Zorgfocus maart 2018

Zorgfocus

NUMMER 1 MAART 2019

Voor medewerkers en vrijwilligers van de Zorggroep Met ĂŠn voor elkaar

Gespot op social media Wat is een vlogstafette?

6

Uitgelicht The making of...

Zorgheldencampagne

10

Collega aan het woord Rika Ederveen, huishoudelijk verzorgster in De Dillenburg

12

agenda

tip Symposium 80 tinten grijs

1 maart – Complimentendag

Een symposium over ouderen en intimiteit / seksualiteit. Hoe kunnen we intimiteit en seksualiteit een welverdiende plek in de zorg geven?

6 maart – Dag van de Logopedie 7 maart – Officiële opening Veluwse Heuvel (voor genodigden) 7 t/m 16 maart – Feestweek Veluwse Heuvel (voor wijkbewoners en overige belangstellenden) 9 maart – Bedrijvenloop Harderwijk met teams van de Zorggroep 11 maart t/m 16 maart – Week van zorg en welzijn 15 en 16 maart – NL doet 9 april – Hospice Jasmijn.

Lezing met Sander de Hosson. Sander de Hosson is longarts in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen, met als specialisaties longkanker en palliatieve zorg.

Meer informatie volgt.

Volg ons

De facebookpagina van de Zorggroep houdt je op de hoogte van ontwikkelingen en gebeurtenissen in verschillende regio’s en locaties. Ook jij kunt mooie momenten, nieuws en activiteiten delen.

colofon

Activiteiten rondom vaarvakantie

Van 19 tot en met 24 mei gaan vijftig cliënten van de Zorggroep genieten van een vaarvakantie op vakantieschip Prins Willem Alexander.

Cliënten betalen een eigen bijdrage maar om de kosten in de hand te houden worden er in april diverse activiteiten georganiseerd. Doe je mee?

Op 4 april – Paasworkshop: prachtig bloemstuk maken op steigerplank.

Op 20 april – Wandel, hardloop en fietsevenement en paasactiviteiten voor kinderen.

Restaurant Vivaldi Aanvangstijd 10.00 uur.

Ook is er een loterij met mooie prijzen.

Koop jij ook een paar loten?

Houd Intranet en facebook in de gaten voor meer informatie!

Zorggroep Noordwest-Veluwe is specialist in ouderenzorg

Zorggroep Noordwest-Veluwe

zorg en welzijn waar het nodig is, thuis, in één van

Telefoon: 088-0563000

in Ermelo, Harderwijk, Nunspeet en Putten. Wij bieden

onze tien woonzorgcentra of bij Reactiveringscentrum

Klimop, Hospice Jasmijn en het Specialistisch Centrum

Postbus 392, 3840 AJ Harderwijk E-mail: servicebureau@znwv.nl | Internet: www.znwv.nl

Ouderenzorg.

Redactie – Anita Kiers, Magda Olofsen, Francisca Toes, Mary Welter

Zorgfocus is een uitgave van de afdeling communicatie

Cover – Mevrouw C. E. Zeemeijer en Ida Tomassen

van de Zorggroep Noordwest-Veluwe.

2 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

Grafisch ontwerp – Ontwerpgroep Lale, www.lale.nl

van de redactie

inhoudsopgave Blog Margreeth Het goede gesprek: luisteren met je oren en je hart

4

Gespot op social media Wat is een vlogstafette?

6

De hobby van...

7

Ondernemerschap Nelleke van Voorthuizen alias Mevrouw iPVB

8

The making of...

Zorgheldencampagne

10

Collega aan het woord – Rika Ederveen

12

Meelopen met...

Wijkverpleegkundige Caroline Leusink en ergotherapeute Marlous Kamphorst

14

In jouw schoenen Jeroen Weideman en Anne Marie Bakker

16

Kort nieuws

18

Vrijwilliger

19

Geluksmoment

20

Team communicatie

vlnr Mary Welter, Francisca Toes, Anita Kiers en Magda Olofsen

Theebeschuit en kousen Mijn oma was bijzonder. Ze was ongeduldig en kritisch en stak haar mening en ongeduld niet onder stoelen of banken.

Geen wonder dat sommigen bang waren voor haar scherpe tong. Ze was ook een tikkie bekakt en begaf zich het liefste in kringen van dominees, notarissen en anderen van ‘hoge komaf’.

Ze had ook heel veel humor en was boven alles erg lief, al liet ze dat laatste niet makkelijk zien.

Toen ze wat minder zelfstandig werd, trokken wij er regelmatig samen op uit om boodschappen te doen. Ik deed dan mijn best er iets gedenkwaardigs van te maken voor haar. Zo had zij ooit rokkenspanners (een soort hangers) nodig en deed het bijna in haar broek van het lachen toen ik aan de verkoper vroeg: ‘waar kan mijn oma hier rokkenjagers vinden?’ We genoten beiden erg van onze winkeluitjes.

Toen kwam er een tijd dat ze niet meer mee wilde. Ze zag bijna niks meer, kon niet goed tegen drukke menigten en werd erg beperkt door hevige rugpijn. Ze had een aantal mensen ingeschakeld om vanaf nu de boodschappen voor haar te doen.

Voor mij had ze een vaste koopopdracht: theebeschuitjes van Verkade en granietkleurige kousen van de HEMA. Je kon erop wáchten: als ik haar even niet gezien had, belde ze mij om te zeggen dat ze toch wel erg verlegen zat om theebeschuitjes en kousen. Kon ik niet eventjes voor haar op pad? Het verbaasde mij hoeveel koekjes en kousen ze per week versleet, mijn broodmagere omaatje. Stiekem verdacht ik haar ervan dat ze de boodschappen als excuus gebruikte om mij weer te zien.

De dag dat ze overleed, zaten mijn zus en ik samen in haar flat. We haalden herinneringen op. Opeens rende ik naar de keuken. Daar trof ik een overvolle kast met theebeschuitjes aan, sommige over de datum. In haar slaapkamer puilde een la uit met granietkleurige kousen. Als ik het niet dacht!

In de HEMA loop ik nog weleens langs het schap waar ik vroeger haar kousen trof. Ze zijn uit het assortiment gehaald.

En theebeschuitjes? Die smaken lang zo lekker niet meer als vroeger bij mijn oma … Maf he, hoeveel boodschapjes en liefde met elkaar te maken hebben?

Anita Kiers Nieuwstips en/of reacties:

Zorggroep Noordwest-Veluwe, socialmedia@znwv.nl

postbus 392, 3840 AJ Harderwijk, telefoon 088 - 056 3000 ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

|3

Het goede gesprek: luisteren met je oren en je hart blog van Margreeth Margreeth Kasper de Kroon Raad van Bestuur

Een goed gesprek voeren: het is makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe mooi

je intenties ook zijn, er liggen in elke adempauze honderd-en-een valkuilen op de loer. Kun je écht luisteren in alle hectiek? In een wereld waarin

iedereen een mening over alles lijkt te hebben en gehoord wil worden, lijkt écht luisteren naar elkaar een steeds zeldzamere vaardigheid te worden.

Een vaardigheid, die je als zorgmedewerker in deze tijd niet genoeg kunt

ontwikkelen en inzetten. Want zonder die vaardigheid is goede zorg maar ook zorgondernemerschap een regelrechte illusie.

Al vaker blogde ik over de cultuurbeweging die wij als Zorggroep willen doormaken: van zorgorganisatie naar zorgonderneming. Een ondernemende organisatie kan alleen bestaan als haar werknemers ondernemend zijn.

Bevlogen-ondernemende medewerkers die eigenaarschap nemen over hun doen en laten zorgen voor betere (zorg) resultaten, tevreden cliënten en zijn daarmee dé sleutel tot het succes van de Zorggroep.

‘Moet dat ondernemen nu zo nodig?’ krijg ik regelmatig te horen. Velen associëren de term met harde targets en winst. Natuurlijk moeten we financieel gezond zijn om te kunnen blijven voortbestaan. Maar zorgondernemerschap brengt ons meer: het helpt ons om flexibel in te spelen op alle economische, politieke en maatschappelijke veranderingen die steeds sneller op ons afkomen.

Het politiek-financiële klimaat is ons momenteel gunstig gezind; we krijgen er geld bij van de minister. Ook dat zal ooit weer veranderen.

Belangrijk dus om op zorgondernemerschap en flexibiliteit in te zetten. Een werkgroep genaamd De Cultuurbeweging zet een aantal lijnen uit waarlangs we de beweging naar

4 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

meer zorgondernemerschap in gang kunnen zetten.

Eén van die lijnen noemen we ‘het goede gesprek’: een eigentijds vervolg op het aloude POP-gesprek. Elk jaar vindt er zo’n ‘goed gesprek’ plaats tussen iedere medewerker en de leidinggevende, mede in het licht van onze groei naar meer zorgondernemerschap. Dit is hét moment voor zorg en aandacht voor de medewerker. Juist daarom noemen we het ‘het goede gesprek’. Een goed moment om stil te staan bij een aantal belangrijke ontwikkelvragen.

Weet jij wat er speelt? Welke bijdrage lever jij aan de cultuurbeweging? Hoe neem jij verantwoordelijkheid voor jouw eigen ontwikkeling? Welke kwaliteiten wil jij verder ontwikkelen en wat heb jij hiervoor nodig?

Hoe kun jij nóg beter tot je recht komen? Kortom: het gaat er in ‘het goede gesprek’ niet zozeer om dat je targets moet halen en hierop beoordeeld wordt. Wel dat je zó enthousiast en bevlogen over je werk bent of raakt, dat je resultaten wilt behalen en een ware zorgondernemer wilt zijn die cliënten heel goed kent en weet hoe jij écht waarde kunt toevoegen aan hun vitaliteit en welzijn!

Hoe voer je nu zo’n goed gesprek? Door vragen te stellen en, misschien nog wel belangrijker, door te luisteren.

Is jou iets opgevallen binnen de organisatie of heb je vragen over het beleid? Stuur een bericht naar socialmedia@znwv.nl

Een écht gesprek voer je vanuit interesse en betrokkenheid bij de ander. Ga er altijd van uit dat je iets te LEREN hebt en zet je mening en oordelen even aan de kant. Zo kan een gesprek tussen je manager en jou heel inspirerend en stimulerend worden, in plaats van een jaarlijks verplicht nummer. En dat hoort het ook te zijn. Het is dé kans om je wensen, ideeën en ambities neer te leggen en hieraan samen met je leidinggevende vorm te geven. Grijp die kans!

Voor goed zorgondernemerschap is het bovendien nodig dat jij goede gesprekken voert met jouw cliënten. Ook weer vanuit interesse en betrokkenheid: wat beweegt deze mens ten diepste? Al langer zien wij dat de zorgvraag van ouderen zwaarder wordt.

Door alle medische ontwikkelingen leven zij langer, maar ook langer in een mindere gezondheid. Hoe kun je er samen met deze mens toch het beste en het mooiste uit halen in dit laatste stukje van het leven?

Hoe speel jij hierop in als zorgondernemer? Luister naar wat de ander vertelt. Niet alleen met je oren, om snel tot oplossingen te komen, maar luister vooral met je hart en neem de tijd om op te merken wat het verhaal van de ander met jou doet. Misschien kom je wel achter onbekende kwaliteiten.

Ik wens jullie heel veel mooie, goede gesprekken met elkaar toe!

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

|5

gespot op social media

@znwv

Soms lees je iets op social media

facebook.com/zorggroepnoordwestveluwe

waar je gewoon meer van wilt weten!

Dit keer aandacht voor vlogstafette #VanHuisNaarThuis

company/stichting-zorggroep-noordwest-veluwe www.instagram.com/zorggroepnwv

Door Gerjan van Winkoop

Op donderdag 31 januari was de feestelijke kick-off van de vlogstafette op het ministerie van VWS met minister Hugo de Jonge, Tommie Niessen, verpleegkundige en vlogger, zorgmedewerkers en deelnemers van de vlogworkshop. Namens de Zorggroep waren Magda Olofsen en ik hierbij aanwezig.

Wat is een vlogstafette?

Minister Hugo de Jonge: “Natuurlijk is het werken in de zorg soms zwaar of verdrietig. Maar het is ook heel betekenisvol om mensen bij te staan op een moment dat het echt nodig is. Laten we het eerlijke verhaal over de zorg vertellen: het is een prachtig vak! En dat doe je door mensen over je schouder te laten meekijken in je dagelijkse praktijk. Dat is eerlijker dan wat dan ook, en daardoor ook heel wervend en enthousiasmerend!”

Door een blog- en vlogestafette – een vlogstafette – willen we dagelijkse voorbeelden laten zien: Hoe maak jij van een Huis een Thuis voor bewoners.

Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid trapte de vlogstafette af. Met estafettestokjes in de vorm van huisjes geven medewerkers de vloguitdaging aan elkaar door.

6 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

Verpleegkundige en zorgvlogger Tommie Niessen: “Er zit een laagje stof op de ouderenzorg, en dat moet eraf.

Door het delen van beelden kunnen we laten zien hoe de ouderenzorg écht is en daardoor misschien ook nieuwe mensen aan de zorg binden.”Delen inspireert elkaar”

Laat jij zien hoe de ouderenzorg écht is?

Doe dan mee met de vlogstafette? Schroom niet want wij komen naar je toe helpen je indien nodig. Je kunt je aanmelden via socialmedia@znwv.nl Tot vlogs!

de hobby van ...

Mw Koopmans-van Pijkeren (79) Hobby: Handwerken Door Magda Olofsen

“Apothekersassistente had ik graag

van mij. Ik heb een kast vol met

Vertrouwen

een gezin met acht kinderen liep het

been als het wat minder gaat met mijn

“Ik ben ongeneeslijk ziek. Om de vier weken

Op de computer staan zoveel mooie

huis voor een chemo. Natuurlijk is dit niet

willen worden, maar als oudste van

anders,” vertelt mevrouw Koopmans.

“Mijn moeder tobde met haar gezondheid en zoals dat vroeger ging hield ik

het gezin draaiende. Door het werk van mijn vader verhuisden we regelmatig.

Dit vond ik niet altijd fijn, omdat ik

hobbymateriaal. Het houdt mij op de

gezondheid. Momenteel haak ik veel.

ideeën en voorbeelden. Pinterest is een leuke site en op YouTube wordt goed uitgelegd hoe je het moet doen.

nergens een band opbouwde. Nu woon

Dertig jaar heb ik vrijwilligerswerk

Mijn man en ik hebben zeven kinderen

Ik gaf les in breien en haken. Ook aan

ik al jaren in Ermelo op een mooi plekje. gekregen. De familie is inmiddels aardig uitgebreid met klein- en

achterkleinkinderen. Een hele rijkdom.”

Stilzitten is niets voor mij “Ik moet wat omhanden hebben.

Handwerken is een grote hobby

gedaan bij het Rode kruis Welfare.

jongens! Maar die vonden dit niet altijd

verblijf ik een week in het Meanderziekenprettig, maar ik voel me nooit alleen want de Heer staat naast mij. Bij elk onderzoek voel ik dat Hij erbij is. Er wordt veel voor mij gebeden en ik ontvang veel kaarten

met bemoedigende teksten. En mocht het anders gaan, het wordt alleen maar beter.

Dat vertrouwen geeft mij rust.”

leuk”, zegt mevrouw Koopmans met

Hulp

maken in de Oranjerie bij de Dillenburg.

thuiszorg van de Zorggroep. Mijn man en ik

een glimlach. “Later ging ik kaarten

“Wij krijgen hulp in de huishouding en

Ik heb dit altijd met heel veel plezier

zijn hier heel tevreden over. Mede dankzij

gedaan.”

hen en alle hulp van mijn man en kinderen kan ik me nog redden in mijn eigen huis.”

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

|7

Nelleke in

gesprek met de heer de Bruin

Nelleke van Voorthuizen alias Mevrouw iPVB Door Anita Kiers

‘Mevrouw iPVB’ en ‘de diehard’ zijn geuzennamen die ze inmiddels heeft verworven: Nelleke van Voorthuizen, VIG op de Amaniet. Al vanaf de start van het project ‘iPVB: Hoogstpersoonlijke zorg!’ heeft zij zich opgeworpen als kartrekker. “Het idee van het intramuraal persoonsvolgend budget (iPVB) is heel mooi. Ik hou van pionieren, experimenteren, alles eruit te halen wat mogelijk is. Als er iets nieuws op ons afkomt waarvan de cliënt beter wordt, dan is mijn interesse gewekt. Ik voel het systeem van iPVB, het zit zelfs in mijn systeem. En zo word je dan omgedoopt tot Nelleke iPVB!”

“Mijn werk is er leuker door geworden”, vertelt Nelleke gedreven. “Het is mooi om de boer op te gaan om de bewoners meer stem in de zorg te geven. iPVB vraagt om een open mind. Het startpunt van de zorg was tot voor kort: ons zorgaanbod en onze professionele blik. iPVB vraagt van ons om dit allemaal even aan de kant te schuiven. Zonder bestaande kaders in je achterhoofd ga je met de bewoners in gesprek rond een superbelangrijke vraag: wat vindt u waardevol en belangrijk?

Vervolgens kun je met jouw professionele blik een

8 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

spiegel aan de bewoner voorhouden: is dit de beste invulling voor u? Komt u zo het beste tot uw recht?

We kunnen niet alles beloven, maar wel kijken wat we kunnen doen om zoveel mogelijk tegemoet te komen aan individuele wensen. Zo komen we vaak tot prachtige resultaten. Niet iedere bewoner heeft evenveel behoefte om zelf aan het stuur te zitten; zij zijn tevreden met de activiteiten die we bieden.

Dat mag natuurlijk ook; geen regie willen voeren is ook een vorm van regie!”

Hoogstpersoonlijke Zorg?

Aantonen wat zorg écht kost “Zo kom je samen tot een duidelijk omschreven zorgvraag plus glasheldere afspraken welke zorg, begeleiding of welzijnsactiviteit iemand op welke momenten krijgt.

Ook maken we inzichtelijk wat de kostprijs hiervan is.

Dan blijkt soms dat de volstrekt reële zorgvraag groter en duurder is dan wat de zorgverzekeraar aan ZZP-geld vergoedt. De ZZP van die bewoner is dan te laag. Niet vreemd, ZZP’s die nu worden gegeven, zijn gekoppeld aan ziektebeelden. De begeleiding die daarbij nodig is zie je daarin vaak niet terug. Die komt wel terug in het iPVB. In de huidige praktijk zien we bewoners die dezelfde ZZP hebben, maar compleet verschillende zorg nodig hebben. iPVB kijkt naar de héle persoon: welke behoeften heeft hij, welke activiteiten passen daarbij en welke kosten zijn daarmee gemoeid? De ZZP wijkt vaak behoorlijk af van de begeleiding die een bewoner daadwerkelijk nodig heeft.

Het landelijke iPVB-project heeft daarom ook tot doel om aan te tonen hoeveel de zorg aan kwetsbare ouderen écht kost en dat er dus meer zorggeld nodig is in de ouderenzorg!”

Tot die tijd zitten sommige bewoners ‘in de rode cijfers’: de zorg die ze nodig hebben kost meer dan de ZZP vergoedt. “Hiermee gaan we creatief om”, vertelt Nelleke.

“De wensen die bewoners bijvoorbeeld hebben op het gebied van individuele begeleiding, probeert mijn collega Tirza van welzijn nu zoveel mogelijk met vrijwilligers en collega’s die niet in de zorg werken in te vullen. Vanaf maart krijgen we meer ruimte. Dan worden de teams van beschermd wonen versterkt met huiskamergastvrouwen en – heren die met name in de spitsuren, zoals rond de avondmaaltijd, bijspringen.”

Minder administratie iPVB levert bewoners veel op: persoonsgerichte zorg!

Tevreden cliënten maken het werk van zorgmedewerkers leuker, dus ook dat is pure winst. Maar er is meer. Nelleke: “Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen. Bewoners en hun naasten hebben beter zicht op wat we doen. Wij doen geen dingen meer op routine waaraan de bewoner eigenlijk helemaal geen behoefte heeft. En iPVB levert ons minder administratieve rompslomp op. Naast het iPVB hoeven we geen zorgleefplannen meer in te vullen bijvoorbeeld . Het is straks bedoeling dat je met iPad naar de bewoner gaat, dáár diens rapportage leest en dáár na afloop rapporteert. Minder uitgebreid dan we gewend zijn, maar wel meer bewonersgericht.” Tenslotte ziet Nelleke dat het iPVB helpt om de samenwerking tussen

Bij de Zorggroep vinden we het belangrijk om kwetsbare ouderen een warm en veilig thuis te bieden. Een thuis waarin zij zelf zoveel mogelijk zeggenschap hebben over de zorg die zij wensen en die nodig is. Doen wij wel écht wat voor de cliënt / diens naaste belangrijk en waardevol is? In het project iPVB Hoogstpersoonlijke zorg kijken we hier kritisch naar. De grenzen van de zorg die wij mogen bieden worden bepaald door de Wet langdurige zorg (Wlz) en het budget van iemands zorgzwaartepakket (ZZP).

De Wlz bepaalt dat er alleen zorg geleverd mag worden, als er sprake is van gezondheidsrisico, of als iemand iets vanwege een regie- of zelfzorgtekort zelf niet meer kan doen. Alles wat iemand zelf kan doen, moet hij dus zelf doen. Maar binnen die grenzen van de Wlz willen we zoveel mogelijk doen wat zowel noodzakelijk is, als wat past binnen iemand hoogstpersoonlijke wensen en behoeften. In het iPVB staat precies welke zorg / begeleiding deze cliënt wanneer krijgt en wat de kostprijs hiervan is. Met als resultaat: goede afspraken over de zorg waar zowel de bewoners en hun naasten als de zorgmedewerkers volledig achter staan.

Juist dát is de kern van iPVB Hoogstpersoonlijke zorg!

de verschillende disciplines te verbeteren. “Als een bewoner een activiteit wil die er nog niet is, ga ik in gesprek met de mensen van de activiteitenbegeleiding om dat voor elkaar te krijgen. Dat is niet alleen leuk, maar zorgt er ook voor dat we veel werken minder langs elkaar heen werken. Ik hoop dat hetzelfde straks gaat gebeuren met de behandelaren!”

Ja en amen Maar de allergrootste winst zit hem toch wel in de verdieping van de relatie die je met een bewoner krijgt door goede gesprekken te voeren. Nelleke: “Om dit goed te doen, moet je je best doen aan te voelen hoe iemand in elkaar zit. Sommigen zeggen braaf ja en amen, maar als je dan heel subtiel doorvraagt, kun je er tóch achter komen wat diegene wérkelijk wil. Zo hebben we wensen kunnen achterhalen die ons echt verrasten. We konden bij een bewoner zo diep op zijn wensen ingaan dat zelfs zijn dochter verbaasd aan haar vader vroeg: ‘huh, wil je dát?’.”

Wanneer het project voor Nelleke geslaagd is? “Als het zorgkantoor écht gaat vergoeden wat we afspreken met de bewoner. Dan kunnen we het personeel aannemen dat hiervoor nodig is en dus echt de zorg leveren die nodig is.

Die leveren we nu ook, we doen het echt goed, maar het is vaak wel een race tegen de klok.”

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

|9

uitgelicht

In maart

gaat de campagne van

start. Overal ga je zorghelden

van de Zorggroep tegenkomen.

Help je mee om de campagne tot een succes te maken door op social media onze berichten te delen?

10 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

In de filmstudio’s van Filmakers stonden onze zorghelden Daan, Ellen, Agaath en Ajiek voor de camera voor de zorgheldencampagne. Mevrouw van der Pal en de heer Houtveen vertellen op beeld wat zorghelden Tirza en Marieke voor hun betekenen.

Deze zes zorghelden vertegenwoordigen iedereen die werkt bij de Zorggroep.

Maar waarom een zorgheldencampagne?

The making of ‌ De (ouderen)zorg in het algemeen en ook de

enthousiast maken om bij ons te komen werken.

Het is moeilijk om vacatures gevuld te krijgen.

Zorggroep werkt trots is op het werken in de

Zorggroep kampt met een tekort aan mensen.

En dat is jammer, want werken in de ouderenzorg is toch prachtig? Met de campagne willen wij de Zorggroep op de kaart zetten en mensen

Daarbij hopen wij dat iedereen die nu bij de

ouderenzorg en bij de Zorggroep in het bijzonder.

Misschien vind je je werk heel gewoon en voel je je geen zorgheld, je bent het wel!

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

| 11

collega Rika Ederveen aan het woord

Rika Ederveen en

mevrouw B. van den Hoorn

“Een schone koelkast, een fris opgemaakt bed en een praatpaal zijn voor de bewoners’, zo omschrijft Rika Ederveen haar werk. Rita werkt als huishoudelijk verzorgster in woonzorgcentrum De Dillenburg.

De kern van haar werk gaat verder dan schoonmaken. Wat drijft haar?

En wat is de hoofdtaak van een huishoudelijk verzorgster?

“Inmiddels maak ik al 18 jaar de gangen, kantoren en

bent. En ik hoef niet te werken. Ik heb een man die werkt.

Dankzij een ECV-traject bij de Zorggroep werkte ik ook

leren. En eigenlijk vind ik dat ook niet erg.”

de kamers van de bewoners schoon. Dit werk ligt mij.

een tijdje in de zorg. Helaas wilde de regering toch weer

Dus ik werk als hobby. Vandaar dat ik niet meer ben gaan

meer diploma’s zien, dus moest ik terug de huishouding

“Huishoudelijk verzorgster is echt mijn ding. Ik ben mijn

studie aangeboden. Maar steeds dacht ik, ach ik ben 50…

mensen en collega’s. Er zijn eerlijk geen dingen die ik niet

in. Dat vond ik wel jammer. Regelmatig werd mij wel een of 55.. studeren hoeft voor mij niet meer. Daar heb ik

wel een beetje spijt van. Maar ik was ook wel bang om te

falen. Je leert toch niet zo makkelijk meer als je wat ouder

12 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

eigen baas,” zegt ze met een brede lach. “Praten met

leuk vind. Behalve regels die van boven worden opgelegd.

Soms zijn die zo scherp gezet, dan vraag je je af of ze door hebben welke invloed dat heeft op de werkvloer. Toen ik

“Huishoudelijk verzorgster is echt mijn ding. Ik ben mijn eigen baas”

Hoge waardering voor onze organisatie op ZorgkaartNederland De afgelopen twee maanden zijn tweehonderd cliënten

en naastbetrokkenen uit alle regio’s telefonisch benaderd hier kwam werken had ik één uur per kamer om schoon te

maken, nu heb ik drie kwartier. Met alleen een bed verschonen

om een waardering over de Zorggroep uit te spreken.

De gemiddelde score was 7,9. Een heel mooi resultaat!

ben je al 6 of 7 minuten bezig. We hebben meer tijd nodig, per

ZorgkaartNederland wordt steeds meer een steeds

nog wel eens. Maar je probeert het zo goed mogelijk te doen.”

hun naasten oriënteren zich hier op potentieel geschikte

bewoner, om een kamer goed schoon te krijgen. Dat stoort mij

“De mensen begrijpen het wel hoor. Tijdens het schoonmaken heb je het er wel eens over. Sowieso praat ik de volle drie

kwartier met de bewoners. Je kijkt ze niet aan, want je werkt,

belangrijkere waarderingssite voor de zorg. Cliënten en zorg-aanbieders. Ook de Inspectie heeft aangegeven

ZorgkaartNederland te gebruiken als infobron voor de kwaliteit van de geleverde zorg.

maar dat vinden ze niet erg. Als je maar praat. Je hebt het over van alles en nog wat. Over het weer, de familie, mijn eigen kinderen en kleinkinderen. Dat vinden de mensen

prettig. Ze vinden het fijn dat er iemand tegen hen aan kletst.”

“Ook met familie heb ik contact. Dan bespreken we of ik iets extra’s moet doen voor een cliënt. Bijvoorbeeld de gordijnen wassen of ramen lappen ofzo. Dat kost extra tijd, dus dat

gaat van die 45 minuten af en dus ten koste van iets anders.

Maar goed, dat vindt familie wel prettig. Die hebben daar

zelf ook geen tijd voor. Ik heb een goeie band met de bewoners en familie. De familie zoekt je ook wel op. Zij willen contact

met diegene die de kamer van hun moeder doet. We overleggen ook regelmatig wat ik doe of wat familie zelf kan doen.”

“Ik wil niet dat cliënten mij zien als alleen maar een schoonmaakster. Bewoners spreken me aan met mijn voornaam.

Dat doe ik ook bij hen. Dan heb je al een aardige band met iemand. Hier in de gang spreken we mensen wel met de

achternaam aan. Dat staat toch netter tegenover andere

gasten. Maar op de woning gebruik ik iemands voornaam.

Het is toch belangrijk dat iemand zijn eigen naam hoort?

Vooral bij mensen met dementie. Dat vinden mensen fijn.

En mij roepen ze wel met mijn voornaam op de gang hoor.

Sommige bewoners kijken mij ook vreemd aan als ik hen

meneer of mevrouw noem, zo van ‘wat doe je raar’, maar op

de gang noem ik geen voornamen. Die band met bewoners, dat vind ik prettig. Ja, ik ben één met mijn werk. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.”

Benieuwd wat er over jouw locatie gezegd wordt?

Kijk dan eens op www.zorgkaartnederland.nl.

“Ik vind dat ze precies aanvoelen wat ze nodig heeft en

dat ze heel liefdevol en met respect met haar omgaan.”

Iedere dag als ik op bezoek kom bij mijn vrouw, word

ik altijd vriendelijk door het personeel verwelkomd. Ik krijg dan een verslag van wat er gebeurd is en hoe de

nacht verlopen is. Wij praten daar even over en dat vind ik heel prettig. Ik kan gelukkig ook heel veel lachen met het personeel. Soms geeft mijn vrouw een teken van

herkenning en dan is iedereen blij voor mij. Als ik op

bezoek kom, probeer ik ook wat te helpen, bijvoorbeeld met het uitruimen van de vaatwasmachine. Onlangs waren mijn vrouw en ik zestig jaar getrouwd. Het personeel

heeft toen een feesttafel voor ons gemaakt en een lekkere maaltijd bereid. Dat alles met feesttoeters. Dat was erg

betrokken en warm. Soms zien ze aan me dat ik een minder goede dag heb. Daar hebben ze ook aandacht voor.

Ze proberen me dan met een praatje wat op te beuren.

Dat waardeer ik heel erg. Ik word goed gezien en gehoord.

Ik ben zeer tevreden over de zorg voor mijn vrouw.

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

| 13

meelopen met...

Richard van Hussel

Caroline Leusink en Marlous Kamphorst

wijkverpleegkundige en ergotherapeut Door Richard van Hussel

Graag wil ik mij voorstellen in deze Zorgfocus. Ik ben Richard van Hussel en vanaf 2018 manager Finances en control, verantwoordelijk voor veel zaken waar jullie dagelijks mee werken zoals, vastgoed, ICT en facilitaire zaken. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor de inkoop, de contractering met zorgverzekeraars en het zorgkantoor, de administratie en de rapportages. Een breed pallet waar ik vanuit het ‘glazen huis’ aan de Wethouder Jansenlaan erg druk mee kan zijn. Maar voor wie doe ik dit eigenlijk? Nou voor jullie, voor de zorg! Dat is mooi, maar weten wij eigenlijk wel wat er speelt op de werkvloer?

Wat is jullie behoefte en waar hebben jullie nu echt last van? Hoe kunnen wij de juiste ondersteuning geven? Wat kan beter, anders of moderner? Het zijn vragen die ik mijzelf dagelijks stel. Voor het antwoord ga ik de werkvloer op om met jullie in contact te komen.

14 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

Door Richard van Hussel

Op pad met wijkverpleegkundige Caroline Leusink Caroline is wijkverpleegkundige in Nunspeet. Nog maar net in gesprek komt er een telefoontje vanuit Harderwijk met een casus waar snel antwoord op moet komen. Al snel is duidelijk dat Caroline een aanpreekpunt is voor veel collega’s. Caroline vertelt mij dat ze eigenlijk alleen in de ochtenden direct contact heeft met cliënten, het werk waar ze ooit voor koos. In de middag is ze vooral bezig met administratieve werkzaamheden, werkoverleggen en het zijn van een vraagbaak voor de collega’s. Het geeft te denken! Vanaf Ittmannshof naar de Veluwse Heuvel, voor een teamoverleg met het thuiszorgteam.

Opnieuw een duidelijke rol voor Caroline als wijkverpleegkundige. Vandaag staat onder andere

Caroline Leusink

het bespreken van de ‘zorgrelatiemeter’ op de agenda.

Cijfermatig kende ik dit wel, maar het gaat natuurlijk om het verhaal erachter. Nou, onze thuiszorgcollega’s kennen dat verhaal echt wel. Boeiend en mooi om dat te zien.

Uiteraard was er ook gelegenheid om aan te geven wat het grootste pijnpunt is waar de ondersteunende diensten iets aan zouden kunnen doen. Zo zijn er in de praktijk wel problemen met de iPad en de Cura-app. Dat kon ik terugnemen naar de Wethouder Jansenlaan. Een leerzame middag! En het werk van Caroline? Dat werk zag er voor mij veel hectischer en dynamischer uit dan ik mij voorstelde.

Wat een verantwoordelijkheid, daar kan ik alleen maar respect voor hebben.”

Op pad met ergotherapeut Marlous Kamphorst “Marlous Kamphorst is ergotherapeut en vandaag werkt ze op Sonnevanck. Ook nu merk ik dat er vaak gebeld wordt met vragen vanuit de zorg. De collega’s van Sonnevanck weten dat ze in de buurt is. Zo kan ze even meekijken tijdens het wassen. De cliënt is beweeglijk, maar toch ook

Marlous Kamphorst

verkrampt en stijf. Het laat zich moeilijk uitleggen.

Bij de cliënt blijkt al snel waarom. Ja, dat moet je echt zien. Dat begrijp ik zelfs. Ik zie ook dat er op een groep van zeven maar één verzorgende staat. Tussen 8.00 en 11.00 uur is er nog iemand die op twee groepen helpt met het uit bed halen en wassen van cliënten. Om de zorg wat te ontzien helpt Marlous mee met wassen terwijl ze kijkt naar de beperkingen die de cliënt heeft. Na een paar telefoontjes te hebben gepleegd gaan we naar de afdeling Dahlia waar iemand zijn arm-handfunctie moet oefenen in het kader van een langdurige revalidatie. Marlous is creatief. Ze heeft speelgoed van haar kind meegenomen.

Ze legt uit wat hij moet doen zodat hij zelf kan oefenen.

Vervolgens oefenen ze even samen. Daarna volgt een invlieger voor het aanpassen van een rolstoel. Op naar Hospice Jasmijn waar een grote man problemen ondervindt met zijn houding in zijn elektrische rolstoel. Ik zie Marlous voor de tweede keer op de grond liggen met haar gereedschap om te zien of er wat aan gedaan kan worden.

Dit lukt niet helemaal, omdat de stoel van de gemeente is. Dit betekent dat er iemand van de WMO ingeschakeld moet worden om tot een oplossing te komen. Tot slot gaan we met de leverancier een op maat gemaakte zitorthese beoordelen. Ik ben onder de indruk geraakt van het werk van Marlous, maar ook van de collega’s van de zorg.

Ik begrijp nu beter welke werkdruk beleefd wordt.

Marlous heeft nog een wens waar de ondersteuning haar mee zou helpen. Een goede locatie waar hun voorraden, hulpmiddelen, rolstoelen, scootmobielen en dergelijke kunnen staan. Bij de nieuwbouw is hier niet altijd aandacht voor. De vraag is of ik dit punt wil meenemen.

Bedankt voor de leerzame dag Caroline en Marlous: bedankt dat jullie mij hebben meegenomen in jullie wereld. Ik vond het erg leerzaam.

Wil je mij ook een keer laten zien wat jullie meemaken of laten zien waar je tegen aanloopt en waar de ondersteuning kan helpen? Laat het dan weten via richard.van.hussel@znwv.nl

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

| 15

in jouw schoenen

Ondersteuners met passie Door Anita Kiers

Wat het werk van een functioneel applicatiebeheerder te maken heeft met dat van een teamcoach? Verrassend veel, blijkt tijdens het gesprek waarin Jeroen Weideman en Anne Marie Bakker letterlijk en figuurlijk de moeite nemen in elkaars schoenen stappen. Beiden komen vaak in actie als er ergens een storing optreedt; Jeroen als dit gebeurt in bits en bytes en Anne Marie als er een storing is in een team. En dat doen ze met passie!

Stiekem dacht ik dat een applicatiebeheerder vooral een techneut was. Niet dus. Jeroen: “Het beheren van software is één, maar wat mijn baan vooral leuk maakt, is dat ik er grotendeels samen met zorgmedewerkers aan werk dat die software beter en gebruikersvriendelijker wordt. Met Willemien van Houten van de thuiszorg heb

16 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

ik heel veel en heel fijn samengewerkt bij de implementatie van Ucare en de Zorgapp. Dat is het allerleukste van dit vak: mensen helpen zich thuis te voelen om efficiënt met de software om te gaan, zodat ze zoveel mogelijk tijd voor de zorg overhouden. Gaaf om dat samen te bereiken.

Ik zou daarvoor nog veel meer tijd willen hebben!”

De rubriek ‘in jouw schoenen’ wil je een kijkje bieden in de verschillende Zorggroepculturen. Met als doel: meer begrip en waardering voor elkaars doen en laten. Waarom doet iemand wat hij doet? Hoe draagt ieder op zijn eigen manier bij aan de Zorggroep?

Telkens gaan twee medewerkers in deze nieuwe rubriek als vertegenwoordiger van een bepaalde cultuur met elkaar in gesprek. Hoe zitten jouw schoenen eigenlijk? Meedoen? Meld je aan!

Magic button Anne Marie: “Ik zie je passie als je praat over je contacten met zorgmedewerkers. Maar volgens mij krijgt je ook veel gemopper over je heen over dingen waaraan je weinig kunt doen, zoals traag werkende systemen. Hoe ga je daarmee om?” Jeroen: “Helaas beschik ik niet over een magic button om problemen weg te toveren. Maar het helpt als mensen zich gehoord voelen. Daarnaast werk ik bij ICT in een superteam. We zijn goed op elkaar ingespeeld, zitten op een lijn en iedereen heeft zijn eigen sterktes die elkaar aanvullen.”

“Mooi hoe je over jouw team praat”, vindt Anne Marie.

“Ik kom vaak in teams waar het juist minder lekker loopt, waar ook een soort storing is. Als teamcoach houd ik hen een spiegel voor: hoe pakken we dingen aan, hoe werken we met elkaar samen? Waarom gaan dingen fout of juist goed? Ik word er blij van als teams assertiever worden, want ze hebben meer invloed dan ze denken. Er zit ontzettend veel creativiteit en vindingrijkheid in de teams.

Het is een valkuil om direct te willen helpen door een oplossing aan te dragen. Teams zich bewust te laten worden van de oplossingen die ze zélf al in zich hebben; hoe mooi is dat!”

“Zo gaat dat niet altijd”, is Jeroens ervaring. Graag zou hij zien dat de Zorggroep wat meer “workflow-minded” werd: “dat we meer sámen zouden nadenken voor we ergens aan beginnen en elkaars kennis benutten voorafgaand aan de besluitvorming. Met als leidende vraag: wat heeft de zorgmedewerker hier aan? Wij hebben vaak de indruk dat we te laat worden betrokken. Keuzes zijn dan al gemaakt en wij komen pas om de hoek als er problemen moeten worden opgelost, brandjes geblust die wij vooraf hadden kunnen voorzien. Dat is niet alleen zonde, het frustreert ook. Maar ik heb goede hoop. Nu Gerjan Stam de rol van informatieadviseur heeft en met de komst van een nieuwe manager, heb ik het idee dat ICT meer en eerder aan tafel

zal schuiven. Ik heb er zin in! Ons doel voor dit jaar is de implementatie van het nieuwe ECD. Een flinke klus terwijl de normale werkzaamheden gewoon doorgaan, dus het wordt een pittig jaar voor ons. Maar we gáán er als afdeling gemotiveerd voor. En we kijken er enorm naar uit dat het straks allemaal beter werkt; intuïtiever en gebruikersvriendelijker. Fijn voor de zorg!”

Durf kritische vragen te stellen Anne Marie komt nog even terug op het meedenken bij veranderingen. “Het is belangrijk dat de teams waarvoor de verandering gevolgen heeft, eerst zorgvuldig betrokken zijn. En doordrongen van het nut en de noodzaak. Durf ook kritische vragen te stellen. Misschien start je dan later met de verandering, maar ik denk dat het uiteindelijk heel veel tijd gaat opleveren. En draagvlak! Coachen betekent soms: vertragen in het nu. Reflecteren, op dingen kauwen, stilstaan bij hoe het nu gaat en hoe we het zouden willen hebben. Pas na een vertraging kun je de juiste oplossing bedenken en vernieuwing invoeren, anders gaan werken.

Gun de teams de tijd, ook als het wél lekker loopt, om een adempauze te nemen.”

Ontspannen, gezellige pauzes Over pauzes gesproken. Terwijl Anne Marie met haar aanmerkelijk kleinere voeten de enorme sportschoen van Jeroen aantrekt, vraagt ze Jeroen: “Wat doe jij om te ontspannen en in shape te blijven, fysiek en mentaal?“ Jeroen kijkt eens naar zijn buikomvang en lacht: “Ik heb een sportschoolabonnement maar met twee jonge kinderen komt het er niet altijd van. Toen ICT nog op Sonnevanck zat, gingen we tussen de middag zeer regelmatig biljarten.

Dat was supergezellig en daarna gingen we fris en enthousiast weer aan de slag. Jammer dat we hier op de Wethouder Jansenlaan geen ruimte hebben ingericht om je even lekker te ontspannen; er is genoeg plek! Mensen bellen ICT vaak vlak voor hun pauze en voor je het weet sluipt het erin dat je altijd maar door buffelt. Ik zag laatst op marktplaats een tafeltennistafel.

Wie weet ga ik hem gewoon kopen!”

Anne Marie en ik beloven Jeroen plechtig bij te dragen: aan zowel de tafeltennistafel op marktplaats als aan gezellige, ontspannen lunchpauzes!

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

| 17

kort nieuws

Hebben jullie hem al gespot: de receptenklapper van de vakgroep Diëtetiek ?

In december heeft de vakgroep diëtetiek aan alle afdelingen een kerstgroet geschonken met daarbij de receptenklapper ‘Koken op woonvormen’. Deze klapper is ontwikkeld door de vakgroep voeding en diëtetiek, onder andere in samenwerking met de vakgroep logopedie en Nutricia.

De receptenklapper is een onderdeel van het handboek ‘Koken op woonvormen’ welke te vinden is in Infoland.

Dit handboek geeft informatie over koken op verschillende woonvormen. In dit informatieboek wordt informatie gegeven over de richtlijnen goede voeding, voeding bij ouderen, voeding bij gewijzigde consistentie, ambiance, een menucyclus met bijbehorende inkoop en budgettering en bereidingstechnieken. Hiermee hopen we een bijdrage te kunnen leveren aan smaakvolle maaltijden, op maat, voor onze bewoners.

Voor vragen of meer informatie kan contact opgenomen worden met de afdeling diëtetiek.

Koninklijke naam voor woonzorgcentrum in Oranjepark

Meer informatie over deze zorgzame buurt voor iedereen is te vinden op www. oranjepark-ermelo.nl

Kroondomein! Zo gaat het nieuwe woon-zorgcentrum in het Oranjepark heten. Uit de ruim 200 inzendingen koos de jury deze door Christine Ros bedachte naam. “Een koninklijke naam dat past in deze buurt waar omzien naar elkaar centraal staat”, aldus Christine.

18 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

Zoekend naar de betekenis van kroondomein kwam de jury het volgende tegen: ‘De Koning gaf niet al zijn land aan leenheren, maar hield ook delen voor zichzelf. Kroondomein is dus kroongoed, vorstelijk bezit.’ De jury vond dit een passende naam voor het eerste gebouw in het nieuwe Oranjepark.

Het Oranjepark is gestoeld op het Liebenau-gedachtengoed. Margreeth Kasper de Kroon: “Dat betekent concreet dat het voor de bewoners van het Oranjepark straks vanzelfsprekend is dat je er bent voor elkaar. Jong, oud, vermogend of met een klein budget, kwetsbaar of arm: je hoort erbij en je doet ertoe.”

vrijwilliger Lineke Westerhof

Lineke Westerhof

“Ik ben er voor iedereen die de drempel overstapt” Door Mary Welter

“De Wijkontmoetingscentra voelen voor mij als een thuis”, vindt Lineke Westerhof, vrijwilliger bij WOC Binnenhof en sinds kort ook bij WOC Veluwse Heuvel in Nunspeet. In beide WOC’s kom ik vaak, heel vaak. En als ik thuis ben en ik krijg een telefoontje met de vraag: “Zullen we nog wat kroketten in het vet gooien?”, “dan zit ik zo weer op de fiets!”

“Wat is het hier mooi hè?”, zegt Lineke meer bevestigend dan vragend over WOC Veluwse Heuvel. Het centrum is in december van start gegaan. Lineke is van origine welzijnswerker en voelt zich als een vis in het water in de WOC’s. “Alles komt hier, van jong tot oud. In de Binnenhof zijn we een grote familie. In de Veluwse Heuvel moet dat nog groeien. Hoewel, soms is de toeloop al onverwacht groot. Onlangs was er een optreden van een band, de Keltische Keilers. Alles zat hier vol. Ik hou van die drukte, het is aanpoten bij de bar, maar o zo gezellig”.

Lineke staat als vrijwilliger ingeschreven bij de Zorggroep, maar werkt niet alleen met en voor ouderen. Gastvrouw, sfeermaker, het zijn termen die passen bij wat ze doet. “Ik ben er voor alle mensen die de drempel overstappen, zo ook voor ouderen die de dagbegeleiding bezoeken. Verder denk ik mee bij de organisatie van activiteiten, dat doen

we samen.” Lineke doelt op de samenwerking met andere vrijwilligers en betrokken organisaties, zoals de Zorggroep.

De spontane acties steken er voor Lineke met kop en schouders bovenuit. Zo stond ze onlangs op zondag ineens heel veel eieren te bakken die het WOC had gekregen. Na de maaltijd riepen bezoekers in koor: “bedankt! bedankt! bedankt!” Maar ook van nieuwe ideeën wordt Lineke blij: “Jongeren naar het WOC trekken? Ik denk dat het kan!”

De Zorggroep neemt deel aan de WOC’s en zit daarmee in het hart van de samenleving. De Zorggroep biedt er dagbegeleiding voor ouderen en is betrokken bij algemene welzijnsactiviteiten voor een breder publiek. Het doel is: inwoners van Nunspeet ontmoeten elkaar, zowel jong als oud. Op deze manier werken we met elkaar aan het terugdringen van eenzaamheid. Het draagt het bij aan het vermogen van ouderen om langer thuis te kunnen blijven.

ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

| 19

geluksmoment

Bruidjes laten bewoners van Weideheem stralen Door Magda Olofsen In het Grand Café van Weideheem paradeerden twintig bruidjes en een enkele bruidegom over de rode loper tijdens een bruidsmodeshow. De bruidjes waren gekapt door kapsalon Élégance.

Medewerksters hadden voor deze show hun eigen jurk-van-toen

van zolder gehaald. Bruidsjurken, gedragen in de jaren 60 tot 2017 maar nog steeds plaatjes om te zien. Sommigen vonden het beter om hun jurk te laten showen door een inmiddels groot gegroeide dochter. Ladyspeaker Gerdie Knieriem vertelde daarbij steeds de achtergrond van de getoonde jurk en het bruidspaar.

Mustapha en

Mevrouw Ietswaard

Bijzonder was het moment toen een stralende mevrouw Ietswaard in een geleende trouwjurk de rode loper betrad. Als een echte bruid stal ze de show. Mustapha van de technische dienst vergezelde haar als bruidegom. Dit alles tot groot plezier van de vele bewoners.

@znwv facebook.com/zorggroepnoordwestveluwe/ company/stichting-zorggroep-noordwest-veluwe www.instagram.com/zorggroepnwv

20 | ZORGFOCUS 1 | MAART 2019

www.znwv.nl