In gesprek met 2 oudgedienden

IN GESPREK MET

Na fascinerende reizen naar Rusland in de In 50 jaar heeft het koor heel veel leden gekend. Vaak blijven ze tot het bittere einde lid of afgelopen maanden, heeft de HEVO-reistot het zingen echt niet meer lukt. En veel van hen zijn inmiddels natuurlijk al ‘uit de tijd’. We commissie, op verzoek van een aantal spraken af met 2 oudgedienden. Antoon Werst (87) is inmiddels een kleine 20 jaar lid en leden, besloten in het voorjaar van 2020 Lini Hanegraaf (79) bijna 14 jaar. naar Israël te gaan.

Antoon, in jouw leven is muziek altijd belangrijk geweest, was dat al in je jeugd?

“Ja, ik heb denk ik altijd gezongen. Toen ik 16 was, werd ik met een paar broers gevraagd voor het koor Oefening en Vermaak, in café Juliana in de Stationsstraat in Rosmalen. Eerst was het een mannenkoor, later kwamen er vrouwen bij. Een grote groep, meer stemmen, een goed koor. Kwaliteit! Het was ook een ontmoetingsplek hè”.

Hoe lang ben je bij dat koor geweest?

“Het koor bestond ongeveer 20 jaar en het was rond 1958, de televisie begon op te komen. Mensen gingen liever voor de buis zitten dan naar het koor komen en in de tijd van een jaar was het gedaan met het koor. Het hield gewoon op te bestaan. Heel jammer, want het was best kwaliteit. Ik heb toen een jaartje niet gezongen. In die tijd heb ik ook de operettevereniging mede opgericht. In de Dorpstraat, bij de rooie Schel, later Pennings, naast de Kèp. In dat café hadden ze een toneeltje. We begonnen met een man of 10. Een operette, daar komt heel wat bij kijken. Behalve zingen, moet er ook geacteerd worden. We hadden een dirigent én een regisseur. Je speelde soms meerdere rollen en dan moest je vaak tussendoor omkleden. Een uitvoering maken kostte veel tijd.”

Dan was er ook nog Dubbel Zes

“Ja. Dubbel Zes is een koor van 12 mannen, dat zong heerlijk. Mijn vrouw werkte in die tijd bij mevrouw Koreneef, een zangpedagoge. Die was dirigent van Dubbel Zes en ik kwam daar dus regelmatig. Op een zeker moment werd ik gevraagd, want ze kwamen een bas tekort. We zongen daar vaak anderstalig en daar werd ook op geoefend, op de uitspraak. Ik ben daar 20 jaar lid geweest”.

Lini Hanegraaf en Antoon Werst

2 OUDGEDIENDEN

Na fascinerende reizen naar Rusland in de Wat is jullie mooiste ervaring bij het HEVO-koor? afgelopen maanden, heeft de HEVO-reisAntoon: “Dat is voor mij wel de professionaliseringscommissie, op verzoek van een aantal slag die we maakten toen Jan Pos dirigent werd. Ik leden, besloten in het voorjaar van 2020 vond het veel fijner dan met alleen die Nederlandse naar Israël te gaan. liedjes. De taal was soms wel moeilijk, maar het hogere niveau was prettig. We gingen ook vierstemmig zingen. Met Coby Wagemans erbij werd de begeleiding ook een stuk beter”. Lini: “Ik vind de optredens in de verzorgingshuizen en de koordagen van HEVO altijd heel fijn, én de kerstvieringen. Die hebben we dit keer gemist. De sfeer, de drukte in de kerk, het grote publiek. Voor mij is het soms allemaal moeilijk. Ik heb vroeger nooit iets met zingen gedaan. Ik kwam uit een gezin van niet lullen, maar poetsen. Wij waren met 8 kinderen. De jongsten mochten iets gaan leren, de oudsten moesten moeder helpen. De jongens gingen vroeger vaak een ambacht leren, maar mijn vader zei: ‘Waarom op een ander werken, ik zorg wel dat er hier werk is’! Ik ben pas gaan zingen toen ik vriendschap kreeg met Antoon. Voor mij is de gezelligheid heel belangrijk. Ja, voor mij ligt de lat soms erg hoog en dan denk ik wel eens ‘wat lig ik m’n eigen hier toch te martelen…’ Vorig jaar was ik 12,5 lid van het koor en heb ik een mooie solsleutel gekregen”.

Hebben jullie nog een favoriet nummer bij het HEVO-koor?

Antoon: “Nee, ik heb geen favoriet nummer. Ik vind het wel fijn als het een nummer is waarin de bas een mooie partij is. “Mijn stem levert met de jaren wel een beetje in. Dat zware geluid, die lage tonen, die lukken nog wel, maar ik heb wel wat meer moeite met de hogere.” Lini: “Ik heb ook geen echte favoriet. Ik zing wel graag gewoon in het Nederlands, dan begrijp ik wat ik zing en dan kan ik er ook beter emotie inleggen. Ik weet niet altijd of ik bedroefd moet zijn of blij…. Er zijn ook mensen die komen vooral voor de gezelligheid, de derde helft, dat moet ook kunnen, daar is een vereniging ook voor.”

Hoe lang ga je nog door?

Antoon: “ja, ja… zo lang het kan. Ik zing al 70 jaar, hè. Nooit iets aan sport gedaan. Het is mijn belangrijkste hobby en ik heb er altijd veel tijd aan besteed.”

Solsleutel

Mattie Daniels