Mensen

Hallo

Ives Serneels

Ives Serneels staat sinds 16 maart 2011 aan het roer van de Red Flames, onze nationale damesvoetbalploeg. Ondertussen heeft het vrouwenvoetbal een sterke evolutie gekend en is het niveau niet meer te vergelijken met tien jaar geleden. Als trainer heeft Ives een sterk geheel gesmeed en door de sterke prestaties volgde de belangstelling vanzelf.

Je was zelf een degelijk profvoetballer, maar er waren wellicht andere kandidaten om het roer over te nemen. Hoe zijn ze bij jou terecht gekomen?

Ives Serneels

In de periode dat ik bij Lierse als jeugdcoördinator aan de slag was, integreerde ik het meisjesvoetbal in de jeugdwerking. Hierdoor kreeg ik later de vraag om de A-ploeg van de vrouwen van Lierse te coachen. Begin 2011 kwam er dan het aanbod om trainer te worden van de nationale damesvoetbalploeg. Toen werden ze nog de ‘Rode Duivelinnen’ genoemd. De vraag charmeerde me wel, want bondscoach worden is niet niks. Ik heb het aanbod met een aantal mensen besproken en zag dat er in het vrouwenvoetbal wel wat talenten waren, al stond alles nog in zijn kinderschoenen. Uiteindelijk waren we nog met vijf kandidaten. Gelukkig werd ik gekozen. Op 16 maart 2021 was ik al tien jaar als bondscoach aan de slag. De tijd is voorbijgevlogen. Dat wil zeggen dat het een toffe periode was. Ik geef toe dat er ook moeilijke tijden waren, maar die wegen niet op tegen de plezante en positieve momenten. Ik ben na tien jaar nog steeds heel blij met wat ik doe.

Het vrouwenvoetbal stagneerde eind jaren ’90. Welk plan had je voor ogen om het team naar een hoger niveau te brengen?

Ives Serneels

Na de eerste training stelde ik vast dat er op vlak van begeleiding en omkadering nog heel wat stappen gezet moesten worden. Door mijn ervaring als profvoetballer en jeugdcoördinator introduceerde ik stap voor stap fysieke testen en technische trainingen. Zo betaalde ik de eerste training van onze keeperstrainer uit eigen zak, wat voor de nodige discussie met het bestuur zorgde. Om maar te zeggen hoe amateuristisch het er in het begin aan toeging. We stonden toen 24ste op de ranking van de UEFA. Dus analyseerde ik wat ploegen met een hogere rangschikking om stappen vooruit te zetten.

Jullie misten op een haar na het WK 2019. Welke stappen zou het team nog moeten nemen om dat kleine stapje naar de top te zetten?

Ives Serneels

Het missen van een wereldkampioenschap is altijd een ontgoocheling, maar ik ben daar realistisch in. Deelnemen aan het WK zou mooi geweest zijn, maar het vooruitzicht om deel te nemen aan het EK bood de ideale gelegenheid om de Red Flames als een product op de Europese kaart te zetten. Het WK zou net zo goed een meerwaarde als een vergiftigd geschenk geweest kunnen zijn, zeker als je ziet dat we in vergelijking met Nederland en Duitsland toch nog een paar stapjes te kort komen. Sinds 2011 hebben we steeds een tweejaarlijks plan aan de directie voorgelegd om financiële middelen te verkrijgen. Naar mijn mening hebben we de doelstellingen die vooraf gesteld werden door de staf en speelsters steeds gehaald. Op dit moment zijn we tiende gerangschikt in Europa. Eerlijk gezegd, krijg ik er wel kippenvel van om ons daar tussen al die landen te zien staan.

In België wordt het vrouwenvoetbal gedomineerd door Anderlecht, ondanks het feit dat andere clubs inspanningen leveren om de kloof te dichten. Zie jij mogelijkheden om de top de komende jaren in België te verbreden?

Ives Serneels

Tien jaar geleden telde het vrouwenvoetbal 20 000 leden. Ondertussen hebben we dat kunnen verdubbelen naar 40 000 à 45 000 leden, maar dat is met de jaren gegroeid. Momenteel is er nog een grote kloof

Al tien jaar aan het roer van onze Red Flames

tussen de talentvolle speelsters en het talent dat er zit aan te komen. De meisjes die op jonge leeftijd zijn begonnen, zijn ondertussen max. 17 jaar en hebben nog tijd nodig om te groeien in de sport. Er komt meer talent aan en ze kunnen niet allemaal bij dezelfde ploeg terecht. Geef dat nog drie à vier jaar en we hebben een mooie Super League in het vrouwenvoetbal. Daarnaast promoot de federatie ook bij de clubs een professionalisering en betere omkadering. We hebben elkaar immers nodig om de groei van beide partijen te stimuleren. Ik heb de teams alvast nodig om misschien wel naar die negende plaats op de Europese ranglijst te kunnen stijgen. We moeten ervoor zorgen dat de meisjes die nu tussen 17 en 23 jaar zijn de juiste stappen kunnen zetten, zodat ze de clubs niet ontgroeien en in het buitenland gaan voetballen. Anders gaan we stagneren en daar wil ik niets van weten.

Is het voor jou nog mogelijk om de speelsters die actief zijn in het buitenland te volgen?

Ives Serneels

Net zoals Roberto Martinez krijg ik ook de kans om speelsters in het buitenland aan het werk te zien. Dat is het voorbije jaar niet zo veel gelukt, maar het gebeurt zeker. Daarnaast heeft de federatie sterk ingezet op videoanalyse. Zo beschikken we over een toepassing om het hele veld te bekijken en werd onlangs een videoanalist aangeworven. Als een speelster in het buitenland speelt, zit enkele dagen later het volledige verslag met videobeelden in mijn mailbox. Op vlak van omkadering zitten we bijna op hetzelfde niveau als de mannen. Ik ben er fier op dat we dat de voorbije jaren konden bereiken.

Bij successen horen ook topspeelsters. Denk maar aan Tessa Wullaert of niet zo lang geleden, Imke Courtois. Ondertussen zijn er ook enkele van onze topspeelsters in het buitenland aan de slag. Hoe zorg je ervoor dat hun status het evenwicht in de groep niet verstoort?

Ives Serneels

Dat is elke dag opnieuw een uitdaging. Mede hierdoor ben ik de voorbije tien jaar niet alleen geëvolueerd als coach, maar ook als mens. Ik heb een staf van twintig personen en een spelerskern van 30 tot 35 speelsters. Van deze kern kan ik er steeds maar 23 kiezen, zodat ik toch elke dag in aanraking kom met euforie en teleurstelling. Van maandagochtend tot zondagavond valt er altijd wel iets te regelen, maar dat maakt het heel uitdagend. Laat ons zeggen dat ik deze ervaring zeker ook voor latere opportuniteiten goed zal kunnen gebruiken.

Ondertussen hebben zelfs de televisiezenders hun weg naar het vrouwenvoetbal gevonden. Is dat goed verlopen?

Ives Serneels

Dat hangt samen met de resultaten. Zo moeten we ons nu al aanpassen aan andere wedstrijden. Waar ik vroeger zelf kon kiezen om welk uur een wedstrijd begon, dienen we nu rekening te houden met de programmering van de televisiezenders. Ik ben er niet altijd tevreden over. Toch is het feit dat we er rekening mee moeten houden een goede zaak. De commercialisering heeft zijn weg gevonden naar het Belgische vrouwenvoetbal. Zo haalde de groepswedstrijd van het EK Voetbal tegen Nederland een miljoen kijkers

in België, waarvan bijna achthonderdduizend in Vlaanderen. Tijdens de laatste interland hadden we zelfs meer kijkers dan de match van Liverpool tegen Ajax. Als je van voetbal houdt en op de juiste manier naar vrouwenvoetbal kijkt, is het aangenaam om te volgen.

Jij bent niet alleen trainer, maar ook een man van de streek. Toen de voetbalbond in 1971 het damesvoetbal inrichtte, werd FC Astrio Begijnendijk opgericht. Zou je jezelf aan het werk kunnen zien als trainer van de meisjesploeg van toen?

Ives Serneels

Ik zie dat nog wel gebeuren, want ik hoop binnen een aantal jaren kortbij huis dagelijks op een ontspannen manier met kinderen te kunnen werken. Momenteel zijn de trainingen heel leuk, maar er komt wel heel wat druk en stress bij kijken.

Dit jaar is het EK Voetbal. Heeft dit ook invloed op het succes van het vrouwenvoetbal ?

Ives Serneels

Mooie resultaten van de Rode Duivels hebben niet alleen een positieve invloed op het vrouwenvoetbal, maar ook op het g-voetbal en de scheidsrechters. Economisch en financieel komt dat de hele werking van de federatie ten goede. Daarnaast is hun manier van werken ook voor ons een goede leerschool om op sportief vlak weer wat sterker te worden. Roberto Martinez is heel open. We bespreken maandelijks hoe zij de analyses aanpakken en dat is heel leerrijk.

Het coronavirus Covid-19 heeft veel zaken tot stilstand gebracht. Hoe heeft de pandemie jouw werk en leven beïnvloed? Hoe ziet een doorsnee werkdag er voor jou uit?

Ives Serneels

Ik leerde een nieuwe manier van werken kennen. Waar ik vroeger om 7.30 u al stress kreeg van de verkeersinfo op de radio zat ik vanmorgen om 8.15 u met de volledige staf samen via een online vergadering. Door deze vergaderingen heb ik zelfs veel meer contact met de andere stafleden en spelers. Niet dat het altijd ideaal is, maar het is makkelijker om de mensen via een digitale vergadering samen te brengen. De speelsters trainen in drie groepjes van tien en de fysical coach geeft de nodige oefeningen. Momenteel volgen zij zelfs een trainerscursus van UEFA. Ondanks de maatregelen blijven we deze dingen aan onze speelsters aanbieden. Qua dagindeling kan ik nu gezonder werken. Ik sport veel meer nu ik niet elke dag naar Brussel of Tubize moet. Ik werkte vroeger al veel van thuis, want ik beschik over een eigen televisiekamer om matchen te analyseren. Daarvoor hoefde ik dus al niet naar Tubize.

Wat is het eerste dat je gaat doet als alle maatregelen zijn opgeheven?

Ives Serneels

Ik denk dat ik toch op het terras van Sportcentrum De Tumkens een pintje ga drinken. Gelukkig heb ik net voor de maatregelen thuis in de tuin een zithoek gemaakt, waardoor ik als bourgondiër nog wat kon genieten. Het zal niet te lang duren eer ik met de kameraden een terrasje zal meepikken.

Welke plekken in de gemeente kan je iedereen aanbevelen?

Ives Serneels

Gaan joggen in Meetshovenbos was voor mij al de ideale uitlaatklep, maar door de maatregelen heb ik ook andere plekken leren kennen. Zo wist ik niet dat het aan de Demer in Betekom zo mooi was. Het Bieheidebos in Begijnendijk kende ik al, maar we zijn vier jaar geleden naar Betekom verhuisd en ik wist niet dat ik op vier seconden stappen in zo een mooie natuur kon vertoeven. Ondertussen maak ik wandeltochtentochten van twee uur, waarbij ik niet buiten de gemeente kom. Zo heeft de coronapandemie mij laten beseffen wat er kortbij huis mogelijk is. De Moorsemwandeling wil ik iedereen alvast warm aanbevelen! Nu we meer beginnen sporten zijn, is het de ideale moment om dat vol te houden.

Door de samenwerking met het bestuur werden er al bussen ingelegd naar Den Dreef. Zou je het zien zitten om binnen afzienbare tijd een meisjesploeg in Begijnendijk op te starten?

Ives Serneels

Toen ik onlangs de mannen van KAC Betekom aan het werk zag, besprak ik met enkele bestuursleden het idee om een vrouwenploeg op te starten. Ik zie de jeugdwerking zelfs evolueren naar een aanbod met combinatie van voetbal, wielrennen, korfbal, basketbal en andere sporten. In Ijsland krijgen kinderen de kans om verschillende sporten te proberen, waarna ze doorstromen naar de sport die hun het beste ligt. Zo geven de kinderen minder snel op en wordt het makkelijker om talent te ontdekken. Waar je goed in bent en voldoening uit haalt, blijf je ook langer doen. In onze streek zit zeker voldoende talent met de nodige kennis van zaken om dit aan te bieden. Ik zou er me zeker voor engageren als ik de tijd kon vrijmaken.

Veel plezier en bedankt voor het interview!