73ste jaargang • nummer 35 • donderdag 31 augustus 2017
€ 2,30
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
Charles Michel staat comfortabel aan het roer
Vlaanderen anno 2017
Sinds het afsluiten van het zomerakkoord is premier Charles Michel de kapitein op het federale schip. Als hij spreekt, moeten de kibbelende Vlaamse federale ministers zwijgen. Het was ooit anders. Michel kijkt ook met plezier naar de manier waarop cdH en Défi (het vroegere FDF) zich in Brussel en de Franse Gemeenschap vastrijden. Met de MR in de Waalse regering heeft Charles Michel sowieso al een trofee binnen. Eind vorige week was de snelle communicatie uit de Wetstraat 16 veelzeggend. Minister van Financiën Johan van Overtveldt (N-VA) had in De Tijd en op Radio 1 verklaard dat een gedeeltelijke privatisering van de NMBS best overwogen kon worden. Voor één keer was het niet vicepremier Kris Peeters (CD&V) die er als de kippen bij was om zich van zijn N-VAcollega te distantiëren. Neen, het kabinet van premier Charles Michel (MR) kwam met een duidelijke boodschap: een privatisering van de spoorwegmaatschappij is niet aan de orde. Discussie gesloten. Een groot verschil met de eerste drie jaar van de Zweedse coalitie, toen CD&V-, Open Vld- en N-VA-ministers bijna vechtend over straat rolden. Charles Michel stond erbij en keek ernaar. Maar sinds het afsluiten van het zomerakkoord eind juli heeft Michel zijn gezag binnen de federale regering versterkt. Hij was de dealmaker die aan iedereen voldoende snoepjes gaf. Sindsdien is hij de échte baas van de regering. Dat was ook in de maanden voor het afsluiten van het zomerakkoord duidelijk. De WaalsBrabander bepaalde de agenda. Hij trok alle belangrijke dossiers naar zich toe. Het uitwerken van een hervormde vennootschapsbelasting gebeurde niet op het kabinet van minister van Financiën Van Overtveldt, nochtans de grootste pleitbezorger van de hervorming. Neen, het waren de bollebozen van het kabinet-Michel die het ineenstaken.
Op naar een tweede mandaat
Deze week
Eind juli was er kritiek op de financiering van het zomerakkoord. Dreigt de verlaagde vennootschapsbelasting geen gat te slaan in de begroting? De Nationale Bank kwam te hulp met een studie – besteld door Van Overtveldt - waaruit blijkt dat de hervormingen van de regering door de jobcreatie ook extra overheidsinkomsten via belastingen en consumptie genereren. De zogenaamde terugverdieneffecten zijn er wel degelijk. Daarmee heeft Charles Michel opnieuw een succesvolle gok gewaagd: economische hervormingen zullen in deze periode van sterke groei ook financieel lonen. Het is de derde geslaagde gok in zijn loopbaan. De eerste was in 2011 het FDF uit het kartel met de MR gooien, om de zesde staatshervorming te steunen. De MR werd er in Brussel electoraal niet voor afgestraft. De tweede gok was de coalitie met de N-VA, waarvan iedereen dacht dat die al in de herfst van 2014 zou stranden. Niet dus. Ondertussen blijkt dat de cdH in 2019 federaal geen veto meer zal stellen tegen de N-VA. Een Zweedse coalitie aangevuld met Fransta-
lige centristen is in 2019 realistisch. Maxime Prévot liet dit uitschijnen op de zomeruniversiteit van Ceder, de studiedienst van CD&V. Zijn uitspraak dat een alliantie met de N-VA mogelijk is, zorgde voor opschudding. Maar voor wie de politiek van nabij volgt, is dat oud nieuws. Al in juni, toen de cdH in Wallonië de stekker uit de regering trok, had Prévot teruggekoppeld met contacten in de Vlaamse zakenwereld, topadvocatuur en personen die dicht bij de N-VA staan. Charles Michel is ervan op de hoogte en zit in een zetel. Een tweede mandaat in de Wetstraat 16 lijkt onvermijdelijk.
Kibbelende Franstaligen Charles Michel is immers de politieke numero uno, omdat er aan Franstalige kant geen alternatief lijkt te zijn. Elio di Rupo (PS) is zowel naar vorm als inhoud (denk aan zijn extreemlinkse boek) een karikatuur van zichzelf geworden. Enkel een aantal Vlaamse journalisten die economische analfabeten zijn, zoals Bart Eeckhout van De Morgen en Pieter Lesaffer van Het Nieuwsblad, noemden de voorstellen in het boek ernstig en haalbaar. Dat de cdH zich aan het vastrijden is in Brussel en de Franse Gemeenschap komt Charles Michel goed uit. Défi blijft zich verzetten tegen een deelname van de MR aan de Brusselse en Franse Gemeenschapsregering, wil met de PS blijven samenwerken en hoopt van de Franstalige vaudeville gebruik te kunnen maken om in 2019 in Brussel electoraal te scoren. De loopgravenoorlog in Franstalig België is slecht nieuws voor de cdH, die de ‘putsch van 19 juni’ (toen het vertrouwen in de PS werd opgezegd) maar half ziet lukken. Kibbelende Franstalige partijen, het zal Charles Michel een zorg zijn. De MR blijft buiten die ruzies en heeft met een deelname aan de Waalse regering al een trofee binnen. Om in de Brusselse regering te stappen (en ook de zieltogende Franse Gemeenschap) was het enthousiasme sowieso al minder groot. De MR heeft al moeite om de Waalse kabinetten te vullen. Daar nog Brussel bijnemen stelt de partij voor een groot personeelsprobleem. Bovendien was er niet echt een valabele figuur om Brussels minister-president te worden. Armand de Decker is uitgeteld door het Kazachgateschandaal. Didier Reynders heeft er geen zin in. Reynders hoopt na 2019 op een internationale topfunctie, en dat zou voor Charles Michel de kers op de taart zijn. Als zijn oude rivaal Reynders over een paar jaar de Belgische politiek verlaat, heeft Michel het huis voor zich alleen.
• De Vrienden van Zuid-Afrika stoppen ermee 2 • Briefje aan Wim de Wit 3 • 16de IJzerwake 5 • Het blijft rommelen in NTGent 7 • Geen zwart gat voor de PS’ers 7 • Afghaanse chaos bezweren 8 • 30 jaar geleden: de slag om Cuito Cuanavale 11 • Gille van Binst: bedroevend 15
Wereldvreemde rechters … ook in Duitsland! Het financieringssysteem van verenigingen Duitsland is een typisch ‘verenigingen-land’: niet minder dan 600.000 verenigingen telt men daar. De meeste zijn “tot nut van het algemeen”. Omdat ze als dusdanig worden herkend in de maatschappij, werd financiële steun aan die verenigingen fiscaal aftrekbaar gemaakt. Die fiscale maatregel is belangrijk. Het betekent voor de meeste verenigingen het verschil tussen bestaan of ermee ophouden. Duitsland vindt – vond, moet men misschien binnenkort zeggen – die fiscale aftrek belangrijk, want het beschouwt verenigingen van openbaar nut als zuurstof voor het land.
lidmaatschap wordt uitgesloten, hun statuut en dus ook de bijhorende fiscale voordelen kunnen verliezen. Niet àlle verenigingen gaan er zomaar mee akkoord. Birgit Kelle, auteur van verschillende bestsellers en voorzitster van de vereniging “Frau 2000plus”, reageert in het conservatieve weekblad Junge Freiheit furieus: “Het oordeel is duidelijk een nieuwe bouwsteen bij het ombouwen van onze maatschappij tot een geslachtloos gebouw, waarbij elke weerstand op elk niveau in de kiem wordt gesmoord. (…) Het gendervraagstuk mag niet meer worden onderzocht, het mag alleen nog worden bevestigd. Steeds. Zonder uitzonderingen. Eén vereniging ontslaan en duizenden heropvoeden.”
Uitspraak over een vrijmetselaarsloge
Wordt de soep minder heet gegeten?
Op 15 mei besloot het Bundesfinanzhof, de hoogste Duitse financiële rechtbank, het statuut van “openbaar nut” van een bepaalde vrijmetselaarsloge te schrappen. Een belangrijke beslissing, vooral omwille van het argument waarop ze zich baseerde: vrouwen mogen namelijk géén deel uitmaken van die welbepaalde loge. Nu zou men kunnen volhouden dat het om een eenmalige beslissing gaat van enkele wereldvreemde rechters – een fenomeen dat blijkbaar niet alleen bij ons bestaat – ware er niet die persmededeling, waarin wordt gesteld: “Het oordeel van het Bundesfinanzhof kan ook op verenigingen worden toegepast, die het statuut van “openbaar nut” opeisen, maar die bijvoorbeeld als Schützenbruderschaften, mannenkoren of vrouwenkoren, vrouwen of mannen van lidmaatschap uitsluiten”. De commotie is bepaald groot in Duitsland, want het ziet ernaar uit dat verenigingen die intern beslissen dat een bepaald geslacht van
Andere verenigingen trokken eveneens aan de alarmbel en namen contact op met hogerhand. Zo besloot het ministerie voor Financiën van de deelstaat Nordrhein-Westfalen reeds in 2016 dat Schützenvereine (schuttersverenigingen), die gegroeid zijn vanuit een lange traditie, het statuut van “openbaar nut” niet kunnen verliezen vanuit het feit dat ze alleen openstaan voor mannen. Veel koorverenigingen hebben juridische stappen gezet met als argument dat bepaalde muziekwerken alleen voor knapenkoren, mannen- of vrouwenkoren geschreven zijn! Dit debat, dat de gemoederen in Duitsland enigszins verhit, is niet gesloten. Het zou mooi zijn, mocht het gendervraagstuk eindelijk eens met de maatschappelijke realiteit worden geconfronteerd, eventueel langs de omweg van de verenigingen van openbaar nut. Gelijkheidswaan en genderideologie, dat is een explosieve en subversieve mix!
Piet van Nieuwvliet