Citaten uit de toespraak van bisschop Hurkmans bij de feestelijke bijeenkomst in het Theater in ’s-Hertogenbosch.
“
Toen het seminarie begon maakte ik als kersverse rector een reis met Mgr. Bluyssen naar de Kartuizers in Frankrijk. Een van de monniken zei mij toen: “Het is toch een zegen om met een seminarie te mogen beginnen aan de
vooravond van een Mariajaar.” Dit Mariajaar was door Paus Johannes Paulus II uitgeroe-
Een zilveren strikje voor het seminarie
pen om het belang van Maria in het leven van de Kerk te onderstrepen. (...) Bij haar beeld in onze kathedraal zie je dat Maria onze hoop is. Als onze Zoete Moeder spreekt ze voor ons, op alle belangrijke momenten in ons leven, ten beste bij God tot in het uur van onze dood. Het is mooi dat we het zilveren feest van ons seminarie vieren op de geboortedag van Maria. (...)
Met deze enkele inleidende woorden is al duidelijk dat God naar ons omziet. Hij is de Heer van de geschiedenis. Daarom is er hoop voor het bisdom van ’s-Hertogenbosch. Monseigneur Ter Schure zei vaak, als de duivel weer eens met ons aan het spelen was: “Wij hebben niet het recht pessimistisch te zijn.” Met meer dan zevenhonderd mensen mogen wij vandaag het zilveren feest van ons seminarie vieren. Een bijzonder hoopvol teken. (...) In onze tijd lijkt het er op dat in onze streken de harten van veel mensen, van ongelovigen, maar ook van gelovigen, van leken, maar ook van priesters, voor God gesloten blijven.
Verscholen achter de grote Sint Janskathedraal bevindt zich in Papenhulst 4 het SintJanscentrum, het seminarie van ons bisdom, een niet weg te denken centrum voor de opleiding van priesters en permanente diakens. Bovendien is het een open huis. Heel veel activiteiten het hele jaar door die met de Kerk te maken hebben, vinden daar plaats. Met name de vorming van de pastoraal assistenten.
Men praat nog wel over de Kerk, maar al te vaak gebeurt dat zonder het wezen van de Kerk te raken. Uit krantenberichten krijgt men de indruk dat de Kerk een menselijke organisatie is waarin, van tijd tot tijd, flink gevochten wordt om posities en macht. En, inderdaad, als het hart gesloten is voor God dan wordt het vaak in bezit genomen door “machten” die verdeeldheid zaaien. Toch is het nooit van blijvende duur dat de harten van mensen gesloten blijven voor God. Altijd zijn er mensen die zich openen voor God. Altijd zijn er bijzondere roepingen. Ook dit jaar zijn er weer twee kandidaten voor het seminarie. Dankbaar mogen we omzien naar een rijke tijd van het seminarie. (...) Wij durven Paus Johannes Paulus II als de geestelijke stichter te zien van ons seminarie. Deze grote Paus heeft op een charismatische wijze leiding gegeven aan de Kerk die volop bezig was het Tweede Vaticaans Concilie op te nemen. (...) Monseigneur Lescrauwaet, die samen met pater Groenen het seminarie in woord en daad zolang een goed hart heeft toe-
Er is hoop voor de toekomst 20 Bisdomblad september 2012
“De priesters van ons bisdom, die in het seminarie hun vorming hebben ontvangen, zetten zich in – zo verwoordt rector F.L.A. De Rycke het – om als herder van de aan hun toevertrouwde gelovigen het Evangelie te verkondigen en voor te gaan in de eredienst. Samen met de diakens en pastoraal assistenten zijn zij de dragers van hoop, zo belangrijk in onze huidige turbulente tijd. Immers het woord Gods dat zij verkondigen helpt ons gericht te blijven op God”.
gedragen, zei mij eens dat hij de encycliek “Ecclesia De Eucharistia” een van zijn meest persoonlijke encyclieken vond. De eerste zin al past bij dat wat ik u in dankbaarheid voor wil houden: “De bron van het leven van de Kerk is de Eucharistie. Deze waarheid drukt niet alleen een dagelijkse geloofservaring uit, maar is een kernachtig samenvatting van het hart van het mysterie van de Kerk.” (...) Vandaag vieren wij het zilveren jubileum van het seminarie. We doen dit met het oog op de toekomst. Graag willen wij ons onder de bescherming stellen van onze geestelijke stichter de Zalige Paus Johannes Paulus II. Wij willen ons door hem laten inspireren. Zijn nalatenschap in al haar facetten willen we vruchtbaar laten zijn in het seminarie. Daarom zijn we dankbaar dat wij een relikwie van hem in ontvangst mogen nemen. Deze zal een gepaste plaats krijgen in de seminariekapel. (...) Moge het seminarie, onder bescherming van de Zalige Paus Johannes Paulus II, steeds het hart kunnen blijven van het bisdom. Er is hoop, God is aan het werk. Ook
De mens als instrument “De priester mag heel veel delen met mensen, concreet bij de mensen zijn om het volk van God in heel zijn rijkdom vitaal te houden”, aldus mgr. drs. A. Hurkmans. We hebben priesters nodig, priesters die van betekenis zijn voor gehuwden en gezinnen, voor opvoeding en onderwijs, voor zieken en ouder wordende mensen, voor missionaire activiteiten, hier en over heel de wereld, voor politiek en voor maatschappelijke instellingen. “Priesters, die Gods liefde doen
opbloeien temidden van dat rijk geschakeerde volk. Dit vraagt van de priesters dat ze dicht bij God zijn. Zij zullen werken in de kracht van de H. Geest. God werkt niet buiten de mens om, maar Hij gebruikt de mens als instrument”. De oprichter Wijlen mgr. J.G. ter Schure sdb, die het seminarie heeft heropgericht, schreef in de seminariekrant bij gelegenheid van het 12-jarig bestaan: “Eind jaren tachtig werd het de leiding van het bisdom duidelijk dat nieuwe priesters noodzakelijk waren, jonge priesters, die in de geest en volgens de richtlijnen van Vaticanum II gevormd waren”. Er werd besloten opnieuw te beginnen met een seminarie, waarin onderricht en leefmilieu onder één leiding samengingen. Dankbaarheid ten opzichte van mgr. Ter Schure is in deze zeker op zijn plaats! Sonnius Priesterfonds Het opbouwen van het seminarie en van het pand kost jaarlijks veel geld. Spoedig groeide het besef dat een bepaalde structuur nodig is om voldoende middelen te verzamelen en te beheren. De R.K. instelling Sonnius werd opgericht, genoemd naar de eerste bisschop van ’s-Hertogenbosch. Enthousiaste vrijwilligers zetten zich in om het aantal weldoeners te werven en op peil te houden. De Gebedskring Roepingen komen niet vanzelf. Zij zijn een geschenk van God en wij mogen er Hem om vragen. Jezus zei: “Bid om arbeiders voor de oogst” (Mt. 9, 38). Eenmaal geroepen weten zij waaraan
De heer M. Manders, vrijwilliger van het eerste uur, hier op de foto met mgr. Ter Schure.
zij beginnen. Als je in deze tijd naar het seminarie gaat dan kies je daar heel bewust voor. Kortom als we van succes mogen spreken in de voorbije jaren dan is dat zeker ook te danken aan de leden van de Gebedskring. Seminariekrant Jaarlijks laat de Seminariekrant de veelkleurigheid van het Bossche bisdom zien, zoals in de laatst uitgegeven uitgave 2012: van seminarist tot emeritus, van wereldjongerendagen tot Chrismamis, van promovendus tot de voltooiing van de St. Jan, van Gebedskring tot wijdingsplechtigheid. “Laten we als katholieken”, zoals een trouwe weldoener schreef, “allen samen eendrachtig onze schouders zetten onder het nobele werk van ons seminarie, ieder op zijn of haar manier en met zijn of haar eigen mogelijkheden, geestelijk in gebed en materieel in noodzakelijk financiële middelen. Het zal de Kerk van ons diocees, haar gelovigen en de velen die zoeken naar de zingeving van het bestaan tot zegen zijn”. Ik wens het Sint-Janscentrum een goede toekomst toe en ik hoop dat het zijn taak nog lang kan blijven vervullen. Zover als in mijn vermogen ligt, inhoudelijk gedreven, zal ik mij daarvoor blijven inzetten.
M. Manders
vandaag. Bisdomblad september 2012
21