Klasse Magazine
Edito
Duizendmaal dank
Een goedbedoelde koffiemok met ‘beste leraar’, een ontroerend kaartje of ‘gewoon’ een bedankmail. Zo eindigt jouw schooljaar meestal. Maar wellicht liep vorig jaar te hectisch om mooi af te sluiten. En met alle maatregelen en kleurcodes kent dit schooljaar ook geen gewoon begin. Daarom start ik er meteen mee: dank je wel! Om duizend goede redenen. Bedankt dat je breed glimlacht (ook achter je mondmasker) en schouderklopjes uitdeelt. Bedankt dat je een veilig klimaat creëert en met passie voor je vak élke leerling vooruit helpt. Bedankt dat je ouders stimuleert om het leerproces van hun kind te volgen. Bedankt dat je inspringt voor collega’s en vraagt hoe het gaat. Zo kan ik moeiteloos doorgaan. Oh ja, en bedankt dat je dat alles ook probeert vanop afstand. Eén dankjewel mag zeker niet ontbreken. Bedankt dat je dit schooljaar extra oog hebt voor de kansarme leerlingen. Corona werkt als een brandversneller: wie al minder kansen had, ziet zijn laatste reserves in rook opgaan. De pandemie zet kwaliteitsvol onderwijs stevig onder druk en treft de meest zwakke leerlingen het hardst. Leraren reageerden vorig schooljaar massaal, blusten met stoepbezoeken, remediëring, aanklampende sms’jes en daarna zelfs met zomerscholen. Er was geen crisis voor nodig om kansarmoede te doen inhakken op ontwikkelingskansen. Experts stellen vast dat kinderen in armoede bij het binnenstappen van de eerste kleuterklas gemiddeld zes maanden achterlopen op hun leeftijdsgenoten uit de middenklasse. In coronatijd scheurde die kloof verder open. Sommige leerlingen zaten vast in een éénkamerappartement, hadden nauwelijks toegang tot internet en konden thuis niet rekenen op ondersteuning. Natuurlijk word je daar als schoolteam niet vrolijk van. Moedeloos zelfs. Maar je mag rotsvast geloven in de stuwende kracht van de school. Jij speelt daarin een belangrijke rol. Sluit je ogen niet voor moeilijke thuissituaties, werk aan warme relaties en schitterkansen voor alle leerlingen, praat met ouders en span structureel samen met lokale partners. Onderwijs kan armoede de wereld niet uit duwen. Maar vergis je niet: jij hebt wel degelijk impact. Als mensen uit armoede geraken, vertellen ze over die ene aanklamper die het verschil maakte. Vraag je met je scholengemeenschap af: hoe worden wij die? Leerlingen en hun ouders zullen jou daar ongelooflijk dankbaar voor zijn. Wist je dat dankbaarheid wederkerig is? De positieve psychologie leert dat wie dankbaar is, ook tevredener, optimistischer en empathischer door het leven stapt. Waarop wachten we? Bedank de leerling die volhardt, de ouder die een handje helpt, de collega die je doet lachen. Zo maken we van de volgende tien moeilijke maanden samen het schooljaar van de dankbaarheid! Hans Vanderspikken Hoofdredacteur Klasse hans@klasse.be