Rustigerjaren

is er geen averijfonds. Er zijn grote uitgaven en er is schaarste aan onder meer turf. De vereniging 'Dorcas’, die regelmatig een gift kreeg, krijgt meer nu de prijs van manufacturen zo hoog is. De oorlog loopt ten einde, er worden nog wel mijnen, maar geen beschietingen meer gemeld. En dan nog vallen er slachtoffers. Louwe Jacob Post verloor schip en bemanning. De UK 114 liep eveneens op een mijn, waarbij schip en bemanning verloren gingen: Hendrik T. de Vries, Jan Bakker en zijn zoon Jacob. Jacob W. de Vries verloor zijn hotter op een mijn, maar de bemanning werd als door een wonder gered. Het vissersvak is vol gevaren. Spanning is er in die jaren volop, bijvoorbeeld als er bij Enkhuizen zoveel Urker schepen in het ijs komen te zitten en als de postboot met wel 200 passagiers de haven moet worden ingetrokken, met ook nog eens elfbotters. Dat is het echte werk van Hulp en Steun. De jaarvergaderingen verlopen nu ook veel vrediger dan voorheen, en als steeds houdt de burgemeester een indrukwekkende redevoering. Maar de zaken gaan toch niet zo goed: er kan geen schiettoestel worden aangeschaft. Visserijbelangen verkeert in moeilijkheden en voor de visserijschool is geld nodig. En met het geld is het juist niet zo ruim gesteld.

Rustigerjaren

Op 3 januari 1920 is punt een van de agenda de schippersorganisatie. De voorzitter zegt, dat in deze tijd waarin alles en iedereen zich organiseert en zich in bonden schouder aan schouder schaart, ook de schippers der vereniging dan een bond oprichten om zo samen kracht te kunnen uitoefenen tegenover de knechts, opdat straks onze vloot niet werkeloos in de haven hoeft te liggen, waar het anders tenslotte wel op moet uitlopen. Dan wordt er een schrijven gericht aan het kamerlid H. Colijn, burgemeester van Nieuweramstel, of hij twee afgevaardigden van het bestuur van Hulp en Steun kan ontvangen om over deze zaken te spreken en ook over de Invaliditeitswet: kunnen de schippers niet vrijgesteld worden van het zegelplakken? Bij punt twee wordt besloten om voor iemand die met zijn schip aan de grond loopt, 50 gulden beschikbaar te stellen als hulp uit de kas van de vereniging, maar alleen voor hetjaar 1920.

65