WegWijzer 2301

wegwijzer

Zondag, kerkdag … ?!

Leven na de moord ood d

Dit is voor jou

Het christelijk geloof klinkt nog zo gek niet…

wegwijzer

Het christelijk geloof klinkt nog zo gek niet…

To good to go

Dit is voor jou

Slechts één naam…

Kris gelooft … in een vrije wil

Leven na de moord

Kerk in Zicht dag, kerkdag … ?!

Ongeremde kinderpraat

Koken: vislasagne 2.0

is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien

Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens. Reacties

Pasen: kies jij voor het leven?

Op 20 februari 1995 werd Wechelderzande, een dorpje in de ‘stille Kempen’, opgeschrikt door een verschrikkelijk bericht: er was een moord gepleegd. Dierenarts Karel Van Noppen werd neergeschoten door de hormonenmaffia. Niet omdat hij arts was, maar ook een keurder die bedrijven bezocht om te controleren of het vee geen verboden middelen kreeg toegediend. De daders en de opdrachtgevers werden gevat en veroordeeld. Een van hen kwam in de gevangenis in contact met een aalmoezenier. Na veel gesprekken begon de man in de Bijbel te lezen en wat later kwam hij tot geloof. Hij liet Jezus in zijn leven toe. Intussen heeft hij zijn straf uitgezeten en leeft hij nu als een goed en behulpzaam mens. Hij gelooft in de levende Jezus, Die aan het kruis is gestorven, maar met Pasen verrees uit het graf. Hij leeft!

In deze Wegwijzer lees je het levensverhaal van Erik. Hij kende een ongelukkige jeugd, werd een kruimeldief en beging uiteindelijk – onbedoeld - een moord. Ook hij belandde achter de tralies en kwam er in contact met de Blijde Boodschap. Zijn leven veranderde spectaculair. Toen hij vrij kwam, werd hij, als

36-jarige, ‘geadopteerd’ door een echtpaar dat hem hielp zijn leven terug op de rails te krijgen. Helaas, dat leven eindigde op 31 augustus 2022 door een noodlottig ongeval. En toch eindigde zijn leven niet. Zoals Jezus het zelf zegt: “Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven”. Erik geloofde in de levende Jezus, Die aan het kruis is gestorven, maar met Pasen verrees uit het graf. Hij leeft!

Over de kruisiging lezen we in de Bijbel dat Jezus tussen twee misdadigers gehangen werd. Er ontstond een gesprek. Een van hen spotte met Jezus en daagde Hem uit om te bewijzen dat Hij inderdaad de Redder was. De ander snoerde hem de mond: “Heb je nu nog geen ontzag, zo vlak voor de dood? Wij krijgen ons verdiende loon, maar deze Man heeft niets verkeerds gedaan”. Hij begreep dat hij een Redder nodig had en vroeg Jezus om aan hem te denken. “Vandaag zul je met Mij in het paradijs zijn”, was het antwoord, zoals Lukas dat in zijn evangelie beschrijft…

Kies jij voor het leven?

Veel leesplezier en een Zalig Pasen!

Evangelie

over: Het leven na de moord op en dood van Christus

Het christelijk geloof klinkt nog zo gek niet… of

nog de wereld in opschudding, of mijn eigen leven? En wat heb ik daar nu aan?

Laten we de film terugspoelen naar het begin van onze tijdrekening, ca. 33 na Christus, de dag van de opstanding. Eén ding stond op die bewuste dag onomstootbaar vast: het graf was leeg. Tal van historische bewijzen, zowel van christelijke als van niet- christelijke zijde, ondersteunen dit. Zelfs de Joodse Raad, die Jezus had veroordeeld, kon het niet loochenen. Zij verspreidden het valse gerucht dat het lijk van Jezus door zijn discipelen gestolen was.

Er zijn maar 3 hypotheses om het lege graf te verklaren:

1. Jezus was dood

Maar wat gebeurde er na zijn dood? Paulus is eerst een fervent tegenstander van het christelijke geloof en bracht vele

dienstknecht van Christus Jezus, Door Zijn opstanding werd toen de hele wereld in opschudding gebracht. Maar brengt die nu

1 Bijbel, boek Romeinen 1:4

De mensen dachten dat Hij dood was, maar na 3 dagen was Hij opnieuw voldoende hersteld en verliet het graf. Nu staan een aantal sterke argumenten deze ‘schijndoodtheorie’ in de weg:

- Jezus bleef 3 dagen zonder eten en drinken in het graf, terwijl Hij aan het kruis al tekenen van totale uitputting vertoonde.

- Uit de wonde in Zijn zijde

het heeft afgedaan of

kwam water en bloed (het bloed scheidt zich in serum en klonters). Dit is een bewijs dat iemand gestorven is.

- Jezus werd in meterslange zwachtels gewikkeld met kilo’s specerijen erin (zoals de gewoonte was). Het was alleszins onmogelijk om zichzelf hieruit te bevrijden.

- Ook de hoofdman verklaarde dat Jezus dood was. Zou hij die er honderden terechtstelde, zich zo kunnen vergissen?

- Voor het graf bevond zich een zware steen, die niet weg te rollen was vanaf de binnenzijde en nog minder door één persoon.

- Daarbij stonden er minstens twee soldaten voor het graf. Het Romeinse leger stond bekend voor zijn gedisciplineerde soldaten en zijn tucht. Zo zouden zij het zelf met hun leven moeten bekopen als ze een gevangene lieten ontsnappen.

De schijndood is bijgevolg geen redelijke verklaring voor het lege graf.

2. Jezus was gestolen

Ook deze hypothese is een beetje mager. Hoe konden de soldaten weten dat de discipelen het lichaam gestolen

hadden, als zij sliepen? Maar laten we even veronderstellen dat de discipelen het wel hadden gestolen. Dan rijzen er opnieuw tal van bezwaren:

- Waarom zouden zij het lichaam stelen? Ze waren allen héél diep ontgoocheld in de persoon van Jezus, omdat Hij zich niet tot koning had laten uitroepen in Jeruzalem. Zelfs Petrus verloochende Jezus. Wat voor belang hadden ze er dan nog bij om Jezus te stelen?

- De apostelen waren heel erg bang. Jezus was gedood en misschien moesten ook zij nu voor de bijl. Daarom hielden ze zich zo stil mogelijk. Hoe zouden zij het aandurven om op zo’n ogenblik de Romeinse wacht aan te vallen?

Al bij al zou het de grootste dwaasheid zijn de opstanding van Jezus voor te liegen. Want precies die bewering zou hun eigen leven in gevaar brengen.

Hoe valt het trouwens te verklaren dat Petrus op Pinksteren, amper veertig dagen later, opnieuw moed krijgt en duizenden mensen toespreekt, waaronder de moordenaars van Jezus? Hoe is het te verklaren dat ze bereid waren de dood

in te gaan, terwijl ze in wezen niks anders verkondigden dan: “Jezus is opgestaan”? Er is maar één mogelijke verklaring: Jezus moest waarlijk opgestaan zijn!

Laten we veronderstellen dat de Joodse Raad het lichaam had gestolen. Dan zouden zij zichzelf in de vingers gesneden hebben. Ze konden die fout herstellen of het gerucht de kop indrukken door het dode lichaam weer te laten zien op

Dat er wel iemand is teruggekeerd uit de dood, is een vaststaand feit.

het moment dat de discipelen zeiden dat Jezus was opgestaan uit de dood. Ze konden dat echter niet, want ze hadden het lichaam van Jezus niet. Jezus was écht uit de dood opgestaan.

3. Jezus is echt opgestaan

Dit is de enige plausibele verklaring die overblijft. Honderden getuigenissen uit die tijd bevestigen dit. Tal van historische geschriften ondersteunen het.

De volgelingen van Jezus bewijzen het door hun veranderd leven. Denk aan Paulus. Voordien bekleedde hij een hoge positie onder de Farizeeën. Hij was oprecht in zijn geloof, zodat hijzelf dacht God een gunst te bewijzen door christenen om te brengen in de arena’s. Op weg naar Damascus, waar hij enkele christenen zou terechtstellen, had hij echter een ontmoeting met ... de opgestane Heer. Dit bracht een zo drastische verandering in zijn leven teweeg, dat hij één van de grootste getuigen werd van een leven na de dood. Ofwel

werd hij gek, ofwel sprak hij de waarheid.

Uit historische geschriften blijkt dat alle apostelen, met uitzondering van Johannes die naar het eiland Patmos werd verbannen, de marteldood ondergingen omwille van hun geloof in en prediking over de opgestane Christus. Denk aan de latere vervolgingen onder keizer Nero, de catacomben,... Denk aan de 500 getuigen aan wie Christus verscheen, van wie het merendeel nog in leven was toen Paulus alles op papier stelde. De mensen konden dus die getuigen verhoren om te zien of hun getuigenissen wel overeenstemden. Niemand kan zomaar aan de opstanding van Christus voorbij.

gedaan” heeft 50% kans om het juist te hebben. Wie zegt: “Na de dood is het niet gedaan” heeft ook 50% kans dat hij het juist heeft, want het tegendeel kan niet worden bewezen. Zou jij in een vliegtuig stappen dat 50% kans heeft om neer te storten? Wordt het geen tijd om er ernst mee te maken? En wat nu…? Als Jezus uit de dood is opgestaan, houdt dit in dat Hij nu nog leeft. En dan is de dood niet het einde, maar is er leven mogelijk na de dood.

uw christelijke boekhandel

uw christelijke boekhandel

Daarbij zou het onverstandig zijn om geen rekening te houden met een leven na de dood. Geen enkele wetenschapper kan aantonen wat er met de persoonlijkheid van de mens gebeurt nà de dood. Het lichaam sterft, dat is duidelijk. Maar de persoonlijkheid van de mens? Wie zegt: “Na de dood is het

hetgoedeboek.be

Als je bereid bent om God te zoeken zoals Hij is (niet zoals wij Hem willen), dan wil Hij in contact met jou komen. Wij hebben het zelf beproefd en Hij werd een realiteit in ons leven. Voor ons was dit het overtuigende bewijs dat Jezus niet enkel is opgestaan, maar dat Hij ook Diegene is door wie wij tot God kunnen komen. Alleen moeten we dat aanvaarden.

Jezus Christus is de énige Weg tot een leven met God 2

LEUVEN

GENK

GENK

KORTRIJK

uw christelijke boekhandel

KORTRIJK

93 leuven@hetgoedeboek.be

016 25 93 93 leuven@hetgoedeboek.be

Tervuursesteenweg 192

LEUVEN Tervuursesteenweg 192

Heverlee

3001 Heverlee

089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be

LEUVEN

LEUVEN

Vennestraat 345 3600 Genk

016 25 93 93 leuven@hetgoedeboek.be

Vennestraat 345 3600 Genk

Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee

uw christelijke boekhandel

LEUVEN

hetgoedeboek.be

016 25 93 93

leuven@hetgoedeboek.be

LEUVEN

GENK 089 30 58 86

Tervuursesteenweg 192

016 25 93 93

3001 Heverlee

leuven@hetgoedeboek.be

genk@hetgoedeboek.be

Meensestraat 79 8500 Kortrijk

GENK

hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek

056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be

Meensestraat 79 8500 Kortrijk

uw christelijke boekhandel

fb.com/hetgoedeboek

uw christelijke boekhandel

fb.com/hetgoedeboek

089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

hetgoedeboek.be

KORTRIJK

GENK

LEUVEN

016 1 14 62 08 leuven@hetgoedeboek.be

Tervuursesteenweg 194 3001 Heverlee

089 genk@hetgoedeboek.be

Vennestraat

hetgoedeboek.be

056 35 78 99

Vennestraat 345 3600 Genk

kortrijk@hetgoedeboek.be

fb.com/hetgoedeboek

056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be

089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

Meensestraat 79 8500 Kortrijk

KORTRIJK

056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be

Yvan Thomas

2 Bijbel, boek Johannes 14:6

die je moet weten over

waarhedenGod God 5

.1. .2.

God verlangt naar een relatie met ieder mens.

God verlangt naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.

De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.

God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.

We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen.

De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.

.5.

Geef je leven over aan Jezus Christus.

Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.

Jezus Christus is de brug tussen de mens en God.

We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.

Too good to go

Ik heb een vrije dag vandaag en ben echt laat opgestaan, rustig aan. Ik heb sinds een paar jaar eindelijk de gewoonte onder de knie gekregen om elke dag te beginnen met een uurtje met God. We ontbijten samen zeg maar. Ik lees in de Bijbel terwijl ik muesli eet en koffie drink. Vandaag was dit dus een soort brunch, en ondertussen las ik over Mozes, de leider van de Israëlieten, die het volk door de woestijn gidst onder de leiding van God.

10 geboden of 10 uitspraken

Op het moment dat Mozes de 10 geboden krijgt en dus even niet bij hen is, begaat het volk een grote zonde: ze smelten goud en gieten daar een kalf uit om te aanbidden. Mozes snelt van de berg naar beneden, ziet wat het volk doet en is woest. Hij smijt de stenen tabletten met de 10 geboden aan stukken op de grond. Lap, hij had ze net gekregen. Als je verder blijft lezen zie je dat God Mozes opnieuw de berg op laat komen en hij krijgt een nieuwe set. Deze breken niet en worden later opgeborgen in de ‘ark des verbonds’ in het heilige der heiligen in de tempel.

Op het moment dat God aan

Mozes vertelt wat Hij van het volk verwacht, doet dat volk precies het tegenovergestelde. Over toeval gesproken zou je kunnen zeggen, maar niet dus.

Nieuwe kansen

God weet wat Zijn volk nodig heeft. Richt je op God, en alles gaat goed; doe je dat niet, wel... dan niet. ‘Dus volg Mijn wegen alsjeblieft, dat is het beste voor je, leer van Mij en het is goed!’

Het is niet de eerste keer en ook niet de laatste keer dat God hen een nieuwe kans geeft. Hij houdt van Zijn volk, hoe gevallen ze ook zijn, en hoe vaak ze ook vervallen in dezelfde verkeerde patronen, voor God zijn ze blijkbaar ‘Too Good To Go’.

Onbruikbaar

Ik had van de week een emmertje verse fruitsla in mijn handen, gekocht, niet zelf gemaakt. Op het etiket staat de houdbaarheidsdatum, met daaronder: ‘Gebruiken binnen de 24 uur na opening’. Ik haalde het dekseltje eraf en zag dat de vacuüm-afdichting opengebarsten was. De emmer was dus al open, maar hoe lang? Gebeurde dat bij het in de koelkast zetten? Of toen het geleverd werd? Gebeurde het in het bedrijf waar het fruit wordt gesneden? Geen idee, die emmer kan al dagen open zijn. Gevallen, en nu vervallen fruitsla dus. Onbruikbaar voor mij om aan klanten te geven. Onbruikbaar om weg te geven aan iemand anders omdat het niet duidelijk is of het fruit nog

eetbaar is of niet. Het zag er nog goed uit, maar ja... ‘Too good to go?’

Herstel

Ik zit te kijken naar een serie over Jezus: The Chosen. In deze serie zie je Jezus door het leven gaan met Zijn discipelen. Het gaat over feiten die je in de Bijbel kan lezen, maar doordat het verfilmd is, zie je ook de dagelijkse dingen: de wandelingen, de maaltijden, de gesprekken. Natuurlijk zijn al die extra toevoegsels verzonnen en is dat giswerk. Maar door dat zo te bekijken, krijg je toch een beeld over hoe het ‘zou kunnen geweest zijn’.

In de aflevering die ik vandaag bekijk is er een man, een rover, en hij heeft een gebroken been dat niet genezen wil. Hij vertelt Jezus over het slechts dat hij gedaan heeft en wil aan Jezus duidelijk maken dat hij het niet waard is om geholpen te worden. Hij noemt zichzelf slecht, een dief, misschien een moordenaar. ‘Not so good’.

Hoe Jezus in de serie op hem reageert, moet je zelf maar eens bekijken. Maar hoe God op alle mensen reageert, kan ik je hier laten zien. Dat kan je lezen in de Bijbel. Dezelfde Bijbel van Mozes en de 10 geboden.

Wij zullen immers zeker sterven en als water zijn dat op de aarde wordt uitgegoten en dat niet meer verzameld kan worden. God neemt het leven echter niet weg, maar denkt plannen uit zodat de verstotene niet van Hem verstoten blijft. Bijbel, boek 2 Samuel 14:14

Een emmer fruitsla die valt kan een scheur in de verpakking krijgen, of kan volledig breken waardoor al het fruit op de grond ligt. In beide gevallen onbruikbaar.

Een groep mensen die God verwaarlozen, of een man die steelt en bedriegt, of ik of u... wij zijn geen emmers fruitsla. Toch kunnen we ‘breken’ en op het eerste gezicht onbruikbaar lijken.

Gelukkig hebben we Jezus, de Heler. En gelukkig is Hij ook de Vergever. Juist als het ons niet lukt, wil Hij helpen. Als wij breken, wil Hij repareren. Maar ook als al onze stukjes fruit op de grond verspreid liggen, wil Hij ons weer oprapen en ons helen en vergeven.

Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.

Bijbel, boek Johannes 3:17

Als je nog nooit door Hem bent opgeraapt en al jaren op de grond ligt weg te sijpelen, kijk dan eens omhoog. Jezus zegt tegen jou: Too good to go!

Johan Menheere

De serie ‘The Chosen’ is een aanrader en te bekijken via netflix, maar ook via de app Angel Studios.

God weet wat Zijn volk nodig heeft. Richt je op God, en alles gaat goed

Dit is voor jou

Ik verenig twee bezigheden waarover het laatste woord nog lang niet is geschreven en waarover ik allerminst als expert meen te mogen kunnen spreken. Zelfs niet na 19 jaar ervaring en met de jaren misschien zelfs steeds minder.

Als je toch verder wil lezen, dan is een waarschuwing hier op haar plaats.

Ben je al christen? Hou dan maar op en ga iets anders lezen, want ik ben de laatste van wie je iets nieuws kan leren. Ik zie je graag, maar dit is niet voor jou.

Ben je geen christen? Ben je ongelovig, overtuigd atheïst of agnost? Lees gerust verder, want voor jou is dit hele boekje en dus ook mijn artikel geschreven. Ik ken je (nog) niet, maar ik weet dat jij geliefd bent. Dit is voor jou.

Ik ben moeder van 3 kinderen en ook lerares in het secundair onderwijs. Beide rollen hebben dit gemeenschappelijk: liefde. In het eerste geval is het de onvoorwaardelijke, (meestal) geduldige liefde van een ouder die begint vanaf het eerste geluid. Een geluid dat zijn/haar kindje maakt dat door merg en been en in het diepste van de ouder doordringt. In het tweede geval is het liefde voor je vak, voor wat je belangrijk en de moeite waard vindt, maar liefst ook voor de leerling die je hoopt een beetje rijker te maken en toe te rusten met wat je als leraar te vertellen hebt. In beide gevallen riskeer je je hele carrière te moeten bijscholen, dat hoort bij de job.

In beide rollen zie ik dat elk begin bijzonder mooi en

hoopgevend is. Als ouder ben je uitzinnig van plezier en verwondering bij de eerste glimlach, het eerste woordje, de eerste stapjes. Als leraar is het zo fijn kennis te maken en van start te gaan met wat je te vertellen hebt. Wanneer die eerste stapjes gezet zijn en kind en leerling meer en meer kunnen, zullen ze hun vrijheid heel natuurlijk gaan opeisen. En dat is goed. Dat is nodig. Maar liefst in het begin althans nog binnen de grenzen van wat veilig en goed voor ze is. Ik hoef het niet allemaal uit te leggen toch? Je weet hoe het gaat. Dat ontwikkelen van wat ze zelf kunnen doen met wat ze geleerd hebben, van wie ze zelf zijn, botst vaak met wat je als ouder of leraar in gedachten had. Het gulzig opzuigen van liefde en het willen leren, het

In beide rollen zie ik dat elk begin bijzonder mooi en hoopgevend is.

over de wereld om ons heen. Ik begrijp het helemaal. Twijfels over hoe het zal lopen, in hun eigen leven, in onze omgeving, tussen landen, bij rampen, met de aarde. Mijn leerlingen zoeken naar redenen om hoopvol te kunnen zijn, maar vinden ze niet altijd. Er is wel een groot aanbod om alles even te kunnen vergeten, maar dat is zo vluchtig als het overvloedig is. Er zijn evenveel manieren om met je vragen en verdriet om te leren gaan. Er zijn psychologen, coaches allerhande, yoga, mindfulness en therapieën. Ik neem dit erg serieus, want het toont aan hoe nijpend de behoefte aan

‘Wat is de zin van dit alles?’ is uiteindelijk toch de kernvraag.

De start was nochtans goed en hoopvol. Hoe konden we zo uit

Wat is het heerlijk om het na een fikse ruzie met een tiener weer goed te maken. Je kind in je armen te sluiten en met volle goesting alles te vergeven om toch maar die relatie te herstellen. Hem groot te zien worden en te zien dat het goed gaat. Erbij te mogen zijn en zijn successen te vieren. Bijna net zo goed: een leerling die na jaren naar je toekomt en leuke herinneringen kan ophalen. Een leerling die je een kleine attentie of een woordje van dank geeft of beter nog, die

Voor mij is het heel duidelijk dat er niet te ontkomen is aan het idee dat er een God is.

P.S. Misschien roept het woord ‘vader’ allesbehalve prettige gevoelens of herinneringen op bij jou? Dat doet me verdriet.

Misschien heb je zelfs helemaal nooit die onvoorwaardelijke ouderliefde ervaren?

Toch denk ik dat jij, misschien meer dan wie ook, diep van binnen erg verlangt naar zo’n aanvaardende en 100% betrouwbare liefde. Laat het horen via de redactie van Wegwijzer of mijn mail mariekerommel@gmail.com, zodat ik voor je kan bidden!

Bijbel, boek Romeinen 8:38

Slechts één naam…

Op een bepaald moment is het heelal ontstaan. Of je nu gelooft dat dit 16 miljard jaren geleden gebeurde of recenter, maakt niets uit. De natuurkundigen zijn het er unaniem over eens dat het heelal ontstaan is. En de natuurkunde kan niet uitleggen hoe iets uit niets kon voortkomen. Sinds de vroegste dagen van de mensheid zijn er wijzen geweest die naar de sterren keken.

De pracht van de schepping roept vragen op, vragen, zoveel vragen...

Op een bepaald moment zagen wijze mannen een nieuwe ster aan de hemel. Hun conclusie: er is een koning geboren. Maar wie? Waar? Dertig jaar later kwam er Iemand onder de aandacht die wonderen deed met vis, brood, water en wijn. Hij sprak woorden van troost en wijsheid. Later kozen anderen om Hem uit de weg te ruimen. Waren ze tegen vis? Of brood? Of wijn? Of water? Of was het probleem dat deze voorspelde koning teveel beloofde, teveel vroeg, teveel beweerde over zichzelf?

Die man werd ter dood gebracht. Einde verhaal. Maar nee. Op de derde dag bleek de steen waarmee Zijn graf was afgesloten, te zijn weggerold. De bewakers hadden er geen uitleg voor. Er was een mens uit de dood verrezen. Niet door ambulanciers. Niet door een of andere wonderdoener. Gewoon. Zijn Vader wekte Hem op. Op basis van het bestaande bewijsmateriaal is het onmogelijk om tot een andere conclusie te komen dan dat Hij was verrezen. Maar de natuurkunde heeft daar geen uitleg voor. Wie was het? Je kent het antwoord al: Jezus.

In de hele geschiedenis is er maar één verslag van iemand die stierf en 48 uur later weer tot leven is gekomen. Alleen Jezus. En jij? Wat doe jij met Jezus? Je kunt weten dat de wereld ontstaan is. Je kunt zelfs weten dat Jezus is opgestaan. Maar je kunt geen van beide begrijpen - tenzij er eerst iets anders gebeurt. Vraag Jezus in jouw leven binnen te komen. Hij belooft dat Hij dan in je komt wonen, en dit met medewerking van de Heilige Geest. En dan, dan zal je het voor het eerst begrijpen: waarom bestaan wij? Waar gaan wij naar toe? Wat is de zin van het leven? Waarom bestaat het heelal? En nog meer. Want je zult de Schepper van alles wat bestaat, persoonlijk kennen. Er is in het hele paasgebeuren slechts één Naam die redding biedt: Jezus. Alleen Jezus.

Martin Tuner

Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer

Coördinatie: Erik D’Joos Witgoor 63 2250 Olen

Mail: info@weg-wijzer.net

Bestel: bestel@weg-wijzer.net

Web: www.weg-wijzer.net

Redactie: Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas.

Correctie: Ann Vermeersch

Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe

Vormgeving: Jehtron Wervik

© Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.

Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net

In de hele geschiedenis is er maar één verslag van Iemand die stierf en 48 uur later weer tot leven is gekomen.

Waarom liet

God dan de mogelijkheid

dat het kon misgaan?

Kris gelooft … in een vrije wil

Ik geloof dat

- de mens in opstand is gekomen tegen God en eenzijdig de relatie met God heeft verbroken en daarmee al het goede heeft verworpen dat God aan de mens heeft willen geven

- dat alle lijden, verdriet, kwaad, oorlog en pijn het gevolg zijn van die éne keuze van de mens.

We moeten het eens hebben over die vrije wil die elke mens heeft (tenzij andere mensen die vrije wil verbieden zoals in sommige dictaturen in de wereld, met mogelijks gevangenschap of de dood tot gevolg). Maar in se heeft de mens een vrije wil gekregen.

Waarom

Een vaak gehoorde vraag is dan ook: Waarom liet God dan de mogelijkheid dat het kon misgaan? Kon God er niet gewoon voor zorgen dat de mens niet in de fout kon gaan? Kon God dan niet al het lijden voorkomen? Jazeker, dat kon, maar daarvoor is er één voorwaarde, namelijk dat de mens geen vrije wil mag hebben. God wist dat het geven van een vrije wil ook risico’s inhield, maar zonder een vrije wil kon er geen sprake zijn van een zinvolle relatie of van echt intens genieten. Ook wij nemen dat risico wanneer wij een kindje krijgen of een huisdier nemen. Een kind kan zich totaal losscheuren van zijn ouders en een huisdier kan agressief worden. Als we die mogelijkheid per se willen uitsluiten, dan komt er dus geen kindje of huisdier in huis, of het kindje en huisdier zouden een robot of een speelgoedknuffel moeten zijn. Ja, God heeft een risico genomen door ons mensen een vrije wil te geven. Maar Hij heeft dat gedaan omdat wij anders geen mensen zouden zijn. Het is echter oneerlijk om God er de schuld van te geven als wij niet goed met onze vrije wil weten om te gaan.

Kris Tavernier

Fundamenteel

Dus ja, de mens heeft een vrije wil gekregen – een fantastisch geschenk dat ons echt mens maakt – en dat is fundamenteel voor het kunnen onderhouden van een échte relatie en om te kunnen genieten. Ons hoogste goed, een vrije wil, zou dan ook wel eens onze grootste vloek kunnen zijn. Maar zeg mij eens, zou jij mens willen zijn als je geen vrije wil had? Het hebben van een vrije wil houdt ook in dat je de juiste keuzes moet maken. Je hebt de vrije wil om van een toren te springen maar we zijn het er wellicht wel over eens dat dit geen goede keuze is.

Goede spelregels

We hebben het er al over gehad dat God alles zo heeft gemaakt dat wij er als mensen kunnen van genieten. Dat doen we ook graag. Maar velen hebben er helaas voor gekozen om dat ook zonder God te doen. En dat

gaat fout. Zoals gezegd heeft God alles gemaakt zodat de mens ervan kan genieten in relatie met God. Maar daar zijn wel wat spelregels aan verbonden. Wie kent ze beter dan de Ontwerper zelf? Geef toe, het is niet leuk om een gezelschapsspel te spelen met iemand die vals speelt. Om iedereen te kunnen laten genieten van het spel moet er door iedereen eerlijk gespeeld worden. Als we ons in het verkeer begeven, willen we dat iedereen de verkeersregels volgt, anders is het niet meer veilig en aangenaam. Ik kan nog wat voorbeelden geven, maar je begrijpt mijn punt wel. Goede regels zijn geen inperking van je vrije wil maar geven je juist mogelijkheden die er anders niet zouden zijn. Wil jij je in het verkeer begeven als niemand zich aan de verkeersregels houdt? Denk je dat je veel kans maakt om op je reisbestemming te geraken? Succes ermee.

Het is logisch dat wanneer je de goede spelregels die God voorzien heeft verwerpt, er kwaad in de plaats komt. Als je verwerpt dat je niet mag doden, dan komt er moord in de plaats. Als je verwerpt dat je

niets mag begeren van iemand anders, dan komt er diefstal in de plaats. Als mensen oorlog voeren, is het logisch dat er doden vallen. Als mensen elkaar kwaad aandoen is het logisch dat lijden en pijn daarvan het gevolg zijn. De spelregels die God gegeven heeft zijn eerlijkheid, rechtvaardigheid, verdraagzaamheid, geduld, liefde … om er maar enkele te noemen. Zouden we niet beter af zijn door die allemaal toe te passen? Stel je eens voor hoe anders de samenleving zou zijn. We zijn als mens in opstand gekomen tegen God en hebben Zijn spelregels verworpen. Laten we dan op zijn minst zo eerlijk zijn om God niet de schuld te geven van alles wat er misgaat.

We houden geen rekening met God, maar we geven Hem wel de schuld als het misgaat en vinden het feit dat het kan misgaan een bewijs dat God niet bestaat.

Hoe onlogisch kunnen we zijn?

Don Zeeman

“Wanneer je de mogelijkheid van het lijden probeert uit te sluiten, het lijden dat komt kijken bij de orde der natuur en het bestaan van wezens met een vrije wil, dan zul je ontdekken dat je het leven zelf hebt uitgesloten.”

C.S. Lewis

Leven na de

moord ood d

Hoe kwam Erik ertoe om iemand te vermoorden? Het ging als volgt.

Vrienschap veraf

Zijn moeder sloot hem als kind vaak op in de kelder of zijn kamer. En wanneer dan zijn vader thuis kwam, durfde hij niet te vertellen dat hij heel de dag achter slot en grendel

doorgebracht had. Er was dan een grote kans dat hij nog een extra pak rammel met de broeksriem kreeg. Zelfs een lederen hondenriem werd vaak als straftuig gebruikt. Deze heeft hetzelfde effect als een zweep en veroorzaakt enorme pijn. De enige vriendschap die hij toen kreeg was die van zijn oma die een tijdje bij hen inwoonde.

Ongewenst

Nee, het was voor Erik duidelijk dat hij een ongewenst kind was. Reeds op de leeftijd van 8 jaar had zijn moeder hem, via een kennis van het PMS (PsychoMedisch Sociaal Centrum) voor 75% karaktergestoord laten verklaren. Op die manier kon ze veel meer kindergeld (wordt nu ‘groeipakket

Maes

genoemd) trekken. Ondanks dat Erik zeker het gewone schoolcircuit aankon, kwam hij in het bijzonder onderwijs terecht, volledig beneden zijn verstandelijk peil. Hij leerde zichzelf lezen en schrijven want op school werd dit in zijn geval niet geleerd.

Sterke drank

Een van de verhalen die ik vond over Erik bij hem thuis was het volgende. Hij was toen ongeveer 12 jaar. Hij ontdekte een fles sterke drank van zijn vader. Uit nieuwsgierigheid proefde hij er eens van. Zijn vader zag dat de fles niet helemaal vol meer was en Erik kreeg het ongelooflijke bevel om in één keer de fles helemaal leeg te drinken. Daarna vloog hij, zo dronken als wat, weer op zijn kamer. Erik braakte zijn hele kamertje vol en had ongelooflijk veel pijn. Hij dacht dat het met hem gedaan was. Uiteindelijk haalde men er een dokter bij die hem morfine moest toedienen. Kun je je voorstellen, een kind van 12 jaar? Alzo was hij bijnaj aan een levercrisis gestorven.

Legertijd

Toen hij 17-jarige werd, nam hij

vrijwillig dienst bij het Belgisch Leger om thuis te ontvluchten. Eventjes liep het goed maar een adjudant vond het heel leuk hem continu het leven zuur te maken. Voor Erik was de maat op een bepaald moment vol en zond op wraak. Een andere soldaat sleurde hem mee in de diefstal van legermateriaal. Het ging eigenlijk om prullen, zoals overlevingspakketten maar de wraak was zoet. De straf was er niet minder om. Erik werd enkele maanden in de rijkwachtkazerne opgesloten, zijn eerste kennismaking met het gevangenisleven. Op dat moment was hij nog net geen 18 jaar maar kreeg toen al te maken met zware misdadigers. Een ding was zeker, op zo’n plaats wilde hij niet meer terugkeren.

Na die straf ging hij terug naar het leger omdat hij nog altijd onder contract was. Maar hij deserteerde uit schrik die pestende adjudant weer op het lijf te lopen. En weer volgde er een straf, deze keer als deserteur: zes maanden opsluiting in de gevangenis.

En weer keerde hij terug naar het leger omdat hij de toen nog verplichte legerdienst moest vervullen. Maar langer bleef hij

Het is heel duidelijk dat Erik een ongewenst kind is. Zijn moeder laat hem ook voor 75% karaktergestoord verklaren.

daar niet. Na zijn legerdienst nam hij verschillende jobs aan, die heel uiteen liepen: vertegenwoordiger van stofzuigers, onderhoudsman,…

Geen vast verblijf

Zijn ouders scheidden. Pa ging inwonen bij de zus van Erik, ma kwam in een vluchthuis terecht. Erik zat op dat moment zonder inkomen na een auto-ongeval. Hij had geen wagen meer en kon ook niet met openbaar vervoer op zijn werk geraken. Gevolg: ontslag. Zijn vader zette hem uit het ouderlijk huis omdat hij de huur niet kon betalen. Eventjes woonde Erik in een autowrak, dat in de garage naast het huis stond. Maar ook daar mocht hij niet blijven van zijn vader. Er begon een heuse zwerftocht voor Erik. Eerst in een tehuis van het Leger des Heils in Brussel, later in de rijkskolonie voor landlopers. Hij had geen wettige verblijfplaats en geen

geld, dus was je toen landloper. Na nog enkele tehuizen voor daklozen in Antwerpen en in Leuven, strandde hij in het huis van Rik. Op die manier verdeelden ze de kosten.

Rik was ‘gespecialiseerd’ in inbraken. Erik belandde weer in dat circuit. Hij nam een dancing onder handen. Later kreeg hij wroeging en biechtte alles op aan de politie. En zo belandde hij weer voor enkele maanden in de gevangenis. Na de vrijlating ging hij verder met winkeldiefstallen, alleen al om te overleven. Zijn slaapplaats werden de banken in stations en parken. Hij belandde

weer in de rijkskolonie voor landlopers. Uiteindelijk geraakte hij uit deze vicieuze cirkel door werk op boten als matroos en reserve kok.

Relaties

Relationeel botste Erik altijd op de verkeerde vrouwen. Een vriendin, met wie hij samen ging wonen, hield het op meerdere mannen en zorgde uiteindelijk dat Erik bankroet werd. Hij was op dat moment aan het werk op zee. Een nieuwe relatie met een vrouw met twee kinderen, maakte die financiële put enkel groter. Dus ging Erik weer op jacht, om die

put te vullen. In de overtuiging dat de bewoner niet thuis is, brak hij een huis binnen. De bewoner was wel thuis. Een gevecht volgde. De stoppen van Erik sloegen door. Drie rake klappen maakten een einde aan het leven van die bewoner. Erik ging er vandoorr met 300 euro, die hij bij zijn vlucht op tafel zag liggen. Het verdict was zwaar: roofmoord. Gevolg: levenslange opsluiting.

Andere wending

Zijn leven was voorbij, dacht hij. Maar achter die gesloten muren kwam hij, via een aalmoezenier, in contact met de blijde boodschap. Deze keer nam zijn leven een totale wending. Hij kreeg een doel in zijn leven en voor het eerst ervoer hij echt liefde, de liefde van een opgestane Christus. Later werd een programma gemaakt in de gevangenis van Oudenaarde over Eriks ‘Verandering’ door de Evangelische Omroep. Antoine en Wijnie zagen het programma en werden meteen geraakt door zijn getuigenis. Ze maakten contact met Erik en er ontstond een heel warme band. Eerst via briefwisseling, later via bezoeken. Erik was 36 jaar en had toen al zes jaar gevangenis (1997). Zo’n liefde had Erik nog nooit voordien ervaren.

Maar daar stopte het niet mee. Antoine en Wijnie besloten om Erik te ‘adopteren’ en verhuisden van Nederland naar Ronse in Oost-Vlaanderen. Op die manier kwam Erik vervroegd vrij onder ET (Elektronisch toezicht). Erik vond werk als chauffeur. Hij had zijn leven weer compleet op de rails. Hij had de Heer leren kennen. Antoine en Wijnie werden zijn nieuwe ‘ouders’. Hij wist ook dat zijn zonden volledig vergeven waren door Jezus Christus omdat Hij in onze plaats de straf droeg. Dat die straf weg was, bewees Jezus’ opstanding uit de dood. Dit is nog altijd de beste levensverzekering ooit.

Ik schreef ‘opstanding’ omdat dit nu voor Antoine, Wijnie en Erik een bijzondere betekenis kreeg. Op 31 augustus 2021verongelukt Erik tijdens zijn werk. Hij is op slag dood. Of beter: zijn lichaam is dood, maar hij is nu bij zijn Schepper en Heer. De dood is niet langer het einde voor Erik. Hij leeft nu bij God. En later zullen Antoine en Wijnie hem vervoegen. Nee, de dood is niet het einde. Maar Antoine en Wijnie missen hem daarom niet minder.

Op 31 augustus verongelukt

Erik. Hij is nu bij zijn Schepper en Heer. De dood is niet langer het einde voor hem.

Yvan Thomas

Zondag, kerkdag … ?!

Als je moet kiezen tussen uitslapen of naar de kerk gaan op zondagvoormiddag, wat doe je dan? De tijd dat de gelovigen braaf hun godsdienstige plicht vervulden en naar de mis gingen ligt al een poos achter ons. Kerken klagen over vergrijzing en pastoors lijken zeldzaam te worden. De drang om samen het geloof te beleven lijkt verdwenen.

Hoe zit dat bij de evangelische christenen? En vooral: hoe zien hun bijeenkomsten eruit?

Kevin en Els Buch zitten met heel hun gezin iedere zondag in de kerk en ze vertellen graag waarom.

Hoe verloopt een evangelische samenkomst?

Els: “We beginnen met samen te zingen, dat is eigenlijk een moment waarop we God prijzen*, Hem verheerlijken. Het is het moment dat we de dingen waar we misschien mee bezig zijn even achter ons kunnen laten en echt bij God kunnen komen. Daarna komt er een preek, dat is een stukje in de Bijbel lezen en luisteren naar de boodschap die daarover verteld wordt. Vaak is er ook avondmaal*. De kinderen gaan tijdens de samenkomst meestal naar hun eigen zondagschoolklasjes*, waar ze een Bijbelverhaal horen, iets knutselen, samen op niveau kunnen praten over God en geloof.”

In een evangelische kerk zie je vaak een mix van alle leeftijden. De kerk staat open voor jong en oud, en alle generaties zijn vertegenwoordigd. Een samenkomst bezoeken, doe je niet maar even: de gemiddelde duur is zo’n anderhalf uur. En dat wil niet zeggen dat iedereen gelijk na de dienst naar huis gaat. Kevin: “Haast altijd wordt er na de dienst ook koffie gedronken en koekjes gegeten. Eigenlijk is het samenzijn achteraf bijna net zo belangrijk

Evangelische christenen, in Vlaanderen vaak onbekend, maar wereldwijd met zo’n 600 miljoen. De reeks ‘Kerk In Zicht’ biedt een boeiende blik op het leven en de beleving van de evangelische gelovigen. Ontdek de vele facetten van hun kerken in Vlaanderen.

als de samenkomst zelf. Je kunt napraten over wat je gehoord hebt; maar ook gewoon aan de mensen vragen hoe het met ze is. ‘Kerk-zijn’ is niet alleen van 10:00 u. tot 11:30 u. samen in de dienst zitten, maar ook het leven daarrond.”

Wat verwachten jullie eigenlijk van de kerkdienst?

Kevin: “We verwachten dat God iets tegen ons wil zeggen, door andere mensen heen, door de liederen heen, door het gebed, door het lezen van Gods Woord. Ja, met die verwachting ga ik toch naar de kerk.” Els: “Ik ga naar de kerk met het verlangen om God te ontmoeten, om anderen te ontmoeten en om eigenlijk samen het leven te delen.”

Wat bedoel je met ‘dat God iets tegen ons wilt zeggen’? God spreekt toch niet?

Els: “Absoluut wel. Als je in de Bijbel leest, dan lees je daar de dingen die Jezus gezegd heeft. We geloven echt dat de dingen die Hij toen zei ook nog van toepassing zijn op ons leven vandaag. En in die zin: als je op zondag naar de dienst gaat en daar worden bepaalde dingen gezegd, dan kunnen die eigenlijk wel heel toepasselijk zijn op je eigen leven. Dus ja, zo

Het is het moment dat we de dingen waar we misschien mee bezig zijn even achter ons kunnen laten en echt bij God kunnen komen.

spreekt God tot ons.”

Veelkleurig

In het licht van de geschiedenis van het christendom lijkt de evangelische beweging vrij nieuw. Die kreeg vorm in het midden van de 19de eeuw, en in Vlaanderen zien we kort na de Eerste Wereldoorlog de eerste evangelische kerken ontstaan. Sindsdien zijn er verschillende perioden van een uitgesproken groei te zien, naast momenten van stabilisatie. Nu zijn er zo’n 400 evangelische kerken in Vlaanderen. Ze zien er zelden uit als een echte kerk, met een toren en een kruis, en zo. Evangelische christenen komen in allerlei soorten ruimten samen. Soms zijn die speciaal door de plaatselijke gelovigen gebouwd, maar ook voormalige winkels en werkplaatsen kunnen dienen. Of een cultureel centrum, dat iedere zondag wordt afgehuurd, een refter van een school, een theaterzaal...

Is dat een bewuste keuze?

Kevin: “Voor ons is het gebouw eigenlijk niet zo belangrijk. Natuurlijk hebben we graag een mooie plek om samen te komen, maar de kerk is eigenlijk de groep mensen die samenkomt. Als wij spreken over ‘de kerk’, dan hebben we het meer over de mensen dan over het gebouw.”

Dé ‘standaard’ evangelische kerk bestaat niet: diversiteit is

juist een belangrijk kenmerk. Kevin: “Bijvoorbeeld: er zijn kerken waar ze nog altijd met een orgel zingen, er zijn er ook veel met een complete band, met piano, gitaar en drum. Er zijn kleine kerken, waar enkele tientallen christenen samenkomen en er zijn grote kerken met honderden aanwezigen. Sommige zijn uitbundig, andere ingetogen”.

Is het geloof van de evangelische christenen ook zo uiteenlopend?

Kevin: “In mijn ogen is er over sommige dingen geen discussie mogelijk. Over de genade* van God of over de hoop die wij in Christus hebben, mag er geen discussie zijn. Wat de details betreft zijn er wel verschillen, en in de kerken zal je hier en daar wat andere accenten zien.” Els: “Dat kan gaan over vragen als: wat is de beste manier van aanbidden? Moet dat heel rustig en plechtig gebeuren, of mag dat ook wat uitbundiger? Het ene hoeft niet juister te zijn dan het andere. Het is juist mooi om daarover in dialoog te gaan.”

Voltijds geloven

Ondanks de verscheidenheid is er toch een rode draad: de Bijbel staat centraal, niet alleen in de prediking op zondag, maar ook in het dagelijkse leven. Ook willen de gelovigen het evangelie* – het goede nieuws – graag met anderen delen. Geloven doe je voltijds. Els: “Natuurlijk zijn we daar

elke dag mee bezig, want als je doordrongen bent van de liefde van Christus, kan je niet anders dan die beantwoorden en dat doe ik met hart en ziel. Soms wat nadrukkelijker, of bewuster, door te bidden of in de Bijbel te lezen, maar ook gewoon in de dagelijkse dingen, bijvoorbeeld in hoe ik met de kinderen omga. We bidden voor onze kinderen en lezen samen uit de Bijbel. Het heeft echt een centrale plaats in ons leven.”

Een doorgedreven engagement van iedere dag; zijn jullie er dan toch niet een beetje te fanatiek mee bezig?

Kevin: “Ik denk dat als mensen ons zien, ze dat wel wat overdreven zouden kunnen vinden, maar ik denk dat als je het aan de mensen in onze kerk zou vragen, niemand dat zo ervaart. Je hebt uiteindelijk ook mensen die een speciale hobby hebben en daar alles voor doen. Is dat dan overdreven? Els: “Ik zou zeggen: kan je wel overdreven gelovig zijn? Als je weet hoeveel Jezus voor ons gedaan heeft, welke liefde Hij voor ons had en nog steeds heeft … Als wij die liefde dan beantwoorden, kan je dan daarin overdrijven? Je kan de liefde van je leven toch ook niet overdreven liefhebben?”

Ciara Goossens en Don Zeeman

*Evangelisch Woordenboek*

- Avondmaal : een herinnering aan de maaltijd die Jezus met zijn leerlingen had op de laatste avond voor Zijn sterven. Het heeft een symbolische betekenis: bij het breken van het brood verwees Christus naar Zijn sterven – Zijn lichaam zou op wrede wijze ‘verbroken’ worden aan het kruis. De rode wijn duidt op Zijn bloed dat zou vloeien’. Tijdens de avondmaalsviering eten de gelovigen een stukje brood en drinken ze een beetje wijn – als herinnering aan het lijden en sterven van Christus.

- Eredienst (of kortweg ‘de dienst’: de wekelijkse bijeenkomst, doorgaans op zondagmorgen, die draait rond het ‘eren van God’.

- Evangelie: letterlijk ‘de goede boodschap’. Het is het verhaal van Gods liefde voor de wereld. De hemelse Vader die Zijn Zoon naar de aarde stuurde om ze terug in contact met God te brengen, om ze de kans te geven om te leven zoals het voor ieder mens bedoeld is – zowel op aarde als later in de hemel.

- Genade: een onverdiende gunst die iemand ontvangt. De Bijbel leert dat geen enkele mens uit zichzelf goed genoeg is om bij God te komen, maar dankzij Christus kan iedereen die in Hem gelooft toch tot God naderen. Dat heeft Hem een groot offer gekost, maar voor wie in Hem gelooft, is dat helemaal ‘gratis’. Een kwestie van genade dus.

- Lofprijs, God prijzen: een van de thema’s die in de liederen van de christenen steeds te horen zijn, is het vertellen hoe van groot en geweldig God is voor de gelovigen. Ze doen dat samen, al zingend, of individueel, in een persoonlijk gebed.

- Zondagsschool: tijdens de evangelische samenkomsten – die doorgaans meer op volwassenen gericht zijn – is er in de meeste evangelische kerken een ‘zondagsschool’. Niet echt een school, wel een plek waar kinderen een speciaal op hun leeftijd gericht programma krijgen. De activiteiten draaien er op een speelse manier rond de Bijbel – er valt dus wel heel wat te ‘leren’, net zoals op school.

Beluister het interview met Kevin en Els in de podcast.

Surf naar https://jotanieuwsnetwerk.stackstorage.nl/s/NfZFvW1CLfi6VU87 of scan de QR-code.

Wil je een evangelische kerkdienst zien?

Bekijk de TV-erediensten die op VRT-één geweest zijn: https://www.medianetwerk. vlaanderen/kijk/erediensten

Opgeven Ongeremde kinderpraat

Donderdag na school… De jongste twee blijven op school, want ze gaan met vriendjes rechtstreeks naar de zwemles. Met ons komt er een extra kind mee (vriendje van Micha), omdat zijn broertje en zus met onze kinderen naar het zwembad gaan. Voor het geval het niet zo duidelijk is, we wisselen wat kinderen uit op donderdagnamiddag. de hond af… De buurvrouw opent haar deur op een kiertje en zegt: “Zeg, dat durf ik niet hoor, moet ik de politie niet bellen?” Lap, nog iemand die gezondere reflexen heeft dan ik. “Nee hoor, we zullen hem eerst pakken en dan kijken of we een naamkaartje rond zijn nek vinden” is mijn veel te geruste antwoord.

Eli Micha Abel Juda Rafaël

We komen met de auto onze straat ingereden en Micha roept plots: “Kijk mama, daar, voor ons!”. Ik kijk, maar ik zie niks. “Wat zie je dan?” Micha: “Maar allé, mama, een grote hond, precies een wolf!” Waarop het vriendje enthousiast roept: “Oja, ik zie hem ook! Daar!” Ik kijk, ik kijk, ik kijk… en ja, vanachter de haag van de buren komt een hele grote hond aan, die inderdaad op een wolf lijkt.

Ik heb blijkbaar de verkeerde instincten, want ik spring uit mijn auto om te kijken of we de desbetreffende hond kunnen vangen. We hebben zelf geen honden, dus stuur ik Micha al naar de buren om een leiband te halen. Zonder leiband zou het absoluut niet lukken, zoveel had ik al door. Micha springt uit de auto en spurt naar de buren. Het vriendje heeft blijkbaar betere reflexen: die blijft veilig in de buurt van de auto, met de deur op een kier om erin te springen als het nodig zou zijn. Abel staat intussen enthousiast naast mij en we lopen op

We krijgen de hond te pakken. Hij blijkt echt heel zachtaardig te zijn, laat zich gewillig een vreemde leiband rond zijn hals doen en volgt mee richting ons huis. Micha was al vooruit gelopen en komt krijsend de straat op: “Mama, mama, al onze kippen liggen dood in de tuin!”. Waarop Abel nog even denkt dat het een grap is en snel naar huis loopt. Helaas is het geen grap. Tranen met tuiten, geschokte kinderen, bange

gezichtjes, ongeloof… verslagen bekijken we het tafereel. Heel onze tuin ligt bezaaid met pluimen en hier en daar een kadaver van een duidelijk levenloos kippetje. De hond die ik aan de leiband heb, springt enthousiast in het rond en pakt een kippetje in zijn muil en begint ermee te spelen… Oké, foute boel!

We binden de hond vast aan een boom en nemen de kip uit zijn muil, want dit is echt wel geen zicht voor de kinderen. Abel komt aanrennen: “Mama, mijn knuffelhaantje is ook dood!” Abel heeft, euhm had, een mini-haantje dat hij kon knuffelen. Micha en zijn vriendje komen verslag uitbrengen: “We tellen maar 3 dode kippen, eentje is er dus verdwenen, zullen we die gaan zoeken?”

duidelijk te goed heeft gedaan aan onze hele pluimveestapel? De politie zegt dadelijk te zullen komen…

Ondertussen krijgen we telefoon van Eli! Oh nee, helemaal vergeten dat ik hem om 16u zou ophalen vandaag, omdat hij niet met de fiets was gegaan. De politie komt aan, in vol ornaat, met een grote combi. Ze bekijken de ravage in de tuin en de wolfhond die kwispelend recht springt. “Oké, we zullen hem eens scannen zeker?” Ze nemen hun mobiele scanner en lopen op de wolfhond af. Hij legt zich meteen op zijn rug om op zijn buikje te laten krabben. Wat een teken van overgave. De scanner piept en klikt en er komen gegevens op het scherm.

Micha: “Aha, weten we nu van wie de hond is? Mogen we naar die mensen gaan om te zeggen dat hun hond al onze lieve kippetjes heeft doodgebeten?”

Politieman: “Nee jongeman, zolang er geen menselijk leed is, is het een burgerlijke zaak en geen politionele kwestie. Je kan hiervoor naar het vredegerecht gaan, maar we kunnen er geen procesverbaal van opstellen.” Micha fronst en begrijpt het niet helemaal: “Maar wij zijn toch verdrietig? Telt dat dan niet?”

Politieman: “Helaas niet, het enige wat ik kan doen is jullie gegevens doorgeven aan de eigenaar en het is zijn vrije keuze om dan contact op te nemen met jullie, of niet.”

De politie brengt de wolfhond naar de combi en die springt gewillig in de achterbak.De agenten stappen in en weg is

De politie bekijkt de ravage in de tuin. Ze bekijkt de wolfhond die kwispelend recht springt.

de hond, de oorzaak van al het leed dat nog steeds verspreid ligt in de tuin.

Verslagen blijven we achter. Abel, onze dierenvriend, is het noorden helemaal kwijt, “Mama, wat moet er nu? Mijn knuffelhaan is dood! Zal het baasje mij een nieuwe knuffelhaan geven?” “Tja, jongen, blijkbaar is het baasje niet eens verplicht zich kenbaar te maken aan ons…” We drogen de tranen en ik kijk verschrikt naar de klok. Het is hoog tijd om de kinderen uit de zwemles te halen en het vriendje weer in te wisselen. Onderweg naar het zwembad komt er al een verlossend telefoontje van de politie: “We hebben de hond naar de eigenaars teruggebracht en ze zullen vanavond nog contact met jullie opnemen.”

En inderdaad, een paar uur later

staat er een lieve, geschokte vrouw voor de deur. Haar hond was losgebroken, een hond waarvan het jachtinstinct de overhand nam. Abel staart naar haar en er rollen tranen over zijn wangen. De vrouw kijkt terug en vraagt aan hem hoe ze het kan oplossen voor hem. Abel weet het niet. Ik weet het ook niet, de vrouw weet het al helemaal niet.

Ze belooft dat ze zeker nieuwe kippen zal betalen. We mogen ze zelf uitkiezen en de kosten bij haar brengen, zij belooft nog na te zullen denken over wat ze kan doen voor Abel, die zijn knuffelhaantje kwijt is.

Een week later kan Abel nog steeds niet goed slapen. Hij komt weer huilend uit bed: “Mama, ik begrijp niet dat de andere kinderen niet meer huilen om onze kippetjes en haan.” “Tja jongen, jij bent de grootste dierenvriend in huis, dat zal er wel mee te maken hebben.” “Maar mama, komen kippetjes en haantjes in de hemel dan? Is er in de hemel een plaats voor kippen en een haantje?” “Geen idee jongen, ik denk het eigenlijk niet, want kippen en hanen hebben geen ziel.” “Hoe kan dat nu, zo’n lieve haan moet God toch binnenlaten in de hemel, die heeft helemaal niks verkeerds gedaan!” … en zo babbelen we nog wat verder, de tranen blijven komen. “Ik kan echt niet slapen, ik moet de hele tijd maar

denken aan mijn knuffelhaantje.” Uiteindelijk wordt Abel toch rustig, als ik voorstel om na te denken over namen voor de nieuwe kippen. Hij valt in slaap…

We zijn 3 weken na de feiten. De overbuurvrouw spreekt ons aan. “Zeg, Ann, ik hoorde dat jullie kippen doodgebeten werden. Nu zit er bij ons al twee dagen een vreemde kip, zouden jullie die niet willen hebben? Dan hebben jullie er al weer eentje?” Abel en papa gaan ze vangen, Abel komt enthousiast terug: “Mama! Het is onze kip die we kwijt waren! De kip waarvan we het lijk niet gevonden hadden! Ze leeft nog! Ze heeft al die tijd ergens overleefd en werd niet gepakt door de vos! Ze heeft eten gevonden en drinken! Ze leeft nog!”

Ann Van der Flaas, mama van Eli (12 jaar), Micha (11 jaar), Abel (8 jaar), Juda (6 jaar) en pleegmama van Rafaël (5 jaar)

“Maar mama, komen kipjes en haantjes in de hemel?”

Koken

Vislasagne 2.0 Student beats master…

En dan komt het moment dat de leerling de meester verslaat. Of beter, het moment dat de 5-koppige kroost de vislasagne van de zoon lekkerder vindt dan die van mama. Ik kan dan ook niet anders dan zijn recept met jullie delen.

Ingrediënten voor 2 stevige lasagnes (ruim 10 personen)

- Geraspte kaas (ingrediënten is naar keuze)

- Lasagnevellen (ingrediënten is naar keuze)

- 800 gr zalm (niet de gerookte)

- 2 blikken tomatenblokjes

- 1,5 kg spinazie (wij vinden diepvries makkelijk)

- 4 sjalotten

- 500 gr mascarpone

- Visbouillon (wij lossen 1 of 2 blokjes op in wat water)

- Kruiden naar smaak: peper, zout, …

Werkwijze:

Stap 1: Snipper de sjalotten fijn en stoof ze in wat boter.

Stap 2: Voeg er dan de spinazie en de mascarpone aan toe.

Stap 3: Voeg daarna de visbouillon toe en kruid af met peper en zout.

Stap 4: Verwarm de oven voor op 200 g raden.

Stap 5: Leg eest een laagje lasagnevellen in je ovenschaal. Hierover een laagje van de spinazie. Daarop komt een laagje rauwe zalm (in dunne plakjes gesneden, dit lukt het best als die nog wat bevroren is). Verdeel hierover wat tomatenblokjes.

Stap 6: Herhaal de voorgaande stap tot je ingrediënten op gebruikt zijn. Pas je recept in de toekomst eventueel aan, aan je eigen wensen…

Stap 7: Eindig met een laag tomatenblokjes en strooi hierover de geraspte kaas.

Stap 8: Zet afgedekt 30 minuten in de oven, verwijder daarna de aluminiumfolie en laat nog 15 minuutjes in de oven tot het korstje perfect is.

Ann Van der Flaas

Pasen

Is Pasen een lang weekend of een lentefeest met versierde eieren of een feest van Jezus’ opwekking?

Krijgt Pasen nieuwe zeggingskracht, te midden van besef van kwetsbaarheid en hoop ?

Toch verdient Pasen de kijk op de essentie van de overwinning van de (naasten)liefde op de dood. Dan is het voor veel meer mensen mogelijk het paasfeest mee te beleven. Niet alleen als lentefeest, maar als feest van liefde, zorg en betrokkenheid.

Vriendelijk aangeboden door:

Meer weten over God en de waarheid?

Kijk op de site: www.ikzoekGod.be, of stuur een mailtje

naar info@weg-wijzer.net.