Dossier Circulaire economie
Hoe circulair is onze (Oost-)Vlaamse economie al?
Wanneer afval niet meer bestaat Dankzij een circulaire economie reduceren we de milieu-impact van onze economie enorm, worden we minder afhankelijk van import van dure grondstoffen én materialen en creëren we kansen voor (sociale) innovatie en extra jobs. Driemaal goed nieuws, maar de weg naar een 100% circulaire economie is nog lang. Vlaanderen Circulair trekt mee aan de kar. TEKST SAM DE KEGEL
Alles van waarde is weerloos, dichtte de Nederlandse dichter Lucebert ooit betoverend mooi. In een circulaire economie heet dat dan: alles van waarde is waardevol. In een ideale, circulaire economie bestaat geen afval en worden grondstoffen steeds opnieuw gebruikt. Afval is de nieuwe grondstof. We kunnen grond- en reststoffen opnieuw volledig inzetten door duurzaam design, reparatie, hergebruik, upcycling, 16
refurbishing en recycling. Denk bijvoorbeeld aan het downcyclen of upcyclen van voedsel overschotten (zie p 21.), tapijt (zie p 22.) koffiegruis (zie p 23.), bouwafval, kledij, enzovoort. Het tegenovergestelde van die circulaire economie is de klassieke, lineaire economie. Hierbij wordt geproduceerd volgens een ‘maak, neem en gooi weg’-model. De tijd hijgt in de nek van die lineaire economie.
Enerzijds zitten we in een ecologische crisis: ons gebruik van grondstoffen heeft een onhoudbare impact op de planeet. Die impact moet ingeperkt worden. Anderzijds zijn we erg kwetsbaar: de meeste grondstoffen in onze economie komen uit het buitenland. Schokken in de bevoorrading – één virus of een geblokkeerde tanker kan daar al voor zorgen – voelen we heel snel: aan de pomp, in de winkel, op de bouwwerf.
