08
MENSEN
Hallo
Ives Serneels Ives Serneels staat sinds 16 maart 2011 aan het roer van de Red Flames, onze nationale damesvoetbalploeg. Ondertussen heeft het vrouwenvoetbal een sterke evolutie gekend en is het niveau niet meer te vergelijken met tien jaar geleden. Als trainer heeft Ives een sterk geheel gesmeed en door de sterke prestaties volgde de belangstelling vanzelf. Je was zelf een degelijk profvoetballer, maar er waren wellicht andere kandidaten om het roer over te nemen. Hoe zijn ze bij jou terecht gekomen?
Ives Serneels
In de periode dat ik bij Lierse als jeugdcoördinator aan de slag was, integreerde ik het meisjesvoetbal in de jeugdwerking. Hierdoor kreeg ik later de vraag om de A-ploeg van de vrouwen van Lierse te coachen. Begin 2011 kwam er dan het aanbod om trainer te worden van de nationale damesvoetbalploeg. Toen werden ze nog de ‘Rode Duivelinnen’ genoemd. De vraag charmeerde me wel, want bondscoach worden is niet niks. Ik heb het aanbod met een aantal mensen besproken en zag dat er in het vrouwenvoetbal wel wat talenten waren, al stond alles nog in zijn kinderschoenen. Uiteindelijk waren we nog met vijf kandidaten. Gelukkig werd ik gekozen. Op 16 maart 2021 was ik al tien jaar als bondscoach aan de slag. De tijd is voorbijgevlogen. Dat wil zeggen dat het een toffe periode was. Ik geef toe dat er ook moeilijke tijden waren, maar die wegen niet op tegen de plezante en positieve momenten.
Ik ben na tien jaar nog steeds heel blij met wat ik doe. Het vrouwenvoetbal stagneerde eind jaren ’90. Welk plan had je voor ogen om het team naar een hoger niveau te brengen?
Ives Serneels
Na de eerste training stelde ik vast dat er op vlak van begeleiding en omkadering nog heel wat stappen gezet moesten worden. Door mijn ervaring als profvoetballer en jeugdcoördinator introduceerde ik stap voor stap fysieke testen en technische trainingen. Zo betaalde ik de eerste training van onze keeperstrainer uit eigen zak, wat voor de nodige discussie met het bestuur zorgde. Om maar te zeggen hoe amateuristisch het er in het begin aan toeging. We stonden toen 24ste op de ranking van de UEFA. Dus analyseerde ik wat ploegen met een hogere rangschikking om stappen vooruit te zetten. Jullie misten op een haar na het WK 2019. Welke stappen zou het team nog moeten nemen om dat kleine stapje naar de top te zetten?
Ives Serneels
Het missen van een wereldkampioenschap is altijd een ontgoocheling, maar ik ben daar realistisch in. Deelnemen aan het WK zou mooi ge-
weest zijn, maar het vooruitzicht om deel te nemen aan het EK bood de ideale gelegenheid om de Red Flames als een product op de Europese kaart te zetten. Het WK zou net zo goed een meerwaarde als een vergiftigd geschenk geweest kunnen zijn, zeker als je ziet dat we in vergelijking met Nederland en Duitsland toch nog een paar stapjes te kort komen. Sinds 2011 hebben we steeds een tweejaarlijks plan aan de directie voorgelegd om financiële middelen te verkrijgen. Naar mijn mening hebben we de doelstellingen die vooraf gesteld werden door de staf en speelsters steeds gehaald. Op dit moment zijn we tiende gerangschikt in Europa. Eerlijk gezegd, krijg ik er wel kippenvel van om ons daar tussen al die landen te zien staan. In België wordt het vrouwenvoetbal gedomineerd door Anderlecht, ondanks het feit dat andere clubs inspanningen leveren om de kloof te dichten. Zie jij mogelijkheden om de top de komende jaren in België te verbreden?
Ives Serneels
Tien jaar geleden telde het vrouwenvoetbal 20 000 leden. Ondertussen hebben we dat kunnen verdubbelen naar 40 000 à 45 000 leden, maar dat is met de jaren gegroeid. Momenteel is er nog een grote kloof
Al tien jaar aan het roer van onze Red Flames
