BLADEREN...Vallende Enthousiastebeginners… Het vallen van het blad Heftige tijd wegwijzer
www.eavlaanderen.be Colofon p 20 wegwijzer Kris gelooft … in een Maker Het vallen van het blad Sprekende bloemen Risotto met chorizo en scampi Een dagje Brussel Heftige Enthousiastetijd beginners… Anderen en ik De weg zoeken of de weg vinden? 4 6 8 15 16 18 22 26 28 6182884 1622
isWegwijzereeneigentijdsdriemaandelijks
blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken. Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens. info@weg-wijzer.net Info op www.weg-wijzer.net
Reacties
Sapstroom?!
En dat het geloof in God en het volgen van Jezus ook jouw leven terug in bloei zet… Als een sapstroom…
Erik D'Joos Wegwijzer 3 Editoriaal
Het is toch een echt wonder, het vallen van de bladeren in de herfst. Zeker als je beseft dat de bomen hun bladeren laten vallen om tijdens de winter te overleven. Naarmate de temperatuur daalt en er minder daglicht overblijft, neemt ook de sapstroom af. Bij 4 graden Celsius stopt die helemaal. Er is dan geen sapstroom meer van de wortels naar de takken. De bladeren worden dor en verkleuren tot een prachtig palet. Uiteindelijk laten de bomen hun bladeren los. Zo blijft er genoeg vocht in de stam en in de takken. Wanneer het lente wordt, komt de sapstroom terug op gang. En er komen er weer veel frisgroene bladeren. Een wonder van de natuur, waardoor we kunnen geloven in een Maker. Al die kale bomen ogen wat desolaat. Het is het sein dat we stilaan naar de winter gaan. Het wordt vroeg donker en de temperatuur zakt. Zelfs onder nul. Veel mensen vinden dit donkere tijden. Ze worden wat lomer en soms depressief. Het is alsof hun ‘sapstroom’ ook is stilgevallen. Sommigen geraken in de put. Ze geven het op. Vaak ook omdat ze ziek zijn, een tegenslag hadden of een geliefde hebben verloren. In deze Wegwijzer kan je in dit verband weer verschillende boeiende getuigenissen lezen. Tania vertelt hoe ze uit een dal is geraakt door haar geloof in God. Er is een straf verhaal over heftige tijden in een WestVlaams gezin. En wisten jullie dat er tijdens de voorbije pandemie wel 16 miljoen nieuwe gitaristen zijn bijgekomen? Het lijkt wel of hier ook nieuwe sapstroom talenten tot bloei heeft gebracht. Ik hoop dat het lezen van deze Wegwijzer ook jou iets doet.
Ik geloof dat God de oorsprong is van alles wat er bestaat. De Maker van alles wat onzichtbaar is en alles wat wel zichtbaar is. In zijn schepping toont Hij Zijn mogelijkheden en Zijn creativiteit. Om daarmee het bewijs van Zijn bestaan aan de mens te leveren. Het is al een eeuwenoude vraag: hoe zijn het heelal, de aarde en al het leven daarop ontstaan? Dit is een existentiële vraag. Omdat het ook over ons eigen ontstaan als mens gaat. Hierover zijn al talrijke boeken geschreven, zowel in de wetenschap als in de theologie. Neem het mij dan ook niet kwalijk dat ik er niet in slaag om in enkele zinnen hierop uitgebreid in te gaan. Eigenlijk komt het allemaal neer op één cruciale vraag: ‘Heeft God er iets mee te maken?’ Over hoe het dan allemaal precies gegaan is, kunnen we lang nadenken en onderzoek verrichten. Dus zullen wij het daar nu niet over Latenhebben.we het erover hebben of God er misschien iets mee te maken kan hebben. Maar het is interessant om de vraag ook een keer om te draaien. Kan alles ontstaan zijn zonder dat God er iets mee te maken heeft? Ik loop namelijk steeds vast op hetzelfde. Als alles ontstaan is uit een brok - laten we het noemen - oermaterie, waar is dat dan weer uit ontstaan? Als die materie gevormd is door energie, waar kwam die energie dan weer vandaan? Je begrijpt ondertussen wel waar ik steeds blijf mee zitten. Waar we ook op uitkomen, waar komt het vandaan? Want ook dat moet toch weer een oorsprong hebben. Uit het niets kan toch niet zomaar iets zijn ontstaan! Kijk, dan is het niet meer zo moeilijk. Het is dan best aannemelijk en zelfs rationeel om aan te nemen dat er een God is die aan de basis ligt van alles wat er bestaat. Dat verklaart toch een hoop, ongeacht hoe het dan allemaal gegaan is. Dan kan ik zelfs gaan bevatten dat er naast louter materie ook zoiets als ‘leven’ bestaat. Want geef toe. Het is niet omdat er iets is dat het ook nog eens leeft. Dus, naast een verklaring voor het bestaan van materie heb ik nu ook een verklaring voor het ontstaan van leven. De oorsprong ligt gewoon bij God.
4 Relatie Kris gelooft … in een Maker
Zoveel tochheidzonderheidbij-enschoon-getuigtvaneenenormecreativiteit.
Je begrijpt mijn punt wel. We hebben het nu gehad over het ontstaan van alles en of God er al dan niet iets mee te maken heeft.
Je hebt ondertussen begrepen dat het volgens mij niet anders kan zijn dan dat God er heel wat mee te maken heeft. De alternatieve visie voldoet niet.
“Waarde collega”, zei Newton, “u vindt het dwaas dat ik u wil wijsmaken dat deze wereldbol geen maker heeft. Ik vind het nog veel dwazer dat u mij wilt wijsmaken dat de grote en schone schepping geen Schepper heeft.”
Isaac Newton (1642-1727), de grote natuurvorser, ontving eens in zijn studeerkamer het bezoek van een zeer geleerde vriend, die niet in het bestaan van God geloofde.
Maar misschien hou jij het er toch nog maar liever op dat alles uit het niets is ontstaan? En misschien hou je het toch maar bij die grote oerknal, de ‘big bang’ zoals die heet? Wel, je hebt daarvoor een groot geloof nodig! Noem mij eens één ontploffing die tot orde heeft geleid. Leidt een explosie niet altijd tot chaos en destructie? Maar je neemt wel aan dat er ooit één keer een oerknal is geweest die tot een mooi geordend heelal heeft geleid en waarbij er dan zelfs nog eens leven is ontstaan ook. Je moet toch toegeven dat je deze visie niet kan verklaren. Wat mij betreft is het eigenlijk helemaal niet aannemelijk. Ik kijk dan liever vol verwondering naar alles wat er bestaat. Het heelal met sterren, planeten en zonnen is zo indrukwekkend en we kennen er nog maar een schimp van. We ontdekken nog altijd nieuwe diersoorten. En we hebben de diepten van de zeeën nog steeds niet kunnen doorgronden. De planten- en dierenwereld is ongelofelijk divers. En er is nog zoveel dat we niet kunnen verklaren. Zelfs ons eigen lichaam stelt ons nog voor heel wat raadsels. Zoveel bijzonderheid en schoonheid getuigt toch van een enorme creativiteit. Neem het mij niet kwalijk dat ik het heel wat geloofwaardiger vind dat er een God bestaat Die aan de oorsprong van de schepping ligt.
Eerder dan een onverklaarbare reeks aan toevalligheden die tot het ontstaan van alles zou hebben geleid. Zonder schilder krijg je geen schilderij. Zonder componist klinkt er geen lied. Je krijgt maar een boek als er een schrijver is. Er kan geen gebouw ontstaan zonder dat er bouwers zijn. Maar kan er wel een heelal en leven zijn zonder dat er een Maker is?
Wegwijzer 5
Gods eigenschappenonzichtbarezijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in Zijn werken, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar.
Bewonderend keek de bezoeker naar een wereldbol, die op Newtons schrijftafel stond.
“Niemand”, zei Newton laconiek. De geleerde dacht dat Newton een grap maakte en herhaalde zijn vraag. Weer was het antwoord: “Niemand heeft hem gemaakt”. De geleerde werd driftig en zei: “U hebt niet met een kind te doen. Ik wil beslist weten wie deze wereldbol gemaakt heeft.”
“Zeg, wie heeft dat prachtstuk gemaakt?”, vroeg hij belangstellend.
Paulus, ca. 60 na Christus.
Relatie
Toch is het niet zo dat we de rest van het jaar dan helemaal gespaard worden van omstandigheden die ons bang, verdrietig of angstig maken. Het is eigen aan het leven. Alleen maakt hoe we met het slechte weer of een echte tegenslag omgaan een wereld van Ikverschil.keneen ouder koppel. De echtgenoot heeft een ziekte die hem in 6 jaar tijd zo heeft doen aftakelen dat hij nog weinig zelf kan doen. Hij vindt het moeilijk te aanvaarden dat de dingen waar hij in het verleden zo van heeft genoten definitief tot mooie herinneringen zijn herleid. Ik begrijp dat. Plannen maken geeft zuurstof en energie wanneer het eens een dagje zwaar is. Zijn vrouw staat echter als een kleine, maar sterke rots in de branding voor hem. Ze herinnert hem er dagelijks aan dat ze nog samen zijn. Dat ze nog van kleine dingen kunnen genieten en dat de herinneringen er zijn om vandaag te delen en te koesteren. In hun gesprekken en hun blikken naar elkaar, zie je dat ze elkaar door en door kennen. Je ziet een afhankelijkheid maar ook een diepe liefde en respect voor elkaar. Zo’n liefde voor elkaar maakt het verschil in moeilijke omstandigheden. Niet iedereen heeft echter zo’n echte vriend of partner die je rechthoudt wanneer je zelf niet meer kan. Deze zomer moesten we afscheid nemen van een vriendin die acht jaar geleden tegen kanker had gestreden. Iedereen om haar heen wist dat het moment zou komen dat haar lichaam zou bezwijken. En toch, wanneer het moment daar was, verraste het ons. En we beseften we hoe hard we haar zouden missen. Op haar herinneringsdienst heerste er nochtans geen gevoel van verslagenheid of wanhoop. Dit is vreemd, hé? Ik verklap je het geheim. De Het vallen van het bladHet vallen van het blad 6 Iedereen kent de uitdrukking wel: ‘het vallen van het blad’. Het betekent dat het einde van de zomer, de komst van koudere en kortere dagen, wegen op de gemoedstoestand van mensen. Het is een milde uitdrukking. Iedereen kan zich wel een beetje down voelen. Herken jij dat?
omstandigheden hebben deze vrouw gedurende talrijke, heel moeilijke momenten van pijn en twijfel wel bezwaard. Maar nooit overwonnen. Bij een bezoek kon ze het die hele lange tijd en tot het tot op het laatst blijven opbrengen om een oprechte interesse te tonen in haar vrienden. Maar ze kon ook eerlijk haar eigen gedachten en angsten delen. Tot kort voor haar dood bleef ze persoonlijke verjaardagkaartjes sturen naar wie haar lief was. Ze bleef genieten van de kleine dingen: het zicht op haar tuin, iets lekkers, muziek. Daarom wisten we dat we haar zo zouden Hoemissen.kon ze dit opbrengen? Hoe kwam het dat ze zich niet opsloot, niet verbitterd, boos of diep gefrustreerd werd? Voor haar was het - behalve haar liefde voor haar man, gezin en mensen om haar heen - haar diepe geloof in God. Haar geloof in God was haar anker. Daardoor raakte ze niet op drift wanneer ze lichamelijk en emotioneel stormen moest doorstaan. Door haar geloof bleef ze vasthouden aan de goede dingen in het leven. Ze bleef vertrouwen dat ze elke dag gedragen zou worden door de moeilijkheden heen. Daar lag haar kracht. Ze was zo overtuigd van de goedheid en liefde van God, dat vreugde en dankbaarheid overheersen bij haar herinnering. Dit soort kracht en rust in zulke omstandigheden is bijna bovennatuurlijk te noemen.
Het is niet enkel zichtbaar voor gelovigen, hoor. Iedereen die haar kende, merkte dat zij heel uniek Wanneerwas.het spreekwoordelijke
Ik heb het geluk dat ik deze vrouw heb gekend. Maar bovendien heb ik zelf ook al ervaren dat ze heel terecht vasthield aan God. Ik heb zelf ook ervaren dat Hij goed is. Misschien heb jij nog nooit geprobeerd om je in moeilijke omstandigheden of wanneer je gemoed bezwaard was, je te richten tot God en het Hem te vertellen. Dan zou ik je willen vragen om het eens te proberen. Er zijn talloze antwoorden op je vragen wanneer je angstig, gestrest, depressief of ziek bent. Maar wie of wat maakt echt een verschil? Ik wens je van harte toe dat je het vindt. Zodat de moeilijkheden vandaag uiteindelijk een herinnering worden om blij en dankbaar voor te zijn. Wij hebben ervaren dat God, onze Vader, die zoveel van ons houdt, zo goed is ons altijd weer moed en hoop te geven. Bijbel, boek 2 Thessalonicenzen. 2:16
Marieke Rommel Wegwijzer 7
Haar geloof in God was haar anker. opraakteDaardoorzenietdriftwanneerzelichamelijkenemotioneelstormenmoestdoorstaan.
blad dus valt of – veel erger - wanneer mijn leven overhoop wordt gehaald door gebeurtenissen die ik niet kan veranderen, ben ik vast van plan haar voorbeeld voor ogen te houden. Vroeg of laat overkomen ons moeilijke, onvoorziene en droevige gebeurtenissen. Door alles heen is God goed en geeft Hij betekenis en veerkracht terug waar ik geen uitweg meer zie.
8
Evangelie SprekendeBLOEMEN
...
Tania Huyghe kan onmogelijk bloemenwinkeleen passeren zonder een uitgebreide blik in de etalage te werpen. De floriste uit Lauwe ontwikkelde in haar leven een passie voor alles wat groeit en bloeit.
Wegwijzer 9
“Mijn ogen geraken maar niet verzadigd van het met bewondering in mij opnemen van alle kleuren, geuren en vormen die ik om mij heen zie.”
En ze is gebiologeerd door de schoonheid van het leven en de natuur. Ze kan zich geen mooiere plaats indenken dan midden tussen majestueuze bergen. Dat is iets voor elke vakantie. Maar in het vlakke WestVlaanderen is ze iedere dag omringd door bloemen. “Mijn ogen geraken maar niet verzadigd van het met bewondering in mij opnemen van alle kleuren, geuren en vormen die ik om mij heen zie,” staat er op haar website. En als je met haar praat, begrijp je waarom ze zo onder de indruk is van de schepping en de Schepper. Ook al gaat het leven niet altijd over rozen... Tania noemt zichzelf een laatbloeier. Ze was 28 en had al drie kinderen toen ze aan een opleiding als floriste begon.
10 Wegwijzer
Als kind was Tania regelmatig slachtoffer van pesterijen.
Dat heeft haar heel onzeker gemaakt. Maar thuis sprak ze daar niet over. “Ik herinner mij ook dat ik op de speelplaats altijd bij mijn zus in de buurt te vinden was. Ik heb me heel eenzaam gevoeld als kind.
In zekere zin had ze er toen al een heel leven op zitten: “In het eerste jaar op de universiteit leerde ik mijn man kennen. We waren nog heel jong en we zijn snel getrouwd. Ik ben nog wel even gaan werken. Maar toen ik zwanger werd, ben ik thuisgebleven, heel bewust. Dat was aanvankelijk een moeilijke keuze, maar ik zou het zeker opnieuw doen.” Het was zeker geen evidente beslissing en ze kreeg er regelmatig vragen over. De tijden zijn wellicht ook wel veranderd, beseft Tania. Haar eigen kinderen hebben intussen ook een gezin, waar beide ouders uit werken gaan. “Ik kon dat niet, ik wilde zelf voor mijn kinderen zorgen.” Voor ons was dit de beste keuze. Dat ze niet in de buurt van de rest van de familie woonden, droeg zeker bij tot die beslissing. Net zoals het feit dat haar eigen moeder ook thuisbleef voor de zorg en opvoeding van haar kinderen. En dat ze dit altijd als iets heel positiefs heeft ervaren.
Vriend vertrouwenspersoonen
Nu is dat allemaal veel meer bespreekbaarder. En dat is In die
hadwatvooraltijdenmoeilijkevielzeterugopzevanthuismeegekregen:haargeloof.
“God is degene geweest bij Wie ik als kind altijd terecht kon. Ja, dat is misschien moeilijk te begrijpen. Maar ik heb God altijd als heel dichtbij ervaren. Ik kan dat niet uitleggen of verklaren. Hij is wie Hij is. Dat Wegwijzer 11
Wat betekende God toen voor jou?
positief. Soms is pesten heel geniepig en heel gemeen. Waarom pesten kinderen elkaar? Het is de aard van de mens zeker? Het onverdraagzame, de groepsdruk, ik weet het niet. Bij mij ging het gewoon om uiterlijkheden. En ik kropte het op. Totdat het teveel werd, dan ging ik op de vuist. Ik herinner me dat nog goed. Toch heb ik er nooit straf voor gekregen. Ik was namelijk graag gezien bij de juffen en meesters (lacht) In die moeilijke tijden viel ze vooral terug op wat ze van thuis had meegekregen: haar geloof. Voor veel mensen is God ‘iets’, ‘iemand’ misschien, ver weg in de hemel. Voor jou was Hij blijkbaar heel concreet … “Ik heb altijd van God gehouden. Hij is steeds de persoon geweest bij wie ik terecht kon met alles wat in mijn kindertijd heeft gespeeld. Hij is van kindsbeen af altijd mijn vertrouwenspersoon geweest. Hij is zo’n realiteit in mijn leven.” Hoe is dat zo gekomen? “Toen ik een jaar of 14, 15 was waren we met ons gezin op een christelijk concert. Mijn grootvader die een belangrijke persoon in mijn leven was, was daar toen ook bij. Dat weet ik nog heel goed, ik zat die avond naast hem. Op die avond werd er gesproken over de tekst uit de Bijbel, Openbaring 22:17 waar staat: Kom tot Mij, allen die dorst hebben en laat wie wil het water des levens nemen voor niets.” Op dat ogenblik heb ik gezegd: ja, dat wil ik. Ik wil verzadigd worden van God, ik wil de volheid van God. Het was in een periode dat ik het heel moeilijk had, veel verdriet had. Ik dorstte naar God en Zijn troost en nabijheid. Dat is een moment dat ik nooit zal vergeten. In christelijke termen noemen ze dat een bekering.”
Aan(ge)slagen De grootste slag in Tania’s leven moest nog komen. Die kwam op 22 maart 2016 – de dag die een enorme impact op België en op heel wat families had, waaronder ook haar eigen familie. Vroeg in de morgen was een bevriend echtpaar naar Zaventem vertrokken om er met het vliegtuig naar Burkina Faso te vertrekken. In dat land waren ze betrokken bij een missieproject. Hun vliegtuig was nog maar net in de lucht, toen beneden op de luchthaven de bommen ontploften en dood en verderf zaaiden. Ze waren ternauwernood aan de aanslag ontsnapt. Maar ook haar neef Bart stond die morgen aan de incheckbalie om zijn vriendin in Amerika te bezoeken. Hij kreeg de volle laag en in één klap kwam er een einde aan zijn beloftevolle jonge leven. “Ik wist niet dat hij die dag onderweg was naar de luchthaven. Aanvankelijk zou zijn vriendin naar België komen. Maar die plannen waren blijkbaar gewijzigd en zo was hij die bewuste dag op weg naar haar…”
Kun je dat wat meer concreet maken?
“Je kunt je boosheid om de waanzin niet kwijt. Er was vooral de confrontatie met mezelf. Ik was boos op de wereld en soms ook op mensen om mij heen die mij niets misdaan hadden, ik was heel prikkelbaar. Ik had gevoelens die ik eigenlijk niet wilde hebben. Ik vocht tegen al die gevoelens en wist met mijzelf
12 Wegwijzer
“Je kunt dat niet verwoorden. Dat is chaos op alle vlakken: emotioneel, relationeel, op geloofsvlak. Ja, alles… Je kunt gewoon met je verdriet geen kant uit. En de krater aan verdriet zien bij mijn zus en haar gezinsleden, dat is wat mij vooral parten heeft gespeeld. Ook de emotionele gevolgen die je voor altijd veranderen.”
Bloemstuk en vlechtwerk Nagedachtenis aan Bart - Creatie Tania Huyghe.
Hoe is dat bij je binnengekomen?
was in het verleden zo, maar dat is Hij vandaag nog steeds. Er zijn veel momenten geweest dat ik Hem niet begrepen heb, dat ik zelfs boos op Hem ben geweest. Maar ik heb eigenlijk nooit getwijfeld aan Zijn bestaan. Hij is altijd een enorme realiteit geweest in mijn leven. Een troost, een steun, een Vriend, mijn beste vriend!” De pesterijen van vroeger heeft Tania inmiddels ver achter zich gelaten. Maar ze blijft alert: “Mijn kinderen kunnen ervan getuigen, ik kwam echt voor ze op. Als ik hoorde dat mijn kinderen gepest werden, dan ging ik naar hun school. En ik maakte het bespreekbaar. Dan was ik echt zoals een leeuwin voor haar welpen!” (lacht)
geen blijf. Ik heb daar heel lang last van gehad. Je wilt niet haatdragend worden, racistisch of bevooroordeeld. Je wilt niet altijd boos zijn, je wilt deze waanzin gewoon niet!”
Anderen merkten dat ook? “Ja, dat denk ik wel. Al sprak niemand mij daarover aan met uitzondering van mijn jongste dochter. Ik weet nog dat we samen om studieboeken gingen. Ik maakte er een heel probleem van dat er met de bestelling iets niet in orde was. Achteraf zei mijn dochter: ‘Mama, als je nog zo doet dan ga ik niet meer met je mee. Ik vind het niet meer leuk zo.’ Dat was mijn wake-up call.” Kon je met je verdriet dan wel naar God? “Ja, ik kon met al mijn frustraties, verdriet en boosheid bij Hem terecht. Maar daarmee is je verdriet niet direct opgelost. Je moet daar doorheen, door die rollercoaster. De waanzin is gebeurd en dat komt nooit meer goed. De gevolgen blijven, want Bart is er niet meer.” Werken en verwerken Bij de verwerking van het trauma speelden – het zal niet verbazen – bloemen ook een rol. Zo maakte ze nog in hetzelfde jaar, ter gelegenheid van ‘Groenten en Bloemen’ in Hoogstraten, een gitaar van rozen. Het was een fleurig eerbetoon aan Bart en zijn liefde voor muziek en zijn gitaar. En haar professionele activiteiten lagen natuurlijk ook nog te wachten. “Ik ben gewoon door blijven gaan, heb dingen gedaan om bezig te blijven; het was soms gewoon ‘op automatische piloot’. Een beetje een vlucht in het werk ook. Al herinner ik mij dat ik die tijd ook wat ‘onbetrouwbaar’ werd. Ik moest vechten om elke dag op te staan en er tegenaan te gaan. Ik kwam vaak te laat op werkplekken, had nergens zin in, was moedeloos en troosteloos.”
Ben je er sterker door geworden? “Als ik naar mezelf kijk, dan voel ik mij na alles wat er gebeurd is heel kwetsbaar en fragiel. Ik denk eigenlijk dat ik nooit meer zo weerbaar word als vroeger. Ik voel me alleszins niet sterk. Mij heeft het gebroken.” De laatste jaren heeft Tania als floriste een aantal mooie momenten meegemaakt. Zo mocht ze in het kader van de Internationale Vrouwendag een workshop geven in India. Dichterbij huis had ze afgelo pen voorjaar de eer om twee stands te mogen verzorgen op de Gentse Floraliën. Dat deze drukbezochte expositie ditmaal in het teken stond van ‘Het Wegwijzer
13
14 Wegwijzer GENK Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek uw christelijke boekhandel GENK Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek uw christelijke boekhandel GENK 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93 uw christelijke boekhandel GENK345VennestraatGenk3600 865830089genk@hetgoedeboek.be KORTRIJK79MeensestraatKortrijk8500 997835056kortrijk@hetgoedeboek.be LEUVEN192TervuursesteenwegHeverlee3001 939325016leuven@hetgoedeboek.befb.com/hetgoedeboekhetgoedeboek.be boekhandelchristelijkeuw GENK Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93 uw christelijke boekhandel GENK 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 uw christelijke boekhandel GENK Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek uw christelijke boekhandel GENK Vennestraat 345 3600 Genk 089 30 58 genk@hetgoedeboek.be86 KORTRIJK Meensestraat 79 8500 Kortrijk 056 35 78 kortrijk@hetgoedeboek.be99 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 leuven@hetgoedeboek.beHeverlee93hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek uw christelijke boekhandel genk@hetgoedeboek.beVennestraat089 LEUVEN Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee 016 25 93 leuven@hetgoedeboek.be93hetgoedeboek.be Meer Beluisterwww.taniahuyghe.beinfo:.hetinterview met Tania Huyghe in de podcast. Surf naar QR-code.werk.vlaanderenwww.medianetofscande
Op haar website schrijft ze: ‘Ik streef ernaar om een positieve boodschap van troost, bemoediging, liefde, vriendschap, waardering en genegenheid te communiceren op een toegankelijke manier’. Tania weet dat ze niet echt commercieel is en dat ze bloemen veeleer ziet als een bron van inspiratie dan van inkomen. Toch stelt ze volmondig dat mensen veel vaker bloemen moeten laten spreken: “Ik vind dat we elkaar veel meer bloemen moeten geven tijdens het leven, net zoals complimenten en positieve boodschappen. Als ik zie hoeveel troost en hoeveel blijdschap bloemen brengen bij de mensen die verdriet hebben, die rouw te verwerken hebben, of die met ziekte te maken hebben… Het is al vaak geweest dat ik bloemen breng en dat mensen beginnen te wenen omdat ze geëmotioneerd zijn. Het is een taal zonder woorden. Net zoals ik zeg: in de natuur zie ik God. Dat is ook een taal zonder woorden. Die boodschap heb je eveneens bij bloemen. Ik vind dat we elkaar veel meer bloemen moeten geven, niet alleen als mensen sterven, maar vooral als ze leven!” Don Zeeman
Lam Gods’ van de gebroeders Van Eyck, gaf aan het geheel ook een onverwachte maar welkome extra dimensie. Geloven speelt zich immers net zo goed in een kerk als in een grote expohal af... Troost Bloemen zijn een beeld van het leven, vindt Tania: “Bloemen zijn vergankelijk, en het leven ook. Tijd is vergankelijk, wat vandaag is, is morgen voorbij. Dat maakt deel uit van het leven”. Toch geven bloemen in al hun vergankelijkheid een krachtige boodschap. Ze spreken in alle stilte. “Hoe kan je iemand het beste troosten? Bij mij is dat met weinig woorden. Maar vooral door aanwezig te zijn! Tot op de dag van vandaag vind ik het nog altijd lastig dat sommige mensen, van wie je het niet verwacht had, je mijden in je verdriet. Je niet condoleren, geen blijk van medeleven tonen, nooit eens vragen hoe het met je is, het doodzwijgen. En precies doen alsof het niet is gebeurd. Dat begrijp ik niet en het is zo pijnlijk! Maak verdriet bespreekbaar, alleen wees spaarzaam met woorden! Bloemen zijn daarom de perfecte manier om troost te bieden, vind ik.”
Bovendien kost de bereiding van deze maaltijd heel weinig moeite op het moment zelf. Je hoeft de schotel alleen in de oven te schuiven!
Het blijft lang warm en lauw is ook nog lekker. Er is dus veel speling in het bereiden en serveren. Het serveren doe je met wat frisse rucola (die je nog over hebt). Zout en peper kan je nog naar smaak toevoegen.
Stap 2: Verwarm de oven op 180°C. Doe de ui, look, chorizo, pompoen in een ovenschotel en zet die 10 minuutjes in de oven. Stap 3: Los intussen de bouillonblokjes op in 7,5 dl heet water.
Soms krijg je veel volk over de vloer en wil je toch niet ‘weer’ spaghetti voorschotelen… Of het bezoek dat langskomt zijn je schoonouders en je wil net iets meer indruk maken?
Risotto met chorizo en scampi
Ingrediënten voor 4 personen: - 100 gram zachte chorizo - 250 gram scampi’s - 500 gram pompoenblokjes (vers of uit de vriezer) - 1 ui - 2 teentjes look - 100 gram rucola - 250 gram risottorijst - 50 gram parmezaan (of een goedkoper equivalent, die zijn er zeker!) - 1,5 blokje kippenbouillon Werkwijze: Stap 1: Snipper de ui en de knoflook fijn, snijd de pompoen in (kleine!) blokjes, snijd de chorizo in schijfjes.
P.S.: Ik ben intussen aan het experimenteren met extra groenten. Een stevige portie diepvrieserwtjes toevoegen (gelijk met de pompoen) is een meerwaarde en het brengt veel kleur in de schotel!
Smakelijk!
Stap 4: Haal de ovenschotel uit de oven en voeg de rijst toe. Meng goed en overgiet met bouillon. Doe de ovenschotel dicht (of dek af met aluminiumfolie, als je geen deksel hebt). Laat ruim 20 minuten in de oven staan tot de rijst bijna gaar is.
Koken
Stap 5: Haal de ovenschotel uit de oven. Meng de scampi’s, de geraspte kaas en de helft van de rucola eronder. Zet nog even terug in de oven. Scampi’s zijn erg snel klaar, dus het moet echt niet lang meer zijn!
Ann Van der Flaas
De dag brak aan. Rugzakken werden gevuld en routes uitgestippeld. We hielden rekening met pubers-in-vakantiemodus en lieten hen nog eerst Maaruitslapen.tegen de middag waren we in Brussel. First stop: het Atomium! Laaiend enthousiast waren ze. Na mijn verhalen over de roltrappen met lichtjes en hoe hoog alles was. En toen zagen we de rij voor de kaartjes…
Oké, geeft niks. We zijn flexibel, toch? Eerst zouden we picknicken, daarna naar het paleis en de stad in. En dan kwamen we wel terug voor we naar huis gingen. Maar het was warm. En een eindje wandelen... Daar hadden de pubers geen zin in. En dan moest er ook nog een rugzak gedragen worden?! De peuter wilde zélf stappen. Maar dat was ook al geen goed idee in zo een drukke stad. En hoezo,
Ik voelde een steek in mijn hart. En nog een. En nog een.
Tja, te hoge verwachtingen.
Ik verloor mijn geduld en we maakten rechtsomkeer.
mochten ze nu geen ijsje?!
Brussel
Het Atomium en het Koninklijk Paleis bezoeken. Een lekkere wafel eten, door het oude stadsgedeelte slenteren… Echt een dagje toerist in eigen land!
16 Opvoeding Een dagje
Al weken keek ik er naar uit. Misschien wel maanden! Een uitstapje naar Brussel met onze heerlijke bende.
Want ik had een super gezellige dag verwacht, zonder zeuren. Met allemaal vrolijke kindertjes die zo dankbaar waren dat hun ouders hen onze mooie hoofdstad wilden laten zien.
Er waren tranen en te harde
Wegwijzer 17 woorden en de dag kwam helemaal niet zoals ik het me al die weken had voorgesteld. Bovendien duurde het, om eerlijk te zijn, ook wel even voor ik de teleurstelling te boven kwam,. De kinderen waren geschrokken, mama laat zich eigenlijk nooit zo gaan. Eentje stuurde me een sorrysms’je. Dat ze niet doorhad dat ik er zo naar had uitgekeken. Toen huilde ik nog wat harder. En toch blijf ik van hen houden. Er komt vast nog wel een andere uitstap. Vergeven en nieuwe kansen geven, het hoort bij het ouderschap zoals water bij de zee. Onvoorwaardelijk graag zien is niet altijd makkelijk. Maar wel enorm kostbaar om kinderen een stevige basis mee te geven. In de Bijbel staat een mooi stukje over zo een onvoorwaardelijke liefde. De liefde is geduldig en vriendelijk. Liefde wordt niet jaloers. Liefde schept niet op en vindt zichzelf niet vreselijk belangrijk. Liefde zegt of doet geen onaardige dingen. En denkt niet alleen maar aan zichzelf. Liefde raakt niet verbitterd. Liefde vergeeft als een ander iets verkeerds heeft gedaan. Wauw…1Dit is een heel mooi beeld van hoe liefde zou kunnen, mogen, moeten zijn. Maar is het tegelijk ook niet een onhaalbaar ideaal? Ik zal nooit op elk moment dit soort liefde kunnen tonen aan mijn kinderen. En niemand zal ooit op die manier liefde voor mij hebben. Behalve… God. Dat is tenminste wat ik geloof! Ook al ligt de lat onhaalbaar hoog, toch doe ik mijn best om mijn kinderen, maar ook anderen op die manier graag te zien. Het is een prachtig ideaal, vind ik. Stel je maar eens voor hoe anders de wereld zou zijn als iedereen op deze manier met elkaar zou omgaan! Iedereen vriendelijk, geen jaloezie of egoïsme,… Zullen we het samen proberen? Reninca D’Joos 1 Bijbelboek 1 Korintiërs 13
Maatschappij Op 7 mei overleed mijn schoonbroer aan een slepende ziekte.
Bedenking Mijn broer vroeg of ik de afscheidsbrief op de begrafenisdienst wilde voorlezen, omdat hij te overweldigd was door verdriet. Het was een mooie brief. Maar ik had eerlijk gezegd wel mijn bedenkingen bij het slot: “Zus en schoonbroer, misschien kunnen we elkaar nog eens ontmoeten bij een lekker glas, een mooi geschikte bloem, een strandwandeling… Mogen jullie altijd bij elkaar blijven.” Mijn bedenkingen vielen niet in goede aarde bij mijn broer. Al had ik geprobeerd om me heel zacht uit te drukken. Hij reageerde: “Als er dan een God bestaat, dan zal Die almachtig zijn en zal iedereen bij Hem mogen komen.”
kankerkerkanker r kanker ankernkerkerkankerkankererkankerkankerkankerkanker 7 mei 18
Onverwacht
Of in het ‘schitteren als een ster aan het firmament’. Een schrale troost als je het mij vraagt.
“God is dan wel almachtig, maar Hij respecteert volledig onze vrije keuze. Als we nu niet voor God kiezen, waarom zouden we dan later wel bij God zijn? De Bijbel spreekt over de hemel als een plaats waar God is Die een diepe relatie met ons heeft. Terwijl de hel bestempeld wordt als een plaats waar God niet is”, repliceerde ik. Nu was het hek volledig van de dam. “Maar de mens kan toch in onwetendheid de verkeerde keuze maken en denken dat dit hier op aarde niet zo belangrijk is. Nee hoor, als er een hemel is komt iedereen erin, gegarandeerd”, zei hij met een ietsje meer verheven Ikstem.probeerde hem aan te tonen dat Jezus Christus hier op aarde wel heel duidelijk aangaf dat
Er was een goede band met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. De familie kon nog afscheid van hem nemen op het sterfbed. Wat ik echter niet wist, was dat mijn zus o.a. tegen haar kinderen verteld had dat ze niet zonder hem kon leven. De dag na zijn dood stapte ze uit het leven… Voor mij in ieder geval totaal onverwacht. Voor haar kinderen een shock. In twee dagen je ouders verliezen. Ze waren vooral boos op hun moeder. Hun vader was ziek. Maar hun moeder had toch nog een doel om voor te leven? Groot onbegrip. De begrafenisdienst van beiden op 13 mei was emotievol, maar zonder hoop. Onze familie (behalve ons gezin) wil niets te maken hebben met geloof in God. En dan schiet er niets meer over dan wat ze noemen ‘verder leven in de herinneringen’ (die bij een volgende generatie al grotendeels verdwenen zijn).
1 Bijbelboek Johannes 14:6 Jezus en het kruis Het gesprekverliep heel moeilijk, moet ik toegeven. Ik ging verder. “Toen Paulus in de Filippenzenbrief schreef 2: ‘Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij, die de gestalte van God had, maakte er geen aanspraak op aan God gelijk te zijn. Maar Hij deed afstand van Zijn positie en nam de gestalte aan van een dienaar. Hij werd gelijk aan de mensen. En als mens verschenen, heeft Hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis. Hij maakte duidelijk dat Jezus, God zijnde, op aarde gekomen is als mens. Hij heeft inderdaad op zijn goddelijkheid geen beroep gedaan in functie van zichzelf. Want dan zou Hij niet langer als mens leven. Jezus wordt pertinent als God en Schepper 2 Bijbelboek Filippenzen 2:5-8
kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanke kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kank kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kanker kan7 mei Wegwijzer 19
Twee jaar geleden kreeg hij het verdict ‘kanker’. Na zijn operatie kreeg hij de beloftevolle boodschap dat er geen uitzaaiingen waren en dat er zelfs geen nabehandeling nodig was. Maar niet lang erna begon de lijdensweg en de lichamelijke aftakeling. ... “als er een hemel is gegarandeerd”,iedereenkomterin,zeihij...
‘Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is en dat niemand tot de Vader kan komen dan door Hem.’1 “Hij laat hier echt geen ruimte, broer. Niemand dan door Hem”, benadrukte ik. En toen werd de discussie over een andere boeg gegooid. “Deze uitspraak van Jezus werd vooreerst door mensen neergeschreven, en trouwens”, vroeg hij zich af “interpreteren jullie dit misschien verkeerd. Misschien had hij het over iets heel anders. Uit de context kon dit niet blijken.” “Het gaat duidelijk over het leren kennen, het in relatie treden met God. En Jezus liet geen enkele ruimte toe tot eigen interpretatie”, reageerde ik. “Daarbij is Jezus God zelf. Dus is het toch wel belangrijk om rekening te houden met Zijn weg die Hij uitstippelt.” “Nee hoor”, zei mijn broer, “Jezus is een mens die later op een hoger niveau trad en goddelijk werd.”
Bestel: bestel@weg-wijzer.net Web: www.weg-wijzer.net Redactie: Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas. Correctie: Ann Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe
Mail: info@weg-wijzer.net
vzw afd. Coördinatie:Wegwijzer Erik 2250WitgoorD’Joos63Olen
Vormgeving: Jehtron Wervik © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
EvangelischeColofon...VolwassenenWerking
kanker kanker kanker kanker kanker ker kanker kanker kanker kanker r kanker kanker kanker kanker kanker ker kanker kanker kanker kanker nker kanker kanker kanker kanker er kanker kanker kanker kanker anker kanker kanker kanker kanker er kanker kanker kanker kanker kan ker kanker kanker kanker kanker kanker 20 Wegwijzer omschreven in zowel het Oude als het Nieuwe Testament. Tegen de Schriftgeleerden zei Hij dat Hij al bestond voor Abraham er was. Dat was het moment dat dezen stenen opraapten 3 omdat Hij zichzelf als God bestempelde. Dit was ook de reden waarom de Schriftgeleerden en Farizeeën Hem kruisigden. Een andere reden konden ze niet tegen Hem inbrengen.” Onze keuze “Als God de menswording van Christus Jezus en Zijn dood als enige oplossing zag om bij Hem te komen. Hoe is het dan mogelijk dat wij nog steeds denken aan andere oplossingen? Als er een andere oplossing was, dan zou een rechtvaardig God, die niet kan confereren met de opstandige mens, zeker voor die andere oplossing kiezen. Als mensen ervoor kiezen om niet deze Weg te nemen, is dat volledig hun keuze. Als ik nu geen relatie wil met God op de wijze die Hij voorstelt, is dit volledig mijn wil. Waarom zou die keuze dan plots veranderen als ik voor God 3 Bijbelboek Johannes 8:58-59 sta? Het was voor God heel ernstig met ons gesteld. Indien ik de Schepper was, zou ik nooit bereid zijn om me op te offeren voor opstandige schepsels. Het gaat hier om een liefde die ons verstand te boven gaat.” Ik merkte ondertussen dat mijn broer niet meer luisterde… Terugzien In de week na de dood van mijn schoonbroer en schoonzus, kreeg de schoonmoeder van onze jongste dochter, een hartstilstand. Reanimatie wierp op het eerste gezicht zijn vruchten af, maar 8 dagen later is ze toch gestorven. Op 27 mei hadden we de begrafenisdienst. Ook hier was de dienst heel emotioneel. Maar in tegenstelling tot deze van mijn zus en schoonbroer vol hoop. In de Bijbel betekent hoop zekerheid. Zekerheid dat de dood niet het einde is. Maar dat mensen die Jezus’ Weg kozen, niet alleen nu al een relatie met Hem krijgen, maar ook een zekerheid dat die relatie zich verderzet in de eeuwigheid. ‘Eeuwigheid’, weer zo’n begrip dat ons verstand te boven gaat... Het afscheid van deze vrouw was voor haar man, velen van haar familie heftig en droevig, maar tijdelijk, ook voor mij. We zien elkaar terug in een volmaakte situatie. Niet omdat zij of ik volmaakt zijn, maar omdat God ervoor gezorgd heeft dat we bij Hem kunnen komen. En daarvoor heb ik gekozen. Ik hoop dat dit ook jouw keuze is of wordt...
Yvan Thomas
Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net
5
God verlangt naar een relatie met ieder mens.
God verlangt naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde. .1. .2.
die je moet weten over wegwijzer We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen. De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in. .5. Geef je leven over aan Jezus Christus. Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.
De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.
waarhedenGodGod
God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt..3. .4.
kanker kankanker kanke kanker kankerkankerkankerkan-kakankkankerkkankkankerkanker Wegwijzer 21
Driekwart van de nieuwe spelers zeiden dat ze hun extra vrije tijd, als gevolg van de pandemie, gebruikten om te Datoefenen.iszeker goed nieuws voor de gitaarindustrie. En hopelijk zullen we nieuwe muzikanten en nieuwe muziek horen in de komende jaren. Maar we kunnen niet verwachten dat iedereen ermee doorgaat.
Eerdere onderzoeken door Fender hebben aangetoond dat negen op de tien nieuwe gitaristen stoppen binnen een Datjaar. is iets dat we ook bij andere activiteiten zien. De meeste nieuwe leden bij sportclubs houden het minder dan een jaar vol. Veel mensen beginnen met fitness in januari en zijn tegen augustus allang Ingestopt.feiteis dit een fenomeen dat managementkenners lang geleden hebben vastgesteld. We starten als enthousiaste beginners, met weinig of geen bekwaamheid. Maar vooraleer we het beter kunnen, raken we teleurgesteld.
22
In de voorbije paar jaar hebben een heleboel andere mensen hetzelfde pad gevolgd. Volgens Fender, een van de bekendste gitaarbouwers, zijn er alleen al tijdens de coronapandemie 16 miljoen nieuwe gitaristen bij gekomen. In de VS alleen.
Enthousiaste beginners…Evangelie
Ik pakte de twee en begon te leren. De eerste dagen werden weken, dan maanden en dan jaren. In het begin was het lastig voor mijn familie. Maar uiteindelijk had ik zoveel vooruitgang gemaakt dat anderen bereid waren om te luisteren wanneer ik speelde.
Toen ik dertien was, zag ik de gitaar van mijn moeder op de zetel liggen. Er lag een boekje naast met de titel ‘Hold Down a Chord’ (een akkoord spelen).
Wegwijzer
De teleurstelling blijft vaak, zelfs als we vooruitgang boeken. Alleen in de laatste fase vinden we ons enthousiasme terug. Voor beginners zijn er vaak ontbrekende stukken kennis of inzicht, die duidelijk zijn voor de gevorderden. Maar mysterieus of gewoon onbekend voor nieuwelingen. Dit komt niet alleen voor bij werk, hobby’s en vaardigheden. Maar ook op geestelijk vlak. Ik geef een voorbeeld vanuit het Bijbelboek “‘Handelingen’.
Intussen arriveerde in Efeze een Joodse man die Apollos heette en uit Alexandrië afkom stig was. Hij was hoogopgeleid en had een grondige kennis van de Schriften. Hij had onderricht ontvangen over de Weg van de Heer en sprak met veel enthousiasme. Wat hij over Jezus leerde was correct, maar hij kende enkel de doop van Johannes. Hij begon vrijmoedig in de synagoge te spreken. Toen Priscilla en Aquila hem hadden horen spreken, namen ze hem apart en legden de Weg van God nauwkeuriger aan hem uit. En toen hij naar Achaje wilde doorreizen, bemoedigden de christenen hem en schreven ze aan de discipelen daar dat die hem moesten verwelkomen. In Achaje aangekomen, was Apollos een grote steun voor de mensen die door genade tot geloof waren gekomen.” Bijbel, boek Handelingen 18:24-28. Efeze was een stad in het huidige Turkije. En Priscilla en Aquila waren christenen die bevriend waren met de apostel Paulus. Alexandrië was een enorm grote Egyptische stad, waar veel Joden woonden, waaronder ook veel joodse Apolloschristenen.was duidelijk iemand die de Hebreeuwse Bijbel, door ons het Oude Testament genoemd, goed kende. Hij had zeker veel over Jezus gehoord. Maar op dat moment had hij geen persoonlijke relatie met Jezus. Hij kende ‘de doop van Johannes’, dat wil zeggen een doop waarin je je zonden belijdt. Johannes de Doper was de neef van Jezus. En hij was een super-belangrijke figuur geweest in de joodse wereld. Later, toen de joodse historicus Josefus over die tijden schreef, besteedde hij een lang deel van zijn boek aan Johannes. Op een of andere wijze had Apollos gekozen om Jezus te belijden, en zelfs te promoten, zonder dat hij het volledig Veelbegreep.mensen zijn doorgegaan met iets moeilijks, zoals gitaar spelen of het leveren van sportieve prestaties. Ze kunnen een moment aanduiden waarop iemand anders naar hen toekwam om dingen verder uit te leggen. Ik vraag me soms af of de negen op tien nieuwe gitaristen die stoppen, gewoon iemand missen om hen te helpen en te bemoedigen. 23 Vaak treffen we stukkenontbrekendekennisofinzichtaan,diemysterieusofgewoononbekendzijnvoornieuwelingen.
Bezoek de online versie https://youtu.be/cMDVEmOXLGQop
Ten tweede - en dit is waar Johannes het over had: erkennen dat we God de rug hebben toegekeerd. Hoewel we met ons geweten wisten dat sommige dingen verkeerd zijn, hebben we gekozen om die toch te doen. Dit heeft ons van God gescheiden. Ten derde: aanvaarden dat Jezus in onze plaats gestorven is, om ons bij God terug te brengen. Hij heeft de prijs van mijn zonde betaald, zoals iemand een boete voor een ander kan betalen. Maar dit is geen intellectuele stap. Om dit echt te aanvaarden, moeten wij Jezus in ons hart uitnodigen binnen te komen als Redder en DitHeer.is iets persoonlijks - een ander kan het niet voor jou doen. En het kan niet gedaan worden als groep. Jezus belooft dat wanneer wij Hem uitnodigen, Hij binnenkomt. Zijn Geest komt in ons wonen. Dan zijn we wedergeboren, zoals Hij heeft beloofd. Dit is wat Priscilla en Aquila aan Apollos uitlegden. En wat gebeurde er vervolgens? Er was geen wachtperiode. Apollos moest niet bewijzen dat hij alles had begrepen, of dat hij nu veranderd was. Hij is gewoon onmiddellijk weer gaan Zodebatteren.ishetook voor ons. Jezus in je leven vragen is levensveranderend. Maar we gaan rechtstreeks verder met onze levens. We leven anders, omdat de Heilige Geest nu in ons is. Hij helpt ons om met onze zonden af te rekenen en geeft ons een nieuwe vreugde.
Martin Turner Martins nieuwe album “Lost and Found” is te vinden MartinMTurner.bandcamp.com.op 24 Wegwijzer
Maar we leven ook verder zoals voordien - met alles wat we reeds wisten en begrepen, nu getransformeerd door ons nieuwe leven in Christus. De uitnodiging van Jezus geldt ook vandaag, ook voor jou, en ook voor mij.
In zijn begrip van wie Jezus was, was Apollos een enthousiaste beginneling. Priscilla en Aquila kwamen precies op het juiste moment bij hem. Nu het ontbrekende stuk van zijn kennis was aangevuld, kon hij doorgaan op basis van de vele kennis die hij al Dithad.geldt ook voor ons. Ben jij iemand met veel kennis van filosofie, of rechten, of wetenschap, of heb je een professionele vaardigheid? Die dingen kunnen grote inzichten bieden bij het christelijke geloof. Maar voordat ze kunnen worden geïntegreerd, moet je Jezus persoonlijk leren kennen. Dit is niet een kwestie van het nemen van godsdienstige stappen - Apollos was al door Johannes gedoopt. En hij had waarschijnlijk ijverig gestudeerd in de synagoge. We zien doorheen het boek Handelingen - en de rest van het Nieuwe Testament - hoe we een persoonlijke relatie met Jezus mogen beginnen. De zin die dat voor mij op de meest beknopte manier weergeeft, staat in het bijbelboek Openbaring. Jezus zegt: “Zie, Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en met hem aan tafel gaan, en hij met mij.” Elders wordt dat verder uitgelegd. We zouden het als drie stappen kunnen zien. Ten eerste: toegeven dat God God is. Dit is niet ‘geloof’ in de moderne zin van een diepe emotionele overtuiging. Het is eerder een kosmosGodhebben,dandatoverschakeling.intellectueleVandenkenalsereenGodis,datHijnietsmetmijwiltemakennaarheterkennenvanalsdeScheppervandeenvanmijzelf.
Johan, de man met vijf koffiekoeken en twee koffies Laatst was ik op weg naar een vergadering, met koffie en koffiekoeken bij me. De trap naar boven ging goed. Ik was waarschijnlijk zelfs aan het fluiten. Toen ik eenmaal boven was, hoefde ik met vallen.oprazendsnelwetentelaatsteHetbinnentenogmotorisch-beperkte-lichaammijnmaardrieextratredenoplopenomdevergaderzaaltegaan.luktemeomjuistopdietredentestruikelenenvallen.Mijnmede-klunzendaterenormveeldingendoorjehoofdgaanhetmomentdatjebegintte
We bekijken even de slow-motiongedachten die door mijn hoofd gingen:-Red de koffiekoeken. - Red de koffie. - Red je tanden. - Red je knieën. - RED JE WAARDIGHEID!
Anderen en ik ik Ik geloof in eerlijkheid. Ik geloof in vergeving. Ik geloof in heiliging. vergevend voor jezelf.‘ aardig voor jezelf.’ zal je vergeven, dus moet je jezelf vergeven!’
‘God
van verschillende mensen, die dezelfde opdracht uitvoeren. De vis zal winnen bij het zwemmen, de vogel bij het vliegen, de aap bij het klimmen en de schildpad bij het eten van pizza. Hetzelfde geldt voor zwakheden, verleidingen en mislukkingen. We hebben allemaal jealtijdmanieren.zijnprobleemgebieden.verschillendeWezwakopverschillendeIkzalwaarschijnlijkonhandigblijven.Laatmemeteenglimlachvertellen
‘Wees
26 Relatie ‘Wees
De koffie en de pogingen om lichaamsdelen te redden wonnen. Ik landde op mijn buik, met één hand (de koffiekoekenhand) onder mijn lichaam, en één hand (de koffiehand) in de lucht. De rest van mijn lichaam schommelde heen en weer als een schommelstoel. Mijn maag, of ja, mijn buik, was het centrale schommelpunt. De helft van de koffie bleef in de kopjes. De koffiekoeken werden wreed geplet, en mijn waardigheid haalde nog net het laatste vliegtuig naar Alaska. Zes collega’s haastten zich om de koffie op te dweilen, de koffiekoeken te reanimeren en me met sussende geluiden te troosten. Terwijl ze me erop Ik heb deze woorden al vaak gehoord. Meestal zijn ze uitgesproken door vrienden die van me houden. En die willen dat ik ophoud met me zorgen te maken over absolute eerlijkheid, Gods vergeving en de volledige toewijding van mijn leven aan God… en dat ik verder ga, in vertrouwen.
Johan, de man met vijf koffiekoeken en twee koffies... Een beetje een andere uitkomst dan het verhaal van Jezus over de jongen met de vijf broden en twee vissen.
kom je er ooit achter hoe iemand zich voelt in een situatie?
Wel, is een al stap in de goede richting... Het grote Voorbeeld hierin is Jezus. (Die van de vijf broden en de twee vissen).
Als je Jezus leert kennen, leer je steeds meer dat Hij rekening houdt met wie je bent. Je omstandigheden, je moeilijkheden, zwaktes, sterktes en zelfs gewoon wat je graag doet of niet. Hij gaat met ieder van ons op Zijn unieke manier en op onze unieke manier om. Hij kan dat omdat Hij ons door en door kent. Hij heeft het dus een stuk makkelijker op dat vlak. En toch… Iemand die al je gedachten kent en je hele verleden en toekomst al in kaart heeft, kan wel eens ingewikkeld zijn om te benaderen. Maar denk hier eens aan: Diezelfde Jezus die alles al wist, koos ervoor om aan dat kruis te sterven om te boeten voor precies die gedachten, daden en tekortkomingen. Hij koos genade, Hij koos liefde, Hij koos jou. Johan Menheere Wegwijzer 27 Heb uw naaste lief als uzelf. Heb uw naaste lief als uzelf. Paulus van Tarsus (5-64)
wezen dat ik waarschijnlijk een ander hemd zou willen aantrekken. Ik probeerde me te verstoppen in de bagage die op weg was naar Alaska. Ik slaagde daar niet in en ging weer naar beneden om een ander hemd.
Laten we zeggen dat ik al mijn zwakheid, mislukking, verleiding en zonde samenbreng in die ene eigenschap van onhandig zijn. En daarna vergelijk ik mezelf met mijn vriend Angelo. Angelo is een genie, hij knipt zijn eigen haar, hij repareert zijn eigen motor, hij kan smartphones uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Hij heeft zijn eigen huis verbouwd, is een kei in financiën, hij kan koken, speelt bas, heeft twee kinderen opgevoed. En hij kan je een verhaal voorlezen zoals alleen Stephen Fry dat kan. Vergeleken met Angelo, en kijkend naar al deze gebieden, schiet ik enorm tekort! En als Angelo dezelfde uitmuntendheid van mij zou verwachten in deze activiteiten, zou hij zwaar teleurgesteld zijn. Maar dat doet hij niet. Hij kent mij en mijn mogelijkheden. Als ik mijn smartphone moet repareren, doet hij dat voor me. Want hij weet dat ik daar niet goed in ben. Als ik hem bel met een vraag over een praktisch probleem, spot hij niet met me. Nee, hij helpt me met dingen waar hij wel goed in is en ik niet. Ik geef licht in het donker en straal als het zonnetje van de Teletubbies als hij mijn hulp vraagt bij iets. Het maakt me zo blij als ik iets voor hem kan doen. Maar ja, daar gaat het hier niet over. Mijn punt is: het besef dat we allemaal zwak zijn op verschillende gebieden. Maar ook dat we uitblinken op andere vlakken, zou ons moeten doen inzien dat we mensen moeten benaderen met dezelfde vriendelijkheid die we onszelf tonen. We weten waar we zwak zijn en leren hoe we toegeeflijk kunnen zijn voor onszelf. Op dezelfde manier moeten we de zwaktes van anderen met barmhartigheid tegemoet treden, ook al weten we niet altijd wat die zijn. Dit kan een zware opdracht lijken. Anderen benaderen zoals je benadert.jezelfHoe
Ongeremde kinderpraat
Dit jaar deden we niet zo veel spectaculaire uitstappen. Of hadden we geen propvolle weken met vrienden en vriendinnetjes. Dit jaar kozen we voor veel tijd voor elkaar, veel tijd voor klusjes in en rond ons huis. Veel tijd om onze nieuwe plaats in het gezin te vinden (en terug-naar-huis-zoeken’.‘express-verdwalen-in-het-bos-en-dan-de-weg-gezinsactiviteitenonzetoeUiteraardenVeelkletterenruimteverantwoordelijkheden).bijhorendeVeelomookeensgoedteenweergoedtemaken.kansenomtegroeienalsgezinteam...enhetdeedonsgoed!begavenweonswelafenbuitendeveiligeomheiningvantuin.Wantéénvanonzefavoriete(welvaakzonderpapa)isHetprincipeisheel
Eli Micha Abel Juda Rafaël
28
Dagboek De weg zoekenofdeweg vinden?
Ahhh, heerlijk die voorbije zomervakantie! Er was een tijd dat ik tegen vakanties opzag. Je kleuters, peuters en een baby 2 volle maanden (62 dagen!) moeten ‘entertainen’. En ook nog het huishouden moet proberen te doen, dan is vakantie niet de periode van rust, luieren, niks doen, van alles doen, doen waar je zin in hebt.
hier het geluk om na 100 meter al aan de rand van de bossen van Prins De Merode te staan. Dus op een goede dag (die wat warm beloofde te worden) vulden we alle drinkflessen en verdeelden die over 2 rugzakken. Appelen en wat snoepjes (van nieuwjaarzingen (= limburgs gebruik, nvdr.)) kwamen bovenop de drinkflessen terecht en daaar bovenop kwam nog een bananenbrood, netjes in aluminiumfolie verpakt, gekregen van een vriendin die op bezoek was. Ik stuurde nog snel een bericht naar een andere vriendin met onze plannen van de namiddag en kreeg meteen een whatsappje terug: “Toch niet
Maar hé, die periode ligt al achter ons. Dus voor alle mama’s die daar nog niet zijn, ooit worden vakanties echt wel vakanties!
eenvoudig, je vult rugzakjes naargelang je denkt lang of kort te verdwalen (wij bereiden ons altijd voor op het ergste ). Je schakelt op je gsm de gpsfunctie in en start een wandeling (wij zijn fan van polarbeat). Dan kan je op kaart kijken tot op 1m nauwkeurig) en je Wijvertrekt...hebben
ging open en we zetten letterlijk 20 stappen tot aan het einde van onze oprit toen de donder knalde en het begon te regenen! We kregen de slappe lach en spurtten terug naar binnen. Door de glazen achterdeur keken we naar de dikke druppels die het terras raakten en bijna onmiddellijk verdampten! Na 5 minuutjes was de mini-bui al over en we stapten weer in een treintje, de achterdeur uit... Helaas, nog 2x herhaalde zich het voorgaande scenario…. Maar de rugzakken waren gevuld, de gps stond aan, dus daar gingen we. We bereikten de rand van het bos met een droge outfit… Knal, boem… We keken vlug om ons heen en na een zorgvuldige analyse van de ondergronden van de boomsoorten kwamen de kinderen tot de vaststelling dat tamme kastanjes de beste schuilplaats boden. Daar stonden we weer, met z’n zessen onder een boom. We besloten dat we elke keer als we moesten schuilen, een selfie zouden Uiteindelijknemen…raakten we toch goed vertrokken. Bij elk kruispunt of elke splitsing mocht een ander gezinslid de richting bepalen. Na een tijdje zei onze oudste slimme-telefoonbezittende zoon: “Hé, ik zie dat we bijna aan de andere kant
Wegwijzer 29 met dit weer? Ze voorspellen buien en onweer. Hier is ’t al aan het donderen!”... Euhm, ik stak mijn hoofd even buiten, spitste mijn oren en kon echt geen donderslag horen. Bovendien smelten we niet van wat regen, het was bijna 30°C! Ik meldde even dat er een kleine kans was op onweer, maar dat ik dacht dat het wel zou meevallen. Rafaël zei moedig: “Maar onweer is niet erg. Dat is allemaal water en wolken die botsen, dat is niet gevaarlijk, toch?” Erg moedig van hem, want eigenlijk weten we allemaal dat hij wél bang is van onweer, bliksem en donder, maar uiteraard wil hij niet onderdoen voor de vier andere avonturiers. Eli: “Maar als het onweert mogen we toch niet onder een boom gaan staan? Dat staat toch in alle boeken?” Mama: “Ik denk niet dat dat geldt als je in een bos bent. Daar zijn veel bomen. Toch?”... Eli haalde zijn slimme telefoon boven en we concludeerden dat een alleenstaande boom niet veilig is, en veel bomen in het bos veiliger... al moesten we wel opletten voor omvallende Debomen.achterdeur
30 Wegwijzer van het bos zijn, waar we een ijsje kunnen eten!” … tik tik tik, schuif, swipe, tik tik tik... “en ze gaan over 5 minuutjes open!” Deal, het was warm, we waren al 4km door de bossen aan het sloffen, de kinderen waren flink, het was verdiend! Het recht op roldenkrachtenAbelverlofkekenMijnom,deonswerdbij-het-volgende-kruispunt’‘ik-mag-de-weg-kiezen-opgeheven.Eliloodsteviadekortstewegtotbijijsjes.Wekwamendehoekikzaggeenauto’sstaan.maagkneepalsamen,weaanhetraam:“Jaarlijksvan14julitot29juli!”gromdeenbruldekrachtiggooidezijnregenjasmetopdegrond.Detranenoverzijnwangen…
je schoenen uit en wandel tot het volgende punt… We zagen ook nog een vleermuizenhotel en een boom die met zijn spierballen stond te rollen (zie Wefoto’s).namen nog een pauze op een boomstam en we zagen heel wat dikke mestkevers kruipen, van die mooie, blinkende, blauwe. Ik vroeg: “Wie wil er eentje pakken om over zijn hand te laten kruipen?” Juda: “Maar eiihhhh, mama, dat is kei onhygiënisch, het zijn wel MESTkevers. Die leven in mest en mest is toch kaka en dat moeten we dan toch niet pakken? Da’s vies!” Ik kijk even rond en zie ze nu niet bepaald op stinkende uitwerpselen zitten, “Euhmmm... ” Eli: tik tik tik, swipe, tik tik tik, schuif: “Nope, geen probleem, het zijn de larven die van mest leven, de volwassen kevers
“Dit is niet eerlijk, Eli had gekeken, ze waren open! Het stond zo op ’t internet!” Mama: “Lieve schat, dit kon ik echt niet op voorhand weten. Hier heeft niemand van ons toch schuld aan? Zullen we straks thuis een ijsje eten? Er zitten er nog in de diepvries.” Na wat wijze lessen in omgaan met teleurstelling, frustraties uiten op een ‘gezonde’ manier, relativeren van een ijsje, kwam Micha met een verzachtende oplossing: “Hier een beetje verder is er toch een tuincentrum? Zouden ze daar geen ijsjes hebben?” “Ik vrees van niet, maar we kunnen gaan kijken.” Ze hadden geen ijsjes… wel basilicumplantjes, hortensia’s, fruitbomen, zaaibonen, frisdrank!schoppen…mezenbolletjes,énfrisseflesjesWehaddenonzemoedhervondenenenergieopgedaan,duswetrokkenweerdebossenin.Daarzagenweeenparcoursmetwegwijzers.Erhoordenallerleiopdrachtenbij:verzinjeeigenbeestenkreet,camoufleerjezelfmettakkenenbladeren,zetzandstrepenopjegezicht,trek
“... we praatten na over wat we leerden, wat we ontdekken, hoe we als broers met elkaar moeten leren omgaan.”
Bijna 8 km later ploften we neer op ons terras, haalden we ijsjes uit de diepvries en praatten na over wat we leerden, wat we ontdekten, hoe we als broers met elkaar moeten leren omgaan (en soms heel verdraagzaam zijn), hoe we zorgzaam kunnen zijn voor de natuur. We stuurden een massa schuilselfies naar papa. We stuurden eveneens een whatsappje naar de vriendin dat we toch niet gesmolten waren, niet van de warmte en niet van de regen, en stuurden we nog een dikke merci naar de vriendin waarvan we het bananenbrood kregen, mijmerden we over de weg zoeken of de weg vinden… en deden we de rest van de avond niets!
niet.” Twijfelend namen we er toch eentje op onze arm.
Ze kriebelen als meikevers met hun weerhaakjes op hun pootjes. Rafaël was over het algemeen niet happig op kevers, spinnen, kriebelbeestjes met pootjes, maar moedig pakte hij er toch eentje van de grond. En terwijl het arme kevertje bijna van zijn arm schudde van het beven, zei hij moedig: “Kijk, toch mooi hé, en die is helemaal niet gevaarlijk, hé?” Abel, onze grote dierenvriend ging in onze rugzakken naarstig op zoek naar een potje, want de kevers waren zijn vrienden en moesten dus komen logeren. Helaas, we hadden geen enkel potje bij. Hij doorzocht de rugzakken nog eens en zei: “Mama, ik heb het, we kunnen ze in de aluminiumfolie rollen en ze zo mee naar huis nemen, toch?” Mama: “Zou jij dat leuk vinden als we jou zouden oprollen in een worstje nee,aluminiumfolie?”tochniet…zullen we de kevers dan maar hier laten?”
Zaventem1932-7Romboutsstraat-vzwWerkingVolwassenenEvangelische-BEZ-VianovaV.U.:
erErerErblijdschap,issterkte,eristrouw,Eristroost,isvreugde,isantwoordoverwinningErishoop,erisleven,Erislicht,erisliefde,Erisvrede,isblijdschap,Erissterkte,eristrouw,Eristroost,erisvreugde,Erisantwoordoverwinning die
Meer weten over God en de waarheid? Kijk op de site: www.ikzoekGod.be, of stuur een mailtje naar info@weg-wijzer.net. Er is hoop, er is leven, Er is licht, er is liefde, Er is vrede, er is groter is dan de dood, sterker dan het sterven. dat niemand ooit kan doven, die nooit teleur zal stellen. ver voorbij de onrust, dieper dan de tranen. zelfs in onze zwakte, die ons niet zou verlaten. die sterker is dan de pijn, groter dan ons lijden. middenin de twijfel, dwars door al ons strijden.
Vriendelijk aangeboden door:
