KWALITEITSIMPULS MET Op Na21 fascinerende juni 1970 reizen beslootnaar het Rusland HEVO-bestuur in de een seniorenkoor op te starten. Op 15 januari 1971 afgelopen werd maanden, de eerste heeft repetitie de gehouden HEVO-reis-met 17 leden. In het begin waren het enkel dames, die commissie, lid werdenop vanverzoek het koor. van Pas een in aantal 1988 werd er een man lid: Ton Noijen. Pater Schwierman en mevrouw leden, besloten Hufmaninwaren het voorjaar de eerste vandirigent 2020 en begeleidster. In 1975 wordt zuster Melchiada naar dirigente. Israël te Mevrouw gaan. Lobach vervangt enige tijd later mevrouw Hufman als pianiste. Daarna verzorgt mevrouw Willy van Uden maar liefst 23 jaar de muzikale begeleiding. De eerste 20 jaren bestaat het repertoire van het ‘bejaardenkoor’ – zoals het zichzelf noemt veelal uit Nederlandse, eenstemmige, liederen. U kent ze vast wel: In ’t groene dal, in ’t stille dal en In naam van Oranje doe open de poort. In 1990 stopt zuster Melchiada om gezondheidsredenen. Jo van der Velden neemt de leiding over en breidt het repertoire uit met buitenlandse – Frans, Duits, Engels, Italiaans - en meerstemmige liederen. Op 10 oktober 2007 houdt Jo er mee op, omdat hij de leeftijd der zeer sterken had bereikt. Jan Pos neemt het dirigeerstokje over. Hij breidt samen met Angeline de Wijs - die inmiddels Willy van Uden opgevolgd is als pianiste - het repertoire uit met liederen uit opera’s van Mozart en Glück, gospelsongs, negrospirituals en evergreens. We’ll meet again van Vera Lynn klinkt u natuurlijk bekend in de oren. Jan is klassiek geschoold en heeft een dirigentencursus gevolgd. Hij laat de koorleden kennis maken met het fenomeen koor- en stemvorming. Ademhaling, articuleren, houding, mondstand en luisteren naar medezangers werden onderdelen van de repetitie. Door genoemde technieken kan het repertoire steeds bijgesteld worden.
18
HEVO-Magazine • januari 2021
Jan Pos
Aspirant-leden mochten vrijblijvend 3 repetities meedoen en aan het eind van de derde repetitie hield ik dan een stemtest”, zegt Jan Pos. “Het kwam weleens voor dat ik een ‘enthousiast’ aspirantlid met vriendelijke woorden op zijn of haar onmogelijkheid tot zingen moest wijzen, maar meestal was hij of zij van harte welkom!
