Spektakl trwa godzinę. W spektaklu nie ma przerw. Strona internetowa z Informacje o terminach spektakli.
Wstyd jest przykrym uczuciem.
Kiedy czujemy wstyd możemy się czerwienić, stresować, zasłaniać twarz.
Często czujemy wstyd, kiedy:
• czegoś nie mamy lub nie umiemy,
• coś nam się nie udało,
• boimy się co inni o nas pomyślą,
• ktoś nam zrobi coś złego.
Niektórzy wstydzą się swojego:
• zachowania,
• wyglądu,
• niepełnosprawności.
Małgorzata Wdowik jest reżyserką spektaklu.
Wymyśliła i przygotowała aktorki do spektaklu.
Małgorzata pojechała do mamy.
Mieszkała z mamą 4 dni.
Rozmowy z mamą były filmowane.
Film zobaczysz podczas spektaklu.
Podczas spektaklu poznajemy historię
3 kobiet: • córki
• matki • babci.
W spektaklu na przemian oglądamy film
i aktorki na scenie.
Między scenami narratorka komentuje
zachowanie kobiet.
W spektaklu gra 2 aktorów.
Jadwiga to mama Małgorzaty.
Jadwiga opowiada Małgorzacie o swoim życiu.
Mówi co było dla niej trudne i czego się wstydziła.
Opowiada o rodzicach, urodzie, mieszkaniu na wsi, byciu biednym i byciu matką.
Jadwiga i Małgorzata razem:
• robią porządki,
• gotują obiad,
• przymierzają ubrania,
• oglądają rzeczy Jadwigi,
• jadą odwiedzić babcię.
W spektaklu gra 2 aktorów.
Ewa Dałkowska
Matka
Nad sceną jest duży ekran.
Na ekranie będzie wyświetlany film.
Na środku sceny jest mały domek.
Z boku sceny jest biurko z komputerem.
Przy biurku pracuje kobieta.
Aktorki będą wnosić na scenę meble i rzeczy. Niektóre rzeczy będą dziwne, na przykład wielka kołdra w kształcie języka.
Na scenie oglądamy matkę i córkę.
Kobiety trochę przypominają Jadwigę i Małgorzatę.
Kobiety rozmawiają o tym co robią w życiu, o członkach rodziny i pamiątkach.
Przypominają sobie, kiedy i czego się wstydziły.
Mówią co zrobiły i jak się czuły.
Zastanawiają się co mogły zrobić inaczej.
Wzrok
• Podczas spektaklu wyświetlany jest film z głosem.
• Na ekranie z filmem wyświetlane są wiadomości SMS, słychać dźwięk telefonu.
• Przez cały spektakl widać włączony ekran komputera.
• Podczas spektaklu zmienia się natężenie oświetlenia.
• Podczas spektaklu światło ma różne kolory.
• Przez chwilę jest dym na scenie.
Słuch
• W spektaklu użyto muzyki elektronicznej.
• Muzyka jest cicha.
• Film ma dźwięk.
• Podczas spektaklu zmienia się głośność muzyki.
Inne
• Podczas spektaklu aktorki czasem krzyczą, płaczą i są bardzo smutne.
• Aktorki przebierają się na scenie.
• Mają na sobie bieliznę.
• Przedstawienie jest dla osób od 15 lat.
Opracowanie w tekście łatwym do czytania i rozumienia.
Tekst napisały Aleksandra Sztajerwald, Helena Świegocka.
Tekst skonsultowali uczestnicy warsztatów Sztuka Niepowtarzalna.
Zdjęcia zrobił Maurycy Stankiewicz.
Graficznie opracowała Renata Motyka.
Na pierwszej stronie jest europejskie logo tekstu łatwego do czytania.
To oznacza, że tekst jest napisany zgodnie z zasadami.
Więcej o tekście łatwym i zasadach przeczytasz na stronie organizacji Inclusion Europe.
Link do strony internetowej.
Teatr dostał pieniądze na zrobienie przewodnika od Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.