Extra: 13 pagina’s cultuur
Meike van der Greft: “Bourgondisch Maastricht bestaat pas een halve eeuw”






Extra: 13 pagina’s cultuur
Meike van der Greft: “Bourgondisch Maastricht bestaat pas een halve eeuw”
MEERSSEN | MAASTRICHT | MARGRATEN mestrini.nl
Veel belangstelling voor wonen langs de Maas
Als alles volgens planning verloopt kan volgend jaar de schop de grond in voor de bouw van The M, het begin van de transformatie van het gebied van het voormalig Landbouwbelang. Zelden was de belangstelling voor een nieuwbouwproject zo groot als bij The M. Voor de initiatiefnemers reden om de tweede fase van het project versneld in de markt te zetten.
DOOR: PETER EBERSON BEELD: LUC HOMMES EN RO GROEP
Een Nederlands-Belgisch consortium bestaande uit de RO groep uit Maastricht, Vestio uit Hasselt en Group Machiels verraste Maastricht eerder dit jaar met de lancering van hun plannen om het gebied tussen de Maas en het Bassin nieuw te ontwikkelen. Het was niet zo zeer een verrassing dát er gebouwd ging worden, maar vooral het ontwerp trok de aandacht. Drie, door Spaanse architecten ontworpen woontorens tot 50 meter hoogte gaan de skyline van Maastricht voorgoed veranderen.
De tekeningen waren nauwelijks gepubliceerd of de eerste geïnteresseerde kopers meldden zich. Inmiddels is driekwart van de 130 appartementen in de twee hoogste torens verkocht of gereserveerd.
Het interview vindt plaats in het kantoor van de RO groep aan de Wilhelminasingel, waar op dat moment Ed Somers en Piet Joosten samen met een aantal Maastrichtse makelaars de nieuwe maquette van het project dat de naam The M heeft gekregen aan het bekijken zijn. Of misschien is bewonderen wel een beter woord, want de maquette laat goed zien hoe bijzonder het project is. De makelaars worden bijgepraat over de volgende fase die tijdens het Preuvenemint officieel wordt gepresenteerd. Vanaf dat moment gaan ook de 50 appartementen in de derde toren in de verkoop.
“Enthousiasme en trots. Dat vat onze gevoelens goed samen”, zegt projectontwikkelaar Piet Joosten. Hij en Ed Somers van Vestio zijn het nauwst betrokken bij The M. Een voor Maastricht uniek project gelet op de omvang en de ligging van de appartementen. Zowel Piet als Ed zijn bijzonder tevreden met de belangstelling om te wonen aan de Maas in The M. Piet Joosten: “De vergunningaanvragen zijn gedaan en wij verwachten dat de gemeente Maastricht in 2026 de vergunning kan verlenen. Daarna start meteen de bouw en als dat gebeurt kunnen de appartementen en de nieuwe locatie voor enkele opleidingen van Zuyd Hogeschool in 2028 opgeleverd worden. Dan herken je het gebied niet meer terug. Met de komst van de studenten, nieuwe horeca en de bewoners van de appartementen krijgt Maastricht een nieuw, levendig stadsdeel.
“ Straks flaneer je vanaf The M langs de Maas naar de stad ”
Ed Somers vult aan dat driekwart van de appartementen van de eerste fase, de twee hoge woontoren verkocht of gereserveerd is. Wie de kopers zijn? “Dat is heel divers”, zegt Ed Somers. Veel Maastrichtenaren die nu een vrijstaand huis hebben en naar een appartement willen verhuizen bijvoorbeeld, maar we zien ook belangstelling uit België, zowel uit Vlaanderen als Wallonië. Deze Belgen kopen een appartement niet als belegging, maar gaan er zelf wonen. Ze vinden Maastricht een aantrekkelijke stad.”
Een van de bekendste kopers van een appartement, is Mark van Bommel. Na een indrukwekkende voetbalcarrière die hem naar Barcelona, München en Milaan bracht, heeft hij gekozen voor The M. En hoewel Van Bommel dicht bij Maastricht woont, gaf het ontwerp van The M de doorslag om te kiezen voor een appartement in de stad.
Volgens Ed Somers zijn de reacties op het ontwerp van de twee Spaanse architecten Emilio Tuñón en Carlos Albornoz lovend. “Zij zijn erin geslaagd om het industrieel erfgoed van het Landbouwbelang als uitgangspunt te nemen. Overal in het ontwerp zie je de link met het verleden terug. In de vorm van het gebouw en de materiaalkeuze. →
Het meest opvallende in het ontwerp zijn de drie grote woontorens met steile daken. Dat is een verwijzing naar de spitse daken van de kerken in het centrum die nu de skyline van Maastricht domineren.”
Piet Joosten is vooral enthousiast over de mix van activiteiten die straks zullen zorgen voor een levendig, nieuw stadsdeel in het centrum van Maastricht. “Naast de bewoners van de appartementen in de woontorens komen er ook nog ruim 100 studio’s en kamers voor studenten. En The M wordt de nieuwe thuishaven van vier opleidingen van Zuyd Hogeschool met 1400 studenten. Op de begane grond komt hippe horeca. Straks flaneer je vanuit het Bassin langs de Maas naar de stad. Er ontstaat een mooie verbinding tussen het oude centrum, The M en het Sphinxkwartier.”
Ed Somers: “2026 wordt een belangrijk jaar voor The M. Als we de vergunning
krijgen kunnen we dat jaar starten met de bouw en dan is de oplevering in 2028. Hoe dan ook zal Maastricht er na voltooiing van The M heel anders uitzien. De twee hoogste woontorens met de spitse daken zullen een nieuw landmark voor de stad worden. Sommige mensen die een appartement hebben gekocht vertelden mij dat ze bij The M het New York-gevoel krijgen. Ik denk oprecht dat we hier iets heel moois gaan neerzetten.
Toch zal de bouw een flinke uitdaging zijn gelet op de ligging pal aan de Maas. Welk bouwbedrijf de opdracht krijgt is nog niet bekend. Piet Joosten: “We hebben een lijst van bouw- en aannemersbedrijven die dit aankunnen. Het is een specifiek project met een enorme omvang. Er komt een parkeergarage onder de woontorens, waarbij we bouwen tussen de Maas en het Bassin. Uit de lijst geselecteerde bouwbedrijven kiezen we uiteindelijk het bedrijf dat de opdracht krijgt.
Het kan natuurlijk ook nog zo zijn dat meerdere bedrijven gezamenlijk willen meedingen naar de opdracht.”
Voor Piet Joosten is The M een van de mooiste projecten in zijn lange loopbaan als projectontwikkelaar. “Dat we dit mogen realiseren op die plek is heel bijzonder. De internationale samenwerking met de architecten uit Madrid en het ontwikkelingsconsortium van de RO groep, Vestio en Group Machiels is ook iets waar ik trots op ben. De gemeente speelt ook een belangrijke rol door de wijze van aanbesteding door op zoek te gaan naar marktpartijen die hun creativiteit konden laten zien voor de invulling op een unieke locatie. Het stadsbestuur riep de marktpartijen op om vooral de randen op te zoeken en de gemeente te verrassen. Een spraakmakende invulling. Ik denk dat daar met The M zeker sprake van is.”
De aandacht – en het geld – gaat nu veel te veel uit naar de universiteit en de internationale studenten, naar het sjiek en sjoen centrum. Naar het wegpesten van automobilisten. Naar overdreven klimaatbeleid: ondernemers zonder dure elektrische bus kunnen het centrum niet meer in. Het moet maar eens gezegd worden: het gezond verstand ontbreekt te vaak in het stadhuis. In plaats van praktische oplossingen toestaan worden huiseigenaren op totaal onnodige kosten gejaagd als ze hun huis willen verduurzamen. Ondernemers krijgen niet de ruimte waar ze om vragen.
Het moet anders: Maastricht verdient beter!
Niet dwarsliggen. Maastricht is niet gebouwd op het afdwingen van regeltjes, maar op ondernemerschap. Nog steeds relevante en succesvolle industrieën en grootbedrijven en ook de lokale ondernemers hebben van Maastricht een succes gemaakt. Dat verdient steun. Maastricht is een succesvolle stad, dankzij alle inwoners uit alle wijken die de stad nu draaiend houden. Maastricht is veel meer dan een high tech medische campus in Randwyck waar de stad nog miljoenen in moet gaan investeren.
MAASTRICHT van NU is elke dag onderweg in de stad om te luisteren naar burgers en ondernemers.
De stad moet er zijn voor de inwoners, niet andersom. Het stadhuis moet service bieden, uitleg geven.
MAASTRICHT van NU wil de stad teruggeven aan de inwoners. Voor ons staan hun belangen, wensen en zorgen op één. Samen met de belangen van de ondernemers in de stad.
1. Wie hier opgroeit, moet hier kunnen wonen.
2. Studenten wonen op een campus, geen straten vol studentenhuizen.
3. Toeristen betalen, inwoners profiteren. Goedkope parkeervergunning voor inwoners en familie.
4. Wijken weer het hart van Maastricht, samen met onze partners.
5. Iedereen verdient een veilige buurt. Veiligheid is geen luxe.
6. Armoede aanpakken met veel meer lef.
7. Ondernemers maken de stad. Minder regeldruk, meer ruimte voor ondernemerschap.
8. Meer geld naar de Maastrichtse volkscultuur. MVV verbindt ons allemaal.
9. Afvalbeleid dat werkt en niet frustreert. Meer service voor de inwoners.
Als u het eens bent met ons dan kunt u ons ook helpen. Als MAASTRICHT van NU met meerdere zetels in de gemeenteraad komt, dan kunnen we met regelmaat het verschil maken. Dan kunnen we de stad vaker teruggeven aan u. U kunt op ons rekenen.
10. Politiek moet ervaringen en kennis van inwoners en ondernemers toepassen.
DE LEGENDE ONTWAAKT
MAASTRICHT BOKKENRIJDERS.NL
2026
Van 3 t/m 9 oktober staat Maastricht in het teken van dans!
Een week lang is er van alles te doen: voorstellingen, workshops, dansavonden, dansfilms en nog veel meer. Of je nu nog nooit hebt gedanst, gewoon nieuwsgierig bent of al jaren op de dansvloer staat, iedereen is welkom!
Op het Vrijthof staat weer de grote, bekende spiegeltent in Art Deco-stijl. Die zie je van ver aankomen! Hier kun je niet alleen kijken, maar vooral ook zelf meedoen. Bijna alles is gratis.
Op vrijdag en zaterdag gaat het dak eraf in de Danstent met Club TWEAK. De rest van de week zijn er dansavonden in allerlei stijlen, verzorgd door lokale dansgroepen uit Limburg. Zo kun je Salsa leren van Ruby Pure Latin of stijldansen met het Maastrichtse Dansen in het Park. Een mooie kans om de Limburgse dansscene te ontdekken én zelf mee te doen.
Zaterdag is er de Open Your Mind Battle, een spannende 1 vs. 1 danswedstrijd met een hoofdprijs van €1000.
Op zondag is er van alles te beleven: rolstoeldansen met de Limbo Wheelers, kinderdisco voor de kleintjes en een workshop flamenco. Kortom: een programma in de Danstent dat je niet wilt missen!
Daarnaast zijn er door de hele stad ook voorstellingen te zien. In het Theater aan het Vrijthof treden topgezelschappen op zoals Introdans en Scapino Ballet Rotterdam, en er is jong internationaal talent van de Canadese topschool Arts Umbrella. Of breng een bezoekje aan de Sint Janskerk, die is omgetoverd tot Danskerk. Het festival sluit af met een grote voorstelling van Nicole Beutler, samen met 35 Limburgse zangers en zangeressen.
Kom kijken, kom meedoen, en ontdek hoe leuk dans kan zijn!
Koop je kaarten vanaf 30 augustus 10.00 uur Scan de code →
Wie Maastricht zegt, zegt cultuur. Onze stad staat niet alleen bekend om haar historische binnenstad en Bourgondische sfeer, maar ook om een rijk cultureel leven, met musea, galeries en festivals. In dit speciale thema maar liefst 13 pagina’s aandacht voor cultuur in Maastricht.
Maastricht is de stad van cultuur met een kleine en grote hoofdletter C. Honderden amateurs maken muziek bij harmonie of fanfare of spelen toneel bij het Mestreechs Volleks Tejater of de Mestreechter Operette Vereiniging en vele andere toneel- en muziekclubs, terwijl beroepsmuzikanten spelen in het orkest van PhilZuid of bij André Rieu. Jaarlijks komen tienduizenden bezoekers af op de kunstbeurs Tefaf.
Maastricht heeft het Bonnefantenmuseum, met vaste en wisselende collecties en tentoonstellingen. Het iconische gebouw van de Italiaanse architect Aldo Rossi herbergt zowel oude meesters als hedendaagse kunst. Andere musea die de zeker de moeite waard te bezoeken zijn het Natuurhistorisch Museum, gevestigd in een voormalig klooster. Het museum trekt bezoekers die meer willen weten over fossielen uit de mergelgrotten en de unieke
flora en fauna van Zuid-Limburg. Het Fotomuseum op het Vrijthof heeft jaarlijks een aantal exposities van beroemde en minder beroemde fotografen.
Daarnaast telt Maastricht nog kleine musea zoals het Horlogemuseum in de Koestraat.
Naast de grote instituten kent Maastricht een levendig netwerk van kleinere initiatieven. Marres, Huis voor Hedendaagse Cultuur, experimenteert met zintuiglijke kunstervaringen. In Bureau Europa draait het om architectuur en vormgeving, met tentoonstellingen die maatschappelijke thema’s aan de orde stellen en bij de Muziekgieterij komen muziekliefhebbers aan hun trekken met een programma voor jong en oud.
Maar cultuur in Maastricht leeft niet alleen binnen museummuren. Het jaarlijkse festival Musica Sacra bijvoorbeeld, dat in het derde weekend van september wordt gehouden. Het festival is opgebouwd rondom een jaarlijks wisselend thema. Het festivalthema van 2025 is Heilige Huisjes. Ook de Toneelacademie Maastricht draagt bij aan de dynamiek: jonge acteurs en regisseurs die er hun opleiding volgen, zorgen voor frisse impulsen in de stad.
Het culturele aanbod in Maastricht is daarmee breed én diep. Van internationaal gelauwerde kunstbeurzen tot intieme exposities in verborgen galeries; van klassieke muziek in de SintServaasbasiliek tot experimentele performances. Maastricht bewijst dat cultuur hier niet alleen een toeristische trekpleister is, maar een essentieel onderdeel van het stadsleven.
Behoefte aan een luisterend oor, rust of informatie? Je bent meer dan welkom! Kijk voor meer info op www.toonhermanshuismaastricht.nl
“Dit is een plek die organisch is ontstaan”
“Hier heb je een unieke plek die in de hele stad niet bestaat.”
Katrin Henss, initiatiefnemer en coördinator van de Theater Werkplaats Maastricht, heeft een duidelijke oproep aan de gemeente. “Zorg dat deze plek kan blijven bestaan, dat deze plek mag bestaan en dat deze plek ook gesteund en gedragen wordt.”
DOOR: MIKOS PIETERS BEELD: PIM HORIO
De theaterwerkplaats in Malpertuis is haar trots. “Ik ben ooit begonnen met een klein atelier in de decorfabriek aan de Meerssenerweg. Ik ben theatervormgever en maak theaterdecors, rekwisieten en kostuums. Met iedere productie groeide dat en werd het meer en meer.”
Zwarte doos
Vanuit de opslag ontsprong ook een repetitieruimte. “Andre Feyt van het Kumulustheater zei tegen mij, ‘Heb je iets aan een balletvloer, die van ons moet weg.’” In plaats van op te slaan werd deze uitgerold. “Ik heb wat theaterdoeken opgehangen en maakte daarmee een soort zwarte doos. Ik kon opeens dus niet alleen kijken of de decors werken, ik kon ook theaterproducties laten ontstaan en de ruimte delen met andere theatermakers.”
Maar de tijdelijkheid van de Meerssenerweg stopte. “Toen ik daar weg moest, heb ik hemel en aarde in beweging gezet. Want ik dacht, ‘Dit moet eigenlijk in zijn geheel overgaan naar een nieuwe plek.’ Bleek natuurlijk heel snel dat dat dus niet kan. Uiteindelijk heb ik via Maximus deze plek op de Courtoisstraat gevonden.” Het is een gemeentelijk pand dat Henss tijdelijk anti-kraak kan huren.
Verhuur
Katrin betaalt veel zelf. “Die kostuumverhuur levert wel een deel op. Uiteindelijk is het idee dat de verhuur van de repetitieruimte en de kostuumverhuur, de huur van het gebouw moeten financieren.” Vooralsnog maakt regelgeving andere verhuringen onmogelijk. “Ik heb altijd gezegd ik wil een gezonde organisatie neerzetten die zich in feite zelf kan bedruipen.” Ze is druk bezig om een plan te ontwikkelen voor het hele pand.
“Ik wil best een redelijk bedrag huur betalen. We hebben hier echt een unieke plek waar amateurs en professionals elkaar ontmoeten, waar je kunt repeteren, waar je kostuums kunt huren, waar je decor kunt maken en bouwen, schroeven en verven.“
Veldeke
Zo repeteert het Veldeke Theater op dit moment voor een dialectproductie
van Ingmar Bergmans Scenes from a Marriage in regie van Pim Horio met Will Wintjens en Hortense Brounts. “Iedereen heeft moeite met het vinden van repetitieruimtes. Ik heb die repetitieruimte om mijn professie uit te oefenen en heb dus mensen en groepen binnengelaten om die te mogen gebruiken. Het is een grote luxe, laten we het vooral delen en samen maken.“
Linda de Mol
Ze is een Duitse en voelt zich in Maastricht als een vis in het water. “Ik ben de enige in de familie die Nederlands praat, ze maken grapjes en noemen me Linda de Mol.” Op haar 18e is Katrin in Maastricht terecht gekomen. “Ik wilde
me opnieuw definiëren en uitvinden, opnieuw beginnen met een nieuwe taal en nieuwe cultuur. Ik had altijd al een passie voor theater en ik wilde het theater in. Tijdens mijn studie werkte ik in het Kumulustheater achter de bar. Ik heb veel theater gezien en nam als een spons alles tot me. Nadat ik heel netjes mijn studie heb afgemaakt, ben ik begonnen bij Studium Generale en daarna ben ik zelfstandige geworden.”
Genomineerd
Katrin is genomineerd voor de meest indrukwekkende vormgeving van het amateurtoneel en betrokken geweest bij producties van onder andere Guido Wevers, Sander van Egmond, Pim Horio, Jelle Stiphout, Mieneke Bakker,
Hanneke Som, Sebas van der Donk, Toneelgroep Papaver, Het Veldeke Theater, Toneelgroep M46, Het Laagland en Philzuid.
Legendarisch zijn de Nightscapes Festivals. “Het was iedere keer op een andere plek. Het was het verkennen van onbekende plekken. Dat hebben we vier jaar lang gedaan, de laatste keer op Fort Sint Pieter. Je kunt qua vormgeving ervoor zorgen dat mensen echt een andere wereld binnenkomen. Dat ze geraakt worden, dat het niet alleen maar muziek op een podium consumeren is maar dat het publiek onderdeel van het geheel wordt. Eine Totalerfahrung!”, zegt ze glunderend.
De Theater Werkplaats Maastricht was geen beleid, noch vooropgezet plan. “Dit is een plek die organisch is ontstaan. Zoals het voormalig Huis van Bourgondië, een plek waar theatermakers kunnen maken, waar ze ruimte hebben, waar spullen zijn om te maken en waar ze elkaar kunnen steunen, waar amateurs en professionals elkaar kunnen ontmoeten. Een rafelrandje wordt niet geïnitieerd, het ontstaat. Iets wat niet strak gedefinieerd is maar een vacuüm waar dingen nog mogen, waar nog letterlijk en figuurlijk ruimte is voor mensen.”
Burendag
“Onze buren in Malpertuis zijn nieuwsgierig wat hier allemaal gebeurt. Op Burendag gaan we de deuren opengooien met een open repetitie van Niemandskind, introduceren makers het project Het Grote Energie Diner en organiseren we theatrale workshops voor kinderen.“
Of de werkplaats kan blijven is nog maar de vraag. De afdeling vastgoed van de gemeente lijkt een andere belangenafweging te maken dan de afdeling cultuur. “Idealiter zegt de gemeente, ‘Dit is belangrijk en gaan we voor een deel subsidiëren.’ Het is ook een stuk erkenning.” Ongeacht welke beslissing dan ook gaat ze door. “Ik wil mensen blijven verrassen, verhalen vertellen en verbeelden, verbinden en betoveren met theater.”
RAOUL LOCHT: “KUNST VOOR IEDEREEN”
Na vijf edities in Amsterdam komt de kunstbeurs EuropArtFair op 13 en 14 september naar het MECC in Maastricht. Meer dan 130 hedendaagse kunstenaars uit Europa presenteren en verkopen hun werk. Het bijzondere aan deze beurs is dat de individuele kunstenaars zelf aanwezig zijn.
VOOR
LEZERS VAN DE NIEUWE STER
aoul Locht is de organisator van de beurs. Met zijn bedrijf De Kunst Collega’s organiseert hij al jaren de EuropArtFair. “Die werd altijd in Amsterdam gehouden, maar ik vond dat de meeste Europese stad van ons land, Maastricht, een mooie plek zou zijn voor de komende editie. Dat is ook gebleken uit de belangstelling. Er zijn meer dan 105 stands en ruim 130 kunstenaars die hun werk tonen. Dat varieert van beeldhouwkunst, schilderijen, textiel en fotografie. De charme is dat de bezoeker direct contact heeft met de kunstenaar en dat er heel betaalbare kunst wordt aangeboden”, zegt Raoul. “De verkoopopbrengst van de kunst gaat volledig naar de kunstenaars op de beurs.”
Bijzonder tijdens de EuropArtFair is de samenwerking met de AVROTROS. De omroep heeft het mogelijk gemaakt dat jonge kunstenaars, net afgestudeerd aan de Academie Beeldende Kunsten in Maastricht een eigen ruimte krijgen op de beurs om zo hun werk te kunnen laten zien. Raoul: “Het is voor net afgestuurde kunstenaars vaak moeilijk om van hun werk te leven. Dankzij de steun van de omroep krijgen zij de kans om kosteloos deel te nemen aan de beurs. Zo komt hun kunst onder de aandacht van een groot publiek.”
Raoul Locht is voor de EuropArtFair nog een andere, bijzondere samenwerking aangegaan. “In samenwerking met het
“ De bezoeker heeft direct contact met de kunstenaar”
MUMC+ hebben we ‘Verhalen Verbeeld’ opgezet. Een bijzonder kunstproject tussen kunstenaars en palliatieve patiënten. Zij maken samen kunstwerken die hun levensverhaal en hun afscheid verbeelden. Tijdens de beurs worden kunstwerken geveild die kunstenaars beschikbaar hebben gesteld. Deze bijzondere veiling start zaterdagavond 13 september vanaf 18.00 uur. De opbrengst van de veiling gaat naar Support Casper, een stichting die onderzoek doet naar alvleesklierkanker in de hoop een medicijn te vinden tegen deze vorm van kanker die jaarlijks 3000 mensen in Nederland treft.”
Raoul is als organisator heel tevreden over de grote deelname van kunstenaars en hoopt ook op veel bezoekers voor de eerste Maastrichtse editie van de EuropArtFair. “Het is een laagdrempelige beurs, waar iedereen welkom is. Je maakt niet alleen kennis met de kunst, maar ook met de kunstenaar.”
Lezers van De Nieuwe Ster kunnen met korting naar de beurs
Speciaal voor lezers van De Nieuwe Ster biedt de EuropArtFair een korting aan van 50% op de reguliere entreeprijs. Tickets zijn te verkrijgen via de speciale link: europartfair.nl/de-nieuwe-ster/
Of scan de QR Code.
Het gebeurt niet vaak dat een kunstenaar het grootste deel van zijn kunstwerken, schilderijen en tekeningen en tegelijkertijd het interieur van het atelier en woning in de verkoop doet. De Maastrichtse kunstenaar Chrit Rousseau doet het wel. Voor iedereen de kans om een ‘Rousseau’ in huis te halen. Ook het werk van de Kunstuitleen met werken van oa. Jos Postmes en Charles Eyck worden verkocht..
84 jaar is hij inmiddels en nog elke dag tekent of schildert Chrit Rousseau. Meer dan veertig jaar werkt hij vanuit zijn atelier in zijn uit 1820 daterende boerenhoeve aan de Postbaan. Aan dat tijdperk komt een einde. Gelet op zijn leeftijd zal Rousseau kleiner gaan wonen en dat is meteen aanleiding om alle kunst in het atelier te verkopen. “Ik kan niet alles meenemen naar mijn nieuwe woning”, zegt Rousseau.
In samenwerking met Artichoque Art Gallery en Rob van Rijn zet Rousseau in het weekend van 27 en 28 september de deuren van zijn atelier open voor een ‘estate sale’. Iedereen is welkom om te komen kijken naar de kunst van Rousseau en alle kunst die te zien is, is te koop. Het gaat om een collectie van honderden schilderijen en tekeningen die Rousseau de afgelopen decennia maakte. Overigens zijn niet alleen schilderijen en tekeningen van Rousseau te koop. Ook de collectie werken die in de Kunstuitleen zitten van Rousseau worden verkocht.
Waaronder werken van o.a. Charles Eyck, Jos Postmes en Charles Hollman.
Maar verreweg de meest kunst is van de hand van Rousseau. Grote en kleine, veelkleurige werken. Veel inspiratie voor zijn werk deed hij op tijdens de tientallen reizen die hij maakte naar landen over de hele wereld. Overal waar hij was maakte Rousseau kleine schetsen om die thuis in het atelier op doek uit te werken. De werken hangen en staan nu in zijn atelier en zijn op 27 en 28 september allemaal te koop. En dat is nog niet alles. Omdat Rousseau kleiner gaat wonen staat ook zijn hoeve te koop via Marinus Vastgoed en wordt ook de inboedel verkocht.
De estate-sale vindt plaats op 27 en 28 september van 12.00 tot 18.00 uur. Iedereen is welkom er is geen entree.
Adres: Postbaan 21 Maastricht.
De collectie van Rousseau is online te zien: https://artichoque.nl/expochritrousseau/
Een frisse start met
Te zien in jouw concertzaal:
Philsurround Mozart Vivaldi Schubert
Star Wars Bruckner Philhalloween Brahms
Beethoven Messiah Nieuwjaarsconcert
Peer Gynt Suite Mahler Sheherazade Vastelaovendconcerten en nog veel meer...
philzuid.nl/concerten
Op 13 en 14 september worden weer bijzondere gebouwen in Maastricht opengesteld tijdens de Open Monumentendagen. Voor voorzitter Ad Veenhof is dit de derde editie die hij samen met een groot team organiseert. “Vorig jaar was zeer succesvol met een prima programma, veel rondleidingen en tussen de 10.000 en 15.000 bezoekers. Dit jaar belooft nog spectaculairder te worden.”
DOOR:
MAURICE VAN DER LINDEN
Het landelijk thema van de Open Monumentendag 2025 is Erfgoed en Architectuur. Dit thema markeert het vijftigjarig jubileum van het ‘Europese Jaar van het Architectonisch Erfgoed’, dat in 1975 voor het eerst werd uitgeroepen. “Voor Maastricht hebben we het landelijk thema uitgesplitst in vier subthema’s: Architectuurgeschiedenis van Maastricht, Bouwen rond de kerk als concept voor stadsontwikkeling, Industrieel erfgoed in transitie en de Bonbonnière”, vertelt Veenhof. “Verder hebben we deze editie ook extra aandacht voor expats en gezinnen met kinderen.”
Architectuurgeschiedenis van Maastricht
Rondom dit thema worden gebouwen in Maastricht opengesteld vanaf de Romaanse tijd. De gebouwen gaan open, er zijn tentoonstellingen en er worden rondleidingen georganiseerd. Dit jaar zijn onder meer het Stadhuis, kasteel Borgharen, de SintServaasbasiliek en het Gouvernement te bezichtigen. Ook zijn er rondleidingen door de stad om allerlei architectonische invloeden te bekijken.
Bouwen rond de kerk
Nieuwe naoorlogse wijken kregen vaak als eerste een kerk, vervolgens een gemeenschapshuis en een winkelcentrum en tot slot werden de huizen in de wijk gebouwd. Kerken hadden dus een centrale functie. Tijdens de Open Monumentendagen zijn er rondleidingen in verschillende kerken in de Maastrichtse wijken waar onder andere aandacht is voor bijzondere architectuur, zoals glas-in-lood-ramen. In de Koepelkerk wordt een lezing gehouden over het thema Bouwen rond de kerk als concept voor stadsontwikkeling.
Industrieel erfgoed in transitie
Op het ENCI-terrein wordt een ‘levendig gebeuren’ georganiseerd met lezingen over het verleden, de toekomst en een zojuist verschenen boek. Verder zijn er wandelingen, filmvoorstellingen en optredens van collectief Spielplatz. Binnen dit thema worden ook de deuren geopend van industrieel erfgoed als de Brikkenbouw, waar tegenwoordig Blanche Dael is gevestigd of de voormalige Timmerfabriek waar Lumière zich bevindt.
De Bonbonnière
Dit wordt misschien wel het meest bijzondere gebouw dat de deuren opent tijdens de Open Monumentendagen Maastricht. In het historische pand komt een tentoonstelling, zijn er digitale rondleidingen waardoor je zelf je eigen route kunt bepalen en via een QR-code tekst en uitleg krijgt. Ook de brasserie gaat open en in de foyer Olterdissen wordt een compilatiefilm vertoond van De Kaptein vaan Köpenick en Veldeke Vastelaovends Cabberèt. In de twee theaterzalen is een cultureel programma te zien. Hier zullen voor het merendeel
gezelschappen acte de présence geven die in het verleden hebben opgetreden in de Bonbonnière.
Complete programma
Op 13 en 14 september staan bijna veertig activiteiten op het programma van de Open Monumentendagen in Maastricht. Bij velen is vooraf inschrijven verplicht. Een deel van het programma is ook in het Engels te volgen.
Op www.omdmaastricht.nl treft u het complete programma aan en vindt u uitgebreide informatie.
Ze noemt het de kroon op haar werk. Amper een half jaar is Sylvia Harmes de directeur van Boekhandel Dominicanen en nu al mag ze een fraaie award in ontvangst nemen. Boekhandel Dominicanen is uitgeroepen tot mooiste boekhandel ter wereld.
DOOR: PETER EBERSON BEELD: BOEKHANDEL DOMINICANEN
De 27-jarige Sylvia volgde in januari van dit jaar haar vader Ton op, die langzaam van zijn pensioen gaat genieten. Langzaam, want de 72-jarige Ton heeft met zijn dochter afgesproken dat hij voor een soepele overdracht zou zorgen en dus is hij nog bijna elke dag in de boekhandel in de monumentale 13e eeuwse kloosterkerk te vinden tussen de duizenden boeken.
Vader en dochter zijn nog altijd onder de indruk dat hun bedrijf is uitgeroepen tot mooiste boekhandel ter wereld. Je zou zeggen dat ze bij Dominicanen wel wat gewend zijn. The Guardian zette de boekhandel al in hun top 10. Nieuwszender CNN zelfs in een top 7, maar de erkenning die nu ten deel is gevallen is wel heel bijzonder. Sylvia: “De verkiezing is een initiatief van 1000 Libraries, een Australische stichting die zich sterk maakt voor bibliotheken en boekwinkels wereldwijd. Het zijn echt mensen met een passie voor boeken. Er waren 19 boekhandels over de hele wereld genomineerd en maar liefst 200.000 mensen hebben hun stem uitgebracht. Dat onze boekhandel uiteindelijk de meeste stemmen van mensen uit de hele wereld heeft gekregen mag bijzonder genoemd worden.”
Boekhandel Dominicanen is dan ook geen gewone boekhandel in een gewoon gebouw. Jarenlang stond de voormalige kerk leeg, werd-ie gebruikt als fietsenstalling of expositieruimte en zag de toekomst somber uit. Twintig jaar geleden werd de kerk opgeknapt en kreeg het gebouw de bestemming boekhandel. Sindsdien is Boekhandel Dominicanen niet alleen een boekhandel, maar ook een toeristische attractie.
Ton: “Jaarlijks krijgen we één miljoen mensen over de vloer uit de hele wereld. Tripadvisor heeft ons opgenomen in een lijstje van dingen die je moet zien als je in Maastricht bent. Als André Rieu op het Vrijthof speelt zien we heel veel buitenlandse bezoekers. Engelstalige boeken worden heel veel verkocht”, legt hij uit. Terwijl Ton en Sylvia het gesprek voeren staan tientallen Japanners op de eerste verdieping foto’s te maken van het interieur van de kerk. Dat gaat zo de hele dag door. Bezoekers die niet alleen een boek kopen, maar ook foto’s maken van de winkel. Ton lachend: “Als we voor elke gemaakte foto één cent zouden krijgen hadden we een aardig bedrag bij elkaar.”
Wat de uitverkiezing tot mooiste boekhandel ter wereld in de praktijk betekent zal nog moeten blijken. Sylvia: “We gaan het in ieder geval gebruiken in onze promotie. Nóg meer mensen laten genieten van onze boekhandel en het monumentale gebouw. Ons team van 45 mensen is supertrots op de award.” En de award zelf? Die is nog onderweg van Australië naar Maastricht. Eenmaal binnen krijgt de award een mooie, prominente plek in de boekhandel, zodat straks iedere bezoeker weet dat ze in de mooiste boekhandel ter wereld zijn.
HARTELIJK GEFELICITEERD MET DE UITVERKIEZING TOT MOOISTE BOEKHANDEL TER WERELD
Welten Eliëns Architecten is bijzonder trots hieraan een bijdrage geleverd te hebben en kijken uit naar onze verdere samenwerking.
GA VOOR NADERE INFORMATIE NAAR WELTEN-ELIENS.NL
BOEKHANDEL DOMINICANEN, WAT EEN VERDIENDE TITEL!
Na maanden samen op de vloer en achter de schermen te hebben gewerkt, weten we hoe bijzonder jullie zijn als werkgever en hoe fantastisch deze plek is.
BOERMANS EVENEMENTEN JUICHT MEE VOOR BOEKHANDEL DOMINICANEN!
Net zoals jullie de stad verrijken met verhalen, vullen wij haar met beleving.
WIJ FELICITEREN BOEKHANDEL DOMINICANEN
Een goed boek verdient scherp zicht. Ontdek uw zichtoplossing op maat, wij helpen u graag.
WWW.OPTIEKCARLKRAMP.NL
PRACHTBLOEMEN FELICITEERT BOEKHANDEL DOMINICANEN
Net zoals jullie boeken harten veroveren, doen onze bloemen dat met geuren en kleuren.
www.prachtbloemenmaastricht.nl
www.deklussenbox.nl 06 13883611
SCHETTERS PIANO & VLEUGELS FELICITEERT BOEKHANDEL DOMINICANEN
Net zoals jullie boeken de verbeelding prikkelen, prikkelen wij de zintuigen met klank.
Zodra je de deur achter je dichttrekt en binnenstapt bij het atelier annex werkplaats van Pascal Mestrom kom je in een andere wereld. Een wereld van luxe. Een wereld van 16e en 17e eeuwse Franse kastelen en paleizen en Italiaanse villa’s waar gepronkt werd met oogverblindende kroonluchters van bergkristal, goud en brons.
DOOR: PETER EBERSON BEELD: SEM AUGUSTIN
De 53-jarige Mestrom is kunstenaar en restaurateur van oude kroonluchters, maar timmert de laatste jaren vooral aan de weg met zijn bijzondere sculpturen die hij minutieus opbouwt
uit eeuwenoude ornamenten die ooit onderdeel waren van kroonluchters. Zijn sculpturen vind je over de hele wereld.
“Afgestudeerd ben ik aan de kunstacademie in Maastricht,
maar ik wilde wel zeker zijn van voldoende inkomen na mijn studie en als kunstenaar is dat niet altijd even gemakkelijk. Ik ging daarom handelen in de aanen verkoop van kunst en antiek en kwamsteeds vaker in aanraking
met 16e en 17e eeuwse kroonluchters, soms ik goede staat, maar vaker in heel slechte staat. Ik verkocht ze wel, maar er lag niet de focus op. Totdat een klant een kroonluchter wilde kopen, maar dan wel volledig gerestaureerd. Zo ben ik me meer gaan verdiepen in de restauratie van kroonluchters. Het is fascinerend om te zien. Ze zijn bijna allemaal opgebouwd uit prachtig geslepen bergkristal. Ware kunstwerken. In de 17e eeuw moeten die al een vermogen gekost hebben en tegenwoordig zijn ze bijna niet betalen, maar er worden ook bijna geen nieuwe gemaakt met prachtig bergkristal. Het materiaal is er vaak niet en het is tegenwoordig bijzonder kostbaar”, legt Mestrom uit.
Zijn atelier is tevens expositieruimte en werkplaats. Overal staan kasten met lades. “Trek maar eens la open”, zegt Pascal. Welke la je ook opentrekt overal vind je eeuwenoude bergkristallen ornamenten, bronzen versieringen of onderdelen van kandelaars. Duizenden onderdelen moeten er liggen. Pascal: “Ik ben voortdurend op zoek naar materiaal voor mijn eigen kunstwerken en voor de
restauratie van kandelaars. Dat betekent zoeken op internet, bij kunsthandelaren of op markten in heel Europa. Wat hier ligt heb ik de afgelopen twintig jaar verzameld.”
De passie voor kroonluchters is groot bij Pascal. “Het is ongelooflijk te zien dat de kroonluchters die hier hangen meer dan driehonderd jaar oud zijn en dan is het kristal en het brons nog als nieuw. Daar waar delen ontbreken of kapot zijn herstel ik dat precies als het origineel. Het vakwerk van toen. Werk van echte ambachtslieden dat inspireert mij.”
Vanuit zijn werk als restaurateur ontstond ook het idee om eigen ontwerpen te maken, geïnspireerd op kroonluchters. In ieder geval gemaakt met onderdelen die vroeger werden gebruikt bij kroonluchters. “Ik maak met allerlei losse onderdelen sculpturen die ik ‘inventions’ noem. 17e, 18e en 19e eeuws historisch glas en metalen delen worden samengebracht in een sculptuur. Het zijn kleurige objecten die als kunst worden neergezet. Ik maak het liefst twee gelijkwaardige sculpturen. Dat staat mooier. Je zet ook
“ Werk van ambachtslieden, dat inspireert mij”
vaak twee kandelaren op een schouw. Dat is symmetrisch en mooier.”
En alhoewel het lijkt alsof elk sculptuur spontaan is ontstaan maakt Mestrom eerst een zeer gedetailleerde werktekening die laat zien hoe de basis van het sculptuur gemaakt wordt. Vanuit de basis wordt het kunstwerk dan opgebouwd met losse onderdelen waarbij kleuren en vormen een belangrijke rol spelen. “Het duurt soms weken voor een sculptuur af is. Ik moet er omheen lopen en van alle kanten het werk bekijken. Na een paar weken als er niets meer bij kan of hoeft is het af. Het mooie van de sculpturen is dat de losse onderdelen uit kroonluchters veel beter tot zijn recht komen. In een kroonluchter zitten soms 50 of 100 dezelfde onderdelen, maar plaats je er een of twee in een
sculptuur dan komen ze veel beter tot hun recht”, zegt Pascal.
De kunstenaar verkoopt zijn werk over de hele wereld. “Dat gaat heel goed, maar dat betekent ook ik weer aan de bak moet om nieuwe kunstwerken te maken.
In oktober neem ik deel aan het Gallery Weekend en dan is het toch leuk als je voldoende werken kunt laten zien én verkopen”, lacht hij.
Wil jij net als Koen de stap naar de zorg zetten?
Ga naar werkenbijenvida.nl.
Scan de QR-code.
“Toen ik hier begon, namen bewoners hun eigen potjes peper, zout of nootmuskaat mee naar het restaurant”, vertelt Koen Custers (30). “Nu doen ze dat niet meer. Dat is misschien wel het mooiste compliment dat je kunt krijgen.” Het is de metafoor voor de verandering die onder leiding van Koen teweeg is gebracht. Het eten in het restaurant was niet slecht, maar het miste beleving. En die beleving is het snufje zout dat van het eetmoment een dagelijks hoogtepunt maakt.
Koen begon afgelopen februari als teamleider wonen, welzijn en zorg bij Envida. Na zijn opleiding aan de hotelschool werkte hij in de horeca: onder andere als sous-chef bij café De Tramhalte en in een managementrol bij Buitenplaats Vaeshartelt. “Ik had altijd passie voor gastvrijheid, maar nooit gedacht aan de zorg”, vertelt hij. “Tot mijn tante, die bij Envida werkt, zei: ‘Koen, er komt een mooie functie bij ons, dat is echt iets voor jou.’”
Tijdens het sollicitatiegesprek voelde hij direct een klik met het woonzorgcentrum en het team. “Hier kon ik mijn achtergrond in de gastvrijheid combineren met iets veel groters: zorgen dat bewoners een fijne dag hebben. Elke dag telt, maak er iets bijzonders van. Er is niets waardevoller dan dat.”
Frisse salade
Vanuit zijn functie kijkt Koen met een scherp oog naar de kwaliteit én beleving van maaltijden. “Eten is levensbehoefte nummer één. Als het mooi uitziet én lekker smaakt, eten mensen meer. Eten heeft ook een sociaal component, het zorgt voor sociale controle, gesprekken en verbinding.” Daarom verdween het oude excelsheet met kale menu’s en kwam er een menukaart met smaakvolle beschrijvingen zoals huisgemaakte zuurvlees met verse frieten en een frisse salade. “Dat is beleving”, aldus Koen. “En een beetje extra rozemarijn of mosterd kan een gerecht net bijzonder maken.” Koen let ook op variatie en seizoensgebondenheid. “In januari geen aardbeien op de kaart, maar gerechten met producten van het seizoen en zoveel mogelijk lokaal ingekocht. En daarnaast houden we ook rekening met bewoners met slikproblemen. Iedereen moet mee kunnen eten”, legt hij uit. “Dat laatste was overigens wel even omdenken voor mij, maar dat maakt dit werk ook zo leuk.”
Beleving
Koen ziet hoe een mooi opgemaakt bord, passend servies en aandacht in de keuken het verschil maken. “Tijdens muzikale culinaire dagen komen bewoners uit hun kamers, praten ze met elkaar en genieten ze meer. Dat is gastvrijheid: een ervaring creëren, niet alleen een maaltijd serveren.”
Die aandacht gaat verder dan eten. “Het begint al ’s ochtends met die simpele vraag: ‘Heeft u lekker geslapen?’ Dat kost niets, maar kan iemands dag maken. Veel bewoners hebben weinig of geen bezoek meer; dan zijn wij soms hun enige contactmoment.”
Voor Koen voelt het alsof hij hier zijn plek heeft gevonden. “Ik dacht dat de horeca mijn wereld was, maar in de zorg krijg ik veel meer terug. Je kunt zoveel betekenen voor ouderen in hun laatste levensfase. Gewoon zorgen dat iemand nog een fijne dag heeft, dat is goud waard.”
Terug naar de horeca? Dat ziet Koen niet meer gebeuren. “Ik zit hier absoluut op mijn plek en zeker ook nog wetende wat voor mooie opdracht voor ons ligt als het gaat om gastvrijheid”, aldus Koen. Ook de waardering vanuit de bewoners is voor hem een bijzonder element van zijn werk. “Ons snufje zout zorgt ervoor dat we bewoners geen potjes zout meer hoeven te laten meenemen… dat zegt eigenlijk alles.”
bar e cucina
VRIJTHOF 16E MAASTRICHT
WWW.ILBACARO.NL
Eve nao de Struys!
VRIJTHOF 15 MAASTRICHT
WWW.VOGELSTRUYS.NL
voor een duvels goede beleving
VRIJTHOF 13 MAASTRICHT
WWW.INGEL.NL
uit je dak gaan!
PLATIELSTRAAT 13-15 MAASTRICHT
nice to see you
ONZE LIEVE VROUWEPLEIN 26 MAASTRICHT
WWW.LANTEERN.NL
Op ’t gemaak geneete...
STOKSTRAAT 5 MAASTRICHT
WWW.INDEKARKOL.NL
café - brasserie - terras MARKT 30 MAASTRICHT
WWW.CAFEVANBOMMEL.NL CAFE IN DE KARKOL
WWW.CAFEBRASSERIECAPITAL.NL
GRAND CAFE tussen de pleinen
DOMINICANERKERKSTRAAT 1-A MAASTRICHT
WWW.AMADEUSMAASTRICHT.NL
De grootste keus aan voetbalschoenen, voetbalshirts en trainingspakken vind je bij dé voetbalspeciaalzaak van Nederland: Voetbalshop.nl. NIEUWSTRAAT 21, 6211 CR MAASTRICHT
ES&C verzorgt bij alle thuiswedstrijden van MVV de culinaire beleving in de businessruimte en skyboxen. Ben jij de sportieve aanpakker die samen met ons de gasten een smakelijke avond bezorgt?
Scan de QR code voor meer info of om direct te solliciteren.
ESenC.nl/werken-bij info@esenc.nl
Mister MVV in de politiek: Rob Delahaije en Theo Claassen sluiten zich aan bij SAB
Voormalig MVV-speler en -trainer Rob Delahaije en Theo Claassen van supportersvereniging SV 1902 brengen hun sporthart naar de politiek. Beiden sluiten zich aan bij SAB om hun ervaring en passie in te zetten voor beter sportbeleid en lokale betrokkenheid in Maastricht. Delahaije richt zich op alle sportdossiers, Claassen zet zich in voor sport en de gemeenschap. Fractievoorzitter Jos Gorren noemt hun komst “een unieke kans om het sportbeleid in de stad naar een hoger niveau te tillen.”
Honderden kinderen en volwassenen kwamen zondag 3 augustus naar de fandag van MVV. Na een zomerstop van enkele maanden “wordt het weer tijd dat ze beginnen”, zei een supporter. “Het leven is veel te saai zonder voetbal.” Tijdens de fandag werden de spelers voorgesteld aan de supporters en kon ook de nieuwe spelersbus van MVV bewonderd worden. De merchandise van de voetbalclub ging als zoete broodjes over de toonbank, net zoals de handtekeningen van de spelers en de selfies met de idolen van de supporters.
Wie Maastricht zegt, zegt in één adem ook bourgondisch. Maar waar komt die term vandaan en sinds wanneer is die ‘gekoppeld’ aan onze provinciale hoofdstad? Meike van der Greft dook voor haar masterscriptie Kunstgeschiedenis aan de Radboud Universiteit Nijmegen in de geschiedenis van deze karakteristieke typering van Maastricht.
DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN
BEELD: TRACÉ, LIMBURGS SAMENLEVINGSARCHIEF EN HCL
8 juni 1955 | Bron: Tracé - DOC_0040 Briefhoofden, 1850-1988, Doos #26- Gadet-Herzberg
De Apeldoornse (24) woont inmiddels al vier jaar in Maastricht. Voor haar stage kwam ze terecht bij TracéLimburgs Samenlevingsarchief (voorheen SHCL, red.). Daar kon ze meewerken aan het Limburgse Briefhoofdenproject. In de archieven van Tracé en het Historisch Centrum Limburg (HCL) bevinden zich ruim 24.000 briefhoofden uit de periode tussen 1850 en de jaren negentig van de vorige eeuw. Prachtig gedrukte opschriften op zakelijk briefpapier met daarop de bedrijfsnaam, de naam van de eigenaar en de
adresgegevens. Vaak zijn briefhoofden de enige archiefbronnen die nog bestaan van de talloze mkb-bedrijven die in de negentiende en twintigste eeuw in Limburg floreerden.
Voedselbedrijven
Meike werkte mee aan de datainvoer van al die briefhoofden. “Ik heb heel veel briefhoofden gezien en met name de voedselbranche vond ik interessant. Tegenwoordig koop je alles in de supermarkt, maar in het verleden ging je langs de bakker, de slager, de groenteboer, noem maar op. Zo kwam ik op het idee om onderzoek te doen naar de visuele representatie van de bourgondische eetcultuur van Maastrichtse voedselbedrijven tussen 1850 en 2000. Wat betekent ‘het bourgondische’ in relatie tot de eetcultuur, waar komt eigenlijk de term ‘bourgondisch Maastricht’ vandaan en hoe zie je dat visueel terug bij de voedselbranche en de horeca?”
Banket van de Fazant
Maastricht stond van 1433 tot 1477 deels onder Bourgondische invloed, via het hertogdom Brabant. De overdadige banketten die hertog Filips de Goede van Bourgondië destijds gaf, zijn aanleiding voor de huidige term ‘bourgondisch’. Het legendarische Banket van de Fazant is daar het grootste voorbeeld van. Op 17 februari 1454 organiseerde Filips de Goede in Rijsel (Lille) dit indrukwekkende festijn om de Europese adel warm te maken voor een kruistocht naar Constantinopel, het tegenwoordige Istanbul. Maar wat vooral de geschiedenisboeken haalde, was de ongekende pracht en praal van het feest zelf. Het banket duurde weken en overtrof alles wat men in die tijd kende. Het paleis was versierd met luxueuze wandtapijten en theatrale decors. Het tafelzilver fonkelde van edelstenen, en het diner werd geserveerd met behulp van ronddraaiende en rollende mechanieken die hun tijd ver vooruit waren. Uit de borsten van een mechanisch vrouwenbeeld stroomde wijn, terwijl een standbeeld van een jonge man rozenwater plaste. Een 28-koppig orkest verscheen — letterlijk — uit een gigantische deegpastei, terwijl vier zangers hun stem lieten horen vanuit een nagebouwde kerktoren. En
het VVV-archief van het HCL geraadpleegd, en onderzocht. Het woord ‘bourgondisch’ dook in 1970 voor het eerst op in de folders en advertenties van de VVV. Het was dus een zelfbedachte term waarmee de stad Maastricht zich strategisch wilde promoten. Het was simpelweg een marketingtruc, maar wel een bijzonder slimme. De term bourgondisch als eetcultuur is ook pas sinds 1984 in de Van Dale terug te vinden.”
Je mag dus voorzichtig concluderen dat de term ‘bourgondisch Maastricht’ eigenlijk pas een dikke halve eeuw bestaat en een geniale marketingtruc is geweest. Al zullen de toenmalige hertogen van Bourgondië daar waarschijnlijk anders over denken.
alsof dat nog niet extravagant genoeg was, paradeerden er een leeuw én een olifant door de feestzaal.
Gastvrijheid in plaats van bourgondisch
Om inzicht te krijgen in de ‘bourgondische’ beeldtaal op de briefhoofden, codeerde Meike bijna negenhonderd briefhoofden uit de periode 1850 – 2010 op woorden die passen bij de eetcultuur. Bij een kwart van de briefhoofden begon zich in de jaren 30 van de vorige eeuw beeldtaal over eetcultuur te ontwikkelen. “Je zag heraldiek in combinatie met eten afgebeeld”, vertelt Meike. “Symbolen zoals de ster van Maastricht, ridders en koks die schalen vol met eten droegen, werden afgebeeld. Maar de term bourgondisch bestond toen nog niet. Het was meer de gastvrijheid die werd afgebeeld. Om erachter te komen vanaf wanneer het woord ‘bourgondisch’ letterlijk terug te vinden was in relatie tot eetcultuur heb ik 1 juli 1969 | Bron: HCL -
Vanaf 1 september hebben de zorgcentra Scharwyerveld in Maastricht, Douvenrade in Heerlen en Oosterbeemd in Valkenburg elk een wijkpoli. Op deze manier wil Sevagram multidisciplinaire behandelzorg dicht bij huis aanbieden. Een wijkpoli is een kleinschalige polikliniek in de buurt, waar mensen dicht bij huis terechtkunnen voor zorg, behandelingen en ondersteuning. Ze kunnen er terecht voor poliklinische afspraken met specialisten en behandelingen door bijvoorbeeld fysiotherapeuten, ergotherapeuten en diëtisten, maar ook de specialist ouderengeneeskunde. Het doel ervan is om laagdrempelige, niet-spoedeisende verpleeghuiszorg dichter bij de patiënt brengen. Hierdoor is er minder reistijd nodig voor de cliënt, zijn er korte wachttijden en is er een persoonlijke benadering.
Volgens Frank Otten, directeur cluster Heerlen Zuid bij Sevagram, zijn er twee redenen waarom Sevagram is begonnen met het opzetten van wijkpoli’s. “Ten eerste worden mensen in Nederland steeds ouder en zeer zeker in Zuid-Limburg. Dat is natuurlijk positief, maar het gaat ook gepaard met een toename van chronische aandoeningen. Uit onderzoek is gebleken dat bij mensen boven de 65 jaar 45 procent meer dan één chronische aandoening heeft. Boven de 75 jaar stijgt dit percentage naar 86 procent in de regio ZuidLimburg. Hierdoor neemt de druk op de huisartsen enorm toe.
Gemiddeld heeft iemand in Nederland vijf keer per jaar contact met de huisartsenpraktijk. Boven de 65 jaar stijgt dit naar acht keer en boven de 75 jaar naar vijftien keer. Hierdoor lopen ook de wachttijden bij huisartsen op en zal dit in de toekomst alleen maar toenemen. Als we niets ondernemen dreigt de zorg voor de kwetsbare oudere vast te lopen.”
Een tweede reden om met wijkpoli’s te starten is dat de overheid streeft dat ouderen langer thuis blijven wonen. Otten: “Ouderen langer thuis laten wonen streven wij ook na met Community Care. Dat moet uiteraard wel op een veilige en verantwoorde manier kunnen. Door onze professionals en hun expertise niet alleen intern in te zetten, maar ook in de wijkpoli’s willen we de huisartsen ontlasten en samen met alle betrokkenen ervoor zorgen dat de ouderen langer gelukkig thuis kunnen blijven wonen.”
In de wijkpoli’s werken teams van specialisten samen aan de juiste zorg voor de cliënt. “De huisarts blijft de hoofdbehandelaar, is eindverantwoordelijk en verwijst de cliënt ook door”, benadrukt Otten. “Wij ondersteunen door een passende behandeling dicht bij huis aan te bieden. De verwijzing komt binnen bij onze specialist ouderengeneeskunde en die stelt vervolgens samen met de andere disciplines een integraal behandelplan op. Een gespecialiseerd multidisciplinair behandelteam, waaronder een specialist ouderengeneeskunde, physician assistant, fysiotherapeut, ergotherapeut, GZ-psycholoog, logopedist en diëtist, begeleidt, ondersteunt en behandelt waar nodig de cliënt.”
Op deze manier wordt de huisarts dus ontlast, wordt de expertise van Sevagram ook buiten haar zorgcentra ingezet en krijgen de ouderen multidisciplinaire specialistische ondersteuning dicht bij huis. Dat lijkt een win-winsituatie. Over een half jaar wordt de proef met de wijkpoli’s geëvalueerd. “Dan weten we pas echt of het daadwerkelijk toegevoegde waarde heeft”, zegt Otten. “Natuurlijk gaan we daarvan uit, anders begin je er niet aan, maar het moet altijd bewezen worden. Ons zorgstelsel is extreem ingewikkeld als het om administratieve afhandeling gaat. Ook dat hebben we aangepakt. Vanuit één dossier gaan we werken met declaraties en registraties.”
Als de proef goed verloopt, is het de bedoeling dat ieder zorgcentrum van Sevagram een wijkpoli krijgt. “We willen zeker niet gaan concurreren met de specialisten”, zegt Otten. “We willen met de wijkpoli’s een toegevoegde waarde zijn voor huisartsen, specialisten én de ouderen die langer thuis willen blijven wonen door zorg te krijgen in hun eigen wijk.”
Meer informatie over de wijkpoli’s vindt u op www.sevagram.nl/onze-zorgen-diensten/wijkpoli
Of scan de QR-code.
Wyck heeft de afgelopen
jaren een ware metamorfose ondergaan en is uitgegroeid tot een bruisende wijk, met leuke winkels, terrasjes, hippe wijnbars en goede restaurants en hotels.
Het historische stadsdeel staat daarnaast bekend om zijn gevarieerd winkelaanbod. Hier vind je weinig standaardketens die je in elke stad vindt, maar juist een gevarieerde mix van boetieks, conceptstores en ambachtelijke speciaalzaken. Van mode en design tot delicatessen en boeken. ’t Rommedoeke, Patisserie Royale, De Verwondering, Hotel Beaumont, ’t Wycker Cabinet, The Green Elephant, Tuur, Noon, Coffeelovers en sinds kort ook Le Pain Quotidien zijn zaken die de gemoedelijke sfeer in Wyck mede bepalen.
“Een van de grootste troeven van Wyck is de authentieke sfeer”
Wie met de trein naar Maastricht komt, start zijn bezoek aan de stad in een van de mooiste wijken van Maastricht, Wyck is de poort naar Maastricht, maar vooral een wijk om te ontdekken. Een van de grootste troeven van Wyck is de authentieke sfeer en het grote horeca-aanbod. Terrasjes zoals langs de Maas bij Noon of Servaas of Cinq waar je tot laat van de zon kunt genieten, maar Wyck heeft ook terrasjes waar je lekker in de schaduw kunt zitten. En of je nu houdt van een frietje, of op sterrenniveau wilt dineren. Het kan allemaal in Wyck. De Rechtstraat en het Cörversplein zijn plekken waar
MEERSSEN | MAASTRICHT | MARGRATEN
Stationsstraat 58 • 6221 BR Maastricht • T. 043 711 22 16 mestrini.nl
WWW.SERVAASCAFÉ.NL
MAX
Lifestyle and fashion experience. Toegankelijk, veelzijdig en vrouwelijk met een eigenwijze ‘touch’. U treft hier regelmatig items die lokaal worden geproduceerd. De veelzijdigheid van de collectie maakt MAX geliefd bij jong en oud.
HOOGBRUGSTRAAT 69
KERCKHOFFS ADVOCATEN
staat al 75 jaar klaar voor ondernemers en particulieren. Met vestigingen in Maastricht en Heerlen combineren we juridische expertise met oprechte aandacht. Persoonlijk, oplossingsgericht en sterk in de Euregio. We denken graag met u mee.
CAFÉ SERVAAS aan het Cörverspein langs de Maas is al jaren een begrip in Maastricht. Een heerlijke plek voor een biertje en een borrelplank op het zonnige terras. Binnenkort breiden we uit. Bistro Servaas wordt een plek waar je kunt genieten van culinaire hoogstandjes.
CÖRVERSPLEIN 10
Welkom bij BIKKE! Dé Scandinavische resto-bar van Maastricht. Bij BIKKE proef je de lekkerste gerechten uit de Scandinavische keuken. Onze gerechten zijn vers bereid met pure en lokale ingrediënten. Ons team staat voor je klaar!
HOOGBRUGSTRAAT 43A
Sinds het jaar 2008 is Chimera actief in de inkoop en verkoop van edelmetalen zoals goud, zilver en diamant. Chimera gelooft in eerlijke prijzen en garandeert daarom de hoogste goudprijs van Limburg.
www.goudinkoopchimera.nl
Aan de Wilhelminasingel in Wyck, vindt u SPEE advocaten & mediation. Een kleinschalig advocatenkantoor met een hecht team van ervaren advocaten en mediators. Het kantoor, opgericht op 1 mei 2005, combineert al ruim 20 jaar specialistische kennis met een persoonlijke aanpak, voor cliënten in binnen- en buitenland.
Specialisten in meerdere rechtsgebieden
SPEE advocaten & mediation staat niet alleen bekend om haar expertise in het arbeidsrecht en ondernemingsrecht, maar is daarnaast ook zeer ervaren in het familie- en erfrecht. “We staan zowel particulieren als ondernemers bij in complexe kwesties”, vertelt oprichter Monique Spee. “Of het nu gaat om een reorganisatie, het ontslag van een statutair directeur, een arbeidsconflict, een zakelijk geschil, een echtscheiding of een nalatenschapsgeschil: wij combineren juridische scherpte en zakelijk inzicht met oog voor de menselijke kant van de zaak.”
Zoals aangegeven weten ook ondernemers de weg naar het kantoor te vinden voor advies over contracten, samenwerkingsverbanden, geschillen en vraagstukken op het snijvlak van ondernemings- en familierecht, zoals bij bedrijfsoverdracht binnen de familie, een complexe echtscheiding waar een of meerdere ondernemingen bij betrokken zijn of geschillen rondom nalatenschappen waarvan ook (familie)bedrijven deel uitmaken.” We zijn geen advocatenkantoor waar u alleen terechtkunt om te procederen; wij denken ook mee in de preventieve fase. Goede afspraken vooraf besparen vaak veel gedoe achteraf.” Ook voor het opstellen van contracten in het
huurrecht, huurgeschillen of bij het opstellen van contracten rondom de verkoop van (sport) paarden of geschillen die voortvloeien uit de verkoop daarvan, kunt u bij SPEE terecht.
Mediation
Het kantoor heeft ook een sterke reputatie op het gebied van mediation. “Conflicten zijn soms onvermijdelijk, maar een procedure is niet altijd de beste route”, zegt Spee. “Met mediation zoeken we naar oplossingen waarbij partijen samen tot een akkoord komen. Dat is vaak sneller, goedkoper én duurzamer voor de relatie.”
Het kantoor biedt specialistische mediation op het gebied van familie- en erfrecht aan en tevens zakelijke mediationtrajecten, bij arbeidsconflicten, geschillen rondom ziekte van een werknemer, maar ook bij boardroom kwesties zoals geschillen tussen aandeelhouders of rondom statutair bestuurders.
Korte lijnen, hoog serviceniveau, cross-border advisering en grensarbeid
Wat SPEE advocaten & mediation onderscheidt, is de combinatie van vakkennis en persoonlijke benadering. “We werken met een klein, hecht team. Dat betekent korte lijnen en een hoog serviceniveau. “Wij bieden juri-
disch maatwerk met een persoonlijke touch en dat waarderen zij enorm.”
Daarnaast spreken alle professionals naast Nederlands tevens Duits en/of Engels, dus ook niet-Nederlandstalige particulieren of bedrijven kunnen bij SPEE terecht. Grensarbeiders geschillen behoren ook tot de core business. Met een gedegen netwerk over de grens, kan er bovendien indien nodig ook altijd hulp van een Duitse of Belgische advocaat worden ingeschakeld.
Een aantrekkelijke werkplek voor juridische talenten
Met een gevarieerd cliëntenbestand, uitdagende dossiers en een informele maar professionele sfeer, is het kantoor ook een aantrekkelijke werkplek voor juridische talenten. “We zoeken geregeld nieuwe collega’s die net als wij vakkennis combineren met social skills”, vertelt Spee. “Bij ons krijg je de kans om je snel te ontwikkelen, veel verantwoordelijkheid te dragen en mee te bouwen aan de toekomst van het kantoor.”
Meer weten?
Bezoek ons (op afspraak) aan de Wilhelminasingel 98 in Maastricht, neem telefonisch contact op via 043 – 365 20 88, of kijk op www.spee-advocaten.nl.
De kamers van het hotel zijn modern en comfortabel. Het restaurant op de benedenverdieping serveert gerechten met invloeden van over de hele wereld, waar je de hele dag kunt genieten van ontbijt, lunch, borrel en diner.
STATIONSSTRAAT 17A
Bij het nieuwe Italiaanse restaurant Stazione M nodigen Daniel en Rinaldo je graag uit voor een heerlijke 3-gangenlunch. Bij mooi weer geniet je op ons terras van een hapje of drankje. ’s Avonds serveren we met plezier een elegant diner.
043-3272828
SPOORWEGLAAN 2
INFO@STAZIONE-M.N
Ontdek Maaslands Lijstenmakerij in hartje Wyck: ambacht, vakmanschap en oog voor detail. Van klassiek tot modern, iedere lijst wordt met zorg op maat gemaakt om uw kunstwerk of foto perfect te omlijsten. Persoonlijk advies, hoogwaardige materialen en jarenlange ervaring maken ieder project uniek. Bezoek ons en geef uw herinneringen de lijst die ze verdienen.
Ontdek Noon Maastricht – dé hotspot voor culinaire verwennerij en stijlvol genieten. Gelegen aan de Maas en met het mooiste terras in Wyck biedt Noon een mix van verfijnde gerechten en een trendy sfeer. Of je nu komt lunchen, dineren of borrelen, bij Noon beleef je altijd een smaakvolle ervaring. Kom langs en geniet!
GRIEND 7
Bij Goudbloem in Wyck kunt u terecht voor al uw vragen over goud. Inkoop, Verkoop en Taxatie.
Vriendelijk, vakkundig en een transparant proces zorgen voor de juiste waardebepaling. We zien u graag!
HOOGBRUGSTRAAT 50A
GRANDE OPENING!
ARTc@fé Maastricht opent feestelijk met een nieuwe look. Kom kijken, luisteren en beleef met ons: kunst, interviews, voordracht, muziek, theater & literatuur.
Vrij 19 sept 19.30 - 22.00 u. Zat 20 & zon 21 sept 14.00 - 17.00 u
John Steijns
Een voor een verdwijnen de bakker, slager, de kruidenier op de hoek uit het straatbeeld. Een aderlating voor de middenstand. Een groep die decennialang een bijdrage heeft geleverd aan de verbinding in de wijk/buurt of het dorp. Ze gaven jaar in jaar uit als zelfstandig winkelier de invulling als middelpunt binnen het kloppend hart van de gemeenschap. Absoluut een meerwaarde omdat men maatschappelijk betrokken zijn bij hun omgeving en een bijdrage leveren aan de lokale gemeenschap en economie.
De komst van de grootgrutters heeft langzaam maar zeker de functie als “oliemannetje” die de plaatselijke middenstand vervulde tussen de gemeenschap en het verenigingsleven doen uithollen. Landelijke ketens nemen gestaag direct of middels franchisenemers de functie over. Maar ook het gedrag van de consument heeft een rol gespeeld bij deze ontwikkeling.
Eerst zagen we deze ontwikkeling in de wijken Pottenberg en Malpertuis. Later gevolgd door de voormalige dorpen Itteren en Borgharen en de wijken Nazareth en De Heeg. Nu ook in een sterke gemeenschap als Heer de laatste slager op het punt staat zijn deuren te sluiten is de vraag gerechtvaardigd of het tij nog gekeerd kan worden?
Willen we een kloppend hart in elke wijk, mede gericht op samenhang, in de nabije toekomst (opnieuw) realiseren dan mag het niet aan zelfstandige ondernemers ontbreken. Daarbij is zeker een rol weggelegd voor het gemeentebestuur in kader van de leefbaarheid. Immers buurten en wijken maken Maastricht.
John Steijns, fractievoorzitter senioren Stads Partij Maastricht
10%Totwelkorting opnieuwe collectie
Maastricht, 6 november 1932 – Maastricht, 2 mei 2025
DOOR: KARLIJN VAN DER GRAAF
In de rubriek Het Afscheid verschijnt elke maand een necrologie van iemand die recent is overleden.
“W
aar is moe toch? Ik moet naar haar toe!” Lia kon zomaar tien keer op een dag haar in Sittard wonende zus Clementine (95) bellen om te vragen naar hun moeder. Iedere keer nam Lia op en probeerde dan haar drie jaar jongere zus gerust te stellen en op te vrolijken. Hoewel haar kinderen uit zorg voor hun moeder wel eens voorstelden de telefoon af en toe te laten overgaan als tante Lia belde, kon Clementine dat niet over haar hart verkrijgen. Nu Lia overleden is, is ze daar blij om. De ‘kleintjes’ uit het gezin van zes waren hun leven lang hecht. Zij wisten alles van elkaar. ‘Zussen, daar komt niemand tussen’ was hun gevleugelde uitspraak.
Die wederzijdse steun was al in hun jonge jaren nodig. Hun vader, Paul van der Hijden, overleed tijdens de Tweede Wereldoorlog na een lang ziekbed op 51-jarige leeftijd. De uit Santpoort afkomstige douanier stal ten tijde van de Eerste Wereldoorlog de show én het hart van hun moeder toen hij schaatste op de vijver van Kasteel Eijsden. De Hollandse jongen was een stuk geoefender dan de anderen op het ijs en hij kon zich daardoor verheugen in een grote belangstelling van de meisjes. Zelf zou hij later zeggen: “De mooiste heb ik me eruit gepikt.” Dat meisje, Josephien, afkomstig van
een boerenfamilie uit OostMaarland, verhuisde met hem mee naar Monnickendam en later Amsterdam. In het vrolijke gezin dat zij stichtten, werden in Noord-Holland vijf kinderen geboren. Eerst twee jongens en daarna drie meisjes. Paul droomde van een baan bij de golfclub van Bloemendaal, maar Josephiens heimwee bracht hen terug naar het zuiden, waar in Scharn op de Bergerstraat nog een dochter ter wereld kwam: Lia.
Toppen en dalen
Josephien stond er na het overlijden van Paul met zes kinderen alleen voor; en dat in oorlogstijd. Het was een tijd vol zorgen, Gelukkig was er dankzij de verhuizing altijd familie in de buurt. Na de oorlog en met het opgroeien van de kinderen, kwam er weer lichtheid in het leven, al had Josephien er grote moeite mee om alleen thuis te verblijven. Clementine en Lia waren zich daar van bewust, zeker toen in de jaren ’60 alle kinderen uitgevlogen waren. In principe moest er altijd iemand bij hun moeder zijn.
Bruine ogen
Dat was af en toe een opgave aangezien de zussen intussen ook ieder een eigen gezin hadden. ’Van een bruiloft, komt een bruiloft’ bleek van toepassing op Lia, want op het verlovingsfeest van een vriendin ontmoette zij Fons. Hij studeerde psychologie in Nijmegen en viel als een blok voor haar bruine ogen.
Lia was destijds werkzaam als secretaresse bij Staatsbosbeheer waar ze het ontzettend naar haar zin had. Toen zij en Fons in 1963 trouwden, moest ze haar baan opzeggen. Ze vestigden zich in Enschede, waar hun eerste dochter werd geboren: Josje. De baby bleek klein en at niet goed. Het duurde zes weken voordat ze weer op geboortegewicht was. Al die tijd was haar oma Josephien in Enschede om Lia bij te staan.
Om dichterbij haar moeder te kunnen zijn, verhuisde Lia een jaartje later met Fons en de kleine Josje terug naar Maastricht. Fons werd vervolgens een van de grondleggers van Franciscusoord in Valkenburg. Ze betrokken een flatwoning aan het Oranjeplein, waar Jan-Paul, David en Marijne geboren werden. De tweede zoon kreeg tot zijn vaders vreugde de bruine ogen van Lia. Na de geboorte van elk kind, schonk hij Lia een sieraad.
De spil
Het uitgedijde gezin vond een ruimere woning aan de Gardelaan in Biesland. Lia was de spil van het gezin, Fons zorgde voor het inkomen én hij voerde de lastige gesprekken met de kinderen wanneer dat volgens haar nodig was. Hij verzocht zijn kinderen dan met een knipoog: “Doe nu maar gewoon wat ik zeg, dan ben ik ook van je moeder af!” Vanwege haar liefde en zorgzaamheid had Lia volgens haar zoon Jan-Paul als voorbeeld kunnen fungeren voor het ‘handboek moeder’ als dat zou bestaan. Een gelijkwaardige bejegening had ze hoog in het vaandel staan: iedereen evenveel aandacht, cadeaus, kansen, liefde en zorg.
Het gezinsleven was warm en gezellig. Kerst en verjaardagen
werden uitbundig gevierd. Lia vond gastvrijheid belangrijk, Ze wilde haar gezin en gasten verwennen met het allerbeste. Volgens haar betekende dit dat de vlaaien van bakker Hermans moesten komen, de taarten van Lemmens, het suikerbrood van de patissier in Wijlre en forellen van de kwekerij in SintMartens-Voeren. In de zomer trokken ze er met de caravan op uit naar Frankrijk waar drie weken lang kerken, kastelen en landschappen bezocht werden. Dat was vooral Fons’ liefhebberij, want Lia vond het reizen met kinderen nogal een onderneming.
Orde en netheid Ze beschouwde het bestieren van het huishouden als een baan en legde de lat hoog. Lia cijferde zichzelf bovendien weg. Alles wat ze deed was in dienst van haar man en kinderen. Haar motto was: ‘een nette huisvrouw herken je aan haar schone hoekjes in huis’, zoals ze zelf van haar moeder Josephien had geleerd. Toen Lia eens de ramen aan het lappen was en naar binnen keek bij de overbuurvrouw, zag ze dat deze een boek aan het lezen was. Midden op de dag! Dat kán toch niet, vond Lia, hoewel ze dat best ook zou willen. Later heeft ze haar dochters Josje en Marijne verteld dat ze zich achteraf afvroeg waarom zij, als ‘eigen baas’ zo’n stevig arbeidsethos had nagejaagd. Eenzelfde toewijding legde ze aan de dag qua voorkomen. Lia zag er altijd piekfijn uit. Haar kleding paste perfect bij elkaar, ze droeg sieraden en haar haardracht en make-up waren steevast verzorgd. Daar hechtte zij veel waarde aan.
Ontplooiing
Tegen de tijd dat alleen David nog thuis woonde, verhuisden ze terug naar de flat aan het Oranjeplein. Een portiek verder dan waar ze jaren eerder met het hele gezin woonde.
Ze kwamen te wonen naast Ria en Max Dickhaut, met wie een fijne band ontstond. Er brak een fase aan waarin Lia meer tijd voor zichzelf kreeg en waarbij zij haar hart kon op halen met lezen. Ze verslond boeken, net als haar zus Clementine en dochter Josje. Er werden ook volop boeken uitgeruild. Lia beleefde daarnaast veel plezier aan het kijken van kennisquizzen op tv en was er trots op zo vaak het juiste antwoord te weten. Zo was ze nog bij de tijd. Dat was zij ook op het gegeven dat ze zelf geld verdiende als surveillant bij examens op het Sint-Maartenscollege. Met de opbrengsten kocht ze cadeaus voor de kinderen en kleinkinderen. Daarnaast was ze dol op wandelen, het liefst in de natuur, maar ook in en rondom de stad. Lia kende alle paden en lanen.
Een andere Lia
Nadat Fons overleed in 2020, gaf ze blijk van een uitgesprokenere mening dan men van haar gewend was. Lia overlegde veel met Fons en nam zijn oordeel over. Hij was een ster in relativeren en het scheppen van rust. Nu sprak ze zelf vanuit haar hart en dat was even wennen voor haar omgeving.
De omgang met haar buurvrouw Ria werd inniger. Zij werd Lia’s vraagbaak en luisterend oor wanneer ze haar verhaal kwijt wilde of íets kwijt ráákte: dan hielp Ria zoeken. Samen ‘deelden’ ze een schoonmaakhulp. Toen Lia op een gegeven moment sieraden miste, zochten ze samen de hele woning af en de zakken van haar kleding. Ze vroeg Ria of zij niet ook iets kwijt was. Na een blik in de lade waar het doosje met Ria’s sieraden zich had bevonden, wisten ze genoeg: ze waren bestolen. Het heeft Lia veel verdriet gedaan. Enerzijds vanwege
de emotionele waarde van de verloren spullen en anderzijds vanwege het geschonden vertrouwen.
Liefde en aandacht
Daarnaast was het extra pijnlijk omdat er onterecht verwarring was ontstaan. Lia raakte in die periode regelmatig spullen kwijt. Ze zocht ze het nu eerst bij zichzelf. Zij zou zelf vast weer niet goed opgelet hebben. Lia was namelijk niet meer de oude. Het was mistig in haar hoofd. Lezen lukte niet meer, de kleding matchte niet langer, ze vergat haar rollator vaak. Het kon gebeuren dat ze op een hele dag slechts een enkele tomaat at. Soms hoorde Ria haar ’s avonds laat de deur uitgaan en moest zij Lia geruststellen en ervan overtuigen dat ze echt niet naar haar moeder hoefde te gaan. Want dat was waar Lia telkens naar op zoek ging: naar haar moeder Josephien. Ze dacht steeds naar ‘moe’ toe te moeten. De kinderen zagen het met verdriet aan. Lia werd opstandig, gedreven door pure onmacht. Zij die altijd de boel zo onder controle had gehad, zo beheerst was, raakte zichzelf kwijt. Er werd besloten dat ze beter af was in de Lenculenhof. Lia verzette zich hevig tegen de verhuizing; woedend was ze. Toch kon het niet anders en haar dochters, zonen en kleinkinderen probeerden de situatie te verzachten met liefde en aandacht.
Op haar nieuwe plek werd Lia steeds meer ‘kinds’. Eindeloos zoekend naar haar moeder. En dan belde ze haar zus Clementine maar weer op. Maar tussen de hersenschimmen door herkende ze haar kinderen en kleinkinderen gelukkig altijd. Ze was dan voor even weer haar vertrouwde liefdevolle zelf. De ziekte sloeg meedogenloos toe, wat ergens ook troostrijk was… Lia hoefde niet meer te zoeken
De familie Marres was drie eeuwen lang een van de vele invloedrijke bierproducenten in Maastricht. Het begon allemaal in 1641 met Eva (de) Marres die als weduwe de brouwerij ‘Le Vert Galant’ van haar overleden man erfde. Uiteindelijk zou ze de enige vrouwelijke brouwer zijn in de hele bierbrouwersfamilie Marres. In 1959 eindigde de brouwdynastie met de verhuur aan Brand Bier in Wijlre.
DOOR: MAURICE VAN DER LINDEN
Eerste bierviltje en etiket van de stoombierbrouwerij van Eugène Marres | Foto: privécollectie Marres
De laatste brouwer van de familie, Pierre Marres, woonde vanaf 1943 in een patriciërshuis in de Capucijnenstraat. Onder zijn leiding eindigde in 1959 de biergeschiedenis van de familie Marres. In 1999 werd het historische pand omgetoverd tot Marres, Huis voor Hedendaagse Cultuur. Vanaf 2024 vierde het cultuurhuis een jaar lang zijn 25-jarig jubileum. Sluitstuk van het jubileumprogramma is de uitgave in mei dit jaar van een boekje over de geschiedenis van de bierbrouwersfamilie.
Direct enthousiast
Voor het schrijven van het boekje schakelde Marres Renée Schmeetz in, zelfstandig schrijver in de kunst- en cultuursector. Een aantal jaren eerder werkte zij bij de kunstinstelling als communicatieadviseur. “Op dat moment volgde ik in mijn vrije tijd de opleiding Biografieën en Familieverhalen aan de Schrijversacademie. Voor het studieonderzoek en de schrijfopdrachten had ik een onderwerp nodig. Ik was geïntrigeerd door het historische huis waar ik werkte en naar de familie die daar vroeger woonde. Zodoende ben ik me gaan verdiepen in hun bierbrouwgeschiedenis en werd Marres het onderwerp van mijn studie. Nadat ik in 2021 de opleiding afrondde, bleven het verzamelde materiaal en de geschreven fragmenten een tijd op de plank liggen. Totdat Marres me vorig jaar benaderde met de vraag een boekje te maken over de brouwersfamilie. Ik was direct enthousiast.”
Omdat Marres al een aantal wandelingen heeft samengesteld, kwamen de kunstinstelling en de auteur op het idee om deze familiegeschiedenis ook in een wandeling te beschrijven. De route leidt lezers langs vijftien punten in de binnenstad van Maastricht waar de nog tastbare geschiedenis van de familie te vinden is. “Een half jaar werkte ik – naast mijn andere werkzaamheden – aan het boekje dat de titel Goudgeel, Oud Bruin kreeg. Ik bracht tijd door in de archieven van het Historisch Centrum Limburg, Tracé (voormalig RHCL, red.) en Centre Ceramique. Meerdere keren interviewde ik Pieter Marres, zoon van de laatste brouwer, en bezocht ik de locaties van de route. Zo ben ik een dag gaan schrijven in Café In den ouden Vogelstruys aan het Vrijthof.” Deze plek was sinds midden negentiende eeuw bezit van de brouwerij Marres-Ceulen. Aan de muur hangt een veertigtal
portretten van stamgasten die kunstenaar Frans Vos in de jaren 50 en 60 tekende. Slechts één van hen draagt een stropdas; brouwer Pierre Marres, destijds eigenaar van het café. In het boekje valt te lezen dat andere kroeggangers de stropdas destijds ook opviel. “D’n hier heet ein krevat!”, merkte een van hen op. “Hij moet dan wel de rijkste zijn”, concludeerden de andere gasten. Pierre Marres reageerde hierop door een aantal rondjes bier voor iedereen te bestellen. Daarna werd er niet meer over zijn stropdas gesproken.
De historische wandeling voert langs herkenbare plekken in het huidige Maastricht. De Vogelstruys is al genoemd, maar ook de Sint Janskerk, de Bisschopsmolen, De Helpoort, de Sint Servaasbrug, café De Gouverneur en restaurant Le Bon Vivant vertellen de geschiedenis van de familie Marres.
Een hele puzzel
Driehonderd jaar samenvatten in één boekje lijkt schier onmogelijk. “Het was constant een kwestie van kill your darlings”, legt Renée uit. “Ik ben eerst de wandelroute gaan uitstippelen. Wat is er in de stad nog te zien van het verleden van de bierbrouwersfamilie en welk verhaal zit er aan die locatie vast? Vervolgens ben ik de route chronologisch gaan samenstellen om tot een wandeling te komen die ongeveer anderhalf tot twee uur duurt. Kortom, het was een hele puzzel, maar ik ben blij met het eindresultaat. Zeker ook door de prachtige vormgeving van Karoline Świeżyński.”
Hoe zou Renée de familie Marres willen typeren? “Kenmerkend voor de familie was denk ik de passie voor het vak. Maar ook het doorzettingsvermogen. Ze hebben door de jaren heen veel hobbels en tegenslagen moeten overwinnen
om hun ambacht te kunnen blijven uitoefenen. Drie eeuwen lang nam telkens een nieuwe generatie het stokje over om de nalatenschap van de familie voort te zetten.”
Historisch Café Maastricht
Een mooi compliment kreeg Renée toen ze vernam dat Goudgeel, Oud Bruin op de longlist staat voor De Treckpoel 2026. Deze prijs van het Koninklijk Limburgs Geschieden Oudheidkundig Genootschap (LGOG) bekroont jaarlijks het beste historische fictie- of nonfictie boek over de geschiedenis van Limburg. Daarnaast is Renée op donderdagavond 23 oktober 2025 een van de sprekers tijdens het Historisch Café Maastricht van Stefan Vrancken in het Pesthuys Podium aan de Vijfkoppen. Daar zal ze vertelllen over de totstandkomening van het boekje.
Goudgeel, Oud Bruin telt 72 pagina’s, inclusief plattegrond en stamboom van de familie Marres. Het is te koop bij de receptie van Marres, Huis voor Hedendaagse Cultuur of online via marres.org.
Nieuwsgierig naar de mogelijkheden van Ladyline?
Totaalpakket voor blijvend afvallen
Gericht afvallen middels een arrangement van bewegingstherapie, voedingsadvies, energiemeting, huidverbetering en persoonlijke coaching.
Cryolipolyse voor vetvermindering
Een zeer effectieve behandeling voor veilig definitief verwijderen van overtollig vetweefsel. Mooiere contouren, een slanker silhouet. Geen ingreep nodig.
Compressietherapie en Bodywraps
Deze behandeling is een intensieve massage van benen, billen en onderrug met een positief effect op cellulite vermindering en slankere en gladdere benen.
Bewegingstherapie
Bewegen en sporten hoeft niet zwaar of belastend te zijn. In slechts 2 x 20 minuten voel jij je weer fit en vol energie!
Skin Refresh therapie
Met de unieke ozon-zuurstoftherapie wordt je huid weer strak en glad en krijgt ze haar flexibiliteit weer terug. De behandeling is een moment van ontspanning.
Op amper een uur rijden van Maastricht, midden in de natuur van de Samson Vallei bij het Belgische Namen, ligt Resort Namur Nature. Een luxe recreatiepark waar de eerste 61 woningen zijn gerealiseerd. Deze woningen hebben inmiddels een eigenaar gevonden, maar binnenkort start de tweede fase. Een unieke mogelijkheid om te investeren in een eigen stukje paradijs met maximale flexibiliteit dicht bij huis.
Het laatste stukje van de route naar Resort
Namur Nature leidt door de immense natuur van de Belgische Ardennen rondom Namen, de hoofdstad van Wallonië. Glooiende heuvels, pittoreske dorpjes en riviertjes bepalen het landschap. De rust, het indrukwekkende landschap en de eeuwenoude dorpjes waar de huizen zijn opgetrokken uit natuursteen geven meteen het ultieme vakantiegevoel. Dat gevoel wordt nog eens versterkt als je het resort
oprijdt via een smalle weg door een parkachtige omgeving.
Resort Namur Nature is een project dat door Maastrichtenaren is opgezet en ontwikkeld.
Eigenaar Jeroen Knols staat al op het terras van Auberge La Table, het restaurant bij het park, klaar om een rondleiding te geven.
Die start bij een maquette van het park waar goed te zien is hoe het park eruit komt te zien.
“De eerste fase met 61 vakantiewoningen is afgerond, de tweede fase waarin 55 recreatiewoningen worden gerealiseerd gaat nu in de verkoop”, zegt Knols. “En uiteindelijk komen er in fase drie nog eens 60 vakantiewoningen bij.”
De belangstelling voor de woningen is groot en dat is niet verwonderlijk als je kijkt naar hoe het park is opgezet. Waar je ook kijkt zie je de groene heuvels van de Ardennen. Beneden tussen de glampingtenten en de padelbaan kronkelt een riviertje door het onderste
gedeelte van Resort Namur Nature. Boven op het plateau staan de eerste 61 vakantiewoningen, inmiddels allemaal verkocht. Grenzend aan de eerste fase, wordt binnenkort begonnen met fase twee.
Waar je ook kijkt zie je de groene heuvels
Dat de belangstelling zo groot is, komt niet alleen door de ligging van de woningen in een van de mooiste
natuurgebieden in België, maar ook door de kwaliteit, het interessante rendement op de investering en de maximale flexibiliteit. Jeroen Knols legt het graag uit: “We bieden drie aantrekkelijke investeringsformules. De klant kiest wat het beste past: Puur Rendement, Genieten & Verdienen of Puur Genieten. Veel mensen kopen een recreatiewoning om rendement uit hun investering te halen zonder er verder omkijken naar te hebben. Bij deze formule wordt de recreatiewoning gekocht en zorgt ons professioneel team dat de woning
volledig wordt beheerd en verhuurd. Deze zorgeloze investering biedt de mogelijkheid om inkomen te genereren, terwijl geprofiteerd wordt van de stijgende waarde van recreatief vastgoed in de Ardennen”, legt Jeroen uit. Bij volledige verhuur is sprake van een gegarandeerd rendement van minimaal 5% per jaar over de eerste drie jaar. Het rendement wordt per kwartaal uitbetaald.
Een andere optie, Genieten & Verdienen biedt het beste van beide werelden. Jeroen: “De eigenaar kan zelf genieten van de recreatiewoning tijdens vakanties en vrije momenten, terwijl de woning de rest van het jaar wordt verhuurd via ons team. De koper bepaalt zelf wanneer de woning verhuurd wordt. Het daadwerkelijk rendement wordt uitgekeerd.”
Veel recreatieparken verplichten kopers om hun woning volledig te laten verhuren. Maar bij Resort Namur Nature is echt sprake van maximale flexibiliteit. “Wie op zoek is naar een privéverblijf midden in de natuur op een park met alle voorzieningen, kan kiezen voor de optie Puur Genieten”, zegt Jeroen. “De woning wordt dan niet verhuurd en de eigenaar kan altijd genieten van zijn eigen luxueuze vakantiewoning. Een tweede huis dicht bij huis is dan opeens een heel aantrekkelijk gedachte. Een vakantiehuis in Resort Namure Nature is een slimme investering in uw eigen stukje rust en luxe midden in de prachtige Ardennen.”
Resort Namur Nature is een 5-sterrenlocatie. Volledig nieuw en een park
met topvoorzieningen. Want naast de vakantiewoningen, zijn er ook nog 100 kampeerplaatsen en staan inmiddels ook de 40 volledig ingerichte glampingtenten met privébadkamer, comfortabele bedden en kitchenette op het park. Ook zijn er tentplaatsen voor avontuurlijke kampeerders en komen er camperplaatsen met stroom- en wateraansluitingen. Er zijn BBQ-plekken, een padelbaan en een
“Een slimme investering midden in de prachtige Ardennen”
sportcourt. En natuurlijk kunnen elektrische auto’s worden opgeladen op het park. In fase drie wordt een voormalige houtzagerij bij de ingang van het park omgebouwd tot het bruisende hart van het resort. Daar komen een koffiebar, bakkerij en winkel en als kers op de taart komt er voor de kinderen een avontuurlijk splashpark, een binnen- en buitenspeeltuin en een zwembad. Met de bouw van een nieuw restaurant wordt dit gedeelte van het park een levendige ontmoetingsplek voor alle gasten en hun bezoekers.
Jeroen Knols zag ruim een jaar geleden de potentie van het park. “Je moet je voorstellen er was helemaal niets. Het was
ooit een camping, maar al jaren niet meer in gebruik. Nu is er een fantastisch park gerealiseerd met interessante investeringsmogelijkheden. Wat Resort Namure Nature vooral uniek maakt is de ligging. Niet alleen in de natuur, maar ook op nauwelijks een uur rijden vanuit Zuid-Limburg en op een paar kilometer van de hoofdstad van Wallonië, Namen. Deze stad, wellicht bij veel mensen onbekend, is een perfecte mix van cultuur, geschiedenis, winkelen en gastronomie. Namen heeft een historische binnenstad met gezellige, smalle straatjes en is absoluut een bezoek waard.”
Wie wil investeren in een recreatiewoning kan in Fase 02 kiezen uit 3 type woningen variërend uit een 2 persoons tiny house of een 4 of 6 persoons cottage. De verkoop van Fase 2 start in september. Het gaat om vrijstaande woningen met luxe keuken en badkamer en de mogelijkheid om optioneel hottub of buitenkeuken te laten realiseren.
Interesse in een zorgeloze investering met een mooi rendement? Maak dan een afspraak om de modelwoningen op het park te bezoeken. Kijk op www.namurnatureverkoop.be of scan de QR-code.
Alleen interesse in een vakantie, boek nu uw vakantie op www.namur-nature.be.
‘Midden in de nacht een kroket?
Hospice Trajectum in de Abtstraat bestaat 25 jaar. Het was destijds een van de eerste hospices in Nederland. Het is een plek waar de gast het voor het zeggen heeft.
Gemmy Hermans is vrijwilligster vanaf dag één in het hospice van Envida. Zelf werkte ze destijds de start in het Maastrichtse ziekenhuis als verpleegkundige. Het deed haar toen al veel verdriet dat ziekenhuizen niet zijn ingericht op de zorg van mensen in hun laatste levensfase. “Voor terminale patiënten was weinig tijd en aandacht. Een ziekenhuis is daar niet op ingericht”, vertelt Gemmy.
Zoals zij er over dacht, dachten ook drie collega’s er over. Gemmy: “Het is dankzij Gerda Volmer, Leny Bartelink en Chris Leenders te danken dat Maastricht een kwart eeuw geleden een hospice kreeg. En daar ben ik ze nog altijd dankbaar voor. Ik wil ze speciaal noemen, want zonder hen was het niet gelukt. Zij hadden de overtuiging dat de zorg voor mensen in hun laatste levensfase anders moest en beter kon.”
Maastricht kreeg 25 jaar geleden een hospice, waarvan er toen nog maar een handvol waren in Nederland. “Het was nieuw en mensen hadden best wel twijfels of het zou werken”, vertelt Gemmy. “Als familie laat je toch jouw man of vrouw of
ander familielid achter bij ons. Dat was zeker in de beginjaren wennen voor mensen, maar inmiddels is dat beeld helemaal bijgesteld. Vergeet niet dat we ook heel veel zorgen uit handen nemen. De gast wordt in het hospice 24 uur per dag verzorgd. We nemen dat werk en die zorgen weg bij de familie. Dat is ook vaak een hele opluchting voor mensen dat ze weten dat hun dierbare bij ons in goede handen is.”
Wie door de poort van het hospice naar binnenstapt komt in een serene, moderne, huiselijke omgeving. Een grote keuken en woonkamer voor bezoekers als centraal punt. De ruime kamers voor de gasten, zes in totaal liggen aan een ruime, huiselijke gang. Familieleden kunnen overigens altijd terecht in het hospice, 24 uur per dag, zo vaak ze willen. Gemmy: “We willen dat de gast het aan niets ontbreekt. Heeft iemand zin in een kroket midden in de nacht, dan regelen we dat. De gasten bepalen zelf een paar keer per week wat ze willen eten. En is dat een biefstuk, dan komt er een biefstuk op tafel.”
Dat het de gasten aan niets ontbreekt, komt door de inzet van vele vrijwilligers. Gemmy
zorgt met meer dan veertig vrijwilligers samen met de vaste krachten ervoor dat het hospice 24 uur per dag draait. “Dat kan ook alleen als je veel vrijwilligers hebt. We hebben mensen die zorgen voor de gasten, maar ook vrijwilligers die de tuin bijhouden en die koken. Er zijn 24 uur per dag mensen aanwezig voor de gasten.”
Het werk dat de vrijwilligers doen is dankbaar werk. “Het geeft dankbaarheid dat ik dit werk mag doen. Mijn zus heeft zelf in het hospice gelegen en dan merk je pas hoe goed er voor de mensen gezorgd wordt. Kijk de dood hoort bij het leven, maar je hoopt wel dat je aan het einde nog waardig wordt verzorgd. Dat gebeurt in een hospice. De gasten mogen hun kamer zelf inrichten met persoonlijke spullen, zodat ze zich thuis voelen. Alles draait om de gast. Die bepaalt wat er gebeurt. Laatst was er een mevrouw die haar leven lang bridge had gespeeld en dat nog eens wilde doen. Dan trommelen we een aantal mensen op voor haar om te bridgen. Het is een heel klein gebaar, maar van grote betekenis voor de gast. Het klinkt misschien gek, maar ik gun iedereen die in de laatste fase van zijn leven is een plek in een hospice”, besluit Gemmy.
DOOR: STEFAN VRANCKEN
In september 1963 stond fotograaf G.J. (Gerard) Dukker op de Sint-Pietersberg. Zijn lens was gericht naar de achterzijde van de kerk van Sint-Pieter boven. Links, in de verte, zien we Huis de Torentjes liggen, het bekende kasteelachtige landhuis dat tegenwoordig eigendom is van André Rieu. De in neogotische stijl gebouwde kerk op de berg, toegewijd aan de Allerheiligste Verlosser en de H. Petrus, werd in 1875 gewijd door de Roermondse bisschop Joannes Augustinus Paredis.
Huis de Torentjes heeft een lange en rijke geschiedenis met talloze opeenvolgende eigenaren. Tijdens het Franse beleg van Maastricht in 1794 liep het huis zware schade op, waardoor het onbewoonbaar werd. Op 18 maart 1795, toen Maastricht onder Franse bezetting stond, wisselde Huis de Torentjes van eigenaar. Martinus Claessens, gehuwd met zijn nicht Catharina Jaspers, kocht het kasteeltje voor 7.000 gulden, een relatief lage prijs. Door de zware beschadigingen tijdens het Franse beleg was de waarde sterk gedaald. De verkoop en eigendomsoverdracht werd vastgelegd in een akte, opgesteld door notaris Lambert Hendrik Wouters.
Martinus Claessens was ten tijde van de aankoop eigenaar en bewoner van de bekende herberg de Roode Haan, gelegen langs de Maas aan de voet van de Sint-Pietersberg. Nadat Martinus in 1820 als weduwnaar overleed, werd Huis de Torentjes bij de verdeling van zijn nalatenschap toegedeeld aan zijn oudste zoon Winandus Claessens, gehuwd met Maria Ida Lemperé. In de krant Le Courrier de la Meuse werd op 30 oktober 1886 een advertentie geplaats waarin werd aangekondigd dat notaris Dumoulin, gevestigd in de Capucijnenstraat, op 15 november in het openbaar zou
verkopen ‘Het Buitengoed, genaamd de Torentjes, op 20 minuten afstand van Maastricht, zeer aangenaam gelegen langs het Kanaal en dicht bij de kerk, bestaande uit een sedert weinige jaren geheel gerestaureerd Heerenhuis, bevattende 10 kamers, 2 keukens en 3 kelders, voorts een ruim terras, werkmanswoning, 2 tuinen beplant met zeer fijne fruitboomen en een perceeltje boomgaard.’
Bron informatie: www.delpher.nl / Archief van de Maastrichtse notarissen, berustende bij het Historisch Centrum Limburg (HCL)
Deze foto dateert van mei 1962. Fotograaf G.Th. Delemarre richtte vanuit de Grote Staat zijn camera richting de Sporenstraat. In de zeventiende eeuw woonde in de Sporenstraat het echtpaar Lucas Bruls en Elisabeth Nijpels. Op 3 december 1656 overleed Lucas in zijn woning in de Sporenstraat. Zijn zoontje Palm Bruls was toen pas acht jaar oud. In 1667 trouwde Palm met de SintPieterse Anna Meulenaers. Hun oudste dochter Elisabeth Bruls (gedoopt in de Sint Nicolaaskerk op 18 november 1668) zou via haar huwelijk met SintPieternaar Herman Gorren een voormoeder worden van een aanzienlijk deel van de Maastrichtse bevolking met Sint-Pieterse wortels.
Op de hoek van de Sporenstraat en de Grote Staat ligt het pand met huisnummer 45. Toen de foto werd gemaakt, was hier het café Prins van Oranje te vinden. Reeds in negentiende verscheen de naam van dit pand, Prins van Oranje, in advertenties in kranten. Vanaf het begin van de vorige eeuw duikt de Prins van Oranje in kranten op als koffiehuis en café. In de Prins van Oranje werd niet enkel gedronken, zo blijkt uit een advertentie die op 13 november 1915 werd gepubliceerd in de Limburger Koerier. Drie dagen lang zou kanariekweker J. Anijs uit Helmond aanwezig zijn ‘met een groote collectie Saksische Kanaries’. Het kanarie-evenement werd aangeprezen met de woorden ‘prima zangers, lage prijzen. Komt hoort en ziet’.
Links van Maison Louis ligt in ’t Paradijs (het huidige huisnummer 37), destijds een café-restaurant. In december 1927 maakte in ’t Paradijs reclame voor Zeeuwse mosselen die daar genuttigd konden worden: ‘Dáár krijgt U mooie groote extra-gesorteerde voor 25 cent per portie. Dáár alleen kunt gij Zeeuwsche mosselen eten in een echte Zeeuwsche omgeving; dáár speelt voor U de Tri Phonola Vleugel en de Panatropespreekmachine. Dáár zult gij ook Uw vrienden aantreffen !’. Een ‘Panatropespreekmachine’ is een type grammofoon, in de jaren 1920 ontwikkeld door de Amerikaanse firma Brunswick.
Bron informatie: doop- trouw- en begraafregisters Maastricht, berustende bij het Historisch Centrum Limburg (HCL) / www.delpher.nl
Als Jamie Chng en keukenchef Ben Simons over de rijke geschiedenis van de Peranakan-cultuur praten, ben je al snel één en al oor. Als ze vervolgens vertellen over de Chinees-Maleisische keuken, loopt het water je al in de mond. Het gaat over gerechten die krachtig van smaak zijn, over de manier van koken om de volle smaak uit de ingrediënten te halen. Die eeuwenoude eetcultuur is vanaf half september te genieten in Amby, in wat de meeste mensen nog kennen als de Hof van Huntjes.
Maastricht Lemak heet de nieuwe zaak, een absolute aanwinst voor Maastricht. Jamie en Ben zijn volop bezig met de voorbereidingen. Ze lieten al drie groepen komen proeven om te kijken hoe het Maastrichtse publiek, maar ook Maleisische vrienden zouden reageren.
Jamie: “De Maleisische vrienden waren zeer onder de indruk van de kookkunsten van Benedict. De Maastrichtse vrienden en mensen uit de buurt is het ook goed bevallen. Wat mooi is: Maastrichtenaren staan open voor alle smaken, voor iets nieuws.” Dat het eten in de smaak valt, mag niet verrassen. Ben is van origine Duitser, uit Aken. Hij heeft veel ervaring opgedaan in restaurants in Aken, omgeving en in Keulen. In Justus K. werkte hij met Arabische, Japanse en Italiaanse koks. “Die ervaringen hebben mij meer inzichten gegeven”, zegt hij.
Het idee voor het restaurant in Maastricht komt van Jamie, geboren in Brunei, opgegroeid in Maleisië, verhuisd naar Singapore en ook nog in Australië gewoond. Ze kwam tijdens corona naar Maastricht om hier te werken en miste vervolgens de keuken van thuis. In een appgroep – Maastricht Lemak – leerde ze Maleisische vrienden kennen, voor wie ze graag kookte. Koken zoals haar familie dat in Maleisië doet, al generaties lang.
“Ik wilde eerst een foodtruck beginnen. Toen kwam ik Ben tegen en hebben we besloten voor een restaurant te gaan, omdat mijn zoontje op het United World College zat. We wilden in de buurt iets opzetten. En toen was dit restaurant te huur.”
Volgens Jamie past het restaurant perfect bij de Peranakan-cultuur. “Als je hier komt, zowel buiten op het terras, binnen of op de binnenplaats: je voelt meteen dat er een goede sfeer hangt. Dit restaurant straalt iets familiaals uit, precies wat wij ook willen uitstralen. We gaan voor een gezellige avond met heerlijk eten. Iedereen moet zich hier op zijn gemak voelen.” Dat geldt overigens ook voor vegetariërs: voor hen is er een groentegerecht dat zo smaakvol is, dat het niet te omschrijven is.
De kaart laat gasten meteen kennismaken met de rijke Oost-Aziatische keuken. Ben: “We willen de gerechten steeds perfect klaarmaken. We zullen de kaart langzaam uitbreiden en onze gasten blijven verrassen.”
Zweeds raadsel (Zoek het woord en Win!)
VISSOORT
KAAPSE EZEL ROOFVOGEL
VERLICHT LEIDER 2
BIJNAAM
MODE
GIFTIG
REPTIEL 3
WEERKLANK GEMEENPLAATS
ANDESDIER
TOEZICHTHOUDER
OVERKAPPING BEDRIJFSOPLEIDING
KLEUR GROOTMOEDER
ALTERNATIEF BEELDOPNAME GELUKSVOORWERP VEZELCEMENT
ROMEINS LEIDER
LEVEN (GRIEKS) MUZIEKNOOT
GETALMERK KLEDINGSTUK 1
WATERPLANT IN DIE ZIN
ZELFS LANDCODE SURINAME
BRAAKSEL
ZWEERTJE
5 TOCHT FYSIOTHERAPEUT
STYLINGMIDDEL KERKER
GEWAAD
TREKDIER
HOGER ONDERWIJS SOORT VERHUUR HOUT AFWERKEN
Vorm met de letters uit de gekleurde vakken het gezochte woord:
OPROEP ❤ Leon Thans zoekt gezelschap om leven mee te delen
Na een leven vol mooie momenten ben ik op zoek naar een lieve en zorgzame vrouw om mijn dagen mee te delen. Ik ben 80+ en sta open voor een gezellig gesprek.
NAKOMELINGEN HOUDING
BRANDSTOF
KIPPENLEGSEL
Het zijn niet de jaren of maanden, maar de momenten die ik graag met je zou willen delen en koesteren. Zoek jij ook een partner om samen van het leven te genieten? Laat dan van je horen!
Ik kijk uit naar je bericht.
Maak jouw idee werkelijkheid met Burgerbegroting Maastricht! Er is 750.000 euro beschikbaar. Dien jouw idee in via de website. Dat kan tot en met 14 september.
€750.000