Kuptimet e drejtpërdrejta dhe të figurshme të fjalëve

1 Në tekstin e mëposhtëm, nënvizoni fjalët që janë përdorur me kuptim të figurshëm. Era nisi të fryjë prapë vetëm sot në mëngjes, pas gati tri javësh pa erë. Bisedat vërtiteshin më shumë se ndonjëherë rreth motit. Hidheshin disa hipoteza, fjalë gjithë lëng në heshtje, frymëmarrja e penguar e malit që në heshtje kërkonte ndjesë. Disa përmendën ngrohjen e planetit, të vjetrit ngritën supet duke lëshuar atë frazë të rraskapitur, aq të thënë e të stërthënë saqë s’ka nevojë për koment. Ata ngritën supet, s’ka më katër stinë.

2 Ndërtoni fjali me kuptimet e drejtpërdrejta dhe të figurshme të fjalëve të mëposhtme.

Shembull

I. Zog (kuptimi i drejtpërdrejtë)

Një zog i bukur me krahët shumëngjyrësh fluturonte i lirë në qiell.

II. Zog (kuptimi i figurshëm)

-Sa bukur këndon ajo ! Si një zog i ëmbël !

Mace (kuptimi i drejtpërdrejtë )

Mace (kuptimi i figurshëm)

3 Në fragmentin e mëposhtëm, nënvizoni fjalët ose grupet e fjalëve që shprehin kuptim të figurshëm.

Nën penën e shkrimtarit, vjeshta nuk zgjat shumë. Flakërima e aheve, njollat e tyre të portokallta dhe lirike, okërat e shkëlqyera të shelgjeve, jeshilet e ftohta të ngrëna nga dielli në degët e mështeknave, të kuqet masive përhapur si flakë, të kuqet si grumbuj pikash e gjembash shkëlqejnë të veçuara mes të verdhave të pemëve të tjera. Buzë rrugës, ngjyrat e gjetheve tkurren në të murrme, kurse trungjet tashmë janë në gri të trëndafiltë. Ah, kjo vjeshta! Koha mezi të del ta përshkruash!

(Emmanuelle Pagano, “Ylber hëne”)