spoorbaan, langs paden en bijvoorbeeld in de Brenne waar hij redelijk te benaderen was, maar toen misschien nog niet was opgewarmd. Dit jaar vond Ina een juveniel tegen de rotsen in de rivier de Drome. Snel kon ik hem in een netje laten glijden. Na een paar foto’s hebben we hem op een geschikte plek terug gezet. Tijdens de opname waren zijn aanvallen niet te tellen. Hij hing bij de eerste benadering al aan m’n vinger wat aan een gladde slang deed denken (doen dat ook). De tekening van juveniele slangen is vaak totaal anders dan bij adulte dieren en zijn daarom nog wel eens moeilijk op naam te brengen. Dan is een foto onontbeerlijk (zie foto). Esculaapslang Ook dit is een lange (tot 1.50m.) stevige, zich elegant voortbewegende slang, die wel kan bijten maar niet als agressief te boek staat. Ze hebben meestal een gele kleur op de buikzijde en grijsbruin van boven. Het is een echte boomslang, waardoor je hem minder vaak ziet. Wij zagen hem een aantal keren de weg oversteken of vonden hem dood. Deze zomer (2016) waren we in de Drome en maakten een wandeltocht langs een rotsige berg. Onderaan de berg lag een moerasgebied. Omdat ik op de terugtocht nog even de overgang van berg naar moeras wilde bekijken vond ik op een half open plek een Esculaapeslang die hier op de bodem lag te zonnen. Snel was hij weg! Ooit vond ik een juveniel in een droogbeek langs de zuidkust. Het heeft even geduurd voor ik door had om welke soort het ging omdat een jong exemplaar precies op een ringslang lijkt vanwege de witte band in z’n nek. Maar toch zag ik dat het geen ringslang kon zijn omdat hij er forser uitzag dan een ringslang van deze afmeting. ❀
51 51