WegWijzer 2103

wegwijzer

R

n e oz

r u ge

en maanlanding Landing op de maan

De liefde verklaard …

Het verschil

wegwijzer

6 10 16 21 22 24 28

3

Editoriaal

4

Ups en downs

6

In memoriam: Jolien Verschueren

9

5 waarheden

10

De liefde verklaard …

16

Het verschil tussen “Er was eens” en ...

21

Kikkererwten

22

Water, aan zee en in bed.

24

Landing op de maan

28

Met Jezus aan tafel

46e jaargang Herfstnummer Colofon p 20

Wegwijzer is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken.

Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens.

Reacties

info@weg-wijzer.net

Info op

www.weg-wijzer.net

www.eavlaanderen.be

Editoriaal

W

Wat een zomer…

Daar is dan het einde van de zomer. We kunnen het hier dit jaar nauwelijks een zomer noemen.

Wat een contrast met 2020! Nochtans zeggen de weermannen en –vrouwen dat de zomer normaal was, echt Belgisch dus. Vorig jaar hadden we, voor mijn gevoel althans, veel meer dagen met zon. Neen, ik heb daar geen statistieken van bijgehouden, maar ik zie op mijn sportapp dat ik vorig jaar veel actiever was. Enerzijds kwam dat door de lockdown, anderzijds toch door het goede weer dat al in de lente begon!

Ja, dat goede weer van vorig jaar wijten we aan de opwarming van het klimaat. (Wereldwijd was de maand juli dit jaar trouwens de warmste ooit.) Verbazend dat de waterellende van vorige maanden eveneens te wijten is aan deze verandering. Wat is de natuur toch sterk. Wat een geweldige kracht heeft het water, dat huizen en auto’s zomaar verdwijnen en meegesleurd worden als was alles van papier en karton.

Mijn gedachten gaan uit naar die vele mensen die moesten vluchten, zelfs tot op hun dak. Ik moet denken aan al die mensen die nu al hun have en goed kwijt zijn.

Ze moeten wachten op hulp, geen gas hebben en geen elektriciteit, ja zelfs dierbaren hebben verloren. Niet alleen bij ons, maar over de hele wereld was er veel ellende en miserie.

Ja, ook de atleten die teleurgesteld waren met hun vierde plaats op de Olympische Spelen; ja, ook de Rode Duivels die al in de kwartfinale eruit werden gewipt; Dat is natuurlijk ook erg.

Maar dit staat toch in schril contrast met al de mensen die op de vlucht waren voor de enorme bosbranden. De wereld is in nood door water en vuur. Neen, deze zomer was zeker geen rozengeur en maneschijn.

Het merendeel van de mensen is gespaard gebleven van al deze ellende, God zij dank.

Hopelijk gaat het in je persoonlijk leven en met je relaties wel goed. In deze Wegwijzer zijn hierover ook weer enkele getuigenissen. David vertelt hoe hij Jezus heeft leren kennen en Nathalie verhaalt hoe ze de liefde vond en een ernstige ziekte overwon. Er zijn twee mama’s die vertellen over het wel en wee van hun kinderen.

Je leest ook dat er nogal wat mensen twijfelen aan de echtheid van de maanlanding en in onze rubriek ‘kunst’ bespreken we twee prachtige schilderijen. Jammer genoeg lees je ook het verhaal van Jolien, de koningin van de Koppenberg, die, ondanks haar vechtlust, toch de strijd tegen kanker verloor.

Weer veel om te lezen en om over na te denken.

Erik D'Joos

Wegwijzer 3

Opvoeding

Ups en downs Ik verdwaal weer tussen de foto’s. Herinneringen aan tijden toen onze kindjes wat kleiner waren en ook wel schattiger.

In mijn herinnering was het altijd rozengeur en maneschijn en maakten ze nooit ruzie. Ze maakten geen rommel, want anders zou ik die toch hebben gezien op de foto’s? Ze luisterden altijd naar me en vielen elke avond heerlijk rozig in slaap in hun eigen bedjes. Ja… als ik in mijn fotoboeken verdwaal is het één en al feest en vrolijkheid hier in huis!

Natuurlijk is er ook dat andere stemmetje. Dat zegt: “Weet je nog dat je van de trap donderde, omdat je gewoon létterlijk in slaap viel halverwege?” Of: “Je hebt ooit tegen je vriendin gezegd dat ze moest oppassen dat ze niet zou vallen, omdat de vloer vol lag met speelgoed”. Zelfs onze kinderen herinneren zich nog dat moment dat mama in de keuken plat op de vloer ging liggen, gewoon helemaal óp. In realiteit is het leven in ons gezin namelijk niet alléén maar rozengeur en maneschijn, maar ook wel eens de geur van kakabroeken en de schijn van afgeveegde snottebellen op een raam.

4

Onze kinderen hangen aan mijn lippen als ik herinneringen ophaal van hun baby- en peutertijd. Dat zijn dan natuurlijk de mooiste en grappigste verhalen, maar ik probeer er toch op te letten dat ik eerlijk ben. Het moederschap is voor mij 1 grote rollercoaster met heel veel ups, maar ook een behoorlijke portie aan downs.

Het vreemde is dat de ‘ups’ heel vaak kleine dingen lijken op het moment dat ze gebeuren. Vaak merken we amper op dat we herinneringen aan het maken zijn.

Mijn kinderen praten bijvoorbeeld nog steeds over die keer dat we gingen wandelen in het bos en Lotte in de plas viel. Of die keer dat Joppe in de zetel kwam zitten met het pasgeboren kuikentje en we op dat moment een ‘geenkippen-in-huis’-regel bedachten.

Of toen Maite de zak bloem uit de kast haalde en door het huis liep om het te laten sneeuwen.

Het zijn momenten die niet gepland werden, maar ons overkwamen en heel spontaan veroverden ze een plaatsje in ons Wegwijzer

hoofd en hart.

De ‘downs’ voelen vaak veel groter op het moment dat ze ons overkomen. Een bezoek aan het ziekenhuis, dagenlang doorgaan op 3u slaap per nacht, een kind dat problemen heeft met een vriendje, het gevoel tekort te schieten omdat het huis nooit netjes is in ons grote gezin…

Dat zijn de dingen die mij doen piekeren, ja soms zelfs wanhopen.

Bezorgdheid is me niet vreemd sinds ik mama ben.

Ik blader nog wat verder in mijn fotoboeken. Ik tel mijn zegeningen. Alle ups, mooie momenten waarvoor ik God zo dankbaar ben dat ze mijn leven mogen vullen. Alle downs, momenten waarin ik God heb gevraagd om hulp en bescherming, die ons dichter naar elkaar toebrachten en helder toonden wat er belangrijk is in het leven. Dankuwel Hemelse Vader, dat U erbij bent, wat ons ook overkomt.

Reninca D’Joos

Ethiek

IN MEMORIAM ORIAM M E M IN In wielerwedstrijden wordt vaak de prijs van de strijdlust toegekend.

Die heeft wel niet dezelfde waarde als de overwinning, maar het wil toch wel iets zeggen.

Mocht de prijs ook in het cyclocrossen bestaan, dan had men die zeker mogen uitreiken aan Jolien Verschueren. De veldrijdster liet zich vaak opmerken door haar vechtlust, zowel in de koers als op andere terreinen van haar leven. Begin 2019 zochten we haar op voor een interview. Ze was verwikkeld in een gevecht tegen kanker en leek de ziekte bijna overwonnen te hebben. Helaas moest ze zich ruim twee jaar later toch gewonnen geven. Een terugblik op een bijzonder, maar veel te kort leven…

6

JOLIEN VERSCHUEREN Jolien is niet meer onder ons.

Ze heeft het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld.

De fietsmicrobe kreeg Jolien ongetwijfeld van haar vader.

Als klein kind ging ze samen met haar broer kijken naar zijn wedstrijden en toen ze allebei een kleine mountainbike kregen en mee gingen rijden in de kinderreeksen, was het duidelijk dat er talent in de familie zat.

Niet dat je toen al wist dat ze op het hoogste niveau zou meedraaien, maar de successen kwamen. Ze kreeg de bijnaam ‘Koningin van de Koppenberg’ – over de kasseien naar de top klimmen was haar favoriete bezigheid. Ook al was ze niet al te groot, ze beschikte over heel wat power en ze gebruikte al haar kracht om als eerste boven te komen.

Oprecht geloof Het gezin Verschueren had nog iets wat hen verbond: een oprecht geloof. Dat plaatste hun leven in een ander perspectief en gaf een bijzonder houvast. Jolien zei daarover: “Bij ons komt het geloof er toch iets meer uit omdat we weten waarom we het doen, dat je weet dat het

leven niet alleen hier op aarde is, maar dat ook wat daarna komt een erg belangrijk gegeven is. Ik ben heel blij dat onze ouders dit in onze opvoeding hebben meegegeven.” Geloven was voor Jolien meer dan het volgen van de gewoontes van haar ouders.

Ze maakte bewust zelf de keuze om te geloven en was er altijd rotsvast van overtuigd dat ze haar talent van God gekregen had.

Ze streefde er ook naar om de christelijke waarden na te leven, wat niet wil zeggen dat ze in de koers iedereen voor liet gaan. Ze was een vechtertje en dat wisten de anderen ook.

de ervaringen van de volgende jaren bevestigden keer op keer die eerste indrukken. Ze was vastberaden en ze wist wat ze wou bereiken. Eén van de dingen die ze in haar sollicitatiebrief schreef, was: ‘Dit is de weg die ik gaan wil, mijn kennis en ervaring meegeven en delen met de kinderen om ze te zien openbloeien’.” De kinderen waren dol op haar en een absoluut hoogtepunt was dat ze een keer naar hun juf in de koers kwamen kijken en samen op het podium mochten staan.

School

Er werden veel foto’s van Jolien gemaakt als ze koerste en als ze een ereplaats behaald had, maar het was een heel andere foto die haar leven veranderde. Na een val tijdens een training werden er in het ziekenhuis enkele foto’s gemaakt en verscheen er dat ene vlekje. De dokters wilden dit in de gaten houden omdat het op een tumor kon wijzen. Dit was in 2015, en drie jaar lang veranderde er bijna niets. Toen begon het bolletje te groeien -

In het veldrijden zijn – zeker bij de dames – de inkomsten niet overdreven groot. Naast de sport was Jolien daarom ook actief als kleuterjuf, niet toevallig in een christelijke school – de School met de Bijbel in Kortrijk-Marke.

Claude Van Maelsaeke, de directeur daar, herinnert zich de sollicitatie van Jolien nog goed: “Ze blaakte van zelfvertrouwen en passie. En het was geen show:

Een vlekje op de foto

Wegwijzer 7

tijd om aan een behandeling te beginnen. Jolien: “Er kwamen direct traantjes en ik was er niet gerust in. Je weet natuurlijk niet wat er op je af gaat komen. Wat gaat er allemaal gebeuren? Maar anderzijds had ik ook wel een beetje het gevoel van: ik mag het loslaten en ik mag het aan God geven. Ik wilde Hem vertrouwen en geloven dat alles goed zou komen. Dat was wel moeilijk, maar op een avond had ik ineens het gevoel dat God mij duidelijk maakte: Er komt een moment dat je niet anders kunt dan Mij vertrouwen”.

Waarom?

Het verdict van ‘kanker’ kwam uiteraard ook bij de ouders hard aan. Moeder Livine: “Ik werk zelf in de medische wereld, ik ben verpleegkundige, dus je weet wel wat de diagnose kan inhouden. De dokter zei dat de kans dat het goedaardig zou zijn, tussen de 70 en 80 procent 8

lag. Hij raadde mij aan om niet direct te gaan panikeren. Maar toen hij later begon te spreken over de nabehandeling en er een afspraak met de oncoloog gemaakt moest worden, ging de trein aan het rollen. Daar moet je dan wel even van bekomen. En dan denk je: God, maar allez?” Vader Franky: “De ‘waaromvraag’ zit toch altijd in je achterhoofd. We weten het niet. Maar ik denk: God heeft een doel met eenieder van ons en we weten niet wat er op ons levenspad komt. Maar het is niet gemakkelijk.” Jolien probeerde er op dezelfde manier mee om te gaan: “Ik denk gewoon: het waarom, daar kun je honderden redenen voor bedenken, maar zal dat mij vooruit helpen? Door boos of gefrustreerd te zijn, daar help ik mijzelf niet mee en het helpt ook mijn behandeling niet.

En ik wist : God heeft mij niet in de steek gelaten.”

Het laatste gevecht Dankzij een ingrijpende operatie werd de tumor verwijderd en kon de nabehandeling beginnen.

Was ze genezen? “Bij een hersentumor word je nooit genezen verklaard. Het kan altijd terugkomen, er is niemand die kan garanderen dat het voorgoed weg is, dus moet ik mijn hele leven gecontroleerd worden”. Helaas, de tumor kwam terug, en ook al was Wegwijzer

“Op de waaromvraag, daar kun je honderden redenen voor bedenken.

Ik wist : God heeft mij niet in de steek gelaten”.

Jolien een vechtertje, dit keer kon ze niet winnen. Jolien stond niet graag in de schijnwerpers en weinigen wisten hoe ernstig het was. Haar overlijden was dan ook een schok. Haar heengaan betekent een groot verlies voor vrienden en familie. De grootste overwinning waar ze op hoopte – het definitieve verdwijnen van de kanker – behaalde ze niet.

En toch betekent dit verlies niet dat alles verloren is. Ondanks het pijnlijke afscheid is er de zekerheid dat Jolien voor eeuwig, zonder pijn of ziekte bij God mag zijn. Het vooruitzicht van haar leven is nu realiteit.

Wie het geloof beschouwt als een garantie op de vervulling van alle wensen, of op een leven zonder moeiten en tegenslagen, zal teleurgesteld worden. Wie Jezus Christus in zijn of haar leven als het fundament van het bestaan heeft, weet dat – ondanks de pijn en de vragen – uiteindelijk de hoop altijd overwint. bew. Don Zeeman

5

waarheden

God od

die je moet weten over .1.

.2.

God verlangt naar een relatie met ieder mens.

De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd.

God verlangt naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.

God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.

.3.

We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen.

De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit.

Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.

.5.

Geef je leven over aan Jezus Christus.

.4.

Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.

Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.

wegwijzer

Wegwijzer 9

Evangelie

De liefde verklaard …

Hoe zou de wereld eruitzien als de mensen elkaar beter begrepen?

Zouden regeringsleiders elkaar minder de oorlog verklaren?

Zouden we elkaar niet liever de liefde kunnen verklaren in plaats van haat?

Nathalie Van de Walle uit Brugge houdt zich met die zaken bezig. Letterlijk in haar beroepsleven: ze werkt als tolk in het Europees Parlement. Frans, Duits, Spaans en Engels kennen geen geheimen voor haar en sinds kort behoort ook Zweeds tot haar competentie. Maar Nathalie’s interesseveld gaat verder dan het professionele.

Ook de romantische relaties boeien haar. Ze schreef er zelfs een boek over waarin ze de finesses van het liefdesleven uitlegt. Voor zover de liefde te verklaren is, natuurlijk.

Nathalie maakte zelf op een overweldigende manier kennis met de liefde: “Toen ik John ontmoette, was het als een steekvlam en ik begreep niet wat me overkwam. We hadden allebei het idee: we wisten niet dat er zo iemand op aarde rondliep.” Alles ging bijzonder snel, en het prille koppel besloot er even de rem op te zetten. De verliefdheid was dan wel intens, maar de twee kenden ook duidelijke verschillen. Na een afkoelingsperiode van een maand bleek de vlam nog altijd 10

te branden en slaagden ze er in om een stevige basis voor de toekomst te leggen. Meer dan ooit besefte Nathalie het belang van een gezamenlijk levensproject als je een duurzame verbintenis wil aangaan.

De beste beslissing ooit Na anderhalf jaar viel de beslissing om te trouwen.

De datum werd vastgelegd, de jurk besteld en de zaal gereserveerd. Toch bezorgde de verliefdheid Nathalie niet

alleen vlinders in de buik, maar ook een beklemmend gevoel op de borst. Dit laatste kwam heel onverwacht toen ze midden in de nacht plotseling een paniekaanval kreeg. Ze kan die nog heel duidelijk voor de geest halen: “Ik kon bijna niet meer ademen en ik begreep niet wat er gebeurde.

Ik raakte in paniek en begon aan alles te twijfelen. Er gingen veel alarmbellen af.

Ik was er vast van overtuigd dat ik niks meer voelde voor mijn verloofde en voelde me ongelofelijk slecht.” De eerste

stap na die nacht was om de verdere voorbereiding van het huwelijk op pauze te zetten.

Nu noemt Nathalie dat de beste beslissing van haar leven.

Toch was het niet de bedoeling om de relatie te stoppen. Het was het startpunt om alles op een rijtje te zetten en op zoek te gaan naar antwoorden.

Nathalie: “Ik zocht vooral naar iemand die mij kon zeggen of dat wat ik voelde voor mijn verloofde nu liefde was of niet.

Had ik mij niet vergist in de partnerkeuze? Wat het alleen maar verliefdheid,

of was het de ware liefde?”.

Uiteindelijk keerde de rust terug en bleek het idee om te trouwen toch goed te zijn geweest. Een half jaar later dan eerst gepland kwam het huwelijk toch tot stand. Ook dat beschouwt Nathalie nu als een van de beste besluiten uit haar leven. Intussen is het echtpaar al meer dan 15 jaar samen. De gebeurtenissen van toen legden ook de basis voor het boek dat ze later schreef, ‘Liefdesverklaring’.

“Ik zocht vooral naar iemand die mij kon zeggen of dat wat ik voelde voor mijn verloofde nu liefde was of niet.”

Wegwijzer 11

Nathalie over:

De Ware Liefde vinden …

De Ware Liefde be-staat niet, ze ont-staat, uit de dagelijkse keuze voor elkaar, zowel wanneer liefhebben vanzelf gaat als wanneer liefhebben moeite vraagt. Het is geen kwestie van ‘vinden’; je kunt hooguit iemand ‘vinden’ die op termijn je Ware Liefde kan worden. Vooraf weten wat je in een potentiële partner belangrijk vindt, zal je helpen om bij een ontmoeting sneller te achterhalen of je met een potentiële Ware Liefde te maken hebt of niet. En of het zinvol is een relatie te starten.

Liefdeslessen Naast haar werk als tolk is Nathalie ook actief als relatieconsulente en geeft ze regelmatig lezingen. “Ik sta telkens versteld hoe weinig mensen weten over hoe liefde werkt. Ze denken dat in de liefde alles vanzelf gaat, terwijl dat helemaal niet zo is. Als alles vanzelf gaat, is er comfort, een vorm van gemak, maar echte liefde is niet alleen comfortabel en gemakkelijk. Echte liefde is kiezen voor de ander, ook als het niet gemakkelijk en leuk is.” Veel mensen voelen zich onzeker als ze het pad van de liefde inslaan. Dat is niet vreemd, want je neemt beslissingen die van invloed zijn op heel je verdere leven.

De maatschappij van vandaag helpt niet of nauwelijks bij de zoektocht. Het stoort Nathalie geweldig dat de samenleving liefde en seksualiteit met elkaar verwart. Het idee dat je een

12

aantal relaties achter elkaar hebt – en dat seks daarbij een belangrijke plaats moet innemen – voordat je de ware vindt, is in haar ogen een misvatting.

Natuurlijk zal niet iedereen van de eerste keer de liefde van zijn of haar leven vinden, en ook van mislukte relaties kan je leren, maar er zijn wel een paar principes die kunnen helpen. “Het begint bij een goede partnerkeuze, aangevuld met een goede gereedschapskist voor onderweg. Voor het kiezen van je partner heb je kennis, zelfkennis en zelfvertrouwen nodig. Om vervolgens samen gelukkig te blijven, moeten er in die gereedschapskist absoluut ook dankbaarheid en wilskracht zitten. Je moet weten hoe liefde werkt en liefde niet verwarren met emoties als verliefdheid, vriendschap of medelijden. Ik vind dat relaties vandaag de dag te snel gestart worden: ‘Ik ben verliefd, hij/zij lijkt me wel leuk, ik wil het wel proberen’.

Wegwijzer

Of die relatie toekomst heeft, zien ze dan later wel. Om er twee jaar later, met een kind erbij, achter te komen dat de toekomstplannen niet verenigbaar zijn. En wie zit er dan met de gebakken peren?

Het kind, dat het geborgen nest moet inruilen voor twee halve nesten. Daarom pleit ik voor trage, weloverwogen beslissingen, zeker als er patsboemverliefdheid in het spel is. Wil je lang en gelukkig samenzijn? Gebruik dan niet alleen je hart, maar ook je hoofd. En begin daar gerust lang op voorhand mee.”

Geloof in de liefde Het valt op dat Nathalie er een aantal ideeën op nahoudt die de huidige maatschappij als eerder conservatief beschouwt. Ze geeft de voorkeur aan trouwen boven samenwonen, is niet gewonnen voor het idee van seriële monogamie en gelooft niet

Nathalie over:

De ideale partner Een goede partner is iemand die bij je past en om die te kunnen kiezen, moet je weten wie je zelf bent. Stel jezelf dus vragen als: wat maakt mij uniek? Wat zijn mijn goede en mijn minder goede eigenschappen? Wat wil ik van mijn leven maken? Uit zelfkennis komt zelfvertrouwen voort.

Elke partner is een totaalpakket met leuke en minder leuke kanten. Als je naar een Hollywoodsprookje verlangt, zul je in de liefde nooit gelukkig zijn.

echt in ‘gelukkige scheidingen’.

Seksualiteit vindt ze uiteraard belangrijk, maar het is niet het enige: samen praten is even hard nodig. Haar opvattingen vertonen onmiskenbaar sterke overeenkomsten met het gedachtegoed dat eeuwenlang door kerk en christendom werd uitgedragen. In haar boek en tijdens haar lezingen zal ze het niet snel naar voren schuiven, maar dat neemt niet weg dat het geloof een belangrijke rol speelt in haar leven: “Ik ben actief gelovig en dat heb ik te danken aan mijn opvoeding: het geloof werd mij van kinds af aan doorgegeven en voorgeleefd.

Dat legde de basis voor mijn persoonlijke relatie met God. Die is bepalend voor wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Voor mijn man geldt hetzelfde en dat is voor ons als koppel een bron van kracht. Wij geloven dat God onze liefde gewild heeft en kan inzetten voor Zijn plan. Dat is een extra dimensie die alles in

een groter geheel plaatst en ons helpt ergernissen, die er ook in onze relatie wel eens zijn, te overstijgen.”

Op welke manier krijgt je geloof vorm? Bid je, of lees je de Bijbel?

“Ik probeer elke dag in de Bijbel te lezen. Als ik thuis ben, dan is mijn dagelijkse ritme: de kinderen naar school brengen, en eenmaal terug thuis is het eerste wat ik dan doe 20 of 30 minuten de Bijbel lezen en bidden. Voor mij is de Bijbel het Woord van God. Het is een handleiding die we meegekregen hebben om Hem te vinden en onze taak in de wereld te ontdekken.”

Kun je uitleggen waarom de Bijbel zo belangrijk is?

“Ik geloof dat God bestaat en dat Hij wil dat ik Hem leer kennen. Eén van de manieren

om te weten wie Hij is, is de Bijbel, het Woord dat is neergeschreven. Zo kan je een relatie met Hem uitbouwen. Ik geloof dat Hij van mij houdt en dat Hij niet liever wil dan dat ik die liefde beantwoord.”

Komen jouw gebeden ook altijd uit?

“Ik bid niet altijd om iets te krijgen. Soms wel, dan is het een deel van mijn gebed. Mijn gebed is in de eerste plaats zeggen: Heer, hier ben ik. En het is ook luisteren naar wat Hij te zeggen heeft.”

Te ziek om te bidden …

Geloven, Bijbel lezen en bidden mogen het leven van Nathalie dan wel voor een groot deel bepalen, op zich zijn deze ingrediënten geen garantie voor een rimpelloos leven.

Dat heeft ze ervaren toen ze zwanger was van haar tweede

Wegwijzer 13

Nathalie over:

Verliefdheid en liefde Het probleem is dat de samenleving verliefdheid met liefde verwart. Verliefdheid is gemakkelijker dan liefde, het is leven met een roze bril, het overkomt je. Het is een heerlijk gevoel dat wordt geproduceerd door een cocktail van hormonen.

Biologisch gezien kan je lichaam dat maar anderhalf jaar achtereen produceren. Dat wil niet zeggen dat de liefde na die periode over is. Liefde groeit nadat die verliefdheid je overkomen is.

... van de vierde tot en met de achtste maand van haar zwangerschap verbleef ze noodgedwongen in het ziekenhuis.

Het was ook een test voor haar geloof.

14

kind. “Ik heb het syndroom van Guillain-Barré gekregen.

Dat is een ziekte waarbij je je ‘s morgens nog goed kunt voelen, en bij wijze van spreken tegen de avond verlamd bent. Je kunt je bed niet meer uit, je kunt niet meer stappen. Het begint bij je voeten en stijgt zo op. Als het je hart bereikt, is het afgelopen …

Je hebt ongeveer evenveel kans om Guillain-Barré te krijgen als om de lotto te winnen. Eerlijk gezegd, ik had liever de lotto gewonnen …”

Het duurde een tijdje voor de juiste diagnose kon worden gesteld. Bij Nathalie verliep de ziekte trager dan normaal; de verlammingsverschijnselen werden pas na een maand duidelijk. Het maakte de ziekte niet minder erg: van de vierde tot en met de achtste maand van haar zwangerschap verbleef ze noodgedwongen in het ziekenhuis. Fysiek en mentaal was die periode heel zwaar, en het was ook een test voor haar geloof. “In die periode had ik het wel heel moeilijk om te bidden.

Wegwijzer

Ik ben heel blij dat er toen veel mensen voor mij gebeden hebben. Ik was zo ziek en op die momenten was God voor mij de liefdevolle Vader in wiens armen ik alleen maar kon liggen en ziek zijn. Dat was het; ik had niet de energie om wat dan ook te formuleren aan gebeden of zo.

Toch heeft het geloof mij nooit verlaten.” Wie dit syndroom

Nathalie over:

Trouw(en) Een kind op de wereld zetten, dat is een engagement van 20 jaar of langer. Je wilt dat kind veiligheid geven en stabiliteit. Dan is het beter dat je die stabiliteit ook naar elkaar hebt uitgesproken, via een huwelijksbelofte. Samen wonen is niet hetzelfde als trouwen.

Besef wat een bindende keuze eigenlijk inhoudt: niet dat je nooit meer verliefd kan worden op een ander, maar wel dat je je verbindt om dan tegen die verliefdheid te vechten.

krijgt, heeft 50 procent kans om er door te komen. Nathalie beseft dat ze geluk heeft gehad aangezien ze zonder al te veel restverschijnselen de ziekte overleefd heeft.

De belangrijkste relatie De link tussen liefde en geloof is niet zo vreemd. Christenen

leren immers dat God liefde is.

Voor Nathalie is de liefde van God even reëel als de liefde tussen twee mensen. Ze vindt de menselijke relaties minstens even belangrijk als de relatie die ieder mens met God kan hebben. God heeft door Jezus Zijn liefde aan de mens verklaard, en dat biedt een stevige basis voor het leven.

“Als je God van mij weghaalt, ben ik niet meer wie ik ben. God is de schepper van alle leven en de bron van mijn bestaan.

God en Jezus zijn voor mij een inspiratiebron, een voorbeeld, de reden waarom ik probeer een goed mens te zijn. Meer specifiek is Jezus degene dankzij wie ik mag weten dat ik ooit bij God zal zijn om daar te kunnen leven zoals Hij de mensheid ooit bedoeld had. Jezus heeft het voorbeeld getoond hoe we moeten leven, maar Hij wist ook dat we ondanks het goede voorbeeld nog fouten zouden maken en geen toegang zouden krijgen tot het plan van God. Daarom heeft Hij aanvaard om voor ons te sterven aan het kruis

en daardoor is die toegang er wel. Om de mensen te laten zien dat Jezus echt Zijn Zoon was, heeft God Hem ook uit de dood laten herrijzen.

Don Zeeman & Ciara Goossens Meer over Nathalie Van De Walle, haar boek en haar lezingen op www.liefdesverklaring.be

Beluister het interview met Gloednieuwe podcast Nathalie in de podcastserie Gloednieuwe podcast ‘Melk & Honing’.

Melk & Honing Surf naar www.twr.be of scan de QR-code.

Melk & Honing

Boeiende

Boeiende esprekken ofsgende geloBoei rekken sgesp geloof tafel l ukenntafe keuke n dedeke aaaan Luister via

geloofsgesprekken vorm. luister inaan de keukentafel

www.twr.be iTunes (zoek op twr.be)

Luister via Apple Podcast-app (zoek op twr.be) Download de TWR.BE app www.twr.be

iTunes (zoek op twr.be)

Apple Podcast-app (zoek op twr.be)

Download de TWR.BE app Wegwijzer 15

Interview

Het verschil tussen

“Er was eens” en “Ik ben de Weg David Decoutere Het verschil tussen “Er was eens” en “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” overtuigde me dat Jezus werkelijk was wie Hij beweerde te zijn.

Opgegroeid als een Katholiek in ‘theorie’, speelde de figuur van Christus nooit een prominente rol in mijn leven. Ik groeide op in een huishouden waar de bijbel geen aandacht kreeg, noch een actieve rol speelde in de menselijke aangelegenheden van elke dag.

Als je mij 25 jaar geleden had verteld dat ik een volgeling van Christus zou worden, dan zou ik je gek verklaard hebben.

Als je mij 25 jaar terug had verteld dat het verhaal van Christus historisch verifieerbaar is, zou ik onverschillig en ongeïnteresseerd mijn schouders opgehaald hebben en je op een haast arrogante toon geantwoord hebben : ”En dan?”

David Decoutere, samen met Vivien Cochrane en World Leading Apologist, Os Guiness, in de universiteit van Delft.

16

n

g, de Waarheid en het Leven” Zulke reacties zijn onoverkomelijk als je opgroeit in een maatschappij waarin de boodschap van Christus een louter symbolische betekenis heeft gekregen. Een maatschappij die vergeten is wat en waar ‘vergiffenis’ werkelijk betekent en waar die vandaan komt. Veelal wordt er gebruik gemaakt van de populaire mantra ‘vergeven maar niet vergeten’, waarbij vergeten nu haast een utopie is in een digitale online wereld die alles registreert wat een mens deelt op zijn sociale mediapagina bij het starten van de dag. we leven in een tijd waarin mensen moeilijk kunnen vergeven en zeker niet kunnen vergeten.

Ik was geen vergevend persoon, wraak was mijn tweede natuur.

Als je mij op mijn tenen trapte, dan zou ik wel op een of andere manier maken dat het gelag ook aan de andere kant ook werd betaald. Er werden mensen rond me vermoord voor geld, drugs en liefde. Dit was een groot momentum in mijn leven nu zo een 10 jaar geleden. Wat bezielt een mens om iemand te doden waar ze decennia lang lief en leed mee gedeeld hebben? Wat bezielt een mens om te genieten van de moord op een niet-gelijkgestemde?

Wat bezielt een mens om de wereld te verkrijgen, maar zijn

ziel te verliezen? Ik herinner me Boris Becker die na het winnen van de derde keer Wimbledon in een interview deelde dat hij elke dag worstelde met de gedachte aan zelfmoord…

Of de NFL legende Deion Sanders die leefde als een hedonist en werd gezien als de meest getalenteerde en gegeerde speler die ooit uit Florida voortkwam. Hij won de superbowl voor de Dallas Cowboys en de San Francisco 49’ers. Hij was een berucht miljardair die genoot van de roem en status in de wereld van de sport. Zelfs al deze ‘deugden’ maakten hem leeg, tot hij op een dag hij de bijbel opende en Romeinen 10:9 las:

Ik was geen vergevend persoon, wraak was mijn tweede natuur. Er werden mensen rond me vermoord voor geld, drugs en liefde.

“Want als je met je mond hardop zegt dat Jezus de Heer is, en met je hart gelooft dat God Hem uit de dood heeft teruggeroepen en levend heeft gemaakt, ben je gered” Deze innerlijke vervulling van de waarheid, de weg en het leven startte voor mij in het land van de Maharadja’s, in het land waar Gandhi vocht voor de onafhankelijkheid van de Britten: India. Als fervent wereldreiziger leerde ik in dit land Vivien kennen, een geweldige vrouw.

Een vrouw die me integreerde Wegwijzer 17

De wijze waarop Vivien omging met de mensen rond haar, en met mij fascineerde me. De vreugde die ze met zich meedroeg, kon ik niet doorprikken, noch begrijpen.

van in het begin. Ze was ‘anders’ dan de meeste vrouwen die ik ooit ontmoette in mijn leven.

De wijze waarop ze omging met de mensen rond haar, en natuurlijk hoe ze omging met mij fascineerde me. De vreugde die ze met zich meedroeg, kon ik niet doorprikken, noch begrijpen.

De wijze hoe ze omging met de mensen rond haar, en natuurlijk hoe ze omging met mij fascineerde me. De vreugde die ze met haar meedroeg kon ik niet doorprikken, noch begrijpen. Een hard leven had ze ondergaan in India maar de gevolgen hiervan hadden niet de verwachte greep op haar leven gehad. De slachtofferrol was haar gegund, maar ze stond in de overwinning te kijken naar haar belagers.

Soms vertelde ze me: “In de Heer zijn we overwinnaars” en “al wandel ik in het dal van diepe schaduw, ik ben niet bang, want U bent bij mij’. Wat had die Jezus nog van impact na 20 eeuwen geleden gestorven te zijn aan 18

dat kruis, dacht ik bij mezelf. De hoop en vreugde die ik ontdekte bij deze vrouw verraste me niettemin ongelooflijk.

Ik kom uit een leven waar je alleen significant bent als je toont dat je ‘lef’ hebt. Dat je geen ‘watje’ bent en niet met je laat sollen. Dapperheid betekende bij wijze van analogie ‘blijven staan voor een legioen soldaten die te paard op je afkomt, en zonder aarzeling beslissen om ze alleen te lijf te gaan’. Op een dag vroeg Vivien of ik het lef had om samen met haar een bijbelstudie te volgen, in Bangalore (India).

Deze ‘bijbelstudie’ duurde weliswaar 9 dagen in afzondering in een land dat me boeide, maar was volledig in tegenstelling met het denken van de Westerse beschaving. Ik was kritisch en probeerde dan ook altijd gaten te vinden in de antwoorden die ik ontving van zowel Vivien als de bijbelleraars. Bovendien, wat bleek voor mij? ‘Christen Wegwijzer

zijn’ was geen woordendienst.

Het werd ook nog eens effectief geleefd en geproclameerd. In mijn thuisland had ik veel geloof zonder daadwerkelijke actie gezien en hypocrisie had van vele mensen atheïsten gemaakt.

België had het katholicisme uitgespuwd en er ging haast geen week voorbij of je zag wel weer iets verschijnen over een priester die betrokken was in een pedofiliezaak. Katholicisme had veel kredietwaarde verloren bij het Belgische volk, en terecht natuurlijk als je de data hierover niet negeerde.

Wie is die Jezus van Nazareth toch? En als Hij beweert God te zijn, wat doet Hij dan aan dat kruis? Wat bedoel je met ‘zonden’ en is dit niet eerder maar een volksverhaal dat door de eeuwen heen sterkte heeft gekregen door de toedracht van mensen die het concept God zelf wilden invullen? Is het meer dan een verhaal dat ons hoop heeft

David met gezin, samen op een huwelijk in Bangalore (India) - 2020

gegeven om te overleven in een maatschappij die zelfvernietigend is als er niet een of andere angst kan gecreëerd worden voor een of andere fictieve God? Is het een mythe, of nog sterker nog, een sprookje? Deze vragen hielden me dagelijks in de ban. Na het 9-daagse seminarie (Encounter with God) liet de figuur van Christus me nooit meer los, vergiffenis was me gegeven, ik beleed mijn zonden, beseffend wat de reden van de kruisdood van Christus was.

Ik kwam als een nieuwe mens terug in België, had jarenlang geworsteld met verslavingen en verlangens die maar niet vervuld werden. Was dit vacuüm dat in mij leefde tijdelijk opgevuld of was het permanent? Ik raakte drugs nooit meer aan. Diegenen die me kenden, zullen het geweten hebben: ik was niet meer ontvankelijk voor de zogezegde ‘deugden’ van deze wereld. Ik was hernieuwd in

mijn vrijheid en was niet langer de man die voor een legioen ging staan om ’ten strijde te trekken’ maar een man die ‘nee’ zou zeggen tegen de corrupte krachten van deze wereld.

Honderden vragen werden me gesteld toen ik een volgeling werd van Christus. Deze bleef bij me plakken: “Wat is het verschil tussen ‘Er was eens’ en ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven’?”.

Wat is het verschil tussen het verhaal van Peter Pan en het verhaal van Christus?

De stellingen van Jezus zijn historisch, de stellingen van Peter Pan zijn fictief. Hieruit moet volgen dat de stellingen van Jezus moeten kunnen worden getest op de waarheid ervan. In Hydepark in Londen kunnen we een standbeeld zien van Peter Pan. Het verhaal vindt plaats in het Victoriaanse Londen. Loopt het bestaan van Londen parallel met het bestaan

van het standbeeld van een Peter Pan? De archeologische support voor het bestaan van Jezus en het bestaan van een effectieve Peter Pan is geen moment (zelfs met het strekken van onze verbeelding) vergelijkbaar. De auteur van Peter Pan (J.M Barrie) schreef nooit vanuit een waarheidperspectief, noch uitte hij stellingen van waarheid. Hij beweerde ook nooit vanuit een ooggetuigenverslaggeving te schrijven in tegenstelling tot de auteurs van de evangeliën.

Petrus schreef: “Want wij zijn geen kunstelijk verdichte fabelen nagevolgd, als wij u bekend gemaakt hebben de kracht en toekomst van onzen Heere Jezus Christus, maar wij zijn aanschouwers geweest van zijn majesteit.” 1 En Johannes voegde eraan toe: “Wat er was vanaf het begin, wat wij gehoord hebben, wat wij met eigen ogen gezien en aanschouwd hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij: het Woord (Jezus) dat leven is.” 2 1 De Bijbel, 2 Petrus 1:16 2 De Bijbel, Johannes 1:1-3

Wegwijzer 19

“Kinderen moeten weten dat Gods verhaal begint met ‘in het begin schiep God’ en eindigt met de belofte dat God alles nieuw zal maken.

J.M Barrie en zijn uitgevers hebben kunnen genieten van het succes van hun verhaal in tegenstelling tot de auteurs van de evangeliën. Ze werden vervolgd voor het vertellen van het Goede Nieuws, overal waar ze gingen. Het kostte hen alles, inclusief hun leven.

Colofon...

Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer Coördinatie: Yvan Thomas,

Stationstraat, 34

8900 Ieper.

Mail:

info@weg-wijzer.net

Bestel: bestel@weg-wijzer.net Web: www.weg-wijzer.net Redactie:

Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas, Don Zeeman.

Correctie: Ann Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe

Niettemin hebben deze bevindingen me niet gekeerd tegen het belang van sprookjes in de groei van een mensenleven. Als vader van een 4-jarig dochtertje (ja, Vivien werd uiteindelijk mijn vrouw!) kan ik dit zeker niet ontkennen. Kinderen zijn geen lege vaten die we elke dag moeten opvullen met feiten.

Van nature heeft een kind die wonderlijkheid en verbeelding al in zich. Het is belangrijk hen de mogelijkheid te geven om connectie te maken met de God die wonderlijkheid creëerde, leren dat ieder verhaal dat hun

hart beroert hen zal wijzen naar het echte en grootste verhaal dat ooit heeft plaats gevonden in de geschiedenis. In onze erediensten is het niet alleen belangrijk dat we Bijbelse kennis en feiten doorgeven maar dat we de boodschap voorleven en dat onze levens veranderd worden als voorbeeld voor onze kinderen.

Sprookjes beginnen met ‘er was eens’ en eindigen meestal met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Kinderen moeten weten dat Gods verhaal begint met ‘in het begin schiep God’ en eindigt met de belofte dat God alles nieuw zal maken.

David Decoutere (apologeet)

Vormgeving: Jehtron Wervik © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.

Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net

20

Meer weten over God en de waarheid?

Kijk eens op de site: www.ikzoekGod.be, of stuur een mailtje naar info@weg-wijzer.net.

Wegwijzer

Kikkererwten Koken

(zijn dat nu reptielen of amfibieën?)

Als mama van vier jongens probeer ik regelmatig gerechten met minder (of geen) vlees te maken en met meer peulvruchten. Kwestie van onze ‘voetafdruk’ wat te verkleinen en naar het schijnt is het ook gezond om veel peulvruchten te eten. Helaas, kikkererwten en linzen zijn niet de meest aantrekkelijke ingrediënten voor kinderen… Dus, als ik dan toch eindelijk iets vind waarvan onze kinderen met smaak hun bord uitschrapen, dan wil ik dat graag met jullie delen!

Ingrediënten (voor 6 personen)

- 500 gram kippengehakt - 250 gram kikkererwten - 2 ajuinen - 4 teentjes look - 1 kg paprika (mag diepvries) - 200 gram feta (maar wij verkiezen 400 gram) - 3 blikjes tomatenpuree - peterselie - peper en zout (- Griekse pasta of rijst) (- eventueel 200 gram linzen)

Werkwijze:

Stap 1: kook de kikkererwten op voorhand Je kan ze best zelfs een nachtje laten weken, maar dit is niet noodzakelijk. Je moet er met een aardappelmesje in kunnen prikken, dus niet volledig tot moes laten koken.

Stap 2: bak de ajuin en de look een beetje aan, voeg daarna het gehakt toe.

Stap 3: voeg de paprika erbij en laat stoven tot alles zacht is.

Stap 4: voeg daarna de kikkererwten en tomatenpuree toe, tot het een mooi geheel wordt.

Kruid eventueel af met peper en zout.

Stap 5: snij de feta in blokjes en strooi over de schotel, samen met de peterselie.

Serveren doen wij met Griekse pasta (aangezien feta ook Grieks is), maar het is ook heel lekker met rijst, als je een beetje cultuurbarbaar wil zijn!

Ann Van der Flaas

uw christelijke uw boekhandel christelijke boekhandel

EN LEUVEN

GENK GENK

KORTRIJK KORTRIJK

uw christelijke boekhandel

uw christelijke boekhandel

089 30 58 86 089 30 58 86 93 016 25 93 93 056 35 78 99 056 35 78 99 genk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be uven@hetgoedeboek.be deboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be

Vennestraat 345 Vennestraat GENK 345 nweg ervuursesteenweg 192 192 MeensestraatMeensestraat 79 79 LEUVEN LEUVEN KORTRIJK 3600 Genk 3600 Genk rlee3001 Heverlee 8500 Kortrijk 8500 Kortrijk uw christelijke boekhandel 016 25 93 93 leuven@hetgoedeboek.be

089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee

Vennestraat 345 3600 Genk

uw christelijke boekhandel

LEUVEN

016 25 93 93 hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be

leuven@hetgoedeboek.be

GENK LEUVEN

089 leuven@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be

Tervuursesteenweg 192

Vennestraat 345

uw christelijke boekhandel

GENK LEUVEN

Tervuursesteenweg Meensestraat 79 192 3001 8500 Heverlee Kortrijk

089 30 58 86 fb.com/hetgoedeboek 016 25fb.com/hetgoedeboek 93 93

Tervuursesteenweg 192 hetgoedeboek.be Heverlee 016 93 93 30 583001 86 25

GENK

089 30 58 86 056 016 2535 9378 9399 uw christelijke boekhandel genk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be

genk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be

GENK KORTRIJK

KORTRIJK GENK

KORTR

056 35 7 kortrijk@hetgo

Vennestraat 345 3600 Genk

KORTRIJK

056 089 30 58 86 35 78 99 056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be

KORTRIJK

Vennestraat 345 Meensestraat 79 fb.com/hetgoedeboek hetgoedeboek.be Vennestraat 345 Tervuursesteenweg 192 3600 Genk 8500 Kortrijk 056 30 58 86 3600 Genk 3001 056 Heverlee 35089 78 99

genk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be

fb.com/hetgoedeboek Meensestraat 79

35 788500 99 Kortrijk kortrijk@hetgoedeboek.be

Wegwijzer 21

Vennestraat 345

Meensestraat 79

Meensest 8500 Ko

Meensestraat 79

Dagboek

Ongeremde kinderpraat Water, aan zee en in bed.

Op het einde van het schooljaar ging Abel met zijn klasje op zeeklassen!

Het was nog een tijdje spannend, maar uiteindelijk waren de coronaregels genoeg versoepeld, zodat de zeeklassen konden doorgaan!

Maar..., aan de schoolpoort kwam de juf van Abel naar mij toe: “Euhm, Abel zegt dat hij bang is van water, hij durft niet naar de zee. Hij is ook bang van krabben en schelpen. Hij houdt niet van zand… hij wil eigenlijk niet mee op zeeklassen. Is er ooit in het verleden iets gebeurd aan zee?”

22

Iets niet pluis Degenen die Abel een beetje kennen, weten dat dit allemaal (letterlijk allemaal) de grootste onzin is die er bestaat! Abel springt in het zwembad als hij nog maar denkt dat er zon is, Abel brengt uren door in de zandbak, Abel knuffelt en aait alles wat nog maar lijkt op levende wezens en ‘nee’ er is nooit iets gebeurd aan zee wat

dit zou kunnen verklaren! Ik zei tegen de juf dat ik het er met Abel over zou hebben, want dat hier iets niet pluis was én dat ik al een klein vermoeden had vanwaar die grove leugens kwamen.

Ik stapte in de auto: “Abel, wil je niet op zeeklassen omdat je nog een pamper nodig hebt?”

Hij antwoordde: “Ja, mama, hoe weet je dat?” “Lieve schat, ik weet dat jij de grootste

waterrat en zandmol bent die er is, dat jij de grootste dierenvriend bent die er in ons huis woont, dus ik weet dat alles wat je tegen je juf zei verzonnen redenen zijn voor iets anders…”

Gesprek met moeder Tranen liepen over zijn wangen.

“Maar mama, ze zullen me uitlachen, want ik ben al 7 jaar en doe nog pipi in mijn bed als ik slaap…” “Misschien moet je morgen eerst eens eerlijk met je juf praten, misschien zijn er nog wel kindjes die een pamper nodig hebben en misschien zijn die wel even bang als jij?”

Abel had een goed gesprek met zijn juf, we bespraken nog een paar tactieken om ’s morgens de pamper subtiel te laten verdwijnen (omkleden in de wc) en hij was klaar voor zeeklassen.

Hij kwam apetrots terug van zeeklassen. Hij vertelde hoe het die avond gegaan was in de slaapzaal van de jongens: “Mama, ik nam mijn pamper uit mijn koffer en ben in het midden van de kamer gaan staan. Ik heb hem getoond aan iedereen en gezegd: ‘Dit is dus mijn pamper, ik heb die nog nodig omdat ik heel diep slaap.

Ik kan er dus eigenlijk niets aan doen, dus jullie moeten daar niet mee lachen!’. Niemand heeft gelachen en ze begrepen het allemaal.” Jep, that’s my

boy! Als iedereen nu eens met zoveel respect met elkaar zou omgaan, het zou een fantastische wereld zijn!

Beloning Mààr het probleem met zo diep slapen en pampers wou hij toch verder aanpakken. We hadden al verschillende keren geprobeerd om ’m gewoon niet aan te doen, maar dat resulteerde altijd in grote zeeën ’s nachts of grote zeeën ’s morgens, omdat hij er niet eens van wakker werd.

Dus heb ik via het internet toch maar een plaswekker gezocht. Razend enthousiast was hij! Elke dag kwam de vraag: “Is mijn pakje nu al geleverd, mama?” Dan eindelijk, na een lang weekend (waarin de pakjesdienst niet werkt natuurlijk) kwam op maandag zijn pakje aan: broekjes, alarm, beloningsstickers, schema, kaartjes, infobrochures… De teleurstelling kon niet groter zijn, toen hij ontdekte dat de broekjes ‘voorgewassen’ moesten worden en hij dus nog niet die maandagavond kon beginnen met zijn plaswekker.

Alarm Dinsdag kon hij niet snel genoeg naar bed gaan. Nog even samen het alarm testen (oh mijn hemel, wat maakt dat een hels kabaal!) en klaar voor de nacht. Die eerste nacht lag ik

Als iedereen nu eens met zoveel respect zou omgaan, het zou een fantastische wereld zijn!

half wakker, want als dat helse kabaal zou beginnen, dan wou ik er snel bij zijn voor het hele gezin zou staan aanschuiven aan de wc. Er was die nacht echter niets dat de nachtrust verstoorde, helemaal niets. ’s Morgens ging ik kijken. Hij was zelf wel naar het toilet geweest, zonder geluid, zijn broekje was kurkdroog, die sticker was dubbel en dik verdiend!

De pamper van Juda (die ook nog een pamper draagt en die ook wel de broekjes wil testen) was daarentegen niet gewoon ‘nat’, maar door en door nat, zeiknat zoals hier wel het gepaste woord is. Ik vroeg wat er gebeurd was. Huilend vertelde hij: “Maar mama, ik was de hele nacht aan het wachten op het alarm van Abel zijn wekker en dat kwam maar niet!”…

Ik kwam niet meer bij van het lachen!

Ann Van der Flaas

Wegwijzer 23

foto NASA

Complottheorieën

Landing op de maan

Toen ik heel klein was, mochten wij een avond laat opblijven en op bezoek bij de buren, die een televisie hadden.

Wat we mochten bekijken was iets wat mijn fantasie te boven ging: er was een man op de maan geland.

24

Nu weet ik eigenlijk niet meer of dit de Apollo 11 was, in 1969, of een van de latere missies, maar het was iets wat ik nooit zal vergeten.

Desondanks zijn er nu mensen die betwijfelen of het ooit is gebeurd. Moon Landing Hoaxers, zoals ze zichzelf noemen, zijn ervan overtuigd dat het allemaal gefilmd is, ergens in de Nevadawoestijn of in een filmstudio.

Dit is eigenlijk een van de oudste samenzweringstheorieën die in omloop is: ze bestaat al sinds de jaren zeventig. Volgens de opiniepeilingen gelooft tussen de 6 en 20 procent van de Amerikanen en 28 procent van de Russen dat de landing van de Apollo op de maan nooit heeft plaatsgevonden.

In 2016 deed David Robert Grimes, een wetenschapsschrijver, wiskundig onderzoek naar complottheorieën. Zijn resultaten werden gepubliceerd in PlosOne. Hij bekeek hoe lang het duurde voordat echte samenzweringen aan het licht komen. Het blijkt dat hoe meer mensen erbij betrokken zijn, hoe korter het duurt voordat de waarheid uitkomt.

In verband met de maanlanding berekende hij dat, als het een complot zou zijn, er maar 3,68 jaar nodig zou zijn voordat dit zou zijn uitgelekt.

Voor mensen die denken dat klimaatverandering niet echt bestaat, zou iedereen dat hebben geweten na 3,7 jaar, en het zogenaamde complot achter het BMR-vaccin zou slechts 3,15 jaar hebben standgehouden.

‘Drie mensen kunnen een geheim bewaren, zolang twee van hen dood zijn.’

Het is leuk om dit op wiskundige wijze te bekijken, maar het is eigenlijk algemene kennis. In de woorden van het oude Ierse spreekwoord: ‘Drie mensen kunnen een geheim bewaren, zolang twee van hen dood zijn.’

In de tijd van de eerste Christenen gaf een beroemde Joodse rabbi een gelijkaardig advies aan zijn collega’s over de groeiende kerk. Die rabbi heette Gamaliël, en we kennen hem zowel van het Nieuwe Testament als van andere historische bronnen.

Zijn woorden zijn opgenomen in het Bijbelboek Handelingen.

De situatie is als volgt: Petrus en andere volgelingen van Jezus waren gearresteerd en moesten zich verdedigen. Petrus greep Wegwijzer 25

photo: Martin Turner

Gamaliel

de kans om opnieuw te getuigen dat hij Jezus in leven had gezien na de opstanding.

“Toen de leden van het Sanhedrin dat hoorden, waren ze woedend en wilden ze de apostelen ombrengen. Maar een van hen, een farizeeër die Gamaliël heette, een wetgeleerde die in aanzien stond bij heel het volk, stond op en liet de apostelen kort naar buiten sturen.”

Vervolgens sprak hij het Sanhedrin toe: “Israëlieten, overweeg zorgvuldig wat u van plan bent met deze mannen te doen. Want enige tijd geleden trad Teudas op. Hij beweerde dat hij iemand was en ongeveer vierhonderd mensen sloten zich bij hem aan. Hij werd gedood, zijn aanhang viel uiteen en er bleef niets van over. Daarna trad Judas de Galileeër op, in de dagen van de volkstelling.

Hij maakte een aantal mensen afvallig, die hem volgden.

Ook hij is omgekomen en al zijn volgelingen zijn uiteen gedreven. En in dit geval zeg 26

Eerste eeuwse klederdracht

ik u: laat deze mensen met rust en laat hen gaan! Want als hun plannen en activiteiten mensenwerk zijn, zullen ze falen.

Maar als dit van God is, kunt u hen niet vernietigen en zal zelfs blijken dat u tegen God vecht.”

De leden van het Sanhedrin luisterden naar hem. Ze riepen de apostelen naar binnen, geselden hen, bevalen hun niet in de naam van Jezus te spreken en lieten hen vrij.”1 Hierin geef ik Gamaliël groot gelijk: als het een samenzwering was geweest, bedoeld om de mensen te bedriegen, dan zou iemand dat vroeg of laat toegeven.

Complottheoretici hebben allerlei ideeën over hoe gemakkelijk het is om mensen te doen zwijgen, maar iedereen die ooit een persconferentie of een verkiezingscampagne of een nieuwe productlancering heeft gemanaged, weet dat het haast onmogelijk is om dingen meer Wegwijzer

dan enkele dagen geheim te houden.

De mensen van de eerste eeuw waren niet goedgelovig. Als iemand zou zeggen: ‘Ik ben de Messias’, of ‘Ik ben jullie redder’, of, ‘Ik ben een god die mens is geworden’, dan zouden er altijd enkelen zijn - zelfs enkele honderden - die daarin zouden trappen. Maar na enkele jaren, of meestal na enkele weken, zou het allemaal uitkomen.

Van alle nieuwe profeten, zelfverklaarde goden en zelfverkozen messiassen uit de eerste eeuw, is maar één naam nog bekend. Naast de joodse historicus Josefus en de bijbelse historicus Lukas heeft verder niemand verteld over Teudas— en het is mogelijk dat de twee het over verschillende mannen hadden. Josefus geeft ons een lijst van andere soortgelijke figuren. Ze zijn inmiddels allemaal vergeten.

Op één na: Jezus

In het voorbije jaar ben ik verschillende keren aangesproken door mensen die zeiden: “Waarom denk je dat jouw God de echte God is, en niet Zeus, Odin of Osiris?”

Sommigen zien dit als een onbeantwoordbare vraag, een overtuigende reden om niet over de God van de Bijbel na te denken.

Mijn antwoord is simpel.

Hoewel er nu sommige mensen zijn die beweren dat ze Zeus, Odin of Osiris vereren, zijn die al eeuwenlang vergeten.

Goden die als zo machtig werden beschouwd dat men er zeker van was dat het stoppen met de dagelijkse offers zou resulteren in grote rampen, zijn nu - letterlijk - op de vuilnishoop gegooid.

Dit waren allemaal goden die keizers, legers en marinevloten achter zich hadden. Jezus van Nazareth had geen legers, geen rijke sponsors, geen politieke ondersteuning, geen marinevloten en geen team van

photo: Pixabay by Judith Meyer

photo: Saliko - Av Ove Holst - Kultuurhistorisk museum

Zeus, Odin of Osiris

Romeins leger

publiciteitskenners. En toch zoals we vaker hebben gezien - hebben zijn woorden en in het bijzonder zijn beloften, de wereld veranderd.

Ik geef Grimes en Gamaliël allebei gelijk. Zoals Grimes aangeeft, zou de opstanding van Jezus, als dat een complot was, na tien of twintig jaar ontrafeld raken. Zoals Gamaliël beweerde: ‘als dit maar iets menselijks is, was het lang geleden gestopt’.

Jezus had geen legers, geen rijke sponsors, geen politieke ondersteuning, geen marinevloten en geen team van publiciteitskenners.

Mag ik je uitnodigen om voor je zelf Jezus te gaan onderzoeken? Naar mijn ervaring zal hetgeen je dan ontdekt, je leven volkomen veranderen.

Martin Turner (Overgenomen van Erps-Kwerps-Echt.org)

1

Bijbel, boek Handelingen 5 vers 34-40

Wegwijzer 27

Jezus aan tafel.

Kunst

Met

28

Wat een heerlijk gevoel is het om na een lange periode dat de horeca dicht was, wij nu weer uit eten kunnen gaan.

Ik vind het altijd iets feestelijks hebben. Maar het is ook mooi om mensen uit te nodigen voor een gezamenlijke maaltijd.

Wegwijzer 29

Samen met mensen aan tafel zitten, zorgt vaak voor quality time en goede gesprekken.

Samen met mensen aan tafel zitten, zorgt vaak voor quality time en goede gesprekken. Ook Jezus at vaak met anderen. Hij werd geregeld uitgenodigd.

Het laatste wat Jezus deed als vrije mens op aarde, was samen met Zijn discipelen een maaltijd houden: de viering van het Pesach. Toen stelde Jezus daarnaast ook een nieuwe maaltijd in: Het Laatste Avondmaal.

Dirk Bouts is een van de bekendere schilders van de Vlaamse Primitieven. In het afgelopen jaar stuitte ik bij de voorbereiding van een kunstproject op twee schilderijen van Dirk Bouts, waarop hij Jezus afbeeldde tijdens een maaltijd. Het ene schilderij heet: Jezus in het huis van Simon de Melaatse en het andere schilderij heet: Het Laatste Avondmaal. Beide schilderijen representeren een verschillende soort maaltijden.

Voor de ene maaltijd was Jezus uitgenodigd en de andere maaltijd had Hij zelf georganiseerd. In dit artikel zal ik dieper ingaan op de verschillen die we zien op beide schilderijen.

Jezus in het huis van Simon de Melaatse 30

In het bijbelboek Marcus hoofdstuk 14 vers 1 tot 11 staat beschreven dat Jezus twee dagen voor het Pesachfeest werd uitgenodigd in het huis van Simon de Melaatse. Jezus was daar dus te gast. Op het schilderij zien we een gedekte Wegwijzer

tafel met daaraan vier mannen.

Het huis, het interieur, het tafelgerei en ook het voedsel verwijzen naar de tijd waarin de schilder leefde. Een maaltijd in Israël ten tijde van het leven van Jezus moet er heel anders hebben uitgezien. We zien dat Jezus, vanuit de positie van de kijker, aan de linkerkant van de tafel zit. Hij is te herkennen aan het vredesteken dat Hij maakt met Zijn vingers. De persoon die naast Hem zit, is wat moeilijker te identificeren. Het zou de gastheer kunnen zijn, want hij zit meer in het centrum van het schilderij. Of het is Judas Iskariot, want in het evangelie staat beschreven dat hij veel kritiek had op het feit dat een vrouw de voeten van Jezus zalfde met een dure olie. De volgende persoon aan tafel is waarschijnlijk Petrus, omdat we hem ook kunnen identificeren op het schilderij Het Laatste Avondmaal als degene die naast Jezus zit. Op de rechterhoek van de tafel zit Johannes, de evangelist. Ook hij is herkenbaar op het schilderij van Het Laatste Avondmaal. Het verhaal dat wordt uitgebeeld gaat over een vrouw, die tijdens de maaltijd binnenkomt en de voeten van Jezus zalft met hele kostbare olie. Mensen aan tafel protesteren om deze daad waaronder Judas Iskariot, zoals hierboven vermeld - , maar Jezus prijst haar. Hij zegt dat haar naam overal ter wereld waar de boodschap van het evangelie verkondigd zal worden, herinnerd zal worden om wat

zij voor Hem gedaan heeft .. In het Bijbelgedeelte lezen we de beroering aan tafel over deze daad en dat is ook te zien aan de gezichten. Je merkt dat de schilder zich heeft voorgesteld dat hij zelf aanwezig was bij deze maaltijd en hoe dat er dan zou hebben uitgezien.

Het andere werk van Dirk Bouts is een drieluik met als centrale middenpaneel een uitbeelding van het Laatste Avondmaal. Dit werk is nog steeds in de SintPieterskerk in Leuven in zijn oorspronkelijke setting te zien.

De twee zijluiken verbeelden vier voorstellingen uit het Oude Testament. Te zien is de maaltijd die Abraham ontvangt van Melchizedek, de instelling van het Pesachmaal, het eten van het manna in de woestijn en Elia die voedsel ontvangt van een Engel.

Het middenpaneel zet Jezus in het middelpunt, als de gastheer van de maaltijd. Opnieuw zie je herkenbare elementen van uit de tijd van de schilder, zoals het huis, het meubilair en het tafelservies. Jezus viert met Zijn discipelen het Pesachfeest, maar stelt ook het Laatste Avondmaal in. Jezus zegent het brood als zijnde Zijn lichaam. Het brood wordt hier uitgebeeld als een hostie, omdat dit schilderij is gemaakt in de katholieke traditie.

De twaalf discipelen zitten om de tafel heen en zijn druk met elkaar in gesprek. Het was een maaltijd waarop veel gebeurde.

Je kunt dit lezen in o.a. het bijbelboek Marcus hoofdstuk

14 en Johannes hoofdstuk 13.

Jezus kondigt aan dat iemand Hem zal verraden en er wordt druk over gespeculeerd wie dat zal zijn. Daarnaast wordt er gediscussieerd over de plaats van de discipelen in het Koninkrijk van God. Jezus kondigt ook aan dat Petrus Hem zal verloochenen. Jezus geeft voor de laatste keer onderricht aan Zijn discipelen en daarna stelt Hij het Avondmaal in. De schilder heeft op een prachtige wijze een groepsdynamiek afgebeeld met de ernst van het moment en de vele vragen die in de ogen van de discipelen te lezen zijn over wat er komen gaat. Ik denk dat zij niet echt begrepen wat Jezus precies deed en hen probeerde duidelijk te maken. Het was in ieder geval een heel belangrijk moment en het is eigenlijk ook wel mooi dat Jezus Zijn leven op aarde afsloot met een maaltijd.

Na Zijn dood en opstanding nodigde Jezus hen nog eenmaal uit voor een maaltijd aan het strand.

Jezus kondigt aan dat iemand Hem zal verraadden en er wordt druk over gespeculeerd wie dat zal zijn.

Jezus nam de tijd om met vrienden en bekenden te eten.

Wanneer heb jij dat voor het laatst gedaan? Nodig eens familie, vrienden of bekenden uit voor een maaltijd en hopelijk heb je mooie gesprekken en quality time net zoals Jezus dit had met Zijn vrienden!

Gerdine Baaij Missionairwerker bij Operatie Mobilisatie in België. Zij heeft kunstgeschiedenis gestudeerd aan de universiteit in Leiden en is afgestudeerd op kunst van de Nederlanden van 1400-1600.

Wegwijzer 31

Leef

V.U.: Vianova - BEZ - Evangelische Volwassenen Werking vzw - Romboutsstraat 7 - 1932 Zaventem

Leef ik ik met met plezier plezier Leef en geniet ook van de kleine momenten met hindernissen en obstakels, hoogtepunten en mirakels Maak het fijn zonder moeten en haasten met klanken en woorden en warme warme akkoorden akkoorden en

Meer weten over wie God is?

Ga naar www.IkZoekGod.be.

Of stuur een mailtje aan info@weg-wijzer.net.

Nodig Jezus uit in je bubbel.

Vriendelijk aangeboden door: