HEVO-Magazine juli 2022

MAGAZINE

Thema Wonen en veranderende rol HEVO viert in december het 70-jarig bestaan. Het begon in 1952 als een ‘reisclub’ voor ouden van dagen. In de loop der jaren zijn er veel activiteiten bij gekomen en helpt HEVO de leden zich staande te houden in de snel veranderende maatschappij. Daarom staat in deze editie het thema Wonen en de veranderende rol van HEVO centraal.

JULI 2022

IN DIT HEVO-MAGAZINE HEVO ontmoet HEVO Naast onze vereniging is er nog een bedrijf in Den Bosch met dezelfde naam. Dat heeft in het verleden wel eens tot verwarring geleid.

HEVO leesclubs

32 16

Al 15 jaar leidt Mabel Goossens de leesclubs van HEVO. Enthousiast en deskundig. Van oktober tot mei lezen de leden allemaal dezelfde 8 boeken.

6

32 36 Interview Jan Jansen De oud-voorzitter van HEVO was zijn hele werkzame leven actief op het gebied van zorg, wonen en welzijn voor (kwetsbare) ouderen.

03 04 04 05 09 10 12

Van de eindredacteur Meedoen COE wordt Commissie Cultuur Van het bestuur HEVO-Reizen komende maanden Verhuizen naar een aanleunwoning Zorgen voor elkaar: HEVO-Huiskamer

COLOFON Redactie HEVO-Magazine

14 Het rijke Roomse leven 15 Willems leeshoekje 20 Koersbal bij HEVO is vooral een sociaal gebeuren 22 10 vragen aan ....

24 Tussen de regels 25 Koken met Joop 26 Heddet al geheurd?

27 Zoek de 10 verschillen en Zandloper

Tiny Kappen/Wil Coppelmans

2

HEVO-Magazine • juli 2022

Mijn hobby .... mijn passie ....

Wat u zeker moet weten over zorg 34 Wie zijn we nu eigenlijk ....

35 Inschrijven Zomerschool55+ nog mogelijk 36 Oproepen 37 HEVO-Agenda 38 Gedicht: Oost west

HEVO-MAGAZINE is een uitgave van HEVO Rosmalen en verschijnt in 2022 op 25 jan, 8 mrt, 19 apr, 31 mei, 12 jul, 6 sep, 18 okt en 6 dec

Fotografie

Website

Margreet Vossen, Mattie Daniëls, Ina Ploem (tenzij anders vermeld) Trix Zehenpfenning, Piet Kerssens en Tonny van Raaij Verspreiding Carla Couwenberg, 073 - 521 63 61 of Eindredactie 06 - 27 17 74 78 Ad van der Donk bezorgingHA@hevorosmalen.nl

Vormgeving

28 30

www.hevorosmalen.nl Alle edities van HEVO-Magazine zijn ook te lezen op de website De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoud van ingezonden teksten.

Redactieadres voor magazine, website en nieuwsbrief

kopij@hevorosmalen.nl

Ad van der Donk

VAN DE EINDREDACTEUR Voor u ligt het laatste nummer van dit magazine vóór de zomervakantie. Terwijl ik dit schrijf, besef ik meteen dat dit eigenlijk een ‘rare’ formulering is. Want het merendeel van ons heeft toch eigenlijk het hele jaar vakantie? Wij zijn daarvoor niet meer afhankelijk van werk of school. En dan is het eigenlijk ook wel bijzonder dat De Ontmoeting in deze periode 4 weken gesloten is, terwijl zowel vrijwilligers als andere leden gewoon thuis zijn… Of hebben wij behoefte aan ‘vrijaf van de verplichtingen’ bij onze mooie vereniging?

Ik heb intussen al 3 buitenlandse zonvakanties van een week genoten dit jaar, eigenlijk ook wel wat overdreven. Kennelijk had ik na 2 coronajaren wat in te halen. En ook deze zomer zal ik niet altijd thuis blijven, maar zal ik wel hoofdzakelijk in Nederland blijven. Want als het weer een beetje meewerkt, is het dichter bij huis ook goed toeven.

In deze 5e editie van het jubileumjaar staat het thema Wonen en de veranderende rol van HEVO centraal. We gingen op bezoek bij een naamgenoot van onze vereniging, een bedrijf voor advies en bouwmanagement, gevestigd in Den Bosch. In het verleden heeft het hebben van dezelfde naam wel eens voor verwarring gezorgd. Dit bedrijf kent een apart onderdeel ‘Wonen met zorg’, waarin nagedacht wordt hoe onze doelgroep in de toekomst het best én betaalbaar kan wonen.

Marjan Vonk deelt haar ervaringen over de verhuizing naar een aanleunwoning van een woonzorgcentrum voor blinden en slechtzienden. En Jan Jansen vertelt over zijn voormalige werk als directeur van een verpleeghuis en als bestuurder van wooncorporatie De Kleine Meierij (nu JOOSt.) En geeft zijn visie op het huidige tekort aan woonruimte voor kwetsbare senioren.

Bestuursleden Mecheline Heijmans en Hans van de Griendt lanceren de HEVO-huiskamer, dat past in de steeds veranderende rol van HEVO. Het is nog maar een idee en zij willen daar graag met u over in gesprek. Verder is er in dit magazine aandacht voor onze leesclubs en koersbalclubs en vertelt Ton Snoeren over zijn bijzondere hobby. Kortom ook deze editie is weer een mooie mix van nuttige en lezenswaardige informatie.

Meteen na de zomermaanden staat op zondag 18 september het volgende HEVO-feest vanwege het 70-jarig jubileum op het programma. Blok deze datum in uw agenda want het belooft een mooi festijn te worden in het centrum van Rosmalen.

“Wij hebben toch eigenlijk het hele jaar vakantie.”

En ondanks dat ik het raar blijf vinden, wens ik u toch eerst een mooie zomervakantie!

HEVO-Magazine • juli 2022

3

U wilt graag meedoen met een club of met een dagtocht, maar u kunt het niet betalen? Dan kunt u een aanvraag doen voor een bijdrage van 75% van de kosten uit het Participatiefonds. Voorwaarde daarvoor is dat u minder draagkrachtig bent. Bijvoorbeeld omdat u alleen AOW hebt of AOW met een klein pensioen (= maximaal 20% van de AOW-uitkering).

Hoe doet u dat?

U kunt het aanvraagformulier vinden in het folderrek bij de ingang van De Ontmoeting. Het aanvraagformulier staat ook op de HEVO-website, onder Belangrijke Documenten, document nummer 25. Maar u kunt het aanvraagformulier ook opvragen met een briefje in een gesloten envelop met het opschrift ‘vertrouwelijk’.

Adres: HEVO, t.a.v. de Participatiecommissie, Tulpstraat 4, 5241 XV Rosmalen.

De participatiecommissie

COE WORDT COMMISSIE CULTUUR

Al heel lang kennen HEVO-leden de commissie COE vanwege de lezingen, de fietstochten, de wandelingen in de natuur en ook van de leesclubs en de kunstcursussen. Dat viel allemaal onder COE. Maar die naam, dat bleef wennen en beviel eigenlijk niet. Cultuur, Ontspanning en Educatie. We zochten iets anders om daarmee al die verschillende activiteiten af te dekken. Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt.

Voortaan wordt het gewoon: Commissie Cultuur!

Wandelen in de natuur, fietsen langs kastelen, genieten van een lezing, een excursie naar een tentoonstelling: het valt allemaal onder cultuur. Daarom houden we het vanaf nu op commissie Cultuur.

4

HEVO-Magazine HEVO-Magazine• •september juli 2022 2021

H

E

V O

Van het

VAN HET BESTUUR

Bestuur

Sinds de vorige verschijning van HEVO-Magazine van mei 2022 heeft het bestuur weer nieuwe ideeën opgedaan voor verdere uitbreiding van haar dienstverlening aan jullie als HEVO-leden. Daar komt dan steeds de vraag aan de orde: waar gaan we dat doen? Ben Krijbolder heeft aan het bestuur het verzoek gedaan een professioneel zalenplanningsprogramma aan te mogen schaffen. Daar heeft het bestuur mee ingestemd. Dit om een zo efficiënt mogelijk gebruik van ons verenigingsgebouw te kunnen maken.

En dat blijft steeds nodig, omdat nieuwe samenwerkingsvormen zich aandienen, zoals met SeniorWeb Rosmalen. Voor het geven van cursussen en voor de inloopdagen is er ruimte nodig, die wij gaan bieden, maar het moet wel passend gemaakt worden. Wij hopen, dat Ben met het nieuwe programma daar zijn steentje aan kan gaan bijdragen. Het bestuur heeft ook de uitbreiding van de ruimte voor de toekomst hoog op de agenda staan. De nieuwbouw van het appartementencomplex aan de Seringenstraat tegenover De Ontmoeting vordert gestaag, maar het overleg met JOOST loopt niet zoals gewenst.

Het inzicht in de werkelijke kosten, om de ruimten, die HEVO in dit complex zou gaan huren inclusief de inrichtingskosten is nog niet verkregen en dat inzicht is toch echt noodzakelijk om verantwoorde beslissingen te kunnen nemen. We hopen, dat dat snel gaat gebeuren, zodat het bestuur knopen kan doorhakken.

Het is mooi te kunnen melden, dat de eerste toekenning van een bijdrage uit het Participatiefonds is gebeurd. Hopelijk zullen de leden, die daarvoor in aanmerking komen, daaraan een voorbeeld nemen om zich aan te melden. Het bestuur is ingegaan op de uitnodiging voor de opening van het Parochiecentrum. Het is een hele mooie ruimte geworden, waarvan ook HEVO in voorkomende gevallen mede gebruik van zou kunnen maken.

Bea Intveld heeft met één van haar wandelgroepen in dit centrum de plaats gevonden om gezamenlijk koffie te drinken.

Tot slot kunnen we de commissie Cultuur feliciteren met de naamgeving van hun commissie.

Piet van der Velden, secretaris

HEVO-Magazine • juli 2022

5

ONTMOET “Welkom bij HEVO, HEVO”. Zo begroet René Lolkema ons bij HEVO, experts bij bouwen en vastgoed uit Den Bosch. Voor de duidelijkheid, die eerste HEVO is het bedrijf, die tweede HEVO zijn wij. Beide namen waren oorspronkelijk een afkorting. Waar wij in 1952 startten als ‘Heb Eerbied Voor Ouderen’, begon het bouwbedrijf in 1970 als Van den Heuvel Veghelse Onderneming vanuit Veghel. Later zat het in een opvallend zwart gebouw op Soetelieve en sinds een jaar of 9 alweer in de Riva-toren in het Paleiskwartier in Den Bosch. René is partner in het bedrijf en belast met ‘wonen met zorg’.

René vertelt eerst iets over de geschiedenis: “Ooit waren we een bedrijf dat sociale werkplaatsen ontwikkelde en bouwde. Nu houden we ons bezig met huisvesting voor onder meer onderwijs, zorg en wonen. Vast gegeven bij alles wat we doen is de aandacht en zorg voor het welzijn van de uiteindelijke gebruikers van de gebouwen. We hebben nu ongeveer 105 mensen in dienst, van veel verschillende disciplines. En sinds kort hebben we ook een vestiging in Zwolle, omdat we over het hele land werkzaam willen zijn.

Ons bedrijf begon met bouwen en ontwikkelen, maar we hebben ons gaandeweg meer toegelegd op bouwadvies en bouwmanagement en inmiddels doen we ook aan projectontwikkeling.

6

HEVO-Magazine • juli 2022

We zijn actief op gebied van maatschappelijk vastgoed: we doen veel op gebied van onderwijs, van speciaal tot hoger onderwijs, voor gemeentes en heel belangrijk, wonen met zorg. Dat laatste loopt uiteen van verpleeghuizen zoals we die allemaal kennen tot allerlei nieuwe woonvormen, waarbij mensen gewoon wonen en zorg naar de woning komt. Maar het gaat ook over woonprojecten voor mensen in de geestelijke gezondheidszorg of mensen met een verstandelijke beperking. We hebben het altijd over groepen die een bepaalde mate van ondersteuning nodig hebben. Het gaat bij ons steeds over méér dan over steen. Hoe lukt het om mensen van nu, maar ook over 30 jaar zelfstandig te laten wonen en dat gaat verder dan drempelloos bouwen.”

Knarrenhofjes en projecten van Kilimanjaro, zoals De Oosterburen (zie HEVO-Magazine mei 2021) zijn vergelijkbare kleinschalige projecten.

Daar was steeds het probleem het verkrijgen van de grond waarop ze hun projecten wilden realiseren.

Dat is nog steeds het grote probleem. Geld is er genoeg, beleggers of woningcorporaties zijn altijd wel te vinden. Geschikte plaatsen vinden om te mogen bouwen is het probleem. Een geschikte plaats hangt ook samen met de omgeving. Het ziet er naar uit dat in de toekomst 1 op de 4 Nederlanders in de zorg zou moeten werken, maar dat is niet reëel. Niet betaalbaar en ook niet haalbaar vanwege de arbeidskrapte in alle sectoren.

We zijn bezig een alternatief voor het traditionele verpleeghuis te maken, waarbij nog steeds het uitgangspunt is om goede geschikte woningen te maken waar de zorg in de woning kan komen.

Elisabethsdael in Boxtel

Voor de echte zorgonderdelen heb je natuurlijk nog steeds wel de specialistische verpleegkundigen nodig, maar de was doen, koffie inschenken en dat soort zaken, dat moet dan anders. Wij ontwikkelen projecten waarbij wij goed kijken naar de toekomstbestendigheid van deze nieuwe woonvormen. En kunnen we daar over 30 jaar nog steeds mensen in laten wonen? Is het betaalbaar?

En voldoet het aan de wensen? Daarom moeten we niet overal hetzelfde bouwen, maar zoveel mogelijk variatie mogelijk maken in deze woonvormen.

Mensen hebben allemaal verschillende behoeften in wat ze willen, wat betreft wonen. Vroeger werden die dingen van bovenaf voorgeschreven, maar dat willen we tegenwoordig niet meer.

Is Elisabethsdael in Boxtel daarvan een voorbeeld?

Ja, en ook woonzorgcentrum Savant van Lenthof in Nuenen is in die visie gebouwd. Het scheiden van

wonen en zorg maakt het ook mogelijk om meer tegemoet te komen aan de wensen van mensen waar ze willen wonen én zorg kunnen ontvangen die ze nodig hebben.

We zien dus een gemeenschappelijk doel bij beide HEVO’s: zo lang mogelijk mee kunnen blijven doen, eenzaamheid voorkomen, activiteiten en digitale vaardigheden stimuleren.

Zorg gaat vaak over wat je niet meer kunt, terwijl het juist belangrijk is om te zien wat je wel nog kunt en dat zo lang mogelijk overeind houden. Een andere manier is natuurlijk ook om je eigen woning beter geschikt te maken door bijvoorbeeld een lift of het maken van een badkamer beneden,. Maar dan blijft nog altijd de vraag of die woning op de goede plek staat. Kun je in je directe omgeving de zaken vinden die je zoekt of nodig hebt? Dan kom je weer op de vorming van collectieve woonvormen,

HEVO-Magazine • juli 2022

7

zoals Knarrenhofjes, waar je bij elkaar woont met mensen die wat voor elkaar kunnen betekenen.

Zaak dus om de geschikte plekken daarvoor te vinden!

Jullie visie op wonen met zorg, waar komt die precies vandaan? Wie bedenkt die visie?

Hebben jullie daarover ook contacten met…

Ja, we spreken natuurlijk met heel veel mensen uit de zorg, met bewoners, met familie en we gebruiken wetenschappelijk onderzoek. Dat levert allemaal input aan ons om woningen te maken.

Rijksbeleid is óók belangrijk. Is het betaalbaar? We hebben een ‘raad van inspiratie’, dat zijn mensen van buiten het vak, die ons scherp houden. Er zitten in ons team ook een aantal mensen die in de zorg hebben gewerkt; zij zorgen voor visie vanuit de zorg. We werken daarbij ook altijd in een team, met mensen met een andere achtergrond.

Kijken jullie ook naar ontwikkelingen in het buitenland?

Ja, als inspiratie. Wij ontwikkelen alleen maar in Nederland. We kijken wel naar Duitsland, naar de multi-generatiewoningen, of we kijken naar België, naar de assistentiewoningen. We pakken daar de goede dingen uit en proberen daar wel iets mee te doen.

Zijn er zaken die je in Nederland nog wel zou willen bereiken?

Dat is wel moeilijk…. Ik vind de samenstelling met verschillende leeftijden wel belangrijk, waardoor het beter mogelijk is om elkaar te kunnen helpen.

Ik zie ook dingen in het buitenland die wij niet meer willen, zoals buiten het dorp 200 woningen bij elkaar zetten.

Het perfecte plaatje is er nog niet, maar er zijn zeker nog ontwikkelingen… Ik vind de locatie erg belangrijk, de mensen moeten kunnen blijven méédoen, anderen ontmoeten. Dus in een complex meerdere organisaties bij elkaar zetten, waardoor ontmoetingen kunnen blijven plaatsvinden. Zoals in Amersfoort, waar kinderopvang en ouderen en een kerk bij elkaar zitten en iedereen komt door dezelfde voordeur. Zo zou ik ook willen dat een restaurant in een zorginstelling niet wordt gerund door de zorg zelf, maar door een cateraar. Die kan dan, naast het werk voor de zorg, bijvoorbeeld ook dingen maken voor feesten en partijen in het dorp. Er gebeurt zo altijd wat. Het levert een ander type reuring in het gebouw en het brengt echte horeca in het restaurant. Een reclame voor

Amstel doet mensen denken dat er een kroeg is en er lopen andere mensen het gebouw binnen.

Het is niet meer alleen maar iets voor mensen met grijze haren. Of een ANWB-rustpunt, ook dat brengt andere mensen in het gebouw, dat maakt de boel levendig. Ik ben er elke keer weer trots op, bij elk project, groot of klein, als we het voor elkaar krijgen om dat plan helemaal te realiseren.

Dat onze kennis hier, buiten ook iets oplevert. Dat er iets verschijnt waar mensen ook echt met veel plezier in willen wonen.

Starten jullie projecten altijd vanuit een vraag van een zorgaanbieder?

Nee, dat hoeft niet. Dat gebeurt natuurlijk wel, omdat zij vaak de grond bezitten. Maar in Utrecht hebben we zelf een concept gemaakt voor juist die plek en daar hebben we de juiste partijen bij gezocht. Dat kan een zorginstelling zijn of een wooncorporatie. Wij hebben als eerste de grond verworven, daarna met de gemeente overlegd over wat kan en mag en we hebben dan al onderzocht wie het na realisatie van ons wil overnemen.

“Een samenstelling met verschillende leeftijden vind ik belangrijk, waardoor mensen elkaar beter kunnen helpen.”

Zoeken jullie actief naar plekken die beschikbaar kunnen komen?

Ja, ook wel, maar echt speuren naar locaties is een aparte specialisatie. We hebben een uitgebreid netwerk dat ons tipt als er iets vrij gaat komen.

Hebben jullie ook wel contact met ouderenbonden zoals KBO? We hebben contact met verschillende lokale organisaties. Ook heb ik contact met de Alzheimervereniging. De ouderenbonden hebben vaak lokale afdelingen. Dat is handig, zij hebben lokale kennis.

Zou dat ook met HEVO Rosmalen kunnen zijn?

Zeker! Als we in Rosmalen een project kunnen gaan realiseren, zouden we zeker met een organisatie als jullie HEVO contact willen hebben…

Mattie Daniels

8

HEVO-Magazine • juli 2022

HEVO-REIZEN KOMENDE MAANDEN Meerdaagse reizen Stedenreis Praag van 18 tot en met 23 september: inschrijven kan nog tot begin augustus 2022 6-daagse busreis naar Praag en omstreken. Naast alle hoogtepunten van Praag bezoeken we het kasteel Konopiste en op de terugweg de prachtige stad Karlovy Vary. Reiskosten: € 659 per persoon en 1-persoonskamertoeslag € 169. Voor deze reis van Brabant Expres zijn minimaal 36 deelnemers nodig.

Meer informatie en aanmelding bij Jan Jansen: j.th.jansen@home.nl of 06 – 51 31 37 07.

Kerstreis Thüringen van donderdag 22 tot en met dinsdag 27 december (gewijzigd programma!)

De kerstreis gaat naar Schmalkalden in het Thüringer Wald, waar we verblijven in het familiehotel Jägerklause. Bezocht worden de bekende plaatsen Weimar en Erfurt met herinneringen aan Luther, Bach, Schiller en Goethe. Een mooie rondrit wordt gemaakt door het Thüringer Wald met eeuwenoude vakwerkhuizen, sprookjesachtige burchten en kastelen. Ook een glasblazerij staat op het programma. Reiskosten: € 634 per persoon en 1-persoonskamertoeslag € 75 (12 kamers).

Meer informatie en aanmelding Diny Voets: dini.voets@ziggo.nl 073 – 503 09 00 of 06 – 10 84 30 40

Dagtochten: opstappen Gildeplein Rosmalen en Pastoor van Thiellaan Hintham Dinsdag 26 juli: Vreeswijk – Sluizentocht Vertrek Gildeplein 9.00 uur en Hintham 9.15 uur Door het land van Maas en Waal reizen we om na de lunch in te schepen in Vianen voor een 5 sluizen vaartocht. We varen over Lek (Beatrixsluizen), AmsterdamRijnkanaal (Zuidersluis bij Jutphaas), via Oud Vreeswijk en de Koninginnensluis terug naar Vianen. Afsluiting met een diner. Prijs per persoon: leden € 74,50 en niet-leden € 79,50.

Informatie en aanmelding: Theo van der Plas: dinos@wxs.nl of 06 – 55 14 17 23 Dinsdag 6 september: Zaanse Schans Vertrek Gildeplein 9.00 uur en Hintham 9.15 uur Dagtocht in het teken van de Zaanstreek. De Zaanse Schans is een uniek stukje Nederland, vol houten huisjes, molens, schuren en werkplaatsen. Voordat we, begeleid door gidsen, de Zaanse Schans bezoeken, staat de lunch klaar in restaurant de Kaai. In de namiddag heeft u nog vrije tijd op de Schans.

We sluiten af met een diner in Nieuwer ter Aa. Prijs per persoon: leden € 73,50 en niet-leden: € 78,50.

Informatie en aanmelding: Rieki Plappert: ha.plappert@home.nl of 073 – 522 17 28 of 06 – 55 97 38 61 Vrijdag 14 oktober: Oranjestad Diest in België Vertrek Gildeplein 8.15 uur en Hintham 8.30 uur Dagtocht naar Vlaams-Brabant via Scherpenheuvel, waar we lunchen. In Diest heeft u voldoende tijd om de prachtige monumenten te bekijken, waaronder de Sint Sulpitiuskerk, het Begijnhof en het Hof van Nassau, de voormalige residentie van de Prins van Oranje Nassau. Via Beringen en Leopoldsburg rijden we naar ons dineradres. Prijs per persoon: leden € 65 en niet-leden: € 69.

Informatie en aanmelding: Theo van der Plas: dinos@wxs.nl of 06 – 55 14 17 23 Woensdag 10 augustus: Bezoek Floriade Expo 2022 Vertrek Gildeplein 8.30 uur en Hintham: 8.45 uur De reiscommissie heeft een bezoek aan de Floriade In Almere georganiseerd. Op de Floriade zijn innovaties te zien die onze steden leuker, mooier en duurzamer maken. U kunt genieten van de geuren en kleuren van bloemen, planten, groenten en fruit. U bezoekt op eigen gelegenheid de verschillende paviljoens, waarna we de dag afsluiten met een diner in Leerbroek. Prijs p.p. 84,50 voor leden en 89,50 voor niet- leden.

Informatie en aanmelding bij Jan van den Hoek: jan.vandenhoek@home.nl of 06 – 44 24 87 13.

Concerten: Winterconcert André Rieu op zondag 18 december is volgeboekt.

Meer informatie vindt u op de website van HEVO: www.hevorosmalen.nl.

HEVO-Magazine • juli 2022

9

VERHUIZEN NAAR EEN AANLEUNWONING

Voorjaar 2018 gaan echtgenoot Garmt en ik naar de jaarlijkse ZieZo-beurs voor mensen die niet of beperkt kunnen zien.

Garmt hoort bij de doelgroep. Hier maken we kennis met het woon-zorgcentrum voor blinden en slechtzienden ‘Het Schild’.

In het Utrechtse Beatrixgebouw scheiden onze wegen. Garmt is op zoek naar nieuwe hebbedingetjes, ik ga voor de techniek. Opeens hoor ik Garmt zijn stem: “Mijn vrouw gaat binnenkort met vakantie, ik vraag me wel eens af wat ik moet, als ze verongelukt.” Een vriendelijke dame antwoordt: “Dan komt u toch gezellig bij ons wonen?” Dat gesprek, daar wil ik wel even bij zijn. Zo komen we in contact met ‘Het Schild’, een woon-zorgcentrum voor blinde en slechtziende senioren. Wij gaan een keertje kijken en zijn verrast. Moderne appartementen, een ruime woonkamer, 2 slaapkamers. Prettige sfeer. Veel activiteiten. Goede mogelijkheden voor meer zorg, als we die nodig mochten hebben. Wolfheze is wat ver van Rosmalen, maar we denken te kunnen wennen. Want 2 kinderen wonen dichtbij en in zo’n wooncentrum, daar doe je vast weer nieuwe kennissen op. Al met al lijkt het ons wel wat, voor later natuurlijk. We schrijven ons in op de wachtlijst voor een aanleunwoning en spreken af zelf initiatief te nemen als we naar Wolfheze willen verhuizen.

Onverwacht aanbod We nemen ons voor zo lang mogelijk in Rosmalen te blijven wonen. We passen ons huis aan, een verhoogd toilet, een instapdouche. Intussen worden we wel een jaartje ouder. Garmt wordt ’s nachts een keer ziek, niet ernstig, maar ik kan hem met moeite onder onze nieuwe douche krijgen. Onze moestuin aan

10

HEVO-Magazine • juli 2022

de Oosterplas is een heerlijke plek om te verblijven.

Het onderhoud wordt zo langzamerhand wel bezwaarlijk. Dan belt ‘Het Schild’. Er zijn, onder meer door de corona-epidemie, een tijdlang geen nieuwe bewoners toegelaten. Nu komen er binnenkort enkele appartementen beschikbaar. Hebben we nog steeds belangstelling? We overleggen, maken lijstjes met voors en tegens. Rationeel is het snel duidelijk. We zijn beiden ruim 80 en nu nog vitaal genoeg om een verhuizing zelf aan te sturen. Een tweede overweging is, dat als we meer zorg nodig hebben, dat door het wooncentrum geregeld wordt. Denk aan maaltijden, boodschappen, de was, huishoudelijke hulp. En mocht er extra veel zorg nodig zijn dan zorgt ‘Het Schild’ voor een aanvraag bij het CIZ. Die zorg wordt dan geboden in ons eigen appartement. Met het verstand voorop beslissen we. We gaan verhuizen.

De papierwinkel valt mee ‘Het Schild’ en vergelijkbare instellingen, kennen 2 groepen bewoners: zelfstandig wonende huurders van aanleunwoningen en bewoners die veel zorg nodig hebben. Die laatste hebben een indicatie nodig van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Voor zelfstandige huurders geldt een veel eenvoudiger regeling. Het centrum hanteert 3 voorwaarden. Deze huurders moeten een redelijke gezondheid hebben, informatie van de huisarts was in ons geval voldoende. Eén van de nieuwe huurders

moet een beperkt gezichtsvermogen hebben, een restvisus van maximaal 30%. Een verklaring van de behandelende oogarts is noodzakelijk. Maar als de slechtziende partner overlijdt, dan mag de ziende partner blijven. Tenslotte is er een leeftijdsgrens: de nieuwe bewoners moeten 55plus zijn.

Er zijn meer instellingen die wonen en zorg bieden aan blinde en slechtziende ouderen, zoals ‘De Vlasborch’ in Vught en ‘Hendrik Kok’ in Rolde.

Wachten Als het besluit genomen is, dan wil je eigenlijk wel meteen verhuizen. ‘Het Schild’ is nog niet zover. De organisatie is bezig het huurbeleid aan te passen.

Daarnaast komt een aantal appartementen pas op termijn leeg. De communicatie loopt stroef. We bellen eens in de 14 dagen. Onze contactpersoon begrijpt ons ongeduld, blijft vriendelijk, maar ze kan het proces niet versnellen. Wij informeren ondertussen vrienden en buren, ruimen ons huis op en doen allerlei voorbereidend werk. We bestuderen de plattegronden van de verschillende appartementen en kijken waar onze voorkeur naar uitgaat en welke meubels mee kunnen. Boeken gaan naar Vincentius, overbodig huisraad naar de kringloop, afgedankte spullen naar de stort. We schakelen een makelaar in, als we dan groen licht krijgen kunnen we snel ons huis te koop zetten. We vragen een offerte aan bij verschillende verhuizers.

Het aanbod verschilt, de prijzen ook.

Na 3 maanden krijgen we bericht, we kunnen komen kijken. Die novemberdag staan we als eerste op de stoep in Wolfheze. Onze voorbereiding werpt zijn vruchten af. Het eerste appartement dat getoond wordt willen we zeker niet. Bij het bekijken van de plattegronden hadden we dat al besloten. Bij het tweede willen we wel graag een aanpassing. Het

derde is naar onze zin. Eind december krijgen we de sleutel en half januari zijn we verhuisd.

Een woongemeenschap Die eerste weken vallen toch wel tegen, wonen in een ander huis en weinig bekenden. In ons huis in Rosmalen had alles een vaste plaats. Daar kon Garmt zich aardig redden. Maar nu. Een andere inrichting, andere keukenkastjes. De weg vinden in het gebouw is ook een uitdaging. De wandelpaden in het omliggende park zijn het volgende project.

Overal geldt dat blinde mensen de norm zijn.

Zienden moeten zich aanpassen. Dat zit in kleine dingen. Altijd rechts lopen, in de gangen en in het park. Altijd even je naam zeggen als je iemand tegenkomt. De weg wijzen? “Ik neem je wel even bij de hand.”

Als de vermoeidheid van de verhuizing verdwenen is, ga ik op zoek naar bezigheden. Binnen ‘Het Schild’ vormen zelfstandige huurders en vrijwilligers een actief netwerk. Naast allerlei informele onderlinge hulp is er een wekelijks activiteitenprogramma dat niet op één A4tje past. Aan die activiteiten nemen huurders deel en ook de bewoners ‘in de zorg’. Ik ben weer met veel plezier aan het boetseren. En passant help ik blinde deelnemers met glazuren.

Huurders en zorgbewoners ontmoeten elkaar in de Orangerie. Koffie, thee en een drankje worden verzorgd door ziende bewoners en vrijwilligers.

Een goede plek om nieuwe mensen te leren kennen. Garmt laat zich, met een aantal anderen, 2 maal in de week literaire verhalen voorlezen. Er is een vrijwilliger die koffie schenkt. Die gezellige sfeer is er ook bij jeu de boules, kegelen, breien, gymnastiek, yoga en andere activiteiten. Leven in een woongemeenschap waar leden een bijdrage leveren om de kwaliteit te optimaliseren, is een nieuwe stimulerende ervaring.

Marjan Vonk

Als ik dit artikel aan het afronden ben, krijgen we bericht dat ‘Het Schild’ failliet is verklaard. De voornaamste reden zijn de tekorten in de afdeling zorg. De curator heeft goede hoop op een doorstart. De zorg wordt gegarandeerd door het zorgkantoor. Voor de huurders geldt huurbescherming. Bewoners vragen dringend om ervoor te waken dat ook onder het nieuwe beheer, blind zijn de norm blijft en dat zienden zich aanpassen. En niet andersom.

HEVO-Magazine • juli 2022

11

ZORGEN VOOR ELKAAR: HEVO HUISKAMER?

In het vorige nummer van HEVO-Magazine kon u lezen hoe het voorkomen van eenzaamheid en ‘naoberschap’ speerpunten zijn van HEVO. Ieder lid moet kunnen blijven deelnemen aan activiteiten. Ook als er belemmeringen zijn. Daarom heeft het bestuur het idee gelanceerd om van De Ontmoeting ook echt een ontmoetingsplek te gaan maken.

Een gesprek met bestuursleden Mecheline Heijmans en Hans van de Griendt over de ‘HEVO Huiskamer’.

Mecheline Heijmans is net aan haar 2e periode als bestuurslid van HEVO begonnen. Daarvoor was ze al een aantal jaar actief in de commissie Cultuur. Als bestuurslid is ze ook betrokken bij de commissie Omzien. Hans van de Griendt wist zo’n 2 jaar geleden eigenlijk niet zo veel van HEVO. Hij dacht dat dat gewoon een clubje voor ‘oude mensen’ was. “Tijdens een gesprek met Carel kwam ik er pas achter dat HEVO een toporganisatie is, met veel actieve leden, goed georganiseerd en enorm betrokken bij het sociaal welbevinden van alle inwoners van Rosmalen. Dus toen ik stopte met werken, kwam de vacature als

12

HEVO-Magazine • juli 2022

bestuurslid bij HEVO als geroepen. Daar wil ik me graag als vrijwilliger voor inzetten.” Zijn kennis van en ervaring met de zorg voor senioren in ’s-Hertogenbosch vanuit de tijd dat hij nog werkte bij Koninklijke Visio, helpen zeker mee in het verder uitbouwen van het netwerk van HEVO met allerlei organisaties zoals de gemeente. “Er is nog zo veel ruimte om nieuwe activiteiten voor ouderen te ontwikkelen. En, ik zie ook dat er in de afstemming nog wel een verbeterslag gemaakt kan worden.

Misschien typisch Nederlands: veel verschillende subsidiepotjes en projecten. Allemaal hartstikke belangrijk, en bijna allemaal dezelfde rode draad,

gemeente activiteiten om mantelzorgers te ondersteunen of te ontlasten.” Mecheline vult aan: “Ons idee is dat sommige leden als mantelzorger of vanwege toenemende beperkingen niet meer mee kunnen doen aan HEVO-activiteiten. Dus hoe zou je dat gemakkelijker kunnen maken? Het zou toch geweldig zijn als bijvoorbeeld een mantelzorgend lid gewoon naar de dansles kan gaan, en degene voor wie gemantelzorgd wordt ondertussen kan genieten van een kopje koffie, een gesprek of een spelletje in de ‘HEVO-Huiskamer’.”

Beiden benadrukken dat het niet de bedoeling is om er een zorgdagopvang van te maken. Het moet een plek zijn waar je gezellig met elkaar en passend bij de wensen een dagdeel prettig kunt verblijven.

Het gaat om mensen in de fase die voorafgaat aan zorgopvang. Dat iemand wel meer aandacht nodig heeft, maar nog niet beziggehouden hoeft te worden. Het kan ook gaan om leden die bijvoorbeeld elke week deelnamen aan een activiteit: bijvoorbeeld biljarten. Als dat op enig moment niet meer kan, hoe kun je dan het contact met zijn of haar HEVO-biljartmaatjes in stand houden? Uit de cijfers blijkt verder dat delen van Rosmalen snel vergrijzen. De behoefte aan een soort huiskamerproject zal dan ook toenemen. HEVO zou daarin een voortrekkersrol kunnen vervullen.

Mecheline benadrukt dat ‘de HEVO-Huiskamer’ in principe net als de andere HEVO-activiteiten door vrijwilligers begeleid zal gaan worden. Natuurlijk zal Farent dan voor professionele ondersteuning kunnen zorgen voor die vrijwilligers. Dus dat maakt dat Farent ook een belangrijke partner is om het idee verder te ontwikkelen.

het verminderen van eenzaamheid onder ouderen, maar er is veel versnippering.”

Het is nog maar een idee!

Vanuit de gesprekken van de commissie Omzien met Farent ontstond het idee van een soort ‘lotgenotencontact’. “Dat klinkt misschien wat zwaar, maar veel leden van HEVO zijn bijvoorbeeld mantelzorger. Voor andere leden is het steeds moeilijker om nog goed deel te kunnen nemen aan activiteiten. Het Sociaal Cultureel Planbureau gaf vorig jaar aan dat ruim 35% van de Nederlanders mantelzorger is”, aldus Hans. “Er zijn ook in elke

Wie wil meedenken over het HEVO Huiskamerproject?

Meer dan een idee is het nog niet. Maar, het bestuur wil graag samen met een aantal leden dit idee gaan uitwerken. Natuurlijk zijn er beren op de weg.

HEVO barst nu al uit zijn voegen wat de ruimte betreft. Mecheline: “Ja, maar wat als alles lukt? Dat is een mooi uitgangspunt van Berthold Gunster.

En voor HEVO een goede ambitie.” We zoeken dus leden die met ons mee willen denken over de verdere uitwerking van het idee! Enthousiasme en nieuwsgierigheid is voldoende.

Stuur een e-mail aan mechelineheijmans@hotmail.com of hansvandegriendt@hetnet.nl.

U kunt ze ook bellen: 06 – 36 49 09 44 (Mecheline) of 06 – 19 17 58 04 (Hans).

Margreet Vossen

HEVO-Magazine • juli 2022

13

HET RIJKE ROOMSE LEVEN Steeds meer kerken worden gesloten Wij, ouderen, zijn meer verbonden met de kerk en parochie dan onze jongeren. In Tilburg geboren, werd ik in de Sint Jozefkerk gedoopt. Deze kerk is gesloopt. We zijn getrouwd in de Heilig Hartkerk aan de Graafseweg in Den Bosch. Deze kerk is verbouwd om in te wonen. Het ‘zicht’ van het kerkgebouw is gebleven.

Wij zijn verhuisd naar Rosmalen, naar de Laurentiusparochie. In deze kerk zijn onze kinderen gedoopt, hebben zij de eerste communie gedaan en later het vormsel ontvangen. Wij voelen ons thuis en verbonden in deze parochie, we gaan bijna elke zondag naar de kerk en drinken aansluitend koffie met alle kerkgangers.

Altijd weer een mooi moment om elkaar te ontmoeten.

Deze parochiegemeenschap hoort bij ons leven. Ook het gebouw (behorende tot de Bossche school) hoort bij ons. Het gebouw heeft een ‘zichtbare plaats’ in het dorp.

Nu was onlangs in het nieuws dat de Annakerk in Hintham en de Laurentiuskerk binnen afzienbare tijd gaan sluiten. Dan blijft in Rosmalen alleen de Lambertuskerk nog beschikbaar voor de ‘roomse mens’.

Dit is ook Het Rijke Roomse Leven in deze tijd.

Laurentiuskerk Rosmalen

Sjef Peters

14

HEVO-Magazine • juli 2022

WILLEMS

Willem van den Bosch is lid van HEVO. Zijn favoriete hobby is lezen. En reizen. Na 2 jaar alleen Nederland, lonken nu ook weer andere landen. Hij is inmiddels met pensioen. Regelmatig bespreekt hij hier een van zijn favoriete boeken..

LEESHOEKJE ‘Je gaat het pas zien als je het doorhebt’ Lezen op de fiets kan niet. Maar onderweg zie je soms iets waar je meer van wilt weten. Neem nu de Heilig Hartenkerk aan de Graafseweg in ‘s-Hertogenbosch.

Daar zijn in 2020 niet alleen ín de kerk woningen gebouwd, maar ook 2 ervoor. Die 2 zijn onopvallend opvallend, ontworpen in de stijl van de ‘Bossche School’ door Wijnen Architectuur. ‘Bossche Pracht, mijn huis, mijn monument’ besteedt in deel 4 aandacht aan deze stijl.

‘Bossche School’ De wederopbouw in Nederland na WO II richtte zich naast woningen ook op kerken. In de bisdommen Roermond en ’s-Hertogenbosch ging het om bijna 500 beschadigde en soms verwoeste kerken. In die tijd waren er veel bouwkundigen, maar was ‘architect’ een niet beschermde titel en waren de meeste van hen niet academisch geschoold. In overleg met de Technische Hogeschool in Delft, in die tijd dé bakermat van de bouwkunde-experts , besloot men tot een eigen leergang in ‘s-Hertogenbosch: Kerkelijke Architectuur.

Dit was een postacademische opleiding van 3 jaar.

Dom Hans van der Laan was een van de belangrijkste ontwikkelaars ervan en de bedenker van ‘het plastisch getal’. Dit getal was de basis van de verhoudingen in lengte, breedte en hoogte. Het plastische getal werd zo een van de pijlers van wat de ‘Bossche School’ ging heten. De opleiding heeft ruim 20 jaar bestaan. Toen begin jaren 70 de behoefte aan nieuwe kerken afnam, bleven de principes van de Bossche School actueel.

Veel architecten zagen ook weinig verschil tussen het ontwerpen van een huis Gods of een woonhuis.

De juiste verhouding: basis van de ‘Bossche School’ Alle gebouwen hebben een aantal gemeenschappelijke kenmerken: opvallend dikke muren, binnenruimtes met een juiste verhouding tot elkaar, vaak een omsloten hof, diepliggende ramen en sober materiaalgebruik.

Wanden binnen zijn vaak van betonsteen en de vloeren van gewassen grind in beton.

Fiets er eens langs De ‘Bossche School’ is net als de uitspraak van Cruijff: ‘Je gaat het pas zien, als je het doorhebt.’ Hier een paar voorbeelden, dichtbij huis. U kent ze vast of fiets er anders eens langs. In ’s-Hertogenbosch: de San Salvatorkerk in Orthen, de rij huizen in de Molenstraat, het Sint Janslyceum in ’s-Hertogenbosch en de flats langs de Pettelaarseweg (nummers 4-86) en direct daarachter. Deze laatste waren tot eind jaren 60 met elkaar verbonden met gemetselde bogen. En dan in Rosmalen: Wagnerlaan 7, Jonkvrouw de la Courtlaan 6 en Hoff van Hollantlaan 1. Ook buiten onze provincie en zelfs landgrenzen vind je er voorbeelden van.

Wim Hagemans (redactie), Bossche Pracht; Mijn huis - mijn monument (2002).

Waanders Uitgevers/ Boekhandel Adr. Heinen (tweedehands compleet 12 delen in cassette vanaf € 20)

HEVO-Magazine • juli 2022

15

JAN JAN

“COLLEGIALITEIT EN SAAMHORIGHEID, DAT IS MIJN DRIJFVEER”

Een van de 2 thema’s van deze aflevering van HEVO-Magazine is ‘wonen’.

Een thema dat voor senioren boven 75 jaar, de meerderheid van onze leden, belangrijk is. Want als je niet langer in je eigen huis kunt wonen, hoe moet dat dan, met die enorme wachtlijsten overal? Kan HEVO op dit punt de belangen van Rosmalense senioren niet gaan bepleiten bij de gemeente? We vragen het aan onze oud-voorzitter (van 2007 tot 2017) Jan Jansen. Zijn hele werkzame leven was hij actief op het gebied van zorg, wonen en welzijn voor (kwetsbare) ouderen. Ook was hij als vrijwilliger 20 jaar bestuurder/commissaris bij woningstichting De Kleine Meierij. Een gesprek over de oorzaken van de huidige schaarste van ‘wonen met zorg’ voor kwetsbare senioren.

16

HEVO-Magazine • juli 2022

NSEN

,

Jan, je hebt je hele leven bestuurlijk werk gedaan en je doet dat nog steeds?

Ja, altijd op het terrein van (ouderen-) zorg, welzijn en wonen, die 3 zaken hangen nauw samen. Naast de sociale kant interesseert mij de organisatorische kant. Ik zit nog steeds in verschillende besturen omdat ik het een maatschappelijke plicht vind om je talenten en ervaring beschikbaar te stellen als je met pensioen bent. Maar ik vind het ook echt leuk om te doen. In zo’n bestuur ervaar je collegialiteit en saamhorigheid, dat is mijn drijfveer.

In 1985 werd je directeur van verpleeghuis De Herven.

Vroeger was de directeur van een instelling in de gezondheidszorg altijd een arts of verpleegkundige, later werd dat een econoom. Het duurde tot mijn tijd, de jaren 80, voordat een kentering intrad: dat er directeuren werden benoemd met een sociale achtergrond. Die hadden aandacht voor de onderlinge verhoudingen en waren meer gericht op samenwerken. In Den Bosch was rond die tijd het FSIO opgericht, de Federatie van Samenwerkende Instellingen in de Ouderenzorg. De toenmalige bestuurders waren gedreven, hadden ambitie en idealen. Zij zochten elkaar op, wat al snel tot fusies leidde. Fusiebewegingen waren toen gericht op complementariteit van ieders zorggebied. Onze artsen gingen samenwerken in de indicatiestelling.

Er was collegialiteit, vertrouwen en weinig bureaucratie.

“Wat wel lukte was een logeerhuis voor mensen met dementie.”

Daarna werd je voorzitter van de Raad van Bestuur van Dimens.

Dimens was een koepel en had als werkterrein Oost-Den Bosch, Rosmalen en omliggende dorpen.

Daaronder vielen De Herven, Mariaoord, Erasmushuis en ouderenzorginstellingen in Berlicum en Den Dungen. Dimens ging samenwerken met de lokale woningcorporatie De Kleine Meierij en welzijnsinstelling Divers. Dat was een mooie verbinding van wonen, welzijn en zorg. Hoe dat werkte: De Kleine Meierij werd eigenaar van zorgcentrum De Clockenweerde/Erasmushuis en realiseerde nieuwbouw, waar Dimens de zorg uitvoerde en Divers de activiteitenbegeleiding deed. De Kleine Meierij ging ook de nieuwbouw en appartementen bij Mariaoord bouwen en ook woonzorgcentrum Hof van

HEVO-Magazine • juli 2022

17

Hintham, als vervanging van De Herven. Het was een ideale tijd van samenwerking en gebruik van elkaars deskundigheid. Maar die eindigde toen rond het jaar 2000 de marktwerking werd ingevoerd in de zorg. Concurrentie kwam in de plaats van collegialiteit.

In 2004 ging je over naar Vivent?

Dat was mijn laatste baan en mijn minst plezierige tijd als bestuurder. Vivent had in die tijd ruim 3.000 medewerkers en vrijwilligers, het was allemaal erg groot. Samengaan van thuiszorg en intramurale zorg was een mooie uitdaging, maar zette de organisatie financieel onder druk. De marktwerking had als negatief gevolg dat onder meer in de thuiszorg opdrachten openbaar en Europees moesten worden aanbesteed. Je was alleen maar bezig met bestuurlijke drukte. In 2007 ben ik vervroegd met pensioen gegaan.

Hoe ging het intussen met de huisvesting van kwetsbare senioren?

De basisgedachte was in de jaren 80 al: mensen moeten langer thuis kunnen wonen. Op zichzelf een prima gedachte. Maar dat kan alleen als je een omgeving creëert die dat ondersteunt, met dagbehandeling, dagbesteding, logeerhuizen en mantelzorg. Er waren veel initiatieven, maar er zijn ook nogal wat plannen niet van de grond gekomen, zoals De Hoefslag, een plan voor collectief wonen in De Hoef, naast Annenborch. Wat wel lukte was dat er in Erasmushuis, nu De Hooghe Clock, een logeerhuis voor mensen met dementie kwam en een Alzheimer café. Dat heb ik destijds geïntroduceerd, en het bestaat nog steeds. En er werden seniorenplus-woningen ontwikkeld: appartementen voor mensen met een lichte zorgindicatie. Dit in het verlengde van de onderzoeken van ‘Rosmalen Ouderenproof’. Die woningen hadden onder meer een gemeenschappelijke ruimte. Bijvoorbeeld Van Meeuwenhof is zo gebouwd. In 2008 heeft De Kleine Meierij ook het appartementencomplex waar De Ontmoeting deel van uitmaakt volgens dat concept gebouwd. Wat nu de bestuurskamer van HEVO is, was eigenlijk de gemeenschappelijke ruimte voor de bewoners. Afgesproken is toen dat die bewoners, in ruil voor het afstaan daarvan, gebruik kunnen maken van de faciliteiten van HEVO. De Kleine Meierij kon die gebouwen dus met eigen financiering realiseren?

Ja, dat heette toen ‘maatschappelijk vastgoed’.

Bouw en verkoop van die duurdere appartementen gaven de noodzakelijke financiële armslag in de sociale huursector. Het paste bij het overheidsbeleid

18

HEVO-Magazine • juli 2022

van scheiden van wonen en zorg. Maar in 2013 besliste minister Blok dat woningcorporaties zich alleen nog bezig mochten houden met sociale huurwoningen. Dat dictaat kwam er omdat er corporaties waren die zich grootschalig als projectontwikkelaars waren gaan gedragen. Deze beslissing ging ten koste van maatschappelijk georiënteerde corporaties, die mochten toen dus niet meer bouwen voor zorginstellingen. Ik vind dat nog steeds een schandalige beslissing. De corporaties werden daardoor enorm versmald.

Het Gezondheidscentrum in De Groote Wielen bijvoorbeeld, eigendom van Brabant Wonen, moest worden verkocht. Terwijl beginnende jonge huisartsen en fysiotherapeuten daar met lage ‘ingroeihuur’ konden starten.

Wat vind je van de sluiting van de verzorgingshuizen die in 2012 in gang werd gezet?

Ook dat was een veel te radicale beslissing.

Vooral omdat tegelijk de drempel voor toelating tot verpleeghuizen werd verhoogd. Sindsdien móeten ouderen wel langer thuis wonen. Tussen het thuis niet meer vol kunnen houden en de verpleeghuizen blijft er geen zorgvoorziening meer over. De zorgcapaciteit van Annenborch is bij de nieuwbouw ook veel te rigoureus afgebouwd. Kwetsbare senioren hebben behoefte aan een beschermde omgeving. Gemeentes, zorgorganisaties en ontwikkelaars moeten het gat zien te vullen met kleinschalige woon-zorg-

projecten. Dat lukt hen maar beperkt, het aanbod is veel kleiner dan de vraag. Zeker in Rosmalen.

Er zijn nu zorgappartementen in aanbouw aan de Seringenstraat/Kamperfoeliestraat, waar HEVO vanaf 2023 beneden ook een ruimte huurt. Dat is zelfstandig wonen gecombineerd met thuiszorg. Mooi natuurlijk, maar het zijn maar 37 appartementen. Er is een enorme vraag, die vraag zal alleen maar groter worden nu de babyboomgeneratie inmiddels tussen 67 en 77 jaar is. Er zijn in Rosmalen bijvoorbeeld helemaal geen kleinschalige beschermde woonvormen voor demente ouderen.

Wat denk je, kan HEVO op dit terrein iets doen?

Met zoveel leden kan HEVO een belangrijke gesprekspartner zijn voor de gemeente, en ook voor woningbouwcorporaties en zorginstellingen, bij het ontwikkelen van woningen voor Rosmalense senioren. Het project De Hoefslag, wat ik al noemde, mislukte in 2012 door de opstelling van De Kleine Meierij. Bemoeienis van HEVO had dat mooie plan toen misschien kunnen redden. De gemeente krijgt overigens de laatste tijd prima adviezen van het Seniorenplatform, waar HEVO ook in zit, maar die adviezen gaan over de hele gemeente Den Bosch. En Rosmalen heeft zijn specifieke lokale mogelijkheden. Neem bijvoorbeeld de nieuwe bestemming van het huidige Rodenborchcollege.

Dus HEVO zou mijns inziens ter zake kundige leden in een commissie bij elkaar moeten zien te krijgen.

Zoals ze dat in Vught hebben gedaan bij ‘Ouderen Samen’. Dat is een seniorenorganisatie vergelijkbaar met HEVO, maar dan kleiner. Zij houden zich al sinds hun oprichting in 2009 nadrukkelijk bezig met het thema wonen. Ze hebben een werkgroep ‘Wonen voor ouderen’, die bij de gemeente Vught intensief ijvert voor betaalbare woningen voor senioren. Naast ouderenadviseurs - zoals HEVO die ook heeft - hebben ze speciaal opgeleide woonconsulenten die mensen individueel bijstaan, en dan voor het hele scala van wonen: van de goot schoonmaken tot het adviseren bij het naar elders verhuizen.

Als jij ervoor werd gevraagd, zou je dan mee willen werken in zo’n commissie?

Misschien later. Ik besteed al veel van mijn tijd aan HEVO, zowel in de reiscommissie als in de commissie Zingeving. De komende tijd word ik bovendien helemaal in beslag genomen door de parochie H. Maria. Ik heb in het parochiebestuur de vastgoedportefeuille, en houd me nu bezig met de herbestemming van 4 kerken, waaronder de Laurentius. Verder heb ik mijn hobby reizen. Vanaf 2006 maak ik jaarlijks met een vaste groep van 16 mensen een verre reis waarvoor ik het programma samenstel, de begeleiding doe en een verslag en fotocollages maak. We zijn met onze groep naar Indonesië geweest, Ecuador en Zuid-Afrika.

Verder reisde ik naar India, China, Iran, Suriname en Ethiopië. De laatste jaren blijven we wat dichter bij huis. Daarnaast vangen Inge en ik 2 dagen per week onze kleinkinderen op. Ik heb nog nooit een lege agenda-dag gehad.

Ik begrijp nu dat het niet toevallig is dat je bij HEVO de verre reizen organiseert!

Dat klopt. Jammer genoeg is er na de 2 Ruslandreizen in 2019 geen verre HEVO-reis meer geweest, ook de reis naar de Baltische Staten van dit jaar kon niet doorgaan. Maar zo gauw het weer kan gaan we echt naar Israël, die reis is ook al helemaal voorbereid.

En dan gaat Inge mee?

Meestal. Inge heeft het nooit erg gevonden dat ik voor mijn werk en vrijwilligerswerk altijd bezig ben, ook ’s avonds. Ze heeft haar eigen bezigheden, heeft ook altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. Ze is bijvoorbeeld al jaren 3 maal per week als vrijwilliger actief bij Annenborch. Maar als ik op reis ga, dan gaat Inge bijna altijd - mee!

Lidy Verdegaal

Jan Jansen (Zevenaar, 1946) ging na de Sociale Academie en de studie Master of Health Administration werken in de gezondheidszorg, aanvankelijk als hoofd Personeelszaken.

Vanaf 1985 was hij directeur van verpleeghuis De Herven in Den Bosch. Na de fusies in de jaren ’90 werd hij in 1997 voorzitter van de Raad van Bestuur van Dimens, waartoe naast De Herven onder meer verpleeghuis Mariaoord in Rosmalen behoorde. Hij sloot zijn carrière af als Lid van de Raad van Bestuur van Vivent. Na zijn pensionering in 2007 was hij 10 jaar voorzitter van HEVO. Was ook initiatiefnemer van Zorgzaam Netwerk Rosmalen en commissaris van Zorggroep BeRoEmD. Is momenteel onder meer actief binnen HEVO, bestuurslid van de parochie H. Maria en voorzitter van de Stichting Zorg in de Groote Wielen. Jan trouwde in 1972 met Inge en heeft 2 kinderen en 5 kleinkinderen.

HEVO-Magazine • juli 2022

19

KOERSBAL BIJ HEVO IS VOORAL EEN

Terwijl het spel gespeeld wordt, krijg ik van verschillende mensen uitleg: “Kijk, dat kleine balletje moet over de middellijn.” Het balletje bereikt echter een verder weg gelegen lijn. “Goed zo,” reageert Jenny enthousiast. “Dit kan dubbele punten opleveren.” Toos gaat verder: “Zie je hoe die gele en bruine ballen vastgehouden worden?

Het is een bepaalde greep. Je duim wijst naar voren. De cirkel op de bal geeft aan waar het zwaartepunt zit en dat ligt niet in het midden.” “De ballen gaan daarom nooit rechtuit,” verduidelijkt Frans. “Met een boogje gooien, da’s de truc. De koersballen moeten zo dicht mogelijk bij dat doelballetje komen te liggen.”

Tijdens de koffiepauze mag ik het ook eens proberen, maar jeetje, dat valt tegen. De koersballen gaan gewoon hun eigen gang. Moeilijk, maar het is een kwestie van veel oefenen. Daar is iedereen het over eens. Het spel - men speelt in tweetallen - wordt hervat en het is leuk te zien hoe de hele groep meeleeft. Aandachtig volgt iedereen elkaars worpen, die eigenlijk geen worpen genoemd mogen worden, want de ballen moeten rollen.

“Gooien is verboden, dat is het grote verschil met jeu de boules,” zegt Toos. Punten worden nauwkeurig op voorgedrukte lijsten genoteerd. Iedere speelsessie levert een winnaar op. Na een jaar worden alle punten opgeteld en dan komt de kampioen van het jaar uit de bus. Het spel wordt serieus gespeeld. Dat is belangrijk, maar zeker zo belangrijk is, dat de spelers zo’n goede, sociale band met elkaar hebben opgebouwd. Men deelt lief en leed, de mensen kénnen elkaar, zijn bevriend met elkaar.

20

HEVO-Magazine • juli 2022

SOCIAAL GEBEUREN Een familiefeestje. Dat gevoel overvalt me als ik de ‘huiskamer’ in De Ontmoeting rondkijk. Vrouwen en mannen in geanimeerd gesprek met elkaar. Opvallend is het groene, vilten ‘vloerkleed’ in het midden van het gezelschap, waarover ballen worden gerold. Ik ben te gast bij koersbalclub Op Koers in De Ontmoeting.

Als Toos Boon - inmiddels uitgespeeld voor vandaag - aansluit, ontspint zich een gesprek over de verschillen en overeenkomsten in beide clubs. De Koershint bestaat al ruim 30 jaar. Op Koers bestaat 20 jaar, onlangs officieel gevierd. “We hadden een lekkere lunch bij het Vosje,” vertelt Toos met pretoogjes. Henny verzorgt bij De Koershint de koffie, de thee en de koekjes, Jan beheert tijdelijk de financiën en doet het secretariaatswerk. “Ruim voor aanvang zetten wij de boel klaar. Het kleed, de stoelen, de nummertjes. De spelers hoeven maar aan te schuiven,” zegt Jan. Ook bij Op Koers worden de spullen netjes klaargezet voor aanvang, maar verder maakt deze club dankbaar gebruik van de horecafaciliteiten in De Ontmoeting. Beide clubs hebben hun kartrekkers. Zonder die hard werkende mensen kan een koersbalclub eenvoudigweg niet bestaan. Het opruimen gebeurt bij beide clubs gezamenlijk. “Vele handen…” Jan maakt zijn zin niet af, maar het is duidelijk wat hij bedoelt.

Voorovergebogen, in hurkhouding en soms op de knieën

Na van het spel en de sfeer geproefd te hebben, verplaats ik me naar het café in De Ontmoeting.

Ik heb daar afgesproken met het echtpaar Jan en Henny de Laat, van koersbalclub De Koershint uit Hintham, ook onder de paraplu van HEVO. Jan en Henny spelen al 13 jaar. De buurvrouw, inmiddels 91 en nog steeds actief koersbalspeelster, vertelde hen al vaker over haar grote hobby. “Kom nou eens kijken,” had ze gezegd. “We waren na één keer meteen verkocht,” glundert Henny. “Het leukste is, als het flink tegen elkaar opgaat. Net als gisteren.

We hadden 3 ballen goed liggen en op het laatste moment werden alle ballen uit elkaar gegooid.” Jan vult aan: “De buurvrouw heeft trouwens jarenlang de financiën beheerd en fungeerde als stuwende kracht achter De Koershint.”

Toos is fanatiek lid vanaf het allereerste begin bij Op Koers. Harrie van de Rijt kwam destijds met het idee en heeft de beginners het spel geleerd.

Officiële spelregels staan op papier. Toos vertelt: “Toen Arie, mijn eerste man ziek werd en ik hem thuis verzorgde, moest daar veel voor wijken, maar koersbal gaf ik niet op. Ik zorgde dan dat er hulp in huis was. Het spel en de ontmoetingen met clubgenoten maakten de moeilijke jaren wat draaglijker.” Dit voorbeeld geeft aan hoe belangrijk zo’n sociaal gebeuren kan zijn in een mensenleven.

Je treft in beide clubs dan ook veel alleenstaanden.

Een keer per week naar de club brengt structuur in het soms eenzame bestaan. Koersbal is voor alle leeftijden. Het is mooi te zien hoe ook de oudsten nog in staat zijn om de ballen te laten rollen.

Voorovergebogen staan, in hurkhouding, soms op de knieën, het komt allemaal voor.

Er valt nog veel meer te vertellen over deze boeiende sport, maar wil je zelf ervaren wat koersbal precies inhoudt? Dan kun je het beste een keer gaan kijken. De Koershint in Hintham is op zoek naar enkele nieuwe leden. Je kunt je aanmelden bij Jan de Laat, 073 - 641 89 26.

Trix HEVO-Magazine • juli 2022

21

10

vragen

Gerard Zandvliet, 80 jaar, geboren in Aalsmeer, tweede in een gezin met 6 kinderen, kleinseminarie, daarna biochemie aan de VU in Amsterdam, in 1968 voor promotieonderzoek naar Utrecht verhuisd. Daar Ireen ontmoet, die er biochemie studeerde. In 1974 gepromoveerd en getrouwd, en naar Oudorp (bij Alkmaar) verhuisd voor een baan bij een veterinairfarmaceutisch bedrijf. Eind 1980 naar Organon in Oss. Intussen vader geworden van een dochter en een zoon, die hem en Ireen 7 kleinkinderen hebben geschonken.

1. Hoe ben je in Rosmalen terecht gekomen?

Toen we eind 1980 voor Organon moesten verhuizen, sprak Oss ons niet erg aan. Dus toen we hoorden dat er in Rosmalen een station zou komen en er een half jaar later een stoptrein zou gaan rijden, was het besluit gauw genomen: Rosmalen dus, net als Oudorp een leuk dorp op fietsafstand van een aantrekkelijke stad. Ik kon met de trein naar mijn werk bij Organon tegenover het station in Oss. En we zouden nooit een tweede auto nodig hebben.

2. Wat zou je terugblikkend op je jeugd anders hebben willen doen?

Het seminarie is geheel mijn eigen keuze geweest, ik heb nooit enige druk van mijn ouders gevoeld. Achteraf zou ik echter liever een andere keuze hebben gemaakt. Maar als misdienaar kreeg ik een soort naïef-romantisch verlangen later te mogen voorgaan in de magische kerkelijke rituelen. Pas in de vijfde klas van de lagere school begon ik me te realiseren dat ik elke zondag een preek zou moeten houden en besefte ik daartoe niet in staat te zijn. Ik heb na het seminarie best veel moeite gehad om weer wat zelfvertrouwen te krijgen.

3. Wat zou je als eerste veranderen als jij het voor het zeggen had in dit land?

Ik zou de belasting op arbeid verlagen voor de lagere inkomens en flink progressief verhogen voor de hogere inkomens, ook op grotere

22

HEVO-Magazine • juli 2022

vermogens. Er komen dan meer middelen beschikbaar voor de zorg, het onderwijs en de politie. Dus minder welvaart voor de meer vermogenden in het belang van meer welzijn voor allen.

4. Waarom ben je lid geworden van HEVO en hoe lang ben je al lid?

Ik ben lid geworden eind 2019. Ik had er vaak positief over horen praten en vond het belangrijk om mijn kennissenkring uit breiden.

Ik ben toen op dinsdagochtend mee gaan lopen met de ‘snelwandelaars’. Inmiddels neem ik ook deel aan de maandelijkse discussiemiddag en de filosofiecursus.

5. Hoe volg je het nieuws binnen HEVO? Website, nieuwsbrief, magazine of alle 3?

Ik vind de nieuwsvoorziening binnen de HEVO buitengewoon goed en ik blader elke week wel even de Nieuwsbrief door. Complimenten!

6. Ben je actief (geweest) als vrijwilliger buiten HEVO? Na mijn pensionering heb ik eerst een paar jaar uitgeprocedeerde asielzoekers begeleid.

Vervolgens heb ik zo’n 10 jaar bij Slachtofferhulp gewerkt. Daar kon ik veel meer voor anderen betekenen: zowel door sociaal-emotionele als door juridische ondersteuning. Ik heb daar enorm veel van geleerd. Niet alleen over hoe het er feitelijk aan toegaat in het strafrecht, maar ook hoe enorm veel veerkracht mensen vaak blijken te bezitten.

aan 7. Wat doe je om fit te blijven?

Ik doe 2 keer per week aan fitness en maak graag fietstochtjes tot zo’n 75 kilometer (nog steeds geen e-bike!). Ik ben ook nog lid van 2 andere wandelclubs. Tot 3 jaar geleden heb ik bijna elk jaar een fietstocht van een paar weken in het buitenland gemaakt, waarbij ik onderweg kampeerde. Op de foto sta ik op het punt te vertrekken voor mijn tocht langs de Maas naar Verdun in 2018.

8. Wat is je grote passie?

Ik tuinier graag. We hebben een prachtige tuin met planten, heesters en bomen en genieten daar enorm van. Ireen en ik hebben daarin ieder ons eigen ‘domein’, maar houden wel dezelfde stijl aan. Ireen neemt ook de moes/ kruidentuin voor haar rekening en ik de bramen met een jaarlijkse oogst van zo’n 30 tot 40 kilo. De kleinkinderen eten het hele jaar door elke avond hetzelfde toetje: yoghurt met bramenjam van opa.

9. Wat is je favoriete boek of film?

Ik heb het onlangs weer eens aan iemand aanbevolen: Publieke werken van Thomas Rosenboom, winnaar van de Libris Literatuurprijs 2000.

10. Wat is je favoriete vakantieland en waarom?

Wij gingen met de kinderen altijd 3 weken op vakantie met de vouwwagen achter de auto en 2 surfplanken erop. Eerst anderhalve week bergwandelen en cultuur om vervolgens aan een meer of aan zee uit te rusten. Zo zijn we ook 2 keer naar Griekenland geweest, waar we eerder al 2 keer ‘met backpack eilandhoppend’ rondgereisd hadden. Dat Griekenland ons favoriete vakantieland is geworden, heeft alles te maken met de hartelijkheid van de Grieken, die geen onderscheid maken tussen een vreemdeling en een gast en daar dan ook maar één woord voor hebben: xenos.

Cerspern atius, officil iberibust faccus ea nos nobita aut ipidebi tatur?

To ea quidi optatur as sa volo doluptatur, ullorerum cuptiur aut dit vererio essunte pera nobit, quatur?

Axim rernate non pe vit, sinti bero to venit, quate ne most, qui num quo ommoluptatum qui de comnihi lluptatur rem exceat alitiatis conse nulpa volupta voluptaecto di alia dolute nis Qui blaborp oreiusa sequas quam qui nobitiu nducipsam sus, et, simus iduntius pro dollique corero quamus, ut ratem. Et ea dem ea veria pero et occatempor resero essedio estrum id untis iuntios inctus sed earibusant officto que nem quostio eius modigenis aut magnihitem quas ut ipis nus.

Corro dendit lit, to molores cilibuscius ant.

Seque lant istecaerum fugit, con eossincto et esseniscium qui dolor aut occullis modit ut la sinciis net modis sum nim harumque re, odit repre voluptae. Laceriam endi omnis veni ullabor ersperitatis minctiis inverrum aut et quiant, que nonsequis cus dolestiae nonsequame autatios eate nonsedi omnimax iminctotatem volorum eatio beri desectorem utation emperfe rferumq uatur?

Hitis nossum nam aut verum qui et explaborum delicip itaturitam siminis iderovi tectiandae sae et volessim ut as eum quas aut occum is et, si dempercidel et molupta dolorum que volupta tiatio volore es esci voluptatum quisitatia sum apernam, con non provitia At latur? Aritatur rest, seque nistet vellignat et aliquamet quiam, ommolup taeceatem eatibus aborror itempore vitati temodit, sitatiis as cone volo et et dolectio officto tations endisque ipicaecerem fugitae ctibusda volessi mperrorestio blab ilit que eos ma num vel ma provit, temquia sintur? Quiant est, volorat urepre, nos atiae int ex etur, ulpa sunt hici qui consect otatibus maion et dolupta consequam volorae sapersperit et pore nonsero officit officiis ent occaerum fugitia spiciis vel ist quiatur reictet eos vernam aut litatem sinctem landitio dolorrum voluptaquia nectur?

Piet Kerssens

HEVO-Magazine • juli 2022

23

DEN HAAG

Tussen de regels Het aantal leugens dat in oorlogstijd en dictaturen wordt verteld, kan nog zo groot zijn, maar de taal komt er doorheen. Als ‘oorlog’ in Rusland als taboewoord verboden wordt, ontstaan er eufemismen, versluiering (‘militaire actie’), dubbelzinnigheid en misleidend taalgebruik. Wie in Nazi-Duitsland het woord humaniteit in de mond nam, riskeerde al gevangenisstraf. Overal overheerste de ideologische en racistische gebedsmolen van de machthebbers, als blokkade voor vrijmoedige uitspraken.

En toch… behalve in wat er in de dictatuur gezegd en geschreven wordt, is de taal ook datgene wat niet gezegd kan/mag worden. In Ik ga leven schrijft Lale Gül dat je met talen de grenzen en de uithoeken van je denken kunt opzoeken. Haar roman is bij uitstek een laudatio op het vrije woord en ze verzint daarbij ook nieuw-Nederlandse uitdrukkingen als ‘die hoop kon ik beter ontkoesteren’ of een ‘redenering van Jan Kalebas’. Als in de taal van de dictatuur gelogen wordt, geneest de taal zichzelf weer in de literatuur van democratische landen. Het mag zo zijn dat de burger in de dictatuur zich voelt als een goudvis, die telkens tegen de glazen rand van een te kleine viskom opbotst, maar de taal ontglipt aan deze inkapseling.

In het Duitse woordenboek uit de DDR-tijd ontbreken uitdrukkingen als ‘vrije meningsuiting’ en woorden als ‘wereldreis’ of ‘wanbeleid’. Het DDR-Duits kenmerkte zich door pathetiek en stereotypie: ‘de vaste en onverbrekelijke vriendschapsband met de Sovjet-Unie’; ‘onze DDR, de arbeider- en boerenstaat’; de vergoelijking van de muur van Berlijn als ‘antifaschistischer Schutzwall’. Zelfs in een DDR-kookboek uit 1962 tikt de staatsideologie op de schouder: wie een recept zoekt voor een pruimentaart, moet zich eerst door een inleiding werken waarin in het kader van de socialistische staatsorde de lezer een gezonde toekomst wordt toegewenst.

Maar mensen als Lale Gül nemen óf geen notitie van de ideologische clichés óf lezen tussen de regels door; uiteindelijk sijpelt spot en ironie als belichaming van het vrijheidsgevoel door en zingt elk vogeltje toch zoals het gebekt is. Zo werd de officieel bejubelde DDRauto, de Trabant, in de volksmond spottend ‘Asphaltblase’ of ‘Leukoplastbomber’ genoemd.

Het volk laat zich uiteindelijk geen sjabloontaal voorschrijven.

24

HEVO-Magazine • juli 2022

Guido Robbens

AAN DE POLITICI IN

Elke keer weet Joop iets verrassends op tafel te zetten.

In deze uitgave van HEVO Magazine deelt Joop met plezier het volgende recept met u.

Ratatouille (4 personen) Toen de Voorzienigheid de Provence had geschapen bleek dat het slechts in één ding tekort schoot om een aards paradijs te zijn: een wijn die op hetzelfde niveau stond als alle andere heerlijkheden. Uitzonderingen zijn de witte wijn van Cassis en de rode wijn van Bandol.

Ook het veelvuldig gebruik van kruiden met name basilicum is voor de Provence een merkbare herkenning. De oude Grieken noemde het ‘koningskruid’ en van het oude Griekse basileus is de tegenwoordige naam basilicum afgeleid.

Men begrijpt heel goed hoe dit kruid aan zijn koninklijke naam is gekomen als men de verrukkelijke Provençaalse tomaten eet, in een vinaigrette met olijfolie en bestrooid met fijn gesneden verse blaadjes basilicum.

Ratatouille à la niçoise Er zijn vele versies van deze beroemde Zuid-Franse groentenschotel. Het woord ratatouille komt van het oude werkwoord touiller, dat omroeren betekent. In het Nederlands is dit ‘ratjetoe’ geworden. Dit recept heb ik speciaal voor onze leden ontwikkeld.

Ingredienten: 500 gram courgettes in plakjes 500 gram aubergines in plakjes gesneden 3 paprika’s (groen en rood) 4 eetlepels olijfolie 1 ui in stukjes gesneden 2 teentjes knoflook fijn gehakt 2 ansjovisfilets fijngehakt 250 gram champignons gesneden 500 gram tomaten gepeld en in stukjes gesneden zwarte peper en zout 1 eetlepel tomatenpuree 2 eetlepels tomaten ketchup ½ bosje fijn gehakte peterselie 15 blaadjes fijngehakte basilicum Bereiding: Leg de courgettes en aubergines in een zeef en strooi er zout op. Laat dit een uur uitlekken en droog ze af in keukenpapier. Maak de paprika’s schoon en snij ze

in reepjes, borstel de champignons schoon en snij ze in plakjes, verwarm de olijfolie en fruit hierin de ui, knoflook en de ansjovis.

Voeg de aubergine, courgette, de paprika en de champignons toe. Dit even laten bakken en voeg dan pas de tomaten toe. Strooi er royaal zwarte peper op laat dit alles in eigenvocht stoven zonder deksel. De groenten mogen vooral niet te gaar worden, voeg een fijngemaakte bouillontablet toe.

Voeg dan ook de tomatenpuree, de ketchup en de groene kruiden toe. Ratatouille kan zowel warm als koud worden gegeten.

Dit gerecht is heerlijk met stokbrood en kruidenboter.

Een glas witte wijn de cassis is daarbij niet te versmaden. U kan dit gerecht naar behoefte ook serveren met vlees, vis, of een vleesvervanger.

Bon appétit!

HEVO-Magazine • juli 2022

25

Heddet al geheurd?

Als u dit leest zitten we halverwege de Tour de France. De ultieme competitie tussen ’s-werelds beste wielrenners. Puur op eigen kracht en zonder ondersteuning worden bergen uit de buitencategorie bedwongen. Stijgingspercentages waar je duizelig van wordt en waarbij je professionals over de weg ziet zwalken, da’s afzien in het kwadraat.

Wat doet de wielersport met de oprukkende E-bikes?

Zelfs in de Giro d’Italia wordt er voorafgaand aan de race een wedstrijd met E-bikes georganiseerd.

In de Tour gebeurt dat nog niet maar in alle wielerbladen en folders worden tegenwoordig alleen nog E-bikes aangeboden. Het lijkt er verdacht veel op dat de oer-Hollandse gewone fiets uit het straatbeeld moet verdwijnen. Ik hoop van harte dat ik nog lang en zonder trapondersteuning rond kan toeren op m’n fietske, omdat ik ervan overtuigd ben dat dat beter is voor je conditie. Het wordt steeds drukker op het fietspad met bakfietsen, de snelle speed pedelecs en grote groepen wielrenners. Ook de schooljeugd zit vaak op een E-bike omdat Jantje en Treesje er ook een hebben. HEVO maakt geen onderscheid want bij ‘De Vrolijke Trappers’ kan je met en zonder trapondersteuning meefietsen.

Het ware beter dat al deze fietsers gingen werken want overal komt men personeel tekort. Terrassen en restaurants zijn gesloten, passagiers kunnen het vliegtuig niet in en niet uit, de oogst wordt niet geoogst en de wachtlijst voor operaties loopt op... Oorzaak: geen personeel. Waar moet het naar toe? Met stikstof, criminaliteit, aso-gedrag, gebrek aan woonruimte, asielzoekers, toeslagen en studenten die rood staan.

Die laatsten kan je ook niet laten blauwbekken want dat doen ze al in hun vooroorlogse studentenhuizen.

Waar moet het naar toe met onze natuur en wanneer gaan we het werk van de boeren waarderen? Onze boeren hebben geen tijd om rond te fietsen. Zij zijn 7 dagen per week in touw om voor het vee te zorgen en het gewas te laten groeien. Kijk eens met andere ogen naar de polder, het gras, de maïs, het wuivende graan en de piepers. De koeien mogen niet in dit landschap ontbreken, zij maken het plaatje compleet. Niets is mooier dan grazende koeien dichtbij een bosrand.

26

HEVO-Magazine • juli 2022

En hebt u wel eens waarderend gekeken naar een perceel akkerland, strak geploegd en geëgd? Waarin een klein land groot kan zijn is met name van toepassing op de agrarische sector.

Het elektriciteitsnetwerk is vol, bejaardenhuizen zijn er niet meer. Straks staan we met z’n allen in de kou.

In ons laatste uur worden we begeleid door een robot die je arm aait… het moet niet gekker worden!!

Nee mensen, HEVO leden zijn positief van instelling en zoeken al 70 jaar beweging en betrokkenheid. Vaak is het woekeren met de ruimte en daarom werd even gedacht aan ruimte op de plek van de Laurentiuskerk.

Helaas past één en ander niet binnen het beschikbare budget. Conclusie: “We gaan voor het zingen de kerk uit!” en dat op onze respectabele leeftijd… Dankzij de vele vrijwilligers is HEVO een mooie club voor senioren en in het HEVO-Magazine van vorige maand kon u lezen over vitaliteit, de Commissie Omzien, eenzaamheid, moeder worden en oma zijn, bewegen met Bea, schaken met Paul en Loet, lezen met Henny van de Ven, de taaloorlog van Guido en de kruiden van Diane.

Acht keer per jaar wordt het HEVO Magazine bij u thuis bezorgd. Een team van 11 personen is voor u in de weer om er een mooi en goedverzorgd blad van te maken. Als er een paar vragen aan u worden gesteld over het blad reageert u maar mondjesmaat zodat de redactie moeilijk conclusies kan trekken. En dat is spijtig want het hele team verdient een applaus voor de inhoud en de kwaliteit, de indeling en de foto’s.

Dus laat eens wat van u horen, geef uw mening, uw kritiek, uw inbreng of gewoon ’n bedankje. Ze verdienen het!!

Pierre des Enfants

ZOEK DE 10 VERSCHILLEN

ZANDLOPER 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

eerste voorstelling minister-president extra prijs puntig werktuig regenworm olm ongeveer 3,14 deel van de mond niveau open ruimte plant onopgemerkt kruipen onmerkbaar voortgaand

HEVO-Magazine • juli 2022

27

MIJN HOBBY….. MIJN PASSIE…..

Hoe noem je jouw hobby, sport of activiteit, of, wat ben je?

De meeste mensen zeggen zoiets als detectoramateur, of zoeker. Tegen mijn vrouw zeg ik vaak: ik ga nog een uurtje piepen. Bij een speciaalzaak heb ik een starterspakket gekocht en daar was ik direct al aan verslingerd. Tijdens zoekersdagen met een hele hoop andere ‘liefhebbers’ heb ik veel opgestoken.

Hoeveel tijd besteed je aan het zoeken?

Nou, als het kan, toch wel een uurtje of 2 per dag.

Het is nu wat minder omdat de akkers ingezaaid zijn. Ik ben nu aangewezen op weilanden, parkjes en speeltuinen.

Is het een hobby die je ook wel met je vrouw samen doet?

Petra: “Nou, ik heb er niet zoveel mee. Dat lopen over die akkers is niet mijn ding, maar als Ton thuis komt ben ik altijd wel heel geïnteresseerd! Als geen van ons een gevonden voorwerp herkent, maakt Ton een foto, plaatst die op een paar Facebookpagina’s en dan volgen altijd reacties. Dat vind ik wel weer heel mooi.”

28

HEVO-Magazine • juli 2022

Je gaat dus meestal alleen op pad?

Nou, ik heb wel een paar vaste zoekmaten: Petra Groen en Wil Verbeek. Wil vond een poosje geleden in Berlicum een speerpunt van zo’n 1.500 jaar voor Christus. Daar is een archeoloog bij geweest. Het wordt een museumstuk.

Ben je als zoekers ook verbonden in een club?

Ik heb 2 tijdschriften, eentje is van De Detector Amateur (DDA), de grootste vereniging van Nederland. De ander is The Coinhunter Magazine.

Zij organiseren ook regelmatig zoekdagen waar leden elkaar ontmoeten en samen zoeken. Ook bij Facebook ben ik bij verschillende groepen aangesloten. De hobby houdt niet op bij het vinden, het gaat verder met het onderzoeken van wat het precies is, wie het gebruikte, hoe oud het is, het goed documenteren en dergelijke. Soms moet je een vondst registreren bij PAN, een officiële organisatie verbonden aan het Nederlands Erfgoed.

Is een akker op een bepaald moment niet ‘leeggezocht’?

We mogen wettelijk niet dieper dan 30 cm zoeken: de diepte van een voor bij het ploegen. Het klinkt

Na zijn pensionering zocht Ton Snoeren (1953) naast het schaken nog een andere hobby waarbij hij gezond bezig zou zijn, veel zou bewegen, veel buiten zou zijn, interessante dingen zou tegenkomen en andere mensen zou ontmoeten. Het begon met een starterspakketje, maar dat maakte al snel plaats voor een beter exemplaar. De hobby had hem te pakken!

Vind je ook soms waardevoller zaken, munten misschien?

Ja, naast gewone euro’s die ik soms vind, vind ik ook wel af en toe oude munten. Mijn mooiste munt is er een van ongeveer 1550, een kwart patagon, hier in de buurt gevonden. Het is een zilveren munt, die vooral in de Zuidelijke Nederlanden werd gebruikt.

Albert en Isabella staan erop, zij waren de heersers op dat moment in deze regio. Samen met dit kleine muntje hier, daar ben ik ook trots op. Ik wist niet wat het was, maar heb het op Facebook gezet en binnen 10 minuten al, kwamen er reacties: het is een munt uit de Romeinse tijd van Scipio, van vóór Christus.

In dit album zitten mijn mooie vondsten, maar ik heb potten vol munten waarvan je niet eens precies kunt zien wat het zijn, of met simpele duiten.

Petra vult aan: Iets wat ik heel graag wil vertellen is dit: een scapulierke noemden wij het vroeger, zo’n medaille die je vroeger op je borstrok droeg, van een of andere heilige die je ergens tegen zou moeten beschermen. Die heeft Ton veel gevonden.

Eerst had hij er niet zoveel mee, maar als hij nu met zo’n scapulierke thuiskomt, zoeken we uit wat het precies is, waartegen het beschermt en zo.

En Ton weer: Soms worden wij zoekers ook wel eens ingeschakeld om iets terug te vinden wat men verloren is, zoals een trouwring. Als dat bij onze lezers het geval is, mogen ze me altijd mailen. Ook als ze een tuin of weiland hebben waar ik eens zou mogen zoeken. Er wordt niets beschadigd of zo.

Mailadres: aajsnoeren@home.nl.

raar, maar na elke oogst komt er toch steeds weer nieuw spul naar boven.

Wat geeft de detector precies aan?

Ik zie wat voor soort materiaal gedetecteerd wordt, in ieder geval ijzer of geen ijzer. Ik hoor vaak ook aan de piepjes wat het waarschijnlijk is. Ik onderscheid wel het geluid van een blikje of een bierdopje. Er verschijnen ook getalletjes in het display, bijvoorbeeld 80, dat wijst op een koperen munt, 85 een één-euromunt, maar ik ga vooral af op het geluid.

Waaruit bestaat je totale uitrusting als je op pad gaat?

Naast de detector natuurlijk een vondstentas, handschoenen, een pinpointer, die gebruik je om gerichter te bepalen waar je vondst zit of ligt. En natuurlijk een schop of klein schepje, liefst allemaal lichtgewicht. Heel belangrijk is een kopje koffie tussendoor om samen met de zoekmaten te kletsen en te bekijken wat we gevonden hebben!!

Hoe zit het eigenlijk met het eigendomsrecht als je bij een boer op zijn akker iets vindt?

Als je iets vindt wat echt waarde heeft, dan ben je officieel samen eigenaar. Vind je iets belangrijks, dan moet het ook gemeld worden bij het Nederlands Erfgoed. Stel je vindt een schat aan gouden of zilveren munten. Dan ben je voor een gedeelte eigenaar, maar de munten komen in een museum en dan heb je er in financiële zin niets aan. Ik laat altijd aan de boer zien wat ik op zijn veld gevonden heb. Ik vind altijd wel musketkogels en duiten, daar heb ik intussen potten vol van. Of ik vind onderdelen van een geweer, gespen en knopen. In een parkje vind je wel ringen, euro’s en veel bierdopjes.

Heb je ook tips voor mensen die deze hobby willen starten?

Ja, je kunt een starter set ook huren. Bevalt het, dan kun je er één kopen of misschien al direct een betere set. Voor € 200 kun je met redelijk materiaal aan de slag. In Uden zit een goede, vakkundige zaak.

Mattie Daniëls

HEVO-Magazine • juli 2022

29

WAT U ZEKER MOET WETEN OVER DE ZORG Als het dagelijks leven niet meer lukt zonder hulp en ondersteuning, waar kan ik dan aankloppen? Wat kost mij dat? Kan ik dat wel betalen? Deze vragen worden regelmatig aan onze ouderenadviseurs gesteld.

Soms kunt u een (beperkt) beroep doen op familie, vrienden of buren, maar als dit niet meer volstaat, dan zult u een beroep moeten doen op zorginstanties. In dit artikel leggen we u globaal uit hoe dat in Nederland is geregeld en hoe dat wordt uitgevoerd op basis van 3 verschillende wetten. Om uw zorg en hulp geregeld te krijgen moet u 3 stappen doorlopen. Aan het eind van dit artikel geven we u nog een paar handige tips.

Stap 1: Zorg aanvragen en de indicatiestelling Er zijn 3 instanties, bij wie u terecht kunt. Dit is afhankelijk van uw situatie en uw vraag.

1. Gemeente Bij de gemeente kunt u een beroep doen op de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo). Het gaat dan bijvoorbeeld om hulp bij de huishouding of dagbesteding, of een traplift. U meldt zich met uw vraag bij de gemeente. In een gesprek met een Wmo-consulent van de gemeente (het zogenaamde keukentafelgesprek) wordt met u bezien wat u wilt en welke hulp u nodig heeft. Daarna neemt de gemeente een besluit over welke hulp u krijgt. Meer informatie: www.s-hertogenbosch.nl 2. Uw zorgverzekeraar Bij uw zorgverzekeraar krijgt u hulp op basis van de zorgverzekeringswet. Het gaat dan bijvoorbeeld over wondverzorging of hulp bij douchen en aankleden. Uw eigen zorgverzekeraar is voor de uitvoering verantwoordelijk en de indicatiestelling geschiedt door de wijkverpleegkundige. Deze vorm van zorg kan meestal snel starten, bijvoorbeeld na een ziekenhuisopname. Als u zorg nodig heeft kunt u zelf contact opnemen met een wijkverpleegkundige bij u in de buurt. Wijkverpleegkundigen zijn vaak in dienst bij een thuiszorgorganisatie. De wijkverpleegkundige zal samen met u een zorgplan opstellen waarin vastgesteld wordt welke zorg er nodig is. Meer informatie krijgt u bij uw eigen zorgverzekeraar 3 Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) Bij het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) kunt u een indicatie aanvragen voor zorg op basis van de Wet Langdurige Zorg. Bijvoorbeeld: U heeft 24 per dag zorg en toezicht nodig thuis of in een verpleeghuis. De indicatie voor de zorg wordt vastgesteld door het CIZ. De aanvraag doet u via een formulier. Daarbij hoort ook overlegging van medische gegevens, verklaringen van artsen etc. Het CIZ neemt een besluit over de indicatie die u krijgt. Meer informatie: www.ciz.nl . De aanvraag wordt meestal door de huisarts, wijkverpleegkundige of de zorginstelling waar u bekend bent gedaan. U kunt de aanvraag ook zelf starten.

Stap 2: Kiezen tussen zorg in natura of zorg via persoonsgebonden budget Als in stap 1 is vastgesteld op welke hulp u recht heeft, dan heeft u de keuzemogelijkheid tussen zorg in natura of zorg via een persoonsgebonden budget.

Wat is het verschil tussen zorg in natura en een persoonsgebonden budget (PGB)? Bij zorg in natura wendt u zich met de indicatie bij een zorgorganisatie. Bij zorg in natura contracteert de gemeente, het zorgkantoor of de ziektekostenverzekeraar de zorgaanbieder(s). Ook regelen zij de administratie daaromheen. Wel kunt u zelf met de zorgaanbieder afspraken maken over de manier waarop u zorg en ondersteuning krijgt. Voordeel is, dat u weinig administratieve rompslomp heeft. Nadeel is, dat u kans heeft op wisselende zorgverleners, dat de tijdstippen waarop de zorg plaatsvindt meer kan wisselen en er kunnen ook wachtlijsten zijn.

30

HEVO-Magazine • juli 2022

Bij een PGB (persoonsgebonden budget) krijgt u een geldbedrag waarmee u zelf zorg inkoopt. Het beschikbare budget wordt vastgesteld door de instantie, die een besluit genomen heeft over uw aanvraag.

Bij een PGB bepaalt u zelf welke zorgverleners u inhuurt. U legt zelf de afspraken met de zorgaanbieders vast in zorgverleningsovereenkomsten. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) controleert de afspraken en betaalt de zorgverleners uit. Met een PGB heeft u dus zelf de regie in handen. U moet daar natuurlijk wel toe in staat zijn.

U moet zelf het budget kunnen beheren en verantwoorden, administratie bijhouden en de afspraken maken en contracten opstellen met de zorgverleners. Ook moet u bijvoorbeeld zelf voor vervanging zorgen als uw zorgverlener ziek wordt of vakantie heeft. Een PGB geeft u meer mogelijkheden om de zorg naar uw eigen inzicht te regelen. Maar let op: Zeker als er sprake is van meerdere zorgverleners, dan is het zelf regelen en administreren een stevige klus, die u aan moet kunnen.

Stap 3: Zorg ontvangen en uw eigen bijdrage in de kosten Voor de Wmo is de eigen bijdrage maximaal € 19 per maand. Bij een laag inkomen kan dat zelfs nihil zijn.

Als u zorg krijgt op basis van de zorgverzekeringswet, worden de kosten gedragen door uw zorgverzekering.

Er is geen sprake van een eigen bijdrage of eigen risico.

Als u zorg of hulp ontvangt via de Wlz, dan betaalt u een eigen bijdrage voor die zorg. De hoogte van uw eigen bijdrage wordt vastgesteld door het CAK en is afhankelijk van uw inkomen en van uw vermogen. Het CAK gebruikt daarbij uw verzamelinkomen van 2 jaar geleden. Dus voor de eigen bijdrage 2022 wordt uw aangifte van 2020 gebruikt. Dit verzamelinkomen is vastgesteld door de Belastingdienst op basis van de aangifte van uzelf en van uw eventuele partner.

Als uw huidig inkomen beduidend lager is dan het inkomen van 2 jaar geleden, dan kunt u verzoeken om aanpassing van uw eigen bijdrage. De eigen bijdrage wordt geïnd door het CAK. Over die eigen bijdrage zijn veel vragen en er doen ook veel indianenverhalen de ronde met name over het ‘eerst opeten van het eigen vermogen’. Vandaar het dringend advies om u vooraf op de hoogte te stellen van de te verwachten eigen bijdrage. Maak een proefberekening om in te schatten hoe hoog uw eigen bijdrage is en dan weet u ongeveer wat u kunt verwachten. Eventueel vraagt u ons daarbij te helpen. Meer informatie: www.hetcak.nl .

Tips Tot slot nog een paar algemene tips: • Begin op tijd met aanvragen en laat u goed informeren. Sommige aanvraagprocedures duren nu eenmaal lang.

• Neem bij gesprekken met instanties altijd iemand mee, die uw situatie kent en bereid deze gesprekken goed voor. Zorg dat u goed kunt aangeven wat u graag zou willen en welke hulp u daarbij nodig heeft.

Neem zo nodig een deskundige in de arm. Bijvoorbeeld een cliëntondersteuner of een vrijwillige ouderenadviseur.

• Soms is er enig aanhoudingsvermogen nodig. Laat u niet afschepen met argumenten als ‘dat doen we nooit, dat kan niet’. Vraag door en laat duidelijk uitleggen waarom iets niet kan.

• Vraag altijd een bevestiging op schrift. Zeg het wanneer u het niet eens bent met een advies of voorstel of besluit. Ons devies is altijd ‘vriendelijk volhouden’.

Als u zich vooraf wilt informeren en verdiepen, kunt u dat doen op deze betrouwbare websites:

www.regelhulp.nl

www.pgb.nl

www.ikwoonleefzorg.nl

Raadpleeg ook de Seniorenwijzer 2022 op www.hevorosmalen.nl en in het folderrek van De Ontmoeting.

Hebt u nog vragen over deze nogal ingewikkelde materie of wilt u hulp bij het berekenen van uw eigen bijdrage, neem dan contact op met één van de ouderenadviseurs via 06 – 53 27 90 98.

Ad Kuijpers en Paul Scholten, vrijwillig ouderenadviseur HEVO

HEVO-Magazine • juli 2022

31

LEESCLUB

8 BOEKEN PER JAAR!

Al 15 jaar leidt Mabel Goossens de leesclubs van HEVO. Enthousiast en deskundig. Van oktober tot mei lezen de leden allemaal dezelfde 8 boeken. Elke bijeenkomst bespreken ze er 1. Ineke, een van de deelnemers: “Ik lees graag. Al van kinds af aan. Maar de leesclub stimuleert je andere boeken te lezen dan je gewend bent. Door er met elkaar over in gesprek te gaan ontdek je dingen die je zelf niet gezien had.”’ Je hoeft trouwens geen boekenwurm te zijn om je aan te sluiten.

Een andere deelnemer zegt: “Voor mij zijn 8 boeken per jaar meer dan genoeg, en omdat ze met zorg geselecteerd zijn, geniet ik er echt van.”

32

Hoe ontstaat de ‘lijst van 8’?

“Ik lees veel en boeken die voor de leesclub interessant kunnen zijn, komen op een stapel.

Daaruit selecteer ik er dan 8. Het gaat trouwens niet alleen om mijn smaak, want ieder jaar komen er ook suggesties van deelnemers. Na definitieve keuze blijkt er altijd een thema te zijn dat de boeken verbindt. Komend jaar is dat bijvoorbeeld ‘herinneringen’. Tijdens de bijeenkomsten is het uitwisselen van leeservaringen een van de vaste onderdelen. Iedereen heeft zijn eigen levenservaring en visie op het leven. Dat maakt samen boeken bespreken zo boeiend, voor de deelnemers én voor mij. Juist boeken met verschillende lagen leiden tot interessante gesprekken. Welke vragen roept het boek op en waardoor wordt iemand geraakt? Kan iemand zich identificeren met de hoofdpersonen of juist helemaal niet? Iedereen haalt er iets anders uit.”

hebben. Die je als lezer verrassen. Door de ontwikkelingen, de schrijfstijl, de structuur of een open einde.” Controversiële boeken staan er soms ook tussen. “Een boek mag best ‘schuren’. Maar als ze alle 8 zouden schuren, dan kan dat het leesplezier negatief beïnvloeden. Een paar jaar geleden heb ik ‘Vallen is als vliegen’ van Manon Uphoff op de lijst gezet. Dat leidde tot uiteenlopende reacties van ‘fenomenaal’ en ‘greep me bij de strot’ tot ‘moest me door de woorden heen worstelen’ en ‘ben er halverwege mee gestopt’. Dat boek ging over een zwaar onderwerp, incest.”

Mabel streeft in de ‘lijst van 8’ naar een balans.

Bijvoorbeeld tussen mannelijke en vrouwelijke schrijvers, maar ook qua inhoud en stijl. Ook de genomineerden voor bekende prijzen zoals de Libris Literatuurprijs houdt ze in de gaten.

Biografieën vindt Mabel minder geschikt voor de leesclub, omdat het dan vaak maar om 1 vraag gaat: vind ik het leven van die persoon interessant of niet? Ze kiest daarom boeken die sommigen ‘literair’ noemen. “Dat klinkt hoogdravender dan het is. Het zijn boeken die enerzijds herkenbare situaties en personen bevatten, maar anderzijds niet een voorspelbare opbouw of ontwikkeling

“Natuurlijk heb ik invloed op de keuze van de boeken die we lezen in de leesclub. En ja, gezien mijn achtergrond, zijn dat vooral Nederlandse of Engelse auteurs.” Als haar belangrijkste rol ziet Mabel als goed voorbereiden en het gesprek in goede banen leiden. Ervoor zorgen dat elke deelnemer haar zegje kan doen. Haar zegje? “Ja, op dit moment zijn er geen mannen bij mijn leesclubs.

Die lezen nu eenmaal minder en als ze lezen hebben ze vaak een voorkeur voor non-fictie.”

HEVO-Magazine • juli 2022

“Een leven lang lekker lezen gun ik iedereen!”

Twee keer hetzelfde boek lezen “Als je een boek voor de tweede keer leest, vallen je altijd nieuwe dingen op!” Daarom leest Mabel de lijst van 8 twee keer of zelfs meer. “Ik maak met potlood allerlei aantekeningen in het boek.

Daarnaast verzamel ik zo veel mogelijk informatie over de auteur, de schrijfstijl, het perspectief, de thema’s en betekenisvolle passages. Maar natuurlijk ook recensies.” Ineke vindt het ook boeiend om te horen hoe een ander hetzelfde boek ervaren heeft. “Daar denk je dan over na en je leert ervan.

Meestal lees ik het boek voor de bijeenkomst nog een keer - wat vluchtiger- door, zo ontdek je meer in de tekst.”

De sociale lezer Soms zien mensen lezen als een asociale bezigheid: je doet het tenslotte in je eentje. Onderzoek toont aan dat lezers juist heel sociaal zijn. Ze spreken sneller onbekenden aan en zijn meer betrokken bij vrienden en hun omgeving. Uit ander onderzoek blijkt dat lezers een groter empathisch gevoel hebben: ze begrijpen de gevoelens van anderen beter dan niet-lezers. Er zijn nog veel meer positieve effecten van lezen op een mens. Al die effecten zijn misschien mooi meegenomen, maar je kunt ook lezen omdat je dat gewoon leuk vindt.

Toekomst van de HEVO-leesclubs Mabel leidt nu al 15 jaar de leesclubs bij HEVO en doet er ook nog 2 bij ABZ in Vught. Met haar diploma van de lerarenopleiding voor Nederlands en Engels én veel ervaring met onderwijs aan volwassenen voelt ze zich als een vis in het water bij deze activiteiten. “Ik krijg er zo veel energie van. Mensen kunnen zulke verrassende dingen zeggen over een boek dat ze gelezen hebben. Dat maakt het zo leuk om te doen. En natuurlijk ook de interactie in de groepen. Natuurlijk probeer ik in mijn rol er ook voor te zorgen dat iedereen zich gezien en gehoord voelt. Van mij mag het zo nog jaren doorgaan. En van de leden blijkbaar ook, want het verloop is erg laag.”

Margreet Vossen

Is een leesclub iets voor u?

HEVO heeft 3 leesclubs die van oktober tot mei 8 keer bij elkaar komen in De Ontmoeting met maximaal 11 leden. Elke bijeenkomst een ander boek. Voor het nieuwe seizoen is de lijst al bekend. Schrijvers uit verschillende landen en met verschillende achtergronden. In alle boeken spelen herinneringen een belangrijke rol. Hoe maak je die en hoe vergeet je?

Ontmoet de mensen in deze mooie boeken. En natuurlijk valt er ook wat te lachen. Er is nog plek! Dus wilt u meer weten of u aanmelden voor een leesclub? Neem dan contact op met Corry Tousain via mail c.tousain@ziggo.nl of telefonisch 06 – 13 64 39 36.

HEVO-Magazine • juli 2022

33

WIE ZIJN WE NU EIGENLIJK…..

Op korte termijn verhuist stichting SeniorWeb Rosmalen naar de bestuurskamer van HEVO waar we een deel van onze activiteiten gaan uitvoeren. De ruimte wordt ook gebruikt voor HEVO-overleg zoals dat nu het geval is. Er komt een naamplaatje op de deur. In dit HEVO-Magazine geven we u een toelichting op wat wij zijn en wat we doen om senioren digitaal vaardig te maken en ook te houden.

SeniorWeb Rosmalen (SR) is sinds 9 januari 2014 een zelfstandige stichting. Daarvoor was zij een project van 3 samenwerkende organisaties in Rosmalen, te weten Seniorenvereniging HEVO, Zorgcentrum Annenborch en Welzijnsonderneming Divers.

Deze 3 organisaties richtten in januari 2000 de ComputerInloop Annenborch (CIA) op. In 2012 is de naam veranderd in Senioren Computerleercentrum Rosmalen, omdat CIA te veel de indruk bij mensen gaf dat zij alleen voor bewoners van Zorgcentrum Annenborch was. Inmiddels heten we nu stichting SeniorWeb Rosmalen.

Onze doelstelling laat zich het best omschrijven als het, uit sociaalmaatschappelijke overwegingen, bevorderen van de participatie van ouderen op het gebied van het gebruik van alle mogelijke digitale hulpmiddelen. Dat doen we door: • het samenstellen en organiseren van basis- en vervolgcursussen op het gebied van computer-, tablet- en smartphonegebruik • het organiseren van individueel leren op onze leslocatie maar ook bij u thuis • het samenstellen en organiseren van presentaties op specifieke actuele deelterreinen van de informatietechnologie • het organiseren van een helpfunctie (De Inloop) om u te adviseren en zo nodig te helpen bij vragen waar u bij het gebruik van de computer, uw tablet of smartphone tegen aan loopt Iedere 50-plusser is welkom. Belangstellenden uit de omgeving van Rosmalen eveneens. De organisatie wordt aangestuurd door een bestuur met ondersteuning van een grote groep vrijwilligers die werkzaam zijn als docent/ onderwijsassistent en/of als Inloop-begeleid(st)er.

Relatie met SeniorWeb Wij zijn aangesloten bij SeniorWeb, een landelijke organisatie (Utrecht) die de digitalisering van senioren wil bevorderen. SeniorWeb beschouwt onze Stichting als een van haar Leercentra. Al onze vrijwilligers kunnen als ‘Ambassadeur’ gebruik maken van de professionalisering die SeniorWeb aanbiedt.

Het computerlokaal Voor de uitvoering van cursussen en de Inloop beschikken we over een adequaat ingerichte ruimte, binnenkort de bestuurskamer. Er is voldoende plaats voor cursisten en Inloopgasten en begeleiders. Bovendien maken we voor presentaties gebruik van de lokalen van HEVO. De Inloop De Inloopuren zijn op maandag-, dinsdag- en vrijdagochtend van 09.30 uur tot 10.30 uur en van 10.30 uur tot 11.30 uur. U kunt een afspraak maken voor een bezoek aan een Inloopuur, om zeker te zijn van een plek. We helpen u tegen een kleine vergoeding bij vragen en problemen waar u thuis tegenaan gelopen bent. Tijdens de uren in het Digitaal Café, eenmaal per 2 weken op donderdagmiddag, praten we over diverse kleine probleempjes die gebruikers van digitale apparaten ervaren. Ook kunnen bezoekers elkaar informeren tijdens een kop thee of koffie en er zijn ook altijd vrijwilligers van SeniorWeb aanwezig.

Cursussen en individueel leren We bieden cursussen op het gebied van computergebruik voor echte beginners, maar ook voor wie al verder is. Voorbeelden zijn: fotobewerking, maken van een fotoboek maar ook de omgang met tablet en smartphone.

Deelnemers moeten voor deze cursus zelf een usb-stick meebrengen.

34

HEVO-Magazine • juli 2022

Bij individueel leren krijgt u één op één les over een of meerdere onderwerpen uit bestaande cursussen of over een onderwerp dat u zelf aandraagt en waarop u uw kennis wilt verbeteren. Het individueel leren kan in onze lesruimte of bij u thuis. We noemen dat “leren aan huis” Ten slotte blijkt er steeds meer behoefte aan kortdurende themagerichte presentaties. Zo verzorgen we op gezette tijden presentaties zoals digitale nalatenschap, de cloud, veiligheid en privacy op het internet, slim op pad en sociale media.

Samenwerking Huis73 Met Huis73 is er een jarenlange samenwerking waarin we in opdracht de (momenteel nog) door de overheid bekostigde cursussen Klik&Tik (voor de echte beginner) en Digisterker (digitale overheid) verzorgen in de Hinthamerstraat en bij Perron-3.

Publiciteit Het cursusaanbod maken we bekend met flyers en op onze website. De flyers zijn te vinden op diverse openbare locaties in Rosmalen zoals PERRON-3, Farent wijkcentra, HEVO-gebouw, Annenborch en De Biechten. Voorts in de diverse al of niet gratis dag- en weekbladen in Rosmalen en Den Bosch. Natuurlijk hebben we ook een groot aantal abonnees op onze nieuwsbrief.

Verder organiseert SR met regelmaat voorlichtingsbijeenkomsten voor belangstellenden bij HEVO of daar waar we uitgenodigd worden. De voorlichting is vooral belangrijk voor belangstellenden, die eerst nader geïnformeerd willen worden alvorens zich in te schrijven voor een cursus, presentatie, individueel leren of een Inloop-uur .

Het team vrijwilligers van SeniorWeb Rosmalen helpt u graag. www.seniorwebrosmalen.nl

INSCHRIJVING ZOMERSCHOOL55+ NOG MOGELIJK. De inschrijving voor de SAS-Zomerschool55+ in de gemeente ‘s-Hertogenbosch is al een tijdje geopend. Net als in de voorgaande 12 jaar draait het ook in deze 13e editie vooral om ontmoeten, leuke dingen samen doen en kijken wat er in de gemeente voor senioren te beleven valt: ook na de zomer. Tijdens de Zomerschool kun je ‘nieuwe’ activiteiten uitproberen en er is altijd een kopje koffie of thee om samen met anderen te bespreken wat je ergens van vindt of zo maar te genieten.

Bijzonder dit jaar is de dagtocht naar Leuven, een bezoek achter de schermen van het JBZ, op bezoek bij het Veteranen Ontmoetingscentrum en een excursie naar Natuurbegraaf-plaats Maashorst.

Op sportief gebied werken we samen met S-port (en kun je bv Actief samen sporten met een lunch), voor de digitale activiteiten met SeniorWeb. Onder hun leiding kun je foto’s op je smartphone leren bewerken en een inleiding volgen over het omgaan met de DigiD. Ook op creatief gebied is er het nodige te kiezen en op een vrijdagmiddag kun je kunst kijken bij De Slinger en zien wat senioren allemaal maken op creatief gebied. Natuurlijk zijn

er ook presentaties in de diverse centra: een film in PERRON-3, cabaretiers van toen in De Stolp en de lezing ‘Van Turfvaart naar Maximakanaal’ in De Biechten. Ook in De Schans en in De Ontmoeting zijn we een paar dagen aanwezig.

Je kunt mee disco dansen of linedancen, meezingen met een smartlappenkoor, samen koken met Resto van Harte, bowlen met andere senioren of met elkaar vragen beantwoorden in een grote ‘pubquiz’. Kortom: er is voor iedere senior die een leuke en gezellige ochtend of middag wil hebben in de periode van 25 juli tot en met 12 augustus wel iets te beleven!

Kijk op de site www.saszomerschool.nl of er nog een activiteit beschikbaar is, die bij je past.

Tot van de zomer

HEVO-Magazine • juli 2022

35

OPROEPEN Handjes gezocht! We gaan de bestuurskamer een stevige opknapbeurt geven.

Na 10 jaar is een en ander aan vernieuwing toe. We vervangen de totaal versleten vloerbedekking, laten nieuwe gordijnen hangen en gaan de muren en plinten verven. Dat doen we ook omdat vanaf 5 september Seniorweb naast onze eigen activiteiten - gebruik gaat maken van de bestuurskamer voor spreekuren en kleine cursussen. We willen het schilderwerk zelf doen.

Wie heeft er zin om in de periode van 26 tot 31 augustus (exacte dagen stellen we in overleg vast) te komen schilderen? Je kunt je aanmelden op deleeuwpeter2@gmail.com of bellen: 06 - 37 60 26 37.

Samenzanggroep De Zangtoffel heeft door het stoppen van enkele leden vanwege gezondheidsproblemen, plaats voor ‘nieuwe’ zangers en zangeressen. Wie komt ons gezellig koor, begeleid door 3 accordeonisten, versterken? Wij repeteren elke 2de en 4de vrijdag van de maand in De Ontmoeting. Info bij secretaris Riki Ubert 073 - 521 34 17 of 06 - 24 43 05 64.

Biljartclub De Vrolijke Rakkers, die iedere week op maandagmiddag en dinsdagmiddag van 13.00 tot 17.00 uur biljart in het gebouw van Nimrod, Chr. Kannemanstraat 26 in Hintham heeft nog plaats voor enkele leden. U kunt zich telefonisch aanmelden bij Tonny Verweij 06 - 13 26 30 42.

De eerstvolgende bijeenkomst voor nieuwe leden is op 14 juli om 16.00 uur in De Ontmoeting. Bent u de afgelopen keren verhinderd geweest en wilt u alsnog komen, dan kunt u zich aanmelden op secretaris@hevorosmalen.nl. U kunt ook bellen met de ledenadministratie: 06 – 23 05 33 79.

Na een coronastop van bijna 2 jaar organiseert HEVO-fietsgroep De Vrolijke Trappers weer fietstochten voor u. Dat doen we om de 2 weken op woensdag om 09.30 uur. Dit jaar nog op 20 juli, 3, 17 en 31 augustus en de laatste op 14 september. We starten bij De Ontmoeting aan de Tulpstraat. Deelname aan onze fietstochten is gratis en ook niet HEVO-leden zijn welkom. U neemt deel op eigen risico en consumpties op de pauzeplaatsen zijn voor eigen rekening.

De gemiddelde snelheid waarmee wordt gereden is 15 tot 17 kilometer per uur. Zorg er voor dat zowel u als uw fiets in goede conditie zijn.

De redactie van dit Magazine kan nog altijd versterking gebruiken. Er is met name behoefte aan een extra eindredacteur. De eindredacteur is een teamplayer. Hij/zij bepaalt samen met de redactie de inhoud van het magazine.

En samen met de vormgever(s) de lay-out. De eindredacteur beoordeelt alle ingeleverde artikelen op inhoud, opbouw en taal- en tikfouten. Wanneer nodig, coacht hij/zij de redacteur vooraf of na het schrijven van het artikel. Bij twijfel over een onderwerp is er overleg met het bestuurslid Communicatie.

Tijdsbesteding: ongeveer 40 uur per editie, verspreid over 6 weken. Daarvan zit de meeste tijd in de laatste week rond de deadline. Meer informatie bij Ad van der Donk, 06- 23 73 61 34 of bij Tonny van Raaij, 06 – 10 16 71 98.

36

HEVO-Magazine • juli 2022

HEVO-AGENDA 12 JULI T/M 6 SEPTEMBER

WEKELIJKS / MAANDELIJKS Beweeggroep ’t Ven Elke maandag, 11.00 uur Locatie: Kindcentrum ’t Ven, Striensestraat Vertrek vanuit De Ontmoeting

Begeleiding door 2 stagiaires van Fontys

Aanmelden: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53, fam.intveld@home.nl Dansmatinee

4e Zondag van de maand, 14.00 tot 16.00 uur, Gasterij De Hoef, Annenborch

Grootouder-kindergym Elke dinsdag, 09.00 tot 09.45 uur en 09.45 tot 10.30 uur

Sporthal Mozartlaan, Mozartlaan 13, Rosmalen Info en aanmelden: ledenadministratie@ojcturnen.nl o.v.v. Grootouder-kindgym via HEVO HEVO-lunch

Laatste vrijdag van de maand van 12.00 tot 13.30 uur in De Ontmoeting Aanmelden en info: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53, fam.intveld@home.nl

HEVO Repair Café

Gesloten tot 7 september

Kienen Elke derde vrijdag van de maand in De Ontmoeting, 14.00 uur Rijbewijskeuring 75+

Zaterdag 16 juli: keuring van 09.00 tot 13.00 uur in De Ontmoeting Vooraf aanmelden: alléén voor HEVO-leden, Jan Mollee 073 - 521 72 50 of Maarten Belonje 073 – 521 63 03

Senioren Beweegles

Elke woensdag: 10.00 uur Locatie: Beweegtuin Geenbergenstraat, Rosmalen Deelname: gratis

SeniorWeb Rosmalen en het Digitaal Café

Op donderdag in de oneven weken van 14.00 tot 16.00 uur De Ontmoeting en Huis 73 locatie ’s-Hertogenbosch

Walkinghockey Elke maandag: 09.30 tot 10.30 uur

Voor mannen en vrouwen bij MHC in Maliskamp Wandelen

Nordic Walking: Maandag 09.30 uur Info: Marianne Willems, 06 – 45 94 74 51 De Doorzetters: Dinsdag 09.45 uur Info: Ans van Liempt, 06 - 41 20 01 73 De Ontmoeting: Dinsdag 09.30 uur Info: Marian Bevers, 06 - 47 86 07 52 Parochiecentrum: Dinsdag 09.30 uur Info: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53 PERRON-3: Donderdag 09.00 uur Info: Bea Intveld, 06 – 10 75 47 53 De Zandlopers: Eerste maandag van de maand Vertrek vanaf De Ontmoeting, 13.30 uur Info: Maggy Vegers, 073 - 521 31 63, 06 - 40 86 91 83 Henny van de Ven, 073 - 521 33 47, 06 - 29 53 05 64

Zityoga

Elke maandag: 09.30 uur SJV-gebouw, Mimosastraat, Rosmalen Info: Peter Lammers, 06 – 23 47 05 17, lamm76@ziggo.nl

Over agendapunten met ***sterretjes leest u in dit blad uitgebreide informatie HEVO-Magazine • juli 2022

37

HEVO-AGENDA 12 JULI T/M 6 SEPTEMBER

EENMALIGE ACTIVITEITEN OP DATUM Zondag 10 juli tot en met zaterdag 16 juli:

7-daagse reis naar Tirol

Dinsdag 19 juli:

De Ontmoeting, Opfriscursus Rijvaardigheid

Maandag 25 juli tot en met vrijdag 12 augustus:

Zomerschool 2022

Dinsdag 26 juli:

Dagtocht naar Vreeswijk - Sluizentocht

Zaterdag 13 augustus tot zaterdag 4 september:

De Ontmoeting gesloten

Donderdag 18 augustus:

Dagtocht museum Corpus en rondvaart Kagerplassen

Dinsdag 6 september:

Dagtocht Zaanse Schans

HEVO-Agendapunten stuurt u naar kopij@hevorosmalen.nl in een Word bestand.

Piet Kerssens

Oost west de lente ging de zomer kwam aan en daar vertrokken ze weer in een lange karavaan

ze keerden weer terug naar huis met verhalen van gewicht, over hitte, hagelstenen, zondvloed de hele maatschappij ontwricht

naar oost naar west het kon niet ver genoeg ze hadden zoveel kilometers voor de boeg

maar hij op zijn akker luisterde en dacht wat heb ik mijn tijd lekker doorgebracht ik genoot van de zon, de avonden waren zwoel de tuin was zo prachtig, liggend in mijn luie stoel

toen iemand zei: ik blijf gewoon thuis werd hij met meewarigheid bezien die arme stakker, thuis op zijn akker je moet toch wát van de wereld zien

en toen ze uitgekakeld waren vroegen ze hem op ‘t allerlest: hoe ging het nou met jou, man en hij zei: best Trix

38

HEVO-Magazine • juli 2022

Bestuur

Postadres HEVO Rosmalen

Carel van den Heuvel 06 - 13 23 66 83 Voorzitter / Belangenbehartiging

Tulpstraat 2-4, 5241 XV Rosmalen info@hevorosmalen.nl

Piet van der Velden Secretaris / Vicevoorzitter Reiscommissie

06 - 27 00 10 77

Ledenadministratie

Ton van de Liefvoort Penningmeester Sponsorcommissie

06 - 42 56 77 00

Jos van Raak Activiteitencommissie / Evenementencommissie

06 - 42 28 27 70

Mecheline Heijmans Commissie Cultuur, Commissie Omzien

06 - 36 49 09 44

Annette Hurkens en Ton Verbunt 06 - 23 05 33 79 ledenadministratie@hevorosmalen.nl

Financiële administratie Ton van de Liefvoort, 06 - 42 56 77 00 penningmeester@hevorosmalen.nl

Tonny van Raaij 06 - 10 16 71 98 Communicatie / Sponsorcommissie

Opzegging lidmaatschap

Hans van de Griendt 06 - 19 17 58 04 Vrijwilligersbeleid en Belangenbehartiging

Het lidmaatschap loopt van 1 januari t/m 31 december. Opzegging voor het nieuwe jaar uiterlijk op 1 november van het lopende jaar. Schriftelijk naar bovenstaand postadres of per mail naar ledenadministratie@ hevorosmalen.nl.

Ouderenadvisering De Ontmoeting Het team bestaat uit: Margreet van Dijl, Jan Knol, Willem Konickx, Ad Kuijpers, Piet de Munck, Marianne Schinkel, Paul Scholten, Henny Verhoef, Henriëtte Kramer, Peter Nogossek

073 - 822 13 97 Openingstijden: maandag t/m vrijdag van 09.00 -17.00 uur Bij activiteiten ‘s-avonds 19.00-22.00 uur Laatste zondag van de maand van 14.00-17.00 uur

en Ton van de Liefvoort.

De vrijwillige ouderenadviseurs en belastinginvullers van HEVO zijn bereikbaar via 06 - 53 27 90 98.

U kunt ook een e-mail sturen naar: ouderenadviseurs@hevorosmalen.nl.

HEVO-Magazine • juli 2022

39