PRIJS VRIJZINNIG HUMANISME 2021
Foto: An Avonds
Toespraak van de voorzitter
E
én enkele sanitaire crisis heeft het duidelijk gemaakt: niets is verworven. Er zijn er die dachten dat de strijd voor het recht op zelfbeschikking, voor het recht van vrijheid van meningsuiting, voor vrij onderzoek, voor gelijkheid van elke mens gestreden was. De crisis leert ons dat die rechten éérst onder druk komen te staan bij het minste incident. Of ze nu in grondwetten of grondrechtenverdragen staan of niet: van zodra iemand die er geen belang aan hecht, een maatschappelijk draagvlak heeft of meent te hebben, wordt er afbreuk gedaan aan wat wij verworven hadden. Ontvoogding en zelfbeschikking staan geschreven op flinterdun rijstpapier met inkt die zelfs zonder 6 H E T V R I J E WO O R D
zon snel dreigt te verbleken. Die rechten die ontstaan zijn sinds de periode van de Verlichting moeten worden afgedwongen en, eens ze bestaan, blijven worden verdedigd. Die taak neemt het Humanistisch Verbond in 2021 al 70 jaar voor zijn rekening. Op 1 december 1951 werd het Humanistisch Verbond opgericht en sindsdien zijn die vrijzinnig-humanistische waarden onze absolute prioriteit, naast het vormen van een gemeenschap die zich akkoord verklaart met deze beginselen. Aanvankelijk waren de strijdpunten: ontvoogding van religies en onderdrukking, het recht om voor euthanasie of abortus te kiezen, vrijheid van meningsuiting en vrij onderzoek. Vandaag zijn de thema’s (soms) iets
