Heddet al geheurd?

Zeker in deze onzekere tijden rond Corona zeggen we: ‘Geld maakt niet gelukkig als je maar gezond bent’ en dat is ook zo! Maar je zult maar bij die miljoen Nederlanders horen die onder de armoedegrens leven. Er zijn mensen die moeten rondkomen met een weekbudget van € 40 terwijl een ander stel in de TV serie ‘Steenrijk, Straatarm’ zich een uitgave van € 2.000 per week kan permitteren. Dan is er nog een categorie superrijken waarin Elon Musk van Tesla in één dag, ja u leest het goed, 10 miljard dollar rijker wordt.

Daar waar honger en armoede heerst gaan mensen op zoek naar het geluk en dan heeft het rijke Europa een enorme aantrekkingskracht. Youssef, een ventje van 10 jaar, is gevlucht uit Syrië en komt in z’n eentje aan in Helenaveen. Stel je eens voor dat dat uw kleinkind is….. De tegenstellingen zijn te groot, het is niet eerlijk verdeeld en het kan zo niet langer duren. Er zal een herverdeling van kapitaal en investeringen wereldwijd moeten komen waardoor ook arme landen uitzicht krijgen op een menselijker leven. Het is van de zotte dat de arme landen jaren moeten wachten op vaccinatie tegen Covid-19.

In het daglicht van de armoede in de wereld zijn onze dagelijkse beslommeringen peanuts. We maken ons druk over de jaarcijfers HEVO, de hoogte van de contributie, het feit dat we niet kunnen gymmen, fietsen, biljarten, koersballen, wandelen, bewegen, zwemmen, tekenen, schilderen, dansen, bridgen, schaken, zingen, geocachen, discussiëren, kienen, repareren of klussen en klaverjassen. Laten we blij, tevreden en gelukkig zijn met de wetenschap dat er betere tijden komen, dat we dagelijks te eten en te drinken hebben. Dat we, als de gezondheid dat toelaat, iedere dag ’n half uur kunnen wandelen of ’n toertje op de fiets kunnen maken. Dat je de hele dag kunt genieten van je eigen favoriete muziek, je thuis films kunt kijken, voortreffelijke maaltijden kunt laten bezorgen en zelfs de slijterijen open zijn omdat de nurrie als eerste levensbehoefte wordt gezien.

Het puzzelen is in deze tijd erg in trek en Jan van Haasteren maakt overuren achter de ontwerptafel. Wij spelen regelmatig ’n potje SkipBo en ik kijk reikhalzend uit naar de eerste sneeuwval. Sneeuw hoort bij de winter, het heerlijke geluid van de knisperende sneeuw onder je voeten. De maagdelijk witte wereld om je heen. De langlaufski’s die op zolder trappelen van ongeduld omdat ze al 25 jaar niet gebruikt zijn.

Maar eerlijk is eerlijk, ook ik ben de lockdown en alle maatregelen en betuttelingen beu. Ook ik verlang naar ’n lekkere pot bier met m’n maten, met de groep op de racefiets, gezellig op het terras, ’n ouwerwetse knuffel. Weg met die anderhalve meter en terug naar de jus in onze samenleving. Nog even geduld dus!

Pierre des Enfants