76ste jaargang • nummer 02 • donderdag 16 januari 2020
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,50
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
“Wij zijn niet
extreem, de realiteit is extreem.” 2019 was voor het Vlaams Belang een ‘grand cru-jaar’. Niet alleen boekte de partij een gigantische verkiezingsoverwinning en zette ze haar opmars verder in de peilingen: ze werd ook geconsulteerd bij de vorming van de Vlaamse regering. Het enige wat miste? Regeringsdeelname. Tom Van Grieken, voorzitter van het Vlaams Belang, blikt terug op 2019 en vooruit naar 2020. Een gesprek.
Lees het volledige interview met Tom Van Grieken op blz. 11
Binnenkort CO2-taks op onze steak? Als het van de Duitse Die Grünen afhangt, komt er een CO2-taks op vlees en andere voedingsmiddelen die van dieren afkomstig zijn. “Ook de landbouw moet haar bijdrage leveren in de strijd tegen de klimaatopwarming. Daarom moet zij betrokken worden in maatregelen om klimaatgassen te verminderen, met taksen namelijk”, aldus de voorzitter van Die Grünen. “Een van de sectoren die niet in “massale reductie van de vleesconde Europese emissiehandel betrok- sumptie is een noodzaak”, aldus de ken is, is de landbouw. Wij moeten Grünen. klimaatgassen indijken, en dat kunIn de partijbesluiten kan men vernen we door landbouwproducten, der lezen: “Wij willen graag verklamet name dierlijke levensmiddelen, ringen geven, en zetten dus alles op zwaarder te belasten”, was reeds te de vanzelfsprekendheid van vegelezen in een voorstel van de link- tarisch en veganistisch eetgedrag.” se Die Grünen, midden november In kantines en restaurants moet be2019. Hoeveel de taks moet bedra- taalbaar vegetarisch eten voorzien gen, wist men nog niet te zeggen. zijn, en “alternatieven voor vlees uit Doel moet zijn om de consumptie planten moet meer beschikbaar kovan vleesproducten in totaliteit te men”. Voor landbouwers moeten er doen verminderen. Want het kwe- bovengrenzen komen voor hun dieken van dieren veroorzaakt “meer renbestand. Voor Die Grünen moet schadelijke klimaatgassen dan de de Duitse landbouw evolueren naar CO2-uitstoot in het verkeer”. Een een “bio-vegane” landbouw. PVN
Het brokkenparcours van Gwendolyn Rutten De ‘goesting’ van Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten om zonder echte voorwaarden premier of toch op zijn minst minister te worden in een door de PS gedomineerde regering, zal niet snel worden vergeten. Die meegaandheid van de Vlaamse liberalen zal een blijvende invloed hebben op de regeringsvorming. De Franstaligen weten dat de Open Vld te paaien is met postjes, ook al wordt er een links beleid gevoerd. Het is niet de eerste stommiteit van Rutten. Een overzicht van haar brokkenparcours. In Aarschot waren ze vorige zondag niet echt gelukkig. Burgemeester Gwendolyn Rutten (Open Vld) haastte zich in haar hoedanigheid van partijvoorzitter naar Waver voor een meeting van de Franstalige zusterpartij MR. Rutten voelde nattigheid. Zou het kunnen dat Open Vld straks uit een federale coalitie valt? Zowel voor de zeer onwaarschijnlijke paars-gele coalitie als bij een regenboogcoalitie - of Vivaldi zo u wil - zijn de Vlaamse liberalen niet nodig. Aanschurken tegen MR-voorzitter en informateur Georges-Louis Bouchez was de prioriteit. Stel u voor dat de Franstalige liberalen de Open Vld laten vallen. Dan blijft er niet alleen voor Gwendolyn Rutten, maar ook voor de ministers Alexander De Croo en Maggie De Block niets meer over. Rutten heeft in elk geval een olifantenvel. Ze ging daar in Waver immers op het podium staan met de figuren die haar de weg naar de Wetstraat 16 hebben versperd. Ze stond er in november dicht bij, toen ze als Open Vld-voorzitter de kans mooi zag om in een paars-groene en regenboogcoalitie te stappen. De postjes waren voor Open Vld, het beleid zou door de PS worden uitgezet: veel overheidsuitgaven gefinancierd door belastingen die de Vlamingen zouden ophoesten. Maar de informateursnota werd gelekt. Daarna volgde een aanval in regel van N-VA en de weinige rechtse Vlaamse pers (De Tijd, Het Laatste Nieuws, Trends) op het werkstuk. Meteen mocht Rutten naar het premierschap fluiten. De nota was gelekt naar de pers door de Franstalige liberalen. Bouchez wilde geen Rutten als premier. De MR heeft met de Open Vld-voorzitter nog een rekening te vereffenen. De Vlaamse liberalen stapten zonder de MR in een Brusselse regering. En Rutten had zich begin 2019 ook verzet tegen een doorstart van
de regering-Michel II met de steun van de socialisten. Het is ironisch dat de MR de Vlamingen – voorlopig - voor een radicaal-links beleid heeft behoed. Rutten zelf lijkt zich van geen kwaad bewust en bleef onder andere inhakken op de Vlaamse regering. Waardoor de ergernis over Open Vld ook op dat niveau groeit. Men merkt ook dat verschillende kopstukken binnen de partij haar meer dan beu zijn. Dat oude medestanders als Bart Tommelein of Els Ampe nu al kandidaat-voorzitter zijn, is geen toeval. Men heeft het gehad met het brokkenparcours van Rutten.
Vriendinnen proberen te helpen Het begon al een paar jaar na haar verkiezing tot voorzitter in 2012. Bij de Vlaamse formatie van 2014 steunde ze het regeerakkoord zonder mee te hebben onderhandeld. Men zou kunnen zeggen dat dit gewoon nodig was om een federale start mogelijk te maken. Dat klopt, maar op Vlaams niveau maakte ze er een zootje van. Op een bepaald moment werd geprobeerd om de pedante Hasselaar Noël Slangen minister voor Brussel te maken door hem snel naar de hoofdstad te doen verhuizen. Dat was niet mogelijk en dus werd Sven Gatz als minister opgevist. Ondertussen was er ook de ‘miscast’ Annemie Turtelboom, die er als liberaal in slaagde een taks naar zichzelf te noemen. Maar Rutten probeert wel via vriendjespolitiek en nepotisme - ook al een allesbehalve liberaal principe - oplossingen te zoeken voor haar politieke ‘vriendinnen’. Turtelboom is tot 2024 lid van de Europese Rekenkamer. Fientje Moerman, ook zo’n onbekwaam minister, werd geparachuteerd tot rechter bij het Grondwettelijk Hof. Carina Van Cauter moest dan
weer Oost-Vlaams provinciegouverneur worden. Maar toen dat niet doorging - een andere kandidaat haalde betere scores -, hield ze elke benoeming tegen omdat ze haar zin niet kreeg. Rancune is een essentiële eigenschap van de Open Vld-voorzitter.
Geen Europees Commissaris In de aanloop naar de verkiezingen van 26 mei 2019 verklaarde ze heimwee te hebben naar de paars-groene periode. Hoe dom kan je zijn? De Open Vld zakte naar de slechtste score sinds 1977. Geen 13 procent meer. Toch blijft Rutten doen alsof ze een grote partij leidt. Na de zomer hoopte ze op de post van Europees Commissaris. Maar die liep ze mis. Dan maar voor het premierschap gaan, dacht ze. Waarbij ze de belofte brak om in de Vlaamse regering te stappen. De gevolgen zijn ondertussen bekend. En het gaat van kwaad naar erger. De linkse nota-Magnette was oké, het centrumrechtse werkstuk van Bouchez/Coens “mossel noch vis”. Begrijpe wie kan. Bij Open Vld zit men duidelijk in het einde van een tijdperk. Rutten wordt enkel nog omringd door links-liberale ja-knikkers. Bovendien heeft ze dankzij de steun van een deel van de media (VRT, De Standaard, De Morgen,…) lange tijd de indruk gehad dat ze goed bezig was. Niet dus. En ze dreigt werkelijk naast alles te grijpen. Straks is de juriste gewoon nog Vlaams parlementslid en burgemeester van Aarschot. Want in een regenboogcoalitie met pakweg zeven partijen is er maar plaats voor twee Open Vld-ministers. Na het geknoei van Rutten zullen De Croo en De Block niet snel bereid zijn hun ministerpost in de volgende regering op te geven.