KLUUN: ‘HET BRABANTSE WAAR IK VAN HOU IS DAT JE NIET BIJZONDER HOEFT TE ZIJN OM ERBIJ TE HOREN’. ‘Tot mijn vijfendertigste dacht ik dat ik het leven onder controle had. Nu, twintig jaar verder, weet ik beter. Het leven is niet maakbaar. De wijze waarop je ermee omgaat wel. Waar je ook vandaan komt, wat er ook is gebeurd in je jeugd en in het leven: het is aan jou hoe je er mee omgaat. Je hebt altijd een keuze. Daarbij kun je je laten leiden door angst, door de omstandigheden en door de mening van anderen. Of je kunt zelf de regie nemen in je werk, de liefde en het leven. ‘Hoe gelukkig ben jij met jouw leven?’ is de vraag die ik graag aan mensen stel.’
1
Uit wat voor een gezin kom je? Een typische jarenzeventig doorsneefamilie: rijtjeshuis, vadermoedertweekinderen, op zaterdag de auto wassen en
boodschappen doen, zaterdagvond de Berend Boudewijn-kwis kijken (‘En Pierre, wat hebben ze niet?’), op zondagochtend naar oma om alle neefjes en nichtjes (en oma, heel even) te zien en daarna Chinees eten halen. Een gelukkig, harmonieus burgerlijk gezin zoals er zoveel waren.
2
Waarom ben je naar Amsterdam verhuisd Amsterdam trok me altijd al. Ik ging al zeventienjarige met een vriend van me met de trein naar Ajax. Amsterdam was toen, begin
jaren tachtig, nog heel ruig. Krakersrellen, de Zeedijk als no go area, en altijd hommeles in trein, tram en bij het stadion. Ik bleef daar ver van, maar vond t wel heel stoer om op maandagochtend op school in Tilburg over te vertellen. Tien jaar later - ik had inmiddels voor werk in Breda en Antwerpen gewoond, ik heb vijf jaar lang bij Neckermann Postorders in Zeeuws Vlaanderen gewerkt - kreeg ik een managementfunctie bij Time Warner in A’dam en toen ben ik meteen verhuisd.
3
Je bent Brabander en Amsterdammer: wat is typisch Brabants en wat is typisch Amsterdams aan jou?
Ik ben nu al ruim dertig jaar Bramsterdammer. In de jaren negentig speelde een groot deel van mijn sociale leven zich nog in Brabant af, ik reed elk weekend naar Breda of Tilburg, maar dat is de laatste twintig jaar langzaam verschoven. Ik kom wel elke carnaval naar Breda en ben regelmatig bij mijn vriendenclub in Breda. Sinds mijn vader en moeder overleden zijn, kom ik minder vaak in Tilburg. Mijn zus, ons Melaan, komt vaker hierheen.
42
