BRUZZ - editie 1521

van 4 mei tot 12 mei 2016

N° 1521, WEEK 18, WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

SPECIAAL VOOR 10- TOT 14-JARIGEN

KERK WORDT TIENERSCHOOL p3

R KET TEN VAN 9 TOT MAGMAG AZINAZIN E VOOE RVOO KET TEN VAN 9 TOT 13 JAA13 RJAA R

MEI 2016 MEI 2016

X-PE X-PERTS RTS

Ontetmoet Ontmo deotrob de rob ZorotaZora

p7

p7

KLAS IN DE MEDIA KLAS IN DE MED IA

endrond Op enOpron het het podpod iumium

p4-5

p4-5

© BART DEWAELE

p 6-7

p 14-15

STICHE LE

STICHE LE

SASKIA VANDER

SASKIA VANDER

“Barbarij is het normale menselijke gedrag”

© FOTO:

“Ik ben nog steeds een burgervader”

THEATERMAKER MILO RAU

© FOTO:

EX-BURGEMEESTER FREDDY THIELEMANS

+ magazine voor ketten van 9 tot 13 jaar

2 I BRUZZ 1520 I Donderdag 5 MEI 2016

EDITO Na de ramp

STEVEN VAN GARSSE, CHEF WEEKBLAD “De grootste uitdaging, naast veiligheid, bestaat erin om de breuk in de samenleving te herstellen”

COLOFON BRUZZ

Flageyplein 18, 1050 Brussel 02-650.10.65 ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80, Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE98 3631 6044 3393, BIC: BBRU BE BB van Vlaams Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar.

OPLAGE 62.609 exemplaren.

ADVERTEREN? Barbara Hartert 0478-84.01.93 ALGEMENE DIRECTIE Jo Mariëns ALGEMENE HOOFDREDACTIE Jeroen Roppe WEEKBLAD & MAGAZINE Steven Van Garsse (chef ) EINDREDACTIE Ken Lambeets ART DIRECTOR Heleen Rodiers VORMGEVING Ruth Plaizier.

REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Danny Vileyn.

MEDEWERKERS Michaël Bellon, An Devroe, Elien Haentjens, Wauter Mannaert, Tim Schoonjans, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet.

FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Jo Voets.

DISTRIBUTIE Ute Otten VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Steven Van Garsse, Flageyplein 18, 1050 Elsene.

Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bruzz.be

De stad trekt zich opnieuw op gang. Er wordt terug gefeest. Brussel is er voorzichtig weer als toeristische bestemming. Het was geen overrompeling zondag op de 1-meifeesten van ABVV en SP.A in het stadscentrum, maar de gezellige drukte was er wel. Het tangofestival, in een zonovergoten Warandepark, trok heel wat kijklustigen en deelnemers.

Waarom? Het kan niet anders. De stad moet vooruitkijken, de trauma’s verwerken, de ramp vergeten.

De Tijd stak de Brusselse horeca een hart onder de riem met een geslaagde campagne #DiningForBrussels. Mélanie Englebin van restaurant Cécila zag haar restaurant, na een open conflict met de Stad Brussel, terug volgeboekt. Ook andere kranten nemen initiatieven.

Premier Charles Michel zei bij de heropening van de luchthaven van Zaventem: ‘Belgium is back in business’. Want dat is wat nu aan de orde is. Er zal, na de rouw, hard gewerkt moeten worden.

Door al de regeringen die dit kleine land rijk is.

De federale regering moet in eigen boezem kijken. Wat liep er mis met de veiligheid? Een kerntaak van elke overheid en normaal gezien zeker een hoofdbekommernis als de regering van rechtse signatuur is. Moet er niet eerder worden

ingezet op soft intelligence dan op de machinegeweren in de stad? Die vraag mag zeker gesteld worden.

Ook blijkt uit een reconstructie van VRT dat er op zijn minst stevig wat misliep met de rampencoördinatie in Brussel.

Tussen de eerste aanslagen in Zaventem en die in metrostation Maalbeek liep meer dan een uur. Het is niet duidelijk waarom het bevel tot sluiten van de metro zo lang op zich heeft laten wachten.

Ook over de bevoegdheid en verantwoordelijkheid is het laatste woord nog niet gezegd.

De aanslagen vielen op een moment dat het land al maanden in terreurniveau 3 verkeerde. De overheden wisten heel goed dat aanslagen op verschillende plekken tegelijk mogelijk waren. Maar ze waren daar maar matig op voorbereid.

Een blauwdruk was niet voorhanden.

De grootste uitdaging, naast veiligheid, zal er echter in bestaan om de breuk in de samenleving te herstellen. Daar zal de democratie zich van haar sterkste kant moeten tonen. Al wie de vrijheid liefheeft moet hierbij aan één zeel trekken.

Want het zijn precies de partijen die de vrijheid willen afschaffen die baat hebben bij een conflict tussen fundamentalistische moslims en niet-moslims. IS in de eerste plaats.

WAUTER MANNAERT

“

Ik heb niets tegen voetgangerzones, maar wel tegen de manier waarop het hier in Brussel ingevoerd en gecommuniceerd is” MELANIE ENGLEBIN, Chef Restaurant Cécila (in De Standaard).

“

In een voetgangerszone moet iets te beleven zijn, het moet aantrekkelijk zijn.

Daar wordt aan gewerkt” ELS AMPE (Open VLD), Brussels schepen van Mobiliteit (in De Standaard).

Donderdag MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 3

© BART DEWAELE

POLITIEK Parlementslid mag vraag niet stellen

‘Democratische controle in stadiondossier is zoek’ BRUSSEL - “Het wordt steeds moeilijker om de democratische controle uit te oefenen in het Eurostadiondossier.”

Dat schrijft Brussels parlementslid Arnaud Verstraete (Groen) in een brief aan voorzitter Charles Picqué (PS).

Aanleiding voor de brief is een actuele vraag vorige week in de plenaire zitting van het Brussels parlement. Het Laatste Nieuws bracht uit dat er mogelijk problemen zijn met het MER-dossier voor het Eurostadion op parking C. Dat zou te weinig rekening houden met de verbreding van de Ring. Op Radio 1 ontkende bouwheer Ghelamco de informatie. De bouwplannen van het stadion zijn niet in gevaar, aldus Paul Gheysens.

Voldoende redenen, zo lijkt het, voor een tussenkomst in het vragenuurtje. De Brusselse regering is namelijk via een overeenkomst betrokken bij de bouw van het stadion. Maar parlementslid Arnaud Verstraete mocht zijn vraag niet stellen. De actualiteitswaarde zou onvoldoende hoog

De kerk van Scheut, die lek is en al bijna twee jaar dicht, krijgt een nieuwe bestemming. Het wordt een schoolgebouw met ondermeer de Tienerschool.

ONDERWIJS Doel: overgang van lager naar middelbaar verzachten

BRUSSEL - Tegen september 2018 moeten er twee Nederlandstalige Tienerscholen opengaan, de ene in een voormalige garage in Schaarbeek, de andere in de kerk van Scheut in Anderlecht. Bedoeling is dat het vijfde en zesde leerjaar van het lager en het eerste en het tweede jaar van het secundair onderwijs samengevoegd worden. Dit zou de overstap van lager naar secundair verzachten.

De Brusselse Tienerscholen zijn een initiatief van enkele schoolbesturen van het vrije net, in samenwerking met de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). Uitgangspunt is de vaststelling dat de overgang van lager naar secundair onderwijs voor heel wat kinderen moeilijk verloopt. Voor velen is het niet evident om de juiste studiekeuze te maken. Ook de nieuwe manier van lesgeven speelt hen parten. Gevolg: heel wat zittenblijvers.

Daarom willen de vzw Instituut van de Heilige Familie - de inrichtende macht van de Schaarbeekse basisschool Heilige Familie - en de Anderlechtse vzw Sint-Goedele, die verschillende katholieke scholen in Brussel bestuurt, een nieuw educatief concept lanceren. Hierbij worden het vijfde en het zesde leerjaar van het lager samengevoegd met het eerste en tweede jaar middelbaar. Die leeftijdscategorie, tien- tot veertienjarigen, komt overeen met de ontwikkelingsfase van kind naar puber.

Een stuurgroep werkt momenteel het curriculum uit voor beide Tienerscholen. In de stuurgroep zetelen, behalve de twee vzw’s, ook het Onderwijscentrum Brussel en de Schoolmakers, een organisatie die scholen begeleidt bij veranderingsprocessen. Of-

ficieel zal het 2 x 6-systeem, dat decretaal is vastgelegd, blijven bestaan, alsook de eindtermen, maar in de praktijk zullen de tien- tot veertienjarigen samenzitten in een apart deel van de school en een aangepast programma op maat krijgen.

De schoolgebouwen zijn er al. De Heilige Familie vestigt haar Tienerschool, onderdeel van een nieuwe basis- en secundaire school, in een voormalige Renaultgarage in de Gallaitstraat. De vzw Sint-Goedele zal de kerk Sint-Vincentius a Paulo, oftewel de kerk van Scheut aan de Ninoofsesteenweg omvormen tot school. De site omvat behalve het kerkgebouw met de opvallende toren

Het vijfde en zesde jaar van het lager worden samengevoegd met het eerste en tweede middelbaar. ook een pastorie en bijgebouwen. “De kerk is al dicht sinds 2014 en krijgt nu een nieuwe bestemming,” zegt pastoor Guido Vandeperre.

Aanvankelijk zouden de Tienerscholen in september 2017 opengaan. Op vraag van Brussels parlementslid Paul Delva (CD&V) meldde Brussels Onderwijsminister Guy Vanhengel (Open VLD) vorige week dat de opening uitgesteld is tot september 2018.

Bettina Hubo

Steven Van Garsse

Stedenbouw Bouwmeester verdedigt nieuw plan Havenlaan

Kasseien verdwijnen, extra bomen © BART DEWAELE

Twee tienerscholen tegen 2018

zijn. Verstraete betwist dat - het nieuws stond in een krant en er werd een interview op de radio over gegeven. Bovendien, zegt Verstraete, is de weigering om informatie over het Eurostadion te geven er één in een lange rij. Al in februari stelde Verstraete een vraag naar kosten en baten van het Eurostadion, zonder resultaat.

Op grond van de wet op openbaarheid van bestuur vroeg hij in maart een kopij van de overeenkomst tussen het Eurostadion en het Brussels Gewest. Maar die werd hem geweigerd “omdat dit in tegenspraak is met het economisch en financieel belang van het Brussels Gewest”. “Nochtans zullen de beloftes in dit dossier de Brusselaar al minstens 280 miljoen euro kosten,” zegt Verstraete.

De Brusselse regering heeft beloofd inzage te geven in het volledige stadiondossier, “wanneer de bouwvergunningen zijn afgeleverd.” Die worden pas over een jaar verwacht.

Erfgoed “ De 1,3 miljoen kasseien zijn met de hand uitgehouwen in de steenmijnen van Henegouwen.”

BRUSSEL – De kasseien van de Havenlaan hebben inderdaad erfgoedwaarde, maar het heeft weinig zin om ze te behouden op een versmalde stadsboulevard. Dat zegt Brussels bouwmeester Kristiaan Borret.

Het nieuwe plan voor de heraanleg van de Havenlaan was nog maar enkele dagen voorgesteld of het plaatselijke actieplatform ‘L’Action Patrimoine, Pavés, Platanes’ liet alweer van zich horen. Het comité wil de kasseien niet opgeven. De kasseien renoveren is veel goedkoper én duurzamer, klinkt het. Om de straat open te breken, al het materiaal af te voeren en nieuwe grondstoffen te leveren zijn volgens het comité tweemaal 6.000 vrachtwagens nodig. Bovendien zijn de kasseien waardevol erfgoed. “De 1,3 miljoen kasseien zijn met de hand uitgehouwen in de steenmijnen van Henegouwen. Nergens anders in België is een industriële laan van een dergelijke kwaliteit bewaard gebleven.”

Brussels bouwmeester Kristiaan Borret erkent de patrimoniale waarde. “De zee van kasseien is een prachtig beeld, en verwijst naar de industriële geschiedenis van de laan,” zegt Borret. Toch staat hij helemaal achter de beslissing om ze te vervangen door asfalt. “De eerste doelstelling van de heraanleg is het verkeer verminderen, vooral ook het vrachtverkeer. Daarom wordt de weg veel smaller. De zee van kasseien

wordt dan een beek. Zo is de esthetische waarde plots veel kleiner en de verwijzing naar het verleden minder sterk.”

Verdedigers van de kasseien kunnen opwerpen dat de laan toch weer breder wordt vanaf Thurn & Taxis, waar nog enige industriële activiteit zal blijven. Maar kiezen voor twee verschillende wegbekledingen, zou dan weer niet coherent zijn. “De Havenlaan is een grote stedenbouwkundige figuur. Daar mogen we geen kipkap van maken,” aldus nog Borret.

Nog een argument om de kasseien op te geven is de komst van bijkomende woningen in een van de KBC-gebouwen. Met de kasseien verdwijnt immers ook een belangrijke bron van geluidsoverlast. Niet onbelangrijk omdat het busverkeer op de Havenlaan de komende jaren flink zal toenemen door een betere bediening van ontwikkelingspool Thurn & Taxis.

Twee derde van de oude platanen, dat andere strijdpunt van het comité, blijven wel behouden en worden aangevuld met een nieuwe rij olmen. Bedoeling is dat die het groene karakter van de laan kunnen bestendigen, ook als de platanen door ziekte of ouderdom moeten verdwijnen. Het eerste project voor de heraanleg van de Havenlaan dateert ondertussen al van 2008. Smet hoopt nu dat het nieuwe plan tegen de zomer van 2019 gerealiseerd kan worden.

Laurent Vermeersch

4 I BRUZZ 1520 I Donderdag 5 MEI 2016

DE WEEK

Onder het publiek waren er minder buitenlandse koppels dan andere jaren, maar toch zijn de organisatoren van het Tangofestival best tevreden. De initiaties voor beginners trokken op zondagnamiddag heel wat volk naar de kiosk in het Warandepark.

Tegen 2030 zal de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB volledig elektrisch rijden. Daarom is een voorstel van Brussels minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) om de busvloot van de MIVB te vergroenen, goedgekeurd. In een eerste fase zullen twee buslijnen elektrisch rijden, maar uitgerust worden met een verschillend oplaadsysteem. Zo wil de MIVB de nodige knowhow opdoen tegen 2030 om de dieselvloot volledig te vervangen door elektrische bussen. Toch kiest de Brusselse regering er nu voor om de busvloot uit te breiden met 235 hybride bussen, die zo’n 117 bussen uit de huidige vloot zullen vervangen en dat voor een bedrag van 126 miljoen euro. Vanaf 2018 zullen hier nog eens 118 hybride bussen aan toegevoegd worden. Daarnaast

zal ook een elektrische citybus ingelegd worden voor een nieuwe buslijn die de Dansaertwijk zal verbinden met de Zavel en Louiza. Hiervoor wordt 2,1 miljoen euro voorzien. Minister Smet is uiterst tevreden met de beslissing.

AlDE’EMEH DOEKT CENTRUM OP Montasser AlDe’emeh sluit het antiradicaliseringscentrum De Weg Naar in Molenbeek, waar hij geradicaliseerde moslimjongeren, teruggekeerde Syriës-

©IP

VERGROENING BUSVLOOT

trijders en hun families begeleidde. Hij richtte in 2015 een eerste centrum op in Mechelen en na de aanslagen in Parijs opende hij het centrum in Molenbeek.

AlDe’emeh financierde dit allemaal zelf, zonder subsidies van de overheid, omdat dit volgens hem zijn geloofwaardigheid zou ondermijnen en omdat hij niet gelooft in antiradicaliseringsprogramma’s van de overheid. Toch stopte hij afgelopen zondag, op 1 mei, met zijn engagement in De Weg Naar. AlDe’emeh vindt dat hij niet gehoord wordt door de beleidsmakers en hij moet bovendien bedreigingen incasseren vanuit radicale islamitische hoek. Zo krijgt AlDe’emeh doodsbedreigingen van IS.

VERTREKHAL OPNIEUW OPEN

Afgelopen zondag werd de vertrekhal van Brussels Airport opnieuw gedeeltelijk in

©TG

in het NIEUWS

gebruik genomen. De vertrekhal werd bij de aanslagen van 22 maart hevig beschadigd.

Vanaf maandag namen 25 luchtvaartmaatschappijen er opnieuw hun intrek.

Afgelopen zaterdag konden slachtoffers en de nabestaanden de vertrekhal bezoeken.

Bij de heropening op zondag was premier Michel aanwezig. Hij liet met een krachtige boodschap verstaan dat Brussel weer herleeft: “Brussels is back in business. Wel-

come to Brussels Airport.” Volgens Michel is de heropening van de vertrekhal ook een duidelijk teken van de weerbaarheid en de veerkracht van alle Belgen. Naast de gedeeltelijke ingebruikname van de vertrekhal blijft ook de vertrekhal die opgericht werd na de aanslagen operationeel. Zo kan Brussels Airport haar capaciteit optrekken naar 80 procent. Brussels Airport wil tegen de zomeruittocht de volledige vertrekhal operationeel krijgen. Nu worden nog verschillende delen afgeschermd wegens herstellingen.

Michaël Michiels

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

© SASKIA VANDERSTICHELE

Donderdag 5 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 5

UITGELICHT Gemeenten willen cash kilometerheffing

Vrachtvervoer spil verkeersfiscaliteit BRUSSEL – De eerste tien dagen van april zijn er in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 853 boetes uitgeschreven voor vrachtwagens die niet in orde waren met de nieuwe kilometerheffing. Minister Guy Vanhengel (Open VLD) is tevreden over de heffing, ook al willen de Brusselse gemeenten een deel van de inkomsten, en is het onzeker hoe Brussel een eigen verkeersfiscaliteit zal ontwikkelen.

R

ekeningrijden voor vrachtvervoer is sinds 1 april in ons land verplicht als drukkingsmiddel om de verzadigde Belgische wegen te ontlasten. En tegelijkertijd is het (vooral) een nieuwe inkomstenbron voor de drie Belgische gewesten, die de heffing mogen innen en na de zesde staatshervorming ook een eigen verkeersfiscaliteit mogen uitwerken. Brussels minister van Financiën Guy Vanhengel is alvast tevreden over de resultaten, zo blijkt uit een antwoord in de Brusselse parlementaire commissie Financiën op de parlementsleden Paul Delva (CD&V) en Emmanuel De Bock (DéFi), vorige week.

De eerste tien dagen van vorige maand werd er duchtig gecontroleerd op de Brusselse wegen. 853 vrachtwagenchauffeurs waren niet in orde met de nieuwe regelgeving. In theorie kan het Brussels gewest 1.000 euro per boete innen. Guy Vanhengel benadrukt echter dat het voor hem belangrijk is dat chauffeurs de wet naleven, en dat de boetes “een stok achter de deur zijn. In feite zouden we de boetes beter niet moeten innen.” De heffing op zich genereert dus voldoende inkomsten voor de minister.

De Financiënminister ziet zich echter geconfronteerd met de Brusselse Vereniging van Stad en Gemeenten (VSGB). Bij monde van parlementslid De Bock azen die op een deel van de inkomsten. “De meerderheid van de Brusselse wegen zijn van de gemeenten, stellen dus hun infrastructuur ter beschikking, maar ontlopen de inkomsten,” zegt De Bock.

Ook het feit dat het wagenpark van de Brusselse gemeenten aan de heffing onderhevig is, zorgt voor wrevel. De Bock: “Het is absurd dat de gemeenten moeten betalen om te rijden op hun eigen wegen. Nu al is er geld tekort om de wegen degelijk te onderhouden. In Vlaanderen hebben de gemeenten een betere regeling getroffen met de overheid en worden ze gecompenseerd.”

Volgens Vanhengel worden de gemeenten echter voor 10 miljoen euro gecompenseerd via het zogenaamde ‘Fiscaal Compensatiefonds’. In de nabije toekomst is het de bedoeling dat de Brusselse regering werk maakt van een nieuwe ordonnantie die alle financiële verhoudingen tussen gewest en gemeenten regelt. En voor extra geld zorgt.

Een meerderheid van Brusselse gemeenten

kent namelijk serieuze financiële problemen.

Wat de verkeersfiscaliteit betreft wil de liberale minister ook zo weinig mogelijk uitzonderingen, ook niet voor het wagenpark van de gemeenten, of voor het afschaffen van de inverkeersstelling als compensatie voor de kilometerheffing. “De gemeenten weten al meer dan een jaar dat de kilometerheffing er kwam en wat de tarieven waren.” Daar komt nog bij dat uit verkeersanalyses blijkt dat het gros van het vrachtvervoer sinds de kilometerheffing hoofdzakelijk de grote verkeersassen in Brussel gebruikt, en dat het argument van de gemeentewegen dus niet zo belangrijk is als eerder gedacht.

Dieseltaks Tegen 2017 is het de bedoeling dat het Brussels gewest een eigen verkeersfiscaliteit ontwikkelt. Buiten de federaal afgesproken kilometerheffing voor vrachtwagens is het echter nog lang niet zeker welke maatregelen de Brusselse regering wil nemen. In januari raakte bekend dat de Brusselse regering denkt aan stringente maatregelen zoals een lage-emmissiezone voor vervuilende voertuigen en een dieselbelasting. Vanhengel noch zijn evenknie op Mo-

“Boetes zijn een stok achter de deur. In feite zouden we ze niet moeten innen” Guy Vanhengel (Open VLD) Brussels minister van Financiën

biliteit Pascal Smet (SP.A) willen echter reageren of deze maatregelen concreet zijn of niet.

Het gewest zal echter niet veel anders kunnen dan extra belastingen heffen. De financiering van de Brusselse gemeenten wordt namelijk een van de grotere thema’s in de aanloop naar Christophe Degreef de volgende verkiezingen.

De spraakmaker

C

aroline Pauwels (51) volgt Paul De Knop op als rector van de VUB (Vrije Universiteit Brussel). Zestien jaar nadat historica Els Witte als eerste vrouw verkozen werd tot rector van de VUB, zal dus opnieuw een vrouw deze taak vervullen.

De rectorverkiezing was historisch omdat het de eerste keer was dat niet alleen de professoren, maar ook de personeelsleden van de universiteit, de personeelsleden van het UZ Brussel en alle studenten met een diplomacontract mee konden bepalen wie rector wordt.

Het mandaat van Caroline Pauwels loopt tot 2020. De rectorverkiezingen waren ook voor het eerst een duel tussen twee vrouwen.

Daarin haalde Pauwels het ruim van haar opponent en huidig vicerector Viviane Jonckers. Twee derde van de 5.000 personeelsleden en studenten stemden op Pauwels.

De nieuwe rector is geen onbekende op de VUB. Na haar studies Filosofie in Antwerpen studeerde ze Communicatiewetenschappen aan de VUB. Van die laatste opleiding is ze momenteel ook vakgroepvoorzitter is.

Na onderzoek over het audiovisueel beleid van de Europese Unie specialiseerde ze zich in de nationale en Europese mediabeleidsproblematiek en de media-

CAROLINE PAUWELS

economie. In 2000 werd Pauwels directeur van het onderzoekscentrum iMinds-SMIT, dat onderzoek

voert naar media en communicatie.

Caroline Pauwels is vooral de rector van de studenten en heeft een duidelijke visie voor de VUB. Zo wil ze de publicatiedruk aanpakken en wil ze ook de band tussen de stad en de universiteit versterken. “Ik wil een VUB op mensenmaat creëren die zich op de stad richt. We zullen meer onderzoek doen naar problemen in Brussel en oplossingen voorstellen. Brussel is voor ons als een levend lab. Verder hoop ik op een goede samenwerking met de stad

want wij hebben als VUB een belangrijke rol te spelen in de stad en omgekeerd.”

Ze beseft ook dat haar voorganger een grote erfenis achterlaat. “De VUB is een instelling met trots en grandeur. Paul De Knop heeft een grote erfenis achtergelaten, waaronder het bouwproject van 600 miljoen euro dat ik zal voortzetten.

Ik ben me dus ook bewust van de omvang van het project.”

De kersverse rector heeft ook nog een belangrijke boodschap voor haar studenten die ze meer bij de stad wil betrekken. “Jullie moeten jullie manifesteren om weerwerk te bieden tegen de duisternis die ons omringt.”

Michaël Michiels

6 I BRUZZ 1521 I Donderdag 5 MEI 2016

Met de politie hebt u altijd een goed contact gehad. Mayeur heeft echter een zwaar conflict met de politie. Hoe komt dat?

THIELEMANS: Dat moet u aan hem vragen.

INTERVIEW Oud-burgemeester Freddy Thielemans, drie jaar na zijn afscheid, over ‘zijn stad’

‘Zes politiezones zijn een voorbode van zes gemeentes’ BRUSSEL - Een goed idee, maar hij had het anders gedaan. Ook oud-burgemeester Freddy Thielemans (PS) zit wat in de knoop met de voetgangerszone in ‘zijn’ Brussel. Thielemans is dan wel al meer dan twee jaar weg uit zijn bureau op het Stadhuis, maar af en toe sluipt er een beetje heimwee in het gesprek. “De mensen zien mij nog altijd als een burgervader.”

I

n december 2013 nam Freddy Thielemans afscheid van de burgemeesterssjerp van Brussel. Tijdens dit interview hebben we het met hem over zijn huidige functie als voorzitter van Brussels Expo en over de toekomst van de Heizelvlakte, maar ook over de voetgangerszone, terreur, de politie en zijn opvolger, partijgenoot en huidig burgemeester van Brussel-Stad, Yvan Mayeur (PS). “Wij verschillen in stijl, maar mijn voorganger François-Xavier de Donnéa (MR) en ik verschilden ook in stijl.”

Bestaat bij de voetgangerszone niet het gevaar dat het centrum te toeristisch wordt?

We hebben de laatste weken veel kritiek gehoord op de voetgangerszone. Is de invoering en de uitwerking goed aangepakt?

THIELEMANS: Daar moet u over oordelen (lacht),

THIELEMANS: De grote fout die er gemaakt is,

is dat de wegsignalisatie in gebreke blijft.

In alle grote steden ter wereld heb je wegwijzers. Mensen willen wel nog naar Brussel-Stad komen, maar ze weten niet meer hoe en daar lijden de winkeluitbaters en de horeca onder. Mensen die de weg kennen, hebben geen problemen, maar iemand die Brussel niet kent zit met de handen in het haar.

Ook de communicatie naar de bewoners kan beter. Ik had elke maand een vergadering met de inwoners, maar ik verneem toch van de mensen dat er nu veel minder wisselwerking is met de bewoners.

Ik ben een voorstander van een autovrije zone. Ook het oorspronkelijke idee om een deel van de centrale lanen verkeersvrij te maken stoort mij niet, maar een voetgangerszone van Fontainas tot De Brouckère is te lang.

Hoe zou u de zone dan indelen?

THIELEMANS: Ik zou een autoluw De Brouck-

èreplein maken waarbij auto’s en taxi’s nog aan de hotels geraken. Daar heeft Mayeur nu op gereageerd door die straat wel opnieuw open te stellen. Ik zou ook eerder plekken zoals de Sint-Gorikswijk, waar nu nog gereden mag worden, autovrij maken.

Hoe pakte u dit aan?

THIELEMANS: Ik heb dat soort problemen nooit

gekend. Ik liet de politie vooral haar gang gaan. De politie heeft de vrijheid om op een situatie te reageren zoals zij zelf willen. Het is echter ook de vrijheid van Mayeur om daarop te antwoorden zoals hij dat wenst te doen.

De eenmaking van de politiezones ligt weer op tafel. Wat denkt u hiervan?

THIELEMANS: Dat is een slecht idee. Als je de

beslissingen van de politiediensten op lokaal vlak gaat wegnemen, krijg je dezelfde problemen die Parijs nu heeft. Daar heeft de burgemeester in theorie nog iets te zeggen, maar in werkelijkheid is het de prefect van de politie die de beslissingen neemt.

Dat zorgt voor een democratisch deficit, want het is wel de burgemeester die de mensen aanspreken.

Momenteel zijn er zes politiezones in Brussel, is dat niet wat vis noch vlees? Districten kunnen hier een oplossing zijn.

THIELEMANS: Die zes politiezones zijn volgens

mij een voorbode van een Brussel met zes gemeenten, maar of dat een goede zaak is of niet laat ik in het midden. Opnieuw districten invoeren is terugkeren in de tijd.

Het is gevaarlijk wanneer je geen beslissingen meer laat nemen op lokaal niveau, want dan creëer je een te grote afstand tussen de overheid en de bevolking. Het gevolg zal zijn dat mensen zich achtergelaten voelen. Het zal voor hen aanvoelen alsof de politiek niet langer om hen bekommerd is en zo bekom je de mentaliteit van ‘Ze zijn tegen ons’.

THIELEMANS: Dat is onvermijdelijk. De Eiffel-

toren in Parijs en Trafalgar Square in Londen zijn ook toeristisch. Ik denk gewoon dat het centrum van een hoofdstad met een geschiedenis altijd toeristisch zal zijn. Wie naar de Sagrada Familia in Barcelona gaat, komt ook quasi alleen toeristen tegen.

Speelt zijn temperament Mayeur geen parten?

Het verschil in stijl tussen u en hem is wel zeer opvallend. de stijl van mij en die van mijn voorganger, François-Xavier de Donnéa (MR), verschilt ook van elkaar.

Zou hij zich niet wat meer doordacht moeten opstellen?

THIELEMANS: Ik ben als burgemeester gestopt

en beloofde niet meer terug te komen. Ik hou me daar ook aan. Iedereen weet dat mijn voorkeur als kandidaat om mij op te volgen naar Philippe Close uitging. Hij heeft dat geweigerd en dus was de enige resterende kandidaat Yvan Mayeur.

Ik blijf wel een burgervader voor veel mensen en zij spreken me ook aan over veel zaken. Ik hoor dus veel klachten door de band die ik nog steeds heb met de bevolking, maar ik zal niet meer tussenkomen.

Even over de aanslagen. Er is veel kritiek geweest op het beleid van Philippe Moureaux (PS) in Molenbeek. Hoe pakte u dit aan tijdens uw regeerperiode?

THIELEMANS: We zijn met de jongeren in de

verschillende scholen in debat gegaan en we hebben hen de kans geboden om te praten. Je moet naar hen luisteren, maar je moet daarvoor hun wensen niet allemaal inwilligen.

Vooral in het Atheneum Léon Lepage in de Rijkeklarenstraat was dit nodig, vanwege de hoge migrantenconcentratie.

We hebben hier gewerkt rond thema’s als integratie, gelijkheid en de toekomst van de leerlingen. Met effect, onze jongeren hebben niet op dezelfde manier gereageerd na de aanslagen als sommige leeftijdsgenoten in het Molenbeekse getto.

Volgens u is er een getto in Molenbeek?

THIELEMANS: Ja. Wanneer je van de markt in

Molenbeek richting Leopold II-laan stapt, zit je in een zeer ongemengd milieu met eenzelfde cultuur. We moeten ons hier net voor hoeden, want een monoculturele wijk in een diverse stad is zeer gevaarlijk.

Vindt u de kritiek op het beleid van Moureaux dan terecht?

THIELEMANS: Ik kan er niet tegen wanneer men

“Iedereen weet dat Philippe Close mijn favoriete opvolger was” Freddy Thielemans, ex-burgemeester Brussel

nooit voor eigen deur kuist, maar ondertussen wel kritiek uit op een ander. Als de Fransen zeer kritisch zijn, moeten ze zelf eens gaan kijken in hun voorsteden want sommige daar zijn ook echte getto’s. Ze moeten ook erkennen dat veel geradicaliseerden van Franse origine zijn.

Is de Anneessenswijk dan ook geen getto?

Een van de terroristen in Parijs ging hier naar school.

THIELEMANS: De scholen in Anneessens hebben

goed gereageerd. De Stad heeft ook contact

Donderdag 5 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 7

gezocht met de scholen en verschillende jongeren hebben initiatieven genomen om hun frustraties te uiten. Dat heeft de druk van de ketel gehaald.

ge functie graag en ze gebruiken mij vooral voor de buitenlandse betrekkingen omdat ik meertalig ben.

Het valt wel op dat de terroristen Brussel als uitvalsbasis kozen, ook voor de aanslagen in Parijs.

In de plannen van Neo zijn een congrescentrum en woningen opgenomen. Wat houdt dat in voor de Stad, want we hebben al een Square op de Kunstberg?

THIELEMANS: Dat komt door de open grenzen.

De mensen kunnen rondreizen zonder zich te moeten identificeren. Daarom denkt men nu opnieuw na om de binnengrenzen in Europa te sluiten. Dat is zeer gevaarlijk want als we kijken naar de Verenigde Staten, zien we geen binnengrenzen maar wel goed bewaakte buitengrenzen.

Het is vergelijkbaar met wat er nu in Europa zou moeten gebeuren. De binnengrenzen moeten openblijven, maar de buitengrenzen moeten zeer sterk bewaakt worden en dat door alle landen van de Europese Unie.

Sinds de aanhouding van Abdeslam weten we dat de jihadi’s in de aanloop naar 22 maart opnieuw aanslagen in Parijs wilden plegen en niet in Brussel. Wegens tijdsgebrek hebben ze de aanslagen in Brussel gepleegd.

De controle in Brussel is dus niet lakser dan elders?

THIELEMANS: Ik kan enkel spreken voor de po-

litiediensten van de Stad Brussel en daar is de controle niet lakser dan elders. Wij namen als een van de eerste zones allochtonen in dienst. Wij hebben hiervan gebruik gemaakt om contacten te leggen.

Bent u als voorzitter van Brussels Expo de burgemeester van de Heizel?

THIELEMANS: Nee, dat zie je verkeerd. De Hei-

worden voor zo’n 5.000 personen en met een

Wat met het winkelcentrum dat ook is opgenomen in het Neo-project? Zal dit compatibel zijn met Uplace?

THIELEMANS: De winkelzone in Neo zal niet

“Opnieuw districten invoeren, is terugkeren in de tijd” Freddy Thielemans, ex-burgemeester Brussel

zaal in de buurt waar je zo’n 12.000 personen kan ontvangen. Met Paleis 12 hebben we zo’n zaal en ze ligt op wandelafstand.

Een van de grote vragen blijft natuurlijk het Koning Boudewijnstadion. Gaat dat weg of blijft het? Het liefst van al zien we het stadion verdwijnen. We plannen ook woningen in Neo en het is niet aangenaam om woningen te mengen met een stadion. Kijk maar naar de Sint-Guidowijk in Anderlecht.

Weet u wanneer de beslissing zal vallen over het behoud van het stadion?

THIELEMANS: Die beslissing hangt af van de

wil van RSC Anderlecht, de Belgische voet-

hetzelfde zijn als het winkelcentrum aan het kanaal (Docks Bruxsel, red.). Wij willen dat het lijkt alsof de winkels allemaal op zichzelf staan en dat het niet op een klassiek winkelcentrum lijkt.

Ik vrees wel dat we te veel winkelcentra zullen hebben met de komst van Uplace. In Machelen moet bovendien ook de hele mobiliteit hervormd worden. Je hebt nu bitter weinig vervoersmiddelen om tot aan de Uplace-site te geraken, al zijn ze nu wel een op- en afrit aan het bouwen.

Vreest u niet dat wanneer hier een winkelcentrum komt, dat het stadscentrum zal leeggezorgen worden?

THIELEMANS: Ik denk en ik vrees dat het cen-

trum al redelijk leeggezogen is. De klachten die ik hoor van mensen bevestigen dat. De huidige situatie van de Stad heeft te maken met onder andere de aanslagen in Parijs en Brussel, maar ook met de voetgangerszone.

Toeristen blijven weg uit Brussel en de horeca ziet af.

BIO - Geboren op 11 september 1944 te Laken - Studeerde Handelswetenschappen - 1973-1976: wordt lid van de Jongsocialisten - 1983: kabinetschef van de burgemeester van Brussel Hervé Brouhon (PS) - 1983: verkozen tot voorzitter PSafdeling van Brussel-Stad - 1988-1994: verkozen tot schepen voor Schone Kunsten - 1993: aangesteld als schepen van Onderwijs - 1994: waarnemend burgemeester na ontslag van burgemeester Michel Demaret (PSC) - 1994: aangesteld als eerste schepen en schepen van Onderwijs van Brussel - 1995-2001: voorzitter van vzw Atomium - 1999: Europarlementslid - 2001: volgt François-Xavier de Donnea (MR) op als burgemeester van Brussel - 2013: treedt af als burgemeester van Brussel, Yvan Mayeur (PS) volgt hem op - 2014: Freddy Thielemans is voorzitter van Brussels Expo

Jelle Couder en Michaël Michiels

© SASKIA VANDERSTICHELE

zel behoort tot de Stad Brussel en die heeft maar één burgemeester. Ik doe mijn huidi-

THIELEMANS: Dit moet een congrescentrum

balbond én van de bouwheer. We moeten zo snel mogelijk beslissen, omdat de timing van de bouw van het Eurostadion op Parking C heel strak is. Ze is misschien wel te strak.

Een bijkomend probleem is dat we op Vlaams grondgebied bouwen. Het zal politiek wel wat kosten en mocht de N-VA haar wil doordrukken en het land splitsen, dan zijn we nadien het stadion kwijt.

Freddy Thielemans “ De winkelzone in Neo zal niet dezelfde zijn als het winkelcentrum aan het kanaal.”

8 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

KLASSIEKE MUZIEK KONINGIN ELISABETHWEDSTRIJD OP ZOEK NAAR GASTGEZINNEN

‘Klankschaal vol Aziaten voor dit pianoconcours’

Vleugelpiano’s te kort Michel-Etienne Van Neste, secretaris-generaal van het concours, ontvangt alle kandidaten apart. “Met de uiteindelijk 76 deelnemers die vandaag komen opdagen (de preselectie van februari klokte af op 86, red.) zitten we aan het grootste aantal in jaren. Het zorgt voor een probleem aan huisvesting. Gastgezinnen die de jongeren te slapen leggen, zijn niet gemakkelijk meer te vinden. De kandidaten zijn gewoon om op een goede vleugelpiano te spelen, dus moet een opvangadres gevonden worden waar ze kunnen oefenen op een piano van goede kwaliteit.”

Voor onthaalfamilies die geen piano hebben, lost Van Neste een en ander op met zijn zes personeelsleden. “We hebben een vriendin die verderop in de stad woont, bij wie onze gast kan oefenen,” horen we van een gastvrouw. Een andere dame uit Jette heeft enkel een buffetpiano, maar daar neemt de kandidate genoegen mee. “Vooraf al genoeg geoefend,” lacht ze.

Anderen krijgen de kans om in de pianostudio’s van sponsor Maene (achter het Zuidstation) de vingers warm te houden. Van Neste: “Al zijn daar maar twee piano’s beschikbaar

en worden die ook verhuurd aan derden, zoals musici die in Brussel op hotel zijn. Bovendien is Maene dicht op zondag. Bij deze dus een oproep voor volgende jaren.”

In stilte schrijven alle topmuzikanten zich in.

De Aziaten zijn in de meerderheid. “Ik wil aan een kennerspubliek, maar ook aan de jury, de muziekinterpretatie laten horen waarin ik geloof,” zegt de Chinees Ruoyu Huang (°1989), die net zes uur vlucht uit New York heeft verteerd.

“Voor mijn vriendenkring, waarin ook Andrew Tyson zit (in 2013 zesde finalist van de Elisabethwedstrijd, red.) is ‘authentieke interpre-

“Voor het eerst kampen we met een tekort aan gastgezinnen om de kandidaten te huisvesten, vandaar onze oproep” Michel-Etienne Van Neste, secretaris-generaal KEW

tatie’ van muziek van honderd jaar terug dé enige waarheid. Ik zie het als mijn opdracht om die stijl uit te dragen, onze groep noemt het de D-Style van vrijheid en romantiek.”

Stress en Zen Ook de Chinees Jiayan Sun (°1990) die sinds tien jaar in New York studeert, en toevallig op hetzelfde vliegtuig zat, heeft zijn leidmotief.

“Mocht ik uitgeschakeld worden in dit prestigeconcours, dan wil ik wat verteld hebben: muziek is er om gelukkig te maken. Iedereen,

ook de jury. Ik ben maar een uitvoerder van alle muziek die raakt.”

Ook Florian Noack (°1990) komt na zijn inschrijving vijf minuten lang kennismaken met de Steinway in de grote Studio 4, waar de eerste ronde en de halve finale plaatsvinden. “‘t Zou zonde zijn om het als Belg niet te proberen,” lacht de 26-jarige, die in Keulen en Basel studeert.

“Ik logeer bij mijn ouders in Braine, maar het is sinds 2007 geleden dat ik nog in Studio 4 was. Ik herinner me niets van deze zaal, maar ik stress niet en vooral niet vooraf. Finalist worden hangt deels van mezelf af, deels van de jury - we zien wel. Belangrijk in het leven is je omringen met mooie dingen: literatuur en muziek dienen daarvoor. Zeker in de benarde tijden die ons omringen.”

Wie wel stresst, is de Rus Alexei Tartakovsky (°1989) die in New Philadelphia studeert. “Al vier maanden leef ik ongelooflijk in stress door het voorbereidingswerk voor deze wedstrijd. Al heb ik dat altijd, in oktober nog voor de Chopin Competition in Warshau. Ik kan mezelf snel gek maken door te veel over de wedstrijd na te denken, dus het beste is focussen op de muziek.”

Gele koorts?

De vele Aziaten, met meer Koreanen (22), Japanners (7), Chinezen (5) en zelfs een Thai (situatie 29/4, red.) gaan voor een speciale editie zorgen. Na het oostblokgewicht van de jaren 1950 tot 1970, toen Rusland zich tegenover de Amerikaanse kandidaten afzette, is dergelijk spierballenvertoon niet meer gezien. Een en ander kan verklaard worden doordat Koreanen (en Aziaten in het algemeen) zich meer en meer bezighouden met klassieke muziek.

“De grote orkesten in Korea en Japan dragen

Uitschakeling... So what?

Dan pakken Japanner Akihiro (°1988) en Koreaan Saethyeol Kim (°1989) het met meer zin voor relativering aan. Sakiya hoeft zelfs geen piano. “Ik logeer in een hotel.

Nu vertrek ik ongezien, als het lot me niet genegen is. Oefenen hoef ik hier niet meer.

Een pianoconcours is als een marathon: kort voordien heeft het geen zin meer om te trainen. De goede conditie moet je voordien opbouwen.”

Waarom Aziaten zo uitblinken in Westerse klassieke muziek, vragen we nog. Sakiya: “Muziek is een wereldtaal die voor iedereen aantrekkelijk is, dus ook voor Aziaten.”

De Zuid-Koreaanse Kim, die sinds haar twintigste in Canada studeert, is al even zen.

“Wie ben ik om te zeggen dat mijn interpretatie van de muziek de juiste manier van spelen is? De jury kiest er één visie op muziek spelen uit. Als ik geëlimineerd word, heb ik tijd om alle anderen te horen spelen, daar kan ik heel veel van leren. En verder heb ik dan tijd voor citytrips: Parijs, Rome,... (lacht).

Ook dat hoort erbij als je voor het eerst naar Europa mag.”

Jean-Marie Binst

© SASKIA VANDERSTICHELE

D

e ene kandidaat rilt van de stress.

Een andere hoopt het publiek zijn ‘boodschap’ te kunnen meegeven. Nog eentje zegt na de loterij van eliminatierondes gewoon te gaan citytrippen in Europa. Ieder zijn insteek, als je het wedstrijdje speelt. In golven van een tot een paar komen de geselecteerden twee dagen lang aan in Flagey (donderdag 28 en vrijdag 29 april).

De pers had nog nooit aandacht voor de prille Brussel-ervaring van de toptalenten die zich inschrijven voor een van ‘s werelds meest begeerde pianowedstrijden. Gastgezinnen halen ‘hun pianist’ af in de luchthaven. Doorgaans is het dan rechtstreeks naar de stad rijden om het officiële inschrijvingsdocument te ondertekenen. Dat gebeurt in Flagey. In Studio’s 1 en 3 heeft de organisator tijdelijke onthaalkantoren ingericht (zie foto’s, red.).

Het wordt een speciaal jaar. De vzw Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België, viert het honderdveertigste geboortejaar van de muziekminnende koningin Elisabeth en 65 jaar wedstrijd onder haar naam (in 1951 volgde het concours de Ysaÿewedstrijd op).

© SASKIA VANDERSTICHELE

BRUSSEL - Van de 82 geselecteerden voor de Elisabethwedstrijd Piano 2016 hebben zich er vorige donderdag 76 kandidaten aangemeld. Vijf minuten lang mochten ze kennismaken met de Steinway in Studio 4 van het Flageygebouw. Met bijna de helft van het deelnemersveld uit Azië – vooral Koreanen – krijgt het concours duidelijk een oosters cachet. Maar hoe kijken de deelnemers tegen de wedstrijd aan?

WOENSDAG 4 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 9

Verloop 2 TOT 7 MEI

Eerste ronde, om 15 & 20 u. in Flagey 7 MEI

Aankondiging 24 Halve-finalisten 9 TOT 14 MEI

Halve finale, om 15 & 20 u. in Flagey olv Orchestre Royal de Chambre de Wallonie 14 MEI

Aankondiging 12 Finalisten 24 TOT 28 MEI

Finale, om 20u. in Bozar olv Nationaal Orkest van België

>

alle wedstrijden aanwezig zijn, zal wel met ons onderwijssysteem te maken hebben,” beweert Saethyeol Kim (°1989), die ook deelneemt. Dat vindt Michel-Etienne Van Neste ook: ”Veel is te wijten aan de grote zelfdiscipline die de studenten zich opleggen. De jongeren zijn sterk omkaderd door hun lesgevers in de school waar ze studeren.”

“Ook hun familie zet zich volledig achter de jonge muzikant, opdat zijn ambitie in

alle opzichten kan slagen, met mentale en financiële steun. Zeker in Korea is caring een hoog goed, en worden jongeren erg verwend. Het hele leven van vader, moeder en de familie draait rond het talent en het instrument van hun kinderen. Iets wat in Westerse landen veel minder het geval is.

Verandering van interesse wordt bij ons meer geduld. Ouders zitten minder achter de volharding van hun kinderen aan. De scholen in Korea zijn ook veel strenger en

Let the games begin!

Na de inschrijvingen vorige donderdag en vrijdag in Flagey, mocht elke kandidaat vijf minuten kennismaken met de Steinway & Sons in Studio 4, waarop in mei de eerste ronde en halve finale plaatsvinden. © SASKIA VANDERSTICHELE

hiertoe bij,” legt kandidaat Akihiro Sakiya (°1988, Japan) uit. “De Westerse klassieke muziek hoort in Azië bij een sociale status.”

Vandaar dat de toppianist niet voorbij het internationale repertoire kan. De Koreaanse jongeren gooien zich ook volledig op de studie. Krijgen meer les van Westerse docenten. Studeren zelfs vaker in het buitenland.

En dan is er nog de persoonlijke inzet, eigen aan de cultuur. “Dat wij Koreanen meer in

gedisciplineerder georganiseerd dan de meeste Westerse scholen.”

Dat maakt dat er een tijd zal aanbreken waarop dat Aziatisch toptalent de wedstrijden gaat winnen. De tien jongste jaren zijn de kandidaten van het Elisabethconcours (viool, zang en piano) zeer goed vertegenwoordigd geweest onder de laureaten.

In het laatste vioolconcours won een Koreaanse voor het eerst een instrumentale sessie. De twee laatste zangwedstrijden zijn

Tickets Eerste Ronde 7 tot 9 euro, Halve-finale 12 tot 25 euro, Finale 16 tot 92 euro, 02/213.40.50 www.imkeb.be

door een Koreaanse sopraan gewonnen.

Van Neste: “Het cliché en stereotype dat Aziaten Westerse muziek te technisch aanpakken, is passé. Die jongeren reizen enorm en doen talloze master classes, overal in de wereld. Vandaag zijn ook hun leraars al in het buitenland opgeleid, waardoor een globalisering van het muziekspel ingeburderd is geraakt.” Uitkijken dus naar welk ‘geel gevaar’ deze week de eerste ronde overleeft.

JMB

10 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

INTERVIEW ONDERVOORZITTER BRUSSELS PARLEMENT FOuad Ahidar (SP.A) NA DE AANSLAGEN

‘We moeten samen verder’ BRUSSEL - In zijn ruime kantoor in het Brussels Parlement windt Fouad Ahidar (SP.A) zich op.

“Als moslim bid ik vijf keer per dag. Met het crapuul dat de aanslagen in Brussel pleegde, heb ik niets te maken. We zijn allemaal slachtoffers.” Vlaanderen moet niet hoog van de toren blazen en de politie en de Staatsveiligheid moeten het ontgelden. “Op 7 december wist de politie van Mechelen al waar Salah Abdeslam zich schuilhield.”

© xxx

© BART DEWAELE

FOUAD AHIDAR “ Als je een pak mensen meesleept in de dood, verdien je zeker het paradijs niet.”

D

e ondervoorzitter van het Brussels parlement, ooit nog straathoekwerker, had de aanslagen niet zien aankomen. “Ik had nooit gedacht dat jongeren die hier geboren en getogen zijn in staat zouden zijn om zichzelf

“We zijn in het verleden te tolerant geweest voor wie niet tolerant is” Fouad Ahidar (SP.A) Ondervoorzitter Brussels parlement

op te blazen in de metro of de luchthaven. Ze trekken ten strijde in een oorlog die niet van hen is en die ze zelfs vaak niet begrijpen.”

Hij besefte wel dat ons land kwetsbaar was na de aanslagen in Frankrijk. En onze deel-

name aan internationale bombardementen tegen IS-doelwitten verhoogde het risico.

“We moeten de waarheid zeggen aan de bevolking. We zijn in oorlog tegen IS en dat kan tegenreacties oproepen van jihadisten.”

Pedofiele priesters Het 43-jarige parlementslid waarschuwt al jaren voor de opkomst van salafisme en wahabisme in Brussel. “We zijn in het verleden te tolerant geweest voor wie niet tolerant is. In naam van de vrije meningsuiting hebben we niets gedaan tegen haatpropaganda, of die nu kwam van radicale imams of extreemrechtse bewegingen zoals Vlaams Belang en Blood & Honour. We moeten kordaat optreden en zorgen dat de regels van onze samenleving gerespecteerd worden. Vrouwen mogen hier een hoofddoek dragen, homo’s mogen hand in hand op straat lopen, jongeren mogen een piercing laten zetten.”

Dat betekent voor de praktiserende moslim niet dat de islam verantwoordelijk gesteld kan worden voor de aanslagen. Hij kan zich vinden in de slogan die prominent op een spandoek aan de trappen van de Beurs hangt:

pas au nom de l’islam. “De islam heeft een heilig respect voor het leven. Zelfmoord is nog altijd een schande binnen de Marokkaanse gemeenschap, zeker bij de Berbers. Onze regel is ‘Dieu vous donne la vie et la prend.’ Als je een pak mensen meesleept in de dood, verdien je zeker het paradijs niet, want enkel God mag oordelen over leven en dood.”

Hij vergelijkt de misdaden van de terroristen met het wangedrag van pedofiele priesters in de katholieke Kerk. “We hoeven geen afstand te nemen van dat crapuul, want we zijn nooit solidair geweest. We zijn hier opgegroeid en houden van dit land. De menselijke impact en de economische consequenties van de aanslagen zijn catastrofaal. Iedereen is getroffen.”

Schuilplaats Ahidar vindt armoede een reëel probleem dat bestreden moet worden. Migranten mogen zich geen tweederangsburgers voelen van wie de nationaliteit zomaar afgenomen kan worden. Anders zijn ze vatbaarder voor de propaganda van ronselaars van IS. Toch gelooft hij niet dat de aanslagplegers gefrustreerd waren door ongelijke kansen.

“Hun families waren niet arm. Abaaoud (het vermoedelijk meesterbrein van de aanslagen in Parijs, red.) ging zelfs naar het Sint-Pieterscollege in Ukkel, een van de chicste scholen van het land. Ze hadden niets te kort, maar ze gedroegen zich als crapuul, voyous.” Het blijft voor hem een raadsel wat hen uiteindelijk bewoog tot de aanslagen. “Deden ze het voor het geld? Schoten de ouders tekort in de opvoeding?”

Zijn ogen vatten vuur als hij de inlichtingenen veiligheidsdiensten in het vizier neemt.

“De Staatsveiligheid wordt ervoor betaald om onze veiligheid te garanderen en heeft gefaald. Wij burgers hebben recht op transparantie.” Hij hoopt dat de parlementaire onderzoekscommissie de laatste steen omkeert. De politie krijgt ook een stevige veeg uit de pan.

Hij heeft weet van een bevriende politieagent van Marokkaanse afkomst die op 7 december aan de Mechelse politiecommissaris signaleerde waar Salah Abdeslam verbleef.

Zijn rapport over staatsvijand nummer 1 verdween echter in de lade als non fiable. “Zonder die zware inschattingsfout hadden we de aanslagen op 22 maart misschien kunnen verhinderen. Ik begrijp niet dat de pers daar niet op klopt. Ondertussen wordt mijn vriend bedreigd en gaat het gerucht dat iedereen in Molenbeek wist waar Abdeslam zich schuilhield.”

Sharia for Belgium Wat met de inefficiënte structuur van Brussel, die ook aangeklaagd wordt door een partijgenoot als Hans Bonte, burgemeester van Vilvoorde? “Alle overheden moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Radicalisme is niet alleen een Brussels probleem, vergeet niet dat Sharia for Belgium uit Antwerpen kwam.”

Over gettovorming heeft hij het ook niet graag: “Is Jette een getto omdat er 80 procent blanken wonen? Je valt enkel minder op in een uniforme wijk en dat kan extremisten wel helpen.”

Tegelijk geeft hij toe dat de Brusselse complexiteit groot is. “Het is beter dat één politiechef zicht heeft op wat er gebeurt in de negentien gemeenten en dat er een gemeenschappelijk reglement geldt. Onlangs behandelde ik nog een dossier over een verkrachtingszaak van een gehandicapte minderjarige, waar drie politiezones zich over één feit moesten buigen. Dat kan toch niet.” Een eengemaakte politiezone hoeft de buurtpolitie niet in de weg te staan, zoals de Franstaligen vrezen.

De toekomst voor zijn stad ziet hij niet som-

WOENSDAG 4 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 11

ber in. “We zijn ertoe veroordeeld om samen verder te gaan. De Brusselaars hebben volwassen gereageerd en zijn niet vervallen in wij-zijdenken. We moeten attent blijven om te verhinderen dat er een nieuwe aanslag komt.”

De militairen ziet hij niet meteen uit het straatbeeld verdwijnen, omdat ze bijdragen tot een gevoel van veiligheid. De economie moet weer vertrouwen krijgen en toeristen mogen de stad niet links laten liggen. “Gelukkig vergeten mensen snel. Londen, Madrid en Parijs tellen vandaag meer bezoekers dan ooit.”

“De pers weet me alleen te vinden als er slecht nieuws is” Fouad Ahidar (SP.A) Ondervoorzitter Brussels parlement

De media hebben voor hem ook een belangrijke taak. “ Ze moeten andere stemmen laten horen en ook laten zien wat er goed gaat in plaats van altijd de polemiek op te zoeken. Ik ben het beu dat de pers me alleen weet te vinden als er slecht nieuws is.”

Tom Van Bogaert

JOUW GEMEENTE BRUSSEL-STAD. Een kleine elektrische bus tussen

de Louizalaan en de Dansaertstraat. Daarmee wil minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) de mobiliteit in het centrum verbeteren én meer klanten tot bij de soms noodlijdende winkeliers brengen.

Het busje zou ook door de voetgangerszone mogen rijden. Daarnaast wil de minister zo snel mogelijk een grote bereikbaarheidscampagne op poten zetten, gericht naar inwoners van Vlaams- en Waals-Brabant. Maar, zo benadrukt hij, dat heeft pas zin als de voetgangerszone definitief vastligt. +++ sint-jans-molenbeek. De politie zal de adressen van nieuwkomers grondiger mogen controleren. Zo wil schepen van Burgerlijke Stand Ann Gilles-Goris (CDH) de strijd aangaan met valse adressen en huisjesmelkers. “Mensen zullen verplicht worden om hun naam op de bel te schrijven. Nu wordt dat al verwacht maar het staat nergens zwart op wit dat het verplicht is.” De schepen wil ook dat het bezoekje van de wijkagent na een verhuizing grondiger gebeurt. “Enkel zien of iemand thuis is, is niet meer genoeg. We moeten weten wie er woont en met hoeveel medebewoners.” +++ ELSENE. De heraanleg van de Adolphe Buyllaan duurden al langer dan gepland, en nu moet een stuk voetpad tussen de Albert Devèzesquare en de Elizastraat opnieuw op de schop. Het trottoir is immers 40 centimeter te breed, waardoor de achteruitkijkspiegels van geparkeerde auto’s een makkelijke prooi zijn

ADVERTENTIE

Sint-Pieterscollege Jette

voor trams. De fout zou bij de aannemer liggen. De werklui moeten nu opnieuw uitrukken. Schepen van Openbare Werken Romain De Reusme (PS) hoopt alvast dat de aannemer het netter oplost dan op de Elsenesteenweg, waar in 2013 een gelijkaardige fout gemaakt werd. +++ neder-over-heembeek. In en rond de Kruipweg in Neder-Over-Heembeek is er beroering over de opening van een toplessbar in een woonwijk. De buurtbewoners zijn bang dat de zaak een apart soort klanten aantrekt, dat overlast veroorzaakt. Zij willen dan ook graag dat de bar zo snel mogelijk opnieuw sluit. Uitbater Serge Marcq is zich van geen kwaad bewust. “De meisjes gaan niet volledig naakt en de bar is open van maandag tot vrijdag in de namiddag. Veel overlast is er dus niet.” +++ schaarbeek. De plannen voor de vernieuwing van de Albert II-laan schieten in het verkeerde keelgat bij schepen van Mobiliteit Denis Grimbergs (CDH). Het geschilderde fietspad zou plaats maken voor een afgescheiden fietspad, en op sommige plaatsen wordt het aantal rijvakken teruggebracht tot één in elke richting. Volgens de schepen heeft het Gewest niet bestudeerd wat de impact daarvan zal zijn op de mobiliteit. Daarnaast vindt hij het niet kunnen dat hij niet is geraadpleegd over de plannen en ziet hij elders in de gemeente dringendere noden.

De fietspad op de Lambermontlaan is bijvoorbeeld in veel slechtere staat, klinkt het.

Laurent Vermeersch

ADVERTENTIE

OP ZOEK NAAR EEN OPLEIDING? ONTDEK SNEL ONS NIEUW AANBOD. Surf naar www.syntrabrussel.be en schrijf je in vanaf 1 mei.

‘‘

Wij nodigen u van harte uit op de OPENDEURDAG op donderdag 12 mei 2016 van 16.30 uur tot 21.30 uur.

Rondleidingen, demonstraties in vaklokalen, inkijken leerboeken, zelf aan de slag in het openleercentrum, kennismaking met leerkrachten en leerlingenraad, drankje, hapje of ijsje...

’’

Nederlandstalige kwaliteit in Brussel met een hart voor jonge mensen.

Sint-Pieterscollege Jette - Léon Theodorstraat 167 - 1090 Jette - T 02/426 85 15 F 02/425 47 50 - aso@sint-pieterscollege.be - www.sint-pieterscollege.be

Onze school is gelegen vlakbij het station van Jette

OPENLESWEEK

MAANDAG - ZATERDAG 23 - 28 MEI

JOUW MENING

12 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

Stel zelf je vraag op BRUZZ.BE/BIG CITY

PETER VAN DEN BROECK uit BRUSSEL:

Wat is het gezondst? Fietsen in de stad of niet fietsen in de stad?

Fietsen in de stad Wie gezond wil fietsen, kan het best grote assen en drukke straten vermijden.

“Wie klimt met de fiets, levert een zwaardere inspanning en krijgt dus ook meer vuil binnen” Sebastiaan De Geus Fysioloog (VUB).

© BART DEWAELE

Een vraag waarop vele antwoorden bestaan, maar waarover zich wel een consensus aftekent. Voor de duidelijkheid: we houden geen rekening met de mogelijkheid op een ongeval, wat uiteraard ook slecht voor de gezondheid is.

De eerste halte voor een antwoord is Frans Fierens, expert luchtvervuiling van de Intergewestelijke Cel voor het Leefmilieu (Ircel). Hij beaamt dat in de stad de luchtvervuiling uiteraard groter is dan op het platteland. De chronische blootstelling aan zaken als fijn stof zorgt in België voor een verlaagde levensverwachting van 7 à 9 maanden. “In grote steden zoals Brussel liggen de fijnstofconcentraties hoger, dus zal de vervuiling een paar maanden meer van de levensduur afknippen,” aldus Fierens.

De logica dicteert dan dat wie zwaar sport, dieper ademt en dus ook meer vervuilde lucht binnenkrijgt, een slechteren gezondheid heeft.

Dat klopt maar ten dele, aldus Fierens. “Iemand die sport ademt meer lucht in, en dus ook meer luchtvervuiling. De vraag of sporten in de stad nu al dan niet een goed idee is, is niet zo eenvoudig te beantwoorden. Verschillende studies tonen aan dat de gezondheidsvoordelen van lichaamsbeweging groter zijn dan de nadelen die een sporter ondervindt van luchtvervuiling.”

Hij wordt daarin bijgetreden door fysioloog Sebastiaan De Geus van de VUB. Van alle verplaatsingsmethodes in de stad is fietsen volgens hem de gezondste. “Wie te voet gaat krijgt minder fijn stof binnen omdat hij minder inspanning levert, maar de positieve effecten van fietsen maken de opname van slechte stoffen goed,” zegt hij.

Ironisch genoeg is wie binnen in de auto zit eigenlijk het slechtste af. “De vervuiling die in een wagen van buiten binnen komt is vier keer hoger dan op de fiets,” zegt De Geus. “In de auto ben je natuurlijk in rust, maar niet bewegen is natuurlijk slecht voor de gezondheid.”

Wie het openbaar vervoer gebruikt valt in het midden van de gezondheidsrangschikking.

De bus of de tram stopt zelden voor je deur, dus een gebruiker moet al wandelen tot aan de halte. Bovendien moet je op het openbaar vervoer vaak rechtstaan en openen en sluiten de deuren regelmatig, wat voor verversing van de lucht zorgt.

Dat betekent natuurlijk niet dat Brussel een paradijs is voor fietsers op gebied van luchtvervuiling. “Brussel heeft een zware verkeerscongestie, en dus ook veel vervuiling,” zegt hij.

“Bovendien doen de notoire hellingen er ook geen goed aan. Wie klimt met de fiets, levert een zwaardere inspanning en krijgt dus ook meer vuil binnen.” De oplossing volgens De Geus: minder verkeer, waardoor er meer plaats is voor fietsers en de luchtvervuiling afneemt.

Fietsen is dus volgens onze experts gezonder dan niet fietsen, maar er zijn wel enkele kanttekeningen. Die conclusie geldt op lange termijn en voor wie regelmatig fietst. Zo bouwen mensen immers een basisconditie op en kunnen ze beter om met de effecten van luchtvervuiling. Als het maar voor een keertje is, is het dus beter om de fiets thuis te laten.

Wie er dan wel voor kiest om vaak de tweewieler te nemen, denkt best grondig na over zijn traject. “Neem eens een kaart in de hand en denk er goed over na,” raadt De Geus aan.

“Kies een zo aangenaam mogelijk traject, met zo weinig mogelijk verkeer. Door een route met minder auto’s te kiezen is de lucht die je inademt minder vervuild en heb je minder kans op een ongeval. Mijd dus de grote assen en de drukke straten.”

Tot slot, wie denkt dat een mondmasker al zijn fijn stofproblemen zal oplossen, denkt beter twee keer na. “Eenvoudige en goedkope mondmaskers houden wel een groot deel van het ‘grof’ stof stegen, maar zeker niet het fijn stof, en helemaal niet het allerkleinste en vermoedelijk meest gevaarlijke ultrafijne stof,” zegt Fierens “De wat duurdere mondkapjes houden wel meer fijn stof tegen, maar zeker ook niet Jelle Couder alles.”

lezersbrieven@bruzz.be

Politiezones

Ik wou even reageren op de brief van lezer Malte Woydt (BRUZZ 1519, p.15), in verband met de zaak ‘één politiezone” in Brussel. Want hij vraagt zich blijkbaar af of men aan Vlaamse kant niet gewoon een rondje ‘Franstaligen bashen’ speelt.

Ik begrijp die mentaliteit helemaal niet.

Het kan dan wel zijn dat ook de Nederlandstaligen niet meteen weten hoè het dan in praktijk verder moet, maar is nièts veranderen dan een optie?? Erg Belgisch zou dat wel zijn en we worden er terecht om uitgelachen door alle andere landen! Want wat dan in London, New York, noem maar op? Die steden zijn gemakkelijk vijf keer groter dan Brussel maar doen het met één zone. Lezer Woydt zwijgt in zijn brief trouwens ook zedig over het puur provocerende ‘idee’ van de (uiteraard francofone) burgemeester van Vorst om naar negentien politiezones te gaan!

What’s next, elke Brusselse straat zijn eigen agent? Ongelooflijk toch, zelfs Magritte kon het zo gek niet bedenken - om nog maar over de kosten te zwijgen.

Het lijkt wel of het dhr. Woydt niet te doen is om de veiligheid in Brussel, maar om communautaire spelletjes te spelen? Dit màg toch helemaal geen ‘communautaire’ kwestie worden? Veiligheid belangt toch iedereen aan? Het kan toch niet anders dan dat door één politiemacht de info vlotter zal doorstromen, dus wie kan daar tegen zijn? Als de Franstaligen (en blijkbaar ook lezer Woydt) dìt al afdoen als een ‘Vlaamse eis’ (= dus de logica zelve), wat doen we dan nog samen in één land?

Carlo Pollart, Melle

Gatz en Smet

Sven Gatz en Pascal Smet zijn inderdaad twee handen op één buik.... Die van de Franstaligen (BRUZZ 1519, p.6-7). De manier waarop een deel van de Vlaamse Brusselse politieke machthebbers de belangen van de bevolkingsgroep die ze verondersteld worden te vertegenwoordigen, verkwanselt, is ongezien. Ze lijken de stelling van Jean-Pierre Rondas te bevestigen, wanneer hij wijst op de abdicatie van de Vlaams-Brusselse elite. Voor Smet hoeft de Brusselse regering niet paritair samengesteld te zijn. Beiden pleiten voor tweetalige lijsten of een tweede stem voor de andere taalrol. Dat kan alleen ten koste gaan van Vlaamse macht én de parlementaire vertegenwoordiging van radicalere Vlaamse partijen zoals N-VA. Taalgescheiden lijsten zijn ingevoerd om te zorgen voor een numeriek significante en onafhankelijke vertegenwoordiging van de Vlamingen, die niet aan de leiband van de Franstaligen moet lopen.

Overigens, niets belet partijen om tweetalig campagne te voeren. Alle Vlaamse partijen doen dit.

WOENSDAG 4 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 13

Het systeem van partijen per taalrol dient behouden te worden.

Wel zou men de voor de partijen van de Vlaamse taalrol nadelige filter dienen af te schaffen waarbij de kiezers eerst de keuze moeten maken tussen het Nederlandstalig en het Franstalig kiescollege, zodat zij voortaan alle partijen op het scherm van hun stemcomputer zien verschijnen. Met de Lambermontakkoorden van 2001 zwakten de partijen van de heren Smet en Gatz de dubbelemeerderheidsregel in de Brusselse Hoofdstedelijke Raad af. Die partijen durven ook hun macht niet uit te oefenen om de naleving van de taalwetgeving af te dwingen. De laatste die het aandurfde de stekker uit te trekken, was Vic Anciaux (Volksunie), die in 1997 zijn ontslag als staatssecretaris in de Brusselse regering indiende naar aanleiding van de taalkaders voor de brandweer.

Sven Gatz, op dat ogenblik nog VU, betwistte toen de rechtsgeldige samenstelling van de Brusselse regering.

Hij is laag gevallen. Hij gebruikt zelfs systematisch BXL voor de Vlaamse hoofdstad, bijvoorbeeld met het project voor straatburgerschap dat hij de naam ‘Young in BXL’ gaf. Dat de N-VA aanvaardde dat Smet en Gatz minister voor Brussel werden in de Vlaamse regering kan gerust schuldig verzuim genoemd worden.

tiek – aan het woord komt. Jullie interviewees komen ongestoord weg met goedkope clichés en tot prak verkauwde mantra’s als ‘(…) want er is één uniek verbindend element en dat is de stad zelf. Die is onze unieke toekomst’ (pagina 6). Hallo? Bond zonder Naam? Je kunt als journalist toch niet braaf keerverzen noteren als ‘Er moeten maatregelen genomen worden op onderwijsvlak, in de huisvesting, op sociaal vlak en (…) op cultureel vlak (pagina 9). Lezers willen dan graag vernemen hoe die ‘maatregelen’ er dienen uit te zien, wie ze moet nemen, met welk geld… Aan een journalist om de geïnterviewde tot interessantere uitspraken te bewegen!

Marleen Janssens, Boutersem

BRUZZ (2)

Vandaag ontving ik de nieuwe BDW, BRUZZ. Ontgoocheling en verontwaardiging waren meteen mijn deel. Op bladzijde 2 citeert u uit The New York Times een uit-

spraak van Yves Goldstein. Echter op de website van Het Nieuwsblad van 12.04.16 nuanceert hij zijn citaat betekenisvol. Hieronder de passage in Het Nieuwsblad.

“Ik heb kort na de aanslag in Brussel gezegd op een forum van het Marshall Fonds in Brussel dat ik een vriend heb die leraar is in een Brusselse school en dat die de dag na de aanslag bij een behoorlijk deel van zijn leerlingen geen afkeuring hoorde over de aanslagen”.

“The New York Times heeft die uitspraak geëxtrapoleerd alsof ik het over alle scholen in het Brusselse heb. De krant heeft overigens nooit contact met mezelf opgenomen”.

“Dat neemt niet weg”, aldus Goldstein “dat ik vind dat er inderdaad een groot probleem is met dat deel van de moslimjongeren die sympathie heeft voor de terroristen. We moeten ons niet blind staren op die enkele tientallen geradicaliseerde jongeren die in staat zou-

den kunnen zijn om een aanslag te plegen maar focussen op de te grote groep jonge moslims die hun daden niet afkeuren”.

Volgens Goldstein is de integratie in België mislukt. “De mix van verschillende culturen in Molenbeek en Schaarbeek heeft gefaald”.

Het probleem is niet de islam, zegt hij, maar de nalatigheid van bestuurders zoals hijzelf die hebben toegelaten dat in zichzelf gekeerde etnische ghetto’s onbelemmerd konden groeien en waar woede, misdaad en radicalisme onder jongeren vrij spel kreeg.

“We hebben buurten waar jonge moslims alleen gelijkgezinden

zien, naar school gaan met dezelfde mensen, nooit in contact komen met andere culturen.

Welke band hebben zij met de rest van de maatschappij, met echte diversiteit? Die ghetto’s moeten we vanuit de overheid aanpakken”.

“Natuurlijk is er armoede en werkloosheid”, zegt hij. “Maar wij geven die jonge mensen geen sleutels om anders te denken, om uit het kleine wereldje te raken waar ze in vastzitten. Ik ben ervan overtuigd dat de opvoeding daar een grote rol in moet spelen: niet alleen in het onderwijs maar ook in de opvoeding van hun ouders”.

Wies Jespers, Schaarbeek

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BRUZZ-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bruzz.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

ADVERTENTIES

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Rudi Coel, Brussel

Guy Duplat

In het overigens bijzonder interessante artikel van Guy Duplat (BRUZZ 1519, p.8-9) stelt deze dat de Vlamingen weinig zouden participeren aan het Brusselse cultuurleven. Hij noemt daarbij ook een federale instelling als de Munt. Ik spreek met klem tegen dat onze programmering geen publiek uit Vlaanderen zou aantrekken.

Bijna 40 procent van ons publiek is Nederlandstalig, wat voor een instelling die in Brussel gevestigd is een uitermate goede score blijft, zeker in deze tijden waarin inderdaad onze hoofdstad meer en meer links gelaten wordt op het vlak van politiek, economie en investering.

Maar wat culturele participatie betreft trekken wij nog lang niet aan de alarmbel.

Verhuur uw woning zonder risico en zonder zorgen

a Gegarandeerde huur elke maand

U zoekt een rusthuis of een andere woonvorm voor ouderen?

Vraag informatie en advies bij Home-Info.

Met de steun van de VGC en de GGC.

Peter de Caluwe, Algemeen Directeur De Munt

BRUZZ (1)

BRUZZ: allez komaan, wat een woord! Je tong aarzelt erbij tussen verkrampen en verslissen. Het is te merken dat jullie een marketeer in huis haalden. Mislukte poging om een trendy contaminatie te creëren tussen buzz en Brussel? Enfin, het kwaad is geschied. Erger vind ik de ongeïnspireerde interviewstijl (meer interviews blijkt ook tot de nieuwe stijl te horen). En dat in een nummer waar Walter Zinzen – een waardige vertegenwoordiger van kritische journalis-

Puzzel Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Bezoeken enkel op afspraak

puzzel@resonansvzw.be

a

Verzekerd verhuurbeheer

a

Onderhoud van uw woning

a Hulp bij renovatie a Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

14 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

VADROUILLE THEATER Milo Rau heeft geen schrik van controverse

Dutroux voor beginners BRUSSEL – Weinig theatermakers ontvangen doodsbedreigingen. Milo Rau wel. De voorstellingen van de Zwitserse regisseur maken vaak heftige reacties los. In zijn nieuwe stuk, dat te zien zal zijn tijdens het Kunstenfestivaldesarts, laat hij kinderen in de huid kruipen van vier personen uit het leven van seriemoordenaar Marc Dutroux.

J

e moet het maar durven. Aan een Vlaams meisje van acht jaar vragen om Sabine Dardenne te spelen, het meisje dat in 1996 door Marc Dutroux ontvoerd en verkracht werd en overleefde. Milo Rau schrikt er niet voor terug. Integendeel, het productiehuis van de 39-jarige regisseur, met de opvallende naam International Institute of Political Murder, staat erom bekend voorstellingen te maken over pijnlijke en beladen onderwerpen.

Ze speelden de genocide in Rwanda na in Hate Radio, lieten de Noorse terrorist Anders Breivik aan het woord in Breivik’s Statement en bespraken het moslimfundamentalisme in The Civil Wars, dat in 2014 op het Kunstenfestivaldesarts te zien was. Politiek theater, dat sluimerende denkbeelden blootlegt en angsten en taboes die we onder het tapijt proberen te vegen eronder vandaan haalt en op het podium smijt.

Je kan het dan ook op zijn minst een opmerkelijke keuze noemen om Rau uit te nodigen om een voorstelling met kinderen te maken.

Toch deed het Gentse kunstencentrum Campo het. Belgische kinderen tussen de acht en dertien jaar zullen vier personen die betrokken waren bij de zaak-Dutroux vertolken in Five Easy Pieces. Terwijl Rau twee doosjes supermarktsushi naar binnen werkt, vertelt hij over zijn nieuwe stuk en hoe hij ertoe kwam het te maken.

in Dutroux met de politie teruggaat naar de plekken waar hij de kinderen heeft vermoord en begraven. Verder spraken we met de vader van Eefje Lambrecks en de moeder van Dutroux.

Het was eigenlijk gemakkelijker dan ik dacht om met mensen te praten. Het is inmiddels twintig jaar geleden, het onderwerp ligt minder gevoelig.

Hoe zit het stuk in elkaar?

Rau: Five Easy Pieces is een verwijzing naar

Stravinsky, die honderd jaar geleden een serie oefeningen componeerde om kinderen piano te leren spelen. Ook ons stuk is opgebouwd uit vijf monologen. De monologen zijn reflecties op theater, ze geven elk een ander perspectief op de overkoepelende vraag: hoe kun je leren om een acteur te worden?

“Niet mijn werk is aanstootgevend, wel de maatschappij die ik beschrijf” Milo Rau, theatermaker

tiefs oefenen tot het lukt. We doen veel dezelfde basisoefeningen, voor concentratie bijvoorbeeld. Met volwassen acteurs kun je denken: ‘laten we het zo doen, en dan zien we.’ Maar met kinderen is dat anders. Je kunt wel de ene improvisatie na de andere op het podium brengen, maar dat is zinloos: dan kijk je gewoon naar spelende kinderen.

Hoe vonden de kinderen het om aan dit onderwerp te werken?

Rau: Voor kinderen is het niet zo choquerend.

Dat is het misschien eerder voor volwassenen. Kinderen hebben de vaardigheid om te schakelen tussen twee werkelijkheden. Voor hen is het niet moeilijk om enerzijds een imaginaire wereld te hebben waarin er geschoten wordt en gemarteld, en waarin je alles kan doen, en een andere werkelijkheid waarin je heel gevoelig bent.

Je vergeet hoe dat was als je ouder wordt en de verschillende aspecten in je persoonlijkheid meer met elkaar samenvallen.

Datzelfde fenomeen zie je bij overheden tijdens genocides. Ze pogen dat dualistische denken terug te halen, zodat het geen probleem is om overdag naar Auschwitz te gaan en ‘s avonds gezellig met je familie door te brengen.

Kinderen representeren ook iets anders dan volwassenen: een soort puurheid, of onschuld.

Hoe ga je om met deze associaties?

Rau: Ik heb vaak het gevoel gehad dat de kin-

Milo Rau Georen in 1977, in Bern.

Studeert Sociologie en Germaanse en Romaanse studies in Parijs, Zürich en Berlijn.

Journalist, regisseur en schrijver.

2007: Oprichting theater- en filmproducuctiebedrijf International Institute of Political Murder (Köln/Berlijn/Zürich).

Eerder al op het Kunstenfestivaldesarts: The Moscow Trials (2013), The Civil Wars (2014) en The Dark Ages (2015).

Milo Rau: Toen Campo mij vroeg, was mijn

eerste associatie bij België en kinderen Marc Dutroux. Voor mij als buitenlander was hij de bekendste figuur hier.

Toen ik in 2013 in Brussel onderzoek deed voor The Civil Wars, vroeg ik tijdens de repetities aan de acteurs: wanneer had je het gevoel dat België één land was, wanneer voelde je je verbonden met andere Belgen? “Tijdens de Witte Mars,” zeiden ze. “Toen iedereen samen de straat opging.” Dat vond ik interessant.

Hoe heb je het onderzoek aangepakt?

Rau: We hebben heel veel betrokkenen ge-

contacteerd: van de openbare aanklager tot journalist. We zagen video’s en foto’s en alle andere documenten uit de rechtszaak. Ik vond verslagen van de re-enactments waar-

De monoloog van de politieagent heet ‘wat is acteren?’ en het gaat over hoe je in de huid van een politieagent kruipt; wat moet je weten van zijn biografie? Het stuk over Sabine Dardenne, heet ‘essay over onderwerping’ - daarbij gaat het over de machtsrelatie tussen acteur en regisseur.

Dat is iets dat ik heel interessant vind: aan de ene kant push je de kinderen om iets te doen, en aan de andere kant vragen ze in al hun enthousiasme jou of ze iets mògen doen.

Dutroux is daarom bijna een metafoor voor theater, zeker theater met kinderen. Want het theater is een instituut waar de regisseur zo ongeveer alles kan doen met zijn acteurs.

Hoe is het om te werken met kinderen?

Rau: Het heeft wel iets van sport; iets repeti-

deren in theater opgevoerd worden om over puurheid en poëzie te praten. Wij willen op een ander niveau met ze werken. Bevragen wat de grenzen zijn van wat kinderen weten en voelen en mogen doen. Je voelt je niet honderd procent prettig als je een kind zijn kleren uit laat trekken op het podium.

Wat ervaren wij daardoor als volwassenen, en wat zegt dat over eigen angsten en taboes?

Dutroux zelf komt niet in het stuk voor. Waarom niet?

Rau: We hebben geen plek voor hem gevon-

den. Aanvankelijk was er een scene waarin hij in een kruisverhoor was met zijn psycholoog, maar dat bleek niet interessant genoeg, hij is eigenlijk gewoon een simpele leugenaar die niets te zeggen heeft. Er is één moment overgebleven waarin hij heel kort voorkomt.

WOENSDAG 4 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 15

Five Easy Pieces

Dutroux vertegenwoordigt in de ogen van veel mensen het ultieme kwaad in de mens. Is er volgens jou een oorzaak van dit gedrag?

Rau: Voor mij is civilisatie en ‘normaal’ gedrag de uitzondering en is barbarij het normale menselijke gedrag.

Bij kinderen zie je heel goed hoe de twee naast elkaar bestaan. Ze houden van dieren, maar hebben er geen moeite mee om vlees te eten.

Pas in de puberteit breekt er een korte periode aan waarin je je realiseert wat je werkelijk aan het doen bent, en ontstaat er allerlei gevoelens van stress en schuld en dan word je vegetariër.

Zodra je volwassen bent, vergeet je dat weer en val je terug in amoraliteit.

>

Rau: Bij dit stuk verwachtte ik met de kinderen

veel meer drama en misverstanden. Maar ze zijn opgeroeid met het verhaal, net als mijn eigen dochters Hitler kennen. Ze weten dat Hitler een massamoordenaar was die alleen van blonde mensen hield, maar ze beseffen nog niet helemaal wat dat betekent. Het is, net als het verhaal van Dutroux, een sprookje.

Sommige van mijn stukken zijn inderdaad controversieel. Daarin zoek ik thema’s op die discussie uitlokken. Maar in andere stukken ben ik helemaal niet uit op controverse. Dat het stuk met Breivik in Duitsland een groot schandaal veroorzaakte, was een misverstand.

Hoe komt het dat mensen je werk verkeerd begrijpen?

Rau: Als mijn werk aanstootgevend is, komt dat doordat de maatschappij die ik beschrijf aanstootgevend is. Ik reflecteer daar als kunstenaar gewoon op. Ik verzin niks. Ik denk niet dat er theaterregisseurs bestaan die dingen verzinnen die aanstootgevender zijn dan de realiteit.

Zo maakte ik in Zwitserland een stuk over een leraar die door de vader van zijn één van zijn studenten wordt vermoord (The Sankt Gallen’s Teacher Murder, red.). Elf jaar lang hebben alle kranten daarover volgestaan, er zijn boeken over geschreven en er werd over gepraat in talkshows. Als er dan een theatermaker komt die er een stuk over wil maken, kan dat niet. Ik vind dat absurd.

De aanslag in Brussel is nog heel vers in het geheugen van de mensen. Is Brussel er wel klaar voor om over dat andere nationale trauma na te denken?

© SASKIA VANDERSTICHELE

Rau: Afgelopen november speelden we Compas-

Jasmijn Post en Maria Groot

18.00 (15, 16, 21/5), 20.30 (14, 20/5).

Je werk wekt veel controverse op...

sion. The history of the machine gun in Frankrijk, direct na de aanslagen. Er was ook een scène waarin de acteur met een kalasjnikov naar het publiek schoot. Dat was niet zo bedacht, maar het kreeg een heel andere lading.

Weet je wat het is? Het gaat niet over de aanslag, of over Dutroux, het is een excuus om ergens anders over te praten. Over een overheid die niet functioneert, over hoezeer mensen zijn losgekoppeld van het politieke systeem. In het stuk praten de kinderen kort over de aanslag in Brussel, want één van hun vaders woont in Molenbeek. Ze begrijpen dat er niet veel is veranderd sinds Dutroux, dat je er altijd alleen voor staat.

Als de regisseur aan de jongen die politieagent speelt vraagt wat hij ervan vond, zegt hij: “ik had niet veel tekst, maar ik vond mijn uniform mooi.” Dan antwoordt één van de andere kinderen: “Een uniform dragen is niet genoeg.”

15.00 (22/5),

Milo Rau “Kinderen hebben de vaardigheid om te schakelen tussen twee werkelijkheden”

Théâtre Varia www.kunstenfestivaldesarts.be

16 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 mei 2016

ENFANT TERRIBLE MICHEL MERTEN CO-CEO MEMNON Sony opent de wereld voor onze Brusselse kmo, waardoor het gewest deelt in dit succesverhaal, na de VS en Qatar’

M

et bijhuizen in Bloomington (VS) en Qatar, en vorig jaar ‘a company of Sony’ geworden gaan alle handelsdeuren open voor een klein gespecialiseerd bedrijf uit Elsene: Memnon Archiving Services, sterk in digitalisering van beeld en klank. Deze maand verhuist het uit Flagey naar een plateau van 1.700 vierkante meter in Evere. Michel Merten zou het tien jaar terug niet gedroomd hebben.

Eind jaren 1990 was hij nog de man die een Italiaanse cultuurinvesteerder meehad om van het Flageygebouw terug de ‘klankfabriek’ van het eerste uur te maken. Met een tiental studio’s als draaischijf voor opnames, live en andere. Het vijftig bladzijden tellende rapport had wel iets. Deutsche Grammophon en AMI zagen het zitten. Maar het gewest koos voor de formule van ‘concertzaal’, met Piet Van Waeyenberge.

Merten: “Ik liet in 2003 mijn label Musica Numeris (gestart in 1989) over. Het deed aan

© SASKIA VANDERSTICHELE

mastering en digitalisering van klassieke muziek. Oud materiaal van La Callas heruitbrengen of voor ‘50 jaar Elisabethwedstrijd’ 1.500 uur aan wedstrijdopnames digitaliseren in twaalf cd-boxen – we waren de enige die het goed konden. We haalden alle oude en nieuwe dragers (afspeelapparaten) van geluid en beeld in huis. In 2004 bleek enkel het Institut National de l’Audiovisuel (INA) in Frankrijk bezig met digitalisering van erfgoedwaardig klank- en filmmateriaal.”

“Ook RTBF en VRT hadden amper iets voorzien (VRT nog steeds weinig, red.). Een jaar later hadden we al British Library als klant.

Nadien Bibliothèque Nationale de France en het Europese Parlement. Voor de EU hebben we enkele duizenden uren aan audio- en beeldcassettes van parlementszittingen op hard discs getransfereerd.” Het gevaar dat oude dragers van muziek en vooral beeld een beperkt leven zijn toebedeeld, lost Merten goed op. Hij zet de digitale files van alle beeld- en klankdragers om naar de nieuwste technologie: OLTO-banden en ODA (Opit-

“We digitaliseren het Kinsey-archief met duizenden gesprekken over seksueel gedrag in Amerika in de fifties” cal Disc Archive kan tot 100 jaar meegaan).

“In 2008 zijn we met video gestart. Alle Olympische Spelen sinds 1964 mochten gedigitaliseerd. Alle archieven van het Joegoslaviëtribunaal van de Verenigde Naties ook. Het meeste van Sonuma (RTBF) en tientallen culturele instellingen. Dan kwam ons grootste contract: voor de Deense Radio. Zeker 53.000 uur aan digitale audiotapes. Een bijhuis in de VS kwam er op de campus van de Indiana University (in Bloomington met 150.000

MICHEL MERTEN 54 jaar, afgestudeerd aan de Solvay Brussels School (ULB) en gestart met Kunstgeschiedenis.

Heeft twee zonen (17 en 14 jaar) uit een eerste huwelijk; recent een baby-dochter bij zijn tweede vrouw, een Keniaanse-Amerikaanse. Woont nabij de Ambiorixsquare.

studenten, red.), toen we daar het contract wonnen om de audio- en video-archivering te doen. Goed voor 220.000 archieven, waaronder de Kinsey Institute Archives. Dat zijn de hoogst confidentiële, duizenden gesprekken met Amerikanen over hun seksueel gedrag, opgetekend door dr. Alfred Kinsey in de fifties. Deadline is 2020, als de universiteit 200 jaar bestaan viert. Prijskaartje: 15 miljoen dollar. Maar onze equipe van 40 man, uitgebreid met studenten media, zal al in 2018 klaar zijn met de digitalisering. En in Qatar zetten we 34.000 films van het overheidsarchief op nieuwe dragers.”

De instap in Sony, vorig jaar, heeft de kmo waarin de Brusselse overheid aandeelhouder is, nog meer windeieren gelegd. “Nu opent de technologie van Sony zich voor ons,” glundert Merten.”Maar ik blijf een zinneke, geboren uit een Gentse vader en Naamse moeder die in Brussel woonden. En ik blijf hier wonen (Merten verhuisde van Ter Kameren naar Ambiorix, red.). Van hieruit kreeg ik toegang tot de Jean-Marie Binst wereld.”

WOENSdag 3 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 17

NICK TRACHET Brussel en de wereld culinair ontdekt Het was verleden week op de Heizel weer Seafood, de wereldhoogdagen van de visserij-industrie. Om dat te markeren wil ik het even hebben over de meest gevangen garnaal ter wereld: de ‘reker’.

Toen ik klein was, en het leven nog eenvoudig, waren er twee soorten garnalen. De grijze garnaal, die aan onze Noordzeekusten wordt gevangen, en de ingevoerde, ‘roze’ garnaal. Tekenend voor een klein land als het onze, vond iedereen toen de geïmporteerde roze meer aanzien hebben dan de grijze. Ze waren mooier en vooral: ze waren groter. Groot is altijd al een argument geweest in de verkoop van voedsel: hoe vetter de os, hoe meer hij wordt gevierd, mensen willen grote mosselen, grote appels, grote noten. Vaak is dat ten onrechte.

Garnalen zijn de zwemmende afdeling van de Orde der Tienpotigen (Decapoda) behorende tot de Kreeftachtigen (Crustacea).

In totaal moeten er meer dan driehonderd soorten van bestaan als we er ook de oneetbare soorten bijtellen, zoals bijvoorbeeld de aasgarnalen (Mysidae) die hier in Brussel in de vaart leven.

Niemand zou er aan denken om die op tafel te zetten. Garnalen zijn dus wel héél vaak voorkomende dieren, de kreeftachtigen zijn zelfs de meest voorkomende dierengroep in het water, zoet of zout, net zoals de insecten de meest voorkomende dieren aan land zijn: vogels en zoogdieren zijn maar een uitzondering, de Aarde is aan de geleedpotigen!

Al die zeevruchten een naam geven is dus een hels karwei, en de consument zou er de moed bij verliezen: de zeer grote tropische garnalen uit onze diepvriesvakken heten onder specialisten ‘black tiger’ (Pennaeus monodon) of ‘white legs’ (P. vannamei). De eerste komt uit Azië en de tweede uit Zuid-Amerika, maar geen haan die daar naar kraait in de supermarkt. Het zijn ‘scampi’s’ en onder foodies wordt daar onmiddellijk aan toegevoegd dat dit een foute benaming is!

“Het is voor deze garnaal, de reker, dat de garnaalkroket werd uitgevonden” De roze waarover ik het heb, komt niet uit de tropen, maar uit het hoge Noorden. Niemand noemt hen scampi of gamba. In de Scandinavische talen spreekt men van reker, de Fransen van crevettes nordiques. Het is de meest gevangen soort garnaal ter wereld, als we de krill van Antartica even buiten beschouwing houden, want dat is niet echt een garnaal. Onze roze komt voor over heel de aardbol tegen het Noordelijk pakijs aan. Ondertussen is men er achter gekomen dat de soort ook verder naar het Zuiden voorkomt, maar niemand ging er destijds ooit naar zoeken. De vissers wisten niet van hun bestaan af.

Maar geleidelijk is er een grote visserij van op gang gekomen, die nu met moderne trawlers wordt aangevoerd. Er zitten dan ook miljarden garnalen daarboven in de zee. Onuitputtelijk, zeggen sommigen, maar in ieder geval ondergewaardeerd.

ADVERTENTIE

Beleef Brussel voluit

Scandinaviërs en Noorderlingen zijn voorzichtige mensen, dus wordt vandaag de roze garnaal in quota gevat en de vangsten sterk onder controle gehouden. De visserij concentreert zich rond IJsland en Groenland. Vroeger werden die garnalen gezouten aangevoerd, vandaag voornamelijk diepgevroren.

De andere kant van het verhaal valt een beetje tegen: de beestjes hebben maar weinig smaak, zeker als we ze vergelijken met de ‘grijze’ garnaal waarmee we zijn opgegroeid, Onze Crangon crangon van Oostende of Nieuwpoort is een smaakbom op tien poten, die als zeebanket zijn gelijke niet kent. Ik heb mij altijd afgevraagd of dat gebrek aan smaak van de roze te maken had met de bewaarwijze?

In de havens van Noorwegen worden ze gekookt aangevoerd en direct verkocht van het schip, je kan ze er warm eten, een beetje zoals aan de ‘trap’ van Oostende. Zo vers vind je ze bij ons niet, dus ik was wat nieuwsgierig om er te proeven. Neen hoor, het ligt niet aan de versheid of verwerking. Het zijn flauwe beestjes. Maar niet getreurd, het is voor deze garnaal dat de garnalencocktail werd uitgevonden! Dat was een idee van de destijds zeer populaire Britse televisiekok Fanny Cradock. De garnalen worden aan de rand van een cocktailglas gehangen, de saus die in het glas ging heette van oorsprong Marie-Rosesaus, naar het scheepswrak dat toen net was ontdekt (1971).

Hij werd gemaakt van mayonaise, Engelse saus, citroensap en peper. In ons land ging men van cocktailsaus spreken omdat ze in de jaren 1970 enkel bij garnalencocktail werd geserveerd.

Al snel ging er ketchup en een scheut whisky bij. Het cocktailglas vervangen door een trappistglas is ook Belgisch. Flauwe garnaal is niet erg, als het maar veel is! Smakelijk.

De hele reeks nalezen? > BRUZZ.be/trachet

18 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

INTERVIEW Filmbaron Nabil Ben Yadir zet tanden in politieke thriller

‘Molenbeek moet rechtkrabbelen’ NABIL BEN YADIR

“Zoals iedereen voelde ik me eerst onmachtig en nutteloos na de aanslagen.”

© Eyeworks

ADVERTENTIE

t, beweegt, danst & da gt je uit!

Brussel spobrod! Ook voor jonge ketjes en aca t Ontdek

ieve 50+’e rs

het aan

RT, VI SM AR KT BE UR S, DA NS AE M E I 2 0 16 VAN 12 TOT 19U Z O N D A G 15

!

EVERE - Het grote succes van Les Barons maakte in 2009 een bekende Brusselaar van Nabil Ben Yadir. Dezer dagen rondt de filmregisseur de opnames af van een politieke thriller met Peter Van Den Begin als politiecommissaris die opkomt voor een extreemrechtse partij. “Johan Demol was géén inspiratiebron. Dat zou te veel eer zijn.”

“Open je ogen! Kijk in de camera! Lach! Verkramp! Sluit de ogen! Wijs naar de camera!

Armen gekruist!” Kordaat regisseert Nabil Ben Yadir Peter Van Den Begin. Als was de bekende Antwerpse acteur een marionet.

Niet één keer maar een hele namiddag lang.

“Open je ogen! Kijk in de camera! Lach! Verkramp! Armen gekruist!” We bevinden ons in een studio van tv-zender RTL tijdens een van de laatste draaidagen van de nieuwe film van Ben Yadir: Dode Hoek. De bioscooprelease van deze politieke actiethriller is voorzien voor eind januari 2017. Van Den Begin speelt Jan Verbeeck: een populaire, hardvochtige commissaris van de Antwerpse drugsbrigade die vlak voor de verkiezingen aansluit bij een extreemrechtse partij. Tijdens een decorwissel geeft Ben Yadir tekst en uitleg.

Heb je Jan Verbeeck gebaseerd op Johan Demol, de commissaris van Schaarbeek die in de jaren 1990 zwoer bij een harde aanpak en tijdens de gewestverkiezingen van 1999 de lijsttrekker van het Vlaams Blok was?

NABIL BEN YADIR: Johan Demol was géén inspi-

WWW.STADS K R I E BE LS .BE

ratiebron. Dat zou te veel eer zijn. Misschien als ik ooit een horrorfilm maak. (lacht) Johan Demol was niet de enige commissaris die zo’n stoot heeft uitgehaald. Vlaamse partijen toveren wel vaker een wit konijn uit hun hoed. Die waren niet altijd even intelligent. Eens hun politieke opportuniteit voorbij gewaaid was, kregen ze het vaak moeilijk. Kijk maar naar

de Vlaamse judoka’s die in de politiek gestapt zijn. Het verschil met mijn commissaris is dat Jan Verbeeck zeer sluw is. De politiek gebruikt hem, maar hij ook de politiek.

Dode Hoek wordt voor alle duidelijkheid geen politiek drama.

BEN YADIR: Zeker niet. Het is een thriller. De politiek is het voorwendsel om een heel duister Zero Tolerance-personage op te voeren.

Ik hoop dat de kijker zich in het begin vol afschuw afvraagt of dat de held is die hij twee uur lang moet volgen.

Kon je je na de aanslagen van 22 maart nog concentreren op de filmopnames?

BEN YADIR: Ik heb me moeten dwingen om me op de filmopnames te concentreren. 22 maart was hallucinant. Er is een voor en na 22 maart. Mijn vrienden zijn allemaal buschauffeur of metrobestuurder. Mijn broer werkt bij de MIVB. Ik ben opgegroeid in Molenbeek. Ik weet over wie het gaat. Dat is zeer bizar.

Brussel is gemarteld en verkracht. Maalbeek… Weet je dat ik de metro nog altijd niet genomen heb? Ik wil niet dat mijn moeder de metro nog neemt. Ik betaal haar voorlopig taxi’s. Ik heb schrik. Een schrik die ik nooit eerder gekend heb.

Zoals iedereen voelde ik me eerst onmachtig en nutteloos. Op zo’n moment is het cruciaal dat je weet waarom je leeft en - in mijn geval - waarom je die film wil maken. De volgende maanden zullen de populisten opstaan. Dat is niet tegen te houden. De mensen hebben nood aan een radicale dialoog. Ze willen gerust gesteld worden. De Jan Verbeecken dezer wereld gaan daar op inspelen. Dat is gevaarlijk.

Belgen hebben zich altijd overal weten uit te redden. Telkens werd een compromis gevonden. Gaat dat nu ook gebeuren? Ik weet het niet. Er gaat veel, héél veel liefde nodig zijn om hier uit te geraken. Ik hoop dat niemand vergeet dat iedereen de metro neemt. Blank, zwart en alles daartussen in.

Je was zo fier dat Molenbeek dankzij Les Barons eens op de cultuurpagina’s stond in plaats van op de nieuws- en opiniepagina’s.

BEN YADIR: Ik heb daar zo voor gevochten…

en nu staat Molenbeek op de pagina’s met de

“Ik zoek mecenassen om een filmschool op te richten voor de jongeren van Molenbeek” Regisseur Nabil Ben Yadir

overlijdensberichten en op de nieuwpagina’s van alle grote kranten in de wereld. Ik heb géén antwoorden. Maar ik weet wat ik wil doen. Het is mijn taak nu om Molenbeek opnieuw op de culturele pagina’s te krijgen. Ik wil opkomen voor Molenbeek en er opnieuw een film draaien. Iets echt. Vragen over terrorisme kunnen we niet ontlopen. Misschien wel Les Baronnes. Want niet de vaders maar de moeders zijn de oplossing.

Daarnaast zoek ik mecenassen om een filmschool op te richten voor de jongeren van Molenbeek. Zoals Luc Besson in Parijs gedaan heeft. Ik vraag alle grote regisseurs om workshops te geven. Molenbeek moet rechtkrabbelen.

Niels Ruëll

WOENSDAG 4 MEI MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 19

Laptopia PARKING 58, WOENSDAG 27 APRIL, 14.52 UUR Net voor ik naar deze plek trok, had ik er over gedroomd. Dat is een teken dat mijn onderbewuste voor de rest niets zorgwekkends te melden heeft, maar neemt niet weg dat het om een nachtmerrie ging. Als de droom werkelijkheid was geweest had ik een spectaculair stukje kunnen schrijven over een oord zo vervallen als een Brusselse tunnel, met loshangende roestende trappen boven gapende leegtes, en vervaarlijk verende parkeerplateaus van rot beton. Ergens in de nok van het gebouw kon je overnachten in luizige bedden waar verwaarloosde honden overheen liepen.

Dan viel de gezapige realiteit van deze gepensioneerde parking best mee.

Parking 58 kan je bereiken via de metro en een stuk autovrije zone, maar dan mis je natuurlijk de pret om met de auto de tien verdiepingen hoge spiraalvormige ramp op te rijden. En iedereen die vroeger in zijn matchboxperiode zo’n plastic speelgoedgarage met een gelijkaardig slingerende ramp heeft gehad, weet wat een lol het is om daar op en af te scheuren.

Wie zijn auto op de parking kwijt wil, heeft trouwens veel kans dat hij de col buiten categorie helemaal op moet omdat alle andere verdiepingen al vol staan. Deze handelszaak heeft op het eerste gezicht niet te lijden onder de autovrije binnenstad.

Door Interparking zal Mayeur niet meteen de deur worden gewezen.

Voor de cijferblinde automobilisten worden alle parkeerplateaus onderscheiden met kleurige icoontjes van een klavertje, een vis of een schildpad. Het leidt de aandacht af van de weg naar boven, die geplaveid is met een historisch overzicht van de restjes asfalt waarmee de afgelopen vijftig jaar de putjes zijn gevuld. Investeren in de weg naar het best bewaarde stadspa-

“Het dak van Parking 58 als geheime uitkijktoren is altijd overroepen geweest” Michaël Bellon norama van het centrum is dan ook niet meer de moeite, want de dagen van deze autostapelplaats zijn geteld.

Eens boven kan je 360 graden breed neerkijken op Brussel een troef die misschien ook het toerisme uit Vlaanderen en de rest van de wereld weer op gang zou kunnen trekken. Al is het dak van Parking 58 als geheime uitkijktoren altijd overroepen geweest. De ’58’ in de naam verwijst naar het Brus-

Elke week scant Michaël Bellon met zijn laptop een plek in Brussel die tot de verbeelding spreekt, en geeft hij aan wat er eventueel nog aan kan verbeteren. selse Jubeljaar, en appelleert aan nostalgische gevoelens die het zicht vertroebelen. Dat effect wordt nog versterkt door het storende hek dat hier tussen mens en stad is geplaatst. Voor een selfie met het Atomium op de achtergrond moet je behalve je smartphone ook nog je hoofd tussen de spijlen wurmen, en dat vraagt enige oefening.

De parking is ook niet zo hoog dat je een overzichtelijke plattegrond van de stad onder ogen krijgt. Wel zie je alle landmarks, en krijg je een goede indruk van de mate waarin zonnepanelen, schotelantennes en daktuinen ingeburgerd zijn geraakt, en de rollen roofing terrein winnen op de dakpannen. De oostkant van het panorama heeft wel iets speciaals. Door de helling rijst de stad langs die kant namelijk als een tweedimensionale muur voor je op, alsof zowel de Grote Markt als The Hotel formerly known as Hilton, zowel de VRT-kolom als de Congrestoren, zich binnen hetzelfde vlak bevinden.

Uit het westen zijn ondertussen enkele donkere wolken druk doende om dichterbij te komen. Wanneer een hagelbui het uitzicht vervaagt, daal ik met de lift af naar de parkeerautomaat om mijn ticket te betalen. Schindlers lift dateert van 1966, zie ik op een metalen plakketje in de kooi, wat de vraag doet rijzen of de automobilisten tussen 1958 en 1966 dan misschien te voet naar boven gingen om hun auto op te halen. Vooruitgang ging toen ook al te voet, bedenk ik, terwijl ik alweer naar beneden rampetamp om met mijn matchbox de voetgangerszone te doorkruisen. Aan Parking 58 zal niet veel verloren gaan. Wel spijtig dat er met dat geplande administratief centrum van de stad - waarvan zelfs de maquette er al spuuglelijk uitziet - ook niets voor in de plaats komt.

De hele reeks nalezen? > BRUZZ.be/laptopia

ADVERTENTIE

6 tot 8 jaar

Mete-ooh!

Donder en bliksem, regen en zon, we ontrafelen alle mysteries van ons weer!

9 tot 10 jaar

Robotikamp BRUSSEL uitbundige Themaweek rond wetenschap en techniek voor kinderen tussen 6 & 12 Van maandag

4 tot vrijdag 8 juli in Brussel

Als vrijzinnig humanistische jongeren zijn we bij Hujo gek op wetenschap.

Op maat van verschillende leeftijdsgroepen dompelen we ons tijdens de zomervakantie onder in de wondere wereld van de wetenschap en gooien we ons op thema’s zoals het weer, robotica, elektriciteit of ethische vraagstukken.

We ontrafelen het ene geheim na het andere via actieve informatieve en filosofische spelen en creatieve workshops.

Ga je mee op onderzoek?

Schrijf je in op www.hujo.be

Robots maken kun je zelf, en dat gaan we ook doen op Robotikamp!

11 tot 12 jaar

Power-up Energie, hoe werkt dat eigenlijk?

Al doende leggen we de link met onze eigen omgeving!

Campus VUB, Etterbeek 4 tot 8 juli

€€

95, €85 2e kind €75 3e kind 7u30-9u00 tot 16u30-18u30

20 I BRUZZ 1521 I WOENSDAG 4 MEI 2016

Hoogspringen Zelfzekere Fabiano Kalandula wil naar de Olympische Spelen

© EXCELSIOR

‘Wat is veertien centimeter?’

FABIANO KALANDULA “ Kinderen hebben de vaardigheid om te schakelen tussen twee werkelijkheden”

BRUSSEL – Veertig centimeter, dat is de progressie die Fabiano Kalandula (19) in amper drie en een half jaar tijd heeft geboekt. Het leverde hem afgelopen zomer de Belgische titel op, maar de Brusselaar mikt hoger. Veel hoger. Gesterkt door zijn geloof en het grote zelfvertrouwen dat het hem geeft, wil hij zich nu plaatsen voor de komende Olympische Spelen. “In mijn gedachten heb ik mijn ticket al beet.”

© EXCELSIOR

“I 2,29 meter Het eerste dat ik zei toen ik met atletiek begon: ik wil naar de Olympische Spelen.

Indien ik minstens 2,29 meter springen voor 11 juli, maak ik dat waar”

k wou voetballer worden, maar door slechte punten op school mocht dat niet van mijn vader,” vertelt Kalandula. “En tegen dat mijn punten beter waren, ben ik gaan aankloppen bij een atletiekclub. Tijdens de les lichamelijke opvoeding had ik 1,73 meter gesprongen, zonder enige kennis van techniek, waardoor de leraar aandrong dat ik het zou proberen bij een club. Zo ben ik op mijn zestiende bij Sparta Vilvoorde terechtgekomen.”

Het potentieel van de Brusselaar werd er meteen in resultaten omgezet, want zes maanden na zijn begin werd hij Belgisch kampioen bij de junioren met 1m90. Hij besefte er dat hoogspringen hem op het lijf was geschreven, maar vond geen gehoor voor zijn torenhoge ambities. “Ik heb altijd graag gesprongen, zonder dat ik het echt besefte.

Het zit in mij, het is een talent dat god mij heeft gegeven. Ik ben zeer gelovig en kreeg van god tekens dat dit iets voor mij is. Daarom twijfel ik niet dat ik zal slagen.”

“Ik geloof in mezelf en denk groots.

Ik ben zeer positief, maar bij Sparta geloofden ze me niet toen ik de ambitie uitsprak om algemeen Belgisch kampioen te worden. Daarom besloot ik er te vertrekken. Na

“In mijn gedachten ben ik al geplaatst voor de Spelen, ik moet het enkel nog tonen” Fabiano Kalandula, Hoogspringer

een paar maanden kwam ik via een klasgenoot bij Excelsior terecht, waar voorzitter Bruno en trainer Frank mij wel een goed gevoel gaven. Mijn coach had toen nog geen ervaring, maar geloofde wel in mij.

En dat had ik net nodig.”

Toch verliepen de eerste competi-

ties van Kalandula niet zo goed.

Zijn ambitie om vorige zomer algemeen Belgisch kampioen te worden, werd door velen weggelachen.

Het sterkte hem enkel in zijn overtuiging om te tonen wat hij kan.

“Bram Ghuys was de absolute topfavoriet voor dat Belgisch kampioenschap, met vier opeenvolgende titels en 2,24 meter als record. Ik zat nog maar aan 2,05 meter. Maar ik wou en zou hem verslaan.”

“Het was onwerkelijk, ik schreeuwde het uit telkens ik mijn record brak en in het spoor van Bram bleef.

Het publiek van het Heizelstadion ging daarin mee en moedigde me luidkeels aan. Mijn moeder, die voor de eerste keer naar mij kwam kijken, had me gezegd dat ik zou winnen. En ik geloofde haar. We geraakten beide niet over 2,15 meter, maar de Belgische titel was van mij. Ongelooflijk.”

Generatie kleuren Die titel sterkte Kalandula nog meer in zijn geloof dat hij de top kan bestormen. Op drie en een half jaar tijd heeft hij zijn record met

veertig centimeter verbeterd en zit hij nog maar op veertien centimeter van de minima voor de Olympische Spelen. “Het eerste dat ik zei toen ik met atletiek begon, was: ik wil naar de Olympische Spelen.

Indien ik 2,29 meter spring voor 11 juli, maak ik dat waar. Opnieuw hoor ik mensen zeggen dat het te hoog gegrepen is, dat ik al tevreden mag zijn met wat ik heb, maar ik heb ondertussen al een paar keer getoond dat ik me daardoor niet laat stoppen. Wat is er mis met ambitie?”

“Als god me al zo hoog heeft gebracht, wat is veertien centimeter dan nog? Dankzij mijn geloof sta ik mentaal zeer sterk, ik kan me het negatieve niet inbeelden. Het is niet omdat één persoon niet is geslaagd in zijn doel dat een andere dat niet kan. Eigenlijk ben ik in mijn gedachten al geplaatst voor de Spelen, ik moet het enkel nog tonen op de piste.”

De Brusselaar zet alle kansen langs zijn kant. Naast zijn studies traint hij wekelijks vijf à zes keer en hij trekt regelmatig met de Franstalige atletiekliga op stage. Op 8 mei neemt hij deel aan de eerste van zes competities waar hij de minima wil halen. Eerst van het Europees kampioenschap (2,26 meter) dat in juli plaatsvindt in Amsterdam, en dan de minima van de Spelen. “Ik denk er grondig aan om van hoogspringen mijn beroep te maken. Ik wil mijn generatie kleuren. Plan B telt niet voor mij, ik heb één plan en zal doorzetten om dat te bereiken.

Te beginnen met de Olympische Spelen komende zomer.”

Tim Schoonjans

WOENSDAG 4 MEI 2016 I BRUZZ 1521 I 21

SPORTagenda

ESTAFETTE bram van de velde

Het was zes uur ‘s morgens. Ik kwam net met een cameraman aan bij jou thuis om een portret over je te maken voor tvbrussel. “Mabo-leraar met olympische marathonambitie.” Het zou mijn eerste echte televisiereportage worden. Een kleine droom die uitkwam. Ik had mijn droom aan de jouwe gekoppeld. Al was jouw droom, de Olympische Spelen halen, van een ander niveau.

De notenbroodjes kwamen net uit de oven. Je bakt ze elke ochtend zelf. Je hebt als topsporter graag alles zelf in de hand, dus ook wat je eet. Je vertelde me hoe je als de dood bent voor vet, om maar geen gram te veel aan je lijf te hebben die je kan afremmen. Een keer per week eet je vette vis. En verder haal je vetten uit notenbroodjes. Omdat het moet van je voedingsconsulent.

Onze afspraak is nu zo’n jaar geleden. Ondertussen is er veel gebeurd. Jouw droom is geen droom meer. Je hebt je selectie voor de Spelen beet. Ik zie de beelden van jouw beslissende wedstrijd nog voor me. De marathon van Berlijn in september vorig jaar. Jij stond er aan de start samen met landgenoten Koen Naert en Florent Caelen. Alle drie met hetzelfde doel voor ogen: een ticket naar Rio. Je slaagde met glans in je opzet. Je liep je persoonlijke record aan gruzelementen. Er ging meer dan een minuut af. Je klokte af in uur 12 minuten en 49 seconden. Met je ranke benen versloeg je Florent Caelen in de sprint. Je grimas verried hoezeer je je zinnen had gezet op deze wedstrijd. En met succes. Je eindtijd was goed voor de tweede snelste Belgische tijd en een plaatsje aan boord van ons nationale Olympische team. Tenminste, als geen enkele Belg nog sneller liep.

Donderdag 5 mei Honderd meter sprinten

Deze zaterdag, 30 april, was de laatste dag dat atleten zich voor de marathon in Rio konden kwalificeren. Geen Belg liep in tussentijd nog sneller dan jij. Jouw buit, jouw grote droom is binnen.

Een ticket voor de Spelen, goddekke.

En dat voor een man die er een fulltime job al leerkracht lichamelijke opvoeding in een Brusselse school op nahoudt. Een marathon lopen is al straf. Een Olympische marathon halen is nog straffer. Dat fiksen in combinatie met een job en een gezin, Willem, is bovenmenselijk. Heerser die je bent.

Je krachttoer oogst respect. Niet het minst op je school. De leerlingen van het Maria-Boodschap Lyceum in de Moutstraat, hadden zich donderdag in de trappenhal verschanst om je te verrassen met je kwalificatie.

Ik durf sterk te betwijfelen of Koen en Florent door een erehaag van zeshonderd man mochten passeren.

Traditioneel is het laatste nummer op de spelen de marathon. 21 augustus wordt jouw dag.

Wat moet ik je nu nog toewensen? Jouw ticket naar Rio is al een droom is die in vervulling gaat. Dat je alle Kenianen op een hoopje loopt en op het hoogste schavotje mag plaatsnemen is een utopie.

Neen, jij hebt al gewonnen. Ik hoorde ooit dat het moeilijkste aan een marathon is om ongehavend aan de start te verschijnen.

Pas nu vooral goed op jezelf. Zorg ervoor dat je gevrijwaard blijft van blessures. Geniet maximaal van je pendelkilometers naar school.

Succes op de Spelen, Willem Van Schuerbeeck!

Bram Van de Velde is radiopresentator op BRUZZ en actief vrijetijdssporter

hockey Club wil zich handhaven in eredivisie

Orée maakt zijn huiswerk SINT-PIETERS-WOLUWE – Het zijn drukke tijden bij hockeyclub Royal Orée. Ze zijn hun mannenploeg volop aan het versterken om volgend seizoen iets neer te zetten in de eredivisie, en ondertussen wordt er ook nog een nieuw veld aangelegd.

Iets minder dan een jaar nadat de mannenploeg van hockeyclub Orée de ontgoocheling van een degradatie naar de eerste divisie meemaakte, heeft het zijn plaats bij de beste twaalf ploegen van het land teruggevonden.

De promotie werd al een maand geleden afgedwongen, de bevestiging dat ze ook de titel in de eerste divisie op hun palmares mogen schrijven, volgde niet veel later.

De Brusselaars willen zich volgend seizoen eerst en vooral handhaven in de eredivisie en zetten daar dan ook de nodige investeringen tegenover. Ze hebben heel wat troeven in handen om zelfs op meer te hopen.

Zo las u op deze sportpagina’s al dat ze de

Zaterdag 7 mei Irisfeest Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest viert dit weekend twee dagen lang zijn zevenentwintigste verjaardag, en daar hoort uiteraard ook sport bij. Alle sportactiviteiten vinden zondagnamiddag plaats, tussen de middag en 18 uur. In het Waals dorp kan men aan Pumptrack doen: met een BMX-fiets allerlei obstakels trotseren. Er zullen ook initiaties en demonstraties met de BMX plaatshebben, en er zullen fietssimulators zijn waarmee men het parcours van LuikBastenaken-Luik kan verkennen. Verder zullen er op de Kunstberg allerhande trucs te zien zijn op de halfpipe, kan men op diezelfde Kunstberg Funball Bubble Foot uitproberen en zullen er in de Hofbergstraat initiaties trampoline zijn. Alle informatie vindt u op www.irisfeest.brussels.

Zondag 8 mei Lopen en wandelen in Woluwe De tweede manche van de Run in Brussels challenge vindt komende zondag plaats in SintLambrechts-Woluwe. En het wordt de moeite, want er staat heel wat op het programma: een loopwedstrijd van zes en vijftien kilometer, een wandeling van acht kilometer, verschillende wedstrijden voor kinderen en een trail van dertig kilometer. Alle nummers gaan in de loop van de voormiddag van start in het Fallonstadion en leiden de deelnemers naar de mooiste plekjes uit de buurt. Alle details vindt u terug op www.15kmwoluwe.com.

Maandag 9 mei Opendeurdag De Anderlechtse sportclubs openen van maandag 9 tot en met zondag 15 mei hun deuren.

Van boks over American Football tot kajak; het aanbod is zo divers als uitgebreid. De gegevens van al de clubs en de exacte data vindt u op www.anderlecht.be.

INVESTERINGEN De mannenploeg van hockeyclub Orée is op zoek naar versterkingen voor volgend seizoen. ervaren Jérôme Dekeyser hebben aangetrokken, maar in zijn zog volgt er nog heel wat schoon volk. Alexandre de Paeuw bijvoorbeeld, een Belgisch international die na verschillende omzwervingen terugkeert naar zijn eerste club. Ook Charles Masson kan heel wat adelbrieven voorleggen, onder meer met de Franse nationale ploeg, net als doelman Arnaud Flamand en verdediger Pol Solano Ubach.

Een startschot, een vertrek uit startblokken en na honderd meter voluit te gaan wordt uw tijd professioneel opgenomen en uw finish vastgelegd met een foto. De Street 100m trekt langs vijf verschillende locaties om de Brusselaars kennis te laten maken met atletiek. De volgende halte is aan Bockstael, waar tussen 13 en 17 uur gelopen zal worden. Naast het loopnummer zal er ook randanimatie zijn. Een volledig overzicht van het evenement staat op www.street100m.be.

Dinsdag 10 mei Voetballers gezocht Al die nieuwkomers zullen volgend seizoen gebruik kunnen maken van een gloednieuw waterveld, met verlichting. De eerste schopsteken worden op maandag zestien mei verwacht op de site van het park van Woluwe.

De werken zouden tegen september afgerond moeten zijn, klaar voor het komend seizoen.

Orée zal het veld delen met Ombrage, de andere hockeyclub uit Sint-Pieters-Woluwe.

Tim Schoonjans

De Brusselse Zaalvoetbal Competitie bestaat dertig jaar en dat wordt op zaterdag 28 mei onder meer gevierd met een outdoor zaalvoetbalcompetitie op de velden van Ritterklub Jette. Daar mogen zowel heren als dames aan deelnemen.

De organisatoren zijn nog steeds op zoek naar spelers. Geïnteresseerd? Ga dan meteen naar www.sportinbrussel.be en vind er al de nodige informatie om u in te schrijven.

Tim Schoonjans