OPINIE
Consumentenbond De decaan noemde de studentenraad laatst grappend een consumentenbond. Studenten komen bij ons om te klagen over het product dat ze afgenomen hebben. Niet goed, geld terug. Als je je cijfer van een vijf naar een zes kan ophogen, en op die manier de felbegeerde studiepunten binnen kan slepen, komen de studenten massaal naar nabesprekingen van tentamens. Ook is er een keer een student geweest die een petitie is gestart over het meenemen van de arrestenbundel bij Straf(proces)recht. Goed, de student handelt dus uit eigen belang, en dat is misschien niet eens zo erg. Maar is goed onderwijs niet ook in het eigen belang? Kleine werkgroepen met aandacht voor iedereen? Nee, zo zegt menig rechtenstudent. Als ik mijn diploma straks maar op zak heb kan ik aan de slag als advocaat of rechter, en daarom doe ik deze studie. Cultuurverandering Het is een feit dat rechtenstudenten niet geïnteresseerd zijn in de inrichting van het onderwijs. Maar wil de UvA juristen afleveren die niet kritisch zijn? Die alles zomaar voor waar aan nemen, niet twijfelen aan wat zij in hun werkgroepen voorgeschoteld krijgen? Leiden we dan geen juristen op die conservatief zijn, de wet als waarheid zien, en niet meer om zich heen kijken? Ik vind deze instelling gevaarlijk. Juristen moeten ook kritisch leren nadenken over de functie van het recht in onze samenleving. Als zij dit niet doen, wie dan wel? Ik denk dat de universiteit bij uitstek de plek is om deze kritische houding aan te leren, beginnende met een kritische blik naar het geboden onderwijs. Misschien kunnen we de rechtenstudent zijn ongeïnteresseerde houding niet kwalijk nemen. Misschien heerst er op de faculteit gewoon geen kritische cultuur. Het onderwijs wordt elk jaar schoolser: studenten moeten verplicht opdrachten uploaden op Blackboard voorafgaand aan de werkgroepen, schrijven hun scriptie aan de hand van onderwerpen en er wordt veel meer onderwezen in hoe het recht ís dan hoe het zou moeten zijn. Misschien moeten we eerst deze cultuur veranderen: de student door middel van het onderwijs dwingen meer om zich heen te kijken, betrokken te zijn bij de maatschappij. Hopelijk volgt de kritische blik naar het onderwijs en de organisatie daarvan dan vanzelf.
‘De decaan noemde de studentenraad laatst grappend een consumentenbond. Studenten komen bij ons om te klagen over het product dat ze afgenomen hebben.’
19