TON 110 10-23 ¬ p 11
“Vooral je verstand gebruiken” “Chemicaliën zijn stoffen die levensgevaarlijk kunnen zijn als je ze niet goed behandelt. Ongelukken maken en of schade rijden wil je dan ook voorkomen. Dit werk moet je liggen.” Chauffeur Jeroen Saarloos weet waar hij het over heeft. Hij is al twintig jaar chauffeur ADR. “Als tankwagenchauffeur gevaarlijke stoffen moet je uit het juiste hout zijn gesneden. Het is veel wachten en procedures volgen. Rustig en veilig werken zit in ons DNA.” Jeroen werkt nu vijf maanden voor Nijman/ Zeetank in Spijkenisse. Daarvoor werkte hij jaren voor GCA Transport, ook als tankwagenchauffeur ADR. “Het kost tijd om je dit werk eigen te maken. Een beginnend chauffeur heeft een inwerkperiode van minstens een half jaar nodig om het vak goed te leren. Ik was bij Nijman in drie dagen ingewerkt. Dat komt omdat ik veel ervaring heb met het vervoeren van voornamelijk vloeibare chemicaliën.”
VEILIGHEIDSTESTEN Jeroen heeft de ene na de andere training gevolgd. En nog steeds doet hij bij sommige klanten veiligheidstesten voor hij het terrein op mag om te laden of te lossen. “Er zijn altijd basiszaken waar je op let als je bij een klant komt. Welke veiligheidsmiddelen zijn verplicht, welke zones zijn zo gevaarlijk dat je je telefoon niet mag gebruiken? En hoe klinkt het alarm?” Het werk is nooit saai, vindt Jeroen. “Het is een uitdaging om het veilig te houden.”
tankauto naar lospunt. Als chauffeur kan ik het werk stilleggen als er onveilige situaties ontstaan. Bijvoorbeeld als een slang van een klant niet in orde is. Dan bel ik met de planning en stuur een foto van de situatie door om samen tot een goede en veilige oplossing te komen. Gelukkig komt dit niet zo vaak meer voor.”
TAS VOL PBM’S Een chauffeur ADR moet weten wat hij vervoert. De planning geeft de chauffeur voor de rit alle informatie door. Er zijn verschillende klassen en elke stof heeft zijn eigen risico’s. Zo zijn er bijtende stoffen, giftige stoffen en brandbare chemicaliën. Elke stof heeft zijn eigen Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM’s). Bij sommige stoffen moet de chauffeur een gasmasker dragen bij het laden en lossen. “Op mijn eerste werkdag kreeg ik een tas vol met verschillende beschermingsmiddelen en werkkleding. Is er iets kapot, dan wordt dat direct vervangen. En mis je een beschermingsmiddel, dan wordt dat direct aangevuld. De wagens en materialen waar we mee werken zijn goed onderhouden.”
LEKKEN EN ONTBRANDEN Ook veilig rijden is belangrijk. Alle chauffeurs van Nijman/Zeetank hebben daarom een Behaviour Based Safety Training gevolgd; een rijtraining om ongelukken te voorkomen. Een tankwagen kan bij een aanrijding gaan lekken en ontbranden, wat tot een ontploffing kan leiden. “Rijden met vloeibare chemicaliën vereist ook een rustige rijstijl. De vloeistof beweegt in de tank en dat heeft invloed als je remt en optrekt of door een bocht gaat. Daar moet je aan wennen.” Daarnaast moeten chauffeurs zonder jagen en jachten hun werk kunnen doen. “De planning houdt rekening met rusttijden. Zit het onderweg tegen, dan zorgen zij dat de planning wordt aangepast en je niet hoeft te haasten.”
SERIEUS Chauffeurs die in de chemie werken, zijn serieus en zetten net een stapje extra, vertelt Jeroen. “We volgen ook veel bijscholingen.” Zo start hij binnenkort met een cursus LNG-gas, een stof waarmee hij nog niet gereden heeft. “Daar komen andere zaken bij kijken, zoals gevaar op bevriezing. Tijdens de cursus ga ik met een mentorchauffeur een aantal weken op pad om het in de vingers te krijgen. Ik hou ervan om steeds bij te leren. Dat maakt mijn werk zo interessant.”
SLANG Het is belangrijk om de procedures te volgen, maar ook het eigen verstand te gebruiken, zegt Jeroen. “Chauffeurs in de chemie zijn zich bewust van de gevaren. Ik ben verantwoordelijk voor het vervoer van
Nijman/Zeetank bestaat ruim 60 jaar en is gespecialiseerd in transport en logistieke dienstverlening van chemische vloeistoffen, brandstoffen, minerale oliën, cryogene gassen en glas. Het bedrijf heeft vestigingen in Nederland, Duitsland, Polen en het Verenigd Koninkrijk.