Maes

Daarna sluit men hem op in zijn slaapkamer. Erik braakt het hele kamertje vol en heeft ongelooflijke pijn. Hij denkt te sterven. De huisarts stelt vast dat Erik een levercrisis heeft en dient hem morfine toe. Voor hetzelfde geld was hij aan deze levercrisis gestorven.

Ongewenst

Het is heel duidelijk voor Erik dat hij een ongewenst kind is. Op de leeftijd van ongeveer 8 jaar heeft zijn moeder hem voor 75% karaktergestoord laten verklaren door een PMS (Psycho-Medisch Sociaal Centrum). Zij had daar een kennis en door deze verklaring trekt zijn moeder meer kindergeld (een tegemoetkoming door de overheid, die nu ‘Groeipakket’ wordt genoemd). Op die manier komt hij niet in het gewone schoolcircuit terecht maar in het bijzonder lager onderwijs, waardoor hij onder zijn verstandelijk peil lessen volgt en zelfs op eigen kracht leert lezen en schrijven.

Gevangen

Op 17-jarige leeftijd wordt hij vrijwillig soldaat in het Belgisch Leger. Alles gaat goed tot hij gepest wordt door een adjudant die hem waarlijk het leven zuur maakt. Hij wordt opstandig en laat zich ompraten door een andere soldaat om legermateriaal te stelen, waaronder overlevingspakketten. Niet bepaald een grote buit. Maar hij wordt opgepakt en naar de rijkswachtkazerne gebracht waar hij enkele maanden gevangenis moet uitzitten. Het eerste contact met het gevangenisleven. Hij is nog net geen 18 jaar en maakt meteen al contact met zware boeven. Met een gevangenis wil hij niets meer te maken hebben.

Kort na zijn straf, keert hij terug naar het leger. Uit schrik voor de adjudant, waarmee hij voortdurend te maken heeft, deserteert hij. Er volgt weer een straf van zes maanden gevangenis. En weer keert hij terug naar het leger, deze keer om zijn legerdienst (is toen nog verplicht in België) te vervullen. Als deze erop zit, neemt hij verschillende jobs aan gaande van vertegenwoordiger in stofzuigers, tot onderhoudsman in het Ministerie in Brussel.

Zijn ouders scheiden, waarbij zijn vader gaat inwonen bij de zus van Erik, zijn moeder vindt een onderkomen in een vluchthuis. Op dat ogenblik zit Erik zonder inkomen omdat hij, na een autoongeval, niet meer in staat is om naar zijn werk te gaan (een werk dat onbereikbaar is met het openbaar vervoer). Hij wordt later uit het huis gezet en woont tijdelijk in een autowrak in de garage naast het huis. Hulp van het OCMW (Openbaar Ministerie voor Maatschappelijk Welzijn) krijgt hij niet omdat hij nog niet de leeftijd van volwassene (is toen 21 jaar) bereikt heeft.

Doelloos

Er begint voor Erik een zwerftocht, gaande van het tehuis voor daklozen van het Leger des Heils in Brussel, tot het verblijven in een rijkskolonie voor landlopers omdat hij geen wettig verblijfplaats heeft en ook geen geld. In zijn omzwervingen komt hij in een tehuis voor daklozen in Antwerpen terecht, daarna in een home in Leuven. Ook aan het samenwonen met Rik, om op die manier de onkosten te delen, komt een einde wegens geldgebrek. Rik is ‘gespecialiseerd’ in inbraken zo komt hij terecht in de wereld van diefstal. Ze breken in in een dancing maar Erik biecht later alles op aan de politie en komt enkele maanden in de gevangenis terecht. Het gaat van kwaad naar erger. Na zijn straf moet hij winkeldiefstallen plegen om toch maar aan eten te geraken. Zijn slaapplaats zijn banken in stations en parken. Uiteindelijk belandt hij weer in de rijkskolonie voor landlopers. Hierna belandt hij in een home in Brussel waar hij effectief een goede kans krijgt op werk, zij het wel tijdelijk omdat hij daar maar 6 maanden mag blijven. Jobs volgen elkaar op en hij vindt werk op boten als

Rake klappen

Ook qua relaties loopt het niet van een leien dakje. Een vriendin, met wie hij gaat samen wonen, blijkt het te hebben voor meerder mannen en zorgt dat hij bankroet is, bij zijn terugkeer van werk op zee. Hij leert weer een vrouw kennen, moeder van twee kinderen maar raakt maar niet uit de financiële put die zijn vorige vriendin heeft gegraven. Zekere dag pleegt hij een inbraak in de overtuiging dat de bewoner niet thuis is. De man is echter wel thuis en er komt een gevecht. De stoppen van Erik slaan door en hij brengt de bewoner drie rake klappen toe, waardoor hij sterft. De som van nog geen 300 euro wordt van de tafel gegrist wat ervoor zorgt dat Erik later veroordeeld wordt tot levenslang wegens roofmoord.

Verandering

In de gevangenis komt hij voor het eerst in contact met de blijde boodschap via de aalmoezenier. Hij leert de Heer Jezus kennen en zijn leven kent een totaal andere wending. Hij heeft een doel in zijn leven, maar ervaart bovenal de liefde die hij nooit gekend heeft daarvoor. Via een programma ‘De verandering’ van de evangelische omroep, waar zijn levensverhaal aan bod wordt gebracht, komt hij in contact met Antoine en Wijnie. Eerst via briefwisseling en later via bezoeken aan de gevangenis in Oudenaarde. Erik had toen al zes jaar gevangenis achter de rug. We schrijven oktober 1997. Erik is dan 36 jaar. Er ontstaat een ware band tussen deze drie mensen waarbij hij veel liefde, warmte, geborgenheid en genegenheid ervaart. Antoine en Wijnie besluiten om Erik te ‘adopteren’ en verhuizen van Nederland naar Ronse opdat Erik vervroegd kan vrijkomen met ET (elektronisch toezicht, enkelbandje) onder diverse voorwaarden in december 2002. Noodgedwongen maar door veel liefde gedrongen, verkopen Antoine en Wijnie hun huis in Nederland. Erik vindt werk als truckchauffeur en heeft zijn leven weer volledig op de rails. Maar vooral, hij heeft de Heer Jezus leren kennen, die door zijn sterven en opstanding uit de dood, bekomen heeft dat alle zonden vergeven worden, ook deze van mensen als Erik.

Ik schrijf ‘opstanding’ omdat dit nu voor Antoine, Wijnie en Erik zelf een bijzondere betekenis krijgen. Op 31 augustus verongelukt Erik en is op slag dood. Of beter: zijn lichaam is dood, maar hij is nu bij zijn Schepper en Heer. De dood is niet langer het einde voor Erik. Hij leeft nu bij God. En later zullen Antoine en Wijnie hem terug zien. Nee, de dood is niet het einde. Maar Antoine en Wijnie missen hem daarom niet minder.

Op 31 augustus verongelukt

Erik. Hij is nu bij zijn Schepper en Heer. De dood is niet langer het einde voor hem.