10 I BRUZZ 1565 I DONDERDAG 6 APRIL 2017
STEL ZELF JE VRAAG EN STEM OP BRUZZ.BE
KORNEEL UIT BRUSSEL:
Hoe gaat het met de verborgen Koninklijke Loge in het Centraal Station?
V
erschillende belangrijke treinstations hadden ooit een aparte wachtzaal voor de koning. In het station BrusselCentraal is de zogenoemde Koninklijke Loge in haar oorspronkelijke staat bewaard, maar ze wordt slechts sporadisch gebruikt voor socioculturele activiteiten. De Koninklijke Loge is een luxueus salon met marmeren vloeren en zetelbekleding van lederhuis Delvaux. De koning beschikte er ook over een eigen toiletruimte met vergulde kranen. De ruimte was eigendom van het hof, maar is jaren geleden overgedragen aan de NMBS. De lift is er defect en de kunstwerken zijn er van de muren gehaald, maar verder verkeert alles in goede staat. De zetels zijn niet zo lang geleden nog hersteld, en de ruimte wordt ook regelmatig schoongemaakt door de poetsploegen van het station. Desondanks wordt de Koninklijke Loge slechts sporadisch gebruikt. Het salon was al eens te bezoeken tijdens de Open Monumentendagen, en soms zijn er lezingen of kleine theatervoorstellingen. Ook deelnemers aan rondleidingen in het station krijgen de royale ruimte te zien. Doorgaans blijft het weelderige decor echter onzichtbaar voor reizigers of passanten, verborgen achter donkere rolluiken met daarboven het Belgische wapenschild en de leuze Eendracht Maakt Macht. De toegang op straatniveau ligt recht tegenover de Ravensteingalerij. “Daar kon de koning worden afgezet, of hij kon van zijn paleis naar het station wandelen via de galerij,” vertelt gids en voormalig stationschef
“Boudewijn heeft hier maar één keer de trein genomen” Marc De Grove Voormalig stationschef
LUXE. De Koninklijke Loge is een luxueus salon met marmeren vloeren en zetelbekleding van lederhuis Delvaux. van Brussel-Centraal Marc De Grove. Als het uur van vertrek nabij was, kon de koning via een deur op het tussenniveau in het station snel naar het juiste perron. Overigens heeft de loge ook in het verleden weinig gediend. “Voor zover we weten, heeft Boudewijn hier maar één keer een trein genomen,” zegt De Grove. “Dat was bij de inhuldiging van het station en de Noord-Zuidverbinding in 1952. De jaren
daarna heeft hij hier wel enkele staatshoofden ontvangen.” Andere stations hadden vroeger ook een koninklijke wachtkamer. In het Noordstation is die verdwenen, in het Zuidstation wordt ze gebruikt voor personeelsvergaderingen en pensioenfeesten. De tijd dat gekroonde hoofden zich per trein verplaatsten, ligt dan ook al enige tijd achter ons. Laurent Vermeersch
JOUW MENING
lezersbrieven@bruzz.be
DUBBELGESPREK
Ik heb net het dubbelgesprek met Kristien Hemmerechts en Mohamed El Bachiri in Bruzz 1563 gelezen. Ik vind vooral een aantal uitspraken van Hemmerechts lachwekkend. Bijvoorbeeld: “Zogeheten westerlingen zijn minder tolerant dan we graag geloven. Toen ik in 1988 een echtscheiding aanging, werd ik als dertiger uit kringen geweerd. Het was not done.” Pardon? Dit is hoogst ongeloofwaardig: een auteursmilieu dat in 1988 nog conservatief zou zijn? Dit is absoluut onwaar, dat was het zelfs in het iconische 1968 niet meer. Ik vermoed dat Hemmerechts bewust liegt om haar politiek correcte ‘punt’ te maken. Dan: “We reizen naar dezelfde steden. Wie anders doet, maakt het zich moeilijk in deze maatschappij.
Mocht ik in Molenbeek wonen, zou ik me mogelijk ook anders kleden. Zich conformeren hoort erbij, om erbij te horen.” Hemmerechts kan zichzelf niet zijn in groep? Vreemd toch voor zo’n vrijgevochten, progressieve dame. Of: “We reizen naar dezelfde steden.” Què? Op wàt steunt zij zich om dit te verkopen? Welke studies gebruikte zij? Compleet lachwekkende, tenenkrullende oikofobie, net zoals “Wij denken inderdaad dat we open zijn, hoewel iedereen zich schikt naar de groep waar hij of zij deel van wil uitmaken. Mijn vrienden dragen dezelfde kleren en ontvangen elkaar op dezelfde manier. Onze kinderen doen hetzelfde.” Alstublieft, mevrouw, praat toch strikt voor uzelf, u bent volledig gebuisd in sociologie en uw oogkleppen slaan naar binnen toe. Maar ook El Bachiri
rijdt zich vast in totaal achterhaalde clichépraatjes zoals: “Terwijl deze situatie amper enkele decennia geleden ook westers was.” (met het sjaaltje of hoedje naar de kerk, red.). Maar hoe kan je nu toch een hoedje vergelijken met een hele boerka? Zo jammer. Een gemiste kans.
in 1824 ontworpen door architect Jean-Baptiste Vifquain. De enige inbreng van Joseph Poelaert was het tekenen van het hek rond het standbeeld van Andreas Vesalius.
Michiel Plaizier, Laken
Bruno Floré, Wetteren
HARD WERKEN POELAERT
Aanvankelijk was het mij niet duidelijk wat architect Joseph Poelaert te maken had met het Barricadenplein. Hierbij een kleine toelichting. Toen Joseph Poelaert geboren werd op 25 maart 1817 als Nederlands staatsburger, tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, heette het tegenwoordige Barricadenplein het Oranjeplein. Het plein werd
Moeten we met de uitspraak: “Ja, ik verdien goed mijn geld, maar ik
werk daar hard voor“ (Bruzz 1562), begrijpen dat wie niet veel verdient, ook niet hard werkt ?
Nicole Van Tuijcom, Schaarbeek
RECHTZETTING
In het artikel ‘Suriname verleidt VGC-Raad’ van vorige week was de naam van de fractievoorzitter van Groen! fout. Waarvoor excuus. Haar naam is Annemie Maes.
SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bruzz.be. Schrijven kan naar BRUZZ-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bruzz.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.