Wat Reier Post aan ‘Tagrijn’ vertelde

Schrijver dezes, beste lezer, hoorde, en oja, hij las dat bij de ingang van ons dorp de Orca vis verwijderd was.

In plaats daarvan zal nu een ijsvlet daar gaan staan, om te laten zien hoe het vroeger op ons eiland is gegaan.

Daar gaat deze oude vriend helemaal ook mee akkoord, dat bij de ingang van ons dorp ook eigenlijk de ijsvlet hoort.

Want als men even nadenkt, dan maakt hem de historie wakker. Ik heb een naam ook voor de vlet, namelijk: oude, Garrit Bakker.

Hij was de schippervan de vlet. Hij hanteerde het Kompas, als het donker ofook wel soms heel erg mistig was.

F. de Jong.

Wat Reier Post aan ‘Tagrijn’ uertelde

‘Dat met die ijsvlet, dat kunje je nu niet meer voorstellen, maar dat waren barre tochten. Het ging niet altijd alleen maar over ijs, vaak zakte de vlet er ook doorheen. Dat ding woog een ton, dus je snapt dat het heel wat moeite kostte om’m dan weer op het ijs te krijgen. Die vletten waren van de verenigingHulp en Steun. Je had twee vletten, die werden gebruikt om schepen te helpen, die vast kwamen te zitten in het ijs. En dan had je de vlet, die naar Schokland ging voor de post. Die werd gebracht van de Ramspol naar de zuidpunt van Schokland. Wij haalden de zakken dan daar op. Er was een vaste ploeg van

31

Tweemaal Schokland: het kerkje op de Middelbuurt in de winter en de oeververdediging van het eiland in de zomer. (Foto’s: coll. A. van Urk)

32