't Pallieterke van 14 april 2022

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

ZIHNI ÖZDIL

© PHOTONEWS

8-9

SCHRIJVER EN HISTORICUS

INTERVIEW

“Woke is het grootste existentiële gevaar voor de westerse beschaving”

FRANSE PRESIDENTSVERKIEZINGEN

De Turks-Nederlandse historicus en schrijver Zihni Özdil zetelde een tijdlang in de Nederlandse Tweede Kamer voor GroenLinks. Nu laat hij zich vooral opmerken door zijn scherpe pen en zijn verzet tegen woke. “Wat ben je met 50.000 euro spaargeld, een computer en een pensioen als je geen menselijke worteling hebt? Die worteling is op basis van de natiestaat, of je dat nu wil of niet.”

LONKT DE CROO NAAR HET BUITENLAND?

3

FRANKRIJK

RADICAAL-LINKSE KIEZERS HEBBEN DE SLEUTEL IN HANDEN

10 13

DE ECONOMISCHE PUINHOPEN VAN MACRON

TRADITIONELE PARTIJEN VOLLEDIG VAN DE KAART GEVEEGD Het meest opvallende gegeven van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen is niet het goede resultaat van Macron, het doorstoten van Le Pen, de ontgoocheling van Zemmour of het onverwachte succes van Mélenchon, maar de complete afgang van Valérie Pécresse. De vertegenwoordigster van Les Républicains, de coalitie van centrumrechts, haalt zelfs de kiesdrempel van 5 procent niet.

Twee strekkingen beheersen de Franse politiek sinds de Tweede Wereldoorlog: de Socialistische Partij en de centrumrechtse familie, met de Gaullisten als ruggengraat. De eerste partij is 5 jaar geleden naar de prullenmand van de geschiedenis verwezen, toen socialistische kandidaat Hamon een verbluffend slecht resultaat neerzette bij de presidentsverkiezingen.

Zijn partij heeft zich nooit kunnen herstellen. Zondag behaalde Anne Hidalgo, officieel kandidaat van de Parti Socialiste, nog slechts 1,7 procent van de stemmen, een ronduit marginaal resultaat.

De presidentsverkiezingen van 2022 betekenen nu ook het Waterloo voor centrumrechts. De dame die gepromoot werd als het meest realistische alternatief voor Macron, haalt slechts 4,7 procent van de stemmen. Om roekeloze kandidaturen

GESCHIEDENIS

OORLOGSWOLKEN BOVEN DE FALKLANDEILANDEN

Als het regent in Parijs …

Het is interessant dat Pécresse nochtans vooraf het grootste aantal peterhandtekeningen van lokale mandataris-

JURGEN CEDER

lees verder op blz. 2

INTERVIEW

THAÏS D’ESCUFON VOORMALIG WOORDVOERSTER VAN GÉNÉRATION IDENTITAIRE

“De jongeren zijn duidelijk veel rechtser geworden in Frankrijk”

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 78ste jaargang • nummer 15 • donderdag 14 april 2022

12 € 3,00

15

te ontmoedigen, bepaalt de Franse verkiezingswetgeving dat alleen presidentskandidaten die minstens 5 procent behalen, hun verkiezingsuitgaven door de staat vergoed kunnen krijgen. Pécresse, de politiek erfgename van presidenten De Gaulle, Pompidou, Giscard d’Estaing, Chirac en Sarkozy, is nu in de categorie der kansloze avonturiers terechtgekomen. Pécresse en Hidalgo, vertegenwoordigers van de twee strekkingen die de Vijfde Republiek altijd bestuurd hebben, zijn dus samen nog goed voor nauwelijks 6 procent van de stemmen.

sen had opgehaald. Hidalgo kwam op dat vlak op de derde plaats. Dat betekent eigenlijk dat de schokgolven van deze aardbeving voor de rest van het politieke systeem nog moeten komen. Zelfs het meerderheidsstelsel bij de verkiezingen, dat het in Frankrijk nieuwe partijen moeilijk maakt om door te breken, zal nu niet meer in staat zijn om de traditionele partijen te beschermen. In juni, bij de parlementsverkiezingen, zal dat vermoedelijk al blijken.

De evolutie naar het verdwijnen van traditionele partijen, die hun identiteit ontlenen aan een andere eeuw en andere maatschappelijke tegenstellingen, is overal in West-Europa onmiskenbaar.

In Italië en Frankrijk blijft er weinig van over. In Vlaanderen, Nederland en Spanje komen ze onder druk te staan. Enkel in Duitsland en Wallonië blijft hun macht grotendeels onaangetast. Voorlopig toch nog. Onderschat niet hoe aandachtig de Franse politiek wordt gevolgd in Wallonië. Hopelijk kunnen de evoluties in Frankrijk ook ooit de Walen inspireren tot het afvoeren van hun verouderde, onaangepaste partijen, die tenslotte enkel nog dienen om mandaten te verdelen.

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

14 APRIL 2022

De prioriteiten van Vooruit Terwijl de economische problemen zich opstapelen en de gewone man in de straat nog nauwelijks zijn rekeningen betaald krijgt, is Vooruit bevallen van een superidee. De socialisten zijn immers vooruitdenkende mensen die begaan zijn met de noden van de mensen die het financieel moeilijk hebben.

Vooruit heeft zo haar prioriteiten. De partij lanceerde deze week het doordachte idee om Filip Dewinter, de lezer welbekend, zijn functie als ondervoorzitter van het Vlaams Parlement af te nemen. Men verwijt Dewinter dat hij in het verleden louche contacten had met het Kremlin. En nog niet zo lang gelden poseerde hij op de foto met de consul-generaal Georgy Koeznetsov. Eind januari werd die laatste door Dewinter in het Vlaams Parlement ontvangen.

Vooruit-fractieleidster Hannelore Goeman reageerde: “Filip Dewinter nodigde een Russische spion doodleuk uit op de koffie in het Vlaams Parlement zelf. Ik ga het Uitgebreid Bureau dan ook vragen dat er een grondige veiligheidscheck wordt doorgevoerd om zeker te zijn dat via dit bezoek geen gevoelige informatie werd gelekt.” Ik probeer me enigszins voor te stellen welke gevoelige informatie het Vlaams Parlement te beschermen heeft. Tenzij het Kremlin geïnteresseerd is in het merk van wc-papier dat onze achtbare verkozenen dienen te gebruiken…

“Met Pukkelpop in Cuba schrijven we geschiedenis” Hannelore Goeman, fractieleidster van Vooruit, heeft een kort geheugen. En ik wil dat graag voor haar even opfrissen met wat feiten uit het verleden. Zo waren er in 2011 uitgebreide contacten tussen wijlen Steve Stevaert en Chokri Mahassine (toen Vlaams Parlementslid voor sp.a) en de Cubaanse minister van Cultuur. Mahassine wilde immers ergens op Cuba een “Pukkelpopfestival organiseren”. Stevaert had goede contacten met het regime van Cuba en was bevriend met ‘el Comandante’ Fidel Castro. Om maar te zeggen: er waren (en zijn) nauwe vriendschapsbanden tussen vooraanstaande leden van sp.a en het regime in Cuba.

En dat was niet anders in de tijd van de USSR en DDR. Zou mevrouw Goeman eens willen opzoeken wie er van haar partij zoal lid was van de Vereniging België-DDR en/of de Vereniging België-USSR, twee ‘vriendschapsverenigingen’ die in ons land actief promotie voerden voor de arbeidersparadijzen?

En tot slot, in 2014 werd Chinees president Xi Jinping met alle ‘honneurs’ verwelkomd door koning Filip en premier Elio Di Rupo. U weet wel, Xi Jinping is de sterke man in China die niet op een Oeigoer meer of minder kijkt, en volop de kaart kiest van Poetin.

Filip Dewinter hoeft niet direct te vrezen dat hij wordt afgezet als ondervoorzitter van het Vlaams Parlement. Maar Hannelore Goeman, die zou eens op zoek mogen gaan naar de balk in haar eigen oog.

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

De verrijzenis van Marine Le Pen © PHOTONEWS

2

Marine Le Pen

‘Uppercut voor Le Pen, maar nog niet K.O.’, zo vat een titel van Het Nieuwsblad de uitslag van de Franse presidentsverkiezingen samen, blijkbaar gebaseerd op het gegeven dat Macron wat meer haalt dan een of andere opiniepeiling had voorspeld. Wonen de redacteurs van die krant op een andere planeet? Marine Le Pen heeft een resultaat binnengehaald dat de meesten, onder wie ikzelf, een paar maanden geleden nog voor onmogelijk hadden gehouden. Haar heropstanding tijdens de laatste weken van de campagne was verbluffend.

Bij de militanten van haar partij heerst alvast geen misverstand over de winnaar. Toen de uitslag van de exitpoll om klokslag 20 uur verscheen, barstte een uitbundig gejuich uit in de zaal waar die zich verzameld hadden. “Het is de mooiste avond van mijn leven”, hoorde je een jonge militante tegen haar vrienden zeggen.

Het had er een tijd heel slecht uitgezien voor Le Pen. In de opiniepeilingen werd ze eerst voorbijgestoken door Pécresse, daarna ook even door Zemmour, maar uiteindelijk haalde ze de tweede ronde met grote voorsprong op beiden. Verschillende factoren lijken te hebben bijgedragen aan haar remonte. De oorlog in Oekraïne heeft een rol gespeeld, maar niet zoals algemeen werd verwacht.

Het effect van de oorlog Macron hing voortdurend aan de telefoon met Poetin - zonder enig resultaat overigens - en kon zich voordoen als belangrijke speler op het internationale toneel. Le Pen en Zemmour, daarentegen, werden in verlegenheid gebracht door hun eerdere blijken van sympathie voor Poetin. De raspolitica maakte op dat moment het verschil met de intellectueel.

De dag na de inval veroordeelde Le Pen droog de Russische agressie. Zemmour had het lastiger om zijn visie op Poetin bij te stellen.

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Stijn Derudder (eindredacteur) Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Le Pen zal een overwinning in het debat met Macron, of een andere onvoorziene wending, nodig hebben om president te worden Ook wat de opvang van Oekraïense vluchtelingen betreft, was Le Pen behendiger. Net als 80 procent van haar landgenoten, verwelkomde zij uitdrukkelijk de vluchtelingen in Frankrijk, terwijl Zemmour opvang in Polen en andere buurlanden bepleitte.

Voor Macron is de oorlog in Oekraïne een zaak van buitenlandpolitiek, waarin hij zich als staatshoofd kan laten gelden. Hij verwaarloosde er zelfs zijn verkiezingscampagne voor. De president kreeg voor zijn drukke diplomatie applaus in het buitenland, maar in eigen land wekte

zijn schijnbare desinteresse voor de verkiezingen en voor de economische gevolgen van de oorlog ergernis op, zelfs bij zijn eigen ministers.

Le Pen wist de Oekraïense crisis echter tot een zaak van binnenlandpolitiek te maken. De oorlog en de sancties hebben in het land van de ‘Gillets Jaunes’ de zorgen over de levensduurte nog doen toenemen. Le Pen maakte van de bedreigde koopkracht heel zichtbaar haar hoofdthema. In de evolutie van de opiniepeilingen kan je perfect zien dat half maart het tij keert: Le Pen begint te klimmen en Macron te dalen. Ook het succes van Mélenchon is trouwens het gevolg van een campagne rond dat onderwerp. De Fransen hebben een hart voor Oekraïne, maar ze willen toch vooral politici die zich over hen bekommeren.

Bliksemafleider Zemmour Zemmour, die een tijd de positie van Le Pen als leider van het rechtse kamp leek te bedreigen, heeft haar waarschijnlijk nog geholpen. Zijn intellectuele eerlijkheid staat in de weg van handig geschipper. De vele controverses rond zijn standpunten creëerden zelfs het beeld van een radicaal.

In vergelijking met hem lijkt Marine Le Pen, die gemakkelijk van standpunt verandert (Frexit, islam, Poetin, …), zowaar een gematigd figuur. “Zemmour is onze bliksemafleider geworden”, vertelde een topman van haar partij eerlijk.

Le Pen heeft de aanvaardbaarheid ook zelf nagestreefd, zowel in haar standpunten als in haar stijl.

Ze is officieel voorstander van het verbieden van hoofddoeken in het openbaar, maar liet zich in Duinkerke gewillig fotograferen met een lachend moslimmeisje met hoofddoek. Le Pen heeft zelfs een wat moederlijk imago gekregen, wat Franse politica’s zelden overkomt.

Kan Le Pen president worden?

Kan ze ook winnen in de tweede ronde? Op papier ziet het er niet te best uit. Het verschil met Macron in de eerste ronde is zelfs groter dan in 2017. Toen verloor Le Pen kansloos: Macron behaalde uiteindelijk twee keer zoveel stemmen.

Plus ça change, plus c'est la même chose? Krijgen we een herhaling van vijf jaar geleden? Dat is niet zeker, om verschillende redenen. Het reservoir van centrumrechtse stemmen, waaruit vooral Macron in 2017 kon putten, is veel kleiner. Pécresse, kandidaat van

Les Républicains, roept wel op om Macron te stemmen, maar met haar eigen resultaat van 4,7 procent heeft ze niet veel te verdelen.

Wat is trouwens het advies waard van deze totaal door de mand gevallen kandidate? Eric Ciotti, de rechtse nummer 2 van haar partij, zegt alvast niet voor Macron te zullen stemmen.

Le Pen krijgt in de tweede ronde de steun van Zemmour. Die behaalde zelf een ontgoochelend resultaat. 7,1 procent is niet slecht voor iemand die uit het niets komt, maar ligt ver beneden de verwachtingen. Het mechanisme van de ‘nuttige stem’ is voluit tegen hem gaan spelen eens zijn elan stilviel. Het ‘zemmourisme’ zal wel een blijvende impact hebben, wellicht al bij de parlementsverkiezingen van juni.

In vergelijking met Zemmour lijkt Marine Le Pen,die gemakkelijk van standpunt verandert, zowaar een gematigd figuur Alle andere kandidaten steunen Macron of vragen minstens om niet voor Le Pen te stemmen. Alles zal afhangen van de kiezers van de extreemlinkse Mélenchon, die derde werd met bijna 22 procent van de stemmen. Dat is evenveel als de zeven kandidaten na hem samen.

“We weten voor wie we niet gaan stemmen!”, riep Mélenchon zijn militanten toe op de verkiezingsavond. Onmiddellijk volgde applaus in de zaal. Iedereen wist wie hij bedoelde. Voor alle zekerheid verduidelijkte hij het later toch nog drie keer: “We gaan niet voor mevrouw Le Pen stemmen!”

Mélenchon laat zijn kiezers de keuze tussen absenteïsme en Macron. Het is natuurlijk de vraag of die zijn advies zullen volgen. Volgens peilers zou een deel van zijn aanhang toch overwegen om voor Le Pen te stemmen. De arrogante Macron wordt er evenveel gehaat als Le Pen.

Hét debat De tweede ronde volgt op 24 april. Le Pen weet wat ze in die twee weken mag verwachten. De diabolisering die haar een tijdje gespaard bleef om Zemmour te beurt te vallen, was al helemaal terug op de verkiezingsavond.

Le Pen zou in 2017 sowieso verloren hebben, maar haar afgang in het einddebat tegen Macron maakte de nederlaag nog wat erger. Deze keer is ze hard aan het blokken voor het grote debat van 20 april. Le Pen zal een overwinning in het debat, of een andere onvoorziene wending, nodig hebben. In de exitpoll kreeg ze tegen Macron wel 49 procent toegedicht, maar dat was vóór de stemadviezen. Er komt zeker ook nog een mobilisatie door de bangmakers voor het “extreemrechtse gevaar”.

Dat gezegd zijnde, moeten we beseffen op electoraal gebied in volatiele tijden te leven. De Brexit en Trump zagen de peilers ook niet aankomen. Pas op 24 april, om 20 uur, kennen we de (nieuwe) president van Frankrijk.

JURGEN CEDER

Actueel

14 APRIL 2022

© PHOTONEWS

De ultranationalistische VladiZjirinovski, veteraan uit 06 APR mir de Russische politiek, is overle2 0 2 2 den op 75-jarige leeftijd na een aanslepende ziekte. Dat heeft voorzitter Vjatsjeslav Volodin van het Russische Lagerhuis bekendgemaakt. Zjirinovski is bekend om zijn oorlogszuchtige, vrouwonvriendelijke, antisemitische, racistische en excentrieke uitspraken.

© PHOTONEWS

DE WEEK

3

Politiek drama in Israël, waar een parlementslid van regeringspartij Jamina plots haar ontslag heeft ingediend. Dat betekent dat de coalitie van premier Naftali Bennett haar nipte meerderheid in het parlement kwijt is.

In Duitsland komt er geen vaccinatieplicht tegen coronavirus voor oudere mensen. Een meerder07 APR het heid in de Bondsdag stemde tegen een compromis2 0 2 2 voorstel van volksvertegenwoordigers van de zogenaamde ‘verkeerslichtcoalitie’ (‘Ampelkoalition’), dat voorzag in een prikplicht vanaf 60 jaar. © SHUTTERSTOCK

Jean-Claude Van Damme woensdag in Kinshasa 08 APR heeft een diplomatiek paspoort ge2 0 2 2 kregen van de Democratische Republiek Congo. De Belgische acteur is voortaan ambassadeur op vlak van cultuur, jeugd en biodiversiteit voor het Afrikaanse land.

De Croo op bezoek in Polen

Een toertocht maken door Oost-Europa, in verhouding massa’s Belgisch geld pompen in Oekraïne, enkel nog lange interviews geven als het over EU en NAVO gaat: premier Alexander De Croo (Open Vld) is zijn internationale carrière aan het voorbereiden.

Het is meer dan ooit duidelijk dat zijn verblijf in de Wetstraat 16 kortstondig zal zijn.

Bij een aanval op een treinstation in Kramatorsk zijn tientallen dodelijke slachtoffers gevallen. Via het station werden burgers geëvacueerd vanuit Oost-Oekraïne. Er zouden twee Russische raketten ingeslagen zijn op het station.

De regering heeft Frank Robben, de man achter de van de gezondheidszorg en so09 APR informaticasystemen ciale zekerheid in België, gevraagd een soort Belgi2 0 2 2 sche WhatsApp te ontwikkelen voor crisiscommunicatie, die nu via sms verloopt. Volgens Robben heeft communiceren met burgers via sms beperkingen en is het te duur.

11 APR

© PHOTONEWS

2022

Elon Musk, de Amerikaanse miljardair en topman van Tesla en SpaceX, treedt dan toch niet toe tot de raad van bestuur van sociaalnetwerksite Twitter. Dat meldt de algemeen directeur van Twitter, Parag Agrawal.

Brussels Open Vld-politicus Guy Vanhengel (63) is in 2024 geen kandidaat meer bij de Brusselse verkiezingen. Hij was net geen 20 jaar minister en is tot nu toe de enige politicus die zowel deel uitmaakte van zowel de Brusselse, de Vlaamse als de federale regering, meestal met Begroting als bevoegdheid.

India is van plan om zijn uitvoer naar Rusland - dat te heeft met westerse sancties wegens zijn inval 12 APR maken in Oekraïne - met zowat 2 miljard dollar aan goede2 0 2 2 ren te verhogen. De regering van premier Narendra Modi onderhandelt momenteel met Moskou om de toegang tot de Russische markt voor verscheidene Indiase producten te liberaliseren.

© SHUTTERSTOCK

Vlaams Parlementslid en schepen van Financiën in Brugge Mercedes Van Volcem (Open Vld) stelt voor om de snelle stijging van de loonkosten te stoppen door in te grijpen op het mechanisme van de automatische loonindexering. “Niets doen zal leiden tot een spiraal van prijsstijgingen en recessie, wat tot collectieve verarming zal leiden”, zegt ze.

Het Pakistaanse parlement premier Imran Khan uit 10 APR heeft zijn ambt gestemd. Bij een mo2 0 2 2 tie van wantrouwen stemden 174 van de 342 parlementsleden tegen de voormalige cricketster, zo maakte waarnemend parlementsvoorzitter Sardar Ayaz Sadiq bekend . Sinds de onafhankelijkheid van Pakistan in 1947 kon nog geen enkele premier zijn mandaat volledig uitdoen. Maar de 69-jarige Imran Khan is wel de eerste Pakistaanse premier die ten val komt na een motie van wantrouwen.

Enkel de internationale carrière telt nog voor De Croo Het terrein verkennen voor een internationale topfunctie: het mag was kosten. België is goed voor 0,7 procent van het mondiale bbp, maar geeft op een internationale donorconferentie bijna 10 procent van de giften aan Oekraïne, namelijk 800 miljoen euro. Econoom Geert Noels daarover op Twitter: “Wij zijn alleszins guller dan alle andere landen, ofwel tellen de andere landen verkeerd, iets wat tijdens de coronacrisis ook werd beweerd.” Dat bedrag is niet alleen hallucinant omwille van precaire toestand van de publieke financiën hier.

Internationale droom Het is ook een bron van ergernis omdat het geld vooral één doel dient: de kansen op een internationale loopbaan voor premier Alexander De Croo (Open Vld) vergroten. Al langer dan vandaag wordt door politieke waarnemers geopperd dat de eerste minister droomt van een internationale topfunctie van zodra hij geen premier meer is. Bij de Verenigde Naties of elders. Dat hij een smak geld vrijmaakt op de donorconferentie en er nog eens een filmpje bij laat opnemen: er bestaat geen twijfel meer over, De Croo denkt aan zijn periode na de Wetstraat 16. Het is opvallend hoe goed hij zich voelt wanneer hij het spreekgestoelte van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties mag toespreken. Hij haast zich graag richting pers wanneer er een Europese top of NAVO-ontmoeting is afgelopen.

In eigen land zullen velen blij zijn dat hij vertrekt Voor een deel is het begrijpelijk dat een eerste minister zich op het internationale forum beter voelt dan in eigen land. Zeker als de regering die hij leidt er niet in slaagt een daadkrachtig beleid die naam waardig te voeren. De vlucht op het internationale toneel is comfortabel.

De wervingstocht is begonnen Maar de manier waarop hij graag minister van Buitenlandse Zaken speelt steekt toch de ogen uit. Vorige week was De Croo op

een driedaagse rondreis langs Slovakije, Polen, Roemenië en Moldavië. De pers werd bijna bezworen om mee te gaan. Het was elke dag een item in het journaal. Wellicht om aan te tonen dat de eerste minister wel degelijk werkt. Zijn partijgenoot Vincent Van Quickenborne (Open Vld) kwam in de VTM-studio’s niet zonder enige trots verkondigen dat hij bij afwezigheid van zijn baas eigenlijk premier mocht spelen in Brussel.

Die gewichtigdoenerij komt niet goed over bij de bevolking.

Maar het zal De Croo worst wezen. Hij probeert een internationaal netwerk op te bouwen met het oog op de toekomst. Iets waar de Oost-Vlaming al een tijd mee bezig is. Het is een drietrapsraket richting internationale functie.

De eerste stap was toen hij in 2018 als minister van Ontwikkelingssamenwerking 70.000 ZuidAfrikanen heeft toegesproken op het Global Citizen Festival in Johannesburg. Daarmee werd de brug geslagen naar mondialistische ngo’s. De nadruk leggen op gendergelijkheid en LGBTQIArechten moet hem op de radar van deze organisaties houden. Als beginnend premier begon de tweede fase: goede contacten onderhouden met de Franse president Emmanuel Macron die nu op het Europese toneel de eerste viool speelt. Ook het enthousiasme ten opzichte van de Amerikaanse Biden-administratie werd niet veronachtzaamd. De derde stap is de banden aangaan met Centraal- en Oost-Europa. Die stap is nu bezig.

Als je op diplomatiek vlak wil scoren, moet je breed gaan. De Croo was een van de grootste critici van die EU-lidstaten omdat ze de rechtsstaat niet zouden respecteren en de rechten van minderheden te soepel interpreteerden.

Daar is nu niets meer van te horen.

Te veel Belgen?

Eén ding zou de internationale doorbraak van De Croo kunnen tegenhouden en dat is dat al een aantal ‘landgenoten’ zo’n topfunctie hebben. Er is natuurlijk Charles Michel aan het hoofd van de Europese Raad. En Sophie Wilmès gaat nog altijd over de tongen als mogelijk volgende secretaris-generaal van de NAVO. Niet te veel Belgen? Het hangt er van af welke functie De Croo nastreeft. Sommige zijn minder zichtbaar, zoals bijvoorbeeld een topfunctie bij de Europese Investeringsbank.

Bovendien worden internationale postjes aan de VN gelieerde organisaties niet meegeteld in de balans van topfuncties binnen de EU en de NAVO.

Andere partijen vinden het oké In eigen land zal De Croo weinig tegenstanders hebben. Velen zullen blij zijn dat hij vertrekt. De relatie met de grootste oppositiepartij, N-VA, is vertroebeld, om niet te zeggen onbestaande. In de eigen partij is men wat geërgerd dat De Croo er niet in slaagt een kanseliersbonus op te bouwen en zo de Open Vld uit de onderste regionen van de peilingen weg te halen. Zijn toegevoegde waarde is zoek.

De bladzijde De Croo hebben de Franstalige socialisten ondertussen omgeslagen Binnen Vivaldi is het bovendien zoeken naar mensen die nog enthousiast zijn over de premier. Is hij een teamspeler? Niet echt. Is hij de man die een compromis kan doen afkloppen waarbij elke partij een trofee kan binnenhalen? Evenmin. De Croo verkiest de problemen voor zich uit te schuiven.

Vlaamse liberale handpop De PS, die binnen de federale regering nog altijd de eerste viool speelt, heeft altijd graag een Vlaamse liberale handpop gehad die voor de macht buigt wanneer het Waalse socialisme haar eisen op tafel legt. Maar op het PS-hoofdkwartier is het besef gegroeid dat men misschien beter zelf de premier had geleverd. Paul Magnette drong bij de vorming van deze regering niet aan omdat Vivaldi geen Vlaamse meerderheid heeft. Maar nu kijkt men anders tegen de zaken aan.

Zeker na de ineenstorting van de zusterpartij in Frankrijk beseft men bij de PS dat zichtbaarheid op de eerste rij van de politiek kan lonen. Niet dat Magnette nu gaat eisen om zelf premier te worden. Maar de bladzijde De Croo hebben de Franstalige socialisten ondertussen omgeslagen.

4

Binnenland

14 APRIL 2022

ECONOMISCHE ZAKEN

Opletten met lessen van ex-kabinetschefs (1) In een opgemerkte vrije tribune in Le Soir waarschuwen voormalige christendemocratische kabinetschefs om de economische beleidsfouten uit de jaren ’70 niet te herhalen en de factuur van de oplopende inflatie niet uitsluitend naar bedrijven en overheid door te sturen. Klopt. Alleen zijn deze ex-beleidsmakers niet echt goed geplaatst om een preek af te steken.

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

Vorige week publiceerden deze experts een opmerkelijk opiniestuk in Le Soir. Ze waarschuwden daarin de fouten van de jaren ’70 niet te herhalen. Hun boodschap?

Met de stijgende energieprijzen dreigen we de fouten uit het verleden te herhalen.

Met mogelijk zware gevolgen voor bedrijven en overheidsfinanciën. De regering mag het probleem van de stijgende energieprijzen niet onder de mat schuiven, want vandaag of morgen komt dat probleem toch explosief naar boven. In de jaren ’70 veroorzaakten twee olieschokken ook een inflatieschok. Door de automatische indexering van de lonen steeg de loonkost van de bedrijven en ook van het ambtenarenapparaat. Kortom, de factuur werd eerst naar de bedrijven en dan naar de overheid doorgestuurd. De koopkracht van de gezinnen werd gevrijwaard. Gevolg was toen wel verarming door verlies van concurrentiekracht van de bedrijven, stijgende werkloosheid

Wim Coumans in 1997

Laatste bemerking waarom de heren niet zo hoog van toren moeten blazen: zij waren in de jaren ’90 weliswaar de figuren die ervoor hebben gezorgd dat België met een dalend begrotingstekort kon toetreden tot de Europese Muntunie. Maar de weg daarnaartoe was niet zo moeilijk als gedacht.

Men heeft vooral de belastingen verhoogd om de doelstellingen te halen. Toen was daar nog marge voor.

Over belastingen gesproken: uitgerekend Wim Coumans is als lid van de Hoge Raad van Financiën één van de figuren achter de fiscale hervorming waarvan minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) nu de fundamenten aan het leggen is. Een hervorming die dreigt neer te komen op een belastingverhoging. Daarover hier volgende week meer.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

WOKE VAN DE WEEK Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

Leven we nu al in een virtuele realiteit?

Mijn broer en ik hebben als kind nog het videospelletje Pong gespeeld, een nabootsing van pingpong. Allebei controleerden we een klein streepje op het scherm, waarmee we een puntje (het balletje) naar elkaar toespeelden. 50 jaar later is de virtuele realiteit der computerspellen nauwelijks nog te onderscheiden van de werkelijkheid. Op welk moment zullen we het verschil echt niet meer merken?

Die evolutie inspireerde de Zweedse filosoof Nick Bostrom in 2003 bij zijn ‘simulatietheorie’. De vooruitgang op gebied van virtuele realiteit is niet te stoppen, stelt hij. Het is dan ook onvermijdelijk dat we ooit ervaringen volledig levensecht zullen kunnen nabootsen. Vroeg of laat zal de mensheid ook ‘vooroudersimulaties’ kunnen maken, levens zoals die van u en mij. De exponentiële toename van computervermogen zal ertoe leiden dat er veel meer computerlevens zullen bestaan dan biologische levens.

Dat maakt het erg waarschijnlijk dat u en ik nu al computersimulaties zijn, besluit Bostrom.

Het klinkt allemaal als vergezochte sciencefiction, maar de theorie blijkt niet zo gemakkelijk te weerleggen. Vele filosofen en wetenschappers hebben er reeds hun kop over gebroken. Rizwan Virk, computerspecialist van de prestigieuze Amerikaanse universiteit MIT, acht het waarschijnlijk dat we nu al in een virtuele realiteit leven. Elon Musk, CEO van bedrijf Tesla, is daar zelfs zo goed als zeker van.

Ockham Uiteraard zijn er ook veel critici van de theorie. In 2017 probeerden Zohar Ringel and Dmitry Kovrizhi die zelfs wetenschappelijk te weerleggen.

Ik sluit mij aan bij astronoom Martin Rees: “Het is een maf, maar fascinerend idee. We hebben er geen idee van waartoe computers in de toekomst in staat zullen zijn.” Een andere sterrenkundige, David Kipping, maakte een uitvoerige studie naar de kans dat we nu al computerlevens leiden. Hij schat die kans op 50/50.

Hij besluit: “Het heeft weinig zin daar verder onderzoek naar te verrichten. Wetenschappelijk kan men de theorie niet bewijzen of ontkrachten.”

Kipping raadt aan een beroep te doen op een ander begrip dat we hier al behandelden: het scheermes van Ockham. De eenvoudigste uitleg (degene die het minst aannames vereist) is meestal de juiste. Ons leven is dus waarschijnlijk gewoon ons leven.

Belastingverhogingen

De simulatiehypothese

Nick Bostrom

loonstijging komt al snel voor twee derde via sociale bijdragen en belastingen in de portefeuille van de staat terecht. Vandaar dat vakbonden en dus mensen uit de christelijke arbeidersbeweging als Coumans altijd tegen de indexering van nettolonen waren. Dat zou nochtans de factuur voor de bedrijven verlaagd hebben.

Andere bemerking: de ex-kabinetschefs spelen hier Cassandra, maar hebben meer algemeen in hun actieve jaren bijgedragen tot wat economen het “gestolde land” noemen waar amper hervormingen mogelijk zijn. Het zijn de sherpa’s die aan de basis liggen van moeilijke sociaaleconomische evenwichten waarbij een hogere en nieuwe belasting gecompenseerd moest worden door een subsidie elders.

JURGEN CEDER

Racismerel bij De Lijn

Campagne tegen zwartrijden is stigmatiserend

© DE LIJN

Fouten uit verleden niet herhalen

en ontspoorde overheidsfinanciën.

Op Radio 1 kwam Wim Coumans, ex-adviseur van Jean-Luc Dehaene, uitleggen dat men nu best kiest voor een andere aanpak.

Door de stijgende energieprijzen verdwijnt veel koopkracht opnieuw naar het buitenland. Dat is bijna onvermijdelijk, maar het kan niet de bedoeling zijn dat de bedrijven alleen daarvoor opdraaien. En dus stelt Coumans voor om bijvoorbeeld de automatische indexering een tijdlang enkel toe te kennen aan de laagste lonen. Een sociale maatregel die ook ingegeven is door het feit dat lagere inkomens een groter deel van het budget besteden aan energie. Of, een ander voorstel, om een plafond in te stellen op het te indexeren bedrag.

Interessante en valabele voorstellen.

Maar het is een beetje flauw van de ex-kabinetschefs dat net zij met zulke voorstellen komen. Of is het voortschrijdend inzicht? Ze geven nu adviezen of zelfs lessen over het te voeren beleid terwijl deze cabinetards in het verleden niets gedaan hebben aan de voor onze economie nefaste effecten van de automatische loonindexering.

Een van redenen is dat de indertijd linkse pijlers van sociaaleconomisch België blij waren met de index omdat het een manier was om de bedrijven de staatskas te doen spijzen. Socialisten en linkse CD&V/ CVP’ers (onder wie Coumans) vonden dat super. Want men mag niet vergeten dat een stijging van de lonen via de index nog altijd een toename van de brutolonen inhoudt.

Door de zware lasten op arbeid betekende dit kassa-kassa voor de overheid. Een © BELGA

Wim Coumans. Henry Bogaert. Etienne de Callatay. Baudoin Meunier. Olivier Lefebvre. Het zijn namen die niet direct een belletje doen rinkelen bij journalisten.

Zelfs een aantal Wetstraatkenners zullen het in Keulen horen donderen. Nochtans gaat het hier over een gezelschap dat een bepalende invloed heeft gehad op het sociaaleconomische beleid van de voorbije decennia. Allen waren (adjunct-)kabinetschefs van christendemocratische ministers en premiers in de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw. De ‘sherpa’s’ van Wilfried Martens, Jean-Luc Dehaene en Philippe Maystadt, zoals dat heet.

Verantwoordelijk voor het gestolde land

Een nieuwe week, een nieuwe racismerel in Vlaanderen. Deze keer was De Lijn kop van jut. De openbare vervoersmaatschappij had het aangedurfd om twee jonge allochtonen op te voeren in een affichecampagne tegen zwartrijden. Het vermelden waard: de andere affiches tegen zwartrijden toonden gewoon blanken.

De Vlaamse openbare vervoersmaatschappij De Lijn begon deze maand opnieuw met controles op zwartrijden. Zo bleek dat het aantal zwartrijders tijdens de coronapandemie naar een recordhoogte steeg. In landelijk gebied reed 10 tot 15 procent van de passagiers zonder geldig vervoersbewijs. In grootsteden is het aandeel zwartrijders zelfs 50 procent.

Een gewaarschuwd reiziger is er twee waard, dus lanceerde De Lijn een begeleidende affichecampagne. De campagne telt drie affiches, waarvan eentje een meisje met een hoofddoek, een blank meisje en een zwarte jongen opvoert die smoothies drinken, met als bijschrift

‘Je betaalt toch ook voor die smoothie... waarom dan niet op bus en tram?’

“Stigmatiserend” Hoewel op de andere twee affiches gewoon vermaledijde witmensen figureren en het de bedoeling was om ogenschijnlijk een zo divers, jong en stedelijk publiek als mogelijk aan te spreken, duurde het niet lang of de eerste beschuldigingen van racisme weerklonken op sociale media. “Stigmatiserend” en “het versterkt de stereotypen”, viel er onder meer te horen.

Ook Astrid Hulhoven, woordvoerder van De Lijn, snapt de heisa niet. “Ik vind het zuur dat dit zo opgevat wordt”, zegt ze in Het Nieuwsblad. “Het beeld is één van de drie beelden die we gebruiken, en het is het enige waar gekleurde mensen op staan. Wij proberen in onze campagnes steeds een weerspiegeling van de samenleving weer te geven. Het enige wat wij hiermee willen bedoelen: betalen voor dingen is de normaalste zaak ter wereld.”

PIETER VAN BERKEL

Binnenland

14 APRIL 2022

5

SPORT

Wanneer wordt het voetbal gesplitst?

Nooit eerder bekleedden Vlaams-nationalistische politici zulke belangrijke posities in het sportbeleid als nu. De vraag rest wanneer sportfederaties als Voetbal Vlaanderen en Cycling Vlaanderen eindelijk echt autonoom kunnen worden.

N-VA was gedurende de laatste twaalf sportfederaties en sportaccommodaties.

Splitsingsdecreet Minder goed vanuit Vlaams-nationalistische oogpunt was de te grote focus op topsport in plaats van sport voor allen en het blijvend tekort aan (onderbetaalde) gekwalificeerde trainers. Schrijnend blijft de afwezige uitstraling van Vlaanderen bij topsportmanifestaties, die door Vlaanderen rijkelijk betaald werden, evenals het gedogen dat de nationale sportploegen, ook hoofdzakelijk betaald met Vlaams geld, nu meedoen aan een nooit geziene Belgicistische politieke recuperatie. Voor Vlaams-nationalisten mocht het zeker wat meer zijn.

© PHOTONEWS

jaar, met sportministers Muyters en Weyts, politiek verantwoordelijk voor het Vlaams sportbeleid. Er waren goede initiatieven zoals het ondersteunen van jeugdsport, gehandicaptensport, Vlaams Sporttribunaal, subsidiëren van

Lorin Parys

Nog nooit hebben N-VA’ers zulke belangrijke posities in het sportbeleid ingenomen als nu: de (unitaire) vereniging van voetbalprofclubs (Pro League) zal worden geleid door CEO ex-ondervoorzitter van N-VA Lorin Parys, ex-N-VA sportminister Muyters is bestuurslid geworden van FC Antwerp en Ben Weyts is Vlaams minister van Sport. Hiermee hebben N-VA’ers de sleutel in handen opdat na bijna 50 jaar de voetbalbond zich, zoals alle sportfederaties, zal aanpassen aan het splitsingsdecreet van 2 maart 1977. Zij kunnen hierbij zeker op de steun rekenen van enkele voorzitters van Vlaamse topclubs, die hierover hun nek nog niet wilden of durfden uitsteken.

Om te begrijpen waarom het splitsingsdecreet er kwam, is het Bloso-artikel van 1999 ‘Sportstructuren in Vlaanderen. 21 jaar actieve sportpromotie’ handige lectuur: Ten eerste, een splitsing zou de juridische basis vormen voor erkenning en subsidiëring, want ‘Sport’ is een volledige Gemeenschapsbevoegdheid. Ten tweede, Vlaanderen telt 70 procent van de clubs en de voetballers; bij de bestuurders en delegaties is er echter pariteit. Ten derde, Vlaanderen voert ook een ander beleid: zo subsidieerde bijvoorbeeld Adeps (Franstalige sportadministratie) clubs terwijl Sport Vlaanderen federaties subsidieert.

Enkel Voetbal Vlaanderen (het amateurgedeelte van het voetbal) is gesplitst, erkend en ook ruim gesubsidieerd. De nationale koepel van de voetbalbond (KBVB) neemt echter veel bevoegdheden af van Voetbal Vlaanderen zoals aansluiting, boekhouding, scheidsrechters, rechtscommissie, bondsparket enzovoort. De nationale koepel bepaalt aldus nog groten-

deels het beleid van Voetbal Vlaanderen.

Daarbij zegt Voetbal Vlaanderen, dat vaak tracht goed werk te leveren, dat het een vleugel is van de KBVB, wat rechtstreeks ingaat tegen de decretaal verplichte autonomie van de erkende sportfederaties en wat trouwens weer wordt opgenomen in het nieuwe erkenningsdecreet. Maar de controle op een correcte toepassing van de autonomie en eventuele sancties bij niet naleving ervan zijn er nog steeds niet.

De Franstalige en de Vlaamse voetbalfederaties zijn decretaal geen onderdeel van de KBVB. Zij zouden integendeel immers samen de restbevoegdheden zoals de nationale en internationale competities van de KBVB moeten bepalen. Het omgekeerde gebeurt nog steeds zonder reactie van de Vlaamse sportministers, voor wie het toepassen van het decreet van 1977 geen prioriteit lijkt. En voor subsidiëring moeten Vlaamse federaties erkend zijn, maar clubs van de niet-erkende voetbalprofliga ontvingen de laatste jaren miljoenen euro’s voor hun sportaccommodatie.

Cycling Vlaanderen Ook het erkende Cycling Vlaanderen werkt niet autonoom en het is wachten op het eindrapport hierover van een externe audit.

Parys wil de maatschappelijke motor, die voetbal is, meteen naar voren brengen, zo klinkt het in De Standaard. In de 10 werven van Parys is er, hopelijk uit vergetelheid, niets te lezen over respect voor de autonomie van Voetbal Vlaanderen. Er is nu een historische kans om de voetbalwereld om te vormen tot een confederale structuur en dat erkende sportfederaties zoals Cycling Vlaanderen echt autonoom werken, toch een basisstandpunt van N-VA. Dat zou geen revolutie zijn, maar louter de toepassing van een decreet.

GEERT GOUBERT

DE RAND

Karlijne Van Bree, schepen van Onderwijs in Grimbergen “De Brusselse olievlek plaatst een grote druk op ons onderwijs” Eind februari maakte minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) bekend dat scholen 70 procent van de beschikbare plaatsen mogen voorbehouden voor leerlingen die al drie jaar onafgebroken Nederlandstalig onderwijs volgen of consequent voor Nederlandstalig onderwijs kozen. De grote aanwezigheid van anderstaligen zou de kwaliteit van het Vlaamse onderwijs onder druk zetten.

Maar hoe groot is die problematiek? Karlijne Van Bree, schepen van Onderwijs in Grimbergen voor de partij Vernieuwing, legt uit.

Volgens minister Weyts zet de sterke aanwezigheid van anderstalige leerlingen het Nederlandstalige onderwijs onder druk.

Maar hoe is het nu eigenlijk gesteld in de scholen op vlak van meertaligheid?

“Grimbergen is een grote gemeente die enerzijds al zeer verscheiden is en anderzijds in de Vlaamse Rand ligt. De populatie van Grimbergen neemt steeds toe en dus ook het aantal schoolgaande kinderen. Een vijftiental jaar geleden hadden we vooral Franstalige nieuwe inwoners, maar nu is er sprake van een algemene meertaligheid. Die meertaligheid is een direct gevolg van de voortdurende sociologische evolutie in het nabijgelegen Brussel. Een dergelijk fenomeen heeft een impact op het beleid. We worden nu geconfronteerd met een zeer moeilijke situatie waarin er soms tientallen talen in één school verzameld zitten. Onderling kunnen die instappertjes niet noodzakelijk communiceren met elkaar.”

En is de druk uit Brussel dan zo groot?

“Er is niet alleen een grote instroom van Brusselse leerlingen naar de Vlaamse Rand. Vele leerlin-

gen uit Vlaams-Brabant trekken ook weg, vermoedelijk naar Brussel of Vilvoorde. In 2011 hadden we 2.401 kinderen uit Grimbergen die in Grimbergen bleven om basisonderwijs te volgen. 700 Grimbergse kinderen vertrokken naar een andere gemeente. In 2021 hadden we veel meer inwoners. 2.808 leerlingen uit Grimbergen bleven in Grimbergen, en 851 kinderen gingen naar een andere gemeente. Anderzijds hebben we natuurlijk kinderen uit een andere gemeente die hier naar school komen. Dat waren er 566 in 2011 en 782 in 2021. We hebben dus meer leerlingen die vertrekken dan leerlingen die naar hier komen doordat veel anderstaligen gewoon niet voor Nederlandstalig onderwijs kiezen.”

Ondanks de grotere uitstroom blijft die druk er. Hoe komt dat?

“Dat is sowieso een gevolg van de bevolkingsexplosie die Brussel gedurende jaren heeft gekend. We hebben een capaciteitstekort. En hoewel de uitstroom de druk vermindert, is het toch mijn visie om te proberen deze kinderen in het Grimbergse onderwijs te brengen.

Het is jammer dat kinderen die hier wonen naar Brussel worden gestuurd, want dat heeft repercussies voor hun integratie. Vooral ba-

sisscholen zijn belangrijk, omdat je dan de kinderen meteen in het Nederlands onderdompelt. Als je hier woont vanaf je kindertijd, maar nooit Nederlands hebt gesproken of geleerd, dan voel je je misschien een echte Grimbergenaar, maar kan je geen Nederlands. Dat vind ik een zorgwekkend gegeven.”

En stelt u vast dat de meertaligheid blijft groeien?

“Uit de cijfers van 2020 blijkt dat 32 procent van de middelbare scholieren anderstalig was. In het lager onderwijs was dat 43 procent en in het kleuteronderwijs 48 procent. Per generatie stijgt dat cijfer dus aanzienlijk. Dit toont aan dat we echt moeten inzetten op capaciteitsverhoging en de uitstroom naar Brussel moeten ontmoedigen.

Wat de cijfers niet aantonen, is wie naar welk onderwijs gaat in Brussel, maar vermoedelijk is dit het Franstalig onderwijs.”

Hoe groot is de impact van die grote meertaligheid op Nederlandstalige kinderen en leerkrachten?

“15 jaar geleden begon die confrontatie, maar nu is het voor veel leerkrachten zichtbaar dat er veel anderstaligen aanwezig zijn. Het

varieert natuurlijk van gemeente tot gemeente, maar in Strombeek gaat het percentage anderstaligen in de kleuterklassen richting 80 procent, wat bijzonder hoog is. De redenering van Ben Weyts begrijp ik dus zeker en vast, maar indien er te weinig capaciteit is, kunnen zelfs de Nederlandstaligen uit de boot vallen. Die capaciteitsverhoging is dus belangrijk. Zo vermijden we dat mensen buiten de gemeente moeten zoeken.”

Luister naar PAL CAST U aangeboden door PAL NWS en ’t Pallieterke.

Aan de meertaligheid op school kan men weinig veranderen, maar zijn er maatregelen getroffen om leerkrachten te helpen?

“Sinds vorig jaar bieden we vorming aan basisscholen om taalbeleidsdeskundigen op te leiden. We werken met het CTO van Leuven, het Centrum voor Taal en Onderwijs, om zorgleerkrachten op te leiden om met anderstalige leerlingen om te gaan. Dat is een tweejarig traject, financieel ondersteund door de gemeente. We hebben ook een taalbadweek. Dat was een soort zomerschool om de kinderen onder te dompelen in de Nederlandse taal.

We werken ook met een organisatie die in een aantal basisscholen informatie overbrengt aan laaggeletterde ouders. Ten slotte hebben we nog babbelmomenten in samenwerking met de groep ‘Intro’.

Zij organiseren momenten waarop mensen met elkaar kunnen praten in het Nederlands. Dat zijn eigenlijk de voornaamste initiatieven.”

RUBEN NOTTEBOOM

Stijn Derudder is uw gastheer van twee wekelijkse podcasts.

In PAL EROP krijgt u onze blik op de actualiteit in Vlaanderen en de rest van de wereld.

In EEN KWESTIE VAN GELOOF met theologe en columniste Sonja Dahlmans vatten we elke keer het nieuws over christenen in de wereld samen voor u en focussen we ook op allerlei onderwerpen over geloof en religie in het algemeen.

Te beluisteren op o.a. Spotify, Apple Podcasts en palcast.be.

6

Politiek

14 APRIL 2022

Annelies Verlinden (CD&V) wil het land redden door de democratie uit te schakelen

In een interview in De Morgen etaleert Annelies Verlinden (CD&V) - minister van Binnenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen - haar gebrek aan visie op haar bevoegdheden. “De kans lijkt me klein dat België gaat splitsen”, oreert minister Verlinden. Ze beseft wel dat België gebukt gaat onder opeenvolgende crises, zoals corona, de oorlog in Oekraïne, de overstromingen in Wallonië… Maar hoe dit moet worden opgelost, weet de CD&V-minister niet. Integendeel.

© PHOTONEWS

Terwijl ieder verstandig mens pleit voor een versobering van de structuren van dit land, wil de minister van Binnenlandse Zaken er nog een schepje bovenop doen: “Daarom moeten we nadenken om bij crisissituaties ad-hocstructuren op te zetten, zoals we dat hebben gedaan met het coronacommissariaat.” Kortom, we schakelen het parlement uit en werken met volmachten die tot ver over de grenzen van de bevoegdheden van de gemeenschappen en de gewesten reiken.

Democratisch? Aangezien we de laatste jaren met dit land zowat in een permanente crisis verkeren, kunnen binnen de logica van Verlinden die ad-hocstructuren een permanent karakter krijgen. Om het land te redden, zullen we volgens de CD&V’ster de democratie moeten uitschakelen.

Annelies Verlinden

Federale kieskring De verwarring wordt compleet als Annelies Verlinden twee alinea’s verder pleit voor de invoering van de federale kieskring. “Ik word straks enkel beoordeeld door de kiezer uit Antwerpen, is dat niet gek?”, vraagt ze zich af. Als zelfs de minister van Binnenlandse Zaken niet meer weet waarvoor haar partij staat, dan moet de crisis binnen de CD&V wel compleet zijn. De CD&V lijkt wel een Spaanse herberg waar iedereen maar wat zegt. In 2013 zette de toenmalige minister-president en partijgenoot Kris Peeters de neuzen binnen de partij in dezelfde richting: “Een federale kieskring is de klok terugdraaien.

Het zwaartepunt bevindt zich bij de deelstaten.” Aan duidelijkheid laat dit niets te wensen over.

Nog geen vijf zinnen later wordt het helemaal te gek. Op de vraag of dit land niet beter door één regering en één parlement wordt bestuurd, antwoordt de minister: “Dat zou perfect kunnen.

Ik ben daar niet

bang voor. Als die tendens leeft, moeten we ook die ernstig nemen.” Annelies Verlinden wil terug naar een unitair België.

Onwaarschijnlijk. Zelfs binnen haar eigen partij zal ze - buiten wat fossielen - geen medestanders vinden.

Verlinden pleit voor een sterke federale overheid. Een unitair België mag dan volgens haar tot de mogelijkheden behoren, voor een confederaal België geldt dit duidelijk niet: “Hoe ga je dat in godsnaam op korte termijn realiseren? Of ga je buiten de grondwet om?”

Zwitserland aan de Noordzee Dat is toch even schrikken, want vorig jaar pleitte haar voorzitter nog voor “België, het Zwitserland aan de Noordzee”.

Net als de Zwitserse kantons moeten de gemeenten, de gewesten en de gemeenschappen bepalen wat het federale niveau in de toekomst nog zal doen. Hij pleit voor meer “fiscale transparantie en fiscale autonomie”. Elk niveau moet verantwoordelijk zijn voor zijn eigen beleid. “Je denkt na over wat je samen wil doen, in plaats van te zoeken hoe je onder het juk van de ander weg kan raken. En we zijn niet meer afhankelijk van federale dotaties, we innen zelf onze belastingen”, meent voorzitter Joachim Coens.

Coens pleit zelfs voor homogene bevoegdheidspakketten: “Federaal zal minder bevoegdheden hebben, maar voert wel nog belangrijke kerntaken uit. In Zwitserland is dat alles wat te maken heeft met binnenland en buitenland, justitie, defen-

sie, financiën, economie, milieu en mobiliteit.” Nou moe, minister Verlinden, maar volgens mij pleit uw voorzitter voor confederalisme. Bij gebrek aan argumenten en visie reageert de CD&V-coryfee heel emotioneel: “Ik heb misschien wel meer gemeen met iemand uit Wallonië dan met iemand die toevallig in Limburg woont. Alleen, zoiets mag je bijna niet meer hardop zeggen.” Tja, en dan?

Een unitair België mag volgens Verlinden tot de mogelijkheden behoren, voor een confederaal België geldt dat duidelijk niet Naar aanleiding van het overtreden van de coronamaatregelen door minister Verlinden, reageerde Els Ampe vlijmscherp: “Zo zie je hoe snel een niet-verkozen minister contact met realiteit kan verliezen.”

Nagel op de kop. Minister Verlinden is duidelijk het noorden kwijt en praat maar raak. België zit in een existentiële crisis, de CD&V ook. De CVP werd ooit omschreven als “de partij van de zelfbeschadiging”. De CD&V doet er nog een schepje bovenop en wordt de partij van de zelfvernietiging.

Het ruggengraatloze interview van Annelies Verlinden bevestigt dit beeld.

Van 25 april tot 5 juni organiseert de paars-groene regering haar burgerbevraging over een volgende staatshervorming.

Als het van minister Annelies Verlinden afhangt, is het duidelijk welke richting deze bevraging zal uitgaan.

JULIEN BORREMANS

De wereldvreemdheid van Vivaldi regeert Verleden week kregen we vanuit de Vivaldi-meerderheid enkele staaltjes van wereldvreemdheid die de verbeelding tartten geserveerd. Op Twitter verheugde Hilde Vautmans zich over een mogelijke verlaging van de btw op paarden, terwijl de federale overheid ons aanspoort wat trager te rijden en ons eten alleen nog in de microgolfoven op te warmen.

Op een ogenblik dat de prijzen voor energie en levensmiddelen de pan uit swingen, en een weekje nadat de federale regering beslist had dat de btw op fietsen dan toch niet naar beneden kon gaan omwille van budgettaire redenen, bestond Hilde Vautmans van de Open Vld het om zich op Twitter euforisch uit te laten over een Europese beslissing over de btw op paar-

den. Door die beslissing komen paarden voortaan ook in aanmerking voor het lage btw-tarief van 6 procent, al staat het de lidstaten vrij om het btw-tarief van 21 procent te handhaven.

Hilde ‘Antoinette’ Vautmans Nu kunnen we ons goed voorstellen dat die btw-verlaging voor de sector essentieel is om te overleven in concurrentie met andere landen. We zijn er zelfs vrij zeker van dat er genoeg mensen werkzaam zijn in de paardenfokkerij, die de eindjes iedere maand maar nauwelijks aan elkaar weten te knopen. Maar de tweet van Hilde Vautmans, waarin ze zichzelf omschreef als amazone en verwees naar haar lobbywerk, had vlak na de afgelaste btw-verlaging voor fietsen toch een bijzonder hoog Antoinette-gehalte. Dat Hilde Vautmans die koppeling niet wist te maken en een storm op sociale media nodig had om de tweet weer te verwijderen, zegt veel over haar leefwereld.

Er zijn in Vlaanderen te veel mensen voor wie zelfs de meest eenvoudige fiets een zware investering is en tegelijkertijd een essentieel verplaatsingsmiddel. Geen van hen is blijkbaar een persoonlijk contact van Europees volksvertegenwoordiger (let op het woord) Hilde Vautmans.

Microgolfovens of kerncentrales?

Hilde Vautmans

Tot voor kort was de federale regering nog van plan alle zeven kerncentrales te sluiten. Volgens Tinne Van der Straeten zouden

we het verschil niet eens merken, maar wou ze voor alle zekerheid toch een paar gascentrales bijbouwen in de hoop dat ze nooit zouden hoeven te draaien. Diezelfde federale regering wist ons verleden week wel aan te bevelen om voortaan ons eten op te warmen in de microgolfoven. In tegenstelling tot die zeven kerncentrales zouden onze microgolfoventjes dus wel het verschil kunnen maken in de strijd tegen Poetin.

Op zo’n moment kan je je alleen maar afvragen hoe lang het geleden is dat een federale minister zich nog eens in de keuken heeft laten zien. Tenzij misschien om de oesters of de kaviaar uit de ijskast te halen, maar die hoef je dan ook niet op te warmen. Het klopt dat een microgolfoven minder energie verbruikt om een liter water aan de kook te krijgen dan een gasvuur of een inductieplaat. Maar zelfs het kleinste kind weet dat een kostje klaargemaakt in de microgolfoven niet helemaal hetzelfde smaakt als op een gewoon fornuis.

Autotraagwegen Nog een loeier is de aanbeveling om op de autosnelweg brandstof te sparen door trager te gaan rijden. Van 120 km per uur naar 100 km per uur is het voorstel voor een ‘voorlopige’ maatregel, maar bij Groen likkebaarden ze al openlijk om de beperking permanent te maken, en dromen ze er ongetwijfeld heimelijk van om de snelheid nog verder te reduceren tot maximaal 80 km per uur.

Op kleine afstanden scheelt het maar een paar minuutjes, zo heet het dan. Geen probleem als je over een wagen met chauffeur beschikt, want dan heb je gewoon een beetje meer tijd om op de achterbank een dossier door te nemen of een telefoontje te plegen. Voor gewone stervelingen, die pas kunnen werken wanneer ze effectief op hun werk aankomen, zit dat toch even anders.

Een paar minuutjes op een korte rit blijft een aanzienlijke vertraging. En als je die paar minuutjes per dag doorrekent naar een volledig werkjaar, stel je snel vast dat

je eigenlijk gevraagd wordt een weekje vakantie in te leveren. In tegenstelling tot de microgolfovens klinkt het hier in de overheidscommunicatie dan weer niet dat vele kleintjes een groot maken…

Niet alleen politici Hilde Vautmans en Tinne Van der Straeten zijn lang niet de enige politici die in een parallelle wereld lijken te leven. Ook een aanzienlijk deel van de media is in hetzelfde bedje ziek, vooral dat deel dat zo sterk verweven is met de politiek. Het blijft angstaanjagend vast te stellen hoeveel macht zij kunnen uitoefenen over het dagelijkse leven van een bevolking waarmee zij zo goed als geen voeling lijken te hebben.

FILIP VAN LAENEN

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

IN DE KIJKER

Tinne Van der Straeten

De propagandiste van vervuilende gascentrales, die als doel had om tegen beter weten in en mordicus de laatste kernreactoren in ons land te sluiten, heeft medio maart een fameuze dreun moeten incasseren. Zij en haar partij hadden de Vivaldi-regering het mes op de keel gezet om alsnog hun trofee binnen te halen. Het heeft niet mogen zijn. Minister van Energie Tinne Van der Straeten (44) heeft bakzeil gehaald. Redelijkheid en realiteitszin hebben de bovenhand gehaald. En dat zijn ze bij Groen niet gewoon. Nauwelijks een week later verliet Almaci haar post als Groen-voorzitster. Niet toevallig.

Van der Straeten was het mijnenveld ingestuurd om de regeringsbeslissing van 2003 na jaren stilstand en uitstel uit te voeren. Als ‘dossierkenner’ was zij voor Groen en baas-boven-baas Ecolo de ideale persoon om de techniciteit van het dossier te kunnen beoordelen en te verdedigen. Alleen woog ze toch wel wat te licht en in interviews struikelde ze meer dan eens over haar woorden en kreeg ze niet gezegd wat ze wilde zeggen. Meer dan eens liet ze zich vervangen door haar collega Petra De Sutter die over meer maturiteit beschikt. Het maakte haar tot aangeschoten wild, vooral voor de rechtse oppositie en haar coalitiepartner Georges-Louis Bouchez, die van geen kernuitstap wilden weten.

Eenzijdige focus Van der Straeten deed na de beslissing om de kernuitstap toch nog 10 jaar uit te stellen verwoede pogingen om de regeringsbeslissing nog uit te leggen als de ultieme stap naar hernieuwbare energie die op termijn ook de extra gascentrales zou neutraliseren en dus ook de kerncentrales. Geen zinnig mens die het geloofde. Ook haar eigen partij niet. Wie men er op aansprak, wees steevast door naar de aangeslagen minister.

Meer nog: het werd duidelijk dat ze binnen de regering met een dubbele agenda had gewerkt. Ze had immers als opdracht gekregen ‘plan A’ uit te werken (de kernuitstap grondig voorbereiden), maar ook ‘plan B’ in kaart te brengen (het eventueel toch verlengen van de nucleaire energievoorziening). En dat laatste had ze bewust vertikt vanuit haar dogmatische ingesteldheid dat alleen maar gefocust moest worden op ‘plan A’. Onder meer Bart De Wever van N-VA was daar razend over en vond dan ook dat ze stante pede van het dossier gehaald moest worden. Quod non.

Ze mag nu gaan onderhandelen met Engie over hoe het nu verder moet. Dat dat niet simpel is in het verlengde van de voor haar ontgoochelende regeringsbeslissing, heeft ze al met scha en schande mogen ondervinden.

7 © PHOTONEWS

Politiek

14 APRIL 2022

CITAAT VAN DE WEEK

Bart Maddens:

“Als er vandaag één EU-lidstaat is met een gebrekkige democratie, dan is het België” In een opiniestuk in ONAF, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), schrijft politicoloog Bart Maddens dat de beschuldigingen van premier Alexander De Croo (Open Vld) aan het adres van Polen en Hongarije, die niet democratisch zouden zijn, misplaatst zijn. “Want als er vandaag één EU-lidstaat is met een gebrekkige democratie, dan is het België”, aldus Maddens.

Vlaams Belang wil Holodomor in Oekraïne als genocide laten erkennen

Blazoen oppoetsen

De burger mag het zelf oplossen Het kan echter niet op, want nauwelijks enkele dagen later lanceert de minister een nieuwe overheidscampagne met als doel “met z’n allen energie besparen en minder afhankelijk worden van Rusland”. Ze geeft praktische tips om de energiefacturen te drukken.

Voor veel mensen komt het er nu op neer dat de overheid de facturen de hoogte in laat jagen, daar nauwelijks iets tastbaars tegenover stelt, maar dat ze zelf maar iets moeten ondernemen om de factuur te drukken, zoals de verwarming lager zetten, minder koken, minder snel rijden op autostrades en dat soort dingen. Kortom: de facturen blijven hoog en doe er zelf maar iets aan. De radeloze minister denkt echt dat ze goed bezig is.

Adieu, Tinne!

Van der Straeten lijkt echter niet te beseffen dat de burgers het hoofd keren als ze nog maar aan het woord komt. Groen heeft zowat alle krediet verloren na het pedante gedoe rond de kernuitstap, waar dialoog en inspraak taboe waren, maar de arrogantie van de macht de leidraad was. De vraag is voor velen niet meer of Groen onder de kiesdrempel zal geraken, maar wel hoever daaronder.

En Tinne? Die zien we nadien nooit meer terug.

Vlaams Belang heeft zowel in het Vlaams Parlement als in de Kamer een voorstel van resolutie ingediend om de ‘Holodomor’, de geplande uithongering van de Oekraïense bevolking door het communistische regime onder Stalin, officieel te erkennen als genocide. “Die vond exact 90 jaar geleden plaats en met de huidige Russische invasie van Oekraïne in het achterhoofd lijkt een officiële erkenning ons een mooi teken van steun”, zeggen Kamerlid Ellen Samyn (VB) en Vlaams Parlementslid Johan Deckmyn (VB).

Tussen 1932 en 1933 stierven miljoenen Oekraïners de hongerdood. Die werd systematisch voorbereid en uitgevoerd door de Sovjet-Unie onder leiding van Jozef Stalin. Op die manier wilde hij het ‘opstandige’ Oekraïense volk op de knieën krijgen om zo het communisme te kunnen implementeren. Deze misdaad tegen het Oekraïense volk staat bekend als de Holodomor, een samenvoeging van de Oekraïense woorden ‘holod’ (honger) en ‘moryty’ (ter dood brengen). Volgens historici vielen er 3 tot 4 miljoen Oekraïense slachtoffers.

Steun aan Oekraïne “De Holodomor voldoet aan alle voorwaarden van artikel 2 van het VN-verdrag voor het voorkomen en bestraffen van de misdaad van genocide van 9 december 1948”, zegt Vlaams Belang-Kamerlid Ellen Samyn, “en moet dus als een volkerenmoord beschouwd worden.”

“Het lijkt in Vlaanderen aan kennis te ontbreken over de gruwelijkheden van het communistische terreurbeleid van het Stalin-regime in het algemeen en de Holodomor in het bijzonder”, hekelt Samyn. “Het gaat hier nochtans om de genocide van een Europees broedervolk nog geen 100 jaar geleden. Het is nodig dat we ons dit beter beter herinneren.”

Eenzelfde geluid is te horen bij Vlaams Parlementslid Johan

Deckmyn (VB). “Al meer dan 20 verschillende landen - waaronder Oekraïne zelf, de Verenigde Staten, Canada, Australië, Georgië, Peru en enkele lidstaten van de Europese Unie (EU) zoals Estland, Letland, Litouwen, Polen, Portugal en Hongarije - hebben de Holodomor reeds als genocide erkend”, illustreert hij. “Met de huidige Russische invasie lijkt het ons een goede manier om onze steun aan Oekraïne te tonen als wij de Holodomor eveneens als genocide erkennen.”

“Bovendien zijn er ook in het Vlaams Parlement mensen te vinden die geen slecht woord over Stalin kunnen zeggen”, haalt Deckmyn uit naar de com-

© PHOTONEWS

Hoewel ze stoïcijns doof bleef voor argumenten pro-kernenergie en voor de wil van een meerderheid van de bevolking om de kerncentrales niet te sluiten, wordt ze vandaag plots volbloed-democraat, want ze gaat een ‘grote nationale dialoog’ organiseren waar “de Belg mee zal beslissen hoe en wat er gebeurt met het radioactief afval” en dit alles “met deelname van burgers, maatschappelijk middenveld, institutionele actoren, industrie, academici, deskundigen en ook producenten van nucleair afval”.

Een mens gaat zich op den duur toch afvragen waarom men om de zoveel jaar volksvertegenwoordigers kiest… die toch precies het volk zouden moeten vertegenwoordigen?! Maar het klinkt allemaal goed, dat wel. Het is nu wachten op grote ‘nationale dialogen’ over de kernuitstap zelf, over de regionalisering van het energiebeleid, over het inplanten van gascentrales, over de aankoop van Russisch gas en dat soort dingen… Wellicht zal Tinne hiervoor niet thuis geven.

Hongersnood in Kharkiv tijdens de Holodomor

munistische PVDA. “Laat hen nu maar eens kleur bekennen.”

ANTON SCHELFAUT

Johan Deckmyn

8

Interview

14 APRIL 2022

Zihni Özdil is geboren in Turkije en verhuisde op 2-jarige leeftijd naar Nederland. Hij is als historicus afgestudeerd op de geschiedenis van de Amerikaanse identiteit en doceerde onder andere over ‘burgerschap & diversiteit’, christendom en islam, economische geschiedenis en kunst- en cultuurtheorieën. Naast academicus was hij ook actief in de partijpolitiek. Van 2017 tot 2019 zetelde hij in de Tweede Kamer voor GroenLinks. Nu laat hij zich vooral opmerken door zijn scherpe pen. Zihni Özdil sprak op de ‘woke-conferentie’ van JA21 waar hij opriep om een tegenmacht te vormen tegen de woke-dictatuur.

“Woke is het grootste existentiële gevaar voor de westerse beschaving” at is er aan de hand met links dat ze door hun imago zelfs hun kernpubliek massaal verliezen aan rechts en aan het ‘populisme’?

“Ja, dat is de kernvraag. Momenteel ben ik bezig aan een boek om alles op een rijtje te zetten. Links Nederland is ideologisch ‘gedissimuleerd’. Wat betekent dat? Laten we beginnen met het culturele. Nederland was van oudsher een streng christelijk land. Heel erg gereformeerd, reactionair bijna. Links Nederland heeft daartegen gestreden, vanuit de emancipatie van de arbeiders, van vrouwen enzovoort. Die strijd hebben ze gewonnen.”

“De christenen in Nederland hebben nu geen echte macht meer. Maar links blijft verder strijden. Wanneer je in Nederland christenen belachelijk maakt, wanneer je ze uitscheldt of pleit voor het sluiten van kerken, dan heb je links aan je zijde. Zeker GroenLinks. Je kunt niet ver genoeg gaan met het vernederen en belachelijk maken van christenen in Nederland. Links voert nog steeds de strijd van 100 jaar geleden.”

“Maar als iemand zoals ik bijvoorbeeld, met een Turks-islamitische achtergrond, zegt dat er in de islam ook een fascistische, reactionaire stroming is, sterker nog, dat die in Nederland gesubsidieerd en gefaciliteerd wordt, met moskeeën die dienen als fascistische haatpaleizen, en als ik erop wijs dat we

vanuit links ook daartegen moeten strijden, en ik heb het zelf meegemaakt als Kamerlid, binnen mijn partij, dat je dat niet mag doen! Daarom noem ik ze ideologisch gedissimuleerd.”

“Het tweede aspect van die ideologische dissimulatie is economisch. Ik kon geen enkel ander land in de wereld vinden waar een groene linkse partij en een sociaaldemocratische partij de voorbije 20 jaar het leenstelsel hebben ingevoerd in het onderwijs, de arbeidsmarkt hebben ‘geflexibiliseerd’, de pensioenleeftijd hebben verhoogd, de marktwerking in de zorg hebben ingevoerd en daar ideologisch helemaal in meegingen. Dat gebeurde volgens mij alleen maar in Nederland.”

“Nu, wat gebeurt er als je dat allemaal samenbrengt? Dan hebben we eigenlijk te maken met een links, in Nederland erger dan in andere landen, dat op geen enkele manier nog iets te bieden heeft voor het gewone volk, maakt niet uit wat hun afkomst is. Ze zijn alleen nog maar bezig met een soort van hypocriete identiteitspolitiek die richting de afgrond gaat. Links is nog nooit zo klein geweest als nu in Nederland. Wat blijft er dan over? ‘Woke.’”

Misschien een stoute vraag, maar is links niet gewoon economisch rechts geworden omdat hun oude economische modellen niet werken?

(Lacht) “Dat is wat mijn rechtse vrienden mij ook zeggen. Ik zeg dan altijd,

JE HEBT EEN BLANKE PROGRESSIEVE ELITE DIE SAMEN MET BEROEPSALLOCHTONEN EIGENLIJK DE BLANKE ONDERKLASSE VOLLEDIG WEGZETTEN EN IN POSTMODERNE CONCENTRATIEKAMPEN STEKEN

was het maar zo! Was het maar zo dat links Nederland vroeger die dingen echt had aangehangen. Dan hadden we geen leenstelsel gehad in het onderwijs, dan durfden arme mensen wel nog naar de dokter gaan in plaats van wat er nu gebeurt met de risicopremie. In Nederland kunt u inmiddels weer aan iemands tanden aflezen of die arm is, zoals in de 19e eeuw. Dat heeft links gedaan. Was links maar communistisch geweest, wil ik bijna zeggen, niet op alle vlakken, maar toch economisch. Dan hadden we nog een beetje een publiek zorgsysteem.

Dan hadden we een toegankelijk onderwijssysteem.”

Misschien is Nederland te ver doorgeslagen, maar in Vlaanderen zien we wat in Wallonië en Brussel gebeurt, met hun oude linkse recepten. Daar zien we vooral machtspolitiek en verarming, ten nadele van de sociaal zwaksten.

“Dat snap ik wel. Maar we moeten er wel voor zorgen dat er een aantal basisvoorzieningen werken. Stel dat je kind ziek wordt en je werkt in een fabriek. En jij wordt ziek. Dat je dan moet kiezen tussen het betalen van zogenaamde ‘eigen risico’s’ in de zorg en de huur, dat soort keuze moeten de mensen niet maken.

Niet in een beschaafd land. Tegelijkertijd ben ik het wel met u eens dat competitie, dat een vrije markt die gezond georganiseerd is en waar mensen ook gestimuleerd worden om via arbeid vooruit te kunnen in het leven, wel ideaal is, absoluut.”

Is dat niet een probleem aan het worden? Dat veel mensen niet meer rijk kunnen worden door hard te werken?

“Dat is precies de kern van de zaak.

Mijn vader kwam als gastarbeider naar Nederland en werkte keihard in een fabriek. In die tijd, als je een simpele arbeider was, verdiende je niet veel, maar het was genoeg om rond mee te komen.

• Geboren te Kozaklı, Turkije, 8 september 1981 • Kwam naar Nederland op 2-jarige leeftijd • Studeerde geschiedenis aan de Erasmus Universiteit Rotterdam • Heeft eigen YouTube programma: #Zihnigasten • Bestuurslid Stichting Brainwash • Zetelde in de Tweede Kamer voor GroenLinks (2017-2019)

ZIHNI ÖZDIL

ZIHNI ÖZDIL HISTORICUS, SCHRIJVER EN OPINIEMAKER

Als je zuinig leefde, kon je wat opzij leggen en had je hoop dat je kinderen een stap verder zouden komen in het leven.

Die hoop is helemaal weg.”

“Je kunt echt een aantal feitelijke ontwikkelingen benoemen als factor daarachter en in Nederland heeft links die ingevoerd! Dat is net zo bizar. Van een rechtse partij zou je het misschien nog verwachten. Wist je dat geen enkel West-Europees land in dergelijke mate is ‘geflexibiliseerd’? In Nederland bestaat een vast contract gewoon niet meer, je weet niet of je morgen nog een baan hebt, geen pensioenopbouw, niks.”

“Daarom heb ik ook zo’n moeite met woke. Ik vind dat het grootste existentiële gevaar voor de westerse beschaving.

Ooit. Met een zweem van progressivisme, ‘we zijn voor inclusie, tegen ongelijkheid, tegen discriminatie’, wordt dat gemarket om het compleet wegzuiveren van de blanke onderklasse in de samenleving te regelen.”

“In het onderwijssysteem, als je uit een klein dorp komt en je bent blank, mag je helemaal niets meer. Je moet je mond houden op de universiteit, want je bent wit en per definitie fout, je mag niet praten over je eigen strijd vanuit de onderklasse. Eigenlijk heb je daar geen plek meer. Hetzelfde in de massamedia. Het wordt elke dag woker en woker. Idem bij culturele instellingen. Je hebt een blanke progressieve elite die samen met beroepsallochtonen eigenlijk de blanke onderklasse volledig wegzetten en in postmoderne concentratiekampen steken. Want ze mogen niets meer. Vroeg of laat zal dat wel een keer in hun eigen gezicht ontploffen. Maar goed, mijn links is niet dat soort links.”

Progressivisme is toch internationaal en globalistisch?

Zit de kamerintellectueel die materialistisch denkt niet op een logisch pad? Zijn wij niet de achterblijvers? En bent u geen nationalist aan het worden?

“Ja, ik heb in 2015 een boek geschreven: ‘Nederland mijn vaderland’, waarin ik pleit voor een progressief nationalisme.

Ik noem mijzelf de grootste Nederlandse nationalist ooit. Het verdacht maken van liefde voor je vaderland is fout. Mijn vaderland is Nederland. Maar als je dat zegt in Nederland, zeker als je er uitziet zoals ik, dan krijg je machten en mechanismes van alle kanten tegenover je die je compleet verdacht maken.”

Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

“Het idee dat arbeiders en zeker die met een kleurtje in Nederland gaan wortelen, de natiestaat en de geschiedenis ervan gaan omarmen en verrijken, niet welkom zijn. Ik denk dat het geen toeval is dat in een politiek-economische organisatie zoals de Europese Unie zo hard het zogenaamde globalisme wordt aangehangen. Een instelling die alle macht naar zich toetrekt en waar ongekozen bureaucraten de wetten schrijven, die zeggen dat je een wereldburger moet zijn.”

“In het hoger onderwijs in Nederland moet alles in het Engels gebeuren. Niks mag nog in het Nederlands. De ontworteling van de toekomstige managende klasse wordt echt georganiseerd. Tegelijkertijd mogen gewone mensen niet meer zeggen dat hun identiteit gewor-

Interview

14 APRIL 2022

Bestaat de kans niet dat we het te zwartgallig en te ideologisch bekijken? Op zich is het hier goed leven en iedereen kan rijkdom en kennis verwerven. We zijn vrij…

WAT BEN JE MET 50.000 EURO SPAARGELD, EEN COMPUTER EN EEN PENSIOEN ALS JE GEEN MENSELIJKE WORTELING HEBT? DIE WORTELING IS OP BASIS VAN DE NATIESTAAT, OF JE DAT NU WIL OF NIET

teld is in het Nederlands. Het kan geen toeval zijn dat beide mechanismes zo sterk bezig zijn. Wat gebeurt er als je geen identiteit meer hebt? Je kan je nergens nog aan vastklampen, economisch en qua identiteit. Als je zegt trots te zijn op je Nederlandse afkomst, ben je een fascist. Kun je nagaan wat voor leegte dat veroorzaakt bij de mensen. Dan kwam Baudet die dat leek aan te kaarten, maar die heeft intussen de planeet aarde verlaten. Als er een ander charismatisch figuur komt die die leegte weet te vullen, wint die weer. De globalistische elite organiseert in feite de eigen ondergang.”

Woke links reageert sterk op elke uitspraak die als kwetsend en beledigend kan worden ervaren, maar reageert nooit op zware criminaliteit zoals verkrachting of geweld wanneer het komt van immigranten.

“Sterker nog, nu zeggen ze dat het feit dat we Oekraïense vluchtelingen helpen racisme is, nu gaan ze dat discours op tafel leggen. Ik kan het niet genoeg benadrukken. Woke is een neoliberale, racistische klassenoorlog tegen blanke arbeiders. Het is georganiseerd, het is gepland. Ze hebben de macht in de instituties, aan de universiteiten, in de politiek. Onderschat niet wat voor existentieel gevaar ze vormen. Het gaat heel ver.

Ze ontwikkelen lesprogramma’s voor basisscholen die echt eng zijn, waarbij elke identiteit wordt afgebouwd. Tot het gender van een kind toe.”

“Dat soort ideeën hoor je ook vaak in de politiek - tien jaar geleden had ik misschien dat ook gezegd - maar hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat mensen meer zijn dan dat. Menselijkheid gaat ook over waardigheid, identiteit, je ergens thuis voelen. Het heeft meerdere dimensies, we zijn tribale dieren zeg maar. En dat wordt afgepakt. Wat ben je met 50.000 euro spaargeld, een computer en een pensioen als je geen menselijke worteling hebt? Die worteling is op basis van de natiestaat, of je dat nu wil of niet.”

“Als we dat ‘ideaal’ schetsen zoals in uw vraag, dan ontmenselijken we mensen.

Als je de geest weglaat. Daarom ben ik ook van mening veranderd over het christendom. Ik begin steeds meer te geloven in een ‘christelijk socialisme’ zoals dat er altijd al is geweest. Het waren in het verleden steeds de christenen die een rem waren op die neoliberale hervormingen. Zij hebben die linkse idealen altijd zitten verdedigen. In tegenstelling tot sommige andere religies heeft het christendom een echt inclusief aspect waarbij menselijke waardigheid altijd voorop stond. In tegenstelling tot woke. Misschien moeten we terug naar die kern om weer een stap vooruit te kunnen zetten.”

Maar is dat geen stap naar het verleden, dat de strijd al verloren heeft?

“Er is in Nederland echt een zorgvuldige, jarenlange campagne geweest om het christendom verdacht te maken.

Jonge mensen schamen zich om zich als christen te uiten. Ze worden uitgelachen.

Maar als je met een djellaba verschijnt bij de progressieve elites, dan word je omarmd. Ik ben het niet met je eens dat het ideeën uit het verleden zijn. Ik ben een grote fan van het Nieuwe Testament.

Als je dat gewoon leest, de Bergrede van Jezus bijvoorbeeld, dan lees je daar de meest progressieve idealen die vandaag de dag meer dan ooit van toepassing kunnen zijn.”

Interessant dat u dat zegt, want ik dacht dat u met uw Turkse afkomst moslim was…

“Ik ben in een seculier islamitisch gezin opgevoed. Maar het probleem met de islam is ook een feit waarover je niet mag praten in linkse kringen. Als je in Nederland naar foto’s kijkt van gastarbeiders, in de jaren ’70 en ’80, zie je mensen die

POLITIEK GAT IN DE MARKT Als woke zo’n stevige elite is, dan hebben we een tegenmacht nodig.

Een rechtse tegenmacht, of iets anders?

“Dit vind ik een heel goeie vraag. Ik heb er momenteel geen antwoord op. Zelf vind ik mezelf sociaaleconomisch links en ook sociaal-cultureel links, zoals vroeger de bedoeling was. Waarbij je consistent tegen elke vorm van regressie strijdt, of dat nu islamitische regressie is of extreem christelijke regressie. En dat je daarbij mensen in hun waarde laat. Zeker arme mensen. Of ze nu blank zijn of niet. Dat is mijn antwoord op dit probleem, maar in Nederland is er geen politieke thuisplek daarvoor. Nochtans wil het Nederlandse volk dit ook. Ze voelen dat aan. Er is een gat dat opgevuld moet worden en daarom praat ik met iedereen, links, rechts en ook met jullie.”

“Daarbij moeten we ook de angstcultuur benoemen. Ik krijg zoveel berichten van mensen uit universiteiten, de massamedia en de culturele sector. Officieus zeggen ze: ‘Wat je schrijft over woke is waar, wij durven niets meer zeggen, van bovenaf krijgen we woke opgelegd.’ Er is een angstcultuur zoals bij het maoïsme. Dat moeten we eerst afbreken. Zoveel macht hebben ze niet. Ze hebben macht bij de instituten, maar niet bij het volk. Als dat reageert, kan het snel gaan. De geschiedenis bewijst dat de volksmacht elke vorm van elitaire macht kan doorbreken. Al klink ik nu wel zoals Lenin (lacht).” van het platteland komen, vrouwen dragen geen hoofddoek. Maximum af en toe een Anatolische hoofddoek met het haar half zichtbaar, dat was de mainstream.

Tegenwoordig zijn ze allemaal bedekt.”

“Wat is er gebeurd? Vanaf de jaren ’80 hebben allerlei zeer duistere, fascistische varianten van de islam, denk aan de wahabieten, de moslimbroederschap of Milli Görüs, met miljarden dollars de mondiale islam in hun greep en hebben die compleet middeleeuws gemaakt.

Alsof het christendom door Opus Dei zou worden overgenomen.”

In Nederland kunt u inmiddels weer aan iemands tanden aflezen of die arm is, zoals in de 19de eeuw “Het christendom daarentegen, het Nieuwe Testament, heeft altijd vooruitgang in zich gehad. De Bijbel zegt letterlijk: het maakt niet uit wie je bent, wat je bent, je hebt altijd een thuis bij mij. De armen, de onderdrukten, de vertrapten, zij zijn de echt rijken. Dat is ook de Bergrede. Als je daar zit, dan zit je op het juiste pad volgens mij.”

“Veel moderner dan dat gaat het toch niet?

Het is zelfs beter dan Karl Marx (lacht).

En daartegenover zegt de orthodoxe

HET POLITIEKE MIDDEN IN NEDERLAND IS VERDWENEN Wat gebeurde er eigenlijk met Nederland? Dat leek goed te draaien, maar we keken even weg en plots waren daar Pim Fortuyn, politieke moorden, islamisme... Er lijkt een nieuwe politieke splinterbom ontploft…

“Het politieke midden is verdwenen. Kijk, ik kwam vroeger veel in België, en ik voelde me daar eigenlijk beter thuis. In Nederland hadden we toen paarse kabinetten, voor het eerst waren de christendemocraten er niet bij.Tot grote tevredenheid van de progressieve elite. Als gevolg daarvan hadden we de hele jaren ’90 geen debat. De elites waren zelfgenoegzaam. De derde weg, ‘the end of history’, alles was geregeld, het is klaar. Politiek was niet meer nodig. Enkel het technocratische management bleef over.

Terwijl tegelijkertijd de gewone bevolking stap voor stap dingen verloor, de sociale voorzieningen werden schraler. Dat was ook paars. Ze hadden ook geen oog voor kleine gemeenschappen en oude stadwijken waarin plots grote groepen mensen uit een andere cultureel-religieuze achtergrond werden gedropt. Iets wat nooit gebeurt in de eigen villawijken, enkel in de arme wijken.”

“Allerlei salafistische moskeeën kwamen in de buurt. Als de mensen er iets van zeiden, werden ze meteen kaltgestellt: racisme. Het was het begin van de zogenaamde multiculturele samenleving.

Toen kwam er inderdaad een charismatische, authentieke man, Fortuyn, die zei wat de bevolking voelde en dacht. En in een keer klapte alles in.”

“Achteraf valt dat natuurlijk te verklaren. Fortuyn werd vermoord, door een groene en linkse man dan nog, daar kunnen

9

we een andere keer over praten (lacht). Maar het proces zoals beschreven gaat gewoon door. Dat onbehagen bij het volk blijft en de elite blijft alles negeren. Baudet capteerde dat, hij verpletterde iedereen in 2018. FvD werd in een klap de grootste partij van het hele land. Links schrok zich kapot. Zelfs moslims en allochtonen stemden voor hem.”

islam: wie zich niet tot op de millimeter houdt aan deze strenge wetten, die moet dood. Dat vind ik dan weer geen oplossing.”

Volgt de islam niet ergens uw oplossing? Met middelen van het heden, succesvol terugkoppelen naar een ideaal uit het verleden, op een speciale manier, weliswaar.

“Absoluut. De reactie op het kolonialisme speelt bijvoorbeeld een grote rol. Ze zijn ook heel erg voor wetenschap zoals natuurkunde en wiskunde, dat moderne omarmen ze, maar tegelijkertijd mogen vrouwen niets meer.

Dat was hoe het ging in de tijd van Mohammed, zeggen ze dan. Dat heeft de voorbije decennia de islam in zijn greep genomen. Door oliedollars. En in Nederland zie ik jongeren daarin opgroeien. Ze horen dat Nederland hun land niet is, een land van heidenen. Dat ze hier niet thuishoren. Ze worden ontworteld. Dankzij fascistische moskeeën die subsidies krijgen van links.”

In feite is er een grote parallel met de jonge moslim die hier woont en alles haat, en de woke linkse die ook ontworteld is, gesubsidieerd door multinationals in plaats van moskeeën.

“Die jonge moslims zijn ook slachtoffer van de identitaire schizofrenie waar ze zelf niet uit kunnen. Ze komen niet uit de rijkste milieus. Ze worden door de progressieve elite hard in een bepaalde rol geduwd, eigenlijk is dat ook een vorm van racisme. Dat is heel kwalijk.”

“Ik ben zo heel trots op wat ik als Kamerlid heb kunnen bereiken met GroenLinks. Er waren in Nederland 4 organisaties: Milli Görüs, dat zijn Turkse islamofascisten, Sueleymaniye, min of meer hetzelfde, de Gülen-beweging en Diyanet. Die waren decennialang de officiële partners van de Nederlandse overheid om te praten over de islam.

Officieel. Ik heb dat kunnen afschaffen.

Maar dat heeft ook veel strijd gekost binnen mij partij, met blanke linkse mensen. Zij hadden liever dat we verder praatten met islamitische fascisten.”

CARL DECONINCK

Ter verdediging van de elite, misschien kunnen ze niet anders, omdat we nu eenmaal leven in een zeer complexe, onderling verbonden maatschappij waar verandering zeer moeilijk gaat?

“Nee, daar ben ik het helemaal niet mee eens. Rutte zei ook zoiets toen hij de dividendbelasting wilde afschaffen. Een kleine belasting die vooral de rijkste 1 procent van buiten Nederland treft. Dat stond in geen enkel verkiezingsprogramma. En hij argumenteerde net zo: we moeten de multinationals in Nederland houden.”

“Sorry, maar wat betekent dat? We moeten ketens zoals Starbucks of Ikea in Nederland houden. Maar dat zijn gewoon postcodeadressen die dienen om belastingen te ontwijken. Dat geeft op geen enkele manier een bijdrage aan de Nederlandse gemeenschap, aan de eigenheid, laat staan aan de economie en het welzijn van de mensen. Als u de dividendenbelasting wil afschaffen en tegelijkertijd bloementelers die hun gasprijzen niet meer kunnen betalen geen enkele steun geeft, dan kan u daar allerlei theorieën over verkondigen rond interconnectiviteit, het volk wordt gewoon boos. Er groeit vijandigheid. En ondertussen moeten ze zich schamen over hun identiteit en hun afkomst.”

Splits zelf de sociale zekerheid!

Hoofdzetel:

Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen Tel 015 28 90 90 - www.vnz.be

Word lid van het VNZ.

10 Buitenland

14 APRIL 2022

FRANKRIJK

En plots hebben radicaal-linkse kiezers de sleutel in handen 70 procent van de Fransen willen geen nieuw duel Emmanuel Macron-Marine Le Pen, zo lieten opiniepeilers weten. En zie, net als in 2017 gaan dezelfde kandidaten naar de finaleronde. Meer nog, de twee kandidaten versterken hun score van de eerste ronde van 2017. Macron gaat van 24 naar 27,4 procent. Le Pen ziet haar score eveneens verbeteren, namelijk van 21,3 naar 24 procent.

Nuttige stem De verklaring? In onzekere tijden - oorlog in Oekraïne, de inflatie - hebben veel Fransen blijkbaar besloten een ‘vote utile’ of nuttige stem uit te brengen. Dat zou verklaren waarom de rechtse polemist Eric Zemmour met 7 procent ver onder de verwachtingen blijft. En waarom de kleine linkse kandidaten van groenen, communisten en socialisten niet boven de 5 procent uitkomen, de drempel waarop men de verkiezingsuitgaven terugbetaald ziet. Hetzelfde probleem bij les Républicains van Valérie Pécresse die uiteindelijk veel kiezers richting Macron en Le Pen zag vertrekken. Met minder dan 5 procent van de stemmen staat de vroegere partij van president Nicolas Sarkozy niet enkel electoraal maar ook financieel aan de rand van de afgrond.

De radicaal-linkse Jean-Luc Mélenchon (La France Insoumise) haalt 20 procent en leek de voorbije weken op weg om eventueel de tweede ronde te halen. Het is niet gelukt maar ook hij kon rekenen op veel extra stemmen van gematigd linkse kiezers.

Het reservoir Zemmour Krijgen we op 24 april een kopie van de vorige stembusslag in 2017? Eentje waarbij Macron vlotjes wint, ook al omdat Le Pen tijdens het debat tussen de rondes volledig door de mand viel? Dat is verre van zeker. Op zondagavond verscheen al snel een peiling die voorspelde dat het zeer nipt zou worden tussen Macron en Le Pen: 51

vs 49 procent. Dat zit in de foutenmarge en betekent dat het alle richtingen uit kan. Later waren de verschillen in nieuwe peilingen groter en schommelden ze rond 54-46 procent. Een logische verhouding met Macron als voorspelbare winnaar.

Maar er zijn twee factoren die de strijd spannender maken. Ten eerste is er de 7 procent van Eric Zemmour. Ook al vindt de ex-journalist Le Pen economisch te links, dom, boertig en oppervlakkig, hij riep zijn achterban op om op 24 april voor haar te stemmen. Desnoods met de neus dichtgeknepen, zo kon je tussen de lijnen verstaan.

Nu is het zo dat Le Pen met die bonus nog altijd op hetzelfde niveau zit als in de tweede ronde van 2017, namelijk 33 procent. Wordt ze dus zo veel sterker? Percentages gaan natuurlijk over verhoudingen tot 100.

Een deel van de kiezers blijft thuis voor de tweede ronde. Het is gewoon een psychologisch voordeel dat een kandidaat voor het Elysée met een radicaalrechts imago plots een reservoir cadeau krijgt.

Bovendien is duidelijk dat nog een deel van de weggevaagde Les Républicains naar Le Pen zal overstappen.

Pen mag gaan. In de praktijk zullen ze niet allemaal luisteren. Bovendien heeft Mélenchon niet openlijk opgeroepen om voor Macron te stemmen. Men voelt dus aan dat een deel van de radicaal-linkse kiezers op Le Pen zal stemmen. Eveneens met de neus dichtgeknepen.

Dat is ook de voorspelling die opiniepeiler Brice Teinturier maandagochtend maakte. Hij had het ook over 54 procent in het voordeel van Macron. “Maar het spel is niet gespeeld en alles ligt open”, voorspelt hij. “Zeker omdat de kiezers van Mélenchon de sleutel hebben. 34 procent zou in de tweede ronde voor Macron stemmen, 30 procent voor Le Pen. De rest zou zich onthouden.” We hebben dus nog een wedstrijd om het in voetbaltermen te zeggen.

SALAN © PHOTONEWS

De tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen wordt zoals verwacht een duel tussen uittredend president Emmanuel Macron (27,4 procent) en de radicaal-rechtse Marine Le Pen (25,4 procent). Alleen zal de strijd spannender zijn dan 5 jaar geleden. En paradoxaal genoeg hebben de kiezers van de radicaallinkse Jean-Luc Mélenchon (20 procent) de sleutel in handen. Een derde zou op 24 april zowaar voor Le Pen stemmen.

Een derde komt van Mélenchon De sleutel naar een spannende tweede ronde ligt echter elders. Vreemd genoeg bij de kiezers van de radicaal-linkse Jean-Luc Mélenchon. Hij heeft een vergelijkbaar sociaaleconomisch programma als Marine Le Pen: lagere btw, minder energiekosten, een sterk overheidsapparaat, een verlaging van de pensioenleeftijd naar 60 jaar en een totale aversie voor Emmanuel Macron.

Gevolg: een deel van de kiezers van La France Insoumise lonkt al richting Marine Le Pen. Ook al heeft Mélenchon zelf verklaard dat er “geen enkele stem” van zijn kiezers naar Le

OEKRAÏNE

Marine Le Pen bij het uitbrengen van haar stem in Henin-Beaumont

VS/VK

“Niet alle ‘Oekraïense’ Professionele keuzes vluchtelingen zijn Oekraïners” van mannen en vrouwen louter sociale constructie?

Vanaf het begin van de vluchtelingenstroom uit Oekraïne door de Russische invasie werd her en der gewaarschuwd dat ook veel niet-Oekraïense vluchtelingen zouden proberen om naar Duitsland te komen. Na opstootjes in een vluchtelingenopvangcentrum in München weerklinken deze waarschuwingen luider.

oogletsels moesten worden behandeld. Na het tumult werden 30 volwassenen en 70 kinderen in een ander opvangcentrum ondergebracht. Al begin maart had een vluchtelingengroep, voor het grootste deel opnieuw Sinti en

PIET VAN NIEUWVLIET

© PHOTONEWS

Op zaterdag 26 maart waren daar meer dan 50 mensen met elkaar op de vuist gegaan, er werden messen getrokken en de politie moest met inzet van veel middelen tussenkomen. Een ambtenaar uitte zich naar aanleiding van de rellen als volgt in de Duitse krant Bild-Zeitung: “Slechts een deel van hen zijn werkelijk Oekraïense vluchtelingen”.

Opvallend bijvoorbeeld waren de vele grote families, die deel uitmaken van Sinti- en Romagroepen.

“Ze hebben allemaal nagelnieuwe Oekraïense identiteitsbewijzen, die ook echt zijn. Iemand in Oekraïne moet hiermee aardig wat zakgeld hebben verdiend”, aldus nog de politieagente.

Roma, in het Beierse Miesbach voor zware problemen gezorgd. 57 personen protesteerden tegen het feit dat ze in een sporthal werden ondergebracht en niet in een 3-sterrenhotel. Als er weinig of geen controle wordt uitgevoerd, kan het niet anders dan verkeerd lopen, zoveel is nu al duidelijk. Wir schaffen das?

Momenteel ontbreekt dus wel de Duitse Gründlichkeit.

Weinig verrassend kwamen ze in hun studie tot de vaststelling dat de professionele keuzes, die volgens de gendertheorie moeten worden toegeschreven aan de invloed van ‘vooroordelen’ en ‘stereotypes’, overal in de wereld dezelfde zijn.

4 jongens op 5 wensen een beroep uit te oefenen waarbij ze vooral kunnen interageren met voorwerpen of machines, de zogenaamde ‘things-oriented occupations’. 3 meisjes op 4 hebben daarentegen een duidelijke voorkeur voor beroepen waarbij ze in relatie met andere mensen kunnen komen, of zogenaamde ‘people-oriented occupations’: arts, leerkracht, advocaat.

Waanideeën gendertheorie

Controle ontbreekt Aan de rellen in het opvangcentrum hadden verschillende leden van deze Romagroepen deelgenomen. De toestand escaleerde heel snel, omdat enkele van hen schurft bleken te hebben en om medische redenen uit de groep moesten worden verwijderd. Een politieambtenaar zette daarop pepperspray in, waarop 20 personen wegens

David Geary, wetenschapper aan de universiteit van Missouri (Verenigde Staten), en Gijsbert Stoet, van de universiteit van Essex (Verenigd Koninkrijk), hebben een bijzonder uitgebreid onderzoek gedaan naar de carrièrekeuzes van 500.000 volwassenen in ongeveer 80 verschillende landen. Het is daarmee de meest uitgebreide studie in zijn soort vandaag.

Rellen met zogenaamde Oekraïense vluchtelingen dwongen de Duitse oproerpolitie om tussen te komen

Maar de resultaten gaan nog verder. Het is immers net in landen waar de gelijkheid van de geslachten het voorwerp uitmaakt van bijzondere, al dan niet door de staat ondersteunde, acties en projecten dat de tendensen in de professionele keuzes nog nadrukkelijker aan de oppervlakte komen. Denk maar aan landen zoals Finland, Zweden en Noorwegen.

In Zweden bijvoorbeeld zijn beroepen gericht op voorwerpen aantrekkelijk voor 7 jongens en slechts voor 1 meisje. Die resultaten, die volledig in de lijn liggen van opgedane kennis van de evolutionaire psychologie, tonen aan dat het behoren tot een biologisch geslacht in de keuze voor een professionele loopbaan veel beslissender is dan sociale factoren.Wetenschappelijke resultaten tegen de waanideeën van de gendertheorie dus.

PIET VAN NIEUWVLIET

Buitenland

14 APRIL 2022

DIPLOMATIEKE VALIES

11

De terugkeer van de botsende beschaving

© PHOTONEWS

Niet toevallig werd eerder dit jaar de aanwezigheid van de Russische marine in de Zwarte Zee opgedreven

De komende weken zal blijken hoe succesvol het plan B van Rusland is om alsnog een overwinning te boeken in Oekraïne. Dat is de korte termijn. Vandaag moet men goed beseffen dat dit conflict - dat ‘de vorige eeuw fundamenteel veranderd heeft’ - illustratief is voor de eeuw die komt. Een soort orde, op westerse leest geschoeid, staat onder zware druk. Tijd voor wat meer aandacht voor cultuur en beschaving.

Poetins plan A is dus mislukt, daar bestaat weinig discussie over. De overtuiging dat het louter aanzien van Russische troepen de sympathie voor Moskou in de hand zou werken, was vreselijk naïef, maar geloven dat de klus vrij snel militair geklaard kon worden, was dat niet.

Sterker nog: de toestand waar soms gedecimeerde Russische eenheden zich bevinden zegt genoeg. Westerse steun, Oekraïense strijdlust én Russisch geblunder op operationeel vlak deden dat plan op een sisser uitlopen.

Plan B Tijd voor plan B dus: de oostelijke Donbas veroveren, de landbrug met de Krim veilig stellen en als het even kan de Oekraïense toegang tot de Zwarte Zee blokkeren. En plots beseft men het nut van een dermate grote aanwezigheid van de Russische marine, sinds begin dit jaar opgebouwd. Weinigen wagen zich sinds eind februari nog aan voorspellingen, maar punt is dat er wel wat elementen zijn die deze strijd anders maken: kortere logistieke lijnen, meer collaboratie op het terrein, de Russische vuurkracht die er nog wel degelijk is, lessen die men trok uit het debacle van Kiev, enzovoort. Misschien zal dit niet volstaan om diep door te stoten, maar Oekraïne heeft evenmin de middelen om de Russen terug te dringen, laat staan hen tot over de grens te drijven.

Een patstelling gekoppeld aan een militair voldongen feit kan de Russen een hefboom verschaffen en hen naar de onderhandelingstafel brengen. Punt is dat als op dit plan B kan worden verder gebouwd, het wel eens erg lang kan aanslepen. Oekraïne in een (economische) wurggreep houden, een militaire demarcatie en de speculatie dat de wereld, of toch voldoende grote delen ervan, het op termijn niet zonder Russisch gas en olie kan stellen.

Eigen beschaving eerst Met een zekere mea culpa is dezer tijden naar de voorbije decennia gekeken.

We hebben Rusland verkeerd begrepen, de signalen zijn niet aangekomen en nee, misschien is de appetijt van Moskou om aansluiting te vinden bij het Westen niet zo groot. Net zomin als dit in het MiddenOosten het geval was/is, laat staan dat China ervoor staat te springen.

Maar terug naar Rusland. Vladimir Poetin hanteert graag stevige verhalen rond de grootsheid van de Russische cultuur, Moskou als derde Rome, enzovoort. De ‘interventie’ in Oekraïne krijgt hierin een plaats. Men denke hier het zijne van, maar hij creëert er een draagvlak door.

Dit koesteren van de eigen beschaving kenmerkt ook Iran. En China, een land dat zich ‘Rijk van het Midden’ noemt, is geen voorbeeld van zelfrelativering. In de complexe multipolaire wereldorde die zich verder aftekent, zal dit beschavingselement een belangrijke rol spelen.

Clash of Civilizations In academische kringen voert men wel eens discussies over hoe correct de voorspellingen van Samuel Huntington waren die hij een kwarteeuw geleden in zijn ‘Clash of Civilizations’ deed. De meningen zijn verdeeld. Feit is dat de titel actueler dan ooit klinkt. Als “de maand die de voorbije eeuw veranderde”, omschreef magazine Foreign Policy de oorlog in Oekraïne. De westerse consumptiemaatschappijen die hun voeling met de geschiedenis kwijt gespeeld zijn kunnen zich maar beter schrap zetten. Wat meer diepgang is onontbeerlijk om bepaalde attitudes van Moskou, Teheran, maar evenzeer Peking of Delhi te begrijpen – wat nog iets anders is dan goedkeuren.

MICHAËL VANDAMME

HONGARIJE

Orban: overwinning en overmoed?

In een ideaal scenario voor vele Hongaren zou Orban bij deze verkiezingen zijn meerderheid hebben behouden, maar zou hij een tik op de vingers hebben gekregen omwille van zijn banden met Poetin en zijn weigering Oekraïne te steunen.

Vele Hongaren uit Orbans achterban voelen zich daar immers ook ongemakkelijk bij. De herinnering aan de Russische tanks die in 1956 de Hongaarse opstand in bloed gesmoord hebben, is nog bijzonder levendig. Het volstaat in Boedapest de vele monumenten over die tragedie te bekijken om dat vast te stellen. De beelden uit Oekraïne versterken dat nog.

Maar die tik op de vingers is er niet gekomen. Orban heeft zelfs nog zetels bijgewonnen. Zijn positie tegenover de potentaten van de EU is daardoor versterkt. Maar kort daarop moest Orban een tegenprestatie leveren voor het Russische aardgas dat hij jarenlang aan een vriendenprijsje had kunnen kopen. Hij doorbrak immers de consensus en gaf toe aan Poetin door het aardgas voortaan in roebels te betalen.

Hongarije weigert ook nog steeds wapenleveringen voor Oekraïne over zijn grondgebied toe te laten. Oorspronkelijk had Orban zelfs de transit van NAVOtroepen doorheen Hongarije naar andere NAVO-landen verboden. Pas op 7 maart werd dat verbod ingetrokken. Dat was dus twee volle weken na het begin van de Russische invasie. Zelensky zei daarom dat voor Orban goedkoop aardgas belangrijker was dan Oekraïens bloed.

Breuk in de Visegrad De Tsjechische president Zeman bewijst dat het ook anders kan. Ja, hij heeft ook een heel hobbelig parcours gereden in zijn relaties met Rusland. Toen agenten van de Russische GRU-eenheid 29155 in 2014 in het Tsjechische stadje Vrbetice twee depots opbliezen met munitie die bestemd was voor Oekraïne, hield Zeman, tegen zijn eigen inlichtingen- en politiediensten in, vol dat het om “toevallige explosies” ging.

Maar uiteindelijk heeft Zeman met dat troebele verleden gebroken: hij stuurde tanks en pantservoertuigen naar Oekraïne. Hij was het eerste staatshoofd van een NAVO-land dat zulke zware wapens durfde leveren. Orban had nu de kans om ook met een schone lei te beginnen. Maar hij heeft die

kans niet gegrepen.

Kijk goed naar de tv-opnamen waarin Orban zijn overwinning en zijn roebelakkoord met Poetin aankondigt. Let op zijn mimiek.

Dit is iemand die denkt dat hij zich alles kan veroorloven, dat hij toch niet kan verliezen.

Dehaene straalde dat ook uit. ‘Wij kunnen niet verliezen’ is een gevaarlijke gedachte, die al vele politieke leiders tot rampzalige beslissingen heeft geïnspireerd.

Daarom zou het beter geweest zijn als Orban een kleine tik had gekregen. Dat zou hem behoed hebben voor de arrogantie die hij nu tentoonspreidt. Niet alleen tegen de EU, maar ook tegen Polen, Slovakije en Tsjechië, want Orban heeft met zijn Oekraïne-beleid die Visegrad-alliantie uit elkaar gespeeld. Poetin en de EU-potentaten zullen in hun vuistje lachen.

Oppositiepartij Partijen als het Vlaams Belang, het Duitse AfD, het Franse RN of de Italiaanse Liga zullen hieruit misschien besluiten dat zij niet electoraal afstraft zullen worden voor de pro-Russische drijverijen van sommige van hun mandatarissen. Maar zij verliezen uit het oog dat Orbans Fidesz een regeringspartij is, die héél veel krediet had opgebouwd met concrete verwezenlijkingen: Orban heeft de Afrikaanse en islamitische volksverhuizers buiten de grenzen gehouden. Hij heeft een kind- en gezinsvriendelijk beleid gevoerd. Hij heeft een vuist gemaakt tegen de LGTBQIA-indoctrinatie. Hij heeft de EU-oekazen naast zich neergelegd.

Dat zijn daden, geen woorden. Als regeringsleider kón hij zulke daden stellen, die opwogen tegen zijn banden met Poetin en zijn gebrek aan steun voor Oekraïne, en ondanks dat kon hij nog stemmen winnen.

Oppositiepartijen kunnen niet op dezelfde manier krediet en geloofwaardigheid opbouwen. Zij zullen bij de volgende verkiezingen de klappen moet incasseren, zonder het stootkussen van een concreet binnenlands beleid.

PAUL BÄUMER

12 Interview Thaïs d'Escufon is de voormalige woordvoerster van Génération Identitaire (GI), een militante, patriottische Franse jongerenbeweging die door Frans president Emmanuel Macron in 2021 ontbonden werd, omdat de organisatie zou ‘aanzetten tot haat’. Thaïs is echter nog steeds aanwezig op het internet en maakt geregeld scherpe posts over politiek en samenleving. Op 20 april is ze in ons land te gast voor een lezing bij de Leuvense NSV. U kwam bij ons in het nieuws na de ontbinding van GI. Wat is uw situatie nu?

“Recent ben ik veroordeeld tot 2 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en een boete van 3.000 euro omdat ik een publieke belediging geuit zou hebben. Ik ben daartegen natuurlijk in beroep gegaan en normaal gezien weet ik in juni of het hof van beroep de veroordeling zal verbreken of aanhouden.”

Heeft u hoop op een goede uitkomst?

“Ik heb gemengde gevoelens. Aan de ene kant zijn de meeste processen tegen de Génération Identitaire goed uitgedraaid. De veroordelingen werden meestal verworpen in beroep. Met die kennis in het achterhoofd ben ik eerder optimistisch. Maar, aan de andere kant, na de gedwongen ontbinding van GI merken we wel een stroom van lichtzinnige klachten tegen ons. Echt belachelijk soms. Van het ophangen van affiches tot bepaalde tweets. Men zegt dat ze ons koste wat het kost willen veroordelen om zo de ontbinding te kunnen rechtvaardigen. Dus ja, dat stemt me dan weer meer pessimistisch.

Ik hink dus wat op twee gedachten.”

Ontvangt u dan nog steun van GI, de organisatie die in principe niet meer bestaat, of hoe gaat dat?

“Ik ben lid van een nieuw opgerichte organisatie, de ASLA. Die ondersteunt klokkenluiders die in Frankrijk vervolgd worden door justitie. Daar word ik verdedigd door een goede advocaat, dezelfde die me ook verdedigde bij de GI en ik ken die goed.”

Wat vindt u van de strijd tussen Le Pen en Zemmour? Is die strijd een luxe op rechts of een broedertwist op rechts?

“Volgens mij is het toch eerder een probleem. Eerlijk gezegd, de kandidaatstelling van Eric Zemmour was gewoon dringend nodig. We zaten al een tijdje in een impasse tussen de Franse patriotten die verdeeld waren tussen het Rassemblement National van Marine Le Pen en Les Républicains van vroeger François Fillon en nu Valérie Pécresse. We hadden echt een groot probleem op rechts omdat die twee blokken nooit samenwerkten. Dat zorgde voor een plafond voor beide partijen waardoor ze nooit de verkiezingen konden winnen.”

“De opkomst van Eric Zemmour heeft dat cordon sanitaire tussen beide partijen doorbroken. Het was noodzakelijk dat dit gebeurde. Hij heeft op zijn

14 APRIL 2022

VERKIEZINGEN FRANKRIJK

THAÏS D’ESCUFON • Officiële naam: Anne-Thaïs du Tertre • Geboren te Toulouse, Frankrijk, op 28 augustus 1999 • Militeerde bij Génération Identitaire en werd woordvoerster • In juni 2021 veroordeeld wegens aanzetten tot haat en racisme na een actie aan de grens tussen Frankrijk en Spanje.

• Nu vooral influencer op sociale media: Telegram, Gettr en YouTube eentje nieuwe politieke en ideologische lijnen uitgelegd. Het identitaire is nu ook een thema in de Franse politiek. Hij durft onverbloemd te spreken over de omvolking, de massamigratie, islamisering, onveiligheid en hij durft ook oplossingen naar voren te brengen zoals remigratie of het recht op zelfverdediging. Dat zijn allemaal zaken die beetje bij beetje losgelaten zijn geweest door Marine Le Pen en het Rassemblement National (RN).

Ze voerde een strategie om haar partij aanvaardbaar te maken in sommige kringen. Op een gegeven moment haalde ze zelfs uit naar de gelehesjesbeweging. Ze heeft er echt alles aan gedaan om bij het establishment te mogen horen en een systeempartij te maken van haar RN, te worden zoals al de rest. Le Pen wilde enkel maar een respectabel imago te krijgen in de media en bij de andere partijen.”

“We moeten tonen dat patriottisme gezond is en dus ook dat patriotten gezond zijn” “Zemmour heeft dat allemaal doorkruist en legde opnieuw de echte, harde thema’s op tafel. Het is jammer om te zien dat Le Pen zich zo vasthoudt aan haar postje als partijvoorzitter, terwijl ze niet denkt aan wat het beste is voor Frankrijk.

Je moet alle patriotten verbinden, ze had beter Zemmour gesteund. In de plaats daarvan pleegde ze een karaktermoord op Zemmour. Ze verweet hem een extremist te zijn, een ruziemaker, dat hij een verdoken nazi was en meer van die dwaze, ongegronde beschuldigingen. Dus ja, in mijn ogen is het geen luxe, maar eerder een ongewenste broedertwist op rechts.”

“De jongeren zijn duidelijk veel rechtser geworden in Frankrijk” VOORMALIG WOORDVOERSTER VAN HET VERBODEN GÉNÉRATION IDENTITAIRE diger en bedachtzamer dan de rechtse Zemmour. Ze viel hem gewoon af. Nochtans zijn de standpunten die hij vandaag vertolkt, gewoon de standpunten die ze zelf recent ook nog verdedigde. Maar nu is bijvoorbeeld een van hun grootste verschillen dat Marine Le Pen weigert om, wat ze zelf zegt, ‘moslims te stigmatiseren’. Volgens haar is er het ideologisch islamisme dat een probleem vormt, maar de islam zelf, zo beweert Le Pen, is republikeins en Frans. Omgekeerd is Zemmour niet bang om te zeggen dat de islam in zijn geheel een echt probleem vormt voor Frankrijk. Op dat vlak is er nu echt een groot verschil tussen beide kandidaten.”

Misschien vervelend om te vragen, maar wat vindt u dan van Macron zelf? Van hieruit gezien met onze linkse regering, lijkt hij zo slecht nog niet. Naast GI verbood Macron ook de organisatie Collectif contre l'islamophobie en France (CCIF).

In België krijgt die subsidies…

“Nee, je mag je niet laten vangen door Macron. Dat verbieden van de CCIF is zo’n typische strategie van hem. Hij verbood eerst GI, patriotten die Frankrijk willen verdedigen, waarmee hij links een plezier deed, daarna gaf hij rechts een cadeau met het verbieden van de CCIF. Maar in feite is het een vorm van iedereen willen plezieren en niets bereiken. De moskee die hij gesloten heeft, werd korte tijd later gewoon opnieuw geopend. De CCIF is gewoon van naam veranderd en heeft de communicatie wat aangepast. Hij wilde alleen maar doen uitschijnen dat hij een ferm beleid voert en stevige beslissingen kan nemen.”

“In werkelijkheid is dat helemaal niet zo. Hij laat het salafisme gewoon verder woekeren zonder het probleem bij de wortel aan te pakken. Het islamisme gaat ongestoord verder in Frankrijk.

Soms tweet hij eens dat hij een aanslag verschrikkelijk vindt, maar ondertussen zegt hij dat we niet alles op een hoopje mogen smijten en dat we niemand mogen stigmatiseren, dat we het spelletje van extreemrechts niet mogen spelen.

Maar het is gewoon theater.”

litieke uitlaatklep en een belangrijk middel om mee te doen aan het maatschappelijk debat. Maar er bestaan alternatieven. Je hebt natuurlijk een individueel engagement en je kan de beste verkoper van je eigen ideeën worden. De ideeënstrijd die we voeren bevat ook een strijd om het imago, dus we moeten tonen dat patriottisme gezond is en dus ook dat patriotten gezond zijn. Dus jongeren moeten zichzelf wat vormen, cultureel, intellectueel, bijvoorbeeld door hun geschiedenis te kennen.”

“Er bestaan echter nog andere metapolitieke verenigingen. In Frankrijk is er het ‘Institut Illiade’ en het ‘Institut de Formation Politique’ en er zijn organisaties zoals ‘SOS Calvaires’ die zich inspannen om kapelletjes te herstellen. Er zijn veel organisaties die zich bezighouden met allerlei interessante zaken die een meerwaarde zijn voor ons land. Je kan je ook inzetten bij studentenorganisaties, er zijn veel zaken die bestaan. Misschien komen er in de toekomst nieuwe initiatieven.”

“Het identitaire is nu ook een thema in de Franse politiek” En hoe loopt het met uw internetkanalen?

“Goed in feite, ik haal er heel wat bereik mee, al zou ik zonder de censuur wel nog populairder zijn. Momenteel ben ik van Twitter en Facebook verbannen, op Instagram krijg ik geregeld een schorsing, YouTube haalt soms video’s offline omdat ze zouden ‘aanzetten tot haat’.”

“Gelukkig zijn er nu Telegram en Gettr.

Zo zijn de nieuwe platformen ook de plaatsen waar mensen met onze ideeën populair zijn. Die platformen zullen interessanter worden, zeker omdat we door een mogelijk nieuw presidentschap van Macron nog veel meer censuur zullen zien komen.”

Als het enkel theater is, is dat ook niet voordelig voor de GI?

Merkt u veel van die linkse haat in het echte leven?

“Nee, want helaas geeft hij geen cadeaus aan ons. Tegen de identitairen is hij veel strenger, met boetes en celstraffen. De censuur is enorm toegenomen sinds hij verkozen is.”

“Ik voel meer steun van de mensen. Als ik op straat word herkend, is 90 procent van de mensen positief. Het zijn vooral jongeren. Zij steunen me en moedigen me aan. Dat geeft wel veel hoop. De jongeren zijn duidelijk veel rechtser geworden in Frankrijk. Onze ideeën zijn wat subversief, wat rebels, en dat is aantrekkelijk voor jonge mensen. Soms krijg ik wel bedreigingen vanop links, maar dat is eerder zeldzaam.”

Dus ze heeft ook haar koers niet naar rechts bijgestuurd door de druk van Zemmour?

Wat is uw boodschap voor jongeren, nu ze met GI hun strijdorganisatie kwijt zijn?

“Nee, integendeel zelfs. Ze heeft ervoor gekozen zich te verkopen als de kandidate van de Franse Republiek. Verstan-

“Het is een echt probleem wanneer ze dergelijke organisaties verbieden. Veel jongeren verliezen een belangrijke po-

CARL DECONINCK

Dossier

14 APRIL 2022

13

“Als Frankrijk in het gemiddelde van de eurozone zou zitten, zou het de Fransen en hun bedrijven 155 miljard minder belasten, en zou het 262 miljard minder overheidsuitgaven hebben”

DE ECONOMISCHE PUINHOPEN VAN MACRON De Franse president Emmanuel Macron zal het opnieuw tegen Marine Le Pen opnemen in de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen. Hoe bracht de ‘hervormingspresident’ het ervan af, de president die bij zijn aantreden aankondigde orde op zaken te stellen in de Franse economie? In ‘Le vrai état de la France’ (L'Observatoire) maakt Agnès Verdier-Moliné een vernietigende economische balans op van vijf jaar Macron.

Agnès Verdier-Molinié van de rechts-liberale denktank Ifrap is een soort specialist in economische neergang. Ze draagt een liberale stempel en kan er dus nauwelijks van verdacht worden Zemmour of Le Pen te steunen. In haar nieuwste boek zet ze de puntjes op de i. Ook al dateren sommige van haar trieste observaties van vóór Emmanuel Macrons aantreden, toch kunnen we stellen dat hij er niet in geslaagd is de trend om te buigen.

Handelstekort op recordhoogte, belastingen een puinhoop Emmanuel Macron heeft zeker een handelsbalans op halve kracht geërfd, maar die heeft zich onder zijn mandaat ook niet hersteld: in 2021 bereikte het handelstekort van Frankrijk een recordniveau van 84,7 miljard euro. Met de eurozone is het tekort ongeveer 35 miljard, met China is het ongeveer 30 miljard euro.

De vroegere Franse vermogensbelasting, die de rijken zou moeten ‘belasten’, heeft hen er in plaats daarvan toe aangezet naar het buitenland te verhuizen.

Twee en een half miljoen Fransen wonen buiten Frankrijk. Sinds de invoering van de belasting op grote vermogens in 1982 heeft meer dan 150 miljard euro samen met hun eigenaars Frankrijk verlaten. Het land liep hierdoor naar schatting 400.000 gecreëerde jobs mis. Macron schafte het fiscale deel van de wet wijselijk af.

De vroegere Franse vermogensbelasting, die de rijken zou moeten ‘belasten’, heeft hen er in plaats daarvan toe aangezet naar het buitenland te verhuizen Tegelijkertijd worden de Fransen overstelpt met belastingen en bijdragen allerhande. In 2019, zo merkt Verdier-Molinié op, waren er 483 verplichte heffingen in Frankrijk: 214 belastingen, 159 taksen en 110 bijdragen. Alleen al in 2019 zijn vijf nieuwe belastingen ingevoerd: een bijkomende toeristenbelasting in Île-deFrance om het project Groot-Parijs te financieren, een belasting op koolwaterstoffen, een heffing op concessies voor waterkrachtcentrales, een bijdrage op

mineraalwaterbronnen en een veegbelasting. Frankrijk telt 196 belastingen en belastingcategorieën, meer dan het dubbele van Duitsland (84) en het Verenigd Koninkrijk (86).

De algemene belastingwetgeving telt 3.600 bladzijden. Eind 2021 werd Frankrijk nog altijd voor ongeveer 140 miljard euro meer belast dan zijn tegenhangers in de eurozone. De directe belastingen op huishoudens stegen van 250 miljard in 2017 tot 275 miljard in 2019, een stijging van 25 miljard euro in twee jaar tijd. “We zijn tevergeefs op zoek naar de door de regering aangekondigde belastingverlaging van vijf miljard euro”, zegt VerdierMolinié. “Franse bedrijven betalen elk jaar 80 miljard meer dan hun tegenhangers in de eurozone. Frankrijk is, samen met Griekenland, het land in de eurozone met de hoogste belasting op ondernemingen in verhouding tot hun toegevoegde waarde.”

Frankrijk leent 1 miljard per dag In 2022 zal de schuld van Frankrijk 44.000 euro per Fransman bedragen (tegenover 20.000 euro in 2012). “Onder de vijfjarige termijn van Nicolas Sarkozy was de schuld van Frankrijk met meer dan 600 miljard gestegen, onder François Hollande met bijna 400, maar onder Emmanuel Macron zal de stijging, tegen het einde van dit jaar 2022, ongeveer 700 miljard euro bedragen!” Duitsland ligt ver achter op Frankrijk - ondanks een identieke gezondheidscrisis - met 518,5 miljard euro meer overheidsschuld tussen 2017 en 2022.

De Franse overheidsschuld bedraagt 112 procent van het bpp, terwijl de regering had beloofd de 100 procent niet te overschrijden. “Dit is ongelooflijk, want toen we de programma’s van de kandidaten voor 2017 extrapoleerden, waren het eerder de programma’s van Marine Le Pen en Jean-Luc Mélenchon die ervoor zouden zorgen dat we tegen 2022 in de buurt van de 3.000 miljard schuld zouden komen. Wij zullen de komende jaren dus bijna een miljard euro per dag blijven lenen.”

Maar deze schuld is zuiver ‘operationele’ schuld, geen schuld die het land in staat stelt in de toekomst te investeren.

Als we alle ‘buiten de balans vallende’ verplichtingen bij elkaar optellen, hebben we het over bijna 8.000 miljard euro aan schulden voor Frankrijk, berekent Verdier-Molinié. Een verzwarende omstandigheid is dat de helft van de schuld van Frankrijk in handen is van ‘niet-inge-

Een steeds zwaardere bureaucratie De personeelskosten in de overheidssector zullen tussen 2017 en 2022 in vijf jaar tijd met meer dan 20 miljard zijn gestegen. “Deze toename is duidelijk een gevolg van het feit dat de president zijn doelstelling om het aantal banen in de overheidssector met 120.000 te verminderen, heeft laten varen. Men voorziet over de periode van vijf jaar zelfs geen daling van 120.000 banen in de overheidssector, maar een stijging van 120.000 banen naar een record van 5,8 miljoen ambtenaren.”

Alleen al aan de bezoldigingen van de staat, inclusief pensioenen, is met 137 miljard aan uitgaven 10,3 miljard meer uitgegeven dan in 2017. “Onder het presidentschap van Nicolas Sarkozy was de loonmassa van de staat, pensioenen niet meegerekend, met 2,5 miljard gestegen. Tijdens het vijfjarige mandaat van François Hollande bedroeg de stijging 5,3 miljard euro. Dit staat tewgenover 7,6 miljard euro extra onder Macron tussen 2017 en 2022.” Deze regeerperiode zal de duurste zijn van allemaal, wat de stijging van de kosten van overheidspersoneel betreft: tussen 20 en 30 miljard euro meer in vijf jaar, een record. zetenen’. Ook de particuliere sector heeft een hoge schuldenlast, die 156 procent van het bbp bedroeg in het laatste kwartaal van 2020. “De accumulatie van particuliere en overheidsschuld bereikt 270 procent van het bbp. Frankrijk ligt daarmee net achter Griekenland (330 procent van het bbp) en Portugal, maar ver voor op Duitsland (179 procent van het bbp).”

Economische neergang De economische neergang van Frankrijk is goed gedocumenteerd. Met een bbp per hoofd van de bevolking van 39.030 euro staat het land wereldwijd op de 23e plaats, ver achter Zwitserland (tweede, met 87.000 euro) en Duitsland (zestiende, met 46.208 euro).

Oorzaak en gevolg? Frankrijk is samen met Zweden het Europese land waar de mensen het minst werken: de arbeidsparticipatie van 15- tot 24-jarigen bedraagt in Duitsland meer dan 48,5 procent, ter-

wijl dat in Frankrijk slechts 31,2 procent is, met een verschil van 166 uur per jaar per werknemer dat onder het Europese gemiddelde ligt.

Bruno Lemaire wees onlangs op de goede werkloosheidscijfers (8,1 procent), maar het Europese gemiddelde bedraagt slechts 7,3 procent. Duitsland en Nederland doen het twee keer zo goed: respectievelijk 4,2 procent en 4,3 procent. Sinds de jaren tachtig, aldus Verdier-Molinié, heeft Frankrijk meer dan twee miljoen banen in de industrie vernietigd en 58.000 banen sinds het begin van de jaren 2000. “De Franse industriële sector telde in 1980 5,5 miljoen banen in loondienst, in 2017 waren dat er nog maar 3,2 miljoen en in 2021 3,1 miljoen (tegen 7,2 miljoen in Duitsland). We groeien niet als een gek, we zijn net aan het herstellen van een recessie van bijna 8 procent van het bbp”, besluit ze.

NICOLAS GUERMANT

Een recordtekort en misleidende groei Het jaar 2020 staat voor het ergste begrotingstekort dat Frankrijk ooit heeft gekend: 209 miljard euro. Of -9,1 procent van het bbp in 2020 en -8,2 procent van het bbp in 2021. In 2020, het jaar van de coronapandemie, bedroegen de tekorten in Europa gemiddeld 7,2 procent. Frankrijk behoort nu duidelijk tot de slechte leerlingen in Zuid-Europa, aangezien Duitsland, Luxemburg, Nederland, Denemarken en Zweden allemaal, zelfs in 2020, een tekort hebben van minder dan 5 procent in verhouding tot hun nationale rijkdom. In 2021 zijn de bedrijfsuitgaven zelfs met 48 miljard gestegen ten opzichte van 2020.

Ook de goede economische groeicijfers zijn misleidend. De groei van 7 procent in 2021 kwam voor bijna een derde door overheidsuitgaven.

De Franse overheidsuitgaven zullen dit jaar 60 procent van het bbp bedragen (het EU-gemiddelde is 53 procent).

14 Cultuur

14 APRIL 2022

FILMKLASSIEKER Scarface Is er een film die meer de jaren ’80 uitstraalt dan ‘Scarface’? Felle neonlichten, boude maatpakken en aanzwellende synthesizermuziek… Het is een stijl die tijdens de afgelopen decennia tot ergernis toe gekopieerd en geparodieerd werd. Dat maakt het moeilijk voor een hedendaags publiek om te begrijpen hoezeer deze prent zijn stempel op de populaire cultuur heeft gedrukt. Ondanks destijds felle kritieken van de recensenten was Scarface een succes dat met de jaren alleen maar meer gesmaakt wordt.

KUNST

Kunst in het Kasteel van Laarne

Op een boogscheut van Gent staat het Kasteel van Laarne. In dit eeuwenoud kader loopt een tentoonstelling met werk van toonaangevende hedendaagse kunstenaars.

In Laarne staat een van de best bewaarde waterkastelen van ons land.

Meer dan zevenhonderd jaar geleden werd hier de eerste steen gelegd van een middeleeuwse burcht. De spitse ronde torens en de imposante vierkante donjon stammen nog uit die tijd. Nadien is het kasteel duchtig verbouwd en in de zeventiende eeuw is het slot omgevormd tot een aantrekkelijke adellijke zomerresidentie.

Vandaag ademt het Kasteel van Laarne nog steeds de grandeur van toen.

Uitzonderlijke meubels, wandtapijten, schilderijen en de internationaal vermaarde zilvercollectie zorgen voor een authentiek kader.

Grote namen, nieuw werk

Antonio ‘Tony’ Montana (Al Pacino) is een Cubaanse ex-gedetineerde, die samen met zijn beste vriend Manny (Steven Bauer) tijdens de Mariel-exodus naar de Verenigde Staten reist. Dromen van aanzien en succes leveren Tony contacten op met gangsters in het cocaïnemilieu van Miami. Dankzij zijn koelbloedigheid en focus klimt hij al snel op binnen de criminele onderbuik, waarna alles mogelijk lijkt voor de ambitieuze Cubaan. Zijn hebzucht en grootheidswaanzin blijken hem echter sneller in te halen dan verwacht.

The World is Yours Hoewel Al Pacino nog geen vier jaar eerder opnieuw in de huid kroop van de meedogenloze maffiabaas Michael Corleone in het legendarische ‘The Godfather II’ zijn beide personages verder onvergelijkbaar. Montana is charmant, impulsief en onbevreesd: kwaliteiten waarmee hij concurrenten intimideert en bondgenoten inspireert. Hij is de perfecte antiheld, lang voordat vergelijkbare figuren als Tony Soprano en Walter White het televisiescherm kleurden.

Dankzij zijn begin als underdog in een pover vluchtelingenkamp en zijn onstilbare wil en inzet om de Amerikaanse droom te realiseren, krijgt hij het publiek aan zijn zijde. Hij is loyaal, oprecht en geeft om zijn familie en naasten. Wanneer Tony echter de top bereikt, lijkt hem dat geen genoegen te schenken. De innemende crimineel kent alleen nog woede en apathie en wordt gereduceerd tot een paranoïde drugsverslaafde.

Als een ridder zonder bestemming nadat de draak geslagen is.

Scarface mag dan wel helemaal om Tony Montana draaien, Pacino wordt bijgestaan dankzij ijzersterke bijrollen van Robert Loggia, Paul Shenar en Michelle Pfeiffer. Deze laatste werd hiermee gelanceerd als respectabele actrice. Bijzonder memorabel is een dinerscène waarbij een vlammende ruzie ontstaat tussen haar en Tony, een belangrijke toevoeging waar zowel haar acteertalent schittert als haar personage meer diepgang kreeg.

Geweld en andere excessen Er was ooit tijd dat wagens bekleed met Siberische tijgerhuiden en gangsters met witte kostuums boven bordeaux hemden een onbekend zicht waren op het witte doek. Scarface combineert die excessen met vulgair taalgebruik en grotesk geweld. Desondanks voelen deze elementen nooit misplaatst of plat aan. Het omgeeft de essentie van wie Tony Montana is en maakt de film ook voor de oppervlakkige kijker zeer te genieten, wat misschien de aantrekkingskracht voor het moderne publiek verklaart. Scarface is een prachtig gestileerd drama en een van Pacino’s allerbeste rollen.

Een mooie deviatie van het klassieke maffiagenre en verplichte ‘lectuur’ voor iedere filmliefhebber.

Scarface is beschikbaar op Netflix

SIMON SEGERS

Sinds enkele jaren opent het Kasteel van Laarne de deuren voor tentoonstellingen met hedendaagse kunst.

Voor de expo dit voorjaar komt het initiatief van Kris Martin, een Vlaamse kunstenaar die vooral in het buitenland tentoonstelt en internationaal gerenommeerd is. Hij koost als titel ‘NADIR’, een woord dat verwijst naar het Arabische ‘nathir’, wat ‘tegenovergesteld’ betekent. In de astronomie is het nadir het punt dat recht tegenover het zenit staat, het punt recht onder de waarnemer.

Martin gebruikt het als metafoor voor kijken naar wat er is, naar de kern gaan. Maar ook: als kunstenaars van hier werken met de unieke locaties die ons land te bieden heeft. Voor NADIR selecteerde Kris Martin uit een generatie kunstenaars die hem gevormd en

beïnvloed hebben. Het zijn stuk voor stuk grote namen, gevestigde waarden, die met het kasteel aan de slag zijn gegaan en in vele gevallen nieuw werk, speciaal voor deze plek, hebben gemaakt. Iedere kunstenaar koos een aparte ruimte en doet er zijn ding. De werken worden niet met elkaar geconfronteerd en dat is prima.

Vrolijk en vreemd NADIR begint al buiten het kasteel met op de gevel de neon ‘You Should Be Dancing’ van Thomas Bogaert. Het lijkt een verwelkoming op een dansfeest zoals er destijds in deze ‘maison de plaisance’ heel wat zijn georganiseerd. De neon is ook een introductie op een installatie van Bogaert in een van de slaapkamers. Het is een animatiefilm met beeld per beeld opgenomen tekeningen, geïnspireerd op een dansscène van John Travolta. De film is zo geprojecteerd dat het getekende mannetje altijd maar uit het bed lijkt te dansen. Het is een vrolijk schouwspel.

In de inkomhal van het kasteel hangt het geschilderde groepsportret van het jazzensemble De Sicambers uit Laarne. Het is een werk van Jan Van Imschoot, wiens grootvader nog bij dit orkest heeft gespeeld. ‘Feestpaleis’ staat in grote letters op de muur achter de muzikanten, maar hun wezenloze uitdrukking heeft iets bevreemdends.

Gruwel Het Kasteel van Laarne was niet altijd een luchtig lusthof. Tijdens de heksenvervolgingen was het een plek waar vrouwen werden opgesloten en gefolterd. In de ‘heksentoren’ hangt Dirk Braeckman een schitterende foto van een vrouwelijk naakt ondersteboven.

In de zaal met de befaamde zilververzameling heeft Michaël Borremans in zijn eigen stijl schilderijtjes samengebracht waarop bizarre figuurtjes zijn afgebeeld die zich als barbaartjes gedragen. Voor een stemming die naar de keel grijpt zorgen het ‘Lijfje’ en het dode veulen van Berlinde De Bruyckere. Helemaal anders van sfeer zijn de schilderijen van Matthieu Ronsse, die zijn opgehangen naast werken uit de kasteelcollectie en die verwijzen naar hedendaagse perikelen van een koningshuis. Verder zijn er onder andere subtiele ingrepen van D.D. Trans, een aangrijpende video van David Claerbout in de kapel en bloemensculpturen van Daniël Ost. Ook Wim Delvoye is present met nog maar eens getatoeëerde varkens. Die hebben we al te vaak gezien.

MMMV Tentoonstelling ‘NADIR’, nog t.e.m. 22 mei 2022, Kasteel van Laarne, www.nadir2022.be

BOEK

Het Nederlands in Sint-Omaars

Op 13 juli 2020, twee maanden na zijn honderdste verjaardag en twee maanden voor zijn dood op 25 september van datzelfde jaar, ontving de West-Vlaamse priester Cyriel Moeyaert de Orde van de Vlaamse Leeuw uit handen van An De Moor van de Beweging Vlaanderen-Europa en van prof. dr. Matthias Storme, voorzitter van de Orde van de Vlaamse Leeuw.

Het was de ultieme bekroning en beloning voor zijn weergaloze inzet voor en studie over Frans-Vlaanderen, een deel van de Franse Nederlanden. De priester-leraar-onderwijsinspecteur en vorser was opgetogen dit nog te hebben mogen meemaken.

Hij was gepassioneerd door zijn en onze volksgenoten ‘van over de schreve’ en in het bijzonder door de stad SintOmaars, die ondanks de Franse bezetting van het gebied in 1677 tot in de 19e eeuw Nederlandstalig was gebleven. Of tenminste, waar het gewone volk Nederlands, of beter ‘Vlaemsch’ was blijven spreken. Op zijn 99e had hij nog een boekje in eigen beheer uitgegeven onder dezelfde titel als voorliggend boek, maar jammer genoeg kwam het niet genoeg uit de verf door een reeks technische slordigheden en tekorten. Een herwerking drong zich op. Edwin Truyens van het Vormingsinstituut Wies Moens ging de uitdaging aan. Er werd ermee gestart toen Moeyaert nog leefde, maar de publicatie ervan heeft hij niet meer mogen meemaken. Wel wordt een van zijn wensen in vervulling gebracht, want het boek zal ook in het Frans verschijnen “voor de Franssprekenden die het Nederlands onvoldoende machtig zijn”, zoals hij het in de inleiding nog liet optekenen.

Gebundeld en overzichtelijk Veel bijdragen over Sint-Omaars van de hand van Moeyaert waren in de loop der jaren verschenen in de unieke jaarboekenreeks ‘De Nederlanden extra muros’ van de vereniging/stichting Zannekin. Maar daarmee waren de bijdragen, die een grote inhoudelijke samenhang hebben, verspreid en raakten ze uit de aandacht. Edwin Truyens is er bijzonder goed in geslaagd ze te bundelen zodat ze als het ware als verschillende hoofdstukken van een geheel verhaal kunnen gelezen worden.

Verrassend studiewerk Cyriel Moeyaert stelde vast dat veel mensen niet (meer) wisten dat SintOmaars - de eerste stad in Vlaanderen die al in 1127 stadsrechten verwierf, nog voor Dowaai en Rijsel, Brugge, Gent en Ieper - een Nederlandse, Vlaamse stad is geweest. Hij aanzag het dan ook als zijn levenswerk om dat bij te stellen middels grondig historisch studiewerk. Dat hij daar op magistrale wijze in geslaagd is, mag blijken uit zijn vele teksten en beschouwingen waarvan we hier de allerbelangrijkste kunnen lezen.

We lezen over de verhouding tussen Sint-Omaars en Frankrijk, het Nederlands in Sint-Omaars door de eeuwen heen, taalgebruik en toponiemen, het Vlaamse Sint-Bertijnscollege, de komst van Arme Klaren uit Walcheren en de Nederlandse ‘maanbrief’ van de kerkmeesters van SintOmaars aan de stad Gent in 1610. Deze beschouwingen zijn doorspekt met specifieke historische gegevens, delen van oude teksten, getuigenissen, maar ook ‘linken’ naar de bredere Vlaamse, Nederlandse en zelf Europese context doorheen de eeuwen.

Met een groot bronnenbestand - dat wijst op de grote belezenheid van de auteur - wordt verwezen naar verdere lectuur. Voor de lezer die verrast is door het onthullen van zoveel nog herkenbare Vlaamse wortels, is het hoofdstuk over het taalgebruik en de toponiemen in Sint-Omaars beslist een revelatie, en dan gaat het niet enkel over het ‘Potje

Vleesch’ dat tot op vandaag op alle kaarten van restaurants prijkt in Sint-Omaars en overigens op veel plaatsen in FransVlaanderen.

Kennismaken met vergeten geschiedenis Cyriel Moeayert loodst ons mee doorheen een boeiende geschiedenis op politiek, militair, religieus en cultureel vlak. Deze ook vandaag in Vlaanderen te weinig gekende geschiedenis van deze haast vergeten regio van de Nederlanden, waar vandaag toch her en der het oude ‘Vlaemsch’ weer wordt gesproken én zelfs onderwezen als (eindelijk) door Frankrijk erkende cultuurtaal, verdient het om onder de aandacht gebracht te worden. De auteur heeft hiervoor baanbrekend werk geleverd. Edwin Truyens en uitgever Karl Van Camp maakten het hapklaar met een fraai ogende en erg leesbare ‘handleiding’. De Franse uitgave verschijnt eind april maar kan nu al besteld worden.

Wie overigens even de sfeer van Frans-Vlaanderen wil proeven, is op zaterdag 23 april 2022 welkom om deel te nemen aan de jaarlijkse zwijgende voettocht (7 km) naar het slagveld van de Peene, waar in 1677 het lot van FransVlaanderen bezegeld werd.

Vertrek van de voettocht: om 14u.30 in het dorpje Noordpene (aan de kerk), daarna gezellig samenzijn in ‘Auberge de la Peene’. Noordpene ligt op ongeveer 15 km rijden van Poperinge.

KVDP

Cyriel Moeyaert, ‘Het Nederlands in Sint-Omaars door de eeuwen heen’, Boechout/Kontich, 2021. 178 blz, prijs: 20 euro. ISBN 978 949 3005 13 6 Cyriel Moeyaert, ‘Le néerlandais à Saint-Omer à travers les siècles’, Boechout/Kontich, 2022. 178 blz, prijs: 20 euro. ISBN 978 949 3005 17 4

Brieven

14 APRIL 2022

GESCHIEDENIS

74 dagen onder Argentijnse vlag Deel 1: Oorlogswolken boven de Falklandeilanden

Argentijnse soldaten en Falklanders

Op 2 april was het precies 40 jaar geleden dat Argentijnse troepen aan land gingen op de Falklandeilanden. Het was het begin van een gewapend conflict dat 74 dagen zou duren en eindigde in een Britse overwinning. De 40ste verjaardag stond onvermijdelijk in de schaduw van de huidige oorlog in Oekraïne. Toch zullen heel wat lezers van ’t Pallieterke zich de gebeurtenissen nog levendig herinneren.

Falklandeilanden Vlaams De Britten en de Argentijnen hebben elk hun eigen verhaal.

Beiden claimen ze dat zij de eilandengroep als eerste hebben ontdekt en er de eerste nederzetting hadden. Beide verhalen zijn tegelijk correct en fout. Het is maar wat je onder ‘ontdekken’ en ‘nederzetting’ wil verstaan.

Misschien moet Vlaanderen de eilanden claimen? Volgens sommigen werd de eerste betrouwbare waarneming van de eilanden immers door de Antwerpse kapitein Sebald de Weert uitgevoerd.

De eerste nederzetting was Frans.

De Fransen noemen de eilanden nog altijd Îles Malouines, naar de Bretoense haven Saint-Malo van waaruit die eerste kolonisten vertrokken. Van die benaming is dan weer het Spaanse Islas Malvinas afgeleid.

Geheime onderhandelingen Vanaf 1966 liepen er geheime onderhandelingen tussen Londen en Buenos Aires. De Britten zagen de Falklandeilanden vooral als een uitgavepost. Er werd gewerkt aan een formule waarbij Londen formeel de soevereiniteit aan Buenos Aires zou overdragen, maar met een ‘leaseback’ de eilanden toch nog een tijdje zou besturen. De Falklandeilanders zelf waren heel erg tegen. Net als de Noord-Ierse protestanten waren ze zeer op hun hoede voor een

‘uitverkoop’ door Londen. In het Britse parlement kreeg staatssecretaris Nicholas Ridley felle tegenstand voor zijn plannen. “Als we geen akkoord sluiten met de Argentijnen, zullen ze binnenvallen”, verdedigde Ridley zich, “en we beschikken niet over de middelen om ze tegen te houden”.

Klein risico Dat was ook de mening van de militaire junta die sinds 1976 in Argentinië aan de macht was. De herovering zou de tanende populariteit van de militairen opkrikken. Het risico leek niet groot: de Britten hadden maar één schip in de buurt. In de vroege ochtend van 2 april 1982 landden 600 Argentijnse mariniers met 20 pantservoertuigen op de eilandengroep. De Britse verdediging telde slechts 68 man en moest zich na een kort gevecht overgeven. De Britse gouverneur sir Rex Hunt omschreef de invasie als “an ungentlemanly act”. Dat is ook de titel van een zeer aanbevelenswaardige Britse film over de invasie met Ian Richardson in de rol van de gouverneur.

Iron Lady Tot grote verrassing van de Argentijnen en de rest van de wereld gaf Margaret Thatcher opdracht om de eilandengroep te heroveren. De Britten kregen vooral steun van Canada, Australië en Nieuw-Zeeland en van de meeste West-Europese landen.

Over de rol van Frankrijk is wel © SHUTTERSTOCK

Zelfs de meeste Britten moesten hun wereldatlas uit de kast halen om op te zoeken waar die Falklandeilanden nu precies lagen.

Het gaat om een groep van twee grote en honderden kleinere eilanden in het diepe zuiden van de Atlantische Oceaan. Ze liggen op 500 km van de Argentijnse kust en op 13.000 km van Londen. De totale oppervlakte is iets groter dan die van Vlaanderen, maar bestaat alleen uit rotsen en weilanden waarop enkel schapen kunnen grazen. Er wonen slechts 3.000 mensen. Voor elke Falklandeilander zijn er wel 160 schapen, in totaal bijna een half miljoen. Het wollige dier kreeg dan ook een prominente plaats op de vlag en het wapenschild van de ‘Falkland Islands’.

wat te doen geweest, omdat de Fransen onder meer straaljagers en de gevreesde exocetraketten aan Argentinië geleverd hadden.

Toch werkten de Fransen goed mee aan een wapenembargo tegen Argentinië. Achteraf kwam aan het licht dat de Franse vliegtuigbouwer Dassault ook tijdens de oorlog een team in Argentinië had gehouden. De Britse Defence Secretary John Nott reageerde laconiek: “Zijn de Fransen dubieuze mensen? Natuurlijk zijn ze dat, en dat zijn ze altijd geweest.” De Britten hadden echter in de jaren voorafgaand aan de oorlog ook zelf ‘destroyers’, helikopters en luchtafweerraketten aan de Argentijnen verkocht.

De Verenigde Staten zaten natuurlijk erg verveeld met dit conflict tussen twee bondgenoten. De Amerikaanse ‘secretary of state’ Alexander Haig probeerde te bemiddelen. Toen dat niet lukte, koos president Ronald Reagan voluit voor Groot-Brittannië. De VS sloten zich aan bij het wapenembargo tegen Argentinië en hielpen de Britten met raketten, brandstof, communicatiesatellieten en de overname van Britse NAVO-opdrachten in Europa.

“Extreem moeilijke opdracht” De Britten brachten 127 schepen bij mekaar. Om die vloot te beschermen tegen de 122 operationele gevechtstoestellen van de Argentijnse luchtmacht hadden de Britten slechts 42 Harriers ter beschikking. Daar bovenop kwam de logistieke nachtmerrie om de hele vloot en de twee gevechtsbrigades zo ver van huis en in extreme weersomstandigheden te bevoorraden. Militaire planners schatten de opdracht in als ‘extremely difficult’ of zelfs ‘a military impossibility’.

Het Argentijnse garnizoen 13.000 man sterk - bestond grotendeels uit dienstplichtigen met enkele maanden opleiding. Degenen die in een nederzetting gelegerd werden, hadden nog een dak boven het hoofd en voldoende te eten. De jongens in de heuvels rond de hoofdstad Port Stanley hadden echter zeer te lijden onder de regen, de vrieskou en het gebrek aan bevoorrading.

Margaret Thatcher

KARIM VAN OVERMEIRE

Beide zijden maakten zich op voor een militair treffen in de zuidelijke Atlantische Oceaan.

Hoe dat afliep en wat de politieke gevolgen waren, leest u volgende week in deel 2.

15

LEZERSBRIEVEN FABRE Pallieterke, We schrijven 1985. Ik ben al 4,5 jaar freelance theatercriticus bij GVA. Ik kon rekenen op veel waardering bij mijn opdrachtgevers en vooral, zelfs belangrijker voor mij, op erkenning in de (beroeps-)toneelwereld.

Maar… ik kreeg het moeilijk met sommige uitwassen. Ik herinner me een opvoering in de Studio waar ik met m’n vrouw (+1992) aanwezig was. Na een half uurtje liep ze wenend buiten. Ik volgde haar, en bij de suppoost deed ze haar beklag: ik ben lerares, moet zorgen voor een goede opvoeding van mijn leerlingen, en hier zie ik het laagste van het laagste, zomaar voor iedereen te grabbel gegooid.

Ik maakte geen verslag voor de krant. Ook Fabre begon in die jaren met zijn urenlange scrupuleuze, mensonterende voorstellingen. Ik besmeur dit blad niet met de details. Mijn verslag werd toen door mijn verantwoordelijke redacteur tegengehouden. Even later zag een andere redacteur de kans schoon om een heel korte recensie - niet van Fabre, maar een tijdgenoot - te publiceren op een maandag, op de derde tekstpagina. Mooi in ’t midden, in een dik zwart kadertje! Dezelfde dag werd ik ontboden bij de beminnelijke hoofdredacteur, Louis Meerts, die me zei: “Man, u schrijft fantastisch, u hebt groot gelijk, maar ‘dat’ wat jij schrijft, kunnen wij niet in onze krant zetten. We moeten u bedanken voor uw diensten.”

Op 18 oktober 1985 stuurde mijn redacteur voor kunstzaken een vriendelijke brief, met onder meer deze woorden: “Ik verzoek je ons te willen excuseren voor de moeilijkheden, de ergernis en de misverstanden die je hebt moeten verduren, en die we maar zullen wijten aan de moeilijke overgangstijden die de krant meemaakt.” Is het dan te verwonderen dat dergelijke individuen, vandaag, met geld van de overheid en gesteund door koninginnen (!!), geen enkele grens meer kennen en zich met plezier als incarnatie van de decadentie vrijgeven ?! Maar nooit, nooit door mijn strot!

H.N. - A ntwerpen

GROOTMACHT? Pallieterke, Onlangs werd Rusland in ’t Pallieterke een concurrerende grootmacht van de VS genoemd. Is dat niet een beetje kort door de bocht? Rusland is inderdaad nog maar eens met de allure van een wereldmacht een buurland binnengevallen, maar mocht onmiddellijk rekenen op vastberaden westerse tegenkanting die het land op termijn wel eens erg pijn kan doen. Zelf durft Poetin de gaskraan duidelijk niet toedraaien.

Maar wat als wij het zelf moesten doen? Het Russische bbp zou terstond imploderen (een alternatief voor de EU is er vooralsnog niet).

Ter vergelijking: supermachten zoals China en de VS kunnen quasi ongestoord waar dan ook ter wereld hun greep vestigen of verstevigen.

Hoogstens delen beiden elkaar wat speldenprikken uit, meer niet.

Voorts kan men de Russische Federatie bezwaarlijk een economische of demografische reus noemen.

Met hun steeds verder slinkend inwonersaantal van 145 miljoen staan ze in de schaduw van tal van landen, zeker het tien keer grotere China. Qua bbp (cijfers IMF 2021) past Rusland veertien keer in de VS en meer dan tien keer in China. En houd u vast, zelfs het bbp van de Be-

nelux is net iets groter dan dat van Rusland. Op enkele grootsteden na is Rusland een laag ontwikkeld, arm land (bbp per capita: Rusland op plaats 57, de VS op plaats 13).

Inzake ‘soft power’ blijft de VS de wereldwijde nummer 1. Wij eten, bekijken, beluisteren bijvoorbeeld niks dat typisch Russisch is. Met zijn sushi en karaoke is zelfs Japan veel populairder. Wat blijft er dan nog over? De ‘hard power’: soldaten en kernwapens. Tot wat hun conventionele troepen in staat zijn, hebben we gezien. Ze zouden geen partij zijn voor China, de VS, laat staan de NAVO. Dreigen met kernwapens kan zelfs Noord-Korea. Maar Poetin weet dat als hij ze tegen ons zou gebruiken, zijn Russenlandje in een oogwenk van een nare realiteit in een nare herinnering zou veranderen. Conclusie: voor mij hoeft de VS zich maar om één concurrerende grootmacht zorgen te maken en dat is China.Voor elk probleem dat Rusland ons nu stelt, kan een oplossing gevonden worden.

Tomas Verachtert - Puurs

OEKRAÏNE Pallieterke, Op de verwijten en verdachtmakingen die Rusland aan Amerika, Europa en Oekraïne stuurt in verband met wat gebeurd is in de voorsteden van Kyiv (op zijn Oekraïens) past het Vlaams gezegde: “Hou de dief, roept de dief!” En wat er in de veiligheidsraad van de VN gebeurt, niets dus, past: “Wat baten kaars en bril als den uil niet zien en wil!”

Dirk Callens - Beveren

VERPLICHTE LEGERDIENST Pallieterke, Radio 2 maakte vorige week een thema-uitzending waarbij de vraag werd gesteld of een verplichte legerdienst misschien nuttig zou zijn.

Meer dan zestig procent van de luisteraars reageerde positief en iedereen mocht een lijst met mogelijke voordelen doorsturen.

In 1976 hebben wij onze dienstplicht volbracht in het Kamp van Beverlo. Heel wat van de soldaten moest dagelijks gaan werken in de bossen. Het gekapte hout werd verzameld en op aanhangwagens geladen en verdween ’s avonds richting de woonhuizen van bevriende militairen en kennissen (klanten).

Het merendeel van de onderofficieren hield er trouwens een lucratief zwarthandeltje op na, gaande van batterijen tot schoenblink.

Parel aan de kroon van de Kempense bossen was de berk. Maar door de extreme hitte van de voorbije jaren en de woekerende parasitaire berkenzwam is zowat de helft van deze sierlijk witte bomen inmiddels afgestorven. Gemeentebesturen organiseerden jaarlijks een openbare verkoop van loten gekapt en te kappen hout, waarop gretig door de lokale bewoners werd ingegaan. Helaas is dit eeuwenoud gebruik bijna uitgestorven. Meer militaire handen zouden voor onze verkommerende bossen dus een welgekomen zegen kunnen zijn.

Gilbert Vanoppen - K ermt

ALMACI IN HET BOS Pallieterke, In De Tijd beweert Meyrem Almaci dat ze droomt van een stuk bos met een ‘tiny house’ erin. En ik dacht dat we volgens Groen allemaal in de (of 't) stad moesten gaan wonen?

Lui Sinpels – Zandhoven

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

14 APRIL 2022

Tweet van de week Niemand begrijpt beter wat mensen in hun portefeuille kan raken dan de jongens en meisjes van de Open Vld. Je hebt de btw op benzine, gas en elektriciteit uiteraard. En dan heb je dat ander btw-tarief waar niemand het over durft hebben, maar wel in menige Vlaamse portefeuille snijdt bij Jan en Jannie met de pet/permanente. En dat is natuurlijk het btw-tarief op paarden.

rijk en arm. Of toch voor iedereen die een landgoed heeft met plaats voor wat paardjes en bijhorende stalknechten. Dat vinden ze bij Open Vld namelijk geen luxeproduct, maar een basisvoorziening. In tegenstelling tot elektriciteit dus.

Yes, eindelijk!

De gevraagde verlaging van de btw op olie, gas en elektriciteit, daar wilden ze bij de Open Vld niks van weten. Het tarief van 21 procent als luxegoed leek de liberalen een prima tarief. Tenslotte diende ook de staatskas gespijsd en moeten belastingen zo ruim mogelijk over de bevolking gespreid worden. Rijk of arm, iedereen 21 procent voor luxegoederen als verwarming of eten bakken. Het moeten niet altijd de breedste schouders zijn die de zwaarste lasten dragen. Soms mogen die schrale schoudertjes ook wel eens iets doen, godverdomme.

Iedereen een paard Uiteindelijk moest Paul Magnette hoogstpersoonlijk aan De Croo zeggen dat het zo ging zijn en niet anders, vooraleer Open Vld inbond en de btw tijdelijk verlaagde.

Als het op het btw-tarief op de aankoop van paarden aankomt, is Open Vld echter actief promotor van een lager tarief. Alexander De Croo heeft een paard, Karel De Gucht heeft een paard en Guy Verhofstadt is er één (van Troje, dat eenmaal binnengehaald uw bankrekening komt plunderen). En dus werkt Open Vld achter de schermen om paarden betaalbaar te houden voor

1311

1

2

3

4

5

6

Hilde Vautmans werd ingezet om deze geheime ‘goedkopere paardjes’-missie vorm te geven in Europa. Hilde had tenslotte het perfecte palmares hiervoor na decennia in de beter betaalde politiek…, een oneindige vlakte van het grote niks waar dus veel paardjes op kunnen grazen. Ze infiltreerde compleet ongemerkt de Member of European Parlement Horse Club, één van die duistere organen waar wij stervelingen niks van weten, en schopte ze het zelfs tot voorzitter. En terwijl heel Europa zich suf piekerde over de betaalbaarheid van energie, sloeg Hilde ‘Horse Club’ toe: “Yes! Eindelijk kan het btw-tarief voor paarden in Europa worden verlaagd. Als voorzitster van de MEP Horse Group heb ik hier hard voor gepleit.

Hopelijk zet België nu ook de stap naar een werkelijke verlaging”, tweette Hilde vol geluk. Ze was zo blij dat ze vergat dat het een geheime missie was. En dus verwijderde ze de tweet. Net iets te laat om onopgemerkt te blijven.

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Jargon voor de beste en meest waardevolle onderdelen van een bedrijf B. Karakter - Deel van een koe C. Bazige vrouw - Huldigt Ergens in de tijd D. Flink en moedig - Gebonden E. Gemeente in het Meetjesland F. Beeldschriftteken - Krachtdadige G. Sportman H. Lid van de politiemacht I. Voordrachten voor een betrekking J. Kiloliter - Engels telwoord Internetlandcode voor Groenland K. Bijbelse hogepriester - Brokkelt L. Muziekensemble van negen personen Oud snaarinstrument

1. Insecten 2. Vreemd - Taal die gesproken wordt in Frankrijk 3. Ondernemingsraad - Een geheel vormend - Voorzetsel 4. Deense stad - Niet-destructief onderzoek 5. Voorwaarde - Ruikt vies 6. Lid van de kernredactie van ‘t Pallieterke 7. Niet in werking - Internetlandcode voor de Verenigde Staten 8. Pers. vnw. - Toertje om te testen 9. Beneden het genoemde - Muzieknoot 10. Dagaanduiding 11. Arabisch vorst - Middeleeuwen Modetijdschrift 12. Vrouwelijke katachtige Tegenwoordige tijd

NAAMSVERANDERING BIJ OPEN VLD INGEZET

“Wat dacht u van ‘De Croo en zo’?”

Het gaat niet goed met de Vivaldi-partijen. Alleen Vooruit boekt winst. Groen, Open Vld en CD&V blijven stevig achteruit boeren. Open Vld is zelfs onder de psychologische grens van de 10 procent gezakt. Volgens de top van Open Vld een historische vergissing van de bevolking, maar voor de zekerheid werd er toch een peperduur onderzoeksbureau op gezet, op kosten van de bevolking. “Uiteraard op kosten van de bevolking,” besloot voorzitter Lachaert, “tenslotte zijn zij de oorzaak van het probleem”.

Het was met knikkende knieën dat onderzoeker Van Zwam de resultaten van zijn werk voorstelde. “Beste liberalen,” sprak hij een beetje nerveus, “het goede nieuws is dat er nog steeds een markt is voor idealen van vrijheid en gelijkheid. De traditionele liberale standpunten doen het nog prima bij de publieke opinie.”

Van Quickenborne: “Uiteraard beste man, in tijden van oorlog beseffen mensen pas het belang van onze waarden! Als ik het goed begrijp, wil u iedereen beboeten die dat niet inziet. Dat komt in orde, beste man. Boetes zijn altijd een goed antwoord voor mensen die niet genoeg vrijheid willen. Boetes en nog eens boetes. Prima onderzoek beste man. Dat verdient een bonus.”

Van Zwam: “Dat is niet de conclusie van het onderzoek, meneer Van Quickenborne. Dat is het goede nieuws. Er is ook minder nieuws.”

De Croo: “U gaat me toch niet zeggen dat mensen boos zijn omwille van mijn hobby.

Het was echt een heel lekkere actrice. Als het dat is, betaal ik dat graag terug aan de staatskas hoor. Alles voor de partij. Misschien kan de partijkas dan voorschieten?”

Van Zwam: “Euh…daar is geen onderzoek naar gedaan.”

Lachaert: “Dan zijn we misschien een paar keer te veel van gedachten veranderd in de loop der jaren. Toen we beloofd hadden om niet de premier te leveren, niet met Groen samen te werken, niet in een regering te stappen met een Vlaamse minderheid, niet de belastingen te verhogen… We hebben misschien iets te veel onze kar gekeerd en niet de volle waarheid verteld?”

Van Quickenborne: “Dat ligt niet aan mij.

Ik ben het met iedereen eens en verander nooit van gedacht: beboeten moeten we ze!

Als 90,1 procent van de Vlamingen ons niet wil, kan dat een aardige cent opleveren. Paul Magnette was akkoord als hij maar 50 procent kreeg. Prima onderzoek dus!”

Van Zwam: “Heren, rustig. U heeft zeker een punt daar, meneer Lachaert. De mensen zijn boos omwille van het feit dat uw partij geen enkele belofte heeft gehouden. Behalve dan de belofte van meneer Van Quickenborne om

meer boetes uit te schrijven.”

Van Quickenborne: “Zie je wel! Ligt niet aan mij. Prima onderzoek!”

Van Zwam: “Maar dat beschouwen ze helaas niet als een liberale waarde! Nee, de bevolking wil een naamsverandering zien om de liberale waarden te vertegenwoordigen.”

Van Quickenborne: “Heb ik altijd gezegd!

Open Vld… Wat een lullige naam is dat eigenlijk? Prima onderzoek! Wat dacht u van de ‘Boetenbond’!”

Lachaert: “Vincent, meneer legt net uit dat boetes geen liberale waarden zijn. Ik had u nooit mogen geloven. Ik denk meer aan ‘Blauw Vuur’.Vuur is warm en inspireert mensen om te dromen van betere tijden. Egbert van ‘Blauw Vuur’! Ik vind het mooi klinken.”

De Croo: “Wat je wel hebt bij vuur is dat wanneer je een scène uit een film voor de open haard wil naspelen en er valt een genster op haar poep, ze dan wel boos kan worden. Heel vervelend hoor. Ik ben meer voor ‘De Croo en zo’. Tenslotte ben ik de enige binnen de partij die ze nog leuk vinden. Niemand van jullie staat zelfs maar in de top 10.”

Van Zwam: “Heren, u begrijpt me verkeerd.

Mensen willen naamsverandering zien bij de partijtop. Ze vertrouwen jullie niet meer. Sterker nog, ze vinden dat de PVDA meer liberale waarden heeft dan heel onze partij samen opgeteld.”

De Croo: “Oei, maar het is traditie bij ons in de partij dat zonen hun vaders opvolgen.

Nieuwe namen? Dat zal moeilijk zijn.”

Van Quickenborne: “Pr..Prutsonderzoek!”

Lachaert: “Geen paniek, heren. Ik noteer ‘naamsverandering’ voor de Open Vld. En misschien dat we dat meisje Vautmans eruit kunnen zetten. Met haar domme paardenbtw! Dat gaat voldoende zijn om ons opnieuw naar 25 procent te leiden. Dank voor dit prima onderzoek.”

Oplossing 1310

‘Waar tafelen een hoffelijke bezigheid wordt’

1

2

4

5

6

7

A

D W E

E

P

Z

U C H T

B

R A C E A U

C

E

D

M E

E

P

R O S T H E

F

E

S

G

L

I

H

V

T O

H O L R A

P

I

I

L

9 10 11 12

N E I

T M

L

E

I

R O E

R

J

E

E

K

E

T N V

L

S

P O E D

S

E

E

E E N

R T

K

D E

I

I

S

E D E

L

IJ

R

E

L

N E

T

I

G

E

R

G A

R

E

G

E N D

O T G B O T

I

I

O N O

N A D A R P R

S

8

Huwelijken - Recepties - Banketten - Seminaries

3

1310

N K E

Fruithoflaan 15 - 2530 Boechout - 03/455 07 67 www.kasteelfruithof.com