7 Behandeling
7.5
Insuline Insulinetherapie werd ontwikkeld in de jaren ’20 van de vorige eeuw. Het is het eerste hormoon dat geïsoleerd werd (uit dierlijke pancreas) voor therapeutisch gebruik. De huidig beschikbare insulinepreparaten worden geproduceerd door recombinant-technologie. Hierbij worden insuline-analogen aangemaakt in gistcellen of bacteriën nadat ze het humane insuline-gen kregen getransplanteerd. Insuline is het eerste, menselijke hormoon dat met deze techniek werd gesynthetiseerd. Het effect van zo’n insuline analoog op het lichaam is precies hetzelfde als van het humane insuline (Quianzon et al., 2012). BCFI |
7.5.1
5.1.1 Insuline
Indicaties voor insuline Bij elke vorm van diabetes treedt er een wijziging op van de normale insulinesecretie. Insulinetherapie kan dus een rol spelen bij elke diabetespatiënt: o
Bij T1DM is insuline absoluut noodzakelijk
o
Bij GDM is insuline aangewezen (maar niet altijd noodzakelijk)
o
Bij T2DM is insuline noodzakelijk bij patiënten: § Die niet (meer) onder controle te krijgen zijn met OAD § Die een zware ingreep moeten ondergaan § Die zwanger zijn (≠ GDM)
7.5.2
Soorten insuline §
Concentratie De standaardconcentratie van insuline-preparaten is 100 eenheden (100E) per ml. Dit wordt ook omschreven als U100.
§
Aflevervorm Insuline is beschikbaar in flacons van 10 ml en patronen (penfills) van 3 ml.
§
Duur van werkzaamheid De recombinant-techniek laat toe om de structuur van insuline lichtjes te wijzigen (meestal zijn dit kleine wijzigingen in de aminozuurketen). Zo kan een biosynthetisch insuline worden bekomen dat sneller, of juist langzamer, wordt opgenomen na subcutane toediening. Op deze manier worden insuline-analogen gecreëerd die hun 44
