75ste jaargang • nummer 41 • donderdag 10 oktober 2019
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,50
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
“Rechters bevestigden steeds dat ik geen leugens noch onjuistheden geschreven heb” Ignace Vandewalle joeg de politieke kaste tegen zich in het harnas met zijn boeken “De illegale Ghelamco- arena” en “De valse profeet”, dat over het financiële imperium van Johan Vande Lanotte in Oostende gaat. Het eerste boek leverde hem een klacht op van Termont en doodsbedreigingen door Gentse hooligans. Het tweede boek leidde tot een strafrechtelijke klacht van Vande Lanotte. Betere aanbevelingen kan men bijna niet bedenken… Een gesprek. Lees het volledige interview met Ignace Vandewalle over de Ghelamco Arena op blz. 11
Nooit meer 99 Luftballons De Grünen in de Duitse deelstaat Saksen hebben een verbod geëist op luchtballonnen. “Luchtballonnen die worden opgelaten, landen in de meeste gevallen ergens in de natuur”, aldus voorzitster Anne Kura. “Vogels en andere dieren eten de zachte resten van die ballonnen op en verhongeren dan als het ware met een volle maag.”
“Aan de ene kant staat het mooie, maar bijzonder korte beeld van de bonte ballonnenmassa in de wolken, aan de andere kant gaan vogels eraan kapot.” Recentelijk heeft de stad Gütersloh uit milieuoverwegingen besloten bij allerlei manifestaties het oplaten van luchtballonnen gevuld met gas voortaan niet meer toe te laten. In Elmshorn in Schleswig-Holstein mochten kinderen vorig jaar hun kerstwensen niet meer aan ballonnen hangen, nadat ook daar milieuactivisten zich hadden gemoeid. Er zit dus een luchtballonnen-
verbod aan te komen. Ware het niet dat men in de webwinkel van Die Grünen tot op vandaag … luchtballonnen kan kopen. Zo kan men er onder meer terecht voor een groene ballon met de opdruk “Klima. Ohne wenn und aber”. Tja, rechtlijnigheid is niet het sterkste punt van de groene jongens en meisjes. Men is verwittigd: als Calvo voor de deur staat, zorg er dan voor dat uw wijnvoorraad, uw dure kunstboeken en uw laatste opblaasballon goed verstopt zijn. De groene Gedapo is onverbiddellijk.
De onzichtbare staatshervorming Van confederalisme zal de komende jaren geen sprake zijn. Laat staan van een stap verder: Vlaamse onafhankelijkheid. Dat is in de Wetstraat ondertussen duidelijk. Daarvoor is het wachten tot N-VA en Vlaams Belang een Vlaamse meerderheid hebben. In het Vlaamse regeerakkoord zit echter wel communautaire munitie die de komende jaren gebruikt kan worden. Daardoor kan de regering-Jambon I een onzichtbare staatshervorming doorvoeren in afwachting van een grotere clash in 2024. De aandacht voor de Vlaamse begrotingscijfers de voorbije dagen was terecht. Een regering die zichzelf respecteert, moet met berekende voorstellen komen en dat heeft de ploeg van Jan Jambon (NVA) dan ook gedaan. We mogen ook eens positief zijn: Vlaanderen toont zich nog maar eens een betere leerling dan Wallonië en Brussel, waar de budgettaire toestand onduidelijk blijft. Het taalgebruik in de pers is vaak ergerlijk. Zo wordt er gesproken over een bloedbad en zware besparingen. Het zal wel. Wie de cijfers nader bekijkt, merkt dat er gekozen wordt voor een klassieke aanpak. Niet echt besparen, maar de uitgaven minder snel doen toenemen. Dat is België en dus ook Vlaanderen. Besparen betekent niet dat de uitgaven dalen. Wel dat men minder (snel) meer gaat uitgeven. De focus op de Vlaamse overheidsfinanciën trok de aandacht weg van een aantal maatregelen in het regeerakkoord die we gerust als communautair dynamiet kunnen bestempelen. De regeerverklaring draagt op dat vlak duidelijk een Vlaams-nationale stempel. In die mate zelfs dat we van een paar stappen richting onzichtbare staatshervorming kunnen spreken. Een overzicht maakt dat duidelijk. De ergernis aan de overkant van de taalgrens zal niet lang op zich laten wachten.
Op weg naar een kleine sociale zekerheid Nemen we bijvoorbeeld de besparingen in de kinderbijslag. Of beter: het vertraagde groeipad in de uitgaven, want echte besparingen zijn het niet. De Vlaamse regering indexeert de komende vijf jaar de kinderbijslag vanaf het derde kind niet. Dat is geen geld afnemen. Dat is een toename van de kinderbijslag stopzetten. Dit is symbolisch belangrijk. Het gaat hier om een deel van de sociale zekerheid dat
met de zesde staatshervorming is overgeheveld. De Vlaamse regering toont aan dat ze de budgetten van die tak van de Vlaamse zekerheid naar eigen goeddunken kan beheren. Ook de jobbonus is - zij het beperkt - het aanwenden van de eigen bevoegdheden inzake fiscaliteit en sociale zekerheid. De Vlaamse regering geeft een belastingkorting tot 600 euro per jaar voor de laagste lonen, en een derde van de Vlaamse werknemers zou ervan kunnen genieten. Het is een maatregel die werken aantrekkelijker moet maken. Caroline Copers, voorzitster van de Vlaamse vleugel van de socialistische vakbond ABVV, ergert zich aan die maatregel, want het wil zeggen dat Walen die in een Vlaams bedrijf werken in dezelfde functie als hun Vlaamse collega’s dit voordeel niet ontvangen. En de loonkloof tussen werkende Vlamingen en Walen wordt hiermee sowieso groter. Ze sprak niet van discriminatie, maar wel van onaanvaardbare verschillen. Nochtans: met twee verschillende arbeidsmarkten en economieën zijn die verschillen niet meer dan normaal.
De aanval in de gezondheidszorg en in justitie Ander communautair buskruit is de houding van de Vlaamse regering ten opzichte van de federale quota die bepalen hoeveel artsen er elk jaar mogen bijkomen in Vlaanderen en Wallonië. Minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) zegt dat Vlaanderen zich daar niet meer aan zal houden. “Als Vlaamse Gemeenschap zijn wij de enigen die die naleven, terwijl de Franse Gemeenschap elk jaar mooie woorden gebruikt, maar uiteindelijk een middelvinger opsteekt.” Het toelatingsexamen voor de opleidingen blijft wel bestaan, maar meer studenten zullen na dat examen aan de opleiding mogen beginnen. Daarmee zit
men op ramkoers met de Franstaligen. Vraag is of dit uiteindelijk niet zal leiden tot de splitsing van extra takken van de gezondheidszorg. Dan is er de op het eerste gezicht vreemde beslissing om aan Zuhal Demir (N-VA) onder andere de bevoegdheid Justitie of ‘Handhaving’ te geven. Is justitie niet federaal? Welnu, sinds de zesde staatshervorming zijn de justitiehuizen, de opvolging van het elektronisch toezicht en de juridische eerstelijnsbijstand gesplitst. Afwachten of de regering-Jambon I dit optimaal gaat invullen. Niet vergeten dat men ook denkt aan een soort van Vlaamse Staatsveiligheid. En in een vrije tribune die de eminente juristen Stefan Sottiaux en Karel Reybrouck dinsdag in De Tijd publiceerden, staat te lezen dat “de regering ook zoveel mogelijk betwistingen inzake het Vlaamse omgevingsrecht door de Vlaamse bestuursrechtspraak wil laten behandelen”. Kortom, een Vlaamse Raad van State. “Het is dus duidelijk dat de regering-Jambon I zich heeft voorgenomen haar justitiebevoegdheden op maximalistische wijze in te vullen en af te tasten waar de uiterste grens van die bevoegdheden ligt.” Vermelden we ook nog dat de Vlaamse regering de Brusselse Ring wil uitbreiden, en dat tegen de wil van de Brusselse regering in. En men wil ook niet weten van de Brusselse kilometerheffing. Afwachten hoe de Franstaligen hierop zullen reageren. Met belangenconflicten? Wat als een federale regering zonder N-VA rond die maximaal ingevulde Vlaamse economie zal botsen met de Vlaamse? Confederalisme en Vlaamse zelfstandigheid lijken veraf, maar door politieke druk de komende jaren kan toch een stap in die richting worden gezet.