Zorgfocus februari 2017

Zorgfocus Voor medewerkers en vrijwilligers van de Zorggroep Met ĂŠn voor elkaar

Dierbaar bezit Oorijzers

7

meelopen met ...

Huishoudelijke verzorgenden

10

uitgelicht Zorgrelatiemeter

16

NUMMER 1 FEBRUARI 2017

agenda

1 maart

Complimentendag 6 maart

Dag van de Logopedie

10 & 11 maart

NL doet

13 maart – 18 maart

Week van zorg en welzijn 22 april

sponsoractiviteit vaarvakantie ouderen Voor meer informatie zie pag 18

tips 7 bijzondere films en documentaires over dementie De documentaire ‘Het doet zo zeer’ van schrijfster Heleen van Royen over haar dementerende moeder is in première gegaan.

Hierin schetst zij van zeer dichtbij, een portret van haar moeder bij wie beginnende dementie is geconstateerd. Welke films en documentaires over dementie zijn nog meer de moeite waard?

Alive Inside – Alive Inside laat zien hoe muziek de gevoelens van dementerende ouderen laat herleven.

Away from Her – Fiona heeft Alzheimer en kan niet meer thuis wonen bij haar man. Ze wordt ogenomen Eis van het huis is dat ze de eerste 30 dagen geen bezoek ontvangt.

Als haar man haar na 30 dagen opzoekt wacht hem een dubbele onaangename verrassing: ze herkent hem niet meer en lijkt een oogje op een andere patiënt te hebben.

Extreme Love: dementia (documentaire van Louis Theroux) – Alzheimer treft vooral ouderen, maar ook wel eens jonge mensen. Louis Theroux wil weten hoe je leven is wanneer je dement bent.

Mam – Theatermaakster Adelheid Roosen filmde haar dementerende moeder samen met de mensen die het dichtst bij haar staan. Zo maakte zij een intiem portret.

Still – Hoogleraar Taalkunde Alice Howland krijgt te horen dat ze lijdt aan de ziekte van alzheimer. Ze worstelt met haar ziekte en dat heeft een grote impact op haar werk, huwelijk en familie.

The Notebook – Een stuk luchtiger dan bovenstaande films is The Notebook. De film gaat over een man in een verpleeghuis, die een romantisch verhaal voorleest aan een vrouw met dementie. Het boek gaat over een liefde in de jaren ’30 die eigenlijk niet mocht door een verschil in sociale klasse.

colofon

Zorggroep Noordwest-Veluwe is specialist in ouderenzorg

Zorggroep Noordwest-Veluwe

zorg en welzijn waar het nodig is, thuis, in één van onze

Telefoon: (0341) 56 80 00

in Ermelo, Harderwijk, Nunspeet en Putten. Wij bieden tien woonzorglocaties of bij Reactiveringscentrum

Klimop, Hospice Jasmijn en het Specialistisch Centrum

Postbus 15, 3850 AA Ermelo

E-mail: servicebureau@znwv.nl | Internet: www.znwv.nl

Ouderenzorg.

Redactie – Erik Gosker, Anita Kiers, Magda Olofsen en Mary Welter

Zorgfocus is een uitgave van de afdeling communicatie

Cover – Xxxxxxxx

van de Zorggroep Noordwest-Veluwe.

2 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

Grafisch ontwerp – Ontwerpgroep Lale, www.lale.nl

van de redactie

inhoudsopgave

Prachtige imperfectie Lef en Lof

Terwijl ik een weekje mag uitwaaien aan zee, buigen mijn collega’s zich over de drukproeven van deze eerste Zorgfocus in 2017.

Een precies werkje: elke punt, komma en spatie wordt kritisch onder de loep genomen. Smalend betrappen we elkaar zo nu en dan op een dt- of ei/ij-fout. Op onze afdeling houden we continu een taalwedstrijdje. Dus die ene keer dát je iemand op een ‘blunder’ kunt wijzen, halen we alles eruit wat erin zit. Wrijf het er maar in!

Personeelsvereniging verbindt!

8

Blog Margreeth Verwachtingen

4

De vraag Welke data zijn omcirceld in 2017?

6

Dierbaar bezit

7

Lef en Lof Personeelsvereniging verbindt!

8

Meelopen met...

10 Lenie & Lieke, Huishoudelijk verzorgenden (HV’ers) Hoe gaat het met De Oosterhoorn?

12 “In dit werk ben je een specialist van het gewone” Kort nieuws

14

Nieuwe website

15

Uitgelicht Zorgrelatiemeter

16

Kort nieuws

18

Vrijwilligers Peter van Loon

19

Geluksmoment

20

Heel onbescheiden wil ik deze inleiding gebruiken om mijn collega’s in het zonnetje te zetten: Mary, Magda en Erik. Stuk voor stuk multitalenten! Mary kan niet alleen prachtig schrijven, maar is ook een begerenswaardig illustratrice. Magda bekwaamt zich in de fotografie en schrijft ook geweldige verhalen. Maar net als Mary is ze daarvan zelf niet altijd overtuigd. Hun interne criticus gaat soms flink tekeer. Jammer! Geloofden ze maar half hoe goed ze waren. Bij Erik ligt het anders. Hij wordt niet echt gehinderd door een gebrek aan zelfvertrouwen op schrijfgebied.

Heerlijk lijkt mij dat… Is dat misschien een mannending?

Het is hoe dan ook telkens super inspirerend om te mogen berichten over de mooie dingen die in onze Zorggroep gebeuren.

Die dingen maken de Zorgfocus tot een – al zeg ik het zelf – prachtig magazine. Vol verhalen van stoere collega’s die met liefde een stapje harder lopen voor onze cliënten. Verhalen over de levenswijsheid van de mensen voor wie wij mogen zorgen.

En van vrijwilligers die puur uit naastenliefde de handen uit de mouwen steken. Wie wil nu niet met zulke mensen werken?

En helaas: als het eindresultaat eenmaal van de persen rolt, staat er toch altijd wel weer een foutje in de Zorgfocus. Een foutje dat wij met z’n allen over het hoofd hebben gezien. Dan halen we onze schouders op en glimlachen. Ach, een kreukje, een foutje, een barstje. Jammer, maar het maakt ons ook mooi en vooral menselijk.

Anita Kiers

Anita Kiers – Erik Gosker – Magda Olofsen – Mary Welter Nieuwstips en/of reacties:

Zorggroep Noordwest-Veluwe, socialmedia@znwv.nl postbus 15, 3850 AA Ermelo, telefoon (0341) 56 80 00

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

|3

Verwachtingen blog van Margreeth Margreeth Kasper de Kroon Raad van Bestuur

Vol verwachting ben ik aan dit nieuwe jaar begonnen. Natuurlijk: er liggen er

grote uitdagingen op ons pad. Het is bepaald geen vetpot in de zorg. Gelukkig zijn wij een financieel gezonde organisatie. Als we kritisch blijven opletten dat we niet meer geld uitgeven dan we binnenkrijgen, blijven we dat ook.

Toch hadden we eind 2016 moeite om met een passende begroting voor 2017 te komen. Jaar na jaar worden onze tarieven gekort en de hoeveelheid zorg die wij mogen leveren is steeds onzekerder. Ondertussen stijgen de kosten

wel. Daar komt bovenop dat in de nieuwe cao een loonstijging is afgesproken.

Welverdiend voor de medewerkers in onze sector! En misschien maakt een beter loon werken in de ouderenzorg aantrekkelijker.

Ondanks het zware weer waarin de zorg verkeert, zijn mijn verwachtingen voor het komende jaar groot.

Met elkaar zullen wij weer alles op alles zetten om de ouderen die aan onze zorg zijn toevertrouwd, de best mogelijke ondersteuning te bieden. En er zullen weer prachtige, warme dingen gebeuren. Elke keer als ik onze facebookpagina bezoek, raak ik overspoeld door de enorme positiviteit in onze organisatie! Ondanks de druk die jullie tijdens je werk ook zullen ervaren.

Wij verwachten veel van jullie als zelforganiserende teams. Het is een zoektocht; voor jullie, voor de managers en voor het concernteam. En misschien zoeken we soms met de beste bedoelingen allemaal iets anders…

Verwachtingen uitspreken Wat ik van mijzelf verwacht in 2017 is dat ik mijn uiterste best doe om op zoek te gaan naar hoe we de best mogelijke zorg kunnen blijven bieden én financieel gezond kunnen blijven. Dat vraagt om het maken van keuzes, maar keuzes maken behoort dan ook tot mijn taken. Misschien heb jij

4 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

soms je twijfels over die keuzes; verwacht je iets anders van mij. Dan hoop ik dat je je vrij voelt om mij dat te vertellen. Verwacht je dat ik iets anders doe, bepaalde dingen meer ga doen of vind je dat we sommige dingen juist niet meer moeten doen? Laat het mij vooral weten!

Dan weet ik ook wanneer we op de goede weg zijn.

Verwachtingen uitspreken geeft vertrouwen!

Feedbackcultuur Zo’n ‘feedbackcultuur’ is in onze organisatie nog best spannend. Tijdens een bijeenkomst begin dit jaar met mensen uit alle onderdelen van onze organisatie, werd ‘De Zorggroepcultuur’ besproken. Er zijn veel verschillende woorden om deze cultuur te omschrijven.

Zorggroepmedewerkers zijn ‘mensen met een warm hart voor de zorg en voor hun cliënten’. Ook zijn het ‘harde werkers’. Wat ook naar boven kwam, was het feit dat we ‘vaak over elkaar en minder mét elkaar’ praten.

Kennelijk vinden de waardevolle gesprekken veelal bij het koffiezetapparaat plaats…

Is jou iets opgevallen binnen de organisatie of heb je vragen over het beleid? Stuur een bericht naar socialmedia@znwv.nl

Eigenlijk is dat ontzettend jammer! Hoeveel prettiger zou het niet zijn als we elkaar open en duidelijk durven te vertellen wat we vinden en van elkaar verwachten? In mijn ogen is opbouwende kritiek leveren iets anders dan oordelen, oftewel de behoefte om anderen de maat te nemen en onze normen aan hen op te leggen. Een oordeel is slechts een oordeel. Maar met opbouwende kritiek kun je jezelf verbeteren; als het goed is worden er verbeterpunten aangedragen. Het doel is niet dat je het gezégd hebt, maar dat het áánkomt bij de ander en wat diegene er vervolgens mee kan. Daar ligt de grote uitdaging. Het is daarnaast ook fijn als je vertelt wat je graag van de ander wilt! Het geeft geborgenheid als je duidelijk bent naar mensen en als je weet wat de ander vindt. Bij zelforganisatie hoort volgens mij ook dat je elkaar bevraagt en vertelt wat goed gaat en wat minder.

De positieve vibe Wat er aan het einde van de bijeenkomst waarover ik net schreef vooral is blijven hangen, zo heb ik mij laten vertellen, is de positieve vibe die iedereen voelde.

Een gevoel van: we zetten er samen de schouders onder.

Het gevoel: de Zorggroep is een prachtige organisatie, we doen waardevol en mooi werk en we hebben elkaar hard nodig om al dit moois voor onze cliënten in stand te houden. We gaan op zoek naar positiviteit. En we stoppen met ‘over elkaar praten’ en starten ‘mét elkaar te praten’.

Al dan niet bij het koffiezetapparaat!

“We doen

waardevol en mooi

werk en we hebben elkaar nodig om al dit moois voor onze cliënten in stand te houden”.

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

|5

de vraag

‘‘

Welke data zijn omcirceld in 2017?

”

Hessel Lodder, Regiomanager

Gert Hofman 1e medewerker salarisadministratie

Emmy van der Gaag, Coördinator informele zorg

“22 september heb ik omcirkeld. Dan is de

“Een datum die ik paars omcirkel heb

“Als Coördinator Informele Zorg ligt het

hardloper ben ik daar elk jaar graag bij.

en managementplanning met allemaal paarse cirkels. Een belangrijke datum

liger op 7 december en de dag van de ouderen op 1 oktober dit jaar omcirkeld

betaaldata. Weet jij nog niet welke

ook zo. In onze zorg voor de oudere cliënt

10e zorgmarathon in Papendal. Als fanatiek Met collega’s vanuit alle plekken in de

organisatie doen we een estafetteloop.

Met maximaal 10 lopers per team verdelen we 42 kilometer. We hebben eens met 6

teams deel genomen. Ik loop wel weer mee en het lijkt me leuk als er weer een grote

afvaardiging van de Zorggroep meeloopt.

Informeel en sportief ontmoet je nieuwe collega’s op meestal een zonnige dag.”

“22 september – De tiende zorgmarathon in Papendal”

ik niet. Wel heb ik een salarisproductie-

die daarop omcirkelt is is die van de datum dat is? Kijk dan eens op ons.

znwv.nl / Zorggroep / Dienstenbureau / Personeels- en salarisadministratie

(PSA). Daar vind je een PDF-document

voor de hand dat de dag van de vrijwil-

staan in mijn agenda. En natuurlijk is dat vormen de vrijwilligers een onmisbare

schakel. En 1 juli staat ook omcirkeld in

mijn agenda, de dag van de samenwerking. Het nieuwe vrijwilligersbeleid is

met de salarisbetaaldata van 2017. Die

erop gericht dat formele en informele zorg

agenda’s.”

Hoe verschillend we ook zijn, juist door meer

datum wordt vast vaak omcirkeld in de

“Een belangrijke datum die omcirkelt is, is die van de betaaldata”

meer samen een team vormen om de cliënt. samen te werken kunnen we het meeste

betekenen voor de oudere cliënt. Een dag

dus om te onthouden. In mijn persoon-

lijke agenda staat 1 november vet omcirkeld. Dit is de dag dat ik samen

met mijn jongste zus naar de Kreadoe ga

om inspiratie op te doen voor mijn hobby’s.

Ieder jaar is dit voor ons beiden weer een feest om naar toe te kunnen.”

6 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

dierbaar bezit

dierbaar bezit: Oorijzers eigendom van Jan Splender foto: Sonja en Jan in de klederdracht Door Magda Olofsen

Wanneer ik het jaren 30 huis van Jan Splender betreed krijg ik gelijk een warm gevoel. De inrichting, de prachtige oude voorwerpen.

Het huis heeft iets nostalgisch.

Onder het genot van een kopje koffie en countrymuziek op de achtergrond, vertelt Jan zijn verhaal.

Heemkundige vereniging Nuwenspete Sonja en ik waren zeer nauw betrokken

De andere stamt uit 1893. In dit oorijzer

vereniging Nuwenspete. Ik ben nog

en van haar vader. De krullen waren van

bij de oprichting van de Heemkundige steeds een actief lid. Mijn speciale

aandacht heeft de werkgroep Folklore en Streekdracht. Deze groep is al

bijna 30 jaar actief met het geven van

demonstraties en shows door het hele

‘Een paar maanden geleden is mijn lieve land. We showen de streekdracht van vrouw Sonja overleden. Zij is heel lang

de Noordwest-Veluwe uit de periode

en de thuiszorg kon zij zo lang mogelijk

woonzorgcentra in de buurt. De ouderen

ziek geweest. Met hulp van vrienden thuis blijven. Ondanks haar ziekte is

Sonja altijd zeer positief gebleven en

van ca. 1870 tot nu. Ook bezoeken we genieten hier enorm van’.

genoot ze van het leven. Sonja was een

Wie het breed heeft, laat het breed hangen

ook heengegaan. “Lord, I’m ready to go

Jan laat me twee oude oorijzers zien.

afscheidsdienst.

den in Amsterdam in een oude beerput.

gelovige vrouw. In dat vertrouwen is ze Home”, een lied gespeeld tijdens haar

Zelfs een uit 1630. “Dit oorijzer is gevon-

zijn initialen gegraveerd van de draagster goud. Kon je dit niet betalen dan waren ze van koper. Aan de sieraden en de kleding kon men de welstand van de draagster

zien. Hier komen de gezegdes “Wie het breed heeft, laat het breed hangen” en “tot in de puntjes verzorgd” vandaan.

Jan kan uren vertellen over zijn hobby.

‘Ik ben 100 jaar te laat geboren’, zegt hij lachend.

Dank voor thuiszorgteam Jan is zeer tevreden over alle zorg die

Sonja en hij mochten ontvangen. Als dank voor de goede zorgen gaat hij binnenkort een gezellige avond organiseren met zijn folkloregroep voor het thuiszorgteam.

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

|7

lef & lof

Personeelsvereniging verbindt Door Erik Gosker

Professionalisering Sommige collega’s zijn al 26 jaar lid van de

personeelsvereniging Sport & Ontspanning van

Sonnevanck. Uitjes met collega’s waren jarenlang

net zo vanzelfsprekend als op tijd het werk komen.

Een aantal jaar werd er echter niets georganiseerd.

Tot een nieuw bestuurd opstond, die niet alleen nieuwe activiteiten op de agenda zetten,

maar de hele organisatie professionaliseerde.

Een actieve personeelsvereniging valt of staat

met een enthousiast bestuur en met het nieuwe bestuur zijn de leden maar wat blij.

8 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

We spreken Arianne van Gilst, één van de 4 bestuursleden: “Twee jaar geleden lag de hele personeelsvereniging op zijn gat. Er werd niets meer georganiseerd. Ook werd geen lidmaatschapsgeld meer ingehouden op het salaris, dus kwam er geen geld meer binnen. En de ledenlijst klopte ook niet. Er stonden collega’s op die geen lid waren, maar er ontbraken ook collega’s die wel lid waren. Dat hebben wij nieuw leven ingeblazen. We bereikten een hoop in 2 jaar.

Alles is goed geregeld nu.

We schreven ons in bij de Kamer van Koophandel. We starten onze eigen vereniging op. Het geld stond nog onder persoonlijk beheer van de penningsmeester, dus daar hebben we een zakelijke rekening voor geopend. Dat kostte veel tijd, zoals de bankrekening openen, dan moet je 3 keer heen en weer naar de bank. Nu kost het ons alleen nog tijd om de vereniging levend te houden.”

“Met een

personeelsvereniging creëer je een leuke

werksfeer. Je mailcontacten worden veel persoonlijker.

Toppers!

De lijntjes wat korter.”

“Dat gaat goed. Het is leuk om collega’s blij te maken. Iedereen is al bezig met wat ze aantrekken als wij eind mij naar de Toppers gaan. Het thema is glitter, country, rood. Dat weet iedereen die meegaat.

We willen natuurlijk wel een bus vol verklede mensen.

Collega’s worden daar vrolijk van. De personeelsvereniging is er om contacten te onderhouden. Collega’s switchen van afdeling, gaan met pensioen of studeren, dan raak je elkaar uit het oog. Door de personeelsvereniging zie je elkaar nog regelmatig en leer je nieuwe collega’s op een andere manier kennen. Tijdens het werk is het vaak druk en serieus.

Met een uitje leer je elkaar anders kennen. Je hebt ook contact met mensen van kantoor die je anders nooit ziet.

Krijg je een gezicht bij diegene met wie je mailt. Dat maakt het ook makkelijker als je weer met elkaar werkt.

We organiseren één groot uitje per jaar, zoals een musical, een dinershow of zoals nu naar de Toppers. Dat zijn wat duurdere uitjes en wat verder weg. Daarnaast organiseren we wat rond de seizoenen. Dat zijn wat kleinere activiteiten, zoals een kerstborrel, klootschieten of een escaperoom.

We bieden een gevarieerd programma. Zo houden we het leuk voor alle leden.

Het Sinterklaasfeest is ook superleuk. Dan zijn kinderen welkom, die krijgen dan uiteraard een cadeau. We regelen een Sinterklaas die een showtje opvoert. Dat is heel gezellig altijd. Daar komen weer hele andere mensen op af dan bij de Toppers. Na een uitje komen dan de verhalen, hoe leuk collega’s het vonden. Dan bedanken ze je, dat geeft een goed gevoel. Dan hebben we het goed gedaan.”

Vrijwillig “Wat wij doen is buiten ons werk om. We krijgen er niets voor, behalve dat we met de uitjes mee mogen. Het heeft dan ook niks met de zorg te maken. Hoewel collega’s er blij van worden en dat merken cliënten ook hè. Wij krijgen nog wekelijks nieuwe aanmeldingen binnen van collega’s die lid worden. Dat zijn voornamelijk collega’s van Sonnevanck, maar ook mensen die bijvoorbeeld vanuit de Kastanjeborg vóór Sonnevanck werken. En oud-collega’s. Nieuwe leden zijn nog van harte welkom! Mensen kunnen zich aanmelden door te mailen naar: pv.sportenontspanning@znwv.nl.”

Dick Ponsteen, Alida van de Steeg, Arianne van Gilst, Ilse Hoeve

En een Zorggroep-brede-Peevee?

“Daar hebben we nog nooit over gesproken. Eigenlijk kennen wij andere peevee’s niet. We raden het andere locaties wel aan hoor. Met een personeelsvereniging creëer je een leuke werksfeer. Je mailcontacten worden veel persoonlijker. De lijntjes wat korter. Als je elkaar informeel ontmoet, dan werkt dat professioneel ook plezieriger. Maar als je het Zorggroep-breed gaat organiseren wordt dat toch anders. Sonnevanck alleen is al zo groot. Dan moeten wij nog meer bussen reserveren voor de Toppers.”

Tussendoor ontmoet ik ook bestuursleden Ilse en Alida.

Het is een gezellig team. Een spontane club die alles goed geregeld heeft. Een actieve en enthousiaste groep die terecht genomineerd is voor deze rubriek. Het is belangrijk dat collega’s elkaar niet alleen tijdens het werk, maar ook ernaast kunnen ontmoeten. Het succes van samenwerken zit ook in aandacht te hebben voor elkaar buiten het werk.

Lef verdient Lof

Marijke Schipper: Sinds januari 1990 ben ik lid van de Sport en Ontspanningsvereniging, destijds was het nog alleen locatie Sonnevanck. Vele gezellige sinterklaasfeesten en andere uitjes werden er georganiseerd. Helaas werd de belangstelling minder, maar gelukkig is sinds een paar

jaar weer een enthousiast bestuur die allerlei actieve en

muzikale festiviteiten zoals Night of te Proms en de Toppers organiseren. Top, ga zo door!

Ook iemand aanmelden voor Lef & Lof? Mail de naam en je motivatie voor de aanmelding naar socialmedia@znwv.nl!

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

|9

meelopen met...

Lenie & Lieke

Lenie en Lieke zijn allebei huishoudelijk verzorgende met dezelfde werkzaamheden, maar toch is hun werk anders. Lenie Brouwer werkt bij De Schauw in Putten en Lieke Boon aan huis in Harderwijk. Lenie over het werk van Lieke: “Ik moet er niet aan denken om steeds ergens anders naartoe te moeten.” Lieke over de job van Lenie: “Ik denk dat er minder contact is met cliënten, want die gaan naar de zaal terwijl je schoonmaakt.”

Meelopen met Lenie Klopt het Lenie, dat je weinig contact hebt met bewoners? “Nee, de mensen zijn doorgaans gewoon thuis. Ik werk zestien jaar in De Schauw en het contact is anders dan vroeger. Ik denk dat dit komt door de hogere leeftijd van de meeste bewoners, er gaat wat meer aan hen voorbij. Maar dat dit niet altijd zo is, blijkt bij aankomst in het appartement van mevrouw Vos-Smids Vincken. De dames zijn naamgenoten en de beide Lenies gaan graag samen, met tussendoor wat lachsalvo’s, op de foto.

Terwijl Lenie het aanrecht poetst en beweging probeert te krijgen in de verstopte afvoer, vertelt ze: “Ik begin ’s ochtends om half 8, dan maak ik samen met mijn collega’s de algemene ruimtes in De Schauw schoon. Om half negen ga ik naar de

10 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

Huishoudelijk verzorgenden (HV’ers) Door Mary Welter

Beide Lenies gaan graag samen op de foto.

eerste cliënt, daarna volgen er nog twee. Ik heb in principe een uur de tijd per appartement, maar we delen dat flexibel in, als ik bij de een eerder klaar ben, heb ik bij de ander wat meer tijd. Vlot alles poetsen dat past bij mij, dat doe ik thuis ook.” Op de automatische piloot snelt Lenie door de kamer met de stofzuiger. Een schema heeft ze wel, het hangt aan de kar: “Voor als er een keer iemand moet invallen”.

wat zij belangrijk vindt en wanneer. Aan het begin werkte ik strak volgens dit schema. Nu geeft u het zelf aan als u tussentijds wilt dat ik wat anders doe, toch?” Dat klopt, zo blijkt, want mevrouw Veldraeds oppert om eerst even te pauzeren. Met een plak cake in de hand legt Lieke uit dat ze op verzoek ook helemaal kan afwijken van het schema.

Zo is ze onlangs, samen met de andere cliënt waar zij komt, door de keukenkastjes gegaan om spullen uit te zoeken die naar de kringloopwinkel konden.

Even later vertelt mevrouw Veldraeds – terwijl de geur van schoonmaakmiddel uit de badkamer komt – over het grote gezin waar zij uit komt, haar verleden als conductrice, haar vorige huis en de reden waarom ze in Randmeer niet op de begane grond wil wonen: “Dan komen er kikkers binnen!” Lieke laat mij weten van deze verhalen te genieten.

Afleiding “Vroeger lazen wij de dossiers* van bewoners en wisten we meer van wat er speelde. Dan stap je toch anders een kamer binnen als er iemand in bed ligt. Volgens Lenie is de band met het zorgteam wel beter, ik voel mij erbij betrokken.” En u mevrouw Vos-Smids Vincken bent u tevreden? Ze kijkt op uit haar puzzelboekje en zegt: “Ik mag graag nog een beetje aan keutelen, dus dat wat ik nog kan, blijf ik zo lang mogelijk doen.” “En dat maakt mijn werk wat gemakkelijker, want ze heeft het altijd zo netjes in huis”, vertrouwt Lenie mij toe. Vlak voordat ik wegga vraagt ze nieuwsgierig naar Lieke.

“Ik geniet van de verhalen.”

* Vanwege privacy wetgeving is vastgelegd wie er dossiers mag inzien.

Meelopen met Lieke Klopt het Lieke dat je steeds ergens anders naartoe gaat?

“Nee, ik heb twee vaste cliënten, waar mevrouw Veldraeds er een van is. Het is meer dan schoonmaken, het gaat ook om het sociale aspect. Er is tijd nodig om een band op te bouwen.” “Je moet wel met elkaar kunnen opschieten”, beaamt mevrouw Veldraeds. Maar de slechte dingen vertellen we niet, hè?”, zegt ze gekscherend tegen Lieke.

“Sinds een jaar werk ik wekelijks 3,5 uur bij mevrouw Veldraeds,” vertelt Lieke terwijl ze de keuken sopt. “Ik begin om acht uur.” Ze laat mij het schoonmaakschema zien, een uitgebreid formulier waarop diverse vakjes zijn aangekruist.

“Mevrouw Veldraeds heeft aan het begin zelf aangegeven

Een kijkje in elkaars keuken Na het stofzuigen, de laatste klus op het programma, vraagt Lieke net als Lenie belangstellend naar de ervaringen van haar collega. De Zorgfocus biedt uitkomst, want na het lezen van dit artikel, hebben beide HV’ers een kijkje in elkaars keuken, fris gesopt en wel.

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

| 11

uitgelicht

Hoe gaat het met De Oosterhoorn?

Door Anita Kiers

“In dit werk ben je een specialist van het gewone” Alweer bijna een jaar geleden opende de Zorggroep haar deuren in De Oosterhoorn op landgoed Veldwijk. Daarmee verwelkomden wij een nieuwe groep cliënten. Gewone, mooie mensen die de pech hadden kwetsbaar te zijn voor een chronische psychiatrische aandoening. Mensen die jarenlang gebukt gingen onder bijvoorbeeld een bipolaire stoornis; in de volksmond manisch-depressief genoemd. Of mensen met schizofrenie die oud en zorgbehoeftig geworden zijn. Of dementie kregen. Eén ding hebben al die mensen gemeen: ze hebben het grootste deel van hun leven in een ggz-instelling doorgebracht.

Twee werelden kwamen bij elkaar bij de start van deze voor de Zorggroep nieuwe afdeling: de wereld van de geestelijke gezondheidszorg (ggz) en die van de ouderenzorg. GGz Centraal droeg de zorg voor een aantal cliënten aan ons over, omdat hun gedragsstoornis naar de achtergrond was verdwenen.

Bijvoorbeeld door medicatie, door het ouder worden of gewoonweg doordat deze met de jaren is uitgedoofd.

12 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

De somatische problemen staan nu vooral op de voorgrond, in combinatie met moeilijk verstaanbaar gedrag. De zorgverzekeraar gaf hen daarom geen ggz-indicatie meer. Om te voorkomen dat zij tussen wal en schip zouden vallen, sloegen beide organisaties de handen ineen en het Zorgkantoor kende de Zorggroep voor 2016 een uitbreiding van 16 plaatsen voor (voormalige) ggz-cliënten toe.

Gepassioneerd team Het Oosterhoorn-zorgteam dat in het leven werd geroepen, bestaat uit oud-medewerkers van GGz Centraal en medewerkers van de Zorggroep. “Dat waren duidelijk twee verschillende culturen”, vertelt Rob Assies, verpleegkundige op De Oosterhoorn. “De ggz-werkers waren vooral gericht op de psycho-sociale begeleiding, terwijl bij de mensen van de Zorggroep de nadruk veel meer op somatiek en op een schone afdeling lag.”

Nu, ruim tien maanden na de start, blijkt dat beide ‘stromingen’ prachtig konden vermengen. “Het is een sterk team geworden dat gepassioneerd bijdraagt aan het welzijn van de bewoners.”

VIG’er en gespecialiseerd verzorgende psychogeriatrie Annemarie de Ruiter werkte al langer bij de Zorggroep toen ze deze nieuwe uitdaging aanging. Ook zij merkte dat de voormalige ggz-werkers er een andere mores op nahielden. “Dat was soms behoorlijk lastig. Wij zijn gewend om volgens specifieke protocollen te handelen terwijl de ggz-mensen veel losser werken. Dat merk je nog steeds, maar we begrijpen elkaar steeds beter.

En we leren ontzettend veel van elkaar!”

Voor die tijd werkte Annemarie op De IJsvogel, maar ze was toe aan iets nieuws. “Het verzorgen en begeleiden van de bewoners is de kern van ons werk, alleen hechten deze mensen aan wat meer structuur. Anders is er veel meer onrust of gaan mensen meer aandacht vragen.

Zoals je al zag, moeten we mensen bijvoorbeeld remmen in hun eet-, rook- en drinkgedrag.”

Borreluurtje

“Wij kennen

de mensen, hun

Er wordt inderdaad opvallend ziektebeelden, veel gevraagd: mag ik een sigaret, hun gedrag.” mag ik koffie of mag ik een koekje.

Het lijkt alsof de vragers zijn vergeten dat ze dit nét nog gehad hebben. Annemarie reageert behendig op deze vraagherhalingen. Ze zegt geen ‘nee’, maar: ‘ja, straks om kwart voor tien.’ Want: “Grenzen stellen, duidelijk zijn is belangrijk in deze groep. Maar wel respectvol. Het kost soms veel energie om telkens weer op dezelfde vraag te moeten reageren, maar het komt maar zelden voor dat mijn geduld opraakt.”

De sfeer in de woonkamer is relaxed. “Het team voelt zich prettig en dat straalt af op de bewoners”, denkt Rob. Er zijn

overal hoekjes en tafeltjes waar de mensen zich kunnen terugtrekken. “Niet iedereen wil of kan bij een ander aan tafel zitten”, licht Annemarie toe. “Vandaag zijn er geen speciale activiteiten. Maar activiteitenbegeleider Tjitske is zeer actief. Ze organiseert uitjes naar bijvoorbeeld de dierentuin, soms een high tea of borreluurtje met gevulde eitjes. Gisteren nog liep hier een nest babykonijntjes op de tafel. En regelmatig komt er een moeder met een baby’tje op bezoek. En als er geen activiteiten gepland staan, staat er meestal een dvd’tje op.

The sound of music en Jesus Christ “Gisteren Superstar zijn veruit favoriet.” nog liep hier een

Leukste werkplek ooit

nest babykonijntjes op de tafel.”

Rob heeft in zijn werkzame leven veel van de zorg gezien. Hij werkte eerder in een algemeen ziekenhuis, in de verslavingszorg, bij een WMO-loket en in de ggz. “Maar De Oosterhoorn is veruit de leukste werkplek die ik ooit heb gehad.” Wat het werk zo leuk maakt? “Hier mogen mensen zijn wie ze zijn.

We doen er alles aan om het laatste stukje leven van de bewoners zo waardevol mogelijk te maken, op een manier die past bij deze unieke mens. In dit werk ben je een specialist van het gewone. Wij kennen de mensen, hun ziektebeelden, hun gedrag, hun onmacht. Welwillend helpen wij hen een zo normaal mogelijk leven te leiden.

Sommigen hebben daarbij activering, stimulering nodig.

Maar het kan ook gaan om details als: het koffiekopje moet je bij deze mens niet links, maar rechts neerzetten.

Zo komen mensen het beste tot hun recht, blijven ze in hun waarde.”

Voelt het team zich ondertussen al onderdeel van de Zorggroep? “Meer zelfstandige ondernemers eigenlijk”, zegt Rob. “Dat komt waarschijnlijk door de specifieke doelgroep waarmee wij werken, maar ook doordat we op het terrein van de ggz zitten.” Voor Annemarie ligt het iets anders: “Ik zit een beetje tussen de ggz en Zorggroep in.” Maar ook dat ‘zelfstandig ondernemerschap’ herkent zij wel enigszins. “We zijn allemaal op hetzelfde punt aan iets nieuws begonnen. We moesten samen pionieren.

Dat vroeg moed en lef. En het heeft ons sterk gemaakt.

We raken steeds beter op elkaar ingewerkt. We hebben elkaar ontdekt en volledig onze draai gevonden.

Ja, het gaat goed met De Oosterhoorn!”

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

| 13

kort nieuws

Pluim voor De Arcade De Arcade is onlangs zeer goed uit de medicatieaudit gekomen. Anita Janssen, verpleegkundige en lid van de medicatiecommissie, vertelt hoe ze hem dat gefikst hebben. “Ons geheim? Geen idee! Boven alles werken hier zeer gemotiveerde collega’s. Hoe druk het ook is, ieders inzet is onverminderd hoog. Rondom medicatie hebben we vaste, heldere afspraken. Elke eerste maandag van de maand gooien we bijvoorbeeld álle open zalfjes, druppels en dergelijke weg. Dat is een vast agenda-item. Dit houdt ons scherp. De regels, zoals niet te grote werkvoorraden en medicatie die is gestopt moet direct retour apotheek, kunnen we allemaal drómen.

Feestelijke start nieuwbouw Sonnevanck Met een flinke knal en ladingen confetti onthulden kinderen van groep 7 van de Ermelose Beatrixschool tien vrolijk beschilderde hekken die de bouwplek op Sonnevanck de komende 8 maanden zullen omheinen.

Dit najaar zal er achter die hekken een prachtig nieuw woonzorgcentrum verrijzen voor 25 bewoners met psychogeriatrische problematiek in combinatie met onbegrepen gedrag. De onthulling van de bouwdoeken luide de officiële start van de nieuwbouw in.

Collega’s vragen Marry Los en mij vaak om even mee te kijken voor hun kwaliteitsboekjes. Als er iets verandert in het medicatieproces, dan nemen wij onze collega’s hierin van het begin af aan mee. En wij luisteren goed naar elkaar: wat werkt wel, wat niet? Waar lopen we tegenaan? De enige negatieve punten die uit de audit kwamen waren dat er een te grote paracetamolvoorraad was en dat er iets niet in de koelkast stond wat daar wel in thuishoorde. Dat wisten we niet, nu wel.

Verder kregen we allemaal auditformulieren terug met ‘zeer goed’ tot ‘super goed’. Volgende keer gaan we voor 100% super goed!”

Kort bericht Xxxxxxxx

14 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

uitgelicht

Nieuwe website Frisser, eigentijdser, klantgerichter, minder tekst en meer beeld. Heb je onze nieuwe website al gezien?

En de sfeerimpressie van jouw locatie op www.znwv.nl?

Dat kan nu ook op je tablet of smartphone; de nieuwe website past zich namelijk automatisch aan naar het apparaat waarop je aan het surfen bent.

www.werkenbijznwv.nl En voor de werving van nieuwe collega’s en vrijwilligers, is er nu een speciale werken bij-site: www.werkenbijznwv.nl.

Daar stellen de teams die een nieuwe collega zoeken, zich vanaf nu in een kort filmpje voor.

In de rubriek ‘collega’s vertellen’ komen collega’s en vrijwilligers uit alle lagen van de organisatie aan het woord.

Heb jij iets leuks te vertellen over je werk? Laat het weten!

Zo krijgt de Zorggroep steeds meer een gezicht.

Bekijk de sfeerimpressie van jouw locatie op www.znwv.nl of lees de rubriek ‘Collega’s vertellen’

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

| 15

uitgelicht

Zorgrelatiemeter Door Anita Kiers

In hoeverre slagen wij erin ons doel ‘vitale en tevreden cliënten die de regie houden’ te behalen? Meten is weten!

Minimaal 2 keer per jaar (‘kortcyclisch’) brengen we de cliëntentevredenheid in kaart via de Zorgrelatiemeter.

De uitkomsten tonen aan dat we op de goede weg zijn.

Simone de Greef, aandachtsvelder in thuiszorgteam Tweelingstad, heeft het cliënttevredenheidsonderzoek ondertussen drie keer meegemaakt. “De eerste keer was ik nog maar net in dienst bij de thuiszorg. Deze meting was niet goed voorbereid en de uitkomsten waren dan ook niet echt positief. De tweede keer kwamen we wel goed beslagen ten ijs. We namen de tijd om de gesprekken te voeren en de cliënten hadden zich vooraf goed kunnen voorbereiden. De cliëntentevredenheidscore was flink gestegen! De

16 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

derde meting was wederom niet echt goed voorbereid.

Dat zagen we weer terug in de uitkomsten”, aldus Simone. Een goede voorbereiding is dus belangrijk.

Marianne Boonen van thuiszorgteam Rehoboth vindt het een grote vooruitgang dat de meting in een gesprek plaatsvindt. “Voorheen kregen mensen een vragenlijst thuisgestuurd. Wij mochten niet helpen met invullen.

Je wist dan ook niet tegen welke zaken de cliënten aanliepen wat het lastig maakte daar iets aan te doen.

Nu komen eventuele problemen in het gesprek aan de orde en kun je er direct actie op ondernemen”. Bovendien levert de huidige wijze van meten bruikbare informatie voor de teams op. “Het mooie is dat je vragen aan de lijst kunt toevoegen die specifiek op ons team betrekking hebben”, zegt Greet van den Berg van thuiszorgteam de Bosrand Putten. Het vraagt wel om de nodige gesprekstechnieken, vindt Simone: “De vraag over respect bijvoorbeeld. Wat voor de een respect is, is voor de ander totaal wat anders.

De vragen moeten daarom anders gesteld worden. En wij moeten meer doorvragen op de antwoorden. Dat is soms best moeilijk. Want wanneer vraag je door?”

“Doordat mensen zich kunnen voorbereiden, voorkom je dat ze sociaal wenselijke antwoorden geven”, is de ervaring van Simone. Sylvia Noteboom van thuiszorgteam Veluwse Heuvel deelt die mening: “Die mate van vertrouwen en dat gevoel van veiligheid is wel degelijk aanwezig.” Simone: “Ik denk dat als mensen ter plekke en onvoorbereid moeten reageren, er meer risico is op sociaal wenselijke antwoorden en er veel minder aan de orde komt. ‘Ach het is wel goed, jullie doen je best….’.”

Zoals je in het kader kunt zien, zijn mensen in grote lijnen tevreden over de zorg. “Maar als we veel met invalkrachten werken, scoren we lager dan in een periode waarin er alleen maar de vaste gezichten komen”, weet Simone. En Sylvia heeft gemerkt dat een mindere score soms te maken heeft met het feit dat cliënten erg blijven hangen op één ding dat ooit is misgegaan.

Marianne: “De cliënten zijn over het algemeen blij met ons.

Ze vinden het ook fijn dat, als ze ergens mee zitten, wij een luisterend oor bieden. En voor ons is het fijn om zo nu en dan eens te horen hoe zeer we gewaardeerd worden”.

Greet tenslotte heeft wat dat betreft de overtreffende trap te melden: “Cliënten willen ons wel een 12 geven!”

Kortcyclisch verbeteren cliënttevredenheid In 2016 zijn er goede ervaringen opgedaan met de Zorgrelatiemeter door ruim 300 medewerkers.

Mooie gesprekken gingen hieraan vooraf, wel 1.300, met cliënten en contactpersonen over de zorg- en hulpverlening. En met trots kunnen we stellen dat zowel cliënten en contactpersonen erg tevreden zijn.

8,4 Cliënten DAO geven de medewerkers een en zijn bijzonder tevreden over: • Het tonen van respect voor de invulling van het leven • De ondersteuning van het dagcentrum om langer thuis te blijven wonen • De uitnodiging om actief te zijn bij de dagactiviteiten.

8,6 Cliënten thuiszorg geven de medewerkers een en zijn bijzonder tevreden over: • De samenwerking van de medewerkers met de mantelzorgers • Het tonen van respect voor de invulling van het leven • De bereikbaarheid van de Zorggroep.

Cliënten verzorgd & verpleegd wonen 7,9 geven de medewerkers een en zijn bijzonder tevreden over: • De samenwerking van de medewerkers met de mantelzorgers • Het tonen van respect voor de invulling van het leven • De aandacht hoe het met de cliënt gaat.

Contactpersonen beschermd wonen 8,2 geven de medewerkers een en zijn bijzonder tevreden over: • Het tonen van respect voor de invulling van het leven • Hoe zij betrokken worden bij de zorgafspraken • De hulp bij het eten.

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

| 17

kort nieuws

Ken je iemand die op zoek is naar vakantiewerk?

Vakantiewerk is een goede manier om een kijkje te nemen in de ouderenzorg, de praktijk te proeven en geld te verdienen. Zo kunnen jongeren ervaren wat het werken in de zorg en welzijn inhoudt.

Vakantiewerk: de opstap naar een baan in de zorg!

We kunnen hun hulp goed gebruiken.

Voor meer informatie kun je ze doorverwijzen naar onze website werkenbijznw.nl

Blij met jonge vrijwilligers Zestien jongeren van de jeugdvereniging van de Hervormde kerk in Putten hebben zich officieel ingeschreven als vrijwilliger bij de Zorggroep.

Zij begeleiden bewoners van Elim en De Schauw naar kerkdiensten. ‘Mooi om te zien dat deze jongeren ondanks hun drukke agenda met sport, huiswerk en bijbaantjes het heel gewoon vinden om zich voor ouderen in te zetten’, aldus Hetty Lommers, coördinator informele zorg.

Gun jij onze cliënten een fijne vaarvakantie?

Poster sponsoractiviteit

Ook dit jaar organiseert de Zorggroep een vakantieweek voor 50 cliënten op het vakantiehospitaalschip de Prins Willem Alexander. Van zondag 11 juni tot en met vrijdag 16 juni 2017 varen we door Nederland. Om de vakantiereis betaalbaar en toegankelijk te houden voor alle zorgvragers wordt er op 22 april een sponsoractiviteit georganiseerd.

Loop fiets of wandel je mee? Nodig vrienden en bekenden uit om mee te doen!

Volg ons

De facebookpagina van de Zorggroep houdt je op de hoogte van ontwikkelingen en gebeurtenissen in verschillende regio’s en locaties. Ook jij kunt mooie momenten, nieuws en activiteiten delen.

18 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

vrijwilligers Peter van Loon

Peter door zijn

vrijwilligerswerk

een aantal bijzondere

Door Mary Welter

Op een koude vrijdagmorgen staat er bij Hospice Jasmijn een ziekenauto buiten van de Veluwse Wens Ambulance. Deze organisatie zal een van de bewoners een hartverwarmende dag uit gaan bezorgen. Binnen staat Peter van Loon (72) klaar om waar nodig ondersteuning te bieden. En uiteraard om de bewoner uit te zwaaien. Het is mooi om te zien dat op deze manier een laatste wens in vervulling de Veluwse kan gaan”, vertelt Wens Ambulance gastheer Peter.

“Ik werk nu twee jaar als vrijwilliger bij het hospice.

Als gastheer zorg je voor het reilen en zeilen in het hospice.

Ik regel die extra boterham, bied een luisterend oor, help het bed omhoog zetten of schenk een drankje, ook voor familie. De rol van gastheer of gastdame is een andere dan die van de zorgvrijwilliger.

Het woord zegt het al, deze vrijwilliger houdt zich bezig met ondersteunende werkzaamheden bij het verlenen van zorg. Bijvoorbeeld bij het wassen en aankleden.

Als ik een dienst draai dan begint deze om half 11 tot half 3 of van half 3 tot half 7. De mannelijke vrijwilligers bekommeren zich ook om het buitengebied.

Afgelopen zomer hebben Rien Petersen (gastheer) en ik bijvoorbeeld de tuinschotten gebeitst en de terrassen zomer klaar gemaakt.

herinneringen rijker

Motivatie De motivatie van Peter komt voort uit zijn maatschappelijke betrokkenheid. “Ik steek zo in elkaar. Soms kom ik bekaf thuis. Kortgeleden bijvoorbeeld, toen er twee mensen na elkaar overleden. Ik heb die dag geholpen om twee families op te vangen. En als dat dan naar wens verloopt, ben ik ondanks de vermoeidheid tevreden.” Naast een gevoel van tevredenheid is Peter door zijn vrijwilligerswerk ook een aantal bijzondere herinneringen rijker. Zo vertelt hij onlangs een bewoner met bed en al naar dierenweide Dier en Wij – op het terrein van Sonnevanck – te hebben gereden. “Ik wist vooraf niet eens of dat mocht, dus ik heb het eerst maar even gevraagd. Daarna dacht ik, zo dat is gelukt!”, zegt hij voldaan. “En die keer dat er een koor van zo’n dertig man kwam zingen voor een koorlid die dit zelf niet meer kon. Een doorsnee namiddag werd op deze manier ineens heel bijzonder.”

Oproep Peter zoekt collega-vrijwilligers en roept met name mannen op om te reageren. “Drie op de dertig vrijwilligers bij Hospice Jasmijn is mannelijk, dat moet beter kunnen, toch? Maar vrouwen zijn natuurlijk ook van harte welkom!” Bel voor meer informatie naar Hospice Jasmijn Harderwijk, tel. (0341) 438 665 of meld je aan bij Hennie Visser, coördinator vrijwilligers van Zorgdat. De Zorggroep heeft een samenwerkingsverband met de vrijwilligersorganisatie Zorgdat.

ZORGFOCUS 1 | FEBRUARI 2017

| 19

geluksmoment

Een wensboom met tientallen wenskaartjes...

Foto Wensboom?

Door Magda Olofsen

Sinds september 2016 staat in De Amaniet een wensboom met tientallen wenskaartjes. Een ieder kan zo een wens vervullen van een bewoner zonder dat men zich als vaste vrijwilliger verbindt aan het woonzorgcentrum.

Ik vroeg aan Janet Bonestroo, dagbestedingscoach of er al wensen vervuld waren. ‘Jazeker! De heer Snippe is een dagje naar het spoorwegmuseum geweest. Hij heeft bij de spoorwegen gewerkt. Wat heeft hij genoten.

Mevrouw van de Pal heeft het graf van haar man in Bilthoven bezocht. Er zijn ook kleine wensen vervuld; wandelen in de buitenlucht, fietsen op de duofiets, bloemschikken. Ook voor MAS-stages hebben we al een paar leuke matches gemaakt.’

Zo ging ik op een middag op bezoek bij de heer Barnat.

We hebben thee gedronken, gezellig over van alles en nog wat gepraat en heerlijk gesmuld van de gebakjes die ik had meegebracht. Voor meer informatie over de wensboom kun je contact opnemen met Jenet Bonestroo. Jenet.bonestroo@znwv.nl

Voor deze rubriek was ik op zoek naar een geluksmomentje en plukte de wens van de heer Barnat uit de wensboom:

Foto Kaartje uit de wensboom

@znwv

facebook.com/zorggroepnoordwestveluwe/

company/stichting-zorggroep-noordwest-veluwe

20 | ZORGFOCUS 6 | FEBRUARI 2017

www.znwv.nl