Stadskrant De Nieuwe Ster december 2024

ZIE PAGINA 4

TICKETS MET KORTING

CLASSIC CAR SHOW MECC MAASTRICHT

CELEBRATING 30 YEARS OF INTERCLASSICS MAASTRICHT

Oh wat een jaar!

Het jaar 2024 zit er bijna op. En wat voor een jaar! Tien maanden geleden begonnen wij aan een nieuw avontuur, het maken van een nieuwe, gratis online krant voor Maastricht. Omdat wij vonden en vinden dat iedereen in Maastricht (en daar buiten) gratis toegang moet hebben tot betrouwbaar nieuws. We hadden gehoopt dat we snel veel lezers zouden trekken, maar we hadden niet gedacht dat De Nieuwe Ster zo snel, zo hard zou groeien. 

In maart begonnen we met een paar honderd inschrijvingen op onze dagelijkse nieuwsbrief. We zagen de teller elke dag oplopen. Naar 1000, 5000, 10.000, 15.000 en deze maand passeerden we de magische grens van 20.000 abonnees. Ver boven onze verwachtingen. De nieuwsbrief van De Nieuwe Ster is voor veel Maastrichtenaren een mooi moment om de dag mee te starten. Om vroeg in de ochtend op de hoogte te zijn van wat er speelt in onze mooie stad. Onze ambitie? Nog meer lezers te laten aansluiten bij De Nieuwe Ster. 25.000 tot 30.000 abonnees is voor ons het streven voor 2025. Dat kunnen we halen als onze trouwe lezers anderen die ons nog niet kennen attenderen op De Nieuwe Ster.

In augustus voegden we een gratis, papieren versie van De Nieuwe Ster toe. Elke maand gratis op te halen bij de supermarkten. Ook dit bleek een schot in de roos. De papieren krant zorgt voor een rustmoment, met langere verhalen en interviews en is een mooie aanvulling op het dagelijkse online nieuws van De Nieuwe Ster.

DE NIEUWE STER

Onafhankelijke Stadskrant voor Maastricht. Jaargang 1, december 2024. Verschijnt elke maand. Oplage 20.000 exemplaren. De krant is gratis af te halen bij 50 distributiepunten in de stad.

KANTOORADRES

Boschstraat 28 6211 AX - Maastricht

UITGEVER

Maurice Ubags 06 53 70 26 38

Ik wil niet alleen de lezers bedanken, maar vooral ook de adverteerders die het mogelijk maken dat wij 24/7 online en een keer per maand in print het Maastrichtse nieuws gratis kunnen maken. Dat was en blijft onze belofte: GRATIS. Dat kunnen we alleen doen dankzij de advertentie-opbrengsten, onze enige inkomstenbron.

De Nieuwe Ster maken we nog steeds met een heel klein vast team van vier mensen, aangevuld met freelancejournalisten, fotografen, vormgevers en stagiaires. We zijn in november verhuisd van de Wilhelminasingel naar de Boschstraat. Vanuit ons nieuwe kantoor hopen we de komende jaren De Nieuwe Ster verder te laten stralen.

2025 belooft voor ons een spannend jaar te worden. We dingen mee naar de zendmachtiging van de lokale omroep. We willen ons nieuws via meerdere kanalen, dus ook radio en tv verspreiden. Begin volgend jaar komt hier meer duidelijkheid over.

En tot slot nog een nieuwtje: onze papieren krant krijgt een upgrade. Vanaf januari 2025 wordt De Nieuwe Ster niet meer op krantenpapier gedrukt, maar op luxe tijdschriftenpapier. Zo wordt het magazine een echt bewaarnummer en komen advertenties, verhalen en foto’s nog beter tot zijn recht.

Ik wens al onze lezers en adverteerders hele fijne feestdagen en een mooi 2025!

Peter Eberson, hoofdredacteur

LEES HET MAASTRICHTSE NIEUWS

OOK ELKE DAG ONLINE: WWW.DENIEUWESTERMAASTRICHT.NL

HOOFDREDACTEUR

Peter Eberson 06 55 93 29 18

DIRECTEUR

Maurice van der Linden 06 51 50 57 44

SALES

Maarten Goes 06 36 50 12 84

verkoop@denieuwestermaastricht.nl

TIP DE REDACTIE

redactie@denieuwestermaastricht.nl

Duo X-Elle: al 22 jaar vriendinnen door dik en dun

Wie kent ze niet: Duo X-Elle oftewel Dorrie Satijn en Marie-Ange Castermans. Dit jaar staan ze samen 2x11 jaar op de bühne. Het is een jaar dat naast het jubileum nog veel meer hoogtepunten kende. “Als je dat allemaal moet opschrijven, is dat boekje dat je bij je hebt veel te klein”, zegt Marie-Ange met haar karakteristieke lach.

DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN  BEELD: TJEU PHILIPPENS, LAURENS BOUVRIE EN JEAN-PIERRE GEUSENS

Dorrie heeft echter alles keurig opgeschreven. “Het begon dit jaar allemaal met het vasteloavescabaret ‘Hinge gen Hergod’s vót’ van Paul en Leo. Vervolgens kwamen de carnavalsoptredens door de hele provincie. Daarna de modeshows van Ulla Popken, deelname aan het Mestreechs Vastelaovendsleedsjes Konkoer en de

reuzenstoet. Ons eigen jubileum in De Greune Zaol in Wolder, het LVK en natuurlijk twaalf keer optreden bij André Rieu op het Vrijthof.”

Volk bepaalt

Zo’n 80 tot 100 keer per jaar treden de twee dames op. Soms wel eens acht keer

op een dag. “Iedere keer als je dan weer zo’n zaal binnenkomt en de ‘vibe’ voelt, is de vermoeidheid direct weer weg”, zegt MarieAnge. “We doen het nog met zoveel passie, dat we helemaal niet aan stoppen denken, ondanks dat de pensioengerechtigde leeftijd in aantocht komt. Maar als een van ons tweeën het op een dag niet meer leuk vindt, is het ook gelijk klaar. Daarnaast bepaalt ook nog steeds het volk of je als artiest door kunt gaan. Als er geen boekingen meer komen, weet je ook dat het voorbij is.”

Calorieën op orde houden

Het duo werd 22 jaar geleden aan elkaar ‘gekoppeld’ door choreograaf Heinz Stitzinger. “Ik zong destijds bij Vocal Group Odeon en wilde heel graag in het Limburgs zingen”, vertelt Dorrie. “Ik vertelde dat aan Heinz en hij zei toen dat hij wel iemand wist die net zo groot als mij was. Dat bleek ene Marie-Ange Castermans te zijn die bij de De Zingende Pótsvrouwe zong. Ik had nog nooit van haar gehoord. Tijdens onze eerste ontmoeting kwam ze binnen met een zakje chocolade in haar handen en sprak de legendarische woorden: ‘Ik moet wel mijn calorieën op orde houden’. Vanaf toen zijn we onafscheidelijk.”

‘Veer verstoon us good’

Het contact tussen Dorrie en Marie-Ange gaat veel verder dan alleen samen zingen. Door de loop der jaren zijn ze vriendinnen geworden. Ze gaan zelfs samen op vakantie. “Maar we verschillen wel enorm van karakter”, zegt Marie-Ange. “Dorrie is veel rustiger en samen met haar man Leo regelen ze alles. Dat moet je niet aan mij overlaten, ik ben de extroverte, de flapuit. Guus Steinen schreef voor ons het nummer ‘Veer verstoon us good’ en dat geeft de tegenstrijdigheid van onze karakters goed weer. Met dit nummer doen we dit seizoen mee aan het LVK.”

Maastricht werd wakker

Hun eerste optreden in 2002 was tijdens een talentenjacht van Sjeng Kraft Kompenei in de Bonbonnière. “Daarna kwamen mensen naar ons toe en zeiden dat ze ons wilden boeken”, vertelt Marie-Ange. “Krijgen we daar ook nog geld voor, was mijn eerste gedachte.” Opmerkelijk is dat de eerste jaren de optredens voornamelijk in de provincie plaatsvonden en niet in de thuisstad Maastricht. Pas toen ze met het nummer ‘Dao kump Maria’ in 2008 het Mestreechs

“Krijgen we daar ook nog geld voor, was mijn eerste gedachte.”

Vastelaovendsleedsjes Konkoer wonnen, ‘werd Maastricht ook wakker’, zeggen de twee bijna in koor. Inmiddels hebben ze in hun jubileumjaar voor de vierde keer het Mestreechs leedjeskonkoer gewonnen.

“En de vierde keer is nog net zo mooi als de eerste keer”, vinden ze.

Miljoenenpubliek

Naast hun eigen jubileum was dit jaar toch wel de optredens bij André Rieu op het Vrijhof het hoogtepunt in hun carrière.

Dorrie: “Toen André belde dacht ik nog dat iemand ons voor de gek hield, maar hij

was het toch echt zelf. Of wij een komische act konden verzorgen tijdens een Spaans nummer. Een stier die ons opjaagt tussen de toeschouwers door. Ik voor de stier uit rennend en Marie-Ange erachter aan. Het was fantastisch om dit twaalf keer te mogen doen, voor een miljoenenpubliek!”

Betonnen bühne

Leo, de echtgenoot van Dorrie, is hun steun en toeverlaat. Hij is chauffeur, regelt (samen met de oudste zoon) de muziek, doet de administratie en stelt de contracten op. Een gouden trio noemen ze zichzelf. “En laten we ook Harold Kleijnen niet vergeten”, zegt Dorrie. “Die verzorgt al jaren onze PR en springt in daar waar nodig.” De contracten van Duo X-Elle laten overigens zien dat ze een enorme dosis zelfspot hebben, niet alleen vanwege hun artiestennaam, maar ook dat ze hebben laten opnemen dat ze bij een optreden de voorkeur geven aan een betonnen bühne. “We zijn al een keer door zo’n houten geval gezakt, dat gebeurt ons geen tweede keer”, besluiten de twee dames schaterlachend. 

DORRIE SATIJN EN MARIE-ANGE CASTERMANS WINNAARS

Máxima zong zachtjes mee met Bèr Schellings

“Van ’s morgens tot ’s avonds zing ik”, begint de 82-jarige Bèr Schellings als we hem interviewen over zijn 65-jarig jubileum bij de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar. Een uniek jubileum. “Maar het voelt niet als 65 jaar”, zegt de jubilaris.

DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN  BEELD: TJEU PHILIPPENS EN MASTREECHTER STAAR

Bèr begon op zijn tiende met zingen bij het kerkkoor van Wiekerveld. “We woonden destijds op de Meerssenerweg, maar ik liep met plezier door weer en wind naar de repetities of uitvoeringen van het kerkkoor. Een aantal jaren later brak mijn stem en moest ik het koor verlaten. Dat viel me toen enorm zwaar.” Bèr wist toen nog niet dat hem een geweldige zangcarrière in het verschiet lag.

‘Normale opleiding’ Zingen kreeg hij thuis met de paplepel ingegoten. Zijn vader zong bij het Maastrichts Mannenkoor en later de Staar. Toen Bèr liet doorschemeren dat hij graag naar het conservatorium wilde, was de reactie van zijn vader: “Wat moet je bij het conservatorium? Kies maar een normale opleiding waar je je boterham mee kunt verdienen.”

Om toch met zingen bezig te kunnen zijn, zag Bèr een ‘uitweg’ door zich aan te sluiten bij een mannenkoor. “Ik kreeg toen het advies van mijn moeder om naar de Staar te gaan en niet het Maastrichts Mannenkoor waar mijn vader zong. Volgens mijn moeder dronken ze daar namelijk veel te veel. Wat zij niet wist, was dat bij de Staar ook een potje bier werd gedronken.”

Debuut in Wenen

“Wat moet je bij dat langharig tuig doen?”

Op 1 januari 1959 trad Bèr toe tot de Mastreechter Staar. Hij was toen 17 jaar. Dirigent Martin Koekelkoren wilde hem een jaar later al solo laten zingen, maar daar voelde de tiener zich niet happy bij. “Frans Hamers was toen de grote solist van het koor en ik vond het niet gepast om die rol op zo’n jonge leeftijd over te nemen.” Niet veel later maakte hij toch zijn debuut als solist tijdens een televisie-uitzending in Wenen.

“Maar daar waren we met z’n drieën als solisten; dat voelde toch anders. Ik herinner me nog dat ik met een taxi naar de studio werd gebracht en dacht ‘wat overkomt mij’.”

Het was het begin van een glansrijke carrière die tot op de dag van vandaag nog voortduurt. Zowel in Luik als in Aken deed Bèr auditie bij de opera. “Er zaten daar allemaal mensen naast me die het conservatorium hadden afgemaakt. Toch kozen ze voor mij, de jongen uit Maastricht die de muziekschool in Heerlen had gevolgd.” In Aken kreeg Bèr zelfs te horen dat zijn stem eigenlijk te goed was voor de opera aldaar. Eigenlijk zou hij naar de opera van Berlijn moeten. “Maar dat was me toch net iets te ver weg. We hadden net een huis gekocht en ik had een prima baan als filiaalhouder van een keukenzaak.”

Koningspaar en Rieu

Met de Mastreechter Staar stond Bèr op podia in Spanje, Italië, Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Hongarije en Canada. “En dan zal ik nog wel een land vergeten”, zegt hij lachend. “Hoogtepunten waren het optreden voor toenmalig prinses Máxima, de 25 optredens bij André Rieu op het Vrijthof en de persoonlijke ontmoeting met WillemAlexander. Voor Máxima zong ik een Argentijns kinderliedje over een schildpad. Een vrouw uit het Blauwdorp sprak vloeiend Spaans en die heeft me toen vooraf lesgegeven. “Het was prachtig om te zien dat Máxima zachtjes meezong. Het lied is vrij triest en aan het eind was er ook een traantje bij haar te zien.”

Mia als steun en toeverlaat

Ondanks zijn 82 jaar denkt Bèr nog niet aan stoppen. “Ik hou me vast aan Marco Bakker, die is 86 en zingt nog steeds. Mijn stem is nog tiptop in orde. Daar ben ik gezegend mee, dus ik wil nog wel een jaar of vijf door.” Het mannenkoor telt op dit moment 130 zangers. De afgelopen twee jaar hebben zich 40 zangers aangemeld via een door de Staar opgerichte muziekacademie. In deze zogenaamde koorschool worden de nieuwe zangers door drie zangpedagogen de kneepjes van het zingen bijgebracht. Daar waar andere koren te kampen hebben met verlies van leden gaat het bij de Mastreechter Staar crescendo. “Ik ga nog steeds met plezier op maandag en donderdag naar de repetitie en op zaterdag een concert zingen. Een groot compliment verdient ook mijn vrouw Mia. Zij is mijn steun en toeverlaat in mijn carrière. Ze let op alles, mijn kleding, mijn eten, noem maar op.”

In 2029 kunnen we dus misschien met potlood een jubileumconcert met Bèr Schellings in de agenda noteren. Zeventig jaar Mastreechter Staar, waarvan 55 jaar als solist. Chapeau! 

BÈR SCHELLINGS (RECHTS) IN ACTIE SAMEN MET DIRIGENT HENNIE RAMAEKERS.

16 DE EDITIE

15/11/24 - 05/01/25

Tot en met 5 januari 2025 kun je op het Kolonel Dusartplein in Hasselt terecht voor het mooiste winterevenement van Vlaanderen. Goed voor 15.000 m2 gratis winterpret, inclusief de 1000 m2 overdekte schaatsbaan met echt ijs, het reuzenrad, de kerstmarkt, het Grand Café, de Spiegeltent en de Almhütte. Vanaf 7 december arriveert de Kerstman en zijn Elfjes in het Huis van de Kerstman. Naast de talrijke drank- en eetstandjes en de deels overdekte kerstmarkt zijn er heel wat activiteiten voor jong en oud.

Kom dus naar Hasselt, bezoek Winterland en kom shoppen in de gezellige binnenstad. In december zijn de winkels in Hasselt óók elke zondag geopend!

15/11/24 05/01/25

Romain en Jan-Joost zijn nog lang niet uit gemojld

Een van de populairste podcasts rondom carnaval is Mojle. Het idee voor de podcast deden Jan Joost van Stiphout en Romain Wyckmans op tijdens de coronatijd. Inmiddels zijn ze begonnen aan hun vierde seizoen.

DOOR: PETER EBERSON  BEELD: JAN JOOST VAN STIPHOUT

Romain: “Tijdens corona zag je dat veel mensen gingen wandelen en ook meer naar podcasts gingen luisteren. Zo is bij ons het idee ontstaan om een podcast rond het thema Vastelaovend te maken.” Over de titel van de podcast hoefde het tweetal niet lang na te denken, dat werd Mojle, Maastrichts voor kletsen. “Dat is precies wat we doen,” zegt Romain Wyckmans. “We gaan op bezoek bij iemand die iets met carnaval te maken heeft, nemen een fles Els mee, een plankje met lekkernijen en dan beginnen we te kletsen. We bereiden nauwelijks iets voor. De enige vraag die we aan iedereen

stellen is, ‘wat is je favoriete carnavalsliedje’ Dat komt steeds terug, maar na die vraag weten we nooit welke kant het op gaat.”

“De sfeer brengen we erin met een fles Els”

Misschien bepaalt dat ook het succes van de podcast die ieder seizoen precies elf afleveringen telt en waarvan de eerste elf weken voor carnaval online verschijnt. De eerste podcast van seizoen vier, een gesprek met John Tana, staat inmiddels online en zaterdag 21 december verschijnt de podcast met de heren van Zoeper, die onlangs nog succesvolle reünieconcerten hielden. Gemiddeld beluisteren tussen de duizend en tweeduizend mensen de podcast.

Kandidaten voor de podcast zijn er genoeg. Romain: “We hebben altijd wel een gesprek met iemand die bekend staat als fervent carnavalsvierder en ook hebben we regelmatig een kastelein achter de microfoon en natuurlijk de prins van de Tempeleers. In seizoen vier komen ook de Clochards langs, de vriendengroep die dit jaar 4 x 11 jaar samen carnaval viert.”

De podcasts worden niet in het carnavalsseizoen opgenomen, omdat het dan te druk is voor artiesten, kasteleins of carnavalsvierder. “We nemen na de zomer, zo rond augustus, september de podcasts op. Dat is best wel gek dat je dan een uur aan het praten bent over carnaval terwijl de zomer nog niet op zijn

einde is. Standaard zijn de opnames bij de mensen thuis of bij hun bedrijf. Dat geeft de meeste sfeer en het is makkelijk als mensen het ergens over hebben en er spullen bij willen pakken om het verhaal te onderstrepen. De sfeer brengen we erin met een fles Els.”

Voor Jan Joost en Romain is Mojle een uit de hand gelopen hobby. “We doen het voor de fun,” zegt Romain die in het dagelijks leven bij Equipe werkt. Zijn podcastcollega Jan Joost heeft een eigen video-productiebedrijf. Toch hopen ze nog veel seizoenen van de goedbeluisterde podcast te kunnen maken. “We zijn nog niet klaar met Mojlen.” 

Jules Mestrini is de derde generatie

Vakmanschap van familiebedrijf Mestrini

Wie Mestrini zegt, zegt kwaliteit en persoonlijke aandacht van een familiebedrijf. Al drie generaties lang kennis en ervaring op het gebied van optiek en optometrie.

Jules Mestrini is de derde generatie in het bedrijf. Hij zet het werk, dat zijn opa in Kerkrade begon, voort.

De naam Mestrini is tegenwoordig onlosmakelijk verbonden met optiek en optometrie, maar van oorsprong is het bedrijf in de jaren zestig van de vorige eeuw begonnen als drogisterij in Kerkrade. De drogisterij werd als snel uitgebreid en er kwam een optiek bij. Er werd afscheid genomen van de drogisterij en daarna, rond 1972 verhuisde het bedrijf naar Meerssen. Sinds dat jaar is Mestrini een optiek. Een familiebedrijf dat nog steeds gevestigd is in Meerssen, maar inmiddels ook te vinden in Margraten en in Wyck, Maastricht.

De zaak is steeds in handen gebleven van de familie Mestrini. “Het was een logische opvolging,” zegt Jules. Na mijn opa kwamen mijn vader Harold en moeder Monique in de zaak en na mijn opleiding tot optometrist was het eigenlijk vanzelfsprekend dat ik in het bedrijf zou stappen. In de historie van ons bedrijf zetten we ongeveer elke tien jaar een grote stap om het bedrijf toekomstbestendig te houden. Na Kerkrade, kwam Meerssen en daarna volgden nieuwe zaken in Maastricht en Margraten. Voor ons is dat geografisch een interessant gebied en een goede verdeling. Elke vestiging heeft zijn eigen type klanten. In Meerssen en Margraten zien we vooral regionale bezoekers en in Maastricht meer bezoekers uit de provincie en het hele land,” zegt Jules.

“We zijn een bedrijf waar vakmanschap belangrijk is”

Nu Jules enkele jaren in de zaak zit, wordt steeds meer zichtbaar dat het bedrijf klaar is voor de toekomst. Jules: “We zijn een bedrijf waar kwaliteit en vakmanschap heel belangrijk zijn. Ik vind dat we dat ook mogen laten zien als je langsloopt. Je ziet het vakmanschap. Dat onderscheidt ons van de groot winkel bedrijven die op steeds meer plekken opduiken, met name in een stad als Maastricht moet optiek persoonlijk en met aandacht blijven bestaan.”

Niet dat Jules de toegenomen concurrentie erg vindt. “Je kunt de internationale ketens niet met een familiebedrijf vergelijken. We merken dat vaste klanten ons trouw blijven, juist vanwege het persoonlijke karakter en het familiegevoel. Bij Mestrini nemen onze ervaren opticiens, optometristen of contactlensspecialisten alle tijd voor je voor het beste advies. Dat begint met een luisterend oor en een goede oogmeting. Daarvoor nemen we alle tijd en hebben we de beste apparatuur.”

Kernwaarden als aandacht, persoonlijk en kwaliteit betekent niet dat Mestrini zich alleen richt op het hoger segment als het gaat om de montuurmerken die verkocht worden. “Juist omdat we werken met een groot aantal merken en dat al decennialang doen. We hebben brillen in elke prijsklasse. Zo we werken met Lindberg, Tom Ford, Theo, Akoni, Celine, Anne et Valentin en Orgreen om enkele merken te noemen. Als het gaat om de brillenglazen kiezen we uitsluitend voor de beste kwaliteit en voor ons is dat een samenwerking met ZEISS. Daar doen we al sinds jaar en dag zaken mee, waardoor we elk probleem kunnen oplossen.

ZEISS glazen zijn van topkwaliteit en dat is de reden waarom we met hen al zo lang samenwerken,” zegt Jules.

Als het gaat om kwaliteit is dat ook terug te zien in het team van Mestrini dat uit meer dan 20 mensen bestaat. Op elke vestiging werken ervaren optometristen, opticiens en contactlensspecialisten. “En ja mijn vader en moeder zie je ook nog in de winkels. Mijn moeder doet nog de hele boekhouding en mijn vader is nog vier dagen per week in Wyck te vinden,” lacht Jules. “Als ik als derde generatie het bedrijf volledig overneem, kunnen zij het ook wat rustiger aan gaan doen.” 

Ook zin in ‘gèt lekkers’... ?

Maastricht staat als meest Bourgondische stad van Nederland bekend om zijn fijne restaurants, gezellige kroegen, Mediteraanse terrassen... én al z’n lekkernijen! Maar welke lekkernijen zijn er dan zoal te krijgen in Maastricht en wat is het verhaal, achtergrond, recept of... geheim?

DOOR: RENÉ PERSOON  BEELD : DE NIEUWE STER

René Persoon beschrijft maandelijks in De Nieuwe Ster typische Maastrichtse lekkernijen. Van klassieke Mestreechse Praline tot ‘t traditionele Stumpke of een verrassende nieuwe vondst...zodat u daarna zelf de ‘proef in de mond’ kunt nemen. We vervolgen deze ontdekkingstocht met een unieke Maastrichts chocoladewinkeltje: Chocolaterie Abbing op de Grote Gracht.

LOCATIE:

Chocolaterie Abbing

Grote Gracht 57 6211 ST Maastricht. Geopend ma-vrij van 08.30-18.00 uur, zaterdag 08.30-16.00 uur. zondag & maandag gesloten.

LEKKERNIJ :

Mestreechter Keers-sterren. Prijs:12 stuks 19,95

IN GESPREK MET:

Familie Abbing, Tonny & Lieke, Jos & Patricia.

In deze, mag ik het noemen hectische tijden waarin alles veel sneller lijkt te gaan dan de tijd (en ik soms) kan bijhouden, is het een Godszegen voor de gelovigen onder ons en een Gelukkig moment voor de anderen, dat er ook nog plekken zijn waar het nét is alsof de tijd stil is blijven staan of in ieder geval maar héél langzaam vooruitgaat. Zo’n plek is voor mij Chocolaterie Abbing, gelegen aan de Grote Gracht. Een winkel nèt als ‘n smaakvolle Bonbon, gevuld met nostalgie én vakmanschap.

Nu we het toch over tijd hebben, even terug in die tijd... een korte cacao-les.

FAMILIE ABBINB

Binnen de chocoladewereld is een van de waardevolste ontdekkingen geweest en derhalve de bron van alle chocolade: de cacaoboon. Al gekend en vooral gedronken door de Maya’s en Azteken en door hen geroemd en geliefd omdat het de weerstand verhoogde en de vermoeidheid tegenging. Deze cacaoboon groeit in grote peulen (zie foto) aan de cacaoboom, de Theobroma cacao en groenblijver die het beste gedijt in tropische gebieden tussen 20 graden noordelijk en 20 graden zuidelijk van de evenaar. Een zeer gevoelige boom, die voor schimmelziekten moet worden beschermd door de grotere bomen van de jungle.

De cacaopeulen groeien aan de bast en na bestuiving duurt het ongeveer vijf maanden voordat de peul volgroeid is.

Rijpe peulen kleuren oranjegeel of felrood en zelfs paars, zijn circa 20 cm lang en bevatten elk 20 to 40 bonen in een bedje van zachte pulp.

Als de bonen uit de peul zijn gehaald begint een lang proces van fermenteren, drogen, sorteren, roosteren, wannen (open kraken) en wordt er vaak een melange van diverse bonen gemaakt. Hierna worden de bonen gemalen, wat grove delen oplevert, die uiteindelijk door het malen veranderen in een warme pasta. Deze warme pasta wordt nu vermengd met fijngemalen suiker, cacaoboter en lecithine om het goed vloeibaar te krijgen.

Daarna wordt dit mengsel nogmaals fijngemalen en geconcheerd, een proces waarbij de chocolade langdurig wordt geschommeld en gewreven en de smaak zich verder ontwikkelt. Dit proces én de concheermachine is uitgevonden door Rudolfe Lindt (!) in 1880, een niet onbekende naam voor chocolade-liefhebbers. Na dit proces kunnen er allerlei stoffen aan de chocolade worden toegevoegd, vetstoffen, zoetmiddelen, smaakstoffen (kaneel, vanille, mokka) etc. waardoor er er allerlei soorten chocolades

ontstaan. Melkchocolade, witte chocolade, Grand Cru’s en chocoladecouverture. Deze couverture is een chocolade met een verhoogd cacaobotergehalte van wettelijk ten minste 31% en daardoor uitermate geschikt voor het bereiden van chocolade artikelen... en daar weten ze bij Abbing dus alles van!

In 1970 starten Tonny en Lieke Abbing hun chocolaterie op de Grote Gracht, waar Tonny naast het maken van allerlei chocolade producten nog 6 jaar lang in de bouw blijft werken, totdat de drukte in de winkel dusdanig wordt dat dit niet meer kan, ook al omdat het eigen assortiment verder groeit en de vraag stijgt. Dit laatste denk ik ook door mijn opa, die niet alleen dol was op mijn oma maar ook op kilo’s bonbons en chocolade repen waar wij uiteraard als kleinkinderen geen enkel probleem mee hadden. De Sinterklaasjes, kikkers, choco-

ladeletters, kerstkransjes, harten, repen en bonbons vonden bij iedereen gretig aftrek en degradeerde de gewone reep van de supermarkt al snel tot marginaal product.

Niet verwonderlijk ook, want de Callebaut-couverture gebruikt door Tonny Abbing toen en vanaf 2012 samen met zoon Jos Abbing nu is van topkwaliteit.

Deze Callebaut-couverture is van duurzame cacaoteelt en beantwoordt aan het “Growing Great Chocolate”-programma,waar de boeren, het millieu en de kwaliteit centraal staan.

Ook in het intieme winkeltje aan de Grote Gracht staat kwaliteit centraal en lijkt het alsof alle “çhocolade” lacht. En niet alleen vanachter de klassieke toonbank door de dames van het huis Lieke en Patricia, maar zeker ook door het uitgebreide assortiment bonbons, Rieu-viooltjes, repen, seizoensfiguren én Mesteechter Keerssterren.

De geur en de smakelijke aanblik van alle chocolade doet je het grauwgrijze van alledag vergeten en brengt je onmiddellijk in feeststemming.

De hele toonbank ligt vol “geranzjeerd” met klassiek gevormde bonbons, met zalige herkenbare vullingen, koffiecaramel, Cognac mocca, slagroom, advocaat, amandel praline, Kirsch, fondant Grand Marnier etc.

Mooi was het om te horen in de winkel dat er op vragen van klanten aan Lieke en Patricia “welke bonbons vindt mijn moeder lekker, want ik wil haar een doosje cadeau doen”, direct en snel geantwoord werd...”ze neemt altijd Vanille crème, Slagroom Advocaat, Amandel praline en Koffie caramel”... dus de klanten worden goed gekend...!

Gekend voelde ik mij vorige week ook, toen ik het voorrecht had de Mestreechter Keerssterren in het atelier vlak achter de winkel te zien maken, perfect in de mallen gezet, zonder ook maar een enkel luchtblaasje en mooi afgesloten

aan de onderkant, waardoor de vulling optimaal van smaak blijft. Hoe vaak zie je het anders bij een bonbon....luchtblaasjes,scheurtjes aan de onderkant, een dikke laag eromheen kortom....slordig. Daar is bij Abbing geen sprake van. Met chirurgische precisie wordt de vulling ingespoten en de de Ster strak en vakkundig dicht “gesmeerd”.

De Mestreechter Keerssterren zijn er met 3 vullingen...Mokka crème, Advocaat crème en Slagroom crème...vers bereid met top ingrediënten enin een mooie doos feestelijk verpakt per 12 stuks.

Verandert er dan helemaal niks bij Chocolaterie Abbing...? Jawel... nu na 55 jaar komt er een nieuwe “Ballotin”, dat is een taps toelopend kartonnen doosje waarin bonbons worden verpakt. Het beige klassieke logo doosje wordt vervangen door een strak wit ontworpen doosje met zwartwit tekeningen van Maastrichtse karakteristieke gebouwen. Het doosje verandert, maar de inhoud én de klassieke bonbons erin gelukkig niet.

Hetgeen ook niet verandert zijn de Keerssterren die al jaren de perfecte traktatie zijn bij de afsluitende koffie tijdens ons Kerstdiner... uiteraard in navolging van mijn opa mèt een mooi digestief, het liefst een oude Armagnac met al wat smaaktonen van caramel. Het digestief werd door mijn opa altijd als excuus gebruikt en was volgens hem uitsluitend als medicinaal middel en hulp bij de spijsvertering bedoeld. Helaas weten mijn tafelgenoten wel beter en gaat dat smoesje bij mij niet op.

Ik ben dan ook maar liever eerlijk…” ‘t is gewoen hartstikke lekker!!” 

Santé en ‘ne Zaolege Keersemes.

René Persoon

Sjeng Scheijen

De Russische ziel is de American

Dream met een bontmuts op

Na standaardwerken over Diaghilev en de Avant-gardisten trekt slavist Sjeng Scheijen (Maastricht, 1972) in zijn nieuwste boek Een ander Rusland ten strijde tegen vooroordelen en eenzijdige geschiedschrijving over Rusland. Zo beschrijft hij dat vrouwen in de 18e eeuw in Rusland meer rechten hadden dan in Europa. In meer opzichten was het een meer verlichte maatschappij. “In de 18e eeuw liep Rusland voorop door het afschaffen van de doodstraf.”

DOOR: MIKOS PIETERS  BEELD: HUGO THOMASSEN

Scheijen toont aan dat Rusland in cultureel, intellectueel, wetenschappelijk en maatschappelijk opzicht lange tijd vooruitstrevender was dan andere landen in Europa. Scheijen: “Eigenlijk merkte ik bij zowel Diaghilev als bij de Avant-gardisten heel sterk dat het beeld over Rusland altijd verstoord is. Omdat historici nog wel eens de neiging hebben om het heden door de geschiedenis te verklaren. Voor die Sovjetgeschiedschrijvers was dat ook zo. Die moesten de hele 19e en 18e-eeuwse geschiedenis op zo’n manier schrijven waardoor de revolutie werd gelegitimeerd.”

VWO 6-niveau

Scheijen breekt een lans voor de gewone Rus en wijst op een gedeelde identiteit en historie met Europeanen. Eerder stelde

hij al dat de Russische ziel de American Dream is met een bontmuts op. “De verschillen zijn gewoon minder groot zijn dan ze worden gemaakt. De mensen die de verschillen maken hebben daar een belang bij. Zowel voor marxisten als nationalisten is geschiedenis wezenlijk. Ook al omdat ik gewoon weet hoezeer in die historische verhalen voortdurend foute feiten doorsijpelen. Poetin gebruikt de geschiedenis als legitimatie voor zijn eigen macht en voor zijn oorlog.” Scheijen kwalificeert het essay dat Poetin een half jaar voor de oorlog in Oekraïne schreef als “een belachelijke tekst, VWO 6 niveau en cherrypicking.”

“Je moet eigenlijk ontzettend voorzichtig zijn met historische conclusies en daarom ben ik ook zo’n overtuigde anti-marxist omdat het marxisme de geschiedenis als een wetmatigheid probeert te interpreteren. Het is een van der redenen om dit boek te schrijven. “Ten eerste ga je je daar vreselijk aan ergeren en ten tweede voelt dat ook een beetje als mijn plicht om die te ontkrachten.”

Migratie

De verlichting en secularisering van Rusland werd aangewakkerd door reizen en migratie en beperkte zich niet tot een bovenlaag. “Dat is niet een kruisbestuiving tussen twee blokken, dat is gewoon een Pan-Europese wervelwind. Een voortdurende vermenging en migratie. Het was heel makkelijk want het is voornamelijk laagland. Sommige stukken zijn wat heuvelachtig maar echt niet veel. Zuid-Limburg is heuvelachtiger dan Rusland.”

Ondersteund door recent onderzoek naar genetische diversiteit toont Scheijen aan dat ook lijfeigen boeren en boerinnen volop reisden en migreerden. “Als je mijn Russische kennissen en vrienden vraagt naar hun familiegeschiedenis dan er zitten bijna altijd tienduizenden kilometers tussen grootouders.”

KGB

Een Ander Rusland is persoonlijker dan zijn eerdere boeken. “Ik wilde zelf ook een keer iets meer naar voren treden.” Scheijen beschrijft hoe hij in het laatste jaar van zijn middelbare school in Maastricht besloot Slavische taalen letterkunde te studeren. Twee uiteenlopende reacties waren een voorteken. Een buurman vroeg of hij naar de KGB ging en van ‘ome Sjef’ kreeg hij een boekje Beknopte Nederlands-Russische tolk. Deze oom was tijdens de oorlog geïnterneerd en had daar vriendschap gesloten met krijgsgevangen Sovjetsoldaten die volgens hem als enigen hun menselijkheid wisten te bewaren.

“Het is eigenlijk heel raar dat van een volk, dat voortdurend een geschiedenis beleeft die vol zit met revolutie, wordt gezegd dat het een volgzaam volk is. Dat is heel curieus eigenlijk. Juist de Russische maatschappij is een maatschappij die zichzelf voortdurend opnieuw heeft uitgevonden. Dus in die zin is dat ook wel een hoopgevend iets.”

Repressie

Destructie en verval horen net zo goed bij de geschiedenis als welvaart en stabiliteit. Als je historicus bent dan zie je dit de hele tijd gebeuren, periodes van brede welvaart en brede groei die door destructief gedrag ten ondergaan. Maar het komt dan ook weer terug. Het enige wat je daaruit kan leren is dat je niet moet denken dat een opgebouwde stabiele en welvarende maatschappij ook zo blijft. De kwetsbaarheid van welvarende stabiele maatschappijen is groot. Daar moeten we ons wel bewust van zijn.”

Hij krijgt nogal eens wat vragen en opmerkingen als “Waarom komen ze niet in opstand?” en “Rusland moet een normaal land worden”. “Wat in Nederland vaak wordt onderschat is dat repressie werkt. Als een staat dat goed oppakt ontstaat er geen protest want ze kunnen dat voldoende onderdrukken. Dus repressie is gewoon echt. Ik geloof niet dat

de Russen heel bijzonder zijn. Noord-Koreanen zijn ook niet ongelooflijk veel anders dan wij. Maar ze denken allemaal dat hun leider god is. Dat komt gewoon doordat ze gemanipuleerd worden.”

‘De metaforische walwis heeft een naam: Donald Trump’

Marxisme

“Het rare is dus eigenlijk dat het effect van het marxisme heel onhistorisch is. Je kunt het dus op iedere maatschappij loslaten en het leidt tot dezelfde massaslachtingen. Kijk naar China en Cambodja. Binnen 15 tot 20 jaar ontaardde dat daar ook totaal in massamoord. Dus dat is weer niet typisch voor het Russische volk. Propaganda en manipuleren van de werkelijkheid werkt. Ook onder mensen die in een lange democratische traditie hebben geleefd. Als je dus in vrijheid wilt leven moet je daar heel erg bedacht op zijn.”

Een grondwet en bijbehorende instituties zijn geen garantie. Mensen zijn er altijd weer van uitgegaan dat de instituties van de Amerikaanse democratie wel sterk genoeg zijn. In zijn boek schrijft hij “volgens Adams konden ‘hebzucht, ambitie, wraakzucht of frivoliteit de sterkste vezels van onze grondwet verbreken zoals een walvis door een net gaat’. Wie naar de Verenigde Staten kijkt, weet dat die metaforische walvis inmiddels een naam heeft: Donald Trump.”

Trias politica uitbreiden met media

Aan de scheiding der machten in wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht zou wat hem betreft de media aan moeten worden toegevoegd. “Ik ben natuurlijk heel erg voor vrije media. Ik vind absoluut niet dat de media gereguleerd moet worden. Ze moeten juist onafhankelijker worden gemaakt maar wel met checks and balances. Omdat het

gewoon een macht is die in staat is om te regeren.”

Dat de rijkste mannen ter wereld eigenaar zijn van The Washington Post en X baart hem zorgen. “Wellicht juist omdat propaganda en beperking van de persvrijheid een voorbode van repressie kan zijn. Het marxisme heeft als typische kenmerk dat het een dictatuur veroorzaakt. Daar speelde die propaganda natuurlijk een hele grote rol. Het interessante is dat in het begin van de Sovjet-Unie propaganda een enorm enthousiasme losmaakte. Totdat het steeds meer werd verfijnd en de totale leugens begonnen.”

Grondstoffen als machtsbasis “Ik was in het begin helemaal niet zo negatief over Poetin omdat ik zag dat het land onder zijn bewind tot bloei kwam. Hij investeerde ook weer in infrastructuur en onderwijs. Het was niet perfect maar het was veel beter dan het was geweest. Vervolgens werd het een grote jatoperatie. Het is gewoon een roof op een ongekende schaal. Dat is het meest immorele. Hij deed daar zelf aan mee maar hij liet het ook toe als een manier om de macht te behouden. In historisch opzicht is Poetin een ordinair verschijnsel: een pragmatische, eerder sluwe dan intelligente, gedisciplineerde, botte, argwanende en gewetenloze leider, maar in intellectueel en cultureel opzicht het slaperigste jongetje van de klas.” Vooralsnog zal Scheijen niet meer naar Rusland gaan. “Pas als Poetin weg is. Ik wil mijn eigen rol totaal niet overdrijven maar er komt een Russische versie van dit boekje uit die we als gratis e-book verspreiden.”

Geopolitieke consequenties van verduurzaming

De nabije toekomst is onzeker, op lange termijn schetst hij een meer hoopvolle toekomst. “Dit hele model eindigt binnen nu en tien jaar, met of zonder Poetin. De goedkope olie in Rusland is al min of meer op. Rusland gaat het dan onvermijdelijk afleggen tegen het Midden-Oosten omdat

zij die olie veel goedkoper kunnen produceren.”

“Er is één ding dat voortdurend wordt veronachtzaamd als we over de toekomst van Rusland praten en dat is de energietransitie. Het beste wat Europa kan doen behalve investeren in defensie, is die energietransitie doorzetten. Wat toch moet gebeuren en uiteindelijk voor Europa alleen maar goed nieuws is omdat Europa zo weinig grondstoffen heeft. Aan deze logica valt niet te ontkomen. Ik kan geen argument verzinnen en ik hoor die argumenten ook niet waarom Rusland dit spel om de olie niet aan het verliezen is.”

Tijd werkt ook in het nadeel van de heersende en plunderende elite. “Ze worden allemaal ouder. Poetin zelf is ook al 72. Dus je krijgt eigenlijk hetzelfde als waar de Sovjet-Unie aan onderdoor is gegaan.

Een geriatrische klasse die de macht niet wil delen en een economisch model dat langzamerhand In de put zakt met steeds hoger wordende defensie-uitgaven.”

“Die specifieke vorm van een grondstoffeneconomie plus

een oligarchie en een soort van nep-democratie dat is wel typisch voor wat Poetin heeft gecreëerd. Daardoor heeft hij een klimaat geschapen van leegte en cynisme.”

Navalny

Voor Scheijen moet Oekraïne militair en humanitair gesteund worden omdat Oekraïne een soeverein land is dat militair wordt ingenomen door een ander land. Iedere Europeaan heeft er een enorm belang bij om de nachtmerrie van Europese veroveringsoorlogen te bestrijden. “Als ze echt het conflict met Rusland willen winnen dan is er maar één mogelijkheid. Namelijk dat de Oekraïners zich juist verbinden aan de Russische oppositie. Waarbij die zich dan ook moet verenigen en moet ophouden met onderling ruziën.” Groot respect en bewondering heeft hij voor Aleksej Navalny. “Het is ongehoord moedig geweest. Rationeel begrijp

ik het, maar ik was niet zo moedig geweest. Hij heeft de hoogste prijs betaald.”

De ondertitel van zijn boek is Bouwstenen voor een vreedzaam Europa ná Poetin en op het einde citeert hij uit het 15-puntenplan van Navalny voor de toekomst van Rusland. “In het bewustzijn van onze geschiedenis en tradities, moeten we erkennen deel te zijn van Europa en een Europees ontwikkelingspad volgen. Dat is onze enige optie, en een andere hebben we niet nodig.” Scheijen voegt daaraantoe, “Navalny geloofde in Europa. Het is nu zaak voor de Europeanen om in zichzelf te gaan geloven.” 

Sjeng Scheijen is donderdag 30 januari te gast bij Boekhandel Dominicanen

Gabriëlle Heine (35) is benoemd tot lijsttrekker van het CDA Maastricht voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2026. Hubert Mackus (46) is benoemd als nummer 2, running mate en beoogd wethouderskandidaat.

Met deze unanieme benoeming van de lijsttrekker en de running mate door de ALV kiest het CDA Maastricht volgens voorzitter Murk Peutz voor daadkracht, ervaring en continuïteit in het stadsbestuur.

Gabriëlle Heine vindt het enorm eervol om lijsttrekker van het CDA Maastricht te zijn: “Ik heb er heel veel zin in om de gemeenteraadsverkiezingen in te gaan. Het is een verantwoordelijke taak en die verantwoordelijkheid neem ik graag.”

Heine: “In alles wat we doen moeten we ervoor zorgen dat iedereen mee kan doen en bestaanszekerheid heeft. Mensen moeten zich weer gehoord voelen en kunnen vertrouwen op de overheid én op elkaar.” Hubert Mackus onderschrijft dit en wil dit graag vanuit een bestuurlijke rol verder vormgeven. Mackus: “De stad Maastricht kent grote uitdagingen op het gebied van economie, energie en woningbouw. Hier maak ik mij sterk voor juist om onze welvaart zeker te stellen.”

Misbruik achter de muren van een eliteschool

Onrust bij het United World College in Maastricht sinds De Nieuwe Ster het verhaal naar buiten bracht over meerdere meldingen van seksueel misbruik door schoolpsycholoog Simon M.

DOOR: PETER EBERSON  BEELD: TJEU PHILIPPENS/JEAN-PIERRE GEUSENS

Probeerde de school aanvankelijk nog de zaak stil te houden voor zowel studenten, ouders, als de buitenwereld, nu lopen er verschillende onderzoeken naar wat er zich af heeft gespeeld de afgelopen jaren. Hoe kon het dat een man, die binnen een UWC-school minderjarige meisjes misbruikte, nog jarenlang in Maastricht bij het UWC met kinderen kon werken, terwijl de directie wist wie ze in huis hadden gehaald? Een reconstructie.

Beweging

Het United World College is niet zomaar een onderwijsinstelling. Wereldwijd zijn er slechts achttien UWC’s. Wie er wil studeren moet over het algemeen een dikke beurs hebben. In Maastricht gaat het om een jaarlijks collegegeld van zo’n 11.000 euro. In andere landen is het vaak een veelvoud. Wat United World College zelf wil uitstralen is dat iedereen een kans krijgt om te studeren aan het UWC. United World College spreekt over een beweging. Een brede, internationale educatieve beweging die zich inzet voor vrede en duurzaamheid door middel van onderwijs. Via een speciaal programma krijgen talentvolle, maar arme kinderen uit de hele wereld de kans om met een beurs toch te studeren aan de prestigieuze school.

Maastricht is een van de 18 steden wereldwijd waar een United World College is gevestigd. Speciaal voor de komst van de school werd een nieuw gebouw met campus neergezet aan de Discusworp achter het Geusseltstadion, net buiten de stad. Daar studeren momenteel 900 kinderen in de leeftijd tot 18 jaar. Een deel van de oudere studenten woont intern op de campus. Dat het United World College een prestigieuze school is blijkt wel als in Maastricht het UWC opengaat in oktober 2013. Niemand minder dan Koning Willem Alexander komt naar de stad om de officiële opening te verrichten.

Wales

Toch is het niet zo vreemd dat Willem Alexander het UWC opent. De banden tussen ons Koningshuis en het UWC zijn heel nauw. Willem Alexander is een oud-student van het United World College en beschermheer van UWC Nederland. De Koning studeerde aan het United World College in Wales, een school die gezien wordt als dé school voor prinsen en prinsessen uit de hele wereld. Het United World Atlantic College, zoals de school in Wales officieel heet is het oudste UWC. Dochter Alexia trad in de voetsporen van haar vader en studeerde in 2021 en 2022 ook in Wales, net als de Belgische kroonprinses Elisabeth en een aantal leden van het Spaanse Koningshuis. De Koning van Jordanië is president van UWC International. Met zoveel royals betrokken bij het United World College is het logisch dat het zorgvuldig opgebouwde imago van de school heilig is.

Dat imago krijgt begin november een forse knauw als het misbruikschandaal bij UWC naar buiten komt. Het is oud-studente Sofia die zich meldt bij De Nieuwe Ster met het verhaal dat zij en een aantal mede-studenten seksueel misbruikt zijn op het UWC Waterford, in Afrika. Waterford is al even prestigieus als UWC Wales. Leden van de familie van Afrikaanse presidenten onder wie Nelson Mandela studeren er. De nu 23-jarige Sofia wordt er seksueel misbruikt door schoolpsycholoog Simon M. En ze is niet de enige. Bij het United World College Waterford zijn minstens vier gevallen bekend. De eerste melding van wangedrag door M. wordt in 2016 al aan de schoolleiding gemeld. De school in zuidelijk Afrika zegt dat nadat de meldingen bekend waren United World College Waterford onmiddellijk de informatie heeft gedeeld met het UWC in Maastricht. Dat was meteen nadat M. wegging bij UWC Waterford om aan de slag te

“UWC is like the Hotel California. You can check out anytime you like, but you can never leave...”

gaan in Maastricht. De directie in Maastricht houdt tot op de dag van vandaag vol dat ze pas recent op de hoogte zijn van het verleden van M. Mogelijk geldt dat voor de huidige directrice Viki Stiebert die pas sinds dit jaar in functie is, maar haar voorgangers waren wel degelijk op de hoogte.

Ons-kent-ons

De wereld van United World College is een kleine wereld omdat er slechts 18 scholen wereldwijd zijn. Docenten en directieleden hoppen tijdens hun internationale loopbaan van UWC naar UWC. We zien een hechte relatie tussen UWC Waterford in Swaziland en het Maastrichtse UWC. Telkens duiken dezelfde namen op. De hoofdrolspelers op een rijtje:

• KATE DOYLE. Op het moment dat de meldingen van misbruik bij UWC Waterford bekend worden is Kate Doyle Deputy Head of School. Ze werkt tussen januari 2015 en december 2017 op het UWC in Swaziland. Dat is in de periode dat het misbruik plaatsvond en dat er ook meldingen zijn gedaan bij de schoolleiding. Doyle moet dus op de hoogte zijn geweest van de gedragingen van haar collega Simon M. Doyle werkt sinds december 2017 op het UWC Maastricht als Deputy Head of College.

• LODEWIJK VAN OORD. Hij is tussen juli 2017 en juli 2024 directeur bij het UWC in Maastricht. Ook hij heeft een connectie met UWC Waterford, waar hij tussen augustus 2010 en juli 2014 Director of Studies is. Daarvoor van 2004 tot 2010 is hij Head of Department bij UWC Wales, de school waar Koning Willem Alexander en zijn dochter studeerden. Van Oord wist van de meldingen over seksueel misbruik door zijn collega Simon M. Dat blijkt uit een email die hij stuurt in april 2022 naar Sofia, een van de slachtoffers van M. Hoewel Lodewijk van Oord dus al in 2022, maar waarschijnlijk al veel eerder op de hoogte was van het verleden van M., wordt met die wetenschap niets gedaan. Oord is telg uit de bekende, schatrijke familie Van Oord, die al meer dan 150 jaar een wereldwijd baggerbedrijf runt. De broer van Lodewijk, Govert van Oord is er CEO. Lodewijk zit niet in het familiebedrijf. Hij legt zich na zijn vertrek bij UWC Maastricht volledig toe op het schrijverschap. Daarover later meer. Tijdens zijn afscheid deze zomer bij UWC Maastricht vergelijkt hij het UWC met Hotel California, de hit van The Eagles. ‘You can check out anytime you like, but you can never leave.’

• ANGELIQUE PAULUSSEN. Zij is sinds 2020 Chairman of the Board bij UWC Maastricht. Zij is geen onbekende van Lodewijk van Oord en zijn familiebedrijf. Sterker nog. Paulussen is nog steeds betrokken bij het bedrijf als Non Executive Board Member bij Merweoord, een van de bedrijfsonderdelen van het baggerbedrijf.

En dan de man waar het allemaal om draait, Simon M. Werkte tot 2016 bij UWC Waterford, waar het misbruik zich afspeelde. Meldingen over het gedrag waren daar bij de directie bekend. Bij dezelfde mensen waar M. ook in Maastricht mee kwam te werken. Toch kan M. zonder problemen nog datzelfde jaar aan de slag bij het UWC in Maastricht, een school met 900 minderjarige leerlingen. Bizar. Hij wordt in Maastricht zelfs aangewezen als vertrouwenspersoon waar leerlingen terecht kunnen als er sprake is van geweld of seksueel misbruik. Die rol vervult hij samen met Kate Doyle, voormalig collega van UWC Waterford.

Referentie

Hoewel de eerste meldingen van seksueel misbruik al in 2016 aan de oppervlakte komen, duurt het tot begin 2023 voordat er een politie-onderzoek wordt gestart naar aanleiding van de aangifte van Sofia. Gedurende het politie-onderzoek, waarvan ook de leiding van het UWC in Maastricht op de hoogte is, blijft Simon M. gewoon in functie en onderhoudt hij nauwe contacten met de minderjarige studenten, die niets weten van zijn verleden op Waterford en de meldingen van seksueel misbruik. Pas als het politie-onderzoek op stoom komt moet M. plots vertrekken rond de zomer van 2023. De reden van zijn vertrek wil het UWC niet zeggen, alleen dat het contract in 2023 werd beëindigd. De man kreeg geen referentie mee van het United World College. Het politie-onderzoek in Nederland leidt uiteindelijk niet tot een strafrechtelijke vervolging. De reden is een gebrek aan steunbewijs. De Officier van Justitie vindt dat er wel een strafbaar feit heeft plaatsgevonden, maar besluit door het gebrek aan steunbewijs de zaak te laten rusten.

Dat laten rusten, doen niet ouders, studenten en oudstudenten van het UWC, die na de publicaties in De Nieuwe Ster vol vragen zitten richting de school. Vragen als hoe het kan dat iemand die verdacht wordt van seksueel misbruik en waar tegen verschillende meldingen zijn gedaan, jarenlang kan werken met minderjarige kinderen in Maastricht, terwijl de directie op de hoogte was van het verleden van M. De kat op het spek binden.

Recherchebureau

Intussen zijn er verschillende onderzoeken opgestart. Een van de onderzoeken in opdracht van het UWC Maastricht wordt gedaan door het recherchebureau

Hoffmann. De leiding van het UWC in Maastricht heeft altijd benadrukt dat er over Simon M. geen klachten zijn binnengekomen over grensoverschrijdend gedrag in Maastricht. Toch wordt dit nu wel onderzocht door Hoffmann, blijkt uit een brief van directrice Angelique Paulussen. Ze schrijft: ‘Doel is om alle relevante feiten en omstandigheden rondom de werving, selectie en het vertrek van Simon M. in 2023 te reconstrueren. Het onderzoek richt zich met name op meldingen en/of incidenten van ongepast gedrag binnen UWC Maastricht. We benadrukken met klem dat dit een feitenonderzoek betreft en dat het geenszins zeker is dat de klachten gegrond zijn of zullen worden bevonden.’

Het onderzoek van Hoffmann kijkt dus nadrukkelijk naar de werving en selectie, maar ook naar het vertrek van M. in 2023. Op het moment dat M. moest vertrekken was Lodewijk Van Oord de directeur.

Literaire werk

Ook het hoofdkantoor van UWC in Londen, doet onderzoek naar de zaak. Voor dat onderzoek is Gill Sommers, managing Director van The Safeguarding Consultant ingevlogen. Zij heeft inmiddels gesproken met de slachtoffers, onder wie Sofia, die de zaak aan het rollen bracht. Binnen twee weken zou het eindverslag moeten uitkomen.

De rechercheurs van Hoffmann kijken dus ook naar de rol van Lodewijk van Oord die, een paar maanden na de start van het politie-onderzoek vertrok bij UWC Maastricht om fulltime schrijver te worden. Over het literair werk van Lodewijk van Oord is nog het een en ander te doen. De 47-jarige Van Oord schrijft in een van zijn verhalen onder meer over de relatie tussen een arts, Simon genoemd, en een jonge patiënte en in een ander boek gaat het over de relatie

tussen een 16-jarige meisje en een docent op een sjieke school in Wales.

De internationale onderzoekster Gill Sommers heeft er een mening over en noemt het werk ‘very disturbing’, gelet op de functie die Van Oord had als directeur bij het UWC en gelet op het feit dat hij wist van de beschuldigingen richting Simon M. Zoals eerder

vermeld stopte Van Oord als directeur bij het United World College in Maastricht om zich volledig toe te leggen op het schrijverschap. Onderstaand een fragment uit het korte verhaal over de arts Simon Snelman.

‘Snelman sprong door het gordijn. Een diepe zucht ontsnapte aan zijn longen, hij ijsbeerde door de kamer. Dit kon niet, wist hij, terwijl hij zijn veters losmaakte en zijn schoenen uittrok. Ik overschrijd een grens, dacht hij, terwijl hij zijn riem losmaakte en zijn gulp openritste. Terwijl zijn pantalon over zijn enkels zakte en, gevolgd door een witte onderbroek, op de grond achterbleef, besefte hij dat hij niet anders kon dan haar spel helemaal mee te spelen. Ze heeft me in haar macht, vloekte hij in gedachten, ik ben volstrekt chantabel geworden.’

UIT: THESMOPHORIA, LODEWIJK VAN OORD

Symptomen

Het verhaal is een schok voor Sofia, die door M. is misbruikt. Het verhaal van Van Oord laat in haar ogen wel heel veel paralellen zien met wat haar is overkomen. Het misbruik gebeurde op het UWC Waterford onder het mom van een medisch onderzoek. Sofia was onder behandeling van schoolpsycholoog M. die vertelde dat een van de symptomen van een depressie opgezette lympheklieren waren. Om die reden moest hij Sofia lichamelijk onderzoeken, terwijl dit een fake-onderzoek was.

Brief

En dan zijn er nog oud-studenten die aan de bel trekken.Vorige week traden 18 internationale oud-studenten van het UWC Maastricht naar buiten. Ze stuurden een brief met hun zorgen naar de UWC-scholen in Europa, Canada, Mexico en Afrika waarin ze vraagtekens zetten bij de rol van Van Oord, die op de hoogte was van de beschuldigingen richting Simon M., maar geen actie ondernam. De oud-studenten willen dat de school een grondig onderzoek doet waarin gekeken wordt naar de rol van stafleden zoals Kate Doyle, die met Simon M. werkte bij UWC Waterford, voordat ze beiden naar Maastricht kwamen. Duidelijk moet worden wanneer de directie wist van de aantijgingen richting Simon M., welke stappen toen genomen zijn en de reden waarom de school niet zelf leerlingen eerder heeft geïnformeerd over het verleden van M. De uitkomst van het onderzoek moet aan alle leerlingen worden bekendgemaakt.

Intussen is ook Sofia uitgenodigd door Angelique Paulussen om haar verhaal te doen aan de rechercheurs van Hoffmann. Het is de eerste keer sinds 2022 dat het UWC Maastricht haar heeft benaderd. Het is dezelfde standaardbrief die naar iedereen is gestuurd die relevant kan zijn voor het onderzoek. Ook Marij Adriaansens kreeg zo’n brief. Adriaansens was tot april 2023 directeur van UWC Nederland.

Het is niet bekend wanneer het rapport van Hoffmann moet zijn afgerond. UWC heeft ook een vertrouwenspersoon ingeschakeld en de opdracht gegeven om de feiten op een rij te zetten. Dit onderzoek moet rond februari klaar zijn.

Over de totstandkoming van dit artikel

Voor dit artikel sprak De Nieuwe Ster met slachtoffers van seksueel misbruik door Simon M. We spraken met de politierechercheur die het onderzoek in Nederland deed en de aangifte opnam. We hadden inzage in de mailwisselingen tussen de directie en slachtoffers. Ook beluisterden we Teamsgesprekken tussen de directie en (oud)leerlingen van UWC Maastricht. Na de eerste publicatie op de website van De Nieuwe Ster meldden zich tien (oud) leerlingen uit de hele wereld bij onze redactie met hun ervaringen over grensoverschrijdend gedrag door M. Op dit moment lopen er verschillende door UWC Maastricht opgestarte onderzoeken die helderheid moeten brengen in wat er tussen 2016 en 2024 is gebeurd in relatie tot Simon M. Ondanks herhaalde verzoeken wilde het United World College niet reageren. Formeel valt het UWC Maastricht onder de Stichting Limburgs Voortgezet Onderwijs (LVO). Ook deze stichting heeft laten weten niet te willen reageren.

Peter Eberson Hoofdredacteur

SIMON M., VERDACHT VAN SEKSUEEL MISBRUIK, WERD IN MAASTRICHT VERTROUWENSPERSOON

Welkom bij het vernieuwde Oogwereld Annadal in Maastricht!

Met veel enthousiasme delen we het nieuws dat Oogwereld Annadal, voorheen Eye Care For You zich heeft aangesloten bij de Oogwereld-groep. Deze samenwerking betekent een belangrijke stap vooruit in onze missie om hoogwaardige oogzorg en een breed aanbod aan brilmonturen te bieden. Met deze uitbreiding voegen we een tweede Oogwereld-winkel toe in Maastricht, naast Oogwereld Ritchi. Samen staan we voor kwaliteit, deskundigheid en persoonlijke service.

Een vernieuwde winkel voor optimale oogzorg

Oogwereld Annadal heeft onlangs een make-over ondergaan. De verbouwing heeft onze winkel niet alleen een frisse uitstraling gegeven, maar ook tal van voordelen voor jou als klant opgeleverd. Het vernieuwde oogzorgcentrum is ingericht met de modernste apparatuur, zodat we jouw ogen nog nauwkeuriger kunnen onderzoeken en de best mogelijke oogzorg kunnen bieden. Of je nu voor een uitgebreide oogmeting komt of advies zoekt over contactlenzen, onze specialisten staan voor je klaar met de nieuwste technieken en jarenlange ervaring.

Een uitgebreid assortiment brilmonturen

Naast de verbeterde oogzorg hebben we onze collectie brilmonturen flink uitgebreid. In onze vernieuwde winkel vind je nu een breed scala aan stijlen, merken en prijsklassen. Of je nu op zoek bent naar een tijdloze klassieker, een trendy montuur of iets unieks dat jouw persoonlijkheid weerspiegelt, bij Oogwereld Annadal slaag je gegarandeerd. Kom gerust langs om onze collectie te bekijken en probeer verschillende monturen uit in een ontspannen sfeer. Ons team helpt je graag bij het vinden van de bril die perfect bij je past.

Nu ook geopend op zaterdag!

We begrijpen dat het niet altijd makkelijk is om doordeweeks tijd vrij te maken voor een bezoek aan de opticien. Daarom hebben we goed nieuws: Oogwereld Annadal is vanaf nu ook op zaterdag geopend! Of je nu een oogmeting wilt laten doen, nieuwe monturen wilt passen of een reparatie nodig hebt, je kunt nu ook in het weekend bij ons terecht. Zo maken we het nóg gemakkelijker om je ogen de aandacht te geven die ze verdienen.

Het vertrouwde team, dezelfde zorg

Hoewel we deel uitmaken van de Oogwereld-groep en onze winkel een opfrisbeurt heeft gekregen, blijft één ding onveranderd: het vertrouwde team van Arthur Alberts staat nog steeds voor je klaar. Bij ons kun je rekenen op dezelfde persoonlijke aandacht, service en vakmanschap die je gewend bent. Jouw tevredenheid en het behoud van jouw zicht staan bij ons altijd centraal.

Beleef het zelf!

We nodigen je van harte uit om een kijkje te nemen in onze vernieuwde winkel en de veranderingen zelf te ervaren. Kom langs voor een professionele oogmeting, laat je adviseren over een nieuwe bril of contactlenzen, en ontdek ons uitgebreide assortiment.

Met de komst van Oogwereld Annadal naar de Oogwereld-groep en onze vernieuwde faciliteiten kijken we ernaar uit om jou nog beter van dienst te zijn. Tot snel bij Oogwereld Annadal – jouw vertrouwde adres voor oogzorg in Maastricht!

Oogwereld Annadal

Sint Annalaan 23, Maastricht Openingstijden: Nu ook op zaterdag!

Het Afscheid

In de rubriek Het Afscheid verschijnt elke maand een necrologie van iemand die recent is overleden.

In Memoriam Monique Bisscheroux

5 januari 1961, Kerkrade - 28 oktober 2024, Keulen

DOOR: KARLIJN VAN DER GRAAF

De lading die onder de oppervlakte ligt, de dieper zittende emoties van vrouwen en meisjes. Dat is waardoor Monique geobsedeerd was, zoals te lezen valt op haar website. Niet vreemd dus dat vrouwenfiguren centraal staan in haar schilderkunst. Dat het juist die binnenkant was de haar intrigeerde, komt misschien wel voort uit hoe ze zelf in elkaar stak. Extravert qua verschijning, maar geen open boek. Monique hield haar zielenroerselen veelal voor zichzelf, hoewel haar man James, kinderen Niki en Boj en zus Marie-Jeanne uit haar ogen of stem konden opmaken hoe het ècht met haar ging.

Daarin leken maar twee smaken te bestaan: als het ware dansend op de tafel of liggend in bed met fysieke malheur. Gelukkig was het eerste veel vaker het geval dan het tweede, maar Monique werd stelselmatig geplaagd met wat ze zelf ‘PHPD’ noemde; ‘pijntje hier, pijntje daar’. Een understatement voor iemand die regelmatig geveld werd door hevige migraine en meerdere hernia’s, en recent een schouderblessure. Volgens haar zus was Monique van jongs af aan heel sensitief en grenzeloos in haar liefde voor anderen. Ze zag het direct als iemand niet goed in zijn vel zat, en wilde dan helpen. Haar motto was ‘wie goed doet, goed ontmoet’. De pleaser in haar maakte dat de zorg voor mensen om haar heen belangrijker was dan het bewaken van haar eigen grenzen. Assertiviteit zat niet in Monique. Ze nam de verantwoordelijkheid voor andermans last over. Niki denkt dat haar moeders’ plotselinge sterven door een longembolie tijdens een operatie aan nota bene haar schouder, die last eraf liet vallen.

Achteraf gezien heeft Monique, voor wie spiritualiteit hoog in het vaandel stond, haar dood mogelijk voorvoeld. De inhoud van de berichtjes die ze in haar laatste nacht stuurde naar haar zus en dochter wijzen daarop. En ze had de laatste tijd opvallend vaak verzucht dat ze zo’n goed leven had en dat als haar iets zou overkomen, ze daarmee zou kunnen leven.. En dat ze liever eerst zelf stierf om James niet te hoeven missen. Al lag dat laatste niet voor de hand. Dus toekomstdromen waren er ook. Ooit zouden zij en Marie-Jeanne, oudste en jongste in een gezin van vier kinderen, alsnog samen gaan wonen en alleen maar leuke dingen doen.

Want dat zij hun beider mannen zouden overleven, leek logisch. James is immers dertien jaar ouder dan Monique. En hij was het die meer dan 40 jaar geleden een stokje stak voor een gezusterlijk huishouden, want op de eerste avond dat de zussen een nieuwe woning in Maastricht deelden, ontmoetten James en Monique elkaar bij de Tribunal.

Het was liefde op het eerste gezicht daar tussen de pelpinda’s. James had geen zin meer in zijn geplande vakantie met vrienden naar Ibiza omdat hij alleen nog maar bij Monique wilde zijn. Tot zijn moeder opperde: “Daan nöm dat meidske gewoen mit!’, en haar baas ondanks Monique’s net genoten vakantie daar nog mee instemde ook, want zo zei zij: “Verliefdheid overkomt je maar een paar keer in het leven, dus ga ervoor!”. Het heeft hen geen windeieren gelegd. Zij kregen twee kinderen en vier kleinkinderen, en deden het liefst alles samen. Er was ‘never a dull moment’ volgens James. Monique en hij waren enorm ondernemend en hadden lol in veel. Het runnen van een galerie/hotel (‘Dis’), reizen, etentjes organiseren, deelnemen aan taalcursussen en schilderlessen, dansen; ze konden elkaar erin vinden.

James was Monique’s grootste vondst. Of zoals Marie-Jeanne het noemt: ‘trouvaille’. Van thuis uit had zij namelijk een getraind oog voor het ontdekken van ‘schatten’. Het leverde hen huis vol moois op met onder meer Afrikaanse beelden, serviezen, kunstvoorwerpen in alle vormen, serviezen en zilveren bestekken. En daar werd uit geput bij het dekken van de tafel, hetgeen nogal eens moest gebeuren. Als Monique zich fysiek goed voelde, dan was het volle poule op elk vlak. Dus ook bijvoorbeeld bij het gastvrij onthalen van vrienden en kennissen, qua reizen met en naar de (klein-)kinderen, het tot in detail verbouwen van het huis aan de Looierstraat en natuurlijk het scheppen van kunst.

Opvallend is dat Monique heel recent besloten had om naast de titelloze schilderingen die ze maakte van vrouwenfiguren, eens een andere weg in te slaan. Op haar laatste werk is een korenveld te zien waaruit een houten loopfietsje opstijgt. En deze keer gaf ze haar werk wèl een titel: ‘Road to Heaven’.

Frisse wind bij MVV Maastricht

Jonge talenten aan het roer bij commercie

Sinds de komst van het Maastricht Collectief wordt MVV flink onder handen genomen. Na een fikse schoonmaak wordt de club nu opnieuw ingericht. Dat geldt zeker voor de commerciële afdeling. Door Mick Beckers aan te stellen als salesmanager en Lis Wintjens als commercieel medewerker zijn twee twintigers verantwoordelijk voor een van de ‘levensaders’ van de club.

DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN  BEELD: TJEU PHILIPPENS

MICK BECKERS EN LIS WINTJENS

Mick (23) kwam in februari van dit jaar aan boord, nadat hij in het

Spaanse Malaga had gewerkt als salesmanager voor een Nederlands bedrijf. “Ik ben begonnen met overzicht te creëren en alles inzichtelijk te maken. Wat hebben we aan contracten, maar vooral ook wat hebben we allemaal te verkopen? In twee maanden tijd sloten we 150 contracten. Een seizoen eerder bleef de teller nog op zo’n 85 contracten steken. Vervolgens kwam in juni de rechtbank Limburg met een positieve honorering van het WHOA-akkoord (Wet Homologatie Onderhands Akkoord). Met het definitieve akkoord kon MVV verder gaan bouwen aan een duurzame financiële toekomst voor de club, aangezien het grootste gedeelte van de schuldenlast hiermee verdween. Dat we op de goede weg naar voren waren bleek ook wel uit het feit dat de KNVB in één keer de begroting voor het seizoen 2024/2025 goedkeurde.”

Niet alleen op het shirt

Een belangrijk aandachtspunt voor het komende seizoen is de hoofdsponsor. Vanaf volgende seizoen is alle sponsoring van sport door online gokbedrijven niet meer toegestaan. Dit betekent dat voor MVV de hoofdsponsor OneCasino zal wegvallen. “In de hele eredivisie en Keuken Kampioen Divisie betekent dit een inkomstenverlies van 60 miljoen euro”, zegt Mick. “We zijn dus druk met het zoeken van een nieuwe hoofdsponsor. Zo’n sponsor gaat verder dan alleen de naam op het shirt. Als hoofdsponsor van MVV maak je ook deel uit van de stad Maastricht.”

“Soms zou ik wel willen dat ik me in drieën kon splitsen.”

Zichtbaar in de stad

Dat geldt overigens ook voor MVV zelf. De club moet weer terug naar de stad gebracht worden. MVV is niet alleen De Geusselt. Volgens Mick betekent dit dat je weer zichtbaar moet zijn bij evenementen in de stad. “Maastrichts Mooiste, de Ridderronde, het Preuvenemint, Bassinario of Magisch Maastricht, het zijn allemaal momenten waar je ervoor moet zorgen dat de bezoekers zeggen ‘MVV was er ook bij’.”

Onafhankelijk van resultaat

Uiteindelijk willen Mick en Lis een zakelijk netwerk voor Maastricht creëren waar iedere sponsor of stakeholder graag deel van wil uitmaken. “Natuurlijk zijn voor een betaald voetbal organisatie de resultaten op het veld een belangrijke factor”, zegt Mick. “Wij proberen echter een netwerk op te bouwen dat zich niet laat leiden door de resultaten. Je moet met plezier naar de thuiswedstrijden komen omdat je een gezellige avond hebt en de juiste mensen ontmoet. Lis en ik heten niet voor niets alle gasten aan de voordeur persoonlijk welkom tijdens een thuiswedstrijd. Hier begint namelijk het gevoel van waardering voor onze sponsoren en stakeholders.”

Hospitality

“Als hoofdsponsor van MVV maak je ook deel uit van de stad Maastricht.”

Naast commercie is Lis (23) ook verantwoordelijk voor de ticketing en de hospitality. “Het stadion is uitermate geschikt voor bedrijfsbijeenkomsten, borrels of vergaderingen. Je kunt zelfs met de medewerkers een potje voetbal in het stadion spelen. We hebben hier een prachtige business lounge waar je feesten en partijen kunt organiseren. Maar ook een bedrijfsbezoek in combinatie met het bijwonen van een wedstrijd van MVV behoort tot de mogelijkheden. Deze vorm van hospitality probeer ik meer en meer onder de aandacht te brengen, want meer bekendheid zorgt ook voor meer interesse.”

Fantastisch klankbord

Ondanks hun jonge leeftijd voelen Mick en Lis zich als een vis in het water bij MVV. “Soms zou ik wel willen dat ik me in drieën kon splitsen”, zegt Lis lachend. “Er ligt nog zoveel werk dat het belangrijk is om prioriteiten te stellen. Wat is nu belangrijk en wat kan later? Het is niet altijd even gemakkelijk als je moet pionieren omdat er nog niets staat, maar aan de andere kant kun je wel bouwen aan iets nieuws. Daarbij hebben we in het Maastricht Collectief natuurlijk een fantastisch klankbord. Dat zijn allemaal topondernemers waar we heel veel van kunnen leren.” 

Zorg Thuis laat medewerkers anders werken

Niet alleen gericht op zorg, maar ook op welzijn bewoners

V.l.n.r.: Wendy Thijssen, Didi Merx, Morena Welters, Melany van der Zweep en Monique Notermans-Marchal

Didi Merx (28), Wendy Thijssen (54), Morena Welters (21), Melany van der Zweep (26) en Monique Notermans-Marchal (49) werken vrij recent bij Zorg Thuis van Sevagram. Alle vijf hebben gemeen dat ze laaiend enthousiast zijn over de andere werkwijze van Zorg Thuis.

Tekst: De Media Experts | Beeld: Jean-Pierre Geusens

Zorg Thuis beperkt zich tot de bewoners van de serviceappartementen van Sevagram van Scharwyerveld en Campagne in Maastricht. De medewerkers rijden dus niet meer van hot naar her om hun cliënten te verzorgen. “Al die reistijd kun je gebruiken voor de bewoners”, zegt Didi. “Het is ook prettig dat je niet meer alleen op pad hoeft”, vult Morena aan. “Je werkt hier in een team en hebt daardoor veel meer contact met je collega’s.”

Kleine teams

Monique werkt al 30 jaar in de zorg. Als verpleegkundige, in de ambulante zorg en in de ouderenzorg. “Bij Zorg Thuis kan ik alles combineren en samenwerken met verschillende disciplines. Hierdoor leer je enorm veel van elkaar.” In Scharwyerveld en Campagne werken ze met kleine teams. In principe is iedere medewerker gebonden aan een locatie, maar daar waar nodig helpen ze elkaar ook uit in beide locaties. Overdrachten van diensten gebeuren ook altijd persoonlijk. Daar wordt de tijd voor genomen en niet even snel telefonisch afgehandeld. Het gaat

immers om de zorg en het welzijn van de cliënten. Dat doe je zorgvuldig. Verder geven de dames aan dat je een hele andere band met de cliënten opbouwt. Je ziet ze niet alleen in hun eigen thuissituatie, maar ook bij activiteiten die in het hoofdgebouw worden georganiseerd of in de Gasterie waar een kopje koffie of een hapje genuttigd kan worden.

Eigen regie

“Bij Sevagram is heel veel gericht op het welzijn van de bewoners”, legt Melany uit. “Het werk gaat verder dan alleen zorg verlenen. In de reguliere thuiszorg ontbreekt vaak de tijd om extra aandacht te geven, omdat je direct door moet naar de volgende cliënt. Soms vang je iets op van een cliënt en dan kun je zeggen ‘ik kom straks even terug na mijn ronde’. Of ik schakel een collega uit het team in.” Deze eigen regie over het werk, wordt door alle vijf de dames als zeer prettig ervaren. “Natuurlijk heb je hier ook een lijstje met taken dat je moet verzorgen, maar er is ook tijd voor datgene waarvan jij denkt dat het nodig is voor de cliënt.”

Balans werk en privé

Iets wat ook anders is bij Zorg Thuis ten opzichte van de reguliere thuiszorg, is dat er geen gesplitste diensten zijn. Je werkt één dienst. Verder is er geen verplichting om nacht- of bereikbaarheidsdiensten te draaien. Als iemand er de voorkeur aan geeft, is dat uiteraard wel mogelijk. De teams nemen de bereikbaarheidsdienst op zich en dat betekent dat als je dienst voorbij is, je dus ook niet meer gebeld wordt. “Hierdoor ontstaat ook een goede balans tussen werk en privé”, vindt Wendy. “In het verleden gebeurde het regelmatig dat als ik thuiskwam na mijn ronde langs alle cliënten, de telefoon ging voor een spoedgeval. Dan kon ik dus weer rechtsomkeer maken. Dat is door het werken in teams bij Zorg Thuis veel fijner geregeld.”

“Bij Zorg Thuis kan ik alles combineren en samenwerken met verschillende disciplines. Hierdoor leer je enorm veel van elkaar.”

Zorghart

“Het belangrijkste om bij Zorg Thuis te werken, is dat je een zorghart hebt”, zegt Audrey van der Weerden, Teammanager Zorg bij Sevagram. “In de praktijk leer je uiteindelijk het vak en daar stoppen we als Sevagram ook heel veel tijd en energie in. Hetzelfde geldt voor het onboardingproces. Dat is een Sevagrambreed programma om nieuwe medewerkers kennis te laten maken met onze organisatie. Verder kun je parttime of fulltime aan de slag. Je hoeft ook niet in het bezit van een rijbewijs te zijn, want je werkt op één locatie. Je kunt dus op de fiets of met de bus naar je werk.”

Didi kan dit beamen. Ze is nu twee maanden als leerling verpleegkundige aan de slag bij Scharwyerveld. “Ik heb als leerling nog nooit zoveel begeleiding gehad als hier. De teams zijn fantastisch, er wordt flink gelachen onder elkaar, maar ook met de cliënten. Als Sevagram me de kans geeft, blijf ik hier zeker werken na mijn opleiding.”

ENTHOUSIAST

Ben je na de verhalen van Didi, Wendy, Morena, Melany en Monique enthousiast geraakt om ook bij Zorg Thuis van Sevagram te komen werken? Ga dan snel naar www.werkenbijsevagram.nl/zorgthuis of neem contact op met Pien Wassen, recruiter Maastricht, 06 18 46 53 15 / pien.wassen@sevagram.nl.

Ons vergeten verleden

Veel lezers van De Nieuwe Ster zullen het populaire televisieprogramma ‘Verborgen Verleden’ kennen, waarin het familieverleden van een bekende Nederlander wordt uitgezocht. In één van de afleveringen speelt actrice Ilse Warringa, bekend als juf Ank uit de Nederlandse komedieserie ‘De Luizenmoeder’, de hoofdrol. In de betreffende aflevering deed zij de navolgende uitspraak: “Het blijft natuurlijk heel raar dat we de namen van bevelhebbers en koningen tot in de verre geschiedenis uit ons hoofd moeten leren, maar via wiens bloed wij hier op Aarde zijn gekomen, dat is ons nagenoeg onbekend.

DOOR: STEFAN VRANCKEN

Dat is natuurlijk vreemd. Na twee generaties houdt het wel op”. En daar heeft Ilse Warringa uiteraard gelijk in. Velen kennen hoogstens de namen van hun grootouders, soms nog van hun overgrootouders, maar in de meeste gevallen houdt het daar

ook wel mee op. Op school leren we over koningen en keizers uit het verre verleden, terwijl we onze eigen geschiedenis niet kennen. Het verleden van onze voorouders wordt heel snel vergeten. Dat is natuurlijk anders als je aan

genealogie (stamboomonderzoek) doet. Op veertienjarige leeftijd raakte ik ‘besmet’ met het hardnekkige ‘stamboomvirus’. Hierdoor ontstond een onstilbare honger naar steeds meer en meer informatie over mijn voorouders

EEN PORTRET VAN LODEWIJK XV, KONING VAN FRANKRIJK IN DE PERIODE 1715-1774. HET SCHILDERIJ WERD IN 1748 VERVAARDIGD DOOR MAURICE-QUENTIN DE LA TOUR. MEDE DOOR DE OORLOGSZUCHT VAN LODEWIJK XV MOESTEN DE INWONERS VAN MAASTRICHT EN OMGEVING VEEL ELLENDE ONDERGAAN. BEELD: PUBLIC DOMAIN, WIKIMEDIA COMMONS.

HET GEZIN VAN MIJN OVERGROOTOUDERS JOANNES LEONARDUS HUBERTUS VRANCKEN EN MARIA GERTRUDIS

GERAETS. MIJN OPA RENIER AUGUST VRANCKEN IS HET JONGETJE HELEMAAL LINKS OP DE FOTO. DE FOTO WERD GEMAAKT AAN HET BEGIN VAN DE JAREN TWINTIG VAN DE VORIGE EEUW. BEELD: PRIVÉCOLLECTIE STEFAN VRANCKEN.

en hun naaste verwanten. Het uitzoeken van je familiegeschiedenis is een leuke bezigheid. Afhankelijk van je gedrevenheid, én je uithoudingsvermogen, kun je vaak bijzondere episodes uit het leven van je voorouders reconstrueren. Mijn eigen familiegeschiedenis is voor een groot deel verbonden met de stad Maastricht en de omliggende dorpen die in de vorige eeuw werden geannexeerd door de gemeente Maastricht. Graag stap ik met de lezers van De Nieuwe Ster in de teletijdmachine van professor Barabas uit de Belgische stripreeks Suske en Wiske. Aan de hand van diverse interessante vondsten over mijn eigen voorouders hoop ik bij de lezers enthousiasme op te wekken voor het uitzoeken van je familiegeschiedenis. Neem tijdens de komende feestdagen eens de tijd om je te verdiepen in jouw geschiedenis. Je zult je verbazen over hetgeen je allemaal kunt ontdekken.

De worst van Paulus Jongen Sommige gebeurtenissen lezen als een spannend verhaal. Vanaf het najaar van 1746 maakte de vestingstad Maastricht zich gereed voor een niet te vermijden belegering door de troepen van de Franse koning Lodewijk XV. Baron van Aylva, de militaire gouverneur van Maastricht, had de StatenGeneraal van de Republiek der Verenigde Nederlanden weten te overtuigen dat het noodzakelijk was het Maastrichtse garnizoen uit te breiden. Tevens moest met man en macht gewerkt worden om de verwaarloosde vestingwerken op oorlogssterkte te brengen. De angst voor de komst van de troepen van Lodewijk XV was groot. Eén van de vele militairen die tot het Maastrichtse garnizoen behoorden, was de in Zussen geboren Paulus Jongen. Op 22 juni 1747 hield de Maastrichtse notaris Franciscus Dominicus Janssens een zittingsdag in het huis van Paulus Lenaerts op de Blekerij in de heerlijkheid Sint Pieter, gelegen onder de rook van Maastricht. Paulus Jongen, op dat moment vierentwintig jaar oud, ondertekende op die bewuste dag een akte die door notaris Janssens was opgesteld. In die akte werd Paulus aangeduid als mineur, in

HET GRAFKRUIS VAN PIETER GILLIS

CLAESSENS (1768-1843) OP HET KERKHOF VAN DE KERK VAN SINT PIETER OP DE SINT PIETERSBERG. PIETER GILLIS

CLAESSENS WAS EEN OVERGROOTVADER VAN MIJN OVERGROOTMOEDER MARIA CATHARINA ISABELLA HUBERTINA JONGEN (1879-1943). DE FOTO WERD GEMAAKT DOOR MIJN

ACHTERNEEF BJÖRN LEURS, EVENEENS EEN ACHTERKLEINZOON VAN MIJN OVERGROOTMOEDER JONGEN.

dienst van de Staten-Generaal van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In de betreffende akte schonk Paulus Jongen zijn huis met bijbehorend land in het dorp Zussen aan Paulus Lenaerts. Aan die schenking waren voorwaarden verbonden. De schenking zou namelijk uitsluitend uitgevoerd worden als Paulus Jongen zou sneuvelen tijdens de aankomende belegering van Maastricht. Ook zou Paulus Lenaerts altijd hulp moeten bieden aan Paulus Jongen ingeval van nood. Exact een week later, op 29 juni, schoof Paulus Jongen aan tafel bij de Maastrichtse notaris Guillaume Caris. Deze keer schonk hij zijn huis in Zussen aan de Maastrichtenaar Leonard Coenen, wederom onder de voorwaarden dat hij zou sneuvelen én dat Leonard Coenen hulp zou bieden in geval nood. Had Paulus beide heren een worst voorgehouden, zodat hij in geval van nood zowel in Sint Pieter als in Maastricht hulp aangeboden zou krijgen? We zullen het helaas nooit weten. Eén ding is wel zeker, namelijk dat Paulus niet zou sneuvelen tijdens de belegering van Maastricht, die tussen 9 april en 7 mei 1748 plaatsvond. Bijna vier

jaar na de belegering van Maastricht vond hij de liefde in Sint Pieter. Op 13 februari 1752 trouwde hij in het kerkje van Sint Pieter met de Sint Pieterse Maria Hardi. Paulus Jongen en Maria Hardi werden de betovergrootouders van mijn Sint Pieterse overgrootmoeder Maria Catharina Isabella Hubertina Jongen (1879-1943). Iedereen die de familienaam Jongen draagt, én connecties heeft met Sint Pieter, is een nakomeling van de mineur Paulus Jongen.

Oorlogen

Vele oorlogen hebben de geschiedenis van mijn familie bepaald. Het meest recente voorbeeld betreft de Eerste Wereldoorlog. Mijn overgrootouders Johannes Ludovicus Cremers en Maria Catharina Isabella Hubertina Jongen verhuisden in 1906 vanuit Sint Pieter naar het Belgische Visé. Op 18 december 1913 werd daar mijn oma Hélène Hubertine Catharine Cremers geboren. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, in augustus 1914, staken de Duitsers bijna zeshonderd huizen in Visé in brand. Mijn

overgrootouders sloegen met hun zeven kinderen op de vlucht, en keerden terug naar het neutrale Nederland. Zou mijn oma ooit mijn opa hebben ontmoet als haar ouders geen oorlogsvluchtelingen waren geweest? Het eerder genoemde oorlogsgeweld rondom Maastricht in 1747-1748 zorgde ook voor veel vluchtelingen. Zo vluchtte het Sint Pieterse echtpaar Andreas Thuijs en Maria Gertrudis Hamelers naar Maastricht. Ook het echtpaar Nicolaes Boers en Helena Jansen moest Sint Pieter verlaten om in Maastricht onderdak te vinden. Thomas Thuijs, zoon van het echtpaar Thuijs-Hamelers, en Maria Catharina Boers, dochter van het echtpaar Boers-Jansen, werden in Maastricht verliefd en trouwden in 1760. Hun kleindochter Elisabeth Tans zou in 1818 in Maastricht in het huwelijk treden met de sergeant Hilbert de Wit, geboortig van Zwartsluis. Hilbert had als ‘Hollandse’ pontonnier in 1812 deelgenomen aan de beroemde veldtocht naar Rusland. Keizer Napoleon I hoopte de Russische tsaar Alexander I te verslaan. Maar de veldtocht zou uitlopen op een groot drama, en bracht het Franse Keizerrijk aan de rand van de afgrond. Het is een wonder te noemen dat Hilbert alle ontberingen in Midden- en Oost-Europa heeft weten te overleven. Na het Russische avontuur zou Hilbert beroepsmilitair worden in het leger van het kersverse Koninkrijk der Verenigde Nederlanden. Hij speelde ook een militaire rol tijdens de blokkade van Maastricht (1830-1833) gedurende de Belgische Revolutie. Hilbert zou een betovergrootvader worden van mijn oma Gertrudis Menten.

Een Maastrichtse notarisdynastie

Toen ik ontdekte dat ik als notaris afstam van diverse Maastrichtse notarissen ging mijn hart uiteraard sneller kloppen. Catharina Schaepen werd in 1697 in Maastricht geboren als de dochter van notaris Reinier Schaepen en Maria Geertruijd Sleijpen. Henricus Schaepen, grootvader van Catharina, was notaris geweest in de periode 16521676, terwijl haar overgrootvader Gerard Pamel het notarisambt

bekleedde in de periode 16091637. Ook een oom van Catharina, Henricus Michiel Schaepen, én een volle neef van haar, Godefridus Schaepen, waren notaris in Maastricht. In 1718, ruim een jaar na het overlijden van haar vader, trouwde Catharina in Houthem met een moederlijke achterneef, Joannes Steijns. Zeven jaar later liet hij haar achter als achtentwintigjarige weduwe. Hun jongste kind, Jacobus Steijns, was toen pas één jaar oud. Deze Jacobus Steijns zou een overgrootvader worden van Anna Maria Catharina Steens (Klimmen 1824-Hulsberg 1907), die op haar beurt een overgrootmoeder werd van mijn opa Joseph Caenen.

De kloof tussen rijk en arm Een kloof tussen rijk en arm is er altijd al geweest, net zoals in onze hedendaagse tijd. Diverse van mijn voorouders woonden in de achttiende en negentiende eeuw in onder meer de Ruiterstraat en de Kattenstraat in Wyck. Dat waren in die tijd straatjes waar vooral de arme bevolking woonde. Die voorouders hadden vaak moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Veelal kregen ze bijstand vanuit de kerk in de vorm van brooduitdelingen. Dat staat in schril contrast tot onder meer Pieter

Gillis Claessens, een overgrootvader van mijn eerder genoemde overgrootmoeder Maria Catharina Isabella Hubertina Jongen. Hij werd in 1768 geboren, en woonde op de Blekerij in Sint Pieter, waar hij een bierbrouwerij exploiteerde. Die bierbrouwerij legde hem geen windeieren. Hij investeerde zijn inkomsten regelmatig in onroerend goed. Zo kocht hij in 1827 het voormalige kloostercomplex van de Observanten (Slavante), gelegen tegen de oosthelling van de Sint Pietersberg. Pieter Gillis liet het grootste deel van het klooster, inclusief de kerk, slopen. In 1843 verkocht hij het landgoed Slavante, omvattende twee hectare grond, aan de ‘Groote Sociëteit’ van Maastricht. Hij kreeg er 12.000 gulden voor, in die tijd een enorm bedrag. In 1834 kocht Pieter Gillis zelfs een huis op de Markt in Maastricht. Dit huis, genaamd het ‘Hof van Spanje’, zou een aantal jaren zijn Maastrichtse hoofdverblijf zijn. Tegenwoordig is in dit pand Kentucky Fried Chicken (KFC) gevestigd. Een dochter van Pieter Gilles, Maria Ida Hubertina Claessens, zou overigens vele jaren een koffiehuis exploiteren op de Markt, in het pand waar tegenwoordig Café de Zwaan is gevestigd. In 1843 overleed Pieter Gillis aan de

ZICHT OP DE SINT SERVAASBRUG EN DE SINT MARTINUSKERK IN WYCK. MIJN GROOTOUDERS AAN ZOWEL MOEDERS- ALS VADERSKANT TROUWDEN IN 1941 IN DE SINT MARTINUSKERK. DE FOTO WERD GEMAAKT IN 1893. DE SINT SERVAASBRUG DROEG TOEN NOG GEEN NAAM. BEELD: RIJKSDIENST VOOR HET CULTUREEL ERFGOED.

gevolgen van een beroerte, op dat moment vijfenzeventig jaar oud. Zijn vele kinderen en kleinkinderen hadden na zijn overlijden een grote hoeveelheid huizen en percelen grond te verdelen.

‘Import-Maastrichtenaren’ Net zoals in onze tijd, had Maastricht ook in het verleden een aantrekkende werking op mensen ‘van buiten’. Zo werd mijn in Margraten geboren opa Joseph Caenen verliefd op mijn in Wyck geboren oma Gertrudis Menten. Die verliefdheid zorgde er voor dat zij in 1941 voor het altaar van de Sint Martinuskerk in Wyck stonden. Mijn overgrootvader Joannes Leonardus Hubertus Vrancken werd in 1875 in Geulle geboren, maar in 1900 kwam hij in Maastricht terecht, waar hij een rijtuigverhuurbedrijf begon. Dit bedrijf zou uitgroeien tot een autogaragebedrijf, gevestigd aan de Spoorweglaan 18 in Wyck. Zijn echtgenote, mijn overgrootmoeder Maria Gertrudis Geraets, was ook geen Maastrichtse. Zij was in 1873 ter wereld gekomen in Echt, en kwam aan het einde van de negentiende eeuw als dienstmeid terecht in Maastricht. Een andere overgrootvader, Petrus Hubertus Menten, werd in 1887 in Roermond geboren. In 1909

trouwde hij in Maastricht met mijn overgrootmoeder, de in Wyck geboren Helena Cuijpers. Zijn laatste adem blies hij in 1922 uit in de Kattenstraat in Wyck. Mijn oma Gertrudis Menten was toen pas negen maanden oud. Mijn in 1832 in Nuth geboren betovergrootvader Jan Laurens Cremers koos ook voor een toekomst buiten zijn geboortedorp. In 1863 trouwde hij met de in Amby opgegroeide Maria Hubertina Catharina van den Boorn. Met zijn kersverse echtgenote vestigde hij zich vervolgens in de Rechtstraat in Wyck, waar hij een winkel en herberg startte. Daar werd in 1878 mijn eerder genoemde overgrootvader Johannes Ludovicus Cremers geboren. Godefridus Raemaekers, betovergrootvader van mijn overgrootmoeder Helena Cuijpers, werd in 1754 in Koninksem geboren. Rond 1770, hij was toen ongeveer zestien jaar oud, kwam hij in Maastricht terecht. Hij ging als brandewijnstokersknecht aan de slag. Jan Rutten was een overgrootvader van de eerder genoemde Maria Hardi, stammoeder van de Sint Pieterse familie Jongen. In 1622 zag hij in Eijsden het levenslicht. In 1649 trouwde hij met de Maastrichtse Maria Lansmans, weduwe van Frederick Pauli, die in mei 1648 was vermoord door een soldaat. Jan Rutten zou een zeer vermogend bierbrouwer in Maastricht worden. Hij had een dusdanig groot vermogen dat hij veelvuldig optrad als geldschieter. Zijn schoonvader Jan Lansmans, woonachtig in de Stokstraat, was ook bierbrouwer. Een zeer nauwe verwant van deze Jan Lansmans, ook Jan Lansmans geheten, was betrokken bij het bekende ‘Verraad van Maastricht’ (1638). Dit was een complot, met als doel om Maastricht, op dat moment een ‘Hollandse’ stad, uit te leveren aan de Spanjaarden. De samenzwering werd voortijdig ontdekt, en deze Jan Lansmans zou samen met onder meer pater Servaes Vinck worden onthoofd. Jan Lansmans en pater Vinck zijn twee van de bekende ‘Vief Köp’ (Vijf Koppen). Wie durft nog te beweren dat geschiedenis saai is? Ik wens alle lezers mooie Kerstdagen en een voorspoedig 2025. 

ONTDEK DE MOOISTE CONCERTEN

Rammeloo

4 t/m 11 januari

Eindhoven, Maastricht, Breda, Tilburg en Heerlen

NIEUWJAARSCONCERTEN

25 januari

Maastricht

COMPONISTENDAG

BERNSTEIN

In coproductie met Theater aan het Vrijthof

14 t/m 16 februari

BELEEF GELUKSMOMENTEN MET HÉT SYMFONIEORKEST VAN HET ZUIDEN

Op zoek naar écht zitcomfort?

philzuid.nl/concerten

Heeft u al eens gedacht aan een comfortabele relaxfauteuil? Een stoel die u eenvoudig kunt verstellen in verschillende standen. Zodat uw zitmomenten nog aangenamer worden en uw lichaam meer rust krijgt.

Persoonlijk & ongedwongen advies

U koopt niet elke dag een relaxfauteuil. Een goed en passend advies is dan ook belangrijk bij het vinden van de fauteuil die het beste past bij uw budget, lichaam & smaak. Wij nemen de tijd om samen met u alle mogelijkheden door te nemen, zodat u kunt gaan genieten van een fauteuil die niet alleen comfortabel zit, maar ook volledig op maat is gemaakt voor u.

Meer dan 70+ verschillende fauteuils

Omdat ieder lichaam anders is hebben we in onze showroom op de Woonboulevard in Heerlen op de 1e etage in het pand van Vegers Meubelen, meer dan 70+ relax- en sta-op-fauteuils klaarstaan om te voelen, testen en te proberen. In verschillende maten, van XS tot XXL, zodat u altijd kunt rekenen op een fauteuil die perfect past bij uw postuur. DÉ ZITSPECIALIST

Hi, ik ben Stijn!

Relaxxz is ontstaan door mijn passie voor meubels.

Mijn familie richtte meer dan 100 jaar geleden Vegers Meubelen op, waardoor ik op een jonge leeftijd in aanraking kwam met de meubelbranche. Hierdoor ging ik in mijn jeugd al mee naar meubelbeurzen en daar is mijn liefde voor meubels ontstaan. Op mijn 19e vond ik het tijd om mijn eigen draai te geven aan de meubelbranche. Dat is dan ook de reden dat ik een eigen meubelzaak heb opgestart. Mijn doel is het tevredenstellen van klanten door het leveren van topkwaliteit-fauteuils tegen een eerlijke prijs.

Maastricht, Eindhoven en Den Bosch

Lei Wang

Maartje

Allegatie mèt die vaan bij uuch neve? Burenruzie? We lossen het samen op!

Veer losse ut same op!

komşu anlaşmazlığı mı? Birlikte çözeceğiz!

Neighbour dispute? We'll solve it together! Free and independent.

info@buurtbemiddeling-maastricht.nl 06 52 65 16 47

www.buurtbemiddeling-maastricht.nl

Spektakelmusical West Side Story naar Maastricht

Na het overweldigende success van spektakelstuk Les Misérables komt er weer een grootse musicalproductie naar Maastricht. In maart 2026 is de iconische musical West Side Story voor het eerst in dertig jaar weer te zien in Nederland op initiatief van theaterproducenten Ruud de Graaf en Hans Cornelissen.

DOOR: PETER EBERSON 

BEELD: ROB JACOBS

De musical West Side Story is geïnspireerd op Shakespeares Romeo en Julia en vertelt het verhaal over de verboden liefde tussen Tony en Maria in een door bendeoorlogen verscheurd New York. Met wereldberoemde songs als Maria en I Feel Pretty, een groot live orkest en een nieuwe generatie musicalsterren wordt dit een van de grootste musicalbelevingen van theaterseizoen 2025-2026. Stephen Sondheim schreef de liedteksten en Leonard Bernstein componeerde de muziek.

Peter Noten van Theater aan het Vrijthof is verrukt over het binnenhalen van de grote productie. “Dit lukt ons als theater maar eens in de zoveel jaar. West Side Story was in 1961 voor het eerst te zien als film met Natalie Wood als Maria en Richard Beymer als Tony. We hebben deze film in juli 2017 in een spectaculaire setting met groot orkest op het Vrijthof getoond ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Theater aan het Vrijthof. Dat West Side Story nu als musical te zien is in het theater is natuurlijk fantastisch,” zegt Noten die zelf een groot liefhebber is van de musical.

Langverwachte terugkeer

Producenten Ruud de Gaaf en Hans Cornelissen: “We zijn echt zeer verheugd. Na de indrukwekkende productie uit 1996 (Joop van den Ende) was er geen Nederlandstalige versie meer te zien. We zijn al bijna tien jaar bezig dit voor elkaar te krijgen. Na het succes van Les Misérables kwam alles opeens in een stroomversnelling. Natuurlijk zullen we op alle vlakken groots uitpakken en komt ook deze enorme productie weer naar het publiek toe in de grote theaters in Nederland, waaronder Theater aan het Vrijthof.”

Relevant West Side Story is nog steeds relevant. De thematiek (verboden liefde, gentrificatie, armoede en racisme), opzwepende muziek en indrukwekkende choreografieën maken van West Side Story een tijdloze klassieker. De musical gaat vanaf november volgend jaar op tournee langs de grote theaters in Nederland. De voorstelling is maar liefst twaalf keer te zien in Maastricht vanaf woensdag 4 maart tot en zondag 15 maart 2026. 

Maastricht klaar voor Zero Emissie Stadslogistiek

Afgelopen tijd was er heel wat verwarring over de invoering van de zero-emissiezones voor stadslogistiek. Maastricht zet samen met dertien andere steden door op de weg naar een schonere toekomst en leefbare binnenstad per 1-1-2025. Aan de basis liggen jaren van voorbereiding, afspraken met ondernemersorganisaties en investeringen van ondernemers. De gemeenten willen daarom woord houden.

Voor bevoorrading en dienstverlening moeten dagelijks 2600 voertuigen in het centrum van Maastricht zijn. Om de stad bereikbaar, gezond én aantrekkelijk te houden heeft Maastricht gekozen voor de invoering van de zero-emissiezone voor Stadslogistiek vanaf 1 januari 2025. De voorbereidingen begonnen drie jaar geleden. Om ondernemers tijd te geven de overstap te maken zijn er een overgangsregeling, ontheffingen, vrijstellingen, subsidieregelingen en advies op maat. Laat je inspireren door deze tips van Maastrichtse ondernemers.

Tip 1. Gebruik fietskoeriers

‘Efficiënter bezorgen dan met een fietskoerier bestaat niet’, zegt apothekeres Maud Vromen van Schoepp Apotheek Mosa Forum. ‘Met onze vestiging in de compacte binnenstad van Maastricht is een bestelbus voor het bezorgen van medicijnen nooit praktisch geweest. Het is de reden dat we al vele jaren gebruik maken van Vleugels Fietskoeriers.’

Tip 2. Bundel je leveringen in stadshubs

Jaren geleden was het al een doorn in het oog van ondernemer Léon Monfrance, ‘de ronkende vrachtwagens en bestelbussen die maken dat Maastricht dichtslibt en het mooie en unieke karakter verpesten.’ Het bracht hem op het idee een eigen hub te starten. Bestellingen worden niet meer door verschillende leveranciers bij zijn vijf schoenzaken afgeleverd, maar bij hun eigen hub buiten de stad. Daar worden alle schoenen gesorteerd en klaargemaakt voor vervoer naar de stad. De Stadsbrouwerij Maastricht maakt al vier jaar gebruik van Goederenhubs in de Beatrixhaven. ‘Omdat we zelf beperkt opslagruimte hebben, staat een deel van onze voorraad daar. Zij brengen de producten bij ons langs of leveren ze rechtstreeks bij klanten af’, zegt directeur Bastiaan Bronkhorst. De Stadsbrouwerij heeft inmiddels ook een elektrisch wagenpark.

Tip 3 en 4. Kies

voor

elektrisch vervoer, plan efficiënt

‘Vanaf het moment dat we zelf wilden gaan bezorgen met een bestelauto moest dat voor mij een elektrische bestelauto zijn’, vertelt eigenaar Carmen Hermans van Bakkerij Hermans. ‘Ik ben heel tevreden over de bestelauto die ik lease. Ambachtelijkheid en duurzaamheid staan in heel onze bedrijfsvoering voorop.’ Ook eigenaar Raymond Wintjens van versleverancier ’t Vitamientje heeft de stap naar elektrische lease gemaakt met 3 bakwagens. ‘Ook plannen we onze ritten zo efficiënt mogelijk. Dat scheelt ritten, tijd en geld en spaart het milieu. We fungeren ook als een hub voor andere leveranciers en bundelen dus leveringen.’

Handhaving en waarschuwingsperiode

De zero-emissiezone treedt in werking op 1-1-2025. De eerste vier maanden geldt als een waarschuwingsperiode en worden voertuigen die geen toegang meer hebben, niet bekeurd, maar wel gewaarschuwd. Vanaf 1-5-2025 wordt er wel bekeurd. Voor een bestelbus is de boete € 120,en voor een vrachtwagen € 300,-. Ook buitenlandse kentekens kunnen bekeurd worden, maar voorlopig alleen door fysieke controle.

Kijk voor alle info op www.zesmaastricht.nl

Carmen Hermans voor haar bakkerij met de elektrische bestelauto (fotograaf Aron Nijs)

Hans Paul Nieskens (rechts) met de Qarry (fotograaf Fred Bergmans)

Duurzaam op weg met aantrekkelijke subsidie

Zo’n 3 keer per dag pendelen de koks van restaurant NOON op en neer tussen de Antoniuslaan en de Griend. Ze brengen dan gerechten van de voorbereidingskeuken naar de keuken bij het restaurant. Dat gebeurt sinds augustus met een milieuvriendelijke Qarry. Dit is een compact elektrisch voertuig. Het is wendbaar, biedt genoeg ruimte en is ideaal voor korte ritjes. Extra mooi is dat er nu subsidie beschikbaar is voor de aanschaf van dit soort duurzaam vervoer.

Restaurant NOON aan de Griend heeft een vrij kleine keuken. Daarom is er - om de hoek in Antoniuslaan - een productiekeuken met opslagruimte. “We laten ons daar bevoorraden”, vertelt mede-eigenaar Hans Paul Nieskens. “En ons keukenteam met 2 vaste koks en een aantal leerlingen bereiden daar alle gerechten vers voor. We vervoeren die vervolgens 2 tot 3 keer per dag naar de keuken bij het restaurant. Daar worden de gerechten verder bereid om uit te serveren.”

Goed op weg

Tot voor kort gebruikte NOON daarvoor een geleasete Volkswagen Caddy die op diesel reed. “We reden eigenlijk te weinig met die auto. Die ritjes van maar een paar minuten waren niet goed voor de motor. En natuurlijk óók niet voor de luchtkwaliteit.” Daarom besloot Hans Paul om een compacte, volledig elektrische Qarry te kopen. “Ik vind dat we in Maastricht met z’n allen goed op weg zijn met verduurzamen. Ik heb zelf laatst een energiescan laten uitvoeren in NOON en het naastgelegen Complex om na te gaan hoe we de panden nog energiezuiniger kunnen maken. Dan kun je ook met je logistiek niet achterblijven. Zeker nu binnenkort de zero-emissiezone wordt ingevoerd.”

Subsidie aanvragen

Hans Paul moet toegeven dat de prijs van de Qarry nogal fors is. “De verkoper van het voertuig attendeerde mij erop dat de gemeente er subsidie op geeft. Dat hielp mij over de streep om ervoor te gaan. Het online aanvragen van die subsidie ging makkelijk en was snel geregeld. Ik kreeg 5.000 euro, dat is het maximale subsidiebedrag per voertuig. Die financiële ondersteuning in je verduurzamingsopgave is mooi meegenomen. Ik kan me ook voorstellen dat ondernemers zo’n voertuig samen aanschaffen en ‘m als deelvervoer inzetten. Dat is misschien interessant voor restaurants die dicht bij elkaar liggen, zoals op het Vrijthof.”

Een uitkomst in de binnenstad

Het team van NOON is sinds augustus onderweg met de Qarry en dat bevalt heel goed. “In de binnenstad is dit voertuig een uitkomst! Het is wendbaar en stil. Het heeft voldoende transportruimte en een actieradius van 80 kilometer. Steeds meer collega-ondernemers hebben er oren naar en vragen me naar onze ervaringen. Ook onze groenteleverancier rijdt inmiddels elektrisch. Ik vind het een geslaagde oplossing voor onze duurzaamheidsopgave.”

Wil jij als ondernemer ook investeren in duurzame mobiliteit? Vraag hier je subsidie aan:

De Gemeente Maastricht wil met de subsidieregeling Duurzame mobiliteit Midden- en Klein Bedrijf (MKB) de overgang naar emissieloos vervoer voor het MKB vergemakkelijken in het kader van de komst van de zero-emissiezone op 1 januari 2025.

Familiebedrijf Linolux bestaat 100 jaar

Precies 100 jaar geleden streken Cor en Mies Schilderman vanuit Twente neer in Maastricht om in de Wolfstraat een kleine winkel in kousen en handwerkartikelen te beginnen: Het Kousenhuis was geboren. Een naam die voor generaties Maastrichtenaren nog steeds een begrip is. Het familiebedrijf ging, nadat de verkoop van kousen stopte, verder onder de naam Linolux.

100 jaar Linolux in vogelvlucht

Op 29 november 1924 openden Cor en Mies Schilderman de deuren van Het Kousenhuis in de Wolfstraat. Al snel groeide de winkel tot een bekende naam in de stad, met op enig moment ook filialen in Wyck en Heerlen. In 1934 verhuisde de winkel naar de Kleine Staat 20 en nam de familie intrek boven de winkel. Onder leiding van zoon Jan bleef de winkel zich verder ontwikkelen. In 1979 trad hun kleinzoon Tom Schilderman toe tot het familiebedrijf, waarbij hij beddengoed, linnengoed en badtextiel toevoegde aan het assortiment. De nadruk bleef altijd liggen op kwaliteit en comfort, waardoor Het Kousenhuis bleef groeien. In 2005 verhuisde de winkel naar de Wycker Brugstraat en veranderde de naam naar Linolux. Sabine Nobbe-Schilderman, de vierde generatie, nam in 2013 de leiding over en verlegde de focus naar bed-, bad- en keukentextiel. Ook zette zij in op online verkopen via www.linnenshop.nl.

Het familiebedrijf zat decennialang in de Kleine Staat, waar de familie Schilderman in 1934 het pand naast de toenmalige Grand Bazaar, tegenwoordig De Bijenkorf, kocht en er Het Kousenhuis vestigde. In 2005 besloot de familie het rustiger aan te gaan doen, en verhuisde de winkel naar de overkant van de Maas naar de Wycker Brugstraat waar Linolux nog steeds is gevestigd en Sabine Nobbe-Schilderman als vierde generatie het familiebedrijf runt. Echt rustiger werd het niet, want nog steeds heeft Linolux een groot aantal vaste klanten en weten ook steeds meer toeristen de weg naar de winkel te vinden. Dat Sabine de zaak zou overnemen was niet vanzelfsprekend moet ze bekennen. “Ik ben opgeleid als verloskundige, maar de banen lagen na mijn studie niet voor het oprapen,” vertelt Sabine. “Zo ben ik langzaam in het familiebedrijf gerold en dat beviel vanaf de eerst dag. Ik heb natuurlijk van huis uit meegekregen wat het betekent om een eigen zaak te hebben en hoe hard werken dat is. Toch heeft me

dat er niet van weerhouden om het bedrijf over te nemen.”

Zoals bij elke generatiewisseling drukt ook Sabine haar eigen stempel op het bedrijf. “Je moet blijven innoveren. Zo zijn wij erin geslaagd om als familiebedrijf het eeuwfeest te halen. Innoveren, dat deden mijn overgrootvader en opa al door drie kleinere zaken samen te voegen tot één grote zaak en het assortiment steeds aan te passen. Mijn vader Tom voegde beddengoed, linnengoed en badtextiel toe en ik heb de webshop verder uitgebouwd.”

Sabine verlegde de focus naar bedbad- en keukentextiel.

Ook zette zij in op online verkopen met de webshop linnenshop.nl. Sabine: “Na 100 jaar blijft Linolux Maastricht nog steeds trouw aan de kernwaarden van het familiebedrijf: kwaliteit, service en persoonlijke aandacht. In de winkel én online. Zo zit er in elke pakket van de webshop een handgeschreven bedankbriefje van de collega die het pakketje heeft ingepakt; een klein gebaar, maar onderscheidend in deze moderne tijd. Ik ben trots dat ik kan voortzetten wat mijn overgrootopa ooit 100 jaar geleden begon.” 

HET KOUSENHUIS IN 1962.

HEROPENING KOUSENHUIS KLEINE STAAT IN 1986.

INCLUSIEVE (INTERNATIONALE) STAD

De basis van Maastricht is haar geschiedenis, haar erfgoed, tradities en gebruiken waar we trots op zijn en wat we graag laten zien. Die liefde voor geschiedenis en de Maastrichtse cultuur delen en vermengen we graag met wat anderen daaraan toevoegen.

De binnenstad is een economische motor maar is ook van alle bewoners van onze stad. Als SPM zijn we dan ook van mening dat de binnenstad steeds meer moet toegroeien naar een mix van wonen, werken, winkels, creatieve maakindustrie en kantoren.

Wij willen dan ook blijven inzetten op:

• het kanaliseren van het toeristen effect

• het sturen op leegstand van woon- en winkelpanden

• bewoning van lege winkelpanden mogelijk te maken

• stap voor stap toe te werken naar een autoluwe binnenstad

• andersoortige vormen van OV zoals bijvoorbeeld kleine elektrische, buurt en/of belbussen waar mogelijk in het kader van de veiligheid het traditionele openbaar vervoer niet meer kan worden aangeboden

• het recht op schone lucht middels het effectief blijven verbeteren van de luchtkwaliteit

• de brug bij het Bassin te verwijderen

• meer ruimte voor de fietsers en voetgangers

• de parkeergarage op het Vrijthof in de nabije toekomst te reserveren voor bewoners van de binnenstad en voor het stallen van fietsen

De inzet van SPM is en blijft: Het werken aan een stad waar het goed samen wonen, werken en leven is voor alle inwoners OOK in 2025 !

John Steijns – fractievoorzitter SPM E: john.steijns@gemeenteraadmaastricht.nl

Magisch Kerstconcert Maastricht

op zondag 29 december

(door Belgisch-Internationale pianist DANIEL VERSTAPPEN)

Beleef de kerstmagie met muziek van wereldklasse tijdens het kerstconcert van Daniel Verstappen in Maastricht! Laat je meevoeren door de prachtige pianoklanken en unieke show van deze meesterlijke artiest tijdens de mooiste tijd van het jaar.

Op zondag 29 december verwelkomt Kapel Opveld de internationaal befaamde Belgische pianist en componist Daniel Verstappen. Na optredens in iconische zalen zoals het Sydney Opera House en Carnegie Hall, brengt hij zijn uitzonderlijke talent nu naar Maastricht. Verstappen wordt bijgestaan door operazangeres Nathalie Denyft en altvioliste Marina Barskaya en het Koninklijk St. Caecilia koor uit Heer. Een magische namiddag waarbij kerst klassiekers de revue passeren, van Ave Maria tot Silent Night. De voormalige kloosterkapel Opveld in Heer is tevens sinds een jaar een nieuwe cultuurtempel voor muziekgezelschappen en koren, een mooi initiatief genomen door voormalig theaterdirecteur Jean Boelen en vastgoedinvesteerder Michel Maes.

Aanvang:

15.00 uur

Locatie: Kapel Opveld Veldstraat 20, Maastricht

danielverstappen.com

Ticketprijzen (incl. servicekosten):

Regulier: €20,-

Studenten en 65+: €15,kinderen t/m 12 jaar: €10,-

Centrummanagement Maastricht roept op tot samenwerking voor verlagen personeelstekort

talent

De straten van Maastricht zijn, zeker in deze feestelijke winterweken, goed gevuld met bezoekers die genieten van de warme gastvrijheid van onze horeca en bijzondere winkelervaringen. Maar achter de schermen kampen een op de drie ondernemers met een probleem dat steeds groter wordt: het personeelstekort. We zien een brede trend waarbij horecazaken, als zichtbare voorbeelden, zowel doordeweeks als in het weekend een of meerdere dagen sluiten.

Ondernemers die op zondag hun zaak sluiten, verklaren dat hun beslissing is ingegeven door de wens om de “zondagsrust” terug te brengen, maar ook vanwege praktische uitdagingen. Het personeelstekort in de horeca en retail speelt een grote rol, aangezien het na de coronapandemie moeilijker is geworden om voldoende medewerkers te vinden. Daarnaast willen werknemers, zoals de Zoomers (generatie Z) die nu de arbeidsmarkt opkomen, meer flexibiliteit en balans in hun agenda, wat past bij een veranderende werkcultuur. Dit is een uitdaging die vraagt om innovatieve oplossingen én samenwerking.

Samen bouwen aan een sterk ecosysteem Retail- en horecaondernemers in Maastricht gedragen zich vaak nog als concurrenten. Juist in deze tijden is samenwerking cruciaal. Een gezamenlijke aanpak draagt bij aan het versterken van het menselijk kapitaal in de stad. Wanneer een sollicitant niet helemaal goed past bij jouw zaak, zou het misschien wel een perfecte match kunnen zijn voor je buurman. In plaats van de sollicitatie af te wijzen, zou je deze kunnen doorverwijzen naar een concullega. Zo blijft talent behouden voor de stad en profiteren alle ondernemers ervan. Laten we elkaar dat gunnen.

Hetzelfde geldt voor werknemers die klaar zijn voor een volgende stap in hun carrière. Als een medewerker bij jouw zaak is uitgeleerd, betekent dit niet dat je hem of haar kwijt moet raken. Door open te staan voor doorgroei naar een collega-ondernemer, blijf je bijdragen aan de ontwikkeling van het talent en behoud je de kwaliteit binnen de stad. Dit werkt natuurlijk beide kanten op: talent dat bij een concullega vertrekt, kan ook bij jou terecht komen.

Centrummanagement Maastricht hoort van ondernemers dat ze hier geen tijd of energie in willen steken. Centrummanagement bouwt daarom aan een betere verbinding tussen het Werkcentrum van Maastricht en ondernemers, omdat het Werkcentrum aangegeven heeft hier een loketfunctie en een coördinerende rol in te willen en kunnen spelen.

Een magneet voor zij-instromers

Een andere manier om de magneetfunctie van Maastricht voor nieuw talent te versterken, is door als collectief aantrekkelijk(er) te zijn voor zij-instromers. Denk aan gepensioneerden of alleenstaande ouders die op zoek zijn naar een nieuwe uitdaging. Voor hen is het veel aantrekkelijker om zich aan te sluiten bij een netwerk van bedrijven, dat als een vangnet voor ze fungeert, in plaats van bij slechts één

werkgever. Door deze samenwerking te benadrukken, verlagen we de drempel voor nieuwe medewerkers om de retail of horeca in te stappen.

Gastvrijheid en kwaliteit voor Maastricht hoog houden

Door talent te delen en elkaar te ondersteunen, zorgen we ervoor dat de investeringen van ondernemers in personeel – training, kennis en energie – binnen het ecosysteem van de stad blijven. Dit versterkt niet alleen individuele bedrijven, maar ook het kwaliteitsimago van de stad als geheel. Hiervoor moeten we wel over onze eigen schaduw heen durven te stappen om zo de kwaliteit van talent en vooral ook het niveau van gastvrijheid, waar Maastricht zo bekend om staat, te behouden. Dát is het doel en gemeenschappelijke belang voor ondernemend Maastricht.

Centrummanagement Maastricht heeft een consortium geïnitieerd en werkt samen met Vista, Werkcentrum Zuid-Limburg, Koninklijke Horeca Nederland Maastricht, SAHOT (Stichting Samenwerkende Hotels Maastricht), les Tables en Maastricht Heuvelland Culinair aan de ontwikkeling van een gezamenlijk programma voor het vinden, binden en boeien van talent.

Een oproep aan ondernemers: goed werkgeverschap én samenwerking

Het personeelstekort is een uitdaging die naar verwachting in de komende jaren nog groter zal worden, onder andere door de vergrijzing en groeiende vraag van ondernemers naar talent. Daarom een oproep aan alle ondernemers in Maastricht: zorg voor goed werkgeverschap. Bind en boei talenten zo lang mogelijk aan je zaak, maar wees niet bang om medewerkers uiteindelijk ook te delen met een concullega. Door ons te verbinden, kunnen we als collectief bouwen aan een sterkere, aantrekkelijkere stad – voor medewerkers, bezoekers en bewoners. Alleen samen kunnen we het tekort aan personeel verlagen en ervoor zorgen dat Maastricht blijft bruisen.

Meld je nu aan voor het nieuwe intranet-platform van Centrum Management Maastricht voor ondernemers en blijf op de hoogte.

Met ondernemende groet,

Astrid Verberne Directeur-Bestuurder Centrummanagement Maastricht

OOK DE VOLGENDE GENERATIE BROUWER WAAKT OVER HET KARAKTER VAN AU MOUTON BLANC

Remco Brouwer draagt met trots over aan kinderen Femke en Maarten

Het is de eerste dag van de laatste maand van het jaar. In café Au Mouton Blanc kijkt Remco Brouwer vanaf een podium uit op een volle kroeg. Het is 1 december 2024. Niet alleen de dag dat het horecaboegbeeld op de hoek van Kersenmarkt en Achter het Vleeshuis 111 jaar oud is. De uitbater van dit illustere Maastrichtse etablissement gaat ten overstaan van een tweehonderdtal gasten de zaak overdragen aan de nieuwe eigenaren.

Daarmee komt voor hem en wederhelft Godelieve een lang gekoesterde wens in vervulling. Neen, niet de verkoop en daarmee een zak vol pecunia. Ja, wel het feit dat vanaf 1 december 2024 dochter Femke en zoon Maarten deze tot de klassieke horecainstituten van Maastricht behorende uitgaansgelegenheid verder gaan bestieren. Dat is niet alleen goed nieuws voor de familie Brouwer; ook Maastricht vaart wel bij deze familiaire wisseling van de wacht.

Een weekje later. Vader Remco zit met dochter Femke en zoon

Maarten in de gelagkamer van Au Mouton Blanc. Een warme en gezellige ruimte op de eerste verdieping van het pand dat op een historische plek staat. In de Middeleeuwen werd op deze locatie behalve rechtgesproken ook de stad bestuurt. In geschriften uit 1420 valt op te maken dat het straatje tussen de Kleine Staat en Wolfstraat al Kersmarckt werd genoemd. Au Mouton Blanc heeft in de 111 jaar dat het kroeg is ook behoorlijk wat historische gebeurtenissen in de analen staan. Maar dat zijn vooral heel veel verhalen bol staand van amusement, hilariteit en

persoonlijke herinneringen. Remco Brouwer: “Het is voor Godelieve en mij heel fijn om te zien dat Femke en Maarten net zoals wij het besef hebben dat de Mouton een geschiedenis met zich meedraagt die gekoesterd moet worden.”

Dat De Mouton nog steeds alle karaktertrekken heeft van een klassieke Maastrichtse bruine kroeg is geen abc’tje geweest. Vraag dat maar aan kenners van de ontwikkelingen en belevingen in de horeca in het algemeen en die van Maastricht in het bijzonder. Zoals

bijvoorbeeld Martijn Wijnhoven. De Heineken regiodirecteur voor Zuid-Oost Nederland vertelt tijdens de viering van het 111-jarig bestaan, dat het karakter van de kroeg aan de Kersenmarkt behouden is door de durf en inzichten van Remco Brouwer.

In de eerste jaren van het nieuwe millennium deed zich een enorme verandering voor in het uitgaansleven. E glaas beer drinke nao ’t werk, of vrijdag of zaterdag vanaf een uur of vijf tot ‘we zien weel waar we stranden’; het verdween niet helemaal, maar die

beleving werd wel gedecimeerd. De Mouton was een van de cafés die daar last van kreeg. Martijn Wijnhoven kijkt die zondagmiddag terug op die tijd. En laat het publiek weten dat Remco Brouwer op succesvolle wijze de oude en de nieuwe tijd met elkaar wist te verbinden. Aan de tafel in de gelagkamer zegt hij daarover: “Natuurlijk vond ik dat ook jammer. Ik ben opgegroeid in een stad vol met bruine kroegen en andere gezellige cafés. Star blijven vasthouden aan iets dat verdwijnt of in ieder geval vele malen minder wordt; als we dat hadden gedaan was het voor ons niet goed afgelopen”.

een epicentrum van de Mestreechter Vastelaovend.

Ook Femke en Maarten weten hoe belangrijk het is dat Au Mouton Blanc toch ook altijd kroeg moet blijven. Ze kennen de geschiedenis van het etablissement en ze weten hoe intensief en gedreven hun ouders het café van toen hebben weten te verankeren in de horecazaak van nu. Zoon Maarten: “De Mouton Blanc zat bij wijze van spreken altijd mee aan tafel. Neen, dat vond ik als tiener nooit vervelend. Het wel en wee van het café maakte op een natuurlijke en vooral fijne wijze deel uit van ons gezinsleven. Femke’s ogen glinsteren als ze haar broer hoort praten. “De

zoals voor vader Remco en moeder Godelieve, een droom in vervulling. Heeft Remco in stilte altijd gehoopt dat een van de kinderen ‘de zaak’ zou overnemen; Femke zegt: “Je bent daar natuurlijk niet iedere dag mee bezig. Maar eigenlijk al toen ik in de afwaskeuken begon, vond ik het geweldig deel uit te maken van het Mouton-team. Ik ging na de middelbare school weliswaar studeren. Maar, diep in mijn hart wist ik dat pa’s café mijn toekomst zou zijn”.

Dat kwam, niet in de laatste plaats, ook door de medewerkers van het café. Femke gaat er eens goed voor zitten: “Vanaf dag één dat ik mee ging draaien was ik een van hen.

Dus ondergaat Au Mouton Blanc in het eerste decennium een metamorfose. Niet fysiek, maar wel in type horecazaak. Met succes. Al snel wordt het hoekpand en doorgangsstraat van Bijenkorf naar de Wolfstraat en Onze Lieve Vrouweplein een geliefde plek om te lunchen of in de avonduren te genieten van een drankje en e kiesplenkske. Maar Remco weet in die jaren het karakter van kroeg waar en wanneer mogelijk tot leven te brengen. Niet in de laatste plaats door tal van eigen activiteiten; en, zo blijkt in de loop der jaren, wordt Au Mouton Blanc meer dan ooit

Mouton zit al van kinds af aan in mijn bloed. Ik genoot van de toewijding van pap en mam. Maar meer nog vond ik het sjiek om er zelf te zijn. Wat Maarten zegt, ik voel precies hetzelfde. De manier zoals pap en mam ons betrokken bij hun dagelijkse zakelijke dingen, dat was vooral om van te genieten.”

Die warme betrokkenheid die Femke en Maarten Brouwer meekregen heeft ongetwijfeld geleid tot het feit dat zij met hun tweetjes op respectievelijk 23- en 26-jarige leeftijd eigenaars zijn van een waar instituut. Voor Femke gaat, net

en gesprekken met pa zag ik steeds meer mogelijkheden mijn opgedane kennis perfect te kunnen gebruiken in het familiebedrijf.”

Met die opmerking stipt Maarten aan dat Remco in de loop der jaren samen met Godelieve twee mooie hotels in Maastricht runt. Hotel Le Theatre naast de stadsschouwburg aan het Vrijthof en Fitz Roy aan de Boschstraat zijn ieder op eigen wijze hotels met een uniek karakter. Remco Brouwer: “Met het besluit van Femke en Maarten om de Mouton over te nemen, krijgen Godelieve en ik de gelegenheid om de puntjes op de i te zetten van de ontwikkelingen van deze twee zaken. En dat kunnen we nu doen met een gevoel van trots maar ook, nog belangrijker, een gerust gevoel.”

Dat alles zal overigens niet betekenen dat Remco Brouwer niet meer te zien zal zijn in Au Mouton Blanc. Want in het café aan de Kersenmarkt komen nog altijd heel veel van zijn vrienden en kennissen. Die niet alleen. Zoals zoveel Maastrichtse horecaondernemers heeft Remco een groot hart voor het Maastrichtse verenigingsleven. Remco: “Op de plek waar we nu zitten (red: de gelagkamer) zijn wekelijks tal van vertegenwoordigers van verenigingen te vinden. Dat vind ik een van de primaire taken van een kroeg bestieren. Want hoe de wereld en dus ook Maastricht ook verandert; verenigingen en clubs zijn het cement van onze samenleving. En daar moeten we met zijn allen goed voor zorgen.”

Dat vond ik geweldig. Het zegt heel veel over wat voor geweldig personeel de Mouton heeft; maar net zoveel over hoe pap en mam de zaak bestieren. Er nu zo over nadenkend is de Mouton net zoals ons gezin een grote warme familie.”

Met bewondering kijkt Maarten naar zijn zus bij het vertellen over haar Mouton-belevingen. “Eerlijk is eerlijk. Voor mij was het een langer proces om ook het besluit te nemen deel uit te maken van de Mouton en de andere twee zaken van pap en mam. Maar tijdens mijn studie bedrijfskunde in Rotterdam

Dat Femke en Maarten met diezelfde insteek verder gaan met Au Mouton Blanc blijkt tijdens de viering van het 111-jarig bestaan en de officiële wisseling van de wacht. Behalve heel veel vrienden en bekenden staan in het publiek ook veel vertegenwoordigers uit het verenigingsleven. Veel van hen toch van een andere generatie dan de twee Brouwer-jonkies. Net zoals zoveel ander Maastrichts horecatalent is het voor Femke en Maarten de gewoonste zaak van de wereld ook met hen geanimeerd in gesprek te gaan. 

Acht uur in de auto om zoon te zien voetballen

Harold Kostons rijdt iedere twee weken van Maastricht naar Paderborn om zijn zoon Koen te zien spelen bij SC Paderborn in de 2. Bundesliga. Een ritje van vier uur heen en vier uur terug. De Nieuwe Ster mocht op 6 december Harold vergezellen naar de wedstrijd van SC Paderborn 07 tegen ‘Traditionsverein’ FC Schalke 04. Een reisverslag.

DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN  BEELD: DE NIEUWE STER

11.00 uur Maastricht

Verzamelpunt is het bedrijf van Harold in de Beatrixhaven. De navigatie gaat niet aan, want Harold kan de rit naar Paderborn inmiddels dromen. Opmerkelijk is ook dat het eerste half uur de gesprekken niet gelijk over voetbal gaan, maar over elektrische auto’s, duurzaamheid, Zweden en het organiseren van evenementen.

11.30 uur grensovergang Bocholtz Pas als we de grens oversteken komt het voetbal ter sprake. “Koen houdt van

discipline en past daardoor goed bij de Duitse cultuur”, vertelt Harold. “Paderborn is een fijne club waar alles goed geregeld is. Mijn zoon is een teamplayer en geeft graag de bal af wanneer iemand er beter voor staat. Wat mij betreft mag hij zelf best wel wat doelgerichter zijn en wat meer ‘streepjes’ (doelpunten; red.) achter zijn naam krijgen. Het is immers een harde wereld in de Bundesliga en voorhoedespelers worden afgerekend op doelpunten.” Vorig seizoen scoorde Koen in de tweede

helft van de competitie vier keer. Dit seizoen staat de teller voor de wedstrijd tegen Schalke op twee.

12.15 uur Autobahn A1 richting

Dortmund

De carrière van Koen passeert de revue. Hij begon met spelen bij VV Lanaken en maakte in 2013 de overstap naar MVV Maastricht. Seizoen 2021/2022 maakte hij een uitstapje naar het Zweedse Dalkurd FF, om een jaar later weer terug te komen naar MVV. In januari van dit jaar maakte hij de overstap naar SC Paderborn 07. Dat seizoen eindigde de club op de zevende plek. Dit seizoen draait de club mee in de top en is zelfs koploper als ze ‘s avonds tegen Schalke 04 aantreden.

13.15 uur Autobahn A1 Raststätte

Lichtendorf Süd

De elektrische auto moet aan de laadpaal. Dus wordt een korte stop gepland en tevens de inwendige mens verzorgd. We zijn halverwege de eindbestemming. Op de vraag of het niet eenzaam is om dit traject zo vaak af te leggen, vertelt Harold dat hij wel bijna altijd vrienden of bekenden meeneemt naar een wedstrijd. “En geregeld gaat mijn vrouw Resie natuurlijk mee. Vaak blijven we dan ook een nachtje over in Paderborn. De uitwedstrijden bezoek ik wel vaak alleen. Vorige week ben ik nog naar Elversberg gereden. Ook een ritje van zo’n drie uur. Ik beperk de uitwedstrijden overigens wel tot een straal van zo’n 300 kilometer. Al zou ik wel nog een keer graag Koen zien spelen in het Volksparkstadion van HSV in Hamburg.”

14.50 uur Paderborn

We rijden Paderborn binnen. De wedstrijd begint pas om 18.30 uur, maar Harold wil ons graag een stukje van de stad laten zien. Eerst wordt er echter een korte omweg gemaakt langs het trainingscomplex en de Home Deluxe Arena. Een prachtig stadion dat in 2008 werd gebouwd en plaats biedt aan 15.000 bezoekers. De kern van het stadion is overigens gebaseerd op het Abe Lenstra Stadion in Heerenveen. Opmerkelijk is ook de parkeerplaats voor fietsers. Daar staan maar liefst 2000 fietsenrekken. We rijden vervolgens door naar het centrum van de stad en Harold krijgt een appje van zijn zoon dat hij vanavond in de basis staat. Dat is alvast mooi nieuws

15.10 uur Deutsches Haus

De regen is spelbreker in de rondleiding door de stad. “Dan moeten we maar eerst een biertje drinken”, is het excuus van

Harold en hij neemt ons mee naar het Deutsches Haus, een bruine kroeg waar de supporters van Paderborn voor de wedstrijd bij elkaar komen. Een dik uur later is het droog en krijgen we dan toch nog een rondleiding door de stad met 150.000 inwoners. Harold loodst ons als een volleerd stadsgids langs de Dom, de oude gebouwen, het winkelcentrum, het riviertje de Pader en de kerstmarkt.

17.30 uur Home Deluxe Arena

Voor het stadion staan al massa’s supporters. De Bier und Wurst Budes draaien overuren en er hangt een gezellige sfeer. Wij lopen direct door naar binnen voor een sanitaire stop. Terwijl we staan te wachten op onze beurt, komt plotseling een bekend gezicht binnen: Youri Mulder, de kersverse (interim) technisch directeur van Schalke 04. Als hij ons Nederlands hoort praten, vraagt hij zich af wat wij hier doen. “Mijn zoon speelt bij Paderborn”, verklaart Harold onze aanwezigheid. “Je ziet Mulder even denken en zegt vervolgens: “Ah, dan ben je de vader van Koen Konstons.” Er volgt nog een kort gesprekje en er wordt natuurlijk een foto gemaakt, want Youri Mulder kom je niet iedere dag op het toilet tegen. Vervolgens gaan we naar het VIP-gedeelte waar ons een heerlijk Duits buffet staat te wachten. Bijzonder is dat alle gasten aan lange tafels zitten. Typisch Duits.

18.30 uur Anpfiff

Het stadion is tot de nok toe gevuld en de sfeer is geweldig. De fans zingen over en weer de longen uit hun lijf. We zitten op rij drie, dicht op het veld. Het geeft een ‘Engels gevoel’. Om bij onze stoeltjes te moeten komen, moeten we langs vier dames op leeftijd. Ze zijn uitgedost met sjaaltjes van de club en zitten waarschijnlijk ieder thuisduel op hun vaste plek. Schalke heeft tot nu toe 13 punten uit 14 duels gehaald en bezet de 14de plek op de ranglijst. Het degradatiespook hijgt in hun nek. Paderborn daarentegen staat op kop met 27 punten uit 14 duels en kan bij winst vanavond de koppositie versterken.

18.41 uur Stadion ontploft

We zijn pas 11 minuten onderweg als Felix Götze, de jongere broer van Mario, een dieptepass geeft op Koen. Die neemt de bal uit de lucht met links aan, dribbelt nog een paar meter en schiet de bal snoeihard diagonaal langs doelman Justin Heekeren in de lange hoek. Het stadion ontploft. SC Paderborn gaat aan de leiding. De stadionspeaker doet er nog een schepje bovenop. “1-0 SC Paderborn”, schreeuwt hij uit. “Torschütze, Koen …” En dan scandeert het hele stadion uit volle borst de naam “Kostons”. Dit ritueel herhaalt zich dan nog twee keer. Om kippenvel van te krijgen.

19.20 uur Rust

Na een flitsende start heeft Schalke 04 het heft in handen genomen en gaat met een 2-1 voorsprong de kleedkamers in. Wij zoeken het VIP-gedeelte weer op, waar al een drankje klaarstaat ‘mit ein Stück Kuchen’. Harold heeft nog steeds goede moed, ondanks dat Schalke de beste ploeg is die hij gezien heeft in de Home Deluxe Arena. “Het team van Koen heeft al vaker na rust de boel weten te draaien. Maar het zal niet gemakkelijk worden.” Zeven minuten na rust krijgt Harold gelijk. Felix Götze maakt de 2-2 en dus is er hoop. Die zal echter vervliegen als Schalke de 2-3 en vlak voor het einde de 2-4 maakt. De eerste thuisnederlaag dit seizoen voor SC Paderborn 07 is een feit.

20.40 uur Koen baalt

Een klein half uur na de wedstrijd meldt Koen zich in de Libori Club in het stadion. Fris gewassen en in trainingspak knuffelt hij zijn vader en vriendin. Ondanks zijn treffer baalt hij enorm en dat is logisch. Opbeurende woorden als ‘ondanks de nederlaag staan jullie na dit weekend ook nog aan kop’ hebben niet echt effect. Vader en zoon nemen de wedstrijd nog even door. Dat Koen MVV nog niet is vergeten, blijkt wel als hij vraagt wat de tussenstand bij MVV – Vitesse is. Een wedstrijd die om 20.00 uur is gestart in de Keuken Kampioen Divisie. Veel tijd om te kletsen is er echter niet, want een terugreis van vier uur staat voor de boeg.

01.05 uur Terug in de Beatrixhaven

De Beatrixhaven is uitgestorven als we ‘s nachts arriveren. We waren 14 uur onderweg voor 90 minuten voetbal, maar begrijpen nu waarom Harold die rit iedere twee weken maakt. Voetbal in Duitsland is van een andere dimensie, laat staan dat je zoon er speelt. 

VOOR DE LIEFHEBBERS

Kijk via de QR-code de 1-0 van Koen Kostons terug en geniet van de stadionspeaker.

BRON: KICKER.DE

Geschiedenis van Maastricht in vogelvlucht

€29,90

Ontdek de verborgen verhalen van Maasticht

Open depot: Met het hart verzameld

Pieke Dassen

Kom kijken naar de bijzondere mini-expo van Pieke Dassen en neem een kijkje achter de schermen bij het open depot: Met het hart verzameld.

Duik in de geschiedenis van Maastricht met de audiotour in NL, EN én Mestreechs

Open op 2e kerstdag samen met Coffeelovers!

alsCellebroederskapel baken voor de buurt

Verscholen tussen de Brusselsestraat en de Herbenusstraat ligt de Cellebroederskapel. Deze kapel maakte deel uit van een voormalig klooster van de Cellebroeders, die zich vanaf 1360 vestigden in Maastricht. De kloosterkapel werd omstreeks 1512 gebouwd.

DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN  BEELD:TJEU PHILIPPENS

Het was een kleine orde van ongeveer 12 lekenbroeders. Ze werden ook wel Lollarden genoemd naar het prevelend geluid van hun gebeden, dat te vergelijken was met ‘lallen’. Vanaf 1539 hadden de Cellebroeders in Maastricht de taak om lijders aan besmettelijke ziekten te verplegen. Voor thuisverpleging moest na afloop betaald worden. Wie stierf kreeg een gulden in rekening gebracht. Daarnaast hielden de Cellebroeders zich bezig met de opvang van zwakzinnigen en aan lagerwal geraakte priesters en burgers, en het begraven van slachtoffers van de pest.

Vereniging Hendrick de Keyser Monumenten

Van het klooster is niets meer over, maar de kapel heeft de tand des tijds overleefd. Tegenwoordig is de prachtige kapel beschikbaar voor huwelijken, uitvaarten, concerten, lezingen, vergaderingen, presentaties of andersoortige bijeenkomsten. Sinds 2000 is John Eijssen (61) de beheerder en gastheer van de kapel. In zijn eentje runt hij de gehele exploitatie van de kapel die tegenwoordig in het bezit is van Vereniging Hendrick de Keyser Monumenten in Amsterdam. Deze vereniging zet zich in voor het behoud van architectonisch of historisch belangrijke gebouwen en hun interieur. Ze doen dit door panden te verwerven en ze vervolgens te restaureren en te verhuren.

Verschillende geloofsovertuigingen

“Van 1995 tot 2006 is de Stichting Cellebroederskapel eigenaar van het gebouw geweest”, vertelt John. “Bijzonder is de reden waarom de stichting de kapel halverwege de jaren negentig in bezit kreeg. De Broeders van De Beyart waren eigenaar van de kapel, die door veel vaste huurders werd gebruikt. Tussen die huurders bevonden zich ook groepen met verschillende geloofsovertuigingen en daar waren de broeders niet echt blij mee. Mede daarom deden ze de kapel van de hand. Uiteindelijk is dus in 2006 Vereniging Hendrick de Keyser Monumenten eigenaar geworden van het gebouw.”

Voorzitters van naam

De eerste voorzitter van de Stichting Cellebroederskapel was niemand minder dan Job Cohen. De voormalig politicus en burgemeester van Amsterdam werkte destijds aan de Universiteit Maastricht. Opvolgers van Cohen waren John Wevers die 20 jaar wethouder was in Maastricht en voormalige gedeputeerde Odile Wolfs. Tegenwoordig staat de stichting onder leiding van Walter van Haaren die jarenlang korpsleiding bij de politie was.

Op eigen kracht

De kapel krijgt geen gemeentelijke subsidie en moet op eigen kracht draaien. “Dat betekent dat je creatief moet zijn”, legt John uit.

“Ik wil een bruggenbouwer zijn met de kapel en de verbinding tussen mensen zoeken. De kapel moet een baken voor de buurt zijn.” Per jaar worden er zo’n 40 burgerlijke huwelijke gesloten in de Cellebroederskapel, is het een van de plekken voor de concerten van Musica Sacra en Vocallis en soms zijn er weken waar er wel vier uitvaarten plaatsvinden. “Ik zoek ook altijd de verbinding met grote evenementen in de stad. Zo zijn er exposities in de kapel tijdens TEFAF en worden er kleine concerten georganiseerd tijdens de optredens van André Rieu op het Vrijthof.”

Pijnlijke kerkbanken

Dat John creatief is bleek wel tijdens corona. “Van de ene op de andere dag was de agenda hier leeg. Na een aantal maanden heb ik toen -in overleg met het bestuur- de kerkbanken verkocht om het hoofd boven water te houden. Zo heel erg was dat niet, want als je er lang op moest zitten tijdens bijvoorbeeld een concert was dat geen pretje. Inmiddels heb ik, dankzij een sponsoractie, veel comfortabelere stoelen voor in de kapel kunnen aanschaffen.” Ook heeft John samen met de Stichting Muziek Jong voor Oud, de stichting Met je Hart en Woonzorgcentrum De Beyart een succesvolle subsidieaanvraag in Utrecht gedaan om ouderen uit de eenzaamheid te halen door ze een programma in de kapel te bieden. De volgende stap is dat John dit samen met de stichting en andere partijen in de buurt gaat realiseren. Dit is niet alleen een grote wens van de beheerder van de kapel, maar ook waar de stichting voor staat, namelijk cultureel, maatschappelijk en sociaal actief zijn. “Dit is een mooi voorbeeld van wat ik bedoel met met ‘de kapel moet een baken voor de buurt zijn’.”! 

Hier groeit plezier!

JOHN EIJSSEN

We wensen u fijne feestdagen & een gelukkig nieuwjaar!

WWW.POTHUISKE.NL

WWW.CERUNIQUE.NL

MAX Art & Fashion

Eenvoudig chique, ook in 2025!

Wij wensen u een harmonieus Nieuwjaar. Let’s take care of each other.

WWW.TIMVASTGOED.NL

WWW.SHOPNOIR.NL

TEGELSTUDIO CÉRUNIQUE

Vaak krijgen we complimenten over onze Tegelstudio met uitsluitend Italiaanse tegels. Altijd zijn onze klanten verrast over onze gunstige prijzen. We wensen je een vreugdevol 2025 en heten je van harte welkom in het nieuwe jaar.

AVENUE CÉRAMIQUE 175

VIA CLAUDIA wenst je een gelukkig nieuwjaar! Begin 2025 met stijl en comfort. Ontdek onze exclusieve collectie en laat je inspireren door onze unieke stijl. Breng t/m 5 januari ook een bezoek aan onze pop-up om de hoek voor kleding, lifestyle accessoires en unieke cadeaus.

WWW.VIA-CLAUDIA.NL

WWW.MAASLANDS.NL

WWW.BOUCHONDENFACE.NL

TIM VASTGOED THUIS IN MAKELAARDIJ

Jezus geboren in een stal, toen al woning schaarste. Verhuizen in 2025? Samen kijken we naar uw mogelijkheden. We wensen iedereen een warm en veilig (t)huis.

PARKWEG 28

NOIR

Je shopt er behoorlijk wat tijdloze klassiekers van merken zoals Maison Hotel, Selected Femme, Yaya, Jane Lushka & O My Bag. En vanaf 2025 ook de nieuwe merken FRNCH en Leon&Harper.

WYCKERBRUGSTRAAT 38A

MAASLANDS LIJSTENMAKERIJ & GALERIE

Wij wensen u alle goeds en een Kunstvol 2025 en verwelkomen u graag terug in onze vernieuwde zaak vanaf 14 januari 2025.

RECHTSTRAAT 77

BOUCHON D’N FACE

WENST ALLE RELATIES EEN VOORSPOEDIG EN SMAAKVOL 2025. Vanaf 2 januari heet ik u graag persoonlijk welkom als nieuwe eigenaar van deze prachtige Franse bistro en kijk ik uit naar een heel mooi nieuw jaar in allerlei opzichten. À bientôt et grand merci, Robert Vanhees.

2024 WAT HEBBEN

WE

BEREIKT

Onderzoek naar nieuwe woonwijk

tegen woningnood

Welkomst borden worden voortaan bij vervanging in Maastrichts ondertiteld

Stedenband met Chengdu wordt verbroken en er wordt gekeken naar een alternatief waar

Maastrichtenaren wel iets aan hebben (met name voor onze kennis instellingen en de campus)

www.maastricht.vvd.nl

IREBELS

Dit jaar hebben we samen prachtige stappen gezet, gedreven door vertrouwen en talent. Samen bouwen we aan een inclusieve toekomst, waar talent en perspectief centraal staan. Fijne feestdagen gewenst, vol warmte en inspiratie voor 2025!

KRAFT EDELMETALEN

Kraft Edelmetalen wenst u een prettig nieuwjaar! Start 2025 met het verkopen van uw goud voor de beste prijs. Wij geven een eerlijke inkoopwaarden en betrouwbare service. Maak van dit jaar een gouden kans!.

VVD MAASTRICHT WENST U EEN PRETTIG EN GEZOND 2025!

Uitbreiding stadspark door de Koompe aan te kopen en om te zetten naar stadspark

Dubbele etsroute vanaf de griend langs Limmel en tot Borgharen

Vergroenen en overlast verminderen bij Schoolplein in Borgharen

Inzet gemeente nieuwe woonwijk op oud voetbal velden in Borgharen

Herziening afvalbeleid, plastic wordt vanaf 2025 ook opgehaald.

FIJNE FEESTDAGEN en een gelukkig en gezond 2025

WIJ WENSEN JOU EEN KLEURRIJK EN SPRANKELEND NIEUWJAAR!

Al meer dan 35 jaar zijn onze collecties een begrip in Maastricht. Bij Zilch draait alles om kleur. Zilch maakt voornamelijk gebruik van duurzame, natuurlijke materialen die zacht en extra comfortabel aanvoelen. Kom langs in onze winkel en laat je inspireren door onze vrolijke prints die je het hele jaar door laten stralen. Colour your day met Zilch!

ZILCH.NL RECHTSTRAAT 62

WWW.ZENDEN.NL

GOUDBLOEM.NL GERTRUDEGOLD.COM

SPORT- EN ZWEMSCHOOL ZENDEN wenst u fijne feestdagen en een gezond en sportief 2025!

EEN GELUKKIG EN GEZOND 2025!

Hartelijk dank voor het vertrouwen en de fijne relatie. Het is een genoegen om u te mogen helpen met goudaankoop, verpanding en verkoop van exclusieve unieke sieraden. Op naar een stralend nieuwjaar!

VAN WIJCK

TEAM VAN WIJCK WENST JULLIE EEN HAPPY & HEALTHY 2025!

@PUURVANWIJCK

Iedere dag open van 8 tot 18 uur | Puur genieten van ‘all day breakfast’, koffie, iets zoets, softijs, lunch, borrel en take away | Homemade: met oog voor detail en vol verse en lokale ingrediënten | Nice to meet you! |

WYCKER BRUGSTRAAT 28

Anita Maren

Henri Addie

Jean

Thomas

Bij ’t ind huurt get bezunders, neettaan?

De sjoensten tied vaan ’t jaor is toch eigelek de Keerstied. Weke, soms maonde, vaan teveure weurt bij lui in hoes de ganse hut veranderd. Meubele goon aon de kant. Euveral koume lempkes te hange en op z’n mins kump eine keersboum ’t hoes in. In de mieste gevalle mote twie à drei slingers lempkes in de boum gehange weurde. Allewijl spaore lui ganse dörpe zoetot ze e landsjap kinne opbouwe boe treinsjes rije en de hielen daag gesjaats weurt. De godganseleken daag klink daan in hoes de tingelende keersmeziek. Get um wijk vaan te weure.

Aander lui weure zoe geraak door dat fies tot ze keersverhaole goon sjrieve. D’r zien netuurlek genóg sitiaties roond de keersemes die de meujte weerd zien um dao get mèt te doen. Allein al ’t versjèl tösse ‘nen echte en ‘ne kunsboum kin in hoes conflikte oetlokke. D’n eine wèlt ‘nen echte boum vaanwege de reuk in hoes en dee nump de vallende naojes veur leef. D’n aandere moot dao niks vaan höbbe en vint ‘ne nepper de sjoenste boum dee ’t gief. Dao zit toch e prachteg verhaol in.

’n Aander verhaol kin goon euver de nui kleier die veur dees daog aongesjaf zien gewoorde. ’t Betreffende vruiwke vint zelvers tot ze wie e printsje oetzuut in dat nui lurex klètteke totdat op keersaovend ’n corpulente awwer dame ziech in dat zelfde klètteke gepeers heet. Daan zit’ste dao in e sjiek restaurant meh daan smaak diech de kreeftesöpke gaar neet mie. Ummertouw loert ze nao die dikke medam in dat väöls te klein klètteke. Ouch dat lievert e heerlek verhaol op. Dees dinger gebäöre allein roond de keersemes es ederein ze bèste beinsje op alle gebeed veur perbeert te zètte. Door de versering en alles dao um heer is de keerstied ’n bezunderen tied gewoorde.

Roond de keerstied woorte vreugerjaore ouch op sjaole de keersspeule gespäöld door de kinder vaan de hoegste klasse en de pappa’s en mam’a’s, opa’s en oma’s waore ’t daankbare publiek dat mer al te geer kaom loere nao de prestaties vaan de kinder.

De keerstied is en blijf ‘ne bezunderen tied. Daog veur de Keersemes zien de winkels euvervol vaan lui die kemissies aon ’t doen zien. De videekes, de secijze- en weurstebruudsjes zien neet aon te sleipe en ederein is op zeuk nao de zjuste wien veur bij dat apaart stökske vleis. De restaurants zien fiestelek verseerd veur alle bezeukers die bij hun de keersdiner koume gebruke.

Zouw daat ouch door ’t weer koume? Boete is ’t kaajd en daodoor kroepe veer weelliech kort bijein in deen tied vaan ’t jaor. Veer drejje de verwerming hoeg en genete vaan de bezunder programma’s op d’n tèllevisie of veer loere nao ‘nen apaarte fèlm. Iech wins uuch fijn fiesdaog en väöl plezeer mèt femilie, vrun en kinnise.

Zaolege Keersemes en e zaoleg Nuijaor.

Jan Janssen

Sinds het jaar 2008 is Chimera actief in de inkoop en verkoop van edelmetalen zoals goud, zilver en diamant. Chimera gelooft in eerlijke prijzen en garandeert daarom de hoogste goudprijs van Limburg.

www.goudinkoopchimera.nl

NAMENS

SAB MAASTRICHT WENSEN WIJ IEDEREEN EEN VOORSPOEDIG 2025!

WAT VINDT SAB:

• Iedereen is gelijk

• Samen met de burger besluiten nemen

• Gratis OV voor senioren en minder validen

• Ondersteun initiatieven vanuit de buurt

• Pak straatdealers keihard aan

WWW.SOCIAALACTIEVEBURGERPARTIJ.NL

Zweeds raadsel (Zoek het woord en Win!)

DAARNA KNAAGDIER BROODSOORT PLOOI DOCUMENT SPIJSKAART

BOOMSOORT POEDER CHOCOLADE OMROEP PITTIGE SAUS

ZONNEGOD BEZIT (v. VROUW.) IN BEWEGING ZIEKTEGOLF

(MV) UITROEP (BEGRIP)

HOOFDDEKSEL ZACHT

RIJSTGERECHT VERFIJND

MAALTIJD

Vorm met de letters uit de gekleurde vakken het gezochte woord:

DE WINNAARS VAN DE VORIGE PRIJSVRAAG ZIJN: M. WALRAVEN, WIM WYNANT, MARJA PALMANS, M.

HEEL VEEL PLEZIER MET JULLIE PRIJS!

Magisch Kerstconcert Maastricht op zondag 29 december

(door Belgisch-Internationale pianist DANIEL VERSTAPPEN)

Beleef de kerstmagie met muziek van wereldklasse tijdens het kerstconcert van Daniel Verstappen in Maastricht! Laat je meevoeren door de prachtige pianoklanken en unieke show van deze meesterlijke artiest tijdens de mooiste tijd van het jaar.

Aanvang: 15.00 uur

Locatie: Kapel Opveld Veldstraat 20, Maastricht

Ticketprijzen (incl. servicekosten): Regulier: €20,Studenten en 65+: €15,kinderen t/m 12 jaar: €10,-

Meerssen | Maastricht | Margraten mestrini.nl