Fibbladid 2 tbl 2013

1.tbl. 2013 2.tbl.

F É L A G

Í S L E N S K R A

B I F R E I Ð A E I G E N D A

A-Class

Mercedes-Benz

KEYRIR BLÆJUBÍLA Í HVAÐA VEÐRI SEM ER Magnús Scheving í bílaviðtali

SAMIÐ

UM ENGAR VEGAFRAMKVÆMDIR Júlíus Vífill Ingvarsson Í 10 ÁR Borgarfulltrúi í Reykjavík í viðtali

CHERVOLET ORLANDO MERCEDES BENZ ML 350 VEGGJÖLD & SUMARLEYFI Í EVRÓPU SPARAKSTURSKEPPNI FÍB OG ATLANTSOLÍU BÍLASÝNING BGS - KAUP Á NOTUÐUM1BÍL

2

3

4

Það hefði mátt spyrja fólk fyrst!

ÚTGEFANDI FÉLAG ÍSLENSKRA BIFREIÐAEIGENDA Ritstjóri Stefán Ásgrímsson Ábyrgðarmaður Runólfur Ólafsson HÖFUNDAR EFNIS BOGI AuðarSON Guðjón Guðmundsson RUNÓLFUR ÓLAFSSON Stefán Ásgrímsson UMBROT / Ljósmyndun Bogi Auðarson Sigurgeir Sigurðsson Stefán Ásgrímsson Prentun Ísafoldarprentsmiðja AUGLÝSINGAR FÍB - Bogi Auðarson FÉLAG ÍSLENSKRA BIFREIÐAEIGENDA skúlagata 19 101 Reykjavík Sími: 414-9999 Fax: 414-9998 Netfang: fib@fib.is Veffang: www.fib.is UPPLAG

Segja má að nútíminn hafi gengið í garð á Íslandi þegar nothæfir bílar tóku að berast til landsins. Í upphafi bílaaldar voru hér engar járnbrautir fyrir eins og í mörgum nágrannalandanna. Bíllinn hafði því strax í upphafi meiri áhrif á lífshætti og lífskjör fólks hér en í grannlöndunum. Það samfélag sem síðan hefur byggst upp hér reiðir sig mjög á bílinn.

Hann er megin flutningatækið og tæki hreyfanleikans. Án bíls á fólkið í landinu óhægt um vik að finna sér starf og sinna því og velja sér búsetu. Vegna notagildis bílsins hefur hann að nokkru ráðið því hvernig byggð í landinu hefur þróast, þar með talin þéttbýlisbyggð.

Reykjavík sem byggðist upphaflega sem byggðarkjarni í Kvosinni sem síðan stækkaði út frá henni, og þandist mjög út þegar bílum fjölgaði um og eftir seinna stríð. Og nú er Reykjavík orðin að dreifbýlustu höfuðborg í Evrópu.

Kjörnir fulltrúar hvers tíma hafa fátt gert til þess að borgin byggðist þéttar upp, heldur þvert á móti skipulagt hvert þorpið á fætur öðru upp um holt og móa og út um allar trissur. Íbúar þessara strjálu byggða, því vart er hægt að nefna þetta öðru nafni, verða þessvegna að treysta á einkabílinn til að komast til og frá vinnu, kaupa inn og reka sín erindi og sín heimili og viðhalda tengslum við ættingja og vini. Þeir hafa ekki aðra samgöngukosti.

En nú eru við stjórn borgarinnar yfirvöld sem virðast vilja snúa þessari þróun við og þétta byggðina sem í sjálfu sér er skynsamlegt. En þau vilja byrja á því að þvælast sem mest gegn einkabílnum í þeim tilgangi að koma sem flestum upp á það að nýta strætisvagnana og fá fólk til

að hjóla sem mest og ganga til og frá vinnu. Enn gallinn við þetta er bara sá að í svo strjálli borg verður rekstur nothæfra almannasamgangna nánast ómögulegur sökum kostnaðar og nothæft strætisvagnakerfi því fjarlæg draumsýn. Svipaða sögu er að segja af reiðhjólinu sem nýtilegu samgöngutæki árið um kring. Veður eru hér of rysjótt stóran hluta árs til að það gangi, landslagið er of hæðótt og fjarlægðir of miklar. Þrátt fyrir þetta vilja borgaryfirvöld ráðast gegn notkun einkabílsins með því að gera hana erfiðari. Þau hafa samið við innanríkisráðuneytið um það að hætta nánast algerlega að viðhalda og bæta þjóðvegina í höfuðborginni megin samgönguæðar hennar. Setja á þess í stað hundruð milljóna í reiðhjólavegi og reiðahjólabrýr og efla almannasamgöngur eins og það er kallað. Þetta kemur nánar fram í viðtali okkar við Júlíus Vífil Ingvarsson oddvita Sjálfstæðismanna í borgarstjórn á öðrum stað hér í blaðinu. Þá samþykkti borgarstjórn nýlega nýtt aðalskipulag. Eitt meginmarkmiða þess er að torvelda borgarbúum sem mest bílanotkun með því að stórfækka bílastæðum í miðborginni og gera gjaldskyld öll þau bílastæði sem hingað til hafa verið gjaldfrjáls. Það fer sem sagt ekkert milli mála lengur að það er ætlun borgaryfirvalda að torvelda fólki sem mest að nota heimilisbílinn og um leið að skerða hreyfanleika þess og atvinnumöguleika.

FÍB getur með engu móti samþykkt svona vinnubrögð og sú spurning vaknar hvort ekki hefði verið sjálfsagt að spyrja fólk fyrst hvað það vill, áður en anað er út í hlutina?

16.000 eintök. Árgjald FÍB er kr. 6.600.FÍB Blaðið kemur út þrisvar á ári og er innifalið í árgjaldinu Heimilt er að vitna í FÍB blaðið í öðrum fjölmiðlum sé heimildar getið

Stefán Ásgrímsson ritstjóri

5

Efnisyfirlit 8

Magnús Scheving í bílaviðtali

16 Sparaksturkeppni FÍB og Atlantsolíu 18 Júlíus Vífill í viðtali 22 Allt á hjólum bílasýning 23 Samgöngusafnið í Skagafirði 24 Rafbílar: Sjá eftir kaupunum 26 Evrópa: Umferðaþunginn í sumar 27 Evrópa: Veggjöldin 28 Chervolet Orlando bílaprófun 30 Mercedes Benz ML 350 bílaprófun 32 Umferðasektir í Evrópu

18

SAMIÐ UM ENGAR VEGAFRAMKVÆMDIR Í 10 ÁR -spjallað við Júlíus Vífil Ingvarsson oddvita borgarstjórnarhóps Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík um umferð og umferðarstjórn í borginni

34 Gangbrautir og hraðahindranir í Rvk 36 Ökugerðið á Akureyri 38 Kaup á notuðum bíl 39 Ökumenn ofmeta sig 40 Lengra á rafheðslunni 41 Fæst og flest hestöfl fyrir peningana 42 Kasthjólið skilar 80 viðbótarhestöflum 44 Show your card og FÍB afslættir 47 Bifreiðaþjónusta

36

ÖKUGERÐIÐ Á AKUREYRI

- eina ökukennslusvæði landsins sem rís undir nafni

Tvö athyglisverð viðtöl Meðal efnis í þessu sumarblaði FÍB blaðsins eru tvö athyglisverð viðtöl við þá Magnús Scheving sem allir landsmenn þekkja sem frumkvöðulinn að Latabæ og Júlíus Vífil Ingvarsson oddvita borgarstórnarhóps Sjálfstæðisflokks í Reykjavík.

Í viðtalinu við Magnús Scheving er reyndar ekkert minnst á Latabæ heldur um þá hlið á Magnúsi sem færri þekkja, en það er bílamaðurinn Magnús Scheving. Magnús hefur allt frá bernsku haft mikinn og lifandi áhuga á bílum og sem fullorðinn maður hefur hann lagt líf og sál í að eignast og hlúa 6

að sígildum bílum sem menningar- og menningarsögulegum fyrirbærum, sem þeir vissulega eru. Hann er gagnrýninn á þann hugsunarhátt margra að bíllinn sé óþurftarfyrirbæri sem réttast sé að leggja hverskonar hindranir í veg fyrir, bæði í eiginlegri og óeiginlegri merkingu. Í viðtalinu við Júlíus Vifil Ingvarsson ræðir um andúðina gegn bílnum sem nú virðist gegnsýra hugsun furðu margra sem koma að stjórn borgarinnar og ríkisins. Hann fjallar um hraðahindranafárið í borginni og hinn einkennilega samning borgar og

ríkis um að leggja hendur í skaut og aðhafast ekkert næstu 10 árin í því að bæta bílasamgöngur og umferð um borgina. Þess í stað á að setja hundruð milljóna af vegafé í það að efla reiðhjóla- og strætisvagnasamgöngur.

Stefán Ásgrímsson ritstjóri

30

23

BENZ ML 350 BÍLAPRÓFUN

ALLT Á HJÓLUM BÍLASÝNING

FÍB AFSLÆTTIR SHOW YOUR CARD

44

CHERVOLET ORLANDO BÍLAPRÓFUN

22

28

16 8

MAGNÚS SCHEVING Í BÍLAVIÐTALI

7

VIÐTALIÐ

KEYRIR BLÆJUBÍLA Í HVAÐA VEÐRI SEM ER -Magnús Scheving í bílaviðtali við FÍB blaðið

Margir vita að íþróttagarpurinn og frumkvöðullinn Magnús Scheving er mikill bílaáhugamaður og ekur stundum á gömlum opnum breskum klassískum sportbíl. Magnús spjallaði við FÍB blaðið um bíla og ýmislegt sem þeim tengist eitt maíkvöldið eftir langan vinnudag við upptökur á nýrri þáttaröð um lífið í Latabæ. Hann var fyrst spurður um bílaáhugann og áhuga hans fyrir fornbílum, ekki síst klassískum breskum sportbílum: „Ég hef haft brennandi áhuga á bílum mjög lengi og er búinn að safna fornbílum í yfir 20 ár. Ég er mjög hrifinn af bílum í það heila tekið, ekki síst evrópskum fornbílum. Minn fyrsti klassíski bíll er breskur af gerðinni Triumph TR3 árgerð 1958.“ Magnús segir bílaáhugann hafa kviknað mjög snemma. Þennan áhuga var þó ekki endilega að rekja til foreldra hans því að þau voru ekki sérlega brennandi af bílaáhuga og lögðu ekkert sérstaklega upp úr því að eiga mjög góða bíla. Hann segist þó muna eftir ýmsum af bílum fjölskyldunnar, eins og t.d. einum af tegundinni Datsun, en hann var með rafmagnsrúðuvindum sem þótti talsvert sérstakt þá. En sá bíll sem hann man best eftir úr uppvextinum var Volkswagen bjalla árgerð 1971 -1974. „Ég man árgerðina ekki nákvæmlega en ég man vel eftir 8

bílnum, lyktinni í honum og eftir því að hafa setið í farangursrýminu aftan við aftursætið,“ segir Magnús.

Hann segist snemma hafa fengið gríðarlega bíladellu og fékk henni að nokkru leyti útrás með því að þrífa bíla foreldra sinna, setja þá í gang, hreyfa þá aðeins, skafa af þeim snjóinn á veturna svo þeir væru hreinir og snjór og ís farinn af þegar pabbi lagði af stað í vinnuna. „Það var fjarri því að mér leiddist að þrífa bílana og setti meira að segja upp bónstöð þegar ég var 14-15 ára og þreif flesta bílana í bæjarfélaginu um tíma, eina 500 bíla að ég held, þar á meðal lögreglubílinn.

Bónstöðin var í bílskúr við heimili eins af vinum mínum og ég sótti bílana og skilaði þeim svo aftur heim til eigenda þrifnum og bónuðum. Það var ekkert sérstaklega verið að gera athugasemdir við það þótt bónmeistarinn væri ekki með bílpróf, ekki einu sinni þegar hann sótti og skilaði lögreglubílnum.

Við lögðum mikla vinnu í þetta og gerðum hlutina mjög vel. Sérstaklega voru margir hrifnir af því hvað mælaborðin litu vel út, en galdurinn var sá að ég notaði barnaolíu, eða baby-lotion á mælaborðin. Svona eftir á að hyggja er ég kannski ekki viss um það hafi hafi verið svo gott, en viðskiptavinirnir kvörtuðu ekki, þvert á móti.“

um, hreinsa þá rækilega og bóna og gera álitlegri yst sem innst en selja þá síðan með lítilsháttar hagnaði. Hann segist stundum bókstaflega hafa keypt bíl í hádeginu og selt síðan sama kvöld eða daginn eftir, vel þrifinn og bónaðan. „Smám saman vann ég mig upp með þessu móti þar til ég gat eignast góðan bíl fyrir sjálfan mig.“ Bitabox á trýnið Hlé varð á bílaumsvifunum hjá Magnúsi þegar hann fór út í það að koma sér þaki yfir höfuðið og byggja sér íbúðarhús. Þá seldi hann þá bíla sem hann átti en fékk sér byggingabíl sem var bitabox svokallað af Subaru-gerð. Í honum flutti hann m.a. byggingarefni og eitt sinn hafði hann raðað aftan í bitaboxið sex metra löngum timburborðum sem stóðu upp og fram úr topplúgunni sem var á framanverðum toppnum. Þegar hann hemlaði á næsta rauðu ljósi var framþunginn vegna timburborðanna orðinn svo mikill að afturendi bílsins tókst á loft og bíllinn hreinlega lagðist fram á framstuðarann. „Ég þurfti þá að hlaupa aftur fyrir bílinn og standa aftaná honum til að ná hjólunum aftur niður til að geta komist af stað aftur,“ segir Magnús og hlær.

„Í áranna rás hef ég átt mjög marga bíla, suma stutt en aðra lengur. Ég ákvað mjög snemma að reykja ekki né drekka, en leggja til hliðar til að kaupa mér bíl þegar bílprófsaldurinn nálgaðist. Jafnframt ákvað ég að sökkva mér ekkert sérstaklega mikið í að gera við bíla. Ástæðan fyrir því var einföld: Ég vildi ekki eyða öllum mínum tíma ofan í húddinu eða undir bílnum. Þess í stað vildi ég eiga bíla sem væri auðvelt að keyra og sem væru í lagi. Ég hugsaði mér að fá fagmenn til að halda þeim við, sjá svo sjálfur um að halda þeim hreinum og vel útlítandi.

Fyrsti bíllinn mislukkaður Ég keypti minn fyrsta bíl þegar ég

var 15 ára – Mercury Cougar árgerð 1969. Þau kaup voru mislukkuð því miður. Bíllinn reyndist algjör martröð og þetta voru eiginlega verstu bílakaup sem ég hef gert. Ég var svikinn hægri vinstri. Vélin reyndist ónýt og mér var þá seld önnur vél sem líka var ónýt auk þess sem hún passaði ekki í bílinn. Þetta var algjör martröð og ég, 15-16 ára guttinn eyddi öllum mínum peningum í að koma bílnum í sæmilegt lag. Loksins tókst mér svo að selja þennan bíl. En á þessu lærði ég óhemju mikið um bíla og viðskipti með þá. Þetta var sannarlega dýr skóli en óneitanlega árangursríkur.“ Magnús vann alla tíð fyrir sér með skóla. Hann flutti snemma að heiman og sá um sig sjálfur, m.a. með því að kaupa bíla sem lítið hafði verið hugsað

Magnús hefur um ævina átt allar mögulegar tegundir af bílum og marga þeirra þýska bíla. Meðal bílanna eru 11 af Mercedes Benz gerð en við þá tegund segir hann að sér hafi líkað hvað best við. Hann hafi fljótt fundið að Benzarnir þörfnuðust minna viðhalds en flestar aðrar tegundir. Því hafi hann, meðan hann var enn í skóla, leitast við að kaupa Benz bíla vegna þess hve þeir voru traustir og áreiðanlegir þeir voru.

Fornbílarnir „Svo kom að því fyrir 20 árum að ég ákvað að fara að safna klassískum bílum og eignast smá safn áhugaverðra bíla. Sá fyrsti þessara bíla sem ég keypti var hinn breski sportbíll Triumph TR3 árgerð 1958. Hann keypti ég ekki síst vegna þess að þá var ég byrjaður að leika íþróttaálfinn og koma í því gervi í heimsóknir í t.d. leikskóla og skóla. Að sjálfsögðu mætti íþróttaálfurinn yfirleitt á hjóli en 9

VIÐTALIÐ

þegar vegalengdirnar voru langar, þá fannst mér að íþróttaálfurinn þyrfti að koma til barnanna í mjög sérstökum bíl, svona nokkurskonar dúkkubíl og Triumph TR3 hæfði því hlutverki vel. Hann er mjög lágur, svo lágur að maður getur næstum snert jörðina með fingrunum sitjandi undir stýri og með lokaða hurðina. Krökkunum fannst þetta vera ekta íþróttaálfsbíll.

Mér finnst afskaplega vænt um þennan bíl og hef haldið honum vel við og þar sem hann er minn fyrsti klassíski bíll, hef ég ekki hugsað mér að selja hann. Af Triumph TR3 voru byggð 58 þúsund eintök á árunum 1957-1963. Stærsti hluti framleiðslunnar fór til Bandaríkjanna.

Minn bíll er sem fyrr segir árgerð 1958 og talsvert endurbættur frá 1957 árgerðinni. Hann nefnist fullu nafni Triumph TR3-A og hægt var að fá hann með overdrive sem viðbót og hámarkshraðinn er uppgefinn um 175 km á klst. Þetta er eiginlega fyrsti Triumph bíllinn sem telst verður þess að geta kallast sportbíll. Sjálft nafnið Triumph (sigur) er mjög gott nafn á bíl og mér finnst það hæfa þessum bíl vel.

Og til að fullkomna það fékk ég mér líka Triumph mótorhjól af svipaðri árgerð þannig að þarna er komin einskonar tvenna sem mér finnst fara mjög vel saman.

Hinn uppáhaldsbíllinn minn sem ég hef lengi átt er svo Mercedes Benz 190 SL sem líka er frá 1958. Hann er gullfallegur, upphaflega hannaður fyrir Bandaríkjamenn af Max Hoffmann, bandaríska dreifingaraðila Benz.

Eiginlega heitir bíllinn Benz Light, en SL er skammstöfun orðanna Sport og Light, á þýsku „Sehr Leicht“. Hann er mjög léttbyggður og hraðskreiður miðað við bíla frá 1958, en uppgefinn hámarkshraði var sagður 180 km á klst. Ég er þó ekki viss um að hann nái þeim hraða. Viðbragðið úr kyrrstöðu í 100 er sagt um 15 sek. Hann er þannig talsvert sneggri en Triumphinn sem er 24 sekúndur í hundraðið.

Hönnunin Það sem fyrst og fremst kveikir áhuga minn fyrir bílum er hönnunin.

Mér finnst að gullöld bandarískrar bílahönnunar sé tímabilið 1950 10

og fram yfir 1970. Á því tímabili höfðu hönnuðirnir mjög frjálsar hendur og bílarnir voru gullfallegir að utan sem innan. Miðað við bíla þess tíma standast bílarnir í dag alls ekki samanburð. Hver lína var þrauthugsuð, hver krómlisti og allt skraut sömuleiðis. Hönnunin var og er mikið áhugamál hjá mér. Ég vildi vita hversvegna þetta og hitt var svona eða hinsegin, hver var hugsunin að baki?

En fallegasti hannaði bíll í heimi fannst mér og finnst enn vera Mercedes Benz Gullwing 55 módelið með hurðunum sem opnast að neðan og upp. Mér finnst líka Aston Martin 1964, James Bond bíllinn, mjög fallegur. Já og svo eignaðist ég snemma þriðja vel hannaða bílinn - VW Bjöllu frá mínu eigin fæðingarári, 1964.

Flestir mínir klassísku bílar hafa verið og eru evrópskir, bæði breskir og þýskir og eru þýsku bílarnir líklega fleiri.. Ég hef t.d. átt marga Porsche bíla um dagana og finnst þeir ótrúlega fallega hannaðir fyrir utan aksturseiginleikana sem eru frábærir og fáu líkir. Ein meginástæðan fyrir vinsældum bílsins er sú að það geta allir keyrt Porsche. Húsmóðirin getur notað Porsche til daglegra þarfa eins og að skreppa út í búð en svo getur maðurinn farið á honum út á akstursbraut til að keppa á honum, eða öfugt, konan fari á honum út á braut í keppni, en karlinn noti hann í heimilisinnkaupin. En þótt þetta sé sportbíll voru pínulítil sæti aftur í

þannig að það gekk alveg að skreppa eftir börnunum í leikskólann á honum.

Eiginlega var það erfiðasta við Porsche bílana hversu dýrir þeir voru. Ég átti lengi hreinlega ekki fyrir Porsche. Það var ekki fyrr en ég var búinn að vinna í 30 ár sem ég átti fyrst efni á því að eignast alvöru Porsche. Það er mjög gaman að keyra Porsche, en þeir bílar sem mér finnst lang skemmtilegast að keyra hér á Íslandi eru blæjubílar. Ég hef átt þá nokkra og finnst miklu betra og skemmtilegra að keyra þá hér á Íslandi en eiginlega nokkursstaðar annarsstaðar í veröldinni. Ég hef keyrt blæjubíla út um allan heim og legg það ekki að jöfnu hvað það er miklu skemmtilegra að vera á þeim hér en í Los Angeles eða Kaliforníu yfirleitt. Þar er það nefnilega þannig að um leið og þú tekur blæjuna niður er steikjandi hiti sem er óþægilegt. Hér á Íslandi er aldrei of heitt og heldur ekki sérlega kalt. Maður bara klæðir sig við hæfi. Ég keyri blæjubílana í nánast hvaða veðri sem er og hefur aldrei orðið kalt, aldrei. Að vísu er ég oftast í jakka og með leðurhúfuna og gleraugu og þá áttar maður sig á því að þessi búningur er hreinlega hugsaður og gerður til þess að keyra svona bíl í. Og á bíl eins og Triumph TR3 á maður auðvitað að vera klæddur við hæfi því að bílnum ber að sýna þá virðingu. Það ber að sýna þessu áhugamáli þá virðingu að klæða sig upp í samræmi við bílinn og hver bíll hefur sinn stíl. Þegar ekið

12-2161 H V Í TA H Ú S I Ð / S Í A

20% MINNI

bensíneyðsla á 90 en á 110 km hraða.

HAGKVÆM BÍLAFJÁRMÖGNUN Arion banki býður nú kaupleigu og bílalán til að fjármagna bílakaup. Viðskiptavinir í Vildarþjónustu njóta hagstæðra kjara og geta sparað sér töluverða fjármuni.

AÐILD AÐ FÍB Viðskiptavinir sem fjármagna bílakaup sín hjá Arion banka fá ársaðild að Félagi íslenskra bifreiðaeigenda. Aðildin felur m.a. í sér neyðarþjónustu allan sólarhringinn, öflugt afsláttarkerfi og lögfræði- og tækniráðgjöf um allt sem lýtur að bílnum. Á arionbanki.is finnur þú reiknivél sem sýnir með einföldum hætti muninn á þeim valkostum sem í boði eru.

Arion bílafjármögnun auðveldar þér að eignast og reka bílinn þinn á hagkvæman hátt.

11

er í klassískum bíl ber að fara alla leið og klæða sig upp til samræmis við bílinn. Það gengur auðvitað ekki að setjast undir stýri á klassískum bíl í einhverjum jogginggalla.

VIÐTALIÐ

Bílamenningin Það má því segja að í gegnum tíðina hafi maður verið að leika sér að mismunandi stílbrögðum eða konceptum í sambandi við bílana.

Og þótt ég kannski viti ekki svo mikið um innviði bíla og einhver endalaus smáatriði þeim tengd þá finnst mér að samræmi skuli vera í stíl bíls og manns. En það er ofboðslega gaman að þessu. Verst er að ég er orðinn smá smeykur við það hvernig stjórnvöld hafa spilað úr bílamenningu Íslendinga. Með skattaog gjaldastefnu sinni á bíla er að verða mikil vöntun á heilu árgöngunum og gerðunum í bílaflórunni. Við stefnum óðfluga í sömu átt og Danmörk þar sem varla sést fallegur bíll lengur vegna þess hvernig skattlagningu á bíla er háttað. Þar er þetta orðið einhvernveginn bragðlaust. Hálfgamlir bílar eru áberandi margir og þeir nýrri eru að stærstum hluta litlir og ódýrir bílar. Ég held að þarna liggi einhver skilningsskortur á menningu að baki. Það er með bíla eins og t.d. bókmenntir og listir og hverskonar menningartengdar athafnir að þegar skilning og þekkingu skortir, færist einhæfnin í aukana og tilveran og umhverfið verður grátt og litlaust.

Því miður. Bílamenningin er vissuleg menning og hluti af litrófinu og það sést fljótt á þegar hún tekur að fölna.

Menningarsögu má lesa út úr bílasögunni og tímabilum hennar.

Menn tengjast í mismunandi geirum hennar gegnum áhuga á bílum hvers tímabils. Einn eignast bíl frá því um 1960 – því tímabili þegar hann átti sínar bestu stundir, annar leggur áherslu á bíla annars tímabils o.s.frv. Það fylgir þessu heilmikil gleði og bílarnir eru ekki í daglegri notkun. Þeim er lítið ekið og því er með engu móti hægt að heimfæra aksturinn undir daglega nýtingu og mengun og leggja ofurgjöld á gömlu bílana undir merkjum mengunarvarna.

En einmitt þessi gjöld nú þýða það að ekki er lengur hægt að flytja inn þessa gömlu bíla og varla heldur nýja

og nýlega vandaða bíla. Þetta finnst mér stórfurðulegt. Og fyrir utan mengunartalið þá er stundum talað um að umferðin í Reykjavík sé orðin svo mikil að varla sé lengur rými fyrir fleiri bíla. Ég get nú ekki séð það. Satt að segja hefur mér sýnst á ferðum mínum um heiminn að óvíða er meira umferðarrými en einmitt hér.

Með þessu er ég auðvitað ekki að ráðast gegn mengunarvörnum eða gera lítið úr þeim, en fornbílar eru bara svo örlítill hluti umferðarinnar að hann skiptir ekki máli í því samhengi.

Akstur fornbíla er menningarsögulegt fyrirbæri sem setur gleðisvip á mannlífið. Hann vekur ætíð mikla athygli og fólk hefur mjög gaman af að fylgjast með honum.

Bíllinn er nauðsynlegur En sumt fólk lítur á bíla sem neikvæða hluti. Ég skil það ekki vel en það getur vel verið að einhverjir búi og starfi við þær aðstæður að þurfa ekki bíl. Fólk sem vinnurí göngufjarlægð frá heimilinu, keyrir lítið og þarf því ekki á bíl að halda en er frekar háð göngubrautum og hjólreiðastígum. Í það minnsta finnst mér eins og sumir hafi minni skilning á þörfum þeirra sem þurfa meir á bílum að halda.

En ég held að það sé hægt að blanda þessu meira saman og að fólk geti sýnt væntingum og þörfum annarra meiri gagnkvæman skilning. Ég man t.d. vel eftir því á árum áður þegar lögreglan stöðvaði bíla á rúntinum í Reykjavík til að fá

12

ökumenn þeirra til að aka hraðar rúntinn. Ég skildi aldrei af hverju.. Það var enginn að flýta sér. Það var enginn á rúntinum til að flýta sér að klára hringinn sem fyrst um þessar litlu götur; Laugaveginn, Lækjargötuna, Austurstrætið o.fl. Það var enginn sem vildi að umferðin gengi hraðar.

Kannski lýsir þetta bara skorti á umburðarlyndi. Við verðum að passa að láta slíkt ekki stjórna okkur.

Enda þótt ég sé bílamaður get ég alveg tekið undir með þeim sem gagnrýna það hversu mörg umferðarmannvirki taki mikið pláss. Ég get alveg séð það að þeim hafi stundum verið plantað niður án þess að hugsað hafi verið til enda hvernig hlutirnir ættu að vera og til hvers.

Stundum er eins og skipulagsvinnan hafi ekki verið kláruð. En við megum ekki láta slíkt skapa neikvæða umræðu um bíla og að þeir séu óþurftartæki í borginni.

heldur þannig að hægt sé að treysta á reiðhjólið sem samgöngutæki á sama hátt og Danir geta, enda þótt fólk prediki það stundum.

En þegar veðrið er gott hoppum við mörg á reiðhjólið, sem auðvitað er frábært og það gríðarlega átak sem gert hefur verið í því að leggja reiðhjólastíga er hreint afbragð. En vegna veðurfars og fleiri þátta getum við því miður ekki treyst á reiðhjólið sem samgöngutæki til hversdagsnota.

Bíllinn er því og verður áfram um sinn aðal samgöngutækið og það er skynsamlegt að viðurkenna það og gera meginleiðir hans greiðfærari t.d. með því að láta umferðarljós passa vel saman og fleira í þeim dúr. Það myndi spara

eldsneytiseyðslu stórlega og draga úr mengun að sama skapi. Það og margt annað mætti betur gera og ég skil stundum ekki afhverju ekki er búið að því fyrir löngu. En það er eins og þeir sem þessu ráða keyri bara aldrei um Reykjavík. Þolmörkin Þá er hraðahindranafaraldurinn sem nú geisar í höfuðborginni mér algerlega óskiljanlegur. Að sjálfsögðu er nauðsynlegt að tryggja að umferðin fari ekki of geyst

Hvað ætti að koma í staðinn?

Almannasamgöngur í Reykjavík hafa aldrei verið það vel skipulagðar og Reykjavík er dreifð til að þær geti leyst bílinn af hólmi. Ekki er veðráttan hér 13

VIÐTALIÐ en þetta þarf að leysa af skynsemi.

Vandamálið er að hraðahindranir eru oft svo ílla hannaðar og framkvæmdar að það er eins og verið sé að reyna að eyðileggja hluta bílaflota landsmanna.

Lágir bílar eins og Porsche komast t.d. ekki yfir þær án þess að rekast niður – og það getur ekki verið tilgangur hraðahindrana að skemma bílana.

Ég held að menn verði að hugsa þessi mál til enda áður en anað er út á dýpið. Er ekki hægt að byrja á því að koma meir til móts við almenning meðan rafbílarnir eru ekki lengra komnir en þeir eru? Er ekki hægt að lækka gjöld af eldsneyti sem eru orðin óheyrilega há, eða um helmingur útsöluverðsins?

Ég fæt það stundum á tilfinninguna að þeir sem halda utan um bílatengda málaflokka telji góða bíla lúxus einhverra sem eigi ekki að búa við neinn lúxus og því sjálfsagt að leggja steina í götu þeirra eftir megni? Bílar séu bara farartæki sem eigi bara að komast úr einum stað í annan og geti allt eins verið ódýr rafknúin farartæki.

Gjaldastefnan er komin að þolmörkum og það er rangt að bera þetta saman við önnur lönd og svæði. Ísland er hér og það er eins og það er. Það er nánast eins norðarlega og það getur verið án þess að vera óbyggilegt. Það eru nánast hvergi vegir og vegakerfi eins norðarlega og á Íslandi. Á Grænlandi eru til samanburðar nánast engir vegir til milli byggðarlaga.

Fara verður milli þeirra á bátum og skipum eða í þyrlum. Er hægt að ætlast til þess að fólk sem keyrir um Ísland sé á lélegum og illa búnum bílum á vondum og ófullkomnum vegum og er rétt að skattleggja betri og öruggari bíla út af markaðinum? Auðvitað er það ekki skynsamlegt.

Vissulega get ég verið sammála þessu með rafmagnið og við ættum að taka einhverskonar stefnu í rafbílamálum, t.d. um rafknúna leigubíla. Það myndi áreiðanlega skapa Íslandi einhvers konar sérstöðu í augum heimsins ef það yrði fyrsta rafmagnsleigubílalandið. En það yrði þá um leið að taka tillit til þess að það eru menn að vinna á þessum bílum. Þetta eru atvinnutæki þeirra og afköst og notagildi þeirra þyrfti að vera það sama og venjulegra bíla? Myndi t.d. blaðamaður eða rithöfundur taka það í mál að skrifa með einhverjum rafmagnspenna sem skrifaði helmingi hægar en venjulegur penni? Ég held varla.

14

Uppáhaldsbílarnir „Flestir bílar hafa sín sérkenni og það er gaman að lesa í bíla. Sjáðu t.d. ítalska bíla. Þeir eru ótrúlega vel hannaðir og þar eftir fallegir. En það er alltaf eins og einhvern herslumun vanti. Þessvegna er alltaf eitthvað bilað í ítalska bílnum. Hann er aldrei algerlega í lagi.

Svo eru það frönsku bílarnir. Þeir geta verið ótrúlega góðir í akstri, alveg frábærir. En það er það sama með þá og hina ítölsku, alltaf að lenda í einhverjum smábilunum. Þá eru það bresku bílarnir. Í þeim hefur rafmagnið aldrei verið almennilega í lagi og sömuleiðis blöndungarnir, auk ýmiss annars smávesens með þá. En þeir eru dálítið grófir og verulega flottir í útliti eins og t.d. Jaguar, Rolls Royce, Aston Martin, Triumph og margir margir fleiri. Allt bráðfallegir og flottir á grófan hátt.

Síðan höfum við bandarísku bílana af eldri gerðunum. Hönnunin á þeim er frábær og mótorarnir í sérflokki, endingargóðir og sérlega gangvissir og fara alltaf í gang.

Síðan eru það þýsku bílarnir. Þar ertu með bíla sem eru einfaldlega þeir bestu og bera höfuð og herðar yfir alla bíla. Þegar við skoðum nýrri bíla þá er Mercedes Benz enn í sérflokki.

Loks má telja fjöldamarga mjög góða bíla eins og Toyota og aðra japanska bíla. En hönnunin er stundum hreint hræðileg og bílarnir eldast ekki vel.

En ætti ég að velja einn bíl til að vera á til æviloka þá yrði það Range Rover Sport en þó með skilyrðum. Range Rover finnst mér vera hinn fullkomni bíll, í það minnsta ef hann er í lagi. Útsýnið úr honum er frábært, ekki bara fyrir ökumanninn heldur alla sem

í honum eru, það er mjög gott að keyra hann, hann er sérlega fallegur bæði að utan og innan, þannig að þetta er hinn fullkomni bíll. Hann eyðir að vísu töluvert miklu (V8 dísilvélin).

En stóri gallinn við hann er sá að það er ekki alveg hægt að stóla á hann og þessvegna myndi ég trúlega velja annan minna bilanagjarnan,. Þess vegna myndi ég líklega velja Benz.

Mér finnst t.d. Porsche Cayenne mun skemmtilegri þótt hann sé ekki alveg nógu rúmgóður. En það er ofboðslega gaman að keyra Cayenne og hann sameinar vel eiginleika Porsche sportbíls og jeppa.

Ef hins vegar Range Roverinn væri áreiðanlegri þá yrði hann óskabíllinn. Bíllinn fékk slæmt orð á sig í kjölfar hrunsins fyrir að vera útrásarvíkingabíll, en kannski eru það bestu fréttirnar fyrir þá sem virkilega langar í Range Rover en hafa ekki átt efni á slíkum bíl fram að þessu.

Orðsporið verðfelldi Range Rover svo mjög að nú fæst hann á skaplegu verði og margir geta gert frábær kaup í einum slíkum. En því miður: Af því

þetta er breskur bíll getur maður verið óheppinn.

Auðvitað gæti ég hugsað mér að eignast algeran ofurbíl eins og Bugatti, eða nýjan Rolls Royce. En báðir þessir bílar eru svo ofurdýrir að það kemur ekki til greina. Auk þess eru ekki vegir á Íslandi til að keyra Bugatti. Ég á ekki mikinn frítíma og þarf oft

að keyra talsvert milli staða. Ég vil heldur keyra í skemmtilegum bíl en einhverjum leiðinlegum og vondum. Ég hef lagt á mig talsvert mikla vinnu og neitað mér um ýmislegt um ævina til að geta átt góða og skemmtilega bíla. Ég hef stundum sagt að ef ég á það eftir að deyja í bíl, þá vona ég bara að það verði ekki í neinni druslu,“ segir Magnús Scheving að lokum.

Gerðu bílinn þinn hreinan og gljáandi að innan sem utan með SONAX.

15

SPARAKSTUR

SIGURBÍLLINN

BRENNDI ELDSNEYTI

FYRIR 3.500 KR

MILLI REYKJAVÍKUR OG AKUREYRAR Endanleg úrslit í sparaksturskeppni FÍB og Atlantsolíu, sem fram fór föstudaginn 31. maí urðu ljós eftir að dómnefnd keppninnar hafði fjallað um álitamál sem upp komu og gögn úr ökuritum keppnisbílanna höfðu verið könnuð. Sigurvegari reyndist vera Júlíus H. Eyjólfsson á Toyota Yaris dísil. Eldsneytiseyðsla bíls Júlíusar að

meðtöldum refsistigum fyrir að fara kæra barst vegna þess þriðja. út fyrir tímamörk, reyndist 3,92 lítrar. Úrskurður dómnefndarinnar var á Það þýðir að eldsneytiskostnaður milli þann veg að öllum bílunum þremur Reykjavíkur og Akureyrar var kr. var vísað úr keppni.

3.516. Í öðru sæti varð Gunnar Ólason Úrslitin lágu fyrir eftir að dómnefnd á Kia Rio. Bíllinn fór leiðina á 4,09 felldi Sparaksturkeppni úrskurð í málum þriggja keppen- FÍB lítrum af dísilolíu.

Rauneyðslan var sú og Atlantsolíu da. Keppnisstjórn hafði vísað tveimur sama og var eldsneytiskostnaðurinn Úrslit maí 2013 en þessara mála 31. til dómnefndarinnar á leiðinni kr. 3.781. Í þriðja sæti varð

Lokaúrslit sparaksturskeppninnar Fl.

Dísil

Bíltegund og gerð

Árgerð

Ökumaður

Skr.Nr.

cc

Fyrirtæki

1D

Volkswagen Polo

2013 Hilmar Þorkelsson

FNL31

1200

Hekla

2D

Toyota Yaris

2013 Júlíus H Eyjólfsson

OPA54

1364

Toyota

2D

Kia Rio

2013 Gunnar Ólason

RIO

1399

Askja

3D

Kia Cee'd

2013 Ástþór Freyr Bentsson

DHD59

1599

Askja

3D

Skoda Octavia

2013 Jóhann Geir Guðjónsson

SKODA1

1600

Hekla

4D

Mercedes-Benz A Class

2013 Ingi Björn Bogason

ZVL10

1796

Askja

4D

Audi A4Allroad

2013 Bjarki Steingrímsson

UZL91

2000

Hekla

5D

Toyota RAV4

2013 Rúnar Már Hjartarson

MER53

2231

Toyota

5D

Mercedes-Benz GLK Class

2013 Jón Haukur Ólafsson

DML95

2143

Askja

5D

Kia Sorento

2013 Einar Kristinn Hilmarsson

KIA

2199

Askja

6D

Mercedes-Benz ML Class

2013 Anna Kristín Guðnadóttir

JBJ11

2987

Askja

1000

Hekla

Bensín

1B

Volkswagen up!

2013 Haukur Guðnason

UP

1B

Ford Fiesta

2013 Jóhannes Þór Jakobsson

LJN04

998

Brimborg

2B

Volkswagen Golf

2013 Bergur Þór Jónsson

VW

1400

Hekla

2B

Audi A1

2012 Guðjón Þorri Bjarkason

KED76

1400

Hekla

2B

Toyota Yaris

2013 Tómas R Jónasson

UVP37

1329

Toyota

3B

Toyota Auris

2013 Hilmar Ólafsson

TOY6

1598

Toyota

4B

Toyota RAV4

2013 Óskar Hlynsson

FPV25

1987

Toyota

4B

Toyota Auris HSD

2013 Eiríkur Einarsson

SES51

1798

Toyota

4B

Subaru XV

2013 Daníel Orri Einarsson

HGS71

1998

BL

6B

Lexus GS 450h

2012 Páll Þorsteinsson

BRJ41

3456

Toyota

16

Áfylling lítrar í marki

Eknir km

Tímataka 1

13,11 14,95 15,61 16,88 17,25 18,02 22,83 21,44 22,66 24,33 28,04

381,61

9:26:00

381,61

9:18:00

381,61

9:00:00

381,61

9:10:00

381,61

9:02:00

381,61

9:06:00

381,61

9:12:00

381,61

9:08:00

381,61

9:22:00

381,61

9:24:00

381,61

9:16:00

14,92 23,3 19,08 22,68 19,24 21,33 26,81 18,65 25,61 25,01

381,61

9:28:00

381,61

9:44:00

381,61

9:32:00

381,61

9:36:00

381,61

9:42:00

381,61

9:46:00

381,61

9:30:00

381,61

9:34:00

381,61

9:40:00

381,61

9:38:00

Keppnishópurinn komin norður og keppni lokið

Hilmar Þorkelsson á Volkswagen Polo dísil. Rauneyðsla bíls Hilmars var sú minnsta í keppninni eða einungis 3,44 l á hundraðið. En aksturinn var það hægur að Hilmar var talsvert lengur á leiðinni en hann hefði átt að vera samkvæmt tímamörkum keppninnar og hlaut hann því 0,48 l í refsingu og aftur 0,45 l refsingu vegna of skamms

Tímataka 2 14:50:00 14:24:00 14:02:00 14:24:00 14:23:00 14:19:00 14:37:00 14:16:00 14:40:00 14:40:00 14:32:00

Tímag.

A

Refsilítr.

Timar. A

324 306 302 314 321 313 325 308 318 316 316

0,48 0,00 0,00 0,18 0,50 0,14 0,90 0,00 0,48 0,38 0,44

322 308 318 320 309 312 309 309 310 305

0,47 0,00 0,40 0,59 0,00 0,11 0,00 0,00 0,00 0,00

Refsing stopp eða umf.laga brota

0,45

hvíldartíma á Gauksmýri. Því varð eyðsla hans 4,36 l að meðtöldum refsistigum (lítrum). Nánar má lesa í úrslitin í töflunni.

Keppnin var með mjög breyttu sniði frá fyrri árum. Leiðin var mun lengri en áður, eða frá Reykjavík til Tími: Tímagildi Akureyrar. Keppendum var gert að Stöð1-Stöð2: 310 eins og aka á löglegum5:10:00 hámarkshraða Heildartími hrings:

Eyðsla l/100 km

3,44 3,92 4,09 4,42 4,52 4,72 5,98 5,62 5,94 6,38 7,35

1% refsing

0,03 0,04 0,04 0,04 0,05 0,05 0,06 0,06 0,06 0,06 0,07

5:10:00

Eyðsla m. refsilítrum

4,36 3,92 4,09 4,60 5,02 4,86 6,88 5,62 6,41 6,76 7,79

Eldsneytiskostnaður AO 5.júní kr.242.2

3.400 3.621 3.781 4.131 4.298 4.399 5.747 5.193 5.603 5.985 6.898 kr.246.3

14:50:00 14:52:00 14:50:00 14:56:00 14:51:00 14:58:00 14:39:00 14:43:00 14:50:00 14:43:00

3,91 6,11 5,00 5,94 5,04 5,59 7,03 4,89 6,71 6,55

0,04 0,06 0,05 0,06 0,05 0,06 0,07 0,05 0,07 0,07

4,38 6,11 5,40 6,54 5,04 5,70 7,03 4,89 6,71 6,55

hann er á einstökum köflum leiðarinnar. Tímamörk voru því mun þrengri en áður og keppnin því vandasamari og harðari. Þá var í hverjum keppnisbílanna SAGA búnaður frá Arctic Track og „sjónvarpaði“ búnaðurinn ferð hvers einstaks bíls út á Internetið.

Keppninni nú var á öðrum þræði ætlað að sýna fram á að hægt sé að ferðast um landið án gífurlegra eldsneytisútgjalda, ef viðhaft er úthugsað ökulag í þeim tilgangi að spara eldsneyti án þess að tapa ferðatíma.

3.790 5.739 4.798 5.732 4.739 5.281 6.603 4.593 6.308 6.160

Ólafur Guðmundsson „toppar“ einn bílinn og keppandi fylgist grannt með.

Áfylling í marki á Akureyri.

17

UMFERÐAÖRYGGI

SAMIÐ UM ENGAR VEGAFRAMKVÆMDIR Í 10 ÁR -spjallað við Júlíus Vífil Ingvarsson oddvita borgarstjórnarhóps Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík um umferð og umferðarstjórn í borginni Ástandið á gatnakerfi Reykjavíkurborgar hefur farið versnandi undanfarin ár. Minnkandi áhersla virðist vera á viðhald umferðaræða borgarinnar og enn minni á það að að umferð flæði vel og greiðlega. Lítið er gert til þess að samhæfa umferðarljós sem veldur löngum töfum og eykur mjög eldsneytiseyðslu, mengun og kostnað einstaklinga og samfélags. Þá er og engin stjórn á umferðinni eftir því hve mikil hún er. Ekkert rafrænt stjórnkerfi er virkt sem gerir það mögulegt að stjórna umferðarflæði á háannatímum. FÍB ræðir þessi mál við Júlíus Vífil Ingvarsson sem nú er oddviti Sjálfstæðismanna í borgarstjórn og líklegt borgarstjóraefni flokksins.

öruggari umferð með því t.d. að viðhalda götunum betur og hafa betri tök á umferðarstjórnun í borginni með öðrum hætti en með því að gera umferðaræðar borgarinnar ógreiðfærari með hraðahindrunum og þrengingum.

Júlíus tekur undir það að gríðarlega mikið hafi dregið úr öllu viðhaldi hjá Reykjavíkurborg, ekki bara á götum borgarinnar heldur líka á fasteignum hennar, mannvirkjum og skólum.

Ég hef flutt og fengið samþykkta tillögu fyrir hönd okkar Sjálfstæðismanna í borgarráði um að við tileinkum okkur nýjar aðferðir við stjórn umferðar, sem hafa verið að ryðja sér til rúms í stórborgum erlendis. Þær snúast í stuttu máli um það að stýra umferðarflæðinu og umferðarhraðanum með öðru en því einu að fjölga hraðahindrunum á götunum. Hvenær finnst okkur komið nóg? Ég tel að það sé nóg komið af því árangurinn er umdeilanlegur. Þeir sem aka óvarlega í umferðinni hægja ekki á sér við hraðahindranir. Þannig hafa þær takmörkuð áhrif á akstur þeirra sem við viljum einmitt ná til.

100 millur á ári í hraðahindranir

Tómir myndavélakassar

“Á hverju ári fara um 100 milljónir í það að gera hraðahindranir á götunum. Ég tel nokkuð öruggt að það sé hægt að ná markmiðum um

Með þessu er ég auðvitað ekki að segja að hraðahindranir geri hvergi gagn. Þær eru vissulega nauðsynlegar víða, eins og t.d. inni í íbúðahverfum

18

og í grennd við skóla þar sem umferðarhraði má ekki vera of mikill aðstæðnanna vegna. En ég er að benda á að aðrar aðferðir við stjórn umferðar og umferðarhraða hafa gleymst.

Dæmi um það er sú staðreynd að engar hraðamyndavélar eru lengur virkar í borginni og hafa ekki verið virkar sl. fimm ár hvorki meira né minna. Kassarnir fyrir þær sem víða má sjá við götur og gatnamót eru tómir nema ef vera skyldi að fuglar hafi búið sér hreiður í þeim, en engar hraðamyndavélar er þar lengur að finna.

Myndavélarnar eru enn til í geymslum einhversstaðar, en þær og tækni þeirrra er gersamlega úrelt. Þetta eru í raun gamaldags vídeómyndavélar með vídeóspólum og því þurfti að gera út mannskap vikulega til að fara á hvern einasta kassa og skipta um spólur, fara með spólurnar á lögreglustöð og spila þær þar og síðan eftir atvikum útbúa sektarboð. Þetta er auðvitað algerlega úrelt tækni auk þess sem engir varahlutir eru lengur til í þessar vélar enda löngu hætt að nota þær nokkursstaðar. En ekkert hefur verið gert til þess að endurnýja þær og engin áætlun verið samin um rafræna

umferðarstjórn í borginni. Öll áhersla hefur verið á hefðbundnar leiðir sem er að fjölga hraðahindrunum.

En það er eðlismunur á hraðamyndavélum og hraðahindrunum.

Hann er sá að hraðamyndavélarnar taka á þeim sem aka of hratt miðað við sett hraðamörk. Í því felst viss sanngirni. Hraðahindranirnar afturámóti taka til allra, líka þeirra sem halda sig innan allra marka og aka varlega og eðlilega miðað við aðstæður.

Saklausum refsað Hraðahindranirnar á Ánanaustum vestast í Reykjavík eru gott dæmi um þetta. Þær voru settar á götuna vegna þess að nokkrir unglingar stunduðu það að aka of hratt þarna og raska næturró íbúa í grenndinni. Íbúarnir kvörtuðu eðlilega yfir þessu, en hvað gerði lögreglan? Ekki neitt að gagni.

Hún hvorki mætti á staðinn, né setti upp hraðamælingar á staðnum sem auðvitað hefði stöðvað þetta hátterni undir eins. Þess vegna settu Reykjavíkurborg og Faxaflóahafnir upp hraðahindranir á götuna sem kostuðu eina og hálfa milljón.

Nú eru þeir unglingar sem þarna áttu hlut að máli vaxnir upp úr þessu og orðnir virðulegir og ábyrgir fjölskyldufeður. Hraðahindranirnar eru hins vegar þarna enn. Það er þannig verið að refsa að ósekju öllum þeim 14 þúsund ökumönnum sem þarna aka á hverjum einasta degi. Þeir verða að draga verulega úr ferðinni yfir hindranirnar til að skemma ekki farartæki sín og það eykur slit á veginum og eykur eldsneytiseyðslu og mengun.

Væri nú ekki nær að nálgast málið með skynsamari hætti? Það eru til aðrar leiðir. Ein af þeim eru sem sagt myndavélar. Fáir aka til dæmis tvisvar sinnum of hratt um Hvalfjarðargöngin en ef umferðin þar væri á forræði borgarinnar væru eflaust engar myndavélar en kannski fimm hraðahindranir. Því miður hefur verið stöðnun ríkjandi í umferðarstjórnun á undanförnum árum. Hluti af því er

auðvitað að lögreglan hefur verið fjárhagslega svelt og hefur ekki haft burði til að sinna umferðarmálum eins og skyldi. En það hefur líka skort nýja hugsun. Nú er ný ríkisstjórn tekin við sem ætlar að taka löggæslumálin fastari tökum og ég bind vonir við að árangur verði af því. Nýr innanríkisráðherra þekkir þessi mál betur en margur og það mun skipta máli, er ég viss um.

Rafræn umferðarstjórn Sú tækni sem gerir slíka sívirka upplýsingagjöf mögulega er þegar til og í notkun víða. Tæknibúnaður fylgist með umferðinni og upplýsir vegfarendur jafnharðan um hvað er framundan og hvers má vænta og hvaða hraða skal halda, hvaða akrein skal taka, eða hvaða hjáleið, sem skilar manni fljótast og best áfram

til áfangastaðar. Mögulegt yrði að fjölga akreinum í eina átt til að auka flutningsgetu stærstu umferðaræðanna á háannatímanum á morgnana og í hina áttina um síðdegið þegar vinnu er að ljúka.

Auðvitað er vel hægt að gera þetta hér eins og annars staðar og það er áreiðanlegt að það mun spara peninga og verða ódýrara að hafa starfsmann í stjórnstöð við tölvuskjá við að stýra umferðinni en að hafa mannskap bundinn við það að flytja skilti fram og til baka á götunum. Það sparast

eldsneyti og umferðin verður léttari að öllu leyti. Hví ekki að hugsa þessa hluti upp á nýtt.”

Samið um ekki neitt Við spyrjum Júlíus Vífil um álit hans á nýlegum samningi Reykjavíkurborgar við innanríkisráðuneytið til næstu 10 ára um að efla almenningssamgöngur.

Hann segir að miðað við innihaldið sé þetta eiginlega frekar samningur um það að stöðva allar samgönguframkvæmdir innan borgarinnar og framlög til þjóðvega í þéttbýli næstu tíu árin.

“Undanfarna áratugi hefur Reykjavíkurborg fengið 1,5 til 2 prósent af framkvæmdafé vegagerðarinnar þrátt fyrir að hér búi tæplega 120 þúsund manns eða rúmlega þriðjungur þjóðarinnar.

Vissulega er mikilvægt að byggja upp vegakerfi landsins og vegtengja hin dreifðari svæði, en það hefur verið of mikið gert á kostnað borgarinnar og höfuðborgarsvæðisins. Vegakerfið hefur sem sagt ekki fylgt þörfum borgarinnar undanfarna áratugi og ég bendi ekki á neinn einn flokk í þeim efnum umfram annan.

Um samning borgarinnar við innanríkisráðuneytið er þetta að segja: Reykjavíkurborg hefur undanfarin ár fengið svo gott sem ekki neitt til vegaframkvæmda sem bætt hagkvæmni hefur hlotist af. Svo semur hún undir forystu núverandi meirihluta í borgarstjórn um að fá akkúrat ekkert í heilan áratug. Samkvæmt samningnum lætur ríkið öllum sveitarfélögum á höfuðborgarsvæðinu í té 720 milljónir og þær eru eyrnamerktar til almenningssamgangna á svæðinu.

Upphæðin, sem er árlegt framlag, er um þriðjungur þess sem lagt er í almenningssamgöngur hvort sem er. Framkvæmdafé til vegagerðar í landinu hefur dregist verulega saman undanfarin ár og er um sex milljarðar. Af því er ekkert að renna til vegaframkvæmda á höfuðborgarsvæðinu enda þótt þar búi 64% þjóðarinnar.

Nú má enginn skilja orð mín þannig að ég sé á móti góðum og 19

VIÐTALIÐ

bættum almenningssamgöngum.

Auðvitað ekki. En það er eitthvað rangt við það að þegar ríkið vill bæta almenningssamgöngur sem í sjálfu sér er sjálfsagt og eðlilegt, að þá sé það skilyrði sett að allar vegaframkvæmdir og vegabætur á höfuðborgarsvæðinu skuli lagðar á ís næsta áratuginn. Það er óviðunandi.

Við höfum daglega fyrir augunum ýmsar endurbætur og framkvæmdir sem mjög aðkallandi er orðið að ráðast í. Við höfum undanfarin ár gengið í gegnum meira atvinnuleysi en lengi hefur þekkst í landinu og einmitt þegar þannig háttar eru vegaframkvæmdir einhverjar arðbærustu framkvæmdir sem hægt er að ráðast í. En einmitt nú þegar svona háttar, stendur til að hætta

við og taka út úr næsta aðalskipulagi vegna þessa samnings fimm mislæg gatnamót á Sæbraut. Og það dettur engum í hug að hefjast handa við Sundabraut né setja Miklubraut í stokk sem ætti að vera algjört skilyrði þess að uppbygging á Landspítalanum geti orðið með þeim hætti sem ætlað er.

Stokkurinn er ekki á neinni áætlun enda þótt hann myndi gjörbreyta lífsgæðum íbúa í Hlíðunum þegar ofan á hann væri komin lítil gata sem þjónaði aðeins hverfinu. Ég nefni hér einungis af handahófi nokkur atriði af mörgum fleiri sem hvert um sig eru augljós röksemd fyrir því að Reykjavík hefði ekki átt og ætti ekki að gefa svona eftir í samgöngumálum.”

Reiðhjól og bílar Við ræðum næst við Júlíus um hvort hann telji að samningurinn við 20

innanríkisráðuneytið sé til vitnis um einhverskonar stefnubreytingu í samgöngumálum borgarbúa. Er stefnan sú nú að draga úr notkun bílsins sem mest og að fólk komist sem mest leiðar sinnar með almenningsvögnum eða á reiðhjólum milli heimilis og vinnustaða og skóla í borg sem skipulagt hefur ný hverfi eins og nokkurskonar svefnþorp út um holt og móa. Höfuðborgarsvæðið er þessvegna orðin hálfgert dreifbýli og mjög erfitt að reka virkar almannasamgöngur með viðunandi fjárhagsafkomu. Þá er loftslag, veðurog vindafar og landslag þannig að erfitt er að treysta á reiðhjólið sem mikilvægt samgöngutæki. Er það ekki frekar fjarlægur draumur að almannasamgöngukerfi, hjólreiðar og

Það á því lengra að sækja atvinnu og þjónustu til borgarinnar

göngur geti leyst bílinn af hólmi að miklu leyti?

Þessi skortur á fjölbreytileika hefur því stuðlað að óhagkvæmri dreifingu byggðar á höfuðborgarsvæðinu.

“Skipulag borgarinnar skiptir auðvitað miklu máli. Það er staðreynd að Reykjavíkurborg er ekki að bjóða upp á fjölbreytt íbúðarhúsnæði, sérstaklega ekki fyrir ungar fjölskyldur. Það hefur valdið því að ungar fjölskyldur sem vinna í Reykjavík hafa byggt sér heimili í nágrannasveitarfélögunum. Þetta má skýrt lesa út úr tölum sem Hagstofan birtir á vef sínum. Þar sést að meðan fæðingum fjölgaði um 5,3 prósent á milli áranna 2002 og 2011 í Reykjavík fjölgaði þeim um 31 prósent í nágrannasveitarfélögunum. Meðan börnum á grunnaskólaaldri fækkaði um 13 prósent á tíu ára tímabili í Reykjavík fjölgaði þeim um 13 prósent í Kópavogi og um 21% í Mosfellsbæ. Þessar og ýmsar aðrar tölur sýna að unga fólkið er að yfirgefa borgina.

Sú stefna að þétta byggð er mjög mikilvæg og hefur raunar verið lengi við lýði. Lítum t.d. á Skúlagötuna, Mýrargötuna og Skuggahverfið. Þar var áður mikil atvinnustarfsemi sem hefur að hluta flust annað en íbúðarhverfi risið í staðinn. En uppbygging á þéttingarsvæðum í vesturhluta borgarinnar þarf að fara saman með uppbyggingu annars staðar í borginni. Síðustu ár hefur framboð af hentugum íbúðum á góðu verði verið mjög takmarkað í Reykjavík. Það þýðir einfaldlega að fólk, sérstaklega ungt fólk, hefur flust úr borginni og sækir síðan vinnu, oft um langan veg til Reykjavíkur.

En það er ekki við borgina eina að sakast hér heldur skortir sameiginlega sýn og stjórn skipulagsmála á höfuðborgarsvæðinu öllu. Það er að vísu til svokallað svæðisskipulag frá árinu 2001, en eftir því hefur lítið verið farið og nú eru öll sveitarfélög á höfuðbogarsvæðinu fyrir utan Seltjarnarnes langt komin með nýjar aðalskipulagsáætlanir sem allar hafa verið unnar án samráð á milli sveitarfélaganna. Ég sé þess vegna ekki að þessari þróun sé verið að snúa við.

Reykjavíkurborg hefur augljóslega orðið undir í samkeppninni við önnur sveitarfélög um ungar fjölskyldur og það hefur áhrif á mjög margt, meðal annars á þá vegalengd sem fólk þarf að aka til og frá vinnu á hverjum degi,” segir Júlíus Vífill Ingvarsson að lokum.

Bílskúrshurðir fyrir íslenskar aðstæður Héðinshurðir eru glæsilegar og endingargóðar bílskúrshurðir sem hafa sannað sig í rysjóttu íslensku veðurfari. Gerðar úr galvanhúðuðu stáli með þykkri einangrun, þola mikið vindálag og kulda.

Fyrsta flokks viðhalds- og varahlutaþjónusta. Ítarlegar leiðbeiningar um uppsetningu fylgja.

Gjáhella 4 • 221 Hafnarfjörður • Sími 569 2100 • hedinn.is

Dreymir þig um nýjan bíl? Þú finnur draumabílinn og saman finnum við réttu fjármögnunarleiðina.

Aðstoðum með ánægju!

Suðurlandsbraut 14

>

sími 440 4400

>

www.ergo.is

>

ergo@ergo.is

21

GAMALT OG NÝTT

VERÐKÖNNUN ASÍ

ALLT Á HJÓLUM

Bíla- og farartækjasýningin Allt á hjólum var haldin í íþróttahúsinu Fífunni Kópavogi í maí sl. Það var Bílgreinasambandið sem stóð fyrir sýningunni og þátttakendur voru flest bifreiðaumboð landsins, varaog íhlutaverslanir og fjöldi annarra aðila sem tengjast farartækjum og viðskiptum með farartæki.

FÍB tók þátt í sýningunni sem fulltrúi neytenda og lagði sérstaka áherslu á umferðaröryggi.

Bifreið félagsins sem notuð er við öryggisskoðun íslenska vegakerfisins undir merkjum Euro RAP var sýnd ásamt þeim tækjabúnaði sem notaður er við athuganirnar. Með FÍB var á sýningunni árekstrarprófanabrúðan Brandur sem vakti mikla athygli sýningargesta. Mjög góð aðsókn var í sýningarbás FÍB af fólki sem vildi kynna sér starfsemi FÍB og fjöldi fólks gekk í félagið.

Sýningin Allt á hjólum var í heild mjög glæsileg og auk nýjustu bíla gaf þar að líta hjólhýsi, tjaldvagna, mótorhjól og ýmsan varning tengdan bílum og ferðamennsku.

Um 20 þúsund manns komu á sýninguna þá tvo daga sem hún stóð og var stöðugur straumur fólks að og frá sýningarhöllinni allan sýningartímann.

22

Áhugavert samgöngusafn

Samgöngusafn Skagafjarðar að Stóragerði, skammt frá Sleitustöðum, er með áhugaverðari söfnum á landinu. Það eru feðgarnir Gunnar Þórðarson og Þórður Eyjólfsson sem byggt hafa safnið upp og hefur Gunnar endurbyggt margt af bílunum og dráttarvélunum í safninu af óvenju mikilli vandvirkni, smekkvísi og kunnáttu.

Lang flestir safngripanna, hafa verið allan sinn virka líftíma í eigu fólks í héraðinu sjálfu eða fólks sem tengist því á einhvern hátt. Safnið endurspeglar þannig vel ýmis tímabil samgöngusögunnar og vélvæðingu héraðsins. Þarna gefur t.d. að líta mólkurbíl frá því fyrir miðja síðustu öld, en það er einmitt sjálfur bílinn sem Þórður ók lengi. Þarna eru rútur og vörubílar og jeppar sem komu í Skagafjörðinn á stríðsárunum og eftir stríð og fínar drossíur embættismanna og kaupmanna á Króknum eins og Ford og Chrysler frá því um 1946 og margt fleira sem of langt er að telja upp.

Sjón er sögu ríkari og það er alveg ómaksins vert að staldra við í Stóragerði t.d. á leið til Siglufjarðar.

23

RAFBÍLAR ORKUMÁL

SJÁ EFTIR KAUPUNUM - þriðjungur rafbílaeigenda sér eftir hafa hafa keypt rafbíl Einn af hverjum þremur kaupendum rafbíla í Japan sér eftir að hafa keypt sér rafbíl og getur ekki hugsað sér að fá sér slíkan bíl aftur. Þetta er meginniðurstaða vandaðrar könnunar markaðsfyrirtækisins McKinsey & Company meðal japanskra rafbílaeigenda. Þótt þessi könnun hafi einvörðungu náð til japanskra bíleigenda má gera ráð fyrir því að viðhorfin séu ekki ósvipuð í okkar heimshluta. Það staðfesta ýmsar lauslegar kannanir af svipuðu tagi sem gerðar hafa verið.

Margt bendir því til að nánasta framtíð sé ekkert mjög björt hjá rafbílunum.

Sala þeirra er lítil og minnkandi og það breytist vart fyrr en drægi þeirra eykst verulega, hleðslutími styttist og verðið lækkar verulega. Með öðrum orðum að þeir verði samkeppnishæfir við hefðbundna brunahreyfilsbíla.

Salan í heiminum hefur verið miklu tregari en vænst var þegar þeir voru að koma fram á sjónarsviðið hver af öðrum fyrir þetta 5-6 árum, áhugi fyrir þeim var hvað mestur og fjölmiðlaumfjöllun um þá mikil og stöðug.

Margir þeirra sem svöruðu könnun 24

McKinsey telja að þeir hafi fengið rangar upplýsingar um rafbíla og umhverfismildi þeirra í upphafi. Þeir hafi keypt bílinn á grundvelli þessara röngu upplýsinga og hinn óánægði þriðjungur sér eftir því að hafa látið glepjast og ætlar aldrei að fá sér rafbíl aftur.

Orkureikningurinn vegna bílsins sé mun hærri en lofað var í upphafi og hleðslustaðir miklu færri.

Aðrir sem þrátt fyrir það að hafa fengið rangar og

misvísandi upplýsingar, eru samt ánægðir með kaupin, bílarnir dugi til daglegra nota, séu umhverfismildir og ágætir í akstri og eldsneytiskostnaðurinn mjög lágur.

Er bíllinn tilbúinn fyrir sumarið?

Allar almennar bílaviðgerðir – Smurþjónusta og umfelgun.

Yfirförum, gerum við og förum með í skoðun sé þess óskað.

Fljót og góð þjónusta.

Sparaðu bensín!

Metanvæddu bílinn!

Metanbreytingar

HRINGDU STRAX OG FÁÐU UPPLÝSINGAR

HÁTÆKNIBÚNAÐUR EINN VIRTASTI FRAMLEIÐANDI METANBÚNAÐAR Í EVRÓPU

Bifreiða- og vélaverkstæði • Álhellu 8 Hafnarfirði • Sími 577 6670 • velras.is

25

SUMARLEYFIÐ ORKUMÁL

Hvenær er umferðin greiðust?

Sumarleyfi vinnandi fólks og skólafólks í Evrópu eru hafin og þegar flestir eru í fríi má búast við þungri umferð á vegum álfunnar. Sumarleyfisumferðin er samkvæmt hefðinni einna mest frá norðri til suðurs vegna þess að íbúar Mið- og Suður-Evrópu leita gjarnan í svalann í norðurhluta álfunnar og íbúar norðursins leita til suðurs í hitann. Á síðari árum hefur sumarleyfistíminn verið að teygjast yfir lengra tímabil þótt meginþunginn sé eftir sem áður á júlí og ágústmánuði. Það hefur þýtt að sumarumferðin dreifist

26

jafnframt yfir lengra tímabil. Þannig hófust sumarleyfin einna fyrst í Búlgaríu eða strax þann 24. maí og teygjast svo fram til 15. september.

FÍB birtir alla jafna upplýsingar til félagsmanna um sumarleyfin í Evrópu. Ástæðan er sú að þegar sumarleyfin eru á hápunkti má búast við miklum umferðarþrengslum á vegum. En frá því FÍB blaðið hóf að fylgjast með þessum málum hefur mikil breyting orðið á þessu. Í stað þess að meginhluti alls vinnandi fólks sé í sumarfríi á sama tíma og allir vegir troðfullir af bílum eru fríin orðin dreifð yfir mun

lengri tíma en áður.

Eins og sjá má á meðfylgjandi grafi frá ADAC, hinu þýska systurfélagi FÍB, eru nokkur Evrópuríki sem þó enn halda fast í gamla fyrirkomulagið. Íhaldssamast er Danmörk en þar er sumarleyfistímabilið frá 29. júní til 12. ágúst eins og hann hefur verið um áratugi. Frakkland og Írland koma svo næst Danmörku, en Þýskaland hefur losað verulega um mörkin hjá sér, eins og sjá má á grafinu.

- Munið að kaupa hraðbrautamerki

Það getur orðið dýrt spaug að gleyma að kaupa hraðbrautamerkimiða sem límdir eru í framrúðuna eins og sjá má af samantekt hins þýska systurfélags FÍB, ADAC, á meðfylgjandi grafi. Þau eru orðin alls 20 Evrópulöndin sem rukka sérstaklega fyrir akstur á hraðbrautum sínum. Ef maður er stöðvaður á gjaldskyldri hraðbraut án hraðbrautamiða í framrúðunni má maður eiga von á hárri sekt, miklu hærri en sem nemur verði miðans. Slík sekt getur gengið illilega á ferðasjóðinn í sumarfríinu. Í Slóvakíu er lágmarkssekt þrefalt verð hraðbrautamiðans, en getur hugsanlega orðið allt að 500 evrur. Og ekki eru sektirnar lægri annarsstaðar: í Austurríki eru algengar upphæðir þeirra 120-300 evrur. Í Slóveníu nema sektirnar 300-800 evrum.

Veggjaldainnheimtan er nokkuð mismunandi frá einu landi til annars.

Algengast er að selja ferðalöngum aðgöngumiða að hraðbrautum með tilteknum gildistíma eða þá tölvu-

kubb til að festa innaná framrúðuna.

Lesarar á hraðbrautunum sjá svo hvort miði eða kubbur er í bílunum og senda eftirlitsfólki og lögreglu boð um bíla með enga eða ógilda miða/kubba. Þessir miðar/kubbar eru víðast hvar fáanlegir með mismunandi löngum gildistíma og þá á mismunandi verði, nema í Sviss. Þar fæst einungis einn gildistími sem er eitt ár.

Hin innheimtuaðferðin sem tíðkast er sú að innheimta vegtolla eftir ekinni vegalengd. Þar sem þannig háttar er oftast tekinn miði úr vél sem þá lyftir bómu svo hægt sé að aka inn á tollveginn. Síðan er gjaldhlið þar sem ekið er út af viðkomandi hraðbraut. Einnig tíðkast að láta vegfarendur greiða áður en ekið er inn á tollveg.

Mjög ráðlegt er að ferðalangar kynni sér vel hvaða reglur gilda í því eða þeim löndum sem ætlunin er að aka um og hver

er upphæð vegatollanna áður en lagt er af stað.

Verðið sem innheimt er er mjög misjafnt eftir löndum og í stórum dráttum þannig að ódýrastar eru hraðbrautirnar í Rúmeníu en dýrastar í Slóveníu. En það eru ekki bara hraðbrautirnar sem kosta: Í nokkrum löndum er rukkað sérstaklega fyrir akstur yfir brýr og um jarðgöng í grennd við borgir.

27

BÍLAPRÓFUN FÍB

Chervolet Orlando LTZ

Frískur fjölnotabíll Fjölnotabílar hafa kannski ekki verið heitasta söluvaran á íslenskum bílamarkaði fram til þessa en ávallt munu einhverjir bílkaupendur með stórar fjölskyldur þurfa á slíkum bílum að halda og kynna sér það sem er á boðstólum. Sumir kalla þessa gerð bíla strumpastrætó því oft er megintilgangurinn flutningur á minni gerð farþega á milli heimilis og skóla eða til íþróttaæfinga þótt notkunarsviðið sé mun breiðara en svo. Chevrolet býður fram athyglisverðan sjö sæta bíl í þessum flokki sem heitir Orlando og uppfyllir hann alla þá staðla sem gerðir eru til fjölnotabíla og gott betur.

sker sig þó nokkuð frá fjöldanum hvað þetta varðar.

Áherslan í fjölnotabílum er á innanrýmið og notkunarmöguleikana, hvort sem þeir eru til þess að flytja allt að sjö manns á milli staða eða stóra hluti með því að fella niður sætisbök. Áherslan er mun síður á sportlega aksturseiginleika eða lúxusinnréttingar. Það er sem sagt notagildið sem hefur verið ráðandi við hönnun þessarar gerðar bíla. Orlando

Innanrými í fjölnotabílum er það sem skiptir hvað mestu máli og þar hefur Chevrolet farið bil beggja; bíllinn er með laglega innréttingu þótt engan sérstakan lúxus sé að finna í innanrýminu. Breiður, svartlakkaður listi lífgar upp á mælaborðið og stjórnrofar eru allir skýrt uppsettir ef undanskilinn er rofinn fyrir ESP-kerfið, sem er of langt frá

28

Rennileg hliðarlína Orlando er tæpir 4,7 metrar á lengd. Það sem einkennir hann að utan er sterkur framsvipur með stóru grilli, trapísulögðum framljósum og þokuljósum neðst á stuðaranum, há axlalína og bogadregin þaklína ásamt fremur lágum hliðargluggum.

Framrúðan er hins vegar stór og afturhallandi og þetta ásamt stórum og verklegum hliðarspeglum gera hann stæðilegan og jafnvel dálítið rennilegan ásýndum.

ökumanninum. Það kemur þó ekki að sök því almennt eru menn ekki mikið að fikta í stöðugleikastýringunni og affarasælast að hafa hana bara virka.

Góð nýting á innanrými Stjórnborðið fyrir hljómtækin býr yfir mjög sniðugri hönnunarlausn því það er opnanlegt og innan þess er ágætt geymsluhólf fyrir smærri hluti. Þetta er dæmi um þá nýtni á innanrýminu sem Orlando býr yfir og nýtist farþegum vel.

Sætin eru klædd sterku tauáklæði sem er auðvelt í þrifum, sem skiptir máli þegar farþegarnir eru kannski ungir að árum og þurfa að næra sig á milli áfangastaða með tilheyrandi niðurhellingum. Ágætis aðgengi er að þriðju sætaröðinni en þegar hún er niðurfelld er gólfið flatt með heilum 856 lítrum í flutningsrými sem verður að tæpum 1.600 lítrum sé miðjusætaröðin líka felld niður.

Bíllinn gagnast því einnig til að flytja fyrirferðamikla hluti þegar svo ber við.

Mælaborðið er mjög ábúðarmikið og sjálfsagt fer það eftir smekk hvort fólki finnst það smekklegt eða ekki.

Bak- og hliðarsvipmótið minnir dálítið á jeppa.

Afturhlerinn er stór og opnar vel inn í farangursrýmið.

Flutningsrýmið er meginkostur fjölnotabílanna. Það er hins vegar að sönnu ekki mikið ef allar þrjár sætaraðirnar eru setnar.

Orlando kemur með leðurklæddu fjölaðgerðastýri með stillingum fyrir hljómtæki og hraðastilli en í armi vinstra megin við stýrið eru stillingar fyrir aksturstölvuna þar sem m.a. er hægt að fylgjast með rauneyðslu og meðaleyðslu.

Sprækur með dísilvélinni Bíllinn kemur í þremur útfærslum, þ.e. LT+, LTZ og LTZ+. Við prófuðum hann í LTZ útfærslunni með 2ja lítra dísilvél og sex þrepa sjálfskiptingu.

Og þá erum við eiginlega komin að kjarna málsins því undirritaður hefur ekki áður komist í tæri við skemmtilegri dísilvél í langan tíma. Þessi tveggja lítra, fjögurra strokka vél skilar heilum 163 hestöflum og það sem meira er þá er togið 360 Nm alveg frá 2.000 snúningum á mínútu. Vélin gefur bílnum snarpara viðbragð en menn eiga að venjast í bílum af þessari gerð og þrátt fyrir innbyggða spólvörn og stöðugleikastýringu vildi hann helst reyna að spóla af stað ef stigið er of greitt á inngjöfina. Vinnslan er feykilega fín á öllu snúningssviðinu og fyrir vikið er Orlando eiginlega orðinn með sportlegri fjölnotabílum, (sem er í eðli sínu eiginlega þversögn), á markaðnum. Sex þrepa sjálfskiptingin er hnökralaus og vel aðlöguð vélaraflinu. Það kemur svo ekki að sök að þrátt fyrir mikið afl er bíllinn talsvert spar á eldsneytið. Í reynsluakstrinum, sem fór fram innan

borgarinnar, sýndi hann eyðslu upp á 7,5 lítra á hundraðið. Þetta er með skemmtilegri akstursbílum í flokki almennra fólksbíla sem rekið hafa á fjörur undirritaðs lengi. Það er ekki slæmt að hafa yfir öllu þessu rými að ráða og fjölbreyttum notkunarmöguleikum en um leið bíl með jafn mikilli svörun og fyrirtaks aksturseiginleikum.

Orlando LTZ með sinni öflugu dísilvél og sjálfskiptingu kostar innan við 5 milljónir króna, 4.990.000 kr. nákvæmlega, og er talsvert vel búinn.

Meðal staðalbúnaðar má nefna stöðugleikastýringu og spólvarnarkerfi, tölvustýrða miðstöð og loftkælingu, hita í framsætum, nálægðarskynjara að aftan, aksturstölvu, sjö sæti, hraðastilli, regnskynjara, 17 tommu álfelgur og margt fleira.

Chevrolet Orlando er skemmtileg viðbót í fjölnotabílaflóruna og á eflaust eftir að falla vel í kramið fyrir hátt notkunargildi, aflmikla vél og fyrirtaks aksturseiginleika.

Chervolet Orlando LTZ Vél: 4 strokkar, 1.991 rsm.

Afl: 163 hestöfl.

Vinnsla: 360 Nm við 2.000 sn./mín.

Lengd/breidd/hæð: 4652/1836/1625 mm.

Farangursrými: 458/856/1.594 lítrar.

Eigin þyngd: 1.659 kg.

Verð: 3.990.000 – 5.290.000 Verð reynsluakstursbíls: 4.890.000 Viðbragð 0-100: 11 sek.

CO2 losun (gr/km) 169

Eldsn.eyðsla í bl. akstri: 6,4 l pr. 100 km.

29

BÍLAPRÓFUN FÍB

Mercedes Benz ML 350

FRÁBÆR AKSTURSBÍLL Í sparaksturskeppni FÍB og Atlantsolíu þann 31. maí sl. keppti Anna Kristín Guðnadóttir á þeim bíl sem hér er til umfjöllunar; Mercedes Benz ML 350. Rauneyðsla þessa 260 hestafla og rúmlega tveggja tonna þunga bíls hjá Önnu Kristínu á keppnisleiðinni Reykjavík-Akureyri reyndist einungis 7,35 l af dísilolíu á hundraðið sem hiklaust telst mjög gott. Sá sem þetta ritar tók við bílnum í reynsluakstur að keppni lokinni og og hlaut í kjölfarið 15 mínútna fjölmiðlafrægð fyrir að aka nokkuð greitt, en það er önnur saga sem ekki verður tíunduð hér.

En þessi nýi ML Benz er frábær bíll um flest. Hann er mjög aflmikill og hraðskreiður, liggur afskaplega vel á vegi og vélin togar mjög vel og það er eins og henni sé sama hvort hún sé bara að snúast hægagang.

Ekkert lát er á vinnslunni og dísilvélin bregst eldsnöggt við þegar t.d. aka þarf fram úr flutningabíl af lengstu gerð og þegar það er búið dettur hún bara aftur niður í sinn hljóðláta hægagang, því raunar er hún bara í hægagangi í akstri á hinum lögbundna 90 km hámarkshraða. Þá sýnir snúningshraðamælirinn einungis um 1200 sn. á mínútu. Það er auðvitað stór hluti skýringarinnar á því hve þessi stóri þungi bíll getur verið sparneytinn.

30

Reynsluakstursbíllinn var af einni vönduðustu undirgerð ML Vélin í honum er V6 dísilvél tæplega þrír lítrar að rúmmáli. Hún er 258 hestöfl og ásamt 7 hraða sjálfskiptingunni skilar hún bílnum úr kyrrstöðu í hundraðið á 7,4 sekúndum. Miðað við þetta mikla afl getur manni vart ofboðið eyðslan sem í reynsluakstri hjá ADAC í Þýskalandi mældist 8,2 lítrar á hundraðið. Sá reynsluakstur stóð í rúma viku og var bílnum ekið í dreifbýli og þéttbýli og á lokuðum akstursbrautum og loks á fullri ferð á hraðbrautum. Heldur er ekki hægt að láta sér blöskra CO2 útblásturinn.

Hann mældist að meðaltali 179 grömm á kílómetrann.

Allt sýnir þetta að hér er á ferð mjög vandaður bíll og tæknilega háþróaður og það kostar sitt. Allar innréttingar og frágangur er með því besta sem gerist og þessi nýja kynslóð ML hefur verið endurhönnuð þannig að bíllinn er sérlega rúmgóður þótt ekki sé hann sérstaklega stór um sig hið ytra, eða svipaður og helstu keppinautarnir sem eru Audi Q7, BMW X5, Range Rover Sport, Porsche Cayenne og VW Touareg. Verð ML 350 Benzans byrjar í tæpum 12 milljónum króna en reynsluakstursbíllinn var nokkru dýrari en það enda með dýrri leðurinnréttingu. En til samanburðar

þá kostar Range Roverinn frá 14,5 millj. kr. Porsche Cayenne frá tæpum 15 milljónum og Audi Q7 frá 13,25 millj. kr. Í þessum samanburði er verð Benzans því ekki svo slæmt.

ML-350 er með pottþéttustu bílum í akstri. Jafnvægið í honum er þannig að hann væri með bestu akstursbílum þótt enginn væri í honum hjálparog öryggisbúnaðurinn eins og ESC stöðugleikakerfi. Bæði það og annar virkur öryggisbúnaður sem ýmist er staðal- eða aukabúnaður, bæta hins vegar verulega við öryggið með því að grípa inn í mistök ökumanns. Reynsluakstursbíllinn var ríkulega búinn slíkum búnaði og var einfaldlega frábær í akstri fyrir vikið og auðvelt að missa sig uppfyrir íslenska hámarkshraðamarkið á vegum úti.

Undir stýri fer vel um ökumann og hönnuðir bílsins hafa lagt sig sérstaklega fram um að hafa öll stjórntæki og mæla sem „ergónómískast“ staðsett þannig að þegar einhverjum sillingum á hitakerfi, hljómtækjum eða skriðstilli þarf að breyta, valdi það sem minnstri truflun gagnvart akstrinum. Í stýri er bíllinn afar rásfastur og svarar minnstu hreyfingu stýrisins undireins. Þá liggur bílinn á veginum nánast eins og hann

fylgi járnbrautarspori. Fjórhjóladrifið er sítengt eins og í Subaru og vitanlega gerir það sitt fyrir stöðugleikann.

En það gerir hugvitssamlegt fjöðrunarkerfið líka sem stillir sig eftir bæði hraða og aðstæðum. Hið sama gerir svo ESC stöðugleikakerfið einnig þannig að veggripið er afar gott og traust. Þótt þessi mikli og góði lúxusbíll sé hreint ekki sá dýrasti af helstu samkeppnisbílum í þessum verð- og gæðaflokki þá er hann þó það dýr að það er ekki á allra færi að eignast hann. Verðið er eiginlega það eina sem manni dettur í hug að finna að við þennan bíl því búast má við að það standi talsvert í launþegum með meðal- og efri meðaltekjur að setja 12 milljónir í bílakaup. Að eiga svo dýran bíl og reka að öllu meðtöldu (fjármagnskostnaði og almennum reksturkostnaði við sjálfan bílinn m.v.

15 þ. km ársakstur og verðfall) kostar varla minna en 175 þúsund kall á mánuði, sé gengið út frá því að eiga bílinn í 4 ár.

Ágætt

0,6 - 1,5

Gott

1,6 - 2,5

Viðunandi

2,6 - 3,5

Slakt

3,6 - 4,5

Ónógt

4,6 - 5,5

Vikið frá hindrun

Mercedes Benz ML 350 Blue TEC Lengd/Breidd/Hæð í mm: 4804/1926/1788

Varmadreifing

Eigin þyngd/hlassþyngd: 2220/730 kg.

Vél: 6 str. dísil Slagrými:2987 rúmsm Afl: 258 hö Vinnsla: 620 Nm/1600 sn. mín.

Útsýni umhverfis bílinn

Gírkassi: 7 hraða sjálfskipting Hröðun 0-100: 7,4 sek.

Eldsn.eyðsla í bl. akstri: 8,2 l pr 100 km.

(ADAC mæling).

CO2 útblástur: 179 g pr. km Farangursrými: 470/945 l

Sýn frá inni- og útispeglum

Verð: Frá tæpl. 12 millj. kr. + Afbragðs aksturseiginleikar

Útsýni fram og afturfyrir

- Verðið ekki fyrir hvern sem er 31

AKSTUR ERLENDIS

TÆKNI

UMFERÐARBROTIN ALLSTAÐAR DÝR

EN DÝRUST Í NOREGI

Sektarupphæðir fyrir umferðarlagabrot í Evrópu hafa verið hækkaðar talsvert alveg nýlega. Þeir sem ætla að vera á ferð í álfunni í sumarleyfinu á bíl ættu að hafa þetta í huga og forðast að fá senda „kveðju“ heim

32

með greiðslukröfu upp á tugi og jafnvel hundruð þúsunda.

Lítilsháttar of hraður akstur og gleymska – gleyma að spenna öryggisbelti, gleyma að gefa stefnuljós, gleyma að stansa þar sem stöðvunarskylda og

framúrakstur þar sem bann er við slíku.

Allt getur þetta kostað óheyrilegar upphæðir ef maður gætir sín ekki. Það sýnir samantekt sem ADAC, hið þýska systurfélag FÍB hefur tekið saman yfir sektir fyrir ýmis umferðarbrot í 31

Plasthlífar

arctictrucks.is

á húdd, glugga og ljós Evrópulandi.

Skynsamlegast er auðvitað að reyna að fremsta megni að aka alltaf í samræmi við aðstæður og lög og reglur og fyrirmæli á umferðarskiltum og þótt maður telji sig gera það í hvívetna eru fyrirmæli ekki alltaf kýrskýr og hámarkshraðamörk kunna að vera breytileg á einum og sama vegarspottanum og rugla fólk í ríminu. Í sumum löndum getur lögregla sektað ökumenn á staðnum og heimtað greiðslu upp á tugi þúsunda hér og nú.

Listinn frá ADAC getur því verið ágætis hjálp við að hafa yfirsýni yfir þessi mál á sumarferðalaginu, ekki síst á Ítalíu og í Frakklandi sem bæði eru vinsæl ferðalönd Íslendinga. Á Ítalíu kostar 135 evrur (kr. 21.600) að fara 20 km yfir hámarkshraða og 170 (kr. 27.200) evrur í Frakklandi. Og ekki skánar það ef farið er 50 km eða meir yfir hámarkshraðann. Þá rukkar ítölsk lögregla 530 evrur (kr. 84.800) og sú franska 1.500 evrur (kr. 240.000).

Noregur er dýrasta landið að þessu leyti. Þar kostar það að aka 20 km yfir hámarkshraða ísl. kr. 76.800 og ef ekið er 50 km yfir hámarkshraða er sektin frá 240 þúsund krónum. Að aka yfir gatnamót móti rauðu ljósi og að aka fram úr á fegarkafla þar sem framúrakstur er bannaður kostar 112.000 ísl. kr. Í þeim löndum sem láta lögreglu innheimta sektir á staðnum getur verið

Kletthálsi 3 - 110 Reykjavík - sími 540 4900 - www.arctictrucks.is skynsamlegt að vera með reiðufé á sér til að mæta slíku. En mikilvægast er þó trúlega að muna eftir því að fá kvittun, hafi maður verið sektaður.

Mörg Evrópulönd gefa þó afslátt af sektargreiðslum sé greitt innan tiltekinna tímamarka. Ef ítalskar sektir

eru greiddar innan 60 daga gildir nafnverð sektarinnar. Frakkar gefa afslátt af sektum ef greitt er innan 15 daga. Í Grikklandi er 50% afsláttur ef greitt er innan 10 daga og á Spáni ef greitt er innan 20 daga.

33

UMFERÐAÖRYGGI

GANGBRAUTIR OG HRAÐAHINDRANIR Í REYKJAVÍK

FÍB gerði Euro RAP vegrýnibílinn út af örkinni í maímánuði um Reykjavík og næsta nágrenni til að kanna hraðahindranir og gangbrautir yfir vegi og götur.

Erindið var að reyna að fá einhverskonar mynd yfir hvernig ástand mála er þessum efnum og hvort lesa mætti út úr staðsetningu og ástandi hraðahindrana og gangbrauta einhverja stefnu eða markmið í umferðaröryggismálum. Það reyndist ekki mögulegt.

Hraðahindranir eru með ýmsu móti og engin regla er sjáanleg á því hvernig þær skuli vera í laginu, hversu háar eða brattar. Sumar eru fremur lágar og aflíðandi meðan aðrar eru mjög háar og krappar. Þá liggur hreint ekki í augum uppi hvort einhver stefna eða áætlun fyrirfinnist um það hvar hraðahindranir eru staðsettar. Sumar eru sannarlega þar sem þær eiga heima, t.d. við skóla og sundstaði, en aðrar þar sem ekki er mögulegt að sjá að þær geri gagn. Á fjölda staða eru hraðahindranir settar hvítum línum eða blettum eins og til að gefa til kynna að þær séu um leið gangbrautir. En ekkert gangbrautarmerki er síðan sjáanlegt sem tekur af allan vafa um það. En í einu atriði virtist samræmi og kannski stefna hvað varðar gangbrautir: Það var hversu illa merktar þær eru að öllu leyti. Á örfáum stöðum þar sem gangbrautir hafa verið skilgreindar og merktar árum og áratugum saman sést bláa gangbrautarmerkið með hvíta kallinum. Á þessum stöðum sumum grillir jafnvel enn í leifar af yfirborðsmerkingum (zebramerkingum).

34

Á öðrum og nýrri stöðum má víða sjá að gert hefur verið ráð fyrir gangbrautum yfir umferðargötur. Málið hefur hins vegar aldrei verið klárað – aldrei hafa verið settar yfirborðsmerkingar um að þar séu gangbrautir, aldrei verið sett upp skilti um að staðurinn sé gangbraut né heldur skilti sem vara ökumenn við að gangbraut sé framundan. Slík skilti sáum við reyndar aldrei í Reykjavík en hins vegar nokkur á Seltjarnarnesi.

Allt er þetta til þess fallið að valda ruglingi og efa hjá bæði gangandi og ökumönnum og er borginni til lítils sóma, en látum myndirnar tala sínu máli.

Allt á tvist og bast

Hraðahindrun inni í hraðahindrun. Ekkert gangbrautarmerki.

Mót Langholtsvegar og Laugarásvegar. Ekkert gangbrautarmerki hér. Á þetta að vera gangbraut?

Hér mætti taka af skarið og merkja gangbrautina sómasamlega, eða á þetta ekki annars að vera gangbraut?

Við Kolaportið. Ný ljósstýrð gangbraut.

Mýragata. Ómerkt gangbraut (kannski!) og barnaleikvöllur rétt hjá.

Barónsstígur. Ekkert gangbrautamerki

Langholtsvegur - Er þetta gangbraut eða ekki?

Við Hörpuna. Gangbraut á milli tveggja ljósstýrðra gangbrauta. Óneitanlega undarlegt.

Vélarvarahlutir

frá viðurkenndum framleiðendum 35

BÍLAFRÉTTIR

Ökugerðið á Akureyri - eina ökukennslusvæði landsins sem rís undir nafni Ökugerðið á Akureyri, hið fyrsta á Íslandi var tekið í notkun sl. haust og eftir erfiðan snjóþungan vetur er starfsemin á því nú komin á fullt. Þrír menn frá FÍB heimsóttu ökugerðið nýlega og voru teknir í tíma hjá öku-kennara í hálkuakstri á fullkominni hálkubraut gerðisins. Það hefur verið langur og þungur róður að koma á fót góðu akstursgerði á Íslandi og um hálf öld er síðan byrjað var að ræða það í fyllstu alvöru.

Ekkert gekk þó né rak þar til Bílaklúbbur Akureyrar og ökukennarar nyrðra sýndu lofsvert frumkvæði og hreinlega tóku af skarið nánast þegjandi og hljóðalaust.

Ökugerðið Akureyri er hlutafélag. Það er á akstursíþróttasvæði Bílaklúbbs Akureyrar við Hlíðarfjallsveg. Þar eru fimm æfingabrautir; 200 m löng malarbraut til æfinga á akstri á malarvegum, 100 m löng malbikuð braut til þjálfunar í akstri og viðbrögðum og 80 m löng braut til að æfa akstur útaf malbikskanti. Þá eru tvær hálkubrautir þar sem ökunemar og þeir sem vilja fríska upp á kunnáttu sína fá að kynnast akstri í hálku í vernduðu umhverfi. Loks eru á svæðinu kennslustofur og aðstaða fyrir veltibíl og beltasleða.

FÍB-mennirnir sem fengu tækifæri til að kynnast starfsemi ökugerðisins nyrðra eru Bogi Auðarson, Ólafur Kr.

Runólfur Ólafsson, Kristinn Örn Jónsson, Ólafur Guðmundsson

36

Guðmundsson og Runólfur Ólafsson. Þeir ljúka lofsorði á allt svæðið og sérstaklega þó á hálkubrautirnar sem þeir segja að kalli fram mjög raunverulegar hálkuaðstæður sem menn fái síðan leiðsögn í hvernig skuli bregðast við.

Kennslustjóri ökugerðisins á Akureri er Kristinn Örn Jónsson ökukennari.

ALLIR ÚT AÐ HJÓLA

MEÐ

Mesta úrval landsins af rafgeymum í allar gerðir farartækja mælum • skiptum um • traust og fagleg þjónusta • 30 ára reynsla

Bíldshöfða 12 · 110 RVK · 577 1515 · www.skorri.is

SÉRFRÆÐINGAR Í RAFGEYMUM

37

BÍLAVIÐSKIPTI

KAUP Á NOTUÐUM BÍL

Eitt algengasta erindi þeirra fjöldamörgu sem daglega hringja til FÍB og biðja um ráð, snýst um bílakaup.

Keyptur var notaður bíll sem svo bilaði fljótlega eftir kaup og hár viðgerðakostnaður er fyrirsjáanlegur. –Hver er réttur minn? spyr kaupandinn. Er ekki ábyrgð á bílnum og á seljandinn ekki þar með að greiða fyrir viðgerðina? Er þetta ekki leyndur galli? Þegar svo þjónustufulltrúar FÍB spyrja nánar út í málavexti kemur oftast í ljós að bíllinn er gamall og slitinn og bilunin sem upp kom kannski eitt af því sem búast mátti við af þeim sökum.

Og þegar bíleigandinn hefur svarað því hvenær hann keypti bíllinn, hvað hann er gamall og mikið ekinn þá liggur beint við að spyrja: -skoðaðirðu bílinn áður en þú keyptir? Fékkstu einhvern sem þekkir vel til bíla með þér til að skoða hann, eða fórstu með hann í ástandsskoðun? Við þessum spurningum er svarið oftast nei. Þegar komið er í ljós að kaupandi sinnti lítt eða ekkert þeirri skyldu sinni að skoða bílinn vel eða fá hann skoðaðan, þá er fátt til bjargar. Það er nefnilega svo að þegar allar verksmiðjuábyrgðir eru úr gildi fallnar er enginn sem ábyrgð ber í svona málum nema að kaupanda takist að sanna að seljandi hafi vísvitandi leynt einhverjum ágöllum við bílinn eða hreinlega logið til um ástand hans. En við rækilega skoðun á bílnum kemur venjulega fljótt í ljós hvort það sem seljandi eða bílasali segir um hann sé sannleikanum samkvæmt eða ekki.

38

UNDIRRITAÐU EKKERT FYRR EN ÞÚ ERT BÚINN AÐ SKOÐA BÍLINN RÆKILEGA

Loks skal á það minnt að það myndast engin ábyrgð á gömlum bíl við það eitt að hann skipti um eiganda. Því skal á það minnt enn og aftur að þegar keyptur er gamall bíll er bráðnauðsynlegt að væntanlegur kaupandi skoði bílinn vel og vandlega, eða fái það gert, áður en hann undirritar nokkurn skapaðan hlut.

En loks þá er það nú einu sinni þannig að bílar eru mis sterkir og góðir að upplagi og endast mis vel. Þetta vita margir og sú vitneskja endurspeglast oftast í endursöluverði notaðra bíla.

Tegundir og gerðir sem þekktar eru að traustleika og góðri endingu halda verðgildi sínu betur og lengur en bílar sem þekktir eru fyrir að vera bilanagjarnir, ryðsæknir o.s.frv.

FDM, systurfélag FÍB í Danmörku hefur rýnt í tölur um ástand bíla sem koma í ástandsskoðun í skoðunarstöðvar. Í ljós kemur að sumar tegundir

fá á sig færri athugasemdir en aðrar. Það er staðfesting á því að vissara er að hugsa sig vel um áður en fest eru kaup á notuðum bílum. Tölugögnin sem skoðuð voru eru frá tímabilinu 20022011 og samkvæmt þeim er Skoda sú tegund sem fæsta ágalla hefur eða 4,7 á bíl. Flestir ágallarnir eru á hinum ítalska Alfa Romeo 156 með 8,3 ágalla á bíl.

Sá sem næstur Skodanum kemur er Suzuki með 4,8 ágalla og þá Toyota með 4,9. Athyglisvert er að sáralítið samhengi er milli nývirðis bílanna og ágallanna. Þannig kemur Mercedes Benz afleitlega út og er næst versta bílmerkið í þessum samanburði með 7,5 ágalla á bíl.

Fimm verstu bílarnir á þessum lista eru þessir: Alfa Romeo 8,3 ágallar.

Mercedes-Benz 7,5 ágallar.

Fiat 7,2 ágallar.

Renault 6,4 ágallar.

Mitsubishi 6,4 ágallar.

-ný rannsókn á skyndihjálparkunnáttu í 14 Evrópuríkjum

Ökumenn ofmeta sig

Evrópskir ökumenn kunna ekki vel skyndihjálp og rétt viðbrögð á slysstað. Ný og umfangsmikil rannsókn sem fram fór í 14 Evrópulöndum leiðir þetta í ljós. Systurfélög FÍB í flestum þessara landa hafa lýst áhyggjum vegna þessara niðurstaðna. Það var EuroTest –rannsókna- og prófunarstofnun evrópsku bifreiðaeigendafélaganna sem gerði rannsóknina í samvinnu við Alþjóða Rauða krossinn.

En þótt kunnáttunni sé áfátt skortir lítið á sjálfstraustið hjá ökumönnunum. Þeir telja sig í flestum tilfellum fullfæra um að bregðast rétt við og veita nauðsynlega og rétta fyrstuhjálp, komi þeir að slysstað. Svör þeirra við spurningum um rétt við-

brögð á slysstað leiða bara allt annað og verra í ljós. Í öllum þeim ríkjum sem rannsóknin náði til, verða ökunemar að standast próf í skyndihjólp til að geta öðlast ökuréttindi. Allir þeir sem spurðir voru höfðu þannig sótt skyndihjálparnámskeið og nokkur hluti hafði endurtekið slíkt námskeið eftir að hafa fengið ökuréttindi. Sjálfstraustið reyndist mest hjá finnskum ökumönnum en rúmlega átta af hverjum tíu töldu sig færan í flestan sjó. Prófið sem lagt var fyrir þá sýndi hins vegar annað og verra ástand.

Einungis 26,4% þeirra stóðust prófið og höfu næga kunnáttu til að gera hið rétta á slysstað.

Að meðaltali hafa 17,8 prósent ökumanna í Evrópu næga kunnáttu til að

bregðast rétt við á slysstað og veita fyrstu hjálp. 65,8 prósent hins vegar telja sig hafa hana en hafa hana ekki.

Raunveruleg kunnátta Ítala í fyrstu hjálp er sú minnsta í samanburðarlöndunum. Einungis 2,5% hafa næga kunnáttu en 62,3% telja sig að ósekju hafa hana. Þýskir ökumenn hafa bestu raunkunnáttuna í fyrstu hjálp eða 32,5%.

Góð kunnátta og færni í því að veita fyrstu hjálp er mjög mikilvæg, enda getur góð fyrsta hjálp á slysstað skilið milli lífs og dauða. Sjálfsagt er því að hvetja alla ökumenn til að sækja skyndihjálparnámskeið reglulega og rifja upp kunnáttuna og afla sér nýrrar þekkingar og þjálfa með sér rétt viðbrögð í neyðartilfellum.

39

TÆKNIMÁL

FJÓRFALT LENGRA Á RAFHLEÐSLUNNI - nýjar rafhlöður í rafbíla sagðar á leiðinni Hjá Toyota í Japan er nú verið að vinna að því að þróa nýja rafhlöðutækni fyrir rafbíla. Orkurýmd nýju geymanna er sögð verða mun meiri en rýmd líþíum-jóna rafhlaðanna sem nú eru algengastar. Með þeim mun drægi rafbíla fjórfaldast auk þess sem nýju rafhlöðurnar verða ódýrari en núverandi rafhlöður.

yfir líþíum rafhlöðurnar. Rafleiðni í þeim sé miklu meiri og þar að auki séu þær mun léttari og þoli betur að vera endurhlaðnar og endist þannig betur en líþíumrafhlöðurnar.

Þetta telja bílamenn að sjálfsögðu góð tíðindi en ýmsum álitamálum sé þó enn ósvarað: Enn sem komið er sé hleðslutími Solit State rafhlaðna Nýju rafhlöðurnar munu líklega of langur og lengri en líþíum komast í gagnið á næstu árum og auka rafhlaðnanna. Þá sé óvíst hvort drægi rafbíla umtalsvert. Ekki mun mögulegt sé að fjöldaframleiða þær af veita því að það sem helst stendur og prófa síðan og ganga úr skugga í vegi fyrir útbreiðslu rafbíla er það um að afköstin séu viðunandi. Þá hve skammdrægir þeir eru og því hafi ekki enn verið sýnt fram á það skammdrægari sem loftslag er kaldara. Í að Solid State rafhlöðurnar þoli fleiri N: Evrópu kemst Nissan Leaf rafbíllinn endurhleðslur. Og þá er enn ótalinn þetta 150-200 km á hleðslunni þegar framleiðslukostnaðurinn: Verður hann aðstæður eru góðar að sumarlagi.

Tesla S er langdrægari en hann kemst allt að 500 km, sem er nokkurnveginn helmingur þess sem sambærilegur bíll með dísilvél kemst á fullum tanknum. Þar sem lofthiti hér á landi er yfirleitt lægri en í N.Evrópu má búast við skemmra drægi þessara rafbíla hér .

Nýju langdrægu rafhlöðurnar eru ekki líþíum-jónarafhlöður heldur svonefndar Solid State rafhlöður. Tæknistjóri Toyota í Evrópu segir að þær muni leysa líþíumrafhlöðurnar af hólmi árið 2020. Þar með verði drægi Toyota rafbíla amk.

600 kílómetrar á hleðslunni. Solid State rafhlöðurnar hafi að öllu leyti yfirburði 40

lægri en hinna rafhlaðanna?

Svarið við hinu síðastnefnda er trúlega já. Framleiðslukostnaðurinn gæti orðið lægri vegna þess að í orðunum Solid State felst að straumrásir eru, svipað og í nútíma hljómtækjum og tölvum, prentaðar á þunnar málm- eða plastplötur. Þessi prentaðferð er nefnilega meginforsenda þess að gera nýju rafhlöðurnar ódýrari og rafbíla þannig ódýrari en þeir eru í dag. Verðmyndun rafbílanna í dag er í megindráttum þannig að sjálfur bíllinn kostar nýr svipað eða lítilsháttar meir en hefðbundinn bíll með brunahreyfli.

Síðan kostar rafhlöðusamstæðan í bílinn vel rúmlega annað eins.

FÆST OG FLEST HESTÖFL FYRIR PENINGANA -hestaflið ódýrast í Chevrolet Camaro – dýrast í Peugeot iOn Mörgum finnst skemmtilegt og eftirsóknarvert að aka kraftmiklum bílum, bílum sem eru fljótir að komast á skrið og aldrei skortir afl. Kannski er þessi draumur ekki svo fjarlægur þegar á allt er litið. Hestaflið í mörgum fjöldaframleiddum bílum er hreint ekki eins dýrt og ætla mætti og ódýrast er það í bandarískum bílum um þessar mundir. Hvert hestafl er hins vegar rúmlega sexfalt dýrara í litlu rafbílunum Mitsubishi iMIEW og afleggjurum hans Peugeot iON og Citroen C-Zero.

íslenskra króna þar í landi. Það þýðir að hestaflið í bílnum leggur sig á 15.535 ísl. krónur. Dýrast er hestaflið í rafmagnsbílnum Peugeot iOn. Hann kostar 6,4 millj. kr og er 67 hö.

Hestaflið í honum kostar því 96.100 kr.

En að frátöldum fyrrnefndum rafbílum þá eru hestöflin mjög dýr í flestum evrópsku tryllitækjunum.

Dýrust eru þau í Aston Martin, Ferrari og Mercedes AMG.

Samkvæmt nýrri sænskri samantekt um nýja bíla er hestaflið ódýrast í Chevrolet Camaro.

Camaro er 432 hestöfl og bíllinn kostar 6.711.000

Flest hestöfl innifalin í bílverðinu Tegund-gerð Chevrolet Camaro Jeep Wrangler Hyundai Genesis Dacia Sandero Ford Fiesta ST Dacia Lodgy Fiat Freemont Nissan Juke Opel Astra OPC Mazda 3 MPS

Verð 6.711.000 kr.

4.858.000 kr.

6.140.000 kr.

1.600.000 kr.

3.291.000 kr.

2.081.000 kr.

5.251.000 kr.

3.569.000 kr.

5.338.000 kr.

4.982.000 kr.

Afl 432 hö.

284 hö.

347 hö.

90 hö.

182 hö.

115 hö.

280 hö.

190 hö.

280 hö.

260 hö.

Hestaflsverð 15.535 kr.

17.106 kr.

17.700 kr.

17.800 kr.

18.100 kr.

18.200 kr.

18.750 kr.

18.800 kr.

19.100 kr.

19.200 kr.

Verð 6.444.400 kr.

5.160.000 kr.

5.160.200 kr.

38.350.000 kr.

35.000.000 kr.

6.760.000 kr.

41.274.000 kr.

35.600.000 kr.

30.194.000 kr.

29.217.000 kr.

Afl 67 hö.

67 hö.

67 hö.

517 hö.

477 hö.

98 hö.

660 hö.

571 hkö.

497 hkö.

490 hö.

Hestaflsverð 96.190 kr.

77.000 kr 77.000 kr.

74.200 kr.

73.400 kr.

69.000 kr.

62.540 kr.

62.350 kr.

60.750 kr.

59.630 kr.

Fæst hestöfl innifalin í bílverðinu Tegund-gerð Peugeot iOn Mitsubishi i-MiEV Citroën C-Zero Aston Martin DBS Aston Martin Rapide Aston Martin Cygnet Ferrari FF Mercedes SLS AMG Aston Martin Virage Ferrari California

41

FERÐAMÁL

Kasthjólið skilar 80 viðbótarhestöflum KERS KASTHJÓLSKERFIÐ Lokið er hjá Volvo í Svíþjóð miklum og víðtækum tilraunum og prófunum Kasthjólshlutinn Hjólið snýst allt að 60 þús. sn./mín. á kasthjólstækni (KERS - Kinetic Energy Recovery System). Þessi tækni endurnýtir hemlunarorku bíls þannig að þegar hemlað er nýtist hemlunarorkan til þess að setja kasthjól á fleygiferð. Þegar tekið er af stað á ný er það uppsafnaða orkan frá kasthjólinu sem kemur bílnum á ferð. Tilraunirnar hafa að sögn Motormagasinet í Svíþjóð staðfest það að KERS tæknin er bæði létt, traust, CVT-hlutinn Stiglaus CVT sjálfskipting fremur einföld og ódýr og dregur úr eldsneytiseyðslu bílsins um 25%.

Volvo hóf að gera tilraunir með KERS kerfi sitt árið 2012.

Tilraunabíllinn var Volvo S60 með fjögurra strokka túrbínu-bensínvél. Þær leiddu í ljós að viðbragð bílsins úr kyrrstöðu með búnaðinum varð bæði mun sneggra eða svipað og ef bllinn væri með sex strokka vél.

Bensíneyðslan reyndist hins vegar 25% minni en með sex strokka vélinni. -Búnaðurinn þýðir það að ökumaðurinn fær 80 viðbótarhestöfl til ráðstöfunar og hröðunin með fjögurra strokka túrbínuvél verður jafn snögg og með sex strokka túrbínuvélinni, segir Derek Crabb, framkvæmdastjóri rannsókna og þróunarmála hjá Volvo. Hann segir að tilraunabíllinn hafi náð 100 km hraða úr kyrrstöðu á 5,5 sekúndum. Þetta tilraunakerfi eða Flywheel (kasthjóls) KERS er System), er tengt við afturhjól bílsins og drífur þau þegar við á. Að öðru leyti er bíllinn hins vegar framhjóladrifinn. Þegar hemlað er fer hemlunarorkan í það að koma kasthjólinu upp í 60 þúsund snúninga á mínútu. Þegar hraðinn er aukinn á ný flyst snúningur 42

kasthjólsins yfir til afturhjólanna í gegn um sérhannað tengsli og gírbúnað. Þegar bílnum var hemlað fór bensínmótorinn, sem drífur framhjólin, í frígír. Þegar ferðin er aukin á ný er það KERS kerfið eitt sem bætir í hraðann. Bensínvélin grípur síðan inn til að viðhalda aksturshraðanum eftir að orkan hefur verið tæmd af KERS kasthjólskerfinu.

Eins og gefur að skilja nýtast kostir þessa búnaðar langsamlega best í akstri í þéttbýli þar sem oft þarf að stansa og taka af stað á ný.

-Sú orka sem safnað hefur verið upp í kasthjólinu er nægjanleg til að knýja bílinn áfram stutta stund í einu, en nægilega lengi í hvert sinn til að draga verulega úr bensíneyðslunni. Útreikningar okkar sýna að það er algerlega raunhæft að hafa slökkt á bensínvélinni upp undir helming þess tíma sem aksturinn í þéttbýlinu tekur, segir Derek Crabb.

Hugmyndin um KERS kasthjólsbúnað er alls ekki ný af nálinni. Volvo

Aflfærsla Niðurfærslugír, mismunadrif og tengsli

Driföxlar

Flytja aflið frá kasthjólinu til afturhjólanna

gerði tilraunir með slíkan búnað upp úr 1980 og reyndar ýmsir aðrir bílaframleiðendur einnig. Menn hafa reynt að hafa sjálft kasthjólið úr stáli.

En vegna þyngdar stálhjólsins, stærðar og annarra annmarka þótti það ekki nothæft.

Kasthjólið hjá Volvo nú er hins vegar úr koltrefjaefni og vegur einungis sex kíló og er um 20 sm í þvermál. Það er inni í lofttæmdu hylki til að draga sem allra mest úr núningmótstöðu.

Volvo er fyrsti bílaframleiðandinn sem lætur kasthjólskerfið knýja afturhjólin í stað megin drifhjólanna – framhjólanna. Derek Crabb segir að það hafi reynst mjög vel og nú sé ekkert því til fyrirstöðu að hanna kerfið inn í bíla Volvo og samhæfa það við nýju fjögurra strokka vélarnar sem framvegis verða í öllum nýjum Volvo bílum. Nýju vélarnar, sem eru bæði dísil- og bensínvélar, nefnast VEA (Volvo Engine Architecture) og verða framleiddar í vélaverksmiðju Volvo í Skövde í Svíþjóð. Þær byrja að birtast fljótlega í nýjum Volvo S60, V60, XC60, V70, XC70 bílum.

FÉLAGSMENN

SUMARIÐ ER TÍMINN!

Nú höfum við bætt við hreinsivörum fyrir bíllinn í vöruúrvalið í FÍB verslun okkar að Skúlagötu 19. Frábær kjör fyrir félagsmenn FÍB.

Fjölbreytt vöruúrval, öryggisvörur, sjúkrakassar, startkaplar, ferðabækur og fl.

Allar okkar vörur er að finna í vefverslun FÍB - fib.is . Póstsendum um land allt.

Hægt er að panta í síma 414-9999

Bón Hard Wax Kr.1.024

Bónklútar rauðir mivrof. 2 stk.

Kr. 680

Vaskaskinnslíki Kr. 796

FÍB grillmerki

Kr. 2.460

Ísland grillmerki

Kr. 938

ÍS límmiði

Felguhreinsir

Plast & gúmmígel

Þurrk klútur

Vínylhreinsir

Svampur multi

Þvottur & bón

Kr.1.576

Kr.1.440

Kr.1.568

Kr. 496

Kr. 255

Kr.1.992

Kr.1.256

43

FÍB SKÍRTEINIÐ MEÐ Í FRÍIÐ!

Innanlands Verkstæði - Bílaréttingar - Pústþjónusta - Málmsmíði - Bifreiðavarahlutir og aukabúnaður - Dráttarbílaþjónusta - Bifreiðatengd þjónusta - Útkallsþjónusta - Hjólbarðar - Smurstöðvar - Bónstöðvar - Skoðunarstöðvar Afþreying - ferðalög-Bílaleigur innanlands - Bílaleigur erlendis - Gististaðir - Veitingastaðir - Heilsa og útlit - Gleraugnaverslanir - Barnabílstólar

Jóhannes Karlsson 250467-4999 018887

FÍB afslættir innanlands eru í Þjónustubók FÍB 2013.

Þjónustubók FÍB færðu á skrifstofu FÍB að Skúlagötu 19. Einnig er hægt að skoða bókina á fib.is/afslættir.

15%

15%

15%

10-15%

Hvalfjarðargöngin kr. 700

20%

Miðarnir fást einungis á skrifstofu FÍB, Skúlagötu 19 Sendum um land allt - s. 414-9999

15% 15%

44

SYC afsláttarklúbbur bílaklúbba!

Erlendis

Félagsmenn FÍB hafa aðgang að einum stærsta afsláttarklúbbi í heimi Show your Card! landamæralaus afsláttarklúbbur bílaklúbba.

Tugþúsundir staða út um allan heim sem gefa afslátt, ef þú ætlar að leigja bíl í fríinu, kaupa hótelgistingu, fara í dýragarðinn, vatnagarðinn eða á söfn kannaðu Show your Card! afsláttinn áður en þú ferð og ferðakostnaðurinn minnkar. Mundu eftir FÍB félagsskírteininu það veitir þér aðgang.

10%

Show your card afslættina er hægt að skoða inná fib.is.

15%

Frítt fyrir barn í fylgd með fullorðnum

20%

10%

45%

20%

10-20%

15%

45

            

 



bfo.is

Þjónustuverkstæði fyrir eftirtaldar bifreiðar

reynsla – þekking – góð þjónusta

Bifreiðaverkstæði Friðriks Ólafssonar ehf

bfo@bfo.is

BG

BG

S VO

SV

T T UÐ ÞJ Ó NUS

TA

OT TUÐ ÞJÓNUS

TA

SMIÐJUVEGI 22 (GRÆN GATA) · 200 KÓPAVOGI · SÍMI: 567 7360

Verkstæði - Varahlutir - Smurþjónusta - Metan ísetningar

46

Aðalskoðun hf. Hjallahrauni 4, 220 Hafnarfirði Sími 590 6900 www.adalskodun.is Skeifan 5 (hjá vínbúðinni) sími 590 6930 Grjóthálsi 10 (við vesturlandsveg) sími 590 6940 Skemmuvegur 6, Kópavogi sími 590 6935 www.adalskodun.is Frumherji hf. Hestshálsi 6-8, Reykjavík Skeifunni (Grensásvegi 7) Reykjavík Gylfaflöt 19, Grafarvogi, Dalvegi 22, Kópavogi Garðatorgi, Garðabæ, Sími 570 9090 frumherji.is Dalshraun, Hafnarfjörður, Sími 570 9217

BÍLAHÚS

Bergstaðir - Bergstaðastræti 6, 101 Rvk. Kolaport - við Seðlabanka Íslands, 101 Rvk. Ráðhúskjallari - við Ráðhús Reykjav. 101 Rvk. Stjörnuport - Laugavegi 94, 101 Rvk. Traðarkot - Hverfisgötu 20, 101 Rvk. Vesturgata - Vesturgötu 7, 101 Rvk. Vitatorg - Skúlagötu/Vitastíg, 101 Rvk. Nánari upplýsingar www.bilastaedasjodur.is

BÍLALEIGUR

Bílaleiga Flugleiða ehf. www.hertz.is Sími 522 4400 Fax 522 4401 hertz@hertz.is

Bílarétting, sprautun,Tjónamat Arctic trucks ehf. Klettshálsi 3, 110 Reykjavík Sími 540 4900, www.arctictrucks.is A.B. skálinn, Gagnheiði 11, Selfossi s. 482 2200 Bifreiðaverkst.Kaupf. Skagfirðinga Hesteyri 2, 550 Sauðarkróki, Sími. 455 4570 fax.455 4571 Bílamálun Egilsstöðum ehf. Fagradalsbraut 21 Sími 471 2005, 700 Egilsstöðum, Bílamálunin Lakkhúsið, Smiðjuvegi 48 200 Kópavogi, Sími 567-0790, www.lakkhusid.is Bílar og tjón ehf.Skemmuvegi 44m Bleik gata 200 Kópavogi, Sími 578 5070, www.bilarogtjon.is Bílasprautun og réttingar Auðuns Nýbýlavegi 10, 200 Kópavogi, Sími 554 2510 Fax 564 2533, www.bilasprautun.is Bílasprautun og réttingar Hjartar Smiðjuvegi 56 rauð gata, Kópavogi, S.587 9020, rettingar.is Bliki- Bílamálun og réttingar ehf, Smiðjuvegi 38 gul gata, 200 Kópavogi,S.567 4477 Bílverk BÁ ehf, Gagnheiði 3, 800 Selfossi Sími 482 2224, Fax 482 2354 www.bilverkba.is 5 stjörnu vottað, bilverkba@simnet.is Kar ehf, Bæjarflöt 10, 112 Reykjavík S. 567 8686 Lakkskemman ehf.Skemmuvegi 30, blá gata 200 Kópavogi, Sími 557 4540 Réttingaverk ehf,Hamarshöfða10,RvkS.5674343 Réttingaþjónustan ehf, Smiðjuvegi 40, gull gata Kópavogi, s. 557 6333, rettingathjounstan@itn.is Réttur – bílaréttingar, Funahöfða 17, 108 Reykjavík s. 587 6350, F 587 6351, rettur.net Nýsprautun ehf Njarðarbraut 15, Reykjanesbær Sími.421-2999, f. 421-2090 www.nysprautun.is Smáréttingar ehf. – Réttingaþjónusta Smiðjuvegi 36 gul gata, 200 Kópavogi S.588 4644 Víkur-ós ehf, Bæjarflöt 6, 112 Reykjavík Sími 587 7760, Fax 587 7761, www.vikuros.is

Bílasölur

Bílver ehf. Innnesvegi 1, Akranesi s.431 1985, Bílaverkstæði Austurlands, Miðási 2 700 Egilsstöðum, Sími 471 1436, Nýir og notaðir

Bílavarahlutir

AB Varahlutir, Bíldshöfða 18, Rvk, s.567 6020 E.T. Einar og Tryggvi, Klettagarðar 11 Rvk, S. 568 1580, F. 568 0844 www.et.is Stilling hf, Kletthálsi 5, 110 Reykjavík Sími 520 8000, www.stilling.is

Varahlutaverslunin Kistufell ehf, Brautarholti 16 105 Reykjavík, Sími 562 2104, www.kistufell.is Mekonomen, Smiðsbúð 2, 210 Garðabær, Sími 527 2300, www.mekonomen.is Ljósboginn ehf, Bíldshöfða 14, 110 Reykjavík Sími 553 1244, ljosboginn@simnet.is

BÍLAUMBOÐ

Askja, Krókhálsi 11, 110 Reykjavík Sími: 590 2100, www.askja.is Bernhard, Vatnagörðum 24-26, 104 Reykjavík Sími: 520 1100, www.bernhard.is Brimborg, Bíldshöfða 6 og 8, 110 Reykjavík Sími: 5157000 www.brimborg.is BL, Sævarhöfða 2, 110 Reykjavík Sími: 525 8000 www.bl.is Bílabúð Benna, Tangarhöfða 8, 110 Reykjavík Sími: 590 2000, www.benni.is Hekla hf, Laugavegi 170-174, 105 Reykjavík Sími: 590 5000, www.hekla.is Toyota, Kauptún, Garðabær Sími: 570 5070, www.toyotakauptuni.is Suzuki, Skeifunni 17, 108 Reykjavík Sími: 568-5100, www.suzuki.is

Almenn bifreiðaverkstæði

Bílhúsið ehf, Smiðjuvegi 60, rauð gata, Kópavogi Sími 557 2540, Verkstæði/smurþjónusta, bilhusid.is Bifreiðastillingin ehf, Smiðjuvegi 40d, rauð gata 200 Kópavogi, Sími 557 6400, Fax 557 7258 Bifreiðaverkstæðið Baugsbót, Frostagötu 1b, 603 Akureyri S.462 7033, Metanísetningar Bifreiðaverkstæði Friðriks Ólafssonar Smiðjuvegi 22, græn gata, 200 Kópavogi Sími 567 7360, Fax 557 7374, www.bfo.is Bifreiðaverkstæði Grafarvogs ehf, Gylfaflöt 24-30 112 Reykjavík, Sími 577 4477, Þjón. Bílabúð Benna Bifreiðaverkstæði Gunnars Valdimarssonar Iðjuvöllum 3, 880 Kirkjubæjarklaustri S.487 4630, Gsm 892 8663, hjólbarðaverkstæði, Bifreiðaverkstæði Kaupfélags Skagfirðinga Hesteyri 2, 550 Sauðarkróki, S.455 4570 F.455 4571 Bifreiðaverkstæðið Pardus. Suðurbraut 565 Hofsósi, S.453 7380 Gsm: 893 2881/8942881 pardus@pardusehf.is, Bílanes – Grandanes ehf. Bygggörðum 8, 170 Seltjarnarnesi S.561 1190, GSM 698 2212.

Bílvogur ehf, Auðbrekku 17, 200 Kópavogi Sími 564 1180, Fax 564 1153, Almennar viðgerðir.

Bílaverkstæði Austurlands, Miðási 2 700 Egilsstöðum, Sími 4705070, www.bva.is Bíla áttan, Smiðjuvegi 30, 200 Kópavogi Sími 587 1400, bilaattan@bilaattan.is Bílaþjónusta Péturs ehf, Vallholti 17, 800 Selfossi Sími 482 2050, Alhliða viðgerðaverkstæði, smurstöð Bíljöfur bifreiðaverkstæði ehf. - biljofur.is Smiðjuvegi 34, 200 Kópavogi, Sími 544 5151 Bílstál ehf, Askalind 3, Kópavogi Sími 564 4632 Bílver ehf, Innnesvegi 1,300 Akranesi S. 431 1985 Hekla hf, Laugavegi 170-174, 105 Reykjavík Sími: 590 5000, www.hekla.is Jeppasmiðjan ehf,Ljónsstöðum Árborg 801 Selfossi Sími 482 2858, Fax 482 1004, Varahlutir/breytingar Rafstilling ehf, Dugguvogi 23, 104 Reykjavík Sími 581 4991, Fax 581 4981, www.rafstilling.is Stimpill ehf, Akralind 9, 201 Kópavogi S. 564 1268, Þjónusta fyrir Renault, Hyundai, Land Rover, BMW Smur og dekkjaþjónusta, Aðalstræti 3 450 Patreksfirði, Sími 456 1144 Vélastilling sf, Auðbrekku 16, 200 Kópavogur Sími 554 3140, Fax 564 4460, velastilling@simnet.is Þjónustuverkstæði Honda, Peugeot

BIFREIÐAÞJÓNUSTA

Bifreiðaskoðun

Vélrás Bifreiða- og vélaverkstæði velras@velras.is Vagnhöfða 5, 110 Reykjavík, Sími 577 6670

Bílskúrshurðir og opnarar

Glófaxi ehf. blikksmiðja, Ármúla 42, 108 Reykjavík Sími 581 2900, Fax 588 8336, www.glofaxi.is Héðinn, Gjáhellu 4, Hafnarfjörður, Sími 5692100 Bílskúrshurðaþjónustan, sími 892 7285

BÓN- OG ÞVOTTASTÖÐVAR

Bílaþvottastöðin Löður ehf, Bæjarflöt 2 201 Kópavogi, Sími 544 4540, www.lodur.is Smur- bón og dekkjaþjónustan sf, Sætúni 4 105 Reykkjavík, Sími 562 6066, Fax 562 6038

Hjólbarðar og þjónusta

Bifreiðaverkstæði Kaupfélags Skagfirðinga Hesteyri 2, 550 Sauðarkróki, Sími 455 4570 Bíla áttan, Smiðjuvegi 30, 200 Kópavogi Sími 587 1400, bilaattan@bilaattan.is Bílvogur ehf, Auðbrekku 17, 200 Kópavogi Sími 564 1180, Fax 564 1153, bilvogur@simnet.is Dekkjahöllin, Skeifan 5, 108 Reykjavík, S.581 3002 Draupnisgata 5, 600 Akureyri S. 462 3002 Þverklettar 1, sími 471 2002, www.dekkjahollin.is Hjólbarðaverkstæði Sigurjóns, Hátúni 2a 105 Reykjavík, Sími 551 5508 Pitstop ehf, Dugguvogi 10, 104 Reykjavík Sími 568 2020, www.pitstop.is Hjólbarðaverkstæði Grafarvogs, Gylfaflöt 3 112 Reykjavík , Sími 567 4468 Smur- bón og dekkjaþjónustan sf.

Sætúni 4, 105 Reykkjavík, Sími 562 6066 Smur og dekkjaþjónusta, Aðalstræti 3 450 Patreksfirði, Sími 456 1144 Sólning hf, Smiðjuvegi 68-70, 200 Kópavogi Sími 544 5000, Fax 554 5554, www.solning.is Njarðvík, Fitjabraut 12, Reykjanesbæ s.421 1399 Selfossi, Austurvegi 58, Selfoss s,482 2722

Kerrur og dráttarbeisli

Vagnar og þjónusta,Tunguhálsi 10, Rvk s.567 3440

Verslun, Lásasmiðir og þjónusta

Bílasmiðurinn hf, Bíldshöfða 16, 110 Reykjavík Sími 567 2330, Fax 567 3844, bilasmidurinn.is Neyðarþjónustan lykla- og lásasmiður Skútuvogur 11, Reykjavík, s.5108888 Neyð.8006000

Pústþjónusta

Kvikk þjónustan, Vagnhöfða 5, 110 Reykjavík Drangahrauni 1, Hafnarfirði, S.520 0600 kvikk.is

Rafgeymar og þjónusta

Rafgeymasalan ehf, Dalshrauni 17, 220 Hafnarfirði Sími 565 4060, www.rafgeymar.is Rafstilling ehf, Dugguvogi 23, 104 Reykjavík S. 581 4991, Fax 581 4981, www.rafstilling.is Skorri ehf, Bíldshöfða 12, 110 Reykjavík Sími 577 1515, Fax 577 1517, www.skorri.is

Sjálfskiptiviðgerðir

Stimpill ehf, Akralind 9, 201 Kópavogi,S. 564 1268

SMURSTÖÐVAR

Bílvogur ehf, Auðbrekku 17, 200 Kópavogi Sími 564 1180, Fax 564 1153 Bíla áttan, Smiðjuvegi 30, 200 Kópavogi Sími 587 14 00, bilaattan@bilaattan.is Smur og dekkjaþjónusta, Aðalstræti 3 450 Patreksfirði, Sími 456 1144 Smur- bón og dekkjaþjónustan sf.

Sætúni 4, 105 Reykkjavík, S. 562 6066, F 562 6038 Smurstöðin Fosshálsi, Fosshálsi 1, Rvk s.567 3545 Smurstöðin Akranesi, Smiðjuvöllum 2, S.431 2445 Stimpill ehf, Akralind 9, Kópavogi, Sími 564 1268

VINNUVÉLAR

Vélfang ehf, Gylfaflöt 32, 112 Reykjavík Sími 580-8200, velfang@velfang.is www.velfang.is

47

Ferðabox og hjólafestingar

48

Stilling hf. | Sími 520 8000 | stilling.is/ferdavorur | stilling@stilling.is