Bridging Gaps: al 25 jaar ‘verrijkende uitwisseling’ Darío Barolin Darío Barolin nam in 2000 deel aan het Bridging Gaps programma. Hij was toen net begonnen met zijn PhD, waarvoor hij een narratieve lezing van Exodus 32-34 onderzocht. Darío werd geboren in Argentinië, maar verhuisde vijftien jaar geleden naar Uruguay. Momenteel werkt hij als voorganger bij de Waldenzen en is hij uitvoerend secretaris voor het Verbond van Presbyteriaanse en Gereformeerde Kerken in Latijns-Amerika (AIPRAL). DaarNaam:
Darío Barolin Programma:
Bridging Gaps (2000)
naast is hij docent Oude Testament op een seminarie. Darío was ten tijde van zijn deelname al getrouwd, hij had een zoontje van een jaar. Het was daarom niet eenvoudig om drie maanden in Amsterdam te wonen. Zeker niet zonder de digitale mogelijkheden van tegenwoordig, die het makkelijker maken om internationaal contact te houden: ‘Ik zou het niet aanraden om voor drie maanden op reis te gaan wanneer je een kind van een jaar hebt. Dat was het lastigste deel van mijn ervaring. Zelfs na twintig jaar kan ik me het gezicht van mijn zoon herinneren toen we elkaar weer zagen. Hij herkende me niet meer. Toen heb ik beloofd om nooit weer voor drie maanden weg te gaan.’ Hij vervolgt: ‘Tegelijkertijd was het erg verrijkend om een student te mogen zijn in een intercultureel programma. Ik had toentertijd nog geen verantwoordelijkheden voor anderen, maar ik zorg van nature voor mijn omgeving. Ik herinner me dat een andere deelnemer, Philip Peacock, eigenlijk een soort kind van mij was. Ik herinnerde hem eraan wat er die dag op het programma stond en probeerde ervoor te zorgen dat we op tijd zouden komen. We zijn nog altijd vrienden. Maar Bridging Gaps was voor mij ook een tijd om te leren, om student te zijn. Ik hoefde geen antwoorden te geven. Het was gewoon een leerervaring. En ómdat het zo’n ervaring was, sta je jezelf toe om vragen te hebben. Je staat daardoor meer open voor nieuwe invloeden.’
22 PThUnie
