wegwijzer
Zomer
of
ZOOMER... Kris gelooft... in God
Gevecht voor het leven
Monsters en God
wegwijzer Carpes de nuit Kris gelooft... in God Vier zonen, 4,5 of toch vijf? Koekjes Ben je zo leeg als de Samaritaanse vrouw? Monsters en God Linzenburgers Gevecht voor het leven Hamburger en de kerk
47e jaargang Zomernummer Colofon p 30
Wegwijzer is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken. Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens. Reacties
info@weg-wijzer.net
Info op
www.weg-wijzer.net
www.eavlaanderen.be
Editoriaal
Een “lege” zomer Kan een zomer leeg zijn? Een potje, een emmer of een glas kan leeg zijn - desnoods half leeg maar een zomer...? Een volle zomer, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Staan deze maanden bol van de activiteiten: daguitstappen, reizen of andere vrijetijdsbesteding, dan ben je op weg naar een drukke tijd. Of moet je werken, met de kinderen op stap, klusjes doen in de tuin of herstellingen aan het huis. Ja, dan lijkt me jouw zomer eerder vol geboekt. Neen, laat mijn zomer dan maar “leeg”’ zijn. Lekker rustig een beetje wandelen, wat fietsen, een terrasje doen met vrouw en vrienden. Laat me even de dagelijkse drukte vergeten. Laat me genieten van de rust. Laat me genieten van de natuur, de schepping, het vogelgetjilp. Laat me verdwalen in een boek in een zetel in mijn eigen tuin. Lezen kan ook een bezigheid zijn die leeg lijkt, maar je tegelijk vol maakt. Neem nu deze Wegwijzer. Die je doet nadenken over het leven, over het geloof, over de dingen die er werkelijk toe doen.
Lees bijvoorbeeld over het geloof van Kris. Hij is ervan overtuigd dat God bestaat en zijn leven is leeg zonder geloof. Daar valt wel iets te ontdekken. Of kijk eens naar het gezin dat een pleegkind heeft genomen. Daardoor hebben ze nu vijf in plaats van vier kinderen. Hun zomer zal zeker niet leeg zijn. Een ander boeiend artikel gaat over de Samaritaanse vrouw. Dit Bijbelverhaal doet nadenken over de mogelijke leegte in het leven. En ook wat de oplossing daarvoor is. En weet je dat koekjes bakken met het gezin bemoedigend kan zijn zowel voor mama als voor de kinderen? Niet alleen door het resultaat. Maar eerder ook door de gesprekken tijdens het kneden van het deeg en het duwen in de juiste vorm. Als ik alle dingen die ik opsom, zal doen, dan wordt mijn zomer eigenlijk ook vol. Niet met “lege” dingen, maar met waardevolle, opbouwende, goede dingen. Ik wens alle lezers hetzelfde toe.
Erik D'Joos Wegwijzer
3
Evangelie
Carpes de nuit
4
Ik hou van vissen. Gedurende het jaar heb ik hiervoor geen tijd. Maar op vakantie probeer ik wel eens een vis aan de haak te slaan. Trouwens, het liefst vis ik in stromend water zodat er actie nodig is. Het is niet aan mij gegeven om voortdurend naar mijn dobber te zitten kijken.
Ik had mij goed voorbereid, en dat volgens de regels van de kunst: een lichte dobber, een dunne lijn en een klein haakje.
Jaren geleden waren we op vakantie in de streek van de Lot in Frankrijk. Omdat ik wist dat er veel vis in de rivier zat, had ik mijn vislijnen bovengehaald. In één van die riviertjes hadden ze ‘carpes de nuit’, nachtkarpers. Ongelooflijk grote vissen. Ik had mij goed voorbereid, en dat volgens de regels van de kunst: een lichte dobber, een dunne lijn en een klein haakje. Maar deze nachtkarpers hadden blijkbaar hun naam niet gestolen. Ze begonnen waarschijnlijk pas ’s nachts te bijten en toen mocht ik niet vissen.
GOD IN FRANKRIJK CURSIEFJES CURSIEFJES UIT HET LEVEN GEGREPEN GOD IN FRANKRIJK - CURSIEFJES UIT HET LEVEN GEGREPEN
URSIEFJES UIT HET LEVEN GEGREPEN
Bestaat er in dit onrustige leven nog een plaats waar we in alle rust eens dieper en verder over dingen mogen nadenken? De auteur, Yvan Thomas, komt van alles tegen op zijn levenspad; een feest voor zijn zintuigen. Daarvan wil hij ons graag deelgenoot maken.
Heel wat ‘cursiefjes uit het leven gegrepen’ in dit boek, spelen zich af tijdens het kamperen in Frankrijk. Toch is elk verhaal weer anders en heeft het zijn eigen charme. Zijn reis door het ruige binnenland, middeleeuwse stadjes en moderne campings levert hem een gouden schat aan ervaringen en ingrediënten op. We mogen genieten ‘als god in Frankrijk’. En Yvan Thomas geeft die uitspraak een verfrissende en vernieuwende eigen betekenis. Hij beheerst het om ons op een creatieve manier met verschillende gedachten aan het denken te zetten. Dat gebeurt helemaal vanzelf, omdat hij op een manier schrijft die direct aanspreekt. Een tikkeltje humor, eentel.beetje ernst, belevenissen, overdenkingen, 056 314695 0479 481742 enzovoortsgsmmaken het boekje tot een vlot leesbaar fax 056 315110 geheel, dat je468-3168871-44 in één trek zult verslinden. Bank E-mail info@jehtron.be BTW 704 524 262
Raymond Hausoul
› › › › › ›
ISBN 9789057982163
Yvan Thomas
Op zeker moment begon een kleine jongen vergezeld van zijn vader, naast IN FRANKRIJK me te vissen. Dat zijnGOD vader absoluut C geen visser was, was meteen duidelijk. Hij prepareerde de lijn van zijn zoon. Je moest dat zien. Zo’n joekel van een dobber. Ik dacht al, als ze die in het water gooien en er passeert toevallig een vis, is die meteen de kop in. De lijn was allesbehalve fijn. Een koord zou ik het eerder noemen. En je had de haak moeten zien. Ik grinnikte bij mezelf en dacht: die vissen op haaien.
Uit: God in Frankrijk CURSIEFJES UIT HET LEVEN GEGREPEN Illustraties: Kristof Colle
Yvan Thomas
CURSIEFJES
tel. 056 314695 gsm 0479 481742 fax 056 315110 bank 468-3168871-44 e-mail info@jehtron.be btw 704 524 262
Toen deed die vader teken dat hij in het midden van de rivier moest gooien. cursiefjes-rug7.indd 1
Wegwijzer
04-05-2007 11:51:20
5
Waar het ondiep is en waar helemaal geen vissen zitten. Maar die jongen deed gewoon alles wat zijn vader hem opdroeg.
had. Maar toch vertrouwde die jongen 100% zijn vader, gewoon... omdat het zijn vader was en hij duidelijk een heel goede band met hem had.
Het duurde niet lang of ze riepen of ik wilde toesnellen met mijn schepnet. Het jongetje haalde een enorme karper uit het water. Ik hielp toen ook nog bij het onthaken van de vis. Want ze hadden helemaal geen materiaal mee. Mijn schepnet en mijn onthaker roken naar vis, maar het was niet van degene die ik ving. Enkele minuten later had de jongen weer beet. Het lachen ontging mij. Ik probeerde onzichtbaar te worden, maar dat lukte niet. Kort daarna had ik ook beet. En ik haalde een katvis (een vis met enorm veel graten) boven. Hij had de grootte van mijn handpalm. Ik wierp hem meteen terug. En meteen erna haalde die jongen weer zo’n karper boven. Ik was beschaamd en zou liever in de LEUVEN LEUVEN grond gekropen zijn. LEUVEN LEUVEN
Jaren geleden heb ik de hemelse Vader leren kennen, toen ik de Blijde Boodschap hoorde over Jezus die ons bij die Vader wil brengen. In al die tijd ben ik geen enkele keer bedrogen uitgekomen bij die Vader. Het is Iemand die 100% weet wat Hij doet. En Hij is volledig in alles te vertrouwen.
Ik hoorde de Blijde Boodschap, over Jezus die ons bij die Vader wil brengen.
Yvan Thomas
uw christelijke boekhandel uw christelijke boekhandel uw christelijke boekhandel
uw uwchristelijke christelijkeboekhandel boekhandel uw christelijke boekhandel uw christelijke boekhandel
GENK LEUVEN KORTRIJK GENK 056 35 78 99 KO LEUVEN 089 30 58 86 KORTRIJK GENK GENK KORTRIJK 016 25 93 93 GENK KORTRIJK GENK GENK LEUVEN KORTRIJK KOR genk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be 089 30 58kortrijk@hetgoedeboek.be 86 016 25 93 93
089 08930 3058 5886 86 05635 3578 7899 99 016 01625 2593 9393 93 056 089genk@hetgoedeboek.be 30 58089 86 30 leuven@hetgoedeboek.be kortrijk 016 25 93 016 93 25 93 93 056 35 genk@hetgoedeboek.be 78089 99 35 58 93 86 30 78 58 99 86 016 25 93 056 056 genk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be Wat me, naastleuven@hetgoedeboek.be het feit dat ik Tervuursesteenweg genk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.beMeensestraat leuven@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@h Vennestraat 345 192 79 3001 Heverlee Tervuursesteenweg 1923600 Genk Vennestraat 345 8500 Kortrijk Me van mijn ‘verhoog’ als visser 192 Vennestraat Vennestraat345 345 Tervuursesteenweg Tervuursesteenweg 192 Meensestraat Meensestraat79 79 3600 Genk Vennestraat 345 3001 Heverlee Tervuursesteenweg 192 Meensestraat 79 Vennestraat 345 192 Vennestraat 345 Tervuursesteenweg 192 Tervuursesteenweg Meensestraat 79 Meen8 3600 3600 Genk Genk 3001 3001Heverlee Heverlee 8500 8500 Kortrijk Kortrijk werd geduwd, bijbleef, was het 3600 Genk 3001 Heverlee 8500 Kortrijk 3600 Genk 3600Kortrijk Genk 3001 Heverlee 3001 Heverlee 8500 850
ongelooflijk vertrouwen dat die jongen in zijn vader had. Het was duidelijk dat die vader niet veel van de viskunst gesnoept 6
hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be
hetgoedeboek.be
fb.com/hetgoedeboek
hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek fb.com/hetgoedeboek fb.com/hetgoedeboek hetgoedeboek.be fb.com/hetgoedeboek
Wegwijzer
fb.com/hetgoedeboek fb.com/hetgoedeboek
5
waarheden
God od
die je moet weten over .1.
.2.
God verlangt naar een relatie met ieder mens.
De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.
God verlangt naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.
God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.
.3. We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen. De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
.5. Geef je leven over aan Jezus Christus.
.4. Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.
Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel. Wegwijzer
wegwijzer
7
Relatie 8
Kris gelooft... in God
Christenen geloven, maar wat geloven ze precies? Door de eeuwen heen hebben ze getracht een samenvatting te maken van de dingen waarvan ze overtuigd zijn. Dit begon rond het jaar 170 met de ‘Apostolische Geloofsbelijdenis’. En die kreeg in de eeuwen die erop volgden verschillende ‘updates’. Vaak zijn het ingewikkelde teksten, opgesteld door theologische experts. Kris Tavernier probeert nu zijn geloof op een wat simpeler manier uit te leggen. Niet evident, want de Bijbel leg je niet in een paar zinnen uit. En toch, een poging die de moeite waard is. Maak daarom kennis met de uitleg die Kris geeft over een aantal basisgeloofspunten van het christelijke geloof...
Ik geloof dat God bestaat. Het is voor ons, mensen, moeilijk te begrijpen dat deze God een Drie-eenheid is. Uitgedrukt als Vader, Zoon en Heilige Geest en toch in volmaakte harmonie is. Ja het is zo, neem mij niet kwalijk, ik geloof dat God bestaat en ik heb daar goede argumenten voor. Misschien gelooft u dat God niet bestaat – ja, ook dat is een geloof! – en dan is het een goed idee om daar toch eens over na te denken. Maar in deze serie artikels willen we geen argumenten wikken en wegen. Ik wil u gewoon vertellen wat ik geloof en daar wat uitleg bij geven. Fijn als u dan de tijd neemt om dat te lezen.
Er is meer ... Wegwijzer
9
“God sterft niet als wij ophouden in God te geloven, maar wij houden op te leven als we niet meer verlicht worden door die dagelijkse, wondere ervaring van de Levensbron, die alle begrip te boven gaat. Dag Hammarskjöld, Zweeds diplomaat en van 1953-1961 VN secretaris-generaal (1905-1961).“
Ik ontdek in mijn contacten met anderen dat er een groeiend besef is ‘dat er meer moet zijn’. Er lijkt een sterk groeiend dualisme te zijn ontstaan: aan de ene kant de overtuiging (alweer: geloof) dat er niets is na dit leven. Aan de andere kant dat het niet anders kan dan dat er meer is na dit leven. Lang leek deze kwestie gewoon te zijn weggevallen en werd er niet meer over nagedacht. Dit lijkt terug te zijn veranderd, het vraagstuk is er weer. Mensen zijn opnieuw 10
Wegwijzer
op zoek. Want industrialisatie, technologische vooruitgang en kapitalisme hebben het antwoord niet kunnen bieden. We zijn helemaal niet gelukkiger dan vroeger. Ik werk in de gezondheidszorg en ik zie dat depressie de ziekte van de eeuw is. En antidepressiva zijn de geneesmiddelen van onze tijd. Veel mensen blijven ‘leeg’ achter, ondanks het comfort en de luxe, ondanks hard werken en de dromen die ze bereiken. Je hebt dus mensen die resoluut gaan voor niets na
dit leven en niets buiten wat we kunnen zien en waarnemen. En je hebt mensen die op zoek gaan. Want ze zijn overtuigd dat het met het hier en nu niet afgelopen kan zijn. Ze kunnen – terecht – de zinloosheid daarvan niet aanvaarden. De mens is ten diepste een zoekend wezen. We zoeken naar zingeving. We stellen ons levensvragen. Spijtig genoeg proberen velen ook om hun gedachten hiervoor dicht te schroeien. Maar iedereen heeft van die momenten waarbij je
uitgedaagd wordt om even stil te staan en te gaan nadenken. Bijvoorbeeld bij een begrafenis. En gaat de hele, zogenaamde midlife crisis niet over de vraag ‘is dit het nu?’ Laten we even aannemen dat jij bij die mensen hoort die zich afvragen of er meer is. Of misschien heb je daar nog niet bij stil gestaan, maar wil je er nu toch even over gaan nadenken. Is er leven na de dood? Is er meer dan wat we kunnen waarnemen? Ondertussen merk Wegwijzer
ik dat mensen op zoek gaan. Mensen zoeken het in stenen met krachten. Ze proberen contact te leggen met engelen of overleden mensen, in het oproepen van geesten, in (oosterse) meditatie, in aura’s en nog meer. Het idee van reïncarnatie steekt sterk de kop op, de gedachte dat we oude zielen in een nieuw lichaam zijn, en nog andere spiritualiteit in allerlei vormen. Je merkt het algauw, de mens is een zoekend wezen. Ik ook. 11
“Wat we weten is een druppel, wat we niet weten is een oceaan.” Sir Isaac Newton, wiskundige 1642-1727
Laat mij terugkeren naar het feit dat ik geloof in het bestaan van God. Ja, echt waar, in die God waar het in de Bijbel over gaat. Een God van wie ik ook niet alles begrijp en niet alles kan verklaren. Maar hé, dat kan ik van mijn partner ook niet. Dus dat hoeft op zich geen probleem te zijn. Er is zoveel dat we niet begrijpen of kunnen verklaren. Maar we kunnen er toch mee leven. Het is daarom niet minder waar! Herken je dit: alles kan en mag, maar niet de God van de Bijbel. Je mag overal mee afkomen, maar niet met Jezus. Althans, tenzij je Jezus en de God van de Bijbel er ergens mag tussen plakken, toevoegen aan al de andere opties. Of laten we zeggen, je haalt er uit waar jij je goed bij voelt of wat jij interessant vindt. Maar de God van de Bijbel kan je niet aanpassen aan jezelf, aan de visie waar jij je goed bij voelt. Dat gaat niet, dat kan ook niet. Immers, wat of wie groter is of hoger is dan jezelf, kan je niet gaan afmeten of aanpassen aan jezelf. Dit geldt trouwens niet alleen voor de God van de Bijbel, maar is ook veel ruimer. ‘Iets boven ons’ of ‘God’ betekent automatisch en logisch gezien dat het of Hij los van onszelf bestaat. Los van onze interpretatie, los van onze invulling, los van wat ons past. En dan komt het uiteindelijk vast te zitten.
12
Wegwijzer
Vroeg of laat loop je vast in je overtuiging als je niet gaat aanvaarden dat het hogere niet kan afgemeten worden aan je eigen gevoel. En dus niet onderworpen is aan wat jij wil of voelt. We moeten het aanvaarden: als er méér is dan ons, dan kan het of Hij ook bestaan zonder ons en kunnen wij niet gaan bepalen wat of Wie het is. Of anders gezegd, als God bestaat, dan doet onze mening over Zijn bestaan er niet eens toe. En ook, onze overtuiging is helemaal niet bepalend voor het feit of God wel of niet bestaat. God bestaat wel of God bestaat niet, net zoals jij wel of niet bestaat. Dus ja, ik geloof dat God bestaat. En dat je in de Bijbel zomaar kan gaan ontdekken wie Hij is en hoe Hij is. Maar later meer daarover. O ja, mag ik nog even? Misschien moet je niet veel hebben van die God van de Bijbel, omdat de kerk en de gelovigen in de geschiedenis heel wat verkeerd gedaan hebben. Ik geef je gelijk, mensen hebben heel wat fouten gemaakt in de naam van God. Daar ligt het punt ook ‘in de naam van’. Wat erop duidt dat het volgens hun eigen wil is en niet die van God. Ik hoor je al denken: ‘als God bestaat, had Hij dan niet …’. Daar komen we later op terug, de mens heeft namelijk een vrije wil. Toch wil ik al dit zeggen: als
een architect een wiskundige stelling fout gebruikt met als gevolg dat er een brug instort en er verschillende doden vallen, waar ligt de fout dan? Was de architect fout of klopt de stelling niet? De stelling blijft wiskundig correct, maar de toepassing was fout. Het is niet omdat mensen fouten hebben gemaakt dat God niet bestaat. Het is dus niet verstandig om het kind met het badwater weg te gooien (d.w.z. het goede tegelijk met het slechte weg te werpen). Ik geloof dat het bestaan van God eeuwigdurend is. Dat God altijd heeft bestaan en altijd zal bestaan. Hij is niet gebonden aan tijd of plaats. Ik geef het meteen toe, dit is een heel moeilijk punt. Het is niet te verklaren, je moet het gewoon aannemen. Maar zo zijn er nog wel zaken. Liefde valt niet te verklaren. En toch zal niemand het bestaan ervan ontkennen. Maar laten we eens doordenken op het idee van oneindigheid. Wij zijn gebonden aan tijd en ruimte in alles wat we doen. Dus is het moeilijk – om niet te zeggen onmogelijk – om onszelf een idee te vormen van tijdloosheid, oneindigheid of grenzeloosheid. En toch zijn we vertrouwd met het aannemen van iets wat oneindig is. In de wiskunde kennen we bijvoorbeeld het getal Pi, namelijk
3,14 enz... Pi is de verhouding tussen de omtrek en de diameter van een cirkel. Het getal Pi is na de komma oneindig. Hoe vreemd ook, het loopt altijd maar door. We nemen dit aan, want het getal Pi klopt dan ook in de wiskundige formules waarvoor je het getal nodig hebt. Inderdaad heeft het getal PI op zijn minst nog een begin. Maar in de wiskunde hebben we ook iets wat geen begin en geen einde kent, namelijk een rechte. Iedereen leert het als kind op school. Een rechte heeft geen begin en geen einde. We aanvaarden dit gewoon. We kunnen het ook hebben over het heelal. We kennen geen begin of geen einde van het heelal. En stel dat er een einde te vinden zou zijn. Wat ligt er dan voorbij de grenzen van het heelal? We kunnen van deze zaken aanvaarden dat we ze niet kunnen begrijpen of verklaren. Dus waarom dan niet als het gaat over deze eigenschappen van God? Het is dus niet omdat we een bepaald iets niet kunnen bevatten, dat het ook geen realiteit kan zijn.
Het is niet omdat mensen fouten hebben gemaakt dat God niet bestaat.
We hebben het er al eerder over gehad dat het niet anders kan dan dat God een wezen is van een andere orde dan de mens. Het is dan ook logisch dat wij niet alles kunnen bevatten of begrijpen. Kris Tavenier
Wegwijzer
13
Dagboek
Ongeremde kinderpraat Vier zonen 4,5 of toch vijf?
De ondertitel verraadt het al, de titel al helemaal: sinds kort zijn we met vijf zonen in huis! Het oorspronkelijke plan was ondersteunende pleegzorg. Dus enkel in de vakanties en de weekends een kind opvangen. Maar door allerlei omstandigheden werd het toch langdurige pleegzorg… voor langere tijd een vijfde zoon in huis!
Eli Micha Abel Juda Rafaël We zijn nog maar twee weken ver, maar wat een verrijking. Op voorhand moesten we ellenlange vragenlijsten invullen, gesprekken doorstaan met zogenaamde profilers. (Nee, die horen dus niet enkel bij criminele onderzoeken), bezoeken met ouders en andere pleegouders plannen… En zo kregen we dan een beeld van hoe het zou gaan, wat we konden verwachten, hoe onze eigen kinderen zouden reageren… Mààr, oh boy, wat waren wij toch mis met het inschatten van onze eigen kinderen! Van onze jongste hadden we gedacht dat hij een perfect speelkameraadje zou zijn: ze zijn (bijna) even oud, delen dezelfde kledingmaat (niet dezelfde schoenmaat), delen dezelfde kleuterjuf, delen dezelfde autostoeltjes… Maar wat blijkt, Juda is helemaal niet zo blij om zijn plaats als ‘kleinste zoon’ op te geven. 14
Ineens horen we: “Mama, ik wil op je schoot.”, “Mama, ik wil ook geknuffeld worden.”, “Mama, waar zijn mijn knuffels voor in bed?”… Soms met de nodige tranen en gillen. Ook hier zoeken we onze weg wel. Abel, onze drukke, liefdevolle spring-in-‘t-veld, zou vaak in aanvaring komen. Hij zou zijn impulsieve handelingen niet helemaal onder controle kunnen houden. We waren wat op onze hoede. Mààr hé, het eerste wat Abel zei: “Ze moeten niet proberen op school met het stotteren van Rafaël te lachen. Want dan ga ik vechten, dan hebben ze met mij te maken!” of “Zal Rafaël hier dan ook zo’n mooie taart krijgen met zijn verjaardag als hij hier is? Hij krijgt toch hetzelfde als wij, hé?” of “Kom Rafaël, ik zal je helpen met de weg te vinden. Ga je mee op de trampoline?”. Abel ontpopte zich tot de grote beschermer en verdediger van Rafaël. Wees gewaarschuwd,
Rafaël heeft zijn persoonlijke bodyguard en eentje met een groot hart! Van Micha wisten we het niet zo goed. Micha deed ooit de uitspraak “Mama, waarom zijn we eigenlijk met vier kindjes? Twee was toch beter geweest. Je ziet toch dat dit veel te druk is?” Gelukkig ligt die uitspraak al enkele jaren achter ons. En hij heeft de vreugdevolle en verrijkende invloeden ondervonden van het hebben van drie broers. Maar toch, er zou nu nog een zoontje bijkomen, eentje met andere genen (niet dat de eerste 4 zonen veel op elkaar lijken). Eentje die meteen al 4 jaar zal zijn en we dus niet kunnen leren kennen als baby. Micha werd al gauw de ruzie-oplosser, of eerder de mama-verwittiger. Hij komt alles aan mij melden wat hij vreemd of verdacht vindt. Hij stelt honderdduizend vragen over pleegzorg. De echte papa en mama, de
broers en zussen van Rafaël, de wetgeving rond pleegzorg, de toekomst… Vragen waar wij ook vaak het antwoord niet op weten. Maar we zien wel wat de toekomst zal brengen. Eli zagen we eerst als een ‘nietgeïnteresseerde partij’. Hij gaat naar het middelbaar, is een pak ouder, en speelt sowieso al niet vaak met Juda of klasgenootjes van Juda. Eli zou wel vriendelijk zijn voor Rafaël, maar eerder een afstandelijke rol opnemen… dachten wij. Ook hier een serieus verkeerde inschatting! Om één of andere reden werd Eli ineens echt een ‘grote broer’. ’s Morgens als hij, als eerste, vertrekt met de fiets klinkt dat zo: “Dag allemaal, ik ben weg. Wie wil er nog een knuffel?” En raadt eens wie er als eerste recht springt van de ontbijttafel om in de armen van Eli te duiken? Jep, Rafaël! Op dinsdag komt Eli later thuis omdat hij nog muziekschool heeft. Je hoort dan een stem
vanuit de speelhoek: “Waarom is Eli niet thuis? Waar is Eli eigenlijk? Wanneer komt hij wél thuis?”… Jep, ook Rafaël. Conclusie, ik had onze eigen zonen verkeerd ingeschat. Tweede conclusie, onze pleegzoon maakt ons gezin rijker dan verwacht. Ik leer kanten van onze kinderen kennen, die ik niet kende, niet wist dat ze er waren. Laat staat ooit zou zoeken. Rafaël zijn gebed gisterenavond: “Dank U voor de leuke dag, dat ik lekker gegeten heb en dat het zonnetje schijnt. Dank U voor tante Ann en nonkel Jonathan. Amen.” Juda zijn gebed daarna: ““Dank U wel, voor de leuke dag, de wereld en alles. Dank U dat Rafaël bij ons mag wonen. Dat hij hier altijd mag wonen. En dat we voor altijd met zeven zullen zijn. Amen.”
“Dank U voor de leuke dag , dat ik lekker ge geten heb en da t het zonnetje schijnt.” ‘altijd’ zal wonen, dat weet niemand. We weten wel dat hij hier altijd welkom zal zijn. Dat hij een broer is zoals de anderen. Dat hij meetelt als kleinzoon voor de grootouders, dat hij aanvaard wordt als neefje door de rest van de familie. Dat hij een kind van God is, geliefd en gewenst. Want hé, er is nog plaats in ons hart en in ons huis, zeker wèl! Wees welkom, Rafaël! Ann Van der Flaas mama van Eli 11 jaar, Micha 10 jaar, Abel 8 jaar, Juda 5 jaar en pleegmama van Rafaël 4,5 jaar
We weten niet of Rafaël hier Wegwijzer
15
Opvoeding
Koekjes Koekjes
We bakken koekjes samen. In badpak en bikini nog wel, want het is zomers warm. Maar dat houdt ons niet tegen! Elk kind heeft een bol met deeg, een deegrol. En een paar vormpjes die ze hebben uitgekozen uit mijn koekjesvormverzameling. Ze kneden en zwoegen, dat is best een karwei! Een mooi plat vlak krijgen blijkt ook nog niet zo simpel. Maar daar krijg je spierballen van, zo zeg ik aanmoedigend. En daar gaan ze dan: het ene na het andere koekje verschijnt op de bakplaat. 16
Als ik zélf mocht kiezen, werden het allemaal dezelfde vormpjes. Mooi uniform, in rijtjes op de bakplaat, allemaal gelijk. Mijn kinderen denken daar anders over: ze maken bloemetjes, en eekhoorns, en hartjes en sterretjes en vrachtwagens. En ook hele rare dingen als het even misliep om het vormpje in zijn geheel op de bakplaat te krijgen.
God is al net zo creatief: Hij kiest ook niet voor eenzelfde vorm voor ons allemaal.
Eigenlijk zijn we allemaal ook koekjes. Door God gekneed, soms zelfs platgerold om het mooiste resultaat te verkrijgen. En God is al net zo creatief: Hij kiest ook niet voor eenzelfde vorm voor ons allemaal. Voor elke creatie heeft Hij een eigen koekjesvorm, uitgekozen met de grootste zorg. Het is aan ons om dat te ontdekken: iedereen is anders, maar dat is niet erg. Misschien ben jij zo’n koekje dat al brak voor het de bakplaat bereikte. En ben je daardoor wat gehavend. Misschien ben jij dat vierkantje daar dat veel liever een rondje was geweest. Misschien ben jij de ster die liefst staat de schitteren. Of juist dat innieminnie bloemetje dat een beetje een muurbloempje is.
deed. Ik, die mijn kinderen leer dat ze geliefd zijn en wonderlijk gemaakt. Ik, die tegen mijn puberdochters zeg dat mooi zijn niet iets is waar ze naar moeten streven, maar dat ze prachtig zijn zoals ze zijn. Practice what you preach, zeggen ze wel eens. Tijd voor een koekje. Want uit Hem is alles ontstaan, alles is door Hem geschapen, alles heeft in Hem zijn doel. Hem komt de eer toe tot in eeuwigheid! 1 Reninca D’Joos
Dus ik sta daar te mijmeren in mijn badpak. Ik, die daarstraks zo foeterde op mijn lichaamsvorm toen ik mijn badpak aanWegwijzer
1
Uit de bijbel, boek Romeinen 11 vers 36 17
Ben je zo leeg als de Samaritaanse vrouw? Tussen Judea en Galilea bevond zich in de tijd van Jezus Christus de landstreek Samaria. Omdat de Israëlieten in die streek zich vermengden met heidense volkeren, veranderden ook hun gebruiken en tradities. Hun aanbiddingsplaats was niet langer Jeruzalem maar de berg Gerizim. Daar vereerden ze naast God ook andere goden. Zij erkenden enkel de boeken van Mozes als gezaghebbend. Daardoor waren ze in de ogen van de Israëlieten onrein en gingen ze ook niet met hen om. Die haat tussen Joden en Samaritanen ging heel ver. Ik las bv.: ‘Wanneer we over dit schijnbaar alledaagse verzoek nadenken, moeten we in de gaten houden dat Joden nooit aten of drinken uit een voorwerp dat door Samaritanen gebruikt was. Rabbi Eliëzer leerde: ‘Hij die het brood van Samaritanen eet, is als degene die het vlees van varkens eet.’.
Omweg Terwijl de kortste weg van Judea naar Galilea door Samaria was, vertikten de meeste Joden om door deze landstreek te trekken en maakten dus een grote 18
omweg. Alleen al om niet met de Samaritanen in contact te komen. Stel je voor! Maar dit was niet zo met Jezus. In het evangelie van Johannes (hoofdstuk 4) staat dat Hij MOEST door Samaria gaan. En zijn doel was heel duidelijk: hij wilde een gesprek aangaan met een Samaritaanse vrouw. Deze vrouw was net water aan het putten op het 6de uur van de Joodse tijdrekening. Of m.a.w. ’s middag, op het heetst van de dag. Er waren dan ook geen andere waterputters op dat tijdstip van de dag. Meteen een signaal dat de vrouw niet bepaald op handen werd gedragen en best alleen water ging putten. Jezus was vermoeid en ging bij de bron van Jakob zitten, terwijl de leerlingen op zoek gingen Wegwijzer
naar voedsel in de stad Sichar. Hij doorbrak de stilte door aan de Samaritaanse vrouw te drinken te vragen. De reactie van de vrouw was begrijpelijk: ‘Hoe kunt u, als Jood, van mij, een Samaritaanse vrouw, te drinken vragen?’ Water, opgehaald door een onreine Jood, moest ook wel onrein zijn…
Onbegrip Zijn reactie was voor de vrouw nog onbegrijpelijker: als ze zou geweten hebben wie Hij was, zou ze omgekeerd aan Hem water gevraagd hebben. En Hij zou LEVEND water gegeven hebben. Levend water? Het onbegrip van de vrouw werd alleen maar groter. ‘Hoe kan jij nu aan dat levend water geraken? De put is zo diep en je hebt geen emmer.’ En alsof
het nog niet genoeg is, doet Jezus er nog een schep bij: ‘Als je van dit levend water drinkt, heb je nooit meer dorst tot in eeuwigheid.’ En: ‘Het water dat Ik hem geef, zal worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven’. Ha, maar zo’n water wilde die vrouw wel. Want dan hoefde ze niet meer op het heetst van de dag te gaan putten. Maar Jezus had het natuurlijk over de geestelijke dorst van die vrouw. Alleen besefte ze het nog niet tot hij begon over haar relaties. Ze had al vijf mannen gehad en die ze nu had, was niet eens haar man. Jezus legde gewoon haar probleem bloot: ze had een geestelijke dorst die ze maar met niets kon lessen. En de Heer maakte duidelijk dat Hij de enige was die de leegte kon vullen. Op zo’n manier dat je er niet meer over kunt zwijgen. De vrouw begreep uiteindelijk waarover het ging. En ondanks dat ze door haar omgeving met de nek werd aangekeken, kwamen veel Samaritanen tot geloof door de verandering in haar leven.
liep ik stage in een voorziening voor mensen met o.a. een zware verstandelijke beperking. Die stage liep zo goed dat ik daar na mijn studies meteen zou mogen beginnen als groepschef over 4 leefgroepen en zo’n 40-tal personeelsleden. Ook op relatievlak kon het niet stuk. Ik had een wondermooie en leuke vriendin (waarmee ik ondertussen al meer dan 40 jaar gehuwd ben).
Bodemloos vat
Hij MOEST door Samaria. Dat was duidelijk.
En toch miste ik iets, voelde ik die leegte. Mijn leven was precies een bodemloos vat dat ik maar niet gevuld kreeg. Tot een medestudent me wees op die leegte en vertelde hoe ik ze kon vullen. Ik miste een relatie met de Schepper. Het was zoals Blaise Pascal zei: ‘De mens wordt met een leegte geboren en enkel God kan die vullen’. Toen ik me bewust werd van de bodemloosheid van mijn levensvat, heb ik me verdiept in hetgeen Jezus Christus zegt. Net zoals die vrouw het heeft ervaren. Namelijk dat het vat niet langer bodemloos was, waardoor het zelfs overstroomde naar anderen toe, mocht ik hetzelfde ervaren.
Als ik dit verhaal lees, doet me dit telkens denken aan die leegte waarmee ik zat, zo’n 42 jaar geleden. Ik zat niet in een gelijkaardige situatie als deze Samaritaanse vrouw. Nee, helemaal niet. Op dat ogenblik
In de gevangenis, waar ik als vrijwillige aalmoezenier geregeld bezoeken afleg, krijg ik wel eens de vraag: ‘Doe je dit om je hemel te verdienen?’ En mijn antwoord is dan telkens: ‘Nee, ik kom juist naar Wegwijzer
Jezus zou LEVEND water geven. Levend water? Het onbegrip van de vrouw werd alleen maar groter.
jullie toe omdat ik al zeker ben van de hemel. Niet omdat ik die zou kunnen verdienen, maar ook jij kan gewoon de toegang krijgen door Jezus Christus. Een totaal nieuw en gevuld leven.’ In het Bijbelboek Johannes hoofdstuk 3 vers 16 staat: “Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Yvan Thomas
19
Evangelie
o o
M onsters en
God o
Laten we het even hebben over monsters. Draken, trollen, reuzen, zeeslangen en zelfs duistere dingen zonder naam zijn al populair geweest vanaf onze oudste bestaande literatuur tot aan de jongste films en tv-series.
Entertainment Monsters in allerlei vormen - van Tiamat, de draak in de Babylonische kosmologische mythe tot de zandwormen in ‘Dune’ en van Grendel, monster van de venen in ‘Beowulf’ tot de witte wandelaars in ‘A Game of Thrones’ - spreken sterk tot de verbeelding. Dit jaar stelt Amazon Prime een nieuwe serie voor in de Lord 20
of the Rings-traditie. En tijdens de paasvakantie zijn miljoenen mensen naar de bioscoop geweest om ‘Fantastic Beasts and Where to Find Them deel 3’ te zien. Allebei hebben kritiek gekregen. Maar omdat ze over monsters gaan, is hun succes verzekerd. Misschien zien we Godzilla, King Kong, Smaug en de vampiers vandaag als een stukje entertainment. Maar in
vroegere tijden ging het er een beetje serieuzer aan toe.
Historiek In de meeste mythologische verhalen speelden monsters een sleutelrol. En de hoofdtaak van die goden bestond uit het vechten tegen die monsters. We zien de Germaanse Thor in zijn lange strijd tegen de reuzen, en ook tegen de wereldslang Jormungandr. De Babylonische Marduk vocht
tegen de draak Tiamat. Zeus en de Olympianen vochten tegen de Titanen. Later werd het de taak van legendarische helden om die taak voort te zetten. Sigurd de Volsüng tegen Fafnir, Beowulf tegen Grendel en Hercules tegen de Hydra. Toch krijgen we een waarschuwing van Friedrich Nietzsche. Hij zei: “Wie tegen monsters vecht, moet opletten dat hij niet zelf in een monster verandert. Als je te lang in de afgrond kijkt, kijkt de afgrond naar jou terug.”
Verschil Soms vraagt men mij: ‘Waarin verschilt jouw christelijk geloof van de mythische ideeën van de oude Grieken, Scandinaviërs en Babyloniërs? Mijn reactie is dan vaak: ‘Monsters’. Er zijn geen verhalen over monsters in de Bijbel.
Misschien zeg je: dat is niet waar, er was de reus Goliath. Maar in de Bijbel was Goliath een heel lange, grote man. Hij was - afhankelijk van de teksttraditie - iets langer of iets korter dan de langste man van de voorbije honderd jaar. Maar hij was geen reus zoals in Game of Thrones, Harry Potter of de Scandinavische en de Griekse mythologie.
“Wie tegen monsters vecht, moet opletten dat hij niet zelf in een monster verandert.”
Toch is wat ik zeg niet helemaal waar. Want: wat is een monster eigenlijk? Een monster is een wezen dat voortdurend alleen maar kwaad doet. Waarom eet Grendel de Deense krijgers op in Beowulf? Omdat hij een monster is. Waarom probeert de Sfinx Thebes te verwoesten? Omdat hij een monster is. Wat doet een monster als hij geen monster meer wil zijn? Er zijn geen zelfverbeteringsprogramma’s voor monsters. “Hallo, ik Wegwijzer
21
Jezus staat bij jouw deur en Hij klopt aan. Wil jij voor Hem opendoen?
ben Grendel, en ik ben een monster. Ik heb in een avond dertig krijgers opgegeten.” Wat zal hij doen om zich te ‘ontmonsteren’? Naar de kapper gaan, een nieuwe jas kopen en de tandarts bezoeken zullen niet helpen.
Slecht of goed In het boek Genesis, in het begin van de Bijbel, staat: De Heer zag dat de mensen op aarde zeer slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht. Hij kreeg er spijt van dat Hij mensen had gemaakt; Hij was tot in het hart gegriefd. Er zijn geen monsters in de Bijbel, omdat wij de monsters zijn. Vind je dit te straf? De mens is in staat tot grote daden van liefdadigheid. Maar veel van zulke pogingen zijn er alleen maar, omdat andere mensen uit kwaadheid, haat, of 22
gewoonweg onverschilligheid handelen. De mens kan nobel zijn, maar de mens is ook wreed. Je moet kinderen leren om zich goed te gedragen. Maar je hoeft hen niet te leren hoe ze gemeen kunnen doen of andere kinderen pesten. Sommigen beamen wel dat we slechte eigenschappen hebben, maar die worden in evenwicht gebracht door de algemene goedheid van onze cultuur. Anderen beweren dat goede wetten en een georganiseerd juridisch systeem ons kunnen redden. Nog anderen zeggen dat de meeste mensen deugen, en dat slechte mensen een uitzondering vormen. In het boek Handelingen in de Bijbel, waar Paulus, een Joodse christen, sommigen van zijn volksgenoten aanspreekt, zegt hij: “Volksgenoten, afstammelingen van Abraham, en ook jullie anderen die ontzag voor God hebben, het nieuws van deze verlossing is aan ons bekendgemaakt. De inwoners van Jeruzalem en hun leiders hebben Hem niet herkend. En door Jezus te veroordelen, vervulden zij de woorden van de profeten die elke sabbat worden voorgelezen. Hoewel ze geen enkele grond voor een doodvonnis konden vinden, Wegwijzer
vroegen ze Pilatus om Zijn doodstraf. En na alles te hebben uitgevoerd dat over Hem was geschreven, haalden ze Hem van het kruis en legden Hem in een graf. Maar God heeft Hem uit de dood doen verrijzen.”1
Rechtvaardig Hier zien we de mens op zijn ergst. De culturele en morele leiders hadden ‘nee’ moeten zeggen. Maar zij waren juist de mensen die het onrecht tegen Jezus aanspoorden. Pontius Pilatus, de niet-Joodse rechter en regeringsleider, had hen moeten tegenhouden. Hij kon niets in Jezus vinden waarvoor Hij strafbaar gesteld had kunnen worden. En toch liet Pilatus toe dat Jezus ter dood werd veroordeeld. De gewone mensen riepen: ‘Kruisig hem’. Op de laatste zin na, zou dit het wreedste verhaal van de menselijke geschiedenis zijn. Nadat ze eindelijk een goede, zelfs perfecte mens hadden gevonden, hebben ze hebben wij, de mensen - Hem gekruisigd. Het is een onrecht dat deze Rechtvaardige mens ter dood werd gebracht. Maar, zegt Paulus, God heeft hem uit de dood doen verrijzen. Dus, wat gebeurde er? Wat verwacht je dat er zou gebeuren? Als het een film fi lm was met Keanu Reeves of Liam Neeson, dan was Jezus
teruggekomen met hele legers van engelen, of met kogels en raketten. En Hij had wraak genomen op zijn vijanden. Maar Jezus was niet gekomen om de wereld te straffen, maar om ons te redden. In plaats van, zoals Nietzsche zei, tegen monsters te vechten en zo het gevaar te lopen om zelf een monster te worden, heeft Jezus zijn leven gegeven om het monster uit ons, mensen, te verwijderen. In plaats van terug te komen om wraak te nemen, stuurde Jezus zijn volgelingen zoals Paulus erop uit, om iedereen
uit te nodigen om een nieuw leven van Hem te ontvangen. We konden niets doen om onszelf te verbeteren. Maar Jezus heeft alles gedaan dat nodig is om ons te veranderen van Gods vijanden in Zijn vrienden. Van buitenlanders tot burgers in Zijn koninkrijk. Hij heeft gezorgd dat wij, ondanks ons monsterlijke begin, Zijn kinderen kunnen worden.
Nieuw begin Daarom zei Jezus tegen een Joodse leraar: ‘Je moet opnieuw geboren worden om Koninkrijk het K oninkrijk van God binnen
te komen’. Dat is niet een verbetering, maar een nieuw begin. Dit aanbod is voor jou, en voor mij, en voor iedereen die bereid is om Jezus zijn leven binnen te vragen, als Redder en als Heer. Die uitnodiging aan Jezus mag je doen op de plek waar je je nu bevindt. Zonder naar een bijzondere plaats te gaan of op een speciaal tijdstip te wachten. Jezus staat bij jouw deur en Hij klopt aan. Wil jij voor Hem opendoen? Martin Turner 1
Bijbelboek Handelingen 13 vers 26-30
Hij stierf zodat wij mogen leven Wegwijzer
23
24
Wegwijzer
Koken
Linzenburgers We hebben sinds kort een grote luxe in ons leven gekregen. Op woensdag komt een fantastische ‘grandma’ koken voor ons gezin! Waarom? Wel, ze is anders maar alleen thuis. En nu kookt ze met plezier voor onze bende. Naar ’t schijnt is het heel dankbaar. Onze kinderen eten alles, lusten alles en experimenteren met alles… Vandaag maakte ze linzenburgers voor ons (je weet wel, meer peulvruchten, minder vlees). Het feit dat elk kind nog minstens een burger kwam bijhalen zegt mij voldoende dat het een geslaagd recept is!
Ingrediënten:
- 150 gram wortelen - 150 gram ajuinen - 150 gram aardappelen. Uiteraard kan je in de combinatie van deze groenten variëren - 150 gram paprika (kool is naar ’t schijnt ook lekker - ze moet alleen stevig zijn) - 150 gram linzen (best de nacht op voorhand al laten weken) - een duimpje gember - 3 à 4 teentjes look - handvol peterselie - 80 gram bloem (of amandelmeel) - beetje zout - cayennepeper, peper, komijn, paprikapoeder,… (naar believen, maar maak het maar pittig)
Werkwijze:
Stap 1: De groenten fijn snijden of raspen. Stap 2: De groenten sauteren in de pan, tot het meeste vocht eruit is en laten afkoelen. Stap 3: De linzen fijnmalen in een hakselaar (zo een waar je ook babypapjes mee maakt). Stap 4: Alle groenten mengen met de linzen, de kruiden en de bloem. Stap 5: Burgers bakken in een pannenkoekenpan. (Tip: Je neemt hiervoor best een ijsschep. Om de burgers mooi te vormen in de pan, dompel je een lepel in water en je drukt het deeg plat). Wij hebben ze geserveerd tussen een hamburgerbroodje, met een blaadje sla, wat schijfjes komkommer en tomaat. Natuurlijk ook met gebakken ajuintjes en een likje ketchup… maar je kan het ook perfect serveren met rijst en currysaus. P.S.: Uiteraard werden bovenstaande hoeveelheden maal vier gedaan om onze bende te voorzien van een warme, veggiemaaltijd!
Ann Van der Flaas
Wegwijzer
25
Maatschappij
Gevecht voor het De oorlog voorbij? De sociale val
Al meer dan veertig jaar horen we klagen dat de sociale kloof tussen rijk en arm groeit. Niet alleen in de arme landen van de Derde Wereld heerst een rijke bovenlaag over mensen die in ellende leven. Ook in de democratieën van de Eerste Wereld neemt de afstand tussen managers met hun miljoenen euro’s en arbeiders met hun povere inkomens fors toe. Democratie baseert zich echter niet alleen op vrijheid, maar ook op een eerlijk evenwicht tussen mensen onderling. Zonder sociale zekerheid in de levensrelaties sterft het algemene welzijn samen met de eenheid van de gemeenschap. Als gekozen wordt voor de leuze: ‘Winst privatiseren, verlies socialiseren’, wordt de individuele vrijheid van de rijke bovenlaag gevaarlijk voor iedereen. Er zijn spanningen voelbaar die zich dreigen te uiten in interne intriges en kleinschalige oorlogsvoeringen. Sinds de deregulering van de economie is het ongezonde evenwicht van vrijheid en gelijkheid levensgevaarlijk geworden. Een kapitalisme dat politiek-maatschappelijk 26
LEVEN Democratie baseert zich niet alleen op vrijheid, maar ook op een eerlijk evenwicht tussen mensen onderling.
Wegwijzer
27
Jezus bracht Zijn boodschap van vrede, liefde en gerechtigheid juist op plaatsen waar mensen door de maatschappij verlaten waren.
niet meer valt te beheersen is democratie-vijandig. Het verwoest het welzijn van de samenleving.
Omdat je het waard bent Een van de destructieve kreten die als drijfkracht fungeert, is sociaalpsychologisch van aard: ‘Er is niet voldoende voor iedereen.’ Hiermee creëert de mens een noodtoestand die velen angstig maakt voor het eigen bestaan. In het gevecht om werkplek, inkomen en winstkansen dient de burger zich te mobiliseren: ‘Ieder draagt nu eenmaal zorg voor zichzelf.’ We kunnen niet anders. De samenleving vervalt in winnaars en verliezers. The winner takes it all. De angst om er niet bij te horen, leidt tot een grenzeloze hebzucht en onverzadelijke machtshonger. ‘Gierig is plezierig’ en ‘Omdat je het waard bent’, klinkt het vanuit de warenhuizen. 28
Van hebzucht naar status Bij dit economische streven naar winst en controle komt nog de druk van de sociale prestatie: de erkenning in de eigen omgeving. Door slogans als: ‘Je bent niets, je hebt niets – maak uit jezelf iets’, ontstaat er een statusgevecht. Op Facebook, Twitter en LinkedIn concurreren we allen Wegwijzer
in één grote sociale strijd. Wie krijgt de meeste likes, heeft de meeste vrienden en geniet het volste van het leven? Vind ik het leuk? Deze hebzucht en honger naar erkenning zijn de keerzijden van de verdrongen angsten voor degradatie. ‘Je leeft slechts één keer. Zie erop toe wat je met je leven doet. Je zou iets kunnen mislopen’. Het zijn de dodelijke spelletjes
andere wereld is mogelijk.
Van onmacht naar levensrijkdom
van de angst. Die vormen de basis van het moderne concurrentiedenken. Hier sta je er alleen voor. Waar de solidariteit verdwijnt, gaat ook de interesse voor het algemeen welzijn verloren. Dan ontstaat er een wereld van sociale koudheid. Een samenleving van ellebogenwerk, waarin je zelf je naaste bent.
Oorlog van het hart Uit het verlies van solidariteit en de groei van wantrouwen ontstaan grote kloven in de samenleving tussen arm en rijk. Tussen hedendaagse en toekomstige generaties, tussen zwak en sterk. Deze kloven zijn geen dwangmatig noodlot. Het zijn zelfgekozen ziektes voor de wereld. Ze zijn geneesbaar. Een Wegwijzer
Het kwalitatieve alternatief voor armoede en rijkdom is de nadruk op het gemeenschappelijke. Ook het erkennen van het gevaar van het ik-gerichte individualisme. Waar een samenleving solidair is met elkaar, worden allen rijk aan relaties: broers en zussen, vrienden en buren, kennissen en collega’s. Waar mensen er voor elkaar zijn, zijn ook hun ideeën, krachten en middelen er voor elkaar. Een samenleving die solidariteit hoog in het vaandel voert, neemt het eigen leven uit handen van hen die ons willen beheersen, uitbuiten en controleren. Vanuit deze grondhouding ontstonden kleuterscholen, buurthulp, coöperatieve organismen, vakbonden en vele andere burgerlijke initiatieven. Ze kwamen voort vanuit de spontane vereniging van mensen. In deze vrijwillige samenwerking ontstond de rijkdom van het leven. Zoals de individualisering mensen machteloos en manipuleerbaar maakt, ontstaat vanuit collectieve samenwerkingen een gemeengoed. Daaraan hebben allen deel genomen. Als wereldlanden zouden kiezen om eerst zichzelf te verzorgen en dan pas voor de wereldmarkt te produceren, 29
zouden allen verzadigd worden. Waar iedereen in dezelfde situatie is, helpen mensen elkaar. Waar de collectieve aandacht verdwijnt, verdwijnt ook de hulp voor elkaar.
Het evangelie voor het leven Vanuit deze overwegingen is het niet vreemd dat Jezus zich op de volledige mensheid richt. Hij beseft dat de volledige schepping als collectief verlossing nodig heeft. Wie als mens vecht voor het bestaan, beseft het belang van deze volledigheid. Mensen met een beperking wezen er al vaker op dat niet zij het probleem voor de samenleving waren. Maar dat de samenleving het probleem voor hen was. Zij verduidelijkten dat ze naast hun lichamelijke en/of geestelijke beperkingen ook sociale beperkingen moesten meemaken. Gezonden zagen enkel nog de beperking en het verlies voor de ander in economisch-sociaal opzicht. Veelal veroorzaakte het persoonlijke verlangen naar erkenning in eigen kring voor een grotere afstand, tussen hen die langdurig beperkt waren en zij die gezond waren.
Strijd voor het menszijn Jezus kent de afstand tussen de mens die ernstig beperkt is en de mens die gezond is. Het duidelijkst komt dit naar 30
voren als Hij zegt: ‘Wanneer u mensen ontvangt, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit’. Dit is geen prestige van het individu. Het is een keuze voor het collectief, het samen menszijn. Wie anders is, wordt in de strijd naar winst immers graag op afstand bekeken. Dit verwoest sterk het zelfbewustzijn van mensen. Wie de prestigenorm niet haalt, voelt de angst in zich opkomen om niet te voldoen aan de inzet, het genot, de schoonheid en de macht van de gezonde bevolking. The winner takes it all. Jezus maakt daarmee komaf. Hij bracht Zijn boodschap van vrede, liefde en gerechtigheid juist op plaatsen waar mensen door de maatschappij verlaten waren. Hij zag om naar de blinden, de verlamden, de ernstig verminkten. En Hij verloste hen samen met vele anderen uit hun ellende. Daarom verbindt Jezus Zijn boodschap meermaals met de verkonding van het evangelie aan de armen. Beide elementen horen bijeen. Jezus richt zijn evangelie speciaal tot hen die aan de rand van de samenleving staan. Het zijn de sociaal armen die zijn evangelie mogen horen en de weldaden ervan mogen beleven. Jezus roept op tot individuele omkeer en collectieve verantwoordelijkheid. De uitwerking daarvan is in Christus zo nabij gekomen dat mensen het al actief kunnen Wegwijzer
laten zien in deze wereld. Zij kiezen er gemeenschappelijk voor om gerechtigheid en schoonheid in de maatschappij te brengen. Dat gebeurt uiteraard met vallen en opstaan. We beseffen dat de door God beloofde maatschappij van liefde, vrede en gerechtigheid, gelukkig niet alleen in onze individuele handen ligt. Als gemeenschap die zich verbonden wil weten met Christus, mogen onze handen echter samen de komst van God naar deze wereld voorbereiden: het eeuwige leven in de nieuwe schepping, waar alle menselijke oorlogen verleden tijd zijn en sociale gerechtigheid heerst. Raymond R. Hausoul
Colofon... Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer Coördinatie:
Erik D’Joos Witgoor 63 2250 Olen
Mail:
info@weg-wijzer.net
Bestel:
bestel@weg-wijzer.net
Web:
www.weg-wijzer.net
Redactie:
Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas, Don Zeeman.
Correctie: Ann Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe Vormgeving:
Jehtron Wervik
© Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net
Maatschappij
HAMBURGER en de KERK
In die vriendschapsrelatie gaat God je van binnenuit veranderen; je bent als het ware een nieuw mens.
“Door vaak naar de kerk te gaan word je nog geen christen. Net zomin dat je een hamburger wordt door vaak naar McDonalds te gaan!”, grapte de Amerikaanse gospelzanger Keith Green jaren geleden. Hoe word je dan een christen? En wat is een christen precies? Het antwoord op deze vraag zit al in het woord besloten: een christen is iemand die Christus volgt. Dat is niet hetzelfde als religieus zijn, of naar de kerk gaan, of netjes leven. Een christen ben je wanneer je het aanbod van Jezus vergeving hebt aangenomen, de woorden van Jezus serieus neemt en probeert te doen wat Hij zegt. Maar het gaat nog dieper: als je naar God uitspreekt dat je in Zijn Zoon gelooft, ontvang je Jezus leven in jezelf. En je mag in een persoonlijke vriendschap met God leven. In die relatie gaat God je van binnenuit veranderen; je bent als het ware een nieuw mens, opnieuw geboren. Dat is een Christen. Moeilijk uit te leggen, maar daarom niet minder reëel! Kan iedereen dus op elk moment christen worden, ook als je daar niet bij opgevoed bent? Ja, dat kan. Je hoeft geen lidmaatschap
Wegwijzer
aan te vragen, of religieuze daden te gaan doen. Het gaat allereerst om een besluit in je hart. Een besluit waarbij je in eerste instantie maar met één persoon te maken hebt: God zelf. Geloof je dat God bestaat en van je houdt? Geloof je dat Hij Jezus heeft gestuurd om ons, dus ook jou, te redden en te vergeven! Dan mag je dat aan Hem vertellen en word je een kind van God. Je zult merken dat je dat dan ook met andere mensen wilt delen. Zo wil je misschien deelnemen aan activiteiten van een kerk of gemeente in jouw woonplaats. Als je in dit leven ervoor kiest om bij Jezus te zijn, mag je ook over de grens van de dood heen voor altijd bij Hem zijn. Dat weten en ervaren, dat is het echte leven! Lydia Plat Uit infoblad over God en mensen
31
g e n i bbe wonder ing Aan de hemel is te zien hoe machtig God is. Het heelal vertelt dat God alles heeft gemaakt. Elke volgende dag spreekt daarover. Elke volgende nacht laat dat weer zien. Het is een taal zonder woorden. Er is geen stem te horen. Toch klinkt hun boodschap over de hele aarde. Meer weten over wie God is? Ga naar www.IkZoekGod.be. De hele wereld hoort ervan. Of stuur een mailtje aan info@weg-wijzer.net.
Boek Psalmen 19:2-5, BasisBijbel
Vriendelijk aangeboden door:
V.U.: Vianova - BEZ - Evangelische Volwassenen Werking vzw - Romboutsstraat 7 - 1932 Zaventem
van de natuur