
2 minute read
ambassadeurs.” Een ondernemer moet zich bewust
OPLEIDINGEN Door Jeroen van Velzen
‘ONDERNEEM RISICOBEWUST’
Elke logistiek dienstverlener maakt bij zijn dienstverlening een risico-inschatting. Hoe ‘gevaarlijk’ zijn de goederen? Welke activiteiten worden er verricht? Hoe solvabel is de klant? Welke contractuele gevaren komen er op me af? En dat allemaal op zo’n manier dat er onder de streep winst over blijft.
In juridisch opzicht vallen logistieke activiteiten onder te verdelen in vier kwadranten: vervoer, expeditie, opslag en opdracht. Voor elke type activiteit zijn aparte regels opgesteld. Het deel dat gaat over vervoer beslaat ruim 1.000 artikelen. Het deel over opslag en opdracht bij elkaar beslaat daarentegen ‘slechts’ 25 artikelen. Dit betekent dat de wetgever voor vervoer al veel regels heeft opgesteld. Deze regels zijn grotendeels dwingend. Met andere woorden: afwijken kan niet. Een voor vervoerders bijzonder prettig geregelde kwestie is die over aansprakelijkheid. In tegenstelling tot elk ander vakgebied(!) heeft de vervoerder het wettelijke recht om zijn aansprakelijkheid te beperken tot een zekere limiet. Dus zelfs als vervoerder en klant geen enkele afspraak maken over de hoogte van de aansprakelijkheid, dan geeft de wet de vervoerder toch het recht om zijn aansprakelijkheid te beperken.
REGEL HET ZELF
Hoe anders is dat bij activiteiten die gaan over value added-activiteiten en opslag. Zoals gezegd gelden voor al deze activiteiten maar 25 artikelen, waarvan ook nog eens vrijwel altijd kan worden afgeweken. En daarmee geeft de wetgever een belangrijke boodschap mee, namelijk: partijen, regel het zelf! Een wettelijk recht om aansprakelijkheid te beperken bestaat hier niet. Kortom, bij schade moet alles worden vergoed, tenzij er andere afspraken zijn gemaakt. Expeditie is weer een andere tak van sport. Ook hiervoor geeft de wet niet al te veel regels. En wat in de volksmond ‘expeditie’ wordt genoemd,
bestaat meestal uit een mix van ‘doenvervoeren’, vervoer en warehouseactiviteiten. Grote verschil is dat de expediteur te maken heeft met zogenoemde incoterms en handelsdocumenten en bekend moet zijn met douaneregelgeving.
APARTE AANDACHT
Hoe dan ook, de verschillende kwadranten vereisen ieder voor zich aparte aandacht. En daar komt de risico-inschatting weer om de hoek kijken. Ofwel: verricht je als logistiek dienstverlener (ook) andere werkzaamheden dan vervoer, dan ben je het aan jezelf verplicht om schriftelijke afspraken te maken. Over de beperking van de aansprakelijkheid, maar het is meer dan dat. Je wilt ook afspraken maken over de omvang en inhoud van je dienstverlening, de betaling en bepaalde zekerheden vastleggen voor als de klant niet betaalt. Of wat te denken als je op een dag wordt aangesproken door een derde? Spelen de incoterms voor jou (g)een rol? Hoe ga je om met vorderingen van rederijen? Hoe handel je bij aanspraken van de douane? Wanneer is je ondervervoerder of klant aansprakelijk?
COMPLEXE LAPPENDEKEN
Kortom, bekijk je de logistieke wereld door een juridische bril, dan gaat er een complexe lappendeken achter schuil. Reden te meer om je erin te verdiepen. Bijvoorbeeld op 29 september, via de Fenex-cursus ‘Juridische basiskennis’. Een must voor elke expediteur en grotere logistiek dienstverlener. Geschikt voor iedereen die zich bezighoudt met claims, contractvorming, verkoop en verzekeringen.