Kraftur 1. tbl. 2024

Þú þarft að

breytast í einhvers konar faðmlag

Tómas Þór Þórðarson segir frá reynslu sinni að vera unnusti ungrar konu sem greinst hefur með ólæknandi krabbamein

Kraftur er stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur.

Tímarit Krafts inniheldur viðtöl, greinar, viðburði og fræðandi efni varðandi krabbamein.

01. TBL. Kraftur, 2024

Stjórn Krafts Starfsfólk Krafts

Viktoría Jensdóttir formaður

Róbert Jóhannsson ritari

Magnús Hafliðason meðstjórnandi

Jens Bjarnason varastjórn

Elín Sandra Skúladóttir varastjórn

Hannes Rúnar Hannesson varaformaður

Vilborg Anna Garðarsdóttir gjaldkeri

Brynhildur Arna Jónsdóttir varastjórn

Arnar Sveinn Geirsson varastjórn

Aðalheiður Dögg Finnsdóttir viðburðar- og fjáröflunarfulltrúi (í fæðingarorlofi)

Guðlaug Ragnarsdóttir umsjónarmaður AðstandendaKrafts og náms- og starfsráðgjafi

Katrín Petersen markaðs- og kynningarstjóri

Laila Sæunn Pétursdóttir markaðsráðgjafi

Róbert Jóhannsson umsjónarmaður StrákaKrafts

Þórunn Hilda Jónasdóttir viðburðar- og þjónustustjóri

Atli Már Sveinsson þjálfari FítonsKrafts

Hulda Hjálmarsdóttir framkvæmdastjóri

Kristín Lilja Sigurðardóttir fjármála- og fjáröflunarfulltrúi

Linda Sæberg umsjónarmaður StelpuKrafts

Þorri Snæbjörnsson umsjónarmaður Stuðningsnetsins

Viðtöl

Stolf af 25 ára afkvæminu. Bls. 12.

Hildur Björk Hilmarsdóttir, stofnandi Krafts, segir frá hvernig hugmyndin að Krafti vaknaði og hvernig er að fylgjast með afkvæminu vaxa úr grasi.

Hvar eru þau í dag? Við ákváðum að heyra í nokkrum einstaklingum sem prýddu forsíðu blaða frá fyrri tíð og/eða voru í viðtali í blöðum Krafts og sjá hvernig staðan þeirra væri í dag.

Kári Kristján Kristjánsson. Bls. 17.

Mist Edvardsdóttir. Bls. 31. Hannes Jón Jónsson. Bls. 44.

Sóley Kristjánsdóttir. Bls. 77.

Kraftaverkabörnin. Bls. 19. Krabbamein og krabbameinsmeðferðir geta haft áhrif á frjósemi. Við fengum að skyggnast inn í líf nokkurra félagsmanna og kraftaverkabarna þeirra.

Þarft að breytast í einhvers konar faðmlag. Bls. 26. Tómas Þór Þórðarson segir frá reynslu sinni að vera unnusti ungrar konu sem greinst hefur með ólæknandi krabbamein og þeim áskorunum sem þau standa frammi fyrir.

Sálufélaginn minn lést en lífið hélt áfram hjá mér. Bls. 34. Ástrós Rut Sigurðardóttir var þrítug ekkja með barnunga dóttur.

Hún segir frá reynslu sinni, hvernig lífið breyttist, hvernig hún sleppti tökunum og leyfði sér að verða ástfangin á ný.

Umfjöllun

Velkomin í klúbbinn sem enginn vill vera í! Bls. 8.

Hvernig getur þú hjálpað okkur að hjálpa öðrum? Bls. 10.

Náms- og starfsráðgjöf - ný þjónusta hjá Krafti. Bls. 18.

Frábær gönguævintýri. Bls. 24.

Óþolandi athugasemdir. Bls. 32.

Vertu Perla - Berðu „Lífið er núna“ armbandið. Bls. 45.

Af hverju varstu í stjórn Krafts? Bls. 56.

Hlauptu af Krafti. Bls. 63.

Kraftur á samfélagsmiðlum. Bls. 64.

Hjálparhellur. Bls. 66.

Sex maraþon á sex dögum. Bls. 76.

Sumargrill Krafts. Bls. 78.

Ekki láta nándina falla alveg niður. Bls. 41. Áslaug Kristjánsdóttir, kynfræðingur, fer yfir áhrif krabbameins og meðferða á kynlíf og hvað nánd skiptir miklu máli í sambandi fólks.

Vera Design og Kraftur. Bls. 49.

Vera Design hannar skartgripalínu fyrir Kraft sem minnir fólk á að lífið er núna. Við tókum þær Írisi Björk og Ingu Dóru hjá Vera Design að spjalli.

Saga krabbameinsmeðferðar í myndum. Bls. 52. Guðrún Jónsdóttir tók daglega ljósmyndir af þeim útlitslegu breytingum sem áttu sér stað hjá henni í krabbameinsmeðferðinni. Hún segir frá sinni reynslu og sýnir okkur nokkrar myndir.

Eins og vera þvinguð inn í rússíbana sem þú vilt komast út úr. Bls. 58.

Sigurbjörg Erna fór í stofnfrumuskipti með blóði úr beinmergi sínum til að lækna hvítblæði Hlyns bróður hennar við skyggnumst inn í reynslu hennar.

Baráttan við stríð og krabbamein: Saga Mouna Nasr. Bls. 68.

Mouna greindist með brjóstakrabbamein einungis 30 ára gömul í stríðsátaka svæði í Sýrlandi. Hún býr nú á Íslandi og deilir sögu sinni með okkur til að veita öðrum innblástur.

Battling Both War and Cancer: Mouna Nasr. Journey of Resilience. Bls. 72

Mouna was diagnosed with breast cancer at the age of 30 during the war in Syria. Today, she lives in Iceland and shares her story to inspire others of resilience and hope.

Annað

Myndir síðustu 25 ára. Bls. 2.

Stjórn og starfsfólk Krafts. Bls. 4.

Efnisyfirlit. Bls. 5.

Leiðari. Bls. 6.

Kraftsblaðið - í gegnum tíðina. Bls. 16.

Styrktaraðilar Krafts. Bls. 80.

Kraftur, stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur, Skógarhlíð 8, 105 Reykjavík,sími 866-9600, stuðningssími 966-9618. www.kraftur.org, kraftur@kraftur.org. Ábyrgðarmaður og ritstjórn: Laila Sæunn Pétursdóttir. Ritstjórn: Róbert Jóhannsson og Þórunn Hilda Jónasdóttir. Umbrot: Hrefna Lind Einarsdóttir. Prófarkalestur: Guðlaug Birna Guðjónsdóttir. Forsíðuljósmynd: Þórdís Reynisdóttir. Prentun Prentmet Oddi.

Kraftur 25 áraFögnum augnablikunum

saman

Viktoría Jensdóttir formaður Krafts

Í

ár eru 25 ár frá stofnun Krafts, stuðningsfélagi fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendum.

Kraftur var stofnað af ungum frumkvöðlum sem fundu

að það vantaði hagsmunasamtök fyrir unga krabbameinsgreinda og aðstandendur þeirra. Síðan þá hefur

félagið vaxið og dafnað, félagsmönnum og verkefnum fjölgað og fleiri getað nýtt sér stuðning þess.

Mín fyrstu kynni af Krafti var þegar ég sem krabbameinsgreind fékk „Krafts pokann“ stuttu eftir greiningu. Mér þótti ótrúlega vænt um þennan poka, las bókina „Fokk ég er með krabbamein“ spjaldanna á milli, klædd í ullarsokkana og glósaði í Kraftsbókina. Það var líka ómetanlegt að hitta aðrar stelpur í svipuðum sporum í StelpuKrafti og gera sér dagamun og spjalla við þær um þær áskoranir sem við þurftum að takast á við. Núna þegar lengra er liðið frá minni meðferð þá finnst mér samt mikilvægt að mæta á viðburðina, hitta þá sem hafa gengið í gegnum svipaða reynslu eða eru að hefja sína baráttu því þar finn ég fyrir stuðningi og samhljóm frá jafningjum sem að skilja mig. Það er ástæðan fyrir því að ég ákvað að gefa kost á mér til formanns félagsins núna í vor til að gefa til baka það sem félagið gaf mér á erfiðum tíma og ég er þakklát fyrir traustið að fá að leiða félagið næstu árin.

Þá langar mig að nota tækifærið og hvetja félagsmenn að nýta sér þá frábæru viðburði sem félagið heldur úti bæði í formi stuðningshópa sem og viðburða til að skapa góðar minningar. Má þar nefna Sumargrillið, Páskabingó, Aðventukvöld og Lífið er núna festivalið sem haldið verður næstkomandi haust í tilefni af 25 ára afmæli félagsins.

Það er ótrúlega fallegt að sjá og upplifa velvilja margra fyrirtækja og almennings til félagsins. Við höfum haldið fjölda viðburða þar sem fólk kemur og perlar fyrir okkur, heldur tónleika, hleypur og ber stolt „Lífið er núna“ armböndin. Ekki má gleyma samstarfi við Veru Design sem á síðastliðnu starfsári sem hannaði fyrir félagið skartgripalínu og hátíðar „Lífið er núna“ armband.

Ég vil þakka fráfarandi stjórn Krafts fyrir óeigingjarnt starf síðustu fjögur ár og hlakka til að leiða nýja stjórn til áframhaldandi góðra verka fyrir Kraft. Áherslumál okkar eru að bæta Stuðningsnetið, auka aðstoð fyrir karlmenn en það hefur sýnt sig að konur sækja sér frekar aðstoðar ásamt því að huga að hvernig við styðjum aðstandendur enn frekar. Það er líka ótrúlega spennandi verkefni framundan sem verður í anda “Make a wish foundation”.

Þegar Kraftur var stofnaður var það keyrt áfram einungis af sjálfboðaliðum en í dag erum við svo heppin að hafa framkvæmdastjóra og starfsmenn sem vinna ötullega að því að aðstoða félagsmenn. Þetta hefur gert það að verkum að Kraftur hefur vaxið og dafnað á meiri hraða á styttri tíma.

Á þessum tímamótum, 25 ára afmæli Krafts, þá vil ég þakka stofnendum Krafts fyrir framsýni þeirra og drifkraft við að stofna félagið. Þeir hafa með stofnun Krafts gefið ómetanlegt framlag í þágu krabbameinsgreinda og aðstandenda. Ég vil einnig þakka öllum þeim sem hafa styrkt Kraft með einum eða öðrum hætti – með fjáröflunum, kaupum á varningi, þeim sem eru mánaðarlegir Kraftsvinir eða þeim sem hafa styrkt félagið með öðrum hætti.

Að lokum vil ég færa innilegar kveðjur til allra félagsmanna og þeirra sjálfboðaliða sem hafa lagt Krafti lið með vinnu sinni.

Til hamingju með 25 ára afmælið kæru félagsmenn, ekki gleyma að þið eruð „krafturinn“ í Krafti og lífið er svo sannarlega núna!

Ég vonast að sjálfsögðu til þess að sjá sem flesta á „Lífið er núna“ festivalinu í september.

Velkomin í klúbbinn sem enginn vill vera í!

Gjafapoki Krafts

Kraftur hefur útbúið gjafapoka sem allir á aldrinum 18 til 40 ára sem greinast með krabbamein fá afhentan. Markmiðið er fyrst og fremst að veita stuðning og bjóða fólk velkomið í klúbbinn sem enginn vill vera meðlimur í. Pokinn inniheldur hluti sem gætu komið sér vel í ferlinu sem fram undan er. Þar er t.a.m. Fokk ég er með krabbamein bókin, minnisbók til að halda utan um hluti sem þarf að muna, tannbursti því það er mikilvægt að huga að tannheilsunni í ferlinu, vörur frá Bláa lóninu, Unbroken og aðild að Storytell svo eitthvað sé nefnt. Einnig má finna Lífið er núna húfuna og ullarsokka í pokanum.

Að vera ungur og greinast með krabbamein er mikið áfall. Ekki bara áfallið við að greinast heldur óvissan um framhaldið. Til að koma til móts við og hjálpa ungu fólki í þessum aðstæðum hefur Kraftur útbúið ýmiss konar lesefni og farið í samstarf við fyrirtæki til að létta undir fólki. Í blaðinu geturðu lesið um hina ýmsu þjónustu sem er í boði en við viljum líka vekja sérstaka athygli á þessu hér að ofan.

Allt félagsfólk Krafts getur sótt um rafrænt félagskort Krafts. Kortið veitir afslætti hjá fyrirtækjum sem hvetja til hreyfingar, sjálfsræktar og útivistar sem og að skapa góðar stundir og minningar með sínu nánasta fólki.

Lyfjakort Krafts

Apótekarinn styður félagsmenn Krafts sem greinst hafa með krabbamein með því að kosta lyf og aðrar tengdar vörur. Lyfjastyrkurinn nær til lyfseðilsskyldra lyfja sem tengjast veikindum viðkomandi, lausasölulyfja sem og vörur frá Gamla apótekinu.

Lífskraftur - FOKK ég er með krabbamein

Lífskraftur er bók sem Kraftur gaf út sem inniheldur hagnýtar upplýsingar fyrir einstaklinga sem greinst hafa með krabbamein, aðstandendur og vini. Þar er búið að safna saman á einn stað upplýsingum, fræðsluefni og bjargráðum sem koma að gangi fyrir ungt fólk með krabbamein og aðstandendur. Bókina er hægt að fá hjá Krafti að kostnaðarlausu og fylgir hún líka með í gjafapoka Krafts.

Þú getur fengið skattaafslátt fyrir að styrkja Kraft

Einstaklingar sem styrkja Kraft geta fengið skattaafslátt ef styrkupphæð er á bilinu

10.000 til 350.000 krónur sem getur safnast saman yfir fleiri góðgerðarfélög. Upphæðin kemur til lækkunar útsvars­ og tekjuskattsstofns á almanaksári. Til dæmis ef einstaklingur með meðaltekjur greiðir

20 þúsund króna styrk til Krafts fær sá hinn sami skattaafslátt að fjárhæð 7.600 krónur og greiðir þannig í raun 12.400 fyrir

20.000 króna styrk til félagsins. Athugið að

frádráttur er ekki millifæranlegur á milli hjóna og sambúðarfólk en hann getur verið alls 700.000 krónur en það ber að halda framlögum hvers einstaklings aðgreindum. Kraftur gefur styrkina upp til ríkisskattstjóra á hverju almanaksári, hvort sem um staka styrki eða mánaðarlegt framlag er að ræða.

Hér er hægt að lesa meira til um þetta með því að taka mynd af QR kóðanum með snjallsíma.

Hvernig getur þú hjálpað okkur að hjálpa öðrum?

Kraftur er alfarið rekið fyrir velvilja fólks og fyrirtækja í landinu. Það væri ógjörningur að styðja við bakið á ungu fólki sem greinist með krabbamein og aðstandendum ef ekki væri fyrir ykkar hjálp. Þú getur lagt okkur lið með ýmsum hætti t.d. með því að versla í vefverslun okkar, veitt okkur stakan styrk eða lagt okkur lið sem sjálfboðaliði.

Viltu vera Kraftsvinur?

Helsta bakland okkar eru mánaðarlegu styrktaraðilar okkar sem styðja félagið með mánaðarlegum greiðslum. Þeir eru einstaklega mikilvægur hlekkur í keðjunni okkar til að hjálpa okkur að hjálpa öðrum.

Við stöndum í þakkarskuld við þá 2.800 styrktaraðila sem nú leggja Krafti lið í hverjum mánuði. Það að vera að berjast við lífshættulegan sjúkdóm er einstaklega krefjandi og því ómetanlegt að félagsmenn geti fengið andlegan, líkamlegan, félagslegan og fjárhagslegan stuðning á þeim tímum.

Þú getur lagt okkur lið með því að gerast mánaðarlegur styrktaraðili með því að fara inn á www.kraftur.org ­ Styrkja Kraft.

Þinn stuðningur skiptir máli.

Með því að leggja Krafti lið með mánaðarlegum greiðslum hjálpar þú ungum krabbameinsgreindum einstaklingum og aðstandendum að fá:

Sálfræðiþjónustu í samstarfi við Krabbameinsfélagið

Náms- og starfsráðgjöf

Stuðning meðal jafningja

Fræðslu

Aðgengi að ýmsum viðburðum til að skapa góðar minningar

Fjárhagslegan stuðning

Hagsmunagæslu

Útivist og hreyfingu meðal jafningja

Kynntu þér hvernig þú getur lagt Krafti lið með því að taka mynd af QR kóðanum með snjallsíma.

Viðtal - Róbert Jóhannsson

Stolt af 25 ára

afkvæminu

„Ég á bara varla orð til að lýsa þessu. Ég er svo stolt af félaginu, hvað það hefur vaxið og dafnað,“ segir Hildur Björk Hilmarsdóttir, einn stofnenda Krafts.

Í ár eru 30 ár síðan hugmynd hennar um félagið kviknaði og 25 ár frá stofnun þess.

„Ég er alveg viss um að mjög margir aðrir hafa fengið þessa hugmynd. En það þarf að koma henni í framkvæmd.“

Hugmyndin varð til þegar

Hildur var inni á krabbameinsdeild í meðferð haustið 1994. Þar komst hún að því að það væri engin aðstoð sem miðaði beint að krabbameinsgreindu ungu fólki, á aldrinum 18-40 ára. Áður en Kraftur var stofnaður heimsótti hún og studdi annað ungt fólk sem hafði greinst með krabbamein. Árið 1999 ákvað svo hópur ungs fólks að slá til, hélt fund við eldhúsborðið í heimahúsi í Kópavogi þar sem Kraftur - Stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur var stofnað.

Mjög skipulögð strax frá upphafi

Félagið fékk snemma mikinn meðbyr. Kraftur varð aðildarfélag Krabbameinsfélagsins og hélt stofnfund í samkomusal Krabbameinsfélagsins í febrúar árið 2000. „Við fylltum efstu hæðina. Þarna komu rosalega margir og skráðu sig í félagið,“ segir Hildur. Það hjálpaði mikið til við að taka fyrstu skrefin að fólk var tilbúið að styrkja Kraft. Hildur segir fyrstu árin hafa verið mjög skemmtileg en líka mjög erfið. „Við vorum alveg rosalega skipulögð, enda nokkrar steingeitur þarna á ferð. Við gerðum þetta svolítið eins og við værum að stofna fyrirtæki.“ Hún segir að strax frá upphafi hafi þau lagt áherslu á að hafa bæði konur og karla í stjórn. Eins var ákveðið snemma að formaður gæti setið í tvö tveggja ára kjörtímabil „svo það kæmi alltaf inn nýtt blóð,“ segir Hildur. „Við vildum fá gott fólk sem vildi sinna starfinu og hefði þessa hugsjón og væri áhugasamt um félagið.“

Hugarfarsbreyting með Krafti

„Oft vill fólk gleyma þessum tíma,“ segir Hildur um krabbameinsmeðferðir. „Ef það læknast af krabbameininu vill það bara halda áfram, sem mér finnst bara eðlilegt. Að fólk sé kannski ekki að eyða orkunni í að styðja aðra. En ég held að sú hugsun hafi kannski breyst mikið með tilkomu Krafts.“ Þegar fólk heyrir af Krafti, mætir til Krafts og er ánægt með það sem félagið hefur upp á að bjóða, „þá er það tilbúið að láta gott af sér leiða með því að sitja í stjórn, eða vera virkur sjálfboðaliði á viðburðum og annað. Það er í rauninni bara frábært hvað Kraftur er öflugt félag í dag og er alltaf að vaxa meira og meira.“

Hildur telur að það hefði hjálpað henni í gegnum sína meðferð að geta leitað til félags á borð við Kraft. Sérstaklega sér hún fyrir sér að það hefði hjálpað á þeim tímum þegar andlega líðanin fór að versna. „Það er mjög óeðlislægt fyrir mig. Ég er mjög jákvæð manneskja, sé bara þessar björtu hliðar í lífinu, sé varla þessar svörtu,“ segir hún. „Þá var þetta mjög erfitt og ég hélt hreinlega að ég væri að verða andlega lasin.“

Kraftur tveggja kvenna

Hildur er sérstaklega þakklát hjúkrunarfræðingnum Nönnu Friðriksdóttur, sem spurði hana hvernig hún hefði það þegar Hildur mætti í blóðprufu. „Ég segi henni bara að ég hafi það ansi skítt og útskýri fyrir henni hvernig mér líður.“ Nanna bað Hildi að doka aðeins við og fór og prentaði út fyrir hana nokkur blöð. Á blöðunum voru upplýsingar um sorgarviðbrögð og hvernig sorgin birtist. „Ég las það og bara: „Þetta er ég, þetta er ég líka, svona er ég“,“ segir Hildur. Hún segir Nönnu hafa bent sér á að þetta væri allt svo eðlilegt og hún væri að fara í gegnum sorgina.

„Kannski hafði maður bara ekki heilsu eða tíma til þess að fara í gegnum sorgarferlið þarna þegar maður var veikur, maður var svo upptekinn af því að læknast og allt það.“

„Ég fór í gegnum þetta eins og margir aðrir en það er mjög gott að vita að maður getur átt von á þessu. Ég held að svona félag eins og Kraftur hefði hjálpað mjög mikið þegar ég var veik. Ef maður fær góðan jafningjastuðning þá er það bara góð vítamínsprauta.“

Í framhaldi af jafningjastuðningnum talar Hildur um kynni sín af Lilju Sigurðardóttur. Hún var flugfreyja og töluvert eldri en Hildur sjálf. Lilja hafði fengið sams konar krabbamein og Hildur.

„Hún kom færandi hendi flugfreyjan. Það var svo góð lykt af henni og svo fallegt hárið. Ég þekkti hana ekki neitt en hún var svo yndisleg. Ég fékk svo mikla orku frá henni eftir að hún kom til mín og sagði mér frá öllu sem ég gæti átt eftir að ganga í gegnum.“

Kraftur í góðum málum í dag

Fyrstu árin var öll vinna Krafts unnin af sjálfboðaliðum. Sjálfboðaliðarnir eru enn mjög mikilvægir félaginu en fjórir fastir starfsmenn eru nú á skrifstofu félagsins og nokkrir verktakar sem sinna ýmsum störfum. „Ég held að Kraftur sé í rosalega góðum málum í dag,“ segir Hildur. „Ég held að félagið sé passlega stórt og hugsa að það stækki ekkert mikið meira. Ég held að það sé lykilatriðið að það sé tekið á lykilþáttum, að við séum alltaf í forsvari fyrir unga fólkið.“

Hildur fylgist áfram vel með starfsemi félagsins. „Mér finnst mjög gaman að mæta og sjá hvað er að gerast. Ég væri alveg til í að sjá fleiri öldunga sem kæmu en ég skil alveg að fólk vilji fjarlægjast.“ Hún segist þó sjá kunnugleg andlit þegar sumargrillið er haldið. „Þessir reynsluboltar eru núna meira að fylgjast með og styrkja félagið. Það er það sem við gerum held ég öll, að styrkja félagið með því að kaupa vörur eða með því að vera mánaðarlegir styrktaraðilar.“

Kraftur vinnur áfram að sömu markmiðum og unnið var með í upphafi. Að styðja við ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur með jafningjastuðningi, hagsmunagæslu, öflugri fræðslu, samveru á jafningjagrunni, veita hagnýtar upplýsingar og stuðla að samvinnu félagasamtaka, heilbrigðisstarfsmanna og annarra sem koma að málefnum þeirra sem tengjast sjúkdómnum.

Hvar eru þau í dag?

Kári Kristján Kristjánsson

Kári Kristján Kristjánsson, handboltakempa, greindist 28 ára með æxli í baki og nokkrum árum síðar greindist hann aftur. Þegar við skyggndumst inn í lífsreynslu hans árið 2020 þá hafði hann farið í skurðaðgerðir, geislameðferðir og verið var að hugsa um að setja hann á líftæknilyf. En hvernig er staðan í dag, fjórum árum síðar?

„Staðan er bara sú sama og þegar við hittumst síðast og ég er mjög sáttur við það. Engar breytingar og þá eru engar fréttir góðar fréttir. Það hafa ekki orðið nein ný inngrip og helgast það líka af því að ég er enn þá að spila handbolta. Á meðan ég geri það þá er ég væntanlega ekki að fara í neinar stórar aðgerðir svo lengi sem það sé allt í góðu.“

Kraftsblaðið hefur verið gefið út í um 20 ár. Við ákváðum að heyra í nokkrum einstaklingum sem prýddu forsíðu blaða frá fyrri tíð og/eða voru í viðtali í blöðum Krafts og sjá hvernig staða þeirra væri í dag.

„Fyrstu árin voru mjög erfið en síðustu ár hafa verið allt að því góð. Þetta er búið að vera risastór hluti af daglega lífinu en á öllum þessum tíma hefur þetta allt saman orðið „eðlilegt“ og meðan það hafa ekki orðið neinar stórar breytingar á æxlinu sjálfu þá er ég ánægður.“

„Ég er enn að spila handbolta en það hlýtur nú að styttast í því hjá mér enda eiga ekki svona gamlir karlar að vera að hlaupa með tvítugum peyjum. En það gengur bara vel og er handboltinn eitt af því sem bjargaði því sem bjargað varð andlega á sínum tíma og ég á í eilífðar sambandi við íþróttina. Við urðum Íslandsmeistarar í fyrra og lyftum bikarnum heima fyrir framan fólkið okkar. Það var sérstök stund.“

„Ég myndi hvetja þann sem er að ganga í gegnum svona erfiðleika, að bíta á helvítis jaxlinn og segja fuck it og áfram gakk ...... það er enginn að fara að gera þetta fyrir þig og settu helvítis líkama og sál í leikinn!!!! Sigurhugsun alla daga.“

Náms- og starfsráðgjöfný þjónusta hjá Krafti

Maður þarf að finna lífsgleðina í vinnunniekki bara vinna af skyldurækni

Guðlaug Ragnarsdóttir er náms­ og starfsráðgjafi hjá Krafti en hún þekkir það af eigin raun að standa frammi fyrir lífsógnandi sjúkdómi og vilja breyta til eftir að hafa staðið upp úr veikindunum. Kraftsfélagar geta fengið náms­ og starfsráðgjöf hjá Krafti sem getur hjálpað þeim við að taka næstu skref í að fara aftur í nám eða vinnu eftir veikindi.

„Eftir alvarleg veikindi stendur fólk oft frammi fyrir krossgötum og finnur að það þurfi að breyta til, stokka upp í lífinu og gera eitthvað nýtt. Þetta á ekki bara við um þau sem greinast heldur líka aðstandendur. Ég ákvað að láta reynslu mína og menntun skipta máli og hafði því samband við Kraft til að bjóða fram mína krafta,“ segir Guðlaug.

Guðlaug greindist sjálf með brjóstakrabbamein árið 2019 stuttu eftir að hún hafði lokið menntun sinni sem náms­ og starfsráðgjafi. Hún starfar í hlutastarfi hjá Krafti en vinnur einnig hjá Fjölbrautaskóla Ármúla. „Það er svo gott að fara til einhvers sem þú getur talað við um reynslu þína því ég þekki veikindin en að auki er ég með þessa menntun og get rýnt í áhugasvið fólks, skoðað námsferla og starfsvið og hjálpað því áfram, allt eftir því sem á við.“

Það er mjög algengt að fólk vilji breyta til eftir að það hefur greinst með krabbamein en þá getur verið erfitt að finna hvað það er sem við skal taka. Eins geta aðstæður hafa breyst, ekki er eins mikil orka til staðar, áhugasviðin hafa breyst eða hreinlega er ekki möguleiki að vinna sömu vinnu og fyrir veikindi. Það geta verið alls kyns ástæður fyrir því að breyta til um nám eða starf og það er aldrei of seint að mennta sig eða skoða eitthvað nýtt í lífinu.

„Maður þarf að finna lífsgleðina í vinnunni, ekki bara vinna af skyldurækni. En við þurfum langflest að vinna til að eiga í okkur og á en ég get hjálpað til við að finna nám eða starf sem

getur leitt til meiri gleði í framtíðarvinnunni. Ég hvet líka aðstandendur til að nýta sér þjónustuna. Oft hafa þeir þurft að vera hugsa um einstakling sem hefur þurft mikla aðhlynningu og eftir það standa þeir uppi með spurningar eins og hvað langar mig að gera? Það er eðlilegt að standa upp eftir erfiðleika og horfa á lífið og hugsa: Er ég sátt/ sáttur með vinnuna mína? Gæti ég mögulega breytt til?“ segir Guðlaug að lokum.

Hvað felst í námsráðgjöfinni?

• Viðtal þar sem farið er í gegnum reynslu og menntun.

• Áhugasviðskönnun og rýni á hana.

• Tækifæri skoðuð um hvaða nám gætu hentað.

• Aðstoð við umsóknir er varðar störf og nám.

• Aðstoð við að leita að nýjum tækifærum til framtíðar.

Stuðningur og ráðgjöf - Kraftur er í samstarfi við Krabbameinsfélagið í tengslum við stuðning og ráðgjöf krabbameinsgreindra og aðstandendur. Við bjóðum upp á stuðningsviðtal, sálfræðiþjónustu, félagsráðgjöf og aðstoð varðandi réttindabaráttu. Eins er í boði að hitta náms­ og starfsráðgjafa. Allt er þetta félagsmönnum okkar að kostnaðarlausu.

Skannaðu QR kóðann til að fá nánari upplýsingar um náms og starfsráðgjöf Krafts og panta tíma.

Að greinast með krabbamein sem og krabbameinsmeðferð getur haft áhrif á frjósemi. Oft er hægt að fara í frjósemisverndandi úrræði eins og að frysta egg og sæði en stundum er ekki tækifæri til þess. Eftir meðferð er ekki víst að fólk geti eignast börn og fjölmargir glíma við

ófrjósemi eftir krabbamein eða krabbameinsmeðferð. Aðrir ganga í gegnum ýmsar frjósemismeðferðir eins og tæknifrjóvgun og glasafrjóvgun. Við hittum nokkra Kraftsfélaga sem hafa verið svo lánsamir að eignast börn eftir meðferð.

Kraftaverkabörnin

Kraftur

Ljósmyndari Alina

Súsanna og Aþena

Súsanna Sif Jónsdóttir var einungis 25 ára þegar hún greindist með non­Hodgkins eitilfrumukrabbamein árið 2017. Súsanna átti ekki börn en hún hafði fætt andvana dreng árið 2010. Það gafst ekki tími til að fara í frjósemisverndandi meðferð þar sem meinið var mjög óvægið og óx hratt og hún þurfti því að hefja lyfjameðferð strax.

„Ég fékk bara viku frá greiningu til að undirbúa mig fyrir fyrstu lyfjagjöfina. Ég var einhleyp á þeim tíma og þá var ekki vænlegt til árangurs að frysta egg án þess að frjóvga það fyrst, þannig að þetta hefði alltaf orðið svolítið tímafrekt ferli.

Ég byrjaði svo með manninum mínum árið 2018 á meðan ég var enn í lyfjameðferð. Ég lét hann vita hvernig staðan væri og að ég ætlaði mér að reyna að eignast barn eftir að meðferð lyki, hvort sem að hann yrði með í því ferli eða ekki. Þrátt fyrir að hafa verið vinir í mörg ár þá höfðum við bara verið saman í nokkra mánuði og því skiljanlegt ef hann væri ekki til í slíka skuldbindingu. En hann fór með mér í þetta af fullum krafti og við fórum í þrjár heilar IVF meðferðir hérna heima á Íslandi, auk uppsetninga, á árunum 2018­2021. En lyfjameðferðin hafði ollið miklum skaða og ég átti svo fá egg eftir, þannig þetta gekk allt saman mjög erfiðlega. Ég var með svokallað ólæknandi krabbamein sem spratt sífellt upp aftur. Samhliða tæknifrjóvgununum þurfti ég því að fara reglulega í krabbameinsmeðferðir á nokkurra vikna eða mánaða fresti, hvort sem það voru lyf, geislar eða annað.

Við ákváðum svo að prófa að fara til Grikklands og fórum þar í okkar fjórðu IVF meðferð árið 2021. Ég fór í einhverjar rannsóknir áður og endaði í svolítilli aðgerð þar sem þurfti að fjarlægja örvef úr leginu frá fyrri meðgöngu sem hafði líklega ollið því að fyrri meðferðir tókust ekki. Sú meðferð gekk upp og ég varð ófrísk af litlu stúlkunni okkar. Við komum heim til Íslands og giftum okkur um sumarið og ég átti dásamlega meðgöngu. En ég var enn með krabbamein og við krossuðum bara fingur að ég kæmist í gegnum þessa níu mánuði án þess að þurfa krabbameinsmeðferð. Þegar ég var gengin

sjö mánuði á leið þá var ég aftur á móti komin með æxli í annan fótinn sem þurfti að bregðast strax við, þannig við mæðgur fórum saman í geislameðferð. En þar sem þetta var staðbundin meðferð þá höfðu geislarnir engin áhrif á ófædda dóttur mína.

Eftir að hún fæddist þá lá beinast við að ég færi í beinmergsskipti, því það var eini möguleikinn minn á varanlegri lækningu. Við fórum því til Svíþjóðar þegar dóttir mín var bara sex mánaða og dvöldum þar í fjóra mánuði á meðan ég gekkst undir beinmergsskipti á sjúkrahúsinu í Lundi. Það hefur gengið upp og ofan en ég hef verið á hægum batavegi núna í rúmt ár.

Dóttir okkar heitir Aþena Malen og hún varð tveggja ára núna í febrúar síðastliðnum. Mig langar að þakka þeim ótalmörgu sem lögðu okkur hjónunum lið í okkar ferli. Fólkinu sem styrkti Kraft sem gat þá styrkt okkur í framhaldinu, vinkonum mínum úr hjúkrunarnáminu í HA sem hófu söfnun fyrir okkur, öllum þeim sem lögðu söfnuninni lið og þeim ótalmörgu sem hafa stutt okkur með ýmsu móti á þessari vegferð. Aþena er sannkallað kraftaverkabarn og hún væri ekki til ef það væri ekki fyrir allt þetta yndislega fólk sem hjálpaði okkur að búa hana til.“

Guðni, Aldís Klara og Pálmi Þór

Guðni Þór Jóhannsson, greindist árið 2019 með stærðarinnar non­Hodgkins eitilfrumukrabbamein í miðmæti þá 26 ára gamall. Hann var þá barnlaus en hugurinn farinn að leiða að barneignum. Guðni lá inni á Landspítala þegar hann greindist með krabbamein og hafði starfsfólk samband við Livio fyrir hann og var hann sendur með leigubíl þangað í frjósemisverndandi meðferð áður en lyfjameðferð hófst.

„Það tókst einungis að frysta nokkur „strá“ enda var ég orðinn mjög veikur á þessum tímapunkti. Nokkrum mánuðum eftir að ég hafði lokið krabbameinsmeðferð fórum við, konan mín, að skoða möguleikana okkar. Í ljós kom að það eina í stöðunni var að fara í smásjárfrjógvun þar sem það var engin virkni eftir lyfjameðferðina og við áttum einungis 12 „strá“ sem við þurfum að nýta vel. Læknarnir sögðu að frjósemin gæti aukist með tímanum en töldu líkurnar fremur litlar.

Þetta var í miðjum covid faraldri og þá tók við lengri bið en venjulega. Við fórum á biðlista hjá Livio í byrjun febrúar árið 2020 og fórum svo í frjósemismeðferð í lok ágúst sama ár. Það náðust fimm egg en einungis tvö þeirra frjóvguðust og annað var sett upp en hinn fósturvísirinn náði ekki í frysti. Við vorum það lánsöm að fósturvísirinn náði að halda sér og vaxa og dafna og yndislega dóttir okkar fæddist 13. maí 2021, þremur vikum fyrir tímann og aðeins átta merkur. Þó svo að við höfum verið það lánsöm að hafa fengið hana eftir

einungis eina meðferð þá tók þetta ferli mikið á svo við vorum ekki tilbúin að fara strax í gegnum allt ferlið aftur. Þrátt fyrir að læknarnir hafi ekki verið bjartsýnir á að við gætum átt barn án hjálpar þá þremur árum seinna var framleiðslan komin aftur í gang og við eignuðumst yndislegan dreng í mars 2024.

Dóttir okkar heitir Aldís Klara og er nýorðin þriggja ára og Pálmi Þór kom í heiminn í 7. mars núna í ár og er því nokkurra mánaða.

Ég er þakklátur að starfsfólk Landspítalans hafi gripið mig og sent mig til Livio því ég var orðinn það veikur að á þessum tímapunkti voru frjósemisvandamál ekki eitthvað sem var ofarlega í huganum.“

Birna, Birta og Glódís

Birna Almarsdóttir greindist árið 2020 með Hodgkins eitilfrumukrabbamein á fjórða stigi, þá 27 ára. Hún fór í frjósemisverndandi meðferð hjá Livio þar sem gerð var tilraun til að frysta fórsturvísa en sú meðferð gekk ekki upp. Það var brýnna að hefja lyfjameðferðina en að gera tilraun til annarar meðferðar, svo hún og maðurinn hennar vonuðu það besta en þau áttu eina tveggja ára stelpu á þessum tíma, Glódísi.

„Í dag eru liðin þrjú ár frá því ég kláraði lyfjameðferðina. Ég er krabbameinslaus, í eftirliti á árs fresti og komin með hár niður fyrir axlir! Ég eignaðist litla stelpu núna í febrúar. Hún varð til náttúrulega og frekar

óvænt en meira en velkomin í tilveruna okkar.

Stelpan okkar heitir Birta og er nú um fjögurra mánaða. Þegar ég var orðin ólétt en vissi ekki af því dáðist ég ítrekað að fallegri birtu í stofunni heima og dansandi skuggum í rýminu öllu. Mér fannst því mjög viðeigandi að hún fengi nafnið Birta, eftir birtu síðdegissólarinnar. Nú get ég dáðst að dagsbirtunni og allri fegurðinni sem henni fylgir og litlu Birtu minni sem skín enn skærar jafnvel. Og elsku Glódís er að verða sex ára. Nafn hennar er líka viðeigandi þar sem hún kom með mikið ljós inn í líf mitt og þá sérstaklega þegar ég gekk í gegnum veikindin. Hún fékk mig til að brosa og muna eftir því hvað lífið getur verið fallegt, þótt það sé erfitt.“

Auke van der Ploeg greindist árið 2017 með eistnakrabbamein og var þá 31 árs gamall. Hann giftist árið 2017 en þau hjónin voru þá barnlaus. Auke hafði tök á því að fara í frjósemisverndandi meðferð og lét fyrsta sæði fyrir aðgerð og lyfjameðferð.

„Það eru sjö ár síðan ég greindist og þetta var alveg erfitt í byrjun. Við létum kanna frjósemi í okkur báðum og þegar okkur loksins tókst í fyrsta skipti að verða ólétt þá misstum við fóstur.

Í dag erum við búin að eignast tvö börn.Við eigum strák sem heitir Tómas Elí. Hann er þriggja og hálfs árs en hann fæddist í október 2020 og svo kom lítil stelpa til okkar í janúar sem heitir Ída Björt.

Það er bara ekkert sjálfgefið að eignast börn og mikið erum við þakklát fyrir börnin sem við eigum.“

Auke, Tómas Elí og Ída Björk

Ljósmyndari Alina

Hulda og Styrkár Orri

Hulda Hjálmarsdóttir var 15 ára þegar hún greindist með bráðahvítblæði AML. Hún var nýorðin kynþroska þegar hún greindist og um ári eftir lyfjameðferð fór hún á reglulegar blæðingar og töldu læknarnir að þetta ætti ekki að hafa áhrif á frjósemi hennar en hún vissi samt aldrei alveg hvernig staðan væri.

„Ég fór í enga frjósemisverndandi meðferð fyrir krabbameinsmeðferðina mína þar sem ekki var tími til að gera slíkar ráðstafanir.

Ég var byrjuð í lyfjagjöf fjórum dögum eftir að greining lá fyrir. Þegar ég greindist var ekki hægt að frysta ófrjóvguð egg hér á landi og einungis hægt að frysta fósturvísa. Unglingsstelpan ég hefði þá þurft að taka ákvörðun um hver ég vildi að væri sæðigjafi minn sem getur verið snúið þegar maður er svo ungur.

Þó að læknarnir mínir teldu að meðferðin ætti ekki að hafa áhrif á frjósemi mína þorði ég aldrei að setja væntingar mínar of hátt um að ég gæti átt börn og var alltaf með það bakvið eyrað að mögulega gæti ég ekki átt barn sjálf.

Mér þótti líka bara svo erfitt að hugsa til þess að það gæti verið niðurstaðan að ég fékk mig aldrei til að láta athuga með frjósemi mína. Einnig var búið að vara mig við að vegna þeirrar lyfjameðferðar sem ég fór í væru meiri líkur heldur en minni að ég myndi fara snemma á breytingaskeiðið og þyrfti því að eiga börn í fyrra fallinu. Ég hélt oft að ég væri búinn að missa af þeim glugga en ákvað að treysta á að það myndi gerast sem myndi gerast. Það kom mér því óendanlega mikið á óvart þegar ég fékk jákvætt óléttupróf eftir afmælisveisluferð til Kúbu í febrúar 2022. Mér leið svo skringilega á leiðinni heim að ég hélt að ég væri með Covid þar sem margir í ferðinni voru að greinast. Þegar heim kom tók ég Covidpróf sem var neikvætt en óléttuprófið var hins vegar blússandi jákvætt!

Ég eignaðist litla strákinn minn 22. október 2022 og fékk hann nafnið Styrkár Orri. Að verða mamma hefur komið mér svo mikið á óvart. Það er held ég ekkert í lífinu sem hefur haft eins mikil lífsbreytandi áhrif á tilveru mína og að verða foreldri. Ég þakka fyrir það á hverjum degi að hafa

fengið þetta tækifæri í lífinu að verða mamma og fá að upplifa það hlutskipti. Klárlega lífsreynsla sem hefur auðgað tilveru mína og gert mig að auðmjúkari manneskju og líka þreyttari….hahaha.“

Fræðsluvefur Krafts - Þar er hægt að leita að allskonar fræðslu og upplýsingum um krabbamein og helstu málefnin tengt því, afleiðingum þess og helstu spurningum sem brenna á fólki.

Fræðsluvefurinn er byggður á Lífskrafti ­ Fokk ég er með krabbamein bókinni sem félagið gaf út.

Taktu mynd af QR kóðanum til að skoða Fræðsluvef Krafts

Frábær gönguævintýri!

Nú þegar hefur Kraftur farið á Fimmvörðuhálsinn þar sem gengið var á milli tveggja jökla, Eyjafjallajökuls og Mýrdalsjökuls, frá Skógum til Þórsmerkur undir frábærri leiðsögn. Einnig höfum við farið á Grænahrygg og tókum dagsgöngu um náttúruundur Torfajökuls og Landmannalauga. Gengið var þá í hlíðum Skalla, um Uppgönguhrygg, í Hattver, Jökulgil og að Grænahrygg. Í bæði þessi skipti hefur hópurinn fengið hamborgaraveislu og svalandi drykki eftir gönguna og gist á Midgard Base Camp eftir að hafa hvílt lúin bein í heitum potti og gufubaði.

Ganga um Tindfjöllin í sumar

Í sumar fóru Kraftsfélagar í dagsgöngu í Þórsmörku. Nú var farinn Tindfjallahringurinn sem er vafalítið ein fallegasta og fjölbreyttasta gönguleið landsins. Eftir gönguna var gist á Midgard Base Camp og veisla um kvöldið eins og undanfarin ár.

Til að þjálfa sig upp fyrir Tindafjallahringinn og aðrar göngur bauð Kraftur upp á skemmtilegt göngunámskeið. Námskeiðið var hluti af FítonsKrafti og fyrir þau sem langar að stunda útivist í góðum félagsskap meðal jafningja. Búast má við að fleiri göngunámskeið verði sett á laggirnar á næstu mánuðum.

Kraftur er í samstarfi við Midgard Adventure þar sem þau bjóða Kraftsfélögum í einstakar ævintýraferðir í íslenskri náttúru. Félagsmenn greiða lágt staðfestingargjald og Kraftur greiðir afganginn á góðum kjörum.

FítonsKraftur/Klífa brattann - Kraftur leggur mikið upp úr því að félagsmenn okkar haldi sér virkum í hreyfingu og býður því upp á ýmis námskeið. T.a.m. göngunámskeið, jóga, flot eða fyrstu skrefin í ræktinni svo eitthvað sé nefnt.

Skannaðu QR kóðann til að fá nánari upplýsingar um FítonsKraft

Þarft að breytast í einhvers konar faðmlag

Viðtal - Róbert Jóhannsson

Um áratugur er liðinn síðan leiðir þeirra Tómasar

Þórs Þórðarsonar og Sunnu Kristínar Hilmarsdóttur, unnustu hans lágu fyrst saman. Þau hófu bæði störf hjá 365 miðlum árið 2014, hvort hjá sínum miðlinum og voru í sitthvoru húsinu í vinnunni. Þau vissu hvort af öðru, segir Tómas, en kynntust ekkert strax. Hann

segir að hlutirnir á milli þeirra hafi byrjað að gerast þegar hann var kominn til Frakklands vegna EM

í fótbolta 2016.

„Ég set mynd af mér á Facebook frá fyrsta degi á EM. Þá hendir hún í komment við myndina, sem ég bara svona: „Ha! Bíddu við.“ Það gerðist þó ekkert á milli þeirra strax. „Það varð eitthvað vinnudaður. Svo þegar ég var ekki búinn að gera neitt í nógu langan tíma þá bara kom hún niður í bæ eitt kvöldið og sótti mig. Þá var hún búin að gefast upp á hversu illa ég var að mér í leiknum, og það var bara náð í mig sko.“

Síðan þá hefur sambandið verið að langmestu leyti mjög ljúft. Þau voru bæði komin yfir þrítugt þegar þau byrja saman og bárust barneignir snemma í tal. „Ef við vildum byrja þetta á réttum enda, byrja saman, stofna til einhvers sambands og flytja saman, þá er tíminn orðinn knappur.“ Tómas lýsir Sunnu sem algjörum barnahvíslara, „og bara heimsins synd og skömm að líkurnar á því að Sunna eignist ekki börn séu mjög miklar, því sumir eru bara fæddir í þetta hlutverk og hún er það svo sannarlega.“ Það var einmitt í þessum tilraunum þeirra til barneigna sem í ljós kemur að Sunna er með krabbamein á háu stigi.

Kraftaverkakona á Livio

Þau leituðu aðstoðar til barneigna hjá Livio, þar sem blóðprufur voru teknar af þeim eins og venja er. Það gekk illa með blóðið úr Sunnu, það storknaði svo hratt að ekki var hægt að nota sýnið. Sama var uppi á teningnum í annað skiptið og þegar kom að þriðja skiptinu tók starfsmaður Livio sjálfur til sinna ráða. Tómas talar um hana sem kraftaverkakonu. „Hún sendi sýnið til frekari rannsóknar og um viku síðar kom í ljós að hún var með mergæxli á gríðarlega háu stigi.“

„Fyrsta tilfinningin var bara: Nei, þetta getur ekki verið,“ segir Tómas um viðbrögðin við að heyra tíðindin. Hann minnir að það hafi verið starfsmaður á skrifstofu hjúkrunarfræðings sem færði þeim tíðindin fyrst, og þá í raun og veru óvart. „Greyið stúlkan segir Sunnu óvart að hún sé með sjúkdóminn. Tómas segir hana ekki hafa sagt þeim berum orðum að Sunna hefði greinst með krabbamein, en ekki hafi verið hægt að skilja orð hennar öðruvísi.

Vonaði að endursýning sýndi aðra niðurstöðu

Í minningunni voru þau ótrúlega hrædd. „Sumt af þessu er eitthvað svartnætti sem maður er bara búinn að gleyma viljandi,“ viðurkennir hann þó. „Það er búið að segja þér úrslitin en maður vonast eftir því að þetta verði eins og í skaupinu ‘85, bara bíður eftir endursýningu og þá verði skotið framhjá.“

„Svo förum við á blóðlækningadeildina og fáum úr því skorið að hún sé ekki bara með sjúkdóm, heldur gríðarlega mikinn sjúkdóm,“ rifjar Tómas upp. „Þá var það í fyrsta sinn í örugglega …“ segir hann og þarf að hugsa sig aðeins um áður en hann heldur áfram, „…í 30 ár sem ég bara grét sko.“ Hann segist ekki vera mikill tilfinningamaður og fátt fái á hann, nema kannski slæm úrslit í fótboltaleikjum. „Það fær mjög mikið á mig ef að Víkingur tapar fótboltaleik og svona, en það eru aðrar og heimskari tilfinningar.“

Varð að mæta á vinnufund eftir tíðindin

Það eru ekki bara tilfinningar Tómasar sem eru beintengdar fótboltanum, heldur hefur atvinnuferill hans verið samofinn fótbolta og miðlun hans út á við. Hann fékk fyrstu greiddu vinnu sína sem íþróttafréttamaður árið 2008 og hefur unnið við íþróttafréttir síðan. Síðustu ár hefur hann verið umsjónarmaður Enska boltans hjá Símanum Sport.

Þar sem við sátum í sjónvarpssetti enska boltans rifjast upp fyrir honum að sama kvöld og þau fengu fréttirnar af blóðlækningadeildinni beið hans viðburður í vinnunni. Þar tók hann á móti styrktaraðilum útsendinga Enska boltans, eitthvað sem hann komst ekki undan.

„Ég var bara heima að setja vatn í augun eftir að við lágum í faðmlagi og grétum.

Svo mætti ég hingað að reyna að troða í mig einum, tveimur bjórum og reyna að segja einhverja brandara. Þetta var alveg hræðilegt kvöld,“ segir Tómas.

Eftir niðurstöður rannsókna varð hlutverk

Tómasar ljóst, hann var orðinn aðstandandi. Hann segir Sunnu hafa kennt sér aðstandendahlutverkið samhliða því að hún var sjúklingur, „Því hún er auðvitað engum lík.“ Hún fékk Tómas til að taka fartölvuna með sér í hvert skipti sem þau fóru til læknisins. Þar kom reynsla Tómasar úr fjölmiðlum sér vel þar sem hann náði að hripa samtalið allt niður í tölvuna. „Þá gat hún bara verið með þetta fyrir framan sig, þurfti ekki að hafa áhyggjur af því að hafa misst af einhverju. Þá gat hún líka betur útskýrt fyrir öðrum.“

Reynir að hafa allt þægilegt

Sem aðstandandi kom það í hlut Tómasar að skýra hlutina fyrir fólkinu í kringum þau. „Auðvitað vilja allir vita hvernig þér líður,“ segir hann. „Sérstaklega varðandi konu sem á svona stóra og fallega fjölskyldu og svona brjálæðislega stóran og góðan vinahóp.“

Hann segist hafa tekið hlutverkinu alvarlega, svaraði öllum og gaf skýrslu um hvernig allt væri. „Hitt kemur svona af sjálfu sér. Maður reynir að hafa allt eins þægilegt og hægt er að hafa í kringum hana, reynir að segja einhverja brandara á réttum tímapunktum. Ást og umhyggja og eitthvað grín og reyna að hafa þetta kósí, veit ekki hvort það er hægt að gera eitthvað mikið meira.“

Grínið og húmorinn vill stundum verða svartari þegar útlitið er ekki sem bjartast. „Við vitum að þetta er ólæknandi,“ segir Tómas um meinið. „Það verður svona óhjákvæmilegt að hann verður eitthvað svartari, hvað ætlaður að gera þegar ég fer, ég mun vera hér og vaka yfir þér og eitthvað svona grín. Þú þarft að breytast í einhvers konar faðmlag.“

Hvernig horfir framtíðin við ungu pari þar sem annað þeirra greinist með ólæknandi krabbamein? Er mögulegt að gera einhver framtíðarplön? „Já, eða nei.

Ég er með unnustu sem samkvæmt læknavísindunum verður … við munum ekki eldast saman. Það er það erfiðasta sem ég get sagt. Reyni að hugsa eins lítið um það og ég mögulega get,“ segir Tómas.

Hann man ekki hvort opinber tölfræði um sjúkdóminn gefi þeim þrjú eða fimm ár í viðbót saman en lyf við þessu tiltekna meini hafa verið í mikilli þróun síðustu ár.

Þarft að breytast í einhvers konar faðmlag

Erfitt að gera framtíðarplön

Það versta er samt óvissan. Sjúkdómurinn var mjög mikill þegar hún greinist en er rétt fyrir ofan núllið í dag. „Alltaf aðeins að láta vita af sér. Við vitum ekki hvort það séu tvö ár, fimm ár eða tíu ár áður en hann kemur aftur. Það er það ógeðslega við þetta.“ Tómas bætir við: „Þegar þú ert með svona sjúkdóm þá verðurðu bara að lifa núna, það er ekki annað hægt.“

Og einmitt núna er lífið hreint ágætt segir Tómas.

„Við erum fertug, eigum fallega íbúð, erum ágætlega sett. Hún er komin út á vinnumarkaðinn aftur, búin að fá tvær minni stöðuhækkanir á þremur mánuðum, enda algjört séní,“ segir Tómas sem leynir ekki aðdáun sinni á unnustunni í viðtalinu. Þau eiga góða fjölskyldu og vini og helstu framtíðarplönin eru að gera íbúðina meira fallega.“

Tómas var meðal þeirra sem deildi reynslu sinni á Kröftugri strákastund Krafts á Kex Hostel í mars sem unnin var í góðu samstarfi við Ljósið og Krabbameinsfélagið. Hann segist ekki hafa haft þörf til að stíga fram og segja sína sögu en það hafi verið minnsta málið þegar hann var beðinn um það. „Ég var aðallega að vona að það breytti einhverju fyrir aðra. Ég leit yfir salinn og sá að það voru eitt, tvö andlit sem þetta skipti verulegu máli.“ Sérstaklega segist Tómas hafa séð erindi sitt hafi snert einn strák úti í sal. „Ef að ég hef eitthvað getað hjálpað þessum eina, þá var þetta korter sem ég var þarna uppi þúsund sinnum meira virði en nokkuð annað.“

Reynsla Sunnu

Sunna greindi frá sinni reynslu í síðasta tölublaði af Kraft. Við mælum eindregið með þeirri grein.

Skannaðu QR kóðann til að lesa þig til um Stuðningshópa Krafts

QR kóðann til að lesa grein Sunnu í síðasta tölublað Krafts.

JafningjastuðningshóparKraftur starfrækir ýmsa stuðningshópa þar sem einstaklingar koma reglulega saman og ræða opinskátt um veikindin og áhrif þeirra á lífið og tilveruna. Hóparnir eru undir handleiðslu fagaðila. Stuðningshópar eru starfræktir á höfuðborgarsvæðinu og á Akureyri. Stuðningshópar sem Kraftur starfrækir eru StelpuKraftur, StrákaKraftur, AðstandendaKraftur og NorðanKraftur.

Skannaðu

Hvar eru þau í dag?

Mist Edvardsdóttir

Mist Edvardsdóttir, knattspyrnukona, greindist með Hodgkins eitlakrabbamein á stigi 3b árið 2014 þá einungis 23 ára gömul. Það ár birtist viðtal við hana í Kraftsblaðinu um reynslu hennar. Mist var þá í lyfjameðferð. Hvernig ætli staðan sé hjá henni í dag tíu árum síðar?

„Ég fór í sex mánaða lyfjameðferð sem ég svaraði blessunarlega mjög vel og meinið steindrapst. Ég

var síðan í reglulegu eftirliti næstu fimm árin og hef verið heilsuhraust allar götur frá því að ég kláraði meðferð.“

„Svona reynsla breytir viðhorfi manns til lífsins að ákveðnu leyti. Eftir að hafa upplifað það að missa heilsuna lærir maður að meta mun betur alla litlu hlutina í lífinu. Bara eins og það að hafa orku til að fara út í búð eða fara og hitta vinina og fjölskylduna. Sérstaklega þegar maður er ungur og finnst maður vera svolítið ódauðlegur svo það var skrítið að upplifa allt í einu að vera ekki í gamla, góða og hrausta líkamanum og hafa áhyggjur af því hvað yrði. Eftir þetta upplifði ég líka stundum heilsukvíða og man eftir nokkrum skiptum þar sem ég fann fyrir kunnuglegum einkennum og var orðin sannfærð um að krabbinn væri að taka sig upp aftur. Það er mjög óþægileg tilfinning en eflaust eðlileg og eitthvað sem ég hugsa ekkert um í dag, eða hef að minnsta kosti ekki gert í einhver ár.“

„Ég reyni líka stundum að minna mig á það í dag að þegar ég finn mig vera pirra mig á einhverju ómerkilegu, hvað það er sem er raunverulega erfitt

Kraftsblaðið hefur verið gefið út í um 20 ár. Við ákváðum að heyra í nokkrum einstaklingum sem prýddu forsíðu blaða frá fyrri tíð og/eða voru í viðtali í blöðum Krafts og sjá hvernig staða þeirra væri í dag.

eða leiðinlegt í lífinu og hvað ég hef það gott í dag að hafa heilsuna. Ég lék minn síðasta fótboltaleik í september 2022 þegar ég lenti í slæmri tæklingu í leik og sleit krossband í hné. Ég var mjög óheppin með hnémeiðsli á seinni hluta ferilsins en ég sleit krossband í fjórgang. Ég sneri þó alltaf aftur á völlinn (nema eftir síðasta skiptið) og get ekki sagt annað en ég hafi átt frábær ár í fótboltanum þrátt fyrir þetta, náði að vinna nokkra Íslandsog bikarmeistaratitla með Val. Ég spilaði erlendis og fyrir landsliðið og eignaðist mikið af góðum vinum fyrir lífstíð svo ég er endalaust þakklát fyrir fótboltann og mun eflaust alltaf koma til með að sakna hans og öllu því sem fylgir því að tilheyra svona liði.“

„Síðustu árin hefur fótboltinn eiginlega átt hug minn allan og verið mitt helsta áhugamál en samhliða honum kláraði ég viðskiptafræði og er í dag að vinna hjá Creditinfo. Ég og unnusta mín, Dóra María, eignuðumst svo okkar fyrsta barn í október 2022 og eigum von á öðru í júní svo lífið leikur við okkur. Ég reyni bara að hafa lífið ekki of flókið og hef almennt bara verið að njóta þess með fjölskyldu og vinum að skapa minningar fyrir lífstíð.“

Óþolandiathugasemdir

Við gerum okkur grein fyrir því að fólk veit stundum ekki

hvað það á að segja við einstaklinga sem greinast með krabbamein. Fólk getur orðið klaufalegt í orðavali og háttalagi en það meinar auðvitað ekkert illt með orðum sínum eða athugasemdum. Oft er okkur mannfólkinu tamt að reyna gera gott úr hlutunum og reyna að koma með einhver ráð.

Kraftsfélagar tala oft um að þeir fái óþolandi athugasemdir og spurningar frá öðrum sem kannski er vert að hugsa aðeins um. Til dæmis í stað þess að segja „hvernig hefurðu það?„ væri betra að nota „hvernig er staðan hjá þér?“

Við spurðum Kraftsfélaga út í óþolandi athugasemdir og spurningar sem þeir hafa fengið. Við

„Bíddu, mátt þú borða svona?“

„Endilega láttu vita ef ég get gert eitthvað fyrir þig.“

vitum að þetta er sagt með góðum hug en það er svo mikilvægt að það komi fram, að það getur enginn sem ekki hefur greinst með krabbamein sett sig í þau spor sem krabbameinsgreindir eru í. Og stundum er best að spyrja: Hvernig finnst þér best að ég tali við þig í ferlinu?

„Þú ert með svo flott höfuðlag. Það fer þér svo vel að vera sköllótt og þú lítur svo vel út.“

„Þú ert samt heppin, þetta er besta krabbamein sem þú hefðir getað greinst með.“

„Bíddu, mátt þú borða svona?“

„Þú lítur ekki út fyrir að vera veik, það sést ekki að þú sért með krabbamein.“

„Vertu bara jákvæð.“

„Farðu bara í göngutúr þá líður þér betur.“

„Systir mágkonu minnar fékk krabbamein og hún….blablabla…“

„ein sem var að vinna hérna vann í lyfjameðferðinni, hún er reyndar dáin.“

„Reyndu að vera jákvæð.“

„Maður frænku vinkonu systur einnar sem vinnur með föðurbróðir mínum fékk líka krabbamein og hann hætti að borða sykur og hann læknaðist.“

„Ertu búin með allt í sambandi við krabbameinið?“

„Þú ert svo sterk.“

„Oooh elskan mín, það sést sko alls ekki á þér að þú sért 36 ára og dauðvona.“

,,þetta reddast einhvern veginn, það gerir það alltaf."

„vá, þú bara komin aftur út á meðal fólks.“

„Vinkona mín var nú svo hress að hún hjólaði í og úr geislameðferð/var að ganga á fjöll á meðan hún var í meðferð/ hljóp hálfmaraþon í sinni meðferð…“

„Þetta er bara verkefni.“

„Við deyjum sko öll á endanum hvort sem er.“

,,Þú veist þú getur alltaf hringt.“

„Hefurðu prófað basískt mataræði?“

„Ertu búin að sjá þessa grein um lífrænt fæði og að borða mikið af baunaspírum, það læknar krabbamein!“

„Er þér þá ekki batnað, er ekki allt búið núna?“

„þú ert svo mikil hetja.“

„Vinkona mín var farin að vinna aftur eftir hálft ár.“

„Þú fórst nú svo létt í gegnum þetta... misstir ekki einu sinni hárið!“

„Hefurðu heyrt um lúpínuseyði?“

„Ertu ekki byrjuð að vinna aftur?“

Sálufélaginn minn lést

en lífið hélt

áfram hjá mér

Ástrós Rut Sigurðardóttir var 16 ára þegar hún kynntist ástinni sinni Bjarka Má Sigvaldasyni. Hún sá strax fyrir sér að þau myndu eyða ævinni sinni saman en því miður varð ævi Bjarka styttri en þau hefðu nokkurn tíma getað grunað og hann lést eftir sjö ára harða baráttu við krabbamein einungis 32 ára. Ástrós stóð ein eftir, þrítug ekkja með níu mánaða gamla dóttur þeirra Bjarka, Emmu Rut.

Ástrós og Bjarki voru einstaklega opin á samfélagsmiðlum og í fjölmiðlum um baráttu Bjarka og líf þeirra með krabbameini. Ástrós var að auki formaður Krafts á þessum tíma og ötul í starfi félagsins. En hvernig var það svo fyrir unga ekkju að halda áfram lífinu? Við settumst að tali við Ástrósu til að skyggnast inn í bæði líf hennar með Bjarka sem og hvernig það er að halda áfram eftir andlát maka.

„Við Bjarki vorum sálufélagar. Við byrjuðum ung saman, tókum svo um tveggja ára pásu en héldum svo áfram að vera saman þar til hann lést. Eftir að hann fór að veikjast var ég alfarið orðin umönnunaraðili hans. Ég var hjúkka, sálfræðingur, einkaþjálfari, sjúkraþjálfari, ég sá hreinlega um allt saman. Síðustu vikurnar og mánuðina þá þurfti ég að hjálpa honum að borða og baða hann og þess háttar. Það böggaði mig ekki neitt enda þekkti ég í rauninni ekkert annað. Ég var bara að sjá um Bjarka og svo Emmu.

Það eina sem ég hugsaði um í sjö ár var hvernig ég gæti lengt líf hans og hvernig ég gæti haldið honum á lífi.

Við reyndum að ferðast eins og við gátum svo hann fengi að sjá heiminn, við giftum okkur og eignuðumst barn. Ég gerði þetta allt saman með hann í huga að hann fengi sem mest út úr lífinu sínu þó ég væri að sjálfsögðu meira en til í þessa ást með honum.“

Bjarki og framtíðarbörnin farin

Ástrós var staðráðin í því að Emma myndi eignast systkini en þau gátu einungis eignast börn með aðstoð þar sem frysta þurfti sæði Bjarka áður en að hann byrjaði í krabbameinsmeðferðum. Vorið 2019 fóru þau í glasameðferð en svo kom í ljós í sónar í maí að það barn myndi ekki lifa þá var Ástrós komin átta vikur á leið.

„Ég var að missa af þessu tækifæri þannig að ég dreif í því að fara í aðra uppsetningu sem var á planinu 3. júlí. Ég var alveg á því að ég ætlaði að verða ólétt aftur. Ég vildi að Emma myndi eignast systkini af því ég var ekki að sjá fyrir mér að ég væri að fara í eitthvað annað samband á næstu árum en vildi að hún ætti systkini og ég nennti ekki að fara reiða mig á einhvern annan karlmann. Það er líka ekki hver sem er sem höndlar mig,” bætir Ástrós kímin við. Bjarki dó 27. júní, sex dögum fyrir uppsetningu og það var pilla sem Ástrós þurfti að gleypa. „Það var mjög erfitt því þegar hann deyr þá er öllu hans hent í ruslið, fósturvísum og öllu þess háttar þannig að ég mátti ekki reyna uppsetningu eftir hans andlát sem var ógeðslega erfitt að sætta sig við.“

Við tók mikil sorg. Ástrós var ekki einungis að syrgja Bjarka heldur líf þeirra saman og barnanna sem hún hafði séð fyrir sér að hún myndi eiga með honum þrátt fyrir að hann væri farinn. Nú stóð hún ein eftir, þrítug ekkja með litlu Emmu sér við hlið. „Ég syrgði Bjarka og lífið sem ég var búin að sjá fyrir mér. Framtíðarbörnin voru líka tekin af mér. Það var verið að gefa mér puttann. Og bara ­ you are on your own. Þú verður bara gjöra svo vel að redda þér einhvern veginn. Mér fannst það ógeðslega vont, erfitt og ósanngjarnt. En ég dvaldi ekki lengi við það. Ég varð að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt. Svona var þetta bara eins glatað og það var.“

Lífið kom inn í og skipti sér af

Eftir andlát Bjarka tók við mikið sorgartímabil og Ástrós viðurkennir að hún hafi gert hvað sem hún gat til að vera ekki heima. „Ég meikaði ekki að vera á heimilinu mínu. Mig langaði bara að vera alls staðar annars staðar. Svo við Emma ferðuðumst mikið, fórum til útlanda, og svo ákváðum við að kaupa okkur tjald og fara hringinn og þegar ég segi við þá er það ég því hún var bara níu mánaða,“ bætir Ástrós hlæjandi við.

Þegar Ástrós var svo stödd í útilegu í Tálknafirði

í ágúst 2019 hefur samband við hana gamall kærasti, Davíð, en þau höfðu verið saman þegar Ástrós og Bjarki tóku pásu frá sínu sambandi þegar hún var um 20 ára. Þau höfðu verið rosalega góðir vinir þá en fóru svo í sitt hvora áttina, Ástrós aftur til Bjarka og Davíð fór

í annað samband og eignaðist barn. Davíð hafði svo séð á samfélagsmiðlum að Ástrós væri

í útilegu og spurði hvort hann og sonur hans, Elmar, ættu ekki að koma og hitta þær mæðgur. „Við enduðum á því að vera þarna í þrjá eða fjóra daga þar sem við ferðuðumst um, skoðuðum Dynjanda og fleira og þetta var bara ógeðslega gaman. Þá kom þessi gamla góða vinátta aftur. Það var eins og við hefðum alltaf verið að spjalla saman, alltaf verið vinir. Við vorum samt að rifja upp hvernig síðustu ár hefðu verið hjá okkur.

Ég þurfti að segja honum alla sólarsöguna og hann þurfti að segja sína sögu því vorum ekki búin að heyrast almennilega svo lengi.

Svo kjöftuðum við út í eitt og þetta var svo dásamlegt og akkúrat það sem ég þurfti.

Að hitta svona gamlan góðan vin sem var hægt að hlæja með endalaust og við töluðum saman fyrir utan tjaldið til fjögur eða fimm alla nóttina

í hláturskasti og trúnó og alls konar og þetta var svo ótrúlega næs,“ segir Ástrós.

Ástrós og Davíð héldu áfram að spjalla saman eftir útileguna og henni fannst hún hafa fengið gamla góða vin sinn til baka en hugsaði bara um þetta sem vináttu en ekkert meira. „Svo fór ég aðeins að finna eitthvað annað þegar fór að líða á tímann. Ég fór að finna að hann væri að sýna meiri áhuga og var svona að ýja að því og ég sagðist ekki vera alveg tilbúin. Ég þurfti smá tíma en við héldum góðu sambandi áfram. Svo loksins þegar ég var tilbúin þá hugsaði ég: Veistu hann er bara frábær fyrsti gæinn til að fara á stefnumót með, ég þekki hann út og inn og ég treysti honum. Ég veit að þetta er góður strákur og svo er bara plúsinn, ef það verður eitthvað úr þessu, þá á hann einn son fyrir þannig að ég er að fá bónus og mér fannst það geggjað.“

Frá fyrsta stefnumóti sá Ástrós strax að það var alvara í þessu og þau Davíð byrjuðu svo saman. Ástrós segir að ef til vill hafi hún verið opnari fyrir því þar sem hún var ekki ólétt af öðru barni þeirra Bjarka eins og planið hafði verið. Hún er viss um að lífið hafi komið þarna inn í og skipt sér af.

„Lífið þurfti einhvern veginn að opna dyrnar fyrir þessu og ef ég hefði verið ólétt þá hefði þær dyr verið miklu lokaðri. Þær hefðu bara verið harðlæstar. Ég var líka alveg á því að ég myndi aldrei nokkurn tímann jafna mig á því áfalli að missa Bjarka og ég væri skemmd fyrir lífstíð.

Ég var viss um að ég myndi aldrei ná þessu djúpa

sambandi við neinn annan. Af því ég og Bjarki vorum sálufélagar og erum enn þá í dag. Bjarki var fyrsta ástin mín og ég var alveg á því að hann yrði eina ástin mín. Ég myndi kannski finna mann sem ég myndi elska en ekki mann sem ég myndi elska svona djúpt. En í dag er ég alveg á því á þetta samband okkar Davíðs var skrifað í skýin því ástin sem ég finn og þessi djúpa tenging er svo sannarlega til staðar og komin til að vera.“

Þurfti að sleppa tökunum og leyfa sér

Ástrós viðurkennir að það var stuttur tími frá því að Bjarki deyr og þess að hún var farin að finna fyrir sterkum tilfinningum fyrir öðrum manni. „Þetta voru bara nokkrir mánuðir. Í þessum ekkla­ og ekkjuheimi þá er þetta ekki samfélagslega samþykkt og þú ert heldur ekki andlega tilbúin að fara í samband. Þú ert enn algjört skipsrek í áföllum, vanlíðan og sorg og þú ert dofin fyrsta árið að þú manst varla eftir því. Það er svo mikið sem þú þarft að vinna úr og laga og jafna þig á þó svo þú jafnir þig ekki á öllu þá er svo mikið sem þú þarft að vinna í áður en þú getur kannski hleypt einhverjum inn í hjartað þitt.“

Hún segir að fyrst þegar hún hafi fundið hversu sterkar tilfinningar hún væri farin að bera til Davíðs fannst henni að hún væri að svíkja Bjaka. Eins og hún væri í andlegu framhjáhaldi. Hún segir að þess vegna hafi hún þurft að ákveðnu leyti að losa sig undan þeim tilfinningum að vera ástfangin af Bjarka heldur elska hann frekar sem ástvin. „Ég þurfti að breyta hugarfarinu, að Bjarki væri ekki lengur maðurinn sem ég væri ástfangin af heldur maðurinn sem ég hef alltaf elskað og mun alltaf elska en ég mun horfa á hann sem

ástvin. Þetta þurfti ég að gera til að geta haldið áfram og stofnað til alvöru sambands með Davíð því ég fann að þetta var rétta leiðin og að Davíð væri sá rétti svo ég tók áhættu. Ég bara stökk út í djúpan sjó og sá ekki niður til botns en ég sé ekki eftir einu andartaki,“ segir Ástrós.

„Eftir að ég sleppti Bjarka þá held ég að það hafi bara liðið einn dagur þar til Davíð segist elska mig en hann var einhvern veginn aldrei hræddur við að vera með ungri ekkju heldur leyfir mér að syrgja þegar ég þarf þess og hefur aldrei verið afbrýðisamur út í samband mitt og Bjarka. Hann veit að ég mun alltaf elska Bjarka og hversu stóran part hann á í hjarta mínu,“ bætir Ástrós brosandi við.

Ástrós var líka stressuð að byrja í sambandi á ný, ekki bara vegna þess að það er flókið að byrja í nýju sambandi og opna hjarta sitt heldur líka hvernig samfélagið myndi taka henni. „Geturðu ímyndað þér pressuna á mig að vera ekkja og hegða mér rétt. Ekki vera kennd við mann í að minnsta kosti tvö ár þá væri mögulega samþykkt að ég færi á stefnumót. Ég var drullustressuð, ekki varðandi ímynd mína og orðspor, heldur frekar að fólk myndi dæma mig rosalega hart.

„Það gæti ekki séð einlægnina í því að ég ákvað að leyfa mér að verða ástfangin aftur. Ég var hrædd um að fólk myndi dæma mig svo rosalega hart og snúa jafnvel baki við mér því margir hafa Bjarka í guðatölu. En fólk verður að treysta mér að taka sjálf ákvörðun um hvenær ég er tilbúin.“

„Það er mjög mikilvægt fyrir þá sem er í svipuðum sporum og eiga jafnvel aðstandanda sem að hefur verið að ganga í gegnum það sama og ég að leyfa því að taka ákvörðun um það sjálft og treysta því og að leyfa manneskjunni að njóta sín.“

Ástrós segist einnig hafa þurft að læra hluti upp á nýtt. Nú var hún komin í venjulegt, eðlilegt samband eins og hún orðar það því nú var hún ekki lengur umönnunaraðili. Henni fannst það skrýtið til að byrja með og þurfti að átta sig á að hún þyrfti ekki að elda, ganga frá, skúra, taka til, halda á barninu og annað eins alltaf ein heldur tók Davíð virkan þátt. „Ég átti erfitt með þetta fyrst því ég var svo vön að gera þetta allt ein, bara hoppa upp í stiga og skipta um ljósaperu og allt í einu var einhver annar sem gat líka gert það. Þetta var allt mjög framandi fyrir mér. Ég þurfti að læra að vera í venjulegu sambandi og hætta að vera stjórnsöm sem ég er að eðlisfari. Sleppa tökunum og treysta að fólk geti gert hlutina vel og jafnvel betur en ég,“ segir Ástrós hlæjandi.

Risastór fjölskylda og framtíðin björt

Samband þeirra Davíðs hefur sannarlega vaxið og dafnað á undanförnum árum. Davíð hefur komið inn í líf Emmu litlu og er pabbi hennar þó svo að hún eigi líka annan pabba á himnum sem hún talar oft við. Ástrós er líka mamma Elmars, sonar Davíðs, þó svo að hann eigi líka aðra mömmu og stjúppabba. Að auki hafa þau Davíð eignast tvo syni Eið Ben sem er þriggja ára og Erik Ben sem eru tveggja ára en það eru einungis 359 dagar á milli þeirra. Emma verður sex ára í haust og byrjar þá í skóla og Elmar er 11 ára. „Ég elska öll börnin af öllu hjarta og þó við séum blönduð fjölskylda þá erum við fjölskylda. Við tölum ekki um hálfbróðir eða eitthvað slíkt. Við erum fjölskylda, bræður og systur og ég er hörð á því þó að ég sé stjúpmamma þá er ég mamma Elmars. Foreldrar Bjarka báðu mig að vera dóttir þeirra og Davíð er tengdasonur þeirra. Þetta var mögulega þroskaðasta og fallegasta hugmynd í heimi og þeim fannst þetta besta lendingin og öll börnin okkar eru barnabörn þeirra.“

Skötuhjúin búa á Selfossi með börnunum sínum og stefna að því að gifta sig og halda gott partý eftir um tvö ár. Ástrós er að læra pípulagningar ásamt því að vera með annan fótinn í pólítíkinni og finnst það afskaplega gaman en Davíð er rafvirkjameistara. Saman eiga þau fyrirtæki sem heitir Iðnaðurinn ehf. Og einnig reka þau vefverslunina 4E Verslun sem selur útiföt og lífsstílsfatnað fyrir börn. Þegar Ástrós er búin með námið sitt þá stefna þau að því að taka verkefni saman „Við erum greinilega það góðir vinir að við getum líka unnið saman,“ segir Ástrós hlæjandi.

Ætlar að berjast fyrir réttindum annarra

Eins og fyrr greindi þá var Ástrós ötul í starfi Krafts á þeim tíma. „Ég verð alltaf þakklát fyrir Kraft og vona að sem flestir nýti sér félagið bæði þau sem greinast og þau sem eru aðstandendur. Félagið hjálpaði mér svo miklu meira en ég gerði mér grein fyrir. Fólk sýndi mér skilning og vissi hvað ég var að ganga í gegnum. Kraftur hjálpaði einnig öðrum í kringum mig og hvet ég alla til að nýta sér Kraft.“

Ástrós og Bjarki nýttu sér Styrktarsjóð Krafts og eftir andlát Bjarka var stofnaður Minningarsjóður Krafts til að heiðra minningu hans og þeirra góðu gilda sem hann stóð fyrir það er að láta veikindin ekki stjórna lífi sínu heldur lifa fyrir daginn í dag. Tilgangur sjóðsins er að styrkja aðstandendur til að standa straum af útfararkostnaði þegar félagsmaður Krafts fellur frá vegna krabbameins eða afleiðingum þess. Ástrós sjálf þurfti til að mynda að nota fæðingarorlofsgreiðslur sínar til að greiða fyrir jarðarför Bjarka þar sem hann var ekki líftryggður.

„Ég myndi ekki þora að vera svona opinská með alla þessa hluti nema ég hefði reynsluna frá Krafti. Ég lofaði Bjarka því að ég myndi líka verða partur af breytingum í heilbrigðiskerfinu og ég myndi gera allt sem ég gæti svo aðrir myndu ekki upplifa það sama og við er varðar óréttlæti og frumskóg í kerfinu. Þetta er eitthvað sem ég er enn að vinna að en ég hef það að markmiði að fara á þing einn daginn og þá mun ég vonandi geta breytt þessum hlutum.

Óréttlæti fær blóð mitt til að sjóða og sérstaklega þegar ég sé einstakling sem hefur ekki andlegan eða líkamlegan kraft til að berjast fyrir sínu,“ bætir Ástrós við.

Ástrós vill líka að lokum koma því til skila til annarra sem missa maka að það sé allt í lagi að syrgja og sjá ekki fyrir sér hvernig maður á að geta orðið ástfanginn aftur. Það sé mjög eðlilegt. „Það er fullt af öðru frábæru fólki þarna úti sem þú gætir orðið ástfangin af og þá á ekki að þurfa að loka á það. Það er ekki bara einn einstaklingur þarna sem er sá eini rétti. Tengingin sem þú finnur milli þín og maka sem þú varst að missa verður alltaf til staðar en svo getur þú fundið frábæra tengingu við einhvern annan. Ég myndi ekki ákveða það fyrirfram að manneskjan sem þú varst með sé eina manneskjan í heiminum sem þú getur nokkurn tíma verið með. Gefðu hamingjunni annað tækifæri því hún er jú lífið sem þú skapar þér.“

Minningarsjóður Krafts - Tilgangur sjóðsins er að styrkja aðstandendur til að standa straum af útfararkostnaði þegar félagsmaður Krafts fellur frá vegna krabbameins eða afleiðingum þess. Útfararkostnaður er oft mjög mikill og bætist við þann kostnað sem þegar hefur verið greiddur vegna veikinda hins látna. Auk þess hafa félagsmenn Krafts margir hverjir ekki verið á vinnumarkaði um skeið og hafa því ekki rétt á dánarbótum stéttarfélaga.

Minningarsjóður Krafts - Kynntu þér sjóðinn með því að skanna QR kóðann með snjallsíma.

Ekki láta nándina

falla alveg niður

Óvæntur fylgifiskur þess að greinast með krabbamein eru áhrif þess og meðferðarinnar á kynlíf. „Flestir upplifa einhver áhrif á kynlíf sitt en auðvitað mislengi og mismikið,“ segir Áslaug Kristjánsdóttir kynfræðingur, sem hefur unnið með krabbameinsgreindum og mökum þeirra.

Meðferðir við krabbameini hafa ýmis líkamleg áhrif á fólk en þær reyna líka á sálarlífið. „Margir upplifa kvíða, depurð og vanlíðan við greiningu og í meðferð. Þetta hefur allt áhrif á kynlíf.“ Áslaug segir að flestar rannsóknir sýni að það sé lífið sjálft og streitan í kringum það sem raski helst kynlífi fólks í dag.

„Streita hefur verulega skaðleg áhrif á kynlöngun og ég held að það sé ekki ofsögum sagt að fólk með krabbamein upplifir streitu.“

Makar jafnvel hræddir við að sýna áhuga

Meðferðir við krabbameini eru jafn margar og fjölbreyttar og meinin sjálf. Stundum veldur meðferðin því að líkaminn breytist verulega og jafnvel til frambúðar. Það getur haft áhrif á líkamsímynd fólks og sjálfsmynd. „Þegar líkamsímyndin eða sjálfsmyndin er löskuð þá nýtur fólk almennt síður þess kynlífs sem það stundar.“ Áslaug segir að þrátt fyrir að makar fari ekki sjálfir í krabbameinsmeðferðir þá hafi krabbameinið ekki síður áhrif á þá. Hún segist oft heyra frá mökum að þeir séu hræddir um að sýna áhuga eða reyna við þann veika „því þeim finnst nóg á viðkomandi lagt að takast á við krabbann. Eins og ást og kynlíf sé álag en ekki bót í lífinu.“ Hún bætir því við að það sé auðvitað munur á að sýna áhuga og beita pressu.

Nakin nánd til að tengjast maka

Hvað er þá til ráða? Hvernig er hægt að halda kynlönguninni og kyngetunni eða endurvekja hana? „Eitt af því sem ég hef talað um er að láta nándina ekki falla alveg niður þrátt fyrir veikindi. Þeir sem hafa hlustað á mig í gegnum tíðina þekkja það sem ég kalla nakin nánd. Að vera nakin saman og finna fyrir húð annarrar manneskju er fín leið til að tengjast maka,“ segir Áslaug.

„Flestir sem glíma við veikindi þurfa að endurhugsa kynlíf í veikindum og jafnvel í framhaldinu.

Þá þarf svokallaða kynlífsendurhæfingu.“ Áslaug segir að hægt sé að leita sér upplýsinga á netinu, í bókum eða leita til fagaðila.

Höfum ekki gert kynlífi nógu hátt undir höfði

Kynfræðingur er við störf á Landspítalanum og veitir samtalsmeðferð við kynlífsvanda.

„Landspítalinn fór í átak um kynlíf og krabbamein fyrir rúmum áratug þar sem unnið var í því að auka fræðslu og þjálfa starfsfólk í að ræða kynlíf við skjólstæðinga.“ Áslaug bendir þó á að mögulega verði fólk að bera sig eftir þessari fræðslu eins og öðru.

Sumum geti fundist erfitt að taka upp umræðu um

kynlíf við heilbrigðisstarfsfólk.

„Við sem samfélag höfum ekki gert þessum mikilvæga hluta af lífinu nógu hátt undir höfði og því finnst mörgum þetta óþægilegt umræðuefni.“

Einnig er hægt að leita

á stofur til kynfræðinga eða kynlífsráðgjafa

Óvæntar breytinga á kyngetu hafa mögulega meiri áhrif á yngra fólk en það eldra. „Ég veit að við erum kynverur alla ævi en auðvitað hafa ákveðin æviskeið mismunandi verkefni. Aldurstengdar breytingar á getu eru eðlilegar en ef þær eru að koma fram mun fyrr vegna veikinda þá eru þær líklega meira íþyngjandi. Jafnaldrar eru þá ekki að fara í gegnum sömu breytingar og stuðningur úr þeirra hópi minni.“ Í bók Áslaugar, Lífið er kynlíf, tiltekur hún það sem hún kallar nauðsynlegu innihaldsefnin fyrir gott kynlíf. Þau eru:

• Að gleyma sér. Líkamar renna saman og einbeiting er að því sem á sér stað. Þátttakendur sogast inn í kynlífið líkamlega, andlega og tilfinningalega.

• Tenging. Þátttakendur ná saman og eru í takt.

• Nánd. Kynferðisleg og erótísk nánd.

• Góð samskipti og samkennd.

• Einlægni og gegnsæi.

• Að berskjalda sig. Að þora að gefa eftir og sleppa sér.

• Forvitni. Að opna sig fyrir nýjungum, taka áhættu og njóta sín.

• Andleg upplifun, svo sterk að jafnvel næst tenging við alheiminn.

Bókina er hægt að nálgast á bókasafni Krafts.

Hvar eru þau í dag?

Hannes Jón Jónsson

Hannes Jón Jónsson, greindist 32 ára með æxli í þvagblöðrunni. Þetta var árið 2012 og ári síðar var viðtal við hann í Kraftsblaðinu en þá var hann tveggja barna faðir og nýgiftur. Hvernig ætli staðan sé í dag tólf árum eftir greiningu?

„Á þessum tíma var ég að spila handbolta úti í Þýskalandi og hélt að ég væri með einhver íþróttameiðsl þegar ég fór að sjá blóð í þvaginu. Það fundust þrjú æxli og ég fór tveimur dögum eftir greiningu í aðgerð og var svo í lyfjameðferð sem teygði sig yfir tveggja ára tímabil. Eftir það fór ég reglulega í eftirlit og nú er ég á tveggja ára fresti í skimun og það hafa ekki verið nein eftirköst.“

Kraftsblaðið hefur verið gefið út í um 20 ár. Við ákváðum að heyra í nokkrum einstaklingum sem prýddu forsíðu blaða frá fyrri tíð og/eða voru í viðtali í blöðum Krafts og sjá hvernig staða þeirra væri í dag.

„Ég

hætti að spila handbolta þremur árum seinna en veikindin ýttu mér út í að fara að mennta mig til þjálfara og ég fór á fullt í það. Ég er ekki viss um að ég hefði farið

í það nám strax ef ég hefði ekki greinst eða þá að minnsta kosti mun seinna. Þarna áttaði ég mig á því að ég myndi ekki geta spilað endalaust. Í dag bý

ég í Austurríki og þjálfa þar meistaralið Alpla Hc Hard.“

„Staðan er mjög góð hjá mér. Við erum búin að eignast einn dreng til viðbótar sem nú er orðinn átta ára. Að greinast með krabbamein hefur svo sannarlega kennt mér að njóta lífsins og stundum spjalla ég við krakkana mína um reynsluna.

Við erum ekki ódauðleg og maður verður almennt þakklátari fyrir það sem maður hefur og vonandi eitthvað betur í stakk búinn til að takast á við önnur krefjandi verkefni.“

Vertu Perla -

Berðu

„Lífið er núna“ armbandið

Undanfarin ár hefur Kraftur staðið fyrir árvekni- og fjáröflunarátökum undir slagorðum félagsins: „Lífið er núna“. Við höfum farið í að deila örum og reynslu félagsmanna, komið ýmsum mikilvægum skilaboðum á framfæri, selt og perlað armbönd, selt húfur og verið með tónleika um land allt.

Í ár er 25 ára afmæli Krafts og því var ákveðið að gera sérstakt „Lífið er núna“ armband sem væri í gulllituðum tónum og að auki var búin til viðhafnarútgáfa af armbandinu í samstarfi við Veru Design. Átakið hófst með pompi og prakt í Hörpu þann 21. janúar þegar á annað þúsund manns komu saman og perluðu nýja armbandið. Um perlupartýið sáu Eva Ruza og Hjálmar og héldu uppi miklu stuði ásamt fjölmörgum listamönnum sem komu fram.

Kraftur um allt land

Í kjölfar perluviðburðarins hófst fjáröflunarátakið „Vertu perla ­ Berðu Lífið er núna armbandið“. En heiti átaksins vísaði til þess að með því að bera armbandið sé fólk að sýna stuðning með ungu fólki sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendum. Félagsmenn okkar taka alltaf eftir því þegar þau sjá fólk bera armbandið úti í samfélaginu. Eða eins og einn sem sagði sögu sína í vitunarvakningunni sagði „…að sjá einhvern með armbandið sýnir mikinn stuðning, skilning og samhug.“

Kraftur skellti sér svo hringinn í kringum landið í febrúar og perlaði víðsvegar um landið. Fyrst var haldið norður á Akureyri og var perlað af krafti í Háskólanum á Akureyri. Því næst til Neskaupstaðar, á Höfn í Hornafirði, Selfoss, Akranes og Borgarnes.

„Öll „Lífið er núna“ armböndin eru perluð af sjálfboðaliðum og það var alveg dásamlegt hvað fólk var tilbúið að vera með okkur, perla og kaupa „Lífið er núna“ armböndin. Í heildina seldust 8.224 armbönd á tímabilinu og er það metsala af armböndum. Svo yndislegt að finna samkenndina um land allt og hvað margir voru tilbúnir að leggja okkur lið en sala armbandanna er ein helsta fjáröflun Krafts,“ sagði Hulda Hjálmarsdóttir, framkvæmdastjóri Krafts eftir átakið.

Fyrir utan „Lífið er núna“ armböndin var sérstök viðhafnarútgáfa hönnuð af Vera Design sett í sölu í tilefni af 25 ára afmæli félagsins. Einstaklega vel tókst til með sölu á því armbandi og seldust um 500 eintök.

„Lífið

Gullmolarnir okkar

Kynningarefni átaksins snéri að því að sýna almenningi inn í reynsluheim félagsmanna Krafts, hvað Kraftur hefur gert og hvaða þýðingu það hefur fyrir þá að sjá aðra bera „Lífið er núna“ armbandið. Tekin voru viðtöl við sjö einstaklinga og þau birt á samfélagsmiðlum og úr þeim voru gerðar auglýsingar fyrir sjónvarp, útvarp, ýmsa samfélagsmiðla, blöð og vef.

„Fjölmiðlar voru dásamlegir við að aðstoða okkur við að kynna félagið og að birta líka viðtöl við félagsmenn. Við finnum svo mikið fyrir hversu ótal marga gullmola við höfum í kringum okkur hvort sem það eru félagsmenn, almenningur, fjölmiðlar, styrktaraðilar og allir aðrir. Það að sjá gullmolana okkar bera gulllitað „Lífið er núna“ armband er svo einstakt að auki,“ bætir Hulda við.

Tökum höndum saman og fögnum lífinu

Baráttudagur gegn krabbameini er haldinn 4. febrúar ár hvert og Kraftur tekur að sjálfsögðu þátt í honum. Í ár tók fólk höndum saman gegn krabbameini á samfélagsmiðlum og dreifði mynd sem sýndi tvær hendur og glytti í Lífið er núna armbandið. Fólk var beðið um að dreifa myndinni til að vekja athygli á málefninu og tókst það nokkuð vel.

er núna“ dagurinn var svo haldinn fimmtudaginn

8. febrúar í annað sinn. Morguninn hófst með kröftugu eldgosi á Reykjanesinu. Á „Lífið er núna“ deginum hvetur Kraftur landsmenn alla til að skarta einhverju appelsínugulu, staldra við og njóta líðandi stundar með fólkinu í kringum sig.

Fyrirtæki, skólar, félagasamtök, vinir og vandamenn eru þá hvött til að taka höndum líka saman og njóta dagsins til hins ýtrasta. Fjölmargir tóku þátt í deginum þó að eldgosið hafi litað þennan dag nokkuð kröftuglega.

Við viljum nýta tækifærið og þakka öllum þeim sem tóku þátt í átakinu okkar á einn eða annan hátt. Með ykkar hjálp getum við hjálpað öðrum.

Kynntu þér málið nánar með því að taka mynd af QR kóðanum með snjallsíma.

Vera Design og Kraftur

Vera Design hóf samstarf við Kraft árið 2023 þegar Íris hannaði skartgripalínu fyrir Kraft sem minnir fólk á að lífið er núna. Skartgripirnir eru eins og annað skart frá Vera Design veglegir, tímalausar og kynlausir. Allur ágóði skartsins rennur beint til Krafts en skartgripirnir eru seldir hjá Vera Design, Krafti og hjá langflestum sölustöðum Vera Design. Við tókum þær Írisi Björk Tanyu Jónsdóttur og Ingu Dóru A. Gunnarsdóttur að tali, Íris er hönnuður og stofnandi Veru Design og Inga er sölustjóri.

Hvað er Vera Design?

„Ég stofnaði Vera Design fyrir 12 árum síðan en þá hafði ég fest kaup á allri hönnun Guðbjarts heitins Þorleifssonar gullsmiðs og listamanns. Ég hafði þá borið Infinity armbandið eftir Guðbjart í þó nokkurn tíma og alltaf haft armbandið í miklu uppáhaldi og fundið orku og kraft frá þessari hönnun. Það kemur svo á daginn að systir mín sem er gift syni Guðbjarts hafði komið að hönnun armbandsins með Guðbjarti sem er skemmtileg tilviljun. Frá því að ég stofnaði Vera Design og fram á síðustu daga Guðbjarts þá kenndi hann mér mikið og var mjög ánægður með hvernig ég væri að koma skartinu á framfæri og þá hönnun sem ég hélt áfram með út frá hans gripum,“ segir Íris Björk.

Vera Design gengur út á að hanna tímalausa skartgripi fyrir alla, sem geta erfst á milli kynslóða og eiga við á öllum stundum lífsins.

Með mikilli vinnu og í samstarfi við frábæra söluaðila þá hefur Vera Design vaxið hratt og örugglega í þessi 12 ár þar sem grunnurinn er alltaf sá sami í bland við nýja hönnun.

Alls kyns hugmyndir á lofti Íris Björk er athafnakona sem hefur víða komið við á lífsleiðinni í rekstri, skrifum og hönnun svo eitthvað sé nefnt. Hún hefur rekið vinsælar fataverslanir og hannað fjöldann allan af fasteignum. Í heimi Vera Design er því margt annað en skartgripir sem hafa litið dagsins ljós, eins og sængurföt, kerti og ilmir til að nefna nokkur dæmi.

Inga Dóra gekk til liðs við Vera Design sumarið 2022 en hún hefur áralanga reynslu úr heimi skartgripa og sér hún alfarið um alla sölu og útstillingar á vörunum hjá söluaðilum Vera Design bæði hér á Íslandi og í Færeyjum. „Ég get ekki sagt það nógu oft og hátt að Inga Dóra setti kórónuna á drottninguna Veru með sinni aðkomu og natni,“ segir Íris Björk brosandi. En samkvæmt þeim stöllum þá eru mjög spennandi tímar framundan hjá Vera Design, með allskonar nýjungum og uppákomum.

Af hverju ákváðuð þið að fara í samstarf við Kraft?

„Ástæðan fyrir samstarfi við Kraft er sú að þær Þórunn og Aðalheiður frá Krafti höfðu samband við okkur þar sem þær höfðu tekið mikið eftir bænahringjunum sem Vera Design hefur verið með lengi með æðruleysisbæninni. Þær spurðu hvort Vera Design væri til í að skoða samstarf sem við vorum mjög ánægðar með og mikill heiður að þær hafi valið Vera Design,“ segir Íris Björk.

Þær þekktu til félagsins fyrir samstarfið í gegnum vinkonur og aðstandendur sem hafa gengið í gegnum veikindi, sem og af auglýsingum og „Lífið er núna“ perluarmbands umfjöllunum og sölu á þeim armböndum.

Þær þekkja báðar þó nokkra sem hafa greinst með krabbamein. „Ég á nokkrar vinkonur sem hafa þurft að glíma við það og tvær konur sem ég þekkti ágætlega létust í fyrra og á þessu ári, segir Íris Björk. „Já ­ ég hef ekki reynslu af krabbameini persónulega en það eru margir í kringum mig sem hafa barist við þennan óvæga sjúkdóm með misjöfnum útkomum,“ bætir Inga við.

Hvað einkennir skartgripalínu Vera Design og Krafts?

„Ég vildi hanna línu sem er tímalaus, fjölnota og hentar öllum. Það er hægt að nota hálsmenin á þrjá vegu og það er hægt að snúa einni týpunni af armböndum við og breyta þannig um lit en það er svart á einni hliðinni og mildur orange litur á hinni sem er einkennislitur Krafts. Tímalaust skart sem allir geta borið með boðskap sem á við alla alltaf, „Lífið er núna“.

Salan á Krafts línunni hefur gengið mjög vel og vonum framar. Það sem er mikilvægt er að þetta er ekki tímabundin skartgripalína eða tímabundið samstarf heldur er um að ræða skartgripalínu sem er komin til að vera hjá Vera Design og Krafti. Íris Björk mun hanna nýja gripi inn í línuna um ókomin ár. „Eins og núna í byrjun árs 2024 í tilefni af 25 ára afmælis Krafts þá hannaði Íris nýtt teninga armband í takmörkuðu upplagi. Sama hvernig á teninginn er litið þá er Lífið Núna,“ segir Inga.

„Við erum svo stoltar af því hversu mikið hefur safnast fyrir Kraft á einu ári. Inga fór alla leið og fór í söluferð hringinn í kringum landið og nú eru 25 sölustaðir um allt land sem selja línuna og hafa safnast tæpar 21 milljónir króna til Krafts á þessum tíma. Það er svo gott að gefa af sér og við trúum því báðar að allt sem maður lætur frá sér kemur til baka á endanum í þeirri mynd sem maður gefur. Svo það er mikilvægt að gefa vel og fallega,“ segir Íris Björk.

Þær stöllur horfa mjög björtum augum á framtíðina og á áframhaldandi samstarf við Kraft um ókomna tíð. „Við munum halda áfram að styrkja það mikilvæga og flotta starf sem Kraftur stendur fyrir. Við erum auðmjúkar, þakklátar og stoltar af þessu samstarfi,“ bæta þær við að lokum.

Saga krabbameinsmeðferðar í myndum

Guðrún Jónsdóttir var 26 ára og búsett í Svíþjóð þegar hún greindist með Teratoma eggjastokkakrabbamein árið 2014. Stuttu fyrir greiningu höfðu hún og maðurinn hennar eignast dreng sem var tekinn með keisaraskurði út af fyrirstöðu í fæðingarveginum. Það var ekki fyrr en eftir fæðingu að það uppgötvaðist að fyrirstaðan var krabbamein.

Á meðan á krabbameinsmeðferðinni stóð ljósmyndaði Guðrún, ásamt manninum sínum, þær útlitslegu breytingar sem áttu sér stað. Hún veitti Krafti góðfúslegt leyfi til þess að birta nokkrar af þeim myndum en þær varpa ljósi á hvernig krabbameinsmeðferð getur haft sýnileg áhrif á útlit sjúklinga.

„Fókuspunkturinn var alltaf að ég myndi missa hárið og ég hélt að ég væri bara að fara að eiga eitthvað hattatímabil, prófa að vera snoðuð og svona. Það var enginn búinn að segja mér frá því að maður yrði eins og tungl í fyllingu í framan og að það væri svo mikið annað sem myndi breytast. Ég er orkumikil manneskja og þarf að hafa eitthvað fyrir stafni. Áhyggjur mínar lágu ekkert endilega í útlitsbreytingum heldur snerust meira um að komast í gegnum meðferðina og finna leið til þess að dreifa huganum. Ég hugsaði með mér að ég myndi líklegast ekki hafa mikla orku á meðan meðferðinni stæði, svo ég bjó mér til verkefni sem var að taka eina ljósmynd á dag –það hlyti að vera gerlegt.“

Guðrún var í þrjá mánuði í krabbameinslyfjameðferð í Svíþjóð. „Þetta voru fjórar þriggja vikna lotur. Fyrsta vikan í hverri lotu byrjaði alltaf á sex klukkustunda innhellingu daglega, eftir það tók við pása og reglulegar lyfjasprautur. Síðasta lotan var í júní 2014, svo ég ætla heldur betur að fagna 10 ára meðferðarafmæli núna í sumar,“ segir Guðrún brosandi.

Þegar Guðrún fór að missa hárið snoðaði hún sig. Mamma hennar kom út til Svíþjóðar og rakaði líka af sér hárið henni til stuðnings. Það var ekki bara hármissir sem lyfjameðferðin hafði áhrif á, heldur breyttist líkaminn einnig mikið. Guðrún segir þó að það skipti ekki miklu máli í stóra samhenginu.

„Eftir fjórar stórar aðgerðir er ég með mikið af örum alveg frá bringubeini niður að lífbeini þar sem tveir magavöðvar voru teknir. Það urðu líka litabreytingar í húðinni sem eru kannski það sem er mest áberandi, en í lyfjagjöfinni byrjaði ég að fá dökka flekki og rákir á höndum og bringu sem fylgja mér enn í dag. Ég lít bara á þetta sem tattú, það er bara þarna og er áminning um ferðalagið, eins konar passastimpill. Hárið breyttist bara í stuttan tíma og ég er nokkuð viss um að ég sé komin með sama hárið og fyrir meðferð núna. Fyrir utan kannski þau gráu sem fylgja þeim forréttindum að eldast,“ bætir Guðrún við.

Í dag, tíu árum síðar, er staðan nokkuð góð hjá Guðrúnu. Hún er þó í reglulegu eftirliti hjá lækninum sínum. Hún starfar sem hreyfihönnuður á auglýsingastofunni Hvíta húsinu en ætlar að breyta til nú í sumar og flytja aftur til Svíþjóðar með manninum sínum og tíu ára syni. „Það hefur alltaf blundað í okkur að fara aftur út til Stokkhólms og njóta borgarinnar. Þegar við fluttum aftur heim til Íslands árið 2016 var það í raun ekki á okkar forsendum. Við vorum bæði námsmenn þarna svo fjárhagurinn var frekar þröngur, auk þess var fjarlægðin frá ástvinum og stuðningsneti erfið á þessum tíma, þótt maðurinn minn hefði reynst mér algjörlega magnaður stuðningur í öllu ferlinu. Guðrún segir að það séu mjög blendnar tilfinningar sem vakna við að skoða aftur myndirnar sem hún deilir með okkur en hún segist fyrst og fremst stolt þegar hún skoðar þær. Það að takast á við krabbamein sé ótrúlega krefjandi reynsla bæði líkamlega og tilfinningalega.

„Í dag finnst mér ég hafa unnið úr þessu áfalli en það tók tíma. Ég faldi áfallið lengi vel til að koma í veg fyrir að vera sjúklingur í augum annara. Ég var komin með nóg af því að láta vorkenna mér og vera veikur hlekkur. Í dag lít ég allt öðruvísi á þetta og segi stolt frá minni reynslu,“ segir Guðrún og bætir við: „Ferðalag allra er mismunandi og það sem virkar fyrir einn virkar kannski ekki fyrir annan.

Ég hvet þau sem að lenda í svipaðri reynslu að treysta sér og sínu ferli og halla sér að stuðningsnetinu í kringum sig. Mér fannst mjög mikilvægt að rækta jákvætt viðhorf en á sama tíma verður maður að leyfa sér að finna og tjá margvíslegar tilfinningar. Það er allt í lagi að eiga erfiða daga.“

Guðrún vonast til að hennar saga og ljósmyndir gefi fólki sem er að taka sín fyrstu skref í krabbameinsmeðferð, aukna innsýn í það sem gæti beðið þeirra og styrk til að takast á við það. „Það er góð tilhugsun að aðrir geti fengið innblástur og fundið sína leið til að skrásetja ferlið sitt á sinn eigin hátt.“ segir hún að lokum.

Af hverju varstu í stjórn Krafts?

Daníel Reynisson, í stjórn 2001-2009

„Að hafa tekið þátt í stjórnarstarfinu og sennilega sér í lagi á þessum upphafstíma er ennþá að gefa. Ég var síðast í mars með tölu í Lágafellskirkju í Mosfellsbæ að rifja upp ferlið. Ég fór í stjórn Krafts í raun leitandi eftir tilgangi og svörumAf hverju fékk ég krabbamein? En ég hélt áfram að vera í stjórn til að tryggja að fjöreggið okkar gæti sprungið út, gat ekki sleppt takinu fyrr en ég taldi að þetta myndi halda áfram að vaxa.“

„Ég er svo endalaust þakklátur fyrir árin í Krafti, vera hluti af frumkvöðlastarfinu sem félagið hefur staðið í. Að vera partur af hópi fólks sem lætur sig samferðafólk skipta máli og styður við á erfiðustu tímum í lífi þess. Og að kynnast öllu þessu fólki í bæði gleði og sorg. Kraftur er mannræktar félagsskapur.“

Jóhannes Þorleiksson, í stjórn 2007-2011

„Ég var hvattur til að bjóða mig fram í stjórn Krafts í kjölfar þess að ég hafði lokið krabbameinsmeðferð. Ég hafði ekki mikið leitað til félagsins á meðan ég var í meðferð en varð fljótt ljóst hversu góðan og viðamikinn stuðning félagið veitti og veitir enn.“

„Það gaf mér mikið að upplifa að ég gæti gefið eitthvað til baka og stuðlað að því að þróa félagið áfram ásamt því að fólk nýtti sér þjónustu félagsins og þann stuðning sem það veitti sem ég því miður fór á mis við.“

Síðustu 25 ár hafa hinir ýmsu aðilar verið í stjórn Krafts sem eiga það allir sameiginlegt að hafa annað hvort greinst með krabbamein eða eru aðstandendur.

Við tókum nokkra að tali sem hafa verið í stjórn félagsins og spurðum hvers vegna þeir fóru í stjórn félagsins og hvað það hafi gefið þeim.

Bóel Hjarta, í stjórn 2016-2018

„Ég var lengi búin að dást að starfsemi Krafts úr fjarlægð. Þegar ég flutti heim frá Svíþjóð eftir búsetu þar og var beðin að koma í stjórn þá var það var aldrei nein spurning.“

„Það gaf mér heilmargt og allt jákvætt að vera í stjórn Krafts. Það var mjög drífandi og skemmtilegt fólk með mér sem gaman var að starfa með. Sérstaklega var gaman að vera hluti af þeirri stjórn sem byrjaði að perla „Lífið er núna“ armbandið. Það hafði ég séð að var gert í Svíþjóð með frábærum árangri. Þeir reyndar eru með aðeins meiri pung en við og perla armband sem á stendur „fuck cancer”. Mér fannst það svo smart að ég lét húðflúra mig með þeim skilaboðum. Ekkert í lífinu hefur reynst mér eins þungbært og að missa systur mína 42 ára gamla úr krabbameini.“

Elín Skúladóttir, í stjórn 2018-2024

„Ég var lengi í stjórn Krafts og sit reyndar enn í einu varamannasæti. Ég var fyrst gjaldkeri, svo formaður og loks hálfur varamaður!“

„Ég fór í stjórn Krafts af því ég brenn fyrir málefnum Krafts. Ég vildi gefa af mér eftir mína eigin krabbameinsmeðferð. Ég vildi gera mitt til að ungt fólk sem greinist með krabbamein hafi öflugan bakhjarl og viti að það eru fleiri í sömu stöðu og að upplifa sambærilega hluti. Það er mikill styrkur í því.“

„Þetta hefur verið alveg ótrúlega gefandi, lærdómsríkt og erfitt. Það sem gaf mér hvað mest var að upplifa velvild og góðmennsku fólks. Að fá tækifæri til að hitta félagsmenn á samkomum Krafts og fá að fylgjast með öllu því góða fólki sem leggur félaginu lið með ótrúlega fjölbreyttum hætti eru forréttindi og það minnir á allt það góða í heiminum. Það er þörf áminning á því í dag.“

Jóhannsson

Eins og vera þvinguð inn í rússíbana sem þú vilt komast út úr

Viðtal - Róbert

Fáir aðstandendur fá að taka jafn beinan þátt í meðferð krabbameinsgreindra fjölskyldumeðlima og Sigurbjörg Erna gerir í meðferð bróðurs síns. Stofnfrumuskipti er eina leiðin til að lækna hvítblæðið sem Hlynur bróðir hennar greindist með. Skiptin fara þannig fram að blóð er sótt í beinmerg úr heilbrigðum einstaklingi og fært yfir í þann greinda. Sigurbjörg, bróðir hennar og móðir fóru öll í blóðprufu til að sjá hvort þau myndu passa sem stofnfrumugjafar. Hún vissi þó alltaf að hún væri ekki álitlegasti kosturinn í verkefnið. „Það var alltaf vitað að ég væri ekki frábær kandidat því ég hef sjálf fengið krabbamein í skjaldkirtli. Þess að auki var ég með eins árs gamalt barn,“ segir Sigurbjörg.

Í blóðprufunum kom í ljós að bróðir hennar passar ekki sem stofnfrumugjafi en þær mæðgur passa 50%. Læknarnir hófu því leitina að utanaðkomandi gjafa. Sú leit gekk ágætlega að sögn Sigurbjargar en þó fannst enginn gjafi sem passaði fullkomlega. „Á endanum var metið hvort það væri ég eða þýsk stúlka, sem passaði ekki fullkomlega heldur. Niðurstaðan var að nota hennar merg.“

Berjast í þessu saman

Við tók um þriggja mánaða ferli. Hlynur kom heim í september í fyrra en í febrúar eða mars byrjar hann að hrynja í öllum gildum og þá kom í ljós að hann væri að hafna þessum merg. Sigurbjörg segir mjög óvenjulegt að það gerist svo seint í ferlinu, yfirleitt hafni líkaminn mergnum fljótlega eftir skiptin. „Þá er bara ljóst að það er enginn á skrá sem passar betur en ég,“ segir Sigurbjörg. Verkefnið var henni bæði ljúft og skylt og hún segist ekki hafa þurft að hugsa sig tvisvar um. „Ég var svo ofsalega fegin að það hafi verið einhver sem gat gefið honum stofnfrumur. Enginn efi kom upp í hugann.“

Hlynur greindist fyrst með bráðahvítblæði árið 2018. Hann fór þá í gegnum meðferð í á þriðja ár og var sjúkdómslaus í næstum tvö ár. Sigurbjörg hefur

því áður verið í hlutverki aðstandanda. Munurinn á ferlinu þá og nú er að hún tekur beinan þátt í meðferðinni í dag. „Við tölum svolítið um þetta núna sem samvinnuverkefni. Nú er ég hann í dag einhvern veginn og við erum að berjast saman,“ segir hún. Hún líkir þessu við að þau hafi verið þvinguð inn í einhvern rússíbana sem þau vilji mjög gjarnan komast út úr.

Hlutverk aðstandandans erfiðara en sjúklingsins

Eftir að hafa sjálf gengið í gegnum krabbameinsmeðferð segir Sigurbjörg að í sínu tilfelli þyki henni hlutverk aðstandandans erfiðara. Hún hafði tilfinningu fyrir því hvernig henni leið hverju sinni þegar hún var sjálf í meðferð og hvort hún þyrfti aðstoð, andlega eða líkamlega. „Sem aðstandandi finnst mér ég meira stundum eins og hauslaus hæna með enga stjórn. Ég er stanslaust að hugsa hvort það sé eitthvað sem ég geti gert betur til að styðja við Hlyn. Hræðslan við að hlutirnir fari ekki eins og við viljum og samviskubitið við að vera

spræk er oft mikið. En á sama tíma er stundum erfitt að réttlæta fyrir sér að maður eigi að hlúa að sér þegar vandamálin mín virðast svo léttvæg miðað við það sem hann er að ganga í gegnum.“

Mikill styrkur að geta leitað til annarra

Þau Sigurbjörg og Hlynur tóku yfir Instagramreikning Krafts á meðan þau voru í stofnfrumuskiptunum í Svíþjóð. Hún segir fólk hafa haft samband við þau út frá því, fólk sem hafði farið í gegnum þetta ferli, var í þessu ferli eða voru með sömu greiningu. Fram að því höfðu þau ekki verið í sambandi við neinn eða kynnst neinum í sömu sporum. „Það var virkilega mikill styrkur fyrir okkur Hlyn, við hittum einn aðstandanda úti í Svíþjóð í tengslum við þetta. Við gátum sest niður í ógeðslega súrrealískum aðstæðum og töluðum og gátum bara sagt hvað sem er, einhvern veginn skildum við hvert annað. Þetta var svo fallegt einhvern vegnin, að vera í öðru landi og tengjast einhverjum.“

Það sem þau vonuðu helst að myndi skila sér við Instagram­yfirtökuna var að fólk færi í Blóðbankann. „Við fengum mikið af skilaboðum um að fólk var að skrá sig sem stofnfrumugjafar í Blóðbankanum. Það var það sem við vonuðumst til að myndi gerast með þessu. Af því að það virðast ekki margir vita af því að þú getir skráð þig hjá Blóðbankanum.“

Þegar þetta er ritað er Hlynur útskrifaður af spítalanum en er ennþá í Lundi í Svíþjóð. Þar fer hann vikulega í eftirlit á dagdeild.

Stofnfrumuskipti með blóði úr beinmergi hljómar eins og stórt inngrip. Sigurbjörg segir fólk ímynda sér risastóra nál sem er stungið í beinið, sem er gert í örfáum tilfellum. Langoftast er þetta eins og blóðgjöf.

„Ég fór í lungnamyndatöku, hjartalínurit og blóðprufur. Svo þurfti ég að fara út til Svíþjóðar til hans þar sem ég fer í smá undirbúning,“ segir Sigurbjörg. Í undirbúningnum fékk hún sjö sinnum sprautur, með örfínni nál, í magann. Hún segist lítið hafa fundið fyrir þeim. Í sprautunum eru efni sem örva framleiðslu stofnfrumna í blóðinu. Þann 3. apríl fór hún í blóðprufu og kom þá í ljós að hún þurfti frekari örvun við framleiðslu stofnfrumna. Hún fékk því fleiri sprautur en daginn eftir var hún tilbúin.

„Þá er ég tengd í einhverja vél sem er eins og skilvinda.“ Nál er sett í sitt hvora höndina. Önnur nálin dælir blóði úr líkamanum og í skilvinduna, þar sem stofnfrumur eru sigtaðar úr. Þaðan fer blóðið svo sem leið liggur í gegnum hina nálina og aftur í líkamann. „Það leiðinlegasta er að maður þarf að vera kjurr í 5­6 tíma, fer eftir því hvað þú ert lengi að skila af þér,“ segir Sigurbjörg. Það var þó hugsað vel um hana á meðan. Hún fékk teppi og hitapoka og mátti hafa símann í höndinni. Þá segir hún Hjalta bróðir sinn hafa stytt henni stundir á meðan með bröndurum.

Hún segir lítil sem engin eftirköst eftir þetta. Helst hafi hún fundið fyrir höfuðverk og einhverjum beinverkjum eftir að hafa tekið örvunarsprauturnar, á meðan stofnfrumurnar væru að springa út. „Þetta er ekki jafn svakalegt og maður ímyndar sér.“

Þegar ljóst var í hvað stefndi sóttu systkinin um styrk úr Styrktarsjóði Krafts. Þau fengu úthlutað úr honum á meðan þau voru í meðferðinni úti. Sigurbjörg lýsir því sem miklum létti og það hafi reynst mjög dýrmætt þegar ferlið var einmitt hvað erfiðast. Styrktarsjóður Krafts er ætlaður til að styrkja ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og lent hefur í fjárhagslegum erfiðleikum vegna veikinda sinna. Úthlutað er úr sjóðnum tvisvar á ári.

Hægt er að gerast stofnfrumugjafi í Blóðbankanum. Blóðgjafar á aldrinum 18­40 ára sem eru tilbúnir að gefa hluta af sínum blóðmyndandi stofnfrumum geta orðið stofnfrumugjafar. Systkini sjúklings eru yfirleitt bestu stofnfrumugjafarnir. Ef ekki finnst hentugur stofnfrumugjafi í fjölskyldu sjúklingsins er leitað að stofnfrumum frá óskyldum gjafa.

Leitað er á skrám yfir stofnfrumugjafir um allan heim. Meiri líkur eru á að finna gjafa meðal fólks af sama uppruna. Á vef Blóðbankans segir að það sé því mikilvægt fyrir íslenska sjúklinga að hægt sé að leita gjafa meðal Íslendinga.

Styrktarsjóður Krafts - Kraftur starfrækir

Styrktarsjóð sem er ætlað að styrkja ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og lent hefur í fjárhagslegum erfiðleikum vegna veikinda sinna. Úthlutað er úr sjóðnum tvisvar á ári.

Skannaðu QR kóðann til að lesa nánar.

Hlauptu af Krafti

Reykjavíkurmaraþon Íslandsbanka hefur verið ein helsta fjáröflunarleið góðgerðarfélaga undanfarin ár og er Kraftur þar ekki undanskilinn. Það er okkur mikill heiður ár hvert að sjá hversu margir eru tilbúnir að leggja okkur lið og hlaupa af krafti fyrir okkar málstað.

Allur ágóði af hlaupinu rennur til starfsemis Krafts og gerir okkur kleift að halda úti okkar öfluga starfi. Við leggjum mikla áherslu í að þakka hlaupurunum fyrir okkur og fá allir Kraftsbol og annan glaðning frá okkur. Eins erum við mjög metnaðarfull á hvatningarstöðinni í hlaupinu sjálfu og hvetjum okkar fólk áfram.

Vonandi sjáum við sem flesta í Kraftsbol í hlaupabrautinni í ár sem og önnur ár.

Þú getur tekið þátt með því að hlaupa af Krafti eða styrkja Kraftshlaupara með því að taka mynd af QR kóðanum með snjallasíma.

Kraftur á samfélagsmiðlum

Kraftur heldur úti hinum ýmsu samfélagsmiðlum og deilir þar upplýsingum um félagið, starfsemi þess, þjónustu og fleira. Stefna félagsins er að vera fræðandi og gefa fólki innsýn inn í heim ungs fólks sem greinst hefur með krabbamein og aðstandenda. Við höfum nýtt samfélagsmiðla okkar mikið í þeim efnum og birt þar sögur félagsmanna okkar.

Í Takeover eða yfirtökum á Instagram gefst almenningi kostur á að skyggnast inn í líf félagsmanna Krafts. Þar eru hinar ýmsu sögur frá félagsmönnum þar sem þeir deila sinni reynslu af því að greinast með krabbamein eða vera aðstandandi. Kraftur leggur mikla áhersla á stuðning og fyrir nýgreinda og aðstandendur getur það verið mikill fjársjóður að heyra sögur annarra.

Taktu mynd af QR kóðanum með snjallsíma til að fara inn á Instagram Krafts.

Hjálparhellur

Forsenda starfsemi Krafts hefur frá upphafi verið vegna stuðnings einstaklinga, stofnana og fyrirtækja sem

leggja félaginu lið með beinum fjárframlögum, varningi eða vinnuafli. Velvilji í garð félagsins í samfélaginu er einstakur og við erum innilega þakklát öllu þessu góða fólki sem vill okkur vel.

Í gegnum tíðina hafa fyrirtæki og félagasamtök stutt Kraft kröftuglega með beinum fjárstyrkjum og vörukaupum af félaginu. Það hefur einnig færst í aukana að bjóða fram starfskrafta til ýmissa verkefna sem hefur gefist vel. Á undanförnu ári höfum við fengið hópa fólks sem mæta á skrifstofu félagsins og láta hendur standa fram úr ermum.

Í undanfara Vertu perla herferðarinnar núna í janúar fengum við frábæran hóp kvenna frá Lions sem tóku að sér að pakka armböndum og skartgripalínunni frá Vera Design fyrir okkur. Svo komu hópar frá CCEP og Marel sem aðstoðuðu okkur við að koma upp smá lager af nýja „Lífið er núna“ armbandinu með því að perla og pakka því. Það var mikill fengur í því að fá aðstoð frá Ladies Circle og Round table félögum en þau komu sterkt inn í undirbúning og aðstoð við stóra perluviðburðinn okkar í Hörpu. Hópur kvenna frá Ladies circle aðstoðuðu okkur við perlustöðvarnar á viðburðinum og svo kom her Round table manna sem hjálpuðu til við að stilla öllu upp fyrir viðburðinn og taka allt niður aftur að honum loknum. Þetta var alveg ómetanleg hjálp fyrir svona stóran viðburð. Við tölum oft um það að við séum lítið félag sem er að gera stóra hluti og okkur vantar ávallt auka hendur í ýmis verk. Fyrir utan áhuga starfsmannahópa við að aðstoða okkur þá er hópur einstaklinga sem hafa skráð sig á sjálfboðalista hjá okkur sem við köllum til þegar mikið liggur við.

Taktu mynd af QR kóðanum með snjallsíma til að gerast sjálfboðaliði hjá Krafti.

Baráttan við bæði stríð og krabbamein: Saga Mouna Nasr

Frá Sýrlandi til Íslands: Saga um vonina um að lifa af

Mitt í ringulreiðunni og eyðileggingunni í hinu stríðshrjáða Sýrlandi, uppgötvaði Mouna Nasr innri styrk sinn sem leiddi hana í gegnum eina erfiðustu orrustu lífs hennar.

Mouna greindist með brjóstakrabbamein einungis

30 ára gömul og stóð frammi fyrir þeirri áskorun að lifa af á stríðsátaka svæði og berjast við lífshættulegan sjúkdóm á sama tíma. Í dag býr hún á Íslandi og er svo sannarlega táknmynd seiglu og vonar. Hún deilir sögu sinni með okkur til að veita öðrum innblástur.

Mouna er þrautseig sýrlensk­venesúelsk kona sem kallar Ísland nú heimili sitt. Ferðalag hennar, einkennist af því að flýja stríðshrjáð Sýrland, lifa af brjóstakrabbamein og byggja upp nýtt líf í Evrópu. Hetjusaga sem hvetur aðra svo sannarlega áfram.

Að uppgötva styrk, mitt í ringulreiðinni

Fjölmenningararfleifð Mounu má rekja til búferlaflutninga föður hennar frá Sýrlandi til Venesúela, þar sem hann kynntist móður hennar. Mouna eyddi æsku sinni ýmist í Venesúela eða Sýrlands þar til fjölskylda hennar settist að í Sýrlandi. Þegar stríðið braust út neyddust þau hins vegar til að flytja aftur.

Mouna er lyfjafræðingur og starfaði hjá Rauða krossinum í Sýrlandi þar sem áhersla var lögð á næringu barna og barnshafandi kvenna. Mitt í þessari vinnu, þegar hún var að fræða mæður um brjóstagjöf og forvarnir gegn brjóstakrabbameini, uppgötvaði hún hnút í eigin brjósti. Mouna var þrítug þegar hún greindist með árásargjarnt hormónabrjóstakrabbamein. Þetta markaði upphaf baráttu hennar við að lifa af.

Krabbameinsmeðferð í stríðshrjáðu landi Í október 2017 starfaði Mouna bæði sem lyfjafræðingur og næringarfræðingur við verkefni á vegum Flóttamannastofnunar Sameinuðu þjóðanna og Rauða hálfmánans. Verkefnið miðaði að því að tryggja að allar barnshafandi konur, stúlkur og börn á aldrinum fimm mánaða til sex ára fengju viðeigandi næringu og fæðubótarefni.

„Verkefnið snérist um að gefa konum fæðubótarefni á svæðum þar sem takmarkað aðgengi var að fæði og næringu,“ rifjar Mouna upp. Þegar hún fræddi konur um kosti brjóstagjafar og hvernig brjóstagjöf getur dregið úr hættu á brjóstakrabbameini, fann hún hnút í eigin brjósti. „Þetta var áfall,“ segir hún. „Ég vissi að eitthvað væri að og fór til læknis.“

Vefjasýni staðfesti ótta hennar, 0,5 cm æxli. Þannig hófst barátta hennar við brjóstakrabbamein, árásargjarna hormónategund, sem krafðist tafarlausrar skurðaðgerðar, lyfja­ og geislameðferðar. Meðferðin var erfið og ekki hjálpaði til að búa við stöðugar sprengjuárásir í Damaskus og hótanir um árásir.

„Ég var hrædd við að deyja, vissi ekki hvort það yrði úr krabbameini eða af völdum sprengju,“ rifjar Mouna upp.

„Stundum var öruggara að ferðast með rútu á spítalann, þrátt fyrir

að vera hræðilega veik af lyfjameðferð, til að forðast mannrán og önnur stríðsvandamál, sem og vegna skorts á bensíni fyrir bílinn minn.“

Kostnaðurinn við að lifa af

Ferðalag Mounu í gegnum krabbameinsmeðferðina einkenndist af erfiðleikum. „Damaskus var mjög óörugg og sjúkrahúsið hafði margsinnis verið sprengt,“ segir hún. „Ég þurfti að borga fyrir innfluttu lyfjameðferðina mína og stól þar sem ég gat setið og fengið meðferðina mína. Ef ég hefði ekki átt peninga hefði ég ekki fengið meðferð.“

Hún talar um útbreidda notkun falsaðra lyfja, oft bara vatns, sem gerði það enn erfiðara að fá áreiðanlega meðferð.

Eiginmaður hennar, sem er læknir, hafði flúið til Venesúela til að forðast það að vera kvaddur í herinn. Mouna þurfti því að horfast ein í augu við sprengjuárásirnar og meðferðina, með unga dóttur og hjálp frá fjölskyldu sinni.

Baráttan við bæði stríð og krabbamein: Saga Mouna Nasr

Nýtt upphaf í Hollandi

Mouna tók þá erfiðu ákvörðun að yfirgefa Sýrland.

„Ég gat ekki búið þar lengur, vegna heilsu minnar og stöðugrar hættu,“ útskýrir hún. Með venesúelskt vegabréf gat hún flutt til Hollands í leit að öruggara lífi fyrir sig og dóttur sína.

Í Hollandi biðu nýjar

áskoranir. „Það tók sex

mánuði að komast inn

í heilbrigðiskerfið,“ segir

Mouna. „En ég fann stuðningssamtök fyrir fólk sem greinst hefur með krabbamein sem hjálpuðu mér mikið.“

Þessi stuðningssamtök veittu henni nauðsynlegan tilfinningalegan stuðning og hjálpuðu henni að vafra um flókið kerfi þar sem hún þurfti áframhaldandi krabbameinsmeðferð og að fara í aðra aðgerð í Hollandi.

Við erum saman og það skiptir mestu máli

Árið 2022 flutti Mouna loks til Íslands til að sameinast eiginmanni sínum sem hafði sótt um hæli hér á landi. Flutningurinn var krefjandi, sérstaklega fyrir dóttur hennar, en hlutirnir skánuðu smám saman. „Við erum saman og það skiptir mestu máli,“ segir Mouna brosandi.

Íslenska heilbrigðiskerfið gaf Mounu von á ný. „Læknirinn minn, Óskar, hefur verið frábær. Hann útskýrði að meðferðin sem ég fékk í Sýrlandi hafi verið takmörkuð og hann hefur prófað annars konar meðferð sem hann telur að sé betri fyrir mig, þar sem ég er ungur einstaklingur með brjóstakrabbamein,“ segir hún.

Mouna hefur nýtt sér starfsemi Krafts og komið á ýmsa viðburði hjá félaginu sem hún ber góðar sögur af. Mouna er nú á biðlista eftir þriðju aðgerðinni sinni.

Það er von

Í dag starfar Mouna í apóteki Landspítalans en bæði hún og eiginmaður hennar sem er kvensjúkdómalæknir, standa frammi fyrir áskorunum vegna bakgrunns utan EES. Þau hafa hvorugt fengið viðurkenningu á menntun sinni og reynslu en halda í vonina. „Ég vil lifa venjulegu og öruggu lífi hér á Íslandi.“

Saga Mounu er vitnisburður um mátt seiglu og vonar. Hún er varaformaður W.O.M.E.N., Samtaka kvenna af fjölmenningarlegum uppruna á Íslandi og vill hjálpa öðrum konum. „Það er alltaf von,“ segir Mouna. „Með von geturðu lifað af.“

Með því að segja sögu sína vill Mouna hvetja alla, sérstaklega erlendar konur á Íslandi, til að fara í krabbameinsskoðun og leita sér stuðnings. „Kraftur er til staðar fyrir þig,“ segir hún. „Mundu að með von og krafti jákvæðs hugarfars geturðu lifað af.“

„Við erum öll sterkari en við höldum.“

Stuðningsnetið - Kraftur býður upp á jafningjastuðning fyrir ungt fólk sem hefur greinst með krabbamein og aðstandendur. Þeir sem veita stuðninginn eru einstaklingar sem greinst hafa með krabbamein eða eru aðstandendur. Þeir hafa allir lokið stuðningsfulltrúanámskeiði.

Stuðningurinn getur farið fram í síma, í tölvupósti eða þið getið mælt ykkur mót. Hægt er að óskað eftir því að fá að ræða við einhvern sem er á svipuðum aldri, af sama kyni, og/eða hefur greinst með sömu tegund krabbameins. Reynt er að verða við óskum hvers og eins eins og hægt er.

Skannaðu QR kóðann til að lesa nánar.

Battling Both War and Cancer: Mouna Nasr Journey of Resilience

From Syria to Iceland: A Tale of Survival and Hope

In the heart of war­torn Syria, amidst the chaos and devastation, Mouna Nasr discovered an inner strength that would guide her through one of the toughest battles of her life.

Diagnosed

with breast

cancer

at the age

of 30, Mouna faced the dual challenges of navigating a war zone and fighting a life-threatening illness.

Today, she lives in Iceland, a symbol of resilience and hope, sharing her story to inspire others.

Mouna Nasr, a resilient Syrian­Venezuelan woman, now calls Iceland her home. Her journey, marked by fleeing war­torn Syria, surviving breast cancer, and building a new life in Europe, is nothing short of inspirational.

Discovering Strength Amidst Chaos

Mouna's multicultural heritage traces back to her father’s migration from Syria to Venezuela, where he met her mother. Mouna spent her childhood between Venezuela and Syria until her family settled in Syria. The outbreak of war, however, forced them to move once again.

As a pharmacist, Mouna worked with the Red Cross in Syria, focusing on child and pregnant nutrition. It was during this work, while educating mothers about breastfeeding and breast cancer prevention, that she discovered a lump in her own breast. At 30 years old, she was diagnosed with aggressive, hormonal breast cancer. This marked the beginning of her fight for survival.

Enduring Cancer Treatment in a War Zone

In October 2017, Mouna was working as both a pharmacist and nutritionist in a UNHCR and Red Crescent project. The project aimed to ensure that all pregnant women, girls, and children aged five months to six years received proper nutrition and supplements. ”The project was about giving supplements to areas lacking nutrition,” Mouna recalls. While educating women on the benefits of breastfeeding and its potential to reduce breast cancer risk, she felt a lump in her own breast. ”It was a shock,” she says. ”I knew something was wrong and went to the doctors.”

A biopsy confirmed her fears: a 0.5 cm tumor. Thus began her battle with breast cancer, an aggressive hormonal type, requiring immediate surgery and chemotherapy and radiotherapy. The treatment was grueling, made worse by the constant threat of bombings in Damascus.

”I was afraid of dying, not knowing if it would be from cancer or a bomb,” Mouna remembers.

”Sometimes it was safer to travel by bus to the hospital, despite feeling terribly sick from chemo, to avoid kidnapping and other war problems, as well as the lack of benzine for my car.”

The Cost of Survival

Mouna’s journey through cancer treatment was fraught with difficulties. ”Damascus was really unsafe, and the hospital had been bombed multiple times,” she says. ”I had to pay for my imported chemo, and a chair where I could sit and get my treatment. If I hadn’t had money, I wouldn’t have been treated.” She speaks of the widespread use of fake medicine, often just water, which made reliable treatment even harder to obtain.

Her husband, a doctor, had fled to Venezuela to avoid being drafted into the army. Mouna was left to face the bombings and treatment alone, with only her young daughter and help from her family.

A New Beginning in the Netherlands

Mouna made the difficult decision to leave Syria. ”I couldn’t live there anymore, due to my health and the constant danger,” she explains. With a Venezuelan passport, she was able to move to the Netherlands in search of a safer life for herself and her daughter.

Life

in

the

Netherlands brought new challenges. ”It took six months to get into the healthcare system,” Mouna says. ”But I found a cancer support organization that helped me a lot.”

These support groups provided her with muchneeded emotional support and helped her navigate the complexities of her ongoing cancer treatment and after her second surgery in the Netherlands.

Finding Stability in Iceland

In 2022, Mouna moved to Iceland to reunite with her husband, who had sought asylum here. The transition was challenging, especially for her daughter, but things gradually improved. ”We are together, and that is the main thing,” Mouna says with a smile.

You can see the support you can get at Kraftur by scanning this QR code.

Iceland's healthcare system provided Mouna with new hope. ”My doctor, Óskar, has been amazing. He explained that the treatment I received in Syria was limited, and he has tried another kind of treatment that he believes is better for me, as a young adult diagnosed with breast cancer,” she says. Mouna has also become involved in Kraftur, a support organization for cancer patients in Iceland, finding solace in their events and activities. Mouna is on the waiting list for her third surgery in Iceland as well.

A Message of Hope

Today, Mouna works at Landspítali pharmacy. But she and her husband, a gynecologist, both still face challenges due to their non­EEA background. They have neither received recognition for their education and experience in their field, but remain hopeful. ”I want a stable life here in Iceland.”

Mouna’s story is a testament to the power of resilience and hope. She now is a vice chair at W.O.M.E.N. in Iceland, a network of women of multicultural ethnicity. ”There is always hope,” Mouna says. ”With hope, you can survive.”

Through her story, Mouna encourages everyone, especially foreign women in Iceland, to seek cancer screening and support. ”Kraftur is there for you,” she says. ”Remember, with hope, and the power of a positive mindset you can survive.”

”We are all stronger than we think.”

Kraftur is an organization that supports young adults diagnosed with cancer from the age of 18 to 40 years old and relatives from 18 years old. You can get various support at Kraftur, such as financial support, consultation, peer support, coaching etc.

Sex maraþon á sex dögum

„Við hlupum fyrir Kraft og í minningu Ingu Hrundar

Í fyrra tók hópur manna sig saman og ákvað í aðdraganda Reykjavíkurmaraþonsins að hlaupa fyrst fimm maraþon á fimm dögum áður en þeir skelltu sér í maraþonið sjálft. Hópurinn sem kallar sig HHHC hóf hlaupið sitt á Akureyri og skiptist svo á að hlaupa sem leið lá til Reykjavíkur.

Hópurinn lagði af stað mánudaginn 14. ágúst en lokaspretturinn var tekinn á föstudeginum sem endaði í Laugardalshöll á Fit & run sýningunni sem haldin er ár hvert í aðdraganda maraþonsins. Sjötta maraþonið var svo hlaupið í sjálfu Reykjavíkurmaraþoninu. Ekki nóg með það að hlaupa sex maraþon á sex dögum þá hlupu þeir allan tímann í Boss jakkafötum en Pétur forsprakki hópsins vinnur í Bossbúðinni.

„Við erum stoltir af því að hafa hlaupið fyrir Kraft. Þau vinna ómetanlegt starf og hafa reynst ótal mörgum fjölskyldum styrkur í gegnum erfiða baráttu við krabbamein. Við viljum þakka stuðningsaðilum okkar fyrir magnaða aðstoð og margvísleg framlög sem gerðu okkur þetta kleift. Hraðinn skipti ekki máli í þessu hlaupi heldur lögðum við okkur alla fram og snyrtilegur klæðnaður var í fyrirrúmi. Við minnum samt á að HHHC er hraðasti hlaupahópur landsins og um leið sá fallegasti, a.m.k. ef við erum spurðir!“ sagði Pétur.

Kjartansdóttur, sem lést aðeins 37 ára af völdum krabbameins. Inga Hrund var eiginkona

Rúnars Marínós Ragnarssonar, sjúkraþjálfara og félaga okkar, og móðir tveggja ungra dætra. Hennar er sárt saknað af öllum en minning hennar er björt og falleg. Við vildum að auki tileinka hlaupið okkar öllum ungum fjölskyldum sem hafa þurft að glíma við krabbamein,“ bætti Pétur við.

Stjórn og starfsfólk Krafts vill þakka HHHC hópnum fyrir ómetanlegan stuðning og velvilja í garð félagsins og félagsmanna þess sem og öllum þeim sem studdu hópinn. Náðu þeir að safna 8.414.449 kr sem var mest allra hlaupahópa í Reykjavíkurmaraþoninu.

Hvar eru þau í dag?

Sóley Kristjánsdóttir

Sóley Kristjánsdóttir, vörumerkjastjóri hjá Ölgerðinni og plötusnúður, greindist með brjóstakrabbamein árið 2017 þá 36 ára. Árið 2018 birtist viðtal við hana í Kraftsblaðinu um reynslu hennar. Sóley fór í fleygskurð, lyfjameðferð og svo í hormónameðferð. Hvernig ætli staðan sé hjá henni í dag sjö árum síðar?

„Staðan í dag er mjög góð. Ég er í reglubundnu eftirliti og heilsan er í toppstandi. Síðustu sjö árin er ég búin að ferðast mikið og vera mikið í útivist á sumrin hvort sem er í veiði eða hestaferðum. Ég er að læra spænsku og á píanó í gegnum tölvuforrit en mér finnst gaman að læra eitthvað nýtt og bæta við mig þekkingu. Ég er líka búin að vera dugleg að lesa bækur síðustu ár. Svo er ég alltaf mjög metnaðarfull með garðinn minn og hef verið hænsnabóndi í Breiðholtinu í tíu ár núna. Mér finnst mjög gaman að hafa grænt og fallegt í kringum mig og að geta borðað það sem ég rækta.“

Kraftsblaðið hefur verið gefið út í um 20 ár. Við ákváðum að heyra í nokkrum einstaklingum sem prýddu forsíðu blaða frá fyrri tíð og/eða voru í viðtali í blöðum Krafts og sjá hvernig staða þeirra væri í dag.

„Óhjákvæmilega breytir það stöðunni þegar dauðinn bankar upp á. Ég hélt fyrst að ég væri að deyja, orðið krabbamein þýddi það fyrir mér. En ætli maður njóti ekki lífsins meira núna og bíði ekki með að láta draumana rætast: „Gerum þetta í sumar!” í staðinn fyrir: … það væri nú gaman að gera þetta einhvern daginn.“ Svo finnur maður fyrir gríðarlegu þakklæti yfir öllu stóru sem smáu. Ég huga einnig meira að því að rækta líkamann og halda honum í góðu formi en með hormónameðferð var ég sett mjög snemma á breytingarskeið og þá skiptir máli að styrkja beinin og vöðvana. Svo er ég miklu sáttari í eigin skinni og er algjörlega hætt að láta hluti sem skipta ekki máli hafa áhrif á mig eins og umferðina, eitthvað klikk í vinnunni eða ef dauðir hlutir skemmast. Maður forgangsraðar tímanum og ég passa að eiga alltaf tíma með fjölskyldunni, vinunum og fyrir sjálfa mig, það er það sem skilur eftir bestu minningarnar, ekki hvað ég var dugleg í vinnunni.“

„Meðferðartímabilið er ótrúlega erfitt tímabil en það eru ekki allir dagar erfiðir. Fyrir aðra í svipaðri stöðu mæli ég með að gera lista yfir allt sem þig langar að gera en hefur aldrei haft tíma fyrir og dunda sér við það þegar líðanin er góð. Hvort sem það eru áhugamál, vinahittingar, tiltekt á stöðum sem maður hefur aldrei tíma til að gera fína, fara og skoða náttúruminjar, læra að elda eitthvað framandi eða hvað sem er. Það lætur manni líða svo vel að gera eitthvað sem nærir andann og þá er þetta tímabil ekki eins hræðilegt þegar maður lítur til baka. En maður er þakklátur og nýtur hugsanlega lífsins betur eftir svona reynslu.“

Sumargrill Krafts

Einn stærsti viðburður Krafts síðustu ár hefur verið Sumargrillið og í ár var þar engin undantekning. Fimmtudaginn 20. júní mættu um 120 manns í Guðmundarlund í Kópavogi en öllu var tjaldað til í tilefni 25 ára afmælisárs Krafts.

Þó veðrið væri blautt þá var fólk svo sannarlega með sól í hjarta og góða skapið í farteskinu. Stórsveit Samma tók vel á móti fólki þegar það gekk inn í lundinn undir tónlistarveislu. Leikhópurinn Lotta skemmti viðstöddum með atriði úr Ævintýraskóginum. Börnin gátu fengið andlitsmálun, blöðrudýr, látið teyma sig á hestbaki og skoppað í hoppuköstulum. Að auki mættu Diljá Pétursdóttir söngkona og DJ Gugga sem tóku lagið saman. Hr. Hnetusmjör toppaði svo sumargrillið með því að taka nokkur lög og fékk háa sem lága í lið með sér að kveikja í flötinni með dansi. Veitingarnar voru heldur ekki af verri endanum en allir gátu fengið sér grillaða hamborgara, kalda drykki, ís og popp.

„Það er alltaf jafn gaman að skapa vettvang fyrir félagsmenn okkar til að koma saman og skapa góðar minningar og svo mikilvægt að börnin fá að taka þátt og upplifa góðar minningar tengdar veikindum foreldra sinna,“ sagði Hulda framkvæmdastjóri í lok viðburðar.

Sérlega flott Sumargrill þar sem félagsmenn áttu góða stund með fjölskyldu og vinum sem sló í gegn enda frábær stemning og skemmtun í boði.

Við viljum nota tækifærið og þakka öllum þeim sem hafa komið á Sumargrillið í gegnum tíðina og öllum þeim aðilum sem hafa gert okkur kleift að halda þennan dásamlega fjölskylduviðburð með velvilja og hjálpsemi.

SUMARGARÐAR

gerum jör ðina fallegri

Handverksbakarí

Rennsli ehf. Svanur Ingimundarson málarameistari Sýni ehf. Teledyne Gavia ehf. Títan fasteignafélag ehf Um að gera ehf. Vatnsvirkjar ehf. VEB verkfræðistofa ehf. Verifone á Íslandi ehf. Williams & Halls ehf. Zenus ehf.

Ottó Guðjónsson Lýtalækning Ó.Johnson & Kaaber ehf. Pixel ehf Prikið ehf PROevents ehf Reykjavíkurborg Ríkislögreglustjórinn Rima Apótek Ehf RM-ráðgjöf ehf. Rýnir sf S.I.H. pípulagnir ehf. Sameyki stéttarfélag í almannaþjónustu Samsýn ehfSjúkraliðafélag Íslands Skóarinn í Kringlunni ehf (ÍSKÓ ehf.) Smith & Norland hf. Smurog viðgerðarþjónustan ehf Sportís ehf Ssf Stansverk ehf Stólpi ehf Tannlækningar ehf Tannval ehf. Trausti fasteignasala ehf. Triton ehf Unit ehf. Útfararstofa kirkjugarðanna Vagnar og þjónusta ehf Veiðivon ehf Vélfang ehf.Verslunin Álfheimar ehf Vilhjálmsson Sf Seltjarnarnes Hlér ehf. Horn í horn ehf Trobeco ehf. KópavogurÁsborg ehf. Betra bros ehf Birtingaholt ehf Björt þrif ehf. Blikksmiðjan Vík ehf BSA Varahlutir ehf Eignarhaldsfél Brunabótafél Ísl Fagafl ehf. Ferli ehf. Fríkirkjan Kefas GR Verk ehf. Hvammshólar ehf Lín Design Ljós og lausnir ehf. Loft og Raftæki ehf. Pollýanna ehf. Rafmiðlun hf.

Reykjavík A. Margeirsson ehf Acare ehf. AM Praxis ehf. Amma mús handavinnuhú

B.B. bílaréttingar ehf. Bendir ehf Bílabraut ehf Bílahöllin-Bílaryðvörn hf. Bjarnar ehf Blómagallerí ehf. Blómasmiðjan ehf. Bókhaldsþjónusta Arnar Ing ehf. Boreal ehf, Brim hf. Brunahönnun slf. CrankWheel ehf. Eignaumsjón hf Eyjasól ehf Félag íslenskra hjúkrunarfræðin

G3 ehf. Gátun ehf Gjögur hf. Gleraugnaverslunin Glæsibæ ehf. Gluggatækni ehf. Háfell ehf Hafgæði sf Hagvangur ehf Hampiðjan hf Happdrætti Háskóla Íslands

Heyrnartækni ehf Hitastýring hf Hótel Klettur ehf. Húsalagnir ehf Hverfisstofan ehf (Hverfisstofan Emóra) Hyrningur ehf Í réttum ramma ehf Iceland in a day ehf. Innrammarinn ehf. Ísfrost ehf. Íshúsið ehf Ísloft BlikkOg Stálsmiðja Ehf Íþróttahús Fatlaðra Jarðvegur ehf. Kj. Kjartansson ehf. Kjötmeistarinn ehf. Klettur-Skipaafgreiðla ehf. Kurt og Pí ehf Lagnalist ehf Landsnet hf. Ljósmyndavörur ehf Magnús og Steingrímur ehf Malbikunarstöðin Höfði Maxsteinverk ehf Merking ehf. Mörk Ehf, Gróðrarstöð Nordic office of architecture

Prentverk Selfoss Ehf. Pylsuvagninn Selfossi / Ingunn Guðmunds Reykhóll ehf Set ehf. Ullarverslunin Þingborg Hveragerði Blómaborg Hveragerði Kjörís ehf. Raftaug ehf. Þorlákshöfn Bergsverk ehfSveitarfélagið Ölfus Ölfus Þorgeirsson & Girke ehf. Flúðir B.R. Sverrisson ehf. Hella Ásahreppur Heflun ehf. Hestvit ehf. Kanslarinn Hvolsvöllur Bjólfell ehf Krappi ehf Midgard Adventure ehf. Torf túnþökuvinnsla ehf. Vík E.Guðmundsson ehf. Vestmannaeyjar Bylgja VE 75 ehf Einsi Kaldi Veisluþjónusta ehf Eyjablikk ehf. HH útgerð ehf Ísfélag Vestmannaeyja hf. Kráin ehf Nýja Tannlæknastofan Vestmannaeyjum (Planti ehf.)

Vopnafjörður Sundleið ehf. Þórshöfn Geir ehf. Egilsstaðir Bókráð, bókhald og ráðgjöf ehf. Gunnarsstofnun Héraðsprent Klausturkaffi ehf Múlaþing Skrifstofuþjón Austurlands ehf. Reyðarfjörður Félag opinberra starfsm Austurl. Fjarðabyggð Launafl ehf. Strangi ehf. EskifjörðurEgersund Ísland ehf. Eskja hf. Tandraberg ehf. Tandrabretti ehf. Neskaupsstað Fjarðalagnir ehf G. Skúlason vélaverkstæði ehf. Gröftur ehf Samvinnufélag útgerðarmanna í Neskaupstað Súlkus ehf

Raðhús ehf RH Endurskoðun ehf. Skagafjarðarveitur Steinull Hf. Vörumiðlun ehf Siglufjörður Raffó ehf Akureyri Almenna Lögþjónustan Ehf. Asco B. Hreiðarsson ehf Bústólpi ehf. Bútur ehf Dýralæknaþjónusta Eyjafjarðar ehf

VGH-Mosfellsbæ ehf. Vogar Toggi ehf Akranes Hafsteinn Daníelsson ehf Hvalfjarðarsveit Vogir og Lagnir ehf. BorgarnesLandnámssetur Íslands ehf. Laugaland hf Mýranaut ehf. Samtök sveitarfélaga á Vesturla

Fáskrúðsfjörður Loðnuvinnslan hf. Fáskrúðsfirði Höfn í Hornafirði Brunnhóll ehf Funi ehf sorphreinsun Rósaberg ehf Sveitarfélagið Hornafjörður

Selfoss Ágúst Bogason ehf Baldvin og Þorvaldur ehf Bifreiðaverkstæðið Klettur ehf Bílasala Suðurlands ehf Bíltak ehf. Gróðrarstöðin Ártangi ehf GTIce ehf Hafsteinn Þorvaldsson fasteignasali Hátak ehf. J.H. vinnuvélar ehf. Jeppasmiðjan Ice.inn ehf. K.Þ. Verktakar ehf Mundakot ehf. Nesey ehf

Eining-Iðja Endurhæfingarstöðin ehf Hafnasamlag Norðurlands JMJ Kollgáta ehf Krua Siam Ljósco ehf. Rafeyri ehf. Rafmenn ehf Rafrænt bókhald sfl Raftákn ehf Skóhúsið Sólverk ehf. Stórholt ehf TGT Hús ehf. Þrif og ræstivörur ehf. Tríg ehf. Verkval ehf. Hörgársveit A.J. Byggir ehf. Grenivík Darri ehf. Dalvík Dalvíkurbyggð Sæplast Iceland ehf Tréverk ehf. ÓlafsfjörðurIngvi Óskarsson ehf. Húsavík Fjallasýn Rúnars Óskarssonar ehf Garðræktarfélag Reykhverfinga Sparisjóður Suður-Þingeyinga ses. Mývatn Eldá ehf. Vogar, ferðaþjónusta ehf.

Stykkishólmur Höfðagata 1 ehf. Sæfell ehf

Grundarfjörður Rútuferðir ehf.

Búðardalur Hjúkrunarheimilið Fellsendi Reykhólahreppur Glæðir blómaáburður Þörungaverksmiðjan hf. Ísafjörður Ferðaþjónustan í Heydal Gamla spýtan ehf. Hamraborg ehf Orkubú Vestfjarða ohf. Skútusiglingar ehf. Stjórnendafélag Vestfjarðar

Hnífsdalur HraðfrystihúsiðGunnvör hf. Bolungarvík Endurskoðun Vestfjarða ehf. Rafverk Alberts Guðmundss ehf

Sigurgeir G. Jóhannsson ehf

Drangsnes ST 2 ehf

Hvammstangi Húnaþing vestra Blönduós Húsherji ehf. Sauðárkrókur Dögun ehf Fasteignasala Sauðárkróks ehf Iðnsveinafélag Skagafjarðar

Garðabær Fagval ehf Garðabær Geislatækni ehf. Loftorka Reykjavík ehf. Onno ehf TBI ehf. Véltækni hf. Hafnarfjörður Bílaverk ehf. Fjörukráin ehf Gasfélagið ehf Geymsla Eitt ehf Guðmundur Arason ehf. Hafnarfjarðarkaupstaður Hagmálun Hagsuða ehf Hella ehf. Hvalur hf. Kjötkompaní ehf. Saltkaup ehf. SE ehf. Sjúkraþjálfarinn ehf. Útfararþjónusta Hafnarfj.slf. Verkalýðsfélagið Hlíf Verktækni ehf Þema snyrtiog fótaaðgerðastofa Þúsund Fjalir ehf. Reykjanesbær Bílasala Reykjaness ehf. Bílrúðuþjónustan ehf. DMM Lausnir ehf. Epoxy gólf ehf. Grímsnes ehf. Happy Campers ehf. Maggi & Daði Málarar ehf. Málningarþjónustan J-R-J ehf. Merkiprent ehf. Rafiðn ehf. Rafverkstæði IB. ehf. Skólar ehf. Mosfellsbær AK rafverktakar ehf. Dalsbú ehf Elektrus ehf Flott mál ehf. G.K. Viðgerðir ehf Glertækni ehf Guðmundur S Borgarsson ehf Höfðakaffi ehf Hótel Laxnes/Áslákur alvöru sveitakrá KO Verktakar ehf Leikur að læra Draumagolf ehf. Nonni litli ehf Reykjabúið ehf.

Höfuðborgarsvæðið

Landsbyggðin

ÞVÍLÍKUR KRAFTUR!

- læ gra ve rð

Höfuðborgarsvæðið

Landsbyggðin

Apótekarinn er stoltur styrktaraðili Krafts stuðningsfélags.

Austurver Bíldshöfði Eiðistorg Fjarðarkaup Hamraborg Helluhraun

Apótekarinn er stoltur styrktaraðili Krafts stuðningsfélags. - læ gra ve rð

Akureyri Hafnarstræti Akureyri Hrísalundur Keflavík Hveragerði

Austurver Bíldshöfði

Fjarðarkaup

Akureyri Hafnarstræti Akureyri Hrísalundur