ผมรูวาคุณโกรธ แลวก็เกลียดที่ผมทิ้งคุณไป” อีธานรูสึกแยอยางมาก เมื่อไดยินหญิงสาวเอยเชนนั้น “รูก็ดีแลวนี่ อยางนั้นก็รีบไสหัวออกไปใหพนหนาฉันซะ ฉันไมอยากเห็น หนาคุณอีกไดยินไหม!” จัสมินตตะโกนกองอยางชัดเจน ชายหนุมนึกถึงเด็กชาย 8

ตัวนอยกอนจะถามอยางคาดการณ “เด็กคนนั้นเปนลูกของผมรึเปลา” นั่นเพราะวาเด็กชายตัวนอยหนาเหมือนตัวเองอยางมาก จัสมินตตกใจ ยิ่งนักเมื่อไดยินที่อีกฝายเอยเชนนั้น แปลวาเขาเห็นเจฟฟยแลวเหรอ หญิงสาวรีบ สั่นหนาปฏิเสธกลับไปโดยเร็ว “ไมใชลูกของคุณ ลูกของฉันไมมีพอแยๆ อยางนี้หรอก” หายไปนานหกป แลวมาหาเธอเพื่อบอกวาขอโทษเนี่ยนะ หลังจากนั้นกายระหงก็เตรียมที่จะเดินเขา บาน อีธานจะกาวตามไป แตจัสมินตหันมาชี้นิ้วใสและบอกอยางขมขู “อยาไดเขามาในบานฉัน ไมอยางนั้นฉันจะเรียกตํารวจใหมาจับคุณ” ขมขูเสร็จมื อเรียวก็ปดประตูโดยเร็ว ปง! จัสมิ นตเอนกายพิงกับประตู อยางรูสึกเจ็บปวด พรอมกับหยาดน้ําตาที่รินไหลลงมายังแกมนวลดวยความรวด ราวใจ

รัตมา

9

1 ภารกิจลับ หกปกอน ณ ชายหาดไมอามี่ ซึ่งกําลังมีการแขงขันเลนกระดานโตคลื่น โดยชายหนุมสองคนซึ่งทํางาน อยู ในหน วยสื บสวนพิ เศษของเอซี เอส ย อมาจาก Arrest Criminal Suppress ทํางานกันอยางลับๆ แบบไมเป ดเผยตั ว ทั้ งสองคนสวมกางเกงวายน้ําสี สดใส เปลือยแผนอกกวาง เห็นกลามเนื้อและเรือนกายที่แข็งแรง บนวงหนาคมประดับ ดวยแวนกันน้ําสีดํา กําลังยืนอยูบนกระดานโตคลื่นเซิรฟบอรด รางแกรงดูนามอง อยางมาก สมกับเปนชายชาตรี บนแขนกํายํามีรอยสักลายกราฟฟกสรางความเท ใหกับเขามากขึ้นกวาเดิม โดยเฉพาะผิวสีแทนยิ่งทําใหมีเสนหชวนมอง จนแทบละ สายตาไปทางอื่นไมได เสนผมทีเ่ ปยกน้ําก็ไมไดทําใหความมีเสนหลดลงเลย ผิดคาดมันกลับดู เซ็กซี่และเราใจยิ่งนัก จุดเดนของอีธานนอกจากจะมีเรือนกายกํายําแลว ก็ยังมี นัยนตาสีน้ําเงินอมฟาเหมื อนน้ําทะเลที่ดูลึกลั บและนาคนหา บวกกับความสู ง หนึ่งรอยแปดสิบหาเซนติเมตร ก็ทําใหเปนที่ตองตาสาวๆ ไดอยางมาก รางแกรงโต คลื่นอยูกับวินเซนต เทอรเนอร วิศวกรคอมพิวเตอรผูมีความสามารถ อีกฝายเปนลูกครึ่งอิตาเลี่ยนกับอเมริกา วงหนาหลอคมคายไมตางจาก เพื่ อนสนิ ทเลย ทั้ งสองหนุมมั กมี สาวมาหลงเสน ห อยางมากมาย โดยวินเซนต พยายามที่จะเอาชนะอีธานใหได แตในระหวางนั้นก็มีคลื่นแรงทําใหน้ําทะเลซัดใส ใบหนาคม และเสียหลักตัวเซไปทําใหเขาเสนชัยเปนที่สอง 10

“ครั้งนี้นายชนะอีธาน” วินเซนตจับไปยังบาของเพื่อนดวย “ครั้งหนาฉัน ไมยอมแพแน” โดยอีธานหอบแผนเซิรฟบอรดขึ้นมาไวขางกาย กอนจะเดินกลับเขาไป ยังเซฟเฮาสที่อยูไ มไกล ซึ่งผานกลุมสาวๆ ที่สงรอยยิ้มหวานมอบใหไมหยุด เขาจึง เอยอยางหยอกเยา “วาไง สาวๆ คืนนี้วางไปปารตี้กับพี่ดวยกันไหมจะ” ไมเพียงพูดเทานั้น แตอีธานยังใชมือตีสะโพกเต็มตึง ซึ่งอยูในชุดบิกินี่สีสด “ไมพลาดอยูแล วสุดหลอ วาแตปาร ตี้ที่ไหนล ะ” อีกฝายเหนี่ยวลําคอ แกรงของเขาลงมาใกลและสงสายตายั่วยวนดวย “ที่ผับมอรเทนไวท ตอนหนึ่งทุม” วิ นเซนตบอกใหได ทราบ โดยสายตา ของทั้งสองหนุมก็กวาดมองไปทั่วรางกลมกลึงของสาวสวยหุนสะบึมที่ดูนาลิ้มรส ยิ่ง “โอเค แล วเจอกันนะจ ะสุดหล อ” พลางจุ มพิ ตไปยั งแก มของเขาด วย หลังจากเอยจบ สายลั บหนุ มทั้ งสองเดินกลั บไปยั งบ านพั ก ดวยท าทางที่ ดูอารมณ ดี อยางมาก ตางแยกยายกันไปจัดการอาบน้ําเพื่อลางตัวจากน้ําทะเล อีธานปลด กางเกงวายน้ําออกไปจากรางแกรง เผยใหเห็นเรือนกายอันงดงาม โดยชายหนุม รอดตายจากการโดนยิงดวยล็อกเก็ตของมารดา แมวาอีกฝายจะเกลียดเขาก็ตาม ที แตอีธานก็ไมเคยโกรธเลย ยังไงก็เปนแมที่ใหกําเนิดตนเองขึ้นมา รางสูงที่เปลาเปลือยกาวเขาไปยังหองน้ําซึ่งอยูดานนอก มื อใหญเป ด ฝกบัวใหน้ําไหลรินลงมาโยเงยหนารับสายน้ําดังกลาวดวยความยินดี เสนผมเปยก ชุมจนดูยุงเหยิ ง แตก็ไมอาจที่จะทําใหความนามองลดลงเลย นัยนตาของเขาที่ เต็มไปดวยแพขนตางอนยาวราวกับผูหญิง หลับลงพรอมกับที่มือของชายหนุมก็ ลูบไล ไปทั่ วผิ วแกร ง ซึ่งคงจะมี สาวๆ อาสาเป นคนอาบน้ํ าให อี กฝายมากมาย ทีเดียว สวนวินเซนตระหวางที่รอเพื่อนอาบน้ํานั้ น ก็ไดเป ดโทรทัศนดูเพื่อเป น การผ อนคลาย พลางทิ้ งกายกํ ายํ าที่ อยู ในชุดผาขนหนูพันสะโพกแกรง โดยฮั ม

รัตมา

11

เพลงอยางอารมณดี มื อก็ซ อนอยู ใตศีรษะที่ปกคลุมดวยเสนผมสีทอง เพี ยงครู อีธานก็ตะโกนบอกใหเพื่อนไดรับรู “เฮ ฉันอาบน้ําเสร็จแลวนะ” กอนจะเดิ นเขาไปในหองนอนของตนเอง อีธานเลือกเสื้อกลามสีดําซึ่ ง สกรีนลายกราฟฟกแบบศิลปะอารทแอ็บแสตก กับกางเกงขาสั้ นประมาณเขาสี เขียวลายทหาร เปนชุดไปรเวทแบบงายๆ ของบรรดาสายลับหนุมในยามที่พักผอน จากการปฏิบัติภารกิจ พลางใชมือเสยเสนผมขึ้นไปยังดานบน กอนจะกาวไปยัง หองครัวเล็ก เมื่อรับรูวาทองกําลังหิวจึงเดินไปหาอะไรกินในครัว ภายในหองครัวแบบสไตลลอฟทที่มีเพดานสูง และผนังตกแตงแบบอิฐ เปลื อยสี ส มและสี ขาวตั ดกั น โดยมี โต ะอาหารตั วใหญ สี ไม โอ ควางอยู ดานใน พรอมกับพอครัวที่กําลังทําอาหารเย็นสําหรับมื้อนี้ ไมใชใครอื่นเลยแตเปนสมิทธ ไทสัน หัวหนาหนวยของเขานะเอง อีกฝายใชมีดหั่นผักกาดหอมและมะเขือเทศลูก โต เพื่ อเตรี ยมที่ จะทําแฮมเบเกอร โดยเขาจั ดการนํ าผั กมาวางลงไปจากนั้ นจึ ง จัดการราดซอสและมายองเนสตามลําดับ สมิทธเปนชายวัยกลางคนที่มีอายุสี่สิบเจ็ดป อดีตเจาหนาที่ตํารวจใหญ ที่ลาออกจากการเปนตํารวจเบื้องหนา เมื่อไปงัดขอกับผูมีอิทธิพลเขา จนกระทั่ง ถู กย ายไปอยู ในเขตลํ าบาก มั นจะทํ าให เขาตั ดสิ นใจสร างหน วยงานสื บสวน เอซีเอสขึ้นมา เพื่อทํางานเบื้องหลังของกฎหมายอยางลับๆ อีธานดึงเกาอี้ออกมาออกมากอนจะทรุดกายลงไปนั่ งและชวยอีกฝาย ทําแฮมเบเกอรดว ย ซึ่งผานไปครูใหญวินเซนตที่เปลี่ยนเสื้อผาเสร็จเรียบรอยก็เดิน มานั่งที่เกาอี้ดวยกัน โดยมือก็หยิบแฮมเบเกอรที่เสร็จแลวกัดกินอยางเอร็ดอรอย จนปากเลอะซอสมะเขือเทศและเคี้ยวตุยไมหยุด สมิทธจัดการลางมือหลังจากที่ กินอาหารมื้อเย็นอิ่มกอนเปนคนแรก และใชผาผืนเล็กเช็ดมือที่เปยกนั้น “เดี๋ ยวกิ นเสร็ จ เราจะคุ ยกั นเรื่ องภารกิ จลั บที่ เพิ่ งได มา” เพี ยงได ยิน นัยนตาของวินเซนตก็เบิกกวางและบอกอยางโอดครวญ “อะไรกัน สมิทธ เพิ่งพักไมกี่วันเอง ตองทํางานอีกแลว” เนื่องจากวินเซนตเพิ่งกลับมาจากการทลายแหลงยาเสพติดติดมาหยกๆ 12

แตอีธานมีเพียงแครอยยิ้มเพียงอยางเดียวเทานั้น นั่นเพราะวาชายหนุมไมไดเปน สายลับอาชีพแบบเมื่อกอนแลว แตทําเฉพาะที่พิเศษจริงๆ “พอดี มันเป นงานด วนน ะ เพราะว าทางเราทราบมาว ามี พวกตํ ารวจ รวมมือกับเลวิสดวย นายสองคนจะตองหาทางเขาไปตีสนิทกับเลวิสเจาพอคาคา อาวุธสงคราม สวนอีธานนายตองเขาไปตีสนิทกับแมจิตรกรสาวดวย เพราะวาเงินที่เขาบัญชีของเธอ ตนทางของบัญชีมาจากเกาะเคยแมน ซึ่ง เป นแหล งที่ พวกทํ าผิดกฎหมาย มั กจะเอาเงิ นไปฝากธนาคารบนเกาะนั้ น เรา จะตองสืบหาใหไดวาเงินในบัญชีของธนาคารบนเกาะเคยแมนเกี่ยวของกันยังไง เพราะจากที่สืบไปก็พบวาเปนบัญชีที่ไดรับการเอาเขาไปฝากดวยเงินสด มันจึงทํา ใหสืบหาถึงแหลงที่มาของเงินไมได บริษัทรับวาดรูปแตกลับเกี่ยวของกับเงินที่มา จากเกาะเคยแมน ซ้ําเจาของบัญชีตนทางก็คือคนที่อยูบนเกาะนั้น แตหาตัวไมเจอ วาอีกฝายอยูที่ไหน เพราะชื่อกับที่อยูไมใชของจริง บางทีมันอาจจะเปนวิธีการของ พวกที่ฟอกเงินก็ได เราตองสืบหาใหไดวาแมจิตรกรนี่รูเห็นเปนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้รึ เปลา ถาเกี่ยวของจะไดจับตัวใหหมดทั้งขบวนการ หมูเกาะเคยแมนตั้งอยูในทะเลแคริบเบียนฝงตะวันตก เปนสถานที่พวก ทํากฎหมายมักจะนําเงินไปฟอก เรียกเปนภาษาอังกฤษวา Money Laundering คือการแปลสภาพเงิน เปนการกระทําเพื่อจะปกปดและอําพรางแหลงที่มาของเงิน ที่ไดมาโดยมิชอบดวยกฎหมาย หลังจากที่กินอาหารเย็นอิ่มแลว ทั้งหมดก็ยายมายังหองรับแขกทางดาน นอก สมิ ทธส งแฟ มสี เทาที่ ได เตรียมไว ให กับอี ธานได ดูข อมู ลของหญิ งสาว ที่ ตนเองจะตองเขาไปตีสนิทอีกฝาย เพียงเห็นรูปภาพของเธอในอิริยาบถหลากหลาย ไมวาจะเปนทานั่งทายืนและทานอน เลนเอาอีธานแทบจะไมกระพริบตาเลย เฝา จับจองไปยังผิวนวลเนียนดวยความสนใจ ใชเพียงเทานั้นใบหนาเรียวก็ยังชวนมอง โดยเฉพาะนัยนตาที่เปนดังแมวสาว ก็ทําใหเขาละสายตาไดยากอยางยิ่ง “ไหนดูสิ สาวที่นายตองไปสนิทสนมดวยเปนไง” วิ นเซนต ยื่นหน ามาดู อย างไม คาดหวั ง แต พอเห็ นหุ นอั นอวบอึ๋ มใน บริเวณที่ควรมี นั่นก็คือทรวงอกสลางและสะโพกกับบั้ นทายเต็มตึ งที่ได รูปสวย

รัตมา

13

และไม มีสวนที่ ไมควรมีนั่นก็ คือเอวระหงที่ คอดกิ่วซึ่งรับกันกับสะโพกหนั่นแน น ภายในกางเกงยีนขาสั้น และหนาทองที่แบนราบมีกลามเนื้อที่เสริมสรางความเซ็ก ซี่ใหกับเรือนรางละไม เลนเอาหนุมๆ พานกลืนน้ําลายดังเอื๊อกทีเดียว ลําคอแหง ฝากเมื่อไดเห็นภาพในแฟมดังกลาว “โอ แมเจาโวย ทําไมถึงไดนาหม่ําขนาดนี้เนี่ย” อีธานพยักหนาตอบรับ อยางเห็นดวย “ใช หุนนาอึ๊บชิบเปง” ขณะเอยก็ทําทาเมมริมฝปากเขาหากันดวย เขา แทบไมอาจผละสายตาไปจากทรวงอกที่อยูในชุดชั้นในแบบเซ็กซี่ลูกไมสีขาว ซึ่ง แทบจะบดบังความงดงามไวไมอยูเลย “แบบนี้ใหทํามากกวาตีสนิทก็เอาวะ” เขาพลันนึกถึงยามที่อีกฝายขยับรางเคลื่อนไหวบนแผนทองแกรงของ ตนเอง โดยวงหนาหวานที่มอบรอยยิ้มอันแสนชวนมอง ก็เปลี่ยนเปนบิดเราพรอม กับนั ยนตาหลั บพริ้ ม แค เห็ นก็ ทํ าใหอี ธานใจสั่ นระส่ํ าที เดี ยว แทบไม อยากละ สายตาไปมองที่อื่น “งานนี้ใหไปลวงความลับจากแมจิตรกรเซ็กซี่นะเอง” แต ให ตายเหอะ! ภารกิจล วงความลั บของเขา ทํ าไมมั นเหมื อนคนละ ความหมายของสมิทธซึ่งเปนหัวหนาทีมเลยละ โดยเฉพาะถาเขาปลดปราการชิ้น บนและชิ้ นลางด วย โอมันคงเป นความลับที่นาคนหาทีเดียว แคนึกก็น าตื่นเต น แลว รับรองวาเขาจะลวงความลับเธอจนไมเหลืออะไรใหคนหาเลย จะใช ปากกั บมื อค นทุ กซอกทุ กมุ มเลยที เดี ยว แค คิดถึ งยามที่ คนหา ความลับในตัวเธอ มันก็นาสนุกซะแลว “เซ็งอะ ไมไดเขาไปใกลผูหญิงหุนเอ็กซๆ เหมือนอีธานเลย” วินเซนตบน และทิ้งรางลงไปยังโซฟากลางหองรับแขก “หนาอยางนายตองเซ็งดวยเหรอวินเซนต ฉันเห็นปกติไมปฏิบัติภารกิจ นายก็มีผูหญิงไมเคยวางเวนเลยนี”่ “แหม รูทันจริงๆ” สายลับหนุมตอบกลับมาน้ําเสียงออย “นี่เปนผูหญิงที่นายจะตองเขาไปตีสนิทดวย” สมิทธสงแฟมอีกอันหนึ่ง ใหกับลูกนองในทีม อีกฝายรีบรับไปโดยเร็ว กอนจะเปดดูรายละเอียดดานใน เปน 14

หญิงสาวแตงตัวเปรี้ยวหุนอวบอิ่ม ชายหนุมผิวปากอยางชื่นชอบและปรบมือดวย “ตองแบบนี้ ซี้! ถึงจะนาสนุ กหนอย พวกผมต องเข าไปแฝงตัวในกลุ ม ลูกนองของเลวิสใชไหมครับ” วินเซนตคาดการณออกมา เหมือนทุกครั้งที่จะไปสืบ ขอมูลของพวกที่ทําผิดกฎหมาย “วิธีนั้นคงใชไมไดผลหรอก เพราะวาสายของตํารวจที่ถูกสงเขาไปแฝงตัว โดนพวกของเลวิสจับได และจัดการฆาสายของเราไปแลว ดังนั้นพวกนั้นจะตอง ระวังตัวเองมากทีเดียว ไมรับใครสุมสี่สุมหาอีก” สมิทธอธิบายใหลูกนองไดฟง “อยางนั้นเราจะเขาไปสืบเรื่องของเลวิสไดยังไงละครับ” วินเซนตเอย “เราก็ตีสนิทพวกเลวิสโดยตรงเลยสิ” อีธานเสนอวิธีของตนเองออกมา “แลวเราจะใชวิธีไหนละ” หัวหนาหนวยกับเพื่อนสนิทแสดงสีหนาสงสัย “ผมเป นมหาเศรษฐี ทํ าอาชี พผลิ ตอาวุ ธ สงครามให กั บฝ ายทหาร เหมือนกับเลวิส เพียงแตวาผมทําถูกกฎหมาย สวนเลวิสทําผิดฏหมาย แตผมจะ ใหพวกมันเขาใจวาทําผิดกฎหมายเหมือนกัน แลวผมก็กําลังคิดผลิตวัคซีนไวรัส แอนแทร็กซ ที่พวกผิดกฎหมายชอบผลิต ผมจะใชโครงการนี้ละทําใหเลวิสมารวม ธุรกิจ แลวผมก็มีคฤหาสนกับรถราคาแพง ทําใหเราไมตองสรางภาพขึ้นมาเพื่อทํา ใหเลวิสเชื่อดวย” “เปนความคิดที่ดีทีเดียว” สมิทธสนับสนุนเต็มที่ “แลววาแต จะใหพวกผมไปเริ่มงานนี้เมื่อไรครับสมิทธ” อีธานถามดวย ความอยากรู “อาทิตยหนาเลย” หัวหนาหนวยบอกใหไดทราบ “อาทิตยหนาก็เหลืออีก...” วินเซนตยกมือขึ้นมาเพื่อที่จะนับนิ้ว “พรุงนี้ วันอาทิตย วันจันทร อะไรกันใหเวลาเตรียมตัวแคคืนนี้กับวันอาทิตยเองเหรอครับ” นั่นเพราะวาตนเองเพิ่งจะไดพักไปแคสองวันเทานั้น “งานนี้รีบเร็วไดยิ่งดี” หัวหนาหนวยบอกดวยน้ําเสียงจริงจัง “งั้นคืนนี้สั่งลาสาวๆ กันหนอยดีกวา” เมื่อรับรูวาตนเองตองไปทําภารกิจ ลับ โดยที่ไมรูระยะเวลาชายหนุมทั้งสองจึงไปปารตี้ในยามค่ําคืน เพียงสาวๆ เห็ นเขาทั้งสอง ก็ เดิ นเขามาหาดวยสีหนาที่เกลื่ อนไปดวย

รัตมา

15

รอยยิ้ม พรอมกับเสียดสีรางนวลกับกายกํายําแบบหยอกยั่วดวย “นึกวาคืนนี้คุณจะไมมาแลวซะอีก” มือเรียวยกขึ้นประคองไปยังวงหนา คมโดยริมฝปากก็เกือบชิดกับปากของเขา “ไมมาไดไงละสาวสวย นัดแลวก็ตองมาสิ” อีธานเอยและหันไปสั่งเหลา กอนจะถามอยางเอาใจหญิงสาว “ดื่มอะไรจะสาวสวยสั่งไดเลยเดี๋ยวพี่เปนเจามือ ในค่ําคืนนี้เอง” บอกอยางใจปาเปนที่สุด “ตามปามาเลยสาวๆ มาแดนซกันบนฟลอรกอน แลวคอยไปแดนซกับพี่ บนเตี ยง พี่ จะโยกขยับเต นอยางสุ ดกํ าลั งเลย” วิ นเซนตเอยเสร็จก็โอบเอวสาว ออกไปยังฟลอรที่มีผูคนเตนกันอยางสนุกสนาน

16

รัตมา

17

2 เปาหมาย หลั งจากที่แวะไปเยี่ ยมหั วหน าหน วยที่ มี บุญคุ ณกั บตนเองแล ว อีธานก็กลับมาที่บริษั ทของตนเองพรอมกั บวิ นเซนต ซึ่งอีกฝายก็ นั่งอยู ในหอง ทํางานดวย ระหวางนั้นอีธานเปดเขาไปยังเวบไซทบริษัทวิสทารา เพียงพูดจบชาย หนุมก็เปดคอมพิวเตอรเพื่อจัดการคนหารายละเอียดของเปาหมายตนเอง ขณะที่ วินเซนตก็นั่งหาขอมูลของเปาหมายเชนกันนั่นก็คือลูกสาวของเลวิส เพียงครูก็พบกับสิ่งที่ตองการเมื่อเข าไปในเวบไซทวิสทาร า ซึ่งผลิตชุ ด ชั้นในและชุดวายน้ํา สายตาของชายหนุมก็มองเห็นภาพโปสเตอรที่โชวเรือนกาย ระหงของนางแบบแตละคน ชางดูเซ็กซี่และเราใจอยางมาก นัยนตาของอีธานมอง ไปยังหญิงสาวหนึ่งในกลุมนั้น ดวงตาของเธอเหมื อนมีมนตเสน หทําให เขาละสายตาไปจากร างนวล ไมไดเลย ดวงตาของเธอทําใหนึกถึงแมลูกแมวสาวที่ดูนารัก ชักอยากเห็นวาเวลา นัยนตาแมแมวสาวเปลี่ยนเปนเรารอนจะเปนยังไงนะ ชายหนุมอานขอความบน โปสเตอรทอี่ ยูยังหนาเวบไซทโดยอานออกมาเบาๆ “แฟชั่ นโชวของบริ ษัทวิ สทารา จะถู กจั ดขึ้นในวั นที่ 5 ตุ ลาคม” เพี ยง วินเซนตไดยินก็เอยอยางคาดการณ “อยาบอกนะ วานายจะไปดูแฟชั่นโชวนี้นะ” “แลวนายไมสนใจรึไงวะ” อีธานพลางยอนถามเพื่อนหนุมกลับไป อีกฝาย ก็คิดตามอีธาน เรือนรางของผูหญิงที่ใสชุดชั้นในกับชุดวายน้ําที่แสนเซ็กซี่ 18

“ถ าฉั นบอกว าไม ไปก็ บ าแล วล ะ มี แต สาวสวย หุ นอึ๋ ม ก นเด ง แถม แตงตัวเซ็กซีน่ าฟดแบบนั้น” “งั้นอาทิตยหนา พวกเราเตรียมตัวไปดูแฟชั่นโชวกัน” ระหวางนั้นลีออนที่ เดินเขามาพรอมกับเอกสารรายไดผลไตรมาสของบริษัทเขา ที่ผานมาสองปกอน ซึ่งอีธานบอกใหอีกฝายนําเขามาใหกับตนเอง เขาสั่งการออกไปโดยเร็ว “ลีออน เดี๋ยวจองบัตรแฟชั่นโชวของบริษัทวิสทาราใหดวยนะ” อีกฝาย ทําสีหนาประหลาดใจ นั่นเพราะเจานายของตนแทบไมเคยสนใจแฟชั่นแบบนี้เลย “คุณอีธานจะไปดูแฟชั่นโชวชุดชั้นในเหรอครับ” “ใช ฉั นกั บวินเซนต จะไปดู ดวยกัน” ลีออนรั บรู วาเจานายเคยทํ างาน เกี่ยวกับสายลับเพราะทํางานรวมกับเขามานาน และก็คาดเดาออกมาหลังจากนั้น “อยาบอกนะครับ วานี่เปนภารกิจลับอีกแลว” “ถูกตอง พอดีฉันตองไปตีสนิทกับสาวในบริษัทวิสทารานะ นายรีบจอง ตั๋วใหฉันสองที่นะ” “ไดครับคุณอีธาน” ลีออนรับคําอยางดี กอนจะกาวออกไปจากหองเพื่อ จัดการตามคําสั่งของเจานาย ซึ่ งในช วงบ ายของวั นจั นทร อี ธานกั บวิ นเซนต ก็ ได มาปรากฏกายที่ ลอสแองเจลิส เมืองที่มีประชากรมากทีส่ ุดเปนอันดับสองของประเทศอเมริกาเพื่อ เริ่มตนทํางานดวยการเขาไปตีสนิทเปาหมาย โดยเปาหมายของอีธาน กอนซาเลส ก็คือแมจิตรกรสาวที่มีหุนยั่วยวน หวามใจและลูกชายของชายหนุมอยางมาก ขนาดแค เห็ นรู ปยั งทํ าให เขาร อนรุ มมากอย างไม ได ตั้ งตั ว ถ าได อยู ใกลชิดกับตัวจริงมันก็คงจะดีมากทีเดียว... ชางเปนโชคดีของอีธานเสียจริงที่จะไดเห็นอีกฝายอยางชัดๆ เมื่อบริษัท ผลิตชุดชั้นในวิสทาราไดจัดงานเปดตัวคอลเลคชั่นใหมในชวงฤดูใบไมผลิ เพียง รับรูทั้งสองหนุมก็ไดเขามายืนอยูในงานดังกลาว วันนี้อีธานกับวินเซนตแตงตัวดู เทและหลออยางมาก โดยปลอมตัวมาปฎิบัติภารกิจดวยมาดของนักธุรกิจหนุมที่ เปนมหาเศรษฐี อีธานปลอมตัวเปน แบรนดอน โรเจอร สวนวินเซนตก็ใชชื่อวา ไรท เดนิ วั ล ผู ผลิตอาวุธและผลิ ตวัคซี นโรคร าย โดยเขาจะใช อาชี พนี้เพื่ อชักนํ าให

รัตมา

19

เปาหมายเขามาหาตนเอง อีธานกับวินเซนตดูอารมณดีอยางมาก จะไมใหเปนเชนนั้นไดยังไงกันใน เมื่อบริเวณที่ตนเองยืนอยูนั้นกําลังจะไดเห็นสาวๆ หุนอวบอึ๋มอวดเรือนรางอันชวน มองใหเขาไดชมอยางเต็มๆ ตา โดยเฉพาะแมสาวจัสมินตที่มีสวนโคงและสวนเวา เราใจเขายิ่งนัก อานจากประวัติของเธอพบวาอีกฝายเปนสาวเอเชียผิวขาวมาก แต กลับไมไดเปนที่ชื่นชอบสําหรับจัสมินตเลย เลือกที่จะอาบแดดกายระหงจนเปลี่ยน แปลเปนสี แทน ซึ่งชายหนุมก็เห็ นดวยอย างมากที่ อีกฝ ายเปลี่ยนสีผิ วเป นสีนั้ น เพราะมันทําใหเธอดูเซ็กซี่มากขึ้นกวาเดิม สํ าหรั บค่ํ าคื นนี้ จะเป นการเดิ นโชว โดยใช ชื่ อธี มของงานว า Butterfly Night คืนแหงเหลาผีเสื้อแสนสวย โอ มันเปนสโลแกนที่ชางเขากันเสียจริง และจะ ดีกวานี้ถาเขาไดใกลชิดกับแมผีเสื้อที่ชื่อจัสมินต ลดาตระการ ตามประวัติอีกฝาย เปนเด็กกําพราถูกทิ้งไวที่โรงพยาบาล แต โชคดี ตรงที่ มีสมองฉลาดก็ เลยได ทุ นเรี ยนดี มาโดยตลอด ชี วิ ตไม แตกต างจากเขาเลย อี ธานเองถึ งไม กําพร าก็ เหมื อนกํ าพร า เมื่ อเขามี แม เป น โสเภณีไมเคยคิดที่จะใยดีตนเองซึ่งเปนลูกเลย ซ้ํารายไมรูดวยซ้ําวาพอของเขาเปน ใคร เพราะชายหนุ มเกิ ดขึ้นมาในซ อง ถ าเป นลู กสาวคงไม แคล วทํ างานอาชี พ เดียวกับมารดาเปนแน เขาคาดเดาอนาคตไวไดเลย แตเมื่อเขาออกมาเปนลูกชายดังนั้นวิถีชีวิตเขาจึงเกี่ยวของกับการลักเล็ก ขโมยนอย ไมวาจะเปนขโมยมอเตอรไซค ลวงกระเปา หากทวามันกลับเปนโชคดีที่ เขาดันไปลวงกระเปาของนายตํารวจผูหนึ่งซึ่งอีธานโดนซอมดวยหมัดของอีกฝาย และบอกวาใหชายหนุมกลับตัวกลับใจซะ แลวอีธานที่ไมไดเรียนหนังสือจะไปทําอาชีพอะไรไดกัน นายตํารวจผูนั้น จึงเสนอวาจะเป นคนอุปการะแทนดังนั้ นเขาจึงไดกลับตั วเป นผูเปนคนดี โดยมี หนาที่คอยทํางานรับใชอีกฝายดวยการเปนสายสืบขาว และสงเสียเลาเรียนราว กับเขาเปนลูกชาย ระหวางที่เรียนนั้นก็ตองปฏิบัติภารกิจลับไปดวย เมื่อสมิทธที่เขาเทิดทูน และรักราวกับพอใหชายหนุมเปนสวนหนึ่งของหนวยเอซีเอสนี้ ทําใหเขาหาเงินไป 20

ใหมารดาได แตโชครายเมื่อมารดาดันเปนโรคเกี่ยวกับเพศสัมพันธและเสียชีวิตไป ในชวงที่อีธานอายุเพียงยี่สิบป ปจจุบันชายหนุมอายุยี่สิบเกาป มีความสามารถในดานการใชอาวุธและ การตอสู ทั้ งปน มีด และมื อเปลารวมถึงเปนมหาเศรษฐี ที่รวยมากอี กด วย ชาย หนุมทําธุรกิจเกี่ยวกับการสงอาวุธในการทําสงครามใหกับฝายทหาร ไมวาจะเปน ปน ระเบิ ด และเกราะกันกระสุน ซึ่งเปาหมายของเขาที่จะตองไปสืบขอมู ลเป น หญิงสาวชาวเอเชียที่มีเรือนกายผอมสูง แตไมไดแบนระนาบเหมือนนางแบบทั่วไป หากเธอกลับมีทรวงอวบอิ่มที่ชวนมองดวยไซส สามสิบหกคัพเอ ชางซอนรูปเสีย จริง จนเขาอดคิดไมไดวาจะมีโอกาสไดวัดมันอยางใกลชิดดวยฝามือของตนเองรึ เปลากัน นัยนตาของเขาเปนประกายแพรวพราวเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตนเองมุงมั่นจะทํา มันจะใหความรูสึกนุมเพียงไหนกันนะ โดยยามนี้ จั สมิ น ต หรื อแม ดอกมะลิ หญิ งสาวชาวไทยวั ย 23 ป มี ลักษณะวงหนารูปหัวใจ โชคดีที่เธอมีเรือนรางสูงหนึ่งรอยเจ็ดสิบสองเซนติเมตรทํา ใหเธอไดทํางานอีกอาชีพหนึ่งนั่นก็คือนางแบบในบริษัทวิสทารานอกจากอาชีพ จิตรกรสาว กระทั่งใกลเวลาที่จะออกไปเดินโชว จัสมินตจึงลุกขึ้นจากเกาอี้หลังจาก แตงหนาและทําผมจนเสร็จเรียบรอยแลว เพื่อเตรียมออกไปโชวตัวทางดานนอก แตยังไมทันจะเดิ นออกไปไรยาซึ่ งเปนเจาของบริษัทวิสทาราก็เดินเขามาหาเธอ พรอมกับหิ้วชุดสวยในมือเขามายังดานในดวยโดยบอกใหนองสาวที่สนิทไดรับรู “จัสมินต นี่ชุดฟนนาเลยที่จะใสคืนนี้นะ” เพียงเธอเห็นชุดก็อดยิ้มและ เอยอยางชื่นชมไมได “โอ วาวสวยมากเลยคะพี่ไรยา” “เป นชุ ดที่ เด นมากๆ เลยค ะ” เอรี่ เพื่ อนนางแบบที่ เห็ นชุ ดก็ เอ ยอย าง ตื่นเตนเชนกัน โดยชุดดังกลาวเปนกระโปรงยาวลากพื้นสีดํา กับปกผีเสื้อทางเบื้องหลัง สีทองปกดวยดิ้นสีดําเปนประกายระยิบระยับ สําหรับอีธานตั้งแตรับภารกิจนี้มา เหมื อนวาชายหนุ มจะคิดถึ งยามที่ อี กฝ ายตอบสนองตนเองด วยความเร าร อน

รัตมา

21

ตลอดเวลา นัยนตาของเขาจดจอยังเวทีเบื้องหนาอยางไมสนใจสิ่งใด จวบกระทั่งถึง เวลาที่อีธานรอคอยทั้งสองหนุมก็เลิกใหความสนใจกับสิ่งรอบๆ ตัว โดยเฉพาะยาม ที่แสงไฟจับไปยังกายระหงของแมนางแตละคน เลนเอาอีธานกับวินเซนตรุมรอน ไปหมด คิ ดว าเดี๋ ยวดู แฟชั่ นโชว เสร็ จคงต องหาอะไรมาดั บความร อนเป นแน ไมอยางนั้นคืนนี้คงนอนไมหลับทีเดียว ชางเปนอาหารตาที่ยอดเยี่ยมเสียจริง เพราะแตละนางหุนนาฟดและชวน หลงใหลอยางมาก โดยแฟชั่นแรกที่โชวก็คือชุดเสื้อคลุ มกับกระโปรงตัวสั้ นอวด เรียวขาเพรี ยวชวนมอง นางแบบหลายคนตางออกมาเดินโชวความงามของชุ ด ชั้นในที่มีดีไซนเกและสวยชวนมอง จวบจนนางแบบคนล าสุ ดเดิ นออกมา เป นหญิ งสาวเป าหมายที่ เขา จะตองพาตัวเองเขาไปสนิทกับอีกฝาย แตจะสนิทแคไหนกันนะ แบบเนื้อแนบเนื้อ ก็คงดีเหมือนกัน ยิ่งถาเสื้อผาไมเกี่ยวยิ่งดีใหญ คืนนี้จัสมินตสวมบราตัวสวยบน เรื อนกายระหงและคลุ มทับเสื้ อแบบผานุ มที่ พลิ้วแนบลําตั วอวดความอวบอิ่ ม อยางชัดเจนตา กับเนื้อนวลที่ดูผุดผาดบนผิวผองพรรณปกดวยดิ้นเงินเปนดอกไม ดูสะดุดตารอยทั้งรอยคนมาดูไมไดสนใจชุดชั้นในหรอกสวนใหญจะสนใจนางแบบ มากกวา แตละคนยั่วยวนตาดีเหลือเกินเห็นแลวน้ําลายจะไหล โดยเอวเล็กก็ผูกผา และปลอยชายลากยาวลงมาที่พื้น ซึ่งบนลําคอผองพรรณก็มีเครื่องประดับสุดหรูดูตระการตายิ่งนัก ยามที่ อีธานเห็นกายระหงเตนสะบัดเรือนรางไปมาตามเสียงเพลงมันชางเปนภาพที่เยา ยวนเหลื อเกิน นั ยน ตาของเขากวาดมองตั้ งแตวงหนาเนี ยน โลมไล มายังลําคอ ระหงและไลเรื่อยมาจนถึงเนินบากับทรวงสลาง และแผนทองแบนราบจนอดที่จะ มองต่ํากวานั้นไมได พลางนึกไมตางกัน “คืนนี้ตองขอนางแบบในนี้สักคนไปฟดบนเตียงละวะ” วินเซนตกับอีธานมีหนาตาเปนอาวุธรายกาจ แตนั่นคือสิ่งที่หลอกลวง เพราะวาแมหนาตาจะหลอราวเทพบุตร แตก็ฆาคนไดอยางไมกระพริบตาทีเดียว โดยเฉพาะพวกที่ทําผิดกฎหมายมักรูซึ้งเปนอยางดี แตสําหรับสาวๆ รอยยิ้มที่ชวน 22

มอง สามารถทําใหหัวใจของสาวๆ หลอมละลายไดเลยทีเดียวเพียงแคทั้งคูปราย ตาและสงรอยยิ้มมอบให โดยหลังจากเดินแฟชั่นโชวเสร็จแลวตอไปก็เปนการโชว ชุดสุดทาย ซึ่งเปนธีมหลักของงานในค่ําคืนนี้ นั่นก็คือผีเสื้อที่แสนเซ็กซี่โดยติดปกผีเสื้อไว ทางเบื้ องหลั งกอนจะกาว ออกมาแบบโชวเต็มตั ว เลนเอาหนุมๆ ที่ มาดู แฟชั่ นใจเตนไมเปนจั งหวะทีเดียว อีธานมองเห็นบางอยางบนกายนุมคาดเดาวาตองเปนรอยสักแนนอนแตบริเวณที่ เธอสั กนี่ สิ มันช างเร าใจเหลื อเกิ นเพราะอยู ตรงบั้ นท ายด านซ ายมื อเหนื อขอบ กระโปรงขึ้นไปประมาณสองเซนติเมตร “รูปผีเสื้อชางเขากันซะจริง แมผีเสื้อที่แสนเซ็กซี่ โอ สุดยอด” เห็นแลว อยากจะใชปากนาบไปกับผิวนุมนั้นจัง จัสมินตมอบรอยยิ้มแสนหวานใหกับบรรดาแขกทีม่ านั่งชม อีธานประทับ รอยยิ้มไวในสมองทันที อยากเห็นรอยยิ้มนี้ใกลๆ จัง ไมอยากเชื่อวาแคเธอยิ้มก็ทํา ใหเขาตื่นเราได ปกติชายหนุมไมเคยเปนเชนนี้มากอน รอยยิ้มนี้มี มนตราสําหรับ เขาขนาดนี้เลยเหรอไมอยากจะเชื่อจริงๆ เมื่ อเปลี่ ยนเสื้ อผ าแล วก็ ออกไปยื นรอเพื่ อนๆ ทางด านนอก จั สมิ นต ยืนรั บลมบนระเบี ยงสู งปล อยให เส นผมปลิ วสะบั ดไปทางเบื้ องหลั ง เปดเผยใหเห็นใบหนานวลอยางชัดเจน เปนภาพที่อีธานซึ่งเดินขึ้นมามองเห็นแลว ก็อดชื่นชมไมไดวานอกจากเธอจะรูปรางและผิวเนียนแลว เธอยังมีเสนผมที่สวย ดวย เห็นแลวชายหนุมอยากใชปลายนิ้วสัมผัสมันนัก กายแกรงกาวเขาไปหาเธอ จะทํ าความรู จั กกั บอี กฝ าย โดยที่ เจ าตั วก็ มั วแต ยกมื อขึ้ นมาท าวกั บคางและ เพลิดเพลินกับวิวทิวทัศนเบื้องหนา นานเปนครูจึงคิดวาจะกลับไปหาเอรี่ แตพอหันกลับมาก็พลันตองตกใจ เมื่อรับรูวามีผูชายแปลกหนามายืนทางเบื้องหลัง รองเทาสนสูงเผลอกาวถอยหลัง ดวยความหวาดหวั่น และลืมไปวาขางหลังของตนเองเปนระเบียงสูงมากเพียงใด นั่นจึงทําใหกายระหงตัวเซไป อีธานที่เห็นเชนนั้นก็ควาเอวของเธอไวไมปลอยและ ถึงเขามารางแกรงดวย ทําใหวงหนานวลอยูใกลกับกายกํายําอยางไมตั้งใจ

รัตมา

23

นี่เธอลืมไปไดยังไงวาตนเองอยูบนระเบียงสูงเกือบยี่สิบชั้นบาที่สุดเลย ถาตกลงไปคงตายอยางไมตองนึกถึงสภาพเลยวาเปนอยางไร กายนุมสั่นสะทาน เมื่อรับรู ถาอีกฝายไมดึงตนเองไวคงลอยละลิ่วลงไปดานลางแลวหัวใจของเธอเตน ถี่ระรัวดวยความหวาดกลัว โดยเธอไดยินเสียงกระซิบดังขึ้นเบาๆ ซึ่งลมหายใจอุน รอนก็ระไปยังแกมนุม สรางความรอนผาวใหกับผิวนวล “ระวังหนอยสิ คนสวย” อีธานบอกเธอและมองไปยั งวงหน านวลอย างพราวหวาน จัสมินต เงย หนาขึ้นเพื่อจะตอวาเขา แตในใจกลับคิดอยางประหลาดใจ โอ ทําไมถึงเปนผูช าย หลอเหลาขนาดนี้ เหมือนคิงเดวิด นั่นคือประติมากรรมรูปหินออนสีขาวแกะสลัก แสดงใหเห็นความแข็งแรงและความงดงามของรางกายมนุษย โดยผูชายเบื้องหนา ชางดูดีเหลือเกิน แลวยังนัยนตาเปนประกายสีฟาบลูโทแพซ เปนดวงตาที่สวยมาก ทีเดียว ใครจะเชื่อวารูปปนที่วาจะมีชีวิตขึ้นมาได นัยนตากลมที่เขียนไวดวยอาย ไลนเนอรอยางดีมองเขาอยางไมกระพริบ แลวเธอก็คิดวาอีกฝายเกือบทําใหตก จากระเบียงจนคอหักตาย “คุณมายืนตรงนี้ทําไมกัน ฉันตกใจหมดเลย” น้ําเสียงแสดงความโมโห นิดๆ “ผมสนใจคุณตั้งแตอยูบนเวที ตอนที่คุณสวมชุดฟนนาเลยนะคุณสวย มากเลย” ชายหนุมออกปากอยางชื่นชม และกวาดตามองไปทั่วรางนวลอยางไม วางตา เธอรูสึกไมชื่นชอบเลยเหมือนสายตาของอีกฝายเปนดังเลเซอรที่สองทะลุ กายนุม “ฉันดีใจนะคะที่คุณชอบ แตวาชวยเอามือออกไปจากตัวฉันดวยไดไหม คะ” เธอบอกเขาพรอมกับแกะมือที่กอดตนเองไวออก เพื่อที่วาจะไดหาทาง ออกไปจากสถานการณนี้ได แตดูเหมือนวามืออีกฝายจะเปนดังคีมเหล็กไมยอม งางออกงายๆ “แลวถาไมออกละ คุณจะทําอะไรเหรอยาหยี” ชายหนุมสุดหลอถามกลับมาดวยน้ําเสียงทาทาย พรอมกับนัยนตาเปน 24

ประกาย ไมเทานั้นวงหนาคมยังกมลงมาชิดกับใบหนาของเธอดวย ใกลจนรับรูได ถึงกลิ่นน้ํ าหอมของเขาที่เย็นแบบเซ็กซี่ ซึ่งดูเขากับลักษณะของอีกฝายเสียจริ ง หัวใจของจัสมินตเตนถี่ระรัวมากขึ้นมากขึ้นกวาเดิม จากที่เมื่อครูก็เตนเหมือนกัน แตตอนนี้ราวกับกลองเลยละ นอกจากหญิงสาวจะไดกลิ่นน้ําหอมจากรางแกร ง แลว อีธานก็ไดกลิ่นกายนุมจากตัวเธอเชนเดียวกัน กลิ่นเหมือนขนมมารชเมลโล ที่ ดูหอมหวาน จนเขาอยากลองพิสูจนเสียจริง วาขนมมารชเมลโลชิ้นนี้จะเอร็ดอรอย มากเพียงไหน ซึ่งจัสมินตก็ใชน้ําหอมกลิ่นดังกลาวจริงๆ เพราะน้ําหอมทีเ่ ธอเลือก ฉีดใสกายนุมในวันนี้คือ Mariah Carey ขวดสีมวง “ฉันจะรองตะโกนบอกคนอื่นใหรูนะสิ วาคุณลวนลามฉัน” “งั้นก็รองเลย แตยังไงผมก็ไมปลอยคุณหรอก” เขาเอยอยางทาทายซ้ํา โดยไมสนใจคําขูเธอเลยสักนิด มันเปนเรื่องที่ผิดคาดอยางมากที่ถูกอีกฝายตอบ อยางไมเกรงกลัว “คุณตองการอะไรจากฉันกัน” พยายามทําใจดีสูเสือกับอีกฝาย อีธาน อยากตอบไปเสียจริงวา ตองการคุณนะสิคนสวยแตเขากลับพูดเปนอยางอื่นไป “แคอยากรูจักคุณเทานั้นเอง” แตสําหรับจัสมินตรูสึกวาอีกฝายไมนาที่จะทําความคุนเคยดวยเลย ราว กับเธอเปนดังกวางนอยที่กําลังจะโดนอีกฝายลามากกวา แววตาของเขาแมเปน ประกายชวนมอง แต ก็แฝงความนาเกรงขามไว ดวยเชนกั น จึ งรี บตอบปฏิ เสธ กลับไปทันทีโดยลืมไปวานั่นเปนสิ่งที่คิดผิดอยางมาก “แตฉันไมไดอยากรูจักคุณคะ” พร อมกั บมื อเรี ยวพยายามแกะมื อของเขาออกให ได แต เขาก็ เหมื อน แกลงรั้งกายนุมเขามาหาตนเองแนบชิดกวาเดิม ซึ่งดูเหมือนวาตรงบริเวณที่เธอยืน อยูจะไมมีคนเดินมาสักเทาใดนัก บาที่สุด “ไมเอานายาหยี ยังไมทันไรก็ตัดรอนกันซะละ เราคุยกันดีๆ ก็ไดน”ี่ “ถาคุณเมา ฉันวาคุณกลับบานไปดีกวา” เธอพยายามบอกเขาดีๆ “ถาผมเมาก็คงเมาคุณละมั้ง เมาจนอยากจะดื่มคุณเขาไปใหหมดทั้งตัว เลยดวยซ้ํา”

รัตมา

25

อีธานบอกใหเธอไดรับรูพลางมองราวกับวาหญิงสาวเปนเครื่องดื่มที่เขา อยากดื่มซะเหลือเกิน ซึ่งปกติเวลาที่เขาดื่มก็มักจะดื่มหลายแกวติดตอกัน ถาเขา ไดชิมแมผีเสื้อแสนเซ็กซี่ละก็รับรองวาคงไมชิมแครอบเดียวเปนแน คงจะติดใจ และชิมมากกวานั้น เธอรูสึกไมพอใจกับสายตาที่มองตนเองอยางจาบจวง ราวกับ ใชสายตาปลดเปลื้องเสื้อผาของตนเองออกทีละชิ้น กับคนอื่นเธอไมเคยรูสึกอะไร แบบนี้เลย แตทําไมพอเปนดวงตาสีฟาประกายแพรวพราวคูน ี้ถึงทําใหเธอรูสึกหวิว หวามไดกัน “ฉันไมเคยเจอผูชายที่ไหนทรามเทาคุณมากอนเลยใหตายเถอะ” เธอด ากราดเขาซ้ํ าอย างรั งเกี ยจและมองจ องเขาอย างแข็ งกร าวโดย เตรียมเดินเลี่ยงซ้ําแตเหมือนเปนเรื่องผิดมหันตที่ไปดาเขา อีธานไมเคยยอมใหใคร ทํารายตนเองแลวเดินลอยชายออกไปงายๆ ถาทําก็ไมใชอีธานแลวละ โดยเฉพาะ ถาเปนสาวๆ ที่ถูกตาดวย ยากที่เขาจะปลอยตัวไปงายดาย “อยากลองจูบกับผูชายทรามๆ ดูไหมละ ไมแนนะคุณอาจจะเปลี่ยนมา ติดใจผมแทนก็ได” ไมเพียงพูดแตใบหนาหลอยังขยับลงมาใกลชิดวงหนานวลดวย โดยคําพูดที่เอยอยางนิสยั หามและมั่นใจ ไมไดรูสึกสะทกสะทานกับคําดาของเธอ เลย “ฝนไปเถอะ นี่ปลอยฉันเดี๋ยวนี้นะ” จากที่ใจเย็นพยายามเกลี้ยกลอมอีก ฝายใหปลอยตัวเอง แตดูเหมือนวามันจะไมไดผลเอาเสียเลย ทําใหความอดทน ของจัสมินตหมดลง โดยตอบให เขาได ยิ นอย างชั ดเจน และพยายามแกะมื อที่ รั้ งร างของ ตนเองออกดวยความโมโห แตในชวงเวลาดังกลาวเธอกลับถูกเขาดึงเขาไปปะทะ กับแผงอกกวางและจูบดวยความเรารอนโดยที่หญิงสาวไมทันตั้งตัวเลยดวยซ้ํา เธอกรีดเสียงออกมาอยางอูอี้ฟงไมไดศัพท “อื้อ...” นัยนตาเบิกกวางดวยความตกใจ เพราะไมคิดวาเขาจะอุกอาจกับตนเอง เชนนี้ เธอพยายามทุบรางแกรงและเบี่ยงวงหนาหลบ แตอีกฝายก็บังคับวงหน า เรี ยวให รั บจู บของเขาด วยการสอดแทรกฝ ามื อเข าไปยั งเส นผมนุ มสลวยทาง 26

เบื้องหลัง แตแรงนอยอยางเธอหรือจะสูกับแรงบุรุษเชนเขาได อีธานจูบเมมที่เรียว ปากนุมอยางเรารอน ไมวาอีกฝายจะเลี่ ยงหลบเชนไร เขาก็ตามประชิดอยางไม ยอมแพ ลิ้นรอนโลมเลาไปยังเรียวปากหวานแบบติดพัน ราวเสือรายที่เมื่อหมาย ตาเหยื่อเนื้อหวานแลวยากที่จะปลอยใหหลุดมือไปงายดาย เหมือนในยามนี้เมื่อ เขาจูบเธอก็ไมยินดีใหเธอหลบหนี เขาจะตามลาจนถึงที่สุด อีธานจูบไปตามพื้นที่ เล็กอยางติ ดใจ ขณะที่ มือก็รั้ งเอวระหงใหเบี ยดชิดกับรางแกร งมากขึ้นกว าเดิ ม ใกลจนความแข็งขึงของเขาเสียดสีกับสะโพกนวลของเธอภายใตกางเกงเลคกิ้งที่ แนบเนื้อจนแทบไมมีประโยชนอะไรเลยที่จะกักกั้นความอุนซานใหแผกําจายไปยัง รางนุม เพียงครูมือเรียวซึ่งทุบไปยังรางแกรงแบบไมยินยอมใหเขาจูบตนเอง ซึ่ง ดูเหมือนวาจะไมสะเทือนตอรางกํายําของเขาเลยสักนิด เปรียบไปก็เหมือนแรงมด ดวยซ้ํ าที่ คิดต อกรกั บวายร ายเช นเขา กายสู งแทบไม สะดุ งสะเทื อนราวกั บหิ น แข็งแรงกอนใหญก็คอยๆ ออนแรงลง พรอมกับที่มือเปลี่ยนเปนขยุมไปยังเสื้อเชิ้ต ของเขาแทนเมื่อความวาบหวามเขามาครอบครองความรูสึก ซึ่งริมฝปากรอนก็โลม ไลไปยังเรี ยวปากนุ มเหมือนกาวชั้ นดีที่ พอติ ดแลวก็ ผนึกอย างแนบแนน เขาแค ตั้งใจจะจูบเธอแบบหยอกเอินแตมันกลับไมอยากที่ผละออกมาแมสักนิด นอกจากกายนุมจะหอมหวานเหมือนขนมแลว ปากเธอก็ก็ยังนุมละมุน อีกดวยเชนกัน ลิ้นรอนแตะไลอยางแผวเบาราวกับลูกแมวชางออน แตลูกแมวชาง ออนตัวนี้กลับตัวสูงใหญ ทําเหมือนวากําลังชิมขนมที่ถูกปากและชื่นชอบอยาง มาก เขาจู บระไปตามมุ มปากซ ายโลมเล าไปยังมุ มปากขวา โดยกายนุ มที่ ตอตานเมื่อครูนี้ ก็เริม่ ที่จะออนแรงลง มือที่ผลักไสก็เปลี่ยนเปนขยุมไปยังเสื้อเชิ้ต ตัวใหญเนื้ อนุมของเขา พรอมกับดึ งรางแกร งเข ามาแนบชิ ดกับกายเล็กมากขึ้ น กวาเดิม พลางเบียดกายเขาหาเขาอยางลืมตัวจนทรวงสลางบดเคลากับแผนอก กํายําที่แมวาจะมีเสื้อผากางกั้นแตความอุนรอนก็แผซา นกําจายใหเธอรับรูได ความหวิวหวามแลนพลานไปทั่วกายนุมอยางที่ไมเคยรูสึกแบบนี้มากอน

รัตมา

27

พลางเงยหนารับจูบอันซานหวามดวยความยินดีขณะที่มือใหญก็ประคองวงหนา เรียวเพื่อดูดดื่มความหวานจากเรียวปากนุมอยางเพลิดเพลินใจ อีธานรูสึกพอใจ อย างมากที่ อี กฝ ายเลิ กพยศแล ว แต ให ตายแทบเถอะ! เขาแทบไม อยากผละ ออกมาเลยสักนิด นอกจากเขาจะจูบเธอดวยความเรารอนแลว ยังรั้งกายละมุนเขา มาแนบชิดมากขึ้นกว าเดิมดวย จนเขาไดรับรู ความอวบอิ่มจากทรวงสล างที่บด เบียดอยูชิดกับแผงอกแกรง สัมผัสไดถึงความนุมละมุนนี่ขนาดแคเพียงภายนอกยังนุมละไมขนาดนี้ ภายในคงนุมกวานี้แนนอนทีเดียว ยามนี้ทรวงอกของจัสมินตรูสึกปวดราวไปหมด เธอเองก็เคยใกลชิดกับผูชายมาอยางมากมายโดยเฉพาะบรรดานายแบบที่เคย ทํางานรวมกัน นอกจากนั้นก็ยังวาดรูปนูดของผูชายอีก ก็ยังไมรูสึกอะไรแตทําไม พอโดนอีกฝายจูบและกอดมันถึงทําใหเธอสั่นไหวมากเชนนี้ เกิดความรูสึกแปลกๆ อยากใหเขากอดตนเองบอยๆ และกอดอยางนี้ตอไปไมหยุด นั่นเพราะมันชางให ความอบอุนเหลือเกิน อีธานจูบเธอราวกับจะสูบวิญญาณออกจากรางอยางไรอยางนั้นเลย โดย ปลายเล็บของเธอจิกเราไปที่เสื้อเชิ้ตของเขาอยางแรงจนแทบจะขาดคามือทีเดียว “ใจเย็นสิมายเดียร คุณนี่บทจะใจรอนก็รอนซะ เลนเอาผมงงไปเลย”

28

รัตมา

29

3 จูโจม ประโยคดังกล าวทําให สติ ของจัสมินตกลับคืนมา มื อเรียวผลั ก รางแกรงออกไปดวยสีหนาที่โมโหอยางมากพรอมกับที่มือยกขึ้นตบไปยังวงหนา คมดวยความชิงชังในตัวอีกฝาย เพียะ! “เลวที่สุด” แทนที่อีกฝายจะโกรธกลับยังคงยิ้มหนาระรื่น “หึ หึ โกรธที่เคลิ้มไปกับจูบของผมรึไงกันเบบี๋” อีธานพลางคาดเดาเปน อย างอื่ นที่ มันทิ่ มใจของจั สมินตอย างมากนั่นเพราะเธอดั นไปเคลิ้มกับจู บของ ผูชายแปลกหนาที่เพียงพบกันยังไมถึงครึ่งชั่วโมงเลย “คุณมันเปนผูชายที่แยมาก” เธอดากราดกลับไปเพื่อกลบเกลื่อนความรูสึกที่เกิดขึ้นในราง พรอมกับ รีบวิ่งหนีอีกฝายไปดวยสายตาเกลียดชัง ชายหนุมมองตามรางนวลที่วิ่งไปพรอม กับใชมือจับไปยังริมฝปากของตนเอง โดยประดับไปดวยรอยยิ้มอยางอารมณ ดี เปนครั้งแรกที่จูบผูหญิงแลวโดนตบ นี่เขาบารึเปลาแทนที่โดนตบแลวจะรูสึกโกรธ ดันมามีอารมณยืนยิ้มอยูได อีธานเดินกลับไปหาเพื่อนดวยใบหนาที่ผิดคาดอยาง มากมาย วินเซนตเห็นเปาหมายซึ่งเปนภารกิจลับสะบัดหนาใสเพื่อนของตนจึงพูด อยางสัพยอกเมื่อเห็นหญิงสาวสะบัดมือใสดวย โดยเฉพาะฉากไคลแม็กซเมื่อครูนี้ เห็นอยางชัดเจนทีเดียว “อยาบอกนะวาปลาไมกินเหยื่อ ไมอยางนั้นนายคงไมกลับมามือเปลา 30

อยางนี้ แลวแบบนี้นายจะเขาไปตีสนิทเธอไดยังไงละ” “ฉันประเมินพลาดไปหนอย นึกวาจะงายเหมือนสาวคนอื่น ก็เลยไดคํา ทักทายที่หนาแทน” วินเซนตมองตามที่เพื่อนบอกกอนจะยิ้มอยางขําขัน “นี่เปนวิธีทําความรูจักที่เราใจมากเลยเพื่อน” อีกฝายใชมือจับไปยังบา ของอีธานดวย “ฉันถือวาเปนการลงทุน เพราะสิ่งทีฉ่ ันจะไดรับ มันคุมคากวานี้แนนอน” เขาจะไมลวงความลับอยางเดียวหรอกแตจะลวงใหหมดทั้งตัวเลย ทางดานจัสมินตก็รีบเดินกลับไปหาเพื่อนของตนเอง เห็นอีกฝายกําลัง กมหาอะไรไมหยุด จึงถามดวยความสงสัย “อะไรหายเหรอเอรี”่ “คอนแทรคเลนสฉันนะสิมันตก ยังหาไมเจอเลย” อีกฝ ายชอบใสคอน แทรคเปลี่ยนสีของดวงตา จัสมินตจึงกวาดตามองหากอนจะพบวามันกระเด็นไป อยูใตโตะเครื่องแปง จึงกมลงเก็บไว “เจอแลว” หญิงสาวบอกใหเพื่อนรับรู “ขอบใจนะจัสมินต” อีกฝายรีบถอดคอนแทรคเก็บใสกลองใส เพราะคิด วาจะเอากลับไปลางน้ํายาที่บาน เมื่อเดินออกมายังดานนอกกับเพื่อนนางแบบดวยกัน หญิงสาวก็กลั ว กลัววาจะเจอกับผูชายคนเมื่อครูอีก นัยนตาของจัสมินตมองไปทั่วบริเวณนั้นเพื่อ ดู ว าผู ชายคนนั้ นยั งอยู รึ เปล า แต พอไม เห็ นเธอจึ งทํ าอาการโล งอกอย างมาก จัสมินตไมไดเลาเรื่องที่เกิดขึ้นใหเพื่อนฟง เพราะคิดวาคงจะไมมีโอกาสไดเจอกับ อีกฝายแลวนะเอง เพียงกลับมาถึงบานหญิงสาวก็รูสึกโลงอกอยางมาก เธอทิ้งกายลงไปยัง โซฟาตัวใหญในหองรับแขก เรเชลจัดการไปเทน้ําใสแกวมาใหกับเจานายสาวทันที “น้ําองุนเย็นๆ คะ คุณจัสมินต” เมดสาววางแกวที่มีหยดน้ําเกาะพราวลงบนโตะพรอมกับจานรองแก ว จัสมินตหยิบน้ําขึ้นมาดื่มกอนจะบอกออกมาดวยความรูสึกดี “เย็นชื่นใจดีจริงๆ” ระหวางนั้นจัสมินตก็มองเห็นเจาสุนัขพันธมอลธีส วิ่งเขามาออดออนที่

รัตมา

31

ปลายเทา เธอจึงอุมมันขึ้นมาหอมที่หัวและบอกอยางทักทาย “วาไง! บารบี้ที่รัก” เธอลืมเรื่องขุนมัวไปเมื่ออุมลูกสาวแสนรักขึ้นมา จมูก ของเธอซบไปที่ขนฟูๆ ของเจาสุนัขแสนรูที่อยูกับเธอสองปแลว จัสมินตใหเมดสาว ทํางานไปกลับเนื่องจากวาอีกฝายมีครอบครัวที่ตองดูแล นอกจากจัสมินตจะเรียนเกงจนไดทุนเรียนดีแลว เธอก็ยังมีพรสวรรครัก ในทางด านการวาดรู ปมากด วยช วงที่ อยู บ านเด็ กกํ าพร า พอมาเรี ยนต อ ที่ ตางประเทศก็หารายไดพิเศษไปเรื่อยๆ ในระหวางเรียน และเธอก็ไดสงภาพเข า ประกวดโดยไดรับรางวัลรองชนะเลิศ ตั้งแตนั้นมาก็เหมือนเปนใบเบิกทางใหกับ ตนเอง นั่นเพราะวาชื่ อเสี ยงจิ ตรกรหนาใหม ที่ นาจั บตามองกลายเปนของเธอ หลังจากนั้น เมื่อดื่มน้ําผลไมหมดแลวจัสมินตก็อุมลูกสาวของตนเองขึ้นไปบนหอง เพื่อเตรียมตัวที่จะอาบน้ํา ตอนนี้เธออยากพักผอนมากที่สุด เพราะรูสึกเหนื่อยลา ไปหมด มือเรียววางบารบี้ลงขางเตียง กอนที่เธอจะจัดการถอดเสื้อผาออกจากกาย นุม เพียงครูก็เหลือเพียงความเปลือยเปลา เธอจุดเทียนหอมอโรมาเพื่อสู ดกลิ่ นหอม เธอเลื อกกลิ่นวานิ ลามาจุ ด กลิ่นหอมของเทียนชวยทําใหผอนคลายความเครียดได มือเรียวไลไปยังกายนุมที่ เต็มไปด วยฟองของสบูน้ํานม จัสมิ นตเปนคนผิวขาวแตเธอกลับไมรูสึ กชื่นชอบ ชอบไปนอนอาบแดดเพื่อเปลี่ยนผิวใหเปนสีแทน ก็ทําใหใบหนาเอเชียของเธอดู เซ็กซี่ยิ่งนัก หญิงสาวอาบน้ําไปก็ฮัมเพลงไปดวยอยางมีความสุข เพียงครูร างระหงก็กาวออกมาจากอางดวยกายเปลาเปลือย เพื่อออกมา สวมเสื้อผาทางดานนอก นั่นเพราะตนเองอยูแคลําพังในหอง จึงไมตองระวังตั ว มาก ซึ่งเธอไมชอบสวมชุดนอนหวานๆ แตกลับเลือกสวมเสื้อเชิ้ตตัวยาวเพียงตัว เดียวโดยไมสวมปราการชิ้นบน เพราะเธอไมชอบอะไรที่รัดรึงในชวงกอนนอน เธอ อุมบารบี้ขึ้นมาบนเตียง กอนที่มือเรียวจะกดปดสวิชทโคมไฟที่อยูบนโตะตัวเล็ก ขางเตียง จนเหลือเพียงแสงไฟสลัวๆ หญิงสาวเหยียดกายลงไปยังเตียงนุม โดยในชวงเวลาตอมานัยนตากลม ที่ลืมอยูเมื่อครูนี้ก็หลับลงและเขาสูหวงนิทราในเวลาตอมา 32

โดยในยามดึกนั้นจัสมินตก็ฝนถึงบรรยากาศอันแสนโรแมนติก เธออยูใน ชุดเจาหญิงแสนสวยมันเปนชวงเวลาแหงความสุขเหลือเกิน เธอฝนวาไดพบกับ เจาชายสุดหลอเปนดังที่เธอจินตนาการอยูบอยครั้ง เวลาที่เธออานหนังสือนิยาย รัก โดยเธอเองก็เดินเลนอยูในสวนสวยที่มีดอกไมหลากสีบานอยูเต็มสวน จัสมิ นต ชอบอานพล็ อตแนวยอนยุคของตางประเทศ เพราะบางที แรง บั นดาลใจนี้ ก็ทํ าให เธออยากที่ จะไปเที่ ยวเพื่ อหาสถานที่ วาดรู ป หญิ งสาวรี บ วางมือของตนเองลงไปโดยเร็วเพื่อที่จะไปเดินเลนกับอีกฝาย เจาชายสุดหลอก็กุม มือไวอยางแนบแนน “ไปเดินเลนกันเถอะ จัสมินต” ซึ่ งเธอก็ ยอมทํ าตามที่ เขาบอกอย างว าง าย เจ าชายหนุ มพาเธอชม พระราชวังอันงดงามและตระการตา โดยจูๆ มือใหญก็รั้งรางนวลเขาไปกอดอยาง ใกลชิด นัยนตาของเธอสบประสานกับเขาอยางพราวหวาน โดยใบหนาหลอคมก็ กมลงมาหาเธออยางเชื่องชา จัสมินตยืนนิ่งและปลอยใหเจาชายหนุมจูบตนเอง มือเรียวรั้งลําคอแกรงเขามาหาอยางแนบชิดกวาเดิม ตอบรับจูบเขากลับไปอยาง ไมประสีประสา เธอบดเบียดรางนวลกับกายแกรงดวยความหลงใหล รูสึกชื่นชอบ จูบที่เจาชายมอบใหกับตนเอง เพียงครูเจาชายหนุมก็ชอนกายละมุนขึ้นมาไวในวงแขนและกาวตรงไป ยังหองนอนสุดหรูหรา กอนจะวางรางนวลลงไปยังเตียงนุม เจาชายทิ้งกายตามลง มากักรางของเธอไวและมอบจูบอันแสนซานใจใหกับเธอซ้ําอีกคราวหนึ่ง จัสมินตก็ ไมไดตอตานอีกเหมือนเชนเคย ยินดีพรอมใจไปกับเขาทุกอยาง เธอเงยหนารับจูบ เขาดวยความยินดีและเต็มใจ มือเรียวกอดรางแกรงอยางแนบแนน บดเบียดราง นวลกับเรือนกายกํายําซึ่งอยูในชุดเจาชายสุดหลอ โดยชายหนุมก็ใชมือโลมไลไป ตามรางนุมดวยความหลงใหล พลางรั้ งกายละมุ นให เข ามาชิ ดแผ นอกกว างมากขึ้ น ทํ าให ทรวงนุ ม ของจัสมินตรูสึกปวดราวไปหมด รับรูถึงความหวิวหวามที่แผกําจายไปทั่วรางนวล ซึ่งไมเคยให ใครได ใกล ชิดมากถึ งเพี ยงนี้มากอน แม ว าจั สมิ นต จะใช ชี วิตอยู ที่ ตางประเทศมานานแตเธอก็ไมเคยคิดที่จะปลอยตัวปลอยใจใหกับใครงายดาย แต

รัตมา

33

สําหรับในความฝนเธอไมแครอะไรเลย เพราะมันเปนเพียงแคฝนยังไงก็ไมมีวันที่ จะเป นจริ งได อย างแน นอน เธอเหนี่ ยวลํ าคอแกร งใหลงมาใกล กับใบหน านวล นัยนตามองจองวงหนาคมอยางไมวางตา ดวงตาของเขาเปนสีน้ําทะเลน้ําเงินอม ฟา เปนดวงตาที่สวยนามองมากๆ เธอไมเคยเห็นนัยนตาของใครเปนประกายนามองแบบนี้มากอน โดยมือ เรียวที่เหนี่ยวลําคอของเขาเมื่อครูนี้ ก็คอยๆ ขยับไปยังวงหนาคมสุดหลอปลายนิ้ว สัมผั สกั บใบหนาคมดวยความชื่นชอบ สัมผั สกั บแกมของเขาทั้ งสองขางอยาง เชื่ องช า ซึ่ งอี กฝายก็ยอมให เธอแตะตองอย างไมโต แย งเพราะกํ าลั งจูบเธออยู ความฝนมันชางเหมือนจริงซะเหลือเกิน ปากรอนขบเมมไปยังเรียวปากนุมสีชมพู ระเรื่อดวยความปรารถนา พรอมกับสอดแทรกลิ้นรอนเขาไปดื่มด่ําความหวานของ ปากนุม ซึ่งจัสมินตก็เผยอเรียวปากนุมตอนรับเขาเปนอยางดี ลิ้นอันเชี่ยวชํานาญ การก็เกี่ยวกันพัลวันกับลิ้นนุมดานใน จูบเธออยางหนักหนวง และเรารอน เลนเอาจัสมินตแทบจะไมมีแรงยืนเลย กายนุมพิงกับฝาผนังขณะที่เขาก็ กักร างนวลโดยไม ยอมให เธอไกลห าง ทรวงนุ มทั้ งสองหอบสะท านขึ้ นลงตาม จังหวะของแรงลมหายใจ เมื่อเขาเลนจูบเธออยางไมยอมละออกมาเลย จนเธอจะ ขาดใจตายใหไดทีเดียว ซึ่งดูเหมือนวาอีกฝายจะรูวาเธอจวนหมดแรงจึงผละวงหนาคมออกมา และจูบลงไปยังเรียวปากนุมของเธอซ้ําอีกครั้ง หลังจากที่ปลอยใหเธอไดสูดอากาศ เขาปอดไปอยางเต็มที่เมื่อครูนี้ โดยฝามือใหญที่อยูยังเอวเล็กของจัสมินตก็เริ่ ม ลากไลมายังดานหนาของหนาทองแบนราบ กอนจะลากไลขึ้นมายังชุดเกาะอกตัว งามซึ่งเปนชุดเจาหญิง และรั้งมันลงมายังเอวเล็ก เผยใหเห็นทรวงสลางอันผุดผาด พรอมกับที่ปากรอนก็โลมไลลงมายังปลายคางและลําคอระหง จูบละไปตามผิวนุม ทั้งบาซายและบาขวา จวบกระทั่งถึงเนินอกอิ่ม นัยนตาของเจาชายกวาดมองไป ทั่วรางนวลที่เปดเผยความสวยงามใหเห็นอยางเดนชัด “โอ สวยที่สุดเลยจัสมินต” พรอมกับที่เจาชายสุดหลอก็ไมรั้งรอที่จะเปนเจาของมันโดยเร็ว ปากรอน ดูดกลืนยอดอกสีออนไวดานใน จัสมินตถอนหายใจหอบระรัว พรอมกับหัวใจเตน 34

ระส่ําอยางไมเปนจังหวะ ยามที่เขาใชปากครอบครองยอดทรวงของตนเองดวยลิ้น รอนจนเปยกชื้น กายนุมบิดเราจนเกร็งไปหมด และเรียกเขาดวยน้ําเสียงแหบพรา วงหนานวลแดงซานเสนผมระยุงอยางไมเปนทรง ปลอยคลอเคลียยังทรวงสลางคู งามที่เปดเปลือยใหเจาชายไดพินิจพิจารณาอยางเต็มที่ “อืม เจาชายคะ” แตดูเหมือนวาอีกฝายจะไมสนใจตอน้ําเสียงซานหวามของเธอเลย กลับ ปลุกเราหญิงสาวใหตื่นเพริดมากขึ้นกวาเดิม มือเรียวสอดแทรกเขาไปยังเสนผมสี เขมของเขาอยางวาบหวิว โดยวงหนาคมก็เงยหนาขึ้นมาบอกใหเธอไดรับรู “คุณหวานสุดยอดมาก ยาหยี” แตสิ่งที่จัสมินตเห็นมันกลับไมเปนอยางเมื่อครูนี้ เนื่องจากใบหนาของ เจาชายรูปงามที่ซบไซทรวงอกนุมของเธออยางชื่นชอบกลับไมเปนดังเดิม เจาชาย สุดหล อของเธอหายไปไหนกั น ทําไมถึ งกลายเปนผูชายมารยาททราม นั ยน ตา ของจัสมินตเบิกกวางดวยความตกใจพรอมกับผลักรางแกรงออกไปอยางเร็ว แตดู เหมือนวาเขาจะไมยอมปลอยตามที่เธอตองการ “นี่ปลอยฉันเดี๋ยวนี้นะ บอกใหปลอยไงละ” มือเรียวทุบไปยังกายกํายํา เพื่อทําใหเขาปลอยตนเอง เพียงครูนัยนตาที่หลับพริ้มก็ลืมขึ้นมา หัวใจเตนแรงกระหน่ําอีกดวย มือ เรียวปดเสนผมนุมที่ตกปรกลงมายังใบหนานวล ตอนที่เห็นอีกฝายในฝนเธอนึกวา ผีหลอกเลยล ะ “ขนาดในฝ นยังตามมาหลอกหลอนกั นอีก แถมฝนวาเกือบจะมี อะไรกับตานั่นดวย บาที่สุดเลย” เธอทิ้งรางลงไปยังที่นอนกวางและดึงเจาบารบี้ เขามานอนกอดขณะที่ยังลืมตากอนจะเอยดวยน้ําเสียงชิงชัง “ถึงหลอมากแคไหนแตก็ไมรับประทานหรอก ขออยาใหไดเจอกับคนราย กาจอยางนั้นอีกเลย” หลังจากที่อีธานเขาไปเปดตัวใหหญิงสาวซึ่งเปนเปาหมายคนแรก ไดรูจักแลวแตผิ ดคาดตรงที่เสน หของเขากลับใชไมไดผลกับเธอนะสิ ดังนั้นจึ ง ตองหาวิธีใหมที่จะเขาไปสนิทสนมกับเธอใหได และตอนนี้ก็ไดเวลาที่จะตองไปทํา

รัตมา

35

ความคุ นเคยกั บกั บเป าหมายคนต อไปนั่ นก็ คือ เลวิ ส ราเกอร เจ าพอค าอาวุ ธ สงคราม อี กฝายเป นนั กธุ รกิ จชาวอเมริกันซึ่ งอายุ 45 ป กํ าลั งยืนอยู ในสนาม กอลฟโดยมีลูกนองคอยเฝาระวังอยูไมหาง อีธานกับวินเซนตจับตามองอีกฝาย อยางไมละไปทางใด โดยคิดหาทางที่จะเขาไปเปดตัวกับพวกมัน อีธานอยูในชุด เสื้อโปโลสีขาวกับกางเกงยีนสุดเท สวนวินเซนตก็แตงตัวหลอไมตางกัน เขากับเพื่อนก็เริ่มปฏิบัติภารกิจที่ สองในอาทิตยตอมา อีธานใชมือพลัสลูกกอลฟที่อยูเบื้องหนาอยางแรงเพื่อใหไป ลงหลุมที่อยูอีกฟากหนึ่ง ผลั่วะ! ลูกกอลฟกระเดงกระดอนไปตามทิศทางซึ่งไดเล็ง ไว นั่ นก็ คือหั วของบิลล ลู กน องน ะเอง ทั้งที่ ความจริ งเขาตั้งใจว าจะเล็ งศี รษะ เจานายใหญมากกวา แตอยาเลยเดี๋ยวจะยุงยากเกินไป ปอก! “โอย! ใครวะ ตีลูกกอลฟมาโดนหัว” บิลล พอลตั้น ตะโกนออกมาเสียงดังพรอมกับใชมือจับไปยังศีรษะของ ตนเอง ดวยสีหนาที่แสดงความเจ็บปวดระคนขุนเคือง อีธานกาวเขาไปยังบริเวณที่ เจาพอใหญยืนอยูกับลูกนองคนสนิท อดยิ้มอยางสะใจไมไดกับฝมือของตนเองที่ แมนยิ่งนัก “คุณเปนคนตีกอลฟลูกนี้เหรอ” ชายหนุมก็พยักหนาตอบรับ “ใชครับ ผมเปนคนตีกอลฟลูกนี้มาเองมีอะไรเหรอครับ” แกลงทําเปนไม รับรูดวยอาการเลิกคิ้วขึ้นสูงทั้งสองขาง คนเจ็บจึงบอกใหไดรูอยางชัดเจน “คุณตี ลูกกอล ฟมาโดนหั วผมนะสิ ดู สิ บวมเลย” บิลล ใช มือจั บไปยั ง หนาผากของตนเองดวยสีหนาไมพอใจอยางมาก “ผมตองขอโทษดวยนะครับ สงสัยคงจะเปนเพราะลมมันแรงนะครับ ตอง ขออภัยคุณดวยจริงๆ นะครับ”อีธานเอยดวยสีหนาสํานึกผิดโดยการเลนละครตบ ตาอีกฝาย แตดูทาลูกนองคนสนิทดูจะไมพอใจกับคําขอโทษของเขาเหมือนเดิม “แคขอโทษนะ มันไมหายหรอกนะ” บิลลมองจองอยางเอาเรื่อง “เพื่อนของผมก็ขอโทษแลวไงล ะ คุณจะเอายั งไงอี ก” วินเซนตเลนบท เหวี่ยงอยางไมพอใจเชนกัน 36

“พอเถอะบิลล เรื่องเล็กนอยนะ อยาถือมาเปนอารมณเลย” เลวิสหาม ปรามลูกน องคนสนิท อี กฝ ายจึงยอมรามื ออย างง ายดาย แต ใบหน าก็ ดูไม สบ อารมณดังเดิม “ก็ไดครับ” เลิกโวยวายตามที่เจานายเอย “ผมขอโทษคุณอีกครั้งนะครับ คือผมไมไดตั้งใจจริงๆ” แตกูเจตนาเลยละ “ไมเปนไรหรอกครับเรื่องเล็กนอย คุณไปตีกอลฟตอเถอะ ไมตองกังวล เรื่องนี”้ อีธานมอบรอยยิ้มใหกับอีกฝาย “ขอบคุณมากเลยครับ อยางนั้นผมกับเพื่อนไปตีกอลฟกอนนะครับ” แลว ชายหนุมก็พลัสกอลฟไปยังหลุมตอไปเพื่อที่วาเขาจะใชการพบกันครั้งนี้มาสาน ตอไปยังภารกิจของตนเอง “เห็นหัวลูกนองมันไหม บวมเปนลูกมะนาวเลย” วินเซนตเอยอยางขําขัน กับรอยแดงๆ ที่อยูบนใบหนาของอีกฝาย “ฮา ฮา ใช ปูดขึ้นมาเชียว” อีธานก็ดูจะชื่นชอบไมตางกันกับสิ่งที่ตนเอง ทํา กระทั่ ง เย็ น ทั้ ง สองก็ เ ลิ ก เล น กอล ฟ นั่ น เพราะแอบฟ ง และลอง สังเกตการณพวกของเจาพอคาอาวุธสงครามกับลูกนองแลวก็ไมไดอะไรมากมาย นัก ทั้งสองจึงพากันนั่งรถกลับมายังคฤหาสนสุดหรู โดยรถลีมูซีนยี่หอหรูราคาแพง เพื่อทําใหเปาหมายของตนเชื่อวาตนเองก็เปนมหาเศรษฐีเชนกัน วินเซนตเปลี่ยนเสื้ อผ าและลงไปนอนแชน้ําในสระขณะที่ อีธานก็ นอน เหยียดยาวบนเตียงไมสีขาวอยางสบายอารมณ พลางหยิบโทรศัพทออกมาที่สระ ว ายน้ํ าด วย เขาต องโทรรายงานให หั วหน าหน วยได ทราบถึ งความคื บหน าใน ภารกิจ ครั้นอีกฝายรับสายก็รีบถามถึงเรื่องงานทันที “เปนไงบาง” “ผมกับวินเซนตเขาไปตีสนิทกับเปาหมายสองคนแลวครับ แตมีเรื่องที่ ผิดคาดไปหนอย แมจิตรกรนั่นเลนตัวชะมัดยากเลยครับ ไมยอมหลงเสนหของผม งายๆ” ปกติแคเดินเขาไปหาก็เซยเยสมากกวาเซยโน เพียงไดยินหัวหนาหนวยก็ ยิ้มกลับมาอยางขําขัน

รัตมา

37

“ฮา ฮา ฮา เปนไปไดยังไงกันที่เสนหนายจะใชกับแมจิตรกรนั่นไมไดนะ” “นั่นสิครับ ผมเองก็งงเหมือนกัน” เพราะมั่นใจในเสนหของตัวเองอยาง มาก “แลวมั่นใจรึเปล า วานายจะสามารถเขาไปตี สนิทกับเจาหลอนไดนะ” สมิทธยอนถามลูกนองกลับมา อีธานก็ตอบดวยน้ําเสียงมั่นใจยิ่งนัก “แนใจสิครับ ยังไงผมก็ตองเขาไปตีสนิทเธอใหได” “แลวเลวิสล ะเปนยังไงบาง” หั วหนาหนวยซักไซตอ เขาจึงเลาถึงเรื่อง ในชวงบายใหฟง “วั นนี้ ผมซั ดลู กกอล ฟใส หั วของบิ ลล คนสนิ ทของเลวิ สแล วครั บ จน เกือบจะมีเรื่องกัน แตวาเลวิสมาหามไวกอน คิดวาถาเจอกันครั้งหนาตองจําเรา สองคนไดแนนอน” “ฉันมั่นใจว านายสองคนจะต องทํ างานสําเร็จ” อี กฝ ายบอกอย างให กําลังใจทัง้ สองหนุม “ขอบคุณครั บสมิทธ พวกเราจะตองทําภารกิจนี้ให สําเร็จ” อีธานตอบ ดวยสีหนาแสดงความมุงมั่น ซึ่งหลังจากนั้นชายหนุมก็กดวางสายไป กอนที่เขาจะวางโทรศัพทสวนตัว ไวกับโตะตัวเล็ก แลวจึงเดินไปยังสปริงบอรด กระโดดลงน้ําดวยทวงทาที่งดงาม ราวกับฉลามหนุม พลางวายกลับดวยทาฟรีสไตลไปกลับสองรอบพรอมกับคิดวา จะตองพยายามเขาไปตีสนิทกับแมผีเสื้อใหได

38

4 เจาชายหรือซาตาน ในช วงบายของสามวันตอมาวั นนี้ จัสมิ นต ตองไปถายแบบนอก สถานที่ เธอมีนัดถายแฟชั่นชุดชั้นในแบบวินเทจ ชวงนี้ดีไซนแบบสมัยกอนกําลัง มาแรง เนื่องจากนักดีไซนเนอรนําการออกแบบเสื้อผาสมัยยี่สิบปขึ้นไป โดยเฉพาะ ลายผาและแพทเทิรน รวมไปถึงรูปแบบการตัดเย็บดวย ยามนี้เธอกําลังนั่งใหชาง ทําผมสั้นประมาณบาและดัดใหหยิกทั้งศีรษะ เพือ่ ใหเขากับแฟชั่นและแตงหนาใน สไตลยอนยุค โดยกรีดตาเขมๆ เพื่อเนนใหเห็นดวงตาอยางชัดเจน และปดแกม เปนสีชมพู รวมไปถึงลิปสติกสีแดงสด เพื่อใหเขากับแฟชั่นดังกลาว เตรียมพรอม กอนถายแบบ ผานไปไมนานจัสมินตก็แตงหนาเสร็จเธอจึงเขาไปเปลี่ยนเสื้อผาตามที่ สไตลิ สต บอก โดยชุดแรกที่จั สมิ นตถายแบบก็ คือ ชุ ดเสื้อเชิ้ ตสี ฟาคลุมทั บชุ ด ชั้นในสี สมอ อนๆ ประดั บด วยลู กไม โดยสายเส นเล็ กก็ เปนแบบระบายด วยผ า ชีฟองเสริ มความน ารั กมากขึ้ นกว าเดิ ม ที่ เข ากันกั บกระโปรงสีครีม เป นชุดที่ ดู หวานอยางมาก ที่ใบหูขางซายก็ทัดชอดอกกุหลาบสีขาวเพื่อเพิ่มเสนหใหกับวงหนานวล เพียงสไตลิสตเห็นเธอสวมชุดที่เลือกให รวมทั้งการแตงหนาที่เจิดจรัสก็เอยดวย น้ําเสียงชื่นชม “คุณจัสมินตเนี่ย ใสชุดไหนก็ดูสวยไปหมดนะคะ แตงไดหลายแนวมาก เลยคะ ใหหวานก็ได ใหเซ็กซี่ก็ได

รัตมา

39

“จะวาไปคุณจัสมินตไปอาบแดดเปลี่ยนผิวขาวใหเปนสีแทน ก็ทําใหดู เซ็กซี่ขึ้นมากเลยคะ” ชางแตงหนาแสดงความคิดเห็นออกมา “ขอบคุณมากคะ ชมขนาดนี้จัสมินตตัวลอยแลวละคะ” เธอเป นนางแบบที่ บรรดาที มงานรู สึ กมี ความยิ นดี ที่ ได ร วมงานด วย เพราะไมเคยมีป ญหาหรือมาผิ ดนั ดเลย กายระหงก าวเขาไปยังหองรั บแขกซึ่ ง ได รั บการตกแต งฉากให เป นลั กษณะแนววิ นเทจเช นกั น ไม ว าจะเป นของใช ที่ ประดับก็ดูเปนไปในแบบเดียวกันหมด ทั้งลวดลายของผนัง นาฬิกาแขวน แจกัน โตะ ภาพประดับบนผนัง รวมไปถึงโคมไฟแชนเดอรเลียและอื่นๆ “คุณจัสมินตนอนบนโซฟาเลยครับ” ชางภาพสั่งการออกมา หญิงสาวก็ ทําตามที่บอกดวยความเขาใจ รางระหงเหยียดกายบนโซฟาตัวสวย ทางทีมงานก็มาชวยจัดกระโปรงให ดูพลิ้วหวานแผกระจายบนโซฟาตัวใหญ ลายดอกแบบวินเทจสีขาวซึ่งทําใหกาย ระหงของจั สมิ นต โดดเด นขึ้ นมา นอกจากนั้ นก็ ยังช วยจั ดทรงผมของเธอด วย เชนกัน เพื่อใหภาพออกมาดูสวย หวาน เขากันกับบรรยากาศรอบดานเสียจริง “สวยมากเลยคะคุณจัสมินต” ทีมงานชมเชยออกมาอีกครา “เชิ ดหน าหนอยครั บคุณจัสมิ นต แล วก็ ทํ าปากเผยอนิดๆ ดวงตามอง กลองดวยครับ” หญิงสาวก็ทําทุกอยางแบบมืออาชีพ โดยดวงตาของเธอมองมายัง กลองเบื้องหนาแบบเซ็กซี่ “ใชไดไหมคะ” หญิงสาวถามตากลอง “สวยครั บ” อี กฝ ายเอ ยชมเชยพร อมกั บบั นทึ กภาพของหญิ งสาวไว โดยเร็วหลายช็อต เพื่อนําภาพทั้งหมดมาคัดเลือกอีกครั้งหนึ่งวามุมไหนที่ดูดี “นาจะใชรูปนี้ขึ้นปกนะคะ” ทีมงานแสดงความคิดเห็นออกมา ครั้นถายชุดนี้เสร็จแล วจัสมินตก็เดินเขาไปเปลี่ ยนเสื้อผาเปนชุดใหม หลังจากนั้น ซึ่งทางทีมงานก็เดินเขามาพรอมกับกุหลาบสีแดงชอใหญ พลางบอก ใหเธอไดทราบ “ดอกไมของคุณจัสมินตคะ” “ของใครกัน” หญิงสาวคิดอยางสงสัย โดยพยายามมองหาแผนการดที่ 40

ติดมากับชอดอกไมดวยเห็นเขียนเพียงแควา จากคนที่ชื่นชอบคุณ เธอคิ ดวาน าจะเปนพวกที่ชื่ นชอบตนเอง มื อเรียวจึงยอมรั บดอกไมมา จากทางทีมงานโดยใบหนาที่เกลื่อนไปดวยรอยยิ้ม กอนจะหอบเขาไปยังดานใน เพื่อเตรียมเปลี่ยนเสื้อผาเปนชุดใหม ซึ่งรอบนี้เปนแบบชุดชั้นในลูกไมสีขาวแบบครึ่งตัวมีชายลูกไมยังขอบอก ลงมาเปนระบายสองชัน้ ที่เขากันกับกระโปรงลูกไมสีหวาน เธอยืนอยูหนาระเบียง ของตึกหลังใหญสไตลวินเทจเชนกัน “ชุดนี้เหมือนเจาหญิงมากเลยคะคุณจัสมินต” ทีมงานเอยชมเชยไมขาด ปาก “ฉันก็วาชุดนี้สวยคะ” จัสมินตตอบรับอยางเห็นดวย “อุย รูปนี้ก็นาเอาขึ้นปกเหมือนกัน ดูสิคุณจัสมินตนี่ทําทาไหนก็ดูดีไป หมดเลยเนอะ ชุดชั้นในก็สวยมาก ลองเปนฉันถายนะ ลูกคาคงไมกลาซื้อเปนแน” เมื่อเห็นภาพเบื้องหนาก็เอยอยางชื่นชม เพื่อนสาวที่ยืนอยูดวยกันพูดอยางเห็น ดวย “นั่นสิ คนอะไรสวยจนเหมื อนตองมนต ขนาดชุ ดแบบโบราณๆ ยั งใส ออกมาดู ดีมากเลย” นั่ นเพราะยามที่ หญิ งสาวถ ายแบบทุ กคนแทบไม อาจละ สายตาไปจากเธอไดเลย “คุณจัสมิ นตไม เอาช อดอกกุหลาบสีแดงเมื่อกี้ เขาฉากดวยละคะ สวย ออกคะ” “จริงสิถาถือชอดอกไมดวยคงสวยมาก” ตากลองหนุ มพยักหนาอยาง เห็นดวยกับความคิดของทีมงาน “อยางนั้นเหรอคะ” จัสมินตยอนถามกลับไป “ถามีดอกไมดวยจะทํ าใหภาพหวานขึ้น แลวชุดสีขาวตัดกับกุ หลาบสี แดงจะเดนมากเลยครับ” ตากลองหนุมอธิบายใหเธอฟงตอ “ก็ไดคะ อยางนั้ นชวยไปหยิบชอดอกกุหลาบให หนอยนะคะ” ทีมงาน สาวก็รีบเดินไปหยิบมาใหเธอทันที จัสมินตถือดอกไมไวในมือและสงรอยยิ้มหวานใหกับกลอง ซึ่งเธอไมรูวา

รัตมา

41

ภาพที่รางระหงยืนอยูยังระเบียงไมสีขาวนั้นตกอยูในสายตาของชายหนุมคนหนึ่ง ที่ไดขับรถมาที่นี่ดวย เขาใหวินเซนตแฮคเขาไปในคอมพิวเตอรของบริษัทวิสทารา เพื่อตองการดูวาหญิงสาวมีถายแบบที่ใดบาง โดยอีธานก็ไดสงดอกไมชอใหญมา ใหเธอ อดที่จะชื่นชมอีกฝายไมได ที่สวมชุดไหนก็ดูดีไปหมด โดยเฉพาะรอยยิ้มที่ แสนเยายวนและนามองชางเหมือนมีมนตสะกดเขาเหลือเกิน ทุกสิ่งรอบตัวดูจะสู กับความโดดเดนของวงหนาสวยและเรือนกายระหงที่เซ็กซี่ยิ่งนักไมได เมื่อถายแบบที่ระเบียงเสร็จเรียบร อยแล วเธอก็เตรี ยมไปเปลี่ยนชุดอี ก รอบหนึ่ ง อี ธานกดโทรศั พท ไปหาอี กฝ าย เบอร ของเธอเขาก็ ไดมาจากการแฮค คอมพิวเตอรเชนกัน ขณะที่จัสมินตกําลังใหชางแตงหนาสวมเครื่องประดับตางหู อยูนั้นเสียงโทรศัพทสวนตัวของเธอก็พลันดังขึ้นมา จัสมินตรอจนทีมงานใสตางหู เสร็จแลวจึงกดรับสายโดยที่ไมไดมองเบอรโทรศัพทที่โชวอยูบนหนาจอเลยเพราะ คิดวาเปนชายหนุมที่ตนเองคบหาอยูนั่นเอง “สวัสดีคะ” “ชอบชอดอกไมที่ผมสงไปใหรึเปลา” อีธานถามเธอในทันที ดวยความ อยากรู “ชอบคะ ขอบคุณนะคะ” “คุณรูไหม ว าใครที่สงดอกไมไปใหคุณ” ชายหนุมยอนถามดวยความ สงสัย “ฉันไมรูหรอกคะ” รีบบอกใหเขาไดฟงอยางชัดเจน “เจาชายที่จูบคุณเมื่อคืนกอนไงละ” อีธานเฉลยใหเธอไดฟง เขาเนนประโยคคําวาจูบใหเธอไดยินอยางชัดเจน เมื่อจัสมินตไดยินก็ทํา สีหน าตกใจมื อเรียวเผลอยกขึ้ นจั บไปยั งเรี ยวปากของตนเองที่ เธอใช มือถู รอย จุมพิตของเขาออกไปหลายครา แตใหตายเถอะมันกลับยิ่งทําใหเธอรูสึกแยมากขึ้น กวาเดิม แมวาจะถูจนแดงแตความรูสึ กรุมรอนที่แผซานไปทั่วกายกลับไมเลือน หายไปเลย ซ้ํายังทําใหคิดถึงมันไม เลิกอีกด วย จนเก็บเอาอี กฝายไปฝนถึงแบบ โรมานซอีกดวยบาชะมัด เมื่อรับรูวาเขาเปนใครเธอจึงเอยดวยน้ําเสียงหวนกระชาก ชางแตกตาง 42

จากคําพูดเมื่อครูนี้เสียจริงเชียว “คุณโทรมาหาฉั นทําไม แลวนี่ คุณไปเอาเบอรของฉั นมาจากไหน” อด รูสึกไมชื่นชอบที่ถูกเขารุกล้ําความเปนสวนตัว “อะไรที่ผมอยากรู ผมยอมหามาไดทุกอยาง รวมถึงเบอร โทรศัพท ของ คุณดวย” “ฉันจะวางหู เพราะฉันไมอยากคุยกับคุ ณ แลวฉันก็จะเอาดอกไมบาๆ โยนทิ้งดวย” เธอบอกใหอีกฝายรับรูอยางชัดเจน” “อยาทําอยางนั้นนะจัสมินต” แตเธอไมสนใจคําหามปรามของอีกฝาย และจัดการทําตามที่พูดทันที ดวยการกดตัดสาย กอนจะวางมันลงดวยสีหนาที่ แสดงความหงุดหงิดอยางมาก “บาเอย” ทีมงานเห็นเธอดูอารมณไมดีจึงถามอยาง หวงใย “มีอะไรรึเปลาคะคุณจัสมินต” “คนโรคจิตโทรมานะคะ ไมมีอะไรหรอกคะ” จัสมินตบอกอยางไมใสใจ กอนจะกาวไปเปลี่ยนชุดใหม พยายามเอาใจมาอยูกับงานเพียงอยางเดียว โดยชุดสุดทายหญิงสาวก็สวมเสื้อผาชุดชั้นในแบบผูกโบขางหนาสีดํา และปลอยชายยาวลงมายังเอวระหงเผยใหเห็นหนาทองนวลเนียนที่แบนราบ ซึ่ง เขากันกับกางเกงขาสั้นแบบวินเทจที่สนั้ ประมาณหนึ่งคืบเพื่ออวดขาเพรียวยาวอัน ชวนมอง บนศีรษะของเธอก็สวมหมวกปกกวางเพื่อกันแสงแดด อีธานเห็นชุดนี้ก็ รําพึงออกมาอยางน้ําเสียงแหบพรา “สวย” อยากเห็นเธอสวมชุดนี้แบบใกลๆ จัง จัสมินตโพสทาอยูหลายแบบในสวนสวยกับอางน้ําพุทั้งทายืนและทานั่ง บนเกาอี้ไมสีขาววินเทจกับอางน้ําพุ ชางเหมือนนางฟาในเทพนิยายเสียจริง สวน ตรงหนาสวยก็จริงแตผูหญิงตรงหนาดูสวยกวา ทันทีที่ถายแบบเสร็จแลวหญิงสาวก็เตรียมไปเปลี่ยนเสื้อผา แตระหวาง นั้นสนรองเทาของเธอก็ ยุบลงไปยังพื้ นดินนุ มบนสนามหญ า ทําใหจั สมินตเสี ย หลักตัวเซไป แตยังไมทันที่เธอจะลมลงไปนั่งกนจุมปุกที่พื้นนั้น ก็มีมือหนึ่งมารั้ง เอวนุมไวและกอดกายของจัสมินตไว พลางเอยตําหนิอยางไมจริงจังนัก

รัตมา

43

“ซุมซามจริง! คนสวย” ชายหนุมรูสึกยินดีที่ดูเหมือนความตองการของตนเองจะสัมฤทธิ์ผลเมื่อ ไดเห็นเธอสวมชุดนี้อยางใกลชิด จัสมินตไดยินน้ําเสียงคุนหู นั่นเพราะเปนเสียง เดียวกับคนที่ กวนประสาทเธอทางโทรศัพทเมื่ อครู นี้ เธอเงยหนาขึ้นมาก็พบกั บ ใบหนาที่ไมเคยลืมเลือนเลย “คุณมาอยูที่นี่ไดยังไง” รีบถามกลับดวยความอยากรูทันที อีธานจึงเฉลย ใหเธอไดทราบ “ผมมายืนดูคุณถายแบบตั้งนานแลวละ โชคดีนะเนี่ย ที่ผมบังเอิญอยูที่นี่ ไมอยางนั้นปานนี้คุณลงไปนั่งที่พื้นแลวละ คงนาเสียดายแยถาชุดสวยๆ จะตอง เปอนดิน” “งั้นคุณก็ควรจะปลอยฉันไดแลว” เธอออกคําสั่งกับเขาและปลดมือของ อีกฝายออกไปโดยเร็ว “แตะนิดแตะหนอยทําเปนหวงไปได อีกอยางคุณยังไมไดขอบคุณผมเลย นะ” ชายหนุมบอกพรอมกับยกมือขึ้นมายังใบหนา และทําทาดมมันอยางชื่นชอบ “ฉันไมไดขอใหคุณมาชวย ฉันยอมลมลงไปนั่งกับพื้นดีกวา” บอกดวย น้ําเสียงขุนเคืองแทน “ตัวคุ ณห อมหอมจั ง อยากรู จั งว าแก มคุ ณจะหอมเหมื อนกั นรึ เปล า” พรอมกับที่วงหนาคมขยับมาหอมเธอโดยเร็ว นัยนตาของจัสมินตเบิกกวางดวย ความโกรธกอนจะตอวาเขากลับไป “คนฉวยโอกาส!” โดยมือเรียวผลักรางแกรงออกไปโดยแรง และเดินเขาไปยังดานในราวกับ ไมอยากที่จะเสวนากับอีกฝาย หลังจากเปลี่ยนเสื้อผาเสร็จแลวจัสมินตก็เตรียม กลั บบริ ษัทพรอมทีมงานถ ายแบบ นั ยนตามองไปยั งช อดอกไม ที่อยู ในมื อของ ตนเอง กอนจะจัดการโยนมันทิ้งอยางไมใยดี หลังจากทิ้งดอกไมไปแลวจัสมินตก็ กาวขึ้นไปบนรถพรอมกับทีมงาน พลางนึกถึงคําพูดของอีกฝายในโทรศัพท “เจาชายอยางนั้นเหรอ อี๋ ซาตานนะสิไมวา ถึงแมหนาตาจะดูหลอเหลา มากก็เถอะ แตไมไดมีคุณสมบัติที่คูควรกับคําวาเจาชายสักนิดโดยเฉพาะนิสัย” 44

อีธานยิ้มอยางชอบใจที่ตนเองไดกอดเธอเมื่อครูนี้ “แมผีเสื้อยังไงฉันก็ตองจับเธอใหได” เขาทิ้งกายลงไปยังโซฟาตัวใหญใน หองรับแขกสุดหรู พรอมกับพูดดวยสีหนาที่แสดงความมุงมั่น “อยาบอกวานายยังตีสนิทแมผีเสื้อไมไดนะ” วินเซนตเรียกฉายาของเธอ ตามเพื่อนสนิทเมื่อไดยินประโยคเมื่อครูนี้ “ตอนนี้ยังไมได แตอีกไมนานหรอก” เขายอมรับอยางไมปดบัง “โอ เปนครั้งแรกนะเนี่ยที่นายไรน้ํายา ปกติทุกทีเห็นไปตีสนิทกับผูหญิง เปนแผนกลวยๆ ของนายมากนี่นา เอาอยางนี้ไหมเปลี่ยนใหฉันไปทําหนาที่นี้แทน รับรองวาฉันทําสําเร็จแนนอน” วินเซนตแซวเพื่อนอยางอารมณดี อีกฝายรีบตอบ ปฏิเสธกลับไปโดยเร็ว “ไมตอง ฉันคิดวาฉันมีทางแกปญหาไดอยูแลว” เรื่องอะไรเขาจะยอมกัน “ถาเปลี่ยนใจเมื่อไรก็บอกละกัน ฉันรอเสียบตอเสมอ” อีกฝายเอยดวย ใบหนาที่ประดับไปดวยรอยยิ้ม อาทิ ตย ตอมาอีธานกับวิ นเซนตก็ มีภารกิจสํ าคั ญที่ ตองทํ า เมื่ อ เขาไดรับบัตรเชิญไปงานวันเกิดของนักการเมืองใหญผูหนึ่งซึ่งเปนเพื่อนสนิทของ สมิทธ ทําใหเขาไดมีโอกาสรวมงานกับทางฝายทหารไดจัดสงอาวุธดังกลาว และ ยิ่งยินดีมากขึ้นเมื่อรับรู วาเลวิสก็มางานนี้ดวยเชนกัน อี กฝายเชิญเลวิสมาดวย เพราะเลวิสเปดบริษัทประมูลงานสัมประทานของรัฐ โดยมันสามารถทําใหเลวิส เขาถึงพวกนักการเมืองไดงาย ทําใหอีธานอดสงสัยอะไรบางอยางไมได “นายวาธุรกิจของเลวิส มีพวกนักการเมืองเกี่ยวของดวยรึเปลา” “จะเหลือเหรอ เลวิสมาในงานนี้ ดวยมันก็บอกให รูอยู แลวเห็นๆ ขนาด ตํารวจยังรวมดวย แลวนักการเมืองจะเหลือรึไงกัน” วินเซนตแสดงความคิดเห็น ออกมา “งั้นการที่เราเขาไปตีสนิทกับเลวิส ก็อาจจะทําใหรูวามีใครเกี่ยวของกับ พวกมันบาง” อีธานเอยอยางคาดการณ ชายหนุ มทั้ งสองกาวเข าไปในงานโดยมื อถือกลองของขวั ญดวย เพื่ อ

รัตมา

45

นํ าไปมอบให กั บเจ าของวั นเกิ ด ทั้ งสองตรงเข าไปหาอี กฝ ายและเอ ยทั กทาย นักการเมืองใหญ “สวั สดี ครั บคุ ณแกรี่ สุขสั นตวั นเกิ ดนะครับ ขอให คุณแกรี่ มีความสุ ข มากๆ นะครับ” อีกฝายเมื่อเห็นอีธานเดินเขามาก็รีบตอนรับทันที “สวั สดี ครั บคุ ณแบรนดอน นึกวาคื นนี้ คุณจะไม มางานผมแล วซะอี ก” เนื่องจากวามาชากวาปกตินะเอง “พอดีวาผมแวะไปรับเพื่อนมาดวยนะครับ ก็เลยทําใหเสียเวลาไปหนอย” มหาเศรษฐีหนุมบอกใหนักการเมืองใหญไดทราบ ซึ่งทั้งสองก็เดินหาอะไรดื่ มในงานวันเกิด รวมทั้งพู ดคุยกับแขกที่มาใน งานดวย แลววินเซนตก็เอยขึ้นมา “เริ่มแผนกันเลยดีไหม” “เอาสิ เดี๋ยวเราเขาไปทักเลวิสกัน” อีธานพยักหนาอยางเห็นดวย ทั้งสองทําเปนเดินผานกลุมของอีกฝายและแสดงทาทีเหมือนจดจําได โดยตรงเขาไปทักทายมหาเศรษฐีใหญกับลูกนอง “สวัสดีครับ ไมคิดเลยนะครับวาจะไดเจอคุณเลวิสที่นี่” เจาพอใหญทําสี หนางงงันเมื่อจูๆ มีชายหนุมสองคนเขาไปทักตนเอง “คุณสองคนเปนใครกัน ผมรูสึกหนาคุนๆ” บิลลทําสีหนาสงสัย ไมตอง รอให อี กฝ ายงงนาน อี ธานก็ รี บแนะนํ าตั วกั บอี กฝ ายโดยเร็ วอย างไม ยอมให เสียเวลา “เราพบกันที่สนามกอลฟอาทิตยกอนไงครับ ที่ผมตีลูกกอลฟไปโดนหัว คุณไง ผมชื่อแบรนดอน โรเจอรครับ สวนเพื่อนของผมชื่อไรท เดนิวัลครับ ยินดีที่ได พบคุณอีกครั้งครับ” ครั้นไดยินบิลลก็นึกไดวาทั้งสองเปนใคร นั่นเพราะความเจ็บ ยังไมทําใหลืมเลือน “ออ คุณสองคนนะเอง” “คุณรูไดยังไงวาผมเปนใคร” เลวิสแสดงสีหนาสงสัยอยางมากนั่นเพราะ วันนั้นที่สนามกอลฟเขาไมไดบอกชื่อใหอีกฝายรับรู “มี ใครบ างล ะครั บจะไม รู จั กคุ ณเลวิ ส ราเกอร มหาเศรษฐี ใหญ ของ 46

อเมริกา เบื้องหนาเปดบริษัทประมูลงานสัมประทานของรัฐ แตเบื้องหลังเปนเจา พอคาอาวุธสงคราม” อีธานบอกใหอีกฝายไดยินอยางเบาๆ ประโยคสุดทายใหเจา พอใหญได ยินชัดเจนเพียงคนเดียว โดยประสานสายตากับอีกฝายอย างไมกลั ว เกรงเลยสักนิด “นายรูได ยังไงวาฉันทําอะไรนะ” เลวิสยอนถามกลับไปอยางเร็วดวยสี หนาไมพอใจ นั่นเพราะคนที่รูวาตนเองทําอาชีพนี้จะตองเปนพวกที่อยูในวงการคา อาวุธเถื่อนเทานั้น แลวไอหนุมหนาออนนี่มันรูไดยังไงกัน สรางความประหลาดใจ ใหเลวิสเหลือเกิน “ทําไมผมจะไมรูละครับ ก็ในเมื่อเราทําอาชีพเดียวกันนะ” “คุณคาอาวุธสงครามเหมือนกันเหรอ” เจาพอใหญเอยอยางคาดการณ ออกมาดวยน้ําเสียงเบา วินเซนตพยักหนาตอบรับ “ใชครับ เราสองคนทําอาชีพเดียวกันกับคุณ” “แลวทําไมคุณสองคนมาในงานนี้ไดละ”ลูกนองของเลวิสถามดวยความ ประหลาดใจ “ผมรูจักกับทานแกรี่นะครับ ถาไมไดทานธุรกิจผลิตอาวุธสงครามของ ผมคงไมกาวหนาแบบนี้หรอกครับ แลวตอนนี้ผมก็กําลังมีโครงการใหมดวยครับ” อีธานแกลงออยเหยื่อยอีกฝายทันที “เราสองคนมีโครงการผลิตอาวุธชีวภาพ1เพื่อใชในการทําสงครามครับ” วินเซนตตอคําพูดหลังจากนั้น “อาวุธชีวภาพอยางนั้นเหรอ” เลวิสแสดงสีหนาสนใจมากยิ่งขึ้นกวาเดิม “ใชครับ” อีธานตอบรับกลับไปเพื่อเปนการยืนยัน โดยอาวุธชีวภาพ หรือเรียกเปนภาษาอังกฤษวา Biological weapons เปนอาวุธที่มีการ ทําลายลางสูงทําใหคนจํานวนมากในพื้นที่กวางไดรับบาดเจ็บ ปวยและตาย เปนอาวุธที่ แตกตางจากอาวุธประเภทอื่น มีการบรรจุสิ่งมีชีวิตไวขางใน ในทางทหารนั้นจุลินทรียที่ สามารถนํามาผลิตเปนอาวุธชีวภาพไดจะตองมีคุณสมบัติผลิตงาย ตนทุนต่ํามีความคงทนใน การผลิต เก็บรักษาไวไดนาน โดยไมเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติ และเขาสูรางกายไดหลายทาง 1

รัตมา

47

“เฮ แบรนดอนนั่นคุณเคิลกนี่ เราเขาไปทักทายหนอยดีกวา” วินเซนตรีบ ตัดบทโดยเร็วนั่นเพราะแผนของตนไดเริ่มไปนิดหนึ่งแลว และรับรูถึงปฏิกิริยาของ อีกฝายไดวามีความสนใจกับธุรกิจของทั้งคูมากเพียงใด “ถาอยางนั้นผมขอตัวกอนนะครับ แลวไวคุยกั นใหมนะครับคุณเลวิส” อีธานเอยขอตัวจากอีกฝาย เลวิสพยักหนาตอบรับ “เชิญครับ” หลังจากนั้นทั้งสองคนก็กาวออกมาและนึกอยางคาดการณ เมื่อเดินออกมาไกลพอควรแลว “ดูทาเลวิสจะสนใจโครงการอาวุธชีวภาพของนายมากเลยนะ” วินเซนต เอยขึ้นมา “ก็มันเปนสิ่งที่ไอ บานั่นไมเคยคิ ดทํ ามากอนไงละ มันก็ตองสนใจเป น ธรรมดาอยูแลว” อีธานดูจะพึงพอใจตอแผนการของตนเองที่วางไวยิ่งนัก “แตตอนนี้ฉันมีสิ่งที่นาสนใจกวาเลวิสแลววะ ทั้งขาว ทั้งนารัก” วินเซนตเอยอยางน้ําเสียงแหบพรา นัยน ตาคูคมมองไปยังวงหนานวล และกายเล็กที่อยูในชุดแซกสีชมพูหวาน คืนนี้เบตตี้ เบอรลาสไดมางานเลี้ยงวั น เกิดพรอมกับชายหนุมซึ่งเปนคนรัก โดยเธอเรียนปริญญาตรีอยูที่ประเทศอังกฤษ และตอนนี้หญิงสาวก็ไดมาเที่ยวหาญาติที่นี่ และเพราะการที่เธอมาหาญาติจึงทํา ใหจัสมินตไดพบกับอีกฝาย และสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ ยามนี้หญิงสาวยืนถือ เครื่องดื่มน้ําสตอรเบอรี่อยูในงานเลี้ยงที่วา อีธานมองตามสายตาของเพื่อนก็บอก อยางคาดการณ “นี่นายคิดจะกินเด็กเหรอวินเซนต” “ใช” วินเซนตตอบรับกอนจะเดินออกไปโดยเร็ว ตรงไปหารางเล็กที่เขาให ความสนใจ พลางเอยทักทายอีกฝายดวยรอยยิ้มที่มั่นใจวามีเสนหสําหรับผูหญิง อยางมาก “สวัสดีสาวนอย ยืนอยูคนเดียวไมเหงาเหรอ”

48

รัตมา

49

5 หนี้ชีวิต เบตตี้หันไปมองคนที่เดินเขามาหาตนเอง และเมื่อเห็นใบหนาของ อีกฝายก็ถึงกับยืนอึ้ง ตะลึง นั่นเพราะวาอีกฝายดูดีอยางเหลือเกิน โดยเฉพาะยาม ที่ใสชุดสูทสีดํามันดูเทเสียจริง ขนาดผูชายที่เธอเริ่มตนคบหาเปนคนรักยังไมหลอ ไมเทเทานี้เลย แตถึงยังไงเธอก็ชื่นชอบอีกฝายมาก และไมอยากใหเขารูสึกแยที่ เห็นเธอคุยกับผูชายคนอื่น จึงไดตอบปฏิเสธกลับไปทันที “ไมคะ” “แตพี่เหงานี่นา ชวยคุยเปนเพื่อนกันหนอยสิ” วินเซนตเอยชวนหญิงสาว อยางหยอกเยา ซึ่งปกติก็ใชวิธีนี้แลวไดผลมาโดยตลอด เพราะสาวๆ สวนใหญมัก เปนคนขี้เหงาและอยากใหเขาชวยคลายเหงาใหเปนประจํา “ฉันคุยไมเกงหรอกคะ เชิญคุณไปชวนคนอื่นคุยดีกวานะคะ” เบตตี้ไมชอบที่จะคุยกับผูชายแปลกหนา ยิ่งไมสนิทก็จะยิ่งไมคุย ขนาด คนรักของเธอที่คบหาดวยกวาจะคุยกันก็ใชเวลาหลายอาทิตยทีเดียว ถาไมเจอกัน หลายครั้งจนเธอเชื่อมั่นวาอีกฝายนาคบหา “อะไรกันสาวนอย แคคุยกันเฉยๆ ทําไมเลนตัวจริง ถานองไดคุยกับพี่นะ ไมแนนองอาจจะติดใจจนอยากจะไปสนุกกับพี่บนเตียงตอก็ได” ไมเพียงพูดแตยังกุ มมือเรียวอีกดานของเธอไวดวย เมื่อเห็นวาอีกฝาย เตรียมที่จะเดินหนีไปทางอื่น หญิงสาวรับรูวาถูกฉวยโอกาสจึงสะบัดมือที่ถูกจับไว ออกโดยแรงและออกคําสั่งกับเขาอยางไมชื่นชอบ นัยนตาขุนเคือง 50

“หยาบคายที่สุด กรุณาปลอยมือฉันดวยคะ” พรอมกับจับจองวงหนา คมดวย “ไมใหจับมือ เพราะอยากใหจับอยางอื่นรึเปลาสาวนอย แตดูแลวก็นา จับไปหมดทั้งตัวนะ” วินเซนตพูดจายียวนใสและใชสายตากวาดมองไปตามราง ระหงโดยมือก็ยังไมปลอยเธอตามที่ตองการ “อย ามาใช สายตามองฉั นอยางนี้นะ” เธออยากจะเอานิ้วจิ้ มลู กกะตา แพรวพราวของอีกฝายเสียจริง ชายหนุมทําอาการเลิกคิ้วขึ้นสูง “พี่ใชสายตาแบบไหนมองนองสาวเหรอ” เพราะความเปนคนหามผสมขี้ เลน จึงเรียกเธอแบบหยอกเอิน และพี่ชายเชนเขาก็มักจะไดนองสาวมานอนรวม เตียงดวยเปนประจํา แตดูเหมือนหญิงสาวเบื้องหนาจะไมอยากไดเขาเปนพี่ชาย ทองติดกัน จึงตอบคําถามอยางขุนเคือง “ก็ลูกตาลามกไงละ ถาคุณไมปลอยมือฉันละก็ ฉันจะรองตะโกนวาคุณ ลวนลามฉัน” เบตตี้ขมขูอีกฝายเพื่อหวังใหเขาปลอยตนเอง “ปลอยก็ได” วินเซนตไมอยากใหคนตองมาแตกตื่นเพราะตนเอง จึงยอมทําตามที่เธอ บอกแบบวางาย เบตตี้จึงเตรียมเดินไปทางอื่น แตยังไมทันไดทําอยางที่คิดกาย ระหงก็โดนเขาดึงเขาไปกอด โดยมือรั้งเอวเล็กไวใหเขามาหาอยางแนบชิดกับราง แกรง ซึ่งความรุมรอนของเขาก็เบียดชิดกับหนาทองที่แบนราบ และสะโพกเต็มตึง ของเธอก็แนบชิดกับขาเพรียวดวย “สาวนอย ไมคิดที่จะเปลี่ยนใจไปสนุกกับพี่บนเตียงจริงๆ เหรอ รับรองวา พี่จะทําใหนองมีความสุขมากๆ เลยละ จนเรียกรองพีไ่ มหยุด” ไดยินคําพูดของอีก ฝายก็ทําใหเบตตี้แสดงสีหนารูสึกแยมากขึ้น “คุณนี่มันเปนผูชายนารังเกียจที่สุดเลย” เธอไมเคยชิงชังผูชายคนไหนมากเทานี้มากอน เพียงพูดเสร็จมือเรียวก็ หยิบแกวน้ําหวานที่ถือไวสาดใสใบหนาคมทันที ซา... นั่นจึงทําใหวินเซนตหลับตา ลงเพราะไมคิดวาอีกฝายจะเลนวิธีนี้ พรอมกับที่เธอเตะไปยังหนาแขงของเขาโดย แรงดวย ชายหนุมสงเสียงออกมาดวยความเจ็บ

รัตมา

51

“โอย” โดยมือก็ปลอยเอวระหงในทันที เบตตี้จึงรีบวิ่งหนีออกไปจากที่นั่น โดยเร็ว วินเซนตกมลงมองเสื้อผาของตนเองที่เปนสีแดงอยางชัดเจนเนื่องจาก เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวไวดานใน ชายหนุมเอยอยางเขนเขี้ยวไลตามหลังอีกฝายที่วิ่ง หนีไป “ยายคุณหนูตัวแสบ อยาใหเจออีกนะพอจะจับจูบซะใหเข็ด” วิ นเซนต กาวเข าไปในห องน้ํ าเพื่ อจั ดการล างหน ากั บตั ว เพราะรู สึ ก เหนี ยวไปหมดก็ อีกฝ ายเลนเอาน้ํ าหวานมาสาดใสหน าเขานี่ นา มื อใหญ หยิ บ กระดาษทิชชูซับไปตามรอยเปอนบนเนื้อผาดวยอารมณหงุดหงิด “บาเอย! สาดมาได” นอกจากจะเช็ดไปตามรอยเปอนของเนื้อผาแลวยัง กมลงลางหัวกับใบหนาและลําคอดวยจนมันเปยกชุมไปหมด ครั้นทําความสะอาด ตัวเองเรียบรอยแลว วินเซนตก็จัดการกับธุระสวนตัวหลังจากนั้น โดยในชวงเวลา ดังกลาวก็มีคนเดิ นเข ามาสองคนเพื่ อจะปลดทุ กขเช นกั น ชายหนุ มทํ าเป นไม สนใจ แตหูก็พลันไดยินสิ่งที่พวกมันคุยกันอยางไมตั้งใจ “พวกเราตองรีบสงของใหกับลูกคาอีกสองเดือน” วีโตเอยขึ้นมาหลังจาก ที่เขาไดรับโทรศัพทจากลูกคาเพื่อสอบถามถึงออเดอรที่ตองสงให “นั่นสิครั บ รอบนี้เปนสิ นคาล็ อตใหญ ซะดวย” อีกฝายจึงตอบกลับมา วินเซนตอยากรูวาคนที่เขามาเปนใครจึงหันใบหนาไปมอง เปนชวงเดียวกับที่วีโตก็ หันมาทางเขาเชนกันพอเห็นชายหนุมมองอยูก็ถามดวยน้ําเสียงหวนอยางไมชอบ ใจ “เฮย! มองอะไรวะ” “ของพี่ขนาดใหญดีเหมือนกันนะ ของผมนี่สูไมไดเลย” วินเซนตเปลี่ยน เรื่องพู ดแกลงชมเชยอีกฝายเป นเรื่องอื่นแทน ทั้งที่ ความจริงก็ขนาดปกติสู ของ ตัวเองไมได พออีกฝายไดยินก็ยิ้มดวยความภาคภูมิใจ พลางเอยชมเชย “ก็แหงอยู แลวไอ นอง ของพี่ นะมั นไม ธรรมดาหรอกเวย” ชายหนุ มยิ้ ม แบบขําขัน “เล็กแคนั้นเสือกบอกไมธรรมดา ฮาวะ” 52

หลังจากนั้นทั้งสองก็กาวออกไปจากหองน้ํา วินเซนตสงสัยในคําพูดของ ทั้งคู จึงเดินตามอีกฝายออกไปเพื่อตองการรูวามันเปนคนของใครกันใชคนของเล วิสรึเปลา ซึ่งทั้งสองก็ไมรูตัววาวินเซนตเดินตามมาเพื่อลอบสังเกตการณ หนึ่งใน นั้นมองไปยังกลุมของเลวิสและบอกเหมือนปรึกษากัน “เดี๋ยวเราจะจัดการกับไอเลวิส ชวงที่มันกําลังเดินไปที่รถ คุณแฮริสสั่งวา ใหเก็บมันใหได เพราะมันเปนศัตรูที่แยงคูคาของเรา” วีโตเอยขึ้นมาดวยน้ําเสียง กราว “ผมกับพวกจะไปหลบที่ ลานจอดรถนะครับ จะได เตรียมตัวไว มันจะมี ชีวิ ตแค คืนนี้ เท านั้ นละ” ใครที่ เป นศั ตรูของเจ านายก็ยอมเป นศัตรู ของตนเอง เชนกัน “ถาพวกมันออกไปเมื่อไร ฉันจะโทรไปบอกแกละกัน” หลังจากนั้นทั้งสอง ก็แยกยาย วินเซนตไดยินคําพูดเมื่อครูนี้จึงนึกอยางคาดการณ “หรือวามันจะเปนศัตรูของเลวิสกัน” ชายหนุมเดินกลับไปหาอีธาน เพื่อแจงถึงเรื่องนี้ใหเพื่อนสนิทรับทราบถึง สิ่งที่ตนเองไดยิน พออีธานเห็นอีกฝายก็ถามดวยสีหนาสงสัย “ทําไมผมกับหนานายเปยกหมดอยางนี้วะ” “พอดีโดนสาวทําน้ําหวานหกใสวะ” แตดูเหมือนเพื่อนสนิทจะไมคอยเชื่อ เทาใดนัก “น้ําหวานหกแนเหรอ ไมใชโดนสาดใสหนารึไงวะ มันถึงไดเปยกหมดทั้ง หัวกับตัวอยางนี้นะ” พลางใชสายตามองอยางพินิจพิจารณาไมเลิกรา วินเซนตจึง ยอมรับกลับไป “เออ ฉั นโดนแม สาวนั่นเอาน้ํ าหวานสาดใส อะไรก็ไม รูแคชวนคุยเป น เพื่อนก็ทําเปนเลนตัวซะจริง” “คงจะเปนผูหญิงประเภทเดียวกับแมผีเสื้อของฉันละสิ” ประกาศสิทธิ์ อยางจับจองดวยความลืมตัว “นาจะประมาณนั้นวะ วาแตทางนี้มีอะไรคืบหนาบางนะ” วินเซนตถาม เพื่อนดวยความอยากรู

รัตมา

53

“เมื่อกี้บิลลมือขวาของเลวิสบอกวาทางปากีสถานติดตอเขามา เห็นบอก วาอยากที่จะจะรวมทําธุรกิจดวย” อีธานบอกใหเพื่อนฟง เมื่อเขาสวมเครื่องดักฟง ไวที่หูดวย แมอยูหางแตก็สามารถไดยินบทสนทนาจากกลุมของเจาพอได “สวนฉันตอนไปเขาหองน้ํา ก็ไดยินผูช ายสองคนบอกวาจะจะตองสงออ เดอร แถมล็อตใหญซะดวย ที่สําคัญพวกมันตั้งใจจะฆาเลวิส แสดงวาเลวิสมีศัตรู ดวยสินะ” “น าจะเป นอย างนั้ น ทํ าธุ รกิ จพวกนี้ มันก็ ต องแย งลู กค ากั นอยู แล ว ” อีธานพยักหนาและแสดงความคิดเห็นออกมา “แลวเราจะปลอยใหเลวิสตายดีไหมวะ พวกเราจะไดไมตองจัดการ ดีซะ อีกงานจะไดเสร็จเร็วๆ” วินเซนตเอยดวยน้ําเสียงยินดีที่ไมตองออกแรงอะไรมาก เพราะมีคนทําแทนใหแลว แตอีธานกลับไมเห็นดวยกับวิธีนี้ “ถาเลวิสตาย เราก็จั บขบวนการของมันทั้ งหมดไม ได น ะสิ วะ มั นจะมี ประโยชนอะไรละ” “แลวเราตองทํายังไงละ อยาบอกนะวาเราตองชวยพวกมันนะ” เพื่อน หนุมยอนถามอยางไมชื่นชอบนั่นเพราะพวกคนชั่วถูกกําจัดเร็วไดยิ่งดี อีธานผงก ศีรษะตอบรับ “ทาทางจะเปนแบบนั้นวะ เพราะวาขบวนการของเลวิสใหญมาก ถามัน ตายเราคงสืบอะไรไมไดเลย เพราะมันมีเครือขายอยูมากมาย อีกอยางพวกอื่นก็ ตองขึ้นมาแทน สูแบบนี้ไมไดชวยชีวิตมันแตเราสามารถจับไดทั้งหมด แถมมันยัง จัดการศัตรูของมันเองดวย เปนวิธีที่คุมกวานะวินเซนต” ไดฟงคําตอบจากเพื่อน ชายหนุมก็คิดตามกอนจะพยักหนาอยางเห็นดวย “ที่นายพูดก็มีเหตุผลนะใหมันโดนยิงไปก็ตายเปลา พวกของมันก็คงทํา เลวตอไป สูปลอยมันไวแลวเก็บใหหมดทั้งยวงเลยดีกวา” “แล วมั นบอกรึ เปล า ว ามั นจะจั ดการกั บไอ เลวิ สเมื่ อไร” อี ธานซั กไซ หลังจากนั้น “คืนนี้ตอนงานเลิก พวกมันจะดักซุมยิงเลวิสกับพวกที่ลานจอดรถ” “งั้นเราก็ตองไปคุมกันเลวิสไว นั่นพวกมันกําลังจะกลับพอดี เราตามไปดู 54

ดีกวา” วินเซนตกับอีธานรีบกาวตามหลังอีกฝายไปโดยเร็ว และไมสนใจที่จะเอย ลากับเจาของงานเพราะมีเรื่องสําคัญตองทํามากกวา ครั้ นเดิ นออกมาจากงานวั นเกิ ดของท านแกรี่ เลวิ สก็ตรงไปยังรถของ ตนเองซึ่ งจอดอยู ยังอี กฟากหนึ่ งของคฤหาสน หรู วีโต ก็รี บกดโทรศั พท บอกให ลูกนองรูโดยเร็ว เพียงอีกฝายไดยินโทรศัพทก็รีบกดรับสายพลางเอยถามทันที “พวกมันออกมาแลวใชไหมครับ” “ใช มันออกไปเมื่อกี้นี้ พวกแกจัดการไดเลย” วีโตยืนยันอยางชัดเจน หลังจากนั้นจึงตัดสาย และเฝารอดูการเสียชีวิตของเลวิสดวยแววตาสา ใจ เมื่อลูกนองของวีโตมองเห็นเปาหมายที่ตนเองจะตองเอาชีวิตเดินมากับลูกนอง ชายสามคน ก็ กาวออกมาจากที่ซอนและยกปนเล็งไปที่รางของเลวิส อีธานมอง เห็นปนที่ เล็งมายั งรางของเจ าพอคาอาวุ ธ จึ งรีบผลักอีกฝ ายใหลมลง และเอ ย เตือนเสียงดังเพื่อใหลูกนองของเลวิสรับรูดวย “ระวัง!” พรอมกับเสียงปนที่ดังขึ้นอยางตอเนื่อง ปง... และรางของเลวิส ลมลงไปกองที่พื้น บิลลรีบคุมกันเจานายของตนเองทันที ดวยการยิงปนใสอีกฝาย ปง... ลูกนองของวีโตก็ยิงโตตอบ อีธานพารางของเลวิสมาหลบขางรถคันหรู พลาง ถามดวยความหวงใย “คุณเลวิส เปนอะไรรึเปลาครับ” “ผมไมเปนอะไร ขอบคุณที่ชวยผมไวนะครับ” เพียงเอยจบเสียงปนก็ดังขึ้นขางกาย อีธานจึงยกปนขึ้นมาและยิงไปยัง อีกฝายดวย วินเซนตก็ชวยฝายของเลวิสดวยการใชปนยิงถูกแขนของวีโต สวนอีก คนก็โดนบิลลยิงที่ขาจนทรุดลงไปนั่งที่พื้น และคนอื่นก็บาดเจ็บเชนกัน เมื่อวีโต เห็นลูกนองของตนเสียที เขาจึงรีบขับรถเขาไปโดยเร็ว กอนจะเปดประตูและสั่ ง เสียงดัง “ขึ้นรถเร็ว” ระหวางนั้นก็มีลูกกระสุนพุงเขามายังบาของวีโตจนไดเลือด แตเขาก็ไมมีเวลาสนใจ สวนลูกนองทั้งคูชวยกันประคองและเดินไปที่รถของลูกพี่ กอนจะรีบปดประตู โดยรถคันดังกลาวก็ขับออกไปโดยเร็ว เสียงปนจึงสงบลง แขกในงานที่ไดยินเสียงปนตางไมกลาออกมาเพราะ

รัตมา

55

กลัวจะถูกลูกหลงนะเอง บิลลรีบเดินไปหาเจานายใหญของตนเองเมื่อจัดการยิง พวกของอีกฝายไดรับบาดเจ็บ “เจานายเปนยังไงบางครับ” “ไมเปนอะไรมากโชคดีที่คุณแบรนดอนชวยไวไดทัน”เลวิสรูสึกซึ้งใจที่อีก ฝายมาชวยชีวิตของตนเองกับลูกนองไว ทั้งที่คุยกันเพียงไมนานดวยซ้ํา “คุณรูไหมครับ วาใครที่สงคนมาทํารายคุณ” อีธานถามดวยความสงสัย “ไมรูเลยครับ”เจาพอวัยกลางคนตอบกลับมาเบาๆ “ผมวาพวกนั้นคงแคนคุณมากไมอยางนั้นคงไมเลนถึงตายอยางนี้หรอก” วินเซนตเอยออกมาในลักษณะคาดเดา ‘ใครที่มันคิดทํารายฉัน ตองไดเห็นดีกันแน’ เลวิสนึกอยางคั่งแคนในใจ “ผมวาทางที่ดีคุณเลวิสกลับรถของพวกผมสองคนดีกวานะครับ เพราะ ผมไมแนใจวาพวกมันจะยอนกลับมายิงคุณกับลูกนองอีกรึเปลา” อีธานเลนบท เปนคนดี เปนหวงอีกฝาย บิลลไดยินคําแนะนําจึงพยักหนาอยางเห็นดวย “ทําตามที่คุณแบรนดอนบอกก็ดีนะครับเจานาย” “แลวนายละบิลลไมกลับพรอมกันเหรอ” พลางถามอีกฝายดวยความ เปนหวง “ผมจะกลับรถของเจานายเองครับ เจานายกลับพรอมคุณอีธานกับคุณ ไรทเถอะครับ” “เร็วเถอะครับตอนนี้ตํารวจกําลังมาแลว” เขาไดยินเสียงหวอสัญญาณรถ ตํารวจดังขึ้นไมไกล รับรูวาอีกสักครูจะตองมาถึงที่นี่เปนแน เลวิสจึงกาวขึ้นไปนั่ง บนรถคันหรูโดยเร็ว โดยวีโตก็ไดพาลูกนอยกลับมาที่คฤหาสนของแฮริส เมื่อเขาเห็นลูกนอง มือขวาของตนเองกลับมาพรอมกับลูกนองคนอื่นที่บาดเจ็ บดวยจึ งแสดงสีหน า ตกใจอยางมากพลางเรียกชื่อของอีกฝายออกมา “วี โต ทํ าไมถึ งเป นอย างนี้ กัน”คนเจ็ บใช มือจั บไปที่ บ าของตนเองซึ่ ง ตอนนี้เลือดไหลออกมาอยางมากมาย “มีคนมาชวยมันครับ พวกผมก็เลยทํางานไมสําเร็จ” ครั้นแฮริสไดยินก็ 56

แสดงความโมโหอยางมาก “มันเปนใครวะ” วีโตนึกไปถึงยามที่ตนเองยืนซุมดูลูกนองจัดการกับพวกของเลวิส ก็เห็น ใบหนาคนที่มาชวยสองคน โดยหนึ่งในนั้นเปนชายหนุมที่เขาจําไดวาเห็นอีกฝาย ในชวงที่เขาหองน้ําในระหวางที่ลอบสังเกตการณพวกมันอยูหางๆ “ผมเจอมันในหองน้ําครับ มันตองไดยินเรื่องที่ผมคุย ก็เลยไปชวยมันไว แนๆ” วีโตหงุดหงิดที่เผลอพูดถึงแผนการออกมาอยางไมตั้งใจ นั่นเพราะคิดวาคง ไมมีอะไร “ไปสื บมาว ามั นเป นใคร วอนหาเรื่ องซะแล วที่ คิดจะเป นศั ตรู กับฉั น” แฮริสเอยดวยน้ําเสียงกราว “ไดครับ” ลูกนองที่อยูไมไกลรับคําสั่ง “โทรตามหมอมาดูแผลของวีโตกับคนอื่นดวย” “ครับคุณแฮริส” หลังจากนั้นก็รีบกดโทรศั พทมือถือหาบุคคลที่เอยถึ ง เมื่อครูนี้อยางไมรอชา อีธานกับวินเซนตมาสงเลวิสยังคฤหาสนหรู โดยลูกนองของเขาก็ขับรถ ตามหลังมาดวย เสมือนวาเขาเปนผูมีอิทธิพลไมตางกับอีกฝายเลย ชางเปนโชคดี เหลือเกินที่รับรูวาเปาหมายที่ตนเองจะตองมาสืบเรื่องผิดกฎหมายมีศัตรู จึงตอง เปลี่ยนแผนเปนชวยเหลืออีกฝายแทน เลวิสกาวลงมาจากรถของอีธานและเอยกับ เขา “ขอบคุณคุ ณแบรนดอนกั บคุ ณไรท มากนะครั บ ที่ ชวยเหลื อผมไว ถ า ไมไดคุณผมอาจจะไมไดกลับมาที่บานอีกแนนอน” “ไมเปนไรหรอกครับผมเต็มใจที่จะชวยเหลือ ตอใหไมใชคุณเลวิสผมก็จะ ชวยครับ” เปนคําพูดที่ฟงดูดีอยางมาก “เชิญเขาไปในบานของผมกอนสิครับ ผมจะได แนะนําใหภรรยากับลู ก สาวของผมรูจั กคุณสองคน ผมกั บลูกนองเปนหนี้บุญคุณพวกคุ ณทั้งสองมาก” เลวิสเอยเชื้อเชิญทั้งคูและเต็มใจที่จะตอนรับ “ขอบคุณมากเลยครั บ” สายลับหนุ มกาวเขาไปในคฤหาสนหลังใหญ

รัตมา

57

โดยเจานายหนุมสั่งการกับลูกนองของตนเองเสียงดัง “รีบโทรตามหมอมาที่นี่ดวน” “ครับคุณเลวิส” ลูกนองรับคําเปนอยางดี เมื่อภรรยากับลูกสาวของอีกฝายเห็นสภาพบาดเจ็บของลูกนอง จึงรูสึก ตกใจอยางมากพลางสอบถามสามีดวยความหวงใยและอยากรู “เกิดอะไรขึ้นคะเลวิส” ซีเธียผูเปนภรรยาจับไปยังแขนของอีกฝาย “มีคนสงคนมาทํารายผมกับลูกนอง โชคดีนะที่คุณแบรนดอนกับคุณไรท มาชวยไวได ไมอยางนั้นผมคงแย” ครั้นรับรูภรรยาของเลวิสก็มองมายังชายหนุม ทั้งสองคนดวยรอยยิ้มที่ประทับใจอยางมาก “ขอบคุณนะคะที่คุณสองคนชวยสามีกับลูกนองไว” “นี่ซีเธียภรรยาของผม แลวนั่นก็นีนาลูกสาวเพียงคนเดียวของผมครับ” เจาพอใหญแนะนําทั้งคูใหรูจักกับครอบครัวของตนเอง “พวกเรายินดีที่ไดรูจักคุณซีเธียกับคุณนีนาครับ” ชายหนุมยื่นมือออกไป ยังเบื้องหนา ทั้งคูก็จับมือดวยความยินดี “ขอบคุณนะคะที่คุณชวยชีวิตแดดของฉันไว” หญิงสาวบอกในขณะที่จับ มือของเขาทั้งคู “ดึกแลวผมคิดวาคุณกับครอบครัวคงอยากพักผอน ผมกับเพื่อนขอตัว กลับกอนดีกวา” อีธานเอยอยางตัดบทขึน้ มา “ผมกับลูกนองเปนหนี้บุญคุณของคุณทั้ งสองคนจริ งๆ ถ าผมมี โอกาส จะต องตอบแทนคุ ณอีธานกับคุ ณไรท อย างแน นอน” เลวิ สไม ชอบที่ จะติ ดหนี้ บุญคุณใคร “ไมเปนไรหรอกครับเรื่องเล็กนอย พวกผมกลับกอนนะครับ” อีธานบอก ลากับเจาพอใหญกอนจะนั่งรถลีมูซีนออกไปทันที เมื่ออยูกันเพียงลํ าพังกับพวกของตั วเอง อี ธานก็ยิ้มออกมาด วยสีหน า ยินดี เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ําคืนนี้เปนผลดีตอหนวยงานอยางมาก “ดี เลยนะที่ เราไม ต องหาวิ ธี เข าไปตี สนิ ทกั บเลวิ ส ตอนนี้ เราสองคน กลายเปนผูมีบุญคุณของเจาพอใหญแลว” 58

“แตเรากําลั งจะทําใหศัตรูเลวิสมองเราเปนอริเหมือนกันนะ” วินเซนต แสดงความคิดเห็นออกมา “นั่นยิ่งเปนผลดีเขาไปใหญ” อีธานแสดงความคิดเห็นออกมา “เฮย ดีตรงไหน ถาเกิดวาพวกนั้นสงคนมายิงพวกเรามันก็แยนะสิ” เพื่อน หนุมบอกดวยน้ําเสียงโตแยง “ถาเปนแบบนั้นเลวิสก็ตองสงลูกนองไปจัดการกับพวกมัน ไมดีรึไงกัน พวกมันจะไดตีกันเองไงละ ใหหมาสองตัวมันกัดกันเอง เรามีหนาที่เพียงแคชวยเล วิสเพื่อทําใหมันไวใจเราสองคนมากขึ้นกวาเดิม จะไดสืบอะไรงายขึ้น” วินเซนตเริ่ม ตามความคิดของเพื่อนทันจึงยกมือขึ้นมาดีดนิ้วดังเปาะ! “ความคิดนายเยี่ยมวะอีธาน ฉันนับถือนายจริงๆ” เพื่อนหนุมบอกอยาง ชมเชย ซึ่งเมื่ อกลั บมาถึงที่ พักอี ธานกับวิ นเซนตก็ไมลื มที่จะรายงานผลความ คืบหนาของภารกิจ ใหหัวหนาหนวยไดทราบดวยวีดีโอคอนเฟอเรนซ เพียงสมิทธ ไดฟงแผนของลูกนองก็ตอบอยางเห็นดวย “เป นความคิดที่ เข าทามากอีธาน แบบนี้ถาเราทํ าอะไรเลวิ สก็ จะยอม รวมมือดวยงายๆ” “นั่นละครับคือสิ่งที่ผมอยากใหเกิดขึ้น” “แทนที่ เราจะได จัดการแค ขบวนการของเลวิ ส เราก็ได จัดการกั บศั ตรู ของเลวิสดวย แจว สุดยอดไปเลย” วินเซนตยกนิ้วขึ้นมาทั้งสองมือ อีธานกับสมิทธ ก็พยักหนาไปในทางเดียวกัน “ใชเลย” ซึ่งหลังจากที่คุยกับหัวหนาหนวยอยูเกือบสองชั่วโมง ทั้งสองก็ พากันไปนอนหลับพักผอนเพื่อเตรียมทําภารกิจลับตอไป ช วงสายที่ บ านของจั สมิ นต ยามนี้ เธอกํ าลั งนั่ งวาดรู ปวิ วของ ประเทศอังกฤษจากรูปภาพที่ไดไปถายมา เปนสะพานแมน้ําเทมส ซึ่งเธอไปเที่ยว มาเมื่อสองเดือนกอน ไดเที่ยวหลายประเทศก็เปนความสุขที่ดีอยางมาก กําลังคิด วาเดือนหนาเธอจะไปยังเมืองไทยเพื่อไปหานองๆ ที่บานเด็กกําพราและไปหาแม

รัตมา

59

ทูนหัวของเธอดวย แมจาหรือจารุณีเปนเสมือนแมแทๆ ของเธอ ถาไมไดอีกฝายจัสมินตก็คง ไมมีโอกาสดีๆ เชนนี้หรอก แมจาสอนใหเด็กทุกคนในบานกําพราเปนคนดี และฝก ให ช วยเหลื อตนเองตั้ งแต เด็ก โดยที่จั สมินต เองก็ทํ างานทุ กอย างมาตั้ งแต เข า โรงเรียนเก็บเล็กผสมนอยเพื่อใหไดเงินมาเปนคาใชจาย นอกจากนั้นจัสมินตก็ยัง แบงใหนองๆ อีกดวย แมขณะวาเธอไดเปนจิตรกรมีชื่อเสียงหญิงสาวก็ยังไมลืม บานกําพราที่นั่น ยังคอยสงเงินไปใหอยูเสมอเพราะเธออยากใหนองๆ คนอื่นไดมี โอกาสดีๆ เหมือนตนเองดวยเชนกัน ขณะที่มือวาดภาพอยูนั้นเรเชลก็เดินเขามายัง หองทํางานและบอกใหเธอไดรับรู “คุณจาโทรมาคะ” เพียงไดยินใบหนานวลก็กระจางไปดวยรอยยิ้มกอนจะวางพูกันที่ถืออยู ในมือใสแกว แลวเดินมารับสายของผูหญิงที่เธอรักมากที่สุด ยามนี้เธออยูในชุด เสื้อยืดลายสวยแบบพอดีตัวโดยผูกผากันเปอนไวกันเลอะกอนจะเดินมารับสาย “หวัดดีคะแมจา คิดถึงแมจามากเลยคะ” “คิดถึงแม แลวทําไมถึงไมกลับมาหาแมกับนองๆ เลยละมะลิ” อีกฝาย เรียกชื่อเปนภาษาไทย หญิงสาวมีชื่อเลนวามะลิ “เดือนหนามะลิจะกลับไปหาแมจาคะ ขอมะลิเคลียรงานเสร็จกอน แลว มะลิจะรีบไปหานองๆ กับแมจาคะ แลวจะพาแมจากับนองๆ ไปเที่ยวดวยคะ” “ใหหนูคุยกับพี่มะลิบางสิคะแมจา” “หนูดวยคะ / ผมก็อยากคุยครับ...” เสียงนองๆ ตะโกนเขามาในสายให หญิงสาวไดยิน จารุณีจึงสงโทรศัพทใหกับอีกฝายไดคุยกับเธอ “ยายตอยตีวิดอยากจะคุยกับหนูดวยนะ” จัสมินตนึกถึงเด็กหญิงตั ว เล็กที่ฟนหลอแตเด็ก และก็ติดเธออยางมาก ทุกครั้งที่ไปหายายตอยตีวิ ดจะมา นอนกับเธอตลอด “วาไงตอยตีวิด” เนื่องจากวาอีกฝายพูดเกงมาก แมจาก็เลยเอาชื่อนกมา ตั้งชื่อให “คิดถึงพี่มะลิมากๆ เลยคะ” 60

“พี่มะลิก็คิดถึงตอยตีวิดเหมือนกัน เดือนหนาพี่จะกลับไปหาทุกคนที่นั่น นะ” “เย ดีใจที่สุดเลยคะ ตอยตีวิดอยากไปเที่ยวทะเลแลวก็อยากไปเที่ยวสวน สัตวดวยคะ พี่มะลิพาพวกเราไปเที่ยวหนอยนะคะ” “ไดสิ แลวพี่มะลิจะพาไปทุกที่เลย” เธอรับปากกับนองๆ ไว เวลาที่เธอ เหนื่อยๆ แคโทรศัพทหาแมจากับนองๆ ก็รูสึกมีความสุขมากแลว โดยเธอก็คุยกับ นองๆ อีกครูใหญกอนจะวางสายไป นัยนตาของจัสมินตมองเห็นขนของลูกสาว ตนเองยาวมากเลยจึงเอยใหรู “เรเชล ฉั นเอาบาร บี้ไปอาบน้ํ าตั ดขนกอนนะ วาจะแวะไปขี่ เจ็ ทสกีสั ก หนอย” “คะ คุณจัสมินต” เธอเพิ่งวาดรูปที่ไดรับมอบหมายมาเสร็จแลว วันนี้จึง อยากที่จะออกไปผอนคลายสักหนอย รถสปอรตสีน้ําเงินของจัสมินตขับไปจอดยัง รานเพ็ทช็อป ซึ่งเปนรานจําหนายอาหารสุนัข อาบน้ํา ตัดขน รวมไปถึงสินคาของ สุ นั ข หญิ งสาวอุ มบาร บี้ ขึ้ นมาไว ในวงแขนและก าวตรงเข าไปในร านที่ ตนเอง คุนเคยเปนอยางดี เพียงเจาของรานสาวมองเห็นเธอ ก็ รีบเดินออกมาตอนรับในทันที อี ก ฝายเปนหญิงสาวชาวอเมริกันปลอยเสนผมที่ดัดจนหยิกลงมายังบาเล็ก วงหนา ของเธอเต็มไปดวยรอยยิ้มแหงความยินดี พลางเอยทักทายเธอและสุนัขตัวนอย “ไง บารบ”ี้ “ฝากอาบน้ํากับตัดขนใหบารบี้ดวยนะคะ เดี๋ยวบายสองมารับคะ” หลั งจากนั้ นจั สมิ นต ก็ขั บรถออกมาจากร านดั งกล าว และตรงไปยั ง ชายหาดเพื่อทําในสิ่งที่ตนเองชื่นชอบ เพียงไมนานเธอก็อยูบนเจ็ทสกีสีดําซึ่งเปนสี โปรดของหญิงสาว เพราะเปนสีที่ดูลึกลับและนาคนหาเหมือนชีวิตของเธอที่เปน ปริศนามาตั้งแตเกิดเนื่องจากไมรูวาพอและแมเปนใคร รับรูวาผูเปนแมทิ้งเธอไวที่โรงพยาบาล และเธอก็ตองไปอยูที่บ านเด็ ก กําพราตั้งแตเด็กจนโตซึ่งชวยบมเพาะความกราวแกรงใหกับจัสมินตอยางมาก ถา ไมจําเปนเธอก็ไมอยากที่จะเปนภาระของใครมือเรียวบิดเจ็ทสกีไปตามทองทะเล

รัตมา

61

ปลอยใจใหสนุกสนานไปกับมัน นอกจากจัสมินตจะชอบกีฬาทางน้ําเจ็ทสกีแลว เธอยังชอบที่จะขี่มา และปนเขาอีกดวย ถามีเวลาวางเมื่อไรเธอก็มักจะมาเลนทุกที จัสมินตสวมแวนกันแดดสีดํา บนวงหนานวลพรอมกับเสื้อชูชีพ มือเรียวบิดคันเรงอยางเร็ว เพื่อออมทุนสีน้ําเงิน อันแรกที่ลอยอยูเหนือน้ําทะเลอยางคลองแคลว กอนจะเตรียมบิดออมทุนที่สอง ซึ่งจังหวะนั้นก็มีเจ็ทสกีสีแดงคันหนึ่งเลี้ยวเขามาออมทุนตัดหนาของเธอ จัสมินต ก็ไมใสใจปลอยใหอีกฝายนําไปอยางไมสนใจอะไร แตดูเหมือนวาคนที่เธอไมสนใจกลับยังคงขี่อยูเคียงขาง มันจึงทําใหเธอ เลี้ยวออมทุนเบื้องหนาไมถนัด เพราะถูกตัดหนาเหมือนสองครั้งแรก “บ าจริ ง! ทํ าไมไม ขี่ ไปล ะ” จากที่ ทํ าเป นไม สนใจตอนนี้ เธอเริ่ มรู สึ ก หงุดหงิดแทน มือเรียวบิดคันเรงขี่ไปยังทางอื่นแทนเพื่อจะไดออกหางเจ็ทสกีคัน เมื่อครูนี้

62

6 ชวยชีวิต ครั้นอีธานเห็นเธอขี่เลี่ยงไปทางอื่นเขาจึงบิดคันเรงเจ็ทสกีขี่ตาม ไปปวนเธออีก พอจัสมินตจะเลี้ยวออมทุนก็ถูกเจ็ทสกีคันเมื่อครูเลี้ยวหักดักหนา อีก มันจึงทําใหวงหนานวลเกิดความโมโหมากขึ้นกวาเดิม มือเรียวกําคันเรงแนน พรอมกับเมมเรียวปากนุมเขาหากันมากขึ้นกวาเกา พออีกฝายขี่เขามาใกลเธอจึง อดรนไมไหวที่จะตอวาอีกฝาย “นี่คุณ! จะมาขี่ตามฉันทําไมกัน ทะเลอยางกวาง” “ก็ผมอยากจะขี่เจ็ทสกีกับคุณนี่” พรอมกับที่เขาดึงแวนกันน้ําขึ้นไปยัง ศีรษะดานบน พูดถึงคําวาขี่แลวทําใหอีธานนึกถึงเรื่องอื่นแทน ใจจริงอยากใหอีก ฝายมาขี่ตนเองมากกวา เพียงไดเห็นใบหนาของเขาแลวก็ทําใหจัสมินตเกิดอาการ ตะลึง นั่นเพราะคิดวาเธอกับเขาคงจะไมมีวันไดเจอกันอีกตั้งแตเกิดเหตุการณแยๆ กับตนเมื่ออาทิตยกอน “คุณแบรนดอน คุ ณมาที่นี่ ไดยังไงกัน นี่คุณตามฉั นมาอยางนั้ นเหรอ” ถามอยางคาดเดากลับไป “โอ ดีใจจังที่คุณจําชื่อของผมได” ใครจําชื่อของผูชายที่ชิงจูบแรกของ ตนเองไมไดก็บาแลวละ “ทําไมฉันจะจําชื่อของผูชายมารยาททรามๆ ไมไดกันละ คุณตามฉันมา ทําไมกัน” หญิงสาวเอยอยางคาดคั้นจากอีกฝาย “ใครตามคุณมากัน ผมไมไดตามคุณมาสักหนอย” พลางตอบปฏิเสธไม

รัตมา

63

ยอมรับความจริง แตดูเหมือนวาจัสมินตจะไมเชื่อในคําพูดของเขาเลย “โกหก คุณตามฉันมา” ยังคงยืนยันความคิดตนเองดังเดิม “ก็แลวแตคุณจะคิดสิ” ตอบอยางยียวนกวนอารมณอยางมากพรอมกับ ทําทายักไหลดวย “งั้นคุณก็ไมตองตามฉันมาอีก เพราะฉันไมชอบใหคุณมาตามฉัน” เธอ บิดเจ็ทสกีเพื่อหนีเขา “หนีอีกละ ทุกทีเลยสินา” เห็นเธอบิดไปทางอื่นเขาก็ขี่ตามไป พอเห็นเขา ขี่ตามมาจัสมินตก็ยิ่งบิดความเร็วเพิ่มขึ้นเพื่อหนีอีกฝายดังเดิม อีธานก็ขี่ตามไป เหมือนเกา “นี่คุณ! ไหนบอกวาไมไดตามฉันมา แลวคุณขี่ตามฉันมาทําไมกัน” “ก็อยากตามนะ มีอะไรรึเปลาจะยาหยี” เธอไมเคยเจอใครกวนประสาทเทานี้มากอนเลย บาที่สุด... นัยนตามอง เขาอยางจิกใส โดยเรียวปากนุมเมมแนนตั้งแตเจอหนาเขาเธอเมมปากหลายคราว ทีเดียว มือเรียวก็กําคันเรงแนนขึ้นกวาเกาดวย ตอนนี้จัสมินตหมดอารมณที่จะขี่ เจ็ทสกีแลว เธอบิดคันเรงเตรียมกลับเขาฝง อีธานเห็นเชนนั้นก็ทําหนาเหวอเลย ทีเดียว “อาว คุณจะรีบไปไหนละ” “ฉันไมอยากขี่กับคุณ” พลางตะโกนโตตอบกลับไปอยางไมใยดี และบิด หนีไปทางอื่นอีกคลายไมอยากที่จะเสวนากับอีกฝายดวยเหมือนรังเกียจ อีธานก็ บิดเจ็ทสกีตามไปปวนตอพลางถามดวยสีหนาสงสัยอยางยียวน “ทําไม ขี่กับผมแลวมันเปนยังไงเหรอ ไมแนนะถาคุณไดขี่กับผมบอยๆ คุณอาจจะติดใจขึ้นมาก็ได” นี่เขาพูดถึงขี่เจ็ทสกีรึเปลากัน ทําไมเธอฟงแลวรูสึก เหมือนไมใชการขี่เจ็ทสกีเลยละ “ฉันไมขี่แลว ถาคุณอยากขี่ก็เชิญเลย” อีธานคิดเขาอยากขี่กับเธอแตทําไมคําพูดกับทาทีมันไมเห็นเหมือนขี่เจ็ท สกีเลย จัสมินตบอกอยางตัดความรําคาญ พยายามที่จะหนีอีกฝายไปใหพนๆ แต อีธานไมยอมใหเปนเชนนัน้ พยายามเรงเครื่องตามมาไมหยุด 64

“อาว ทําไมไมขี่ตอละ” ถามอยางยียวนกวนโมโหไมเลิก “หมดอารมณ ” ตอบด วยน้ํ าเสี ยงห วนสะบั ด นั ยน ตาของอี ธานเป น ประกาย กอนจะยอนถามกลับไปดวยคําพูดชวนวาบหวาม “ผมปลุ กอารมณ ให คุณได นะ บอกมาคํ าเดี ยวจะจั ดให เต็ มที่ เลยล ะ รับรองคนสวยอยางคุณอาจจะติดใจ จนขอใหผมปลุกอารมณใหคุณบอยๆ ก็ได ไมเพียงพูดเท านั้นนัยนตาคมที่เป นประกายสีฟา ก็ มองไปยังร างนวล อยางจาบจวงแบบไมปดบังความปรารถนาในแววตาเลยสักนิด วาเขาอยากทํ า ตามที่พูดจริงๆ คิ้วเรียวทั้งสองของจัสมินตขมวดเขามาชนกัน โดยรูสึกหวิวหวาม ไปทั่วรางเมื่อเขามองมายังตนเอง ตอนนี้เธอรูแลวไอที่บอกวาถาไดขี่แลวจะติดใจ มันหมายถึงอะไร คนลามก จกเปรตจริงๆ “ทุเรศ คุณนี่มันนารังเกียจที่สุดเลย หนาตาก็ดีแตนิสัยแยมากๆ” ขณะเอยทรวงนุมก็สะทอนขึ้นลงดวยแรงทอดถอนลมหายใจอยางหอบ เหนื่อย คลายกําลังโกรธอยางมาก ตั้งแตที่เธอเจอกับเขารู สึกวาจะทําใหตนเอง ปวดหัวทุกครา ความสนุกที่มีมาดีๆ ก็พลันหายไปหมดเพราะอีกฝาย “ขอบคุณที่ชมผมวาหนาตาดีนะจะ รูไหมถึงผมจะนิสัยแย มากแคไหน แตก็มีผูหญิงอยากจะขึ้นเตียงนอนกับผมทั้งนั้นละ” “ยกเวนฉัน ไมมีทางแนนอน” ใหโลกแตกกอนเถอะ เธอถึงจะทําอะไรสิ้นคิดอยางนั้น จัสมินตบิดคันเรง หนีเขา ใหตายเถอะเธอจะไมมาขี่เจ็ทสกีที่นี่อีกเด็ดขาด และเพราะกลัววาเขาจะ บิดทันตนเอง หญิงสาวจึงเรงความเร็วจนสุดตัวเพื่อที่อีกฝายจะไดตามตนเองไม ทัน โดยการกลัววาเขาจะตามทันนั้นก็ทํ าใหเธอลืมระวังเจ็ ทสกีขางหนา เพราะ คอยแตเอาสายตามองไปทางเบื้องหลังอยางระแวดระวัง อีธานที่เห็นเจ็ทสกีมุงมา หาเธอจึงตะโกนบอกเสียงดัง “จัสมินต ระวัง!” หญิงสาวเงยหนาขึ้นมาก็พลันตองตกใจเมื่อมันกําลังจะพุงมาหาตนเอง อี ธานรี บบิ ดคั นเร งเจ็ ทสกี ให เร็ วสุ ดๆ เพื่ อป องกั นหญิ งสาว ทํ าให คนที่ ถูกชน กลายเปนอีธานแทน รางแกรงตกลงไปในน้ําเนื่องจากศีรษะของเขากระแทกกับตัว

รัตมา

65

เจ็ทสกี สวนชายหนุมอีกคนกระโดดลงทะเลไดทันจึงไมเปนอะไรมาก จัสมินตเห็น เขาตกลงไปในน้ําจึ งรีบบิ ดเจ็ทสกีไปหาเขาโดยเร็ ว เพราะกลัววาอี กฝายจะเป น อะไรมากนะเอง “คุณแบรนดอน คุณเปนอะไรมากรึเปลา” ถึงเธอจะไมชอบเขาแตตอนนี้ ตองพักเรื่องที่วาไวกอน ดีกวาปลอยใหอีกฝายเปนอะไรไป อีธานบอกใหเธอได รับรูเบาๆ “ผมเจ็บหัวมากเลย” “ขึ้นมาบนเจ็ทสกีฉันไหวไหม” มือเรียวฉุดเขาขึ้นมา ชายหนุมพยายาม ฝนตัวเองขึ้นมาโดยเขาซอนทายเธอ จัสมินตบอกใหเขารับรู “กอดฉันแน นๆ นะคุ ณแบรนดอน” เขาทําตามที่ เธอบอกอย างวางาย จัสมินตจึงขี่เจ็ทสกีเขาไปยังฝง ซึ่งการดที่รอคอยทาก็เขามาชวยเหลือ สวนอีกคน ก็รีบไปดูเจ็ทสกีที่คว่ํา “เขาบาดเจ็บคะ” “เดี๋ยวผมจะพาไปโรงพยาบาลครับ ชวยผมประคองคนเจ็ บหนอยครั บ คุณผูหญิง” จัสมินตรีบพยักหนาตอบรับโดยเร็ว “ไดคะ” เธอรูวาอีกฝายชวยเหลือตนเองไว ไมอยางนั้นคนที่บาดเจ็บคง เป นตัวเธออย างแนนอน จั สมินต ชวยประคองร างของเขาไปยังรถที่จอดรออยู กอนที่รถจะเคลื่อนออกไปเพื่อพาคนเจ็บไปโรงพยาบาล เธอไดแตอธิษฐานเบาๆ “อยาเปนอะไรไปนะคุณ” ถึงแมวาเธอจะไมชอบเขาแตก็ไมอยากใหอีก ฝายตาย “ไงละพอฮีโร อุตสาหชวยเขา แตไมเห็นเขามาเยี่ยมเลย” วินเซนต อดแซวเพื่อนไมได เมื่อเขามานั่งเฝาอีกฝายเปนเวลาหลายวันแลว “แลวแกจะปลอยใหแมผีเสื้อโดนเจ็ทสกีชนแทนรึไงกันวะ มีหวังไดตาย กอนพอดี แลวเราจะทํางานกันตอยังไงละ” “ก็ จริ งนะ โอ ยนี่ เราต องมาช วยปกป องคนเลวรึ ไงกั น ถ าเกิ ดว าแม นี่ เกี่ยวของกับเรื่องการฟอกเงินจริงๆ” “ทําไงได ถาปลอยใหเลวิสกับแมผีเสื้อตาย ภารกิจที่เราไดรับมอบหมาย 66

มาจากสมิทธก็ไมสําเร็จ แลวเราก็ตองไปสืบหาขอมูลของพวกอื่นใหม มันเสียเวลา นะวินเซนตนายเขาใจไหมวะ” “เออ เขาใจแลว “แลวเปาหมายนายละ ไปตีสนิทรึยัง” อีธานถามถึงภารกิจของเพื่อนดวย ความอยากรู “ถึงฉันจะบาผูหญิง แตฉันก็ไมไดทิ้งงานหรอกนา” ชายหนุ มรับรู ดีเพราะวาวิ นเซนต เปนคนรั บผิดชอบต องานที่ ไดรั บมา เสมอ แม จะดูเหมือนเลนๆ ไปบางแตนั่ นเปนเพียงภาพภายนอกเทานั้ น สําหรั บ อีธานกับเพื่อนถาเปนเวลางานจะจริงจังมาก แตถานอกเวลางานก็จะเปนอีกแบบ หนึ่ง ทะลึ่ง ตึงตัง ไรสาระเรื่อยเปอย “เรียบรอย โชคดีที่แมนีนาลูกสาวของเลวิสกําลังมีปญหาดานความรัก อยู ฉันก็เลยใชโอกาสนี้เพื่อเขาไปตีสนิท แลวก็ดูจะไดผลเพราะอีกฝายยอมคุยกับ ฉันดวย ไมเลนตัวเหมือนแมผีเสื้อกับยายสาวนอยตั วแสบนั่นหรอก วินเซนตยัง เขนเขี้ยวกับแมผูหญิงที่สาดน้ําหวานใสตนเองไมหาย วินเซนตไดสะกดรอยตามไปก็พบวานีนาไปหาผูชายคนหนึ่ง เธอเขาไป กอดอีกฝายทันทีและบอกใหรับรูถึงความรูสึกของตนเอง ‘ฉันคิดถึงคุ ณที่สุ ดเลยคะแมทท ’ แมทท ฮาวนกิ้น เปนอดีตคนรั กของ นีนา แตดูเหมือนอีกฝายจะไมยินดีดวย รีบแกะมือของเธอออกในทันทีและบอก ดวยสีหนามุยอยางมาก ‘นีนาอยาทําแบบนี้ เราสองคนไมไดเปนอะไรกันแลว’ ‘ทําไมคะในเมื่อนีนารักคุณ ผูหญิงคนนั้นไมไดรักคุณเทานีนาหรอกคะ’ ‘แค ผมชอบเขาก็พอ’ เหมื อนคมมี ดที่ กรี ดลงมากลางใจของหญิ งสาว อยางมาก ‘อยาเลิกกับนีนาไดไหมคะนะคะ นีนาทนไมไดถาตองหางคุณไป’ พลาง กอดเขาและบอกดวยน้ําเสียงออดออน ‘ผมวาคงไมเหมาะ ผมอยากที่จะซื่อสัตยกับเบตตี้เพียงคนเดียวเทานั้น ตอไปผมจะไมออกมาเจอคุณอีก อยาโทรหาผมอีกเด็ดขาด’ หลังจากนั้นชายหนุม

รัตมา

67

ก็เดินออกไปจากบริเวณที่เธอยืนอยู นั่นก็คือผับแหงหนึ่ง เขาเห็นเธอนั่งอยูตาม ลําพังหลังจากไอหนุมเมื่อครูเดินออกไป จึงทําทีกาวเขาไปหาและเอยทักทาย ‘ไม คิดวาจะเจอคุณนีน าที่ นี่ ’ หญิ งสาวเงยหน าขึ้ นมาพร อมกับหยาด น้ําตา “คุณนีนาใครทําอะไรคุณนะ” แกลงทําเปนไมรับรูวาหญิงสาวเศราเรื่องใด ‘ฉันมันแย ฉันไมสวยใชไหมคะคุณไรท’ เธอยอนถามเขาดวยความอยาก รู วินเซนตก็บอกใหฟงแบบชัดเจน ‘ไมนี่ครับ คุณนีนาเปนผูหญิงที่สวยมาก ผูชายคนไหนที่มองขามคุณไป ก็บาเต็มทีแลว’ “แลวทําไมเขาถึงไมเลือกฉันกัน ดันไปเลือกยายผูหญิงหนาจืดนั่นแทน ฉันเกลียดมัน” มือเรียวยกแกวเหลาขึ้นดื่มหลังจากนั้นกอนจะหันไปสั่งกับบาร เทนเดอรตอ ‘เอาเหลามาอีกแกวหนึ่ง’ อีกฝายก็จัดการชงใหตามคําขอ ‘ถาคุณมีเรื่องอะไรให ผมชวยคุ ณบอกได เลยนะ ผมยิ นดี ที่จะช วยคุ ณ อยางเต็มที’่ ครั้นไดยินนีนาก็หันมายิ้มใหกับเขาและบอกดวยน้ําเสียงซาบซึ้ง ‘ขอบคุณนะคะคุณไรทที่คุณคิดจะชวยฉัน อยางนั้นก็ชวยดื่มเหลาเปน เพื่อนกับฉันหนอยสิคะ’ พลางเอยชักชวน วินเซนตก็ตอบรับดวยความเต็มใจ ‘ไดสิครับ’ ชายหนุมหันไปสั่งเหลาโดยเร็ว “ขอเตกิลาแกวหนึ่ง” แลวเขาก็ นั่งดื่มกับอีกฝายจนกระทั่งดึก เพียงอีธานฟงจบก็นึกอยางคาดเดาถึงแผนของเพื่อนตนเองไดในทันที วาคิดจะทําเชนไรตอไป “นายจะเปนคนปลอบใจเขาแทนรึไงกัน” “ก็อาจจะเปนอยางนั้น คนกําลังเสียใจนะตีสนิทไมยากหรอก” “ขอใหนายทําไดสําเร็จก็แลวกัน นี่ฉันตั้งใจวาวันนี้จะกลับบานแลวละ ไมชอบอยูที่โรงพยาบาลนานๆ มันเปนเรื่องที่นาเบื่อมาก” นั่นเพราะวาชีวิตของเขา ชอบความตื่นเตนมากกวา “ไมอยูนั่งรอแมผีเสื้อมาเยี่ยมอีกรึไงกัน” เขารีบสายหนาปฏิเสธทันที “ไมแลวละ ไมมาเยี่ยมก็ชางเถอะ ฉันตองรีบหาทางเขาไปตีสนิทกับแม 68

ผีเสื้อใหได ไมงั้นภารกิจคงไมสําเร็จแนนอน” ชายหนุมถอนหายใจออกมาอยาง หนักอกเมื่อแผนที่มองวางายแตมันดูไมงายเลย โดยหญิ งสาวที่อีธานพูดถึงเวลานี้ ก็นั่งอยูกั บเพื่อนสาว อีกฝาย กําลั งนั่งพูดคุ ยเกี่ ยวกั บเรื่ องรองเทาที่ สวมอยูเพื่อสอบถามความเห็นของเพื่อน สนิท “จัสมินต วารองเทาคูนี้สวยไหม” “ก็ดูดีนะ” ตอบกลับไปดวยน้ําเสียงเนือยๆ “เปนอะไรไป พักนี้ดูทาทางเหมือนมีเรื่องไมสบายใจเลย เลาใหฉันฟงได นะจัสมินต” เอรี่ถามอยางคาดเดา “เปลาไมมีอะไรหรอก” จะบอกไดยังไงกันวากําลังคิดถึงผูชายอีกคน ที่ ยอมชวยชีวิตของตนเองจนตองบาดเจ็บ “หรือวาไมสบาย” เพื่อนสาวใชมือแตะไปที่หนาผากเล็ก “ตัวก็ไมรอนนี่ นา” “ไมมีอะไรจริงๆ แลวฉันก็ไมไดปวยดวย กําลังคิดถึงเรื่องงานวาดรูปนะ” เธอตอบเปนอยางอื่นไป ซึ่งหลั งจากที่เธอแยกกั บเพื่อนแลวก็รีบขั บรถไปยังร านเจ็ ทสกี เพื่อหา ขอมูลเกี่ยวกับอะไรบางอยางจากเจาของรานที่ไดไปสงเขายังโรงพยาบาล “ขอสอบถามหนอยได ไหมคะ วาผู ชายที่เจ็ทสกีคว่ํ าน ะคะ อาการเป น ยังไงบางคะ” “เห็นทางโรงพยาบาลบอกวาปลอดภัยแลวนะครับ” เพี ยงได ยินเธอก็ ถอนหายใจออกมาอย างโล งอก เมื่ อรับรู ว าเขาอยู ที่ โรงพยาบาลไหนจึงรีบขับรถไปหาอยางไมรอชา เพราะเธอยังติดคําขอบคุณอี ก ฝายไว ถึงเขาจะดูเปนคนมารยาทแย แตถาเขาไมขี่เจ็ทสกีเขามาขวางไว ปานนี้คน ที่ตองมานอนที่โรงพยาบาลอาจจะเปนตนเองก็ได จัสมินตแวะซื้อดอกไมกับผลไม ไปดวย “ฉันมาเยี่ยมคุณแบรนดอน โรเจอรคะ ไมทราบวาพักอยูที่หองไหนคะ”

รัตมา

69

เธอตรงเข าไปถามนางพยาบาลที่ นั่ งอยู ดานในอย างไม รอช า อี กฝ ายก็ รี บคี ย คอมพิวเตอรใหเธอโดยเร็วกอนจะบอกใหจัสมินตไดรับรู "คนเจ็บเพิ่งกลับไปวันนี้เองคะ” “อาวเหรอคะ แสดงวาเขาไมได เปนอะไรมากแล วใช ไหมคะ” ถามเพื่ อ ความแนใจอีกคราหนึ่ง นางพยาบาลก็ตอบรับกลับมา “คะ ไมไดเปนอะไรมากแลว” จัสมินตรูสึกดีใจอยางมาก นั่นเพราะถาเขา ตายไปเธอคงรูสึกแย แมวาเขาจะดูไมดีในสายตาเธอแตอยางนอยก็ยังมีความดี อยูบางที่ชวยเหลือตนเองไว

70

7 ทวงบุญคุณ ครั้นออกจากโรงพยาบาลแลวอีธานก็คิดถึ งแผนภารกิจที่สําคัญตอไป เขามองไปยังศีรษะกับแขนที่มีผาก็อตป ดไว เนื่องจากมันมีบาดแผลจากเจ็ทสกี เขาก็เอยขึ้นมา “ฉันจะบอกวาแผลนี้ไดมาจากการโดนยิง” “นี่นายจะโกหกเลวิสวาเปนฝมือของศัตรูมันสินะ” วินเซนตคาดเดาถึง แผนการของเพื่อน ชายหนุมพยักหนาตอบรับ “ใชเลย แลวเราก็จะชวนมันมารวมทําธุรกิจดวยกันเพื่อเอาคืนพวกศัตรู ของเลวิส แตเราตองสืบใหรูวาพวกที่เปนศัตรูของเลวิสคือพวกไหน” อีธานแสดงสี หนาที่ครุนคิด วินเซนตนึกถึงชวงที่ไดยินแผนของพวกนั้นในขณะที่สะกดรอยตาม อีกฝายไป ‘คุณแฮริสสั่งวาใหจัดการกับมันใหได ที่มันบังอาจมาแยงลูกคาของเรา’ เมื่อรับรูวาอีกฝายเปนใครจึงบอกเพื่อน “ศัตรูของเลวิสคือแฮริส เพราะวาเลวิสแยงลูกคาของอีกฝาย” “ดีเลย จะไดใหมันตีกันเอง สวนพวกเราก็ปดทายตอนจบอยางสวยงาม ดวยการสงพวกมันทั้งหมดเขาไปในคุก” อีธานยิ้มอยางพึงพอใจ ทั้งสองก็รี บนั่งรถตรงไปยั งคฤหาสนของเลวิ สในชวงหัวค่ํ า ซึ่งเจาพ อ ใหญที่นั่งอยูในคฤหาสนหรูกับภรรยาเพราะออเดอรสินคายังไมถึงกําหนดสง เขา จึงไมไดไปตางประเทศบอย บิลลเขามารายงานใหเจานายใหญไดทราบ

รัตมา

71

“คุณแบรนดอนกับคุณไรทมาครับเจานาย” “เชิญทั้งสองคนเขามาดานในเลย” เลวิสบอกดวยสีหนายินดี บิลลจึงเดิน ไปยังดานนอกกอนจะกลับมาพรอมกับอีธานและวินเซนต “สวัสดีครับคุณเลวิส” “สวั สดีครั บคุณแบรนดอน คุ ณไรท” พลางเอยทั กทายทั้งคู แลวพลั น ดวงตาก็มองเห็นอาการบาดเจ็บของชายหนุมเบื้องหนา “เกิดอะไรขึ้นกับคุณแบรนดอนอยางนั้นเหรอครับ” “เมื่อสองวันกอนผมโดนลอบยิงครับ มันคงจะแคนใจที่ผมชวยชีวิตคุณ เลวิสไว” อีธานสรางเรื่องขึ้นมาใหสมจริง “ผมตองขอโทษดวยนะครับ ที่ทําใหคุณสองคนตองมาเดือดรอนไปดวย” “ไม เป นไรครั บ แต ว าผมรู แล วนะครั บว าคนที่คิดทํ ารายคุ ณเป นใคร” เพียงไดยินแคนั้นเลวิสก็รีบยอนถามกลับมาทันที “มันเปนใครเหรอครับคุณแบรนดอน” “พอดี ผมจั บคนยิงไดแลว ก็เคนเอาความจริ งออกมากอนที่มันจะตาย ครับ มั นบอกว าแฮริสเปนคนสั่งใหมาเก็บคุ ณ เพราะคุณเลวิสไปแยงลูกคาของ เจานายมัน แตผมยังไมทันถามเลยวาเจานายมันอยูที่ไหน” วินเซนตปนเรื่องโกหก ไดอยางคลองปากเชนกัน “แคนี้ก็เหลือแหลแลวละครับ” นัยนตาของเลวิสราวกับมีไฟอยูดานใน อีธานหั นไปมองตาเพื่อนของตนเองอย างชื่ นชอบ ที่ แผนซึ่งวางไวดูท าจะไดผล อยางมากทีเดียว “ผมเอาดอกไมมาใหกับคุณนีนาดวยครับ” วินเซนตรีบมอบดอกไมใหกับ ลูกสาวของอีกฝายทั นที ตอนนี้ กําลังเสี ยใจคงไมใชเรื่ องยากที่ เขาจะเขาไปทํ า ความคุนเคย “ขอบคุณคุณไรทมากนะคะ” อีกฝายรับดอกไมไปจากเขาพรอมรอยยิ้ม “ไหนๆ คุณแบรนดอนกับคุณไรท ก็มาแลว อยางนั้นผมขอเชิญกิ นขาว ดวยกันนะครับ” อีธานรีบตอบตกลงทันที “ขอบคุณมากครับ” โดยทั้งสองก็เดินตามเจาพอใหญไปยังหองอาหาร 72

อีกดานหนึ่ง “ตอนนี้คุณนีนาสบายใจขึ้นรึยังครับ” วินเซนตแสดงความหวงใย ในตัวอีกฝาย เมื่อเขาเห็นเธอออกไปเดินเลนยังสวนสวยดานนอกจึงไดกาวตามไป “ยังหรอกคะ ตราบใดที่ศัตรูหัวใจของฉันยังอยูขัดขวางความรักของฉัน ฉันไมสบายใจหรอก” เธอตอบกลับมาดวยน้ําเสียงที่แสดงความโกรธอยางมาก ที่ อีกฝายไมยอมเลือกตนเอง “ผมวาสวยๆ อยางคุณนีนาหาผูชายใหมไดอีกเพียบเลยนะครับ อยาไป เสียเวลากับผูชายแยๆ คนนั้นเลยครับ” ชายหนุมบอกดวยความหวังดี “ไมหรอกคะ ฉันไมมีวันยอมแพเขางายๆ” “แลวคุณจะทํายังไงละครับ ในเมื่อผูชายไมไดเลือกคุณ” นัยนตาของเธอ เปนประกายแพรวพราว “ในเมื่อฉันไมได คนอืน่ ก็อยาหวังไดเหมือนกัน ฉันจะไปคุยกับผูหญิงคน นั้นวาใหเลิกยุงเกี่ยวกับเขาซะ แลวถาผูหญิงคนนั้นไมทําตามละก็ มันก็ชวยไมได โทษตัวเองก็แลวกัน วงหนานวลเปลี่ยนเปนมีรอยยิ้มอันรายกาจประดับแทน ขณะที่วินเซนตทําตัวเปนนักแกปญหาใหกับนีนาลูกสาวของเลวิส อีธาน ก็ทําตามแผนที่ไดวางไวอยางไมยอมใหเสียเวลา หลังจากที่กินขาวอิ่มแลว โดย ยายมานั่งที่หองรับแขกอีกครั้ง “ที่ผมมาวันนี้นอกจากจะมาบอกใหคุณรูเรื่องศัตรูที่เรามีคนเดียวกันแลว ผมคิดวาคุณเลวิสกับผมนาจะมารวมหุนทําธุรกิจดวยกันนะครับ ไหนๆ เราก็ทํา ธุรกิจเหมือนกันแลว ผมคิดวาถาคุณเลวิสมารวมหุนกับผมดวยก็นาจะเปนการดี ผมอยากจะชวนคุณเลวิสมารวมทําโครงการอาวุธชีวภาพกับผมครับ” เพียงไดยิน เจาพอใหญถึงกับตะลึงงันทันที เพราะเปนสิ่งที่ตนเองไมคาดคิดมากอน “คุณจะชวนผมรวมทําธุรกิจดวยกันอยางนั้นเหรอครับ” “ใช ครั บ ผมมั่ นใจว าโครงการนี้ จะต องทํ ากํ าไรให เราสองคนอย าง มหาศาล” เจาพอใหญมองหนาเขาดวยความฉงนและเกิดความสงสัยขึ้นมาอยาง ครามครัน

รัตมา

73

“ทําไมคุณถึงชวนผมทําธุรกิจดวยกันละ” “เพราะผมรูสึกถูกชะตากับคุณ และคิดวาเราสองคนนาจะรวมทําธุรกิจ ดวยกันได อีกอยางเราสองคนก็มีศัตรูคนเดียวกัน” อีธานพูดดวยวาจาโกหกสิ้นดี “ขอผมลองคิ ดดูกอนก็แล วกันนะครั บ เพราะว ามันเปนเรื่ องที่ใหญอยู เหมื อนกั นเกี่ ยวกั บเรื่ องนี้” เลวิ สตอบอย างกั๊ กไว ยังไมรี บตอบรับในทั นที ทั้งที่ ความจริงสนใจโครงการนี้อยางมากทีเดียว นอกจากตนเองจะไดสงอาวุธสงคราม แลวก็ยังมีอาวุธชีวภาพอีก มันนาสนใจใชหยอก “ไม เป นไรครับผมไม รีบรอนใหคุณตั ดสิ นใจหรอก คุณเลวิสเก็ บไปคิ ด กอนก็ไดครับ” “ขอบคุณนะครับแลวผมจะใหคําตอบกับคุณอีกทีละกันครับ” สายลับ หนุมมองไปยังนาฬิกาบนผนังซึ่งบอกเวลาจวนสี่ทุมแลว “ผมกับเพื่อนมารบกวนคุ ณเลวิสกั บครอบครัวนานแล ว คงตองขอตั ว กลับกอนนะครับ” ซึ่งวินเซนตก็เดินกลับเขามาพรอมกับนีนา “เรากลั บกั นเถอะไรท หวั งว าเราคงมี โอกาสได ร วมธุ รกิ จกั นนะครั บ” หลังจากนั้นอีธานกับวินเซนตก็นั่งรถออกไป “เปนไง เลวิสสนใจที่จะรวมหุนทําธุรกิจกับเรารึเปลา” วินเซนตถามดวย ความอยากรู “ไมตองหวง ฉันเชื่อวายังไงเลวิสก็ตองตอบตกลง ผลประโยชนมหาศาล อยางนั้นถาปลอยใหหลุดมือไปก็โงเปนควายแลวละวะ” ชายหนุมเชื่อมั่นวาแผน ของตนตองไดผลอยางมาก และเขาก็ไมลืมที่จะรายงานผลคืบหนาของภารกิจ ใหหัวหนาหนวยได ทราบเหมือนทุกคราว เพียงอีกฝายรับรูถึงแผนของลูกนองในหนวยก็เอยอยางชื่น ชม “ดีนะเราคอยๆ วางแผนเพื่อแทรกซึมเขาไปในครอบครัวของเลวิสทีละนิด โดยที่พวกมันไมระแวงเลยวาเราจะมาจับมันกับพรรคพวกเขาคุก” “ใชครับ” อีธานตอบอยางเชื่อมั่น “แลวแมจิตรกรละ นายสืบไปถึงไหนละ” ไดยินที่หัวหนาหนวยถามวิน 74

เซนตก็ทําทาขําขันอยางชอบใจ และตอบแทนเพื่อนใหดวยความหวังดี “นั่นละครับคือปญหาของอีธาน จนปานนี้ยังตีสนิทกับแมจิตรกรไมได เลย” “ก็มันผิดแผนมาตั้งแตแรกแลวนี่สมิทธ พอดีผมเห็นวินเซนตจีบผูหญิง ในบริษัทวิสทาราไดงาย เลยคิดวาแมจิตรกรนี่ก็คงจะจีบงายเหมือนกัน” “ถาเปนผมจีบ ปานนี้ก็คงสําเร็จแลว” เพื่อนหนุมบอกอยางขี้คุย “ผมคิดวาตองมีทางแกปญหานี้ไดแนนอนครับ” อีธานตอบดวยสีหนา มุงมั่น มันตองมีสินา ชายหนุ มไปดั กรอเธอยั งสถานที่ ถ ายแบบ เมื่ อเห็ นแม ผี เสื้ อ แสนสวยกาวออกมาจากดานใน ดวยชุดเดรสแสนเปรี้ยวแบบเกาะอกและประดับ ดวยชอดอกไม สีน้ํ าเงิ น อวดเรี ยวขาชวนมองชายหนุ มก็ เอยอยางต อว าในการ กระทําของอีกฝาย “ใจรายที่สุด คนอุตสาหชวยชีวิตจะไปเยี่ยมสักหนอยก็ไมมี” จัสมินตเงย หนาขึ้นมา นัยนตากลมที่เหมือนลูกแมวมองไปยังใบหนาของเขาและรางแกรง ก็ พบวาศีรษะกับแขนของเขามีผาก็อตติดอยู ถาไมพูดอะไรเลยก็คงเหมือนคนใจดํา เกินไป “ก็ฉั นเห็นวาคุ ณไมเปนอะไรมากนี่ แลวที่บอกว าฉั นไมได ไปเยี่ ยมน ะ เขาใจผิดนะรูไวดวย” อีธานทําสีหนาประหลาดใจพลางยอนถามกลับไป “นี่คุณไปเยี่ยมผมที่โรงพยาบาลดวยเหรอ” “ใช ฉันไปเยี่ ยมคุณ แตนางพยาบาลบอกวาคุณออกจากโรงพยาบาล แลว ฉันก็เลยคิดวาคุณคงไมเปนอะไรมาก ขอบคุณนะที่ชวยชีวิตฉันไว อยางนอย คุณก็ยังมีขอดีใหฉันนึกถึงอยูบาง ไมไดแยไปซะทั้งหมด” เพียงไดยินก็ทําใหอีธาน รูสึกดีขึ้น มันเหมือนเปนลางบอกวาเธอยอมพูดคุยกับเขาดวยดีบาง “ผมชวยคุณสองรอบแลวนะ ขอคาตอบแทนดวยการไปกินขาวกับผมละ กัน” อีธานเรียกรองถึงสิ่งที่ตองการทันที “แลวทําไมฉันตองไปกินขาวกับคุณดวยกัน ฉันไม...วาย” ยังพูดไมทัน

รัตมา

75

จบดีชายหนุมก็จัดการอุมรางนวลขึ้นมาไวในวงแขนแกรงทันที จัสมินตจึงตะโกน บอกเขาเสียงดัง “นี่ ปลอยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไดยินไหมคุณแบรนดอน” พยายามดิ้นจะลงใหได แตดูเหมือนเขาจะไมใสใจเลย “ไดยินแตไมปลอย” ตอบไดอยางยียวนกวนอารมณเปนที่สุด พรอมกลับ อุ มร างเธอไปใส ในรถลี มูซี นคั นหรู ดวย โดยกายนุ มนั่ งซ อนอยู บนตั กของเขา จัสมินตคิดในใจเธอไมนาไปคิดหวงใยเขาเลย “ฉันขอถอนคําพูดคุณมันไมมีอะไรดีเลยใหตายเถอะ” อีธานทําเสียงจุ ปากโตแยงกับคําพูดของอีกฝายที่เธอตอวาตนเอง “ชูว! มีอยูอยางเดียวที่ผมขอเถียงนะยาหยี เพราะสาวๆ ทีเ่ คยขึ้นเตียงกับ ผม มีแตบอกวาบทรักผมเรารอนแลวก็ยอดเยี่ยมมาก ถาไมเชื่อคุณลองพิสูจนสิ” นาเกลี ยดซะไมมี มาทาใหเธอพิสูจนดวยการนอนกับเขาเนี่ยนะ ถาเธอทําก็บ า แลวละ “ฉันไมไดหมายถึงเรื่องนั้นสักหนอย ฉันหมายถึงนิสัยของคุณไงละ มัน แยสุดๆ” เธอประณามเขาอยางชัดเจน “ก็คุณบอกวาผมไมมีดีสักอยาง ผมก็เลยบอกใหคุณรูไว” ใครจะอยากรู กันวาเขามีบทรักที่ยอดเยี่ยมนะ “นี่คุณจะพาฉันไปไหนกัน” จัสมินตยอนถามเขากลับไปดวยความอยาก รู “ก็บอกวาจะพาไปกินขาวไงละ” ชายหนุมชี้แจงใหเธอฟง จัสมินตก็คิดใน ใจถึงแผนการโดยตอรองเขา “ถาฉันยอมไปกินขาวกับคุณแลว คุณตองปลอยฉันกลับบานนะ” “ได ผมจะปลอยคุณกลับบาน” อีธานรับปากดวยดี “แนใจนะ คุณตองหามผิดสัญญากับฉันนะ” จัสมินตเอยอยางคาดคั้น เขา “ผมพูดคําไหนเปนคํานั้นอยูแลวละ” เธอจะลองเชื่อคําพูดของอีกฝายดู แมวามันจะดูไมนาเชื่อถือเลยสักนิดเดียว 76

“งั้นฉันจะไปนั่งฝงนั้นละกัน” หญิงสาวไมมีวันยอมนั่งตักเขาไปอยางนี้ จนกระทั่งถึงที่หรอก “ไมได!” อีธานไมยอมอนุญาตในสิ่งที่เธอขอ วงหนานวลแสดงอาการบึ้ง ตึงทันที “ทําไมละ ก็ในเมื่อฉันยอมไปกินขาวกับคุณแลวนี”่ “แตผมอยากใหคุณนั่งบนตักผมแบบนี้นะละ โทษฐานที่คุณเอาดอกไม ของผมไปโยนทิ้ง” อีธานชี้แจงถึงโทษที่อีกฝายทําโดยมือก็กอดกระชับเอวเล็กไว ดวย จัสมินตนึกไดวาตนเองเอาดอกไมเขาไปโยนทิ้งจริงๆ “โอเค ฉันขอโทษที่เอาดอกไมคุณไปโยนทิ้งละกัน” “ไมหายโกรธ” เขาตอบกลับไปดวยใบหนานิ่ง พรอมกับนัยนตาจับจอง ไปยังวงหนานวลดวย จัสมินตจึงยอนถามกลับไปดวยความอยากรู “แลวทํายังไงละ คุณถึงจะหายโกรธนอกจากใหฉันนั่งตักนะ” เพราะเธอรูสึกแปลกๆ ยามที่นั่งอยูบนขาแกรงของเขามันรูสึกหวิวหวาม ไปหมด ใชเพียงเทานั้นปลายนิ้วของเขาที่สัมผัสยังเอวเล็กอีกพาใหจัสมินตเกิ ด อาการสั่นสะทาน หัวใจเตนระรัวไมหยุด “แนใจนะ วาคุณจะทําไดนะจัสมินต” เขาเรียกชื่อเธออยางเบาๆ แบบเนนชัดๆ แตเธอกลับรูสึกวาเสียงของเขา ยามที่เรียกชื่อตนเองฟงดูเซ็กซี่อยางมาก ผูชายคนนี้นอกจากจะมีใบหนาที่หลอ ราวเทพบุตรแลว เสียงของเขาก็มีเสนหมากเชนกัน จัสมินตเปนคนชอบผูชายเสียง หลอ นี่อยาบอกนะวาเธอกําลังหลงเสนหเสียงของผูชายคนนี้นะ ครั้นพอเขาบอก วามีวิธีทําใหหายโกรธเธอก็ยอนถามกลับไปโดยเร็ว “ก็บอกมาสิ วาอยากใหทําอะไร” “จูบผมกอนสิ” เปนขอตอรองที่ทําไดยากเสียจริงเชียว “อะ อะไรนะ คุณจะใหฉัน...” พอไดยินที่เขาบอก หญิงสาวก็ทําราวกับหู มีปญหาขึ้นมาในทันที อีธานจึงบอกใหเธอฟงซ้ําอยางชัดเจน “ผมบอกวาใหคุณจูบผม แลวผมจะหายโกรธ” “ไมมีวันหรอก ฉันไมมีวันทําอะไรแบบนั้นแนนอน” จูๆ ใหเธอจูบเขากอน

รัตมา

77

เนี่ยนะเปนไปไมไดเด็ดขาด “งั้นเปลี่ยนใหมก็ไดใหผมจูบคุณแทน” พรอมกับที่ใบหนาคมขยับเขามา หาวงหนาเนียน เพื่อเตรียมทําตามคําพูดที่เอย แตมือเรียวของจัสมินตกลับยกขึ้น ปดปากของอีกฝาย “อยานะ” ทรวงนุมสะทอนขึ้นลงดวยแรงทอดถอนลมหายใจ ใชเพียงเทานั้นความ วาบหวามก็แผซานไปทั่วกายระหง จนไปถึงหนาทองแบนเรียบกับสะโพกเต็มตึง ที่ รับรูถึงอะไรบางอยางทางเบื้องลางภายใตกางเกงแสลคเนื้อหนา พลางทําทาขยับ กายไปมา เมื่อนัยนตาของเธอมองไปเห็นว าชายกระโปรงตัวสั้นของเธอมันเลิ ก ขึ้นมาสูงจนเกือบถึงต นขาดานบน มือเรียวดึงชายกระโปรงตัวคั บแคบลงมายั ง เบื้องลาง จนอดโมโหตัวเองไมไดที่เลือกกระโปรงตัวนี้ขึ้นมาใส “บาเอย กระโปรงตั วอื่ นมีตั้งเยอะไมหยิบมาใส ดันหยิบมาซะสั้นจุดจู เชียว”

78

8 ดินเนอรหวาม ก็ ใครมั นจะไปรู ล ะว าจะต องมาเจอกั บอี กฝ าย แล วต องมานั่ ง แหมะอยูบนตักเขาเชนนี้ อี ธานที่รับรูไดถึงการขยับกายของรางนุม จึงบอกดวย การกระซิบที่ใบหูของเธออยางแผวเบา โดยปากรอนก็สัมผัสกับผิวนุมของเธอดวย “รูไหมวาผมชอบเวลาที่คุณนั่งขยับไปขยับมาบนตัวผมมาก มันทําใหผม เกิดอารมณมาก” ไดยินสิ่งที่เขาพูดแลวกายนุมก็หยุดขยับทันที “คนบา พูดอะไรเนี่ย” ใบหนานวลขยับออกหางจากริมฝปากของเขา อีก ฝายก็ยิ้มขําขันอยางชอบใจ “ผมพูดความจริง แลวเอายังไงนั่งตักก็ไมอยากนั่ง ใหจูบก็ไมยอม ผมจะ จูบคุณแทนก็ไมให แลวจะใหผมทํายังไงมิทราบครับ” อีธานถามเธอดวยสีหนา สงสัยอยางยียวน “ก็ฉันทําไมไดสักอยาง” “งั้นก็นั่งอยูบนตักอยางนี้นะละ ไปจนถึงที่” เปนฝายตัดสินใจใหเธอเอง ระหวางนั้นอีธานก็กอดเอวของเธอไมปลอยดวย จัสมินตจึงทําเสียงดุใสเขา “นี่คุณ! ไมตองลูบตัวฉันไดไหม” มือเรียวปดมือเขาออก “ทําไมถึงลู บไมไดล ะ รูไหมวาผิวของคุณนุมมากเลย” เรียบราวกับผ า แพรเนื้อดี วงหนานวลเปลี่ยนเปนแดงซานเมื่อเขายังคงแตะตองกับกายนุมดังเดิม “ฉันจั๊กจี้นะ” ยิ่งเธอพูดแบบนี้เขายิ่งแกลงลูบไลมากขึ้น หญิงสาวจึงทํา เสียงดุใสเขาอีกครา

รัตมา

79

“นี่คุณแบรนดอน ฉันบอกวาอยาลูบไงละ” “ถาไมอยากใหลูบ ก็ตองจูบผมกอน แลวจะไมลูบ” ดูจะหนักกวาลูบอีก “ฮึ่ย อยาใหเปนทีฉันบางนะ” “ก็ถาอยากไปนั่งฝงโนน แลวก็ไมอยากใหลูบตัว จูบเดียวเทานั้นผมจะ ปลอยคุณทันที” จัสมินตจึงถอนหายใจออกมาโดยแรงและเอยอยางตัดสินใจ “ก็ไดฉันจะจูบคุณ” ซึ่งเมื่อเอยจบวงหนานวลก็ขยับเขาไปใกล กอนจะ จูบไปยังแกมของเขาแลวจึงผละออกมาโดยเร็ว เหมือนเขาเปนของรอนอยางไร อยางนั้น “ฉันจูบคุณละ ทีนี้คุณปลอยฉันไดรึยัง” อีธานยิ้มขํากับสิ่งที่เธอกระทํา และบอกใหหญิงสาวไดรับรู “อยาเลนขี้โกงแบบนี้สิจัสจา” เขาเรียกเธอเสียงหวานเปนชื่อที่ไมมีคน เรียกจัสมินตมากอน “ฉันจูบคุณแลวนี่ อยางนั้นคุ ณก็ปลอยฉันซะที หรือวาคุ ณจะขี้โกงฉั น กันละ” หญิงสาวตอวาตอขานเขาอยางไมยอมเชนกัน “แบบนั้นไมเรี ยกวาจูบหรอกนะหวานตา ถาจูบนะตองแบบนี้ตางหาก ละ” ซึ่งเมื่อเขาพูดจบก็สาธิตใหเธอไดดูโดยที่จัสมินตไมทันไดระวังตัว โดย มือใหญก็ประคองไปยังคางเรียวของเธอดวย และบรรจงมอบจูบที่แสนเร ารอน ใหกับเธออย างเต็มอารมณพิศวาส พลางขบเมมมันอยางแผวเบาดวยความชื่ น ชอบ ปากของเธอหวานเหมือนน้ําผึ้ง กายของเธอก็หอม เปนขนมที่นากินมากที่สุด เลยก็วาได แมจัสมินตจะเลี่ยงหลบยังไงก็ไมอาจที่จะทําไดดังใจคิดเลย กลับตองยินยอมรับจูบที่แสนเรารอนและหนักหนวงจากปากของเขา ที่ สรรสรางความหวิวไหวใหกับเรือนรางนุมจนเผลอจูบตอบเขากลับมาอยางลืมตัว เมือ่ ลิ้นนุมเกี่ยวกวัดกับลิ้นรอนที่หยอกลอภายใน อีธานสงเสียงครวญคร่ําออกมา อยางพึงใจมาก พรอมกับบดเบียดรางนุมอยางแนบชิดดวย จนทําใหเขารับรูไดถึง ความนุมของทรวงสลาง ที่ดูเหมือนวาอีธานไมอยากจะใหมันแตะตองกับรางกาย แคเพียงภายนอกอยางเดียวเทานั้น แตอยากใหมันสัมผัสกับแผนอกกวางโดยไมมี อะไรกีดกั้นมากกวา จัสมินตสงเสียงครางออกมาเบาๆ ใหเขาไดยิน 80

“อืม...” “โอ จัสจา คุณนารักที่สุดเลย” ชายหนุมเคยเห็นคนไทยเวลาเรียกผูหญิงของตนเองดวยชื่อเลน และตาม ดวยคําสรอยที่เรียกขานอยางออนหวาน จึงนํามาเรียกเธอบางเชนกัน และมันก็ฟง ดูนารักอยางมากทีเดียว อีธานผละวงหนาคมออกมานิดหนึ่งก็เห็ นหญิงสาวนั่ ง หลับตาพริ้ม อีธานแอบยิ้มนิดหนึ่งกอนจะจูบไปยังเรียวปากนุมของอีกฝายซ้ําและ มอบความหวานที่นุมนวลใหเธอไดสัมผัส ซึ่งมือเรียวที่จับอยูยังบาแกรงก็กอดไป ยังรางกํายําแบบลืมตัว ลืมไปหมดทุกอยางแคเพียงถูกเขาจูบ ครั้งกอนเธอก็เปน แบบนี้เชนกัน ปลายเล็บของเธอปายปดไปตามรางของอีกฝายทั้งที่ปากบอกไมชื่นชอบ เขา วาเขาเปนผูชายหาม มารยาทแย นิสัยไมดี แตตอนนี้กลับบดเบียดกายนุมไม หางเลย ราวกับวาถาเขาเปนดังสิ่งของที่หวงมากไมยอมใหใครมาแยงไปเด็ดขาด จนกายนุมแทบจะหายเขาไปในรางของเขาเลยก็วาได ถาละลายหายเขาไปไดจัส มินตคงหลอมรวมเปนรางเดียวกับเขาไปแลว ขณะที่ปลายนิ้วของอีธานก็โลมลูบไปยังแกมนวล ภายในรถลีมูซีนสุดหรู มีเพียงเสียงลมหายใจที่หอบระส่ําและหัวใจที่เตนแรงโลด แขงขันกันดังประสาน กองอยางไมหยุด อีธานดูจะติดใจกับปากและเรือนรางนุมของอีกฝายเขาไปเสีย แลว ชายหนุมจูบเธออยางไมคราดครา กระทั่งไดรับจูบที่หวานอยางเต็มอารมณ แหงความตองการแลว เขาจึงละวงหนาคมออกมา ยามนี้ใบหนาเนียนเปลี่ยนเปน สีชมพูเข มมากขึ้นกวาเดิม มองดู แล วน ารั กเสี ยจริ ง นัยน ตาของเขาทอดไปยั ง ใบหนาหวานอยางไมละไปทางใด ซึ่งจัสมินตก็พลันลืมตาขึ้นมาราวกับถูกขัดจังหวะ เหมือนวาหญิงสาว กําลังนอนหลับอยางมี ความสุขที่สุ ด แตแลวก็พลันตองตื่ นขึ้นเมื่อเสียงนาฬิกา ปลุกดัง พาใหเธอตองตื่นขึ้นมาอยางไมอยากที่จะตื่นเลย อีธานที่เห็นเธอมองหนา ตนเองเหมือนกําลังสื่อวา หยุดจูบทําไม “อยามองผมแบบนี้สิจัสจา มันทําใหผมรูสึกผิดยังไงก็ไมร”ู จัสมินตยังไมเขาใจในคํ าพูดของเขาเมื่ อเธอเอาแตมองตาเขาอยางไม

รัตมา

81

กระพริบ เหมือนติดตองอยูในมนตเสนหของเขาโดยไมเสื่อมคลาย “ที่ผมหยุดจูบ คุณทั้งที่คุณยังไมอยากใหหยุดนะ” พอไดยินที่เขาพูดนั่นจึงทําใหหญิงสาวเขาใจ อยางชัดเจนนี่เขาจะบอกวาชอบจูบเขาอยางนั้นเหรอ บาๆๆๆ หลายสิบบาเลยดวย เอา นัยนตาที่มองเขาอยางเหมอลอยเมื่อครูนี้ก็เปลี่ยนเปนโมโหแทน มือเรียวผลัก เขาออกไปทันทีโดยแรงและรีบแกความเขาใจผิดของเขาในพลัน “บา! ใครไม พอใจที่ คุณหยุ ดจู บฉั นกั น อยาพู ดอะไรงี่ เง านะ” เธอไม ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น นั่นเพราะดันไปหลงเคลิ้มกับจูบของอีกฝายจริงๆ นะสิ แถมยังรูสึกไมดีที่เขาหยุดจูบดวย แตเรื่องอะไรที่เธอจะยอมรับกันละ ฝนไปเถอะ อีธานตอลอตอเถียงกลับมาตอ “ก็ใครกันละ ที่พอผมหยุ ดจูบก็ ทําเหมือนผมไปปลุกให คุณตื่นจากฝ น ดีนะ” เมื่อไมอาจที่จะเถียงไดหญิงสาวก็หันหนามองออกไปยังดานนอกของรถ และยอนถามเขาเพื่อเปนการแกเขิน “นี่ เมื่อไรจะถึงซะที” “โอะ โอ เถียงไมออกก็เปลี่ยนประเด็นเปนเรื่องอื่นเหรอจะจัสจา” ดูเขาจะ รูทันเธอไปหมดเลยจริงเชียว “เปลี่ยนประเด็นอะไร ฉันก็แคอยากรูวาคุณจะพาไปกินขาวที่ไหน มันถึง ไดไกลขนาดนี้ แล วก็ อยามาเรี ยกชื่ อฉั นวาจัสจงจั สจ านะฉันไม ชอบ” ยั งคงไม ยอมรับเหมือนเชนเดิมแถมพาลมากขึ้นกวาเดิมดวย มีใครกันบางละที่จะพอใจมี คนมารูเทาทันความรูสึกของตัวเองทุกอยางแบบนี้ “ยอมรับออกมาเถอะจัสจา วาคุณนะชอบจูบของผม” “หยุดพูดไปเลยนะ ฉันไมอยากไดยิน” มือเรียวยกขึ้นมาปดหูของตนเอง ดวย ทําใหเขารูวาเธอคิดอยางที่พูดจริงๆ “ถาใหหยุดพูด งั้นผมจูบตอนะจัสจา” เหมือนเขายิ่งแกลงไมใหเรียกก็ แกลงเรียกบอยๆ “ไม! อยานะ” มื อจับไปยังวงหนาหลอของเขาทั้งสองด านดวย อีธาน แกลงกมลงมาหาอีก จัสมินตก็ก็ดันวงหนาคมไว จนชายหนุมหัวเราะออกมาอยาง ขําขันและบอกใหเธอรับรู 82

“ไมจูบแลวก็ไดที่รัก ดันซะหนาผมปวดกรามไปหมด นี่ถาผมหนาเบี้ยว คุณตองรับผิดชอบดวยนะ” อีธานตอวาเธอแตก็ไมไดจริงจังเทาใดนัก กลับรูสึก สนุกที่ไดแกลงอีกฝายมากกวา “หนาเบี้ยวไปเลยก็ด”ี เธอตอบกลับมาอยางชื่นชอบถาอีกฝายเปนอยาง นั้น “ลูกออกมาไม หลอ หน าเบี้ ยวจะโทษกั นไม ไดนะ” อี ธานหยอกลอเธอ อยางอารมณดี “อี๋ ฉันไมมีวันมีลูกกับคุณอยางเด็ดขาด” ใหโลกเบี้ยวกอนเถอะเธอถึงจะ ทําแบบนั้น “คุณแบรนดอนครั บ ถึงทาเรื อแล วครับ” ทริคซึ่ งเปนลูกน องของชาย หนุมบอกใหไดรับรู จัสมินตจึงมองออกไปรอบนอกเห็นทะเลสุดลูกหูลูกตา เธอจึง ถามเขากลับ “นี่คุณจะพาฉันไปกินอาหารที่ไหนกัน แลวทําไมตองมาที่นี่ดวย” “เดี๋ยวคุณก็รูจัสจา ลงมาสิ” อีธานกาวออกไปจากรถกอน พรอมกับแบ มือออกไปยังดานหนา จัสมินตทําหนามุยไมยอมวางมือไปบนมือเขา ทําเปนมอง เลยผานไป และเตรียมเดินไปเองโดยที่ไมตองใหเขาจับจูง แตเดินไปไดเพียงกาว เดียวก็โดนอีกฝายโอบเอวเล็กไวและบอกแบบเจาเลห “ไมบอกละ วาอยากใหโอบเอวมากกวาจับมือ” เธอรีบหันหนากลับไป บอกเขาทันที “ฉันไมอยากใหคุณจับเลยสักที่ตางหาก ทั้งมือแลวก็ทั้งโอบเอวดวย” “งั้นถาผมจับที่อื่นนอกจากสองที่นี้ คุณก็คงจะเต็มใจใชไหมละ” ไม เพี ยงเอ ยเท านั้ นแต อี ธานกลั บใช สายตามองไปยั งบริ เวณที่ เขา หมายความถึงดวย นั่นก็คือทรวงอกสลางภายใตเสื้อตัวเล็กครึ่งตัวเทานั้น เผยให เห็นความอวบอิ่มอยางชัดเจนตา ดวยประกายแพรวพราว จัสมินตมองตามก็รับรู วาเขาหมายถึงสิ่งใด วงหนานวลกมลงกอนจะออกคําสั่งกับอีกฝาย “ลามกที่สุด” มือเรียวยกขึ้นปดมัน อีธานยิ้มที่มุมปากกอนจะบอกใหเธอ เกิดความเขินอายกวาเดิม

รัตมา

83

“ผมมองจนอิ่มตั้งแตอยูในรถแลวละจัสจา” มองจนอิ่มตั้งแตอยูในรถ นี่ เธอนั่งใหเขามองนมมาตลอดทางเลยเหรอ “คุณนี่มัน...” เธอเอยดวยน้ําเสียงเขนเขี้ยวใสเขา “มันหลอมากสุดๆ ใชไหมละที่รัก” ตอบอยางหลงตัวเองยิ่งนัก “มันนารังเกียจมากที่สุดตางหากละ” “เพิ่งจะมีคุณคนแรกนะที่วาผมนะ” ไมไดรูสึกสะทกสะทานสะเทือนตับที่ ถูกดาเช นนี้ พร อมกับที่ เขาโอบเอวเล็กไปยั งทาเรื อ ลูกน องทําท าเชื้อเชิญอยาง สุภาพ “เชิญครับ คุณแบรนดอนคุณจัสมินต” หญิงสาวหันไปถามเขาอยางคาด เดา “เราจะกิ นขาวกันบนเรือยอรชเหรอคะ คุณแบรนดอน” ชายหนุ มพยั ก หนาตอบรับ “ใช เราจะลองเรือชมวิวไปดวย” ฟงๆ ดูก็โรแมนติกไมหยอกทีเดียว ถาไดมากินกับคนรักที่เธอชอบนะ แต นี.่ . เปนผูชายที่ฉวยโอกาสกับตนเองดวยจูบถึงสองครั้งแถมยังหลอกกอด แลวก็ แอบดูหนาอกเธอดวย มันนาจะกินขาวรวมโตะไดเหรอนะ เสียงหนึ่งแยงขึ้นมาอีก คราวเหมือนพวกบางชางยุเหลือเกิน ไมอยากกินขาวรวมดวยแตเธอกลับไปติดใจ จูบของเขาเนี่ยนะยายมะลิ ชื่อไทยของเธอผุดขึ้นมาอยางชัดเจน จัสมินตเตรียมกาวลงไปในเรือดวยรองเทาสนสูงสี่นิ้ว กับเรือที่ลอยละ ลองอยูในน้ําทะเล แตสีหนาเธอก็ดูหวาดหวั่นแปลกๆ เพราะถารูวาจะมานั่งเรือละ ก็ไมใสมาซะสูงปรี๊ดขนาดนี้หรอก แถมชุดก็ดูจะไมคอยเปนใจเอาเสียเลย เกิดกาว กวางมากกระโปรงขาดจะทํ าไงละ นั ยน ตาของเธอแสดงความประหมาออกมา อีธานเองก็รูสึกไมอยากใหใครๆ ไดเห็นภาพอันเซ็กซี่ของเธอในยามที่กาวลงเรือ เพราะกระโปรงจะเลิกขึ้นสูง แถมดีไมดีลมหนาทิ่มคะมําในพื้นเรือ คงไมตองพูดถึง เลยวาสภาพจะโปแคไหน “เดี๋ยวผมอุมคุณลงไปเอง” หญิงสาวก็ตอบกลั บมาอยางแกมหยิ่งและ อวดดีดวยวงหนาเชิด 84

“ไมเปนไร ฉันลงไปเองได” “จะอวดกนใหลูกนองผมดูรึไงกัน” นัยนตาที่ประดับดวยขนตางอนงาม มองหนาเขาดวยความอึ้งกับประโยคที่ไดยิน “บาแลว! ใครจะไปอวดกนใหลูกนองคุณดูกัน ก็ในเมื่อฉันกาวลงไปเอง ไดไมตองเดือดรอนคุณหรอก” “แนใจเหรอวาจะไมเปนอยางนั้น กระโปรงคุณนะยาวแคไหนเชียว” เขา ใชมือทําทาวัดดวยแตใหตายเถอะมือเขามันใกลกับสวนนั้นของเธอยังสะโพกเต็ม ตึง จัสมิ นตใช มือตี ไปที่มือเขา เพียะ! ราวกับว าอีกฝ ายเป นเด็ กซนทํ าอะไรไม เหมาะไมควร พลางตอวาออกมาอีก “ทะลึ่ง ไมตองเอามือมาวัดกระโปรงของฉันนะ” “หรืออยากกระโปรงขาดละ เชื่อสิวาไมรอดหรอก ลองกาวขาขึ้นสิรับรอง แควก!” ไม เพียงพู ดแตนั ยน ตาของเขาจั บจ องไปยังขางสะโพกนวล ยั งตะเข็ บ กระโปรงตัวแคบที่ดูวาจะไมไดคงทนเลยสักนิด และเอยอยางคาดเดาดวย จัสมินต ก็ยืนกรานดวยความปากดีดังเดิม “ไมมีทางหรอก” “งั้นก็ลงไปกอนเลย” เขาไลเธอทันที กายระหงจึงเตรียมกาวลงไป แตดูเหมือนวากระโปรงที่เธอสวมมันจะไม เป นใจอย างที่ ปากนุ มบอกเลย ก็แค ยกขาจะก าวขึ้ นเรือมั นดู จะติดขั ดไปหมด กระโปรงแทบจะถลกขึ้ นมาจนถึ งก นอย างที่ เขาบอกว าหญิ งสาวจะโชว กนให ลูกนองเขาดู กําลังคิดประเมินวาจะทํายังไงดีถากาวยาวกวานี้กระโปรงจะตะเข็บ แตกไหมนะ แลวจะลงไปจับกบที่พื้นเรือรึเปลากัน ถาเปนอยางนั้นละก็เธอคงไมรู จะเอาหน าไปไวที่ ไหนเป นแน จั สมิ นต คิดว ากระโปรงตั วนี้ สวยก็เลยขอซื้ อจาก บริษัท แลวก็ตั้งใจวาจะขับรถกลับบานหลังจากถายแบบเสร็จ นี่ถาเปนชุดอื่นละก็ เธอจะไมวอรี่เลย อาย! ทําไมตองเปนอยางนี้ดวยนะ อีธานเห็ นอี กฝ ายดูละล าละลั งว าจะกาวดี ไหม คงจะกลั วเปนแบบที่ ตนเองพูดสินะ เกงไมจริงนี่หวา ชายหนุมตัดสินใจอุมรางนวลขึ้นมาไวในวงแขน ขณะที่เจาตัวยังยืนคิดไมตกเหมือนกําลังเลนเกมนับกลีบดอกกุหลาบ กาว ไมกาว

รัตมา

85

กาว ไมกาว พอกายระหงขึ้นมาอยูในวงแขนแกรงเธอก็ทําทาโมโหใส “นี่คุณ มาอุมฉันทําไมกัน ฉันบอกไมตองมายุงไงละ” “ขืนรอคุณกาว อีกสามชั่วโมงนะจะไดลงเรือไหม” พลางยอนถามกลับไป อยางปรามาสพูดเกินไปแลวนะเธอคงไมยืนตัดสินใจนานขนาดนั้นหรอกพูดซะโอ เวอรเชียว “ไมถึงขนาดสักหนอย” ไมวายเถียงอีก “ผมขี้เกียจรอคุณแลว” โดยอีธานก็กาวลงไปในเรือดวยกาวที่มั่นใจ พอ เขาอุมตนเองลงไปในเรือแลวจัสมินตก็สั่งการในทันที “ปล อยฉั นลงได แล ว” แต ดูเหมื อนว าอีกฝ ายอยากแกล งคนปากเก ง เหลือเกิน จึงบอกแบบกวนประสาทดังเดิม “ยัง” โดยเดินตรงไปยังโตะอาหารแตเขาแกลงทําเปนตัวเซไประหวางเดิน “โอะ สะดุด” จัสมินตรีบเอามือกอดคอเขาอยางแนบแนนโดยอัตโนมัติทีเดียวดวย ความกลัวตก พลางรองอุทานออกมาอยางตกใจดวยความลืมตัว “วาย” พร อมกับที่ใบหนาแนบกั บอกกวางของเขาด วย อีธานก็หัวเราะ ออกมาอยางขําๆ โดยยอนถามกลับแบบหยอกเยา “ทําไม กลัวตกมากเลยเหรอ” ยังมีหนามาถามอีกนะ “ก็ใชนะสิ ถาฉันตกลงไปแขงขาหักจะวายังไงกัน” เธอยอมรับอยางไม ปดบัง แถมยังถามเขาอยางคาดการณดวย “ไมตกหรอกนะ เพราะเมื่อกี้ผมแกลงคุ ณตางหาก อยากรูว าคุณจะทํ า ยังไงก็เทานั้นเอง” เรียวปากนุมเมมเขาหากัน และจับจองมองเขาดวยความโกรธ “เมื่อกี้นี้คุณแกลงฉันอยางนั้นเหรอ คุณมันบาที่สุดเลย” ไอเธอรึก็ตกใจ กลัวอยางมากทีเดียว แตเขากลับบอกวามันเปนการแกลง “แตคนบาคนนี้ ก็ทําใหคนสวยอยางคุณเกาะคอไมปลอยเลยนะ เหมือน ชะนีเกาะแมไมมีผิด อยากกอดผมก็บอกไมตองทําเปนเลนตัวหรอก ผมเต็มใจให กอดอยูแลวถาเพียงคุณบอก มากกวากอดผมก็เต็มใจ” พอจัสมินตไดยินดังนั้นก็ รีบปลอยมือออกจากคอของเขาทันที “ฉันไมไดอยากเกาะคอคุณ” 86

“ถาคุณไมเกาะคอผมดีๆ ตกไปผมไมรับรูดวยนะ” พรอมกับที่เขาแกลง ทําเปนเหวี่ยงกายนุมไปทางขวาทีหนึ่ง ทางซายทีหนึ่งไมหยุด นั่ นยิ่งทําใหหญิ ง สาวโมโหมากขึ้นกวาเดิม “คุณทําบาอะไรเนี่ย หา คุณแบรนดอน” เธอตะโกนถามเขาดวยอาการ ใบหนามุยอยางมาก “ถาอยากใหหยุดเหวี่ยงก็กอดคอผมไวสิ” จัสมินตรีบทําตามที่เขาบอก อยางไมโตแยงดวยความที่กลัวตก นั่นเพราะตอนที่เขาเหวี่ยงตนเองหัวใจของเธอ เตนตุ มๆ ต อมๆ ทีเดี ยว กลัววาอีกฝายจะเผลอเหวี่ยงตัวเองลงไปที่ พื้นเรื อนะสิ เมื่อเห็นวาเธอยอมทําตามที่ตัวเองบอกแลว จึงเอยชมเชยออกมาดวยแววตาเปน ประกายแพรวพราย “ดีมาก อยางนี้ละนารัก” “คุณมันจอมเผด็จการ ฉันไมอยากนารักในสายตาคุณ เมื่อไรจะวางฉัน ลงสักที” จัสมินตเรียกรองจากเขา “เมื่ออยากวาง” ชางเปนคําตอบที่ชวนตบปากเปนที่สุด “แลวเมื่อไรละ” พยายามคาดคั้นเอาคําตอบจากเขาใหได “เมื่อไรก็เมื่อนั้น” อยากเอารองเทาตบปากคนกวนประสาทนัก แตขืนเธอทําเชื่อไดเลยวา เขาคงเหวี่ยงเธอลงไปในทะเลแนนอน ก็ไดแตคิดเทานั้นละเพราะเธอรูดีวาอีกฝาย นั้นมีวิธีเอาคืนตัวเองยังไง เพียงนึกถึงความหวิวหวามก็แผซานไปทั่วกายทีเดียว ชางเปนวิธีที่เขาไมไดทํารายอะไรเลยแคจูบอยางเดียวก็ทําเอาจัสมินตพายแพอีก ฝายราบคาบทีเดียว ปกติจั สมินตไมเคยยอมใหใครมาเอาเปรียบ แรงมาเธอแรง กลับ แตเมื่อคูกรณีเปนเขาคิดวาอยาเสี่ยงเลยเปนดีที่สุด เพราะดูจะไดไมคุมเสีย ลูกนองที่เห็นเจานายไมดุวาผูหญิงในออมแขนก็ทําสีหนางงอยางมาก เนื่องจากในฐานะที่ตนเองใกลชิดกับเจานายใหญ ไมเคยมีผูหญิงคนไหนกลาตอ ปากตอคําแบบแมนางแบบสาวชุ ดชั้นในนี่เลย ลองถาใครทําละก็ เจานายใหญ เปนได ไลตะเพิดกลั บไป ไมก็ให ลูกนองไปส งที่บาน แตน าแปลกที่หญิงสาวผู นี้ กลับไมโดนดุหรือโดนไลเลย ซ้ําเจานายของตนดูจะชื่นชอบเอาเสียดวย

รัตมา

87

“ฉันจําไดวาถาผูหญิงคนไหนพูดจาไมดี เจานายใหญจะจะไลเลยไมใช เหรอ แตทําไมผูหญิงคนนี้ไมเห็นโดนไลเลยละ” “ฉันก็สงสัยเหมือนนายนะละ” ผูเปนเพื่อนตอบรับอยางงุนงงไมตางกัน

88