SkateNL Magazine 41 februari 2024

Het GRATIS magazine voor elke schaatsliefhebber

Februari 2024

CHRISTIAN HAASJES

TESSA SNOEK Gouden stunt

ANGEL DALEMAN Gouden lessen

MEREL BOSMA Gouden afscheid HET GROOTSTE SCHAATSMAGAZINE VAN NEDERLAND

ONYX RC

SIENNA XC

INHOUDSOPGAVE SKATENL

Verrassingen op de Weissensee met de zeges van Tessa Snoek en Christian Haasjes in de Alternatieve

Yvonne Spigt blikt terug op de Alternatieve Elfstedentocht die ze won in 2015

Het leeuwenhart van Sofia Schilder waarmee ze harten stal op Weissensee

Colofon Hoofdredactie Commercie Fotografie Vormgeving Medewerkers

Druk Oplage Verspreiding Verschijning Redactie Mail

Eric Korver Eric Korver TimsImaging, Glenn Wassenbergh Studio Konijn Rijcko Treep Natasja Weber Lisa Deen Rodi Rotatiedruk BV 20.000 Gratis via de ijsbanen en betere schaatsspeciaalzaken Maandelijks van oktober tot en met maart 06-55866441 redactie@schaatsnl.nl

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32

Hoogmis OOoi

Angel Daleman pakte drie keer goud in de Olympische Jeugdwinterspelen in Korea, maar leerde ook gouden lessen

De ploeg van Jillert Anema is de perfecte match voor Wisse Slendebroek

IJshockey is nog niet de populairste sport voor meisjes, maar er wordt gewerkt aan groei

Uitgever Korver Media Langebuurt 41 1911 AT Uitgeest T 06-55866441 E info@skatenl.nl W www.skatenl.nl Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen T 020-398 0808

SkateNL is een uitgave van Korver Media. SkateNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord.

Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

SkateNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGM-MZ:2011.01.02

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Wielrenners hebben jaarlijks hun hoogmis. Voor wie het onverhoopt niet mocht weten: dat is de Ronde van Vlaanderen. En in dit geval betekent die hoogmis weinig minder dan het mooiste, het beste, het hoogste wat de wielersport heeft te bieden. Er zijn nog wel wat andere koersen te bedenken die het aanzien misschien nog wel meer waard zijn, maar vooruit, de Belgen zijn ook niet vies van een beetje chauvinisme.

Hebben schaatsers hun eigen hoogmis? Tja, da’s lastig te zeggen. Bij de langebaanschaatsers en de shorttrackers moet je dan toch denken aan het wereldkampioenschap.

Bij gebrek aan Olympische Spelen in drie van de vier seizoenen, is dat toch het moment waar zij moeten pieken.

Marathonschaatsers hebben geen WK. Nou ja, vroeger was er af en toe eentje. Maar de laatste dateert alweer van 2005. Is het eigen Nederlands kampioenschap op kunstijs een hoogmis? Misschien een beetje. Eéndaagse koers waar veel van afhangt, maar die zelden het spektakel biedt dat je bij zo’n gelegenheid zou mogen verwachten.

Nee, als marathonschaatsers al een hoogmis hebben, dan is dat de Weissensee. Zeven dagen, vier koersen, een handvol winnaars, en liefst 490 wedstrijdkilometers – bij de mannen dan. Op dat bergmeer in Oostenrijk, daar worden reputaties gemaakt en gebroken, daar staan helden op en vallen helden van hun voetstuk. Daar zie je leed, drama en euforie in één en dezelfde koers. Precies als in de Ronde van Vlaanderen.

Ook op de Weissensee hebben de elementen een aardige vinger in de pap. Het kan er spoken, zoals die keer dat een volkomen rustige koers onder perfecte omstandigheden binnen een paar minuten veranderde in een helletocht met een sneeuwstorm en snel dalende temperaturen. Ik zie nog ploegleiders rennen om hun verzorgingstentjes aan de grond te houden.

Op de Weissensee krijgen de marathonschaatsers ook eens de aandacht die ze verdienen. Niet alleen van de NOS, waar verslaggever Herbert Dijkstra liefst geen editie mist, maar ook van de toeschouwers. Het zijn de toerrijders die toch al aan de Weissensee zijn, maar het zijn ook de liefhebbers. De mensen die van lus naar lus ploegen om de rijders zo vaak mogelijk voorbij te zien komen.

En ze worden op hun wenken bediend. Saai is het op de Weissensee nooit. Goed, misschien als de vrouwen hun Alternatieve afwerken. Daar moeten ze echt eens iets aan doen, want dat is soms hun eigen capaciteiten onwaardig.

Maar verder? Er zit altijd werkelijk álles in zo’n race over 200 kilometer. Absoluut genieten.

Blijft de Weissensee nog lang? Geen idee. Het was dit jaar ’Kaiserwetter’, zoals iemand dat steevast noemde. Héérlijk. En het ijs ging van abominabel naar slecht, en via redelijk naar prima. Zelfs het grote meer vroor uiteindelijk dicht.

Dus die opwarming… misschien valt het allemaal wel mee.

Het is in ieder geval te hopen. Want ik kan me geen marathonseizoen voorstellen zonder die hoogmis in Oostenrijk.

Daarom in deze editie ruim aandacht voor de marathonschaatsers en Weissensee.

Veel leesplezier!

Eric Korver

Specialist in Schaatsen WWW.HAICOBOUMA.NL - FEBRUARI 2024 - 03

SKATE NL Huilen van ellende wordt huilen van geluk na zege in Alternatieve

De megastunt van Tessa Snoek

door Eric Korver

S

tond ze als één van de favorieten op de lijstjes van de kenners? Nee. Was dat terecht?

Misschien niet. Binnen haar ploeg Vreugdenhil/VGR Sport was iedereen wel overtuigd van de kwaliteiten van Tessa Snoek, maar dat is zelden genoeg om een Alternatieve Elfstedentocht te winnen. Op die laatste woensdag van januari was dat wél het geval. Een geweldige sprint bezorgde Snoek de nu al mooiste zege van haar loopbaan.

De winnende sprint van Tessa Snoek (24) was een bijzondere apotheose van een koers die doorgaans borg staat voor spektakel van de bovenste plank. Voor lijden, voor afzien, en voor heroïsche gevechten. Kortom, voor koersen die je over twintig jaar nog helder voor de geest staan. Zo’n koers was deze editie van de Alternatieve niet. Deze Alternatieve wordt herinnerd om andere aspecten. De megavlucht van Sofia Schilder bijvoorbeeld, het piepjonge talent dat, aanvankelijk met twee medevluchters, zo’n 150 kilometer over de Weissensee ploeterde in een imposante ontsnapping.

Of voor het simpele feit dat deze Alternatieve eindigde in een massasprint met zo’n dertig vrouwen. Dat is een scenario voor de Aart Koopmans Memorial. Of voor het ONK. Maar nooit vertoond aan het einde van een Alternatieve.

Maar ook om de winnares. Tessa Snoek, boerendochter uit Abcoude. Nog nooit iets gewonnen op het hoogste niveau.

Gaat Pont trouwen?

Dat was even slikken voor Dennis Pont.

De trainer van de dames van Vreugdenhil/VGR Sport had de avond voor de koers zo’n overmoedig momentje gehad. Beloofde dat hij zou gaan trouwen als één van zijn rijdsters zou winnen. Gebeurt toch niet, zal hij gedacht hebben. Misrekening! Na de zege van Tessa Snoek herinnerden de rijdsters Pont even fijntjes aan zijn belofte. ,,We gaan er vanuit dat we binnenkort een trouwfeest hebben’’, verzekerde Tessa Snoek.

04 -FEBRUARI 2024 -

Bezig aan een goed seizoen, zeker. Pakte al diverse podiumplaatsen. Maar dan nog.

Snoek had de hele week ziek in bed gelegen, hield amper iets binnen. Dat is meestal geen al te beste voorbereiding op een slijtageslag over 200 kilometer. Dat ze twee dagen eerder derde werd in de tweede race van de Grand Prix was al heel opmerkelijk.

Dat ze op die woensdag de mooiste koers van het seizoen op haar naam schreef, was ongelooflijk.

Ongeloof Ook voor Tessa Snoek zelf, dat was meteen al duidelijk. Koud over de streep was ze vooral bezig uiting te geven aan haar eigen ongeloof. Met grote ogen vol verbazing keek ze om zich heen, alsof er elk moment iemand langs kon komen die het ballonnetje doorprikte en haar terugzette in de realiteit. Maar die realiteit was dat ze in de sprint alle favorieten erop had gelegd. De drie kanonnen van BDMBTZ, Ineke Dedden, Merel Bosma en Elsemieke van Maaren. Arianna Pruisscher en Maaike Verweij van Zaanlander kwamen tekort, net als Beau Wagemaker, de leidster in het klassement van de Grand Prix. Zelfs de oude rot Carla KetellapperZielman, die voor de tweede keer terugkwam van een afscheid en voor de gelegenheid de schaatsen weer had aangetrokken.

Allemaal hadden ze het nakijken. ,,Ik heb nog nooit wat gewonnen’’, stamelde Tessa Snoek vol ongeloof. ,,En dan win ik hier de Alternatieve Elfstedentocht. Ik kan het echt niet geloven.’’

Dat had natuurlijk ook te maken met de

Tessa Snoek heeft haar naam bijgeschreven op het beroemde bord met de winnaars van de Alternatieve. (Foto Instagram Tessa Snoek) voorgeschiedenis. Snoek lag dagenlang vooral in haar bed. Hondsberoerd. ,,Ik was écht ziek’’, vertelde ze. En ze was er klaar mee ook. ,,Na een paar dagen heb ik huilend mijn zus opgebeld en gezegd dat ik naar huis wilde. Maar ja, zij was op wintersport, en m’n familie was ook aan de Weissensee. Dat ging dus niet. Iedereen zei dat ik moest blijven, dat ik moest denken dat ik nog een kans had om te rijden. En ook dat woensdag mijn dag zou worden. Dat dat dan ook echt zo is, had ik echt nooit durven hopen.’’

Verstandig Als het aan Snoek had gelegen, was ze zelfs al op zaterdag het ijs op gegaan voor het ONK. Daar werd een stokje voor gestoken door onder andere haar vriend Harm Visser, die overigens bijna

nog meer plezier beleefde aan de zege van Snoek dan aan zijn eigen overwinningen. ,,Iedereen zei eigenlijk wel dat het niet verstandig was, en

toen ik zaterdagochtend wakker werd, realiseerde ik me dat ze gelijk hadden. Ik zat nog zó vol.’’

Jenning de Boo bejubelt zijn eerste Maandag was er dan die tweede Grand Europese titel in een kolkend Thialf. ,,Dat Prix race. Korte koers, mooie opwarmer en was écht bizar. Zo’n kabaal, dat had ik zowaar brons. Dat leek de oogst te worhelemaal niet verwacht.’’ den voor Snoek, die na 150 kilometer in de Alternatieve behoorlijk stuk zat. ,,Ik had het eigenlijk al een beetje opgegeven. Maar ik herstelde ook weer wat, en heb vervolgens geleerd dat hoe stuk je ook zit en hoe zwaar het ook is, je altijd nog ergens wat reserves hebt. Toen had ik ook zoiets van ’we gaan er gewoon voor’.’’

Tot dan had ze zich in de koers overigens vooral geërgerd. Het vrouwenpeloton maakte driekwart van de wedstrijd vooral indruk door het gekwek onderweg, niet doordat er volle bak werd gekoerst. ,,Ik zat me op te vreten’’, bekende ze. ,,Er gebeurde echt helemaal niets. Maar het was niet aan onze ploeg om het initiatief te nemen. Dat hadden anderen moeten doen.’’

Dat gebeurde dus niet. Snoek profiteerde, voor Pruisscher. Dat Carla Ketellapper-Zielman als 39-jarige moeder van drie kinderen vijf jaar na haar afscheid op natuurijs terugkeerde met brons was overigens ook veelzeggend.

Dat doet allemaal niets af aan de winst van Tessa Snoek, die een dag later trots haar naam mocht bijschrijven op het beroemde bord aan de Weissensee. ,,Dat ik dit allemaal beleef met mijn familie om me heen, maakt het nog extra bijzonder.’’

Tessa Snoek komt juichend over de finish nadat ze in de sprint iedereen heeft geklopt. ,,Ik kan het echt niet geloven.’’

(Foto Timsimaging/Neeke Smit)

Wolffenbuttel zat gevangen

Achter de finish zat Stefan Wolffenbuttel op een bankje, volledig kapot.

De man uit Landsmeer is een specialist op natuurijs, stond voor het eerst op het podium en was nooit zó dicht bij een grote zege. ,,Ik zag op vijftien kilometer van de streep Christian Haasjes ongelooflijk hard wegrijden, en ging samen met Ronald Haasjes mee. Ja, dat was lastig. Het blijven broertjes en je weet niet goed wat ze elkaar gunnen, maar waarschijnlijk meer dan ze mij gunnen. Ik moest dus blijven opletten, kon ze niet te veel ruimte geven. Dan zit je een beetje gevangen. Da’s lastig. En ik weet dat Christian een goede sprint heeft. Dan is een tweede plek achteraf natuurlijk mooi, maar op zo’n moment wil je winnen.’’

Christian Haasjes grijpt naar z’n hoofd terwijl hij het uitschreeuwt van vreugde. ,,Wat er verder in mijn loopbaan ook gebeurt, deze neemt niemand mij meer af.’’

(Foto Timsimaging/Neeke Smit)

Christian Haasjes sterkste en slimste in finale Alternatieve

De ’luie haas’ is verleden tijd door Eric Korver n de 21 jaar die achter hem liggen bouwde Christian Haasjes zijn bijnaam op: de luie haas. Maar aan één dag had de jonge schaatser uit Staphorst voldoende om zich van dat predikaat te ontdoen. Op de Weissensee was hij de sterkste en de slimste in de finale van de Alternatieve Elfstedentocht waarin hij Stefan Wolffenbuttel én zijn oudere broer Ronald aftroefde.

De ’luie haas’ is verleden tijd.

I

Die finale, dat was er eentje die de twee broers uit Staphorst nooit meer gaan vergeten. Twee dagen voordien schoven ze nog aan om te praten over de overgang van Ronald (27) naar Bouwselect/De Haan Westerhoff, de ploeg waar Christian een kleine twee weken eerder al zijn handtekening zetten. ,,Samen in één ploeg, dat is echt een droom die uitkomt’’, bekende Ronald die dag. Niemand kon op dat moment vermoeden dat in de laatste race van dit seizoen op de Weissensee een nog veel opmerkelijker droom óók zou uitkomen.

In de laatste vijftien kilometer van de Alternatieve was Christian Haasjes de

aanstichter van een kopgroep, die uiteindelijk uit drie man zou bestaan: zijn broer Ronald én Stefan Wolffenbuttel, de natuurijsspecialist uit de ploeg van Okay/ Interfarms. Dat was een scenario wat ze zelf ook niet hadden kunnen voorzien. ,,Dit kun je van tevoren echt niet bedenken’’, stelde Christian Haasjes. ,,En het is zelfs iets dat ook niet eens in je dromen voorkomt. Dan is het toch fantastisch dat we dit samen kunnen meemaken.’’

Maar het was niet alleen maar mooi, vervolgde de jongste van de broers. Want met je broer in de beslissende kopgroep van de Alternatieve zitten, kan ook problemen met zich meebrengen. Zeker als je verschillende broodheren dient. Christian Haasjes komt immers uit voor Team Sprog, terwijl Ronald deel uitmaakt van Reggeborgh. En dat ze dan volgende winter voor dezelfde ploeg rijden, is een leuk detail, maar verder ook niet van invloed. ,,Ronald en Stefan Wolffenbuttel lieten meteen al weten dat zij van hun ploegleiding niet mochten rijden. Lekker dan.

Betekende dat ik al het werk in mijn eentje heb moeten doen. Ik voelde me wel de sterkste, probeerde nog een paar keer weg te rijden, maar dat lukte jammer genoeg niet.’’

Tessa Snoek en Christian Haasjes, winnaar bij de mannen, duelleren met hun trofee.

(Foto Timsimaging/Neeke Smit)

Sluwe veteraan Maar in de finale liet Christian Haasjes zien waarom Bouwselect hem zo graag wilde vastleggen, en waarom er meer ploegen op het vinkentouw zaten. De man uit Staphorst is bezig aan zijn tweede seizoen in de Topdivisie, reed ook pas voor de tweede keer de Alternatieve, maar speelde de finale uit als een sluwe veteraan. ,,Ik moest wat trucjes verzinnen, een beetje pokeren’’, zei hij met een lach. Hij liet broer Ronald wegrijden, zodat Wolffenbuttel daar achteraan moest. ,,Ik heb gedaan alsof ik naar de bami was. Zo kon ik de sprint beginnen vanuit derde positie, dat was ideaal. Normaal kan ik echt vertrouwen op mijn sprint, maar ja, na 200 kilometer is toch alles anders.’’

Knuppel Zijn winnende sprint kwam na een koers die weer alles bood wat je van een Alternatieve mag verwachten. Er werd niet al te lang gegooid met het gooien van de knuppel in het hoenderhok. Een kopgroep van ruim twintig man bepaalde ronden lang het beeld, maar nadat die eenmaal was ingerekend, volgde er een hele serie aanvallen. Het was weer een prachtig spel waarin het peloton helemaal aan flarden

werd gereden en uiteindelijk de sterkste mannen overbleven. Zoals het hoort.

In al die kilometers maakte Christian Haasjes al een prima indruk, en werkte hij zich op tot een meer dan terechte winnaar.

Maar zelfs minuten na zijn finish drong het nog niet helemaal door tot de rijder van Team Sprog. ,,Dit is de tweede keer dat ik de Alternatieve rijd. Vorig jaar viel ik tien meter voor de streep, had ik ook het podium kunnen halen. Dat gaf me heel veel motivatie voor revanche vandaag, maar alles zat ook mee. Niet gevallen, geen pech. En dan pak je gewoon de mooiste prijs die je kunt winnen zolang de échte Elfstedentocht niet doorgaat. Dat ik die op deze leeftijd al win, tjonge, wat er verder in mijn loopbaan ook gebeurt, dat neemt niemand me meer af. ’’ Niet gek voor een ’luie haas’. Haasjes grinnikt. ,,Weet je, vroeger vond ik trainen niks aan. Nog steeds niet eigenlijk. Maar ja, het móet. En op momenten als deze weet, voor deze dagen train je, voor deze dagen stap je op de fiets. En buiten de trainingen ben ik dan misschien wel lui, maar dat maakt niet uit, want ik kan blijkbaar toch een Alternatieve winnen.’’

De jubelende Christian Haasjes wordt gefeliciteerd door broer Ronald. (Foto Timsimaging/ Neeke Smit)

VERWARMEN MET JE AIRCO? DAT KAN! WIN NU JE AANKOOPBEDRAG TERUG!

De koudere maanden komen eraan! Wist je dat je heel energiezuinig kunt verwarmen met een airco? Geniet van een aangenaam comfort en bespaar direct op je gasrekening. Koop nu een Daikin airco, ontvang standaard 5 jaar garantie op onderdelen en maak kans om jouw aankoopbedrag terug te winnen!

Ga voor alle informatie naar daikin.nl/warmste-airco

4855565-DAIK-Visuals-Warmste-Airco-Actie-Adv 271x395-v1.indd 1

19-10-2023 16:28

3 16:28

Daan Gelling komt vol ongeloof over de streep. ,,Zo mooi dat het harde werken van de ploeg nu wél wordt beloond.’’

(Foto Timsimaging / Neeke Smit)

Sloopwerk goud voor Gelling

D

aan Gelling stond nog niet echt te boek als een geweldenaar op natuurijs.

De afgelopen jaren waren er een paar klasseringen in de top tien, maar het podium haalde de Groninger nog nooit. Tot het ONK op de Weissensee, waar het sloopwerk van zijn ploeg Royal A-ware letterlijk goud waard was voor Gelling.

Daan Gelling sloeg amper over de streep de handen al voor de ogen. De schaatser uit Huizinge kon amper geloven wat hij zojuist had gerealiseerd. Natuurlijk meldde zijn erelijst al twee zeges op het hoog-

ste niveau, maar dat betrof beide ’gewone’ cupwedstrijden. Niets mis mee, maar toch andere koek dan een titel op natuurijs.

De impact van die titel was bovendien niet alleen groot voor Gelling (23), maar zeker ook voor Royal A-ware. Niet voor niets riep zijn teamgenoot Jordy Harink amper over de streep al uit dat het team dit zo nodig had. ,,Klopt’’, beaamde de man uit het Groningse Huizinge. ,,Want we hebben natuurlijk nog geen titel behaald.’’ Dat het eerder niet lukte, kon hij best verklaren. ,,Iedereen binnen het team is echt fit en als ploeg zijn we supergoed. Maar op kunstijs krijgen we het gewoon niet voor elkaar dat uit te buiten. Harm Visser is momen-

teel gewoon de rapste man in het peloton, en die krijg je niet stuk op vijftig kilometer.

Maar hier hebben we in het ONK honderd kilometer meer, en dan heb je gewoon wél de tijd om iedereen te slopen. Ook Harm Visser.’’

De strategie van Royal A-ware was daar ook helemaal op gericht. ,,We wilden de koers al vroeg zwaar maken, en dan na honderd kilometer om en om aanvallen.

Dat hebben we gedaan en dat heeft z’n vruchten afgeworpen. En dan ben ik toevallig degene die weg kon blijven.’’ Hij maakte deel uit van een klein kopgroepje met verder ook Ronald Haasjes en Chiel Smit. Alle drie mannen die zich al hebben

bewezen op natuurijs, ook al had alleen Smit al een zege achter zijn naam staan.

Op het onder de brandende zon steeds slechtere ijs konden de drie goed uit de voeten, waardoor ze uit de greep van de jagende achtervolgers bleven. Uiteindelijk mochten ze het ook samen uitvechten, waarbij Gelling zijn kans schoon zag op het moment dat Smit een missertje maakte. ,,Ik ben meteen vol gegaan, was bang dat ze daarna nog zouden terugkomen, maar ik heb ze niet meer gezien.

Dan is het geweldig dat we met de ploeg voor ons harde werk nu wél beloond worden.’’

podium mocht betreden en het op kunstijs tot één overwinning schopte. Ze had, vertelde de rijdster van BDM-BTZ, eigenlijk nog maar één wens: zelf een keertje winnen op de Weissensee die haar zo lief is.

Vier dagen later al mocht ze dat hiaat op haar erelijst vullen. ,,Bizar. Zó bizar.’’ De woorden kwamen er na honderd kilometer koers met moeite uit bij Bosma, die na haar prachtige zege ten prooi viel aan emoties. Bijna dertig kilometer was ze solo over de Weissensee geraasd. Zonder plan, zonder idee. Maar wél met een doel. ,,Ik wist soms helemaal niet wat ik aan het doen was. Vergiste me zelfs ook nog. Ik dacht nog tien kilometer te moeten rijden, maar dat waren er twintig. ’Best nog heel ver’, dacht ik. Maar één ding besefte ik wel. Als ik ooit eens mijn droom wilde laten uitkomen, dan was dít mijn kans. Daarom heb ik volgehouden, heb ik alles gegeven tot aan die streep.’’

Het peloton kreeg het gat naar Bosma niet

dicht. Sterker, de marge groeide enkel. Op een paar kilometer van de streep besefte de Heerenveense dat het inderdaad haar dag ging worden. ,,De tranen kwamen al op het laatste rechte stuk. Ik kon het amper geloven. Zóveel ploeggenotes heb ik hier zien staan met bekers, met kampioenstruien. Met goud, de kleur die ik nooit won. Nu overkwam dat mijzelf, bij mijn laatst keer als wedstrijdrijdster op de Weissensee. Ik houd zóveel van deze plek. Dat ik dit hier mag beleven, betekent ontzettend veel voor me. Zeker omdat ik dit succes mocht vieren met mijn ouders.’’ Dat vervolgens haar ploeggenotes Elsemieke van Maaren en Ineke Dedden haar flankeerden op het podium was een bonus. ,,Dat maakt het helemaal af.’’

Gouden afscheid Merel Bosma V

aak is de Weissensee het toneel van vervlogen hoop en dromen. Maar soms is het juist de plek waar diezelfde dromen wél uitkomen. Vraag maar aan Merel Bosma, die in het Open Nederlands Kampioenschap op de Weissensee zo’n beetje haar allerlaatste kans aangreep om met goud afscheid te nemen van het peloton.

Het verhaal van Merel Bosma is zo’n verhaal dat naadloos past in die prachtige reeks verhalen van de Weissensee. De 31-jarige Friezin kondigde aan de Weissensee haar afscheid aan na tien jaar op het hoogste niveau, waarin ze vooral acteerde als meesterknecht voor de toppers, incidenteel zelf het

Merel Bosma schreeuwt het uit van vreugde als ze winnend over de streep komt op de Weissensee. (Foto Timsimaging / Neeke Smit)

SKATE NL

Angel Daleman leert bij Olympische Jeugdwinterspelen in zichzelf geloven

Gouden lessen

door Lisa Deen ngel Daleman beleefde bij de Olympische Jeugdwinterspelen naar eigen zeggen een toernooi van ups en downs, maar was na afloop vooral trots. Met drie individuele gouden plakken én een bronzen teammedaille op zak blikte ze terug op een drukke en lange week waarin ze langebaanschaatsen en shorttrack combineerde.

op het ijs? Dat was na de finish van de 500 meter, toen ik voor het eerst met de Nederlandse vlag rond mocht rijden. Daar heb ik lang op gewacht. Ik zag Jenning de Boo dat al doen tijdens de NK en EK. Daar was ik toen stiekem wel een beetje jaloers op’’, bekent Daleman met een lach. ,,Ik wilde dat ook. Daarom was ik heel blij toen ik het eindelijk ook kon doen.’’

,,Ik ben opgelucht’’, zei Angel Daleman vlak nadat haar allerlaatste race in de Gangneung Olympic Oval erop zat. ,,Ik ben blij dat het over is, omdat het een zware week is geweest. Maar ik ben vooral ook blij met mijn prestaties. Ik heb veel geleerd.’’ ,,In het shorttrack waren er races waarin ik crashte en waar ik enorm van baalde. Ik zat daar zó dichtbij een medaille en voelde me daardoor down. Maar ik ben trots op hoe ik mezelf heb herpakt en dat ik het heb laten zien op de langebaan. Met drie gouden plakken.’’

De belangrijkste les die ze meeneemt naar volgende toernooien heeft volgens Daleman alles te maken met geloof. ,,Believe in yourself. Dat is misschien wel het belangrijkste wat ik geleerd heb. Zelfs als je moe bent of teleurgesteld na een tegenslag kan het alsnog. Hoe ik het toernooi heb beëindigd, is geweldig.’’

Daleman greep drie keer goud (500 meter, 1500 meter en mass start) en brons op de mixed team relay. ,,Mijn favoriete moment

Toch was de 500 meter niet per definitie haar beste race, zegt Daleman wanneer ze terugblikt op haar toernooi. ,,Het was oké, maar toen ik over de finish kwam was ik nog niet zo zeker van mijn zaak. Ik wist de tijden van de andere meiden en in alle chaos vroeg ik me af of ik wel als eerste was geëindigd.’’

Een vingertje omhoog richting de tribunes gaf haar uiteindelijk het verlossende antwoord. ,,Ik stak mijn vinger op richting mijn vader op de tribune, omdat ik het gewoon echt even niet wist. Hij gaf aan dat ik inderdaad eerste was. Dat was een opluchting. Ik wist dat ik kon winnen, maar je moet het nog wel even doen.

Dat deed ik.’’

Het goud op de 500 meter op de langebaan voelde voor Daleman als een soort goedmakertje nadat ze een dag eerder in het shorttrack nog tegen een diskwalificatie was aangelopen. ,,Daar

A

Een prachtig moment voor de gouden Angel Daleman. ,,Voor het eerst met die Nederlandse vlag mogen rondrijden. Daar heb ik lang op gewacht.’’ (Foto TeamNL/ Jorn Holwerda)

Vingertje omhoog

was ik al dichtbij mijn eerste medaille van de Spelen, maar door een penalty werd ik uitgeschakeld. Natuurlijk weet ik niet of ik anders ook daar een medaille had gewonnen, maar ik had echt een grote kans. Veel tijd om erover te balen had ik alleen niet.

Ik moest me voorbereiden op een drukke dag met twee 500 meters: op de langebaan én bij het shorttrack.’’

Dubbel

Daleman begon haar zogenoemde ’dubbel’ met langebaangoud op de 500 meter, waarna slechts een paar uur later een nieuwe kans op een medaille zich aandiende. Ze leek goed op weg naar de finale van de 500 meter shorttrack, maar crashte in de halve finales.

,,Opnieuw was ik zó dichtbij, maar ik maakte zelf een fout. Een stomme fout die uiteindelijk veel impact heeft. De dag begon supergoed met 500 meter goud op de langebaan, maar eindigde niet zoals ik wilde. Toch was het vooral ook erg leerzaam. Ik moest snel schakelen tussen de langebaan en shorttrack. Dat ging beter dan ik had verwacht en daar ben ik superblij mee.’’

Dat ze zo dichtbij de finale zat, gaf haar bovendien ook hoop. ,,Ik weet gewoon dat er ook in shorttrack veel potentie zit. Het is niet zo dat ik eraf word gereden. Ik strijd wel echt mee. Ik maak zelf gewoon een stom foutje en dan is het voorbij. Dat is shorttrack. Het zijn twee compleet andere werelden.’’

Veel tijd om te balen was er opnieuw niet, want haar programma ging een dag later verder met de 1500 meter op de langebaan. Haar tijd op die afstand stemde haar in eerste instantie niet geheel tevreden.

Daleman moest bovendien afwachten of het voldoende zou zijn. ,,Na mijn rit moest er nog één paar. Tijdens die laatste rit werd ik wel een beetje bang’’, lacht ze. ,,Ik zag dat ze hard reden en dichtbij de tijd van mijn eerste ronde kwamen. Toen ik zag dat het ze niet lukte om mijn tijd te verbeteren, was ik opgelucht. Natuurlijk was ik ook blij, maar vooral heel opgelucht.’’ ,,Op de 1500 meter schaatste ik zes seconden boven mijn beste tijd, boven mijn persoonlijk record’’, zegt Daleman. ,,Het

Angel Daleman op weg naar de volgende gouden plak. (Foto TeamNL/Jorn Holwerda)

Samen met Jasmijn Veenhuis (r) goud en zilver op de mass-start vieren. (Foto TeamNL/Jorn Holwerda) voelde gek. In twee jaar tijd heb ik niet meer zo’n tijd gereden. Maar deze baan is gewoon zo anders dan bijvoorbeeld Thialf en Inzell.’’

Mooiste De 500 en 1500 meter noemde ze om die reden ook niet haar beste races. ,,In de mass-start reed ik alle ronden op kop. Misschien was dat wel de mooiste van allemaal. Het was ook wel een beetje saai, tien rondjes op kop. Ik vroeg me af of er nog iemand zou gaan aanvallen of niet.

Ik wachtte en wachtte, maar er kwam niemand. Ik was echt verrast. Misschien was het wel de makkelijkste mass-start die ik ooit gereden heb’’, lacht ze.

De derde gouden plak deed Daleman veel. ,,Dit is geweldig. Natuurlijk had ik het liefst ook een medaille gepakt bij het shorttrack, maar ik heb twee disciplines gecombineerd en laten zien dat het mogelijk is.

Er zijn nog steeds dingen waar ik aan kan en moet werken, maar dit is een mooie start. Het is een mooi voorproefje op de

echte Spelen, waar ik natuurlijk ook graag heen wil.’’

Maar eerst gaat de blik richting de WK junioren in Japan, waar ze straks als titelverdedigster aan de start verschijnt. ,,Ik ben al helemaal nerveus als ik daaraan denk’’, verzuchtte Daleman na haar laatste race in Zuid-Korea. ,,Deze week heeft me wel een boost gegeven. Ik ben de hele week goed geweest. Dat geeft me vertrouwen richting de WK.’’

Zilver en brons Niet alleen Daleman viel in Zuid-Korea in de prijzen op de langebaan. Er was ook brons voor Sem Spruit (Mixed Team Relay met Daleman) en zilver voor Jasmijn Veenhuis (Mass Start).

Laatstgenoemde reed in het kielzog van Daleman naar de tweede plaats op de mass-start. ,,We hadden van tevoren een goed plan en hebben ons daar de hele race aan gehouden’’, vertelde Veenhuis achteraf. ,,Het plan was de hele race achter Angel te blijven. Met twee rondjes te gaan

zouden we gaan sprinten. Dat ik hier met een zilveren medaille sta is ongelofelijk.

Het is iets wat ik niet zo gauw verwachtte, dus het is een mooie verrassing.’’

Spruit greep – nota bene op zijn verjaardag – samen met Daleman brons op het onderdeel mixed team relay. ,,Omdat Angel een druk schema had, was het lastig om ons goed voor te bereiden’’, vertelde Spruit. ,,Ik wist mede daarom niet zo goed wat ik moest verwachten. Natuurlijk hoopte ik op het beste, maar we wisten het gewoon niet zo goed. De mixed team relay is heel chaotisch, maar vooral ook heel leuk. Dat het zo chaotisch is en niemand echt weet wat te doen, maakt het zo leuk. Dat we dan ook nog een medaille pakken, maakt het helemaal geweldig.’’

Daleman was het daar volledig mee eens. ,,Ik houd van deze relay’’, stelde ze. ,,Het is zó anders dan de andere onderdelen op de langebaan. Het feit dat je dit samen met een jongen kunt doen is ook gewoon heel gaaf.’’

S

Schaatshoes naar eigen ontwerp

chaatsen zijn een kostbaar bezit voor schaatsers, en die wil je natuurlijk goed behandelen.

Dat begint met goed onderhoud, maar ook met goede bescherming. Daar weten ze bij Schaatshoes.nl alles van.

Voor iedereen is daar een leuke hoes voor de schaatsen te vinden, eventueel helemaal naar wens ontworpen.

kunt bij ons gewoon bestellen wat je graag wilt hebben. Dan wordt het eventueel helemaal naar wens voor je gemaakt. Dat kan zijn met een bepaald ontwerp, maar ook met een bepaalde tekst. Topschaatsers komen bijvoorbeeld wel bij ons om de naam van een individuele sponsor op hun hoezen te zetten.’’ Bedrijven, schaatsscholen of verenigingen kunnen ook prima terecht. ,,Zij willen vaak een logo op een hoes, of bepaalde kleuren. Prima, want we kunnen Het zal niemand verbazen dat schaatsen flink te lijden hebben soms. Vocht is een vij- alles maken. Het maakt echt niet uit. Als een and van elk metaal en daarom is het belang- klant zelf geen ontwerp heeft, maken wij rijk je schaatsen goed te drogen na je rond- tegen een meerprijs dat ontwerp. Maar zo heb je altijd een mooie, kwalitatief goede jes. Dat begint met een handdoek, maar daarna is de schaatshoes een belangen exclusieve schaatshoes.’’

Op de mooie website staat een flink aanrijk attribuut. ,,De hoes beschermt uitertal ontwerpen kant en klaar. De populairaard de ijzers in je tas’’, vertelt Editha Takken van Schaatshoes.nl. ,,Verder neemt de ste? ,,Dat is de hoes met ’It Giet Oan’, van de Elfstedentocht. Maar ook de aardbeien en hoes eventueel vocht op dat is achtergede kleurtjes doen het goed.’’ Een bestelling bleven na het drogen van de ijzers, en tot slot bescherm je met de hoezen ook je tas van de website die op voorraad is, hebben zelf.’’ En wat is er leuker dan schaatshoezen de klanten binnen één tot twee werkdagen in huis. Moet de hoes echt op maat worden te gebruiken die zijn uitgevoerd in vrolijke kleuren en patronen, of die soms zelfs hele- gemaakt met een naam of een tekst, dan is maal naar je eigen smaak zijn gemaakt? Ook de levertijd tien tot veertien werkdagen. En dat kan bij Schaatshoes.nl. ,,Wij zijn er voor nu het einde van het schaatsseizoen nadert, verenigingen, bedrijven heeft Editha nog een goede tip. ,,Het is echt en evenemenleuk om bijvoorbeeld als bedankje voor je trainer of coach een leuke ten, maar hoes te laten maken. zeker ook Dat is dan een voor de heel persoonlijk individucadeautje.’’ ele schaatser. Je

10 - FEBRUARI 2024 -

Xandra Velzeboer (l) en Selma Poutsma strijden tijdens het EK in Gdansk. (Foto Pawel Skraba)

EK en wereldbekers laatste stappen naar mooi WK

A

Moordende concurrentie

ls de Europese titelstrijd shorttrack iets aan het licht bracht, dan was het wel dat de concurrentie aan de top moordend is. Niet alleen van de Nederlandse vrouwen ten opzichte van hun buitenlandse rivalen, maar ook nog eens onderling. Zeker straks op het WK, waar Nederland met Suzanne Schulting, Xandra Velzeboer en Selma Poutsma individueel drie absolute wereldtoppers aan de start brengt.

beperkte zich dit keer tot vier individuele medailles: de Europese titel voor Xandra Velzeboer op ’haar’ 500 meter, waar ze al wel wereldkampioene was. Een individuele Europese titel ontbrak echter nog.

Daarnaast was er twee keer zilver voor Selma Poutsma op de 500 en 1000 meter, en nog een bronzen plak voor Velzeboer op die 1000 meter.

Het was al dringen aan de top in Gdansk, waar Schulting dus nog ontbrak. Al moeten we wel eerlijk zijn en vaststellen dat die top in de Poolse havenstad nog wel enigszins beperkt was. De strijd spitste zich vooral toe op de Nederlandse vrou-

wen onderling en de Belgische Hanne Desmet. Voor de 27-jarige Antwerpse is de samenwerking met de Nederlandse toppers uiterst vruchtbaar gebleken. Ze heeft zich heel goed ontwikkeld en is inmiddels uitgegroeid tot een wereldtopper, en daarmee een geduchte rivale voor de Nederlandse rijdsters.

Desmet eigende zich tijdens het EK één gouden medaille toe, juist op het onderdeel waar haar vriendin Suzanne Schulting doorgaans oppermachtig is: de 1000 meter. Daar bevestigde ze eigenlijk maar weer eens wat de Nederlanders allang weten, namelijk dat Desmet een levensgevaarlijke dame is. ,,Als je Hanne Desmet kunt pakken, kun je iedereen pakken’’, zei bondscoach Niels Kerstholt niet voor niets.’’

De oogst voor de Nederlandse vrouwen

Z

terug in competitie. De drievoudig olympisch kampioene staat aan de start van de Worldcup in het Duitse Dresden. Daarna komt ze half februari

nog in actie tijdens de Worldcup in Gdansk.

Onderuit Zat er meer in? Zeker. Op de 1500 meter viel Nederland nu door bizarre ontwikkelingen helemaal buiten het podium.

Velzeboer en de verrassende Diede van Oorschot reikten tot de finale, waarin Velzeboer met Desmet leek te moeten uitmaken hoe de verdeling van goud en zilver zou zijn. Tot Desmet onderuit ging en Velzeboer meenam in haar val. Ook Van Oor-

schot ging een fractie later in alle commotie tegen het ijs. Resultaat: goud voor de lang kansloze Italiaanse Elisa Confortola.

Maar ook dat is shorttrack.

Met Yara van Kerkhof erbij was Nederland de sterkste in de aflossing, maar dat mocht nauwelijks een verrassing worden genoemd. Uiteindelijk was er ook nog goud op de mixed relay, waar Velzeboer en Poutsma in de finale aan de start stonden met Teun Boer en Kay Huisman, nadat Kerkhof in de series al haar werk had gedaan. Dat bracht over het hele EK de teller op vier goud voor Nederland, waarvan slechts eentje individueel. Het zal niet verbazen dat Kerstholt tijdens het WK in een stijf uitverkocht en zonder twijfel kolkend Ahoy rekent op meer. En met een fitte Suzanne Schulting én Jens van ’t Wout moet dat ook kunnen.

Schulting terug in competitie

e heeft er lang op moeten wachten, maar in de aanloop naar het WK in Rotterdam keert Suzanne Schulting eindelijk

Een optreden in wedstrijdverband van Schulting is natuurlijk noodzaak in haar route naar het WK. Daar kan ze immers niet aan de start verschijnen zonder wedstrijdritme. Aanvankelijk werd er met Schulting al gemikt op het EK van januari in Gdansk, maar dat kwam te vroeg. Suzanne Schulting reed tot nu toe dit seizoen nog geen enkele wedstrijd nadat ze het vorige sei-

Overleg op het ijs tussen Suzanne Schulting en bondscoach Niels Kerstholt.

(Foto Timsimaging/Neeke Smit)

zoen totaal opgebrand afsloot. Schulting zat er fysiek en mentaal doorheen, en dat kwam tot uiting tijdens het WK vorig jaar in Zuid-Korea, waar ze individueel nog wel de wereldtitel pakte op de 1500 meter, maar verder totaal niet kon laten zien wat ze werkelijk in huis heeft. In overleg met de KNSB en bondscoach Niels Kerstholt nam ze vervolgens rust om fysiek en mentaal te herstellen. Schulting volgde een eigen traject richting het WK. ,,Het WK in Ahoy is verreweg het belangrijkste. Dan wil ik er weer staan. En ik heb tijd genoeg om tegen die tijd weer in topvorm te zijn’’, vertelde Schulting in september. Het lijkt erop dat de uitgestippelde route precies klopt.

- FEBRUARI 2024 - 11

Teun Boer jubelt, nadat hij goud heeft veiliggesteld in de relay. Polen en België hebben het nakijken. (Foto Pawel Skraba)

Shorttrackers geven in Gdansk blijk van stijgende vorm

EK prima opmaat naar WK

H

et wereldkampioenschap shorttrack, half maart in Ahoy, werpt al het hele seizoen zijn schaduw vooruit. Alles wat de shorttrackers doen, staat in het teken van dat toernooi. Tijdens het EK in het Poolse Gdansk werden eerst nog de Europese verhoudingen getest. Die gaven aan dat er nog wel wat werk aan de winkel is, al was de Nederlandse ploeg uiteraard wel gemankeerd.

Als je kijkt naar de kille cijfers, dan was het EK voor de Nederlandse mannen nog niet eens slecht. Individueel twee keer zilver en een keer brons, en daarnaast nog de gouden plak op de aflossing. Maar eremetaal vertelt zelden het hele verhaal, en dat is zeker ook in dit geval zo. De blessure van Jens van ’t Wout ’onthoofdde’ de Nederlandse mannenploeg en nam de grootste kansen op goud weg. Een jaar eerder was Van ’t Wout immers in zijn eentje al goed voor een gouden en twee zilveren plakken, en sindsdien is de man uit Sintjohannesga alleen nog maar beter geworden.

In Gdansk, de Poolse havenstad waar in 1980 Lech Walesa de eerste vrije vakbond Soldarnosc oprichtte om tien jaar later president van Polen te worden, was nu een glansrol weggelegd voor Pietro Sighel.

De Italiaan, zoon van de ook in Nederland natuurlijk bekende voormalig langebaanschaatser Roberto Sighel, greep bij afwezigheid van Van ’t Wout de macht op alle individuele onderdelen. Hij pakte goud op de 500, 1000 en 1500 meter. Het is lastig zijn prestatie goed in te schatten, maar duidelijk is wel dat Sighel straks ook in Rotterdam een factor is om rekening mee te houden, al blijft de kracht van de 24-jarige Italiaan vooral liggen op de 500 meter. Daar pakte hij vorig jaar ook zijn wereldtitel.

Gaf de Europese titelstrijd een inkijkje in

de vorm van de Nederlanders? In zekere zin wel. Friso Emons en Teun Boer staan er goed op. De eerste pakte zilver op de 1500 meter, de tweede deed dat op de 500 meter. Emons was daar content mee. ,,Na vorig jaar brons is dit voor mij voor het tweede jaar op rij de bevestiging dat het de goede kant opgaat. En goud zat erin. Ik kon het bijna proeven. Jammer dat er op het laatst eventjes contact was met Sighel, waardoor ik bijna viel. Anders was het misschien wel gelukt.’’

Bondscoach Niels Kerstholt betitelde het optreden van Teun Boer zelfs als ’winst’. ,,Hij heeft hier bewezen dat hij op alle niveaus medaillewaardig is, en dat is in de aanloop naar het WK natuurlijk een heel fijne constatering.’’

Itzhak de Laat verliet Gdansk niet alleen met individueel brons op de 1500 meter, maar ook nog eens met een heel goed gevoel. ,,Ik ben blij. Ik wist dat ik goed genoeg was om finales te rijden en als je een finale rijd, weet ik dat ik medailles kan halen. Dit was mooi brons. Het is ook fijn te constateren dat alles op rolletjes loopt.

Bij mij is het elk seizoen zo dat het begin niet heel soepel is, maar het daarna steeds beter gaat. Ik kan er dus op vertrouwen dat het vanaf hier alleen nog maar beter wordt.

En dan ben ik tijdens het WK in Ahoy waarschijnlijk in bloedvorm.’’

Tegenstand Het kwartet Friso Emons, Teun Boer, Itzhak de Laat en Kay Huisman bezorgde Oranje ook nog goud op de aflossing, met Boer als de man die de winst definitief over de streep bracht. Dat is mooi, zeker zonder de inbreng van Van ’t Wout, maar de Nederlanders zijn de eerste om zich te realiseren dat de tegenstand van ploegen als België en Polen natuurlijk in het niet valt bij het geweld dat onder anderen de Koreanen,

Chinezen en Canadezen straks in Ahoy op het ijs brengen.

Hoe dan ook was ook Kerstholt aan het einde van de Europese campagne vrolijk gestemd, en naar eigen zeggen trots op zijn rijders. ,,Zeker als je ziet hoe sterk ze hebben gepresteerd in de relay. Dat biedt mooie vooruitzichten naar het WK toe.’’

Maar Kerstholt maakte zich aan de andere kant wel druk om de blessure van Jens van ’t Wout. Zijn geval moet heel zorgvuldig en goed worden aangepakt, vond de bondscoach over de weg naar herstel van de grote ster van de Nederlandse mannen. ,,Liever wat voorzichtiger dan te snel willen.’’

Race tegen de klok voor Jens van ’t Wout

V

oor Jens van ’t Wout nadert het WK Shorttrack in Ahoy misschien wel sneller dan gewenst. De grote man van de Nederlandse ploeg kampt zoals bekend al een tijd met problemen aan zijn enkel, een blessure die hij opliep tijdens een Worldcup half december in Seoul. Dat was zelfs al aanleiding om zich voortijdig terug te trekken van het EK in Gdansk.

Vervolgens liet Van ’t Wout ook de wereldbekers lopen. Pas half februari in Gdansk maakt hij op dat niveau zijn rentree.

Poolse havenstad. Vergeefs, want uiteindelijk moest hij na de finale van de 1500 meter toch opgeven. Te veel pijn, luidde de uitleg. ,,Ik heb het geprobeerd, want dit is wel een EK en een finale laat je niet zomaar lopen. Maar ik had gewoon te veel last van de enkel en de druk van de schoen daarop.

In de finale kon ik geen snelheid meer maken’’, aldus Van ’t Wout.

Hij heeft nu alleen de Worldcup in datzelfde Gdansk nog om weer ritme op te doen voor het WK, en om te bezien of het herstel aan zijn enkel werkelijk voorspoedig loopt. Het is uiteraard te hopen van wel, want Van ’t Wout is straks in Ahoy een belangrijke troef van Oranje.

De rechterenkel van Jens van ’t Wout was dagenlang onderwerp van gesprek in de kranten tijdens het Europees kampioenschap in het Poolse Gdansk. Zeker toen duidelijk werd dat de man uit Sintjohannesga aan de start verscheen met een soort kinderschaats. Dat was een ultieme poging van Van ’t Wout om zo gewoon mogelijk te kunnen rijden in de

Jens van ’t Wout wil wel starten in Gdansk.

(Foto Timsimaging/Neeke Smit)

SALOMON + M SALOMON + M DE WEISSEN DE WEISSEN BIJ UITSTEK BIJ UITSTEK

MEMORABELE MARATHONS

Yvonne Spigt won mooie koersen, maar Alternatieve blijft mooiste

’Deze moest ik keer winnen’

Tekst: Eric Korver Beeld: Timsimaging/Neeke Smit

Y

vonne Spigt was zo’n rijdster die vaak niet opviel in het peloton. Ze deed haar werk in de wedstrijden op kunstijs, waarvan ze er in haar lange loopbaan welgeteld twee won. Maar Spigt kwam tot leven als het peloton naar buiten ging, als natuurijs de ondergrond was. Daar vestigde de rijdster uit Andijk aan grootse reputatie. Want waar we het nu hebben over de Alternatieve van 2015, was er ook de keuze uit een hele rij andere grote wedstrijden.

Wij Wijslijpen slijpen ze ze vlijmmm vlijmmm opopde deWeissensee!

Weissensee!

moet benoemen, dan valt de keuze toch Yvonne Spigt lacht als haar overwinning op die ene, op die laatste zaterdag van in de Alternatieve ter sprake komt. ,,Je januari 2015. ,,Ik was al een keertje heel pikt precies die ene eruit waarvan ik dichtbij de winst geweest, werd tweede eigenlijk niet zo heel veel meer weet. in 2010. Toen was ik weggereden in Van die andere koersen staat me gek een heel lange solo van om en nabij de genoeg meer bij, terwijl de Alternatieve honderd kilometer, maar werd ik uiteinjuist wel de wedstrijd was die ik in mijn delijk toch nog bijgehaald door Daniëlle loopbaan heel graag een Bekkering, die ook won. Ja, dat keer wilde winnen’’, was jammer. Maar sindsdien vertelt ze. had ik wel het gevoel dat Want als ze ik die wedstrijd toch een van al die keertje moest winnen.’’ mooie Spigt, 36 jaar pas, heeft zeges die et gebeurt niet vaak dat een achter zich had gelaten, werdniet ze ineens veeldemoeite om ze boekte verliezer meer publiciteit laatste. Zelfs geen podium, niks. aan te geven waarom op krijgt dan een winnaar. Maar Natuurlijk, De Vries weet dat blijven staan de Maar Alternatieve toch natuurijs dat was precies het geval na de Alterook bij marathonschaatsen hoort. in natieve Elfstedentocht van 2017 op de zo’n wedstrijd, op zo’n manier, zo en inspeciaal zo’n is. ,,Dat is de Weissensee. Wie herinnert zich niet de vorm. Dat is heel bitter. ,,Ik wasnatuurlijk die dag echt vooral die mooiste val van Elma de Vries, met de streep de sterkste’’, zegt ze onomwonden. ,,Reed afstand letterlijk in het zicht? Ze won daardoor lang alleen, maar voelde dat dat te hoog hè. In verhouding niet, maar ging wel de wereld over. gegrepen was onder die omstandighetot de andere wedstrijden

ie de wereld overging H

Het beeld bleef lang hangen: Elma de Vries die op haar buik over het ijs van de Weissensee schuift. Ze ziet de finishlijn dichterbij komen, maar tegelijkertijd ziet ze ook de winst in de Alternatieve Elfstedentocht uit beeld verdwijnen.

Volkomen ontgoocheld kwam Elma de Vries uiteindelijk over de streep. Als vierde, waar ze twintig meter eerder nog haar naam al in mooie sierletters bijgeschreven zag op het bord met winnaars van de Alternatieve. Ze begreep er helemaal niets van. ,,Niet te geloven’’, stamelde Elma de Vries met een stem vol onbegrip. ,,Ik weet wat het is, heb hier al een keer gewonnen, een paar keer op het podium gestaan. Dan telt alleen de winst. En ik deed alles goed. Maar één klein, lullig gaatje en het is over.

Dit verzin je niet.’’

Ontreddering klonk in haar stem, beetje berusting ook. Maar haar ogen stonden nog vol ongeloof. ,,Voor mijn gevoel was ik er al. En ineens schuif ik zó hard over het ijs. Ik gleed ver door, zag de anderen niet komen, maar wel de finish naderen. Ik dacht dat ik het gewoon ging halen. Glijdend. Gewoon over die streep glijden. Maar tien meter voor de finish lig ik dan toch stil, zie ik de anderen komen en word ik gewoon vierde. Onvoorstelbaar.’’

Bitter

den. Daarom liet ik me terugzakken. In dat groepje voelde ik dat ik voor de winst reed.

Dan ben je er bijna en gaat het zo gruwelijk mis. Ik was er zo dichtbij…’’

Het beeld van de vallende Elma de Vries ging heel Nederland rond. Sterker, het ging zelfs de wereld over. Wrang voor winnares Lisa van der Geest was dat vrijwel niemand sprak over haar overwinning. De val van De Vries werd overal belicht. De Duitsers trokken er op nationale televisie zelfs zo’n twintig minuten voor uit om tot in de puntjes te analyseren waar het voor de Friezin nou precies fout ging. Vertragen, herhalen, terugspoelen.

Dat kan je zo vaak doen als je wilt, maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer: Elma de Vries haakte in het ijs en bleef niet op de been.

Gebroken zat de rijdster van – toen nog – Palet Schilderwerken op een koelbox, midden op de finishstraat. ,,Godverdomme jongens, hoe is dit mogelijk’’, stamelde ze. ,,Ik had ‘m. Ik zag de boog, ik had ‘m.’’

Publiciteit Maar elk nadeel heeft een voordeel, om het zo maar eens te zeggen. Nooit eerder genereerde Elma de Vries zóveel publiciteit voor zichzelf of voor haar ploeg. De iconische foto van haar val haalde alle kranten en ook op televisie was er aandacht voor het ongelooflijke misfortuin van De Vries. De publicitaire waarde van pech bleek ineens enorm, maar dat was voor Elma de Vries slechts een haal schrale troost. ,,Ik kreeg zóveel reacties na die wedstrijd. Van collega’s, vrienden, familie en zelfs van onbekenden uit binnen- en buitenland. Het is heel fijn dat mensen met je meeleven. Maar het was ook heel dubbel dat

die je op natuurijs rijdt, is het dan nog een keer zo ver. Dat maakt het echt anders dan alles wat we reden.

Door die afstand komt er ook nog eens het mentale aspect bij kijken. Op 200 kilometer heeft iedereen wel een moment dat je er doorheen zit, dat je het even niet leuk meer vindt. Dan gaat het erom wie mentaal sterk genoeg is om daar weer overheen te komen, om door te bijten.’’

Eerste overwinning In dat opzicht was de koers Yvonne Spigt op het lijf geschreven. De rijdster uit de toenmalige ploeg van Steigerplank – met onder andere ook Mariska Huisman, die juist die week voor een Worldcup langebaan in Hamar zat – was dan misschien klein van stuk, maar wel een echte

VLIJMSCHERPESCHAATSEN SCHAATSEN VLIJMSCHERPE WARMEVOETEN VOETEN WARME COMFORT COMFORT STERKEN ENSTABIEL STABIEL STERK

Elma de Vries probeert de teleurstelling te verwerken, maar dat viel niet mee.

ik daarmee bekend moest worden. Ik had naar de boorplatformen voor de kust. En ze veel liever gewoon gewonnen. Daarvoor was vliegt tegenwoordig echt in het ’grote werk’. ik naar de Weissensee gekomen.’’ ,,Grotere heli’s voor dit werk zijn er eigenlijk Vijf jaar later is De Val gewoon een onderniet’’, legt ze uit. ,,Er kunnen bij ons negendeel geworden van het leven van Elma de tien passagiers achterin zitten. De lengte van Vries. Ze heeft geen verwoede pogingen de heli is gewoon 21 meter. En het is best ondernomen om de herinnering uit te wisdruk, maar door de huidige situatie wordt sen, maar hoeft er ook niet overdreven vaak het waarschijnlijk nog drukker.’’ aan te worden herinnerd. Toch is ze al snel Maar het zijn dus haar collega’s die Elma tot de conclusie gekomen dat de uitkomst de Vries nog weleens herinneren aan het van die Alternatieve niet alleen maar triest echec op Weissensee. ,,Dan hebben ze me was. ,,Nee, ook toen besefte ik al snel dat die eens opgezocht op Google, en zien ze dat ik val veel meer aandacht heeft opgeleverd geschaatst heb. Maar natuurlijk zien ze dan dan wanneer ik gewoon gewonnen had. Ik ook het filmpje van die val voorbijkomen. kreeg ook reacties van mensen die wat verIn die zin word ik er nog weleens aan herinwonderd vaststelden dat wij als vrouwen nerd. En laatst tijdens de Grand Prix in Luleå ook gewoon tweehonderd kilometer reden, was er nog een verslaggever van Tubandat soort aandacht was er ook. In die zin is tia die de vergelijking maakte met Aggie het uiteindelijk wel positief geweest. Aan Walsma die daar net voor de streep werd Yvonne Spigt kan stralend lachen de andere kant kon ik die wedstrijd onderingehaald.’’ wanneer ze blijkt als winnares debron brengen in een lange rij van wedstrijden die YouTube inderdaad devan grootste ik bijna heb gewonnen. Wat dat betreft was van Elfstedentocht inspiratie voor de mensen die nog even Alternatieve de finish het heel dubbel, want natúúrlijk had ik die het leed van De Vries willen aanschouwen. passeert. wedstrijd ook graag gewonnen.’’ ,,Dat filmpje is echt wel veel bekeken. Er zijn zelfs Hongaarse vrienden die in Canada Pilote wonen die het al wisten te vinden. En hun familie natuurlijk ook.’’ Lachend: ,,Er is ook Ze wordt er niet al te vaak meer aan herinnerd, maar soms toch nog wel. Zoals in een filmpje in slow-motion van gemaakt, en Schotland, waar De Vries in de omgeving van er is zelfs een creatieveling geweest die er Aberdeen werkzaam is als helicopterpilote een gifje van heeft gemaakt. Dat was nooit gebeurd als ik had gewonnen.’’ en zo voorziet in het transport van mensen

VRIENDEN VAN HET MARATHONSCHAATSEN Een zekere zege veranderde zo in de bitterste nederlaag uit de loopbaan van Elma de Vries, die tegenwoordig samen met Imke Vormeer is neergestreken in Schotland, in de buurt van Aberdeen. Van het kopgroepje van vier, waarvan ze drie rijdsters al ruim

®

06 22 91 53 76 ARJA

06 22 91 53 76 ARJA

ICE-SKATE.NL ICE-SKATE.NL

Trots op onze schaatsers en boeren!

- MAART 2022 - 17 1041 - FW Adv schaatsen en skeelers.indd 2

14 - FEBRUARI 2024 -

1041 - FW Adv schaatsen en skeelers.indd 2

Marathonschaatsen is al tientallen jaren een sport die boeit. Op kunstijs, maar zeker op natuurijs. Vooral dáár geldt het recht van de sterkste, en slechts een enkele keer dat van de gelukkigste.

De schaatsers van de lange adem zijn avonturiers, doorzetters, de cowboys van het ijs. En ze maakten door de jaren heen flink wat mee. In deze serie verhalen haalt SkateNL voor de liefhebbers de mooiste en meest memorabele momenten terug. In deze editie gaan we met Yvonne Spigt terug naar de Alternatieve Elfstedentocht van 2015 op de Weissensee.

West-Friezin, een vrouw met karakter.

Dat was al gebleken bij haar allereerste overwinning bij – eerlijk waar – haar allereerste bezoek aan de Weissensee.

In dienst van Foekens verraste Spigt echt iedereen door na een lange solo het Open Nederlands kampioenschap te winnen. En wat vertelde ze na afloop?

Dat ze thuis in de vroege ochtend bij de bakker werkte, en dan vaak later op de dag nog op de vuilniswagen stond. ,,Ik heb het werk nooit geschuwd. Dat zit er wel een beetje in natuurlijk en dat helpt op natuurijs. Je moet kunnen afzien.

Blijkbaar kan ik dat goed’’, liet ze destijds weten.

Dat karakter kwam later vaak genoeg bovendrijven. Als het zwaar was, als het ver was, dan kon je Yvonne Spigt voorin verwachten. ,,Natuurijs was echt mijn sterke punt.’’ Lachend: ,,Je hebt dan niet zoveel bochten, en dat was sowieso niet mijn sterkste punt. Op natuurijs zijn de koersen langer, werd er anders gereden.

Dat lag mij wel. Ik vond ook altijd dat ik in die wedstrijden wat meer moest doen.’’

Loodzwaar Dat is aardig gelukt. In de tien jaar waarin Spigt op het hoogste niveau reed, won ze niet alleen die Alternatieve en het ONK op Weissensee, maar bijvoorbeeld ook het échte Nederlands kampioenschap, op het natuurijs van de Rietplas bij Emmen. Of naast een paar wedstrijden op het toenmalige Flevonice ook nog twee Grand

Prix-wedstrijden in Zweden, waaronder de finale op het Runn-meer bij Falun.

Dat waren steevast loodzware koersen.

Gemeenschappelijke factor bij veel van die zeges was dat Spigt vaak het verschil maakte in een lange vlucht. ,,Daar heb ik er best veel van gehad’’, geeft ze toe. ,,Maar ik was ook iemand van de aanval, wilde mezelf graag laten zien.

En ik vond het ook helemaal niet erg om alleen te rijden.’’ Daarom genoot ze ook van de beelden van Sofia Schilder in de Alternatieve van dit jaar. ,,Daarbij gingen mijn gedachten inderdaad weleens terug. Het was heel herkenbaar.

Ik vond het mooi te zien hoe ze de kracht had om door te rijden tot het vaatje helemaal leeg was. En dan maar zien waar het schip strandt. Zo was ik zelf ook.’’

Daarom snapte ze ook goed dat er na afloop met ergernis werd gesproken over het gebrek aan actie in de vrouwenwedstrijd, waarin heel lang niets gebeurde. ,,Ik kon daar ook nooit zo goed tegen. Als er dan een tijdje niets gebeurde, vond ik vaak dat het lang genoeg had geduurd en ging ik er zelf wel vandoor. Dat was misschien ook waarom ik vaker van die lange ontsnappingen heb gehad.’’

Dat was ook wel het geval bij die memorabele Nederlandse titel op de Rietplas. ,,Daar was ik ook vooruit, in eerste instantie met z’n tweetjes. Dat moet met Rixt Meijer zijn geweest. Ik weet nog goed dat zij viel en er vanaf de zijkant door haar team werd geroepen dat ik moest wachten. Ik twijfelde even en wilde vaart minderen, maar ik bedacht me op dat moment ook dat ik wel gek zou zijn. Ik moest natuurlijk gewoon doorrijden. Daarna heb ik ook nog een tijd alleen gekoerst. Rixt kwam uiteindelijk een halve minuut achter me binnen.’’

Kwartet Terug naar die Alternatieve van 2015.

Daarin was al een aantal ontsnappingen geweest, maar allemaal zonder resultaat. Tot er laat in de koers een mooi kwartet ontstond. ,,We reden weg met Sharon Hendriks, Birgit Witte en Iris

Yvonne Spigt voert het peloton aan op de Weissensee. van der Stelt. In dat groepje had ik het gevoel dat ik een kanshebber was in de sprint. Het was natuurlijk geweldig dat je ‘m dan nog pakt ook.

Saillant detail: de drie geklopten schreven uiteindelijk allemaal de Alternatieve een keer op hun naam.

Sharon Hendriks deed dat als laatste, vorig jaar. ,,Ja, dat is wel heel opvallend’’, erkent Spigt, die sowieso wel ziet dat rijdsters uit ’haar jaren’ nog steeds of inmiddels weer rondrijden in het peloton. ,,Iris van der Stelt rijdt ook weer, en natuurlijk Carla Zielman. Ik vond het echt heel bijzonder dat zij nu toch gewoon weer op het podium stond. Ze heeft inmiddels toch ook drie kinderen.’’

Dat is hetzelfde aantal als Spigt zelf op de wereld heeft gezet. Twee meisjes en een jongen, van zes, vier en één jaar. Ze is zelfs nog drie jaar jonger dan Ketellapper-Zielman en ze heeft, bekent Spigt, ook weleens gewerkt aan een

terugkeer. ,,Ik was in 2016 gestopt, en vier jaar later ben ik weer gaan trainen om te kijken of ik die motivatie nog had om inderdaad weer terug te keren. Maar onder andere door corona is dat uiteindelijk niet gebeurd.’’

Spigt oefent tegenwoordig nog steeds het vak uit dat ze tijdens haar winst op de Weissensee ook al beoefende: doktersassistente. ,,Ik werk al een tijd bij dezelfde dokter. Die heeft mijn schaatsloopbaan nog wel meegekregen, da’s toch leuk.’’ Met schaatsen heeft ze momenteel niet zo bar veel meer, al is ze wel weer enigszins betrokken bij het peloton. ,,Ik ben nog wel een beetje ploegleider bij de meiden van Leontienhuis. Doe ik niet heel vaak, maar ik probeer de wedstrijden bij mij in de buurt wel mee te pakken. Maar verder? Ik heb deze winter geloof ik twee keer mijn schaatsen aangetrokken.

Dat zegt genoeg.’’

VRIENDEN VAN HET MARATHONSCHAATSEN

- FEBRUARI 2024 - 15

TESSA S

en de marathonschaatsploeg van VGR Sport / V namens alle sponsors van harte gefeliciteerd met de winst v

SNOEK

ort / Vreugdenhil Dairy Foods / Mechan Groep, inst van de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee!

SKATE NL Wisse Slendebroek hoopt zich verder te ontwikkelen bij Anema

De perfecte match

W

isse Slendebroek rijdt als marathonschaatser nog niet eens op het hoogste niveau, maar is nu al inzet van wat gekissebis tussen twee topteams.

De talentvolle Noord-Hollander reed zich in de eerste helft van het seizoen in de kijker bij niemand minder dan Jillert Anema, die hem voor volgend seizoen inlijfde. Tot verdriet van zijn huidige team Okay/Interfarms, dat Slendebroek graag nog wat langer had willen houden.

Wisse Slendebroek: ,,Dat beide ploegen me er graag bij willen hebben, beschouw ik als een compliment.’’ (Foto Timsimaging / Neeke Smit)

Als wat goed is inderdaad snel komt, dan is Wisse Slendebroek daar een mooi voorbeeld van. Hij is pas 19 jaar, maar wandelt met zevenmijlslaarzen door het landschap van het marathonschaatsen. Vorig jaar nog in een klein ploegje bij de Beloften, deze

winter op hetzelfde niveau in het pak van Okay/Interfarms en voor volgend seizoen al vastgelegd door het Royal A-ware van Jillert Anema. Dan heb je wel een paar dingen goed gedaan.

Dat klopt wel, beaamt Wisse Slendebroek, die twee jaar geleden zijn wedstrijdjes zelfs nog op het derde niveau reed. ,,Maar nadat ik vorig seizoen een wedstrijd won, is het hard gegaan.’’ De schaatser uit Oudorp maakte deel uit van de baanselectie op De Meent, waar hij werd getraind door oudmarathonschaatser Marcel van Ham. Die had al snel genoeg gezien en seinde zijn oude trainer Ron Neymann in. ,,Hij vertelde dat hij een goede marathonrijder had, die interesse had en ook nog wel naar Friesland wilde verhuizen. Zo is het balletje gaan rollen.’’

De enige twijfel die hij kende, was of hij

LONG LIVE AERO

orca_aero_210x297.indd 1

18 - FEBRUARI 2024 -

12/1/24 10:51

al direct voor de Topdivisie wilde gaan. ,,Daar had ik wel het niveau voor, en dat bewees ik ook al in de doorstroomwedstrijden waarin je als Belofte mag starten op het hoogste niveau.’’ Slendebroek overlegde ook dat met Van Ham. ,,Nog een jaar Beloften zou beter zijn voor mijn ontwikkeling. Om wedstrijden te leren rijden, maar vooral ook om finales te leren rijden.

Om dat hele tactische spel beter te snappen. Dat pakt nu heel erg goed uit, en daar ben ik blij mee. Maar dat ik dit jaar meteen zó veel zou winnen, dat zag ik niet aankomen.’’

Knieblessure Onder de vleugels van Neymann gaat het nog eens harder met Slendebroek, al leek een blessure roet in het eten te gooien. ,,Het eerste deel van de zomer ging heel goed, daarna liep ik een knieblessure op.

Pas op het moment dat het seizoen begon kon ik weer goed trainen, maar ja, dan heb je natuurlijk al wel een achterstand en dan is het maar de vraag hoe het gaat. Maar de eerste wedstrijd won ik meteen, in Groningen. Dat was wel een opluchting. Ik kan het nog, dacht ik. En ik wist meteen dat het met mijn niveau wel goed zat.’’

Slendebroek trok de lijn vervolgens prima door. Binnen zes wedstrijden volgden nog drie zeges, waardoor hij haast vanzelfsprekend ook het klassement van de Beloften aanvoert. En dan weet je dat de ogen op je gericht zijn. Slendebroek lacht. ,,Door men-

sen in mijn omgeving werd ik al gewaarschuwd. ’Je rijdt goed, er gaan ploegen komen’, zeiden ze. Dat was voor mij het sein om daar eens over na te denken voor de chaos zou beginnen en ploegen aan je gaan trekken. Iedereen heeft natuurlijk een mooi verhaal, dus dan kan ik beter eerst zelf alles op een rijtje zetten.’’

Dat Jillert Anema hem benaderde, verraste Slendebroek desondanks. ,,Dat is iets wat hij volgens mij eigenlijk niet doet.’’ De succescoach van onder andere de olympisch kampioenen Jorrit Bergsma en Irene Schouten en wereldkampioene Marijke Groenewoud zag een samenwerking wel zitten. Dat trof, want na alles op een rijtje te hebben gezet, was Slendebroek tot dezelfde keuze gekomen. ,,Vooral de combinatie van langebaan en marathon sprak me aan. Bij alle grote ploegen is dat wel gescheiden, maar bij A-ware doen ze dat gewoon allemaal. En de jongens die daar rijden worden echt elk jaar beter gemaakt.

Betekent dat ze echt willen investeren in je, willen bouwen, en je niet na een jaar alweer wegsturen. Het leek mij de perfecte match.’’

Bergsma Slendebroek wil zich naast de marathon namelijk ook graag richten op de vijf en tien kilometer, en de mass-start. Eigenlijk het traject dat Bergsma ook volgde. ,,Ik denk ook dat ik een soortgelijk type ben als Bergsma. Wat ik aan hem mooi vind, is

dat hij één van de weinige niet zo snelle mannen is, maar wel gewoon een heel hard rondje kan rijden en zo in de marathon altijd wel een overwinning meepakt.

En op de langebaan is hij natuurlijk ook heel goed. In zo’n loopbaan kan ik me wel vinden.’’

De aankondiging van zijn overgang naar A-ware viel Okay/Interfarms rauw op het dak. Teammanager Edward van Dijk was not amused en liet meteen weten dat er binnen het marathonschaatsen best eens mocht worden gesproken over opleidingsvergoedingen, waar talent nu zo kan worden weggeplukt. ,,Dat verbaasde me wel’’, bekent Slendebroek. Over die vergoedingen wil hij het liever niet hebben. ,,Dat is iets tussen de ploegen. Maar de gang van

zaken beschouw ik wel een beetje als een compliment. Beide ploegen willen me graag erbij hebben. Maar ik heb uiteindelijk zelf gekozen voor de plek waar ik denk dat ik de meeste progressie kan maken.’’

Maar voor die tijd zijn er nog wat wedstrijden te rijden, en ook bij Neymann zal Slendebroek zeker nog een betere schaatser worden, zoals hij aan veel merkt dat hij al beter ís. ,,Ik kwam niet uit een heel professionele omgeving en dan is dit een grote stap. Maar eerst merkte ik al de progressie op skeelers en vervolgens lieten ook de fietstesten een stijgende lijn zien. Die vertellen gewoon dat ik aanzienlijk beter ben dan voorheen. In de trainingen merkte ik ook dat ik goed mee kon. De resultaten bewijzen dat ook.’’

- FEBRUARI 2024 - 19

Schaats de Alternatieve Elfstedentocht Voor kinderen met kanker!

24 januari 2025

Meer weten?

schaatsvoorkika.nl

De grote groep van KiKa laat zich vastleggen op de Weissensee. (Foto KiKa/Hanneke Mennens)

Schaatsen op de Weissensee voor kinderen met kanker

Ieder een verhaal, ieder een doel

O

p de Weissensee heeft iedereen zo z’n doel, de inspiratie of motivatie om de strijd op het ijs aan te gaan. Maar tussen al die honderden schaatsers is er altijd één groep die eruit springt.

Een groep waarin iedereen z’n eigen verhaal heeft, zijn eigen motivatie, maar waarin het uiteindelijke doel precies hetzelfde is. Dat zijn de mensen die rijden voor KiKa, met het doel ieder kind kankervrij.

nieuw. Zij is voor het eerst op het Oostenrijkse bergmeer en ze is onder de indruk van wat ze ziet. ,,Ik heb al heel veel sportevenementen georganiseerd in alle jaren, maar ik vond dit echt wel heel bijzonder.

Het feit dat je daar in zo’n prachtige omgeving staat met zóveel enthousiastelingen.

Dat is ook wel het mooie van zo’n KiKa evenement, dat de doelgroep zó divers is. Hier had je ook van jong tot oud, ervaren en onervaren door elkaar. Dat is mooi om te zien.’’

honderd procent genezing’’, licht Roskam toe. ,,Sinds het ontstaan van KiKa is dat percentage al gestegen naar 81, maar we zijn er nog niet. Artsen geloven in honderd procent genezing, en daar gaan we met elkaar ook voor.’’

De bijdrages vanuit KiKa worden gebruikt voor onderzoek. ,,Dat wordt heel veel gedaan in het Prinses Máxima Centrum, waarbij een groot deel door ons wordt gefinancierd.’’

Als het lange lint van schaatsers zich in de vroege ochtend op de Weissensee in beweging zet, is het peloton van KiKa duidelijk herkenbaar. Met liefst honderdtwintig rijders zijn ze van de partij, allemaal gehuld in het felle oranje mét rood, wit en blauw.

Ze blijven niet de hele dag bij elkaar, dat is zeker. Ieder volbrengt zijn eigen tocht, zijn eigen afstand. Maar naarmate de dag vordert, zie je nog steeds de oranje plukjes over het ijs bewegen. En één ding is zeker: wanneer ze over de finish komen, wordt dat gevierd als een overwinning.

Voor Marijke Roskam, al jarenlang werkzaam voor KiKa, zijn dat bekende beelden.

Zij komt inmiddels al vele jaren op de Weissensee. Voor haar collega Inge Tishauser is het wél allemaal

Uniek

Dat is waarvoor al die deelnemers op de Weissensee zich inzetten. Ieder op zijn eigen manier. ,,De ene gaat voor de 200, de ander voor de 100 en soms is de doelstelling vijftig kilometer te rijden. Iedereen heeft ook een eigen motivatie. Dat kan persoonlijke betrokkenheid bij KiKa zijn, maar ook sportieve motivatie en dan gekoppeld aan het idee dat bij die mensen het gezin gezond is, maar ze zich toch willen inzetten voor dit doel.’’

Die persoonlijke betrokkenheid brengt ook meer dan regelmatig emotionele momenten met zich mee. Deelnemers die op de Weissensee staan omdat ze hopen voor anderen te voorkomen wat ze zelf hebben meegemaakt. Zoals Floor, die reed voor haar op vierjarige leeftijd aan een zeer zeldzame

Schaatsen op de Weissensee is één van de vele activiteiten die KiKa ontplooit op sportgebied. ,,Het is ooit begonnen met hardlopen’’, vertelt Roskam. ,,We hebben verschillende hardloopevenementen in het binnen- en buitenland, zoals de New York Marathon. Verder zijn we actief in wielrennen, triathlon, wandelen. Maar ook de obstacle run. En we sluiten nu aan bij de Mud Masters. En dus ook schaatsen. Dat is wel uniek, omdat je daar ook nog afhankelijk bent van het aspect natuur.’’

Alle evenementen hebben als doel de deelnemers geld te laten inzamelen voor de strijd tegen kanker bij kinderen.

Daarvoor is KiKa alweer 22 jaar geleden opgericht. ,,We streven naar

Betrokkenheid

longtumor overleden zoontje Timo. ,,Wij hopen dat andere ouders niet hoeven mee te maken wat wij hebben meegemaakt, dat je kind ziek is en niet meer beter kan worden. Op deze manier kan ik daar zelf echt aan bijdragen.’’

Ook bij Bas komt het gevoel boven. De Weissensee symboliseert voor hem de strijd die gevoerd wordt. ,,Als je hier schaatst voor KiKa besef je hoe dicht schoonheid, pijn, leed en overwinning bij elkaar liggen.’’

Makkelijk om mee te doen Het is niet moeilijk zelf mee te doen met KiKa op de Weissensee en zo een bijdrage te leveren aan de strijd tegen kanker bij kinderen. Deelnemers proberen zo veel mogelijk donaties te koppelen aan hun prestatie.

Uiteraard zit er geen maximum aan de bedragen die je aan sponsoring kan binnenhalen, maar wel een minimum.

Dat is namelijk 500 euro. Reis en verblijf dienen ze zelf te regelen, maar als het geld is opgehaald krijgen ze wel zo’n prachtig herkenbaar schaatspak van KiKa. De duur van het verblijf verschilt. Sommige deelnemers zijn slechts enkele dagen aan de Weissensee, andere maken er een week of soms zelfs twee van.

Save the Date De editie van 2024 zit nog vers in het geheugen, maar natuurlijk is KiKa er volgend jaar ook weer bij op de Weissensee. En wie het doel van KiKa een warm hart toedraagt en zich daar graag voor wil inzetten, is welkom om aan te sluiten bij het KiKa peloton. De toertocht van 2025 waarin de rijders voor KiKa op het verschijnen, wordt gehouden op vrijdag 24 januari. Dus: save the date!

Aanmelden kan via de website schaatsvoorkika.nl

Saamhorigheid in de strijd op het ijs. (Foto KiKa/Hanneke Mennens)

IMPORTEUR BENELUX VAN: IMPORTEUR BENELUX VAN:

info@dito.nl

www.dito.nl

info@dito.nl

www.dito.nl

IMPORTEUR BENELUX VAN: IMPORTEUR

IMPORTEUR BENELUX VAN: BENELUX VAN:

THE LEADER IN

dito.nl www.dito.nl BLADE SHARPENING THE LEADER IN www.dito.nl BLADE SHARPENING THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM TM

ww.dito.nl

TM

PRODUCENT VAN DIAPROF® EN LEVERANCIER VAN DMT® DIAMANT SCHAATS SLIJPSTENEN O.A. LEVERBAAR VIA DE ERKENDE SCHAATS- EN SPORTWINKELS

- FEBRUARI 2024 UITHOF,22DEN HAAG

ON CUP 4

PRIJS VANAF 16 JAAR : €10 JEUGD T/M 15 JAAR: €5.00

THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM

Sofia Schilder solo op de Weissensee. ,,Zo wil ik heel graag rijden. Meegaan van voren, mezelf laten zien.’’ (Foto’s Timsimaging / Neeke Smit)

De jongste van het peloton wacht een mooie toekomst

Het leeuwenhart van Sofia Schilder Z e zeggen weleens dat een goede marathonschaatser is als wijn: die wordt beter met het klimmen van de jaren. Zeker op natuurijs gaat dat meestal wel op. Mééstal, maar niet altijd. Sofia Schilder is echt nét achttien jaar, maar op de Weissensee liet de NoordHollandse zien dat je op kwaliteit geen leeftijd kunt plakken.

Het is aparte dame-in-de-dop, die Sofia Schilder. Als ze aan de Weissensee haar verhaal doet in het appartement van haar ploeg Renault Van Ramshorst bekruipt je meermaals het gevoel dat je niet tegenover een meisje zit dat een dag voor vertrek naar Oostenrijk haar achttiende verjaardag vierde, maar eerder met een door de wol geverfde schaatsster. Schilder, uit het Noord-Hollandse Hoogwoud, praat zoals ze rijdt: volwassen.

Van dat laatste gaf ze nog maar eens een demonstratie tijdens de Alternatieve Elfstedentocht. Wat heet, het was een gálavoorstelling. Om het maar even heel zwartwit te zeggen: de jongste van het A-peloton redde die dag de meubels voor de rest.

Als Schilder de handen niet op elkaar had gekregen met een ontsnapping van dik 150 kilometer, waarbij de voorsprong opliep tot bijna veertien minuten, was die Alternatieve bij de vrouwen een flutkoers geweest.

Eentje waarvoor de grote dames in het peloton zich best mochten schamen.

Dat Sofia Schilder de eindstreep niet haalde, verbaasde op zich niemand. Maar ze was wél de ster van de show op het Oostenrijkse bergmeer. Met haar leeuwenhart verdiende de jonge Noord-Hollandse het respect van de honderden toeschouwers, die haar afmelding bij de jury begeleidden met een klaterend applaus.

Het leuke: Sofia Schilder had zelf niet het idee dat ze iets bijzonders had gedaan.

Ze deed wat ze het liefste doet: aanvallen.

Ze kreeg Susanne Prins, ploeggenote bij Renault Van Ramshorst mee, en Kaat van Steekelenburg. Die twee vielen uiteindelijk terug, waarna Schilder alleen overbleef. ,,Ik voelde me heel lang heel goed’’, vertelde Schilder, die niet direct aan winnen dacht. ,,Maar ik wilde er wel vol voor gaan.’’

Daarom koos ze er ook voor alleen door te rijden. ,,Ik had door dat die andere meiden er minder goed bij zaten dan ik. Als ze overnamen voor een kopbeurt vielen we te veel stil. Daarom moest ik alleen door, dat kreeg ik ook mee vanaf de kant.’’

Ze hield het bizar lang vol, tot ze uiteindelijk werd opgeslokt door het peloton. ,,Die laatste kilometers waren prachtig. Iedereen klapte. Het voelde als een ererondje.’’

Geen spoortje teleurstelling bij de Hoogwoudse. ,,Nee, absoluut niet. Ik ben heel blij en trots op wat ik heb laten zien. Strijdend ten onder.’’

Dat past helemaal in haar eigen visie op koersen. Schilder, opgegroeid in het skeeleren, houdt van de aanval. ,,Ja, zo wil ik heel graag rijden. Meegaan van voren, mezelf laten zien, het proberen. Dat past bij mij, daar ben ik goed in. Ik zie meiden, die worden tiende, maar doen de hele wedstrijd geen reet. Dat vind ik helemaal niks, wordt de sport ook niet mooier van. Dan ben je tiende, maar daar krijg je toch geen moraal van? Ik heb het op de Weissensee ook geprobeerd hoor. Mooi groepje, mooie aanval. Ga ik uiteindelijk onderuit, is de uitslag slecht, maar ik vond het wél leuk en krijg er wél moraal van. Weet je, Johan Cruijff zei ’Als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest’. Mooie uitspraak. En met welk beennummer rijd ik? Veertien.’’

Grenzen In die bewijsdrang liep ze ook al eens tegen haar grenzen aan. Zoals die keer dat ze brutaal mee ging in een ontsnapping van Irene

Schouten en Marijke Groenewoud. ,,Dat was in mijn eerste wedstrijd, haha. Veel te zwaar natuurlijk. Ik moest lossen, werd vervolgens gedubbeld door het peloton en moest uit koers. Daar leer je wel van.’’ Het zijn overigens wel de meiden waar Schilder zich aan spiegelt. De combinatie van marathon en langebaan zoals Schouten en Groenewoud die bedrijven, dat wil ze zelf ook. ,,Ja, die drie en vijf kilometer plus de massastart. Want uiteindelijk wil ik wel wereldkampioen worden. Dat is toch wel het doel. Of allrounden, dat vind ik ook heel gaaf.’’

De volwassenheid op het ijs toont ze ook daarnaast. Schilder concludeerde al vroeg in dit seizoen dat haar huidige team niet de juiste plek is voor haar. Het botert gewoon niet tussen haar en ploegleider Martin van de Pol, legt ze uit. ,,Ik heb het gevoel dat hij te veel van mij verwacht en dat eigenlijk alles wat ik doe niet goed genoeg is. Op die manier wil ik dit niet. Ik wil ook lol hebben en die gaat er voor mij zo echt vanaf.’’

Ze snapt zelf ook niet zo goed waarom de situatie zo is. ,,Want uiteindelijk presteer ik wél. De eerste twee wedstrijden was het even wennen, maar inmiddels eindig ik wel elke cupmarathon in de top tien. Ik weet wel dat in onze ploeg Femke Mossinkoff soms podium rijdt, maar voor mij is dat toch constant goed. Zeker in zo’n eerste seizoen.’’

Hard werken Een seizoen waarin ze ook voor

het eerst echt hard werkt. Tot vorig seizoen, erkent Schilder schoorvoetend, deed ze eigenlijk alles op haar talent. ,,Maar sinds deze zomer train ik echt hard.’’ Merkt ze verschil? ,,Ja, vooral dat ik minder tijd heb, haha.’’ En dan serieus: ,,Vorig jaar kon het zo, maar nu zou ik absoluut nergens komen als ik er niet hard voor werkte. Daarvoor zijn die andere meiden gewoon te goed, en zeker de toppers in het peloton. Ik merk ook dat ik zelf vooruit ga, alleen op de langebaan nu even niet.’’

Ze twijfelt nog of er ploegen zijn die interesse in haar zullen hebben. Nou, na de Weissensee is de kans groot dat de teams in de rij staan. En als Jillert Anema aan de overkant van de plas de beelden van de Alternatieve heeft gezien, zullen zijn handen jeuken. Dat komt wel goed.

Typisch Sofia Schilder. Zelfs als vluchter op de Weissensee nog oog voor de fotograaf.

SKATE NL

Grote delegatie Nederlandse masters bij Wereldspelen in Italië

Scoren en genieten

door Carl Mureau p de ijsbanen van Baselga di Piné (langebaan) en Bormio (shorttrack) veroverden 74 Nederlandse schaatsers 178 medailles bij de World Winter Master Games, die half januari gedurende tien dagen werden gehouden. Belangrijker nog was het gezamenlijk beleefde sportplezier. ,,Het is eigenlijk één grote familie.’’ Alleen die Nederlandse kunstrijdster liep in haar eentje rond.

O

Nicole Stelea heet die kunstrijdster. Bij deze Winterspelen voor Masters, sporters van dertig jaar en ouder, is het kunstrijden één van de tien sporten. Het omvangrijke deelnemersveld telt onder meer grote delegaties uit Mexico en Australië, wat je toch niet echt schaatslanden kunt noemen. Stelea heeft als enige NED achter haar naam staan. ,,Ik leef mijn jeugddroom.

Kunstrijden is wat ik het allerliefste doe’’, vertelt ze na haar vrije kür in het Palag-

hiaccio van Bormio. ,,De combinatie van dans, techniek, muzikaliteit en schaatsvaardigheid, dat is uniek, dat vind je in geen enkele andere sport terug.’’

Ze woont, werkt en kunstrijdt in Londen.

Stelea geniet van wedstrijden op haar eigen niveau. Daar traint ze dagelijks voor.

In een gloednieuwe jurk schaatste ze stralend rond op deze WWMG, waar ze 24,39 punten scoort en als vierde eindigt in haar categorie. Geen medaille, maar wel tevredenheid op weg naar de ISU International Adults Competition in Oberstdorf, in mei van dit jaar. En ja, de kans dat ze over vier jaar weer aan deze Winterspelen meedoet is groot. ,,Ik doe dit omdat ik het heerlijk vind. En zo lang mijn werk het toelaat, blijf ik kunstrijden. Dit is mijn passie, het mooiste wat er bestaat.’’

Baselga di Pinè Door naar Baselga di Pinè, naar de kunstijsbaan waar 67 Nederlandse langebaanschaatsers samen 162 medailles vergaren. Daarvan zijn er 78 goud van kleur. Een enorme dominantie, die mede wordt veroorzaakt door de – begrijpelijke – afwezigheid van Rusland.

Eigenlijk zouden ze zijn gaan schaatsen op Lago Palú, een bergmeer op 1800 meter hoogte, maar de Italianen krijgen het niet voor elkaar om daar een wedstrijdwaardige (natuur)ijsbaan neer te leggen.

Het drukt de pret misschien een beetje, maar uiteindelijk wordt het toch gewoon een prima sportweek in het aangename Baselga. ,,Het is één grote familie. Je hebt hier veel meer verbondenheid met elkaar’’, zegt Monique Vergeer, een bevlogen trainster die vanuit het Duitse Inzell veel recreatieve schaatsers begeleidt. Op het Italiaanse ijs staat ze de ganse dag schaatsers te coachen als waren het profs. Misschien is zo’n evenement als dit nog wel mooier dan topsport, zegt Vergeer. ,,Bij topsport gaat het uiteindelijk alleen

om de winst. Hier is het belangrijkste dat mensen sporten om gezond en fit te blijven. Niet een stapje te ver gaan, want dan raak je geblesseerd en kun je hier niet aan meedoen. En dat zou jammer zijn, want iedereen is er graag bij, omdat het zowel op als naast de baan een sportief feestje is, dat je samen beleeft.’’

Wat stellen die Winter World Master Games nu eigenlijk voor? Zijn het een soort Olympische Spelen voor oudere atleten? Is het topsport of een lifestyle-evenement? Het juiste antwoord schommelt hier ergens tussenin en verschilt per deelnemer. Nee, deze Spelen zijn niet olympisch, maar organisator IMGA is wel erkend door het Internationaal Olympisch Comité. Tussen de deelnemers vind je ook wel wat oudolympiërs, maar geen enkele uit Nederland. Ieder neemt zijn wedstrijd superserieus, alle schaatsers slapen slecht vanwege de spanning en velen hebben last van buikloop. En wie een medaille wint, koestert het kleinood als een familiejuweel.

Maar bij alle deelnemers staat het plezier voorop.

Saamhorigheid ,,De charme van deze Winterspelen? Dat is het gevoel van saamhorigheid. Je strijdt hier soms op het scherpst van de snede, maar er is onderling heel veel respect’’, zegt Victor van den Hoff (69), voormalig directeur van de KNSB en veelvoudig wereldkampioen bij de masters. ,,Iedereen hier doet zijn stinkende best om te winnen, maar je gunt het elkaar ook als een ander de snelste is. Want je weet allemaal waar je het voor doet: dat is de liefde en passie voor de schaatssport.’’

Hij is enthousiast over buitenlandse trips als deze. Het kost wel een paar centen, maar het is meer dan de moeite waard, alleen al vanwege de leuke internationale contacten. ,,En omdat je met leeftijdsklassen werkt, strijd je tegen mensen die in dezelfde levensfase zitten. Ik zit inmiddels in de categorie waarin veel mensen gezondheidsissues hebben en dat schept ook een band, zal ik maar zeggen. Ik ben hier ooit aan mee gaan doen, omdat ik vooral fit wilde blijven. Ik doe zogezegd aan vervalbeperking.’’

Oudste deelnemers Nicole Stelea, gratie op het ijs. ,,Zolang mijn werk het toelaat, blijf ik kunstrijden. Dit is mijn passie, het mooiste wat er bestaat.’’

In de Nederlandse equipe vinden we twee namen terug die we ook kennen van het actuele TeamNL. Jolanda Voskamp-Vollebregt (58), de moeder van sprinter Dione, en Marianne de Neeling (63), moeder van Sanneke, zijn in Baselga

Michiel Wienese: ,,Ik heb mijn gezin meegenomen. Want als ik zou winnen, voor wie zou ik dat anders doen?’’

Annemarie Juffermans op kop in het shorttrack, waaraan Nederland nu voor het eerst deelnam. ,,Het is een geweldig evenement, superleuk.’’ ook van de partij. En niet zonder succes.

De Neeling wint drie medailles (twee zilver, één brons) en Voskamp keert huiswaarts met goud en brons. Laatstgenoemde doet ook nog aan het langlaufen mee, op de Passo Tonale, maar dat is niet meer dan een mooi tussendoortje.

Bladerend door de immens lange uitslagenlijst, met aparte categorieën voor elke vijf levensjaren, kom je uiteindelijk terecht bij de oudste Nederlandse deelnemers. Frans Rietveld (81) uit Haastrecht, die anderhalf jaar terug nog een heupoperatie onderging, wint liefst vier keer goud. Nu was hij vooraf al wel verzekerd van podiumplekken, omdat hij in zijn leeftijdsklasse (80+) slechts twee tegenstanders heeft. ,,Het worden er steeds minder, maar ik voel me hartstikke fit’’, zegt hij daarover in het AD. ,,Zij zeggen dat ik nog diep genoeg zit en dat het er nog prima uitziet. Ik heb er zoveel plezier in, dus waarom zou ik stoppen?’’

Joke Wittenberg (72), die drie gouden medailles en een zilveren pakte, denkt daar precies hetzelfde over. ,,Ik voel me vooral heel bevoorrecht dat ik nog bijna elke dag kan sporten en aan een toernooi als dit mee mag doen. En ja, als ik gezond blijf, ben ik over vier jaar weer van de partij.’’ Ze rijdt ook nog een wereldrecord op de 5000 meter. ,,Maar dat stelt niets voor hoor. Als je maar lang genoeg doorgaat, rijd je vanzelf een keer een wereldrecord in jouw leeftijdscategorie.’’

Wittenberg en Rietveld zijn mooie voorbeelden van mensen die welvaren bij een leven lang sporten. Fit blijven en gezond oud worden. Dat is ook wat de International Master Games Association (IMGA) graag wil bevorderen. Wie een evenement als deze Winterspelen heeft om naartoe te werken, traint het hele jaar door serieus, let op zijn/haar voeding en voelt zich over het algemeen senang. Dat is ook wat het overgrote deel van deze masters drijft, al ligt enige eerzucht altijd op de loer…

Aandacht Voor master Michiel Wienese (44) is winnen bijna even belangrijk als meedoen.

In Baselga slaagt zijn missie, want hij pakt weer een gouden medaille (én drie zilveren plakken), net als vier jaar terug in Innsbruck. Zijn vader Jan, de roeier die in 1968 olympisch goud won in de skiff, kon die historische prestatie niet continueren. ,,Ik ben dus constanter dan hij. En ik heb het op mijn eigen wijze gedaan. Zijn advies was altijd: neem je gezin niet mee, want dan kan je beter focussen. Maar zonder mijn vrouw en kind zou ik mij moe-

derziel alleen voelen. En als ik zou winnen, voor wie zou ik dat dan doen? Ik heb mijn eigen weg gevolgd, met mijn gezin erbij.

Mooi hè.’’

De afgelopen maanden is er stevig gelobbyd om het masterschaatsen in het algemeen en deze Winterspelen in het bijzonder onder ieders aandacht te brengen, tot aan sportkoepel NOC*NSF aan toe. Het leidt tot diverse artikelen in regionale én nationale media en schaatsbond KNSB, present in Lombardije, besteedt voortaan extra aandacht aan de masters. ,,Masters vormen samen ongeveer de helft van onze bijna 40.000 actieve leden. Wij onderzoeken serieus hoe we het sportaanbod voor hen de komende jaren kunnen verbeteren’’, zegt Jurre Trouw, manager sportparticipatie van de KNSB. ,,Daarom waren we ook aanwezig in Italië, om eens te kijken wat die Winterspelen precies zijn en van de masters zelf te horen waaraan behoefte bestaat. Eén ding is duidelijk: het plezier en de passie spatten ervan af. Een evenement als dit stimuleert schaatsers om serieus samen naar dit doel toe te werken. Dat verdient navolging.’’

Shorttrack We gaan tot slot nog even terug naar Bormio, waar in de eerste week van die Winter World Master Games negen Nederlandse shorttrackers in actie kwamen. Dat is een primeur, want bij de vorige edities ontbrak ons land op deze discipline. De equipe schaatst zestien medailles bij elkaar, waarvan twee gouden. Die dubbelslag is voor Marleen Hendriks (43) van Shorttrack AYC uit Amsterdam. ,,Het was werkelijk waar een fantastische ervaring, ook omdat je echt met oud-profs op het ijs stond. Die reed ik er soms nog af ook, waar zij dan weer heel sportief mee omgingen’’, zegt Hendriks, winnares van de 1000 en 1500 meter in de categorie 40 tot en met 44 jaar. ,,Dit is het meest leuke schaatstoernooi dat ik ooit heb meegemaakt. Op het ijs werd fanatiek gestreden, maar het was vooral ook waanzinnig gezellig met elkaar. Deze games zijn een feest van een leven lang sporten.’’ ,,Het is een geweldig evenement, superleuk’’, vertelt ook Annemarie JuffermansVan Haestregt (41) uit Stompwijk. ,,In Nederland rijd je vooral tussen de junioren, nu stond ik met oud-olympiërs en -wereldkampioenen aan de start, onder wie de Italiaanse Katja Colturi. Geweldig, net alsof je mag rijden tegen Rintje Ritsma of Ids Postma. Dus hierbij een oproep aan al onze oud-toppers: schrijf je volgende keer ook in, doe het gewoon.’’

Frans Rietveld, met 81 de oudste Nederlandse deelnemer, met nog slechts twee tegenstanders in zijn leeftijdscategorie. ,,Het worden er steeds minder, maar ik voel me hartstikke fit.’’ (Foto’s KNSB/ Carl Mureau)

Van Rijke Historie naar nieuwe Glorie 26 - FEBRUARI 2024 -

Leven als pro’s

O Oranje viert een doelpunt tegen Kazachstan in de wedstrijd die uiteindelijk brons oplevert. (Foto Peter Majolee)

Oranje meisjes onder 18 bekroont WK in eigen land met brons

door Eric Korver

Z

Werken aan groei

e kregen precies waar ze voor kwamen, de Nederlandse ijshockeyploeg onder de achttien jaar. In Thialf veroverden ze een bronzen plak tijdens het WK. Dat was vooraf bezien het maximale in een veld waarin het veel te sterke China domineerde en ook GrootBrittannië was een maatje te groot.

Maar naast het resultaat was vooral ook het leerproces belangrijk, stelde bondscoach Rick van Haren.

De tribunes in de ijshockeyhal van Thialf stromen snel leeg als de Nederlandse en Britse meiden hun onderlinge duel hebben uitgevochten. Oranje was het sluitstuk van deze avond in een toernooi waarin de ploeg uiteindelijk vijf keer op het ijs verscheen. Drie overwinningen waren voldoende om aan het einde van de rit een bronzen plak op te halen.

Rick van Haren staat tevreden langs de kant. De pas 28-jarige bondscoach, die zelf nog in de eredivisie speelt bij de Sweetlake Panters Zoetermeer, maakt aan het einde van de rit een positieve balans op, die duidelijk verder gaat dan eremetaal. ,,Het is voor de meiden een hele ervaring om voor je land te spelen. Dat ze hier anderhalve week samen zijn met één grote groep, is een meerwaarde. Allemaal dames onder achttien jaar, maar daar zitten speelsters tussen die bijna achttien worden tot veertienjarigen. Dat verschil is gigantisch. Dat maakt wel dat speelsters die wat ouder zijn de kar moeten trekken, terwijl de jongeren die net komen kijken de ervaring van hun leven krijgen.’’

Op de kaart Van Haren en zijn in totaal achtkoppige staf zijn bezig aan hun eerste seizoen, en ze hebben de intentie dat nog even vol te houden. Want er moet gebouwd worden. ,,IJshockey komt langzaam meer op de kaart in Nederland, maar er zijn nog steeds weinig meiden die ijshockey spelen.’’ Op de longlist staan ongeveer veertig tot zestig namen, legt hij uit. ,,Maar daar moeten we nu twee teams uit samenstellen, want er is ook een ploeg naar de Olympische Jeugdwinterspelen. Dan wordt het dus meteen heel lastig.’’

Een echte competitie voor de meisjes in deze leeftijdsgroep is er nog niet. Daar wordt wel aan gewerkt, maar wanneer dat succesvol is, is nog niet te zeggen. Tot die

Bondscoach Rick van Haren: ,, IJshockey komt langzaam meer op de kaart in Nederland, maar er zijn nog steeds weinig meiden die ijshockey spelen.’’ (Foto Peter Majolee)

tijd spelen deze meiden mee met jongensteams. ,,Aan de ene kant goed voor de ontwikkeling’’, vindt Van Haren. ,,Het gaat allemaal wat snelle en ze moeten echt aanhaken. Aan de andere kant is het zo dat sommige teams er op belangrijke momenten toch voor kiezen eerder jongens naar voren te schuiven, en niet de meiden. Dat merken we hier. De wedstrijd tegen Letland ging naar overtime en penaltyshots.

Dan slaat de stress wel toe, gewoon omdat ze dat niet gewend zijn omdat ze bij hun club zelden in zo’n situatie komen.’’

Bundesliga Dat probleem heeft Marit van der Glas niet.

De captain van Oranje, die tijdens het WK haar achttiende verjaardag vierde, zoekt de competitie al over de grens. ,,Ik speel bij Amsterdam en doe nu voor het eerst mee in de Duitse Bundesliga. Dat is pittig, maar geeft me wel de kans met heel goede meiden te spelen, dus dat is wel heel leuk.’’

Amsterdam is de enige buitenlandse ploeg in de verder volledig Duitse competitie. ,,Het niveau is hoog, zeker in vergelijking met de vrouwencompetitie in Nederland. De eredivisie en de BeNeLiga zitten er nog wel boven, maar dat zij natuurlijk ook mannen.’’

De Bundesliga is voor Van der Glas een uitstekende leerschool. Ze wordt er fysiek sterker van, maar merkt ook in technisch opzicht haar vooruitgang. ,,Ik merk dat ik veel sneller kan handelen. Die meiden spelen gewoon ontzettend snel en daar word je dan in meegenomen. Alles gaat een tandje sneller en een tandje harder.’’

Interesse De speelster uit Leiden stapte op haar veertiende over vanuit het veldhockey.

Een overgang die ze niet vaak ziet, maar

p de tribune zijn de Chinese speelsters aandachtige toeschouwers bij de partij van Oranje. China is uiteindelijk de te verwachten wereldkampioen, de ploeg is veel te sterk voor de rest. ,,Ze zijn twee keer gedegradeerd tijdens corona, maar die komen snel terug’’, weet Rick van Haren.

Het verschil met de Nederlandse meiden is in alle opzichten levensgroot. ,,IJshockey is in China nog een behoorlijk nieuwe sport, maar toch hebben we in onze leeftijdsgroep al een paar duizend speelsters. Er is ook een eigen competitie met een goed niveau’’, vertelt Jinyan Wang. De zaken worden serieus aangepakt, vertelt de 16-jarige Chinese. ,,De meeste speelsters leven als professionals, zijn alleen met ijshockey bezig. Het enige wat we verder nog doen is online studeren. Dat is gewoon Chinees, Engels, wiskunde. Maar meestal spelen we ijshockey.’’

Van der Glas merkt wel dat de interesse groeit. ,,IJshockey voor meiden is nog niet echt heel groot, maar we zien wel dat het groeit. Er is nu ook best heel veel jeugd, dat is mooi.’’ In haar eigen omgeving bespeurt ze ook dat meiden interesse hebben. ,,Vooral omdat het best een extreme sport is. Maar de meeste meiden weten er heel weinig vanaf.’’

Vanuit IJshockey Nederland wordt de sport voor meiden ook gestimuleerd. Zo is er inmiddels de Girls Only Tour. ,,Daarmee gaan we de ijsbanen langs’’, vertelt Van Haren. ,,Meiden die al op ijshockey zitten mogen die dag meedoen en anderen krijgen de gelegenheid om eens te proeven van de sport. Ervaren hoe het is om op het ijs te staan, hoe leuk ze het vinden. En misschien blijven ze dan wel. En het zijn die dag echt alleen maar meisjes, geen jongens.’’

Maar Van Haren beseft ook dat er nog wel wat haken en ogen zijn. ,,IJshockey is een redelijk dure sport. Je stick, je schaatsen, je hele uitrusting. Dan snel ik wel dat een meisje zegt dat ze liever gaat voetballen.

Of tennis, of hockey. Maar begrijp me niet verkeerd, ik wil heel graag dat er meer meiden naar deze sport komen. Want uiteindelijk zijn we allemaal een keer op het ijs gestapt en hebben we gedacht ’dit is de sport’.’’

- FEBRUARI 2024 - 27

Je kunt ’m bijna ruiken.

Het gevoel van thuis.

VRIENDEN VAN HET MARATHONSCHAATSEN

I

Alles in aanhangwagens

n het peloton was oud-marathonschaatser Arnold Stam een man die zelden ergens achter hing. Maar in het dagelijks leven doet hij al jaren in aanhangwagens.

Het familiebedrijf Stam Aanhangwagens is al sinds de vorige eeuw een begrip in Brabant.

Grondlegger van het bedrijf is de vader van Arnold Stam, die in januari 1988 officieel van start ging. ,,Hij werkte ’s avonds in het schuurtje, zoals zoveel bedrijfjes zijn begonnen. Na werktijd was hij dan aan het lassen en repareren. Vooral de boeren in het dorp kwamen bij ons langs.’’

Tien jaar later stapte Arnold Stam zelf in. ,,Ik zat in de nadagen van mijn schaatsloopbaan en mijn vader opperde dat het misschien wel mijn ding was.

Nou, we zijn inmiddels zo’n 25 jaar verder en ik sta er nog steeds, dus je kunt wel stellen dat het inderdaad mijn ding was.’’

Stam liet het bedrijf gestaag groeien tot de huidige omvang, met zeven man personeel en een prachtig bedrijfspand aan de Capelsedreef in Kaatsheuvel. Daar kun je werkelijk álles vinden als het gaat om

aanhangwagens. ,,We hebben een verhuurafdeling met de beschikking over tweehonderd aanhangers in allerlei soorten. Er zitten veertig bagagewagens bij die in de zomer allemaal weg zijn. Verder enkelassers, tandemassers, autotransporters en die hele lange schamelwagens.

Maar we hebben bijvoorbeeld ook een ruime keuze in paardentrailers.’’

Verder doet Stam Aanhangwagens nog steeds de reparaties waarmee het allemaal ooit is begonnen. ,,Dat is onze core business’’, stelt Stam met een lach. ,,Maar we verkopen ook nieuwe wagens. En mocht een klant iets aparts nodig hebben met hekwerken, een staalconstructie of een aanpassing van een aanhangwagen, dat kan bij ons allemaal.’’

De klanten komen voornamelijk uit Brabant, maar door de bekendheid van Stam in de schaatswereld weten ze ook uit andere delen van het land de weg te vinden naar Kaatsheuvel. Dus aanhanger nodig? Aarzel niet en neemt contact op via de website stamaanhangwagens.nl

A6, de weg naar uw droomauto

O

p zoek naar een tweedehands auto? Dan hoef je doorgaans niet verder te zoeken dan A6 Groot in Auto’s. Niet voor niets is de slogan van het bedrijf: ‘A6, de weg naar uw droomauto’.

Langs de gelijknamige snelweg bij Lemmer is A6 Groot in Auto’s al jaren gevestigd. Het bedrijf van Henk-Jan Meijer en Klasina Seinstra is een van de grootste autobedrijven in Friesland, en wie langs gaat op Roggemole 18 begrijpt meteen waarom dat zo is. Op liefst 6000 vierkante meter - binnen én buiten - heeft A6 steevast zo’n tweehonderd occasions staan. ,,Dat zijn auto’s van alle merken’’, vertelt Meijer. ,,Wij zijn een universeel autobedrijf.’’

Het grootste deel van die auto’s zijn middenklassers in de prijscategorie van achtduizend tot vijfentwintigduizend euro. ,,Dat zijn de meest populaire auto’s. Er is sinds corona gewoon veel vraag naar goede occasions, en de meeste mensen zoeken dan in dit segment.’’ Maar A6 heeft ook veel te bieden voor de meer veeleisende autobestuurder. ,,Voor de duurdere prijsklasse heb-

Specialist Sport 2000 Stehmann

I

n hartje Zaltbommel kun je regelmatig schaatsers tegenkomen. Die zijn zonder enige twijfel op weg naar Sport 2000 Stehmann, de sportwinkel van de altijd enthousiaste Ino Stehmann.

Sport 2000 is de meest vooruitstrevende sportwinkelketen in Nederland. Op dit moment heeft Sport 2000 ruim negentig winkels in ons land en het aantal vestigingen breidt zich de komende jaren steeds verder uit. Naast een uitgebreide collectie sportartikelen, kleding en schoenen biedt Sport 2000 ook een uitgebreid assortiment lifestyle en casual artikelen.

Maar de winkel van Ino Stehmann onderscheidt zich nog eens. In ieder geval voor de schaatsers en skeeleraars. Stehmann is een liefhebber die altijd probeert schaatsers met het best materiaal naar huis te laten gaan. Bovendien is zijn zaak ook nog eens een topadres voor onderhoud van schaatsers en skeelers.

Mooi verhaal is dat van Nils van der Poel, de tweevoudig olympisch kampioen uit Zweden. Wist je al dat hij die olympische medailles won op schaatsen die door Stehmann waren geprepareerd? ,,Van der Poel reed nog op Nanoflex Vikings, ijzers

die al jaren niet meer werden gemaakt.

We hebben ze in eerste instantie opgeknapt zodat hij er toch mee door kon.

Hij won er de worldcup mee en reed een wereldrecord.’’

Maar Van der Poel kwam terug omdat hij niet met één setje buizen naar de Spelen kon. Stehmann zocht en vond nóg een paar ijzers van hetzelfde type. ,,Die hebben we voor hem geprepareerd en daarmee heeft hij goud gewonnen in Beijing.’’

Maar je kunt ook heel goed terecht bij de schaatsspecialist Stehmann als je niet direct een kandidaat voor olympisch goud bent. Stehmann ondersteunt diverse rijders en teams in het marathonpeloton, die de zaak in Zaltbommel allemaal roemen om de expertise en de klantvriendelijkheid. Hij heeft een uitgebreide collectie schaatsen en skeelers.

Zelf eens kijken? Bezoek de winkel aan de Gamerschestraat in Zaltbommel of check de website stehmann-sport.nl

I

ben we ons eigen label A6 Exclusive’’, legt Meijer uit.

Het grootste deel van de occasions betreft auto’s met een benzinemotor. De diesels worden schaars, en elektrische modellen heeft A6 nauwelijks. ,,We zijn niet zo van de elektrische auto’s’’, zegt Meijer. ,,Dat is naar onze mening niet meer dan een tussenfase naar waterstof.’’

Naast de showroom van duizend vierkante meter beschikt A6 Groot in Auto’s ook over een eigen werkplaats. Daar worden niet alleen de auto’s nagekeken en klaargemaakt voor aflevering, maar wordt ook het onderhoud verricht.

Nieuwsgierig geworden? Breng dan zelf eens een bezoek aan de showroom van A6 Groot in Auto’s, of kijk eens op de website A6.nl. Daar is het zelfs mogelijk online een auto aan te schaffen, die vervolgens op locatie wordt bezorgd.

Honderdduizend bossen bloemen

n het peloton schuwde Bert Verduin vroeger het werk niet, en dat doet hij evenmin op het land van Kwekerij Verduin. Daar, in het Heemskerkse duingebied, levert Verduin jaarlijks zo’n honderdduizend bossen bloemen af.

De kwekerij een familiebedrijf noemen, is bijna een understatement. Zijn opa was er al actief als kweker, vertelt Bert Verduin. ,,En mijn overgrootvader eigenlijk ook al, maar dan op een ander stuk grond. Ik ben de derde generatie die hier op deze grond werkt.’’ Bert verduin volgde zijn vader op, de bij de marathonschaatsers en skeeleraars zeer bekende speaker Ben Verduin, die enkele jaren geleden overleed. In het begin werd er zelfs groente gekweekt. Net als veel andere Heemskerkse tuinders werd dat met de trekker naar de veiling in Beverwijk gebracht. ,,Maar na fusies was die veiling steeds verder weg, tot het niet meer rendabel was. Daarna zijn we overgestapt op bloemen.’’

Nu kweekt Verduin eigenlijk voor twee jaargetijden. In de winter zijn dat de prachtige sneeuwballen. Officieel te boek als Viburnum, maar het zijn natuur-

lijk in de volksmond gewoon heesters.

In de zomer staan dan de Amaranthus op het land. ,,Dat is een heel mooie sierbloem, een zomerbloem.’’ Hij levert daarvan flinke aantallen af. ,,In totaal doen we een miljoen takken. Tweehonderdduizend takken van de sneeuwballen en achthonderdduizend takken van de Amaranthus. Bij elkaar zijn dat honderdduizend bossen.’’

De kweek va Verduin is in principe puur voor de handel. ,,Het meeste gaat naar de export.’’ Maar in het duingebied staan traditioneel ook vaak de kraampjes van de kwekers voor de incidentele bezoekers. ,,Hebben we weleens gedaan, zeker in coronatijd toen mensen gewoon heel graag een extra bosje bloemen in huis zetten. Maar als mensen echt een bosje willen hebben, kunnen ze altijd even langskomen.

- FEBRUARI 2024 - 29

SKATE NL Bed and Breakfast Richard van Kempen in Zweden nodigt altijd uit

Perfecte zomers en heerlijk trainen

R

ichard van Kempen en Anita Kerkhof keerden Nederland in de zomer van 2017 de rug toe en verruilden de hectiek voor de rust van het Zweedse dorpje Unnaryd. Een jaar later openden ze de deuren van hun Bed and Breakfast: Hollands Län i Hallands Län. Een oase van rust en een paradijs voor fietsers en wandelaars. Nog nooit geweest? Je bent van harte welkom.

Het is begin februari hartje winter in Zweden. En dat nog op een manier die wij in Nederland alleen nog maar van vroeger kennen. Of van horen zeggen. ,,Ouderwetse winters’’, stelt Richard van Kempen. ,,Zoals in Nederland jaren tachtig en negentig. Met vorst en sneeuw.’’ De oudmarathonschaatser stuurt regelmatig jaloersmakende beelden als hij weer eens

over een zwarte ijsplaat glijdt. ,,Je kunt hier eigenlijk altijd vanaf ongeveer kerst tot eind maart heerlijk schaatsen.’’

Dat is ook de tijd dat hij en Anita het niet heel druk hebben met de Bed and Breakfast. Die is vooral in trek in het voorjaar en de zomer. Want ook dan is het heerlijk in Halland, de provincie waar ze in Zweden zijn neergestreken. Zeker de zomers zijn geweldig, vertelt Van Kempen. ,,Mensen denken altijd dat het hier dan regent en je wordt opgevreten door de muggen. Is echt niet waar. Regelmatig is er zelfs een verbod op open vuur omdat het te droog is. De zomers zijn echt perfect.’’

Ze hebben in de Bed and Breakfast in totaal plaats voor zestien gasten. Tien daarvan kunnen er terecht in de vijf kamers in het hoofdgebouw. Daarnaast zijn er nog twee appartementen: eentje voor twee personen en eentje voor vier personen.

De Bed and Breakfast Hollands Län i Hallands Län. Een heerlijk verblijf combineren met veel activiteiten.

De gasten die komen, zijn over het algemeen actieve mensen, legt Van Kempen uit. ,,En ze zijn hier met een heel diverse insteek. Fietsen is natuurlijk populair, maar wandelen en hiken ook. Er liggen hier geweldige fietsroutes voor mountainbike, racefiets en gravelbike. Maar je kunt ook het meer op met de kayak of de kano. Da’s prachtig in de zomer.’’ De Nederlanders, gaat hij verder, brengen ze altijd eerst even tot rust. ,,Die willen in de eerste twee dagen álles doen, staan nog helemaal in de Nederlandse modus. Daarom zeggen wij altijd, doe even lekker niets en ga daarna aan de slag. Het Zweedse leeftempo ligt net even een tandje lager. Ta

det lugnt zeggen ze hier. Rustig aan.’’

Een verblijf bij Richard en Anita is ook perfect voor schaatsploegen of wielerteams die zich rustig willen voorbereiden. ,,Die zijn heel conservatief, gaan vaak naar dezelfde plekken toe. Maar je hebt hier echt fantastische faciliteiten en trainingsmogelijkheden. Door de ongerepte natuur kan je geweldig fietsen. En heel veilig.’’

Voor die sportploegen hebben Richard en Anita altijd aanbiedingen. Zij kunnen het beste rechtstreeks contact opnemen.

Boeken kan heel makkelijk via de website hollandslan.com of via Booking.com.

Gewoon een mailtje sturen kan natuurlijk ook.

KALENDER Kalender Langebaan FEBRUARI 9-11 ISU WK Junioren Hachinohe City (JAP) 10-11 NK Masters Allround & Afstanden Groningen 11 NSSV Talentendag Utrecht Kwalificatie NK Allround Junioren C Utrecht 15-18 ISU WK Afstanden Calgary (CAN) 17-18 Land selectie NK Sprint Jun A/B Breda Land selectie NK 3000m Jun A/B Breda 24-25 Daikin NK Allround & Sprint Heerenveen

Teun Boer juicht voor Nederland tijdens het EK in Gdansk. (Foto Pawel Skraba)

Kalender Shorttrack FEBRUARI 9-11 ISU World Cup 5 11 Regiowedstrijd NO Finale 16-18 ISU World Cup 6 17-18 ISU World Cup Fin Junior 22-25 ISU WK Junioren

Dresden (DUI) Leeuwarden Gdansk (POL) Budapest (HON) Gdansk (POL)

MAART 8-10 Starclass / Danubia 7 15-17 ISU WK Shorttrack 22-24 StarClass / Danubia 8 23 Arie Ravensbergen Bokaal

ntb Rotterdam Ahoy ntb Leiden

30 - FEBRUARI 2024 -

MAART 2-3 NK Jun A-B Sprint/L afst/TeamsprintHoorn 3 NK Allround Junioren C Hoorn 7-10 ISU WK Allround en Sprint Inzell (DUI) 8-9 Vikingrace Heerenveen 9-10 Holland Cup Finale Alkmaar NK Afstanden Neo-senioren Alkmaar 13 De Zilveren Bal Leeuwarden 16 Winter Triatlon Twente Enschede 17 Bob de Jong Bokaal Haarlem NK Neo-sen 10 km (m) / 5 km (v) Haarlem

Kalender Marathon FEBRUARI 10 Marathon Cup 13 NK Jeugdmarathon 17 Marathon Cup 14 22 Grand Prix 4 24 Grand Prix 5 25 Grand Prix Finale

Alkmaar Alkmaar Amsterdam Luleå (ZWE) Luleå (ZWE) Luleå (ZWE)

MAART 3 Marathon Cup Finale

Leeuwarden

1

Puzzel

Beroep

Bij uitzonRijtuig Maan- Litteken stand dering Ook kans maken op fantastische prijzen? Los dan onderstaande puzzel op.

KledingTreiter stuk

Samenzang Behoef-

aarwel

Ooruil

tige toestand BehoefAmeritige kaanse toestand stad

ZwemBierslag soort ZwemBierKledingTreiter slag soort stuk

Winkelhaak WinkelLol haak

Nako-NobelSportHerrie meling artikel

osters Kunand stenaar

Nobel Vuur

Lage druk PaardenSoortkracht verLage druk lichting PaardenVoorkracht middag

10

Misvatting

Duitse rivier

Puzzels

Uitbouw

1 Rangtel-

woord 1 RangtelDrukte woord Schrap

AfsplitVreemsing de

Herrie Appel

Uitbouw Vaarwel NakoGodin meling

Indische VordeClown rivier raar Indische VordeSpijs- Oosters KunClown rivier raar kaart land stenaar

Puntig

AfPuntig meting Vrees ItaliaanVrees se rivier Franse NV

Franse Kilowatt NV Kleur Rij Kleur

Anders Kelner Plant gezegd Duitse Kelner rivier

Plaats in Overijssel

Kleinood Genegen Plaats in Overijssel

Vliegtuig Genegen Ontel- loods

baar

Eerwaarde heer EerRijkswaarde grens BUZING Puzzels heer

BUZING Puzzels

Later Schrap

PreekTeler stoel

Ontkenning OntkenPlaats OosterGemaal ning se titel

9

GraanRangtelsoort woord

Nakomeling

Overdreven

Lidwoord

DierenVogel Vragend geluid vnw.

DierenBedrog Om te geluid Hap bedanken

WondOmlaag vocht

Hoeder

Rekenopgave

Drank

VerVreemAtmosBedrog feer 6 dieping de munt

Aardappel

offer

Deel van LengteVloerbekachel Dat maatis dekking

Domina Wilde

appel briefje Meisje

Houtsoort 8 Meisje

Enzovoort EnzoGrondvoort Hond bezit

5

Els

2 Insect Metaal WolInsect vlokje Metaal Boom

figuur

7

3

Duitse Kleur stad

1

21 11

23 22

3 4 4 33 44

55 55

Wolvlokje

Boom Europees land EuroSteekpees spel land Plaaggeest PlaagBonbon geest Bijbelse

GePro Houding broken haver Losse Bundel Grootst graan ComDomina draad Ge8 Vaartuig Meel VerVreempagnon Omtrek Ton Pro Houding broken Gelofte Gewicht Pias Half Losse dieping de munt Els Grootst graan HoningVer- Drank draad Gevaar woesting Slot Gereed Overlebij SlachtHalf vering Huisgeld Bijbelse HoningVeroffer Stand houdeGevaar DwarsTitel in Kei VogelOverlefiguur bij woesting Nage3 product Onderwijs lijk werk Peru LegBijbelse mast slacht Stug vering Doctovogel Schaapfiguur Gelderse Titel in Wilde Glazen Kei VogelWatering NageSlot randus plaats 3 Namelijk Peru Knaaghaver Leg- kameel Bijbelse uitbouw slacht Bundel Sterren-product Amerik.

ToeNagedier Doctovogel figuur Rendier Graag Gelderse 7 Takje Watering staat spraak Vogel Gewicht Pias beeld slacht Slot randus plaats Binnen Slot Vrouw.

Amerik.

ToeGereed 7 Thans Plus Takje geld schaap staat spraak DwarsOp Binnen Onderwijs mast Noot Thans Plus Schande zekere Kleur StofEvenaar plaats 3 Op SterrenRendier Graag Schande zekere Evenaar beeld Duitse plaats Uurwerk Beroep stad

OntelUurwerk baar

Steekspel

2

re plek

Nakomeling NakoWortel Vaartuigmeling

Aantekenboekje

Boom Vis 5

Hetzelfde

En derBrabant- gelijke se plaats Techn.

En derLacune titel Brabant- gelijke Tevens Iederese plaats AantekenLacune boekje VreemIedere de muntWortel Vruchtba-

VreemVoor- Hetzelfde de munt keur Meel VoorHond keur 2

6 Slacht- OpplakAardKoude lekkernij Stug Koude Franse lekkernij NV Glazen Gelofte uitbouw

4 ItaliaanGetal se rivier

Houtsoort

band OnbrandAtmos-Epiloog bare stof feer

Ton

OorlogsHetzelfde god

Techn. titel

Boom

Vruchtbare plek

Hetzelfde Franse Steenrivier massa

Opplakbriefje

Franse OnbrandRekenbare stof Tooi NV Draag- opgave Hoeder Omtrek

se rivier

Steenmassa

Getal

6

Hap Vistuig

Deel van Sumatra Deel van TreuSumatra zelaar 4 Zeeuwse plaats 4 5 ZeeuwKlipgeit se plaats

bezit

Eenjarig Dakbedier dekking Heilige Eenjarig Vorde- DakbeMede- Heilige Daar Italiaandier dekking raar lijden

Tevens

Muf Tooi Draagband Muf Vogel EpiloogStep

Lidwoord Stevig Nako-

Compagnon

4 Grond-

OnenigInlands Erg nat heid GraanErgsoort nat Prutser

9

HuisStandVloerbehoudeDat is dekking lijk werk

Schaap- Wereld10 Plan Knaag- kameel deel 10dier OnLuchtig WereldPlan Vogel gevuld weefsel deel

Plant

Teler

Oorlogsgod

Deel van Nul vinger Vis Deel van Beroep Numero Nul vinger Groente OnVis Pro Numero bekende

Om te Zoogbedanken diertje ZoogVacht diertje Inlands

InKlein Bazige water vrouw Tussen wendig orgaan InKlein Bazige Maan- Tussen wendig Rijtuig Er water vrouw stand Litteken orgaan Vistuig

Omlaag

Later

Plaats

10

ElastiWalvis citeit

Namelijk

Vrouw. schaap

Nageslacht

Noot

Stof Beroep

66 66

77 8 77 88

89 99

910

10

10 10

Wacht niet tot geluk je vanoverkomt Onderhoud en verkoop alle soorten schaatsen.

Altijd scherp voor jou en service tot op het ijs.

C P V M D

F

Medelijden

Franse rivier

Step Vragend vnw.

Lefschopper LefPlaatschopselijk per

Vorderaar

Pro

Rangtelwoord

meling

8

Deel van Lengtekachel maat

Bijbelse woord figuur MisKwetSlotBijbelse vatting suur woord figuur

Walvis

dacht trap

Ogenblik OgenSportblik artikel

Godin

5

Aandacht

Klipgeit AanDeel van

se titel

Kwetsuur

Treuzelaar

Groente

Prutser

Overdreven

Autoderspech hokje BestuurBij AutoKansdersuitzonpech spel hokje dering

Kappers Kolos Preek- gerei Afsplitstoel sing

Onbekende

Onenigheid

Stevig

WondvochtBestuur-

Kolos

Vacht

9

in de maand januari is Jildert Anema. De oplossing was Deel van WEISSENSEE. trap

8

Er

Scan de QR code en stuur je antwoord in.

Elasti- Plaatciteit puzzel selijk De winnaar van de vierde

Dwarsmast DwarsDe mast dato OeverBeplant drijver Oever- OosterBeSamenOoruil Gemaal plant drijver zang

OnLuchtig gevuld weefsel Slot-

Kansspel

Vreemdan is een prijs gegarandeerd. de Veel plezier bij het oplossen van onze puzzel.

Puzzel opgelost? Dan het juiste antwoord bij voorkeur mailen naar info@skatenl.nl.

Doe dat wel voor 5 maart.

Appel In de editie van maart maken we dan weer de winnaar bekend.

De eerste prijs is een straatje De staatsloten,dato beschikbaar gesteld door Nederlandse Loterij, dus ook

Vuur

nders ezegd

Kappers - gerei

Drukte

S S T L Z P K P C P E L S SI C E TG G L O ZC PEHS KV ZRIcetec PEMM Iceskate Powerslide Viking Zandstra Dealer van o.a.: Bauer Fila C H A O N B E K E N D E O N E M D S ACR M OEE DGE PA F T CA K K I NEG L I N H Z E E H I C AI A G RLO E N B EL K N IVE RR E D E E NO E T O KE A NA D L ED K NO O E A R M O E D EV E AN F T AB KRKA I NN I GE I NOHOERENMA S T P R E T D D T R E D E V A S T O I T S S E Hoofdstraat 182 I Z AWRE EI L NERE EA K L GLD O OK RRO N VA ET NN O T BLI RO NT A I E EA N O A TE I E R T L O E H O E E T T E R W A A R E R F E DT EE Santpoort-Noord R EZ TWL ED ID DRDAA TDNERORE VR LAG IS B T I RSO T EO T IDNEE S T IC S E V E R U K W A N S E E R L P E E E U R A R R N O P L DA E D R KI DE K E K B T D I E A D E ER NE ETD T E R I B I S E T C T L M EB R 023-5385459 E N O U E HS O K I R E TWE AL A R I R E R F PK A E L R I K E RT E L K W E K E R HBE ERED T E RD R I E ED E E R R K TA N S E L DP OES U O AK DA LI IE R A S AE R N O contact@schaatslab.nl E TU I S S TE E L D H E RSDOEMR E L EKDE D I KI T E A G A N E P D O G S P T S N E E A T M P R E N U BS RO M E T E EL E LK ERL I R www.schaatslab.nl E I SS K E RI D RI LI E T A S E E L L S S A E TI EI P K E E R T IJ P S M S EP T I TS S E R N E TE A T M D POR SE RO A S E A I G E M M R D T N O P A D N G IJ SB P T I ES P EMRO T I S S TM A ED L I I K TI KS EW AAZ GAI E A D DE OR G L G S C L E E D VN EK PP O T E D A A E O A N G S T D I B T S MTOE TR Ook voor: A E LI N IT D ASS C O R V G E E E D E UA M P E S AI M R KE A E T W E R A V A S I I E R L E L S E T S A A Z I E D E E D K O T T E R F I L E L A M A A A T S E R R E P N L Padel Badminton Squash Tennis DN D E I N CRA A VOA I GRE S S T EEME I N W ME E I N O P A D RI O GOI IE M MC O N T A N T R N DD I NEOT S E R A A D E EI D O TI B O E K E L O F L O R I D A R E E N O O DG A A I N C A C O I R S T E EE V N NP O E I K WRH E N L E A N D G A A L R N E O R I O EN D E R B BA EON REG E KAI ER D L OS O F L EORR I EDRAG ERNESD E L I ENN I T E TS A L L O T EE R ER A D MUA PT E AB LER C OOS R V E R I SE A R A RRIG DEA I P DE NODNUE L EER E ESRSGE ENN S T U L I I NND I E ER I L ER D N L P LE A N DMU AL E A EAS TS E NS ET R U IR N ED E RP SE TI AN RD TC SIJ CF HE OR TS - FEBRUARI 2024 - 31

S I E R A A D C O N T A N T E I N D O O I E I N isDeenCvergunning IJ F E verleend R S door de Kansspelautoriteit.

Voor het organiseren van de Staatsloterij H A N G A R E L A N D G A A R N E O R I O N R G T A L L O O S T E R R A M A T E R I E

staatsloterij.nl speel bewust 18+

TE ZIEN T/M JUNI

BELEEF DE MAGIE VAN DE ELFSTEDENTOCHT OP EEN 360° BEWEGENDE IJSVLOER VAN 2000m²

G O N G A A D N A V BOEK l r .f t h c o t e ld a ic s u www.m

OGGXZ DUGGQ