IN GESPREK MET InNa 50fascinerende jaar heeft het reizen koornaar heel Rusland veel leden in de gekend. Vaak blijven ze tot het bittere einde lid of tot afgelopen het zingen maanden, echt niet heeft meer delukt. HEVO-reisEn veel van hen zijn inmiddels natuurlijk al ‘uit de tijd’. We spraken commissie, af met op verzoek 2 oudgedienden. van een aantal Antoon Werst (87) is inmiddels een kleine 20 jaar lid en Lini leden, Hanegraaf besloten(79) in het bijna voorjaar 14 jaar. van 2020 naar Israël te gaan. Antoon, in jouw leven is muziek altijd belangrijk geweest, was dat al in je jeugd? “Ja, ik heb denk ik altijd gezongen. Toen ik 16 was, werd ik met een paar broers gevraagd voor het koor Oefening en Vermaak, in café Juliana in de Stationsstraat in Rosmalen. Eerst was het een mannenkoor, later kwamen er vrouwen bij. Een grote groep, meer stemmen, een goed koor. Kwaliteit! Het was ook een ontmoetingsplek hè”. Hoe lang ben je bij dat koor geweest? “Het koor bestond ongeveer 20 jaar en het was rond 1958, de televisie begon op te komen. Mensen gingen liever voor de buis zitten dan naar het koor komen en in de tijd van een jaar was het gedaan met het koor. Het hield gewoon op te bestaan. Heel jammer, want het was best kwaliteit. Ik heb toen een jaartje niet gezongen. In die tijd heb ik ook de operettevereniging mede opgericht. In de Dorpstraat, bij de rooie Schel, later Pennings, naast de Kèp. In dat café hadden ze een toneeltje. We begonnen met een man of 10. Een operette, daar komt heel wat bij kijken. Behalve zingen, moet er ook geacteerd worden. We hadden een dirigent én een regisseur. Je speelde soms meerdere rollen en dan moest je vaak tussendoor omkleden. Een uitvoering maken kostte veel tijd.”
24
HEVO-Magazine • januari 2021
Lini Hanegraaf en Antoon Werst
Dan was er ook nog Dubbel Zes “Ja. Dubbel Zes is een koor van 12 mannen, dat zong heerlijk. Mijn vrouw werkte in die tijd bij mevrouw Koreneef, een zangpedagoge. Die was dirigent van Dubbel Zes en ik kwam daar dus regelmatig. Op een zeker moment werd ik gevraagd, want ze kwamen een bas tekort. We zongen daar vaak anderstalig en daar werd ook op geoefend, op de uitspraak. Ik ben daar 20 jaar lid geweest”.
