HEVO viert in december het 70-jarig bestaan. Het begon in 1952 als een ‘reisclub’ voor ouden van dagen. In de loop der jaren zijn er veel activiteiten bij gekomen. Communicatie over die activiteiten gaat steeds vaker via de computer of smartphone. Maar zolang HEVO leden heeft die digitaal niet actief zijn, blijven we ook communiceren op papier. In deze editie staat het thema Communicatie centraal.
In deze 7e editie van het jubileumjaar staat het thema Communicatie centraal. Dat is een onderwerp dat dicht bij mij staat: als eindredacteur van dit magazine maak ik onderdeel uit van de communicatieketen binnen HEVO. Lidy Verdegaal zag dan ook haar kans schoon om mij voor haar artikel uitgebreid ‘aan de tand te voelen’. Het magazine voorziet jullie met name van achtergrondinformatie en ontwikkelingen binnen HEVO. En voor leden die (nog) geen computer of smartphone hebben, besteden wij ook nog altijd aandacht aan alle activiteiten die op de rol staan de komende periode.
Maar wil je het actuele nieuws binnen en over HEVO écht volgen, dan is de nieuwsbrief - die we elke vrijdag per e-mail versturen - het geëigende medium. Wim van Kessel stelt die samen en neemt daarin linkjes naar de HEVO-website op. Daar heeft webredacteur Joanne de Graaff dat nieuws fraai vorm gegeven op een zogenoemde tegel. Hoe dat alles in zijn werk gaat, lees je verderop in dit magazine in een bijdrage van Tonny van Raaij, bestuurslid Communicatie.
De interne communicatie binnen HEVO loopt inmiddels gesmeerd, dankzij de inzet van veel vrijwilligers. En daarbij mogen we de bezorgers van het magazine zeker niet vergeten. Dat het magazine op papier op den duur (grotendeels) zal verdwijnen is een zekerheid. Zodra we denken dat nagenoeg iedereen digitaal te bereiken is, zullen we ook gaan kijken hoe we de achtergrondinformatie bij onze leden gaan brengen.
Ook op het gebied van externe communicatie timmert HEVO de laatste tijd behoorlijk aan de weg. Met regelmaat verschijnen er publicaties in de lokale bladen Rosbode, De Molen en Bossche Omroep. En wanneer dat nuttig kan zijn, zoeken we ook contact met het Brabants Dagblad. Op die manier doen we aan ledenwerving, maar laten we ook zien wat deze mooie, grote vereniging zoal doet. Want daar mogen we best trots op zijn!
Margreet Vossen brengt een verhaal over de nieuwste loot aan de communicatieboom; het team Beeld en Geluid. Dankzij hun inzet kunnen leden die evenementen en activiteiten niet (meer) kunnen bezoeken, toch een beetje meegenieten. Bij communicatie speelt taal een belangrijke rol. Hoe dat zich heeft ontwikkeld bij de mens, lees je in een bijdrage van Marjan Vonk.
Op de volgende pagina staat vast een vooraankondiging over het slotevenement van ons 70-jarig jubileum. Dat vindt op 3 december plaats in De Kentering. Blok die datum vast in je agenda!
De communicatieketen telt al veel vrijwilligers, maar kan nog altijd nieuwe mensen gebruiken. Vind je het leuk te schrijven, tekenen, foto’s te bewerken of andere communicatie-activiteiten te doen, meld je dan bij Tonny van Raaij. We kunnen je hulp altijd wel gebruiken!
De communicatieketen kan altijd nieuwe vrijwilligers gebruiken. Dus meld je aan!
Op vele manieren heeft HEVO haar 70-jarig bestaan dit jaar gevierd. HEVO Magazine heeft in alle nummers aandacht aan dit jubileum gegeven. Ook de evenementen zijn nadrukkelijk in dit kader georganiseerd.
We frissen even je geheugen op. Op zondag 1 mei werd het jubileumjaar met een geslaagd evenement in en om onze Ontmoeting geopend. Live muziek, demonstraties van een aantal clubs, kramen met presentaties van alle clubs en ook activiteiten voor de jongere jeugd. Het kostte veel voorbereiding, maar het resultaat was er naar.
Halverwege het lustrumjaar organiseerde onze Evenementencommissie in samenwerking met een aantal Rosmalense partijen een grootschalig evenement op zondag 18 september in het centrum van Rosmalen. Veel muziek bij de Kentering, optredens van Rosmalense muziekgezelschappen en een theater act op De Driesprong en een kunstmarkt in het nieuwe centrum. Daarnaast presentaties van oude ambachten en informatiekramen van HEVO. Voor ieder wat wils. Helaas waren de weergoden HEVO niet gunstig gezind, zodat er minder bezoekers hebben kunnen genieten van het prachtige feestprogramma.
EN DAN NU ter afsluiting van de 70e verjaardag van HEVO, een evenement op zaterdagmiddag 3 december in De Kentering. Precies op die datum werd 70 jaar geleden HEVO opgericht. Dit is daarom het moment om ons 70-jarig jubileum af te sluiten met een door de Evenementencommissie speciaal samengesteld slotevenement. De middag start om 13.30 uur. Na een kort welkomstwoord van onze voorzitter treedt die middag ‘The Inspirational Community Gospel Choir’ (onder meer begeleidend koor bij optredens van The New London Chorale) 2 maal voor u op.
©Esther van Dam
prof. dr. Herman Pleij
Tussen deze optredens door en de daarbij behorende pauzes zal historicus prof. dr. Herman Pleij (bekend van tv) op de hem karakteristieke wijze spreken over de ontwikkelingen voor senioren in de periode 1952 tot heden. Dit alles onder het genot van een drankje en hapje. Bovendien zetten we de HEVO-leden van geboortejaar 1952 deze middag in het zonnetje. Deze leden krijgen daarvoor een speciale uitnodiging. Na afloop van het programma kan er gezellig nagepraat en geborreld worden. Kaartverkoop en kosten worden via nieuwsbrief en website bekend gemaakt.
Noteer 3 december nu al in je agenda en houdt de berichtgeving in de nieuwsbrief in de gaten.
Sinds de verschijning van ons extra dikke HEVOMagazine van september 2022 zijn wij als bestuur hard aan de slag om onze leden weer nieuwe activiteiten aan te bieden. Zoals jullie hebben kunnen lezen, gaat het bestuur vol inzetten op de start van de HEVO-academie. Met die academie gaan we ons aanbod van cursussen, workshops en lezingen beter op elkaar afstemmen en verder uitbreiden.
Ook onze kaartactiviteiten worden of zijn uitgebreid met de start van onze rikclub (initiator: Paul Geelen), waarvoor zich een groot aantal gegadigden heeft aangemeld. Er gaat gerikt worden op dinsdagmiddag en op woensdagavond.
Dat gaan we hopelijk meer zien, dat ook in de avonduren van ons clubgebouw gebruik gemaakt gaat worden. Het probleem voor de Beheercommissie is, om daarvoor voldoende gastvrouwen en gastheren te vinden. Dus als u ook ’s avonds bij ons aan de slag wilt, meldt u aan als vrijwilliger. Dat zal ons beslist verder helpen.
En over vrijwilligers gesproken. Op 7 oktober hebben wij ons vrijwilligersfeest gehad. Toen is ook de
vrijwilliger van het jaar gekozen. Op het moment van aanbieding van deze kopij is nog niet bekend wie dat geworden is, maar u weet dat natuurlijk nu wel.
Ook onze nieuwe leden hebben op 11 oktober weer hun kennismakingsbijeenkomst gehad. Hopelijk zijn ook de nieuwe leden, die zich aangemeld hebben bij HEVO 70 jaar ROSMALEN FEEST, daarbij aanwezig geweest.
Sinds kort beschikken we over een heel mooi nieuw 85-inch scherm, dat we gaan gebruiken voor lezingen en dergelijke. Op dat scherm zullen ook de WK-voetbalwedstrijden te zien zijn, zodat u die gezellig met meerdere liefhebbers in onze bar kunt bijwonen. En breng gerust je buurman/buurvrouw mee, ook als die (nog) geen lid van HEVO is.
Sinds 6 oktober hangt ook het prachtige schilderij van Henk de Laat, dat door Rita Waslander aan HEVO Rosmalen is aangeboden. Het Bestuur is erg verheugd deze gift te mogen ontvangen. Hartelijk dank daarvoor.
Helaas hebben wij moeten constateren, dat ons geweldig HEVO 70 jaar ROSMALEN FEEST op 18 september letterlijk in het water is gevallen. Met name in de 2 laatste uren was het weer bar en boos. Ondanks dat was de belangstelling toch nog redelijk en hebben zich weer verscheidene nieuwe leden aangemeld.
Mijn broer stuurde mij een appje met daarin het artikel over het 70 jaar HEVO-feest in de Bossche Omroep. Op internet zag ik dat het afgespro ken interview in de Rosbode over het feest op 18 september goed gelukt is. Wat handig toch dat je tegenwoordig waar ook ter wereld - ik zit op dit moment van schrijven in Zuid-Frankrijk - op de hoogte kan blijven van de dingen die je belangrijk vindt en soms helaas ook van wat je minder goed bevalt.
In de beginjaren van HEVO moet dat heel anders geweest zijn. Informatie op papier en persoonlijke gesprekken waren toen de voornaamste communicatievormen. In de loop van de jaren is daar een eenvoudig informatieblaadje bijgekomen en vooral in de laatste 10 jaar is HEVO enorm gegroeid in het gebruik van de moderne communicatiemiddelen. We zijn steeds meer gericht op snelle toegang tot actuele informatie en beelden: video’s en foto’s.
Team van 15 medewerkers Binnen HEVO gebeurt heel veel; er zijn zoveel clubs, lezingen, optredens, ondersteuningsactiviteiten, ontwikkelingen waarvan we leden en niet-leden op de hoogte willen houden. De leden van de clubs, commissies en bestuur leveren deze natuurlijk voor een groot deel aan! Vervolgens staat er een team van 15 (vrijwillige) medewerkers klaar om deze informatie te publiceren via ons Magazine, de Nieuwsbrief, de Website, onze Facebookpagina, brochures, boekjes en de lokale bladen. Elk medium heeft zijn eigen specifieke kenmerken. Alle informatie die gedeeld moet worden kan gemaild worden naar één adres: kopij@hevorosmalen.nl. De diverse redacteuren kijken daar wat voor hun medium geschikt is en overleggen daar ook samen over.
Communicatie is simpel gezegd ‘bedoeld of onbedoeld een boodschap overbrengen op iemand anders’. Die boodschap kan bestaan uit informatie, gedachten, gevoelens of gedrag. We hebben er allemaal elke dag mee te maken. Onze communicatie is wel veranderd door de jaren. Wij communiceren nu veel meer online. We praten nu vaak meer met elkaar via apps en mails en mobiele telefoon. We zoeken naar informatie op een website of door filmpjes te kijken. Voor iemand die iets te vertellen heeft zijn er dus mogelijkheden te over om de boodschap over te brengen en in dialoog te gaan. Communicatie hoort immers een wisselwerking te zijn. Ook binnen HEVO is er veel aandacht voor communicatie zowel tussen leden als met niet-leden.
Het magazine is vooral bedoeld voor het aankondigen van nieuwe activiteiten en evenementen in de nabije toekomst. Daarnaast is het voor het bestuur een medium om nieuwe ontwikkelingen met de leden te delen. In het magazine komen steeds onderwerpen en thema’s aan bod die voor onze leden interessant zijn. Het geeft dan vooral achtergrondinformatie en laat door middel van interviews mensen aan het woord over hun activiteiten en ideeën. HEVO-Magazine verschijnt 8 x per jaar en is in eerste instantie bedoeld voor HEVO-leden.
het een groot gemis vinden. Maar wat niet is, kan komen…
In de coronaperiode zijn we begonnen met het maken van opnames van vergaderingen, lezingen, evenementen. Om iedereen de kans te geven om mee te doen. We hebben daar een enthousiaste groep filmers voor bij elkaar gekregen. De resultaten zijn soms direct te zien via streaming op ons YouTube kanaal en altijd op de website onder het kopje ‘video’s’.
Hoe we ook werken met internet en beeld en geluid er blijft tot nu toe altijd een behoefte bestaan aan papieren publicaties. Denk aan de Activiteitenbrochure die net is uitgekomen, de Kortingslijst en de Seniorenwijzer. Overigens zijn die ook op onze website te vinden onder ‘publicaties’.
De vormgeving is in handen van onze onvolprezen vormgevers Tiny Kappen en Wil Coppelmans, in samenspraak met de samenstellers.
De website is het meest actuele medium van HEVO. Hier vindt men informatie over wat HEVO is en doet en hoe de organisatie is vormgegeven. De website opent op de Nieuwspagina zodat alle nieuwe activiteiten en mededelingen meteen te zien zijn. De agenda is actueel. Leden moeten op de website kunnen vinden wat zij zoeken en niet-leden moeten nieuwsgierig worden naar de activiteiten van HEVO. De HEVO-Nieuwsbrief ‘valt’ iedere vrijdag in de mailbox van ongeveer 2.000 leden. Die wordt, voor zover we dat kunnen nagaan, door veel mensen gelezen. In de nieuwsbrief staan korte berichten. Voor meer informatie kan men doorklikken naar de website. Dat wordt ook veel gedaan.
Onze Facebookpagina is een besloten pagina. Men moet zich ervoor aanmelden. We hebben dit gedaan omdat het vooral een pagina vóór leden en dóór leden is. We maken(nog) geen gebruik van andere sociale media om HEVO-informatie aan een groter publiek te laten zien. Dat is een bewuste keuze. Sociale media gebruiken is alleen interessant als je die ook echt actueel kan onderhouden. Daar hebben we niet genoeg mensen voor. Tot nu toe hebben we ook geen signalen dat onze leden
De informatie over HEVO die in de lokale bladen verschijnt, moet nieuwswaardig zijn en is bedoeld voor niet-leden. Het gaat dan ook altijd om de grotere evenementen of echt nieuwe dingen, gebeurtenissen, ontwikkelingen. Sinds dit jaar hebben we zowel in Thuis in Rosmalen/De Molen als in de Rosbode een eigen pagina. Kopij hiervoor graag altijd in overleg met mij.
Al met al communiceren we dus heel wat af bij HEVO. We proberen dat zo goed mogelijk te doen maar het kan altijd beter. Heb je interesse om ons communicatieteam te versterken of heb je ideeën over communicatie? Laat je horen: tonnyvanraaij@gmail.com of 06 – 10 16 71 98.
Bestuurslid Communicatie
Bij communicatie denken we nu misschien het eerst aan de computer of de smartphone, maar voor die moderne communicatiemiddelen is het gebruik van taal een voorwaarde. Hoe ontwikkelde de mens het vermogen om te praten en om een taal te gebruiken? Daarvoor hebben we niet alleen een stem nodig, maar ook voldoende hersenvolume.
Er was eens, lang geleden… Zo beginnen sprookjes. Voor sprookjes gebruiken we taal. Dit artikel gaat niet over sprookjes, wel over taal. Het gaat over de ontwikkeling van de vroegste spraak, dat is wel lang geleden, maar ook geen sprookje. Het taalvermogen is de moderne mens aangeboren, het zit verankerd in onze genen. En hoewel een taal best ingewikkeld en complex is, leren kinderen hun moedertaal in enkele jaren bijna foutloos spreken. Hoe hebben mensen spraak en taalvermogen ontwikkeld?
Leven in de savanne Wetenschappers gaan ervan uit dat moderne mensen, chimpansees en bonobo’s gemeenschappelijke voorouders hebben. Er zijn resten gevonden van die voorouders, ruim 7 miljoen jaar oud, die kenmerken hebben van zowel mensapen als van mensen. Zij leefden in bossen in Afrika en aten voornamelijk fruit, noten, knollen en sappige bladeren.
Lang geleden namen verre voorvaders en -moeders van de mens een beslissende stap. Zij bleven niet in het bos, ze waagden zich op de savanne. Dat was niet voor niets. Het klimaat van toen, bijna 4 miljoen jaar geleden, veranderde. Er verdween steeds meer bos en daarmee leefgebied en voedsel. De savanne, grasland met struikgewas, kwam daarvoor in de plaats.
Onze voorouders hoopten waarschijnlijk, dat de savanne het voedselaanbod kon vergroten. Die savanne was echter ook een gevaarlijk gebied met al dat hoge gras. Lopend op 4 poten had je geen enkel overzicht. Vijandelijke roofdieren konden vlakbij zijn. Heel langzaam leerden zij om rechtop te lopen. Hun klimpoten veranderden in loopvoeten, geschikt om rechtop te lopen en te rennen.
Deze voorouders leken nog erg op een aap, maar hadden ook menselijke eigenschappen. Hun neven en nichten, de mensapen, bleven achter in het bos. Die nieuwe soort wordt Australopithecus genoemd: de zuidelijke aap. In 1974 is in Ethiopië
een tamelijk goed bewaard skelet gevonden van een vrouw, ze wordt Lucy genoemd. Zij was 110 centimeter lang en woog ongeveer 27 kilo. Ze was zwaar behaard. Haar bekken laat zien dat ze rechtop liep, maar klimmen kon ze ook. Ze stierf waarschijnlijk na de val uit een boom.
De naam Lucy kreeg ze omdat het onderzoeksteam tijdens de vondst naar Beatle-nummer Lucy in the sky with diamonds luisterde. Een replica van Lucy staat in het Oertijdmuseum in Boxtel. Lucy was nog geen mens, toch ze wordt wel onze oermoeder genoemd. Na Lucy hebben er tientallen verschillende primitieve mensen op aarde geleefd, die later weer zijn uitgestorven.
Rechtop lopen heeft niet alleen het voordeel dat je op de savanne om je heen kunt kijken en dat je hard kunt rennen. Het doet ook wat met je lichaam. De stand van ons bekken en de vorm van onze voeten veranderde, we houden ons hoofd ook anders dan een viervoeter. Daarmee verandert de positie van het strottenhoofd en het tongbeentje.
Zo ontwikkelden we stembanden die het vermogen hebben om klanken te maken met hoge frequenties, tussen de 2.000 en 4.000 hertz. Die hoge frequenties zijn nodig voor de verschillende taalklanken. Als Lucy al een meer menselijke stem had, praten kon ze zeker niet.
Om te spreken heb je, naast een stem ook een taal nodig. En een taal vraagt veel hersencapaciteit. Lucy haar hersenvolume was daarvoor niet toereikend. Zij had een herseninhoud van ongeveer 400 cc (kubieke centimeter). Homo Sapiens, moderne mensen zoals wij, kunnen wel door middel van taal communiceren. Wij hebben dan ook aanzienlijk meer breincapaciteit met een hersenvolume van 1.350 tot 1.400 cc.
Vlees met eiwitten Hoe is die hersengroei tot stand gekomen? Diezelfde voorouders die lang geleden op de savanne gingen leven, gingen ook anders eten. De savanne bood vruchten, knollen en bladeren, maar het landschap nodigde ook uit om te jagen.
De nazaten van de Australopithecus voegden vlees toe aan hun menu. Ze ontdekten dat ze met behulp van vuur dat vlees konden grillen, zodat ze
het gemakkelijker konden verteren. Vlees is een bron van eiwitten. Onze hersenen gingen groeien als gevolg van die eiwit consumptie. En net als het geheugen van een computer geldt voor hersenen: hoe groter, hoe meer toepassingen er mogelijk zijn.
Tenslotte leidden al die veranderingen tot de mensen van nu. Dankzij ons hersenvolume kunnen we taal gebruiken, abstract denken en ingewikkelde problemen oplossen. Onderzoekers denken dat juist ons vermogen om middels taal genuanceerd te communiceren, het mogelijk maakt om in allerlei streken te kunnen leven, van Siberië tot Zuid Amerika. Vandaar de titel van dit artikel: taal is een voorwaarde om te overleven, kunnen spreken is geen zilver, het is ons goud.
De moderne mens ontstond 300.000 jaar geleden in Afrika. Hij leerde taal gebruiken. Iedereen vraagt zich af: wat spraken zij? Was er een oertaal?
Niemand die dat weet. Nu worden op aarde een aantal verschillende taalfamilies onderscheiden. Zijn die allemaal voortgekomen uit één oertaal?
Daar wordt natuurlijk over gespeculeerd. In de Bijbel lezen we in Genesis II, vers 1 tot 8, over de Babylonische spraakverwarring. Daarvoor zouden mensen eenzelfde taal gesproken hebben. De Antwerpenaar Becanus schreef in 1572 een lijvig boek ‘Origines Antwerpianae’, waarin hij aantoont dat het Brabants en dan nog preciezer het Antwerps dialect, de taal van de Hof van Eeden is geweest. Niet waar natuurlijk.
Wat wel waar is dat het moderne Nederlands voortkomt uit het Frankisch, de taal die ook ten grondslag ligt aan het Brabants. Rond het begin van onze jaartelling vestigden de Friezen, de Franken en de Saksen zich in ons land. De Franken vestigden zich in het zuiden, in Brabant en België.
De Frankische koning Clovis I (circa 466-511), bestuurde zijn rijk vanuit Doornik. Tot dat rijk behoorde ook een groot deel van Nederland. De taal die aan het hof gesproken werd, werd de eerste officiële rijkstaal. Het moderne Nederlands is daaruit voortgekomen.
Sinds 25 jaar is internet gemeengoed in Nederland. Kinderen anno nu groeien er mee op. Voor ouderen ligt dit anders. Die groeiden op met papieren informatiedragers. En werkten misschien nog met carbonpapier en een stencilmachine. Sommigen voelen nog hun arm als ze aan die machine denken. Begin jaren 80 komen de eerste kopieermachines beschikbaar. En weer 20 jaar later wordt de telefax verdrongen door mail via internet. En u bent er zich misschien niet van bewust, maar de doorbraak van de smartphone is pas 15 jaar geleden.
Voor veel jongeren is hun smartphone tegenwoordig van levensbelang. Ze staan ermee op en gaan ermee naar bed. De gevolgen daarvan zijn onmiskenbaar dat ze minder sociaal zijn en meer gestrest (FOMO-syndroom: Fear of Missing Out). Dat hebben veel ouderen veel minder. Sterker nog: ruim 30% van de zeventigers gebruikt nooit internet.
Internet is niet meer uit ons leven weg te denken. Voor bedrijven een on misbaar en noodzakelijk hulpmiddel en voor veel mensen zelfs een eerste levensbehoefte. Sinds een jaar of 4 heeft HEVO een nieuwe website: hevorosmalen.nl. Wie spannen zich daar voor in? En welke relatie is er met het team Beeld en Geluid?
Eén beeld zegt meer dan 1.000 woorden
De spin in het web van de HEVO-website is Joanne de Graaff. Zij is de webredacteur. “Mijn rol is te zorgen dat alle berichten op de website er aantrekkelijk uitzien, goed geschreven zijn en passen binnen de formats die er zijn.” Joanne heeft naast haar redactionele kwaliteiten ook een goed oog voor beeld. “Fotograferen is mijn lust en mijn leven. Ze zeggen wel eens dat een beeld meer zegt dan 1.000 woorden. Dat geldt nog meer voor websites. Een tekst kan nog zo goed zijn, maar het oog trekt toch eerst naar een plaatje.”
Zij werkte zo’n 4 jaar geleden mee aan de opzet van de nieuwe website. Samen met Pierre Gouweloos en Tonny van Raaij. De laatste heeft als bestuurslid de portefeuille in- en externe communicatie. “We willen als bestuur dat de HEVO website voor zowel leden als niet-leden relevante informatie geeft en makkelijk toegankelijk is. Je wilt dat leden enthousiast blijven en vinden wat ze zoeken, en dat niet-leden nieuwsgierig worden naar HEVO.”
Het huidige webteam bestaat naast de webredacteur en het bestuurslid uit 2 webmasters: Pierre Gouweloos en Cor Heijdenrijk. Cor: “Als webmaster heb je een bescheiden en vooral technische rol. Je zorgt ervoor dat alles op de goede plek geplaatst wordt op de website. De webredacteur doet echt het meeste werk. Pierre en ik ‘werken’ in wisseldienst: hij de ene week, ik de andere.
Continuïteit is van groot belang, ook omdat we verantwoordelijk zijn voor het oplossen van technische problemen. En als het te moeilijk wordt, kunnen we een extern iemand inschakelen. Verder zijn Pierre en ik redelijk handig geworden in het technische beheer van de website die gebouwd is met het programma Joomla.”
Bij de opzet van de nieuwe website is gefilosofeerd met verschillende commissies en leden over wat er hoe op de nieuwe website moest komen. Maar, hoe monitor je of de website nog past bij de behoeftes van de bezoekers (niet alleen de leden)? “Google Analytics kan je laten zien wie de website bezoeken. Nee, niet met naam natuurlijk. Wel op welke pagina’s ze komen, of ze nog doorklikken naar andere pagina’s en hoe lang ze op de website zijn gebleven,” vertelt Pierre. “Hierdoor weten we dat er wekelijks zo’n 500 bezoekers op de website komen.
De meeste bezoekers komen op vrijdag; dat zijn dus vooral leden die de wekelijkse Nieuwsbrief
van HEVO gelezen hebben en dan ‘doorklikken’ naar de website. Wist je trouwens dat sommige berichten al veel eerder op de website staan, dan dat ze in de nieuwsbrief komen?”
HEVO en social media Communiceren is ervoor zorgen dat je op het juiste moment de juiste mensen de juiste informatie geeft op de juiste manier. Dat is tegenwoordig niet zo makkelijk. En de verschillen zijn binnen HEVO groot. Sommige leden hebben aangegeven alleen nog maar digitaal de informatie te willen ontvangen, andere zijn minder digivaardig en vinden het HEVO- Magazine geweldig. Ook al komt dat blad maar 8 keer per jaar uit.
Dat zal de komende jaren misschien wel veranderen, omdat nieuwe leden van rond de 60 jaar meer digitaal ingesteld zijn dan de oudere leden. Ondertussen heeft HEVO al 5 jaar een Facebookpagina (HEVO Rosmalen) met bijna 300 leden. Ook is er een YouTube kanaal HEVO Seniorenvereniging Rosmalen, met bijna 150 leden. Er staan nu bijna 25 leuke filmpjes op. Op de website van HEVO vindt u deze onder ‘Video’s’.
Voor de website van HEVO zou het goed zijn als meer leden foto’s zouden maken of filmpjes van activiteiten binnen HEVO.
Het grootste verschil tussen mensen van 20 jaar en mensen van 70 jaar is dat de eersten van alles wat ze doen een foto en een filmpje maken en dat delen met de buitenwereld via social media. Natuurlijk staan ze er ook zelf op (selfies). Ouderen doen dat niet. Voor de website van HEVO zou het goed zijn als meer leden foto’s zouden maken of filmpjes van activiteiten binnen HEVO. Denk eens aan een mooie wandeling van een van de groepen: maak een digitale versie van de route en stuur hem op naar kopij@hevorosmalen.nl.
Zorg wel voor een duidelijk onderwerp bijvoorbeeld ‘kom ook in beweging’ of ‘verrassende wandeling’. Ook van de activiteiten van de reiscommissie komen zelden foto’s of filmpjes. Waarom niet?, vraagt het webteam zich af. Zo zou iedereen een soort ambassadeur kunnen zijn voor HEVO. Let wel op: als er mensen op de foto of het filmpje staan, moeten die het wel goed vinden dat u het opstuurt. En, de redactie van de website heeft zo ook haar regels voor professionele kwaliteit van beeld en tekst.
Beeld en geluid ook na corona
Ontmoeten en verbinden tijdens de coronalockdowns was lastig. Dus nam het bestuur het initiatief om een aantal activiteiten te gaan streamen (spreek uit als strie-men). Zoals de Algemene LedenVergadering en een lezing. Dat kan live (veel gedaan voor uitvaarten in coronatijd), maar ook als opgenomen film via bijvoorbeeld YouTube, Ziggo, Netflix of een ander kanaal. HEVO huurde eerst een professioneel bedrijf in, maar dat was behoorlijk kostbaar. Een jaar geleden is daarom uit de eigen leden een enthousiaste groep ‘Beeld en geluid’ gevormd.
Op dit moment zijn dat Peter van Hoek (camera en montage), Pierre Gouweloos (camera en regisseur), Joanne de Graaff (camera en belichting), Wim Raaijmakers (techniek en inkoop apparatuur) en Hans Bender (geluidsman). Wim: “Het streamen
zorgt ervoor dat leden die ergens niet naar toe kunnen of willen komen, in hun eigen omgeving er toch ‘bij’ kunnen zijn. De technologie om dit te doen is er. En de groep mensen die weet hoe het werkt, groeit.”
Inmiddels heeft het beeld en geluid team de nodige apparatuur om goede opnamen te maken en deze te bewerken. Denk aan draadloze microfoons maar ook aan de beheersing van het software programma OBS. Pierre geeft aan dat ze meestal met 2 camera’s werken en dat het samenspel steeds beter gaat. “Stel dat je die allebei op een koor richt dat optreedt. Hartstikke leuk, maar als ze uitgezongen zijn, dan wil je wel even een beeld van het klappende publiek, dus dan moet een van de camera’s zwenken.”
Het team heeft ook meer oog gekregen voor de ‘enscenering’.
Zo stond een tijdje terug een spreker naast een brandblusapparaat. Dat zag er niet uit, dus moest er snel een mooi doek overheen. Bij een andere opname stond de spreker te dicht bij een zoemende koelkast. Ook weer een leerervaring. Maar soms gebeurt er iets onverwachts wat goed uitpakt. Bij de opnamen van de kerstviering stierven net de klanken weg van het laatste lied. En op dat moment begint de klok ineens heel hard te luiden. “Dat hadden we niet zelf kunnen bedenken, maar het was echt heel mooi.”
Kortom als u als lid van een van de 50 clubs een leuk bericht heeft voor de website of een activiteit die misschien leuk zou zijn om te laten filmen, stuur dan een berichtje aan kopij@hevorosmalen. nl En wie weet komt het team beeld en geluid dan langs of u staat met een mooi bericht op de website.
“Soms gebeurt er iets onverwachts, wat goed uitpakt.”
Hij heeft een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling, bouw en inrichting van De Ontmoeting. Zijn bouwkundige achtergrond was daarbij heel belangrijk. Ook dacht hij mee over de exploitatie van de bar. Voor deze bijdrage kreeg hij de zilveren speld van KBO-Brabant.
Zaterdagavond 27 augustus is Sjef Peters, 79 jaar oud, na een kort ziekbed overleden. Met zijn overlijden verliezen we een markant, betrokken en actief HEVO-lid. Sjef is in 2019 benoemd tot lid van verdienste van HEVO. En dat was niet zonder reden.
Sjef werd samen met zijn Annemarie lid van HEVO in 2004. Zij waren het 1.500ste lid. Al snel na zijn aanmelding is hij vrijwilliger geworden.
Velen zullen hem ook kennen als de presentator van de jaarlijkse theatervoorstelling in PERRON-3 bij gelegenheid van de Dag van de Ouderen. Die voorstelling en vele andere voor iedere senior toegankelijke evenementen werden georganiseerd door de Evenementencommissie waarvan Sjef een groot aantal jaren (tot 2019) voorzitter was. Deze commissie zorgde onder meer ook voor het carnavalsfeest in De Kentering, de rijvaardigheidscursus en de paas- en kerstviering. Met deze evenementen zette Sjef HEVO op de kaart. Met de werkgroep ‘Ledenvoordelen’ werkte hij onlangs nog aan een groter aanbod van voordelen voor onze leden bij plaatselijke winkeliers en bedrijven.
Voor HEVO-Magazine verzorgde hij in verscheidene edities de rubriek ‘Het Rijke Roomse Leven’. Daarin schetste hij zijn ervaringen binnen de rooms-katholieke kerk die voor velen van ons zeer herkenbaar waren.
Wij wensen Annemarie en de kinderen en kleinkinderen veel sterkte.
ze ploegt, zaait en oogst, bezweet haar rug gebroken, maar intens tevreden dat was wel anders in het verleden toen honger zoveel levens verdorren deed
de baby in haar buik roert zich even over het land klinkt haar blije lied het begint te slijten, haar stille verdriet ze prijst zich gelukkig: dít kind mag leven
op het andere halfrond van de planeet is een moeder de wanhoop nabij zopas heeft ze haar laatste geld besteed
de voedselbank zal voor honger behoeden ze schuifelt nabij, als vijfde in de rij en voelt zich een zaaier van armoede Trix
Het was de koudste 18e september ooit….de dag van het HEVO feest. Op zaterdagavond stonden veel Rosmalenaren voor de spiegel te kijken naar zichzelf en naar hun partner. Glimmend van geluk. Zij in haar petticoat en op high heels, hij gesoigneerd met brylcreem in het haar. Trots en gelukkig omdat zij op zondag zouden deelnemen aan het HEVO feest. 70 Jaar werd HEVO en die vereniging staat erom bekend dat men goed kan plannen.
Het bestuur heeft er lang over nagedacht en uiteindelijk gekozen voor deze legendarische 18e september. Slechter had het niet uit kunnen pakken. Verkleumde vrijwilligers, in het water gevallen activiteiten, kapsels uit de jaren 60 naar z’n mallemoer.
“Terug in d’n Tèd” was vermoedelijk het enige optreden dat klopte. We gingen die dag immers met z’n allen terug in de tijd. Naar het jaar 1962 want uit dat jaar stamde het oude record van de koudste 18e september ooit. Toen werd het 13,5 graden en nu 13,3. Die laatste 2 tiende graad voel je natuurlijk niet maar al met al was het “èrremoeiig” niet meer en niet minder.
Over 5 jaar is HEVO weer jarig en dan hopen we allemaal dat we weer terug kunnen gaan in de tijd. Dat we dan echt onze kuiten opnieuw kunnen smeren, desnoods met brylcreem, dat we er allemaal nog zijn en dat we op een zonnige en zomerse dag kunnen genieten van zang, muziek en dans, van acrobatiek en van kunst. Eén advies mag ik aan het toekomstige bestuur meegeven. Vergeet niet een worst te offeren aan de Heilige Clara. In een Clarissenklooster wordt
dan gebeden voor goed weer tijdens een evenement. Niet alleen het weer maar ook de sfeer zal dan meer dan zonnig zijn!!
Over zonnig gesproken…. ik heb juist enkele boodschappen gedaan bij winkelcentrum De Groote Wielen als 2 jonge meiden van ‘n jaar of 9 blij en enthousiast voorbij springen… “Hoi, hoi ik sta met Thomas op de foto.” Aan de vrouw naast mij vraag ik of zij vroeger ook zo blij was als zij met iemand op de foto mocht. “Jawel”, is haar antwoord “Maar niet persé met Thomas.” Er komen nog een stuk of 4 meiden aangehuppeld en ik vraag “Waarom zo blij, wie is Thomas?” “Da’s ’n heel bekende vlogger, hij kwam net uit de AH en wilde met mij op de foto!” Ik heb nog gevraagd of ze ook met mij op de foto wilde… haar enige reactie: een gefronste wenkbrauw!!
Ja Pierre, dit zijn andere tijden jongen. De huidige jeugd denkt niet meer in Barbiepoppen, Lego of een modelspoor. Nee de iPhone is hun beste vriend!! Filmsterren en popidolen waren de personen waar wij vroeger tegenop keken. Tegenwoordig zijn het de influencers en vloggers die het doen en laten van de opgroeiende jeugd beïnvloeden.
Ze kunnen echter nog zoveel influencen als ze willen… aan het weer valt niet te tornen en zeker niet in dit herfstseizoen. Guur kan het zijn maar ook prachtig, uitbundig en kleurrijk. Lekker banjeren tussen de herfstbladeren van De Loofaert met het strijklicht van de opkomende zon tussen de bomen. Kastanjes rapen en gelukkig zijn met datgene wat je hebt.
“Ik wil je graag uitnodigen…”
Je ziet hem vaak. “Ik wil je graag uitnodigen voor…” Een verjaardag, een jubileum, een bijeenkomst. Het maakt niet uit voor wat. Maar, je nodigt helemaal niemand uit. Je wil het alleen maar doen! Is taal niet echt jouw ding? Probeer dan eens de ‘moest-er-nogeens-bijkomen-van-niet-test’ of ontdek hoe een ‘broodje afhaak’ werkt. Bovendien is dit het eerste boek dat elke lezer een glimlachgarantie belooft.
Lees en lach Als we met iemand praten dan gebruiken we korte zinnen en begrijpelijke woorden. Maar, als we een pen in onze hand hebben of achter ons toetsenbord zitten, dan kiezen we vaak voor precies het tegenovergestelde. Volgens Evers en Verdaasdonk zijn docenten uit onze jeugd de schuldigen. “Dat is spreektaal!”, zeiden ze soms. En dan op een toon alsof je tekst daardoor geen niveau meer had. Stop daarmee. In hun boek ‘Schrijf eens even normaal joh!’ laten ze zien hoe je van schrijven ‘praten op papier’ kunt maken. Ook voor mensen die maar heel af en toe wat schrijven. Zo ga je ook ineens anders kijken naar het woord ‘hierbij’. Kom je dat tegen, vraag dan meteen ‘waarbij?’ Ofwel je kunt prima zonder dat woord. En schrijft u nog wel eens ‘In afwachting van uw reactie verblijf ik’? Maar, waar verblijft u dan al die tijd? En wat denkt u zelf als je op de site van een hotel leest: ‘Bij ons bent u van harte welkom’? Zou wat zijn als je niet welkom bent toch?
Einstein of Keinstein Misschien ken je de formule E = MC2 nog van Einstein? Iets met de relatie tussen massa (M) en Snelheid (C) en de energie (E) die dat opwekt. Die formule kun je ook op een tekst loslaten. Vrij vertaald: je krijgt energie van een tekst als de lengte van de tekst (M) en de leestijd (C) in evenwicht zijn. En als dat niet zo is? Dan heb je te maken met Keinstein.
Van smaakloos naar smaaktartend Je hoeft geen sterrenkok te worden als schrijver. Maar met wat kleine hints kun je zelf al snel je teksten meer smaak geven. En dat zorgt voor meer plezier bij je lezer. Bijvoorbeeld om met humor een klacht in te kunnen dienen. Dat dat kan, en hoe, lees je in dit geweldige boek.
Rick Evers en Willem Verdaasdonk, Schrijf eens even normaal joh! (2020)
Uitgeverij AnderZ
ISBN 978946296130
€ 20,99; nog geen tweedehands gevonden
Willem van den Bosch is lid van HEVO. Zijn favoriete hobby is lezen. En reizen. Na 2 jaar alleen Nederland, lonken nu ook weer andere landen. Hij is inmiddels met pensioen. Regelmatig bespreekt hij hier een van zijn favoriete boeken..In de editie van HEVO-Magazine met als thema communicatie mag een gesprek met eindredacteur Ad van der Donk natuurlijk niet ontbreken. Immers HEVO-Magazine vervult in de interne communicatie van HEVO de hoofdrol. Voor de niet-digitale leden, dat zijn er nog zo’n 700, is het magazine zelfs het enige communicatiemiddel. Ad nam de taak van eindredacteur van het Magazine op zich in het najaar van 2019. In de 3 jaar die sindsdien zijn verstreken, zagen de leden de opvolger van HEVO-Actueel uitgroeien tot een volwaardig tijdschrift. Vol achtergrondinformatie, met veel ‘human interest’ en met een vormgeving en foto’s van hoge kwaliteit. Dit alles gerealiseerd met een klein groepje vrijwilligers. Geen geringe prestatie! Een portret van een sympathieke, gedreven en betrokken vakman.
Ad, wie heeft jou, een ervaren journalist, binnengehaald bij HEVO?
Toen ik begin 2018 stopte met werken werd ik, zoals veel Rosmalense pensionado’s, lid van HEVO. Daarbij gaf ik aan wel iets te willen doen ‘in de communicatie’. In HEVO-Actueel zag ik toen nog te weinig uitdaging. Een jaar later benaderde bestuurslid Tonny van Raaij me met de vraag of ik het stokje wilde overnemen van de toenmalige eindredacteur van HEVO-Actueel, Geert Loeffen.
Die wilde om gezondheidsredenen stoppen. Wat mij over de streep trok, was de ambitie van HEVO om het blad door te ontwikkelen tot een écht magazine. Die behoefte was er onder meer omdat het blad ONS van KBO-Brabant weggevallen was.
Ik had een nogal grillige loopbaan. Vanaf de zesde klas van de Laurentiusschool (nu Troubadour) wist ik dat ik onderwijzer wilde worden. Maar met een gymnasium-alfa diploma op zak was het volgens ‘mijn adviseurs in Heeswijk’ logischer om naar de universiteit te gaan dan naar de PABO. Zo toog ik op mijn 18e naar Utrecht voor de studie Engels. Maar ik kon de vrijheid niet aan, het werd vooral biljarten en bier drinken in een café. Toen maar vervroegd in dienst en daarna toch de PABO.
Helaas waren er begin jaren 80 nauwelijks banen in het onderwijs. Na een jaar vergeefs solliciteren, begon ik bij de Belastingdienst. Daar zag ik na vooral managementfuncties in 1998 bij een interne reorganisatie mijn kans schoon om alsnog mijn roeping te volgen, ik werd zij-intreder. Ik solliciteerde bij basisschool ’t Ven, waar ik collega werd van Piet Kerssens, nu een van de redacteuren van HEVO-Magazine. Maar het viel me zwaar: na 15 jaar was er ook veel veranderd in methoden en in de hoeveelheid administratie, en de ouders waren veeleisender. Ik had bij de Belastingdienst een terugkeergarantie van een half jaar, ik koos voor terugkeren.
Aanvankelijk waren ook daar geen geschikte vacatures, maar in 2001 kon ik aan de slag in Utrecht bij Bedrijfsjournalistiek, dat onder meer het personeelsblad en enkele vakbladen maakte. Ik begon als medewerker van de digitale nieuwskrant, waarin dagelijks ontwikkelingen binnen de organisatie, jurisprudentie op het gebied van belastingrecht en personeelsberichten werden opgenomen. Dat heb ik bijna 15 jaar gedaan. Daarna heb ik nog enkele jaren in Eindhoven bij Forum Salaris gewerkt, een platform dat salarisadministrateurs voorzag van informatie vanuit de Belastingdienst.
Ik schreef bij de Belastingdienst nieuwsberichten en dat bracht mij ertoe om me bij het Brabants Dagblad aan te melden als Rosmalen-correspondent. Dat heb ik 5 jaar gedaan. Daar schreef ik tussen 2004 en 2006 voor de donderdageditie een stuk over een oude ansicht of foto uit de jaren 50/60 van een Rosmalens gebouw en diezelfde plek 50 jaar later. De foto’s kreeg ik van Henk de Werd, die ook wist wie ik het best kon interviewen.
Het kwam goed uit dat ik in Rosmalens dialect ben opgevoed, dat schiep direct vertrouwen bij de geïnterviewden, bijna allemaal autochtone Rosmalenaren. Enkele lezers, onder wie Gerrit Mol, vroegen mij of ik deze 60 reportages ging bundelen. Dat werd het boek ‘Het aanzicht van Rosmalen’, dat in 2006 verscheen. De oplage was 1.000 exemplaren en was al snel bijna uitverkocht. De presentatie van het boek in De Kentering werd een van mijn mooiste ervaringen: er kwamen bijna 100 mensen die voor-ingetekend hadden hun boek ophalen en vroegen mij een persoonlijke boodschap te schrijven.
Naast je werk deed je ook altijd vrijwilligerswerk?
Ik ben al vanaf 1979 lid van voetbalclub Maliskamp. Naast zelf spelen wilde ik ook iets met jeugd doen ter compensatie van het niet kunnen werken in het onderwijs. In 1983 werd ik voorzitter van de net opgerichte jeugdcommissie en daarmee ook bestuurslid. Ik heb mede het jeugdbeleid opgezet, was trainer, ging mee op kamp en deed nog veel meer...
Naast mijn werkweek van 40 uur was ik in die jaren wekelijks ook 40 uur bezig met Maliskamp, inclusief het zelf spelen. Dat jeugdwerk heb ik ruim 20 jaar gedaan. Inmiddels ben ik alleen nog ondersteunend lid. Ik ben trouwens ook al 43 jaar lid van biljartvereniging Nooit VolLeerd (NVL). Die club begon in café De Heibloem, destijds ook het clubhuis van de voetbalclub. Inmiddels spelen we al ruim 35 jaar op donderdagavond bij D’n Beer.
En je bent mantelzorger.
Wij waren thuis met 5 kinderen, ik ben de middelste. Nico, de broer boven mij, heeft het syndroom van Down. Hij woonde nog thuis toen in 1997 mijn moeder plotseling overleed. Hij werd uit huis geplaatst en ik werd zijn bewindvoerder en mentor. Dat doe ik nu 25 jaar en ik doe het graag, ook al neemt het veel tijd. Nico is een groot voetballiefhebber. Hij kan niet lezen of schrijven maar herkent in een tekst wel de namen van voetbalclubs, bijvoorbeeld Ajax.
Ik heb met hem veel wedstrijden bezocht. We zijn zelfs samen naar Londen geweest voor de afscheidswedstrijd van Dennis Bergkamp en naar Barcelona. De laatste jaren woont hij in De Binckhorst. Hij beschilderde tot voor kort keramiek, met grote precisie. Ik bezoek hem tenminste een maal per week om met hem te fietsen, op een duofiets. We gaan dan een biertje drinken en een ijsco halen. Dan leeft hij helemaal op. Hij is nu bijna 66 jaar, dat is oud voor iemand met Down. Helaas is hij getroffen door dementie en weet hij vaak niet meer wie ik ben. Het is een rotziekte… Ik heb inmiddels wat ervaring: ik heb 3 jaar een alleenstaande oom begeleid in zijn Alzheimerproces.
Met andere vrijwilligers ga ik al 8 jaar met 5 of 6 bewoners van Cello met een verstandelijke handicap een week of weekend naar een bungalowpark. Het personeel krijgt daar geen tijd meer voor. Dat geeft zo veel voldoening, dat wil ik nog jaren doen. Mijn broer Nico kan de laatste jaren helaas niet meer mee, dat zou hem te veel prikkels geven. Sinds 5 jaar ben ik bestuurslid van Vrienden van Cello, een stichting die wensen vervult voor de vrijetijdsbesteding van Cello-bewoners. Daar
doe ik - hoe kan het anders - de communicatie. Verder help ik oudere familieleden en vrienden als een soort ouderenadviseur. Dat begon telkens met hulp bij het doen van aangifte inkomstenbelasting. Als ik dan zag dat de administratie een chaos was werd ik vanzelf hun vaste ‘boekhouder’.
Bij HEVO zit je in de communicatiecommissie. Wat vind je van de huidige interne communicatie binnen de vereniging?
Die staat naar mijn mening op een behoorlijk hoog niveau. De combinatie van website, een wekelijkse digitale Nieuwsbrief en het Magazine werkt goed. De Nieuwsbrief gaat naar zo’n 2.000 e-mailadressen, dat is bijna 75% van alle leden, dat percentage neemt gestaag toe. De website wordt steeds beter, de bezoekerscijfers stijgen ook door de nauwe samenwerking met de Nieuwsbrief.
Redacteur Wim van Kessel zet een bericht in de Nieuwsbrief van een paar regels, met de link ‘Lees meer’. Als je die link aanklikt, kom je op de site terecht, waar webredacteur Joanne de Graaff het volledige bericht heeft geplaatst.
Is HEVO-Magazine zoals het er nu uitziet ook geworden wat je 3 jaar geleden voor ogen stond?
In grote lijnen wel. Ik ben best trots op wat we met zo’n kleine redactie hebben weten te bereiken. Op dit moment zijn er zelfs maar 4 redacteuren. Bijna alle achtergrondartikelen worden door redactieleden zelf geschreven. En dank zij de creativiteit van Tiny Kappen en Wil Coppelmans en van fotograaf Ina Ploem is de vormgeving telkens weer een verrassing.
In elk geval de interactie met de lezers. Het Magazine krijgt weinig respons. We kunnen best meer tips voor artikelen gebruiken en kandidaten voor onze vaste rubrieken. Vorig jaar hebben we een lezersonderzoek gehouden onder alle 2.700 HEVO-leden over hun tevredenheid met het Magazine. Dat liep uit op een teleurstelling. We kregen maar 130 formulieren terug, nog geen 5%. Natuurlijk zijn er leden die het blad nooit lezen, maar 95% non-respons, daar snappen we niets van! HEVO is een actieve vereniging met 350 vrijwilligers, dan verwacht je toch betrokkenheid bij het eigen tijdschrift. ‘Nee’ is ook een antwoord! En altijd nog beter dan geen antwoord krijgen.
Je vindt het werken aan het magazine nog steeds leuk?
Erg leuk, een tijdschrift maken is een geweldig mooie uitdaging. Het is elke keer weer een opsteker als een editie van de drukker komt. Maar alle 6 weken een blad redigeren van 40, soms 44 bladzijden, is te veel voor één persoon. We verschijnen nu 8x per jaar. Minderen naar 6x per jaar is een optie of er zou een tweede eindredacteur moeten komen, die om en om met mij een editie verzorgt.
Bij de vormgeving doen we het al zo, Tiny Kappen en Wil Coppelmans wisselen elkaar af. In een seniorenvereniging zou trouwens altijd een dubbele bezetting moeten zijn op sleutelfuncties. In het juli-nummer hebben we een oproep geplaatst voor een tweede eindredacteur. Er moeten toch heel wat HEVO-leden zijn die makkelijk schrijven en die graag vrijwilligerswerk doen ‘wat er toe doet’! Dus bij deze: Voelt u zich aangesproken? Mijn telefoonnummer is 06 - 23 73 61 34.
Ad van der Donk (1960) is geboren en getogen in Rosmalen. Na de Laurentiusschool en Gymnasium Bernrode studeerde hij een blauwe maandag (4 maanden) Engels aan de universiteit in Utrecht. Na zijn militaire dienst ging hij naar de PABO. Toen er geen banen bleken te zijn in het onderwijs solliciteerde hij bij de Belastingdienst en werkte daar in het administratieve proces, het management en de bedrijfsjournalistiek. Vlak voor zijn 58e verjaardag maakte hij dankbaar gebruik van een vertrekregeling. Hij vult nu zijn vrije tijd met vrijwilligerswerk en mantelzorg. Ad heeft sinds 2000 een geregistreerd partnerschap met Kitty.
‘Nee’ is ook een antwoord! En altijd nog beter dan geen antwoord krijgen
Joke van Erp wandelt veel en vaak. En dan liefst nog lange afstanden ook. Maar ze wandelt niet alleen voor zichzelf, maar ook voor het goede doel. Haar grote goede doel is een meisje met een stofwisselingsziekte: Jenske van de Ven, 12 jaar.
Zeker niet al deze kinderen worden volwassen. Jenske en haar familie zijn aangesloten bij de stichting Energy4all, die naam spreekt voor zichzelf.
Ik was getrouwd met haar oudoom. Jenske is dus mijn achternichtje.
Krijgt de stichting voldoende middelen tot haar beschikking?
Dit jaar hebben we met de stichting gezamenlijk maar liefst € 188.500 binnengehaald en we hopen dat dit nog groeit tot 2 ton. Vanaf oktober loopt het nieuwe jaar weer en daarvoor ben ik ook weer op zoek naar donaties. Er is veel geld nodig voor onderzoek. Met de medicijnen is de medische wereld al een heel eind. Men is nu zover dat in een testfase mensen het medicijn mogen uittesten. Maar we zijn nog niet zover dat het al massaal geproduceerd kan worden.
Is sponsoring alleen een kwestie van geld geven of komt er meer bij kijken?
Midden september was ik nog in Italië voor een midweek wandelen waarvoor ik donaties verzamelde. Je moet een minumum-sponsorbedrag inleggen om mee te mogen doen.
Wandelaars, hardlopers en fietsers verzamelden zich in Noord-Italië, in de Alpen, bij 3 flinke klimmen over de Gavia, de Mortirolo en de Stelvio, 3 passen van gemiddeld 2.500 meter. We hadden helaas slecht weer – sneeuw op de top – waardoor de Mortirolo werd afgelast. Daarvoor kwam de Bormio 2000 in de plaats. De Stelvio konden we pas later in de ochtend alsnog starten, vanaf halverwege de klim en toen we boven kwamen, scheen de zon!
Het goede doel heet dus ‘Energy4all’?
Ja, en daarvoor krijg ik nog steeds donaties binnen.
We wandelen dan met andere ouders en sponsors van andere kinderen met die stofwisselingsziekte. Jenske heeft dus ook een heel team - haar ouders, andere familie, vrienden en kennissen - dat voor haar sponsort. De sfeer is echt heel bijzonder, warm en hecht.
Ja, volgend voorjaar wil ik een actie organiseren: een ‘knapzakkentocht’. De deelnemers schrijven in en krijgen dan een stok en een lap waarvan ze een knapzak kunnen maken. Ik zorg natuurlijk ook voor inhoud van de knapzak. Tijdens de (wandel-)tocht kan die inhoud opgepeuzeld worden. De deelnemers kopen de knapzak voor bijvoorbeeld € 15 en dat gaat dan natuurlijk allemaal naar de stichting, alles voor het goede doel.
Nee! Ik ben gevraagd volgend jaar weer mee te gaan naar Italië. Ik moet dan weer € 1.000 aan sponsorgeld binnenhalen en moet die door middel van donaties bij elkaar zien te krijgen. De kosten daar in Italië voor het hotel en de transfers naar de bergen zijn voor eigen rekening (€ 500) en dan komen de kosten voor de auto, benzine en de vignetten daar nog bij.
Neem dan contact met haar op via jokeerp@home. nl of ga naar haar persoonlijke pagina: https:// actie.energy4all.nl/actie/joke-van-erp-2023 en geef je sponsoring direct door. Later meedoen met de knapzakkentocht kan natuurlijk ook! Houd HEVOMagazine tegen die tijd in de gaten. Wil je meer lezen over Jenske: https://energy4all.nl/de-ziektepatientverhalen-energy4all/.
Mattie DaniëlsFrank Langelaan, 70 jaar, geboren op 3 september 1952 in Ambato, Ecuador. Werkzaam geweest als Fortran-programmeur, instructeur, accountmanager. Sinds 2015 woonachtig in Rosmalen. Frank heeft een jaar doorgebracht in Canada om daar een vliegeropleiding te volgen. Hij is lid van de commissie Omzien en begeleidt als verliescoach HEVO-leden, die hun partner verloren hebben. Sinds januari 2022 gaat Frank als lid van de activiteitengroep Geocaching op zoek naar geo-caches in het hele land.
Ik heb eigenlijk 2 favoriete vakantielanden. Frankrijk, vanwege de cultuur, de ‘Franse slag’, de natuur en de talloze kampeermogelijkheden. Mijn tweede favoriet is Canada. Een lange zwerftocht met een camper langs de westkust van Canada lijkt mij de ultieme vakantie. De woeste en uitgestrekte natuur, de mensen en ook de nostalgische redenen trekken mij.
2. Wat maakt het voor jou prettig wonen in Rosmalen/Den Bosch?
Vooral het dorpse Brabantse karakter, waardoor je snel ingeburgerd raakt. Zoals gezegd woon ik sinds 2015 hier en ik heb al vele contacten met de inwoners. Ik ben ook snel in het gezellige centrum en je kunt vanuit Rosmalen naar alle kanten uitzwerven. Omdat Rosmalen een eigen station heeft, kun je gemakkelijk in alle delen van Nederland komen.
Ja, ik volg de politiek vanuit een algemene interesse, maar ik heb echter geen directe voorkeur voor een politieke partij. Op dit moment is het van belang om de leefomgeving te redden. De nadruk leggen op bepaalde groepen, zoals de boeren en senioren, heeft voor mij geen prioriteit.
Ik zou mijn jeugd met meer zelfvertrouwen en ‘spochme’ doorgebracht willen hebben. Ik was bijzonder gespitst op wat iedereen van mij vond en of ik wel aardig gevonden werd. Ik zorgde ervoor, dat ik altijd uit de problemen bleef en niets deed, waardoor mijn moeder kwaad zou worden.
Vanuit mijn opvoeding zijn er nog wel onderwerpen, waarover ik niet gemakkelijk met anderen spreek. Maar die probeer ik wel allemaal te doorbreken. Om hulp vragen was thuis not-done. Financiën... onbespreekbaar. Eigen mening hebben… kind, hou je mond! Praten over verliefdheid, verlangens, seksualiteit... NIET DUS!. Dat is nu wel anders.
Dat zijn 2 momenten. Ik mocht voor de eerste keer solo vliegen in de straaltrainer. Een lege stoel naast je, terwijl je met 200 kilometer per uur de startbaan afsnelt om dan scherp op te trekken en een bocht van 60 graden helling aan te rollen. Als tweede mooiste moment was de geboorte van mijn eerste zoon. Alles… de geboorte, de eerste levenstekens, ik mocht de navelstreng doorknippen en bij het luier aanleggen de eerste plas van Jim op mijn hand. Prachtig.
In mijn jeugd was ik te veel gespitst op wat iedereen van mij vond.
Ja zeker, verschillende dingen. Allereerst wil ik zo snel mogelijk een auto kopen om gemakkelijker verre afstanden te overbruggen. Ik interesseer me zeer in de Eerste Wereldoorlog. Ik wil de plaatsen, waar mijn opa tussen 1914 en 1918 geweest is, gaan bezoeken. En we zijn met de familie bezig om voor mijn grootouders, oom, tante en mijn moeder Stolpersteine (struikelstenen) bij hun laatste vrijwillige adres in Berlijn gelegd te krijgen. En natuurlijk wil ik nog heel lang gezond van geest en lijf blijven om mijn kleinkinderen te zien opgroeien.
Vliegtuigen en alles wat met luchtvaart te maken heeft. Van vliegtuigspotten tot luchtvaarthistorie, formatievliegen. Ik word heel boos als de term ‘stuntvliegen’ hiervoor gebruikt wordt. Stuntvliegen is namelijk onverantwoord vliegtuigbewegingen maken. Interessant vind ik ook de vluchten van de bommenwerpers in de Tweede Wereldoorlog, zodat ze elkaar konden beschermen. Ook de ontwikkeling van de glazen cockpit of het elektrisch vliegen intrigeert mij.
9. Wat is voor jou het mooiste lied ooit gemaakt?
Ja, dat is ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld, de liederen van Burt Bacharach en sinds kort ‘Make it a memory’ van Krezip en Danny Vera. Ik raad dit liedje speciaal aan voor iedereen, die op een of andere manier in een rouwproces zit: ‘Don’t let it bring you down and make it a memory’.
10. Wat is je favoriete boek of film?
TOPGUN natuurlijk. Ik lees veel en gevarieerd. Ik las, toen ik net op de middelbare school zat, een aantal boeken van mijn vader. Daarvan hebben er 3 grote indruk op mij gemaakt. ‘Ik stond op de Everest’ van Edmund Hillary. En 2 boeken van Leon Uris: ‘Exodus’ en ‘Mila 18’. Exodus leerde mij iets over de reis, die mijn moeder maakte in 1939 van Duitsland naar Ecuador. En Mila 18 gaat over de opstand van de Joodse bewoners van het getto in Warschau tegen de Duitse bezetters in 1943.
Piet KerssensBijna iedereen herinnert zich als kind ooit een populair liedje te hebben gehoord zonder te begrijpen wat met de (meestal Engelstalige) tekst werd bedoeld. Van datgene wat we niet begrijpen, maken onze hersenen spontaan de verbinding met woorden of zinnen die we wel begrijpen. Op die manier horen we dingen, die niet zo bedoeld zijn. Pas veel later kom je erachter dat je de inhoud van het lied verkeerd begrepen hebt.
In Nederland is dit fenomeen algemeen bekend onder de naam ‘Mama Appelsap’; de term verwijst naar een songtekst van Michael Jackson uit 1982, waar hij zingt “Ma me se, ma me se, ma ma cio”, hetgeen door Nederlandse oren algemeen werd gehoord als ‘Mama Appelsap’. Taalkundigen spreken van ‘verluistering’ en hanteren voor dit fenomeen de uit het Engels afkomstige term mondegreen.
Een oudere Nederlandse mondegreen verwijst naar een jongetje dat op een christelijke school gezang 473 uit het Liedboek voor de Kerken had moeten meezingen: ‘Neem mijn stem, opdat mijn lied U, mijn Koning, hulde biedt’; aan de juf vroeg hij na afloop: “Juf, wie is eigenlijk koning Huldebiet?” Soms zijn mondegreens niet voor iedereen herkenbaar en daarom vergezocht: dat is het geval bij de song ‘Seven seconds’ van Youssou N’Dour waarin sommige auditieve fijnproevers de lariekoekzin “Ronald Koeman gooit alle dingen om” menen te herkennen. Aan anderen waaronder ikzelf, is de nonsens niet besteed, want zij horen enkel het originele Engels.
In het Duits heet het verschijnsel ‘Agathe Bauer’, vernoemd naar de bekende song ‘I’ve got the power’ van de rapgroep Snap. In het Frans spreekt men van ‘hallucination auditive’, een term die tegelijk refereert aan een oorstoornis maar wel specifieker is dan de term ‘calembour’ die dubbelzinnige woordgrapjes aanduidt, zoals in “Quand on veut faire l’amour, c’est entre adultes qu’on s’entend (consentants)”.
Mondegreens hebben met opzettelijke verbasteringen of onbewuste tekstverdraaiingen gemeen dat ze berusten op paronymie: de sterke maar geheel toevallige overeenkomst van woorden of uitdrukkingen. Een woordspeling is echter een verandering van de tekst, een mondegreen niet. Als ‘Annie hou jij mijn tassie effe vast’ gewijzigd wordt in ‘Annie hou jij mijn nasi effe vast’ is dat geen mondegreen. In de serie ‘The Sopranos’ zegt de vrouw van maffiabaas Tony dat zij naar Frankrijk gaat, naar Cap d’Antibes. Tony vertelt vervolgens aan zijn kompanen dat zijn vrouw een Franse vriend heeft: ‘Captain Tibe’. Weer geen mondegreen.
Dit gerecht wordt over de gehele wereld gegeten. Het zijn de goedkoopste delen van varkensribben, afkomstig van achter de schouders van het varken. Ze bevatten meestal meerdere botten, waar het vlees zich bevindt, afhankelijk van de kwaliteit en het uitsnijden van de filets. Vraag aan de slager naar niet te zuinig uitgebeende ribben. Voor onze HEVO-leden heb ik een speciale marinade samen gesteld, waarmee dit recept voor herhaling vatbaar is. Serveer er naar behoefte enkele BBQ sausjes bij.
Meng de olie, tomatenketchup, gembersiroop, knof look, azijn en de andere kruiden. Klop alle ingrediënten met garde tot een homogene massa.
Snijd de ribben in stukken van ongeveer 1½ ons en meng ze in een grote kom door de marinade en laat ze ongeveer 4 uur marineren. Daarbij de ribben regelmatig omdraaien.
Verwarm de oven voor tot 125 graden. Verdeel de ribben in een geoliede braadslee en laat ze 1.45 uur zachtjes garen. Wel na 1 uur de ribben omdraaien. Zet de oven dan op 150 graden en laat de ribben aan beide zijden garen en bruin kleuren. Serveer de ribben heet uit de oven met stokbrood, kruidenboter en indien gewenst met frites, gemengde sla en BBQ saus.
tafel
De energietoeslag voor dit jaar bedraagt in totaal € 1.300. Als je al eerder een aanvraag bij de gemeente hebt gedaan, dan heb je waarschijnlijk al een bedrag van € 800 ontvangen. U ontvangt dan automatisch in november nog een keer € 500. Je hoeft zelf geen actie te ondernemen. Heb je nog geen aanvraag gedaan? Onderneem dan nu actie en vraag de energietoeslag aan bij de gemeente.
Of je in aanmerking komt voor de uitkering van de energietoeslag hangt af van het (gezamenlijk) inkomen. Dat is maximaal 120% van de bijstandsnorm. De peildatum is 1 januari 2022. Je komt in aanmerking als je voldoet aan de voorwaarden en als op 1 januari 2022 het (gezamenlijk) maandelijks netto inkomen lager is dan onderstaande bedragen. Ook het inkomen van je partner telt mee. Vakantiegeld telt niet mee.
Tot de AOW-leeftijd:
Gehuwd/samenwonend € 1.777,92
Alleenstaand/ alleenstaande ouder € 1.244,54 Personen vanaf de AOW leeftijd. Gehuwd/samenwonend € 1.872,49 Alleenstaand/alleenstaande ouder € 1.382,89
Andere belangrijke voorwaarden zijn:
• je bent woonachtig in Den Bosch
• je bent 21 jaar of ouder
• je woont niet in een zorginstelling
• je woont op het opgegeven woonadres
Het aanvragen van de energietoeslag kan tot 1 november via de website van de gemeente. Je moet inloggen met je DigiD. Na het inloggen, kom je bij een formulier, dat moet worden ingevuld en daarbij moet je ook de gevraagde bewijsstukken digitaal meesturen.
Welke stukken moet ik aanleveren bij mijn aanvraag?
• Bewijsstuk huurcontract/huurspecificatie of aankoop woning, bewijs WOZ-waarde
• Bewijsstukken van laag inkomen zoals uitkeringsspecificatie of loonspecificatie (geen bankafschrift)
• Andere vormen van inkomen
• Kopie van geldig ID-bewijs (ID-kaart of paspoort)
Als je geen DigiD hebt of als het je zelf niet lukt om de aanvraag digitaal te doen, vraag hulp aan je omgeving om samen het formulier online in te vullen. Is dit lastig? Neem dan contact op met een van de wijkpleinen in de gemeente. Maak een afspraak en de medewerkers van het wijkplein helpen je graag. Het wijkplein Rosmalen is gevestigd in PERRON-3, Hoff van Hollantlaan 1 bereikbaar via e-mailadres wijkpleinrosmalen@kijkopkoo.nl of telefonisch 073 - 615 30 00. Het wijkplein is iedere werkdag geopend van 9.00 uur tot 12.00 uur.
Je kunt ook bellen met een HEVO-ouderenadviseur via 06 - 53 27 90 98. Of stuur een mail naar ouderenadviseurs@hevorosmalen.nl
Het moment, dat ik dit artikel instuur (27 september) naar de redactie van HEVO-Magazine is er binnen de gemeentelijke politiek nog een discussie gaande over verruiming van de inkomensnorm. Dat zou betekenen, dat meer mensen in aanmerking komen voor de energietoeslag. Houd de berichtgeving dus goed in de gaten.
Paul Scholten, ouderenadviseur HEVOMensen met een laag inkomen hebben recht op een energietoeslag. Je moet die echter wel zelf aanvragen bij de gemeente. Dat kan nog tot 1 november.
De Nederlandse taal kent veel spreekwoorden. Ook veel ‘geinige’. Weet jij wat ze betekenen?
1. Het spek begint te stinken.
2. Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers.
3. Wie boter op zijn hoofd heeft moet niet in de zon gaan lopen.
4. Zijn pruik staat scheef.
5. Gebraden duiven vliegen niemand in de mond.
6. Van achteren een koe in de kont kijken.
7. Ben je in de kerk geboren of zo?
8. Als hadden geweest is, is hebben te laat.
9. Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.
10. Met onwillige honden is het slecht hazen vangen.
Hetismoeilijkomsamentewerkenmetmensendienietwillen.
Wiezichmooiaankleedt,wordtdaarmeezelfnognietmooi…
Jemoetnietzeurenovergedanezaken
Jehebtdedeuropenlatenstaan
Ja…Achterafishetmakkelijkpraten
Iemanddieluxewil,zaldaarvoormoetenwerken.
Hijheefteenslechthumeur,ischagrijnig.
3.Alsjezelfietsgedaanhebtwatverkeerdis,moetjeeenandernietvanbeschuldigenvanhetzelfde…
2.Erlopenallerleimerkwaardigefigurenopdezewereldrond.
1.Desituatiewordtsteedsslechter…
Antwoorden/oplossingen:
Vanmiddag ben ik te gast bij Petra van Kessel. Een stapel quilts ligt klaar in de gezellige huiskamer van Petra en haar man Wim. Er is op me gerekend. In de serre drinken we samen een kopje thee en knabbelen een koekje weg, terwijl we wat bijpraten. We kennen elkaar van onze yogalessen, maar Petra is een bezige bij. Naast yoga doet ze aan pilates en speelt bridge, allemaal onder de vlag van HEVO. Haar grote hobby en passie echter is het maken van quilts, uit te spreken als kwilts.
“Handwerken en de liefde voor lapjes zijn me met de paplepel ingegeven,” vertelt ze. “Mijn moeder heeft vroeger op de modevakschool gezeten. Ze maakte alle kleding voor mij en mijn zussen. De stoffen haalde ze op de markt. Haar enthousiasme bracht ze op mij over. Toen ikzelf kinderen kreeg, ging ik ook met veel plezier achter de naaimachine aan de slag. Maar ja, kinderen worden groot en op een gegeven moment wil de jeugd toch liever kleding dragen die ze zelf mee gaat uitzoeken. Kleren maken was toen geen uitdaging meer.
Ik had in Maastricht een buurvrouw die quilts maakte. Dat sprak me aan, maar ik had met 3 opgroeiende kinderen en een drukke baan mijn handen wel vol. Toen we naar Rosmalen verhuisd waren, inmiddels al weer 28 jaar geleden, zag ik kort daarna in een blad een advertentie van iemand die quilt-lessen gaf. Dat ga ik doen, dacht ik, dan leer ik meteen nieuwe mensen kennen hier.”
Petra’s ogen beginnen te twinkelen als ze zover is in haar verhaal. Ze legt uit dat een quilt uit 3 lagen bestaat: een onderlaag van katoen, een middenlaag
van fibril, wol of katoen, afhankelijk van het doel, en de bovenlaag. Die bovenlaag bestaat uit lapjes, zorgvuldig bij elkaar gezocht op kleur en patroon.
“En dan begint het echte werk. Je kunt patronen kopen, maar ik haal mijn inspiratie meestal van voorbeelden op internet of uit speciale tijdschriften. Ook vind ik het leuk mee te doen met een online jaarproject met telkens een nieuwe opdracht.
Een klassiek patroon is de lock-cabin, ofwel de blokhut. Dit is een van de patronen van de Amish, een bevolkingsgroep uit Pennsylvania, waar het quilten zijn oorsprong vond. De lock-cabin bevat een centraal blokje met randen eromheen. Geometrische patronen worden veel gebruikt bij het traditionele quilten. Bij de Amish zijn de gebruikte stoffen meestal effen en donker van kleur. Maar de meeste hobby-quilters gebruiken moderne quiltstoffen in allerlei kleuren en dessins. Die zijn er in speciaalzaken te kust en te keur.
Op les was ons eerste werkstuk ook een lock-cabin quilt. Daarna gingen we een sampler maken. Deze bestond uit traditionele quiltblokken, waarbij je heel goed de verschillende technieken leert. De lapjes stik ik meestal machinaal aan elkaar. Als de bovenlaag, de top genoemd, klaar is moeten de 3 lagen stof opgespannen en met grote rijgsteken aan elkaar vastgezet worden. Daarna begint het doorpitten met kleine rijgsteekjes en speciaal quiltgaren. In het begin deed ik dat handmatig, maar ik heb tegenwoordig een geweldige machine, waarmee je ook prachtige borduursteken maken kunt.”
Petra wijst me de verschillende borduursels aan, bloemblaadjes, Japanse tekens, en het wordt me steeds duidelijker wat immens veel werk het maken van zo’n doek is. In totaal heeft ze 5 jaar les gevolgd, voldoende om daarna zelfstandig de mooiste dingen te maken. Ze richtte een thuisclubje op en samen met andere dames maakte ze onder meer wandkleden en tassen. “Intussen werden er neefjes en nichtjes geboren en mijn eigen kleinkinderen zagen het daglicht”, gaat ze verder. “Boxkleden, dekens voor babybedjes en later voor op de grote bedden, ik heb ze in alle maten en soorten gecreëerd. Ik moet wel het gevoel hebben dat mensen een quilt als cadeau kunnen waarderen, anders begin ik er niet aan natuurlijk.”
Ze laat me een quilt zien, waarop verschillende uiltjes verwerkt zijn. Een ervan geeft een duidelijke knipoog. “Ja, mijn jongste zoon was nogal een nachtuil, dus dat moest erin. Voor zijn kinderen heb ik ook steeds een uiltje verwerkt in hun quilts. Al mijn kleinkinderen zijn trouwens gek op hun dekentjes. Ze spelen erop, slapen eronder. Dan heb je echt eer van je werk.”
Petra heeft zich na haar pensionering nog meer op het quilten gestort. Ook tijdens de lockdowns heeft ze er heel wat uurtjes mee gestild. Naast alle creaties die ik mocht bewonderen, waaronder een prachtig kerstkleed, is er ook een fotoboek, waarin nog veel meer moois van haar hand te zien is. Ik kijk mijn ogen uit. “Ik heb mezelf niet voor deze rubriek opgegeven hoor,” zegt ze bescheiden. “Dat heeft mijn man Wim gedaan.” Ik kan alleen maar concluderen dat Wim daar heel goed aan gedaan heeft. Hij is met recht apetrots op zijn vrouw en ik heb een hele leerzame en leuke middag gehad. Echt fijn dat ik al dat bijzondere werk mocht komen zien. Dankjewel Petra.
“Handwerken en de liefde voor lapjes zijn me met de paplepel ingegeven.”
In een gebouw van Bint Welzijn & Ondersteuning aan de Runweg in Berli cum verzamelen zich 10 mannen om onder HEVO-vlag de beginselen van het koken onder de knie te krijgen. Dat doen ze onder leiding van vrijwilligers Elma en Henk van den Akker. Ben Krijbolder is een van de cursisten maar ook de link naar het HEVO-bestuur.
Er was in Rosmalen geen geschikte plaats vrij en Angèle Beckhoven heeft deze locatie gevonden. We kunnen hier met alle 3 de groepen op vrijdag en zaterdag terecht. Oorspronkelijk was deze ruimte er om Syrische vrouwen mede te laten integreren, maar dat kwam niet helemaal uit de verf. Maar daardoor kwam deze ruimte wel beschikbaar.
Nee, helemaal niet. Alleen als hobby. Henk en ik houden beiden van lekker eten en willen veel uitproberen. We eten thuis vaak lekkerder dan in een restaurant en dat voor de prijzen die je tegenwoordig betaalt… En we hebben ook een hobbyclubje met vrienden waarmee we koken. We hebben ook als vrijwilligers van Vincentius gekookt voor een groep van 30 daklozen. We hebben hier 4 kookplekken en we verdelen de groep steeds wisselend over deze plekken en ik verdeel de inkopen over die 4
plaatsen. Ook de taken als opruimen, afwassen, dweilen verdelen we. Tafel dekken doen wij vaak al, voordat iedereen er is, want het is toch wel een beetje chaotisch met al die mannen…
Waarom willen deze mannen leren koken? Dat is divers. Er zijn er die door hun vrouw gestuurd zijn, maar er zijn ook mannen die alleen zijn en genoeg hebben van hun magnetronmaaltijd op de bank of niet verder komen dan alles maar in de wok gooien en verder niets kunnen. Een andere reden is ook dat ze wel eens iemand uit willen kunnen nodigen. Het doel is natuurlijk naast het samen koken ook het sociaal contact en dat is binnen deze groep perfect! Het is een hechte club geworden. Lukt het een beetje om deze mannen onder controle te houden?
Het is voor ons ook allemaal nieuw hè, we hebben dit nog nooit gedaan. We leren hier ook hoe we er een beetje structuur in moeten brengen. Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer. Het menu houden
we wel makkelijk natuurlijk. Het moet iedereen lukken. We hebben de ene keer een hoofdgerecht en een toetje, de andere keer een hoofdgerecht en een voorgerecht. Want 3 gerechten maken is nu nog een beetje te veel. De andere kookgroepen doen dat wel, maar die zijn al een stuk verder in hun kookprestaties.
Krijgen de deelnemers de recepten na afloop mee?
Die krijgen ze al een week tevoren thuisgestuurd, met een lijst van ingrediënten voor 2 of voor 3 personen. Het zijn heel simpele gerechtjes. De planning van wat doe je eerst en wanneer moeten de andere pannen op het vuur om alles tegelijkertijd klaar te laten zijn is erg moeilijk.
Geef je ook advies over hoe de mannen straks na afloop van de cursus thuis aan de gang kunnen?
Daar hebben we nog niet over nagedacht, maar dat is misschien wel een optie. Een aantal van hen wil misschien wel verder gaan, denk ik.
Hoe lang moet je uittrekken voor één complete kookles, Ben?
Nou, we starten om 16.00 uur en rond 20.00 uur zijn we klaar. We hebben dan gekookt, netjes opgeruimd, gegeten, met een heerlijk glaasje wijn erbij, de tafel afgeruimd, de laatste dingetjes afgewassen en misschien nog wel een wijntje genomen. De meesten komen ook netjes met de fiets…
Wat zijn de verschillen tussen de diverse groepen precies?
Deze groep bestaat uit de absolute starters en moet alles leren en overal bij geholpen worden.
De tweede groep kan zelfstandig eenvoudig koken en maakt een volledige maaltijd met de groep. De derde groep kookt gevarieerder en weet ook meer te maken van de presentatie van de gerechten en de aankleding van de tafel. De groepen zijn pas vanaf maart actief, dus nog maar vrij kort.
Waar lag het initiatief tot de vorming van een of meerdere kookclubs?
Er kwamen vragen van HEVO-leden die geïnteresseerd waren in koken terwijl het bestuur al een poos zoekende was naar een geschikte ruimte voor kookclubs passend binnen de HEVO-
activiteiten. En in het voorjaar kwam dit allemaal samen. Vooraf waren er al 50 mensen die aangaven belangstelling te hebben in een kookgroep. Uiteindelijk bleven er 30 van over, voldoende om met 3 kookgroepen, van elk 10 deelnemers van start te gaan. Inmiddels staan er al 5 mensen op de wachtlijst voor de beginnersgroep. Ook voor de 2 andere kookgroepen hebben we nu een wachtlijst.
De deelnemers komen nu binnendruppelen.
Dag Ben (een andere deelnemer), wat is jouw motivatie om aan deze kookclub deel te nemen?
Ik heb Indonesische roots en kook altijd Indisch, maar ik wil ook wat Nederlandse gerechten klaar leren maken. Ik wil mijn horizon verbreden. Ik heb ook uit het boekenrek in De Ontmoeting een kookboek meegenomen en ben gewoon gaan doen wat erin stond. Er komt dan iets uit, waarvan ik zeg: Mwah… met een beetje kruiden kan ik dit lekkerder maken. Ik ben geen beginnend kok, maar een beginnend Néderlandse kok. Vroeger kookte ik samen met mijn vrouw.
Elma instrueert de groep bij aanvang, waarna gestart wordt met het toetje. Als dat in de koelkast staat wordt begonnen met het hoofdgerecht: witlof met ham en kaassaus. De mannen doen hun best en hebben veel te bespreken tijdens het koken. Het is een ware kakofonie van stemmen, pannen en ander kletterend keukengerei. Op het moment dat er problemen ontstaan of vragen worden gesteld, is Elma in de buurt en neemt links en rechts even een lepel of garde ter hand en lost de crisis op.
Als het koken klaar is, wordt in goede samenwerking door de mannen opgeruimd en gepoetst. Elma loopt de boel even na, Henk heeft het merendeel dan al afgewassen.
Dan is het tijd om aan tafel te gaan. Ook voor mij blijkt een bordje op tafel te staan. En een glaasje. Er wordt opgeschept, geklonken en met smaak gegeten. Ook door mij. Tegen achten worden de laatste bordjes en het bestek afgewassen en na een tweede glaasje gaat ieder weer huiswaarts. Een geslaagde kookles is ten einde. Volgende maand les 6.
Mattie DaniëlsIn de digitale wereld wemelt het van de accounts. Wat is een account precies en wat is belangrijk om erover te weten?
Een account geeft toegang tot een profiel met afgeschermde informatie. Na opgave van een gebruikersnaam en wachtwoord zijn de gegevens toegankelijk. Een account is eigenlijk een digitaal slot en het wachtwoord de digitale sleutel. Veel apps en websites werken met accounts. Denk bijvoorbeeld aan webshops, banken, verzekeraars, online videodiensten, sociale media en overheidsinstanties. Mensen kunnen bij een app of website zelf een account aanmaken.
Ook computers, tablets en smartphones hebben accounts. Hierdoor kan alleen de rechtmatige eigenaar (en eventueel gezinsleden) deze apparaten gebruiken. Via een apart inloggedeelte op een website of in een app heb je toegang tot je account. Na opgave van gebruikersnaam en wachtwoord verschijnt je profiel. Organisaties koppelen vaak het woordje ‘Mijn’ aan deze accountpagina, bijvoorbeeld Mijn SeniorWeb, MijnOverheid en Mijn Belastingdienst.
Als je ergens een account bezit, hoef je niet opnieuw te registreren om toegang tot een website te krijgen. Je hebt tenslotte al eerder een gebruikersnaam en
wachtwoord aangemaakt. Zoek op de website of in de app dan naar het inloggedeelte. Nog geen account? Ga dan naar het aanmeldgedeelte. Vul vervolgens het registratieformulier in.
Het verschil tussen inloggen en aanmelden is op sommige websites onduidelijk. Let daarom goed op en voorkom dat je nietsvermoedend een 2e account aanmaakt. Weet je het wachtwoord niet meer? Vaak is het mogelijk om vergeten inloggegevens te herstellen. Klik dan ergens bij het inloggedeelte op ‘Wachtwoord vergeten’. Je ontvangt daarna meestal een e-mail met een link. Klik op deze link en stel een nieuw wachtwoord in.
Bij veel organisaties is een account min of meer verplicht. Zo is bankieren zonder computer, tablet of smartphone bijna niet meer mogelijk. Ook overheidsorganen stimuleren het gebruik van een account, zoals Belastingdienst en Toeslagen. Dien op die manier onder meer een belastingaangifte in of stuur een wijziging door.
Wie een Microsoft-account heeft, kan daarmee inloggen bij alle online publieksdiensten van Microsoft. Denk daarbij aan OneDrive, Outlook. com, Office, Foto’s en Skype. Gebruikers van Windows 10 of 11 kunnen met dit account ook inloggen en apps downloaden op hun computer. Iedereen met een e-mailadres dat eindigt op @ hotmail.com, @live.nl, @live.com of @outlook.com, heeft automatisch ook al een Microsoft-account. Je kunt een Microsoft-account koppelen aan een bestaand e-mailadres of meteen een nieuw mailadres van Microsoft aanmaken. Het één is niet beter dan het ander; het is een persoonlijke keuze.
Met een Google-account kun je inloggen bij alle online publieksdiensten van Google. Denk aan Drive, Foto’s, YouTube en Gmail. Iedereen met een e-mailadres dat eindigt op @gmail.com heeft automatisch een Google-account.
Een nieuw Google-account maken kan op 2 manieren:
1. Maak een gratis e-mailadres aan bij Gmail. U hebt dan meteen een Google-account.
2. Koppel een bestaand e-mailadres aan een nieuw Google-account.
Let op dat je gebruikersnaam en wachtwoord goed onthoudt. Google-diensten vragen altijd om hiermee in te loggen. En bovendien kan een wachtwoord opnieuw instellen een gedoe zijn.
Gebruikers van een iPad, iPhone of Mac hebben een Apple ID nodig om apps te installeren. Ze kunnen hiermee ook de opslagdienst iCloud gebruiken. Een Apple ID is een account waarmee Apple-gebruikers apps downloaden uit de App Store en inloggen op iCloud. Wie voor het eerst een apparaat van Apple gereed maakt voor gebruik, moet een Apple ID invullen of aanmaken.
SeniorWeb Rosmalen helpt je graag bij al je computervraagstukken. Raadpleeg onze flyers en website voor informatie.
SeniorWeb Rosmalen op nieuwe plek in bestuurskamer HEVO U had het al gemerkt misschien. SeniorWeb Rosmalen heeft de verhuizing van Annenborch naar ‘De Ontmoeting’ afgerond. We zijn blij dat we onze diensten voor u nabij kunnen verrichten. We doen ons best onze activiteiten zoals in de HEVO-jaarkalender opgenomen ook tijdig onder uw aandacht te brengen. Daar kunnen natuurlijk soms kleine wijzigingen in doorgevoerd worden dus houd u daarom goed op de hoogte via nieuwsbrieven en overige nieuwskanalen. Wij hebben er zin in.
Na fascinerende reizen naar Rusland in de afgelopen maanden, heeft de HEVO-reiscommissie, op verzoek van een aantal leden, besloten in het voorjaar van 2020 naar Israël te gaan.
Wij hebben Wim Heijman gevraagd om op te komen treden. Hij is de leadzanger van de bij ons inmiddels bekende band Rockabilly Boogie Band. Wim heeft een zeer uitgebreid repertoire en noemt zich een zanger ‘van jazz tot smartlap’ en zingt onder meer nummers van Frank Sinatra, Andre Hazes, Joe Cocker en Tom Jones.
In de pauze is er een workshop salsa dansen. Salsa dansen is voor jong en oud, óók voor senioren. Het gaat immers om het gevoel. Lekker bewegen op Cubaanse muziek, met heel je lichaam en met veel plezier. Salsa voor senioren is een workshop waarbij iedereen kan meedoen. Willen de benen niet meer, dan doe je lekker mee met de rest van je lichaam. Een danspartner is niet nodig, salsa kan ook solo gedanst worden.
Heb je ook zin in een gezellige zondagmiddag, kom dan 30 oktober naar De Ontmoeting!!! Naast de salsa les zal op 30 oktober optreden Wim Heijman.
Deze wintercursus voor mensen met zin in taal start op 15 november. Schrijfdocent Gretha Goettsch verzorgt de cursus. Zij is sinds 2018 verbonden aan ‘Dichter op de koffie’, het landelijk poëzieproject voor ouderen. Inschrijven kan tot 1 november. Prijs voor HEVO-leden is € 65 per persoon.
Bij ‘Dichter op de koffie’ stap je op een plezierige manier in de wereld van gedichten lezen én schrijven. De gedichten gaan over allerlei facetten van het leven. Bijvoorbeeld over natuur, vriendschap, tijd, geluk, werken, zorgen of reizen. Bij elk thema zijn er vragen en opdrachten die je uitnodigen en helpen bij het schrijven. Je leert hoe je jouw gedachten, gevoelens en ervaringen omzet in gedichten die bij jou passen. Poëzie is
in deze uitdagende cursus een middel tot reflectie, expressie, ontmoeting en uitwisseling. We sluiten af met een expositie van eigen werk en een presentatie in De Ontmoeting. Schrijfervaring mag, maar is niet nodig om deel te nemen.
Deze cursus telt 11 bijeenkomsten in De Ontmoeting van 10.00 tot 12.30 uur:
• 15, 22 en 29 november
• 5, 13 en 20 december
• 10, 17, 24 en 31 januari
• 14 februari
LET OP: 5 december is een maandagochtend. Alle andere bijeenkomsten zijn op dinsdagochtend. Informatie en inschrijving via docent Gretha Goettsch: 06 – 25 17 74 20, gmgoettsch@gmail.com.
Op zondag 30 oktober hebben we vanaf 14.00 uur een speciaal program ma in De Ontmoeting.
Marie-Thérèse ter Haar, directeur Rusland & OostEuropa Academie, verzorgt een lezing over de Baltische Staten - heden, verleden en toekomst - op dinsdag 22 november. Zij geeft dan ook een toelichting op een mogelijke reis naar deze boeiende landen in 2023. Belangstellenden kunnen hun interesse kenbaar maken en specifieke vragen stellen over de reis. Uiteraard ook over eventuele consequenties met betrekking tot de oorlog in Oekraïne. De lezing is van 13.30 tot 16.00 uur in het parochiecentrum Rodenborchweg 2 in Rosmalen (naast/ achter de Lambertuskerk).
De lezing over de Baltische Staten ging eerder niet door vanwege de corona-maatregelen en de oorlog in de Oekraïne. Omdat de reiscommissie van HEVO bezig is met het reisprogramma voor 2023 en ook Marie-Thérèse met OAD voorbereidingen treft voor het komende jaar, hebben we de belangstelling
nagegaan bij de mensen die zich destijds aangemeld hebben. Deze belangstelling blijkt nog volop aanwezig, onder voorwaarde dat de oorlog in de Oekraïne géén risico’s met zich meebrengt.
De reis naar de Baltische Staten wordt waarschijnlijk zoals eerder gepland een 12-daagse busreis. Vanuit Rosmalen via Duitsland en Polen (misschien Warschau) naar Vilnius, Riga en Tallinn en terug gedeeltelijk met de boot van Klaipeda naar Kiel/Duitsland. Het wordt weer een bijzondere en boeiende reis met veel informatie van Marie-Thérèse gedurende de busreis.
Als iemand nu al belangstelling heeft voor de reis, en/of eventuele suggesties heeft dan kun je dat bij Jan Jansen (e-mail: j.th.jansen@home.nl) aangeven.
De tijd vliegt! In de winkels liggen er al weken pe pernoten en chocoladeletters in de schappen ten teken dat december snel dichterbij komt. Voor de commissie Omzien is het dus de hoogste tijd om voorbereidingen te treffen voor het organiseren van de kerstattentie van dit jaar.
De eerste stap in deze voorbereidingen is natuurlijk het maken van de lijst van mensen die dit jaar de kerstattentie zullen ontvangen. We denken daarbij bijvoorbeeld aan mensen die ziek zijn, het afgelo pen jaar een dierbare zijn verloren of door andere omstandigheden een moeilijk jaar achter de rug hebben. Bij het samenstellen van deze lijst is uw hulp hard nodig!!
Als je iemand kent die in aanmerking komt voor een kerstattentie dan kun je deze persoon aan melden. Bij de aanmelding is het belangrijk dat je naam, adres en telefoonnummer van die persoon verstrekt. Uiteraard kan dit, met de aangescherp te privacy regels, uitdrukkelijk wel alleen met toe
stemming van die persoon. Waarbij ook belangrijk is dat die ons toestemming geeft om contact op ne men voor het bezorgen van de attentie.
Als je van mening bent dat je zelf in aanmerking komt voor de kerstattentie mag je natuurlijk ook je zelf aanmelden. Ook daarbij graag duidelijk naam, adres en telefoonnummer vermelden. Ook vragen wij ons toestemming te geven contact op te nemen over het bezorgen van de attentie.
De commissie Omzien rekent op jullie om er samen voor te zorgen dat de kerstattenties, ook dit jaar weer, alle leden bereiken die daarvoor in aanmer king (willen) komen. Alvast hartelijk bedankt voor de medewerking!
Aanmelden voor de kerstattentie kan tot en met 20 november bij Jenny van Rooij:
• bij voorkeur per e-mail: hmgjvanrooijb@ziggo.nl
• of telefonisch: 073 - 521 37 32
Maandelijks bezoek je de mooiste en beste films in PERRON-3, mét HEVO-korting! Heerlijk naar de film in een sfeervolle rustige bioscoopzaal. Een gezellig uitje met vrienden of familie, dichtbij huis. De Kleine Zaal van PERRON-3 is voorzien van een groot scherm en comfortabele stoelen.
Er is voor ieder wat wils! Zoals de maandelijkse zondagochtendfilm. Ontroerende films maar ook verma kelijke films. De ene maand is een FilmPLUS te zien, waarbij we zorgen voor iets lekkers bij de koffie. En de andere maand staat op zondag om 11.00 uur een heerlijk gevarieerde brunch voor je klaar in het Grand Café als voorprogramma op een topfilm. Een heerlijke start van je zondag!
Donderdag 27 oktober • 20.00 uur In dit filmische drama zien we het leven van Elvis (Austin Butler) vanuit het perspectief van zijn gecompliceerde relatie met zijn mysterieuze manager Colonel Tom Parker (Tom Hanks). Van Presley’s doorbraak tot aan zijn status als ongekende superster, tegen de achtergrond van het veranderende culturele landschap en het verlies van onschuld in Amerika. Centraal in die reis staat een van de belangrijkste en invloedrijkste mensen in het leven van Elvis: Priscilla Presley.
FilmPLUS • West Side Story (2021 versie)
Zondag 6 november • 11.00 uur • inclusief iets lekkers. Nieuwe verfilming door Steven Spielberg van de klassieke musical. In 1957 zijn 2 New Yorkse tienerbendes van verschillende etnische afkomst elkaars grootste vijanden. Wanneer Tony (van de Jets) verliefd wordt op Maria (van de Sharks) vergroot dat de rivaliteit tussen beide bendes. Met Ansel Elgort en Rachel Zegler Speelduur: 156 minuten
Donderdag 10 november: Downton Abbey: A New Era Donderdag 24 november: Top Gun: Maverick
Op vertoon van een HEVO-pasje aan de balie van PERRON-3 ontvang je € 1 korting op de avondfilms en FilmPLUS.
Spaar voor een gratis filmkaartje:
Met de PERRON-3 Filmstrippenkaart spaar je snel voor een gratis filmkaartje! Bij ieder filmbezoek (kinderfilms uitgezonderd) ontvang je aan de zaalingang een stempel. Heb je 4 stempels? Dan is je kaart vol en ontvang je een vrijkaart voor een donderdagavondfilm naar keuze. Kortom: vaak naar de film gaan loont! De PERRON-3 Filmstrippenkaart is verkrijgbaar aan de kassa of voorafgaand aan de film bij de filmoperator. Voor alle actievoorwaarden, zie www.perron-3.nl/acties
Meer informatie en het volledige filmprogramma vind je op www.perron-3.nl/agenda Commissie Cultuur
Beweeggroep ’t Ven Elke maandag: 11.00 uur bij Kindcentrum ’t Ven, Striensestraat Vertrek vanuit De Ontmoeting, begeleiding door 2 stagiaires van Fontys Aanmelden: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53, fam.intveld@home.nl
Grootouder-kindergym Elke dinsdag: 09.00 tot 09.45 uur en 09.45 tot 10.30 uur in Sporthal Mozartlaan Info en aanmelden: ledenadministratie@ojcturnen.nl o.v.v. Grootouder-kindgym via HEVO
HEVO-lunch
Elke vierde vrijdag van de maand van 12.00 tot 13.30 uur in De Ontmoeting Info en aanmelden: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53, fam.intveld@home.nl
HEVO Repair Café Dependance Kindcentrum ’t Ven, Mimosastraat, Rosmalen Elke 1e en 3e woensdag van de maand: 09.30 tot 12.00 uur
Kienen
Elke derde vrijdag van de maand in De Ontmoeting, 14.00 uur
Rikken Elke dinsdag, 13.30 tot 16.30 uur Elke woensdag, 18.30 tot 21.45 uur De Ontmoeting
Senioren Beweegles
Elke woensdag: 10.00 uur in Beweegtuin Geenbergenstraat, Rosmalen Deelname: gratis
SeniorWeb Rosmalen Op donderdag van 14.00 tot 16.00 uur in de oneven weken en Digitaal Café Locatie: De Ontmoeting en Huis73 locatie in ’s-Hertogenbosch
Walkinghockey
Wandelen
Elke maandag: 09.30 tot 10.30 uur bij MHC in Maliskamp Voor mannen en vrouwen
Nordic Walking: Maandag 09.30 uur Info: Marianne Willems, 06 - 45 94 74 51
De Doorzetters: Dinsdag 09.45 uur Info: Ans van Liempt, 06 - 41 20 01 73
De Ontmoeting: Dinsdag 09.30 uur Info: Marian Bevers, 06 - 47 86 07 52
Centrum Parochiecentrum: Dinsdag 09.30 uur Info: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53
PERRON-3: Donderdag 09.00 uur Info: Bea Intveld, 06 - 10 75 47 53
De Zandlopers: Eerste maandag van de maand, vanaf De Ontmoeting, 13.30 uur
• Info: Maggy Vegers, 073 - 521 31 63, 06 - 40 86 91 83
• Henny van de Ven, 073 - 521 33 47, 06 - 29 53 05 64
Stoelyoga
Elke maandag: 09.30 uur SJV-gebouw Mimosastraat, Rosmalen Info en aanmelden: Trees van Thiel , 06 - 47 11 35 57, alafvanthiel@gmail.com
Donderdag 20 oktober
Zondag 23 oktober
Zondag 23 oktober
GGD-cursus, Gezond Leven van 10.00 uur tot 11.30 uur Parochiecentrum Rosmalen, Rodenborchweg 2
Lezing Pablo Picasso & Dora Maar 14.00 uur De Ontmoeting
Dansmatinee 14.00 tot 16.00 uur, Gasterij De Hoef, Annenborch
Zondag 30 oktober*** Zondagmiddaginloop met zang en workshop salsa dansen De Ontmoeting, 14.00 uur
Zaterdag 12 november
Rijbewijskeuring 75+ keuring van 09.00 tot 13.00 uur in De Ontmoeting Vooraf aanmelden: alléén voor HEVO-leden, Jan Mollee 073 - 521 72 50 of Maarten Belonje 073 - 521 63 03
Zondag 13 november live muziek van Corazon4music De Ontmoeting vanaf 14.00 uur
Maandag 14 november
Alzheimercafé: ‘Als thuis wonen niet meer gaat’. Vivent De Hooghe Clock, Klokkenlaan 85, ’s-Hertogenbosch Zaal open: 19.00 uur. Programma: 19.30 tot 21.00 uur
Zondag 27 november
live muziek van Old Noise De Ontmoeting vanaf 14.00 uur
Zondag 27 november Dansmatinee 14.00 tot 16.00 uur, Gasterij De Hoef, Annenborch
Zaterdag 3 december***
HEVO-slotfeest 70 jaar, vanaf 13.30 uur De Kentering
Over agendapunten met *** leest u in dit blad meer informatie
HEVO-Agendapunten stuurt u naar kopij@hevorosmalen.nl in een Word bestand. Piet Kerssens
Carel van den Heuvel 06 - 13 23 66 83 Voorzitter / Belangenbehartiging
Piet van der Velden 06 - 27 00 10 77 Secretaris / Vicevoorzitter Reiscommissie
Ton van de Liefvoort 06 - 42 56 77 00 Penningmeester Sponsorcommissie
Jos van Raak 06 - 42 28 27 70 Activiteitencommissie / Evenementencommissie
Mecheline Heijmans 06 - 36 49 09 44 Commissie Cultuur, Commissie Omzien
Tonny van Raaij 06 - 10 16 71 98 Communicatie / Sponsorcommissie
Hans van de Griendt 06 - 19 17 58 04 Vrijwilligersbeleid en Belangenbehartiging
Het team bestaat uit: Margreet van Dijl, Jan Knol, Willem Konickx, Ad Kuijpers, Piet de Munck, Marianne Schinkel, Paul Scholten, Henny Verhoef, Henriëtte Kramer, Peter Nogossek en Ton van de Liefvoort. De vrijwillige ouderenadviseurs en belastinginvullers van HEVO zijn bereikbaar via 06 - 53 27 90 98. U kunt ook een e-mail sturen naar: ouderenadviseurs@hevorosmalen.nl.
Tulpstraat 2-4, 5241 XV Rosmalen info@hevorosmalen.nl
Annette Hurkens en Ton Verbunt 06 - 23 05 33 79 ledenadministratie@hevorosmalen.nl
Ton van de Liefvoort, 06 - 42 56 77 00 penningmeester@hevorosmalen.nl
Het lidmaatschap loopt van 1 januari t/m 31 december. Opzegging voor het nieuwe jaar uiterlijk op 1 november van het lopende jaar. Schriftelijk naar bovenstaand postadres of per mail naar: ledenadministratie@hevorosmalen.nl.
073 - 822 13 97
Openingstijden: maandag t/m vrijdag 09.00-17.00 uur Bij activiteiten ‘s-avonds 19.00-22.00 uur Laatste zondag van de maand 14.00-17.00 uur
