ใชวาเขาไมเคยเห็นผูหญิงโปเปลือยมากอน แตมันไมใชเรื่อง งายนักที่จะหักหามใจกับสิ่งยั่วยวน ในเมื่อเขาไมใชพวกนักบวชนักบุญ “เธอยั่วฉันใชมั้ย?” “เปลา ฉันแคไมชอบความอึดอัดเทานั้น ” ขวัญชีวาหันมาทํา หนายุง และเธอก็พบวาทําพลาดอยางแรงที่ทําตัวตามสบายเกินกวา เหตุ! “ถ างั้ น ฉั น จะปลดปล อ ยให เ ธอเอง” ชายหนุ ม ยิ้ ม พราว สายตายังไมละไปจากหญิงสาว พรอมทั้งจัดการถอดเสื้อคลุมออก “เดี๋ยวอเล็กซ ฉันแคเสนอใหคุณเอากลับไปทบทวน ไมใชแบบ นี้!” หญิงสาวแทบสรางเมาอีกทั้งรีบขยับตัวหนี แตก็ชาไปเพราะชาย หนุมเขาถึงเนื้อถึงตัวเธอกอน “ฉันตัดสินใจแลว ฉันยอมทุมหมดตัวเบลลา” ชายหนุมยิ้มตา วาว แลวจัดการปดปากชางเจรจาดวยจุมพิตที่เรารอนทันที
เขาไมเปดโอกาสใดๆ ใหหญิงสาวอีก ในเมื่อรางกายของ เขาแสวงหาการปลดปลอยอยางรุนแรง! “รูมั้ยวาเธอทําใหฉันแทบคลั่ง”
2
พันธนาการรักเจามาเฟย
โดย แวววิวาห พิมพ์ ครั งที มีนาคม 2558 หมายเลข ISBN 978-616-382-424-0 ราคา 239 บาท สงวนสิทธิตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิพ.ศ. จัดอาร์ ท ตนขาว ปก หลานยายราญ จัดพิมพ์ โดย สํานักพิมพ์ รั ตมาบุ๊คส์ 100/398 ถ. บางกรวย-ไทรนอย ต. บางบัวทอง อ. บางบัวทอง จ.นนทบุรี 11110 โทร. 089-6068529 www.rattamabooks.com จัดจําหน่ ายโดย สํานักพิมพ์ อมริ นทร์ บุ๊ค เซนเตอร์ 108 หมูที่ 2 ถ. บางกรวย-จงถนอม ต. มหาสวัสดิ์ อ. บางกรวย จ. นนทบุรี 11130 โทร. 0-2423-9999 โทรสาร 0-2449-9500-6 http://www.naiin.com
แวววิวาห
3
จากใจ... นักเขียน สวัสดีคา... ทักทายเพื่อนรักนักอานนารักที่เปดหนังสือ ‘พันธนาการรักมาเฟย’ กลับมาพบกันอีกครั้งแลวนะคะกับผลงาน เลมที่สองของแวววิวาห ที่ไดรับเกียรติและไดรวมงานกับทางสํานักพิมพรัตมา บุคสอีกครั้ง (ดีใจและ ปลื้มใจมากๆ ดวย >///<) สําหรั บนิยายเรื่องพันธนาการรั กเจ ามาเฟย เป นนิยายหนึ่งในซีรี ส Impatience Of Mafia ซึ่งทั้งชุดประกอบดวย เพลิงสวาทเจามาเฟย โดย วรดร และ พันธนาการรักเจามาเฟย โดย แวววิวาห พอได รับเกียรติ ใหเ ขารว มเป นหนึ่ง ในสมาชิกเพื่อ ปฏิบัติภารกิจชิ้ น สําคัญนี้ แวววิวาหก็ตอบรับอยางไมลังเลเลยคะ เมื่อไดลงมือเขียนจริง อยาก บอกว าแวววิว าหมีความสุข ไปกั บ มาเฟ ยจอมรา ยกาจอย าง อเล็ กซานโดร และสาวสวยฝปากรายอยางขวัญชีวามาก การปะทะคารมของทั้งสองจะดุเด็ด เผ็ดรอนอยางไร ติดตามไดในเลมเลยนะคะ ณ โอกาสนี้ แวววิวาหข อขอบคุ ณ สํานักพิมพรัตมาบุคส บานแสน อบอุนที่เปดโอกาสใหแวววิวาหไดรวมงานอีกครั้งนึงคะ ดีใจมากและอยากมี ครั้งตอๆ ไปนะคะ <3 ขอบคุณพี่ขาว พี่สาวที่แสนใจดีมากถึงมากที่สุดที่ดูแลนองสาวคนนี้ เปนอยางดี ทั้งใหคําปรึกษาและชวยเหลือในทุกๆ เรื่องขอบคุณจากใจนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆ นักเขียนที่ชวยแชรงานบนโลกออนไลน เพื่อนนักอาน ในเว็บเด็กดีและเว็บหองสมุดทุกคนที่คอยเปนกําลังใจไมหาง สุดทายนี้ขอใหนักอานทุกทานมีความสุขกับการอานคะ ขอบคุณชวงเวลาและตัวหนังสือ ที่ทําใหเรารูจักกัน แวว – แวววิวาห https://www.facebook.com/wedding.novel 4
แวววิวาห
5
บทนํา เสีย งเพลงฟั งสบายเหมาะสําหรั บ การเต้ นรํ าสลับกั บจัง หวะ เพลงสนุกสนานภายใตแสงไฟสลัวในผับกลางใจชุมชนแออัดคือแหลงอโคจร ชั้นเลิศที่ดึงดูดนั่งทองราตรีใหมารวมตัวกันที่ผับเล็ก ๆ แหงนี้ ทวาสถานบันเทิงที่ มองความสํา ราญใหกับ ใครหลาย ๆ คนแหง นี้ กลั บ เป น สถานที่ ห าเงิ น ของใครหลาย ๆ คน ซึ่ ง หนึ่ ง ในนั้ น คื อ ‘ขวั ญชี ว า ฤทัยลักษ’ บารเทนเดอรสาวสวยเจาเสนหท ี่ตองทํางานหาเงินเลี้ยงตัวเองชนิด แทบไมมีวันหยุดพักผอน ระหวางชงเหลาใหกับลูกคา ขวัญชีวาไดปรายตาไปมองกลุมเพื่อนที่ กําลังหัวเราะชอบใจและเสียงดังแขงกับเสียงเพลงในผับ ซ้ําตอนคุยกันเพื่อนๆ ของเธอยังเอามือปองปากแลวมองมาที่เธอเปนระยะแลดูมีลับลมคมใน แนนอนวาขวัญชีวาอดสงสัยพฤติกรรมของบรรดาเพื่อนตัวแสบไมได ลองทําตัวมีพิรุธแบบนี้ รับรองไดเลยวาอาจมีเรื่องแกลงเธอเกิดขึ้นอีกก็เปนได พอเสิรฟเหลาใหกับลูกคาซึ่งนั่งดื่มอยูที่หนาเคานเตอรเรียบรอยแลว บารเทนเดอรสาวจึงเดินออกจากเคานเตอรแลวตรงดิ่งมายังกลุมเพื่อนที่ยัง หัวเราะเสียงดังทันที “ไมอยากเชื่อวาจะมีคนยอมจายเงินเพื่อประมูลเบลลาดวย ดูสิคาตัว ไมใชนอยๆ เลยนะ” เบอรนารด หนุมหลอรางกายบึกบึนกายเปนชายใจเปนหญิงซึ่งเปน ตัว ตั้ง ตั วตี แ กล งเพื่ อนบอกอยา งชอบอกชอบใจ แล วชี้ ตัวเลขที่ ปรากฏบน 6
หนาจอใหบรรดาเพื่อนๆ ดู “โอ ! พระเจ า แกก็ เ ลน อะไรไม รู เ รื่ องแล ว ยัยเบอรน าร ด เกิ ดคนที่ ประมูลยอมจายเงินจริงๆ แกจะทํายังไงตอละ?” ซินเทียสาวสุดเปรีย้ วซึ่งยึดอาชีพ ‘เพื่อนเที่ยว’แกเหงาอดตําหนิเพื่อน ในกลุมไมได พอเงยหนาขึ้นแลวเจอคนถูกแกลงยืนเทาสะเอวเขา ซินเทียจึง รีบสงบปากสงบคําแลวยิ้มแหยๆ ใหทันที “ก็จัดไปสิยะ ถา ยัยเบลล าไมเ ลนด วย ฉั นนี่แ หละจะยอมเสี ยสละ มอบรางกายใหกับเศรษฐีใจดีรายนั้นแทนยัยเบลลาเอง” เบอรนารดอาสาดวย ความคึกคะนอง แตคนฟงอยางซินเทีย และคนอื่นๆ ในกลุมกลับพากันสายหนาไม เห็นดวย “คนประมูล ไม ไดโง น ะเว ย ถึ งแยกชะนี กับ เกง ไม อ อก เผลอๆ คน ประมูลเห็นหนังหนาของแกเขาก็รีบเอาเงินคืนแลวเผนหนีสิไมวา” ใครในกลุม บอกดวยความหมั่นไส “ประมูลอะไรกัน?” ขวัญชีวาที่กอดอกยืนดู เพื่อนๆ นานอึดใจถามขึ้นอยางสนใจ ทว า เห็นรูปตัวเองซึ่งถูกรีทัช และสวมชุดว ายน้ําสุดเซ็ กซี่ หญิงสาวจึงทําหนายุ ง แลวแยงไอแพดจากมือเบอรนารดไปดูใกลๆ ทันที “เฮย!!” เพื่อนชายหญิง ทั้งชายเทียมหญิ งแทตางอุทานเปนเสียง เดียวกัน ทุกคนมองขวัญชีวาที่เดินมาเงียบๆ เปนสายตาเดียว “ฉันไมเกี่ยวนะเบลลา” ซินเทียรีบออกตัว ทุกคนที่ลอมโตะจึงพากัน เงียบ บรรยากาศเฮฮาบนโตะกลายเปนความตึงเครียดแทน “นี่มันอะไรกัน?” ขวัญชีวาถามเสียงหวน หนาดุโดยไมเจาะจงวาพูด กับใคร ไมมีใครยอมเปดปาก มีแตกระแซะไหลเพื่อเกี่ยงกันพูด ซึ่งปฏิกิริยา ของทุกคนสรางความหงุดหงิดใหกับขวัญชีวาอยูพอสมควร เธอรูวาการแกลง กันในหมูเพื่อนเปนเรื่องปกติและเกิดขึ้นอยูเปนประจําอยูแลว
แวววิวาห
7
เพียงแตเธอไมคิดวาครั้งนี้เพื่อนจะเลนแรงกับเธอมากถึงขนาดนี้! “ฉันถามไมไดยินหรือไง นี่มันเรื่องบาอะไร?!” คราวนี้บารเทนเดอร สาวใชน้ําเสียงที่หวนและกราวกวาเดิม “เธอตองถามเบอรนารดดูแลวละ” ซินเทียโบใบไปยังตัวตนคิด ขวัญชีวาที่ยืนเทาสะเอวจึงตวัดสายตาไปที่คนถูกพาดพิงทันที “วาไงยัยใบหนาด นี่มันเรื่องบาอะไร?” เจาของฉายา ‘ยัยใบหนาด’ หรือเบอรนารดกลืนน้าํ ลายลงคอยิม้ แหย กอนรีบลุกขึ้นจากเกาอี้แลวมาเกาะแขนของหญิงสาวอยางประจบ “คื อ ... มั น เป น เรื่ อ งขํ า ๆ น ะ เบลล า ฉั น เคยเห็ น ข า วว า มี ส าวสวย ประมูลขายพรหมจรรยเพื่อนําเงินไปชวยสรางที่พักใหกับคนยากไร ฉันก็เลย ...” “แกก็เลยเอาฉันมาประมูลดูบางงั้นเหรอ?” ขวัญชีวาถามเสียงเขียว ดวยน้ําเสียงไมพอใจ “ก็... ขํา ๆ นะ โอย!” เบอรนารดรองออกมาทันทีเมื่อถูกบิดหู “ฉันไมขําดวย เลนอะไรไมรูจักคิด” หญิงสาวตําหนิเสียงเขียว “ฉันไมตั้งใจ เห็นเธอกําลังเดือดรอนเรื่องเงินพอดี ก็เลยคิดวาเผื่อเธอ โชคดีเจอเศรษฐีใจดี เธอจะไดสุขสบายทั้งชาติไง” เบอรนารดยิ้มแหยๆ ขณะ ชี้แจงเหตุผล แตเหตุผลของเบอรนารดกลับทําใหขวัญชีวายิ้มไมออก ถึงเธอจะรูวาเพื่อนทําไปเพราะความคึกคะนอง และอยากชวยเหลือ เธอเรื่องเงินทอง แตครั้งนี้เธอกลับรูสึกวาสิ่งที่เพื่อนทําลงไปนั้นมันแรงเกินไป และเธอก็รับการกระทําแบบนี้ไมไดดวย! “เลนแรงไปไหม? แกลงกันขํา ๆ ฉันไมวาหรอก แตเรื่องนี้ฉันรับไมได รีบลบขอมูลทิ้งเลยนะ กอนที่ฉันจะหมดความอดทนและชกแกหนาหงาย!” “ใจเย็นกอนสิ เบลลา ไมส นใจหนอยเหรอ มีคนมาประมูลเธอดว ย นะ” เบอรนารดยิ้มประจบพลางชี้ตัวเลขที่ปรากฎอยูใตภาพถายวาบหวิว ขวัญชีวาถลึงตาดุใสเพื่อน เธอไมสนใจสิ่งที่เบอรนารดพูดแมแตนอย ถึงเธอตองการเงินอยางเรงดวน แตเธอก็ไมคิดที่จะขายตัว! 8
“ไมก็คือไม!” หญิงสาวยืนยันเสียงแข็งพลางหักขอนิ้วเสียงดังกอก แลวมองหนาเบอรนารดดวยสายตาไมพอใจ “ฉัน จะใหโอกาสแก ถาไมล บ ภาพนั่นทิ้ง ฉันเลนแกเจ็บแนยัยใบหนาด!” พอหญิง สาวยื่ นคํ าขาดแบบนั้ น เบอร นารดจึง หน าจ อยลงดว ยไม อยากโดนเบลลาชก เห็นเปนผูหญิงตัวเล็กๆ ดูบอบบางแบบนี้เถอะ เวลาเจา หลอนเอาเรื่องขึ้นมา ก็ใชวาจะรับมือกันไดงายๆ ขนาดผูชายตัวโตๆ ขวัญชีวา ยังจับทุมจนรองโอดโอยมาแลวก็ยังมี “ฉันไมขอเสี่ยงกับกําปน เหล็กของเธอหรอก ลบก็ได” เบอรนารดบอก หนาจอย “ทีหลังอยาเลนอะไรพิเรนทรแบบนี้อีกละ ฉันไมชอบ” หญิงสาวสั่ง กําชับเสียงเขียว “รูแลวนา ขอโทษแกดวยละกันที่ฉันเลนอะไรโดยไมทันไดคิด” “เออ ไมโกรธก็ได แตแกตองจัดการเดี๋ยวนี้เลย” ขวัญชี วาสั่ งเสี ยงเฉียบแลว ยืนคุ มเบอรนารดจั ดการลบขอมู ล พอ จัดการเรียบรอยแลวหญิงสาวจึงคอนคมใสเบอรนารดอีกครั้ง “คราวนี้ฉันใหอภัยแก ถามีครั้งตอไปอีกละก็ ฉันอัดแกแน จําไวยัยใบ หนาด!” คาดโทษเพื่อนรักเสร็จเรียบรอย ขวัญชีวาจึงเดินกลับไปประจําที่หนา เคานเตอรเพื่อชงเหลาใหกับแขกที่มาใหบริการตอ “ไงละ เลนไมรูเรื่อง ไมโดนเบลลาชกหนาใหก็ถือวาดีแคไหนแลว ” ซินเทียหันมาตําหนิเบอรนารด “นี่ อยาซ้ําเติมกันไดไหมยะ ก็บอกแลวไงวาไมไดตั้งใจ ใครจะไปรูละ วาเบลลาจะโกรธ” เบอรนารดสารภาพ พลางพนลมหายใจออกมาทางปาก “แกเองก็เลนหนักไป ทําอะไรไมรูจักคิ ด ถาแกอยากชวยเบลลาหา เงินจริง ฉันแนะนําใหแกเปนพี่เลี้ยงเจาหนูเดวิดจะดีที่สุด” ใครบางคนเสนอ ความคิดนี้ขึ้นมา “ถาฉันอาสาเลีย้ งเจาหนูเดวิด แลวเด็กเกิดรักการเปนผูหญิงแบบฉัน ขึ้ น มา จะทํ า ยั ง ไงล ะ ?” เบอร น าร ด ถามเจ า ของความคิ ด ด ว ยกิ ริ ย า
แวววิวาห
9
กระตุงกระติ้ง “เดีย๋ วเบลลาก็จัดการเองแหละ หาวซะขนาดนั้นถาหลานกลาเปน แบบแกก็ ให มันรู ไป” ซิน เที ยบอกยิ้ มๆ จากนั้น บทสนทนาอื่นๆ จึ งถูกหยิ บ ขึ้นมาพูดคุยในหมูเพื่อนๆ ตอ แลวเสียงหัวเราะที่หายไปก็กลับคืนมา
10
แวววิวาห
11
อเล็กซานโดร ขวั ญชีว าถอนหายใจออกมาเบา ๆ เมื อเดินห่ างออกมาจาก กลุมเพื่อ นสนิท พอมาประจําหนาเคานเตอรไดครู เดียวเพื่ อเตรียมเก็บของ กลับบาน ลูกคารายใหมจึงเดินตรงดิ่งมาทิ้งตัวนั่งบนเกาอี้แบบหมุนไดที่หนา เคานเตอร “ขอวอสกาที่นึง” ขวัญชีวาพยักหนากอนเงยหนาขึ้นมองลูกคา พอเห็นหนาชายหนุม เทานั้น เธอถึงกับชะงักงันทําอะไรไมถูกราวกับถูกคําสาปไปชั่วขณะ ใชวาเธอ ตกตะลึงความหลอเหลาที่แฝงดวยความเซ็กซี่ชนิดที่หาตัวจับไดยากของเขา แตเพราะผูช ายตรงหนาคื อ ‘อเล็กซานโดร ราเฟลโล’ มหาเศรษฐี หนุมที่พว งดวยตําแหนงเจาพอมาเฟย เขาจึงเปนบุคคลอันตรายที่ไมสมควร เขาใกลสําหรับเธอ! “ผับกําลังจะปด” ขวัญชีวาบอกเสียงหวน ดวยไมอยากตอนรับลูกคากระเปาหนักราย นี้สักเทาไร ทั้งนี้เพราะการพบหนาเขาคือฝนรายสําหรับเธอนั่นเอง “ก็แค กําลั งจะปด...” ชายหนุ มบอกหน านิ่ง ดวงตาสีน้ํา ตาลสนิ ม เหล็กเปนประกายระยับขณะจับจองวงหนาหวานของบารเทนเดอรสาว “อีก อยาง บารเทนเดอรไมมีสิทธิ์ไลลูกคา” ขวัญชีวาไหวไหล “ไมไดไล แคจะบอกเวลาใหคุณรูเทานั้น วาแต...คุณแนใจเหรอวาดืม่ 12
เหลาที่ฉันจะชงได?” ริมฝปากหยักไดรูปซึ่งรับกับใบหนาของชายหนุมยกขึ้นคลายรอยยิ้ม แตก็ไมใช “เธอคงไมคิดวางยาลูกคาในรานใชมั้ย?” ขวัญชี วาอยากจะตอบเหลือเกิน วาทํ าได เธอคงลงมือทํ าอย างไม ลังเล แตเธอก็เลือกที่จะไมตอบเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแยงซะ “วอสกาผสมอะไรดี?” หญิงสาวเปลี่ยนคําถามเมื่อหยิบขวดเหลาลง มาเพื่อเตรียมสวนผสม “เธอชอบดื่มแบบไหน? แนะนําหนอยสิ” ชายหนุมยอนถามหนาตาย สายตายังไมละจากวงหนาหวาน ขวัญชีวาละสายตาจากขวดเหลา ปรายตามองชายหนุมดวยสีหนา บึ้งตึง “ฉันไมชอบวอสกา” “แลวเธอชอบอะไรละ?” “ตกลงคุณจะดื่มอะไรก็รีบวามา” คราวนี้ขวัญชีวาทําหนาไมพอใจ มากกวาเดิม “วอสกาไง ขอเปนสองที่ก็แลวกัน” ขวั ญชี ว าย น จมู กใส แ ล ว หั น มาจั ดการชงเหล า ตามออร เ ดอร ข อง ลูกคา พอเสิรฟเครื่องดื่มใหลูกคาแลว เธอก็ตั้งใจหลบไปพักดานหลังรานเพื่อ สงบสติอารมณ แตทวาอเล็กซานโดรก็เรียกเธอไวกอน “จะหนี ไปไหนล ะ ดื่ มด ว ยกั น สิ ” ชายหนุ มเอ ยชวนพลางยกแก ว วอสกาขึ้น “ไมละ ฉันไมชอบเสวนากับพวกมหาเศรษฐีสักเทาไหร” หญิ ง สาวปฏิ เ สธชนิ ดไม ส นใจความรู สึ ก ของอี กฝ า ยเลยด ว ยซ้ํ า แน น อนว า นี่ คื อ ความสะใจเล็ ก ๆ ของขวั ญ ชี ว าที่ เ ธอสามารถตอบโต อเล็กซานโดรได สวนสาเหตุที่เธอไมชอบขี้หนาผู ชายคนนี้ มันมีหลายประเด็น ก็คง ตั้งแตวันแรกที่เธอเจอหนาเขาในงานแตงงานของนองสาวนั่นละ… ขวัญชนกนองสาวของเธอตัดสนใจแตงงานกับเอรลิโก ราเฟลโล ซึ่ง
แวววิวาห
13
ถือเปนนองชายของมหาเศรษฐีอยางอเล็กซานโดร เธอเห็นดวยเปนอยางยิ่งที่ ขวัญชนกไดคูครองที่ดี มีฐานะการเงินที่มั่นคง และผูชายคนนี้สามารถดูแล นองสาวของเธอได แตทวาความคิดนั้นก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อไดยินอเล็กซานโดรพูดคุ ย กับเอรลิโกกอนเขาพิธีแตงงาน อเล็กซานโดรคัดคานเรื่องการแตงงาน ซ้ํายัง พยายามกลอมเอรลิโกเพื่อใหยกเลิกงานแตงงานที่กําลังจะเกิดขึ้น! แน ละ เธอไมเ คยเจอใครที่ร ายกาจเทา ผูช ายคนนี้มาก อน เอร ลิโก กํ า ลั ง จะมี ค วามสุ ข กั บ น อ งสาวของเธอแท ๆ แต จ อมวายร า ยอย า ง อเล็กซานโดรกลับขัดขวางความสุขของนองชายตัวเอง ซ้ําอเล็ กซานโดรยังใหเหตุผ ลกับนอ งชายของตัวเองวา ‘ขวัญชนก เปนโสเภณีชั้นต่ํา เปนตัวสูบเงิน และจะทําใหตระกูลราเฟลโลลมจม!’ แลวหัวอกของคนเปนพี่อยางเธอจะยอมไดไง เธอไมยอมใหใครหนา ไหนมาขัดขวางความสุขของนองสาวอยางเด็ดขาด และที่สําคัญเธอไมชอบ ใหผูชายคนนี้สบประมาทเธอและนองสาว ถึงเธอและนองสาวจะยากจน ทํางานที่ลอแหลมเสี่ยงตอการเขาใจ ผิด แตเธอก็ไมเคยปลอยใหใครหนาไหนมาดูถูก และหมิ่นศักดิ์ศรีได ในวันนั้ นเธอไดตอว าอเล็ กซานโดรชนิ ดตาตอ ตา ฟ นตอฟน มีการ โตเถียงที่รุนแรง เรียกวาไมนับญาติกันเลยทีเดียว แนนอนวาเรื่องนี้เธอเปน ฝายชนะ อเล็กซานโดรเถียงสูกับเธอไมได แตทวาคนอยางอเล็กซานโดรก็ไมยอมรับความพายแพงายๆ กอนที่ เรื่องจะบานปลายใหญโต อเล็กซานโดรก็ใหคนของเขามา ‘หิ้ว’ เธอออกไป จากโบสถซึ่งใชเปนที่ประกอบพิธีแตงงานตอหนาแขกที่มารวมงานเกือบรอย ชีวิต! เรื่องนี้เองจึงเปนจุดเริ่มตนและเปนชนวนสําคัญที่ทําใหเธอเกลียด ขี้หนาผูชายคนนี้จนเขากระดูก ตั้งแตเหตุการณในครั้งนั้นเปนตนมาเธอก็ขึ้น บัญชีดําชื่ออเล็กซานโดรเอาไว อีกทั้งเธอยังปฏิญาณตนวาจะไมเฉียดใกลผูชายเฮงซวยคนนี้อีกเปน 14
อันขาด! ทวาการเปนญาติเกี่ยวดองก็ทําใหเธอและเขาเจอหนากันบอยๆ ซึ่ง เรื่องสวนใหญนั้นลวนมาจากอเล็กซานโดรทั้งสิ้น และเรื่องที่เขาดูถูกดูแคลน นองสาวของเธอไมจบลงในวันแตงงานของนองสาวเธอ แต มั น ยั ง บานปลายและเกิ ด ป ญ หาครอบครั ว ขึ้ น ระหว า งที่ ขวัญชนกใชชีวิตคูกับเอรลิโก ขวัญชนกมักจะโทรมาเลาใหเธอฟงเสมอวาถูก อเล็กซานโดรกลั่นแกลงอยูเสมอ ซ้ําผูชายจอมรายกาจคนนี้ยงั ใสรายนองสาวของเธอวาคบชู! แนละประเด็นนี้ไดทําใหชีวิตคูที่สวยหรูของขวัญชนกกับเอรลิโกตอง ปดฉากลงอย า งไม คอยสวยงามเท า ไร ขวั ญชนกต องหอบทารกออกจาก คฤหาสนหลังงาม ทามกลางความเย็นชาและหมางเมินของผูคนที่นั่น นั่นจึงเปนเหตุใหเธอรูสึกไมชอบขี้หนาผูชายจอมรายกาจคนนี้มาก ขึ้นกวาเดิม “ฉันจะมั่นใจไดอยางไรวาวอสกาที่เธอชงใหไมผสมอะไรลงไปดวย” ชายหนุมถามดวยน้ําเสียงเนิบๆ โดยที่ดวงตาสีสนิมเหล็กยังมองแกว ใสใสวอสกาซึ่งแตงขอบแกวดวยมะนาวและเกลือ “ถาปอดแหกก็ ไมตองดื่ม แลวก็เชิญคุณกลับไปได ” หญิงสาวเอ ย ปากไลทันที โดยไมสนใจทั้งนั้นวาผูชายตรงหนาจะยิ่งใหญมาจากไหน “ไม เ อาน า ฉั น อุ ตส า ห ล ดตั ว มาเป น ลู ก ค า ของเธอ เธอก็ ค วรจะ ตอนรับฉันดีๆ หนอยสิ” อเล็กซานโดรบอกดวยน้ําเสียงเนิบๆ ดวงตาคูคมและเปนประกายยัง จับจองอยูที่บารเทนเดอรสาวจอมอวดดี ซึ่งถอยคําอวดดีและแฝงดวยความ หยิ่งผยองของเขา ไดสรางความไมพอใจใหกับขวัญชีวามากกวาเดิม “ฉัน ไม ใ ชพนั กงานต อ นรั บ อี กอย า งผั บ เล็ ก ๆ แห ง นี้ไม เหมาะกั บ เศรษฐีอยางคุณหรอก ฉันแนะนําใหคุณไปเที่ยวที่อื่น นาจะดีกวา” หญิงสาว เชิดหนาขึ้น และพยายามไมหงุดหงิดหัวเสีย แตมันก็ไมใชเรื่องงายนัก ในเมื่อเธอมีทัศนคติที่ไมดีตออเล็กซานโดร
แวววิวาห
15
อยูกอนหนานั้นแลว ซึ่งความรูสึกนี้เริ่มกอตัวขึ้นในวันแตง งานของขวัญชนก แนละทั้งสีหนา น้ําเสียง การแสดงออก และรวมไปถึงรอยยิ้มอยางดูแคลน ของเขายังติดอยูในหัวของเธอ แตที่ สร างความสะเทือ นใจใหเ ธอมากที่สุ ดก็ คือ คํา พูดดูถูกอยา ง รุนแรงที่วาเธอกับนองสาวเปนโสเภณี! อเล็กซานโดรไหวไหล สายตายังจับจองวงหนาหวานของหญิงสาว จอมอวดดี “อันที่จริงฉันก็ไมไดอยากมาเหยียบแหลงสลัมสักเทาไหรหรอก แต ฉันมีธุระกับเธอ ก็เลยตองมาที่นี่” “งั้นเหรอ” หญิงสาวเหยียดยิ้ม “ไมยักรูวามหาเศรษฐีอยางคุณจะมี ธุระกับคนจนๆ อยางฉัน” ขวัญชีวาสบตาคมคายของเขาอยางทาทาย อเล็กซานโดรหรี่ตาลง เขาไมชอบใจปฏิกิริย าตอตา นของสาวไทย ตรงหนาเทาไรนัก หรือถาพูดใหถูกก็คือ เขาไมชอบใจที่เธอไมเคยยอมออนขอ ใหเขาเลย! “ถาไมจําเปน ฉันก็ไมมาเหยียบหรอก” “ออ... แสดงวาคงธุระสําคัญมากสินะ ถึงทําใหเศรษฐีอยางคุณยอม ลดตัวมาเหยียบที่นี่ รูสึกเปนเกียรติกับทางผับจัง” ขวัญชีวาแกลงวาเหน็บให อีก อเล็กซานโดรนิ่งไป ดวงตาของเขาวาววับกวาเดิม และเขาก็บดฟน กรามเขาหากันเพื่อขมอารมณโกรธไว “ฉันอยากรูวาแมนองสาวจอมรีดไถของเธออยูที่ไหน” ไดยินสรรพานามที่อเล็กซานโดรใชเรียกนองสาวของเธอ ขวัญชีวาก็ หนาตึงขึ้นมาทันที ใหตายเถอะ! เมื่อไรเขาจะเลิกอคติกับเธอและนองสาวซะ ที “นี่คุณ นองสาวของฉันชื่อเบธ กรุณาเรียกใหถูกตองดวย” ขวัญชีวา แยงขึ้น “ฉันพอใจจะเรียกนองสาวของเธอแบบนั้น มีอะไรมั้ย ?” ชายหนุม 16
ยืนยันเสียงเขม “มี! มีแน เพราะฉันเองก็พอใจที่จะไมตอบคําถามคุณไง” หญิงสาว ยักคิ้วใหแลวควาแกวเครื่องดื่มไปลาง การปฏิเสธชนิดไมสนใจไยดีของขวัญชีวาไดเพิ่มความหงุดหงิดให อเล็กซานโดรเขาไปอีก ทั้งชีวิตเขาไมเคยตองขอรองใคร และที่สําคัญเขาไม เคยเจอผูหญิงคนไหนที่รายกาจเทาพีน่ องคูนี้มากอน ซึ่งการกระทําของขวัญชีวายิ่งกระตุนใหเขาอยากเอาชนะ และเขา ตองชนะใหไดดวยสิ! “เธอควรคิดทบทวนใหดีกอนที่จะตอบฉันนะสาวนอย” ขวัญชีวาจอง หนาชายหนุมตาเขม็ง “คุณไมใชผูวิเศษ อีกอยางคุณก็แสดงออกชัดเจนวาไมชอบขี้หนาฉัน กับนองสาว ซึ่งตอนนี้พวกเราสองพี่นองไมมีสวนเกี่ยวของกับคุณแลว คุณยัง ตองการอะไรจากเราสองพี่นองอีกละ?” อเล็กซานโดรเงียบไป ครั้นจะตอบวาเขาตองการตัวเจาหนูเดวิด เขา ก็ไม อยากพูดออกไปตรงๆ เพราะเขานั่น แหละที่จ ะเปน ฝา ยเสียหน า สว น สาเหตุเปนเพราะวาครั้งหนึ่งเขาเคยมีปากเสียงเรื่องเด็กกับขวัญชีวามาแลว ซึ่งตัวเขาเองไม เคยปกใจเชื่อแมแตนอยวาเจาหนูดาวิดคือลูกของ เอรลิโก… เพราะนองสะใภตัวดีของเขานั้นคอนขางมั่ว และเจาหลอนก็ยังไม เลิกพฤติกรรมสําสอนแมจะแตงงานกับนองชายของเขาแลวก็ตาม แมคนในบา นจะไมรูเ รื่องนี้เลย แต เขาก็ ยอมไมได เด็ดขาดที่ จะให หลานนอกไสรายนี้เขามามีเอี่ยวในทรัพยสมบัติของตระกูล แตเพราะมีเหตุ จําเปนบังคับ เขาถึงตองออกตามลาเด็กคนนี้ดวยตัวเขาเอง ซึ่งเขาตั้งใจจะพูด เรื่องนี้กับแมของเด็กเทานั้น “ฉันมีธุระกับขวัญชนกไมใชเธอ!” ขวั ญชี ว านํ า แก ว ที่ล างเสร็ จ ไปคว่ํา ไว บ นชั้ น แล ว หัน มาเทา สะเอว มองอเล็กซานโดรดวยสีหนาไมพอใจเทาไรนัก
แวววิวาห
17
“งั้นเหรอ ถางั้นก็เชิญคุณไปตามหานองสาวของฉันเองก็แลวกัน แต บอกไวกอน ตอใหพลิกแผนดินบราซิลหา คุณก็ไมไดเจอเธอหรอก” หญิ ง สาวยิ้มเยาะดู เจ า เล ห และมี ลับ ลมคมใน แนน อนว า รอยยิ้ ม มั่นใจของหญิงสาวไดสรางความกดดันใหอเล็กซานโดรพอสมควร “เธอคงไมรูวากําลังลองดีอยูกับใครสินะ” ชายหนุมเคนเสียงเย็นลอด ไรฟน “โอ... คุณกําลังขมขูฉันอยูนะคุณอเล็กซานโดร ราเฟลโล” หญิงสาว บอกยิ้มๆ แสดงออกอยางชัดเจนวาเธอไมกลัวเขา “เธอก็รูวาฉันเปนใคร ถาไมอยากเดือดรอนก็บอกมาซะ วานองสาว ของเธอไปมุดหัวอยูที่ไหน” คราวนี้ชายหนุมใชน้ําเสียงกราวกวาเดิม หญิงสาว หัวเราะหึหึ “เธอขําอะไร?” “ขําคุณนั่นแหละ คุณออกจะเกง สามารถทําไดทุกอยาง เรื่องงายๆ แคนี้คุณนาจะทําไดนะ ไมเห็นตองแบกหนามาพึ่งฉันเลย” หญิงสาวแกลงยั่ว “อยาอวดดีหนอยเลย บอกมาวานองสาวจอมกระหายเงินของเธอ ซอนตัวอยูที่ไหน?” “ฉันไมรู” ขวัญชีวาตอบหนานิ่ง “เธอรู!” “ไมก็คือไมสิ คุณฟงภาษาคนไมรูเรื่องหรือไง” หญิงสาวเริ่มหงุดหงิด ที่พูดกับอีกฝายไมรูเรื่อง “เธอรู แตเธอไมยอมบอก” อเล็กซานโดรหรี่ตาลง “นี่คุณ ฉันไมใชผูหยั่งรูอยางที่คุณเขาใจหรอกนะ ใครทําอะไร ฉันไม เคยสนใจ เวลาของฉันมีไวเพื่อทํามาหากินเทานั้น” ขวัญชีวาตอบโตกลับไปดวยความสะใจเล็กนอย ไมรูสิ การไดเห็นอ เล็ กซานโดรผิ ดหวั ง จากสิ่ ง ที่ เ ขาต อ งการ กลั บ ทํ า ให เ ธอมี ค วามสุ ข อย า ง ประหลาด “อยาลองดีกับฉัน รูมั้ยวาฉันไมคอยมีความอดทนกับการรอคอยสัก 18
เทาไหร” ชายหนุมเตือนดวยน้ําเสียงจริงจัง ยิ่งเห็นหญิงสาวลอยหนาลอยตา ยิ่งทําใหเขาหมดความอดทน ไมรูสิ เห็นแลวเขานึกอยากจับผูหญิงตัวเล็กๆ ตรงหนามาบีบคอนัก ใหตายเถอะ! จะมีสักครั้งไหมที่เขาจะคุยกับเธอรูเรื่อง “นึกวาฉันกลัวคุณหรือไง?” “ถาเธออยากลอง ฉันจัดใหก็ได” ชายหนุมหรี่ตาลงจองมองหญิงสาว อยางไมสบอารมณเทาไรนัก “คุณขูฉันอีกแลวนะ คุณอเล็กซานโดร” หญิงสาวเตือนเสียงขุน “เธออยากทาทายฉันเอง ชวยไมได” “ทาทายงั้นเหรอ คุณมันอวดดีตางหาก ทบทวนความจํากันหนอ ย มั้ ย พ อ รู ป หล อ ฉั น อยู ข องฉั น ดี ๆ แต คุ ณ นั่ น แหละที่ ม าหาเรื่ อ งฉั น เอง” หญิงสาวยนจมูกใส “เธอเองก็ไมยิ่งหยอนไปกวากันหรอกนา” ชายหนุมยอนให “แตคุณแยกวาเยอะ ไรมารยาท ไมเคยรูเลยหรือไงวาเวลาขอความ ชวยเหลือจากใคร คุณควรทําตัวนอบนอม ไมใชอวดดีเหมือนที่คุณกําลังทํา อยู” หญิ งสาวตํ าหนิตรงๆ ซึ่ง คําพูดของหญิง สาวทํา ใหอเล็ กซานโดรโกรธ กวาเดิม “บาชะมัด!” ชายหนุมสบถหัวเสีย “ผับปดแลว จายคาเหลามาแลวก็เชิญคุณกลับไปซะ” อเล็กซานโดรไมพูดอะไรนอกจากจองหนาหญิงสาว พอทําอะไรเจา หลอนไมได เขาจึงควาแกววอสกาทั้งสองมาเทลงบนพื้น จากนั้นเขาจึงหยิบ ธนบัตรมูลคาสูงสุดในกระเปาสตางคมาวางบนเคานเตอร ทวาดวงตาพรายระยับดวยความโกรธยังจับจองหนาหญิงสาวอยาง เอาเรื่อง “ฉันเตือนเธอแลวนะเบลลา” “ถาคิดวาสิ่งที่คุณทํา มันทําใหคุณดูดีในสายตาของฉัน ก็เอาเลย ”
แวววิวาห
19
หญิงสาวบอกเสียงสูง แสดงออกอยางชัดเจนวาไมพอใจกับการกระทําของ เขา “แตบอกไวกอน การรังแกผูหญิงคือความเสื่อมเสียที่พึงนารังเกียจที่สุด” “หึ ฉันไมสนใจเรื่องนั้นหรอก เตรียมตัวรับมือใหดีก็แลวกัน” บอกแค นั้นอเล็กซานโดรจึงจากไปพรอมกับลูกนองผูติดตามทั้งสอง ขวัญชีวายังยืนนิ่งอยูในทาเดิมดวยสีหนาไมคอยสบายใจ เธอรูดีวานี่ ไมใชคําขู อเล็กซานโดรสามารถทําทุกอยางที่เขาตองการได ทั้งนี้เพราะเขา ไมใชมหาเศรษฐีที่มีอํานาจเงินตราอยูในมือเพียงอยางเดียว แตผูชายคนนีค้ ือมาเฟยผูทรงอํานาจของบราซิล! ถึงจะกังวลกับคําขู เพราะไมรูวาอเล็กซานโดรจะเลนงานเธอดวยวิธี ไหน แตไมวาจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงซะเธอจะไมมีวันบอกเขาอยางเด็ดขาดวา คนที่เขาตองการตัวนั้นไดเสียชีวิตไปแลว อยางนอยๆ เธอก็ปลอยใหมาเฟยจอมงี่เงารายนี้ไดเลนเกมตามหา นองสาวของเธอ ซึ่งการทําใหอเล็กซานโดหัวปน มันนาสนุกกวาการบอกความ จริงกับเขาเยอะเลย!
20
แวววิวาห
21
ความจําเป็ น ขวั ญชี วาเดิ นทางกลั บถึ งห้ องเช่ าในย่ านชุม ชนแออัด เวลาก็ ลวงเขา วันใหมเ รียบรอยแลว ทว ากําลัง จะไขประตู เธอก็พบความผิดปกติ บางอยาง ประตูหองถูกเปดแยมเอาไว ทั้งที่กอนหนานี้เธอไดล็อกประตูหอง อยางแนนหนากอนออกไปทํางาน พอกาวเขามาในหองเชาขนาดเล็ก ซึ่งเธอใชเปนที่ซุกหัวนอนอยาง เดียว ขวัญชีวาถึงกับชะงักงันทําอะไรไมถูกไปชั่วขณะ ดวยวาขาวของในหอง ถูกรื้อคนกระจุยกระจายจนเกลื่อนหอง “นี่มันเรื่องบาอะไร!” หญิงสาวงึมงําหัวเสีย พอตั้ ง สติ ได ข วั ญชี ว าจึ ง เดิ น ตรวจดู ว า มี ท รั พ ย สิ น ของมี ค า อะไร หายไปบาง ใชเวลาไมนานหญิงสาวก็ไดคําตอบวาไมมีทรัพยสินใดๆ หายไป ซึ่งถื อวา เปน เรื่อ งที่น าแปลกมากๆ หรื อถา พูดใหถูก คือ คนร ายแคตอ งการ สรางสถานการณขึ้นมาเพื่อปนหัวเธอเลนเทานั้น และผูที่นาสงสัยมากที่สุดก็คือ อเล็กซานโดร ราเฟลโล! ขวัญชีวาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญกับเรื่องที่เกิดขึ้น นี่อาจเปน การประกาศสงครามระหวางเธอกับอเล็กซานโดรก็เปนได แตพับผาเถอะ! พฤติกรรมของเขาไมตางจากโจรยองเบาเลย เห็ น แล ว ก็ อ ดส า ยหน า ไม ได นี่ เ หรอเจ า พ อ มาเฟ ยที่ ใ ครๆ ต า งให ความเกรงกลัว เอาจริงๆ เขาก็เปนแคนักเลงชอบหาเรื่องเธอเทานั้น 22
หญิงสาวทิ้งตัวนั่งบนเตียงนอนขนาดเล็ก แลวคิดทบทวนเรื่องที่เกิด ขึ้นกับเธอในวันนี้และรวมไปถึงเรื่องเกี่ยวเนื่องซึ่งเปนเหตุใหอเล็กซานโดรไป หาเธอถึงที่ผับ เธอมั่นใจวาอเล็กซานโดรไมไดมีธุระกับขวัญชนกแน มันนาจะเปน เรื่องหลานชายตัวนอยมากกวา เพราะนั่นเปนเหตุจูงใจเพียงอยางเดียวที่จะ ดึงอเล็กซานโดรเขามาเกี่ยวของกับเธอและขวัญชนกอีกครั้ง หากเป นอย า งที่ เธอคิ ดไว ก็ถือ ว าเป น เรื่ องที่ แ ปลกไม น อ ย เพราะ กอนที่ขวัญชนกและเอรลิโกจะหยาขาดกัน ทั้งสองไดทําการตกลงวาใครจะ เลี้ยงลูก ซึ่งขวัญชนกตัดสินใจยกเจาหนูเดวิดใหกับเอรลิโกเปนฝายเลี้ยงดู เพื่อที่วาเด็กจะไดสุขสบายไมลําบากเหมือนพวกตน แตทวาลุงมหา ภัยอยางอเล็กซานโดรก็คัดคานเรื่องนี้หัวชนฝา ซ้ํายังปาวประกาศวาไมขอรับ ‘ลูกกาฝาก’ ของเอรลิโกมาเลี้ยงดู!! แนละนี่ก็เปนอีกหนึง่ เรือ่ งทีท่ ําใหเธอไมชอบขีห้ นาผูชายคนนี้ และถา เขามาหาเธอเพราะเรื่องเด็กจริง นั่นก็หมายความวาเธอมีโอกาสที่จะเอาคืน ผูชายคนนี้อยางสาสมใจ คราวนี้ละเธอจะหาเรื่องใหเขาหัวปนใหไดเลยคอยดู เธอจะหาเรื่อง ไถเงินเขา ทําใหเขากะอักและรับรูถึงความผิดหวังที่รุนแรง! ขวัญชีวายิ้มใหกับความคิดของตัวเอง แลวก็อดสายหนาไมได จริง อยูวาเธอตองการเงิน แตไมใชเพราะความกระหายเงิน สวนสาเหตุที่เธอตอง ทํางานสองที่จนแทบไมไดพักผอน เปนเพราะตอนนี้หลานชายสุดที่รักของเธอ ยังเขารับการรักษาตัวอยูที่โรงพยาบาลดวยโรคหัวใจรั่ว และตอนนี้เธอตองการเงินกอนโตเพื่อใชเปนคาผาตัด “เฮอ...” ขวัญชีวาถอนหายใจออกมาอีกครั้งกับภาระอันหนักอึ้งที่เธอ ตองแบกรับไวลําพัง ใจจริงเธออยากใหหลานชายตัวนอยมีความเปนอยูที่ดีกวานี้ดวยซ้ํา การที่เดวิดอยูกับพอยอมสงผลดีกับตัวเด็กมากกวา ทั้งเรื่องชีวิตความเปนอยู และในเรื่องคารักษาพยาบาล
แวววิวาห
23
แต มั น ก็ ไ ม เ ป น ไปอย า งที่ เ ธอคิ ด ในเมื่ อ ฝ า ยนั้ น ปฏิ เ สธความ รับผิดชอบ ซ้ํายังเรียกหลานชายตัว นอยของเธอวา ‘ลูกกาฝาก’ เธอจึงตอง เลี้ยงเด็กคนนี้เอาไวเปนลูกของเธอเอง ซึ่งเธอทําไดดีที่สุดไดแคนี้เทานั้น ขวัญชีวาจมอยูในภวังคความคิดของตัวเองอีกครั้ง กอนปรายตาไป มองรูปถายของขวัญชนก รอยราวบนกระจกยิ่งทําใหเธอมั่นใจมากยิ่งขึ้นวาผู ที่บุกรุกเขามาคนขาวของจนกระจายคืออเล็กซานโดร ดวงตาคูสวยของหญิงสาวหรี่แคบลงเปนประกายระยับขึ้นมาทันที เมื่อนึ กถึงเรื่องสนุก ได! ในเมื่อเขาเป ดสงครามกับเธอกอน เธอก็พร อมจะ เดินหนาเพื่อลุยกับอเล็กซานโดรสักตั้งเชนกัน คราวนี้ละเธอจะทําทุกอยางเหมือนที่เขาเคยตราหนาเธอกับนองสาว ใหดู! ขวัญชีวาตื่นแตเชาจนเปนนิสัย พอลุกจากเตียงได เธอจึงรีบอาบน้ํา แตงตัวเพื่อไปทํางานประจํา ซึ่งงานที่เธอยึดเปนงานประจํานั้นยังหนีไมพนกับ เรื่องใหบริการ นั่นคือ เธอเปนพนักงานของบริษัทรับจางทําความสะอาดแหงหนึ่ง ซึ่งเนนใหบริการเรือ่ งงานบาน และรวมไปถึงเปดใหบริการเรื่องจัดการตูเสือ้ ผา ใหกับลูกคาที่ไมมีเวลาดูแลตูเสื้อผาของตัวเอง หนาที่หลักของเธอจึงมีแคทําใหตูใสเสื้อผาของลูกคาเปนระเบียบ เรียบรอยเทานั้น และวันนี้เธอกับเบอรนารดก็ไดรับมอบหมายภารกิจชิ้นใหม จากบริ ษั ท เพื่ อ ไปจั ดการตู เ สื้ อ ผาของสุ ภ าพสตรี ท า นหนึ่ ง ซึ่ ง เป น เจ า ของ คฤหาสนหลังโต พอถึงเวลานัดหมาย เพื่อนคูหูอยางเบอรนารดจึงขับรถมารับเธอถึง หนาอพารตเมนทแตเชา “ไงเบลลา” เบอรนารดทักทายพรอมรอยยิ้ม แตทวาหญิงสาวยังเอา แตปนหนานิ่ง ไมพูดไมจาเมื่อกาวขึ้นมานั่งในรถ “หนางอแตเชาเลยนะยะ ยังไมหายโกรธฉันอีกเหรอ?” เบอรนารด 24
ถามขึ้นอีกกอนขับรถเลี้ยวออกจากซอย ขวัญชีวาที่กําลัง คาดเข็มขัดนิรภั ยปรายตามองเพื่อนสนิ ทนิดหนึ่ ง กอนเบือนหนามองทาง “ฉันไมไดโกรธเธอ พอดีมีเรื่องใหคิดนิดหนอยนะ” เบอร น าร ดปรายมองเพื่ อนสาวที่อ อกแนวทอมบอยนิดหนึ่ ง ก อ น เบือนหนากลับไปมองทาง “สีหนาของเธอดูเหมือนไมใชเรื่องนิดหนอยเลยนะ ยะ” “ดูออกเหรอ?” “เวลาเธอเครียดๆ ก็เปนแบบนี้ทุกที มีเรื่องไมสบายใจก็ระบายใหฉัน ฟงไดนะ” ขวั ญ ชี ว าพ น ลมหายใจออกจากปากก อ นตั ด สิ น ใจเล า เรื่ อ งให เบอรน าร ดฟ ง “เมื่อ คืน มีคนงั ดห องพักของฉัน นะ แลว ก็รื้อ ขา วของกระจุ ย กระจาย” “โอ ! แล วเธอแจ งความหรือ ยั ง ?” ขวัญชี วาส ายหนา พลางเอามื อ กอดอก “ไมไดแจง” “ทําไมไมแจงละ ตํารวจจะไดชวยตามจับตัวคนราย” เบอรนารดรีบ บอกอยางเปนเดือดเปนรอนแทน แตขวัญชีวากลับทําเปนทองไมรูรอน “ไม มี ข องหาย แค ถู ก รื้ อ ค น เท า นั้ น อี ก อย า งกว า ตํ า รวจจะเก็ บ หลักฐาน ฉันขอเอาเวลาไปนอนดีกวา” เบอรนารดสายหนาไมเห็นดวย “แตเธอก็ควรปองกันไวกอน อยูคนเดียวมันอันตราย อยางนอยๆ ก็ เพื่อความปลอดภัยของเธอเอง” “รูนา ฉันจะระวังตัวใหมากกวานี้ก็แลวกัน” หญิงสาวบอกเสียงหวน “ระวัง อยา งเดี ยวไม ไดห รอก ต องแจง ตํา รวจดว ย ช วยกั นหลายๆ ฝาย เธอจะไดปลอดภัย” เบอรนารดแนะวิธีใหอีก แตหญิงสาวก็สายหนาไม เห็นดวย “แจงความแลวจะชวยอะไรได ตํารวจเซาเปาลูมีคดีมากมายใหทํา จนลนมืออยูแลว อีกอยางถึงตํารวจจะมาทําคดีนี้ให ยังไงตํารวจก็ทําอะไรเจา
แวววิวาห
25
หมอนั่นไมไดหรอก” ขวัญชีวาบอกดวยน้ําเสียงเซ็งๆ “เธอรูไดไงวาตํารวจจะจับคนรายไมได?” เบอรนารดนิ่วหนา “รูก็แลวกัน ตํารวจจะทําอะไรเจาหมอนั่นได” พอพูดถึงอเล็กซานโดร ขวัญชีวาก็ยนจมูกดวยนึกหมั่นไสผูชายอวดดีคนนั้น “เธอพูดเหมือนรูตัวคนรายเลย” “ก็พอจะเดาไดวาเปนฝมือใคร แตฉันไมมีพยานเทานั้น ชางมันเถอะ ฉันขี้เกียจมีเรื่อง สูเอาเวลามาทํามาหากินดีกวา” “เปนงั้นไป” เบอรนารดทําหนายุง “ฉันรูวาเธอสบายๆ ไมชอบความ ยุงยากวุนวาย แตบางครั้งก็ไมควรปลอยปละละเลยนะเบลลา บางทีคนราย อาจจะยอนกลับมาอีกก็ได เธอควรแจงความปองกันไวบางนะ” เบอรนารด เตือนดวยความหวงใย “ฉันจะซื้อกุญแจมาคลองประตูเพิ่มก็แลวกัน” หญิงสาวบอกเพื่อตัด บท “นั่นก็ไมใชวิธีแกปญหาที่ด”ี เบอรนารดสายหนา “เธอมี วิ ธี แ ก ป ญ หาที่ ดี ก ว า นี้ เ หรอ?” ขวั ญ ชี ว าปรายตามอง เบอรนารดอีกครั้ง “ถามีปญหามากนักก็ยายมาอยูที่หองเชาของฉันก็สิ้นเรื่อง เธอกับ ฉันชวยกันแชรคาหองคนละครึ่ง นาจะประหยัดและปลอดภัยกวาอยูคนเดียว นะเบลลา” เบอรนารดเสนอขึ้น “ถาฉั นย ายไปอยูดวยจริง ๆ เธอจะสะดวกเหรอ ฉัน มีเ ด็กด วยนะ” หญิง สาวถามเพื่ อความชัวร เพราะถ าเบอรน าร ดไม สะดวก เธอก็ ไมอ ยาก รบกวนเพื่อน “สะดวกยิ่งกวาสะดวกซะอีก เรื่องเด็กไมใชปญหาใหญสําหรับฉัน เลย เพราะยังไงเธอก็จางพี่เลี้ยงมาเลี้ยงเจาหนูเดวิดอยูแลวไมใชเหรอ” ขวัญชีวาพยักหนานอยๆ “มันก็ใช แตฉันขอคิดดูกอนก็แลวกัน” “ไมเห็นมีอะไรตองคิดมากเลยเบลลา เธอยายมาอยูกับฉัน เวลาไป ทํางานจะไดสะดวกยิ่งขึ้น” เบอรนารดหาแรงจูงใจเพิ่มอีกขอ 26
ขวั ญชี ว าจึ ง ชํ า เลื อ งตามองเบอร น าร ดอี ก “ถามจริ ง ที่ ช วนๆ นี่ มี แผนการอะไรซอนอยูหรือเปลา?” “แผนอะไร ไมมีทั้งนั้นแหละ” เบอรนารดจีบปากจีบคอตอบ ขวัญชีวานิ่วหนากอนขยับตัวเพื่อหันมามองเบอรนารดอยางจริงจัง “ถาฉันไปอยูดวยจริง แกกับแฟนจะมีปญหากันมั้ยละ?” “ไมมีหรอก ตอนนี้ฉัน โสดยะ ที่ช วนเพราะฉัน ไม อยากอยู คนเดียว บอกตรงๆ พออยูคนเดียวมันฟุงซานนะ เหงาดวย” เบอรนารดสารภาพไปตาม ตรง สีหนาเศราลง “เออไมตองบรรยายมาก เห็นภาพแลว วาแตชวนฉันไปอยูดวยแบบ นี้ ไมกลัวฉันปล้ําเอาหรือไง?” หญิงสาวถามอยางสนุกปาก เพราะบรรดา เพื่อนในกลุมเธอจะสนิทกับซินเทีย และเบอรนารดมากที่สุด “กลาถามนะยะ” ขวัญชีวาหัวเราะ “ตองถามเพื่อความรอบคอบไวกอนไง” “ถาเธอหนามืดจะปล้ํากะเทยทําสามีก็เอาสิ แตบอกไวกอนนะ ฉัน ยัง เวอร จิ้ นนะ ตั้ งแตเ กิ ดมายั งไม เคยเสี ยตั วให ผูห ญิง คนไหนมาก อนเลย” เบอรนารดทําทาสะดีดสะอิ้ง ขวัญชีวาหัวเราะเสียงดัง “มีแตเสียตัวใหผูชายใชมั้ย ?” “เออสิ เบื่อคนรูทันจังเลย” เบอรนารดยอมรับตรงๆ ขวัญชีวาหัวเราะ พลางสายหนา “โอย เสียดายของวะ ไมรูจะเกิดเปนผูชายทําไม” “ฉันก็เกิดมาเพื่อใหชะนีอยางแกอิจฉาเลนไง” ขวัญชีวากลั้วหัวเราะ “อิ จ ฉาตายล ะ ถ า แกเป น ผู ช ายเต็ ม ตั ว มั น ก็ น า ปล้ํ า อยู ห รอก แต ปญหาคื อแกไม ใชผูชายนี่สิ ต อใหฉัน เมาจนหัวราน้ํ ายังไงฉันก็ขมขืนแกไม ลงวะ” เบอรนารดหัวเราะชอบใจ กอนเปลี่ยนเรื่องคุย “เออวาจะถามอยู เมื่อคืนกอนที่ผับจะปด ฉันเห็นผูชายคนนึงที่หนา เคานเตอร เขามาจีบเธอเหรอ?” “ใครเหรอ?” ขวัญชีวานิ่วหนา เพราะคืนที่ผานมามีลูกคาหนาตาดี
แวววิวาห
27
หลายรายมานั่งหนาเคานเตอรเพื่อชวนเธอคุยและรวมถึงชวนเธอไปออกเดท “ก็ผูชายหลอ ๆ ที่เทเหลาลงพื้นนะ” พอเบอรนารดบอกรายละเอียดขวัญชีวาก็นึกออกทันทีวาเปนใคร “ก็ แคพวกเศรษฐีงี่เงานะ อยาไปสนใจเลย” “แหม หลอซะขนาดนั้นไมสนใจไมไดหรอก ทั้งหลอ ทั้งสมาร ท ดูดี กะเทยอยางฉันยังหวั่นไหวเลย” ขวัญชีวาสายหนาใหกับกิริยากระดี๊กระดา ของเบอรนารด “ถาแกรูวาเจาหมอนั่นเปนใคร แกอาจเปลี่ยนใจเลิกชอบเขาก็ได” “ไมมีทาง!” เบอรนารดปฏิเสธทันที “ตอ ใหเขาเปนโจร ฉันก็ไมส น หรอก ฉันรับไดหมด” “เฮอ เปนเอามาก” หญิงสาวสายหนาดวยความระอา จากนั้นจึงหัน หนามาสนใจเสนทางที่จะมุงหนาไปยังบานของลูกคา ใช้ เ วลาอีก ยี สิ บ นาทีเ ท่ านั น เบอร์ นาร์ ด ก็ จอดรถอยู่หน้ ารั ว คฤหาสนหลั งงาม ซึ่ง ถูกสรา งใหหา งออกจากตัว เมือ ง ความสวยงามและ ความหรูหราของคฤหาสนสรางความตื่นตาตื่นใจใหกับหญิงสาวเปนอยาง มาก “เบอรนารด นี่บานลูกคาของเราจริงเหรอ?” ขวัญชีวาถามดวยน้ําเสียงตื่นเตน เพราะนี่จะเปนครั้งแรกที่เธอจะได เหยียบเขามาในคฤหาสนสุดหรู! “ใชสิ ที่นี่แหละ คฤหาสนของมาดามอิซาเบล ดูจากรั้วบานทาทางจะ มีงานใหเราทําเยอะนาดู” เบอรนารดบอกดวยเสียงเนิบๆ กอนนําบัตรพนักงานมาแขวนคอแลว ลงจากรถเพื่อกดกริ่ง อึดใจเดียวเทานั้นประตูรั้วอัลลอยแบบมีรีโมทคอนโทรล จึงเปดออกกวาง ขวัญชีวาซึ่งนั่งอยูในรถกวาดสายตาไปทั่วบริเวณดวยความตื่นเตน เธอเคยเห็ นคฤหาสน ห ลัง งามจากภาพยนตร เ ทา นั้ น แต เ มื่อ มาสั มผั ส กั บ 28
สถานที่จริงก็ยิ่งสรางความตื่นตาตื่นใจใหกับเธอเปนอยางมาก เพราะทั้งชีวิต เธอไมเคยเห็นสิ่งกอสรางที่เรียกวาบานใหญซึ่งมีขนาดโตเทานี้มากอน พอไดเห็นมันทําใหความรูสึกเหมือนเธอไดยอนเวลากลับไปอดีต คฤหาสนหลังใหญยักษตรงหนาสรางจากหินออนสีขาวน้ํานมสไตล ยุโรป รู ป ทรงสี่ เ หลี่ ยม ไม มีร ะเบี ยง แต เน น กระจกใสรอบตัว คฤหาสนเ พื่ อ ความปลอดโปรงและติดผามานสีเหลืองออนเอาไว รอบๆ คฤหาสนมีตนสนขนาดใหญมากมาย แตที่ดึงดูดความสนใจ เธอไดมากกวาตัวคฤหาสนที่หรูหรา ก็คือดอกกุหลาบสีชมพูขนาดใหญเทา กําปนมือ มากมายที่บานสะพรั่งส งกลิ่นหอมและขดพันตามตนเสาเปนพุ ม สวย “รวยขนาดนี้ไมนาจางพวกเรามาจัดตูเสื้อผาเลย เธอวามั้ย” เบอรนารดชวนคุย “ฉันวาพวกเมดคงทําไมไหว หรือไมกท็ ํางานไมถูกใจคุณนายเจาของ บานมากกวาก็เลยตองมาจางเรา” ขวัญชีวาออกความเห็นขณะปลดสายเข็ม ขัดนิรภัยออกจากตัว “ถาพวกเมดยังทําไมไหว เธอคิดวาเราสองคนจะทําไหวมั้ยละ?” “ไมไหวก็ตองไหว มีงานก็มีเงิน มาเถอะ เสร็จงานแลวจะไดกลับไป พักผ อน ฉั นไดไปหาเดวิดดว ย” หญิง สาวชวนอยา งกระตื อรื อร นก อนเดิ น นําหนาเขาไปในคฤหาสน พอไดทักทายกับคุณนายอิซาเบลซึ่งเปนเจาของคฤหาสนและแจง รายละเอียดในการทํางานเสร็จเรียบรอยแลว ขวัญชีวากับเบอรนารดจึงเดิน ตามสาวรับใชที่สวมชุดเครื่องแบบไปยังหองแตงตัวของเจาของคฤหาสนทันที ซึ่งความหรูหราของสถานยิ่งสรางความตื่นตาตื่นใจใหกับขวัญชีวา เมื่ อหยุดอยู ในห องแต งตั วของเจา ของคฤหาสน แล ว ขวั ญชี วาจึ ง กวาดสายตาไปรอบๆ หอง แลวเธอก็บอกกับตัวเองวานี่คือหองแตงตัวจริง ๆ ในหองไมมีเฟอรนิเจอรอะไรเลยนอกจากหุนลองเสื้อ และตูเสื้อผา สวนมุม หนึ่งของหองมีกระจกเงาขนาดสูงกวาตัวเธอตั้งไว
แวววิวาห
29
“ตูเสื้อผาทั้งหมดนี่เลยคะ ถาตองการอุปกรณอะไรเพิ่มเติมระหวาง ทํางานเรียกดิฉันไดนะคะ” เมดสาวบอกอยางสุภาพ “คะ” ขวัญชีวาตอบรับกอนลงมือเตรียมอุปกรณ เมดสาวจึงจากไป เงียบๆ เบอรนารดกวาดสายตาไปรอบหองพอไดเห็นตูเสื้อผาเกือบสิบตูของ คุณนายอิซาเบลที่เรียงชิดกับผนังหอง ก็ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญออกมา “โอโห งานเยอะขนาดนี้วันเดียวคงไมเสร็จมั้ง” “ยังไมทันจะลงมือก็ทอซะแลวเหรอ ฉันวารีบลงมือเถอะ งานจะได เสร็จๆ” ขวัญชีวาบอกอยางกระตือรือรนแลวเปดประตูตูเสื้อผาออก พอเห็นเสื้อผาที่ไมเปนระเบียบเหมือนถูกจับโยนไวเฉยๆ หญิงสาวจึง เทาสะเอวมองเสื้อผาซึ่งมีทั้งชุดราตรี ชุดวายน้ํา ชุดทํางาน ชุดนอน และรวม ไปถึงชุดแปลกๆ ที่เจาของบานนาจะใสไปงานแฟนซี ถามีเสื้อผาอยางเดียวคงไมเหนือบากวาแรงเธอหรอก แตที่เห็นแลว รูสึกเหนื่อยก็เพราะในตูเสื้อผาบางใบมี ถุงเทา รองเทา เข็มขัด และของจุกจิก อย า งอื่ น ที่อ ยู ในตู ดว ย เห็ นแบบนี้ แ ลว ขวัญชี วาหายแปลกใจเลยว าทํ า ไม เจาของบานถึงเรียกใชบริการจากพวกเธอ พอลงมือจัดการจัดระเบียบตูเสือ้ ผาเสร็จไปสามตู ขวัญชีวาจึงนั่งพัก เหนื่อยที่ ริมหนา ตาง ระหวางนั่งพักเธอไดทํา การสํา รวจสถานที่ไปพลาง ๆ นอกจากความยิ่งใหญสุดอลังการของคฤหาสนสีน้ํานมซึ่งตั้งอยูโดดเดนบน สนามหญาสีเขียวขจีแลว เธอยั ง เห็ น ดอกกุ ห ลาบสี ช มพู ม ากมายซึ่ ง ปลู กเอาไว ทุ กมุ มของ คฤหาสน ไมเวนแมแตใตกรอบหนาตาง ดอกสีชมพูสดและใบสีเขียวชอุมยิ่ง เสริมใหคฤหาสนหลังนี้ดูมีชีวิตชีวา พอเห็นภาพสวย ๆ แบบนี้แลวเธอก็อดคิดจินตนาการใหตัวเองเปน เจาหญิงขึ้นมาไมได วาแตเธอจะเปนเจาหญิงอะไรดีละ? ขวัญชีวาอมยิ้มเมื่อ เธอนึกถึงนิทานเรื่องซินเดอเลรา พอหมดความสนใจกับบรรยากาศสวนสวยนอกคฤหาสน ขวัญชีวา 30
จึงหันมากวาดสายตามองรอบหอง หองแตงตัวก็คือหองแตงตัว ไมมีอะไรมาก นอกจากตูเสื้อผา หุนลองเสื้อ และกระจกเงา แตก็ใชวาจะไมมีของสวยงามไวดึงดูดสายตา เธอใหความสนใจกับ ภาพวาดสีน้ํามันในกรอบทองซึ่งนํามาแขวนไวที่มุมหนึ่งของหอง ทวาหญิงสาวก็สะดุดตากับภาพวาดภาพหนึ่งเขา... เธอจะไม ติ ดใจอะไรไรเลย ถ า เด็ กผู ช ายในภาพวาดไม มีรู ป ร า ง หนาตาเหมือนกับหลานชายตัวนอยของเธอราวกับฝาแฝด! ขวัญชีว ายื นพิ จารณารูป วาดอยูน าน จนเบอร นารดตอ งมาสะกิ ด เรียก “มีอะไรเหรอเบลลา?” “ดูภาพวาดนั่น สิ เด็ กในภาพเหมือ นเดวิ ดมั้ ย?” หญิ งสาวชี้นิ้ วให เบอรนารดดู โดยที่เธอยังไมละสายตาไปจากภาพวาดสีน้ํามัน “จริงดวย เหมือน... เหมือนมาก ยังกับฝาแฝดแนะ ” เบอรนารดทํา ตาโตดวยความแปลกใจขณะลงความเห็น “ไมนาเชื่อเลยเนอะ” ขวัญชีวาบอกดวยน้ําเสียงแปลกใจ พอหันกลับมาเธอก็พบวานาง พยาบาลสาวไดพาคุณนายอิซาเบลซึ่งนั่งบนรถวีลแชรมาที่หอง “มีอะไรหรือเปลา?” เจาของคฤหาสนถามดวยน้ําเสียงเนิบ ๆ ขณะ มาตรวจความเรียบรอย “เออ... คือภาพวาดสวยดีคะ” ขวัญชีวาออมแอมตอบ “รูปครอบครัวของฉันเอง” คุณนายอิซาเบลบอกดวยใบหนายิ้มแยม “เด็ กผู ช ายสองคนนี้ เ ปน ลู กคุ ณเหรอคะ?” ขวัญชี วาถามต อด ว ย ความสนใจ “ใช” เจาของบานพยักหนารับ ทวารอยยิ้มบนใบหนากลับอันตรธาน หาย “น า เสี ย ดายที่ ลู ก ชายคนเล็ ก ของฉั น เขากลายเป น เจ า ชายนิ ท รา ไมอยางนั้นเธออาจไดพบเขา” “เสียใจกับคุณดวยนะคะ” หญิงสาวบอกดวยความเห็นใจ
แวววิวาห
31
“ไมเปนไร เขายังมีชีวิตอยู เขาไมไดจากฉันไปไหน เพียงแตเขานอนขี้ เซาเทานั้น” “คะ” ขวัญชีวาพยักหนาลอบถอนหายใจเบาๆ กอนหันกลับไปจัดตูเสื้อผา ตอ สวนเจาของคฤหาสนไดกวาดสายตาตรวจดูความคืบหนาของการทํางาน จากนั้นจึงสั่งใหพยาบาลพากลับออกไปจากหองเงียบๆ “เฮอ... นึกวาจะโดนดุซะแลว” หญิงสาวผอนลมหายใจออกมา “นั่นสิ ชวนดูอะไรก็ไมรู มาเถอะทํางานตอ” เบอรนารดจีบปากจีบคอ ขณะพูด กอนนําเสื้อที่พับแลวเรียงกลับเขาไปในตู สวนขวัญชีวาไมคอยมีสมาธิในการทํางานเทาไรนัก ระหวางทํางาน เธอยั ง ให ความสนใจกั บ รู ป ภาพเป น ระยะๆ เธออยากเจอหน า คนในรู ป เหลือเกิน ไมรูทําไมเธอถึงรูสึกคุนหนาคนในภาพนัก แนนอนวาไมใชแคเด็กผูชายตัวนอยที่มีหนาตาคลายกับหลานชาย ของเธอเทานั้น แตเธอยังคุนหนากับเด็กผูชายอีกคนที่อยูในภาพวาดดวย ขวัญชีวาพยายามนึกวาเธอเคยเห็นดวงตาสีสนิมเหล็กคูนี้จากทีไ่ หน มากอน แตเธอก็นึกไมออกจริง ๆ เมื่อจนปญญาเธอจึงหันมาตั้งใจทํางานที่ ไดรับมอบหมายตอ พอจั ดตู เ สื้ อ ผ า ใหเ ป น ระเบี ยบเรียบร อ ยแล ว ขวัญชี ว าจึ ง ตรวจดู ความเรี ยบร อ ยอี กครั้ ง จากนั้น เธอจึ ง รวบรวมของมี ค า ซึ่ งถู กลื มเอาไว ใ น กระเปาเสื้อและกางเกงสงคืนใหกับเจาของบาน พรอมกับใหเจาของบานเซ็นชื่อกํากับในเอกสาร วางานจัดตูเสื้อผา นั้นเสร็จเรียบรอยดี ซึ่งคุณนายอิซาเบลพึงพอใจกับงานที่ออกมาเปนอยาง มาก “ขอบใจสําหรับ ความซื่อสัตย ที่มีใหฉั นนะ” คุณนายอิซาเบลบอก อยางซาบซึ้งเมื่อไดรับแหวนแตงงานซึ่งเคยคิดวาหายไปแลวกลับคืนมา “ไมเปนไรคะ ทางเรายินดีใหบริการลูกคาเสมอ” ขวัญชีวาตอบรับ ดวยความภาคภูมิใจ 32
“แลวครั้งหนาฉันจะเรียกใชบริการพวกเธอใหม” “ดวยความยินดีครับ” เบอรนารดตอบรับอยางสุภาพ จากนั้นทั้งสอง จึงลาเจาของคฤหาสนแลวกลับออกไป ระหวางเดินกลับไปขึ้นรถ ขวัญชีวาที่เดินชมดอกกุหลาบอยางสบาย ใจก็เหลือบไปเห็นหนาใครบางคนที่เธอไมอยากเจอหนาเขา แนนอนวาการมา ของ ‘อเล็กซานโดร’ คือฝนรายสําหรับเธอเลยทีเดียว คําถามก็คือเขามาทําอะไรที่นี่? แตนั่นไมสําคัญวาเธอไมอยากเจอ หนาเขา ครั้นจะหลบก็ไมทันการซะแลว เพราะอเล็กซานโดรเห็นเธอเขากอน ซ้ําเขายังตรงดิ่งมาหาเธอ “เธอมาทํ า อะไรที่ นี่ ?!” อเล็ กซานโดรถามด ว ยน้ํ า เสี ย งไม พอใจ ใบหนาหลอเหลาขึงขังจนติดดูนากลัว ขวัญชีวาเชิดหนาขึ้นนอยๆ พรอมกับปรายตามองชายหนุม แตเธอก็ ไมตอบคําถาม ซ้ํายังเดินผานเขาไปดื้อๆ แตทวาอเล็กซานโดรก็ควาขอมือบาง ของเธอเอาไวกอน! “ทําอะไรน ะ?! ปล อยฉั นนะ ฉันเจ็บ” หญิงสาวโวยวายพร อมกั บ สะบัดขอมือออกแลวถลึงตาดุใสชายหนุม “บอกมา! เธอมาทําอะไรที่นี่?” อเล็กซานโดรถามเสียงดุ “ฉันจะมาทําอะไร มันเกี่ยวอะไรกับคุณดวย!” “เกี่ ยวสิ ในเมื่ อที่ นี่คือ บา นของฉัน !” พอคูอ ริ ของเธอบอกแบบนั้ น ขวัญชีวาชะงักไปนิดหนึ่ง “บานคุณงั้นเหรอ?” หญิงสาวถามกลับไปดวยความแปลกใจ เพราะ คิดไมถึงวาจะเจอจุดไตตําตอเขาอยางจังขนาดนี้! “ก็ใชนะสิ” อเล็กซานโดรยืนยันเสียงกราว หญิ ง สาวมองอเล็ กซานโดรอย า งพิ จ ารณาอี กครั้ ง แล ว เธอก็ ไ ด คําตอบทันทีวาเหตุใดผูชายในภาพถึงหนาตาเหมือนหลานชายตัวนอยของ เธอ ที่แทคนในรูปก็คือเอรลิโก พอของเดวิดนั่นเอง! “บาเอย บาที่สุดเลย!” หญิงสาวสบถอยางหงุดหงิด เพราะสายตาที่
แวววิวาห
33
อเล็กซานโดรใชมองเธอนั้น เหมือนเธอเปนพวกหัวขโมยหรือไมก็พวกนักตม ตุนอยางไรอยางนั้น “จะบอกมาไดหรือยังวาเธอมาทําอะไรที่นี่?” “ไปถามเจาของบานเอาเองเถอะ” ขวัญชีวายอนให “อยา อวดดี กับ ฉัน ... เบลลา ” อเล็ กซานโดรหรี่ ตาลง พลางกวาด สายตามองหญิงสาวซึ่งสวมชุดแบบฟอรมพนักงานของบริษัท “ใครกันแนที่อวดดี อีตาบา! ถาฉันรูวาที่นี่คือบานของคุณ สาบานได เลยฉันไมมีทางมาเหยียบที่นี่เด็ดขาด กลับกันเถอะเบอรนารด” หญิงสาวรีบควงแขนเพื่อนสนิทที่จองมองอเล็กซานโดรจนแทบไม กะพริบ ตาไปขึ้น รถเก งคั นเกา ของบริษัท ทัน ที ซึ่ง ปฏิ กิริ ยาของขวัญชีว าได สรางความไมพอใจใหกับอเล็กซานโดรเปนอยางมากเชนกัน แตชายหนุมก็ทําอะไรไมได นอกจากตั้งคําถามกับตัวเองวาผูหญิง คนนี้มาทําอะไรที่บานของเขา และคนที่นาจะตอบคําถามนี้ไดดีที่สุดก็คือ คุณ แมของเขานั่นเอง...
34
แวววิวาห
35
เบืองหลังความเกลียดชัง เมือรถเก๋ งสภาพกลางเก่ ากลางใหม่ แล่ นออกไปจากคฤหาสน์ แลว อเล็กซานโดรจึงรีบไปหาแมของเขาทันที พอเดินเขามาในหองนั่งเลนที่ แมของเขาชอบขลุกตัวอยู เขาก็เห็นแมนั่งเหมอลอยอยูบนเกาอี้มาโยกโดยมี ตุกตาหมีตัวนอยวางอยูบนหนาตัก ดวงตาที่ เหมอ ลอยและแฝงความเศร าของมารดาที่กําลั งจั บจ อ ง ภาพถายของนองชาย และนั่นยิ่งสรางความสะเทือนใจใหกับอเล็กซานโดร เปนอยางมาก ชายหนุมถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะนี่คือภาพทีเ่ ขาเห็นมาตลอด ครึ่งป... มันเริ่มขึ้นตั้งแตวันแรกที่แมของเขารูวาเอรลิโกประสบอุบัติเหตุจน กลายเปนเจาชายนิทรา! “นึกแลว ว าแม ตอ งอยูที่ นี่ ไม ออกไปสู ดอากาศข า งนอกบ า งเหรอ ครับ?” อเล็ กซานโดรถามด วยน้ําเสียงออนโยนกอ นเดินตรงเขามาหาแล ว สวมกอดมารดาซึ่งมีสุขภาพไมคอยแข็งแรงเอาไว นางอิซาเบลยิ้มเศราและโอบกอดลูกชายคนโตไว “แม คิดถึ ง หลาน... อยากเห็ น หน า หลานน ะ ก็ เ ลยมานั่ ง ดู รู ป ของ เอรลิก” อเล็กซานโดรพยักหน าอย างออ นอกอ อ นใจกั บพฤติ กรรมของแม 36
ตัวเอง แตเขาก็ไมพูดอะไรนอกจากทําหนาที่รับฟงอยางเดียวเทานั้น “ไดขาวหลานบางมั้ยอเล็กซ?” ชายหนุมคลายวงแขนออกแลวสบตากับมารดาดวยสีหนาที่เปอ น ความหนักใจ “ผมกําลังพยายามอยูครับ แต เบลลา... ปาของเด็กไมยอมใหความ รวมมือ” ไดยินเชนนั้นนางอิซาเบลจึงถอนหายใจออกมา ดวงตาของนางเศรา ไหลลูลงอยางคนที่หมดความหวัง “แลวลูกไดบอกเหตุผลกับเธอหรือเปลา?” “เปลาครับ” อเล็กซานโดรสายหนาชาๆ “ผมไมอยากบอกอะไรให ผูหญิงคนนั้นรู ผมแคสืบหาตัวเบธเทานั้น” “ทําไมลูกไมพูดกับเธอไปเลยละอเล็กซ?” “ผมคิดวาคุยกับเบธนาจะงายกวาคุยกับเบลลา” “เฮอ... ถ าเปนไปได แมอยากใหอเล็กซพาแมหนูเบลล ามาพบแม ” หญิงสูงวัยถอนหายใจออกมาอีก “ทําไมตองทําแบบนั้นดวยละครับ?” ชายหนุมทําหนายุงดวยความไมเขาใจ ที่สําคัญเขาไมปรารถนาให ผูหญิงคนนั้นมาเหยียบคฤหาสนหลังนีด้ วย วาแตเมื่อครูเขาเพิ่งพบยัยตัวแสบ ที่หนาคฤหาสนนี่นา “แมอยากคุยกับแมหนูเบลลาเอง คิดวาผูหญิงดวยกันนาจะเขาใจ กันไดดีกวา” “เดี๋ยวกอนนะครับ ผมเพิ่งเห็นผูหญิงคนนั้นเพิ่งออกไปจากคฤหาสน เมื่อครูนี้เอง” “ลูกกําลังหมายถึงใครหรืออเล็กซ?” คุณนายอิซาเบลนิ่วหนาตาม ลูกชาย “เบลล าไงครับ ผมเห็น เธอกั บเพื่ อนชายเพิ่ง ขับ รถบริ ษัท ทํา ความ สะอาดออกไป”
แวววิวาห
37
“ฮะ?! แมหนูคนนั่นนะเหรอคือแมหนูเบลลา” คุณนายอิซาเบลถาม ดวยน้ําเสียงตกใจและแปลกประหลาดใจ “ใชครับ นี่คุณแมไมไดคุยกับเธอเหรอ?” “คุยสิ แตแมคุยกับเธอเรื่องงาน” “เรื่องงาน?” คราวนี้ชายหนุมนิ่วหนา “งานอะไรครับ แลวเบลลามา ที่นี่ทําไม?” “เธอมาจัดตูเสื้อผาใหแมนะ” ไดรับคําตอบอเล็กซานโดรจึงนิ่งไปชั่วขณะ จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นยืน เต็มความสูง “ไมใ ชว ายั ยตัว แสบนั่ นสวมรอยมาหลอกคุ ณแม นะครั บ ผมล ะไม ไวใจผูหญิงคนนี้จริงๆ” “ลูกมองโลกในแงรา ยอีกแลวอเล็กซ มันไมใชอยางนั้นหรอก แมเปน คนโทรไปขอใชบริการจากบริษัทเอง ดูเหมือนแมหนูเบลลาจะไมรูดวยซ้ําวา แมเปนแมของเรานะ” คุณนายอิซาเบลยิ้มบางพลางสายหนา อเล็กซานโดรพยักหนาก็คงจริงอยางที่แมเขาพูด แลวเขาก็คิดถึงบท สนทนาเมื่ อ ครู ความแปลกใจหายไปทั น ที เ มื่ อ เขารู ว า ขวั ญชี ว าไม รู อ ะไร เกี่ยวกับครอบครัวของเขาเลย โดยเฉพาะเรื่องแมของเขา ก็แนละแมของเขาคอนขางเก็บตัวอยูแตคฤหาสนเพราะสุขภาพของ ทานไมคอยดีเทาไร ขนาดในวันแตงงานของเอรลิโกแมของเขายังไปรวมงาน ไดแคเดี๋ยวเดียว แต ตอ งรีบ พาตั วส ง เข าโรงพยาบาลเป น การด ว นเพราะโรคหั ว ใจ กําเริบขึ้นมา ดังนั้นขวัญชีวาจึงไมไดพบหนาแมของเขา “ยังไงก็ไวใจไมได พี่นองคูนี้คือตัวอันตราย” ชายหนุมบอกเสียงกราว “แมไมเขาใจเลยทําไมลูกถึงไดจงเกลียดจงชังลูกสะใภคนนี้ของแม นัก” คุณนายอิซาเบลสายหนาเมื่อลูกชายเอยออกมาเชนนั้น อเล็กซซานโดรเงียบไปดวยกําลังชั่งใจ วาจะบอกเรื่องของขวัญชนก ดีไหม กระนั้นสีหนาของเขากลับขึงขังเมื่อตัดสินใจวาไมพูดจะดีกวา 38
“มีหลายเรื่องที่ผมบอกคุณแมไมได” “อเล็ กซ ถึง ตอนนี้ ไมมีเ รื่ อ งอะไรเลวรา ยไปกวา เรื่ อ งที่ เอร ลิ กเป น เจาชายนิทราอีกแลว มีอะไรก็บอกแมมาเถอะ แมรับไดทุกเรื่อง” น้ําเสียงสั่นๆ ปนความโศกเศราของมารดายิ่งทําใหอเล็กซานโดรคิด หนักและนึกชิงชังสองพี่นองคูนี้มากขึ้น โดยเฉพาะขวัญชนก ผูหญิงสําสอนที่ เปนตัวตนเหตุใหนองชายของเขาตองกลายเปนเจาชายนิทรา! “ถาผมพูดไปก็มีแตจะทํารายจิตใจของคุณแมเสียเปลาๆ อันที่จริง ผมอยากใหแมตัดใจจากเจาหนูเดวิดดวยซ้ํา” “ทําไมลูกถึงพูดแบบนั้นละอเล็กซ? หลานคือหลานชายคนเดียวของ แมนะ” อเล็กซานโดรบดฟนกรามเขาหากัน คําวาหลาน ยิ่งทิ่มตําหัวใจของ เขาใหปวดหนึบ “บางสิ่งที่คุณแมเห็น อาจจะไมเปนไปตามที่เห็นก็ไดนะครับ” “ลูกกําลังจะบอกอะไรแมเหรออเล็กซ?” คุณนายอิซาเบลถอนหายใจ ชายหนุมเงียบไป แลวเบือนหนาออกไปนอกกรอบหนาตาง “ผมอยากตรวจดีเอ็นเอของเจาหนูเดวิดกอน บอกตรงๆ วาผมไมเคย มั่นใจเลยวาเด็กคนนั้นเปนหลานของผม” “เฮ อ ... ไม ต อ งทํ า แบบนั้ น หรอกอเล็ ก ซ แม มั่ น ใจว า เดวิ ด คื อ เลือดเนื้อ เชื้อไขของพวกเรา” คุณนายอิซาเบลตอบ อย างมั่นใจไมมีความ คลางแคลงใจในเรื่องนี้แมแตนอย “อะไรทําใหคุณแมมั่นใจอยางนั้นละครับ?” ชายหนุมหมุนตัวกลับมา พรอมกับสบตากับมารดา “แมเชื่อมั่นในสัญชาตญาณของตัวเอง เด็กคนนี้เหมือนเอรลิกมาก แตนั่นไมสําคัญเทากับเดวิดคือดวงใจของแม เด็กคนนี้ทําใหแมมีแรงใจและ อยากมีชีวิตตอไปไดนะลูก” อเล็กซานโดรกลอกลูกตาไปมา กอนยัดมือเขาไปในกระเปากางเกง “แมครับ เรายังมีเอรลิกอยู นองของผมแคหลับไปเทานั้น ผมเชื่อวา
แวววิวาห
39
ยังไงเอรลิกตองฟนขึ้นมา” คุณนายอิซาเบลสายหนาชาๆ แลวน้ําตาก็เออไหลจากดวงตาเมื่อมี เรื่องมากระทบกระเทือนหัวใจ “แมตองรออีกนานเทาไหร ครึ่งปที่ผานมาหัวใจของแมเหมือนแหลก สลายครั้ง แลว ครั้ง เลา เมื่อ ไดเ ห็นหนาเอรลิ ก แมกอดความหวังลมๆ แลง ๆ ดวยหวังวานองชายของลูกจะฟนขึ้นมา แลวดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของ เราสิ” น้ําตาของหญิงสูงวัยไหลลงมาเปอนแกมเปนทางยาว “แมรูวาลูกไมชอบเบธ แตเรื่องนี้แมขอเถอะ ถือวาเห็นแกแม ทําเพื่อ แมสักครั้งเถอะ แมขอรองละลูก” คุณนายอิซาเบลสะอึกสะอื้นออกมา ชายหนุมจึงนิ่งไปพลางบดฟน กรามเข า หากั น จนเป น สั น นู น ที่ แ ก ม เขาไม ช อบเห็ น น้ํ า ตาของผู ห ญิ ง โดยเฉพาะน้ําตาของผูเปนแม มันเปนเรื่องที่ฝนความรูสึกของเขามากที่สุดที่ตองทําตามคําขอของ แม ชายหนุมถอนหายใจออกมาอีกเฮือกกอนสงผาเช็ดหนาใหมารดา “แมครับ อยารองไหสิครับ” “ลูกก็ตามใจแมสิ” คุณนายอิซาเบลบอกทั้งที่ยังสะอึกสะอื้น “ผมอยากใหเรื่องนี้...” “ทําเพื่อแมเถอะลูก หลานคือความหวัง แมไมอยากกอดความหวัง ลมๆ แลงๆ อีกตอไปแลว” นางอิซาเบลวิงวอนน้ําตานองหนา อเล็กซานโดรจึง จําใจตองพยักหนาเปนการตอบรับ “ก็ไดครับ ผมจะพยายามอีกครั้ง” พอสมใจปรารถนา คุณนายอิซา เบลยิ้มทั้งน้ําตาทันทีเมื่อลูกชายยอมตกปากรับคํา “ดีมากอเล็กซ แมมั่นใจวาลูกตองทําสําเร็จ” “ผมบอกคุณแมไวกอนนะครับ ผมใหเดวิดอยูที่นี่ได แตผมไมยอมให แมของเด็กอยูรวมกับพวกเราอีก” คุณนายอิซาเบลพยักหนาแมจะไมเห็นดวย ก็ตาม “ก็ได” 40
ชายหนุมยิ้มบาง ความเงียบจึงแทรกตัวเขามาอีกครั้งเมื่อตางฝาย ตางจมอยูในภวังคความคิดของตัวเอง “แลวลูกละ เมื่อไหรจะแตงงานมีครอบครัวซะที?” “เรื่ อ งแต ง งานไม เ คยอยู ใ นหั ว ของผมเลยครั บ อยู แ บบนี้ ผ มก็ สุ ข สบายดี ไมมีอะไรตองหวง” อเล็กซานโดรสารภาพออกมาตรงๆ “ลูกอยูคนเดียวไมได” “ผมอยูไดครับแม” ชายหนุมยืนยัน เทาที่ผานมาเขาไมเคยเดือดเนื้อรอนใจกับการหา ใครสักคนมาอยูเ ปนคูชีวิตเลย ชีวิ ตของเขาไมเคยเหงา เรียกวาไมเคยขาด ผูหญิงดวยซ้ํา แคเขาชายตาไปมอง พวกเธอเหลานี้ก็กระโจนเขาหาเขาแลว ดวยซ้ํา “ก็เพราะลูกคิดแบบนี้ไง แมถึงอยากไดหลานชายกลับคืนมา” อเล็กซานโดรพนลมหายใจออกมาทางปากเมื่อแมวกกลับมาที่เรื่อง ของเจาหนูเดวิด “แมครับ ถึงผมจะไมอยากแตงงาน แตก็ไมไดหมายความวาผมจะมี หลานใหคุณแมไมไดนะครับ” “อะไรนะอเล็กซ นี่ลูกไปทําผูหญิงคนไหนทอง?!” ผูเปนแมถามดวย น้ําเสียงตกใจ เพราะเกรงวาประวัติจะซ้ํารอยเหมือนที่เกิดขึ้นกับเอรลิโก “เปลาครับ ผมแคพูดใหฟงเฉยๆ” “เรานี่ จ ริ ง ๆ เลย” คุ ณนายอิ ซาเบลส า ยหน า ให กับ ความคิ ดที่ ไม เข า ท า ของบุ ตรชาย “แมไม อ ยากให ลู กมี ความคิดแบบนี้ น ะ เด็ กต อ งการ ครอบครัวที่อบอุน เด็กตองมีทั้งพอและแม อีกอยางความรับผิดชอบตอสิ่งที่ ลูกทําลงไปจะทําใหลูกเปนสุภาพบุรุษ” “ครับ... ผมก็พูดไปอยางนั้นเอง จริงๆ แลวผมยังไมเจอผูหญิงที่ถูกใจ จนทําใหผมนึกอยากแตงงาน มันก็เทานั้น” ชายหนุมสารภาพออกมาตรงๆ คุณนายอิซาเบลคอนคมใสลูกชายทันที “แลวแมหนูเซียนาที่ลูกควงออกงานบอยๆ ละ?” อเล็กซานโดรไหว
แวววิวาห
41
ไหล “ก็ดูกันไปเรื่อยๆ เซียนาเองก็สนุกกับงาน เธอกําลังมาแรงในวงการ บันเทิง ผมเลยไมอยากเปนตัวถวง อีกอยางผมไมเดือดรอนเรื่องแตงงานอยู แลว จะแตงเมื่อไหรก็ได ขอใหเปนคนที่ใชก็พอ” คุณนายอิซาเบลคอนคมใส ลูกชายจอมเพลยบอยอีกครั้ง “แลวเมื่อไหรลูกถึงจะเจอคนที่ใชละ” “รอกามเทพอยูมั้งครับ” ชายหนุมตอบยิม้ ๆ “เฮอ...” คนเปนแมถอนหายใจออกมาอีกเฮือก “เพราะลูกคิดแบบนี้ ไง ลูกถึงไมจริงจังกับการเลือกคู ลูกอายุก็ไมนอยแลวนะอเล็กซ ถาเจอผูหญิง คนไหนที่ถูกใจก็ข อเธอแตง งานซะ แม จะไดมีหลานอี กคนไว เป น เพื่ อนแก เหงา” “ครับคุณแม” ชายหนุมรับปากกอนบรรจงหอมแกมมารดา “รับปากแมแลว ทําดวยละ” คุณนายอิซาเบลดักคอลูกชายอีกครั้ง “ครับ ถางั้นผมขอตัวไปพักกอนนะครับ” “ไปเถอะ” คุณนายอิซ าเบลพยั กหน า ให ลูกชายแลว หั นมาสนใจ ภาพถายของลูกชายคนเล็กตอ... เมื อเดิ นออกจากห้ องนั งเล่ นแล้ ว อเล็กซานโดรยังไม่ กลับไป พักผอนที่หองของตัวเองตามที่บอกไวกับผูเปนแม แตชายหนุมตรงดิ่งไปยัง หองพักของเอรลิโกซึ่งถูกดัดแปลงใหเปนหองพักฟนของคนไข พอเปดประตูเขามาอเล็กซานโดรก็ไดเจอกับภาพที่เขาไมอยากเห็น มันคือความเจ็บปวดและความหดหูหัวใจเมื่อไดเห็นสภาพนองชายในตอนนี้ สภาพของเอรลิโกคืออยูครึ่งทางระหวางคนเปนและคนตาย! รางไรสติของเอรลิโกยังนอนนิ่งสงบอยูบนเตียง สภาพแทบไมตาง จากคนตาย โดยคนปวยยังสวมหนากากออกซิเจนเพื่อชวยเรื่องการหายใจ พอเห็นภาพเดิมๆ ที่เปนเสมือนฝนราย อเล็กซานโดรจึงถอนหายใจออกมา จากนั้นเขาจึงเดินมาหยุดที่ขางเตียงคนปวยพรอมกับทรุดตัวนั่งบนเกาอี้ 42
ดวงตาสีสนิมเหล็กฉายแววความเจ็บปวดและหดหูหวั ใจจับจองอยูที่ ใบหนาซีดเซียวของนองชายดวยความหวังริบหรี่อยูนานพักใหญ แตเขาก็ไม เห็นการเคลื่อนไหวใดๆ จากเอรลิโกเลย แน ล ะ การเห็ นน อ งชายที่ เ ขารั กต อ งเป น แบบนี้ มั นยิ่ ง สร างความ เจ็บปวดใหเขาแบบซ้ําๆ มาตลอดครึ่งป “เมื่อไหรนายจะตื่นเอรลิก นายนอนขี้เซานานไปแลวนะ” อเล็กซานโดรพูดกับรางที่นอนนิ่งสงบ และมันก็เหมือนทุกๆ ครั้ง นั่น คือไมมีปฏิกิริยาตอบรับใด ๆ จากเอรลิโกเลย “ฉันรูวานายไดยินฉัน... นายลืมตาสิ ลืมตาขึ้นมาเถอะ ฉันเบื่อที่จะ เห็นนายนอนนิ่งเปนทอนไมแลวรูมั้ยเอรลิก?!” อเล็กซานโดรพูดกับนองชาย ดวยน้ําเสียงหงุดหงิด แตก็ไมมีปฏิกิริยาใดๆ จากเอรลิโกเฉกเชนเดิม ชายหนุมกัดริมฝปากลางแลวถอนหายใจเฮือกใหญออกมา จากนั้น เขาจึงเอามือกุมขมับดวยความเครียด เรื่ อ งบ า ๆ แบบนี้ ไมน า เกิ ดขึ้น กั บ น อ งชายของเขาเลย เขาเชื่ อ ว า เอรลิ โก ประสบชะตากรรมเชน นี้ ก็เ พราะขวัญชนกเป นตั วต นเหตุ! ก็ ตั้ง แต ผูหญิงคนนี้กาวเขามาในในชีวติ ของนองชายเขา เรื่องเสื่อมเสียมากมายก็เกิด ขึ้นกับครอบครัวของเขา ครั้งแลวครั้งเลา ครั้งแลวครั้งเลา จนเขาตามลางตามเช็ดตามลางไม ไหว และคงตองบอกวาเปนคราวซวยของเอรลิโกจริงๆ ที่จับผลัดจับผลู มาเจอผูหญิงคนนี้ เพราะกอนหนาที่ขวัญชนกจะกาวเขามาในชีวิต นองชาย ของเขาไดคบหากับผูหญิงคนหนึ่ง เธอชื่อเจซา เปนดาราสาวชื่อดัง ความรักของคนทั้งสองกําลังสุกงอมหอมหวานและกําลังจะแตงงาน กัน แตทวาแผนการแตงงานของเอรลิโกก็ลมไมเปนทาเมื่อขวัญชนกกาวเขา มาในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของเอรลิโก! ผูหญิงคนนี้ปาวประกาศตอหนาแขกเหรื่อทุกคนที่มารวมงานวันเกิด และรวมไปถึงตอหนาเจซา วาเธอกําลังตั้งทองลูกของเอรลิโก และถาเอรลิโก
แวววิวาห
43
ปฏิเสธความรับผิดชอบ เธอจะใหขาวตามหนาหนังสือพิมพ เรื่องนี้เองจึงเปน เหตุใหเจซาตัดสินใจเลิกรากับเอรลิโกทันที เอร ลิ โ ก เ สี ย ใจกั บ เรื่ อ งที่ เ กิ ด ขึ้ น มาก น อ งชายของเขาดื่ ม หนั ก ติดตอกันเปนเวลารวมเดือน เขาเองไดพูดคุยกับเอรลิโกเชนกันวาเรื่องเปนมา ยังไง เอรลิโกจึงยอมรับวาไดไปเที่ยวผับจนเมาและเคยมีความสัมพันธลึกซึ้ง กับขวัญชนกจริง ซ้ํา ไม ไดป อ งกั น พอแม ของเขารูเ รื่อ งเท า นั้น จึง ขอร องใหเ อรลิ โก ยอมรับขวัญชนกเปนภรรยา นั่นจึงเปนเหตุใหเอรลิโกก็จําใจเขาพิ ธีแตงงาน กับผูหญิงจอมรายกาจโดยปราศจากความรัก! สํ า หรั บ เขาแล ว การแสดงความรั บ ผิ ด ชอบความสั ม พั น ธ แ บบ ฉาบฉวยดวยการแตงงานถือเปนเรื่องที่ยอมรับไมไดอยางเด็ดขาด เงินนาจะ ใชแกปญหาได แตเอรลิโกก็ไมทําแบบนั้น พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเขาจึงยื่นมือ เขามาชวยนองชายแกปญหา เขาคนนึงละที่ไมเคยปกใจเชื่อวาขวัญชนกตั้งทองลูกของเอรลิโก พอ สงคนใหไปสืบประวัติของขวัญชนกอยางละเอียด เขาจึงรูโปรไฟลของผูหญิง คนนี้มากขึ้น ขวั ญชนกมี พี่ส าว ทั้ ง สองคนพี่ น อ งเป น สาวไทยและย า ยมาอยู บราซิลตั้งแตอายุไดสิบขวบ ทั้งนี้เพราะแมของสองสาวไดแตงงานกับชาวไร กาแฟซึ่งเปนหนุมบราซิล ความเปนอยูของทั้งสองพี่นองคอนขางลําบากและ มีฐานะยากจนพอสมควร ถ า รายละเอี ย ดในชี วิ ต ของขวั ญ ชนกมี แ ค นั้ น เขาก็ ยิ น ดี ที่ จ ะให นองชายแตงงานกับผูหญิงคนนี้โดยไมมีเงื่อนไข แตที่ทําใหเขาตองลุกขึ้นมา คัดคานเรื่องแตงงานชนิดหัวชนฝา ก็เพราะเขาพบวาขวัญชนกยึดอาชีพ ‘เพื่อนเที่ยว’และยังเปนนักเตน
44
‘โพลแดนซ 1’ ตามไนทคลับ ใชวา เขาเกลียดที่ขวัญชนกทําอาชีพนี้ แตสาเหตุ ที่เขายอมรับไมไดเลยก็เพราะขวัญชนกมีพฤติกรรมสําสอนและนอนกับผูชาย ชนิดแทบไมซ้ําหนา!! เพราะแบบนี้ไง เขาจึงไมเคยมั่นใจวาเด็กในทองคือลูกของเอรลิโก บางทีอาจเปนลูกกาฝากติดทองมาก็ได ขนาดขวัญชนกปาวประกาศวาอุม ทองลูกของเอรลิโกอยู เจาหลอนยังแอบไปนอนกับผูชายอื่น! พอรับรูถึงพฤติกรรมที่นารังเกียจนี้เขา เขาก็ไมอาจปลอยเรื่องนี้ให ผานเลยไปได เอรลิโกตองไดคูชีวิตที่ดีกวาผูหญิงคนนี้ ไมใชผูหญิงที่ใชเด็ก ทารกเปนเครื่องมือในการจับผูชายรวย! เขาพยายามคัดคานเรื่องแตงงานอยางจริงจัง เพราะเชื่อวายังมีวิธี จัดการแกปญหาไดดีกวานี้ แตเขาก็ไมไดเลารายละเอียดชีวิตของขวัญชนกให แมของเขาฟง เพราะเห็นวาแมของเขาเขากับขวัญชนกไดดี แลวผูหญิงคนนี้ก็เหลือเกินจริงๆ เจาหลอนฉลาดเปนกรด ซ้ํายังใช จริตมารยาเอาอกเอาใจแมของเขาสารพัด เรียกวาขวัญชนกทําใหแมเขาหลง หัวปรักหัวปรําในเวลาไมนาน พอเขาพูดเรื่องของขวัญชนก แมของเขากลับไมปกใจเชื่อ ซ้ํายังบอก วาเขาสรางเรื่องขึ้นมาใสรายขวัญชนกอีก จนกระทั่งวันแตงงานมาถึง เขาได กล อ มเอร ลิ โ ก อี กครั้ ง ทว า ตอนที่ เ ขากํ า ลั ง กล อ มน อ งชายให ล มเลิ ก การ แตงงาน อยู ๆ ขวัญชีวาพี่สาวของขวัญชนกก็โผลมา แลวก็ตอวาเขาสารพัด สงครามน้ําลายเกิดขึ้น ผูหญิงปากรายคนนั้นทําใหเขาหงุดหงิด นั่นจึงเป น เหตุใหเขาพาลเกลียดขี้หนาขวัญชีวาไปดวย! หลั ง จากงานแต งงานผา นพ นไป ขวั ญชนกได เข า มามี อิ ท ธิพ ลใน ครอบครัว มากยิ่ งขึ้ น เธอวางตั วเป น คุ ณผู ห ญิ ง ของบ า น ใช จ า ยเงิ น อย า ง 1
pole dance คือ การเตนผสมผสานกับการใชเทคนิคยิมนาสติกไปพรอมๆ กัน หรือที่รูจัก
กัน คือการเตนรูดเสา
แวววิวาห
45
ฟุมเฟอย ทั้งบินไปเที่ยวตางประเทศบาง ทั้งช็อปปง กระหน่ําซื้อสินคาแบรนด เนมมาบํารุงบําเรอตัวเอง เจาหลอนเขาคาสิโนเลนการพนัน เที่ยวกลางคืน ดื่มเหลาเมาหัวราน้ําโดยไมสนใจวาตัวเองกําลังตั้งทอง แตพฤติกรรมเหลานั้นก็ไมนารังเกียจเทากับ ขวัญชีวาแอบมีชู เจา หลอนแอบลงมามั่วกับลูกนองของเขา! แตเรื่องที่สรางความนารังเกียจกวานั้นจนเขาอยากอาเจียนออกมาก็ คือ ขวัญชนกพยายามยั่วยวนเขาดวย!! พอเห็นพฤติกรรมทั้งหมดของผูหญิงคนนี้ เขาจึงไมเคยปกใจเชื่อวา เจาหนูเดวิดคือหลานชายของเขา หรือถาเจาหนูเดวิดเปนหลานชายของเขา จริง สิ่งที่เขาตองการมากกวาคํายืนยันก็คือ การตรวจดีเอ็นเอ เขาเคยพูดเรื่อ งนี้ กับ เอร ลิโก แต เ อร ลิโกนิ่ ง เฉยไมทํ าอะไร โดยให เหตุผลแควาไมอยากใหแมรับรูเรื่องสะเทือนใจนี้ จนกระทั่งขวัญชนกคลอด ลูกชาย ทุกคนในบานตางเอาอกเอาใจผูหญิงคนนี้ราวกับเธอคือเจาหญิง แมของเขาคนหนึ่งละที่รกั หลานชายตัวนอยดั่งแกวตาดวงใจ เขาเห็น แลวก็อดสังเวชใจไมได แตก็พยายามทําเปนไมรูไมเห็นและไมสนใจไป ทวา หลังจากขวัญชนกคลอดลูกไดสองเดือนเศษ เจาหลอนก็มีพฤติกรรมแบบเดิม อีก แตหนักกวาเดิมตรงที่ขวัญชนกไปพัวพันกับมาเฟยกลุม ที่เปนคูอริกบั ตระกูลของเขา ชายหนุมไดรวบรวมหลักฐานและเอาหลักฐานทั้งหมดใหเอรลิ โก ซึ่งชวงนั้นความสัมพันธระหวางเอรลิโกกับขวัญชนกกําลังมีรอยราว ขวัญชนกยอมรับหนาตาเฉย แตเจาหลอนก็เรียกรองเงินชดเชยเปน เงินจํานวนมหาศาลกอนที่จะเซ็นใบหยา เขาจึงอาสาจัดการเรื่องนี้ให เขาได เจรจากับขวัญชนกโดยขอตัวเจาหนูเดวิดเอาไว แตขวัญชนกก็เรียกรองเอาทรัพยสินครึ่งหนึง่ ของตระกูลราเฟลโลเพือ่ เปนของขวัญของเจาหนูเดวิด แลวเรื่องอะไรที่เขาจะใหไปเลา ในเมื่อเขาไม เคยมั่นใจเลยวาเด็กคนนั้นเปนหลานของเขา!! 46
หรือตอใหเจาหนูเดวิดเปนลูกของเอรลิโกจริง เขาก็ไมมีวันทําเรื่อง โง ๆ แบบนั้น เขาไมมีวันใหผูหญิงคนนั้นมานั่งชูคอและมีสิทธิ์ในทรัพยสินซึ่ง เปนของตระกูลอยางเด็ดขาด เขาปฏิ เสธทั นที แลวเปลี่ยนข อเสนอใหเธอใหม ดวยการมอบเงิ น จํานวนหนึ่งเพื่อใหเธอเอาไปสรางตัว แลวปลาก็กินเหยื่อ ผูหญิงหนาเงินอยาง ขวัญชนกรีบตอบรับทันที เขาเองก็วางใจคิดวาทุกอยางจบลงดวยดี แตที่ไหนได ขวัญชนกฉวยโอกาสตอนที่เขาไมอยูบานแอบพาเจาหนู นอยเดวิดออกจากคฤหาสนไป ซ้ํายังโทรมาบีบน้ําตาและขอเงินเลีย้ งดูจากแม ของเขาเปนระยะๆ แตที่ไม นาใหอ ภัยเลยก็คือ ขวัญชนกบอกกับ แมของเขาวา เขาใส รายวาเธอมีชูและขมขูจะทํารายเธอ! พอเกิดเรื่องแบบนี้เขามีหรือเขาจะปลอย ขวัญชนกคิดผิดที่กลาลวง คองูเหาแบบเขา เขาจึงสงลูกนองออกไลลาเธอ แตขวัญชนกก็ไหวตัวไดทัน ซ้ํายังหาผูคุมครองที่พอจะฟดกับเขาได ก็ไมใชใครที่ไหนนอกจาก มิสเตอร ดันเต หลุยส มาเฟย ซึ่งเปนคูอริกับตระกูลเขา เขาเองคิดวาคงไมคุมแนที่จะตองแลกกับ เรื่องไมเปนเรื่อง เขาจึงรามือเลิกตามตัวเจาหนูเดวิดไป แตทวามาเฟยกลุมนั้น ไมยอมงายๆ ยังสงคนมาลอบสังหารเขาอยางตอเนื่อง ถึงจะจับตัวคนกอเหตุไมได แตเรื่องความสูญเสียก็เกิดขึ้น เอรลิโกได ไปพบขวัญชนกเพื่อเจรจาขอตัวเด็กคืน แตมีเหตุยิงกันเกิดขึ้น เขาไมเขาใจวา ทําไมเอรลิโกถึงเอาตัวเขาปกปองขวัญชนก นองของเขาถูกยิง และนั่นก็เปนเหตุให นองชายของเขาหลับใหลเปน เจาชายนิทรามาถึงครึ่งปเต็ม! อเล็กซานโดรทอดสายตามองนองชายดวยความสงสารจับหัวใจ ถา ไมใชฝมือของขวัญชนก นองชายของเขาก็คงไมตองมีสภาพแบบนี้ และมันถึง เวลาแลวที่เขาจะลากตัวผูหญิงแพศยาคนนั้นมาลงโทษ ไมวาจะเกิดอะไรขึ้น หรือเขาตองพลิกแผนดินบราซิลตามหา ยังไง
แวววิวาห
47
เขาตองเอาตัวขวัญชนกมาชดใหใหจงได! “ฉั น สั ญญานะเอร ลิ ก ฉั น จะตามตั ว แม นั่ น มาชดใช ใ ห ส าสมเลย ทีเดียว” อเล็กซานโดรเคนเสียงเย็นลอดไรฟน และยังนั่งอยูขา งเตียงคนไขดว ย หัวใจที่เต็มไปดวยความแคน...
48
ความจําเป็ น หลังจากเลิกงานขวัญชีวาจึงแวะมาโรงพยาบาลเด็กเพือเยียม หลานชายตัวนอย พอไดคุยกับนายแพทยเจาของไขซึ่งทําการรักษาเจาหนู เดวิด ขวัญชีวาก็มีเรื่องใหญใหตองกังวลอีกครั้ง “ถ า เป น ไปได ห มออยากให ค นไข เ ข า รั บ การผ า ตั ด ภายในสอง สัปดาห” “คะ ดิฉันกําลังรีบหาเงินคารักษาพยาบาลอยูคะ ขอเวลาอีกนิดนะ คะ” หญิงสาวบอกดวยสีหนาหนักใจ เพราะเงินคารักษาพยาบาลในครั้งตอไป ไมใชจํานวนนอย ๆ เลย นายแพทย เ จ า ของไข พยั กหน า อยา งเข า ใจแล ว แจ ง รายละเอี ยด ขั้นตอนการรักษาใหหญิงสาวรับทราบ พอนายแพทยเจาของไขขอตัวไปตรวจ คนไขรายอื่น ขวัญชีวาจึงหันมามองดูหลานชายตัวนอยที่นอนหลับและยังอยู ภายใตการดูแลของแพทย เห็นเดวิดแลวความสงสารจึงแล นจับหัวใจของขวัญชีว า ดวงตาคู สวยของผูเปนปาไหวระริกกอนน้ําตาจะไหลเออออกมาโดยที่กลั้นเอาไวไมอยู แตขวัญชีวาก็รีบเช็ดน้ําตาแลวเดินไหลตกออกจากหองผูปวย ความหนักใจเรื่องเงินคารักษาพยาบาลของเจาหนูนอยเดวิดเขามา อยูในความคิดอีกครั้ง ลําพังความเปนอยูของเธอก็คอนขางฝดเคืองอยูแลว ตลอดเวลาที่ผานมารายรับกับรายจายมีพอๆ กัน เธอจึงไมคอยมีเงินเก็บ
แวววิวาห
49
งานประจําของเธอมีแคงานที่ผับอยางเดียวเทานั้น แตพอขวัญชนก เสียชีวิตลง เธอจึงรับหลานชายตัวนอยไวในอุปะการะเพราะไมมีใครดูแลเด็ก แตถึงกระนั้นเธอก็เต็มใจและยินดีที่จะเปนแมใหเดวิด ทวาการมีอีกหนึ่งชีวิตใหตองดูแลก็เทากับวาเธอมีภาระและความ รับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้น จากที่ทํางานเปนบารเทนเดอรที่ผับเพียงอยางเดียว เธอจึงตองหารายไดเพิ่มดวยการสมัครงานเปนพนักงานประจําที่บริษัทรับจาง ทําความสะอาดแหงหนึ่ง ถึงจะมีงานประจําใหทําถึงสองที่ชนิดแทบไมมีเวลาพักผอน และเธอ ก็มีรายไดเพิ่มขึ้นจากเดิมเกือบเทาตัว แตรายไดเหลานั้นก็ยังไมเพียงพอกับ รายจายที่เพิ่มขึ้นเปนเงาตามตัวเชนกัน! นอกจากรายจายเรื่องคากินและคาตัวเด็กแลว เธอยังตองจายเงิน เปนคายา และคารักษาตัวเจาหนูนอยเดวิดอีก ยิ่งตอนนี้เดวิดตองไดรับการ ผาตัดอยางเรงดวน ก็ยิ่งทําใหเธอมีรายจายเพิ่มขึ้นอีกหลายเทาตัว “เฮอ...” ขวัญชีวาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญขณะที่เดินคอตกเอา มือลวงกระเปาเสื้อออกมานั่งรอรถเมลที่หนาโรงพยาบาล เธอจะไปหาเงินตั้งมากมายภายใตกรอบเวลาที่จํากัดไดจากที่ไหน? ขวัญชีวาทําหนายุง ขณะคิดหาวิธีหาเงินใหเร็วที่สุด แล วความคิดหนึ่งก็จุ ด ประกายขึ้นในหัว แมจะเปนเรื่องที่ไมสมควรทํา แตเมื่อถึงคราวฉุกเฉินจําเปน เธอก็ตองทําอยางไมมีทางเลือก และ คนที่จะชวยเธอไดก็คือเบอรนารดกับซินเทีย เมื่อคิดหาวิธีแกปญหาเฉพาะ หนาไดแลวขวัญชีวาจึงโทรหาเบอรนารดที่เพิ่งแยกจากกันเมื่อพักใหญทันที “มีอะไรยะยัยเบลลา?” “มีเรื่องรบกวนเธอหนอย” ขวัญชีวาบอกดวยน้ําเสียงจริงจังพลางเช็ด น้ําตาออกจากแกม “อื้อ วามาสิ” “เธอลบภาพตัดตอของฉันทิ้งหรือยัง?” เบอรนารดนิ่วหนา “ลบแลวไง มีอะไร?” 50
“เธอพอจะมีขอมูลของคนที่ประมูลฉันบางมั้ย?” หญิงสาวถามเสียง อูอี้ขณะจับโทรศัพทไวแนน “ไมมี ถามทําไม วาแตแกเถอะเปนอะไร รองไหทําไม?” พอถูกเพื่อนสนิทถามดวยน้ําเสียงตกใจแบบนั้น ขวัญชีวาจึงปลอยโฮ ออกมา แนนอนวาเบอรนารดตกใจจนทําอะไรไมถูกไปชั่วขณะ เพราะตั้งแต รูจักกันมาเขาเคยเห็นขวัญชีวาหลั่งน้ําตาเพียงครั้งเดียว คือตอนที่ขวัญชนก เสียชีวิตเทานั้น “เบลล า ตั้ง สติกอ น ใครเป น อะไร?” เบอร น าร ดถามด ว ยน้ํ า เสี ยง จริงจัง “เดวิด...” หญิงสาวสะอึกสะอื้นขณะใชเสื้อเช็ดน้ําตา “หลานเปนอะไร? เฮย อยาเพิ่งรองไหสิ!” “เดวิดอาการไมดีขึ้นเลย หมอบอกวาตองรีบผานตัด แต... แตฉันไม มีเงินคาผาตัด” บอกแคนั้นขวัญชีวาก็รองไหสะอึกสะอื้น คนฟงอยางเบอรนารดจึงถอนหายใจหนักๆ ออกมา “ฉันพอมีเงินเก็บ อยูบาง เอาที่ฉันไปใชกอนก็แลวกัน” “เธอมีเทาไหร?” ขวั ญชี ว าถามด ว ยความหวั ง เพราะถ า เป น เงิ น ก อ นโต เพี ยงพอ สําหรับคาผาตัด เธอก็ไมตองไปขายตัว พอเบอรนารดบอกจํานวนเงินเทานั้น ความหวังอันนอยนิดจึงดับวูบลงทันที “ขอบใจนะ แตมันไมพอ ฉันตองการเงินมากกวานี้ ” หญิงสาวบอก เสียงสั่น พยายามกลั้นน้ําตาเอาไว “ถางั้นฉันจะไปยืมยัยซินเทียใหเธอ” เบอรนารดเสนอขึ้นอีก “ไมตองหรอก ฉันไมอยากรบกวนพวกเธอมากกวานี้ เดี๋ยวฉันหาเงิน ดวยตัวเองดีกวา” ขวัญชีวาปฏิเสธดวยความเกรงใจ “เธอจะหาเงินจากที่ไหน เงินไมใชนอย ๆ เลยนะยะ” ขวัญชีวาเงียบ ไปอึดใจกอนเอยขึ้น “ฉันวาจะขายตัว”
แวววิวาห
51
“เฮย!” เบอรนารดอุทานเสียงดัง “ลอเลนใชมั้ย?” “ฉันเอาจริง ฉันคิดวาซินเทียนาจะชวยฉันได รับแขกกระเปาหนักแค ครั้งสองครั้งอาจไดเงินพอเปนคารักษาตัวเดวิด” “เฮย! นี่เอาจริงเหรอ?” เบอรนารดถามดวยความตกใจ “อือ ฉันคิดไมออกแลววาจะหาเงินดวยวิธีไหน หรือวา... ฉันจะขาย อวัยวะใหกับทางโรงพยาบาลดี?” “พระเจา!! เธอเอาสมองสวนไหนคิดเนี่ย?! แทนที่จะอยูดูแลหลาน เดี๋ยวก็ตายพอดี” ขวัญชีวาสูดลมหายใจเขาปอด “ฉันตัดสินใจแลว เดี๋ยวผับปด ฉันจะไปหาซินเทีย” “เฮอ...” เบอรนารดถอนหายใจออกมายาวกับวิธแี กปญหาของเพื่อน สาว “ใจเย็น ๆ เบลลา ตั้งสติกอนแลวคอยคิดหาวิธีแกปญหา” “ไมมีเวลาคิดแลว หลานฉันกําลังแย แคนี้กอนนะ” หญิงสาวบอก เสียงขื่นกอนตัดสายทิ้งดื้อๆ ขวัญชีวาเช็ดน้ํา ตาออกจากแกมแลว จมอยูใ นภวั งค ความคิดของ ตัวเอง ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งฟุงซานจนทําใหเธอรูสึกปวดหัว “เฮอ...” หญิงสาวถอนหายใจออกมาอีกหนึ่งเฮือก ดวงตาเศราสรอยฝงความกังวลทอดมองทองฟาที่มืดครึ้ม ใจจริงเธอ อยากลองเจรจากับอเล็กซานโดรสักครั้ง พูดใหเขาเขาใจถึงความจําเปนและ ขอใหเขายื่นมือชวยเหลือหลานชายของเธอ แตมันติดตรงที่วาเธอทนใหเขาดูถูกดูหมิ่นเธอกับนองสาวของเธออีก ไม ได เธอจึ ง ไม ก ล า แบกหน า ไปขอความช ว ยเหลื อ เพื่ อ ให เ ขาเย ย เยอะ ขวัญชีวาปดเปลือกตาลงพักใหญ พอลืมตาขึ้นเธอจึงเดินทางไปยังผับที่เธอ ทํางานเปนบารเทนเดอรทันที พอผับปิ ดและเสร็ จสินภารกิจประจําวันขวัญชีวาจึงเดินทางมา หาซินเทียทันที แลวเธอก็เจอกับเบอรนารดที่หองพักสุดหรูของเพื่อนสาว “รูวาเธอตองมาที่นกี่ ็เลยมาดักรอ” เบอรนารดเอยดวยน้ําเสียงจริงจัง 52
ขวัญชีวาเพียงพยักหนากอนหันมาพูดคุยกับซินเทีย และรวมถึงบอก เหตุผลถึงความจําเปนที่เธอตองหาเงินดวยวิธีนี้ “พูดตรงๆ นะเบลลา เธอไมเหมาะกับสิง่ ที่เธอคิดจะทําหรอก และฉัน ก็ไมอยากสนับสนุนใหเธอทํางานแบบนี้ดวย” ซินเทียสาวเซ็กซี่ผมสีบลอนด ทองบอก พลางอัดควันบุหรี่เขาปอดแลวพนออกมา “ฉันก็ไมไดอยากทําหรอก แตมันจําเปน ฉันตองทํา” หญิง สาวบอกเสียงเศรา หน าตาไมช ดชื่น ด วยทั้ งเหนื่อยจากงาน และยังเครียดกับปญหาที่ยังหาทางแกไขไมได “ฉันเข าใจ แตบุคลิกอยางเธอเหมาะเปนบารเทนเดอรนั่ นแหละดี แลว เชื่อฉันเถอะ” หญิงสาวเมมปากเปนเสนตรง กอนสบตากับเพื่อนสาว “ตองมีคุณสมบัติยังไงบาง ฉันถึงจะทํางานที่วานี้ได?” “ก็หลายอยาง” “แคความเต็มใจก็นาจะพอแลวไมใชเหรอ?” ขวัญชีวานิ่วหนา “มันตองมีความพรอมของสภาพจิตใจดวย ความเซ็กซี่และแรงดึงดูด ระหวา งเพศจะเป นตั วขั บเคลื่อ น เพราะนั่ นจะทํ าให เธอไดรั บค าตอบแทน อยางงามจากลูกคา” ซินเทียอธิบายเพิ่มพลางกัดริมฝปากอวบอิ่มแลวลูบไล เรียวขาที่สวมถุงนองตาขาย ขวัญชีวาจึงลองทําตามเพื่อนสาว ทวาเบอรนารดที่อยูดวยกลับเอา มือปดปากเพือ่ กลั้นเสียงหัวเราะ “ขําอะไรยัยใบหนาด?!” ขวัญชีวาคอนคมใสเบอรนารด “ดูเธอทําสิ ทื่อยังกับแทงดินสอ” เบอรนารดสายหนาขณะจีบปากจีบ คอพูด “นังซิน อยาไปสอนยัยเบลลาเลย เห็นแลวขัดลูกตาชะมัด จะยั่วผูชาย ทั้งทีตองยั่วยวน ไมใชยั่วใหอารมณเสีย ดูฉันนะยะ” วาแลวเบอร นารดจึ ง สะบัดผมแลวโชวลีลาการเตนเซ็กซี่ใหขวัญชีวาดู “วาว” ขวัญชีวาทําตาโตกับลีลาเหลือรายที่สามารถสะกดสายตาเธอ ได “ลองไปทําดูสิ ถาจะทําอยางที่พูดจริงก็ตองเตนยั่วแขกเปน คาตัวจะ
แวววิวาห
53
ไดสูงๆ” ซินเทียบอกหนานิ่ง พลางอัดควันบุหรี่ เขาปากแลวพนควันออกมา ทางปากและจมูก “ฉันทําไมเปนหรอก” หญิงสาวสารภาพเสียงแผว “จริงเหรอ?” ซินเทียทําหนาไมเชื่อ “ฉันเคยเห็นยัยเบธกับเธอเคยเตน โพลแดนซ ยังพอเตนเปนอยูใชมั้ย?” ซินเทียดับบุหรี่บนที่เขี่ยขณะถามหญิง สาว ขวัญชีวาพยักหนา “ก็ยังทําอยู แคเตนออกกําลังกายนะ” “ทําประจํามั้ย?” ซินเทียถามรายละเอียดอีก พลางกวาดตามองเรือน รางกระชับสมสวนของขวัญชีวา “แทบจะทุกวัน” “งั้นมาลองดู” วาแลวซินเทียจึงลุกขึ้นไปเปดเพลง ขวัญชีวานิ่ง ไปอึ ดใจจากนั้น เธอจึง เริ่ มตน วาดลวดลายที่ พอจํ าได และเธอใชเตนออกกําลังกายอยูเปนประจํา “โอเค ลีลาใชได แตมันเหมือนยิมนาสติกมากเกินไป ถาอยากไดเงิน เยอะๆ ตองใสลูกยั่วใหมากกวานี้” ซินเทียสรุปกอนเดินไปปดเพลง “ยังไง?” ขวัญชีวาเอียงคอมองเพื่อนสาว “ออกลีลายั่วใหมากกวานี้ หัดเลนหูเลนตา แคนี้เธอก็เปนนักเตนที่ ไนตคลับไดแลว” “เดี๋ยวนะซินเทีย ฉันไมไดจะสมัครเปนนักเตนนะ” ขวัญชีวารีบคาน “รูนา เธอมีความสามารถเรื่องการเตนก็อัพคาตัวไดสองตอ เผลอๆ เจอลูกคากระเปาหนักเธอสบายเลยละ” ซินเทียซึ่งทํางานเปนเพื่อนเที่ยวและ ทํางานในไนตคลับอธิบาย “จริงเหรอ?” ขวัญชีวาถามอยางสนใจ เธอไมคิดที่จะยึดเปนอาชีพหรอก ที่ถามก็ แคตองการหาเงินมาเปนคาผาตัดใหหลานชายตัวนอยเทานั้น ซึ่งถาไดเงิน จํานวนนั้นแลวเธอก็จะหยุด 54
“จริงสิ ขึ้นอยูที่วาเธอจะตกลงยังไงกับแขก ถาเธอยังเวอรจิ้นอยูก็อัพ คาตัวเพิ่มไดอีกเยอะ” ขวัญชีวาหนาแดงระเรื่อขึ้นมาเมื่อซินเทียพูดเรื่องนี้ไดอยางหนาตา เฉย “แต บอกไวกอนนะวา แขกที่ไนต คลั บไมใ ชธ รรมดา บางทีก็มีพวก มาเฟยปนมาดวย แตคลับเบอร 2สวนใหญก็กระเปาหนักทั้งนั้น” ซินเทียให รายละเอียดเพิ่มเติม ขวัญชีวากลืนน้ําลายลงคอ “มา... มาเฟยเลยเหรอ?” “อืม ไมมีอะไรนากังวลหรอก ที่ไนตคลับคอนขางคัดเลือกลูกคา ตก ลงทํามั้ย ถาทําฉันจะไดคุยกับผูจัดการที่ไนตคลับให” ซินเทียมองหนาขวัญชีวาพอเห็นความกังวลบนวงหนาหวานเธอจึง เอยขึ้นอีก “ไมไดกดดันเธอนะเบลลา งานแบบนี้ก็ตองยอมรับสภาพที่จะเจอ บางทีมันก็ไมไดเลวรายอะไร เพื่อนที่ ทํางานของฉั นตั้งหลายรายสุขสบายเพราะอาชีพนี้ ฉันแค อยากบอกเธอ วาบางทีงานแบบฉันก็ขึ้นอยูที่โชคเหมือนกัน” ขวัญชีวาพยักหนา รูสึกสบายใจขึ้นบางนิดหนอย “มีบางมั้ยที่ไดเงิน ลูกคาไปแลวเบี้ยวไมยอมนอนกับลูกคา?” เบอรนารดที่ฟงสองสาวสนทนากันอยางเงียบๆ สายหนา “ฉันรูวา เธอคิดจะทําอะไรยัยเบลลา เลิกความคิดนั้นไปไดเลย มันจบไมสวยแน” “ใช ยัยเบอรนารดพูดถูก ถาคิดจะเบี้ยวตั้งแตแรก อยาทําเลย” ขวัญชีวาสบตากับ ซินเทียและเบอร นาร ดดว ยความลั งเลไมแ นใ จ เงินนะอยากไดอยูหรอก แตถาตองเอาตัวเขาแลกดวยนี่สิที่ทําใหเธอคิดหนัก! “เอาอยางนี้ ถาเธอยังไมพรอ ม ไปลองชิมลางกอนก็ได เอาแคเต น อยางเดียวพอ” “เอาแบบนั้นกอนก็ได” ขวัญชีวาพยักหนารับดวยความหนักใจ 2
ผูที่มาไนตคลับบอยๆ
แวววิวาห
55
“พรุ ง นี้ บ ริ ษั ท ทํ า ความสะอาดหยุ ด คื น นี้ เ ธอก็ คา งที่ นี่ เ ลยละกั น สายๆ ฉั น จะพาเธอไปดู ง าน” ซิ น เที ย จั ด การสิ่ ง ที่ ตอ งทํ า ให เ สร็ จ สรรพ ขวัญชีวาพยักหนา “สวนฉันก็จะสอนเธอออกลีลาเอง โอเคมั้ย?” เบอรนารดจีบปากจีบ คอพูดพรอมกับกะพริบตาขางเดียวให “ขอบใจพวกเธอมากเลยนะ” ขวัญชีวายิ้มบางใหกับเพื่อนสนิททั้งสอง รูสึกอบอุนหัวใจขึ้นมาอีก เมื่อเธอไมตองเผชิญหนากับปญหาแคคนเดียวลําพัง ซิน เที ยยิ้มรับ “ไม เป น ไร เรื่ องแค นี้ ยิน ดีช ว ยอยูแ ล ว พักผ อนเถอะ พรุงนี้ยังมีเรื่องตองทํากันอีกเยอะ” ขวั ญ ชี ว าพยั ก หน า ก อ นเดิ น ไปหยิ บ ที่ น อนมาปู ใ ห ตั ว เองและ เบอรนารด จากนัน้ เธอจึงเดินเขาหองน้ําไปจัดการลางหนาลางตากอนจะมา ลมตัวลงนอน... ขวัญชีวายืนมองภาพสะท้ อนของตัวเองในกระจกเงาอยู่นาน ความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญไดเกิดขึ้นกับเธอแลว ยิ่งสวมชุดที่ไมคุนเคยก็ยิ่ง ทําใหเธอขาดความมั่นใจกับเรื่องที่ตัดสินใจทําลงไป หญิงสาวเมมปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงสดมันวาว ขณะที่สายตายัง จับจองอยูที่ภาพสะทอนของตัวเอง... เธอสวมกางเกงหนังสีดําขายาวกระชับกับสัดสวนอวดสะโพกและ เรียวขาแตสามารถเคลื่อนไหวรางกายไดอยางคลองแคลว ทอนบนเปนเกาะ อกสี เ งิ น อวดหน า ท อ งแบนราบและสวมทั บ ด ว ยเสื้ อ หนั ง ตั ว สั้น สี เ ดี ยวกั บ กางเกง และสวมรองเทาสนสูงถึงสี่นิ้วครึ่ง พอเห็นตัวเองขวัญชีวาก็ผอนลมหายใจออกมายาว... นี่เปนชุดที่เธอ คิดวาเวลาสวมใสจะดูเรียบรอยและมิดชิดที่สุดแลว แตเมื่อเธอยัดตัวลงไปใน เสื้อผาเหลานี้ เธอกลับพบวาตนเองคิดผิด!! ถึงจะไมโป แตมนั ก็ดูยั่วยวนและเซ็กซี่ 56
กวาตัวตนที่แทจริงของเธอ “ไงเบลลา แตงตัวเสร็จหรือยัง?” ซินเทียซึ่งอยูในชุดเกาะอกแดงเพลิง เดินมาดูความเรียบรอยของเพื่อนสาวแลวตองหยุดชะงักทันที “วาว... สวย เซ็กซี่กวาที่คิดเอาไวนะเนี่ย” “อยาชมสิ ฉันไมมั่นใจเลย ไมรูวาจะทําไดดแี คไหน” ขวัญชีวาบอกดวยความเปนกังวล ถึงจะถูกเบอรนารดติวเขมในเรื่อง การวาดลีลาการเตนตลอดสามวัน แตเมื่อถึงเวลาขึ้นเวทีแสดงจริง เธอกลับ ปอดแหกและขาดความมั่นใจขึ้นมาดื้อๆ “แคทําใหดีที่สุดก็พอ คิดเอาไววานี่คือการโชว” ซินเทียใหคําแนะนํา ขวัญชีวาทําหนาเหมือนอยากรองไห เวลาการแสดงยิ่งใกลเขามา เธอก็ยิ่งประหมา มือไมเย็น หัวใจเตนแรง “ฉันไมมีสมาธิเลย มันรูสึกประหมาไปหมด” ซินเทียสายหนาพลาง ใชมือทั้งสองขางจับไหลของเพื่อนรักเอาไว “มองตาฉันเบลลา เวลาขึ้นเวทีใหนึกถึงเดวิดซะ ทองเอาไววาเธอทํา เพือ่ หลาน” “ฉัน...” ขวัญชีวาพูดไมออกเหมือนมีบางสิ่งตีตื้นขึ้นมาลุกคอ อีกทั้ง เธออยากรองไหออกมาดื้อๆ เพราะสงสารหลานชายตัวนอย “งั้นหยุดคิดกอน” ซินเทียรีบหามเมื่อเห็นสีหนาของเพื่อนสาวแยลง “ทําหนาแบบนี้จะเตนออกมาดีไดไง เราตองมอบความสุขใหคนดูสิ” “ไมมีคําแนะนําที่ดีกวานี้เลยเหรอ?” ขวัญชีวาทําตาละหอย ซิ น เที ย นิ่ ง ไปพลางเสยเส น ผมออกจากใบหน า “ตอนฉั น เต น ฉั น จินตนาการวากําลังรวมรักกับผูชายที่ฉันชอบ” ขวัญชีวาทําตาโตทันทีเมื่อไดยินแบบนั้น แตก็หัวเราะออกมา “ถางั้นฉันจะจินตนาการวากําลังเตนใหพวกเธอดูก็แลวกัน” “ไมๆ ทําอยางนั้นจะไมดึงดูด ใหเธอจินตนาการถึงผูชายที่เธอชอบ คิดวาจะแสดงออกยังไงใหเขาหันมาสนใจเธอ” “ปญหาคือฉันยังไมมีแฟนนี่ส”ิ
แวววิวาห
57
ขวัญชีวาทําหนาคิดหนัก ทั้งชีวิตเธอมีแตงาน งาน งาน และงาน เธอ ตองดิ้นรนเพื่อปากเพื่อทองและเพื่อความอยูรอด เธอจะเอาเวลาที่ไหนมาคิด เรื่องแฟนเลา “พวกดารา นายแบบละ เธอไมมีที่แอบปลื้มบางเลยหรือไง?” “ไมเลย เสียเวลาทํามาหากิน” ขวัญชีวาตอบไปตามตรง “ถา งั้ นเธอมีคนที่ คิดอยากจะยั่ว บ า งมั้ ย หมายถึง อยากทํ า ให เ ขา สนใจ ใหจินตนาการวาเขานั่งดูเธออยู แลวก็วาดลวดลายใหเต็มที่ซะ” ซินเทีย ใหคําแนะคําอีกครั้ง “ก็พอมี น ะ” ขวั ญชีว าพนั กหน า รั บเมื่ อ ใบหน า ของอเล็ กซานโดร เกิดขึ้นในหัว “มันตองอยางนั้น ไปเถอะขึ้นเวทีไดแลว แลวก็ใสลีลาใหเต็มที่เลย” “ขอบใจนะ” หญิงสาวยิ้มรับ ซินเทียยิ้มใหกําลังใจพลางกอดขวัญชีวาเอาไว พอสงขวัญชีวาที่ขาง เวทีเรียบรอยแลว ซินเทียจึงกลับไปทําหนาที่ของตัวเองตอ ขวัญชีวาสูดลม หายใจเขาปอดลึก เธอยืนสงบสติอารมณและทําสมาธิอยูพักใหญ พอเพลงจังหวะสนุก เริ่ มต น ขึ้ น เธอจึ ง ก า วขึ้ น สู เ วที ซึ่ ง มี เ สาเหล็ กตั้ ง อยู กลางเวที ทั น ที มี เ สี ย ง ปรบมือและเสียงเปาปากเมื่อการแสดงเริ่มตนขึ้น ซึ่ ง หญิ ง สาวไม ส นใจอะไรมากนอกจากจั ดระเบี ยบร า งกายและ เคลื่อนไหวรางกายใหกลมกลืนกับราวเหล็กใหมากที่สุด เรียวขาวาดรอยแปด สิบองศาเหยียดตรง กอนเกี่ยวกับตนเสาอยางคลองแคลวเพื่อพยุงรางกายจนดูเหมือน ลอยได พอทรงตัวไดแลวขวัญชีวาจึงหอยหัวลง เสนผมซึ่งถูกมวยไวหลวมๆ ที่ ทายทอยจึงหลุดออกและสยายเต็มแผนหลัง ขวั ญ ชี ว ารู สึ ก เป น อิ ส ระและเป น ตั ว ของตั ว เองมากขึ้ น เมื่ อ เธอ จินตนาการไปวาอเล็กซานโดรนั่งดูการแสดงของเธออยู ซึ่งหญิงสาวไมรูเลย วาการแสดงของเธอนั้นตกอยูในสายตาของผูชายที่เธอกําลังนึกถึง 58
และอเล็ กซานโดรซึ่ง เป นคลั บเบอรก็นั่งดื่ มในมุมประจํา จองมอง หญิงสาวชนิดแทบไมกะพริบลูกตาเลยทีเดียว พอการแสดงจบลงเสี ยงปรบมื อ จึ ง ดั ง ขึ้ น พร อ มกั บ เสี ย งผิ ว ปาก ขวัญชีวายิ้มรั บกับรางวัล ที่ไดจากผูชม จากนั้นเธอจึงกาวลงเวทีดวยความ มั่นใจมากยิ่งขึ้น “ทําไดดีมากเบลลา” ซินเทียที่ตามติดเกาะขอบเวทีเพื่อใหกําลังใจ เพื่อนรักเอยปากชม “ขอบใจมากเลยนะ” ขวัญชีวายิ้มกวางแลวกอดซินเทียไว จากนั้นเธอจึงกลับมายังหองพัก พนักงาน กระนั้นพฤติกรรมของเธอก็ไมรอดพนสายตาของอเล็กซานโดรซึ่งจับ จองเธออยูในมุมมืด ระหวางที่กําลังจะเปลีย่ นเสื้อผาและลบเครื่องสําอางบนใบหนาออก ซินเทียก็รีบวิ่งหนาตั้งมาหาเธอ “เดี๋ยวกอน อยาเพิ่งเปลี่ยนชุด” “มีอะไรเหรอ?” ขวัญชีวามองซินเทียผานกระจกเงา “ผูจัดการใหฉันมาถามเธอ เออ... พอดีมีคลับเบอรของทางไนตคลับ สนใจนอกรอบกับเธอนะ” ขวัญชีวาชะงักไปชั่วขณะ ทั้งที่กอนหนาไดทําใจกับเรื่องรับลูกคาไว บางแลว แตเอาเขาจริงเธอก็ใจฝอเชนกัน “ไมพรอมก็ปฏิเสธไดนะ แตรายนี้เธอรูจัก” “ใครเหรอ?” ขวัญชีวาถามอยางสนใจ อยางนอยๆ เธอก็ควรรูขอมูล ของผูชายคนนั้นบาง “ก็ลูกคาเหลาของเธอไง” ขวัญชีวานิ่วหนากับคําตอบทีไ่ ดรับ ลูกคาของเธอเปนคนละกลุมกับ ลูกคาของไนตคลับแหงนี้ ก็ผับที่เธอทํางานมันรองรับลูกคาทั่วไป ไมใชรองรับ ลูกคากระเปาหนักระดับไฮโซเหมือนไนตคลับที่ซินเทียทํางาน “ฉันไมเคยมีลูกคาไฮโซ”
แวววิวาห
59
“เธอมี” ซินเทียย้ํา “จําผูชายที่เทเหลาทิ้งที่หนาเคานเตอรเมื่อหลาย คืนกอนไดมั้ย?” พอซินเทียเทาความเทานั้น ขวัญชีวาก็นึกออกทันที “พระเจา! อเล็กซานโดรนะเหรอ?” “ใช เขาเปนลูกคาประจําของที่นี่ ไมรูนึกอะไรขึ้นมาถึงไดเรียกหาเธอ ทั้งที่ปกติเขาไมเคยเรียกหาสาวคนไหน” ซินเทียใหรายละเอียดเพิ่มเติม หัวใจดวงนอยของขวัญชีวาเตนแรงกวาเดิม “อีตานั่นคงจงใจหาเรื่อง ฉันมากกวา” ซินเทียนิ่วหนา “ไมมั้ง เขามีเรื่องกับเบธไมใชเหรอ?” “ใชนะใช แตฉันไมคอยชอบขี้หนาเขาเทาไหร นี่ก็เพิ่งมีเรื่องกับเขา เมื่อคืนกอน” ขวัญชีวาบอกเสียงเครียด รูสึกวาตัวเองเจออุ ปสรรคครั้งใหญ เขาแลว “แลวเธอจะเอายังไง? ไมพรอมก็ปฏิเสธไดนะ เธอมีสิทธิ์เลือก” ซินเทียถามเขาประเด็นขณะยืนกอดอกพิงประตู ขวัญชีวาเงียบไปเพื่อไตรตรอง เธอเชื่อวาอเล็กซานโดรไมไดพิศวาส เธออย า งแน นอน ที่ เ ขาทํ าไปก็เ พื่ อต อ งการคุ ยกับ เธอ หรื อ ไม ก็ใช เ ธอเป น สะพานเพื่อตามหาขวัญชนกเทานั้น อีกอยางเธอเชื่อมั่นวาอเล็กซานโดรไมใชผูชายที่ขาดแคลนผูหญิง เธอเคยเห็นอเล็กซานโดรกับแฟนสาวมีขาวตามหนาหนังสือพิมพ หรือบางที เขาอาจทําเพื่อความสะใจสวนตัวเทานั้น หญิงสาวสูดลมหายใจเขาปอด บางทีนี่อาจเปนโอกาสทองก็ได มัน คงถึงเวลาที่เธอจะดูดเงินออกจากกระเปามหาเศรษฐีอยางเขา อยางนอยๆ รับงานนี้ไวเธอนาจะไดเงินตอบแทนเพื่อใชเปนคารักษาตัวหลานชายตัวนอย คิดแบบนั้นเธอจึงตัดสินใจรับงานทันที “ฉันตกลง” “เอาจริง แน นะ?” ซิ นเทียถามซ้ํ าเพื่อ ความมั่น ใจ เพราะดูท าทาง ของขวัญชีวายังไมพรอมสําหรับเรื่องนี้สักเทาไร 60
“แนสิ” ขวัญชีวาตอบดวยน้ําเสียงหนักแนน “คิ ดให ดีๆ นะ เดิ น หน า แล ว ถอยหลั ง กลั บ ไม ได อี ก ยั ง ไม พร อ มก็ ปฏิเสธได อยางที่ฉันบอก เธอเลือกได” “ไมละ นี่คือโอกาสทองของฉัน เดวิดตองการความชวยเหลืออยาง เรงดวน ฉันรอไมไดอีกแลว” พอเอยถึงหลานชายตัวนอยขวัญชีวาก็ทําหนา เหมือนอยากจะรองไหขึ้นมาอีก “โอเค ถางั้นเธอควรรูรายละเอียดของงานกอน จากนั้นก็ไปเตรียมตัว ซะ” ซินเทียทําหนาที่พี่เลี้ยงใหขวัญชีวา พอบอกรายละเอียดและรวมไปถึง คาตอบแทนเรียบรอยแลว ขวัญชีวาจึงขอรองใหซินเทียทําบางสิ่ง “เอาจริงเหรอ มันเสี่ยงมากเลยนะ รายนั้นอาจไมมาก็ได” ซินเทียทํา หนาจริงจังเมื่อถูกขวัญชีวาขอใหเธอโทรหาใครบางคน “ยังไงผูหญิงคนนั้นก็ตองมา ผูหญิงทุกคนรักแฟนของตัวเองทั้งนั้น ทําตามที่ฉันบอกเถอะ ที่เหลือฉันจัดการเอง” ขวัญชีวาบอกดวยสีหนาจริงจัง ซินเทียจึงทําตามความตองการของ เพื่อนสาว จากนั้นเธอจึงพาขวัญชีวาไปยังหองผูจัดการของไนตคลับเพื่อตก ลงเรื่องรายละเอียด...
แวววิวาห
61
62
รายชือ นิยาย สํานักพิมพ์ รัตมาบุ๊คส์ 1 ออมกอดจอมมาเฟย รัตมา ซีรีย กับดักรักมาเฟย 2 รายรักจอมมาเฟย รัตมา เผชิซีญ รีย หน้ กับดัากรักมาเฟย 3 ดวงใจจอมมาเฟย รัตมา ซีรีย กับดักรักมาเฟย 4 บวงรักจอมมาเฟย รัตมา ซีรีย กับดักรักมาเฟย 5 จางรักจอมมาร รัตมา ซีรีย Touch Love 6 ปลนใจจอมมาร รัตมา ซีรีย Touch Love 7 คําสั่งปรารถนา รัตมา 8 มนตอสูรรายรัก กุหลาบสีนลิ 9 บําเรอรักจาวหัวใจทมิฬ แวววิวาห 10 มารปรารถนา รัตมา 11 เพลิงสวาทเจามาเฟย วรดร ซีรีย Impatience of mafia 12 พันธนาการรักเจามาเฟย แวววิวาห ซีรีย Impatience of mafia
315.295.279.295.287.299.280.249.269.365.239.239.-
ขอบคุณมากคะที่เปนกําลังใจใหกับสนพ. รัตมาบุคสนะคะ
แวววิวาห
63