Klimmen in Polen

We wilden eens iets anders, niet Fontainebleau, niet de Alpen, maar graag een betaalbare bestemming binnen 1000 km van Brussel met lengte- en bouldergebieden. Zo kwamen we op het idee om naar Polen te trekken. Eén klik op Google geeft ons gelijk. Polen is een van de weinige landen in Europa waar je verschillende ongerepte landschappen en natuurgebieden aantreft.

De meest waardevolle natuurgebieden van Polen zijn beschermd in 23 nationale parken met een totale oppervlakte van 300 000 hectare. De tweede helft van augustus en de maand september worden traditioneel beschouwd als de beste periodes om naar de Poolse bergen te trekken. Het weer is dan stabieler, de hitte hindert je niet en de drukte op bergpaden is veel minder. Bovendien kleuren de bergen dan in prachtige schakeringen die een onvergetelijke achtergrond vormen voor herfstwandelingen. Ideaal want onze reisperiode was uitgestippeld halfweg september.

Het Reuzengebergte

In het Zuidwesten tref je het dichtste en ook het meest aantrekkelijke Reuzengebergte Karkonosze aan en kleinere parken zoals Rudawski. Dit ligt in de regio Neder-Silezië, nabij het drielandenpunt met Tsjechië en Duitsland. Deze regio is net zoals de Loire gekend om zijn vele kastelen. Het krijgt de bijnaam ‘Dal van parken en kastelen’.

Waar zijn de klimgebieden?

Super, maar wij verkiezen klimmen boven wandelen, dus zochten we naar klimzones en topo’s. Dit blijkt moeilijk te vinden online. Hoe kunnen we hier dan aan raken? We namen contact met de Poolse ambassade. Zo kregen we onze eerste info en vernamen we dat er topo’s zijn die je lokaal kan kopen, zoals bij de klimshop in Jelenia Gora, Gory books Wydanie. Er zijn reeds vier exemplaren, nummer 3 en 4 zijn vernieuwde edities van 1 en 2. Wij gingen dus na veel online zoeken bij Poolse boekhandels aan de slag met editie 3 Runawy Janowickie en 4 Gory Sokole. We hadden gevonden wat we nodig hadden. Naast de beschermde natuurpracht in Neder-Silezië bevat het drie pareltjes van klimregio’s dicht bijeen:

• Rudawy Janowickie, gelegen in het gelijknamige park

• Gory Sokole

• Krzyzna Gora

Waar overnachten?

Voor een weekje verkiezen we een bed boven een camping. We vonden een leuk vakantieverblijf van een Belg in Bukowiec, midden deze regio. Via hem kregen we vele tips en hij bracht ons in contact met een plaatselijke gids. Een aanrader voor groepen is het nieuwe gasthuis Baza UDana, nabij Grupa Decjusza van Rudawy Janowickie.

Op aanraden van de reviews kozen we halfweg september voor onze klimweek omdat er weinig kans op regen is. Een week voor afreis begonnen we wat nerveus te worden, de weerkaarten voorspelden niet veel goeds: vier dagen regen. Maar niet getreurd, in het gebergte wandelen en kastelen bezoeken kan ook aangenaam zijn.

Klimadvies inwinnen

De dag na aankomst hadden we afgesproken met een plaatselijke gids en klimexpert om meer informatie te krijgen over de “must do’s” en het gesteentetype van de klimgebieden. De gids was goud waard. Het werd duidelijk dat in Polen naast sportklimmen vooral tradklimmen beoefend wordt. Indien je daar fan van bent, dan is dit een mekka. Wij zijn daar totaal leek in dus vroegen we naar de beste behaakte klimroutes voor beginnelingen, van de 5de graad. Alles is mooi behaakt, met 2 boorhaken en een ketting, KVB3 conform. Hij raadde ons aan om bij regenachtig weer te gaan klimmen in Grupa Krzyznej Skaly, een gebied met ruwere ondergrond. Bovendien deelde deze klimexpert een website waar je de topo’s van de routes mooi op de wanden kan terugvinden, namelijk topo.portalgarski.pl. Zeker een aanraden eens je de Poolse naam van het klimmassief kent.

Wandelpracht

We besloten enkele klimgebieden op te zoeken die dichtbij een parking lagen, zo konden we prospectie doen voor later in de week. We kozen voor het klimgebied Krucze Skaly op welgeteld 72 meter van de parking (parking przy kruczych skalach) in het stadje Szklarska Poreba. Daar aangekomen zagen de rotswanden er veelbelovend uit. Zo’n 90% waren vijfdegraadsroutes dus ideaal voor beginnelingen. Maar door de regen kozen we voor een korte wandeling. We bevonden ons dicht bij de grens met Tsjechië en besloten om op stafkaart er naartoe te wandelen. Bij redelijk veel paden staat de hellingsgraad aangeduid. Wij kozen liever de rode of zwarte paden (naar analogie van het skiën is zwart het steilst, dan rood en blauw kent de zwakste helling) in plaats van de brede blauwe. Veel zagen we niet aan de top, enkel een mooi mistdeken in de vallei en druppels die aan de bomen kleefden. Troost vonden we in het feit dat we de Tsjechische grens bereikt hadden en deze een tijdje konden volgen.

De Nationale parken

De mooiste wandelingen vind je in één van de nationaal parken. Deze zijn goed bewegwijzerd en voorzien van QR-codes om een toegangspas te kopen. Bij grotere centrale toegangswegen vind je soms een parkwachter die je graag helpt.

Half september had nog een troef: de omstandigheden zijn ideaal voor paddenstoelliefhebbers. Zo was het in de wouden leuk om naast boulders ook paddenstoelen te spotten. In Polen blijkt het heel gebruikelijke om eetbare paddenstoelen, waaronder het eekhoorntjesbrood, te plukken voor zelfconsumptie. Het was fijn om getuige te zijn van deze traditie waar sommige Polen er een echte gezinsbeleving van maken.

Klimmen in Sokole

De derde dag was het weer iets beter, het zou droog blijven tot 14 uur. We kozen voor de Sokole berg. Parkeren kan mits een kleine bijdrage naast de berghut Schronisko Szwajcarka. Van daaruit was het een kwartier stappen naar de berg Sokolec van de Grupa Krzyznej Skaly. Daar troffen we een route V- aan die behaakt was en dus ideaal om te starten.

Een beetje verder in het gebied is een mooi uitzichtpunt dat bereikbaar is via trapjes rondom de rots Sokolik Duzy, zeker de moeite waard als de spiertjes aan wat rust toe zijn. En mochten de spieren opnieuw meewillen check dan zeker nog de rotsen Krzywa Turnia en Sukinnice.

De volgende morgen was het gelukkig opnieuw droog genoeg om een klimgebied op te zoeken. Dit keer bezochten we Rudawy Janowickie. Als parking werd ons Struznica 5, 58-533 Struznica aangeraden. Van de parking tot de klimzone Staroscinskie Skaly is het dit keer drie kwartier stappen. Het pad begint aan de overkant van de weg, via een brugje en via een landbouwwegje langs de weide. Een beetje verder ga je Szlak zolty in. Dan kom je op een T-splitsing en volg je rechts richting Staroscinskie Skaly. Je vindt daar enkele boulders en Biblioteka, een gebied met overwegend tradklimmen maar ook enkele routes die behaakt zijn. Zet je de weg verder, dan kom je uit aan het infopaneel van Staroscinskie Skaly. Bij het zoeken naar de juiste rots kwamen we eerst bovenaan bij het uitzichtpunt aan. Het is aangeraden om hier even rond te kijken en alles vanuit een hoog uitkijkpunt te bewonderen.

Dziob I is een heel leuke route om mee te beginnen. De route volgt een barst die naar de kop van de ‘snavel’ leidt, een III+ volgens Gory Books en een V+ volgens de online topo (“Filar-wombatów-light” ingeven op topo.portalgorski.pl).

Ben je goed opgewarmd en wil je een pilaar beklimmen? Dan kan je in de nabijheid de top de Staroscinska “igla” beklimmen, wat naald betekent. Helaas is deze rots enkel geschikt voor tradklimmen. Dat was anders wel een leuke uitdaging geweest. Er is in de buurt nog een pilaar die te beklimmen is met een beperkt aantal haken. Het gaat om Diabelski Kosciol of Enis, de meest excentrieke pilaar van het gebied. Die is te bereiken als we teruglopen naar het begin bij het infobord bij Staroscinskie en van daaruit ofwel het rode of zwarte pad omlaag volgen. Zo kom je na een paar paden en afslagen bij de rotsengroep Pieklisko, waartoe de fameuze Enis behoort. Er zijn ook heel wat boulders in deze gebieden, ideaal om te combineren met de lengteroutes. Dit was een gevarieerde dag en zeker een aanrader als het de hele dag mooi weer is.

We vonden nog een klein gebied dichtbij een parkeerplaats, genaamd Krzywe Baszty. Ideaal wanneer het mooie weer van korte duur is. Er zijn drie vijfdegraadsroutes behaakt in de zone Spiewak. Als de regen toeslaat, kan je als alternatief een waterval bezoeken, want die zijn op hun mooist bij regenweer. Vier kilometer oostwaarts op de E65 kan je een korte wandeling maken naar een waterval via het Wodospad Szklarski.

Op onze laatste klimdag keerden we terug naar het klimgebied Krucze skały in Karpacz. We werden getrakteerd op zonnig weer en het werd erg druk op de rots. We kregen een ‘Freyr’-gevoel… Het excellente weer, de korte afstand tot de parking en het feit dat het zaterdag was, verklaarden de drukte, en we waren blij dat we er deel van uit maakten! Een mooie afsluiter van een onze eerste ervaring met Polen.